Thriller అభిమాన సంఘం

[ramd420]

అప్డేట్ చాలా బాగుంది

[anaamika]

అప్డేట్ చాలా బాగుంది

ధన్యవాదములు 

[anaamika]

CHAPTER – 11

సోమవారం మధ్యాహ్నం సరిగ్గా ఒంటి గంటకు, శరత్ ఒక థియేటర్ వెనుక వరుసలోని నడవ సీటులో కూర్చుని సినిమా ప్రారంభం కోసం వేచి ఉన్నాడు.

చీకటిలో కొంచెం అలవాటు పడ్డాక, అతనికి కొంతమంది మాత్రమే కనబడ్డారు, వాళ్ళు మ్యాటినీ షో కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు.  చాలామంది టీనేజర్స్ లాగా ఉన్నారు, వాళ్ళ మాటలు, పాప్కార్న్ తింటున్న శబ్దాలు వినిపిస్తున్నాయి. కొత్త సినిమాల ట్రైలర్స్ ప్లే అవుతున్నాయి, కానీ స్మిత సినిమా మొదలయ్యే వరకు అందరూ శరత్ లాగే అటెన్షన్ లేకుండా ఉన్నారు.

జూన్ చివరిలో భయంకరమైన ఎండలో, శరత్ ఈ కూల్ సినిమా హాల్ కి రావడం ఒక రకంగా అదృష్టమే అయింది.

నిన్న ఉదయం, రంజిత్ పక్కనే ఉన్న రేడియోలో స్పోర్ట్స్ ప్రోగ్రాం వింటున్నాడు. స్వర్గధామం లో ఉన్న శరత్ కి అంత ఇంట్రెస్ట్ లేదు, కానీ ఒక కమర్షియల్ యాడ్ వినిపించింది.  అది అక్కడికి దగ్గర లో కొత్తగా రెనోవేట్ చేసిన థియేటర్ గురించి. కాలేజ్ హాలిడేస్ కావడంతో, వాళ్ళు పాత హిట్ సినిమాలతో డైలీ మ్యాటినీ షోస్ వేస్తున్నారు. ఈవెనింగ్స్ మాత్రం కొత్త సినిమాలు వేస్తారు. ఫస్ట్ షోలో స్మిత నటించిన ఒక పాత సినిమా వేస్తున్నారు. ఆరు సంవత్సరాల క్రితం ఇది చాలా పెద్ద హిట్ అయింది.

"విన్నావా?" శరత్ గట్టిగా అన్నాడు. "స్మిత సినిమా ఒకటి ఆ వూరిలో మళ్లీ వేస్తున్నారు! అదిరిపోద్ది! నేను ఒకసారే చూశాను, మళ్లీ చూడాలని ఉంది!"

రంజిత్ నవ్వుతూ అన్నాడు, "ఆమె పక్క గదిలో నీ కోసం స్వయంగా నటిస్తుండగా, ఆమెను తెరపై చూడాలని నీకు ఎందుకుంది?"

"తెలీదు," శరత్ అన్నాడు. "ఎందుకో, ఇది భిన్నంగా ఉంటుంది మరియు ఇప్పుడు మరింత ఆసక్తికరంగా ఉంటుంది."

"సరే, నేను నీకు ఎంత మంచి ఫ్రెండో చూపిస్తాను," రంజిత్ అన్నాడు. "సోమవారం ఉదయం నేను ఆ ఊరికి వెళ్తున్నాను, మన సామాన్లు తెచ్చుకోవడానికి, ఇంకా కొంచెం ఫ్రెష్ ఫుడ్ తెచ్చుకోవాలని అనుకుంటున్నాను. కావాలంటే నిన్ను కూడా తీసుకెళ్తాను."

"అది సూపర్, రంజిత్ కానీ సినిమా ఒంటి గంటకే స్టార్ట్ అవుతుంది."

"సరే, నేను ఇంకాస్తా అడ్జస్ట్ అవుతాను.  ఎందుకంటే, నువ్వు తర్వాత నాకోసం మంచి ఇన్సూరెన్స్ కస్టమర్ కావచ్చు. నేను మధ్యాహ్నం పన్నెండు గంటల వరకు ఆగితే, నువ్వు టైమ్కి చేరుకుంటావు. నేను సామాన్లు తెచ్చుకునేలోపు నువ్వు సినిమా చూడొచ్చు."

సోమవారం మధ్యాహ్నం పన్నెండు గంటలకు, రాహుల్ వాళ్ళని మరీ ఎక్కువగా కనిపించొద్దని చెప్పాడు, ఆది కూడా జాగ్రత్తగా ఉండమని చెప్పాడు. వాళ్ళు మోటార్ సైకిల్ తీసుకుని కొండల్లోకి వెళ్లి, ఆ తర్వాత ఊరికి దిగడం మొదలుపెట్టారు.

మధ్యాహ్నం సూర్యుడు ప్రకాశవంతంగా ఉన్నాడు, మరియు వారు ట్రక్ దాచిపెట్టిన సమీపంలోని క్లిఫ్ పాయింట్కు చేరుకునే సమయానికి, ఇద్దరూ చెమటతో తడిసిపోయారు, వారి చొక్కాలు పూర్తిగా తడిసి శరీరానికి అతుక్కుపోయాయి.

రంజిత్ మోటార్ సైకిల్ ని ట్రక్కుతో మార్చుకుని, మిగతా దారి ట్రక్కులో వెళ్లాలనుకున్నాడు. కానీ అంత వేడిలో ట్రక్కుకి కవర్ తీసి వేయడం ఎందుకులే అనిపించింది. అందుకే వాళ్ళు మోటార్ సైకిల్ లోనే వెళ్లారు. రాతి రోడ్డు దాటి, టౌన్ వైపు వెళ్లారు.

ఊరి మధ్యలో రంజిత్ మోటార్ సైకిల్ ని ట్రాఫిక్లోకి తీసుకెళ్లి, షాపింగ్ మాల్ వచ్చే వరకు నెమ్మదిగా వెళ్ళాడు. అక్కడ చాలా రకాల షాపులున్నాయి. అతను ఒక బ్యాంకు ముందు పార్కింగ్ చేశాడు.

రాహుల్ చుట్టూ చూసి అన్నాడు, "మనకు కావాల్సినవన్నీ ఇక్కడే దొరుకుతాయనుకుంటున్నాను. రోడ్డు అవతల మార్కెట్ ఉంది, రెండు మెడికల్ స్టోర్లు ఉన్నాయి. ఇంకా, నేను అనుకున్నాను - ఇది మన మధ్యనే ఉండాలి - మన ఫ్రెండ్కి కొన్ని బట్టలు కొంటాను."

"హే, అది చాలా బాగుంటుంది, రంజిత్."

"సరే. నేను మోటార్ సైకిల్ ని ఇక్కడే వదిలేయాలా లేకపోతే సినిమాకి తీసుకెళ్లాలా? థియేటర్ దగ్గరే ఉంది. మనం షాపింగ్ మాల్ లో తిరిగిన దగ్గర నుంచి రెండు బ్లాక్స్ అవతల ఉంది."

"నేను టాక్సీ తీసుకుంటాను, రంజిత్ ఈ ఎండకి నేను ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోతున్నాను."

"సరేలే." దిగిపోయాడు. "ఇదిగో, తీసుకో.  సినిమా ఎంతసేపు ఉంటుంది?"

శరత్ డ్రైవర్ సీటులో కూర్చున్నాడు. "రెండు గంటలు."

"అయితే నువ్వు మొత్తం సినిమా చూడలేవు. నా పని గంటలో అయిపోతుంది, నేను ఆగను. రెండు గంటలకు నన్ను పిక్ చేసుకో."

శరత్ భుజాలు పైకెత్తి అన్నాడు, "స్మిత సినిమాలో సగం అయినా చూడటం చూడకపోవడం కంటే బెటర్."

రంజిత్ పార్కింగ్ లాట్ వైపు చూపించి అన్నాడు, "అక్కడ, ఆ మెడికల్ స్టోర్ ముందు. రెండు గంటలకు నన్ను పిక్ అప్ చేసుకో. నేను అక్కడ సామాన్లతో రెడీగా ఉంటాను."

సినిమా మొదలైంది.

ఏదేమైనా, ఇది చాలా మంచి కథ అని శరత్ అనుకున్నాడు, అతను సీటులో కూర్చుని సినిమా చూస్తూ, ఉత్సాహంతో వణుకుతూ, తెరపై జరుగుతున్న కథలో లీనమైపోయాడు.

శరత్ కళ్ళు తెరిచి తాను ఎక్కడ ఉన్నాడో గుర్తు చేసుకున్నాడు మరియు అతను తన గడియారాన్ని చూసి కళ్ళు చిన్నగా చేశాడు. అతను థియేటర్లో యాభై ఐదు నిమిషాలు ఉన్నాడు. అతను వెంటనే బయలుదేరాలని, వాస్తవికత యొక్క అంతగా ఆకర్షణ లేని ప్రపంచానికి తిరిగి వెళ్లాలని అతనికి తెలుసు.

బయటకి రాగానే ఎండ దెబ్బ తగిలినట్టు అనిపించింది. సన్ గ్లాసెస్ పెట్టుకుని, మెయిన్ రోడ్డులోకి వచ్చాడు.

ఏం జరుగుతుందో అర్థం కాక, శరత్ కన్ఫ్యూజన్లో, ఎండలో వేడెక్కిపోతున్న మోటార్ సైకిల్ దగ్గరికి వెళ్ళాడు. అందులో కూర్చుని, స్క్రీన్పై కనిపించే దేవత లాంటి హీరోయిన్ని, రెండు రోజుల క్రితం, నిన్న రాత్రి కూడా తన సొంతం చేసుకున్న అమ్మాయితో పోల్చి చూసుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు.

కన్ఫ్యూజన్లో స్టీరింగ్ పట్టుకుని వంగిపోయాడు. ఈ సోమవారం సినిమాలో ఆరతి, శని - ఆదివారం రాత్రి క్యాబిన్లో స్మిత - ఇద్దరూ వేరు వేరుగా ఉన్నారు.  ఎలాగంటే, వాళ్ళు ఒకేలా లేరు, ఇద్దరూ ఒకరు కాలేరు. ఆరతి లాంటి హీరోయిన్ ఎప్పుడూ అతనిలాంటి సాధారణ వ్యక్తిని తన దగ్గరికి రానివ్వదు. కానీ స్మిత అలా కానివ్వడమే కాకుండా, ప్రోత్సహించింది, హెల్ప్ చేసింది, ఇద్దరూ బాగా ఎంజాయ్ చేశారు.

అసలు ఏం జరుగుతుందో అర్థం కాలేదు.

ఎందుకో తెలియదు కానీ, ఏదో పోగొట్టుకున్నట్టు అనిపించింది, చాలా బాధగా ఉంది.

సినిమాకి వెళ్ళడం అనవసరం అనిపించింది. కాసేపు వేరే ప్రపంచంలోకి వెళ్లకూడదు. అందరికీ కావాల్సింది వాడి దగ్గర ఉంది, అంతే కదా.

నిట్టూర్పుతో, శరత్ మోటార్ సైకిల్ స్టార్ట్ చేసి, సందులోంచి తిరిగి, రంజిత్ ని ఎక్కడ కలవాలి అని చెప్పాడో అక్కడికి వెళ్ళాడు.

మెడికల్ స్టోర్ కనిపించింది, రంజిత్ ఎర్రటి మొహంతో, ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతూ, రకరకాల సైజుల్లో ప్యాకెట్లతో నిండిన పెద్ద బ్యాగ్ పట్టుకుని బయటికి వస్తున్నాడు. మలోన్ అతని దగ్గర ఆగాడు.

"పెద్దగా ఖర్చు చేసేవాళ్ళలో చివరివాడు," రంజిత్ అన్నాడు, బగ్గీ వెనక సీటులో బ్యాగ్ పడేస్తూ. "ఒక్క నిమిషం ఆగు, ఇంకొకటి తీసుకురావాలి."

అతను లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు, కొద్దిసేపటి తర్వాత, ఫుడ్ ఐటమ్స్తో నిండిన పెద్ద బ్యాగ్ పట్టుకుని వచ్చాడు. శరత్ సహాయం తో దాన్ని కూడా వెనక సీటులో పెట్టాడు.

"అయిపోయింది," అన్నాడు. "వెళ్దాం."

రంజిత్, శరత్ పక్కన కూర్చోబోతుండగా, ఒక ముసలాయన, వంగిపోయి, పొట్టతో, బట్టతల, ముడతలు పడిన మొహంతో, తెల్లటి జాకెట్ వేసుకుని, మెడికల్ స్టోర్ నుంచి బయటికి వచ్చి, రంజిత్ ని పిలిచాడు, "సార్, ఒక్క నిమిషం, సార్!" అని.

రంజిత్ వెనక్కి తిరిగి, "ఇతను మెడికల్ స్టోర్ ఓనర్. ఏమైంది?" అన్నాడు.

డ్రగ్ స్టోర్ ఓనర్ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చాడు. చేతిలో బిల్లు, చిల్లర ఉన్నాయి.

"మీ చిల్లర డబ్బు మరచిపోయారు," అని అతను అన్నాడు. "చేంజ్ ఇవ్వకుండా మిమ్మల్ని పంపించలేను, సార్."

రంజిత్ నవ్వుతూ డబ్బు తీసుకున్నాడు. "నిజాయితీపరుడైన మనిషి," అన్నాడు. "ఇలాంటి వాళ్ళు ఇంకా చాలామంది ఉంటే బాగుంటుంది. థాంక్స్."

"నాకు, నాకున్నది తప్ప ఇంకేమీ ఉంచుకోవడం ఇష్టం ఉండదు," అన్నాడు ముసలాయన. "మీకు సేవ చేయడం సంతోషం. నా దగ్గర లేనివి కూడా తెప్పించడానికి ట్రై చేస్తాను."

రంజిత్ అతనికి సెల్యూట్ చేశాడు. "అది చాలా బాగుంటుంది."

మెడికల్ స్టోర్ ఓనర్ వెనక్కి తగ్గి మోటార్ సైకిల్ ని చూస్తూ, "చాలా ఉపయోగకరమైన చిన్న వెహికల్," అన్నాడు. "నాకు కూడా ఒకటి ఉండేది. కానీ సిటీలో అది అంతగా పని చేయదు. టైర్లు రోడ్లపై ఎక్కువ కాలం ఉండవు. జాగ్రత్తగా ఉండకపోతే రిమ్స్ మీద తిరగాల్సి వస్తుంది."

"ఇప్పుడు వేరేలా వస్తున్నాయి, తాతా," రంజిత్ అన్నాడు. "ఇవి స్పెషల్ టైర్లు, ఎక్కడైనా వెళ్లొచ్చు, మట్టి రోడ్డు మీదైనా, సిమెంట్ రోడ్డు మీదైనా."

షాప్ ఓనర్ టైర్లు చూసి తల ఊపాడు. "అవును, కనిపిస్తున్నాయి. మంచి టైర్స్ లాగా ఉన్నాయి. బాగానే ఉన్నాయి. నా దగ్గర నా పాత బండి ఉన్నప్పుడు ఇవి ఉంటే బాగుండేది. మళ్ళీ ఎప్పుడైనా అలాంటి బండి కొంటాను."

"ఖచ్చితంగా," అన్నాడు రంజిత్. "సరే, టాటా తాతా. హెల్ప్ చేసినందుకు థాంక్స్."

శరత్ బండిని ముందుకి కదిలించాడు.

"అతను బాగా మాట్లాడే ముసలాయన," అన్నాడు శరత్. "ఎక్కువ ప్రశ్నలు అడగలేదని అనుకుంటున్నాను."

"అతనికి టైం ఇవ్వలేదు.  లిస్ట్ ఇచ్చాను, నువ్వు వచ్చే వరకు పరిగెత్తించాను."

"స్టాక్లో లేనివి ఆర్డర్ చేస్తానని చెప్పాడు, అది ఏమిటి?"

రంజిత్ కొట్టిపారేశాడు. "వదిలేయ్. అవి మనకు తొందరగా దొరకవు. స్మిత కోసం నాకు కావాల్సిన ఒకటి రెండు వస్తువులు అతని దగ్గర లేవు అంతే.  సినిమా ఎలా ఉంది?"

"పర్వాలేదు," అన్నాడు శరత్. డ్రైవింగ్పై దృష్టి పెట్టాడు. తన కన్ఫ్యూజన్ గురించి అతనికి చెప్పాలని లేదు.

"నేను చెప్పాను కదా," రంజిత్ అన్నాడు. "ఏ సినిమా అయినా రియల్గా ఉండదు, మన రియల్ లైఫ్ ఇంకొక గంటలో మన దగ్గరికి వస్తుంది." అతను రుమాలుతో మొహం తుడుచుకున్నాడు. "చాలా వేడిగా ఉంది."

శరత్ అతన్ని చూసి, "కొంచెం రిఫ్రెష్ అవ్వడానికి టైం ఎందుకు తీసుకోకూడదు?" అన్నాడు.

"అంటే?"

"చిన్న స్విమ్ చేద్దాం."

"ఎక్కడ?"

"మనం ఇక్కడికి వచ్చేటప్పుడు దగ్గరలో ఉన్న ఆ చెరువులో."

రంజిత్ కంగారుపడ్డాడు. "ఆ చెరువులోనా ? ఏంటి పిచ్చి పిచ్చిగా మాట్లాడుతున్నావ్ ? అది ప్రైవేట్ చెరువు. కాపలా వాళ్ళు ఉంటారు. అక్కడ మనల్ని పట్టుకుంటే, జైల్లో వేస్తారు." అతను సీటులో వెనక్కి వాలాడు. "చిన్న చిన్న రిస్క్లు తీసుకోం. మనం పెద్ద రిస్క్ తీసుకుని సక్సెస్ అయ్యాం. మనమంత లక్కీ వాళ్ళు ఉండరు. ఈ రాత్రి మన కోసం ఏమి ఎదురు చూస్తుందో చూడు. అది నీకు చాలదా?"

"ఖచ్చితంగా, చాలు" అన్నాడు శరత్.

"స్వర్గం లాంటిది, మన దగ్గర అదే ఉంది," రంజిత్ అన్నాడు. అతను రోడ్డు వైపు చూస్తూ తల ఊపాడు.

"ఎవరికైనా తెలిస్తే అంతే సంగతులు."

***

సోమవారం సాయంత్రం, స్మిత మళ్ళీ తన నటనని మొదలుపెట్టింది. రాహుల్ ఆమె మీదకి ఎక్కి, ఆమె పూకుని ఆపకుండా దెంగుతుండగా, ఆమె తొడలు, పిర్రలు ఆ దెంగుడికి మైమరచిపోయి సహకరిస్తున్నట్లుగా, తన చేతులతో అతడిని ప్రోత్సహించింది. అలా ఆమె తన మనసుని ముందే సిద్దపరుచుకుని వుంది.

అయితే ఇప్పుడు ఆమె మనసులో అతను రాహుల్ లా సంభోగిస్తున్నట్లుగా లేదు. ఒక నరహంతకుడు, ఒక రేపిస్ట్, విషంతో నిలువెల్లా నిండిపోయిన భరత్ రాహుల్ ఆమెకి కనిపిస్తున్నాడు.

రాహుల్ గతం తెలిసిపోయే ముందు, ఆమె నిన్న రాత్రి అతనిని బాగానే సంతృప్తి పరిచింది.  అతను ఎంత భయంకరంగా, భీతావహంగా ఉన్నా సరే, ఈ రాత్రి కూడా అలాగే చేయాలని ఆమె తనకి తాను గుర్తు చేసుకుంటూనే ఉంది.

అందుకే ఆమె శరీరం ఆవేశంగా స్పందించింది. కానీ ఆమె రహస్య ఆలోచనలు మాత్రం తనకే పరిమితమయ్యాయి.

ఈరోజు, సోమవారం, ఆమె మధ్యాహ్నం దాకా పడుకుంది.  తర్వాత ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు, నిన్న రాత్రి నిద్రపోయే ముందు ఆమెకు గుర్తు తప్పిపోయిన ఒక ఆలోచన గుర్తొచ్చింది.  అది ఒక చిన్న లైఫ్ జాకెట్ లాంటిది.  దాన్ని గాలి నింపి వాడుకుంటే మునిగిపోకుండా కాపాడుతుంది. కానీ ఎంత ప్రయత్నించినా ఆమె కదలలేకపోయింది. ఆ ఆలోచనని ఎలా అభివృద్ధి చేయాలో, తర్వాత ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు.  రాహుల్ గురించి అతని గతం, అతను హత్యలు చేయగలడని ఆమెకు తెలుసు కాబట్టే ఆమె అలా ఉండిపోయింది.

మధ్యాహ్నం అయ్యేసరికి రంజిత్ వచ్చాడు.  షాపింగ్ చేసి వచ్చానని,  డిన్నర్ తర్వాత సర్ప్రైజ్లు ఇస్తానని చెప్పాడు.

ఆ తర్వాత కొద్ది గంటల్లో, ఆమె తనని తాను సిద్ధం చేసుకుంది. సాయంత్రానికి రెడీ అయింది. తనకున్న టైమ్ని ఉపయోగించుకొని, తనని బంధించిన వాళ్లకి తను కూడా కొన్ని సర్ప్రైజ్లు ఇవ్వాలని అనుకుంది.

నిన్న రాత్రి వచ్చిన ఆలోచన మీద, లైఫ్ జాకెట్ లాంటి దాని మీద మళ్ళీ దృష్టి పెట్టింది. రోజంతా దాని గురించే ఆలోచిస్తోంది.

రాత్రి దగ్గరపడుతున్నా, ఆలోచన ఇంకా స్పష్టంగా లేదు, కానీ ఆమె మనసులో మాత్రం మెదులుతోంది. భూమి మీద అంతరించిపోకుండా కాపాడే ఒక ఆశలాంటిది, నక్షత్రాల్లాంటి ఒక ఆలోచన.

ఇప్పుడు, ఈ సాయంత్రం వెళ్లిపోతుండగా, రాహుల్ ఉక్కులాంటి నగ్నదేహం కింద, అతను ఆమె చెమ్మ చేరిన రంధ్రాన్ని, ఒక మెషిన్ గన్ లా కుమ్ముతుండగా, ఆమెకి ఆలోచించడం ఇబ్బందిగా మారింది.

బతకాలి అంటే, ఆ గోతిలో ఉన్న పాపం అనుకునే శవాల గురించి మర్చిపోవాలి, ఆ ఉరి తీసేవాడికే తనని తాను అప్పగించుకోవాలి అని ఆమె అనుకుంది.

అతని దెంగులాట నిరాటంకంగా సాగుతున్నా, ఆమె మళ్ళీ తన ఆలోచనలని తన పాత్ర మీదకి, తన హావభావాల మీదకి, తనందిస్తున్న తన సహకారం మీదకి మళ్లించుకుంది.

అతడు తన గన్నులో వున్న చివరి బులెట్ ని విడుదల చేసాక, ఆమె కూడా సంతృప్తిని, నిస్సహాయతని, తట్టుకోలేని భావప్రాప్తిని ప్రదర్శించింది.

ఎప్పుడూ లాగే, పాము చాలా సంతోషంగా, ఆమెతో తృప్తిగా ఉంది, రిలాక్స్ అయిపోయింది.

ఆమె తల అతని ఛాతిలోకి దూరిపోయింది. ఒక చేయి అతని పక్కటెముకల మీద ఉంది.  ఆ ఆలోచనకి ఒక రూపం తెచ్చేందుకు టైం కోసం అతన్ని దగ్గరగా పట్టుకుంది.

అతను తనలో తాను నవ్వుకున్నాడు. అతను అంతగా నవ్వే మనిషి కాదు, అందుకే ఆమెకు ఆశ్చర్యం వేసింది.

"ముసలాయన గురించి ఆలోచిస్తున్నా" అన్నాడు.

"ఏమిటి?"

"అతను ఈ రాత్రికి వద్దు అన్నాడు. బాగా అలసిపోయాడట. ఒక రోజు రెస్ట్ కావాలన్నాడు. నువ్వు నిన్న రాత్రి ఏం చేసావు?"

"ఒక నిమిషం కాకుండా రెండు నిమిషాలు చేయించాను" అంది పచ్చిగా లంజలా.

రాహుల్ పగలబడి నవ్వాడు. "నువ్వు చాలా తెలివైన దానివి, అది మాత్రం నిజం."

ఆమె అతని ఛాతి నుండి దూరంగా వచ్చి, అతని పక్కన దిండుపై తల ఉంచింది. "నేను దానికంటే ఎక్కువే, నీకు తెలుసు."

"అవును, నువ్వు బాగానే ఉన్నావు. నువ్వు అనుకున్న దానికంటే ఎక్కువ కామంతో ఉన్నావు. నువ్వు నాకు ఇచ్చిన వర్కౌట్ అదిరిపోయింది."

ఆమె అతన్ని స్పష్టంగా చూసింది. "నువ్వు నాకు ఏమి ఇచ్చావో దాని గురించి ఏమిటి? నాతో చేసిన ఏకైక వ్యక్తివి నువ్వే అని నీకు తెలుసు. చాలా కొద్దిమంది పురుషులు మాత్రమే నన్ను ఉత్తేజపరచగలరు. నిజానికి, దాదాపు ఎవరూ లేరు. కానీ నువ్వు ప్రతి రాత్రి అలా చేయగలుగుతున్నావు. ఇంత మంచి ప్రేమికుడిగా ఉండటం ఎక్కడ నేర్చుకున్నావు?"

అతనికి సిగ్గు అనేది లేదు. "కొందరికి ఉంటుంది, కొందరికి ఉండదు."

"చాలా మందికి ఉండదు, నేను చెప్తున్నా." ఆమె కాసేపు ఆగి, తన నెక్స్ట్ స్టెప్ వేసింది. "ఒక అమ్మాయి స్పెషల్ పర్సన్ ని కలిస్తే, అతని గురించి తెలుసుకోవాలని చాలా ఆత్రుత పడుతుంది."

"నువ్వు నా గురించి తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నావా?"

"అందులో తప్పేముంది? ఇందాక నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నా. నిన్ను కలవకముందు నీ లైఫ్ ఎలా ఉండేదో అని ఆలోచిస్తున్నా.  నువ్వు ఏం చేసేవాడివి?"

అతని నవ్వు మాయమైపోయింది. అతను ఆమెను అనుమానంగా, సీరియస్గా చూసాడు. "నీ మంచి కోసమే చెప్తున్నా, నా గురించి ఎక్కువ ఆలోచించకు. నాకు కుతూహలంగల ఆడవాళ్ళు నచ్చరు. వారు కేవలం ఇబ్బందిని కలిగిస్తారు."

"అది కరెక్ట్ కాదు. నేను నీ విషయాల్లో తల దూర్చట్లేదు. నాకు తెలుసు.  నేను నిన్ను ఇష్టపడుతున్నాను కాబట్టే.  నువ్వు నన్ను ఎలా చేస్తున్నావో చూస్తే, నిన్ను ఇంకా బాగా తెలుసుకోవాలని ఉంది.  నిజంగా, నీ సెక్స్ స్కిల్స్, స్ట్రెంగ్త్ చూసి ఇంప్రెస్ అయ్యాను.  నువ్వు నన్ను ఎలా సంతృప్తి పరిచావో అలాగే వాళ్ళని కూడా సంతృప్తి పరిస్తే వంద మంది అమ్మాయిలు నీకు ఏమైనా ఇవ్వడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. ఈ విషయం తెలిస్తే, నిన్ను ప్రపంచంలోనే అత్యంత ధనవంతుడిని చేస్తారు."

"హ, ఛాన్స్ లేదు" అని అతను కోపంగా అన్నాడు. "అవును, అలా ఉండాలి, కానీ మన సమాజంలో కుల వ్యవస్థ గురించి వినలేదా? నా లాంటి వ్యక్తులు, మన దేశంలో నిజమైన పని చేసేవారు, ధైర్యవంతులు, మేము గుర్తించబడటానికి కూడా అవకాశం పొందము. మోసం చేయడంలో లేదా స్టాక్స్ మరియు రియల్ ఎస్టేట్తో గారడీ చేయడంలో లేదా పాటలు పాడటంలో లేదా యుట్యూబ్లో జోకులు వేయడంలో ప్రతిభ ఉన్న వ్యక్తికి వారు పెద్ద మొత్తంలో చెల్లిస్తారు, కానీ జనాభాలో సగం మందిని - అంటే మహిళా సగం - సంతోషపెట్టగల అతి పెద్ద ప్రతిభకు చెల్లించడానికి వారు ఇబ్బంది పడరు. అంటే ఒక మహిళను శృంగారంలో సంతోషపెట్టే ప్రతిభ."

"నువ్వు చెప్పింది నిజమే," ఆమె సీరియస్గా అంది.

"ఖచ్చితంగా నిజమే. అందుకే నేను ఇక్కడ ఇరుక్కుపోయాను. ఈ సిస్టమ్ అంతా చెత్త. అందుకే నేను ఇలా ఉండిపోవాల్సి వస్తోంది. రోజుకి ఎనిమిది, కొన్నిసార్లు పది గంటలు కష్టపడి పనిచేయాలి.  నాకేం మిగిలింది? తినడానికి డబ్బు, అంతే."

"అవును, నిజమే, ఇది అన్యాయం" అంది. "కానీ నిన్ను చూస్తే, నువ్వు ఏ పనిలోనైనా మంచిగా ఉంటావనిపిస్తుంది.  ఖచ్చితంగా, మంచి సంపాదన ఉంటుంది.  అడగవచ్చా - నీ సంపాదన ఎంత?"

"సరిపోతుంది" అన్నాడు కొంచెం నీరసంగా. "పనికి తగ్గట్టు ఉంటుంది, కానీ నాకు రావాల్సినంత అనిపించదు."

"క్షమించు."

అతను ఆమెను చూసి చిన్నగా నవ్వాడు. "నువ్వెందుకు సారీ చెప్పాలి? నువ్వు బాగా సంపాదిస్తావు కదా. ఏడాదికి అయిదు కోట్ల పాతిక లక్షల దాకా ఉంటుందని విన్నాను."

"ఆ నివేదికలు ఎల్లప్పుడూ అతిశయోక్తిగా ఉంటాయి" అని ఆమె నటిస్తూ విసుగుతో అన్నది.

"అవి అబద్ధం. నీకు నిజం కావాలంటే, గత ఏడాది నీవు ఎంత సంపాదించావో నాకు ఖచ్చితంగా తెలుసు - ఇది నీ మనస్సులో నిలిచిపోయే ఒక రకమైన సంఖ్య. గత ఏడాది నీవు సరిగ్గా అయిదు కోట్ల ఇరవై రెండు లక్షల ఇరవై తొమ్మిది వేల నాలుగు వందల యాభై ఒక్క రూపాయల తొంభై పైసలు సంపాదించావు. ఖచ్చితంగా అంతే. మేము నీ గురించి హోంవర్క్ చేసాము, కాబట్టి దానిని తిరస్కరించడానికి ప్రయత్నించకు."

"సరే" అంది. "నేను ఒప్పుకుంటున్నాను. నీకు - నీకు చాలా విషయాలు తెలుసని ఒప్పుకోవాలి." ఆమె కాస్త ఆశ్చర్యపోయింది, కొంచెం కంగారుపడింది. వాళ్ళు చాలా పక్కాగా ప్లాన్ చేశారని అర్థమైంది. కానీ, ఇది తనని ఆపకూడదు. అతను మళ్ళీ మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు, ఆమె వింటోంది.

"ఇది ఊహించు" అతను చెబుతున్నాడు, "కేవలం కెమెరా ముందు మీ రొమ్ములను చూపించి మరియు మీ పిర్రలను కదిలించడం ద్వారా సంవత్సరానికి అయిదు కోట్ల కంటే ఎక్కువ పొందడం ఊహించుకో. ఇప్పుడు, నేను నిన్ను తగ్గించడం లేదు, పాపా, కానీ అది సరైనది కాదని మీరు అంగీకరించాలి."

ఆమె తల ఊపింది, నిజాయితీగా. "ఇది సరిగ్గా లేదని నేను ఎప్పుడూ ఒప్పుకుంటాను. ఇది చాలా అన్యాయం. కానీ ప్రపంచం ఇలాగే ఉంటుంది, ఏం చేయలేం.  అయినా, నాకు ఇలా జరిగిందని సంతోషంగా లేనని చెబితే అబద్ధం చెప్పినట్టే.  చూడు, అందరూ చెప్పేదే కదా, నేను ధనవంతురాలిని, పేదరికాన్ని కూడా చూశాను - కానీ ధనవంతురాలి గానే ఉండటం బెటర్. కానీ కొన్నిసార్లు, దీని గురించి ఆలోచిస్తే - కొంచెం ఇబ్బందిగా అనిపిస్తుంది, కానీ - ఓహ్, వద్దులే, నా విషయాలతో నిన్ను ఎందుకు విసిగించాలి?"

"చెప్పు, ఏం పర్వాలేదు" అన్నాడు.

అతను అర్థం చేసుకున్నాడు, ఆమె చెప్పడం మొదలుపెట్టింది. "చాలా గిల్టీ గా ఉంటుంది తెలుసా.  చుట్టూ చూస్తే, మంచి మంచి వాళ్ళు ఆఫీసుల్లో, షాపుల్లో, ఫ్యాక్టరీల్లో కష్టపడి పనిచేస్తున్నారు, ముఖ్యమైన పనులు చేస్తున్నారు. రోజుకి ఎనిమిది గంటలు లేదా ఎక్కువ కష్టపడి పనిచేసి, నెలకి అయిదు వేలో, పది వేలో, పదిహేను వేలో సంపాదిస్తున్నారు. అది పెద్ద మొత్తం కాకపోవచ్చు, కానీ టాక్స్లు, కటింగ్స్ పోతే, వాళ్ళకి ఏమీ మిగలదు. ఎప్పుడూ అప్పుల్లోనే ఉంటారు.  ఇక నన్ను చూడు.  నాకేముందో చూడు.  ఇరవై ఎనిమిదేళ్లకే ఇంత సంపాదన.  నేను కష్టపడి పనిచేస్తాను, కానీ అందరిలాగే.  నాకు ఎంత రివార్డ్ వచ్చిందో చూడు.  ఇరవై రెండు గదుల ఇల్లు, అయిదు కోట్ల పైనే విలువ చేస్తుంది.  సర్వెంట్స్ నాకోసం పనిచేయడానికి.  మూడు ఖరీదైన కార్లు.  వందల బట్టలు.  ఇక పని చేయాల్సిన అవసరం లేకుండా, ఎక్కడికైనా వెళ్లడానికి, ఏం చేయాలన్నా చేయడానికి చాలినంత డబ్బు.  బ్రహ్మం పుణ్యమా అని. అతను నా మేనేజర్.  ఇంతమందికి ఇంత తక్కువ ఉన్నప్పుడు నాకెందుకు ఇంత ఎక్కువ ఉందని సిగ్గుగా, గిల్టీ గా ఉంటుంది.  నువ్వు చెప్పినట్టు ఇది తప్పు, కానీ ఇలా ఉంది, దీన్ని మార్చలేం."

ఆమె చెప్పేది అతను చాలా ఆసక్తిగా వింటున్నాడు, కథ విన్నట్టుగా. "అవును," అన్నాడు, "నీకు తెలుసని సంతోషం."  అతను మళ్ళీ కొంచెం డల్ అయ్యాడు. "డబ్బే అన్నిటికీ ముఖ్యం. అందరికీ అర్థమయ్యేది అదే.  డబ్బు..."

ఆమె అతనిని మంచం మీద నుండి దిగి, నిశ్శబ్దంగా బట్టలు వేసుకోవడం చూసింది.

ఆమె అన్నది, "కానీ నేను నీకు ఒక విషయం చెప్తాను. నేను మేల్కొన్న తర్వాత, నన్ను ఇక్కడ కట్టివేసినట్లు చూసిన తర్వాత, డబ్బు ప్రతిదీ కాదని నేను పూర్తిగా గ్రహించిన మొదటిసారి ఇది అని నేను ఒప్పుకుంటాను. ఏదో ఒకటి చాలా ముఖ్యమైనదని నేను గ్రహించాను. స్వేచ్ఛ. ప్రారంభంలో, నేను స్వేచ్ఛగా ఉండటానికి నా దగ్గర ఉన్న ప్రతి పైసాను వదులుకోవడానికి సిద్ధంగా ఉన్న సమయాలు ఉన్నాయి."

అతను బట్టలు వేసుకుంటున్నాడు అయితే ఆమె చెప్పిన ప్రతి మాటని జాగ్రత్తగా వింటున్నాడు.

ఆమె మాట్లాడుతూ అంది, "నువ్వు నాకు స్వేచ్ఛ ఇచ్చిన తర్వాత, నా ఆలోచనలు మారాయి.  ఇంట్లో నాకున్న సౌకర్యాలు నాకు అంతగా గుర్తు లేవు.  డబ్బుతో కొనుక్కోలేని కొన్ని విషయాలు నాకు దొరికాయి అనిపిస్తుంది."

అతను బెల్ట్ బిగించాడు. "నాకు తెలిసినంత వరకు, డబ్బుతో ఏదైనా కొనొచ్చు."

"సరే, ఏమో. నాకు తెలీదు. కానీ నీ మైండ్లో ఏముందో తెలుసుకోవాలని ఉంది.  నీ దగ్గర చాలా డబ్బు ఉంటే ఏం కొంటావు? ఏం చేస్తావు?"

"నీకెందుకు?" అన్నాడు కోపంగా. "నాకేం చేయాలో నాకు తెలుసు."

"ఏమిటో చెప్పు."

"ఇప్పుడు కాదు. మూడ్ బాలేదు. సహకరించినందుకు థాంక్స్. రేపు చూద్దాం."

అతను రూమ్ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.

ఆమె వెనక్కి పడుకుని నవ్వుతూ ఉంది.  ఆమె మైండ్లో ఉన్న ఐడియా క్లియర్ అయింది, ఒక రూపం వచ్చింది, ఫస్ట్ ట్రైల్లోనే పాస్ అయింది.

అస్పష్టమైన లైఫ్ జాకెట్ కనిపించే ఎస్కేప్ హాచ్గా రూపాంతరం చెందింది. జూదం - ఆమె దానిని ఆడదానికి చాలా రిస్క్ తీసుకోవాల్సి ఉంటుంది. ప్రమాదాలు అనేకం. మార్గంలో ఒక స్లిప్ తక్షణ మరణానికి దారితీస్తుంది. కానీ దానిని చేరుకోవడానికి ఎటువంటి ప్రయత్నం చేయకపోవడం కూడా మరణానికి దారితీయవచ్చు. కాబట్టి ఎంపిక లేదు.

అంతేకాకుండా, ఆమె జూదరి.

***

[anaamika]

ఇరవై నిమిషాలకి, రంజిత్ ఇన్సూరెన్స్ మనిషి, బోలెడు పెట్టెలు, పార్సిళ్లు పట్టుకుని, క్రిస్మస్ తాతయ్యలాగా వచ్చాడు.

అవన్నీ సోఫా మీద పడేసి, "నా అమ్మాయికి ఏదీ ఎక్కువ కాదు!" అని గర్వంగా అన్నాడు.

స్క్రిప్ట్లో రాసినట్టు, ఆమె సంతోషంతో కేకలు వేసింది, అతన్ని కౌగలించుకుని, గిఫ్ట్ల దగ్గరికి పరిగెత్తింది, కవర్లు  చింపేసింది. అతను ఆమె పైన నిలబడి, ఆమెకు సహాయం చేసేవాడిలా, తన గొప్పతనంలో వెలిగిపోతున్నాడు.

గిఫ్ట్లు ఓపెన్ చేస్తూ, అతని ఆడంబరాల హవాయి షర్ట్, ప్యాంట్లలో, అసహ్యంగా ఉన్న అతనిని చూస్తూ ఉండలేకపోయింది.  అతను తన అసహ్యాన్ని సంబరపడ్తున్నట్టుగా అర్థం చేసుకుంటాడని అనుకుంది.

అక్కడ అవి ఆమె ముందు పరచి ఉన్నాయి, రంజిత్ యొక్క బహుమతులు: దురద కలిగించే అవకాశం ఉన్న ఊదా రంగు ఉన్ని స్వెటర్; రెండు చిన్న, చిన్న స్కర్ట్లు, ఒకటి ప్లీటెడ్, బహుశా లోపల ప్యాంటుతో టెన్నిస్ కోసం ధరించడానికి ఉద్దేశించబడ్డాయి, కానీ ప్యాంటులు లేవు; రెండు పారదర్శక హాఫ్-బ్రాస్; అనేక బారెట్లు (మహిళల జుట్టును స్థిరపరచుకోవడానికి ఉపయోగించే పిన్); మేకప్ డబ్బా; మెత్తటి బెడ్రూమ్ చెప్పులు; చిన్న పింక్ నైటీ.

"ఇప్పుడు అది తెరవు," అని అతను చిన్న పెట్టెను చూపిస్తూ చెప్పాడు.

ఆమె దానిని తెరిచి రెండు సన్నని తెల్లటి కాటన్ ముక్కలు బయటకు తీసింది. ఆమె చనుమొనలను కష్టంగా కప్పే బికినీ టాప్ మరియు ముందు భాగం ప్యాచ్ మరియు తాడు కంటే ఎక్కువ లేని బికినీ బాటమ్.

ఆమె మళ్ళీ సంతోషంతో గొంతు చించుకుంది, పైకి ఎగిరి, అతనికి ముద్దు పెట్టింది. "నాకు కావాల్సింది ఇదే! సూపర్! నీకు ఎలా తెలిసింది?"

"ఎవరు వేసుకుంటారో ఆలోచిస్తే నేను ఎలా తప్పు చేస్తాను?"

"చాలా పర్ఫెక్ట్ గా ఉంది," ఆమె అంది. "దీన్ని వేసుకోవాలని ఉంది."

"నిన్ను ఇందులో చూడాలని ఉంది."

"సరే, నువ్వు కాసేపు ఓపికగా ఉంటే నేను నీకు బికినీ వేసి చూపిస్తాను."

ఆమె కాస్మెటిక్స్ బ్యాగ్ తీసుకుంది, దానిపై బికినీ వేసింది, చెప్పుల బాక్స్ కూడా వేసింది మరియు తలుపు కొంచెం తెరిచి బాత్రూమ్కు వెళ్ళిపోయింది.

"మనం మాట్లాడుకోవడానికి నేను తలుపు ఇలా ఉంచాను," అని ఆమె అంది. "కానీ నేను రెడీ అయ్యే వరకు ఇక్కడ చూడకు. నేను నిన్ను సర్ ప్రైజ్ చేయాలనుకుంటున్నాను."

"నేను చూడను."

ఆమె తన ముడతలు పడిన నిట్ బ్లౌజ్, లెదర్ స్కర్ట్ తీస్తూనే మాట్లాడుతూ ఉంది. "నిన్ను చూసి గర్వంగా ఉంది. నువ్వు అన్నీ తెచ్చినట్లున్నావు."

"అంత ఖచ్చితంగా కాదు," అతను అన్నది ఆమె వింది. "నీకు కావాల్సినవన్నీ తెచ్చాను, కానీ అన్నీ దొరకలేదు. ట్రై చేశాను, కానీ కొన్నికుదరలేదు. టౌన్లో షాపింగ్ తక్కువ. ఎక్కువగా లోకల్స్కి. కానీ కొన్ని మంచివి ఉన్నాయి."

"అవును, చాలా ఉన్నాయి." ఆమె కొంచెం సేపు ఆగి, "ఏమి దొరకలేదు?" అని అడిగింది.

"నీకు కావాల్సిన ఫ్రెంచ్ పెర్ఫ్యూమ్ వాళ్ల దగ్గర లేదు—"

"మేడమ్ గ్రేస్ కాబోచార్డ్?"

"అది ఏమిటో నాకు తెలీదు. అందుకే నేను నీకు అఫ్రోడిసియా పెర్ఫ్యూమ్ తెచ్చాను. పర్వాలేదు కదా?"

"పర్వాలేదు. థాంక్స్."

"ఇంకా, నువ్వు చెప్పిన బ్రిటిష్ ఆల్టోయిడ్ మింట్స్ కూడా లేవు."

"నేను వాటిని వదిలేస్తాను." ఆమె కొంచెం సేపు ఆగి అడిగింది, "సిగారిల్లోస్, లార్గోస్ సంగతి ఏమిటి?"

"షాప్ అతను వాటి గురించి విన్నాడు కానీ అతని దగ్గర లేవు. వెరైటీ గురించి అయితే, నువ్వు మామూలు మ్యాగజైన్ అడిగి ఉంటే బాగుండేది, కానీ అతనికి వెరైటీ అంటే ఏమిటో కూడా తెలీదు, ఎవరూ ఎప్పుడూ అడగలేదని చెప్పాడు."

"నాకు ఆశ్చర్యం లేదు."

"కానీ మిగతావన్నీ తెచ్చాను."

"అవును, చూశాను. చాలా ఎక్కువ, ప్రియతమా. నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది. నిజంగా థాంక్స్."

"అవును, నీకు ఇంకా ఏవి కావాలో చెబితే, అతను ఒకటి రెండు తెచ్చే అవకాశం ఉంది. అతను మేడమ్ గ్రేస్, ఆల్టోయిడ్స్, లార్గోస్ రాసుకున్నాడు. వెరైటీ మాత్రం దొరకదు, కానీ మిగతావి ఆర్డర్ చేసి వారంలోగా తెప్పిస్తాడేమో చూస్తానన్నాడు. నీకు కావాలంటే నేను శుక్రవారం టౌన్కి వెళ్లి కనుక్కుంటాను."

"సరే చూద్దాం. నువ్వు ఇప్పటికే చాలా చేశావు."

బికినీ తాడులు బిగించుకుంటూ, ఆమె రెండు విషయాలు గుర్తుపెట్టుకుంది, వాటి గురించి ఆలోచించడానికి టైమ్ లేదు. అతను శుక్రవారం టౌన్కి వెళ్తాడు. ఇది సోమవారం. అంటే కనీసం నాలుగు రోజులు, ఉరితీయడానికి ముందు నాలుగు రోజులు డెత్ రోలో ఉండాలి, ఆమె భవిష్యత్తు ఏమిటో తెలిసే వరకు. మెడికల్ స్టోర్ అతను ఆమె వదిలిన ఐదు వేలిముద్రలలో మూడు రాసుకున్నాడు. పట్టణంలో వాటిని కనుక్కోవడం చాలా కష్టం. అయినా, ఏముందిలే.

"నేను కొంచెం అందంగా రెడీ అవ్వాలి," ఆమె అంది.

"టైమ్ తీసుకో. కానీ ఎక్కువ టైమ్ తీసుకోకు. నేను నీ పుస్తకాలు చూస్తున్నాను."

"ఓకే."

అతను ఎక్కడ కొన్నాడో తెలుసుకోవాలని ఆమె బికినీ కప్పులు తిప్పి చూసింది, ఆశ లేకపోయినా ప్రయత్నించింది. లేబుల్ దాచడానికి చోటు లేదు. ఇప్పుడు ఆమె మెత్తటి బెడ్రూమ్ చెప్పులు చూసింది, ట్యాగ్ తాడు కత్తిరించి ఉంది. షూ బాక్స్లో టిష్యూలో వెతికితే ఏమీ కనిపించలేదు, తర్వాత బాక్స్ ఎత్తి స్టిక్కర్ పీకిన చోటు చూసింది.

ఆమె హ్యాంపర్పై ఉన్న పెద్ద బ్యాగ్ దగ్గరికి వెళ్ళింది. అది మెడికల్ స్టోర్లోని చాలా కౌంటర్ల నుండి తెచ్చిన డజను చిన్న ప్యాకెట్లతో నిండి ఉంది, ఒక్కొక్కటి వేర్వేరుగా చుట్టారు. ఆమె ఒక్కొక్కటిగా ప్యాకెట్లు తీసి చూసింది, స్టిక్కర్లు ఎక్కడ పీకేశారో లేదా రబ్బర్ స్టాంప్ సమాచారం ఎక్కడ కట్ చేశారో చూసింది. ఆమె బ్యాగ్ అడుగున చూడటానికి చివరి మూడు కాస్మెటిక్స్ ప్యాకెట్లు పైకి ఎత్తినప్పుడు, ప్యాకెట్ల మధ్యలో ఇరుక్కున్న పసుపు కాగితం ముక్క బాత్రూమ్ నేల మీద పడింది. అది బోర్లా ఉంది, సేల్స్ స్లిప్ లాగా ఉంది, మెడికల్ స్టోర్ పేరు కంటే ఎక్కువ సమాచారం ఇస్తుందని అనుకుంది. ఆమె మూడు ప్యాకెట్లు బ్యాగ్లో వేసి, స్లిప్ తీసుకోవడానికి వంగబోతుండగా, అతని గొంతు ఆమె వెనకాల, సగం తెరిచిన బాత్రూమ్ డోర్ దగ్గర వినిపించింది.

"ఏమిటి ఆలస్యం చేస్తున్నావు, బంగారం?" రంజిత్ డిమాండ్ చేసినట్లు అడిగాడు. "నిన్ను చూడాలి. నువ్వు బయటకు రాకపోతే, నేను లోపలికి వస్తాను."

"ఒక్క క్షణం—" ఆమె అరవకుండా తనను తాను నిగ్రహించుకోవాల్సి వచ్చింది.

ఆమె స్లిప్ లాక్కుంది. తిప్పి చూడటానికి కూడా టైమ్ లేదు. ఆమె బ్యాగ్ ఎత్తి, టవల్ హ్యాంపర్ మూత తీసి, స్లిప్ లోపల పడేసింది. ఆమె నిటారుగా నిలబడి, జుట్టు సరిచేసుకుని, ప్రశాంతంగా ఉండాలని చూసింది, కానీ ఆమె తల నుండి కాలి వరకు జలదరిస్తోందని తెలిసింది.

ఆమె డోర్ వైపు నడవడం మొదలుపెట్టింది. ఆ పెద్ద మనిషిని తొందరగా పంపించేయాలి.

"వెనక్కి జరుగు, బంగారం," ఆమె అంది. "ఫ్యాషన్ షో మొదలవుతోంది."

ఆమె తలుపును పక్కకు తన్ని, తన నడుమును ముందుకు నెట్టి, మోడల్ లాగా బెడ్రూమ్లోకి నడిచింది.

అతను మంచం కాళ్ళ దగ్గర నగ్నంగా నిలబడి వున్నాడు. అతని బొజ్జతో బాటు, అతని సొరకాయ కూడా కిందకి వేలాడుతూ వుంది.

ఆమె ఒక్కో అడుగూ ముందుకు వస్తూ అతని కళ్ళ వైపు చూసింది. అవి వాటి సాకెట్స్ నుండి బయటికి వచ్చి పేలిపోతాయేమో అన్నట్లుగా చూస్తున్నాడు.

"వాహ్" అంటూ అరిచాడు.

ఆమె రెచ్చగొడుతున్నట్లుగా ఆగి, చుట్టూ తిరిగి, తన బలిసిన పిర్రలని చూపిస్తూ, తనని తాను చూసుకుంది. ఆమె గుండ్రటి బిగువైన పెద్ద పెద్ద సళ్ళు, ఆమె వేసుకున్న బ్రా మీది భాగం నుండి, కింది భాగం నుండి బయటికి వచ్చాయి. ఆమె వేసుకున్న తెల్లటి బికినీ, శరీరానికి అతుక్కుని, యోని ద్రవాలు దానికి అంటుకుని, ఒక మరకలా కనిపించాయి.

"అంతకన్నా ఇంకేం మాటలు నీకు రావడం లేదా ?" అంది గునుస్తూ.

ఆమె అతని ముందు నిర్లజ్జగా ఊగిపోయింది, కటి ఇంకా ముందుకు ఉంది, అతన్ని ప్రేరేపించింది. ఆమె చేతులు అతని భుజాలపైకి వెళ్ళాయి, చాలా కొద్దిగా క్రిందికి నొక్కింది. "హే," అతను ఊపిరాడలేక అన్నాడు.

"దేని కోసం ఎదురు చూస్తున్నావు?" ఆమె గుసగుసలాడింది. "నేను దానిని ధరించాను. ఇప్పుడు ఎవరో ఒకరు దానిని తీసివేయాలి."

ఆమె అతని కామాతురమైన ముఖం తన దృష్టికి దిగువకు దిగిపోవడం మరియు దృష్టి నుండి అదృశ్యం కావడం చూసింది.

అతను ఆమె ముందు మోకాళ్లపై కూర్చున్నాడు. అతని వేళ్లు బికినీ విల్లులను లాగాయి మరియు దిగువ భాగం ముందు మరియు వెనుక తెరుచుకుంది. ఆమె తన పొడవైన కాళ్ళను చాచింది. బికినీని వదిలివేసింది.

చొంగ కార్చుకుంటూ ఆత్రుతతో అతను మొదట తన కళ్ళను, తర్వాత తన ముక్కుని, ఆపై తన నోటిని ఆమె కాళ్ళ మధ్యన పెట్టేసాడు.

ఆమె తన కళ్ళని మూసుకుంది. తలని వెనక్కి వంచి "వద్దు బంగ్గారం, వద్దు" అంటూ బ్రతిమిలాడింది. "లేచి నిలబడు, దయచేసి నిలబడు, నన్ను చేయనివ్వు".

అతి కష్టంగా అతను లేచి తన కాళ్ళ మీద నించున్నాడు. అతని లావుపాటి అంగం ఆమె కళ్ళ ముందుకి వచ్చింది. ఆమె గాలిని బలంగా పీల్చుకుని, తన మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని, దానికి ముద్దులు పెట్టింది.

ఆమె చీకడం మొదలు పెట్టగానే, అతను మంచం ఒక మూలను గట్టిగా పట్టుకుని, తొడలు వణుకుతుండగా, అతని నోటి వెంట చిన్న చిన్న ఏడుపులు వచ్చాయి.

అయిదు నిమిషాలలో అతడికి స్ఖలనం జరిగిపోయింది.

ఆమె బాత్రూమ్లోకి పరిగెత్తింది. త్వరగా తిరిగి వచ్చింది. అతనికి కుర్చీలో కూర్చోవడానికి సహాయం చేసింది. అతను కుక్క పిల్లలాగా మెత్తగా మరియు ప్రతిఘటన లేకుండా ఉన్నాడు. ఆమె అతని దుస్తులను ధరించడంలో అతనికి సహాయం చేసింది. అతని శ్రద్ధ మరియు ప్రేమకు అతను యాంత్రికంగా ధన్యవాదాలు తెలుపుతుండగా, అతనిని తలుపు వద్దకు నడిపించింది.

తలుపు వేసి, తాళం వేసింది, ఆమె వింది. అతను వెళ్లిపోయాడని, బహుశా క్యాబిన్ ఉండే చోటికి వెళ్ళాడని అనుకున్నప్పుడు, ఆమె బాత్రూమ్కి పరిగెత్తింది. ఆమె హ్యాంపర్ పైన ఉన్న బ్యాగ్ తీసి, మూత తీసి, పసుపు స్లిప్ తీసుకుంది.

ఇది అతని మెడికల్ స్టోర్ కొనుగోలు రసీదు, ఇది చాలాసార్లు మడతపెట్టి, ఒక ప్యాకెట్ కింద పెట్టారు. రంజిత్ దాన్ని చూడలేదు.

ఆమె కళ్ళు రసీదు పైన ఉన్నాయి. నీలం అక్షరాలలో ఇలా ఉంది:

వెంకటేశ్వరా మెడికల్ స్టోర్ & ఫార్మసీ

GMR అవెన్యూ

కామారెడ్డి, తెలంగాణా

“Visit Our Other Store in Hyderabad”

చాలా తొందరగా, ఆమె స్లిప్ను ముద్దలా చేసి టాయిలెట్లో పడేసింది. ఆమె చేయి చాచి టాయిలెట్ ఫ్లష్ చేసింది. వెంటనే, సాక్ష్యం మాయమైపోయింది.

కామారెడ్డి, కామారెడ్డి, కామారెడ్డి. ఆ మంచి పేరు ఆమె మైండ్లో తిరుగుతోంది.

తన మెదడులో మొత్తం తెలంగాణా మ్యాప్ ప్రత్యక్షమై, ఆ ఊరిని వెతకసాగింది. ఆమెకి ఆ ఊరి పేరు ఎక్కడో వున్నట్లుగా అనిపించింది.

ఆమె ఒకసారి షూటింగ్లో ఉంది — మూడు, నాలుగు, ఐదు సంవత్సరాల క్రితం చేసిన ఛేజ్ సీన్ కోసం కొన్ని షాట్స్ తీయడానికి ఒక రాత్రి ట్రిప్ — కామారెడ్డి దగ్గరలోని కొండల్లో షూటింగ్ చేస్తున్నారు, తర్వాత ఆమె కామారెడ్డి నుండి ఇద్దరు రిపోర్టర్లకు ఇంటర్వ్యూ ఇచ్చింది. రిపోర్టర్ల మధ్య సరదాగా కబుర్లు జరిగాయి, అది — ఆమెకు గుర్తుంది — కామారెడ్డి కి దగ్గరలోని ఒక ప్రాంతం అనే దాని గురించి. అంటే ఆమె హైదరాబాద్ కి గంట లేదా రెండు గంటల దూరంలో ఉంది.

ఆమె కామారెడ్డి లోని ఏదో వూరిలో పైన కొండల్లో ఎక్కడో ఉంది.

ఆమె గుండె గట్టిగా కొట్టుకుంది. ఇది ఏదో ఒకటి. తనకు ఇంకా ఎక్కువ కావాలనిపించింది. కానీ ఇది నిజంగా ఏదో ఒకటి.

ఆమె దాదాపు చివరి విషయం కనుక్కుంది.

చావు బతుకుల మధ్య తేడా తెచ్చే చివరి విషయం మాత్రమే మిగిలి ఉంది.

***

[anaamika]

ఆమె సాయంత్రం చివరి వ్యక్తితో మాట్లాడటానికి చాలా జాగ్రత్తగా తయారైంది. RK తో డిన్నర్ డేట్కి వెళ్ళే ముందు ఎంత సింగారించుకునేదో అంతకంటే ఎక్కువ.  కొత్త స్వెటర్, స్కర్ట్ వేసుకుని చూసింది, నచ్చలేదు. కొత్త నైటీ వేసుకుని చూసింది, అదీ నచ్చలేదు. చివరకు తన తెల్లటి బికినీ టాప్ను, బాటమ్ను వేసుకుని చూసుకుంది. అదే బాగుందనిపించి అలాగే ఉంచేసుకుంది.  బాత్రూమ్లో అద్దం ముందు కూర్చుని చాలా జాగ్రత్తగా మేకప్ వేసుకుంది. కిడ్నాప్కు ముందు కొన్ని నెలలుగా ఆమె మేకప్ వేసుకోవడం తగ్గించేసింది. సహజమైన అందానికే ఎక్కువ ప్రాధాన్యం ఇచ్చేది.  నటిస్తున్నప్పుడు మాత్రమే మేకప్ వేసుకునేది.

ఈ రాత్రి ఆమె నటించాల్సి ఉంది.

ఐ షాడో, పౌడర్, లిప్స్టిక్ వేసుకున్నాక, చెవుల వెనకా, మెడలో, రొమ్ముల మధ్య పర్ఫ్యూమ్ పూసుకుంది.

జుట్టుని బారెట్ పెట్టి పోనీటెయిల్ వేసుకుంది.  ఇక ఆమె సిద్ధమైపోయింది.

ఆమె ఈ రాత్రి తన అత్యుత్తమ ప్రదర్శన ఇవ్వాల్సిందే. నలుగురు వ్యక్తులు కలలుగన్న మహిళగా మారాలని నిర్ణయించుకున్నప్పటి నుండి, తన తర్వాతి సందర్శకుడు తన వలలో సులభంగా చిక్కుకుంటాడని మరియు తన లక్ష్యాలను సాధించడానికి బాగా ఉపయోగపడతాడని ఆమె భావించింది. కానీ ఆశ్చర్యకరంగా, అతనే చాలా కష్టమైన వ్యక్తిగా నిరూపించాడు. ఆ నలుగురిలో, అతను మాత్రమే ఆమెకు ఏమీ ఇవ్వలేదు.

ఈ రాత్రి, ఎంత ప్రమాదం పొంచివున్నా, అతన్ని తన కోసం పనిచేసేలా ప్రోగ్రామ్ చేయాలని ఆమె దృఢంగా నిశ్చయించుకుంది.

కొద్దిసేపటి తర్వాత, అతను లోపలికి వచ్చి, తలుపు వేసి, ఆమె వైపు తిరిగేసరికి, ఆమె సోఫా పై పడుకుని, ఏదో పాట పాడుకుంటూ ఉంది.

'కలల రాజు' గదిలో వెతికి ఆమెను చూశాడు.

"హలో, డార్లింగ్," ఆమె తన ప్రత్యేకమైన గొంతుతో అంది. "నీకోసమే ఎదురు చూస్తున్నాను."

"హాయ్," అన్నాడు అతను. ఆమె దగ్గరకు వెళ్లకుండా, ఎదురుగా ఉన్న కుర్చీలో నెమ్మదిగా కూర్చున్నాడు.

అతను మొదటి నుండి వింతగా, దూరంగానే ఉండేవాడని ఆమె గ్రహించింది. కానీ ఈరోజు రాత్రి, అతను మరింత దూరంగా ఉన్నట్లు అనిపించింది.

"ఏం అనుకుంటున్నావు?" ఆమె తన చిన్న బికినీని చూపిస్తూ అడిగింది. "నచ్చిందా?"

"నువ్వు.. పిన్-అప్ గర్ల్ లాగా (ఆకర్షణీయమైన లక్షణాలు గల అమ్మాయి లేదా స్త్రీ) ఉన్నావు," అన్నాడు.  అది చాలా పాతకాలపు మాటలా అనిపించింది.

"దీన్ని కాంప్లిమెంట్గా తీసుకోవచ్చా?"

"ఖచ్చితంగా," అన్నాడు అతను.

"ఈ స్విమ్ సూట్ ఇచ్చినందుకు థాంక్స్.  ఇది చాలా బాగుంది."

"నేను కొనలేదు. మా పార్టనర్ కొన్నాడు."

"ఏదేమైనా, చాలా కంఫర్టబుల్గా ఉంది. స్విమ్మింగ్ పూల్ ఉంటే ఇంకా బాగుండేది."

"అవును," అతను పరధ్యానంగా అన్నాడు. "నిన్ను స్విమ్ చేయనివ్వలేకపోతున్నందుకు సారీ.  ఈరోజు భయంకరమైన వేడి. 38 డిగ్రీల పైనే ఉంది.  తిరిగి వస్తుంటే నాకు కూడా నీళ్లలో దూకాలనిపించింది. కానీ దగ్గరలో ఉన్న సరస్సులో స్నానం చేయడం కుదరదు."

"అది చాలా దురదృష్టకరం," ఆమె శాంతంగా అంది, తన మనసులోని ఆనందాన్ని బయటకు కనబడనీయకుండా.

అతను చెప్పినది ఆమెకు అర్థమైంది.  ఆమెకు ఒక కొత్త ఆధారం లభించింది.

దగ్గరలో ఒక సరస్సు ఉంది.

కామారెడ్డి పట్టణం నుండి ఆమె నిర్బంధించబడిన కొండల వరకు ఎక్కడో ఒక నీటి ప్రదేశం ఉంది. అంటే పిన్-అప్ను (తనని) ఎక్కడ దాచిపెట్టారో ఆమె కనిపెట్టేసింది.  ఆమె అనుకున్నదానికంటే తన స్థానం గురించి ఎక్కువ వివరాలు తెలిశాయి.  ఇది సరిపోతుందా?

"అవును, చాలా బాధగా ఉంది," అతను ఒప్పుకున్నాడు.

"స్నానం చేసి ఉంటే బాగుండేది కదా."

"అవును, కానీ కుదరలేదు. ఎందుకంటే... వద్దులే, అది అనవసరం." అతను కొంచెం వెనక్కి తగ్గాడు.

అతను చాలా దూరంగా ఉన్నట్టు అనిపించింది.  గత రెండు రాత్రుల అతని విజయాల తర్వాత, అతను చాలా మారిపోతాడని అనుకుంది.  మరింత ఆత్మవిశ్వాసంతో, ధైర్యంగా ఉంటాడని ఊహించింది. కానీ అలా ఏం కనిపించలేదు.  ఇది ఆమెను ఆశ్చర్యపరిచింది.

అతను బిగువుగా కూర్చుని, ఆమెను చూస్తూ, కళ్ళు మూస్తూ తెరుస్తూ ఉండగా, ఆమె అతని ముఖాన్ని చదవడానికి ప్రయత్నించింది.

నమ్మశక్యం కాలేదు, కానీ వారి సాన్నిహిత్యం తర్వాత కూడా అతను ఆమెను చూసి ఆశ్చర్యపోయినట్లు కనిపించాడు.

ఆమె దీనికి కారణం తెలుసుకోవాలి, అతని మనస్సులో ఏమి ఉందో తెలుసుకోవాలి.

ఆమె సోఫా ను తట్టింది. "ఇక్కడికి రా, డార్లింగ్. నాతో దగ్గరగా ఉండాలని లేదా? ఏదైనా జరిగిందా?"

కొంచెం ఇష్టం లేనట్టే, 'కలల రాజు' లేచి, నిద్రలో నడుస్తున్నట్టు ఆమె పడుకున్న దగ్గరికి వెళ్ళి, ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు.

ఆమె చల్లటి వేళ్ళు అతని చెంపని, నుదుటిని తాకాయి.  మెల్లగా అతని జుట్టులో వేళ్ళు పెట్టి నిమిరింది. "ఏమైంది? నాతో చెప్పు."

"నాకు... నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నానో అర్థం కావడం లేదు."

ఇది ఊహించనిది. "ఏంటి?"

"నువ్వు ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నావో, నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నానో... అసలు ఈ మొత్తం వ్యవహారం ఏంటో నాకు అర్థం కావడం లేదు."

"నన్ను అయోమయంలో పడేస్తున్నావు."

అతను నేల వైపు చూస్తూ అన్నాడు, "బహుశా నేనే అయోమయంలో ఉన్నాను."

"ఇదంతా నా వల్లేనా? నన్ను చూసి కోపంగా ఉంటేనో, లేకపోతే నేను నచ్చకపోతేనో, అంత కష్టపడి షాపింగ్ ఎందుకు చేస్తావు?"

"లేదు, అదే కదా అసలు విషయం," అతను తొందరగా అన్నాడు. "నీకు చెప్పాను కదా, ఆ బికినీ నేను కొనలేదు. నువ్వు తీసుకున్నవి ఏవీ నేను కొనలేదు. టౌన్లో ఉన్నప్పుడు నీ కోసం షాపింగ్ చేయలేదు.  అది మా పార్టనర్కి వదిలేశాను.  ఎందుకంటే నాకు... సరే, నీకు తెలిస్తే మంచిది..."

"చెప్పు," ఆమె అతన్ని తొందరపెట్టింది.

"నీ పాత సినిమాల్లో ఒకటి, చాలా మంచిది, ఈరోజు మధ్యాహ్నం ఆడుతున్నట్టు తెలిసింది.  మళ్ళీ చూడాలనిపించింది.  చూడాలనిపించింది.  బహుశా నిన్ను కలిశాను కాబట్టేమో."

"నన్ను కలిశావా!" ఇది మరీ పిచ్చిగా ఉంది.  ఆమెకు మాటలు రాలేదు.  మరింత వినాలని ఎదురు చూస్తోంది.

"అందుకే నేను వెళ్ళాను," అన్నాడు అతను. "నా ఫ్రెండ్ని షాపింగ్కి పంపాను.  నేను మొదటి సగం వరకే ఉండగలిగాను. కానీ చూసింది చాలు. సినిమా అప్పటి నుండి నా మైండ్లో తిరుగుతూ ఉంది. నువ్వు... ఎప్పుడూ ఉండేలాగే అద్భుతంగా ఉన్నావు. ఇక్కడ బంధించబడ్డాక అది నేను దాదాపుగా మర్చిపోయాను. నువ్వు... ఎలా చెప్పాలో తెలియడం లేదు...  రాజసం ఉట్టిపడేలా, అందుబాటులో లేనట్టు, అందనంత ఎత్తులో, దేవకన్యలా, వీనస్ లా, మోనా లిసా, మామూలు మనుషులకి అందనంత దూరంలో ఉన్నట్టు అనిపించావు."

అతనికి ఏం జరిగిందో ఆమెకు అర్థం కావడం మొదలైంది.

తనలో తాను మాట్లాడుకుంటున్నట్టు, అతను ఇంకా చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. "సినిమా హాల్ నుండి బయటకొచ్చి, నిజమైన ప్రపంచంలోకి రాగానే, ఒక్కసారిగా అర్థమైంది.  'నేను ఏం చేశాను?' అని నన్ను నేను ప్రశ్నించుకున్నాను."  అతను అయోమయంగా ఆమెను చూశాడు. "నాకు సమాధానం తెలియలేదు.  అర్థమయ్యే సమాధానం లేదు.  నేను బాగా కదిలిపోయాను.  ఇప్పటికీ అలాగే ఉన్నాను."

"ఏమిటి కదిలించింది నిన్ను?"

"నేను చేసిన పని ఎంత పెద్దదో అని.  నిన్ను నీ ప్రత్యేక ప్రపంచం నుండి బయటకు లాగేశాను.  నువ్వు ఎవరన్నది, ఎక్కడ ఉండాలన్నది నేను మర్చిపోయాను.  నిన్ను ఒక సాధారణ మహిళలా చూసి అవమానించాను. నిన్నుఆ ఉన్నత స్థానం నుండి దించి, ఇలాంటి సాధారణ ప్రదేశంలో దాచిపెట్టడం వల్ల,  నీ స్థానం ఏమిటో నేను మర్చిపోయాను.  సినిమాలో నిన్నుచూసినప్పుడు, నువ్వు ఎక్కడ ఉండాలో చూసినప్పుడు, మళ్ళీ నిన్నునీ సరైన స్థానంలో చూసినప్పుడు, నేను షాక్ అయ్యాను.  నిజంగా షాక్ అయ్యాను.  నువ్వు చాలా ప్రత్యేకమైన వ్యక్తి, ఒక కళాఖండం, ఒక దేవాలయం, దూరం నుండి పూజించదగినది, ఆడవాళ్ళ యొక్క అరుదైన రూపం, అందరికీ స్ఫూర్తినిచ్చేలా పైకెత్తబడినది అని నాకు అర్థమైంది."  అతను తల ఊపాడు.  "నేను, ఆలోచించకుండా, స్వార్థంగా, నీ స్థానాన్ని పాడు చేసి, నిన్నుఇలాంటి సాధారణ జీవితంలోకి, ఇలాంటి నీచత్వంలోకి లాగాను.  నాకు చాలా బాధగా ఉంది, అపరాధ భావనతో, పశ్చాత్తాపంతో ఉన్నాను."

అతని మాటలు ఆమెను కట్టిపడేశాయి, అయితే విమర్శించకుండా ఉండలేకపోయింది. అతని శైలి అంత బాగోలేదు, కానీ అతను ఏం చేశాడో, దాని వల్ల ఇప్పుడు అతనికేం జరిగిందో అతను చెప్పినది కరెక్ట్గా, స్పష్టంగా ఉంది.

అతను ఇంకా చెప్పడం పూర్తి చేయలేదు. "తిరిగి వచ్చినప్పటి నుండి నా తెలివి లేని పనికి నేను బాధపడుతున్నాను. దేవతని చెరిచాను. వీనస్ను, మోనాలిసా ను ప్రపంచానికి దూరం చేశాను.  ఇంకా దారుణంగా, అందాన్ని పాడుచేసేవాళ్ళతో కలిశాను. ఈ రాత్రి నేను నీ నుండి ఏమి ఆశించగలనో నాకు తెలియదు.  అది నాకు అర్హత లేనిది, నాకు తెలుసు."  అతను కాసేపు ఆగాడు.  "నీ క్షమాపణ, నీ దయ, నీ క్షమాపణ కోసం వేడుకుంటున్నాను."

భయంకరమైన చిత్రకారుడి శైలి అని ఆమె అనుకుంది.  పేరెన్నిక గల రచయితల రచనలా కలగాపులగంలా ఉంది.

ఇలాంటి రొమాంటిక్ కబుర్లను ఎలా ఆపాలి?

అభిమాన సంఘం మీటింగ్ని మళ్ళీ గాడిలో పెట్టాలి.  పల్లెటూరి చదువు లేని మనిషి ఇంగ్లీష్ భాషలో మాట్లాడేలోపు అసలు విషయం మొదలుపెట్టాలి.

ముందుగా, అభినందన.

ఆమె తన చేతులతో అతని చేతులను కప్పి, అతని కళ్ళలోకి చూసింది. "నేను ఎంత భావోద్వేగానికి గురయ్యానో నీకు తెలియదు. ఇది అర్థం కావాలంటే నువ్వు ఆడవాడివై ఉండాలి. నేను ఎంతగా చలించిపోయానో, నీ సున్నితత్వానికి, అర్థం చేసుకునే గుణానికి ఎంత కృతజ్ఞతతో ఉన్నానో చెప్పలేను.  నువ్వు నన్ను చూసినట్టుగా, ఒక మంచి వ్యక్తి నన్ను చూడటం చాలా అరుదైన విషయం, చాలా విలువైనది.  దీన్ని నేను జీవితాంతం గుర్తుంచుకుంటాను."

బాగుంది కదా, భయంకరమైన చిత్రకారుడా ?

ఇక రెండోది, వెంటనే క్షమాపణ.

"నిన్ను క్షమించడం గురించి చెప్పాలంటే, పిచ్చి కుర్రాడా, క్షమించడానికి ఏమీ లేదు. ఎందుకంటే ఇప్పుడు నేను నిన్ను ఎలా చూస్తున్నానో నీకు తెలుసు.  నేను తెరపై ఈరోజు ఎలా ఉన్నానో అలాగే ఉంటాను. కాదనను.  నేను ప్రజలకు చెందినదాన్నే. అది నిజం. కానీ నాకంటూ ఒక వ్యక్తిగత జీవితం ఉంది, అది నాకే సొంతం.  దాంతో నేను ఏం చేయాలనుకుంటే అది నా ఇష్టం.  ఆ నేను గ్లామరస్, ప్రపంచస్థాయి స్మిత కాదు.  ప్రేమ కోసం, ఆప్యాయత కోసం, ఓదార్పు కోసం ఎదురుచూసే ఒక సాధారణ అమ్మాయిని.  నన్ను నువ్వు నీతో తీసుకెళ్ళింది ఆ నన్నే."

ఆ మూర్ఖుడు మంత్రముగ్ధుడయ్యాడు.

ఆమె కూడా ఆశ్చర్యపోయింది.  తనకు గుర్తుండిపోయిన పాత స్క్రిప్ట్లలోని డైలాగ్సే వాడుతున్నానా అని అనుమానించింది.  బహుశా తన సొంత మాటలే చెబుతోందని అనుకుంది.  ఇంకోసారి ఏ రైటర్ అయినా తనను ఆపాలని చూస్తే, బ్రహ్మం తో వాడిని వెళ్లిపొమ్మని చెప్పాలి.  రచయితల సంఘమా, మీరెవరు నాకు చెప్పేది ?  నటీమణులందరూ తెలివి తక్కువవాళ్లని అనుకుంటున్నారా?  రచయితల్లారా, మీకు ఒక విషయం చెప్పాలి.

మళ్ళీ నమ్మకంతో, ఫుల్ జోష్లో, ఆమె తన టైప్రైటర్లా మాట్లాడటం మొదలుపెట్టింది.

ఆమె చేయి 'కలల రాజు' గడ్డంను స్పర్శించింది. "మనం ఒకరి హృదయాలను ఒకరికి తెరుస్తున్నాము కనుక, నా హృదయాన్ని పూర్తిగా నీకు అప్పగిస్తాను. నీ నుండి దాచడానికి నా దగ్గర ఏమీ లేదు. నిజం, ప్రారంభంలో నేను దోచుకోబడ్డాను, దుర్వినియోగం చేయబడ్డాను, అవమానించబడ్డాను అనిపించింది, నీకు బాగా తెలుసు. నేను కోపంగా, ఆగ్రహంగా ఉన్నాను, బహుశా నీకంటే, నన్ను సమర్థించిన నీకంటే, నీ స్నేహితులు అని పిలువబడే ఇతరులపై ఎక్కువగా.

కానీ అప్పుడు ఏదో అద్భుతం జరిగింది, మరియు నీకే దాని ఘనత చెందుతుంది. ఇది అప్పుడప్పుడు పురాణాలలో మరియు చరిత్రలో సంభవిస్తుంది మరియు ఇది మనం ఇక్కడ ఉన్న చోటే జరిగింది. నేను కిడ్నాప్ చేయబడటం వలన, నేను బలవంతంగా తీసుకెళ్లబడటం వలన, నేను నిన్ను తెలుసుకోవడానికి నిర్బంధించబడ్డాను. క్రమంగా, పరివర్తన జరిగింది. నా హృదయం మారింది. రాయి బంగారం అయింది. చలి వెచ్చదనం అయింది. ద్వేషం ప్రేమ అయింది. లోపల దాగి ఉన్న స్త్రీ చివరికి ఒక పురుషుడిని కనుగొంది - ప్రేమించడానికి ఒక పురుషుడిని."

అతను మళ్ళీ సినిమా చూస్తున్నట్టుగా ఉన్నాడు. పూర్తిగా లీనమైపోయాడు, భావోద్వేగానికి గురయ్యాడు. "నువ్వు... నిజంగా అంటున్నావా?" అన్నాడు.

"నేను చెప్పే ప్రతి మాటా నిజం, డార్లింగ్. నీతో అబద్ధం చెప్పాల్సిన అవసరం నాకేం లేదు.  నీతో నిజంగా ఉండాలనుకుంటున్నాను. ఎందుకంటే నిన్ను నమ్ముతున్నాను, నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను."

ఆమె దగ్గరికి వెళ్లి, అతని చేతులు పైకెత్తి తన చుట్టూ వేసుకుంది. ఆమె తల అతనిపై వాలింది మరియు అతని గుండె చప్పుడు ఆమెకు వినిపించింది.

"ఓహ్, నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను," అతను గొంతులో ఏదో అడ్డుకున్నట్టు అన్నాడు. "కూడదు, కానీ..."

"ష్, విను, డార్లింగ్. నన్ను నమ్ము. రోజంతా, రాత్రంతా నీకోసమే ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను. నిన్ను చూడాలని, తాకాలని ఉంది. నా మనసంతా నీతోనే నిండిపోయింది. మన కలయికను గుర్తు చేసుకుంటూ, మన ప్రేమను పరిపూర్ణం చేసిన క్షణాలను తలచుకుని పులకించిపోయాను.  నీవు నాలో ఉన్న ప్రతి మధుర క్షణం కళ్ళ ముందు కదలాడుతోంది. ఇంకా కావాలి, నీవు ఇంకా కావాలి... దయచేసి ఇక్కడికే రా..."

ఆమె అతని చొక్కా గుండీలు తీసేస్తోంది, బెల్ట్ ఊడదీయడానికి సహాయం చేస్తోంది.  చొక్కా, ప్యాంటు తీసేసింది. అతను తన అండర్వేర్ తీసేస్తుంటే కాసేపు ఆగిపోయింది. అండర్వేర్ తీయగానే అతడి అంగం తిన్నగా మీదకి చూస్తూ బయటపడింది.

ఆమె తన చేతులని పైకి లేపింది.

"ఇప్పుడు నా వంతు. ఈ పిచ్చి దుస్తుల్ని నా మీది నుండి తీయి. త్వరపడు బంగారు హృదయమా".

అతడు వెంటనే ఆమె ధరించిన బ్రా హుక్కులని తప్పించాడు. ఆమె వెంటనే దానిని తీసివేసి, పక్కకి జరిగి, సోఫాలో వెల్లికిలా పడింది. అతడు ఆమె ధరించిన బికినీ ని నడుము దగ్గర పట్టుకుని లాగుతుండగా, ఆమె తన పిర్రల్ని పైకి లేపి, బికినీ ని తప్పించేందుకు సహాయపడింది.

సోఫా కుషన్ లోపలి జరిగి, తన మోకాళ్లని పైకి లేపి, కాళ్ళని దూరం జరిపి, అతను ఎప్పుడు మొదలుపెడతాడా అని చూస్తుంది.

ఆమె మెల్లిగా అతని అంగం వైపు తన చూపుని తిప్పింది. అది నిట్టనిలువుగా, ఆమె ఎప్పుడూ చూడనంత గట్టిగా బలంగా కనిపించింది.

ఆమెకి తన నిలువు పెదవుల మధ్యన చెమ్మ ఎక్కువ అవడం స్పష్టంగా తెలిసింది. ఈరాత్రి తాను జరిపే సంభోగం బాగా ఉంటుందని, ఇంతకుముందు కన్నా అద్భుతంగా ఉంటుందని అనిపించింది. ఆమె తన ఆలోచన కరెక్టే అవుతుందని అనుకుంది.

"నా దానిలో పెట్టు. నీది నాలో ఉండాలి" ప్రాధేయ పడుతున్నట్లుగా అడిగింది.

అతను ఆమెలోకి ప్రవేశించాడు. గట్టిగా ఉంటూ అడుగుకంటా దిగబడిపోయాడు. ఆమె కళ్ళు గట్టిగా మూసుకొని, అతని ఊపుడికి అనుగుణంగా ఊగుతూ, తన యోని పెదవుల చెమ్మ వల్ల, అతని అంగం మెత్తగా, తీయటి సుఖాన్ని అందిస్తుండగా, సంతోషంగా సహకరించసాగింది.

ఆమె అనుకున్న మాటలు, చెప్పాలనుకున్న భావాలు అన్నీ మర్చిపోయింది.  అతను నిండుగా నిండిపోయే కొద్దీ ఆమె మనసు కూడా నిండిపోయింది.

ఇంతకుముందు వారం రోజులూ ఆమె తన ప్రదర్శనను మాత్రమే చూస్తూ ఉంది.

ఇప్పుడా ప్రదర్శనలో తను కూడా ఒక భాగం.  చూడటం లేదు, వినడం లేదు, చేస్తోంది, చేస్తోంది, చేయించుకుంటోంది.  ఇద్దరూ ఒకటయ్యారు.

ఆమె ఎంత గాఢంగా ప్రేమించిందో... ఏమిటిది?... ఆట కాదు... ఐక్యత, చర్మం స్పర్శ, శరీర స్పర్శ, ఆకర్షణీయమైన ఐక్యత భావన,  మత్తుగా, బలహీనపరిచే పెర్ఫ్యూమ్ వాసన యొక్క సంభోగ పవిత్రత ఇంకా ప్రేమ.

ఆమె ఇక్కడ ఎందుకు ఉందో గుర్తు తెచ్చుకోవాలి.

గుర్తు తెచ్చుకోవాలా?

ఇప్పుడు తెలుసుకుంటే చాలు. తనలో ఉన్న ఆనందాన్ని, ఉత్తేజాన్ని కలిగించే వ్యక్తిని తనలో నింపుకునే ఆనందాన్ని అనుభవించాలి.

అతడి పిర్రలు కిందకీ మీదకి కదులుతుండగా, ఆమె తన రెండు చేతులతో వాటిని పట్టుకుని, అవి కిందకి వెళుతుంటే కిందకి బలంగా అదుముతూ, పైకి లేస్తుంటే బలంగా పైకి గుంజుతూ, అప్పుడప్పుడూ పక్కలకి పట్టుకుని తనలోకి అదుముకుంటూ అలౌకిక ఆనందంలో మునిగింది.

అతడి గట్టి పడిన అంగం ఆమె కింది మాంసపు కండని కొడుతోంది. అతని చర్మం ఆమె చర్మానికి ముద్దులు పెడుతున్నట్లుగా అయ్యి, ఆ అనుభూతితో ఆమె క్లిటోరిస్ మరింత పెద్దగా సాగి, ఆ సుఖాన్ని ఆమె భరించలేకపోతుంది.

ఆ సుఖమైన బాధనుండి ఆమె తప్పించుకోవాలని అనుకుంది. నిజంగానే కోరుకుంది అయితే అప్పటికే ఆలస్యం అయింది. ఆమె మనసు ఆమె ఆజ్ఞని పాటించే స్థితిని కోల్పోయింది. ఆమె యోనిలో వున్న కండరాలు కుచించుకునిపోయి, ఆమె లోపలి అతడి అంగాన్ని గట్టిగా పట్టుకుంటూ, వదిలిపెడుతున్నాయి.

దేవుడా ! ఆమెకి ఊపిరి ఆడనట్లు అవుతుంది.

ఆమె చెల్లాచెదురవుతోంది. ఆమె విచ్ఛిన్నమవుతోంది.ఆమె భావోద్వేగాలు అదుపు తప్పుతున్నాయి.

ఒహ్హ్ దేవుడా, అహ్హ్ భగవంతుడా ! నేను విచ్ఛిన్నమవుతున్నా. లేదు - అవను - అవకూడదు - నో ... నో ... ద్దేవుడా.... ఆహ్హ్.

ఆమె పెద్దగా మూలిగి, ఒక్కసారిగా గట్టిగా అయిపోయి, తన తొడలని అతని నడుము చుట్టూ బలంగా బిగించి, తనని ఆపుకోవాలని చూసింది. అయితే ఆమె ఎంత బలంగా ప్రవాహాన్ని ఆపాలని చూసిందో, అంతకన్నా ఎక్కువగా, ఒక నది మీద కట్టిన డ్యాము బద్దలైతే నీరు ఎలా ప్రవహిస్తుందో అలా, ఆమె నుండి ప్రాణం పోతున్నట్లుగా, ఆమె కొట్టుక పోతున్నట్లుగా, ఒక అల తర్వాత మరో అలలా ఆమెకి బలమైన భావప్రాప్తి జరిగి, రసాలు విడుదల అయ్యాయి.

తర్వాత అంతా ప్రశాంతత.

ఆమె మెదడు మళ్ళీ పని చేయడం మొదలుపెట్టడానికి చాలాసేపు పట్టింది.  మెడ కింది భాగం మేఘం మీద తేలినట్టు తేలిపోతోంది.  కానీ ఆమె తలలో, ఆగిపోయిన ఆలోచనలు నెమ్మదిగా మళ్ళీ కదలడం మొదలుపెట్టాయి.

ఆమెకు ఏమైంది?  ఇలా ఎప్పుడూ జరగలేదు. కనీసం దగ్గరగా కూడా లేదు.  చివరిసారి ఎప్పుడు జరిగిందో కూడా గుర్తు లేదు, కనీసం రెండేళ్లలో అయితే ఖచ్చితంగా కాదు.  అసలు ఊహించకుండా, కోరుకోకుండా, తనకిష్టం లేకుండానే, ఆమె పులకించిపోయింది.  అతనితో సంపూర్ణమైన, పరిపూర్ణమైన orgasm అనుభవించింది — లేదా పొందింది.

ఆమె అతని వైపు చూసింది.  అక్కడ ఉన్నాడు, విజయం సాధించే అవకాశాలు తక్కువగా ఉన్నవాడు, ఆమె చేతుల్లో హాయిగా ఒదిగిపోయి, కళ్ళు మూసుకుని, అలసిపోయి, ఇప్పుడు సంతృప్తిగా, తృప్తిగా, ప్రశాంతంగా ఉన్నాడు.

ఆమె అతన్ని చూస్తూ ఉండిపోయింది. ఆమె ఈ పిచ్చివాడిని, ఈ పల్లెటూరి అమాయకుడిని, ఇతరులను ద్వేషించినంతగా ద్వేషించింది - సరే, బహుశా అంత తీవ్రంగా, అంత నిరంతరం కాకపోవచ్చు, ఎందుకంటే అతనిది చాలా అవాస్తవిక మరియు అస్పష్టమైన లక్ష్యం, కానీ అతన్ని ద్వేషించింది మాత్రం నిజం. అతను ఆమెను ఇతరులకన్నా తక్కువగా బానిసగా చేసి, దుర్మార్గంగా ప్రవర్తించలేదు. చివరకు, తనను తాను రక్షించుకోవడానికి అతన్ని ఉపయోగించుకోవాలనే ఉద్దేశ్యంతోనే అతనితో నకిలీ సహకారం చేయడానికి ఆమె అంగీకరించింది. మరియు ఆమె అతనిని తన స్వంత ప్రయోజనాల కోసం మోసం చేయాలనే ఏకైక లక్ష్యంతో ఈ రాత్రి అతన్ని స్వీకరించడానికి మరియు వినోదపరచడానికి సిద్ధమైంది.

అయినప్పటికీ, ఈ వింత పంది, అనుభవజ్ఞుడైన ప్రేమికుడు కూడా కానప్పటికీ, ఆమె పరిస్థితిపై తన నియంత్రణను వదులుకునేలా చేయగలిగాడు. అతను ఆమె మేధస్సు యొక్క సార్వభౌమాధికారాన్ని వదులుకునేలా చేశాడు. అతను ఆమె తన కర్తవ్యాన్ని మరచిపోయేలా, తన కారణాన్ని విడిచిపెట్టేలా మరియు ఆమె భావోద్వేగాల యొక్క బానిస అయ్యేలా చేయడానికి మార్గాలను కనుగొన్నాడు.

అతనితో ఇది జరగకూడదు. కానీ అది జరిగింది.

లేదా అది ఆమె స్వయంగానేనా? బహుశా అతనితో ఆమె పరాకాష్టకు ఎటువంటి సంబంధం లేదు. బహుశా ఆమె తన స్వంత బాధితురాలు అయి ఉండవచ్చు. ఈ రాత్రి తన పాత్రతో బాగా చేయాలని, ప్రతి మునుపటి ప్రదర్శనను మించిపోవాలని ఆమె ఎంతగానో అనుకుంది, ఆమె బహుశా తాను పోషించాలనుకున్న పాత్రలో పూర్తిగా మునిగిపోయి ఉండవచ్చు. నటుడు తన పాత్రను నటించాలి, తన పాత్రగా మారకూడదు. అతను తన పాత్రగా మారిన తర్వాత, అతను నటిస్తున్నాడని మరచిపోవచ్చు. అతను విభజన వ్యక్తిత్వం పొందవచ్చు, అతను ఎవరు కాదో ఆ వ్యక్తిగా మారవచ్చు, అతను ఎవరు అనే వ్యక్తికి బదులుగా.

ఖచ్చితంగా, అదే జరిగి ఉంటుంది. ఆమె కొట్టుకుపోయింది,  ఆమె నియంత్రణ కోల్పోయింది,  ఆమె వివేకం మరియు మంచి ఆలోచనలు అదుపు తప్పిన తర్వాత... తన యోని పూర్తి నియంత్రణను సాధించి, తన మనసుతో సంబంధం లేకుండా, దాని స్వీయ సుఖాన్ని కోరుకుంది.

కానీ ఆమె మళ్ళీ తన స్థిమితం తెచ్చుకుంది.

మర్యాదస్తులారా, మా నటిగారి వ్యక్తిగత కారణాల వల్ల కొంచెం ఆలస్యం అయినప్పటికీ, ప్రదర్శన మాత్రం తప్పకుండా కొనసాగుతుంది.  అభినందనలు.

నిజమైన కళాకారిణి. ప్రదర్శన ఆగకూడదు.  ఈ రాత్రి ఇంకా ఉంది.

ఆమె అతని కండరాలలో వేళ్ళు దింపి, అతని చెవిలో మెల్లగా అంది, "చాలా థాంక్స్, బంగారం, ఎప్పటికీ రుణపడి ఉంటాను. నన్ను చాలా సంతోషపెట్టావు. నీకేం చేసావో తెలుసుగా?"

అతను కళ్ళు తెరిచి ఆమెను చూస్తూ, ఏం చెబుతుందో అని ఎదురుచూస్తున్నాడు.

ఆమె చిరునవ్వుతో తల ఊపింది. "నువ్వు నన్ను పులకరింపజేశావు.  నువ్వొక్కడివే నన్ను అలా చేయగలవు.  నువ్వు అమోఘం.  నేను దాన్ని ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను, నా ప్రియతమా, నిన్ను ప్రేమించడం నేను ఎప్పటికీ ఆపలేను."

"నిజంగానే అంటున్నావా?  నిజంగానే అని నమ్ముతున్నాను, ఎందుకంటే నేను నిన్ను ఎంతగానో ప్రేమిస్తున్నాను.  ఇంతటి పరిపూర్ణమైన ప్రేమను నేను కలలో కూడా ఊహించలేదు."

"నువ్వే," ఆమె ఉద్వేగంగా చెప్పింది. "నాకు కావలసిన ప్రతిదీ నీలోనే ఉంది. ఇక్కడ ఉండాలనే అనిపించేలా చేసేది నువ్వే. నీ వల్లే, నువ్వు నాకిచ్చే దానివల్లే, వాళ్ళని భరించగలుగుతున్నాను. వాళ్ళని ఎంత ద్వేషించినా, నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను.  ఇప్పుడే, నా మనసుతో మొదటిసారి చెప్తున్నాను— నేను నిన్ను నన్ను ఇక్కడికి తీసుకొచ్చినందుకు సంతోషంగా ఉన్నాను. ఇంకొకటి కూడా ఉంది—నీకు చెప్పాల్సింది ఒకటి ఉంది—"

ఆమె కాస్త ఆగిపోయింది, కంగారుగా.

అతను ఆమెను ఆందోళనగా చూసాడు.

"ఏమైంది, స్మితా ? నాకు చెప్పు."

"సరే, విను. చిన్న విషయమే కానీ, నాకు చాలా ముఖ్యం. నేను చెప్పాక నవ్వకూడదని ప్రమాణం చెయ్యి."

"ప్రమాణం," అతను సీరియస్గా అన్నాడు.

"నేను చెప్తే నవ్వుతావని తెలుసు, కానీ ఒక విషయంలో నాకు గర్వంగా ఉంది.  నిన్ను నమ్మడానికి, నీ ప్రేమను నమ్మడానికి అదే కారణం," కొంచెం ఆగి, అంది. "నువ్వు నన్ను ప్రేమించి కిడ్నాప్ చేసావు, డబ్బు కోసం కాదు. ప్రేమ కోసం చేయడం... నవ్వుతావని చెప్పాను కానీ, అది చాలా రొమాంటిక్గా ఉంది. డబ్బు కోసం, నా ప్రాణం కోసం డబ్బు డిమాండ్ చేయడం చాలా నీచమైన పని.  అది నేరం కూడా.  కానీ తర్వాత ఆలోచించాను—నువ్వు నీ ప్రాణం పణంగా పెట్టి నన్ను కిడ్నాప్ చేసింది నన్ను ఇష్టపడ్డావని, నా డబ్బు కోసం కాదని తెలిసాక—నాకు చాలా తేడా అనిపించింది. నువ్వు, మిగతా వాళ్ళు నన్ను ఇక్కడికి తెచ్చి, బందీగా చేసి, డబ్బు కోసమే అయితే, మిమ్మల్ని నేరస్తుల్లా చూసేదాన్ని.  అది చాలా భయంకరంగా, క్రూరంగా ఉండేది."

"మేము డబ్బు గురించి కలలో కూడా ఆలోచించలేదు, స్మితా. ఒక్క నిమిషం కూడా కాదు. దాని గురించి అసలు మాట్లాడలేదు. డబ్బు మాకు ముఖ్యం కాదు. నీవే కావాలి మాకు. నమ్ము నన్ను."

"ఇప్పుడు నమ్ముతున్నాను. మొదట్లో కొంచెం అనుమానంగా ఉండేది. డబ్బు కోసమే వచ్చారేమో అనిపించింది. కానీ ఇప్పుడు నీ ఉద్దేశం పూర్తిగా ప్రేమ కోసమే అని నమ్ముతున్నాను. అదే నాకు నచ్చింది. వాళ్ళని ద్వేషిస్తున్నాను, కానీ నన్ను పశువుల్లా, బానిసల్లా అమ్మేయాలని అనుకోనందుకు కొంచెం తక్కువ ద్వేషిస్తున్నాను."

"వాళ్లకి ఆ ఆలోచనే రాలేదు, స్మితా.  అసలు దాని గురించి ఆలోచించనే లేదు."

"చాలా మంచిది! వాళ్ళకి ఎప్పటికీ ఆ ఆలోచన రాకూడదని చెప్పు. అలా చేస్తే నా దృష్టిలో వాళ్ళ విలువ తగ్గిపోతుంది, అంతా చెడిపోతుంది.  ఇలాంటివి ఏమైనా వస్తే, వెంటనే ఆపేయ్, నాకోసం. నన్ను విడిచిపెడితే ఎంత డబ్బు వస్తుందో అని వాళ్ళు అనుకుంటారని నాకు తెలుసు—కానీ వాళ్ళని అలా ఆలోచించనివ్వకు. నువ్వు అలాంటి వాటిని ఒప్పుకోవు, పాల్గొనవు అని నాకు తెలుసు—"

"నేనా?  కోటి జన్మలైనా డబ్బు అడగను. నాకు కావాల్సింది నాకు ఉంది. మిగతా వాళ్ళు ఏమైనా చేయాలనుకుంటే, నేను ఒప్పుకోను."

"చాలా థాంక్స్, బంగారం. చాలా చాలా థాంక్స్." అతని తలను తన రొమ్ములకు దగ్గరగా లాక్కుంటూ ఆమె నవ్వింది.  ఆమె నవ్వు ఎలా ఉందో అతను చూడకూడదని అనుకుంది.

ఆమె నవ్వు, ఆమె దర్శకులు ఒప్పుకున్నట్లుగానే, ఒక కుయుక్తమైన స్వీయ-సంతోషపు నవ్వు. కానీ అతిగా చేయవద్దు, స్మితా, ఆమె దర్శకులు చెప్పేవారు, ఎందుకంటే మీ ప్రేక్షకులు మరియు మీకు తెలుసు మీరు ఇంకా సురక్షితంగా లేరని.

అయినప్పటికీ, సంతృప్తి ఉంది. ఆమె తన చివరి లక్ష్యాన్ని సాధించింది మరియు అనుమానం లేకుండా చేసింది. దీనికి ముందు, తప్పించుకునే మార్గం చాలా దూరంలో ఒక చిన్న అవకాశంలా కనిపించింది. ఇప్పుడు, కనీసం, ఇది కొంచెం మెరుగైన అవకాశం.

[anaamika]

శరత్ నోట్ బుక్ - June 26

స్వర్గధామం లో మా రెండవ వారం ప్రారంభమైన సందర్భంగా, నా వ్యక్తిగత రికార్డు కోసం ఈ ఎంట్రీని చేయడం ద్వారా దీనిని గుర్తుంచుకుంటున్నాను.

ఇది గురువారం, మధ్యాహ్నం ప్రారంభం, నేను చొక్కా లేకుండా ముందు వరండాలో కూర్చుని, ఈ ఆహ్లాదకరమైన రోజున కొంత ఉపశమనం పొందుతున్నాను. మెకానిక్ మరియు ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి కొంతసేపు బయట ఉన్నారు, అందుకే నాకు ఇది రాయడం సాధ్యం అయింది. పదిహేను నిమిషాల క్రితం, వారు డెలివరీ వ్యాన్ను తనిఖీ చేయడానికి మోటార్ సైకిల్ లో బయలుదేరారు. ఇది చాలా కాలం ఉపయోగించనందున, బ్యాటరీకి రీఛార్జ్ అవసరమా అని వారు నిర్ధారించుకోవాలనుకున్నారు. నేను చివరిసారి చూసినప్పుడు, అకౌంటెంట్ టెలివిజన్లో పగటిపూట ఏదో సినిమా చూస్తూ లివింగ్ రూమ్లో కునుకు తీస్తున్నాడు.

నిజానికి, కొద్ది రోజుల క్రితం సోమవారం రాత్రి, అంటే మంగళవారం తెల్లవారుజామున, నా మొదటి వారం ఇక్కడి పరాకాష్టకు చేరుకున్నప్పుడు, నా జీవితంలో ఒక ముఖ్యమైన ఘట్టం జరిగింది. వైద్య పదాలను మరియు అశ్లీల పదాలను నివారించడానికి, నేను సాహిత్య భాషలో మరపురాని సందర్భాన్ని సూచించాలనుకుంటున్నాను. అతిధి మరియు నేను ఏకకాలంలో, మా ప్రేమ వివాహంలో, "చిన్న మరణం" యొక్క అత్యున్నత ఆనందాన్ని అనుభవించాము.

నేను తనకిచ్చిన దానికి ఆమె ఎలా స్పందించిందో ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను. కామసూత్రంలో, ఒక స్త్రీ పరవశంలో ఉన్నప్పుడు ఎనిమిది రకాలుగా స్పందిస్తుందని ఉంది. అవి:

ఏడవడం

కూయడం

గర్జించడం

ఫుట్

హిన్

ఫట్

ప్లాట్

సుట్

ఈ శబ్దాలన్నీ కలిపి కూడా నా ప్రియమైన వ్యక్తి యొక్క స్వర తంత్రుల నుండి వచ్చిన కృతజ్ఞత యొక్క ఉప్పెనను మరియు ఆమె సంతృప్తి యొక్క శిఖరాగ్రంలో ఆమె కంపనాలను మరియు నా స్వంత కంపనాలను తగినంతగా వర్ణించలేవు.

మోక్షం—చివరి విముక్తి అని అర్థం వచ్చే సంస్కృత పదం—యొక్క ఈ వ్యక్తిగత ప్రాప్తి, నా విషయంలో లైంగిక సంతృప్తి మరియు పరమానందం ద్వారా సాధించబడింది, చాలా సహజంగానే ప్రతి మానవ జీవితంలో సెక్స్ పోషించే ప్రాముఖ్యత గురించి మరియు మన సమాజం ఈ విషయంపై కలిగి ఉన్న ఆసక్తి గురించి నా ఆలోచనలను మార్చింది.

పూర్వకాలంలో సెక్స్తో నిమగ్నం కావడం అర్థం చేసుకోవచ్చు ఎందుకంటే అది ఒక రహస్యమైన మరియు నిషేధించబడిన అంశం. అయినప్పటికీ, ఈ మరింత బహిరంగ అనుమతించే కాలాల్లో కూడా, సెక్స్ తేలికగా, సాధారణంగా, సహజంగా పరిగణించబడదు, కానీ అందరికీ ఆకర్షణీయంగా ఉంటుంది మరియు చాలా మందికి ఒక వ్యామోహంగా ఉంటుంది.

ఇది నేను సెక్స్ విషయం గురించి ఆలోచించడం మొదటిసారి కాదు. వాస్తవానికి, అభిమాన సంఘం దాని సభ్యత్వ కోటాను నింపడానికి కొంచెం ముందు కాలంలో, మన సంస్కృతిలో సెక్స్తో నిరంతర నిమగ్నతపై ఒక కథనాన్ని చేపట్టాలని నేను అనుకున్నాను. నేను కొన్ని గమనికలు చేసాను, వాటిని నేను ఇక్కడ అభివృద్ధి చేస్తాను.

కొన్ని తరాలకి ఒకసారి ఒక గురువు వస్తాడు.  లైంగిక సమస్యలు తీర్చడానికి, చిక్కులు తొలగించడానికి, రకరకాల కేసులు, సర్వేల ద్వారా జ్ఞానాన్ని పంచడానికి.  హేవెలాక్ ఎల్లిస్, రిచర్డ్ వోన్ క్రాఫ్ట్-ఎబింగ్, సిగ్మండ్ ఫ్రాయిడ్, రాబర్ట్ డికిన్సన్ లాంటి వాళ్ళ దగ్గర నుంచి,  కిన్సే, మాస్టర్స్, జాన్సన్ వరకు, ఎందరో గురువులు వచ్చారు. కానీ ఏం లాభం? చాలా మందికి సెక్స్ గురించి అనుమానాలు, అయోమయం అలాగే ఉన్నాయి. మనిషి ఆలోచించడం, నాగరికతతో జీవించడం మానేసేంత వరకు ఇవి ఉంటాయి. సెక్స్ గురించి ఎంత తెలుసుకున్నా, ఎంత ఆధునికమైనా,  ఇతరులు చెప్పేది చేయడం కష్టమే. నాకైతే, సెక్స్ ఒక్క విషయంలోనే మోడర్న్ మనిషి, చదువుకున్నా, ఓపెన్ మైండ్డ్ అయినా,  ఒకరితో ఒకరు ఉన్నప్పుడు చాలా భయాలు, సమస్యలు ఉంటాయి.  ఈ సమస్యలు ఎప్పటికీ ఉంటాయి కాబట్టే, సెక్స్ గురించి తెలుసుకోవాలనే ఆసక్తి ఎప్పటికీ ఉంటుంది.

ఎంత లైంగిక స్వేచ్ఛ ఉన్నా, సెక్స్లో ఇంకా ఏదో మిస్సవుతున్నట్టు, ఏదో తెలియనిది ఉన్నట్టు చాలా మందికి అనిపిస్తుంది.  ఎప్పుడూ ఇంకా ఏదో కావాలని, తమకు తెలిసిన దానికంటే గొప్ప అనుభవం కావాలని కోరుకుంటారు. పరిపూర్ణమైన సెక్స్ కోసం వెతకడం, కోరుకోవడం, ఆరాటపడటం ఎప్పటికీ ఆగదు. ఎందుకంటే సెక్స్ అనేది చాలా వ్యక్తిగతమైనది, చాలా సులభమైనది, చాలా తక్కువ సేపు ఉంటుంది.  చరిత్రలో రొమాంటిక్ రచయితలు సృష్టించిన అంచనాలకు ఇది ఎప్పటికీ సరిపోలదు.

సరే, ఇక చాలు. ఈ డైరీలో సెక్స్ గురించే ఎక్కువ రాసేశాను అనిపిస్తోంది. అసలు సెక్స్ అంటే ఏమిటి? నా అభిమాన నటి మే వెస్ట్ చెప్పినట్టు, "కదులుతున్న భావననే సెక్స్ అంటారు." చాలా బాగా చెప్పింది.

అభిమాన సంఘం మొదటి ట్రిప్ గురించి రాస్తాను. సోమవారం రాత్రి నాకు కలిగిన అనుభవం గురించి రాశాను. ఇక కంటిన్యూ చేస్తాను.

మంగళవారం సాయంత్రం, అకౌంటెంట్ కొంచెం తేరుకుని మాతో కలిసిన తర్వాత, నేను మొదట వెళ్ళాను.  నాకు అంతకుముందు లాగే తృప్తి కలిగింది. మిగతా వాళ్ళు కూడా సంతోషంగా ఉన్నామన్నారు. కానీ అతిధి నన్ను మాత్రమే ప్రేమిస్తుందని చెప్పింది.  ఆమె ప్రేమలోని లోతు వాళ్ళకి తెలియదు. నిజం చెప్పాలంటే, నన్ను ప్రేమించే ఆమెను వాళ్ళతో పంచుకోవడం నాకు నచ్చడం లేదు.  ఇది నా మనసులో ఎప్పుడూ ఉంటుంది. కానీ మన ఒప్పందం ప్రకారం, ఈ భావనను నేను విడిచిపెట్టాలి.

బుధవారం సాయంత్రం, అంటే నిన్న, మా రెండో వారం మొదలైంది. కాస్త తేడాగా జరిగింది. మెకానిక్, ఇన్సూరెన్స్ అతను మధ్యాహ్నం ఆమెను కలిసి, సాయంత్రం కార్డులు ఆడతామని చెప్పారు. మధ్యాహ్నం కలవడం నాకు అభ్యంతరం లేదు, కానీ ఏ మనిషైనా ఆమెతో కాకుండా కార్డులతో టైం పాస్ చేయడం నాకు ఆశ్చర్యంగా ఉంది. నేనూ, అకౌంటెంట్ మాత్రం మామూలుగానే సాయంత్రం ఆమెను కలిసాం.

నా కోసం, ఏడవ స్వర్గం, మరియు ఎనిమిదవది, ఎనిమిదవది ఉంటే.

ఇప్పుడు, గత కొన్ని రోజుల్లో నాకు నచ్చని ఒక విషయం గురించి చివరిలో చెప్పాలనుకుంటున్నాను. నిన్న రాత్రి జరిగిన ఒక గొడవ గురించి. మెకానిక్ తిరిగి రాకముందే అది రాయాలి.

విభిన్న నేపథ్యాలు మరియు జన్యు వారసత్వాల నుండి వస్తున్న పురుషుల సమూహం ఎల్లప్పుడూ నూటికి నూరు శాతం మొత్తం సామరస్యం మరియు ఒప్పందంలో ఉంటుందని ఎవరూ ఆశించలేరు (ముఖ్యంగా పరిమిత ప్రదేశంలో నివసిస్తున్నప్పుడు), అయినప్పటికీ, విభేదాలు చర్చ ద్వారా మరియు కారణాన్ని ఉపయోగించడం ద్వారా పరిష్కరించబడతాయని ఒకరు ఆశిస్తారు. మేము ఎప్పుడైనా గొడవపడితే, మెకానిక్ మాత్రం వినిపించుకోడు.  అతనికి అంత తెలివి లేదు.  అతని ఆలోచనలు చాలా మొరటుగా ఉంటాయి. నిన్న రాత్రి జరిగింది అతని ఆలోచనలకు ఒక ఉదాహరణ.

ఆమెతో చాలాసేపు సరదాగా గడిపిన తర్వాత, ఆమెను నిద్రలో వదిలేసి, నేను కూడా నిద్రపోవడానికి ముందు కాసేపు పుస్తకం చదవాలనుకున్నాను. లివింగ్ రూమ్లో మెకానిక్, ఇన్సూరెన్స్ అతను ఇంకా రమ్మీ ఆడుతున్నారు. అకౌంటెంట్ మాత్రం చూస్తూ కూర్చున్నాడు.

మెకానిక్ నన్ను పిలిచి, వాళ్ళు రమ్మీతో బోర్ అయ్యారని, నేను కలిస్తే పోకర్ లేదా హార్ట్స్ ఆడొచ్చని చెప్పాడు. నేను పుస్తకం చదువుతున్నానని, ఈరోజు రాత్రికి అది పూర్తి చేసి, కొందరు పాత ముఖ్య దర్శకుల సినిమాల గురించి వ్యాసాలు చదవాలనుకుంటున్నానని చెప్పాను.  "ఇతరుల ఆనందాన్ని పాడుచేసే వ్యక్తి" అని, గ్రూప్ యాక్టివిటీలో పాల్గొనడం లేదని నన్ను తిట్టాడు.  అది మాత్రమే అయితే నేను పట్టించుకోకుండా చదువుతూనే ఉండేవాడిని. కానీ ఇన్సూరెన్స్ అతను నేను అభిమాన సంఘం ప్రెసిడెంట్ అని, సభ్యులకు బాధ్యత ఉందని గుర్తు చేశాడు.  అప్పుడు, గ్రూప్ యొక్క సంతోషాన్ని నా వ్యక్తిగత ఇష్టానికి ముందు ఉంచాలి అనిపించింది.  "పోకర్ కాకుండా హార్ట్స్ ఆడితే వస్తాను" అన్నాను.  జూదం నాకు ఇష్టం ఉండదు, పోకర్లో డబ్బు కోసం అత్యాశ ఎక్కువవుతుంది, దానివల్ల ఆటలో నైపుణ్యం తగ్గిపోతుంది అని చెప్పాను. వాళ్ళకి హార్ట్స్ ఆడటంలో అభ్యంతరం లేదు. అందుకే నేను డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర వాళ్ళతో కలిసాను.

మెకానిక్ తనకీ, ఇన్సూరెన్స్ అతనికీ డ్రింక్స్ పోసుకున్నాడు. నేనూ, అకౌంటెంట్ మాత్రం తాగలేదు.

మేము హార్ట్స్ ఆడటం మొదలుపెట్టాం. అకౌంటెంట్ స్కోర్ రాస్తున్నాడు.

మెకానిక్ పోటీని చాలా సీరియస్గా తీసుకుంటాడు, ఓడిపోతే అస్సలు ఒప్పుకోడు.  చాలా శ్రద్ధగా, తక్కువ మాటలతో ఆడాడు.  అందుకే వాతావరణం అంతా సీరియస్గా మారింది.  మేము కార్డులు కలపడం, పంచడం, ఆడటం వరకే పరిమితమయ్యాం.  కానీ ముప్పావు గంట తర్వాత, మెకానిక్, బహుశా అతని దగ్గర ఉన్న వాళ్ళకంటే ఇరవై పాయింట్లు తక్కువగా ఉండటం వల్లనో, లేక తాగుడు ఎక్కువవడం వల్లనో (అప్పటికే మూడు షాట్లు వేసాడు), సెక్స్ గురించి, ముఖ్యంగా అతిధి గురించి మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.

ఇప్పుడు, పదిహేను గంటల తర్వాత, నేను మాట్లాడిన ప్రతి మాటను ఖచ్చితంగా గుర్తుంచుకోలేకపోతున్నాను, కానీ నేను పాల్గొన్న ఏదైనా సంభాషణ యొక్క సారాంశాన్ని గుర్తుంచుకోవడానికి నాకు అద్భుతమైన జ్ఞాపకశక్తి ఉంది మరియు నేను కాగితంపై ఉంచేది నిన్న రాత్రి చెప్పిన దాని స్ఫూర్తిని ఖచ్చితత్వంతో ప్రతిబింబిస్తుందని నేను ఖచ్చితంగా అనుకుంటున్నాను.

విస్కీ గుటకలతో, మెకానిక్ మొదలుపెట్టిన సంభాషణ చివరకు భయంకరమైన మలుపు తిరిగింది.

"మనందరం చెప్పుకున్నాం కదా, ఆ అమ్మాయి (అతిధిని ఉద్దేశించి) ఎంత బాగా సహకరిస్తుందో, ఎంత బాగా పడుకుందో, ఆమెతో ఎంత సరదాగా ఉందో" అని అన్నాడు. "అవును, అది నిజం. ఆమె బాగానే ఉందని నేను కూడా చెప్పాను. ఇప్పటికీ అదే చెప్తున్నాను. నేను చెప్పేది వేరేలా అర్థం చేసుకోవద్దు. ఇంతకుముందు చెప్పిన మాటల్ని నేను వెనక్కి తీసుకోవడం లేదు. ఆమె అందంగా, ఆకర్షణీయంగా ఉందని, సరదాగా ఉంటుందని ఇప్పటికీ చెప్తున్నాను. కానీ ఒకటి చెప్తాను—ఆమెతో అయిపోయాక, కొంచెం సేపు ఆలోచించాను. తాత్వికంగా ఆలోచిస్తే—చివరికి తేలేది ఒకటే—చీకటిలో అందరూ ఒకేలా ఉంటారు. ఎవరో చెప్పినట్టు, అచ్చంగా నిజం."

"బెంజమిన్ ఫ్రాంక్లిన్ అది చెప్పాడు," అని నేను అడ్డుకున్నాను. "ఒక యువ స్నేహితుడికి సలహా ఇస్తూ, అతను ఒక వృద్ధ మహిళ యువ మహిళ కంటే ఉత్తమం అని రాశాడు. అందుకు అతని కారణాలను పేర్కొంటూ, ముడతలు మరియు రూపం పట్టింపు లేదని పేర్కొన్నాడు ఎందుకంటే 'పైభాగం అంతా ఒక బుట్టతో కప్పివేసి, నడుము క్రింద ఉన్నదాన్ని మాత్రమే పరిగణలోకి తీసుకుంటే, ఇద్దరు మహిళలలో ఒక వృద్ధురాలు ఎవరో యువతి ఎవరో తెలుసుకోవడం అసాధ్యం.' ఆపై అతను, 'చీకటిలో అన్ని పిల్లులు బూడిద రంగులో ఉంటాయి' అని జోడించాడు."

"ముసలి వాళ్ళు ఉత్తమం అని చెప్పడం చాలా తెలివితక్కువ పని," అని మెకానిక్ అన్నాడు, "కానీ బెంజమిన్ చెప్పింది నిజం. చీకటిలో అందరూ ఒకేలా ఉంటారు. అదే నేను చెప్పాలనుకుంటున్నాను. ఆలోచిస్తే నువ్వు కూడా ఒప్పుకుంటావు. ఎందుకంటే ఇక్కడ మనకు సూపర్ సెక్స్ బాంబ్ ఉంది. ప్రపంచం ఆమెను చూడటానికి, కలలు కనడానికి కోట్లు ఖర్చు చేస్తుంది. ఆమె మన దగ్గర ఉంది. కానీ నిజానికి ఏముంది? మంచి అందం, యవ్వనం ఉంది, అంతే కదా? ఇలాంటి వాళ్ళు నేను చాలా మందిని చూశాను.  ఇక చేసేది ఏమిటి?  వేరే వాళ్ళతో ఎలా ఉంటుందో, దీనితోనూ అలాగే ఉంటుంది.  పన్నెండు సార్లు ఆమెతో గడిపితే, ఆమె ట్రిక్స్ అన్నీ తెలిసిపోతాయి.  ఇక కొత్తగా ఏమీ ఉండదు. క్రెడిట్స్, పబ్లిసిటీ తప్ప, అందరూ ఒకేలా ఉంటారు. సూపర్ స్టార్తో ఏం చేస్తే, వేరే వాళ్ళతోనూ అదే చేస్తాం.  అవే సళ్ళు, అదే ఎగురుతున్న పిర్రలు, అదే బిగువైన పూకు, అవే హ్యాండ్ జాబ్స్, ఫ్రెంచింగ్, కేకలు.  నేను ఎన్నోసార్లు  సెక్రటరీల దగ్గర నుండి మోడల్స్ వరకు చాలా మందితో పడుకున్నాను. అందరూ ఒకేలా ఉంటారు. నిజం చెప్పాలంటే, కొంతమంది అయితే ఈ ఓవర్రేటెడ్ సెలబ్రిటీ కంటే మెరుగ్గా ఉన్నారు."

మెకానిక్ అలా మాట్లాడటం నాకు నచ్చలేదు. కానీ మిగతా వాళ్ళు ఏమంటారో చూద్దామని నేను ఏమీ అనలేదు. వాళ్ళ అభిప్రాయాలు తెలుసుకోవాలని ఉంది.

నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది, అకౌంటెంట్ మొదట మాట్లాడాడు.  "మీకు సెక్స్ గురించి చాలా అనుభవం ఉండి ఉండొచ్చు, కానీ నాకు అంత లేదు.  నాకు తెలిసినంతలో, మన హోస్టెస్ చాలా ప్రత్యేకమైనది.  ఆమె చాలా ఆకర్షణీయంగా, అందంగా, ఆసక్తికరంగా, సౌకర్యంగా ఉంది.  ఇంకా చెప్పాలంటే, ఆమెకు మంచి అనుభవం ఉంది, రకరకాల ప్రయోగాలు చేయడానికి సిద్ధంగా ఉంటుంది.  చాలా కాలం ఒకే భార్యతో ఉంటే ఇది మీకు బాగా తెలుస్తుంది.  ప్రతిరోజూ విందు భోజనం ఉంటే, ఆకలి తగ్గుతుంది.  ఎంత రుచికరమైనా, రోజూ తింటే మామూలుగా అనిపిస్తుంది.  ఇది సహజం."  అని చెప్పి, గొంతు సవరించుకుని, "ఒక విషయం ఒప్పుకుంటాను—మన స్నేహితుడు చెప్పినదానికి ఇది గుర్తు చేస్తుంది. నిన్న రాత్రి ఆమెతో సరదాగా గడిపిన తర్వాత,  కారిడార్లో నడుస్తుంటే, నా మనసులో ఒకప్పుడు మీతో చెప్పిన ఆ అమ్మాయి గుర్తుకు వచ్చింది.  హైదరాబాద్ లో ఫోటోలు తీసిన,  శారీరకంగా కలిసిన ఆ అమ్మాయి."

"చీకటిలో అన్ని పిల్లులు ఒకేలా ఉంటాయి," అని మెకానిక్ చాలా బాధించే విధంగా అరిచాడు.

"నా స్నేహితుడితో నేను ఒప్పుకోకూడదు అనుకున్నాను, కానీ ఇప్పుడు నిజం చెప్పాలి కాబట్టి, ఒప్పుకుంటున్నాను. అవును, ఈరోజు మధ్యాహ్నం ఆమెతో ఉన్నప్పుడు కూడా ఇదే ఆలోచన వచ్చింది.  బాగుంది, గొప్పగా ఉంది అనుకున్నాను—కానీ కొత్తగా ఏముంది? మొదట్లో, ఆమె సహకరించడం మొదలుపెట్టిన తర్వాత, చాలా ఉత్సాహంగా అనిపించింది. ఎందుకంటే—ఆమె ఎవరో కాబట్టి, ప్రపంచం మొత్తం ఆమెను కోరుకుంటుంది కాబట్టి.  కానీ ఆ ఆసక్తి, కొత్తదనం పోయిన తర్వాత, చాలాసార్లు ఆమెతో గడిపిన తర్వాత, ఆమె ఇంతకుముందు కలిసిన వాళ్ళకంటే గొప్పేమీ కాదు అనిపిస్తుంది.  నేను ఈరోజు మధ్యాహ్నం కూడా అదే అనుకున్నాను—ఆమె స్టార్డమ్ అంతా పోయాక—నేను గుర్తుంచుకోగలిగే కొంతమంది వేశ్యల కంటే కూడా ఆమె బాగా చేయలేదు.  నేను ఆమెను తక్కువ చేయడం లేదు.  ఆమె బాగానే చేస్తుంది.  కానీ ఒక మంచి విషయం ఎక్కువైతే, దాని విలువ తెలుస్తుంది.  ఆమెను ప్రత్యేకంగా చూడాల్సిన అవసరం లేదు అనిపిస్తుంది.  ఒక విషయం చెప్తాను. ఈరోజు మధ్యాహ్నం వెళ్లాలని కూడా అనిపించలేదు.  వెళ్లాలి కాబట్టి వెళ్ళాను.  ఇదివరకు చాలా మందితో ఎలా ఉందో, ఇప్పుడూ అలాగే ఉంటుందని తెలుసు.  అలాగే చేసింది.  అందుకే అయిపోయింది, కానీ అంత గొప్పగా అనిపించలేదు.  ఈరోజు రాత్రి మంచి కార్డు ఆట కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను."

ఇప్పుడు నా అభిప్రాయం చెప్పాల్సిన సమయం వచ్చింది, నేను ఖచ్చితంగా, నమ్మకంగా, సరైనది చెప్పాను.

"నేను ఒక్కడినే వేరే అభిప్రాయం కలిగి ఉన్నాను," అని నేను అన్నాను. "ఎలాంటి సందేహం లేకుండా, నేను మీ అందరితో పూర్తిగా విభేదిస్తున్నాను. ఆమె నాకు చాలా ప్రత్యేకమైన వ్యక్తిగా అనిపిస్తుంది. ప్రతి రాత్రి ఆమెను చూడాలని ఎదురు చూస్తాను. ప్రతిసారీ కొత్త అనుభవం ఉంటుందని నాకు తెలుసు. నేను చాలా మంది అమ్మాయిలను చూశాను. కానీ ఆమెలాంటి వ్యక్తిని ఎప్పుడూ చూడలేదు. నేను ఎలాంటి అంచనాలు పెట్టుకున్నా, ఆమె వాటిని అందుకుంటుంది. ఆమె ప్రపంచంలోనే అత్యంత అందమైనది. చాలా దయగలది, తీపిగా ఉంటుంది, ఎవరితోనైనా కలిసిపోతుంది. ఇంకా చెప్పాలంటే, ప్రేమలో చాలా సృజనాత్మకంగా ఉంటుంది. చాలా మంది అమ్మాయిల్లా కాకుండా, ఆమె ప్రేమను ఆస్వాదిస్తుంది. అది ఆమెకు ఒక వ్యక్తీకరణ. అందుకే అది ఎప్పుడూ కొత్తగా, సహజంగా, వైవిధ్యంగా ఉంటుంది. ఆమెలాంటి వ్యక్తిని నేను ఎప్పుడూ చూడలేదు, వినలేదు."

ఇన్సూరెన్స్ అతను నన్ను ప్రశ్నించాడు. "వేరే ఏ అమ్మాయి ఇవ్వలేనిది ఆమె ఏమి ఇవ్వగలదో చెప్పు. ఏమీ ఉండదు. నీ సమస్య ఏంటంటే నువ్వు ఆమెను గుడ్డిగా నమ్ముతున్నావు. ఆమె కానిది ఆమెగా చేస్తున్నావు. చెప్పు, నువ్వు కలిసిన ఏ అమ్మాయికీ లేనిది ఆమె దగ్గర ఒక్కటైనా ఉందా?"

నేను సమాధానం చెప్పేలోపే, మెకానిక్ తన సమాధానం ఇచ్చాడు. "ఇతర మహిళకు లేనిది ఆమెకు ఒక విషయం మాత్రమే ఉంది. అది ఏమిటో తెలుసా?"

"ఏమిటి?" అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి అడిగాడు.

"డబ్బు. అంతే."

"ఖచ్చితంగా," అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి అంగీకరించాడు.

"ఆమె దగ్గర ఎంత డబ్బుందో తెలుసా? గతేడాది ఆమె ఎంత సంపాదించిందో తెలుసా? మొన్న రాత్రి మేమిద్దరం దాని గురించే మాట్లాడుకున్నాం. మనలో చాలా మందికి ఏమీ లేనప్పుడు ఆమె వంటి ఒక చిన్న పూకుకి ఇంత ఎక్కువ ఉండటం ఎంత అన్యాయమో. గతేడాది ఆమె ఎంత సంపాదించిందో తెలుసా? అక్షరాలా అయిదు కోట్లు!"

"ఖచ్చితంగా చెప్పాలంటే, ఆమె ఇన్కమ్ ట్యాక్స్ రిపోర్ట్ ప్రకారం," అని అకౌంటెంట్ కల్పించుకున్నాడు, "గత ఏడాది పన్నెండు నెలల్లో ఆమె అయిదు కోట్ల ఇరవై రెండు లక్షల ఇరవై తొమ్మిది వేల నాలుగు వందల యాభై ఒక్క రూపాయల తొంభై పైసలు సంపాదించింది."

"చూశావా!" అన్నాడు మెకానిక్. "నాకు తెలిసినంత వరకు, అదే ఆమెలో హాటెస్ట్ విషయం. దానిపైనే నా కళ్ళు ఉన్నాయి."

సంభాషణ ఇలా సాగడం నాకు నచ్చలేదు.  అతిధి నాతో చెప్పిన విషయాన్ని ఇతరులకు చెప్పాలని నిర్ణయించుకున్నాను. ఈ పని వెనుక ఎలాంటి వ్యాపార ఆలోచన లేదని, వారి ఉద్దేశాలు స్వచ్ఛమైనవని ఆమె ఎంతగానో మెచ్చుకుంటుందని వాళ్ళు తెలుసుకుంటే, సిగ్గుపడతారని, ఇలాంటి విషయాలు మాట్లాడటం మానేస్తారని నేను అనుకున్నాను.

"ఈ చర్చకు సంబంధించి నేను ఒక విషయం చెప్పాలనుకుంటున్నాను," అని నేను అన్నాను. "మొన్న రాత్రి నేను ఆమెతో మనతో ఆమె సంబంధం గురించి, ఆమె మనల్ని ఎలా చూస్తుందో దాని గురించి మాట్లాడాను. ఆమె చాలా నిజాయితీగా చెప్పింది. కిడ్నాప్ చేయడం సరైనది కాదని చెప్పినా, అది తనకి జరిగిందని, ఇప్పుడు దాని గురించి నిష్పక్షపాతంగా ఆలోచించగలనని చెప్పింది.  ఇప్పుడు, జరిగిన తర్వాత,  ఆమె ఇక్కడ ఉండటానికి అలవాటు పడ్డాక, మేం ఆమెను బాగా చూసుకోవడం మొదలుపెట్టినప్పటి నుండి, మా ప్రాజెక్ట్లో ఒక విషయం ఆమెకు నచ్చిందని చెప్పింది. దానికోసం ఆమె మమ్మల్ని గౌరవిస్తుందని చెప్పింది."

"నిజమా?" అన్నాడు మెకానిక్. "ఏమిటది?"

"మన ఉద్దేశం స్వచ్ఛంగా ఉందని ఆమె మెచ్చుకుంది.  డబ్బు కోసం కాకుండా, ఆమెను ఇష్టపడి, ప్రేమించి ఈ ప్రమాదం చేశామని ఆమెకు నచ్చింది.  మనం ఆమెను ప్రేమిస్తున్నామని, డబ్బు కోసం కిడ్నాప్ చేయలేదని ఆమె భావించింది.  మనం ప్రమాదాన్ని ఎదుర్కొన్నాం, కష్టమైన కిడ్నాప్ చేశాం—ప్రేమ కోసం, డబ్బు కోసం కాదు. అందుకే ఆమె మనల్ని గౌరవిస్తుంది."

మెకానిక్ గట్టిగా నవ్వాడు. "గౌరవించడమా, అబద్ధం.  మనం డబ్బు కోసం కాకుండా సరదా కోసం ఇంత కష్టపడుతున్నామని అనుకుని ఆమె లోపల నవ్వుతూ ఉంటుంది."

"నువ్వు తప్పుగా అనుకుంటున్నావు," అని నేను అన్నాను. "ఆమె మనల్ని నిజంగా గౌరవిస్తుంది.  చాలా సంతోషంగా ఉంది."

"సరే, ఆమెకు అది గొప్పగా అనిపించి ఉండొచ్చు—కానీ నాకు అలా అనిపించట్లేదు.  మనం మూర్ఖులమని నిరూపించుకుంటున్నామని అనిపిస్తుంది. మీకు తెలుసా, నేను వారం అంతా దీనిని పరిశీలిస్తున్నప్పుడు, సాధారణ పూకు కోసం, మరేమీ కాకుండా ఇలాంటి అవకాశాలు తీసుకోవడం ద్వారా మేము మూర్ఖులమని నాకు మరింతగా అనిపిస్తుంది. ప్రత్యేకించి ఏ వ్యక్తి అయినా ఇలాంటి పనిని చేసి, అది ఎల్లప్పుడూ చేసినట్లుగా చేస్తే, మీకు కావాల్సినన్ని పూకులు డబ్బుతో పాటు దొరుకుతాయని తెలుసు. మనం చాలా పెద్ద మూర్ఖులం."

"కాదు," అని నేను అన్నాను. "డబ్బు కోసం చేసి ఉంటే, మనం నేరస్తులం అవుతాం.  మనం మనుషులం కాబట్టి, ఏదో ఒక మంచి పని చేయాలని చేశాం."

"శృంగారభరితమైనది—వేస్ట్," అని మెకానిక్ అసహ్యంగా అన్నాడు. "మనం మూర్ఖులం. విను, ఒక వ్యక్తి బయటికి వెళ్లి కావాలనే ప్రాణం మీదకి తెచ్చుకుంటే—అతను పెద్ద మొత్తం కోసం ప్రయత్నించాలి.  కొన్నిసార్లు శీఘ్రంగా సెక్స్ కోసం చేయడం, సరదా కోసం చేయడం వేస్ట్.  దాని వల్ల ఏం లాభం ఉండదు.  కానీ ప్రాణం మీదకి తెచ్చుకుని, జీవితాన్నే మార్చేసేది చేస్తే, అది నిజమైన లాభం.  నేను నిజం చెప్తున్నాను—” అతను మాస్టర్ బెడ్రూమ్ వైపు చూశాడు. “ఆ గదిలో ఆమె నుండి కొంత పూకుని దక్కించుకుంటే, విభజించే సమయం వచ్చినప్పుడు అది నా జీవితాన్ని ఏ విధంగానూ మార్చదు. ఆ గదిలో ఆమెతో సరదాగా ఉండటం వల్ల, డబ్బులు పంచుకునేటప్పుడు నా జీవితం మారదు.  కానీ ఆమె దగ్గర ఉన్న కోట్లలో కొంత భాగం నాకు వస్తే, నేను రాజులాగా ఇంటికి వెళ్ళగలను, నా భవిష్యత్తు మారుతుంది.  ఆమె తొంభై ఏళ్ళు బతికినా ఖర్చు చేయలేనంత డబ్బు ఉందని స్వయంగా చెప్పింది.  విసిరేయడానికి కూడా డబ్బులు ఉన్నాయి."

"మనం వాటిని తీసుకోవడానికి ఇక్కడికి రాలేదు," అని నేను అతనికి చెప్పాను. "అభిమాన సంఘం ఆమె డబ్బు గురించి తెలుసుకోవడానికి ఏర్పడలేదు. దాని గురించి ఇంక మాట్లాడొద్దు."

"సరే, సరే," అన్నాడు మెకానిక్.  "కోపం తెచ్చుకోవద్దు. నేను సీరియస్గా ఏం చెప్పలేదు. ఊరికే అలా అన్నాను."

"అలా ఆలోచించకు కూడా," అని నేను అన్నాను. "ఇక్కడితో వదిలేద్దాం. ఆమె డబ్బుతో మనకు సంబంధం లేదు."

"నాకు తెలియదు," అన్నాడు మెకానిక్.  గ్లాస్ ఎత్తి, తాగి, పెదవులు తుడుచుకున్నాడు. "అది మనకు సంబంధించిన విషయం కాకపోవచ్చు, కానీ—ఆమె డబ్బు గురించి ఆలోచిస్తే, దాని పిర్రలు, పూకు చూసినప్పుడు లేచి నిలబడే నా అంగం, ఆమె ఆస్తి గురించి ఆలోచించినప్పుడు ఇంకా ఎక్కువగా గట్టిగా అవుతుంది."

"ఊరుకో, కార్డులు కలుపు," అని నేను అన్నాను. "ఆట మొదలుపెడదాం."

కానీ అతను అలా మాట్లాడటం నాకు చాలా చిరాకు తెప్పించింది.  ఆట మొదలైన తర్వాత, మొదటి గేమ్లోనే నేను స్పేడ్స్ క్వీన్ పాస్ చేసి, అతన్ని పదమూడు పాయింట్ల దగ్గర ఇరికించాను.  చాలా సంతోషం అనిపించింది.

***

[anaamika]

ఇరవై నాలుగు గంటలు ఏమీ లేకుండా గడిచిపోయాయి. మరుసటి సాయంత్రం నలుగురు మళ్ళీ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని, తాగుతూ, అప్పుడప్పుడు మాట్లాడుతూ, హార్ట్స్ ఆడుతున్నారు.

శరత్, రంజిత్ కు మూడు కార్డులు పడేసి, ఆది ఇచ్చిన మూడు పెద్ద కార్డులు తీసుకుంటున్నప్పుడు, అతని మనసు ఆట మీద లేదు.

అతను ఆ రోజు గురించి ఆలోచించాడు. చూడడానికి ఈ శుక్రవారం కూడా మిగతా రోజుల లాగే ఉంది. కానీ ఏదో తేడా అతన్ని కలవరపెడుతోంది.

అందరూ ఆలస్యంగా నిద్రపోయారు, అందులో ఆశ్చర్యపోవాల్సింది ఏమీ లేదు. మధ్యాహ్నం అంతా నీరసంగా గడిపారు. ఆదినారాయణ లివింగ్ రూమ్లో టీవీ చూస్తూ నిద్రపోయాడు. రంజిత్ తన డబుల్ బారెల్ షాట్గన్ ను శుభ్రం చేసి చిన్నపాటి హైకింగ్కి వెళ్ళాడు. రాహుల్ ఎప్పటిలాగే రెస్ట్ లేకుండా సిగరెట్లు తాగుతూ, చెక్కతో ఏదో చేస్తూ, మోటార్ సైకిల్ తో తిరుగుతూ, tequila షాట్స్ వేస్తూ ఉన్నాడు. శరత్ మాత్రం వరండాలో హాయిగా కూర్చుని ఒక నవల చదివి పూర్తి చేశాడు.

ఇప్పుడు శరత్ మనస్సు భోజనానికి ముందు మరియు భోజన సమయంలో జరిగిన విషయాలపై తిరుగుతోంది.

ఈ రోజు వరకు, వారు ఆ గంటలలో అదే దినచర్యను గమనించారు. వారు ఎల్లప్పుడూ లివింగ్ రూమ్లో డ్రింక్ కోసం సమావేశమయ్యారు. వారి గతం, వారి పని గురించి చాట్ చేసారు, కథనాలను మార్పిడి చేసుకున్నారు. రాహుల్ నిరంతరం అత్యంత వాక్చతుర్యం గల సంభాషణకర్తగా ఉన్నాడు. కాశ్మీరు లో మిలిటరీ లో తన సాహసాల గురించి లేదా వివిధ మహిళలతో అతని లైంగిక విన్యాసాల గురించి లేదా అధికారులు లేదా ధనవంతులైన వ్యక్తులతో అతని తీవ్రమైన ఘర్షణల గురించి తన ముతక పద్ధతిలో గుర్తు చేసుకున్నాడు. ఏదో ఒక సమయంలో, అతని మోనోలాగ్ల సమయంలో, వారిలో ఒకరు లేదా ఇద్దరు వంట చేయడానికి వంటగదిలోకి వెళ్ళేవారు. అప్పుడు వారు తమ ఆహారాన్ని ఆత్రంగా తినేవారు. భోజనం తర్వాత స్మిత తో ఆ సాయంత్రం సందర్శనల క్రమాన్ని నిర్ణయించడానికి కార్డులు వేసే ఆచారాన్ని పాటించేవారు. డ్రాను అనుసరించి, వారు వెళ్ళేవారు — డ్రా విజేత మొదట — స్మిత తో తమను తాము లాక్ చేసుకోవడానికి కారిడార్లోకి వెళ్ళేవారు.

నాలుగు రోజుల క్రితం ఒకసారి మాత్రమే ఈ నమూనా కొద్దిగా మారింది. అది ఆది విశ్రాంతి తీసుకోవడానికి మరియు తన శక్తులను పునరుద్ధరించుకోవడానికి స్మిత ను సందర్శించకూడదని నిర్ణయించుకున్న ఒక సాయంత్రం.

కానీ ఈ రాత్రి, ఆ నమూనా గణనీయమైన స్థాయిలో మార్చబడింది. చర్చించబడని ప్రవర్తనలో మార్పు ఇప్పుడు అతనిని కలవరపెడుతోందని శరత్ ఊహించాడు.

సాయంత్రం ప్రారంభంలో, భోజనానికి ముందు, రాహుల్ తన అలవాటు కంటే ఎక్కువ టకీలాను సేవించాడు. ఇది అతను మధ్యాహ్నం చేసిన తాగుడుకు అదనంగా, మరియు సంభాషణలో ఆధిపత్యం చెలాయించడానికి బదులుగా, అతను అస్వాభావికంగా నిశ్శబ్దంగా మరియు చింతామగ్నుడిగా ఉన్నాడు. అంతేకాకుండా, అతను భోజన సమయం వరకు వేచి ఉండలేదు. కానీ ఎటువంటి కారణం చెప్పకుండా అతను వారిని విడిచిపెట్టి స్పేర్ రూమ్కు వెళ్ళాడు, ఇది ఈ వారం అతని బెడ్రూమ్. సాధారణంగా, రాహుల్ సంభాషణను నడిపించనప్పుడు, రంజిత్ ఆ బాధ్యత తీసుకునేవాడు. తన స్పష్టమైన జోకులతో నిశ్శబ్దాన్ని ఉల్లాసపరిచేవాడు. కానీ ఈ సాయంత్రం, రాహుల్ లివింగ్ రూమ్ నుండి వెళ్లిపోయిన తర్వాత, మైదానం ఖాళీ అయిన తర్వాత, రంజిత్ తన స్వరాన్ని పెంచడానికి చాలా అంతర్ముఖంగా ఉన్నాడు. భోజనం సిద్ధం చేయడానికి సమయం వచ్చినప్పుడు, ఆది, చాలా తరచుగా శరత్ లేదా రంజిత్ కు సహాయం చేయడానికి స్వచ్ఛందంగా ముందుకు వచ్చేవాడు, వంటగదిలో శరత్ తో చేరడానికి ఎలాంటి శ్రద్ద చూపలేదు. అతను తన డ్రింక్తో సోఫాపై ఉండి, ప్యాడ్పై గీతలు వేస్తూ ఉండిపోయాడు.

భోజనం కూడా కాస్త తేడాగా అనిపించింది. రాహుల్, రంజిత్ ఇద్దరూ బాగా తినేవారు, కానీ ఈరోజు మాత్రం ఏదో తిన్నామంటే తిన్నట్టుగా తిన్నారు, అసలు ఆసక్తి చూపించలేదు. శరత్ కు ఇది చాలా వింతగా అనిపించింది. అతను ఎంతో రుచికరమైన మటన్ బిర్యానీ చేశాడు, అది రాహుల్ కి చాలా ఇష్టం. కానీ రాహుల్ కొంచెం మాత్రమే తిన్నాడు. ఏదో తెలియని నీరసం అందరినీ ఆవహించినట్టు అనిపించింది.

కానీ నిజంగా ఊహించని మలుపు, శరత్ దృష్టిలో, భోజనం తర్వాత చోటు చేసుకుంది.

వాళ్ళు స్మిత ను ఎప్పుడు కలవాలో తెలుసుకోవడానికి కార్డులు వేసే సమయం వచ్చింది.

శరత్ కార్డులు తెచ్చాడు, ఆదిని ముందుగా తీయమని చెప్పాడు. ఆది వద్దు అన్నాడు. అలసిపోయాను, టీవీలో ఒక ప్రోగ్రాం చూడాలి అన్నాడు. ఆది ఇంతకుముందు కూడా ఒకసారి స్మిత ను కలవకుండా ఉన్నాడు కాబట్టి ఇది పెద్ద ఆశ్చర్యం కలిగించలేదు.

కానీ రంజిత్ కు అవకాశం ఇచ్చినప్పుడు, అతను వెనకాడాడు. చివరకు ఈ రాత్రి తాను కూడా వెళ్లడం లేదని చెప్పాడు. అప్పుడు శరత్ నిజంగా ఆశ్చర్యపోయాడు.

"ప్రతి రాత్రి పడుకోవాల్సిన అవసరం నాకు లేదు," అని రంజిత్ అన్నాడు. "నేను ఎవరికీ నిరూపించాల్సిన పని లేదు. నాకు మూడ్ లేదు, అంతే. ఇది వెకేషన్ కదా? వెకేషన్లో అప్పుడప్పుడు ఖాళీగా కూర్చోవడం తప్పు కాదు. రాహుల్ కి ఆసక్తి ఉంటే, నేను సాలిటైర్ (పేకలో ఒక రకమైన ఆట) ఆడతాను, లేదంటే రమ్మీ ఆడతాను."

శరత్ రాహుల్ కి కార్డులు ఇచ్చాడు, కానీ అతను పట్టించుకోకుండా రంజిత్ వైపు తిరిగాడు. "రంజిత్, నన్ను బాగా ఊరిస్తున్నావు. నిన్న కొన్ని చేతుల్లో నీకు లక్ కలిసొచ్చింది. ఈరోజు నీకు ఓటమి రుచి చూపిస్తాను."

"సరే, ప్రయత్నించు."

రాహుల్ ఆలోచించాడు, శరత్ ఆశ్చర్యపోతూ చూస్తున్నాడు. తర్వాత అతను శరత్ ఇస్తున్న కార్డుల వైపు చూశాడు. "నాకు తెలియదు. తర్వాత ఆడదాం. నేను నా టర్న్ తీసుకుంటాను. అలవాటు అయిపోయింది. బెడ్రూమ్లో ఉంది కదా, ఎందుకు కాదనాలి?"

"నిన్ననే కదా అంతగా నచ్చలేదని చెప్పావు," అన్నాడు రంజిత్. "ఒక రాత్రి మానేస్తే ఏం కాదు. నేను ఎలా చేస్తున్నానో, నువ్వు కూడా అలాగే చెయ్యొచ్చు."

"నేను నిన్నటిలాగే ఉన్నాను. అది అక్కడ ఉంది కాబట్టి, ఎందుకు వదులుకోవాలి అనిపించింది. వ్యాయామం లాగా అనుకో. నువ్వు నడిచావు కదా, రంజిత్. నేను కూడా నా వర్కవుట్ చేస్తున్నాను, అంతే."

"సరే, నీ ఇష్టం."

రాహుల్ శరత్ వైపు చూసి అన్నాడు, "నువ్వేం చేస్తున్నావు? వెళ్తున్నావా?"

"ఖచ్చితంగా," అన్నాడు శరత్. "నాకు ఆమెను చూడాలని ఉంది. మీలాగా నేను ఫీల్ అవ్వట్లేదు."

"సరే, వెర్రోడా," అన్నాడు రాహుల్. "నువ్వు మాత్రమే ఆమె కోసం పడిపోతున్నట్టు యాక్ట్ చేస్తున్నావు — అయితే నిజం చెప్పాలంటే నేను నమ్మను. నువ్వు ముందు వెళ్ళు. డ్రా వేయాల్సిన పని లేదు. నాకు మూడ్ ఉంటే నేను తర్వాత వస్తాను."

శరత్ ముందుకు వెళ్ళాడు. స్మిత ను సందర్శించాడు. ఆమెను ఎప్పటిలాగే మరింత ఆతిథ్యంగా మరియు బహిర్ముఖంగా కనుగొన్నాడు. ఆమె అతనికి అందించిన లైంగిక ఆనందం కోసం అతని నిరంతరం పెరుగుతున్న ప్రేమతో పాటు ప్రశంసలతో బయటికి వచ్చాడు.

తిరిగి వచ్చేసరికి రాహుల్, రంజిత్ తో రమ్మీ ఆడుతూ కనిపించాడు.

"ఆమె మీదే," అని శరత్ అయిష్టంగా చెప్పాడు.

"ఆఁ," అన్నాడు రాహుల్. "చూద్దాం. నన్ను ఇప్పుడు డిస్టర్బ్ చేయకు."

కాసేపటి తర్వాత, అతను రమ్మీ గెలిచి డబ్బులు సంపాదించాడు. సాయంత్రం మొదటిసారి అతను చాలా ఉత్సాహంగా ఉన్నాడు. అతను ఇంకో ఆట ఆడాలని అనుకున్నాడు, కానీ శరత్ స్మిత ఎదురు చూస్తోందని గుర్తు చేశాడు. అతను వెళ్ళకపోతే, ఆమెకు చెప్పాలని, అప్పుడైనా ఆమె నిద్ర మాత్ర వేసుకుని పడుకుంటుందని శరత్ అన్నాడు.

"ఛీ," అన్నాడు రాహుల్ లేస్తూ. "ఎప్పుడూ ఏదో ఒకటి చేయాల్సిందే. నన్ను ఎందుకు ప్రశాంతంగా ఉండనివ్వరు?"

శరత్ కు ఇది అర్థం కాలేదు. "రాహుల్, నువ్వు అక్కడికి వెళ్లొద్దు. నీ కార్డు ఆట ఆడుకో. మాత్ర వేసుకోమని నేను చెప్తాను."

"నేను ఏం చేయాలో, ఏం చేయకూడదో నాకు చెప్పొద్దు," రాహుల్ కోపంగా అన్నాడు. "నన్ను వదిలేయ్." రంజిత్ తో అన్నాడు, "రంజిత్, పేకని పంచుతూ వుండు. నేను ఇప్పుడే వస్తా."

అతను తన పర్యవేక్షణ అధికారిని కలవాల్సిన ఖైదీలా మాస్టర్ బెడ్రూమ్కి వెళ్ళిపోయాడు.

ఒక గంట తర్వాత అతను తిరిగి వచ్చాడు, అప్పటికీ కోపంగానే ఉన్నాడు, చిరాకు పడుతూ, శరత్ ను చూస్తూ, శరత్ తనను బలవంతంగా ఏదో చేయమని చెప్పినట్టు చూస్తున్నాడు.

"ఎలా ఉంది?" రంజిత్ అడిగాడు.

"చెప్పడానికి ఏముంది? నీకు తెలుసుగా. అదే పాత కథ. చీకట్లో పిల్లులన్నీ ఒకేలా ఉంటాయని గుర్తుపెట్టుకో. ఆదీ, టీవీ షో అయిపోయింది కాబట్టి, మనం నలుగురం కలిసి హార్ట్స్ గేమ్ ఆడదామా?"

శరత్ చూశాడు, వాళ్ళు ఇంకా హార్ట్స్ ఆడుతున్నారు. మొదట్లో కొంచెం ఉత్సాహంగా మొదలైన ఆట, తర్వాత అందరికీ విసుగు తెప్పించింది. వాళ్ళ మొహాల్లో ఆసక్తి లేదు, సరిగ్గా ఆడట్లేదు.

శరత్ ను కలవరపెడుతున్నది స్మిత్ పట్ల వాళ్లకి పెరుగుతున్న నిర్లక్ష్యం (అతనికి దాని గురించి పెద్దగా పట్టించుకోలేదు - నిజానికి, ఆమెను తన సొంతం చేసుకునే తన కలను అతను ఆస్వాదించవచ్చు) ఇంకా వాళ్ల ప్రవర్తనలో ఒక రకమైన నిరుత్సాహం, తేడా కనిపించింది.

అభిమాన సంఘం పెద్ద సముద్రంలో దిక్కు తోచని పడవలా కొట్టుమిట్టాడుతోంది, కెప్టెన్గా అతను దాని గురించి ఆలోచించాలి.

"ఏంట్రా బాబు, ఎంతసేపటి నుండి ఆడుతున్నావ్," రాహుల్ విసుక్కున్నాడు. "నీ వంతు వచ్చింది. డైమండ్ ఉంటే వెయ్యి."

కాస్త శ్రద్ధగా ఆడుదామని శరత్ మళ్ళీ వాళ్ళతో కలిశాడు.

మళ్ళీ ఇంకో గేమ్, ఇంకో గేమ్... రాహుల్, రంజిత్, ఆది రోబోట్లా సైలెంట్గా ఆడుతుంటే శరత్ కి విసుగొచ్చింది.

రాహుల్ కి కార్డులు కలిపే వంతు వచ్చింది. కలిపేస్తూ సడన్గా డెక్ని గట్టిగా కొట్టి, పిడికిలిలో పట్టుకుని పక్కన పెట్టేశాడు. టేబుల్పై చేతులు పెట్టి మిగతావాళ్లని చూశాడు.

రాహుల్ సీరియస్గా ఉన్నాడు. "కార్డులు పక్కన పెట్టండి," అన్నాడు. "ఈరోజు చెప్పాల్సిన ముఖ్యమైన విషయం ఒకటి ఉంది. రోజంతా నా మైండ్లో తిరుగుతోంది. ఇప్పుడు చెప్పేస్తా. మనం ఇక్కడికి వచ్చినప్పటి నుండి ఇదే చాలా ముఖ్యం."

రాహుల్ ఏం చెప్తాడా అని శరత్ టెన్షన్గా ఎదురుచూస్తున్నాడు.

"ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్, రాహుల్ ?" రంజిత్ కంగారుగా అడిగాడు.

"నేను చెప్పేది అందరికీ నచ్చకపోవచ్చు, కానీ నేను చెప్తాను. ఇది స్వేచ్ఛా దేశం." రాహుల్ కళ్ళు ఒకరి నుండి మరొకరికి తిరిగి, చివరకు శరత్ పై ఆగాయి. "మీరు వింటే, నాతో ఏకీభవిస్తారని నేను అనుకుంటున్నాను. ఈ పనిని సార్థకం చేసే ఒక విషయం నేను ప్రతిపాదిస్తాను. వినడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారా?"

"చెప్పు, రాహుల్," ఆది అన్నాడు.

రాహుల్ మొత్తం మారిపోయినట్టు కనిపించాడు. అతనికి షాక్ కొట్టినట్టు, ఉన్నట్టుండి ప్రాణం వచ్చినట్టు, యాక్టివ్గా తయారైనట్టు ఉన్నాడు.

"నిన్న రాత్రి నేను నీతో ఏం చెప్పానో గుర్తుందా," అన్నాడు. "బెడ్రూమ్లో ఉన్న సెక్స్ గాడెస్ గురించి. గుర్తుందా?"

"ఆమెతో నీకు విసుగొచ్చిందని అర్థం," ఆది అన్నాడు.

కానీ శరత్ వింటూ, ఇంకో విషయం గుర్తుచేసుకున్నాడు, నిన్న రాత్రి రాహుల్ ఏం చెప్పాడో, అసలు విషయం ఏమిటో అర్థం చేసుకున్నాడు, వెంటనే భయపడ్డాడు.

"నేను ఆమెతో విసిగిపోవడం మాత్రమే కాదు," రాహుల్ అన్నాడు, "ఇంకా చాలా ఉన్నాయి. ఒకటే విషయం మళ్ళీ చెప్పడం నాకు నచ్చదు. అందుకే క్లుప్తంగా చెప్తాను. మీకు అర్థమవుతుందని తెలుసు. ఆమెతో విసుగు చెందడం ఒక కారణం మాత్రమే. నిజమే, నాకు ఆ అమ్మాయితో విసుగొచ్చింది. చాలాసార్లు ఆమెతో పడుకున్న తర్వాత ఏ అబ్బాయికైనా అలాగే ఉంటుంది. కొంతసేపటికి బోర్ కొట్టేస్తుంది. కానీ నాకు విసుగొచ్చింది అది మాత్రమే కాదు. నిజం చెప్పాలంటే, ఈ పాడైపోయిన చోట ఇరుక్కుపోవడం నాకు విసుగొస్తోంది. రోజూ అవే గోడలు, చేయడానికి ఏమీ లేదు, ఎక్కడికీ వెళ్లడానికి లేదు. రోజూ అదే నాసిరకం తిండి తినడం విసుగు తెప్పిస్తోంది. ఇంకా చెప్పాలంటే, మీకు కోపం రాకపోతే, మీ ముగ్గురితోనూ నాకు విసుగొస్తోంది. రోజూ అవే మొహాలు చూడటం ఎవరికైనా విసుగొస్తుంది. మీకు కూడా అలాగే అనిపిస్తుందని అనుకుంటున్నాను."

"నేను ఇలాంటి జీవితానికి అలవాటు పడ్డాను," రంజిత్ అన్నాడు, "నేను ప్రతి సంవత్సరం నా స్నేహితులతో వేటకు, చేపల వేటకు వెళ్తుంటాను."

"అతను ఏం చెప్తున్నాడో నాకు అర్థం అవుతోంది," ఆది రంజిత్ తో అన్నాడు.

"నాకూ అర్థం అవుతోంది. అతనికి క్యాబిన్ ఫీవర్ వచ్చింది." రంజిత్ రాహుల్ వైపు చూశాడు. "ఏం చెప్పాలనుకుంటున్నావ్, రాహుల్ ?"

"ఇదిగో నేను మళ్ళీ మిలటరీ లో ఉన్నట్టే ఉంది," రాహుల్ అన్నాడు, "వారాల తరబడి అవే వ్యక్తులతో కలిసి ఉండటం. చాలా చిరాకుగా ఉంది. మళ్ళీ అది అనుభవించకూడదని అనుకున్నాను. కానీ ఇక్కడ మళ్ళీ అదే పరిస్థితి. నన్ను బంధించినట్టు అనిపిస్తోంది. నాకు చాలా చిరాకుగా ఉంది. అందుకే నేను ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాను. చాలు. దీన్ని ఎలాగైనా ముగించాలి, చేయాల్సింది చేసి, ఇక్కడి నుండి వెళ్లిపోయి మామూలు జీవితం గడపాలి." అతను తన చేతిని పైకి ఎత్తాడు. "ఒక పెద్ద తేడాతో. నేను మామూలు జీవితం గడపాలి. కానీ ఇంతకుముందులా కాదు, నేను ఎలా అనుకున్నానో అలా."

ఆది తన లావు కళ్లద్దాల నుండి చూస్తూ, "రాహుల్, నాకు అస్సలు అర్థం కాలేదు. నువ్వు అనుకున్నట్టుగా జీవించడం అంటే ఏమిటి?" అని అడిగాడు.

"నేను చెప్పేది," రాహుల్ నవ్వుతూ అన్నాడు, "ఇక్కడి నుండి ధనవంతుడిగా వెళ్లి, ప్రపంచంలో ఉన్న జల్సాలని అనుభవిస్తూ ఖర్చు చేయడానికి నా దగ్గర ఆ డబ్బు ఉండాలి."

"సరే, మాకూ అలానే కావాలి," ఆది నిరాశగా అన్నాడు, "కానీ నువ్వు బంగారు గనిని కనుక్కోకపోతే—"

"ఖచ్చితంగా, నేను బంగారు గనిని కనుక్కున్నాను," రాహుల్ గట్టిగా అన్నాడు, "ఆమె ఇప్పుడు మన బెడ్రూమ్లో పడుకుంది."

శరత్ సగం లేచాడు. "లేదు, అలా చేయకు - కుదరదు - మళ్ళీ మొదలు పెట్టకు—"

"నోరు మూసుకో, లేదంటే నీకు నేనే మూయిస్తా!" రాహుల్ బెదిరించాడు. మిగతా వాళ్ళని చూశాడు. "నిన్న రాత్రి నేను ఏం చెప్పానో గుర్తుందా? నిన్న రాత్రి ఎంత సీరియస్గా ఉన్నానో నాకు తెలీదు, కానీ ఈరోజు నేను దాన్ని ప్రయత్నించడం మొదలుపెట్టాను. చాలా బాగుంది, నిజంగా బాగుంది."

రంజిత్ రాహుల్ వైపు చూశాడు. "నువ్వు ఆమెను కిడ్నాప్ చేసి డబ్బులు డిమాండ్ చేయడం గురించి చెప్తున్నావా, రాహుల్ ?"

"అవును, ఖచ్చితంగా. అదే విషయం. ఇంకేమీ లేదు. ఎందుకు కాదు? ఆమె దగ్గర చాలా డబ్బు ఉంది. ఆది ఒక్కడే చెప్పలేదు, నేనూ స్వయంగా చూశాను. కొన్ని రోజుల క్రితం, నేను చెప్పినట్టు, స్మిత, నేను లైఫ్ స్టైల్ గురించి మాట్లాడుతున్నప్పుడు, తన జీవితం ఎలా సాగుతుందో చెప్పింది. దేవుడా, ఆమెకి ఇరవై ఎనిమిదేళ్లు మాత్రమే, కానీ ఆమె ఎనభై కోట్లకి పైగా సంపాదించింది. ఇంకా నేను మీకు ఇంకో విషయం చెప్తాను—"

మిగతా వాళ్ళు ఎదురు చూస్తున్నారు.

"ఒక గంట క్రితం మాత్రమే, నేను ఆమెతో అక్కడ ఉన్నప్పుడు, నేను మరోసారి ఆ విషయాన్ని లేవనెత్తాను. ఖచ్చితంగా ఉండటానికి, సానుకూలంగా ఉండటానికి, అది కాగితపు మాటలు లేదా ప్రచార మాటలు కాదని లేదా ఆది ఒక సంవత్సరం ఇన్కమ్ టాక్స్ నివేదికలో కనుగొన్నది కాదని తెలుసుకోవడానికి. నేను ఆమె డబ్బు గురించి ఆరా తీయడం ప్రారంభించాను. నేను ఆమెను మాట్లాడేలా చేశాను. ఆ అమ్మాయి విలువ ఎంత మీకు తెలుసా? దాదాపు వంద కోట్లు, అన్నీ దాచిపెట్టినవి."

"వంద కోట్లా ?" ఆది సందేహంగా అన్నాడు. "పన్నుల తర్వాత?"

"ఖచ్చితంగా, టాక్స్లు పోగా. అంత ఆశ్చర్యపోకు. ఆమె బాగా సంపాదించడం మొదలుపెట్టినప్పటి నుండి ఈ బ్రహ్మం అనే వ్యక్తి ఆమె డబ్బును పెట్టుబడిగా పెడుతున్నాడు. ఆఫీస్ బిల్డింగ్లు, అపార్ట్మెంట్లు, చమురు, కాస్మెటిక్ కంపెనీ, రెస్టారెంట్లు ఇలా చాలా వాటిలో పెట్టుబడి పెడుతున్నాడు. ఆమె ఇప్పుడు తన స్టూడియో సంపాదన కంటే పెట్టుబడుల ద్వారానే ఎక్కువ సంపాదిస్తుందని చెప్పింది."

"అదంతా టైట్ అయిపోయి ఉంటుంది," రంజిత్ అన్నాడు.

"లేదు." రాహుల్ అన్నీ గమనించినట్టు ఉన్నాడు. "లేదు, దాని గురించి మాట్లాడుకున్నాం. ఆమె దగ్గర లిక్విడిటీ అని పిలిచేది చాలా ఉంది. అదే కదా పదం, ఆది ?"

"అవును, నిజమే. ఆమె దగ్గర డబ్బు ఉందని అర్థం."

"ఇది పన్ను రహిత బాండ్లు, స్టాక్లు, సేవింగ్స్ మరియు లోన్ కంపెనీలలో మరియు మొదలైన వాటిలో ఉంది. ఆమె అనేక బ్యాంకులలో A-వన్ క్రెడిట్ కలిగి ఉందని తేలింది. ఆమె వేలు ఎత్తడం ద్వారా ఏదైనా రకమైన నగదును పొందగలదు."

శరత్ ఇక తనను తాను నియంత్రించుకోలేకపోయాడు. "ధన్యవాదాలు, రాహుల్, కానీ స్మిత ఆర్థిక నివేదికకు మనతో సంబంధం లేదు."

"బహుశా నీతో కాకపోవచ్చు, కానీ నాతోనూ, నేను ఎలా ఆలోచిస్తున్నానో దానితోనూ చాలా సంబంధం ఉంది," రాహుల్ అన్నాడు. మళ్ళీ, అతను మిగతా వాళ్ళతో మాట్లాడాడు, శరత్ ను పట్టించుకోలేదు. "వినండి, రోజంతా నేను నిన్న రాత్రి మీకు ఏం చెప్పాలనుకున్నానో దాని గురించే ఆలోచిస్తున్నాను - చెప్పడానికి సిద్ధంగా లేనప్పుడు. ఇప్పుడు సిద్ధంగా ఉన్నాను, మీరు సిద్ధంగా ఉంటే." కాసేపు ఆగాడు. "ఇక్కడ మనకు ఎంత టైమ్ ఉంది? ఏడు రోజులు, ఒక వారం మాత్రమే, హాలిడే అయిపోయేలోపు. త్వరలోనే మనం వేర్వేరు దారుల్లో వెళ్ళిపోతాం. మన పాడు జాబ్స్కి, పాత బాధలకి తిరిగి వెళ్ళాలి. మనం ఇంత కష్టపడ్డాం, ఏం మిగిలింది? ప్రపంచంలోనే ఫేమస్ అమ్మాయితో పడుకున్నామని చెప్పుకోవడం తప్ప ఏం లేదు. అది కూడా చెప్పలేం, చెప్తే చిక్కుల్లో పడతాం. మనకేం మిగిలింది? నాలుగు అరిగిపోయిన పురుషాంగాలు. అంతే. ఈ చిన్న ప్రాజెక్ట్ కోసం ఖర్చు చేసిన డబ్బుతో నాలుగు చిన్న బ్యాంక్ అకౌంట్లు. ఈరోజు నేను నాతోనే అనుకున్నాను - రాహుల్, నువ్వు ఇంత తెలివితక్కువగా ఉండకు. ఈ ట్రిప్లో ఒక మంచి, గొప్ప అనుభవం తప్ప ఇంకేమీ లేకుండా వెళ్ళిపోకు. రాహుల్, ఇది నీకు ఒకే ఒక ఛాన్స్. నీ జీవితాన్ని మార్చేసేది, నువ్వు కలలు కనేది ఏదైనా సాధించడానికి. అదేంటి? నీకు తెలుసు, నాకూ తెలుసు. అది లేనప్పుడు, దానికంటే గొప్పది ఇంకేమీ ఉండదు. తెలుసు కదా?"

"డబ్బు," రంజిత్ తనలో తాను అనుకున్నాడు.

"డబ్బు, నిజమైన దోపిడీ, జాక్పాట్," రాహుల్ ఉత్సాహంగా అన్నాడు. "చాలా మందికి ఇలాంటి పెద్ద అవకాశాలు రావు. మనం లక్కీ. మనకు రిజర్వు బ్యాంకు ట్రెజరీ పక్కనే ఉంది. ఇది జీవితంలో ఒక్కసారే వచ్చే అవకాశం. దీన్ని వదులుకుంటే, జీవితాంతం పేదలుగానే ఉంటాం. అదే నిజం. అబ్బాయిలూ, నా మాట వినండి. నా జీవితంలో, లేదా నేను చేసిన వాటిలో, నా జీవితాన్ని మార్చేసేది ఇదే. మీ జీవితాలను కూడా మారుస్తుంది, ఇంకా ఎక్కువే కావచ్చు. మీకెవరికైనా ఇంకాస్త డబ్బు అవసరం లేకపోతే తప్ప."

రంజిత్ భుజాలు పైకెత్తాడు. "సరే, ప్రతి ఒక్కరికీ డబ్బు అవసరం. మన స్థానంలో ఉన్న వ్యక్తులు, ప్రత్యేకించి వివాహం చేసుకుని పిల్లలు ఉన్నవారు, పరిస్థితులు ఇలా ఉంటే ఒక్క పైసా కూడా ఆదా చేయలేరు. నేను నా గురించి మాత్రమే మాట్లాడుతున్నాను, నేను ఎప్పుడూ వెనుకబడి ఉంటాను. వాస్తవానికి, ఇదిగో, నేను ఇప్పుడు అప్పులో ఉన్నాను. పరిస్థితులు నెమ్మదిగా ఉన్నాయి. అవి మళ్లీ ఎప్పుడు మెరుగుపడతాయో దేవుడికి తెలుసు. నేను అనారోగ్యానికి గురైతే లేదా కంపెనీతో నా సంబంధం కోల్పోతే - నేను ఎక్కడికి వెళ్లాలో నాకు తెలియదు. నేను ఖచ్చితంగా ఇబ్బందుల్లో పడతాను. ఇది నన్ను వెంటాడుతుంది, ఎల్లప్పుడూ ఒక మూలలో ఉండటం, ఎల్లప్పుడూ భద్రత గురించి చింతించవలసి రావడం."

ఇప్పుడు, ఆదినారాయణ దృష్టి కేంద్రంగా మారాడు. అతని నుదురు ముడతలు పడింది. అతని నుండి అభిప్రాయం ఆశిస్తున్నారని గ్రహించి, అతను చివరకు మాట్లాడాడు. "నా వంతుకు, రాహుల్ ప్రతిపాదనలోని ఒక అంశం నన్ను ఇబ్బంది పెడుతోంది అని నేను చెబుతాను." అతను మరో క్షణం ఆలోచించి, కొనసాగించాడు. "చూడండి, ఈ ప్రాజెక్ట్ ప్రారంభమైనప్పుడు, మీకు తెలిసినట్లుగా, నేను కొనసాగించడానికి చాలా అయిష్టంగా ఉన్నాను. కిడ్నాప్ను తీవ్రమైన నేరంగా పరిగణించడం నన్ను ఇబ్బంది పెట్టింది - అది మొదటిది - ఆ తర్వాత, అత్యాచారం మరొక తీవ్రమైన నేరంగా నన్ను ఇబ్బంది పెట్టింది. అయితే, కిడ్నాప్ ఎవరికీ తెలియకుండా జరిగిపోయింది మరియు తెలియకుండానే ఉంది కాబట్టి, ఇది మనకు వ్యతిరేకంగా అభియోగం మోపడానికి నేరంగా ప్రభావవంతంగా ఉండదు. మిస్ స్మిత చెప్పవచ్చు, మనతో లైంగిక సంబంధాలు కలిగి ఉండటానికి సహకరించింది కాబట్టి, ఎటువంటి బలవంతపు ఆరోపణలు ఉన్నప్పటికీ, ఇది అత్యాచారం ఆరోపణతో మనపై అభియోగం మోపబడే అవకాశాన్ని తొలగించినట్లు అనిపించింది. సంక్షిప్తంగా, మన స్థానం గురించి నేను తేలికగా భావించాను. ఇది మన వెనుక ఉన్న తర్వాత, మిస్ స్మిత మనం ఎవరో తెలుసుకోవడానికి లేదా మనల్ని ఇరికించడానికి ఎటువంటి మార్గం లేదని మరియు ఈ రెండు వారాలు ఎప్పుడూ జరగనట్లే ఉంటుందని నేను ఊహించగలిగాను. మనం అనుభవం పొంది ఉంటాము, అయినప్పటికీ భయం లేకుండా మన జీవితాలను ఇంతకు ముందు ఉన్నట్లే కొనసాగించవచ్చు. అయితే, రాహుల్ ప్రతిపాదన మన ప్రస్తుత స్థానానికి కొత్త వెలుగును తెస్తుంది."

"ఖచ్చితంగా, చేస్తుంది," రాహుల్ అన్నాడు. "ఇది మనల్ని బాగా డబ్బున్న వాళ్ళుగా చేస్తుంది."

"కానీ దీనికి కూడా ఒక ధర ఉంటుంది," ఆది అన్నాడు. "మనం మొదట కిడ్నాప్ చేశామని ఒప్పుకోవాలి. ఇప్పుడు, మిస్ స్మిత ను బలవంతంగా నిర్బంధించామని చెప్పడానికి ఎలాంటి సాక్ష్యం లేదు. కానీ మనం డబ్బు డిమాండ్ చేస్తూ ఆమె మన దగ్గర ఉందని ఒక ఉత్తరం రాస్తే, వెంటనే ప్రపంచానికి తెలిసిపోతుంది, ఒక నేరం జరిగిందని, మిస్ స్మిత ను క్రిమినల్స్ కిడ్నాప్ చేశారని."

"ఆ విషయం బయటకు తెలియకపోవచ్చు," రంజిత్ అన్నాడు. "స్మిత మేనేజర్ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల దగ్గరికి వెళ్ళడానికి ధైర్యం చేయడు. అతను ఆమె భద్రత గురించి భయపడతాడు. మనం ఇది చేస్తే, దీన్ని ప్రైవేట్గానే ఉంచొచ్చు అని నాకు అనిపిస్తోంది."

"అవును కావచ్చు, కాకపోవచ్చు," ఆది అన్నాడు. "నువ్వు చెప్పింది నిజమేనేమో. డబ్బు డిమాండ్ చేస్తూ ఉత్తరం అందినప్పటి నుండి, ఒక నేరం జరిగిందని, క్రిమినల్స్ ఉన్నారని ఎవరికైనా తెలుస్తుంది."

"అయితే ఏంటి?" రాహుల్ అన్నాడు. "ఉత్తరం తీసుకునేవాడు, బ్రహ్మం, వాడు బాగా భయపడతాడు. వాడు ఏం చేయడు. మనం ఇప్పుడు ఉన్నంత సేఫ్గానే ఉంటాం. కాకపోతే ఇంకా రిచ్ అవుతాం, చాలా రిచ్ అవుతాం. నువ్వు రిచ్ అవ్వాలనుకోవడం లేదా, ఆది ?"

"నాకు ఇప్పుడున్న పరిస్థితుల్లో డబ్బు చాలా అవసరమని ఒప్పుకుంటాను," ఆది అన్నాడు. "కానీ డబ్బు రావాలంటే ఇంకా రిస్క్ తీసుకోవడం నాకు ఇష్టం లేదు. నాకైతే ఉన్నది ఉన్నట్టు వదిలేయడమే మంచిది అనిపిస్తోంది."

శరత్ తన అసమ్మతిని దాచడానికి ప్రయత్నించలేదు. "నేను ఆమెను డబ్బు కోసం పట్టుకోవడం గురించి నా అభిప్రాయం మారలేదని మీకు ముందే చెప్పేస్తాను. నువ్వు ఆమెపై దాడి చేసిన రాత్రి నీ ప్రవర్తనను నేను ఎంత వ్యతిరేకించానో, దీన్ని కూడా అంతే వ్యతిరేకిస్తున్నాను, రాహుల్. నేను బలవంతాన్ని వ్యతిరేకించాను. ఇప్పుడు డబ్బు కోసం పట్టుకోవడాన్ని కూడా వ్యతిరేకిస్తున్నాను. నాకు అలాంటి డబ్బు వద్దు. మనం డబ్బు గురించి మాట్లాడటం ఆపేయాలి. మనం దీనిలోకి దిగడానికి అది కారణం కాదు."

"నాకు అంత నమ్మకం లేదు," రాహుల్ అన్నాడు. "బహుశా అందుకే మనం నిజంగా దీనిలోకి దిగాం, కానీ మనం ఎప్పుడూ మనకు లేదా ఒకరికొకరికి ఒప్పుకోం. అంటే, నువ్వు కిడ్నాప్ చేస్తే, కిడ్నాప్ అంటే డబ్బు డిమాండ్ చేయడమే అని నీకు తెలుసుండాలి. అవి రెండూ కలిసే ఉంటాయి. బహుశా అదే రహస్యంగా మనలో ప్రతి ఒక్కరిలోనూ ఉండిపోయింది. ఇప్పుడు, నేను దాన్ని బయటపెట్టి, సరే అని చెప్పడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాను. మనం సగం పని చేశాం, ఇప్పుడు మిగతాది చేద్దాం. మనం అర్హులైన పెద్ద మొత్తాన్ని సులభంగా పొందుదాం... ఆది, నన్ను నమ్ము, ఇందులో ఎలాంటి రిస్క్ లేదు. నిజమైన రిస్క్, ఆమెను పట్టుకోవడం, తీసుకెళ్ళడం, దాచడం, అది అయిపోయింది. మిగిలింది మన బోనస్ పొందడానికి మామూలు పేపర్ వర్క్ మాత్రమే. అంటే, ఆలోచించు, ఏం చేయాలి? ఆమెతో ఒక ఉత్తరం రాయించాలి - బహుశా రెండు ఉత్తరాలు, చూద్దాం - వాళ్ళు అది ఆమె చేతిరాత అని గుర్తించి, ఇది నిజమైన ఉత్తరమని తెలుసుకుంటారు. బ్రహ్మం ను డబ్బు సర్దుబాటు చేయమని, ఎక్కడ, ఎప్పుడు మన కోసం వదిలిపెట్టాలో చెప్పమని, ఆమెను సజీవంగా చూడాలనుకుంటే సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు చెప్పవద్దని లేదా ఎలాంటి కుయుక్తులు చేయవద్దని ఆమె చెబుతుంది. అతను ఆమె మాట వింటాడు. అతను రిస్క్ తీసుకోడని నువ్వు నమ్మొచ్చు. ఎందుకంటే అతను ఆమెను క్షేమంగా తిరిగి పొందాలనుకుంటున్నాడు. భగవంతుడా ! ఆమె అతని పెద్ద పెట్టుబడి. అతను ఆమె ద్వారా చాలా సంపాదిస్తాడు. అతను తన స్వంత ప్రయోజనాలను దెబ్బతీయడు. మరియు నేను నీకు చెప్పినట్లు - ఆమె స్వయంగా నాకు చెప్పింది - డబ్బు అక్కడే ఉంది, అందుబాటులో ఉంది. ఆమె దగ్గర చాలా ఉంది, ఆమెకు అది కూడా తెలీదు."

రంజిత్ ఆలోచనలు ముందుకు సాగాయి. "రాహుల్, నువ్వు ఆమెకు ఎంత అడగాలనుకుంటున్నావ్?"

రాహుల్ నవ్వాడు. తర్వాతిది ఒక్కొక్క పదం రుచి చూస్తూ అన్నాడు. "అయిదు. అయిదు కోట్లు నగదు రూపంలో."

రంజిత్ చిన్నగా విజిల్ వేశాడు. "అంత ఎక్కువగానా?"

"మంచి రౌండ్ ఫిగర్, కదా?" రాహుల్ అన్నాడు. "అయిదు కోట్లను నలుగురికి పంచితే ఒక్కొక్కరికి కోటీ పాతిక వస్తుంది." అతను తల తిప్పి అన్నాడు. "నీకు ఎలా అనిపిస్తోంది, ఆది ? కోటీ పాతిక టాక్స్ లేకుండా వస్తే బాగుంటుందా?"

ఆది కొద్దిగా కదిలిపోయాడు. గట్టిగా మింగేసాడు. "ఎవరికి వద్దు? ఇది చాలా డబ్బు, నిజం. ఇది నా జీవితాంతం నాకు భద్రత ఇస్తుంది. ఇది - ఇది సురక్షితంగా చేయగలరని నమ్ముతున్నారా?"

"ఖచ్చితంగా."

"అది నిజమని నాకు తెలిస్తే చాలు—" ఆది అన్నాడు.

"నేను గ్యారంటీ ఇస్తున్నాను, ఆది. ఇది బ్యాంకు లాగే. చూడండి, నేను మిమ్మల్ని ఇంత దూరం చెమట చిందించకుండా తీసుకువచ్చాను. మిగతాది నేను చూసుకుంటాను. నన్ను బెడ్రూమ్లో వున్న మన బ్లూ చిప్ను మార్చుకోనివ్వండి, మనం ఇంటికి వెళ్లి రిటైర్ అయిపోవచ్చు."

"రాహుల్, కొంత మామూలు జ్ఞానం మిగిలి ఉన్నప్పుడే నా మాట వినండి," శరత్ అతనిని వేడుకున్నాడు. "మనం అలాంటి కిడ్నాపర్లం కాదు. మనం ఆ రకం కాదు. మనం నేరస్తులం కాదు, లేదా అలాంటి ఎవరూ కాదు. మనలో ఎవరూ కేవలం నగదు కోసం దీనిలోకి ప్రవేశించలేదు. మనం ఒక రొమాంటిక్ అనుభవం కోసం దీనిలోకి ప్రవేశించాము. మరియు మనం ఆ అనుభవాన్ని పొందుతున్నాము—"

"నువ్వు ఎప్పుడైనా నీ బ్యాంక్ అకౌంట్లో అనుభవాన్ని దాచుకోగలవా?" రాహుల్ అన్నాడు.

"మనం కిడ్నాపర్లం కాదు, డ్యామ్ ఇట్."

రాహుల్ నవ్వాడు. "కిడ్నాపర్లు పట్టుబడతారు. మనం పట్టుబడలేదు, పట్టుబడం కూడా. నిజానికి, నేను చెప్పే చివరి పని చాలా సులువు."

"రాహుల్ చెప్పింది నిజమే," రంజిత్ ఒప్పుకున్నాడు. "చివరిది మన చేతుల్లోనే ఉంది. మనం ఎవరితో మాట్లాడినా వాళ్ళు మన మాట వినాల్సిందే. దీని గురించి ఇంకాస్త ఆలోచించొచ్చు."

"అవును," రాహుల్ సంతోషంగా అన్నాడు. "మనం కూర్చుని దాని గురించి పూర్తిగా చర్చించుకుందాం. తర్వాత ఓటు వేద్దాం. మీరందరూ ఓకేనా?"

రాహుల్ ప్రతిపాదన యొక్క లాభాలు మరియు నష్టాలను అంచనా వేయాలని పరస్పరం అంగీకరించారు.

వారు మాట్లాడారు, మొదట ఒకరు, తర్వాత మరొకరు, డెబ్బై నిమిషాల పాటు టేబుల్ చుట్టూ తిరుగుతూ. ఆ సమయం ముగిసే సమయానికి, లాభాలు మరియు నష్టాలు పూర్తిగా చర్చించబడ్డాయి.

"మనం అన్ని విషయాల గురించి మాట్లాడాం అని అనుకుంటున్నాను," రాహుల్ అన్నాడు. "నేను ఓటు వేయడానికి రెడీగా ఉన్నాను."

"గుర్తుంచుకోండి, మన కొత్త రూల్ ప్రకారం," రంజిత్ అన్నాడు. "ఎక్కువ మంది ఓటు వేస్తే అది పాస్ అవుతుంది లేదా ఫెయిల్ అవుతుంది. టై అయితే ప్రతిపాదన రద్దు అవుతుంది. అభిమాన సంఘం ఓటింగ్ మొదలు పెట్టాలని నేను చెబుతున్నాను. నువ్వు ఏం ఓటు వేస్తావ్, రాహుల్ ?"

"ఏం అనుకుంటున్నావ్? నేను దీనికి పూర్తిగా సపోర్ట్ చేస్తున్నాను. నేను ఎస్ అంటున్నాను, తప్పకుండా!"

"నువ్వు ఏం చెప్తావ్, శరత్ ?"

"లేదు. ఖచ్చితంగా లేదు."

"సరే, నేను కూడా ఓటు వేస్తాను - రంజిత్ ఎస్ అంటాడు. అంటే విమోచనకు ఇద్దరు, వ్యతిరేకంగా ఒకరు. అంతా ఆదినారాయణ పైనే ఆధారపడి ఉంది. నువ్వు ఏం చెప్తావ్, ఆది ?"

"గుర్తుంచుకో, ఆది," రాహుల్ అన్నాడు, "నీ జేబులో కోటీ పాతిక ఉంటాయి. ఎస్ అని చెప్తే నీకు వచ్చేస్తాయి." నవ్వుతూ అన్నాడు. "టాక్స్ లేకుండా, ఆది, కోటీ పాతిక టాక్స్ లేకుండా."

"లేదు, లేదు అని చెప్పు, ఆది," శరత్ బతిమిలాడాడు. "మమ్మల్ని క్రిమినల్స్ చేయకు. నీ లేదు ఓటు ఈ చెత్త ప్రతిపాదనను ఆపేస్తుంది."

ఆది కళ్ళద్దాల వెనుక కళ్ళు నిరంతరం కదుపుతూ, రాహుల్ నుండి శరత్ కు, మళ్ళీ రాహుల్ ని చూస్తున్నాడు.

"ఆది, నువ్వు ఒక నిర్ణయం తీసుకోవాలి," రంజిత్ అన్నాడు. "చెప్పు. అవునా, కాదా?"

ఆది ఏదో చెప్పాలనుకున్నాడు. అతని నోరు కాదని చెప్పినట్టుగా తెరిచింది, కానీ వెంటనే, అతని పొడి గొంతుతో, "అవును!" అని అనేశాడు.

రంజిత్, రాహుల్ చప్పట్లు కొడుతూ పైకి లేచారు.

"మూడు ఓట్లు అనుకూలంగా, ఒకటి వ్యతిరేకంగా!" రాహుల్ అన్నాడు. "ఇదిగో, తేలిపోయింది! మనం రిచ్ అయిపోయాం!"

ఓడిపోయిన, బాధాకరమైన శరత్ టేబుల్ నుండి లేచి నిలబడ్డాడు. వేడుకను బాధగా చూస్తూ, అది తగ్గే వరకు ఆగాడు.

గదిలో నిశ్శబ్దం అయిన తర్వాత, శరత్ మాట్లాడాడు. రాహుల్ తో అన్నాడు. "నేను ఇంక వాదించదల్చుకోలేదు. అయిపోయింది. ఒక విషయం మాత్రం పక్కా. స్మిత సహకారం లేకుండా నువ్వు ఈ డబ్బు వ్యవహారంలో ఎక్కువ దూరం వెళ్లలేవు."

"ఖచ్చితంగా, మనకు ఆమె సహకారం అవసరం," రాహుల్ అంగీకరించాడు.

"ఒకవేళ మీరు ఆమెను అడిగితే ఆమె సహకరించడానికి నిరాకరిస్తే?"

రాహుల్ పెద్దగా నవ్వి, కన్ను కొట్టాడు. "నేను మీకు హామీ ఇస్తున్నాను, అది జరగదు."

"మీకు ఎలా తెలుసు?"

రాహుల్ నవ్వు మరింత విస్తరించింది. "ఎందుకంటే నేను ఈ రాత్రి అక్కడ ఉన్నప్పుడు ఆమెను ఇప్పటికే అడిగాను. సమస్య లేదు. ఆమె వెంటనే అంగీకరించింది. ఆమె సహకరిస్తుంది."

"నువ్వు, ఆ లేఖ రాయడానికి ఆమె అంగీకరించిందని చెబుతున్నావా ?"

"రెండున్నాయి," రాహుల్ అన్నాడు, తన కోసం డ్రింక్ పోసుకుంటూ. "అది ఎంత ఈజీనో చూస్తే నువ్వు షాక్ అవుతావ్. నేను ఆమెతో చెప్పాను, చెల్లెమ్మా, బ్రహ్మం కు డబ్బు సర్దుబాటు చేయమని రాయాలి, తర్వాత ఎక్కడ వదిలిపెట్టాలో రాయాలి. మన దగ్గర ఆమె ఉందని నిరూపించడానికి ఆమె చేతిరాతతో ఉత్తరాలు కావాలని చెప్పాను. ఆమె కాసేపు నాతో ఆటలు ఆడింది. 'నేను ransom లేఖలు రాయకపోతే?' అంది. నేను, 'బంగారం, విషయం నీకు క్లియర్ గా చెప్తాను. పంపడానికి నీ చేతితో రాసిన ఉత్తరం లేకపోతే, నిన్ను పట్టుకున్నామని చెప్పడానికి నీ చేతినే పంపాల్సి వస్తుంది' అన్నాను." నవ్వుతూ అన్నాడు. "ఆ తర్వాత ఏం ఇబ్బంది లేదు."

శరత్ దిగ్భ్రాంతుడై నిలబడ్డాడు.

రాహుల్ తల ఊపాడు. "ఇంకా నేర్చుకోవాల్సి ఉంది, కుర్రాడా. ఆడవాళ్ళని ఎలా డీల్ చేయాలో నీకు తెలియదు." గ్లాసు పైకెత్తి అన్నాడు. "మనకి, మన మొదటి కోటీ పాతికకి ఇదిగో."

***

[ramd420]

అసలు ఇంత ఇంత పెద్ద అప్డేట్ లు ఎలా కుదురుతున్నాయి మీకు
అప్డేట్ లు బాగున్నాయి

[anaamika]

అసలు ఇంత ఇంత పెద్ద అప్డేట్ లు ఎలా కుదురుతున్నాయి మీకు
అప్డేట్ లు బాగున్నాయి

మొత్తం కథ రాయడం పూర్తి చేశాను.

బహుశా ఇంకో వంద పేజెస్ లో కథ పూర్తి అయిపోతుంది.
ఇంకో థ్రిల్లర్ కథ రాద్దామని అనుకున్నాను కానీ ఇప్పుడు మనసు మార్చుకున్నాను.
లస్ట్ స్టోరీస్ (కామ కథలు) అని పూర్తిగా ఎరోటిక్ షార్ట్ స్టోరీస్ మొదలు పెట్టాను నా స్టైల్ లో. (జస్ట్ ఎన్ని వ్యూస్ వస్తాయో చూద్దామన్నా ఒక excitement వుంది) 
ఈ కథ పూర్తి అవగానే అవి పోస్ట్ చేస్తాను.

[anaamika]

పడుకునే గది చీకటిగా ఉంది, లైట్ వేసి టైమ్ చూడటానికి ఆమెకు చాలా మత్తుగా అనిపించింది, కానీ దాదాపు అర్ధరాత్రి అయి ఉంటుందని అనుకుంది.

నిద్ర మాత్ర వేసుకున్నా, ఆ రోజు గురించి ఆలోచించడం ఆపలేకపోతోంది. బహుశా తనకు ఈ సగం నిద్ర, సగం మెలకువ కావాలని ఉంది, ఎందుకంటే బందీగా తన గొప్ప విజయాన్ని పూర్తిగా ఆస్వాదించాలనుకుంది.

తన చివరి ఆశగా తాను రూపొందించిన దానిని ఆమె ఎంత జాగ్రత్తగా సిద్ధం చేసింది. ఎంత కళాత్మకంగా, ఎంత నేర్పుగా, రాహుల్ లో మరియు ఆమె పేరు ఇంకా తెలియని వ్యక్తిలో, 'కలలు కనేవాడిలో', ఆమె సంపద అనే ఆలోచనను మరియు వారు ransom లేఖ ద్వారా దానిలో కొంత భాగాన్ని పంచుకోకపోతే మూర్ఖులని అనే ఆలోచనను ఆమె ఎలా నాటగలిగింది. వారు ఎరను తీసుకుంటారని ఆమె ఎంత తీవ్రంగా ప్రార్థించింది మరియు వారు ఎంత అందంగా కొరికివేశారు.

పది సుదీర్ఘమైన రోజులు, ఒక యుగం, ఆమె ఒక వ్యక్తి కాని వ్యక్తిగా, బయటి వారికి ఉనికిలో లేని వ్యక్తిగా ఉంది. ఇప్పుడు, చివరకు, ఆమె తెలియని కష్టాల సమయంలో మొదటిసారిగా, ఆమె ఒక వ్యక్తిగా, సహాయం అవసరమైన మనిషిగా, ఆమెను తెలిసిన మరియు ఆమెను జాగ్రత్తగా చూసుకునే మరియు ఆమెను రక్షించడానికి ఏదైనా త్యాగం చేసే చిన్నశక్తివంతమైన వ్యక్తుల వృత్తానికి అనుసంధానం అవుతుంది.

ఆమె మందకొడి మనస్సు వెనక్కి వెళ్లి గత కొన్ని గంటల్లో జరిగిన విజయ దృశ్యాలను పునఃసృష్టించడానికి ప్రయత్నించింది.

సాయంత్రం ప్రారంభంలో, 'కలలు కనేవాడు' ఆమె వద్దకు వచ్చాడు. అతని ఊహించదగిన వికారం కలిగించే మరియు రొమాంటిక్ ఉద్వేగంతో, ఆమె అతనికి మరొక అత్యుత్తమ ప్రదర్శన ఇచ్చింది. 'కలలు కనేవాడు' ransom లేఖ గురించి ప్రస్తావించకపోవడంతో, ఆమె కిడ్నాప్ చేయబడిందని వెల్లడించాలా వద్దా అనే ప్రశ్న ఇంకా పరిష్కరించబడలేదని ఆమె అనుకుంది.

ఏదో జరుగుతోందని ఆమెకు తెలిసిన ఒకే ఒక విషయం ఏమిటంటే, 'కలలు కనేవాడు', అతను, భరత్ రాహుల్ మాత్రమే ఈ రాత్రి వస్తామని చెప్పాడు. రంజిత్, ఆదినారాయణ రాలేదు. అంటే వాళ్ళకి ఆమెపై ఆసక్తి తగ్గిపోయిందని అర్థం. RK ఏమనేవాడు, అవును, "చాలా పరిచయం ఉంటే ప్రయత్నించాలనిపించదు" లాంటిది ఏదో. ఏమైనా, వాళ్ళు ఆమెను వదిలించుకునే సమయం దగ్గరపడుతోందని ఆమెకు అర్థమైంది. వదిలేస్తారు లేదా - అవును, చంపేస్తారు.

ఆపై దుష్టుడు, భరత్ రాహుల్, రాక్షసుడు యొక్క మత్తు కలిగించే సందర్శన వచ్చింది. ఎప్పటిలాగే, ఆమె అతనిని చూసి భయపడింది, అతని అత్యాచారం గురించి అంతర్గతంగా వేదన చెందింది.

అయినప్పటికీ, అతనితో గతంలోని సంభోగాల వలె కాకుండా, ఇది సులభం మరియు సాపేక్షంగా వేగంగా జరిగింది. స్పష్టంగా, అతని మనస్సు ఈ సాయంత్రం సంభోగం పై లేదు. అతను యాంత్రికంగా, త్వరగా, చాలా వేరుగా చర్యను పూర్తి చేసాడు. అతను స్త్రీ మొండెంలలో ఒకదానితో సంభోగం చేస్తున్నట్లుగా చేసాడు. ఆ తర్వాత, ఎక్కువగా, అతను మాట్లాడాలని కోరుకున్నాడు. అతను తన మనస్సు లోని మాటను వ్యక్తం చేసినప్పుడు, ఆమెకు విజయం యొక్క మొదటి సూచనలు లభించాయి. "మేము మిమ్మల్ని విడిచిపెట్టాలని ఆలోచిస్తున్నాము" అని అతను చెప్పాడు.

ఆమె తన కృతజ్ఞతను దాచుకోవడానికి ప్రయత్నించింది.

"కానీ ఊరికే కాదు" అని అతను అన్నాడు. "మేము నీ కోసం కొంత డబ్బు అడగాలని అనుకుంటున్నాం. మేము నీకు రూమ్, ఫుడ్ పెడుతున్నందుకు మాకు కొంత రావాలి కదా."

లంజాకొడుకు.

"ఖచ్చితంగా," అతను అన్నాడు, "మేము నీ సహకారం కావాలనుకుంటున్నాం."

"ఎలా?"

"మేము ఇది చేస్తే, నీ వాళ్ళకి మేము నిన్ను పట్టుకున్నామని చూపించాలి. మేము నీకు ఒక ransom లేఖ చెప్తాము, నువ్వు అది రాయాలి."

ఆమెకు సహజంగానే అర్థమైంది, తను విడుదల కావాలనుకోవడం లేదని, ఈ హాలిడేని ఆస్వాదిస్తున్నానని, డబ్బు కోసం తనని అమ్మేయడం తనకు నచ్చలేదని నటిస్తూనే ఉండాలి.

ఆమె తేలికగా అంది, “నేను ransom లేఖ రాయకపోతే?”

రాహుల్ తన పాత్రను కొనసాగించాడు. "బంగారం," అతను అన్నాడు, "నేను నీకు క్లియర్ గా చెప్తాను. పంపడానికి నీ చేతితో రాసిన ఉత్తరం లేకపోతే, నీ చేతినే పంపాల్సి వస్తుంది. అది నీకు నచ్చుతుందా?"

"లేదు." దేవుడా, అతను భయానకంగా ఉన్నాడు, Caligula Caesar లాగా ఉన్నాడు.

"సరే, చెల్లెమ్మా, మేము ఏం చేస్తామో నీకు చెప్తాను."

ఆమె రేపు వారి నిర్ణయం తెలుస్తుందని ఊహించి నిద్ర మాత్ర తీసుకుంది, కానీ విజయం యొక్క అవకాశంతో ఆమె చాలా ఉత్సాహంగా ఉండటం వలన నిద్రపోలేకపోయింది.

తర్వాత, చాలా కాలం తర్వాత, ఆమె చివరకు నిద్ర అంచుకు చేరుకున్నప్పుడు - ఓహ్, గంట కంటే తక్కువ క్రితం - ఆమె తలుపు తెరుచుకుంది. ఆమె ఉలిక్కిపడింది, ఆశ్చర్యంగా కూర్చుంది. వారిలో ఇద్దరు గదిలోకి ప్రవేశించారు. ఒకరు లైట్ వేశారు. రంజిత్ - మరియు అతని వెనుకనే, రాహుల్ మళ్ళీ.

"మేము ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాం," రాహుల్ అన్నాడు, రంజిత్ కోసం, తన కోసం కుర్చీ లాక్కుంటూ. "మీకు వెంటనే చెప్పాలనిపించింది."

"నువ్వు సరిగ్గా మెలకువగా ఉన్నావా?" రంజిత్ అడిగాడు.

"సరిపోయేంత మెలకువతో వున్నాను," ఆమె అంది, ఉత్కంఠతో ఎదురుచూసింది.

రంజిత్ బ్రీఫింగ్ను తన ఆధీనంలోకి తీసుకున్నాడు. "నేను నీకు సంగ్రహంగా చెబుతాను. నువ్వు రేపు మరింత అప్రమత్తంగా ఉన్నప్పుడు మేము వివరాలను వివరిస్తాము. మేము రేపు నీకు ఒక చిన్న ransom లేఖను నిర్దేశించబోతున్నాము. ఇది నీ చేతివ్రాతలో మాకు కావాలి. దీనిని ఎవరికి పంపాలి? బ్రహ్మం ?"

"అవును."

"అతను నీ చేతివ్రాతను గుర్తిస్తాడా?"

"వెంటనే."

"మీరు మీకు ఏమి జరిగిందో అతనికి చెబుతారు. చాలా కాదు, మీరు కిడ్నాప్ చేయబడ్డారని మరియు విమోచన కోసం నిర్బంధించబడ్డారని మాత్రమే. మీరు సురక్షితంగా మరియు క్షేమంగా ఉన్నారని మరియు చెల్లింపు చేసిన తర్వాత హాని లేకుండా విడుదల చేయబడతారని. ఇది రహస్యంగా ఉంచాలని మీరు అతనికి చెబుతారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు లేదా CBI కి తెలియజేస్తే, అతను మిమ్మల్ని సజీవంగా మళ్లీ ఎప్పటికీ చూడడు. డబ్బు విషయంలో ఏదైనా తేడా ఉంటే, అంటే దొంగనోట్లు లాంటివి, మేము కనిపెట్టేస్తాం, అది నీకు చావు లాంటిది. డబ్బుల కట్టలు  ఎలా ఉండాలో మేము క్లియర్గా చెప్తాం. డబ్బు రెడీగా ఉన్నప్పుడు పేపర్ క్లాసిఫైడ్స్లో పర్సనల్స్ యాడ్ పెట్టమని బ్రహ్మం కు చెప్తావు. యాడ్ వచ్చాక, నీ చేతిరాతతో ఇంకో ఉత్తరం రాస్తావు. అది స్పెషల్ డెలివరీలో పంపిస్తావు.  అందులో డబ్బు ఎక్కడ, ఎలా పెట్టాలో చెప్తావు. డబ్బు తీసుకున్నాక, మమ్మల్ని ఫాలో అవ్వలేదని నిర్ధారించుకున్నాక, డబ్బు చెక్ చేసి, నోట్లు ఓకే అని తెలుసుకున్నాక, నిన్ను వెంటనే హైదరాబాద్ లో లేదా దగ్గరలో ఎక్కడో వదిలేస్తాం. నువ్వు టెలిఫోన్ దగ్గరకు వెళ్లి బ్రహ్మం కు కాల్ చేయడానికి డబ్బులు ఉంటాయి. అర్థమైందా?"

"అవును, అర్థమైంది." ఆమె కొంచెం ఆగి, "ఇది ఎప్పుడు జరుగుతుంది?" అని అడిగింది.

"ఏమిటి?"

"అంటే, డబ్బు తీసుకుని నన్ను ఎప్పుడు వదిలేద్దామని అనుకుంటున్నారు?"

"అంతా బాగా జరిగితే, టైమ్కి, ఎలాంటి ఇబ్బందులు లేకుండా, నువ్వు జూలై నాల్గో తేదీ శుక్రవారం ఇంటికి వెళ్ళిపోవచ్చు. అంటే ఇంకో వారం రోజులు."

"ధన్యవాదాలు."

ఇద్దరూ లేచి నిలబడ్డారు. "సరే, నీకు అర్థమైంది," రంజిత్ అన్నాడు. "ఇప్పుడు కాస్త రెస్ట్ తీసుకో. రేపు మొదటి ఉత్తరం పంపిస్తాం. గుడ్ నైట్."

"గుడ్ నైట్."

వాళ్ళు డోర్ దగ్గరికి వెళ్లారు, బయటికి వెళ్లడానికి తెరిచారు. రాహుల్ వెనక్కి తిరిగి, తన ఎప్పటిలాగే భయంకరమైన నవ్వు నవ్వాడు.

"హే, నిన్ను ఎంత విలువైనదిగా అనుకుంటున్నామో తెలుసుకోవాలని లేదా?"

"అడగాలంటే భయపడ్డాను."

"భయపడాల్సింది ఏమీ లేదు. నిన్ను గర్వపడేలా చేసే విషయం ఉంది. నిన్ను మేము ఎలా చూస్తామో నీకు ఒక ఐడియా వస్తుంది. వినాలని ఉందా?"

"ఖచ్చితంగా."

"అయిదు కోట్లు," అతను అన్నాడు. డోర్ మూసుకుపోయింది.

ఇప్పుడు చీకటిలో పడుకుని, గుర్తుచేసుకుంటూ, అయిదు కోట్లు అర్ధం లేనివి.

ఆమె నికర విలువ రాహుల్ కి చెప్పినదానికి దగ్గరగా లేదు. ఆమె ప్రలోభ పెట్టే ఆట ఆడుతున్నప్పుడు, కానీ అది సరిపోతుంది. సరిపోవడం కంటే ఎక్కువ ఉంది. విషయాలు ఆమెకు అనుకూలంగా జరిగితే ఆమె దానిని తిరిగి పొందుతుంది. విషయాలు ఆమెకు అనుకూలంగా జరగకపోతే, ఆమె అంత్యక్రియల ఖర్చులను కవర్ చేయడానికి తప్ప ఆమెకు డబ్బు అవసరం ఉండదు.

ఒప్పందం యొక్క తన భాగం డెలివరీ విషయానికి వస్తే, డబ్బు పొందడం సమస్య కాదని ఆమెకు ఖచ్చితంగా తెలుసు. బ్రహ్మం ఆమెకు తెలిసినట్లుగా, అతను ransom లేఖలలోని సూచనలను అక్షరాలా పాటిస్తాడని ఆమెకు తెలుసు. అతను కఠినంగా మరియు దృఢంగా ఉన్నాడు. హిమానీనదం లాంటి బాహ్య రూపం కింద, ఆమెకు తెలుసు, అతను ఆమె భద్రత కోసం మరణ భయంతో ఉంటాడు. అతను డబ్బును సేకరిస్తాడు, అతను చెప్పినట్లే చేస్తాడు. అతను ransom మొత్తాన్ని ఎక్కడ వదిలిపెట్టమని ఆదేశించబడితే అక్కడ వదిలిపెడతాడు. ఆమె భద్రత గురించి మాత్రమే ఆలోచిస్తూ, అతను బహిరంగంగా అధికారులకు తెలియజేసే ప్రమాదం ఎప్పటికీ తీసుకోడు. అతను మొత్తం ఒంటరిగా చేస్తాడు, లేదా సునీత కు మాత్రమే చెబుతాడు, లేదా బహుశా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లను సురక్షితంగా మరియు తెర వెనుక మాత్రమే ఉపయోగిస్తాడు.

అవును, ఆమె తరపున పనిచేసే వారిని విశ్వసించవచ్చు.

ఒక ప్రశ్న మిగిలి ఉంది మరియు సమాధానం చివరి వరకు తెలియదు: ఆమె కిడ్నాపర్లను ఒప్పందంలోని వారి భాగాన్ని నిలబెట్టుకుంటారని నమ్మవచ్చా?

వాళ్ళు నీతి లేని జంతువులు, నిజమే, కానీ వేరు వేరు రకాలవి. రంజిత్, ఆదినారాయణ, 'కలల రాజు' ఒప్పందాన్ని నిలబెట్టుకుంటారని ఆమెకు అనిపించింది. తన భవితవ్యం వాళ్ళ చేతుల్లోనే ఉంటే, ఆమె గుర్తుండిపోయే గాయాలతో అయినా, సజీవంగా, ఆరోగ్యంగా, ఈ రాత్రి నుండి వారం రోజుల్లో తన ఇంటికి సురక్షితంగా తిరిగి వెళుతుందని ఆమె అనుకుంది.

కానీ తన భవితవ్యం వాళ్ళ చేతుల్లో లేదని, భరత్ రాహుల్ దయపై ఆధారపడి ఉందని ఆమెకు తెలుసు. రాహుల్ కాదు, కార్పొరల్ భరత్ గుర్తుకువచ్చాడు. నిస్సహాయంగా, భయంతో ముడుచుకున్న ఆ పేద, పేద, పిల్లల శరీరాల్లోకి తన ప్రాణాంతకమైన మెషిన్ గన్ను ఖాళీ చేస్తూ డ్రైనేజ్ కందకంపై నిలబడిన భరత్. తర్వాత నిన్ను వేలెత్తి చూపే వాళ్ళని సజీవంగా వదలకూడదని ఎవరికో చెప్పిన భరత్.

డబ్బులో తన వాటా పొందిన తర్వాత, రాహుల్ ఆమె చేత వేలెత్తి చూపబడే అవకాశాలను ఎలా అంచనా వేస్తాడు?

ఆమె ప్రకాశవంతమైన ఆశ పై వేగంగా కారుమేఘాలు కమ్మడం ప్రారంభించింది.

ఈ క్షణంలో ఆమె ఎంత మత్తుగా ఉన్నప్పటికీ, రాహుల్ తన ప్రాణాలను వదిలివేయకూడదని ఆమె భయంకరమైన స్పష్టతతో చూడగలిగింది. ఈ భయంకరమైన సంఘటన నుండి ఆమె మనుగడకు ఏకైక హామీ ఏమిటంటే, ఆమె భద్రత యొక్క బాధ్యతను అభిమాన సంఘం నుండి బ్రహ్మం మరియు సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ మరియు సెంట్రల్ బ్యూరో ఆఫ్ ఇన్వెస్టిగేషన్కు మార్చడానికి ఒక మార్గాన్ని కనుగొనడం. ఆమెను జాగ్రత్తగా చూసుకునే వ్యక్తులకు ఆమెను తిరిగి పంపడానికి ఆమె అభిమాన సంఘంపై ఆధారపడకూడదు. ఆమె ఎక్కడ ఉన్నా వారిని ఆమె వద్దకు తీసుకురావడానికి ఆమె ఒక మార్గాన్ని కనుగొనాలి.

ఎక్కడ ఉన్నా, ఎక్కడ ఉన్నా: కామారెడ్డికి దూరంగా, ఒక సరస్సు దగ్గర, కొండల్లోని నిర్మానుష్యమైన ప్రదేశంలో.

ఎవరైనా తెలుసుకోవడానికి ఇది చాలు.

చాలా ఆలస్యం కాకముందే ఈ కష్టపడి సంపాదించిన, విలువైన, ప్రాణాలను కాపాడే సమాచారాన్ని ఎలా చేరవేయాలి?

బయట ఎవరికైనా నిన్ను కిడ్నాప్ చేశారని చెప్పడం ఒక విషయం.  అది సాధించటం గొప్ప విషయం, కానీ సరిపోదు. నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావో బయట వాళ్ళకి తెలియజేయడం ఇంకో విషయం, అది ఇప్పుడు చాలా కష్టంగా ఉంది. మూడో అంకం లేకుండా, ఆమె ప్రయత్నం మొత్తం వేస్ట్ అయిపోతుంది.  సరైన ముగింపు లేకపోతే, హిట్ అయినా సరే ఆగిపోతుంది.

ఆమె ఆలోచించడానికి ప్రయత్నించింది, కానీ ఆమె మైండ్ మొద్దుబారిపోయింది.

ఆమె ఆలోచనలు నెమ్మదిగా సాగుతున్నాయి.

ఒక్క క్షణం, 'కలలు కనేవాడు' ఆ పాత సినిమాలోని కొంత భాగాన్ని చూసి తిరిగి వచ్చిన రోజును, అతని ప్రతిస్పందనను, సినిమాను గుర్తుచేసుకుంది, సినిమా అంత చెడ్డది కాదు, మంచి సినిమా, ఆమె ఇప్పుడు ఎదుర్కొంటున్న దానికంటే మెరుగైన ముగింపు. సినిమాలు ఎల్లప్పుడూ మంచి ముగింపులను కలిగి ఉంటాయి. జీవితానికి అలాంటి మంచి ముగింపులు ఎందుకు లేవు?

సినిమాల గురించి ఇంతే. జీవితం. జీవితమే ముఖ్యమైనది.

జీవితంలో మంచి ముగింపులు లేవు, కనీసం ఆమెకైనా.

చాలా అలసిపోయాను.

ఆమె ఆవలించింది, పక్కకు తిరిగింది, దుప్పటిని పైకి లాగింది, ముడుచుకుంది.

విచారకరం. ఆమె చాలా దూరం వచ్చింది. స్వేచ్ఛను ఖచ్చితంగా చేరుకోడానికి చాలా తక్కువ దూరం మిగిలి ఉంది. అయినప్పటికీ, ఆమె ఖాళీ గోడకు చేరుకుంది. దాని చుట్టూ లేదా దానిపైకి వెళ్ళడానికి మార్గం లేదు. చిక్కుకుంది. పోయింది. చనిపోయింది.

అప్పుడు, స్పృహ యొక్క చివరి రేణువు గుండా తేలుతూ, ఒక చిన్న కాంతి కనిపిస్తుంది, చాలా, చాలా దూరంలో, చాలా కాలం క్రితం - ఒక మార్గాన్ని చూపుతుంది, మరొకసారి దూరంగా ఉన్న ఎస్కేప్ హాచ్ను ప్రకాశింపజేస్తుంది - అసంభవం సాధ్యమయ్యే అవకాశం.

స్మిత, దాన్ని మర్చిపోకు, మర్చిపోకు, దయచేసి నువ్వు మేల్కొన్నప్పుడు గుర్తుంచుకో.

గుర్తుంచుకోవాలని గుర్తుంచుకో, నువ్వు చనిపోవాలనుకుంటే తప్ప, మరియు నువ్వు అనుకోవు, అవునా?

నువ్వు అనుకోవు.

గుర్తుంచుకో.

[anaamika]

మూడో అంకం

CHAPTER – 12

బ్రహ్మం, ప్రతి సోమవారం ఉదయం తొమ్మిది గంటలకు, వారంలో ఐదు రోజులు తన అలవాటు ప్రకారం, బంజారా  హిల్స్లోని ఒక బిల్డింగ్లోని అండర్ గ్రౌండ్ గ్యారేజ్లో తన ప్రత్యేక స్థలంలో కారుని పార్క్ చేశాడు. అక్కడి నుండి లిఫ్ట్ వరకు పది అడుగుల దూరం చురుకుగా నడిచి, చెక్కతో అందంగా చేసిన లిఫ్ట్ ఎక్కి, ఐదవ అంతస్తుకు వెళ్ళడానికి బటన్ నొక్కాడు. లిఫ్ట్ నెమ్మదిగా పైకి కదిలింది.

బ్రహ్మంకు సోమవారం ఉదయాలు సాధారణంగానే చిరాకుగా ఉంటాయి.  అందుకు కారణం, అతని క్లయింట్లు వారాంతంలో తమ భయాలను, అనుమానాలను పెంచుకుని, పెట్టుబడులు, బుకింగ్లు, ప్రమోషన్లు, ఇంటి సమస్యల గురించి ఫిర్యాదులు చేయడానికి సిద్ధంగా ఉంటారు.  అందుకే సోమవారం ఉదయం అతని కోసం చాలా ఫోన్ మెసేజ్లు ఎదురు చూస్తూ ఉంటాయి. ఈ రోజు, లిఫ్ట్ అద్దంలో చూసినప్పుడు అతని ముఖం మరింత చిరాకుగా కనిపించింది.

పైకి వెళ్లేటప్పుడు, బ్రహ్మం తనను తాను మరోసారి నిశితంగా చూసుకునేవాడు.  రాబోయే ఫోన్ కాల్స్కు సిద్ధంగా ఉన్నాడా లేదా అని నిర్ధారించుకునేవాడు.  అతని జుట్టు సరిగ్గా ఉందా, కళ్లజోడు శుభ్రంగా ఉందా, ముఖంపై చిన్న వెంట్రుకలు కూడా లేకుండా ఉందా అని చూసుకునేవాడు.  సాధారణంగా, ఈ సమయం అతని సూట్ నుండి చిన్న నలకను తొలగించడానికి, టైని సరిచేసుకోవడానికి, రుమాలును చక్కగా పెట్టుకోవడానికి, మరియు షూస్కి మెరుపు కోసం కింది నుండి షూషైన్ అబ్బాయిని పిలవాలా వద్దా అని ఆలోచించడానికి ఉపయోగపడేది.

బ్రహ్మం సాధారణంగా తన గురించి చాలా జాగ్రత్తగా ఉంటాడు, కానీ ఈ రోజు అలా లేడు, ఈ ఉదయం కాదు, గత కొన్ని రోజులుగా కూడా అంతే.

స్మిత కనిపించకుండా పోవడం అతన్ని బాగా కలవరపెడుతోంది.  అతని క్లయింట్స్లో స్మిత అతనికి చాలా ప్రత్యేకమైనది.  అతను ఆమెను ఎంతగానో ఇష్టపడేవాడు, ఆమెతో కలిసి పనిచేయడం ఆనందించేవాడు, ఆమెను బాగా అర్థం చేసుకునేవాడు.  పెళ్లి చేసుకోని బ్రహ్మంకు ఒక కూతురు లేదన్న బాధ ఉండేది. స్మిత ఆ లోటును కొంతవరకు తీర్చేది.

స్మిత యొక్క చంచల స్వభావం, ఆమె ప్రవర్తన, ఆమె తొందరపాటు చర్యల గురించి బ్రహ్మంకు తెలుసు.  అయితే గత రెండేళ్లుగా ఆమె ప్రవర్తనలో మార్పు వచ్చింది.  స్మిత కనిపించకుండా పోయిన మొదటి రెండు రోజులు అతను పెద్దగా కంగారు పడలేదు, కానీ సునీత మాత్రం మొదటి నుంచే ఆందోళన చెందింది.  రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ బ్రహ్మం కూడా కంగారు పడటం మొదలుపెట్టాడు.  స్మితకు ఏమీ కాలేదని, ఆమె దారి తప్పిపోయిందని ఎలాంటి ఆధారం లేనందున, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఫిర్యాదు చేయడం వల్ల ఉపయోగం ఉండదని అతనికి తెలుసు. అందుకే అతను తన స్నేహితుడైన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ అధికారిని కలిసి మాట్లాడాడు.  అతను వచ్చిన విషయం బయటకు పొక్కడంతో, ఈ రోజుల్లో ఏది దాచాలన్నా కుదరదు అని అర్థం అయింది.  చివరికి టీవీలో వివరణ ఇవ్వడం ద్వారా బ్రహ్మం పరిస్థితిని చక్కదిద్దాడు. లేకపోతే అది పెద్ద సమస్యగా మారి ఉండేది.

అయితే, ఈ ఉదయానికి, స్మిత గురించి బ్రహ్మం కి భయం వేయడం మొదలుపెట్టింది. ఏదో ప్రమాదం జరిగిందని, స్మిత చాలా ఇబ్బందుల్లో ఉందని, అతనితో గానీ, సునీతతో గానీ మాట్లాడలేకపోతోందని అతనికి అనిపించింది.  ఆమె దారి తప్పిపోయి ఉండొచ్చు లేదా ఎవరో కిడ్నాప్ చేసి ఉండొచ్చు అని అనుకున్నప్పటికీ, డబ్బు కోసం డిమాండ్ చేయకపోవడంతో ఆ ఆలోచనను అతను కొట్టిపారేశాడు.  సాధారణంగా ఎవరికైనా జరగబోయే  ప్రమాదాల గురించి ఆలోచిస్తూ, అతను మూడు విషయాలపై ఎక్కువగా దృష్టి పెట్టాడు.

ఒకటి, జ్ఞాపకశక్తి పోవడం (Amnesia).  ఇలా గుర్తింపు కోల్పోవడం చాలా అరుదు, కానీ జరుగుతుంది. స్మిత కు జ్ఞాపకశక్తి పోయి, తను ఎవరో, ఎక్కడి నుండి వచ్చిందో తెలియకపోతే, అది ఆమె కనిపించకుండా పోవడానికి కారణం కావచ్చు.  బ్రహ్మం మొన్నటికి మొన్న ఒక మనోవైద్యుడిని కలిసి దీని గురించి మాట్లాడాడు.  కానీ స్మిత కు తన గురించి తెలియకపోతే, ఇతరులకు తెలుస్తుంది కదా అని అతను అనుకున్నాడు.  ఎవరో ఒకరు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు సమాచారం ఇస్తారని అతనికి అనిపించింది.

రెండు, ప్రమాదవశాత్తు గాయం కారణంగా కోమాలోకి వెళ్లడం. స్మిత తన ఉదయపు నడకలో గేటు తెరిచి, రోడ్డు పక్కన ఉన్న దారిలో నడుస్తూ ఉండగా, హిట్ అండ్ రన్ కేసులో చిక్కుకుని ఉండొచ్చు లేదా చెట్టు పడిపోయి గాయపడి ఉండొచ్చు.  గత వారం బ్రహ్మం, సునీత, ఇంటి పనిమనుషులు చాలాసార్లు చుట్టుపక్కల వెతికారు, కానీ స్మిత జాడ కనిపించలేదు.  ఒకవేళ ఎవరైనా ఆమెను గుర్తించలేని స్థితిలో చూసి, ఆమె దగ్గర ఐడీ లేకపోవడంతో, దగ్గరలోని హాస్పిటల్కు తీసుకెళ్లి ఉండొచ్చు.  అక్కడ ఆమె వేరే పేరుతో కోమాలో ఉండొచ్చు.  సునీత అన్ని హాస్పిటల్స్లో, క్లినిక్స్లో స్మిత గురించి చెప్పి వెతికింది, కానీ ఫలితం లేదు.

మూడు, ఎవరో వ్యక్తితో ఆవేశంలో పారిపోవడం.  స్మిత ఇంతకుముందు కూడా ఇలా చేసిందని బ్రహ్మం అనుకున్నాడు. కానీ ఇప్పుడు అతను దానిని పూర్తిగా నమ్మడం లేదు, సునీత కూడా నమ్మలేదు. స్మిత లో వచ్చిన మార్పులు, ఆమె కనిపించకముందు రాత్రి ఆమె ప్రవర్తన చూస్తే, ఇది జరిగే అవకాశం చాలా తక్కువనిపించింది.  ఇంకా, ఆమె తన స్నేహితులను చాలా జాగ్రత్తగా ఎంచుకుంటుంది.  ఆమెకు ఎవరైనా నచ్చితే, బ్రహ్మం కు లేదా సునీత కి తెలుస్తుంది.  స్మిత ఎక్కడికైనా విశ్రాంతి కోసం వెళ్లి ఉంటుందని సునీత అనుకుంది, కానీ అది కూడా నమ్మదగినదిగా అనిపించలేదు.  ఎందుకంటే స్మిత తన వాళ్ళను బాధపెట్టేంత సున్నితంగా ఉండదు, తప్పకుండా ఇప్పటివరకు వాళ్ళతో మాట్లాడేది.

ఇప్పటికే పదమూడు రోజులు అయిపోయాయి.  బ్రహ్మం మనసులో ఆందోళన చెందుతున్నాడు.

స్మిత కనిపించకుండా పోయి పదమూడు రోజులు అయిందంటే చాలా భయంకరంగా ఉంది.  ఆమె ఎలా మాయమైందో ఎవరికీ అర్థం కావడం లేదు.  ఎంత ఆలోచించినా, ఏం జరిగిందో తెలియడం లేదు.

తార్కిక వ్యక్తిగా, బ్రహ్మం ప్రతి మానవ పజిల్కు సమాధానం లేదా వివరణ కనుగొనవచ్చని నమ్మడంపై గర్వపడేవాడు. అన్నింటికంటే, మానవ మెదడు భూమిపై అత్యంత సమర్థవంతమైన కంప్యూటర్, మరియు ఈ కంప్యూటర్కు సరైన నేపథ్య సమాచారం మరియు ఊహించదగిన ఎంపికలు అందించబడితే, అది అనివార్యంగా సహేతుకమైన సమాధానాలను అందిస్తుంది. అయినప్పటికీ, ఇక్కడ తెలిసిన పరిమాణం ఉంది. స్మిత. ఆమె గురించి సమాచారం మరియు గణాంకాలు పుష్కలంగా అందుబాటులో ఉన్నాయి. మీరు ఆమె రూపం, ఆమె ప్రవర్తనా విధానాలు, ఆమె ఆలోచనలు, ఆమె ఆకాంక్షలు, ఆమె స్నేహితులు మరియు శత్రువుల డైరెక్టరీ గురించి తెలిసిన వాటిని కంప్యూటర్లోకి అందించారు మరియు ప్రింట్-అవుట్ కోసం వేచి ఉన్నారు. మీకు ప్రింట్-అవుట్ వచ్చినప్పుడు, అది ఖాళీగా ఉంది.

ఇంత గొప్ప తార్కిక సాధనం కూడా విఫలం కావడం ఆశ్చర్యంగా ఉంది.  సునీత, ఐ చింగ్ (an ancient Chinese book of divination and a source of Confucian and Taoist ఫిలాసఫీ - Answers to questions and advice may be obtained by referring to the text accompanying one of 64 hexagrams, selected at random) గురించి చెప్పింది.  అది మన మెదడు కంటే బాగా పని చేస్తుందని అంది.

ఇప్పుడు బ్రహ్మం సమాధానాలు వెతికే వ్యాపారంలో ఉన్నాడు.  కానీ ఈసారి అతను ఏమి చేయాలో తెలియక అయోమయంలో ఉన్నాడు.  రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ అతని భయం, నిరాశ ఎక్కువవుతున్నాయి.

ఎలివేటర్ తలుపు తెరుచుకుంది.  ఐదవ అంతస్తులో నీలి కార్పెట్తో ఉన్న కారిడార్ కనిపించింది.  అక్కడే అతని ఆరు గదుల ఆఫీస్ ఉంది.

మనసు బాగోలేక బ్రహ్మం లిఫ్ట్ నుండి దిగి ఆఫీసు వైపు నడవడం మొదలుపెట్టాడు.

కొన్ని రహస్యాలు ఎప్పటికీ రహస్యాలుగానే ఉండిపోతాయని బ్రహ్మం కు తెలుసు.  చరిత్రలో ఇలాంటివి చాలా జరిగాయి.  1809లో బ్రిటన్ రాయబారి బెంజమిన్ జర్మనీలో కనిపించకుండా పోయాడు.  1913లో రచయిత అంబ్రోస్ మెక్సికోలో మాయమయ్యాడు.  1930లో ఒక న్యాయమూర్తి టాక్సీలో ఎక్కి తిరిగి కనిపించలేదు.  రోనోక్ ద్వీపంలోని ప్రజలు, మేరీ సెలెస్ట్ అనే ఓడ సిబ్బంది.. ఇలా చాలా మంది అకస్మాత్తుగా మాయమైపోయారు.

వాళ్ళందరూ ఎలా మాయమయ్యారో ఎవరికీ తెలియదు.

వాళ్ళ గురించి ఎప్పటికీ ఎలాంటి సమాచారం లేదు.

స్మిత కూడా ఇలాగే మాయమైపోతుందా?  లేదు, అలా జరగకూడదు అని బ్రహ్మం అనుకున్నాడు.  ప్రపంచంలోనే అత్యంత ప్రసిద్ధ నటి ఇలా అదృశ్యం కావడం ఏమిటి?  కానీ ఇదే నిజం.  స్మిత కనిపించకుండా పోయి పదమూడు రోజులు అయిపోయాయి.

బ్రహ్మం తన ఆఫీసు తలుపు మీద తన పేరు చూశాడు.  దాని కింద "పర్సనల్ మేనేజ్మెంట్" అని రాసి ఉంది.  సిగ్గుతో తల దించుకుని లోపలికి వెళ్ళాడు.

రిసెప్షనిస్ట్ ఆఫీసు, సెక్రటరీ క్యాబిన్ దాటి, ఎవరినీ పట్టించుకోకుండా, బ్రహ్మం తన విశాలమైన ఆఫీసులోకి వెళ్ళాడు.  గోడ మీద ఉన్న తన క్లయింట్స్ ఫోటోలను కూడా చూడలేదు.  స్మిత ఫోటో మాత్రం స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.  దాని మీద "మీ స్నేహితురాలు ఎప్పటికీ, ఎప్పటికీ ప్రేమతో, స్మిత" అని రాసి ఉంది.

బ్రహ్మం నేరుగా తన టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్ళాడు.  టేబుల్ మీద ఫోన్ మెసేజ్లు, ఉత్తరాలు చాలా ఉన్నాయి.  అతను తన కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.  పని మొదలు పెట్టే ముందు, కాసేపు తన భావాల గురించి ఆలోచించాడు.

గత పదమూడు రోజుల్లో పది రోజులు బ్రహ్మం ఉదయం స్మిత ఇంటికి ఫోన్ చేయడం అలవాటుగా చేసుకున్నాడు.  అతను తన ప్రైవేట్ ఫోన్ తీసుకుని, స్మిత నంబర్కు డయల్ చేశాడు.

మొదటి రింగ్లోనే ఫోన్ ఎత్తారు.  ఈ రోజుల్లో ఫోన్ కాల్స్లో ఆలస్యం ఉండదు.

"సునీతా, నేను బ్రహ్మం ని."

"ఏమైనా సమాచారం ఉందా?"

"లేదు, ఏం లేదు. నీకు ఏమైనా తెలిసిందా?"

"నాకు కూడా ఏం తెలియదు, బ్రహ్మం.  ఇలా ఎంతకాలం భరించాలో నాకు అర్థం కావడం లేదు.  చాలా భయంగా ఉంది."

ఆమెను ఓదార్చడానికి ప్రయత్నించాడు.  చిన్న చిన్న విషయాల గురించి మాట్లాడకుండా, ఏదో ఒక మంచి జరుగుతుందని, త్వరలోనే తెలుస్తుందని చెప్పాడు.  రోజులో మళ్ళీ మాట్లాడతానని చెప్పాడు.

ఫోన్ పెట్టేసిన తర్వాత, బ్రహ్మం తన టేబుల్పై ఉన్న మెసేజ్లను చూశాడు.  స్మిత గురించిన సమాచారం ఏమైనా ఉందేమోనని వెతికాడు.  కానీ ఆమె పేరు ఎక్కడా కనిపించలేదు.  మిగిలినవన్నీ అతని క్లయింట్స్, ఏజెంట్లు, బ్రోకర్లు, పిఆర్ వ్యక్తుల పేర్లు.  అతను మెసేజ్లను పక్కకు పెట్టి, ఉత్తరాలను మూడు కుప్పలుగా చేశాడు.

అతని కార్యనిర్వాహక కార్యదర్శి  ఉత్తరాల కవర్లను తెరిచి పెట్టింది. బ్రహ్మం వాటిని చూస్తూ, రిటర్న్ అడ్రస్లను గుర్తుపెట్టుకున్నాడు.  ఏ ఉత్తరంలో ఏముంటుందో ఊహించాడు.  తన సమాధానాలను మనసులోనే అనుకోవడం మొదలుపెట్టాడు.

ఉత్తరాలు చూస్తున్నప్పుడు, ఒక కవర్ మిగతా వాటికన్నా భిన్నంగా అనిపించింది.  అది తెరవలేదు.  అతని సెక్రెటరీ సాధారణంగా ఇలాంటివి వదలదు.  బహుశా అది "పర్సనల్" లేదా "కాన్ఫిడెన్షియల్" అని రాసి ఉండటం వల్ల తెరవకుండా ఉండి ఉంటుంది.

కవర్ మీద నల్లటి అక్షరాలతో "పర్సనల్ & ఇంపార్టెంట్" అని రాసి ఉంది.

బ్రహ్మం ఆ కవర్ను మిగతా వాటిలోంచి తీసి పక్కన పెట్టాడు.  దానిని కాసేపు పరిశీలించాడు.  రిటర్న్ అడ్రస్ లేదు.  మేడ్చెల్ లో పోస్ట్ చేసినట్టు ఉంది.  చౌక కవర్.  ఎక్కడైనా దొరుకుతుంది.  దాని మీద అతని పేరు, అడ్రస్ చేతితో రాసి ఉన్నాయి.

కవర్ను తిప్పి తెరిచి, లోపల ఉన్న పేపర్లను బయటకు తీశాడు.  అతనికి ఏదో జరగబోతోందని అనిపించింది.  త్వరగా ఉత్తరాన్ని విప్పి టేబుల్ మీద పరిచాడు.

అతను వ్రాత శైలిని, i మీద చిన్న చుక్కలను, y యొక్క తోకలు మూసివేయకపోవడాన్ని వెంటనే గుర్తించాడు.

పేజీ తిప్పి, రెండో పేజీ చివరన ఏం రాసి ఉందో చూశాడు.

అక్కడ రాసి ఉంది - "స్మిత."

చివరికి!

మళ్ళీ మొదటి పేజీకి వెళ్లి, పై నుండి చదవడం మొదలుపెట్టాడు:

To, మిస్టర్ బ్రహ్మం, కాన్ఫిడెన్షియల్

ప్రియమైన బ్రహ్మం,

నా గురించి నువ్వు కంగారు పడుతున్నావని నాకు తెలుసు.  ఈ ఉత్తరం ద్వారా నీకు అన్ని విషయాలు తెలుస్తాయి.

ఈ ఉత్తరం నాకు చెప్పి రాయిస్తున్నారు.  ఇది నేను రాసినట్లు ఉండాలని నా చేతితో రాస్తున్నాను.

నన్ను జూన్ 18న కిడ్నాప్ చేశారు.  అప్పటి నుండి నన్ను బంధించి ఉంచారు. కొన్ని విషయాలు ఆలోచించి నిర్ణయించే వరకు నిన్ను సంప్రదించలేదు.

నేను క్షేమంగా ఉన్నాను. ఈ ఉత్తరంలో చెప్పినట్టు చేస్తే నన్ను సురక్షితంగా విడిచిపెడతారు.  షరతులు పాటించకపోతే లేదా మీరు వాటిని మార్చడానికి ప్రయత్నిస్తే, నా ప్రాణానికి ప్రమాదం కలుగుతుంది.  డబ్బు, చెల్లింపు పద్ధతి, రహస్యంగా ఉంచడం.. ఇవన్నీ సరిగ్గా జరగాలి. లేకపోతే నన్ను చంపేస్తారు.  ఇందులో ఎలాంటి సందేహం లేదు.  నా విడుదల షరతులు ఇవి:

నా ప్రాణం కోసం డిమాండ్ చేయబడిన ransom మొత్తం అయిదు కోట్ల రూపాయలు (5,00,00,000) నగదు రూపంలో, సాధారణ పరిమాణపు నోట్లతో. నోట్ల యొక్క డినామినేషన్లు 1000, 500, 100, 50, 20 అయి ఉండాలి. మొత్తం మొత్తంలో 1000 వి 15000, 500 వి 53,000, 100 వి 50,000, 50 వి 50,000 మరియు 20 వి 50,000 నోట్లు ఉండాలి. బిల్లులలో సగం మాత్రమే కొత్తవిగా ఉండాలి. మిగిలిన సగం చెలామణిలో ఉండాలి. గరిష్టంగా 8 బిల్లులు వరుస క్రమ సంఖ్యలను కలిగి ఉండవచ్చు, కానీ ఒక క్రమంలో ఎప్పుడూ ఎక్కువ ఉండకూడదు. ఒక్క బిల్లు కూడా కనిపించేలా లేదా కనిపించకుండా గుర్తించబడకూడదు అనేది అత్యవసరం. ప్రతి బిల్లును రసాయనంగా పరీక్షించే వరకు నేను విడుదల చేయబడను. ఇది నా విడుదలను పన్నెండు గంటలు ఆలస్యం చేస్తుందని భావిస్తున్నారు. ఒక్క బిల్లు గుర్తించబడినట్లు తేలితే, అది నాకు ఖచ్చితమైన మరణాన్ని సూచిస్తుంది.

డబ్బును అయిదు గోధుమరంగు సూట్కేసుల్లో పెట్టాలి.  అయిదు సూట్కేసులు మోయడానికి వీలుగా ఉండాలి.  పెద్ద సూట్కేసు మూడు అడుగుల కంటే తక్కువ పొడవు, రెండు అడుగుల కంటే తక్కువ ఎత్తు ఉండాలి.  చిన్న సూట్కేసు మిగిలిన డబ్బు పట్టేంత పెద్దదిగా ఉండాలి.

Ransom డబ్బు సిద్ధంగా ఉన్నప్పుడు, ఒక వార్తాపత్రికలోని "పర్సనల్స్" విభాగంలో ఒక ప్రకటన ఇవ్వాలి.  జూలై 2, బుధవారం ఉదయం పేపర్లో అది కనిపించాలి.  డబ్బు సిద్ధంగా ఉందని, ఎక్కడ పెట్టాలో చెప్తే అక్కడ పెడతామని చెప్పే ప్రకటన ఇలా ఉండాలి: “ప్రియమైన సంగీత, అంతా సర్దుకుపోయింది.  నీ రాక కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను.  ప్రేమతో, నాన్న.”

ప్రకటన కనిపించినప్పుడు, నేను మీకు రెండవ, చిన్న గమనికను వ్రాస్తాను, మీ కార్యాలయ చిరునామాకు ప్రత్యేక డెలివరీ ద్వారా పంపబడుతుంది. మీరు డబ్బును ఎప్పుడు మరియు ఎక్కడ వదలాలి అని అది మీకు చెబుతుంది. జూలై 3, గురువారం మరియు జూలై 4, శుక్రవారం రోజులలో ఒకదానిలో డెలివరీ చేయడానికి మిమ్మల్ని మీరు ఖాళీగా ఉంచుకోండి. మీరు డెలివరీ చేసినప్పుడు, మీరు ఎవరితోనూ కలిసి ఉండకూడదు లేదా ఎవరూ మిమ్మల్ని అనుసరించకూడదు.

బ్రహ్మం, ఈ గమనిక గురించి లేదా తదుపరి గమనిక గురించి ఎవరికీ తెలియజేయవద్దని నేను మిమ్మల్ని వేడుకుంటున్నాను. అధికారులకు సమాచారం అందిస్తే, ఇక్కడ తెలుస్తుంది మరియు ఇది నా తక్షణ ఉరిశిక్షను సూచిస్తుంది. నా జీవితం పూర్తిగా మీ చేతుల్లో ఉంది. నన్ను విఫలం చేయవద్దు.

ఎల్లప్పుడూ,

మీ స్మిత.

బ్రహ్మం ఒళ్ళు గగుర్పొడవటం, వెన్నులో చలి పుట్టడం అనుభవించాడు.

ఆ ఉత్తరం చూసి, దానిలోని భయంకరమైన విషయాలు చదివి అతను షాక్ అయిపోయాడు, భయపడిపోయాడు.  అతను మళ్ళీ ఉత్తరం చదవడం మొదలుపెట్టాడు.  "డబ్బు, చెల్లింపు విధానం సరిగ్గా లేకపోతే నన్ను చంపేస్తారు...", "గుర్తు పెట్టిన బిల్లులు కనిపిస్తే నా ప్రాణం పోతుంది...", "సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు చెబితే నన్ను వెంటనే చంపేస్తారు..." అని స్మిత రాసిన మాటలు అతన్ని భయపెట్టేశాయి.

మరియు ఎటువంటి సందేహం లేకుండా ఆమె అతనితో చెప్పింది, ఆమె జీవించే అవకాశం లేదా లేకపోవడం యొక్క భారం అతనిది మరియు అతనిది మాత్రమే.

షరతులు నెరవేర్చకపోతే లేదా మీ ద్వారా మార్చబడితే, అది మీరు నా ప్రాణాన్ని కోల్పోతున్నారని అర్థం.

నా జీవితం పూర్తిగా మీ చేతుల్లో ఉంది.

నన్ను విఫలం చేయవద్దు.

బ్రహ్మం దిగ్భ్రాంతికి గురై, కళ్ళు మూసుకుని కుర్చీలో వెనక్కి వాలిపోయాడు.  "దేవుడా!" అని గట్టిగా అన్నాడు.

అతను ఎప్పుడూ ఇలాంటి పరిస్థితిలో ఉండలేదు.  అతను ప్రశాంతంగా ఉండి, ఏ సంక్షోభంలోనైనా స్పష్టంగా ఆలోచించగలగడం వల్లే అతను ఇంత విజయం సాధించాడు.  అదే అతని బలం.  కానీ ఇప్పుడు అతను పూర్తిగా కలవరపడిపోయాడు.

అయితే, ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ అతను ఇలాంటి సంక్షోభంలో చిక్కుకోలేదు.  ఒక మనిషి ప్రాణం అతని చేతుల్లో ఉండటం ఇదే మొదటిసారి.  అది కూడా అతనికి అత్యంత ప్రియమైన స్మిత ప్రాణం.

ఇప్పుడు తెలిసిన నేరం చాలా ఆశ్చర్యకరంగా, భయంకరంగా ఉంది.  స్మిత పరిస్థితి అతన్ని చాలా కలవరపెట్టింది.  చాలాసేపటి వరకు అతను కదలకుండా ఉండిపోయాడు.

అతను మొదట దానిని నమ్మలేకపోయాడు.  నమ్మకపోవడం అనేది అతను తేలికగా తీసుకోగల విషయం.  కిడ్నాప్ ఉత్తరాన్ని ఎవరో సరదాగా చేశారని, మోసం చేశారని అనుకోవడం అతనికి సులభంగా, హాయిగా అనిపించింది.  దానివల్ల అతని భుజాలపై ఉన్న బాధ్యత కొంచెం తగ్గినట్లు అనిపించింది.

ఖచ్చితంగా అదే అయి ఉంటుంది, అని అతను తనను తాను నమ్మించడానికి ప్రయత్నించాడు.  స్మిత కనిపించకుండా పోయిందని ఎవరికో తెలిసి ఉంటుంది.  బహుశా పని మనుషులు ఎవరికైనా చెప్పి ఉంటారు.  ఆ వ్యక్తి డబ్బు కోసం ఇలాంటి మోసం చేసి ఉంటాడు.

ఖచ్చితంగా అదే నిజం అయి ఉంటుంది.  స్మిత లాంటి సెలబ్రిటీని కిడ్నాప్ చేయడానికి ఎవరూ సాహసించరు.  ముఖ్యమంత్రిని లేదా ప్రధానమంత్రిని కిడ్నాప్ చేయడానికి ఆలోచించినట్లే ఇది కూడా అంతే అసాధ్యం.

బ్రహ్మం చాలా కాలం సినిమాల్లో, నటులతో కలిసి ఉన్నాడు.  అతను కల్పనా ప్రపంచంలో జీవించాడు.  అందుకే ఇలాంటి భయానక విషయాలను కూడా సినిమా కథలాగే భావించాడు.  ఇది కూడా ఒక కల్పనే అని అనుకున్నాడు.

Ransom లేఖను మరింత నిశితంగా చూస్తూ, అతను రచయిత యొక్క చేవ్రాతను చూడగలిగాడు. మొదటి చూపులో స్మిత చేతికి సహేతుకమైన నమూనాగా ఉన్నప్పటికీ, నిజానికి నిజమైన దాని యొక్క పేలవమైన అనుకరణ.

అతని తలలోని కలవరం తగ్గింది.  అతనికి స్పష్టత వచ్చింది.  ఉత్తరం నకిలీ అయితే, దానిని సీరియస్గా తీసుకోవాల్సిన అవసరం లేదు.  విస్మరించవచ్చు.  అతని మనసు ప్రశాంతపడుతుంది.  ఇంకొకరి ప్రాణం గురించి అతను భయపడాల్సిన అవసరం లేదు.  అతని రోజు మామూలుగా సాగిపోతుంది.

బ్రహ్మం కుర్చీలో నిటారుగా కూర్చున్నాడు.  అతనికి కొంత బాధ్యత ఉంది.  అయిదు కోట్ల కోసం వచ్చిన మోసపూరిత ఉత్తరాన్ని సాధారణ దృష్టితోనే చూడాలి.  దాని గురించి తెలుసుకోవాలి.  ఉత్తరంలో చెప్పిన ఆస్తి ఉందో లేదో చూడాలి.  దాని వల్ల లాభం వస్తుందా లేదా అని తెలుసుకోవాలి.

సరే, అతను దానిని మామూలుగా పరిశీలిస్తాడు, పని చేశాననిపించేలా పైపైన చూస్తాడు. తర్వాత దాని గురించి ఆలోచించడం మానేస్తాడు. అతను ముందుకు వంగి, స్పీకర్ఫోన్ ఆన్ చేసి, సెక్రటరీకి రింగ్ చేశాడు. ఆమె వాయిస్ వినిపించింది. "చెప్పండి, మిస్టర్ బ్రహ్మం ?"

"గత సంవత్సరం స్మిత కరెస్పాండెన్స్ ఫైల్ను తీసుకురండి. వెంటనే తీసుకురండి."

"ఓకే సర్"

అతను అసహనంతో ఫైల్ కోసం ఎదురు చూస్తూ, అతని వేళ్లు డెస్క్పై కొట్టడం ప్రారంభించాయి. ఆ అమ్మాయి అక్కడ ఏమి చేస్తోంది? ఒక గంట గడిచినట్లు అనిపించింది. అతను తన డిజిటల్ డెస్క్ గడియారాన్ని చూశాడు. ఒక నిమిషం గడిచింది.

మనిలా ఫోల్డర్ను పట్టుకుని ఆమె దట్టంగా కార్పెట్ చేసిన నేలపై అతని వైపు నడుస్తోంది.

అతని చేయి చాచి ఆమె చేతి నుండి ఫైల్ను దాదాపుగా లాగేసుకున్నాడు.

అతను క్షమాపణ చెప్పలేదు. "ధన్యవాదాలు," అని అతను తన శ్వాస మెల్లిగా పీలుస్తూ అన్నాడు. వెంటనే, అతను ఫైల్ ఫోల్డర్ను తన ముందు డెస్క్పైకి పెట్టి దానిని తెరిచాడు. దానిని పరిశీలించడం ప్రారంభించబోతూ, ఆమె ఇంకా అక్కడే ఉందని, తన డెస్క్ ముందు తిరుగుతోందని అతను గ్రహించాడు. ఆమె ఆందోళనగా తనను పరిశీలిస్తున్నట్లు అనిపించి అతను తన కళ్ళు పైకి ఎత్తాడు.

"ఏమిటి విషయం?" అని అతను మొరటుగా అడిగాడు.

ఆమె కొంచెం ఇబ్బందిగా అనిపించింది. "సారీ. మిమ్మల్ని చూసి కంగారు పడ్డాను. మీరు బాగానే ఉన్నారా, మిస్టర్ బ్రహ్మం ?"

"నేను బాగానే ఉన్నానా అంటే?"

"నాకు తెలీదు."

"నేను బాగానే ఉన్నాను.  పర్ఫెక్ట్గా ఉన్నాను.  ఇప్పుడు నన్ను వదిలిపెట్టు.  నేను పనిలో ఉన్నాను."

తలుపు మూసుకునే వరకు అతను వేచి ఉన్నాడు, ఆ తరువాత మళ్ళీ మనిలా ఫోల్డర్పై వంగిపోయాడు. అతను స్టేపుల్ చేసిన లేఖలను త్వరగా తిప్పాడు, సునీత కు అతనిది, స్మిత తరపున సునీత అతనిది మరియు చివరికి అతను స్మిత నుండి వివిధ ప్రదేశాల నుండి అతని స్వంత, తెలిసిన వాలు లిపిలో వ్రాసిన మూడు లేఖలను గుర్తించాడు.

అతను ఫోల్డర్ను పక్కన పడేసాడు మరియు మూడు అసలైన మరియు ప్రామాణికమైన స్మిత లేఖలను నకిలీ Ransom లేఖతో పాటు వరుసలో ఉంచాడు.

అతను వాటిని నిశితంగా అధ్యయనం చేశాడు, పదం కోసం పదం మరియు అక్షరం ద్వారా అక్షరం పోల్చాడు.

ఐదు నిమిషాలలో అది ముగిసింది.

అతనికి తెలిసింది.

స్మిత జీవితం పూర్తిగా అతని చేతుల్లో ఉంది.

సందేహం లేదు, అస్సలు లేదు. Ransom లేఖ పూర్తిగా స్మిత రాసిందే, నిజమైన స్మిత రాసింది.

అది మోసం అయి ఉంటే బాగుండునని అతను అనుకున్నాడు.  కానీ అది అతని భ్రమ మాత్రమే.  జరగకూడనిది జరిగిపోయింది.  రుజువు అతని కళ్ళముందు ఉంది.  స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారు.  ఆమెను కాపాడాలంటే డబ్బు చెల్లించాలి.  ఇక తప్పించుకునే అవకాశం లేదు.  డబ్బు సిద్ధం చేయాలి, అది కూడా వెంటనే.

అయిదు కోట్లు. బ్రహ్మం ఇంతకుముందు చాలా డీల్స్లో పాల్గొన్నాడు.  అతను అయిదు కోట్లు కాదు, పది, యాభై కోట్లు కూడా సేకరించాడు.  కానీ ఎప్పుడూ ఇరవై నాలుగు గంటల్లో కాదు.  నగదు రూపంలో, నిర్దిష్ట బిల్లుల్లో, కొన్ని బిల్లులు కొత్తవి, కొన్ని పాతవి అయి ఉండాలనే షరతులతో ఎప్పుడూ చేయలేదు.  ఇంకా దారుణం ఏంటంటే, ఇదంతా రహస్యంగా చేయాలి.

పైనున్న కంప్యూటర్ సమాచారం తీసుకుంటోంది.  వేగంగా, నిశ్శబ్దంగా పనిచేస్తోంది.  ఏం చేయాలో ఆలోచిస్తోంది.

బ్రహ్మం ఈ విషయం గురించి ఎవరికీ చెప్పకూడదని నిర్ణయించుకున్నాడు.  సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు, CBI కి అస్సలు చెప్పకూడదు.  ఇదంతా అతను ఒక్కడే చేయాలి.

ఆపరేషన్ బ్రహ్మం.

అతను ఒక పూజారిలాగా లేదా సైకో అనలిస్ట్లాగా రహస్యం కాపాడతాడు.

అయితే, ఒక వ్యక్తికి మాత్రం చెప్పాలి.  సునీత ను కలిసి ఆమెకు విషయం చెప్పాలి.  కిడ్నాపర్లకు ఇచ్చిన మాటను అతను ఉల్లంఘించడం లేదు. స్మిత విషయంలో సునీత, అతను ఒకేలా ఆలోచిస్తారు.  వాళ్ళు ఇద్దరులా కనిపిస్తారు, కానీ స్మిత విషయంలో ఒకే వ్యక్తిలా ప్రవర్తిస్తారు.

సునీత తో పాటు ఇంకొకరికి కూడా చెప్పాలి.  అది కూడా వెంటనే, ఆలస్యం చేయకుండా.

డబ్బున్న వ్యక్తి.

వెంటనే అతని మనిషి ఎవరో అతనికి తెలిసిపోయింది.  చాలా మంది ఉన్నా, సరైన వ్యక్తి ఒకడే ఉన్నాడు.

రమాకాంత్.  అతను కంట్రీ క్లబ్లో బ్రహ్మం తో కలిసి గోల్ఫ్ ఆడేవాడు.  ఒక ప్రైవేట్ బ్యాంక్ ప్రెసిడెంట్ కూడా.

అతను సరైన వ్యక్తి కావడానికి రెండు కారణాలు ఉన్నాయి.

రమాకాంత్ క్లయింట్ ఖాతాల నుండి రుణాలు మరియు ఫైనాన్సింగ్ వరకు బ్రహ్మం యొక్క అన్ని బ్యాంకింగ్ పనులను నిర్వహించాడు. వారి సంబంధం ఒక దశాబ్దం పైగా సన్నిహితంగా మరియు నిరాటంకంగా ఉంది. రమాకాంత్ మరియు అతని బ్యాంకు బ్రహ్మం తో మాత్రమే కాకుండా, స్మిత సినిమాలు నిర్మించే మరియు ఆమె ఒప్పందాన్ని కలిగి ఉన్న అరోరా ఫిల్మ్స్కు కూడా భారీ ఫైనాన్సింగ్ చేసారు.

రమాకాంత్ ఒక ఆర్థిక నిపుణుడు.  ఒక రాత్రిలో అయిదు కోట్లు ఎక్కడ దొరుకుతాయో అతనికి తెలుసు.  అతని బ్యాంక్ వాల్ట్లో అతని దగ్గర అంతకంటే ఎక్కువే ఉండొచ్చు.  లేకపోతే, హైదరాబాద్ లోని RBIతో మాట్లాడి అయినా డబ్బు తెస్తాడు.  ఇక నోట్ల కట్టల విషయం - సగం కొత్తవి, సగం పాతవి, వందలు, యాభైలు, ఇరవై కట్టలు, వేర్వేరు సిరీస్ నంబర్లు.. ఇవన్నీ రమాకాంత్ కు తెలుసు.  అతను ఇతర బ్యాంకర్లతో మాట్లాడి, సరైన నోట్ల కట్టలు సంపాదిస్తాడు.

ఇంకా, రమాకాంత్ సరైన వ్యక్తి కావడానికి ఒక ముఖ్యమైన కారణం ఉంది.  అతను ఎప్పుడూ తన క్లయింట్స్ వ్యక్తిగత విషయాల గురించి మాట్లాడడు.  చాలా రిజర్వ్డ్గా, నిశ్శబ్దంగా ఉంటాడు.  పదేళ్లలో బ్రహ్మం పెళ్ళి చేసుకున్నాడా లేదా అని కూడా అడగలేదు.  రమాకాంత్ ఆఫీసు చాలా పవిత్రమైనది.  ఇంకా, అతను గోల్ఫ్ ఆడేటప్పుడు కూడా మోసం చేయడు.  చివరిగా, అతను బ్రహ్మం నుండి తన ఆస్తిని హామీగా అడగడు.  ఒకవేళ అడిగినా, బ్రహ్మం మాటను నమ్మి అతని రియల్ ఎస్టేట్, బాండ్లను తీసుకుంటాడు.

బ్రహ్మం ఇంకొక విషయం గురించి ఆలోచించాడు.

బ్యాంకర్కు డబ్బు దేనికి కావాలో చెప్పాలా?  రమాకాంత్ కు Ransom లేఖ చూపించాలా?  చెప్పడం సురక్షితమే అనిపించింది, కానీ స్మిత రహస్యంగా ఉంచమని చెప్పింది కదా అని ఆలోచించాడు. బ్రహ్మం రుణం అడిగినప్పుడే, నగదు కావాలని, కొన్ని ప్రత్యేక కట్టల్లో కావాలని, కొత్తవి, పాతవి కట్టలు కలపి ఉండాలని చెప్పినప్పుడే రమాకాంత్ కు అర్థమైపోతుంది.  అతను కూడా సినిమాలు చూస్తాడు, పుస్తకాలు చదువుతాడు.  అతను అడగడు, చెప్పాల్సిన అవసరం కూడా లేదు.  రహస్యం కాపాడబడుతుంది.

బ్రహ్మం ఉత్తరాన్ని మడిచి జేబులో పెట్టుకున్నాడు.  కుర్చీలో నుండి లేచేటప్పుడు అతనికి ఒక సందేహం వచ్చింది.  కిడ్నాపర్లు డబ్బు కోసం పదమూడు రోజులు ఎందుకు ఆగారు?  ఈ పదమూడు రోజుల్లో స్మిత ఎలాంటి కష్టాలు అనుభవించి ఉంటుందో అని అతను ఆలోచించాడు.

ఆ ఆలోచనలను అతను వెంటనే విడిచిపెట్టాడు.  అతను దాని గురించి ఆలోచించాలనుకోలేదు.  తన బిడ్డ క్షేమంగా తిరిగి రావాలని మాత్రమే కోరుకున్నాడు.

అతను గది దాటి పరిగెత్తాడు. తలుపు గుండా బయటకు ఎలివేటర్ వైపు వెళ్ళాడు.

[anaamika]

శరత్ నోట్ బుక్ — July 2

ఇప్పుడు బుధవారం ఉదయం చాలా ఆలస్యం అయింది.  స్వర్గధామం లో మేము ఉన్నన్ని రోజుల్లో ఇదే ముఖ్యమైన రోజు అని అందరూ అనుకుంటున్నారు.  అందుకే తాగి సంబరాలు చేస్తున్నారు.  నేను మాత్రం దీనిని రికార్డ్ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాను.

నేను కాస్త దూరంగా వచ్చాను.  అందరూ తాగి ఉన్నారు, నన్ను పట్టించుకోరు.  మా క్యాబిన్ నుండి అర మైలు దూరంలో వేప చెట్ల నీడలో ఒక చోటు చూసుకున్నాను.  చెట్టుకు వెనక్కి తిరిగి, ఎండ తగలకుండా కూర్చుని, నేను చూసినవి, విన్నవి, నా అభిప్రాయాలు రాస్తున్నాను.

కొన్ని గంటల క్రితం, ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి మోటార్ సైకిల్ లో పట్టణం బయటికి వెళ్ళాడు. పేపర్ తీసుకురావడానికి.  దారి చాలా ప్రమాదకరమైనది, కొండలతో నిండింది.  అయినా అతను తొందరగానే తిరిగి వచ్చాడు.  మేము టిఫిన్ తిని ప్లేట్లు సర్దుతుండగా, అతను గట్టిగా కేక వేసి పేపర్ను టేబుల్ మీద విసిరాడు.

"మనం కోటీశ్వరులం అయిపోయాం!" అని గట్టిగా అన్నాడు.

మేమంతా పేపర్ చుట్టూ చేరాము.  పేపర్ "క్లాసిఫైడ్ యాడ్స్" పేజీకి మడిచి ఉంది.  "లాస్ట్ అండ్ ఫౌండ్", "పర్సనల్స్" కాలమ్లో ఆరు ప్రకటనలు ఉన్నాయి.  ఒక ప్రకటనను సర్కిల్ చేశారు.  అది ఇలా ఉంది:

“ప్రియమైన సంగీత, అంతా సర్దుకుపోయింది.  నీ రాక కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను.  ప్రేమతో, నాన్న.”

మేము అతిథికి చెప్పిన పదాలే ఇవి.  మేనేజర్ మా సందేశం అందుకున్నాడని, మా ప్రతిపాదన నచ్చిందని, పెట్టుబడి పెట్టడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాడని చెప్పడానికి ఆమె తన ఉత్తరంలో ఈ పదాలు ఉపయోగించింది.  మేనేజర్ ఉత్తరాన్ని నిజమని నమ్ముతాడా అని నేను అనుమానించాను.  కానీ స్మిత "సంగీత" అని తన ముద్దు పేరు ఉపయోగించడం (ఆమె దగ్గరి వాళ్ళు మాత్రమే ఇలా పిలుస్తారు అని చెప్పింది) చూసి మేనేజర్ నమ్మాడు.  అందుకే ప్రకటన ఇచ్చాడు.

మేము ప్రకటన చూడగానే మెకానిక్కి పట్టలేని సంతోషం వచ్చింది.  అతను ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తిని కౌగిలించుకుని, వీపుపై కొడుతూ, "చూశావా, నేను చెప్పాను కదా మనం సాధిస్తామని! నా ఐడియా పని చేసింది! అయిదు కోట్లు మన సొంతం!" అని కేకలు వేశాడు.

మాలో మరింత మితభాషి పెద్దవాడు, అకౌంటెంట్, వారి సంబరాలను నిరోధించడానికి ప్రయత్నించాడు, "మనకు ఇంకా రాలేదు, కాబట్టి మనం వేడుక చేయడానికి ముందు వేచి ఉందాం" అని చెప్పాడు. కానీ అతని సంప్రదాయవాదం మెకానిక్ చేత పక్కకు నెట్టబడింది, అతను "ఇది బ్యాంకులో ఉంది! ఇది మనది, అంతే, మనందరిది!" అని జపించాడు.

అతని ఉత్సాహం అందరికీ పాకింది.  చివరికి అకౌంటెంట్ కూడా సంబరాల్లో కలిసిపోయాడు.

నేను మొదట్నుంచీ ఈ పనిని ఒప్పుకోకపోయినా, అందరూ సంతోషంగా ఉండగా నేను మాత్రం వేరుగా ఉండకూడదని అనుకున్నాను.  అందుకే నవ్వి నా శుభాకాంక్షలు తెలిపాను.

ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి విస్కీ, ఐస్, గ్లాసులు తెచ్చాడు.  మన సెలవుల్లో ఇదే మరపురాని రోజు అని చెప్పి, అందరం కలిసి తాగుదాం అని అన్నాడు.

నేను కూడా వారితో కలిసి ఒక డ్రింక్ తీసుకున్నాను.  అందరూ "ఇదే మరపురాని రోజు" అని టోస్ట్ చేస్తుంటే, నేను కూడా వారితో పాటు నవ్వాను.  కానీ నిజానికి అది నా జీవితంలో అంత ముఖ్యమైన రోజు కాదు.  అతిధి ప్రేమను గెలుచుకున్న రోజే నా జీవితంలో అత్యంత సంతోషకరమైన రోజు.  ప్రేమ వల్ల కలిగే ఆనందం డబ్బుతో వచ్చే ఆనందం కన్నా ఎంతో గొప్పది.

మేము డ్రింక్స్ తీసుకుని లివింగ్ రూమ్కి వెళ్తుండగా, నాకు ఒక విషయం అర్థమైంది.  ప్రపంచంలోనే అత్యంత అందమైన మహిళతో సెక్స్ చేసినా, అకస్మాత్తుగా వచ్చిన సంపదతో దానిని పోల్చలేం.  పురుషులకు నిజమైన ఆనందం సెక్స్లో కాదు, డబ్బులో ఉంటుంది.  గొప్పోళ్ళు, ధనవంతులు ఈ విషయాన్ని ఎప్పుడైనా గమనించారో  లేదో నాకు తెలియదు.  నేను మాత్రం ఈ అభిప్రాయంతో పూర్తిగా ఏకీభవించను.  నేను చాలా భిన్నంగా ఆలోచిస్తాను.

నేను నా డ్రింక్ నెమ్మదిగా తాగుతూ ఉన్నాను, మిగతా వాళ్ళు బాటిల్ పట్టుకుని మళ్ళీ మళ్ళీ తాగుతున్నారు.

ఆ తర్వాత చాలా ఆసక్తికరమైన సంభాషణ జరిగింది.  నేను అందులో పాల్గొనకూడదని అనుకున్నాను, కానీ తప్పనిసరిగా పాల్గొనాల్సి వచ్చింది.

సోఫాలో పడుకుని ఉన్న మెకానిక్ సంతోషంతో ఉబ్బితబ్బిపోయాడు.

"ఒక్కొక్కరికీ కోటీ పాతిక," అని అతను నమ్మలేకపోతూ తనలో తాను అనుకుంటున్నాడు.  అతని గొంతులో ఇంత సంతోషం నేను ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ వినలేదు.  "ఊహించుకోండి, శనివారం మన జీవితాలు ఎలా మారిపోతాయో ఊహించుకోండి.  ఇక చింతలు ఉండవు, కష్టాలు ఉండవు. ఇక పోరాటం ఉండదు. మనం గొప్పోళ్ళుగా ఉండగలము."

"ఇంకా నమ్మలేకపోతున్నాను" అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి సంతోషంగా అన్నాడు. "నేను మొదట ఏమి చేస్తానో నాకు తెలియదు."

"మనం మన హృదయపూర్వకంగా ఆనందించవచ్చు" అని అకౌంటెంట్ అంగీకరించాడు, అయితే అతను చాలా వ్యక్తిగతంగా ఉండే ఆలోచనాత్మకమైన సలహా ముక్కను జోడించాడు. "ఖచ్చితంగా, ప్రధాన మొత్తంలో ఎక్కువ భాగాన్ని పన్ను రహిత బాండ్లలో పెట్టుబడి పెట్టడం తెలివైన పని. ఇది డబ్బును చాలా త్వరగా చెదరగొట్టకుండా కాపాడుతుంది మరియు మీకు క్రమం తప్పకుండా ఆదాయాన్ని ఇస్తుంది."

"ముందుగా, నాకు ఎప్పుడూ కావాలనిపించినవన్నీ కావాలి" అని మెకానిక్ అన్నాడు.

"అంటే ఏమిటి?" అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి అడిగాడు.

మెకానిక్ ముఖం చూస్తే, పేద అనాథను ధనవంతులు దత్తత తీసుకున్నట్లు అనిపించింది.  ఇది అతని మొదటి క్రిస్మస్.  అందంగా అలంకరించిన క్రిస్మస్ చెట్టు కింద చాలా బహుమతులు ఉన్నాయి.  అతను వాటిని చూసి ఎలా సంతోషపడతాడో అలా ఉన్నాడు.

"డబ్బుతో నేనేం చేయాలనుకుంటున్నాను?" అని మెకానిక్ చాలా సంతోషంగా, ఆలోచనలో పడ్డాడు.  అతను అంతగా ఊహలు చేసేవాడు కాదు.  కానీ అందరిలో ఒక రహస్య స్థానం ఉంటుంది, అక్కడ వాళ్ళు తమ కలలను దాచిపెడతారు.  చెప్పడానికి సిగ్గుపడతారు.  ఇప్పుడు డబ్బు వచ్చింది కాబట్టి, మెకానిక్ తన కలల గురించి చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.  ఇవి ఇప్పుడు నిజం కాబోతున్నాయి.

"ఒకటి మాత్రం ఖచ్చితం," అని అతను అన్నాడు. "నేను చాలా కాలం పని చేయను.  ఇక ఎప్పుడైనా పని చేస్తే నా కోసం మాత్రమే చేస్తాను.  ముందుగా ఒక కొత్త అపార్ట్మెంట్ వెతకాలి.  ఒక పెద్ద సింగల్ రూమ్ గది కొనాలి.  లేదా బీచ్ హౌస్ కొనాలి.  లేదా బంజారా హిల్స్ లో ఎక్కడైనా కొనాలి."

"బీచ్ ప్రాపర్టీ చాలా ఖరీదైనది" అని అకౌంటెంట్ గుర్తు చేశాడు.

"నువ్వు ఇప్పుడు ఒక కోటీశ్వరుడితో మాట్లాడుతున్నావు" అని మెకానిక్ నవ్వుతూ అన్నాడు. "సముద్రం దగ్గర నాకంటూ ఒక ఇల్లు ఉంటుంది.  అక్కడ ప్రతి రాత్రి పార్టీలు చేస్తాను.  బీచ్లో తిరిగే అందమైన అమ్మాయిలందరినీ పిలుస్తాను.  తర్వాత ఒక మంచి స్పోర్ట్స్ కారు కొంటాను.  ఎరుపు ఫెరారీ లేదా లంబోర్ఘిని లాంటిది.  ఇండియన్ ప్లేబాయ్లాగా తిరుగుతాను.  ఆ తర్వాత, ఆ అకౌంటెంట్ చెప్పినట్లు కొంత పెట్టుబడి పెడతాను.  ఒక రేసింగ్ కారు కొంటాను.  తెల్లటి, ఆకుపచ్చ పోర్స్చే.  దాన్ని నేనే బాగు చేసి, రేసుల్లో పాల్గొని, ప్రైజులు గెలుస్తాను.  ఇవన్నీ తర్వాత.  ఇంకా చాలా ఉన్నాయి."  అతను తన గ్లాస్ను ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి వైపు చూపిస్తూ, "నువ్వేం చేస్తావు?" అని అడిగాడు.

ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి ముఖం సంతోషంతో, మద్యం మత్తుతో ఎర్రగా అయిపోయింది.  అతను కాస్త ఆలోచించి, "నిజం చెప్పాలంటే, నాకు చాలా డబ్బు వస్తే ఏం చేయాలో నేను చాలాసార్లు ఊహించుకున్నాను.  నాకు ఒక ఐడియా ఉంది.  నీలాగే నేను కూడా వెంటనే ఉద్యోగం వదిలేస్తాను.  సేల్స్మెన్ ఉద్యోగం కొంత సరదాగా ఉంటుంది, కానీ రోజూ అదే పని చేయడం చాలా కష్టం.  ఎప్పుడూ నవ్వుతూ, అందంగా మాట్లాడుతూ, మోసం చేస్తూ ఉండాలి.  చాలాసార్లు అవమానించబడాల్సి వస్తుంది.  ఇక చాలు, నాకు వద్దు" అన్నాడు.

"సరే, ఉద్యోగం వదిలేశాక ఏం చేస్తావు?" అని అకౌంటెంట్ అడిగాడు.

"ముందుగా, నా పిల్లల మీద కొంత డబ్బు ఫిక్స్డ్ చేస్తాను.  వాళ్ళ భవిష్యత్తు కోసం.  తర్వాత ఇల్లు కొంటాను.  రెండు అంతస్తుల ఇల్లు.  వెనకాల స్విమ్మింగ్ పూల్ ఉండాలి.  ఇల్లు నా భార్యకి నచ్చినట్లుగా అలంకరించమని చెప్తాను.  ఆమెకు ఎప్పటి నుంచో ఆ కోరిక ఉంది.  తర్వాత ఒక మంచి గోల్ఫ్ క్లబ్లో చేరుతాను.  రోజూ గోల్ఫ్ ఆడుతూ, మంచి వాళ్ళతో కలిసి తిరుగుతాను.  స్టాక్ మార్కెట్లో పెట్టుబడి పెడతాను.  నేను బాగా సంపాదించగలనని నమ్ముతున్నాను.  ఇక హాబీ విషయానికి వస్తే.. ఇది ఎవరికీ చెప్పలేదు, ఎందుకంటే చాలా హాస్యాస్పదంగా అనిపించింది.  కానీ ఇప్పుడు డబ్బు ఉంది కాబట్టి నిజం చేయొచ్చు.  నేను ఫుట్బాల్లో మళ్ళీ చేరాలనుకుంటున్నాను.  ఆడటం కాదు, కోచ్గా.  హైదరాబాద్ లోనే ఉండాలని లేదు.  ముంబై, బెంగుళూరు, చెన్నైసిటీ ఎక్కడైనా ఫుట్బాల్ టీమ్ను టేకోవర్ చేసే వాళ్ళతో కలిసి పని చేస్తాను.  కోచింగ్ స్టాఫ్లో ఒక సభ్యుడిగా ఉంటాను.  అది నాకు చాలా థ్రిల్లింగ్గా ఉంటుంది.  నా కాలేజ్ రోజులు గుర్తుకొస్తాయి.  ఇవన్నీ చేస్తే చాలా ఏళ్ల వరకు బిజీగా ఉండొచ్చు.  ఓహ్, ఇంకొకటి" - అతను అకౌంటెంట్ వైపు తిరిగి - "నువ్వు రిటైర్ అవ్వకపోతే, నా పెట్టుబడుల గురించి, టాక్స్ల గురించి నువ్వే చూసుకోవాలి."

"నన్ను నమ్మినందుకు ధన్యవాదాలు" అని అకౌంటెంట్ నెమ్మదిగా అన్నాడు.  "నేను ఇప్పుడే రిటైర్ అవ్వాలని అనుకోవడం లేదు.  నా ప్రణాళికలు మీతో పోలిస్తే చాలా చిన్నవిగా అనిపిస్తాయి.  ఈ వయసులో మారడం కష్టం.  నేను నా అకౌంటింగ్ పనిని, నేను ఉండే ప్రాంతాన్ని వదులుకోలేను.  ఒకవేళ కుదిరితే, ఇదే ఏరియాలో కొంచెం పెద్ద ఇల్లు కొంటాను.  లేదా ఉన్న ఇంటినే కొంచెం పెద్దది చేస్తాను.  నా వ్యాపారాన్ని కూడా విస్తరించాలని అనుకుంటున్నాను.  ఒక పార్టనర్ను చేర్చుకుని, మంచి ఆఫీస్ తీసుకుంటాను."

"ఏం చెప్తున్నావు?" అని మెకానిక్ ఆటపట్టించాడు. "అవన్నీ చాలా బోరింగ్ విషయాలు.  నువ్వు ఇంకా బాగా చెప్పగలవు.  నీ దగ్గర కోటీ పాతిక వుంది.  కొంచెం ఎంజాయ్ చెయ్యాలి కదా?  ఆ మసాజ్ పార్లర్లలో ఒకటి కొనేయొచ్చు."

అకౌంటెంట్ కొంచెం నవ్వి, "నాకూ కొన్ని ఆలోచనలు ఉన్నాయి.  ప్రస్తుత బాస్ గారి 'ది బర్త్డే సూట్' నైట్క్లబ్లో పెట్టుబడి పెట్టాలని అనుకుంటున్నాను.  నేను ఆయన అకౌంట్స్ చూసుకుంటాను కాబట్టి, దాని విలువ నాకు తెలుసు.  ఆయన నన్ను పార్టనర్గా తీసుకోవడానికి ఒప్పుకుంటారని అనుకుంటున్నాను.  ఇది మంచి సైడ్ బిజినెస్ అవుతుంది.  ఇక అమ్మాయిల విషయానికి వస్తే.. ఒక మంచి, అందమైన అమ్మాయిని చూసి, ఆమెకు అపార్ట్మెంట్ ఇస్తాను.  ఆమె నా సహాయానికి కృతజ్ఞతగా ఉంటుంది.  నా పెళ్ళికి కూడా ఇబ్బంది కలిగించదు.  అది చాలా ఆనందంగా ఉంటుంది."

"మీరు దానిని మళ్లీ చెప్పవచ్చు!" అని మెకానిక్ అంగీకరించాడు.

"ఒకటి - ఒక చివరి విషయం," అని అకౌంటెంట్ దాదాపు సిగ్గుతో అన్నాడు. "నేను శ్రీనగర్ దగ్గర ఉన్నహుంజాకు వెళ్లాలనుకుంటున్నాను."

"దేనికి వెళ్లాలి?" అని మెకానిక్ పునరావృతం చేశాడు.

నేను అతనికి చెప్పగలిగేవాడిని, కానీ నేను వెనుకనే ఉండి, మాట్లాడుతున్న అకౌంటెంట్కు అవకాశం ఇచ్చాను. "మీకు తెలుసు కదా, నేను హెల్త్ ఫుడ్ తినడం మొదలుపెట్టాను.  అందుకే, మంచి ఆరోగ్యాన్ని ఇచ్చే ఏ విషయమైనా, అది వ్యాయామం అయినా, ప్రదేశం అయినా, నాకు ఆసక్తి ఉంటుంది.  హైదరాబాద్ లో ఎక్కువ కాలం బతకడం కష్టం."

"నిజమే" అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి అన్నాడు. "మా దగ్గర యాక్చురియల్ టేబుల్స్ ఉన్నాయి.  ఇండియాలో పురుషుల సగటు ఆయుర్దాయం చాలా తక్కువ.  ఇంకా ఇరవై ఐదు దేశాలు మనకంటే ముందున్నాయి.  స్వీడన్, నార్వేలో మగవాళ్ళు డెబ్బై రెండు సంవత్సరాల వరకు బతుకుతారు.  ఐస్లాండ్, నెదర్లాండ్స్లో డెబ్బై ఒకటి సంవత్సరం వరకు."

"హుంజాలో అయితే," అని అకౌంటెంట్ అన్నాడు, "తొంభై ఏళ్ళు, కొన్నిసార్లు నూట నలభై ఏళ్ల వరకు కూడా బతుకుతారు."

"హుంజా అంటే ఏమిటో ఇంకా చెప్పలేదు?" అని మెకానిక్ అడిగాడు.

అకౌంటెంట్ సయోధనంగా తల ఊపాడు. "హుంజా ఒక మారుమూల చిన్న దేశం, రెండు వందల మైళ్ల పొడవు, ఒక మైలు వెడల్పు, ఉత్తర పాకిస్తాన్లోని హిమాలయ లోయలో ఉంది. ఇది అలెగ్జాండర్ ది గ్రేట్ సైన్యం నుండి ముగ్గురు గ్రీక్ దేశద్రోహులు తమ పర్షియన్ భార్యలతో లోయకు పారిపోయి స్థాపించారని భావిస్తారు. హుంజా అనేక విధాలుగా ప్రత్యేకమైనది. ఇది వంశపారంపర్య వారితో పాలించబడుతుంది మరియు దీని జనాభా సుమారు ముప్పై ఐదు వేలు. హుంజాలో కస్టమ్స్ వ్యక్తులు లేరు, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు లేరు, సైనికులు లేరు, జైళ్లు లేవు, బ్యాంకులు లేవు, పన్నులు లేవు, విడాకులు లేవు, కడుపులో పుండ్లు లేవు, కొరోనరీలు లేవు, క్యాన్సర్ లేదు మరియు దాదాపుగా నేరం లేదు. లేదా ఇది మనం మాసోచిస్టిక్గా వృద్ధాప్యం అని పిలిచేది లేదు. హుంజాలో, వారికి యవ్వన సంవత్సరాలు, మధ్య సంవత్సరాలు, గొప్ప సంవత్సరాలు ఉన్నాయి. హుంజాలో చాలా మంది శతాధిపతులు ఉన్నారు. సందర్శించే పరిశీలకులు హుంజుకుట్లలో ఎక్కువ మంది ఎనభై మరియు తొంభై సంవత్సరాల వరకు జీవిస్తారని, జనాభాలో ఎక్కువ శాతం వంద సంవత్సరాలు లేదా అంతకంటే ఎక్కువ వయస్సును పొందుతారని గుర్తించారు. హుంజాలో, పురుషులు డెబ్బై మరియు ఎనభై సంవత్సరాల వయస్సులో కూడా శక్తిమంతులు మరియు సంతానం ఉత్పత్తి చేయగలరు."

"అవునా!" అని మెకానిక్ ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు. "ఎలా?"

"కారణం ఎవరికీ తెలియదు. అనేక అంశాలు ఉండవచ్చు. కానీ ఒక అంశం ఖచ్చితంగా ఆహారం అయి ఉండాలి. హుంజాలోని సగటు వ్యక్తి రోజుకు వెయ్యి తొమ్మిది వందల ఇరవై మూడు కేలరీలు తీసుకుంటాడు. మీరు చూస్తారు, ప్రజలు సేంద్రీయ రైతులు మరియు వారు సహజమైన ఆహారాలు, ప్రాసెస్ చేయని, వండని ఆహారాలను మాత్రమే తింటారు. అందుకే నేను-" అకౌంటెంట్ సంకోచించాడు, సిగ్గుతో నవ్వాడు. "బాగా, మీరు నన్ను తినడం చూసే ఆరోగ్యకరమైన ఆహారం, ఇది సాధారణ హుంజా ఆహారం నుండి స్వీకరించబడింది. మీకు తెలుసు, శుద్ధి చేయని బార్లీ రొట్టె, ఎండిన ఆప్రికాట్లు, స్క్వాష్, చికెన్, బీఫ్ స్టీవ్, ఆపిల్స్, టర్నిప్స్, పెరుగు, టీ. కానీ - బాగా, నేను కేవలం హుంజా ఆహారాన్ని అనుసరించడం కంటే ఎక్కువ వెళ్లాలని నేను ఎల్లప్పుడూ ఆరాటపడ్డాను. నా నిజమైన ఆశయం హుంజాను సందర్శించడం, దాని రహస్యాలను తెలుసుకోవడం మరియు దాని ఫౌంటెన్ ఆఫ్ యూత్లో పాల్గొనడం. వాస్తవానికి, నేను మిమ్మల్ని ఒక రహస్యంలోకి అనుమతించడానికి నేను అభ్యంతరం చెప్పను. సంవత్సరాలుగా, నేను నా కార్యాలయంలోనే సిద్ధంగా పాస్పోర్ట్ను ఉంచాను, నిరంతరం దానిని పునరుద్ధరిస్తున్నాను, ఒకవేళ అలాంటి పర్యటన సాధ్యమైతే. కానీ పర్యటన ఎల్లప్పుడూ నా సామర్థ్యానికి మరియు సమయ పరిమితులకు మించి ఉంది. ఇప్పుడు, డబ్బు మరియు సమయం రెండూ కలిగి ఉన్న నేను, వచ్చే ఒకటి రెండు సంవత్సరాలలో పర్యటన చేస్తానని ఆశించాలి."

"మీరు నన్ను కూడా తీసుకెళ్లవచ్చు," అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి చెప్పాడు. "మీరు మీ నూరవ పుట్టినరోజు తర్వాత కూడా శక్తిమంతులుగా ఉండే అవకాశాలపై నేను కొన్ని యాక్చురియల్ టేబుల్స్ను పరిశోధించాలనుకుంటున్నాను."

"నేను ట్రిప్ ఏర్పాటు చేసినప్పుడు మీకు తెలియజేస్తాను" అని అకౌంటెంట్ అతనికి వాగ్దానం చేశాడు.

మెకానిక్ నా వైపు చూసి, "చాలా డబ్బు వచ్చినందుకు నువ్వు చాలా సైలెంట్గా ఉన్నావు" అన్నాడు.

"నేను వింటున్నాను" అని అన్నాను.

"నువ్వు కూడా అభిమాన సంఘంలో ఉన్నావు.  యాక్టివ్గా ఉండాలి.  మేమంతా మా డబ్బు ఖర్చు చేస్తున్నాం.  నువ్వు ఏం చేస్తావు?"

వాస్తవానికి, నేను ఎలా ఖర్చు చేస్తానో ఆలోచించలేదు, చెడుగా సంపాదించిన లాభాలలో నా వాటా. నేను నిజంగా శ్రద్ధగా వింటున్నాను మరియు కల నిజమైనప్పుడు ఏమి చేస్తాం అనే ఈ సంభాషణ ఫలితంగా అనేక తీర్మానాలను రూపొందిస్తున్నాను. సంపద యొక్క ఈ ఫాంటసీ, చాలా మందికి, ఎలా పూర్తిగా కప్పివేసిందో మరియు చివరికి లైంగిక సంతృప్తి యొక్క అసలు ఫాంటసీని ఎలా భర్తీ చేసిందో నేను మళ్ళీ గమనించాను. ఇది, క్రమంగా, నన్ను ఒక ఊహాగానానికి దారితీసింది. కొత్త ఫాంటసీ వాస్తవికతగా మారిన తర్వాత, పాతది అయినట్లుగా, ఇది కూడా చివరికి ఆటగాళ్లలో ప్రతి ఒక్కరికీ వారి సెక్స్ అతిధి తో ఉన్నంత అసంతృప్తికరంగా మారుతుందా అని నేను ఆశ్చర్యపోయాను.

"బాగా, నువ్వు దానిని ఎలా ఖర్చు చేస్తావు ?" అని మెకానిక్ పునరావృతం చేశాడు.

"నాకు తెలియదు," అని నేను నిజాయితీగా సమాధానం చెప్పాను. "బహుశా నేను పార్ట్ టైమ్ ఉద్యోగాన్ని వదులుకోగలను, ఇది ఎల్లప్పుడూ నా రచన సమయాన్ని తగ్గించింది. నేను ఇప్పుడు పూర్తి సామర్థ్యంతో పూర్తి సమయం రాయగలను అని నేను అనుకుంటున్నాను. నేను కొంతకాలం హైదరాబాద్ ను విడిచిపెట్టి, వ్యక్తిగత అనుభవం కోసం మరియు సృజనాత్మక ఉద్దీపన కోసం పారిస్లో కొంత కాలం ఉండాలని అనుకుంటున్నాను."

"ఫ్రెంచ్ అమ్మాయిల గురించి ఏం చెప్తావు?" అని మెకానిక్ కాస్త కుదురుగా అన్నాడు.

నేను పట్టించుకోలేదు. "నేను చాలా ప్రయాణం చేయాలనుకుంటున్నాను.  ప్రపంచం చూడాలి, వేరే వాళ్ళు ఎలా బతుకుతారో తెలుసుకోవాలి.  ఒక రచయితకు ప్రయాణం చాలా ముఖ్యం.  మల్లోర్కా, వెనిస్, ఫ్లోరెన్స్, సమర్కండ్, ఏథెన్స్, ఇస్తాంబుల్.. ఇలా చాలా చోట్ల ఆగాలనుకుంటున్నాను.  ఇంకా ఆలోచించలేదు.  డబ్బు గురించి, ఖర్చుల గురించి పెద్దగా ఆలోచించలేదు."

"నువ్వు సినిమా ప్రొడ్యూసర్ కావచ్చు" అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి అన్నాడు. "నీకంటూ కొంతమంది హీరోయిన్లను పెట్టుకుని, సినిమాలు తీయొచ్చు."

"లేదు" అని అన్నాను. "సినిమాల్లో నాకు ఆసక్తి లేదు.  సినిమాలు చూడటం, వాటి గురించి చదవడం నాకు ఇష్టం.  డబ్బుతో కొనగలిగేవి నాకు పెద్దగా ఏమీ లేవు.  నిజం చెప్పాలంటే, నేను ఇక్కడ ఉన్న దానితో చాలా సంతోషంగా ఉన్నాను.  నాకు ఇంతకంటే ఎక్కువ ఏమీ వద్దు."

మెకానిక్ ఇంకొక డ్రింక్ పోసుకున్నాడు. "నువ్వు ఇంకా చిన్నపిల్లోడివి.  నీకు డబ్బు చేతికి వచ్చాక నీ అభిప్రాయం మారుతుంది" అన్నాడు.

"డబ్బు సంగతి ఏమిటి?" అని ఇన్సూరెన్స్ వ్యక్తి అడిగాడు. "మద్యం కాస్త తగ్గించి, చివరి ఉత్తరం రాయడం మొదలుపెట్టాలి కదా?  డబ్బు ఎలా తీసుకోవాలో కూడా ఆలోచించాలి."

"అయ్యో, చింతించకు" అని మెకానిక్ అన్నాడు. "డబ్బు మనకు వచ్చేసింది.  ఇక మిగిలినదంతా ఆటోమేటిక్గా అయిపోతుంది.  కొంతసేపు ఎంజాయ్ చేద్దాం.  ఇలాంటి రోజు జీవితంలో ఒక్కసారే వస్తుంది.  తర్వాత మిగిలిన పని పూర్తి చేద్దాం."

అప్పుడు, ఎవరికీ తెలియకుండా నేను అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాను.

కాస్త ఒంటరిగా ఉండాలని, నా పరిస్థితి గురించి ఆలోచించాలని బయటికి వచ్చాను.

నాకు ఇప్పుడే ఒక విషయం తట్టింది.  అందరూ తమ అదృష్టానికి సంబరాలు చేసుకోవడంలో బిజీగా ఉన్నారు, కానీ మనకు ఇంత డబ్బు రావడానికి కారణమైన వ్యక్తికి ఏం జరిగిందో చెప్పడం ఎవరూ గుర్తు చేసుకోలేదు.  ఆమెకు కూడా విషయం తెలియాలి కదా.  ఒప్పందం కుదిరిందని, త్వరలోనే ఆమె తన అభిమానుల ముందుకు వస్తుందని తెలుసుకోవాలని అనుకుంటుంది.

నేను ఇప్పుడు నా నోట్బుక్ను మూసివేసి, సమాచారాన్ని ఆమెకు అందజేస్తాను.

***

[anaamika]

మిగతావాళ్ళు లివింగ్ రూములో తాగి తందానా చేస్తున్నారు. శరత్ తిరిగి వచ్చినా ఎవరూ చూడలేదు.

ఎవరికీ కనిపించకుండా అతను కారిడార్లో స్మిత గదిలోకి వెళ్ళాడు.

ఆమె ఊదా రంగు స్వెటర్, బ్రౌన్ స్కర్ట్ వేసుకుని, కాళ్ళు ముడుచుకుని, సోఫా లో పుస్తకం చదువుతూ కూర్చుని ఉంది.  అతను లోపలికి వెళ్ళగానే ఒక విషయం గమనించాడు.  శనివారం ఉత్తరం పంపినప్పటి నుండి మిగతా ముగ్గురు ఆమెతో శారీరక సంబంధం పెట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించలేదు.  డబ్బే అన్నిటికంటే ముఖ్యమైనదని, అదే పెద్ద ఆనందమని దీనిని బట్టి తెలుస్తోంది. డబ్బు పెద్ద సంభోగం అనేదానికి తగినంత సాక్ష్యం.

అతను స్వయంగా మరింత స్థిరంగా ఉన్నాడు. అతను ప్రతి రాత్రి ఆమెను సందర్శించాడు, అయినప్పటికీ నాలుగు రాత్రులలో రెండు రాత్రులలో మాత్రమే లైంగిక సంపర్కం కలిగి ఉన్నాడు. వారు శనివారం రాత్రి ప్రేమలో పడ్డారు. ఆమెకు ఆదివారం నెలసరి నొప్పులు వచ్చాయి మరియు సోమవారం మరియు మంగళవారం ఉదయం వరకు ఆమెకు పీరియడ్ కొనసాగింది. నిన్న రాత్రి, ఆమె అతనిని మళ్లీ స్వీకరించడానికి సిద్ధంగా ఉంది. వారి కలయిక కల్తీ లేని ఆనందంగా ఉంది.

అతన్ని చూడగానే, ఆమె పుస్తకంలో పేజీ గుర్తు పెట్టి, దాన్ని పక్కన పెట్టింది.  అతను ఇచ్చిన నాటకాల పుస్తకం చదువుతూ ఉండటం అతనికి నచ్చింది.

ఆమె ఎదురుగా కూర్చుని, ఆమె కంగారును దాచడానికి ప్రయత్నిస్తోందని అతను గ్రహించాడు.

"హలో, బంగారం" అని ఆమె చిరునవ్వుతో అంది.  కానీ వెంటనే మళ్ళీ కంగారుగా కనిపించింది. "నువ్వు వచ్చావని సంతోషంగా ఉంది.  బయట చాలా శబ్దం వినిపిస్తోంది.  ఏమి జరుగుతోంది?"

"ఈ విషయం నీకు ఎవరో ఒకరు చెప్పాలని అనుకున్నాను.  నీ మేనేజర్ బ్రహ్మం ఉత్తరం అందుకున్నాడు.  ఉదయం పేపర్ లో ప్రకటన కూడా ఇచ్చాడు.  అన్నీ సిద్ధం చేశాడు.  డబ్బు రెడీగా ఉంది.  నా స్నేహితులు చాలా సంతోషంగా ఉన్నారు.  నీకు ఎలా ఉంది?"

ఆమె ఊపిరి పీల్చుకోవడం అతను చూశాడు.  కానీ ఆమె సంతోషంగా కనిపించలేదు.  "నేను ఏం చెప్పాలో నాకు తెలియదు.  మిమ్మల్ని వదిలి వెళ్ళడం నాకు బాధగా ఉంది.  నిజంగా.  అయితే, అన్నీ సవ్యంగా జరిగాయని తెలిసి నాకు ఊరటగా ఉంది.  నన్ను నిందించకు.  వేరే దారి లేదు.  డబ్బు అందకపోతే నన్ను చంపేసేవాళ్ళు."

"చంపేస్తారా?" అని అతను ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు.  "అది అసాధ్యం.  అలా ఎప్పటికీ జరగదు.  అది కేవలం బెదిరింపు మాత్రమే.  డబ్బు చెల్లించేలా చేయడానికి."

"నాకు అంత నమ్మకం లేదు.  ఏది ఏమైనా, ఆ బెదిరింపు వల్ల నాకు భయంగా ఉంది.  స్వేచ్ఛగా ఉంటానని సంతోషంగా ఉంది." ఆమె కాసేపు ఆగి, "డబ్బు ఎప్పుడు తీసుకుంటారు? రేపా, శుక్రవారమా?" అని అడిగింది.

"ఖచ్చితంగా, ఎల్లుండి. జూలై నాలుగో తేదీ, శుక్రవారం.  బ్రహ్మం కు డబ్బు ఎక్కడ పెట్టాలో చెప్పే రెండో ఉత్తరం పంపడానికి మాకు ఒక రోజు ఎక్కువ కావాలి."

"మీరు దానిని ఎప్పుడు పంపబోతున్నారు?" అని ఆమె ఆందోళనగా అడిగింది. "నాల్గవ తేదీ సెలవు అని మరచిపోవద్దు. మెయిల్ డెలివరీలు ఉండవు."

"మిస్టర్ బ్రహ్మం ఏ సందర్భంలోనైనా దానిని పొందుతారు. మేము అతని స్వంత కార్యాలయం సమీపంలోని పోస్ట్ ఆఫీస్ నుండి ప్రత్యేక డెలివరీ ద్వారా పంపుతున్నాము. మేము ఈ రోజు మధ్యాహ్నం దానిని పరిష్కరించాలి. పొడవైన వ్యక్తి బహుశా దానిని మీకు నిర్దేశిస్తాడు. ఇది సంక్షిప్తంగా ఉంటుంది. అప్పుడు నేను దానిని ఈ రాత్రి లేదా రేపు ఉదయం చివరిగా మెయిల్ చేస్తాను. మిస్టర్ బ్రహ్మం రేపు మరియు శుక్రవారం అతని కార్యాలయంలో అందుబాటులో ఉండాలని చెప్పారు, కాబట్టి అతను అక్కడ ఉంటాడని నేను ఖచ్చితంగా అనుకుంటున్నాను. అతను దానిని సకాలంలో పొందుతాడు."

"అయితే నన్ను ఆ తర్వాత వదిలేస్తారా?"

"డబ్బు ఇక్కడికి రాగానే వదిలేస్తాం."

"కెమికల్ టెస్టులు చేయడానికి ఎంత టైమ్ పడుతుంది?"

"రసాయన పరీక్షలు ఉండవు. కట్టలు గుర్తించబడవని నిర్ధారించుకోవడానికి మేము కేవలం మోసం చేసాము. ఇప్పుడు ఎవరూ వాటిని గుర్తించరు. డబ్బు ఇక్కడ ఉన్న తర్వాత, వారు దానిని విభజిస్తారని నేను అనుకుంటున్నాను. అప్పటికి మనమందరం ప్యాక్ చేసి ఉండాలి. మేము నీ కళ్లకు గంతలు కట్టి, హైదరాబాద్ లో సురక్షితంగా మిమ్మల్ని వదిలిపెట్టే చోటికి తీసుకెళ్తాము. మేము నీ మణికట్టు చుట్టూ ఉన్న త్రాడులను వదులు చేస్తాము, తద్వారా మేము వెళ్లిపోయిన తర్వాత, నిన్ను నువ్వే స్వయంగా విడిపించుకోవచ్చు, కళ్ళకు గంతలు తొలగించి, సమీపంలోని ఇల్లు లేదా సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్కు వెళ్లి మిమ్మల్ని తీసుకెళ్లమని మిస్టర్ బ్రహ్మం కు కాల్ చేయవచ్చు. ఇది అంత సులభం. డబ్బు ఇక్కడకు తీసుకువచ్చిన తర్వాత, మీరు విడుదల చేయబడతారు."

ఆమె కొన్ని క్షణాలు మౌనంగా ఉంది.  ఆమె ముఖం గంభీరంగా ఉంది.  అతని వైపు చూసి, "నన్ను నిజంగా వదిలేస్తారని నీకెలా తెలుసు?" అని అడిగింది.

ఆమె భయపడటం చూసి అతను ఆశ్చర్యపోయాడు.  "అదే కదా ఒప్పందం, స్మితా.  నిన్ను ఎందుకు వదలకుండా ఉంచుతారు ?"

ఆమె చాలా సీరియస్గా ఉంది. "మిమ్మల్ని నమ్మొచ్చు.  ఇద్దరిని నమ్మొచ్చు.  కానీ ఆ పొడవైన, నీచుడైన వ్యక్తిని నమ్మలేను."

"మమ్మల్ని ముగ్గురినీ నమ్ముతావు కదా?  మేము ఎక్కువ మందిమి.  అతను ఒప్పుకోవాల్సిందే."

ఆమె సులభంగా నమ్మలేదు. "అతను ఇంతకు ముందు రెండుసార్లు తన మాటను నిలబెట్టుకోలేదు. అతను ఏమి అంగీకరించినా మరియు మీరు నాకు ఏమి వాగ్దానం చేసినా. అతను నన్ను అత్యాచారం చేయకూడదని మీకు మాట ఇచ్చాడు, కానీ అతను ఒంటరిగా ఇక్కడికి వచ్చి నన్ను అత్యాచారం చేశాడు. Ransom డబ్బును సేకరించడానికి ఎటువంటి ప్రయత్నం చేయబడదని అతను మీకు వాగ్దానం చేశాడు, కానీ అతను ముందుకు వెళ్లి మనం ఇక్కడ కలిగి ఉన్నదాన్ని Ransom కోసం కిడ్నాప్గా మార్చాడు. ఇప్పుడు అతను మిగతా మీతో పాటు, మీరందరూ చెల్లించిన తర్వాత నన్ను విడుదల చేస్తానని వాగ్దానం చేశాడు. అతను ఇతర సమయాల్లో చేసిన దానికంటే ఈసారి తన మాటను ఎలా నిలబెట్టుకుంటాడని నేను ఎలా నమ్మాలి ?"

"కానీ ఈసారి వేరేగా ఉంది.  ఇది చివరి పని. డబ్బు" అన్నాడు శరత్.  "మిమ్మల్ని వదిలేయడం తప్ప అతను ఇంకేం చేస్తాడు?"

ఆమె ఏదో చెప్పాలనుకుంది, కానీ చెప్పలేదు.  ఆమె మనసులో ఏదో భయం ఉంది.  అతను ఆమె తనతో చెప్పాలని అనుకున్నాడు.

అతను ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాడు.

"నాకు తెలీదు" అని ఆమె చివరికి అంది. "మిమ్మల్ని నమ్మినా, అతన్ని నమ్మలేను.  అతను చాలా క్రూరమైనవాడు.  ఎవరైనా అడ్డు వస్తే ఏమి చేయడానికైనా వెనకాడడు.  నేను అతని గురించి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు చెప్తే ప్రమాదం అని అనుకోవచ్చు."

శరత్ తల ఊపి, "అలా జరగదు.  నువ్వు అతన్ని వెతకవని, మళ్ళీ కలవవని అతనికి తెలుసు.  అతనికి అలాంటి ఆలోచన కూడా రాలేదు.  హింస గురించి చెప్తే, అతను చాలా మందిలాగే తన కోపాన్ని లోపలే దాచుకుంటాడు.  నువ్వు భయపడాల్సిన అవసరం లేదు, స్మితా.  అతనికి కావలసింది దొరికింది.  డబ్బుకు రక్తం అంటకూడదని అతను అనుకుంటాడు.  డబ్బు రాగానే నిన్ను వదిలేస్తాం" అన్నాడు.

ఆమె మళ్ళీ మౌనంగా ఉంది. "సరే, నువ్వు చెప్తే నమ్ముతాను.  నా ప్రాణం నీ చేతుల్లో ఉంది.  డబ్బు తీసుకున్నాక, ఆ పొడవైన వ్యక్తి తన మాట నిలబెట్టుకునేలా చూడాలి."

శరత్ చేయి పైకెత్తి, "నీకు నా మాట ఇస్తున్నాను.  అతన్ని నేను చూసుకుంటాను.  మా అమ్మానాన్నల మీద ఒట్టు" అన్నాడు.

ఆమె కొంచెం నవ్వి, "సరే, మళ్ళీ మీ మాట నమ్ముతాను" అంది.

"నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను."

ఆమె దగ్గరికి వచ్చి అతనిని ముద్దు పెట్టుకుని, చెంపను నిమిరింది. "నేను కూడా నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను.  గుర్తుంచుకోండి, నేను మిమ్మల్ని నమ్ముతున్నాను."

'కలల రాజు' వెళ్ళిపోయాడు. స్మిత సోఫా లో కూర్చుని తలుపు వైపు చూస్తూ ఉండిపోయింది.

తాను అతనితో అబద్ధం చెప్పానని ఆమెకు తెలుసు.

అతను బలహీనుడు.  ఇంకా ఇద్దరు కూడా అంతే.  రాహుల్ అంతటి శక్తి, పట్టుదల ఎవరికీ లేవు.  తనకు తప్ప.

బతకాలంటే, స్మిత తనని తప్ప ఇంకెవరినీ నమ్మకూడదు అని ఆమె నిర్ణయించుకుంది.

ఆమె పుస్తకం తీసుకుంది, కానీ తెరవలేదు.

ఆమె తీవ్రంగా ఆలోచిస్తోంది.  తన ప్రణాళిక గురించి ఆలోచిస్తోంది.  ఆమె ప్రణాళిక చాలా ప్రమాదకరమైనది, కానీ తప్పదు.  ఇది ఆమెకు ఉన్న ఒకే ఒక దారి.

స్మిత వెనక్కి కూర్చుని, అక్కడ ఉన్న సిగరెట్ ప్యాక్ నుండి ఒకటి తీసుకుని వెలిగించింది.  తర్వాత ఏం చేయాలో ఆలోచించడం మొదలుపెట్టింది.

శరత్ లివింగ్ రూమ్కి తిరిగి వచ్చేసరికి, మిగతా వాళ్ళు మరింతగా తాగి ఉన్నారు.  రాహుల్ సోఫా మీద పడుకుని, ఏదో పాట పాడుతున్నాడు.  రంజిత్ కుర్చీలో కూరుకుపోయాడు, కళ్ళు తేడాగా ఉన్నాయి.  ఆది కూడా తాగి, నిలబడలేకపోతున్నాడు.  సీసా కోసం తడబడుతూ వెళ్తున్నాడు.  అందరూ చిందరవందరగా ఉన్నారు.

"హే, హే, ఇక్కడ ఎవరున్నారో చూడండి," అని రాహుల్ పిలిచాడు. "స్వయంగా మాస్టర్మైండ్ ఇక్కడికి వచ్చారు, ప్రజల కోసం. ప్రతి ఒక్కరూ, శతాబ్దపు మాస్టర్ క్రిమినల్ను కలవండి, అభిమాన సంఘం అధ్యక్షుడు, ఆధునిక కాలంలోనే అతిపెద్ద దోపిడీని విజయవంతంగా నిర్వహించినందుకు మరియు బోనస్గా మాకు చాలా మధురమైన పూకుని అందించినందుకు క్రెడిట్ పొందాలి. హాయ్, మిస్టర్ శరత్. ఈ రోజు, మీరు ఒక మగాడు."

రాహుల్ చప్పట్లు కొట్టడం మొదలుపెట్టాడు. రంజిత్, ఆది కూడా అతనితో పాటు చప్పట్లు కొట్టారు.

శరత్ కు నవ్వాలని లేదు, కానీ గొడవ పడాలని లేదు.  అందుకే వాళ్ళతో కలిసిపోయాడు.  ఒంగి నమస్కరించాడు.  "ధన్యవాదాలు మిత్రులారా.  మీతో కలిసి ఇక్కడ ఉండటం నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది" అన్నాడు.

"కాస్త కూర్చొని డ్రింక్ వెయ్యి" అని రాహుల్ అన్నాడు.  "నువ్వు కూడా తాగాలి."

"సరే" అన్నాడు శరత్.

శరత్ కాఫీ టేబుల్ దగ్గరికి వెళ్ళి, ఆది చేతిలో ఉన్న ఖాళీ స్కాచ్ బాటిల్ తీసుకున్నాడు.  గ్లాస్లో పోసుకుంటూ, రాహుల్ మిగతా వాళ్ళతో మాట్లాడుతూ ఉండటం విన్నాడు.

"అవును, నిజంగా నమ్మలేకపోతున్నాను.  శరత్ కల నిజమవుతుందని ఎవరైనా అనుకున్నారా?  నేనైతే అనుకోలేదు.  కానీ ఇప్పుడు మనం నలుగురు రాజుల్లాగా ఉన్నాం.  ప్రపంచంలోనే అందరికంటే గొప్ప వ్యక్తితో ఉన్నాం.  ఇంకా చాలా డబ్బు కూడా వస్తోంది.  చాలా బాగుంది.  మనం మొదట్లో సంభోగం చేయడం మొదలుపెట్టినప్పుడు ఇంత పెద్ద లాభం ఉంటుందని ఎవరు అనుకున్నారు?  కొంతకాలం బాగానే అనిపించింది.  ఆ తర్వాత కొంచెం బోర్గా అనిపించింది.  అవును, అదంతా చాలా బాగుంది." అతను లేచి, మిగతా వాళ్ళను చూసి, "మనం విడిపోయే ముందు ఒక విషయం చెప్పాలి.  నన్ను తక్కువగా చూడొద్దు, కానీ మీకు తెలుసా?  స్మిత ని ఉద్రేకం పొందేలా చేసింది నేనే.  నమ్మకపోతే ఆమెను అడగండి" అన్నాడు.

శరత్ తన డ్రింక్ మింగి, రాహుల్ ని చిరాకుతో చూశాడు. అతను గొప్పలు చెప్పుకునేవాడిని చెప్పాలి. "అది నిజం కాదు," అని శరత్ చెప్పాడు. "ఆమె నాతో కూడా ఒక ఉద్రేకం పొందింది."

"సరే, మనలో ఇద్దరు," అని రాహుల్ చెప్పాడు.

"అబద్ధం" అని రంజిత్ తాగుతూ అన్నాడు. "నేను కూడా ఆమెను సంతోషపెట్టాను.  ఆమెను అడగండి చెప్తుంది."

"నేను కూడా" అని ఆది అన్నాడు.

"మీరందరూనా?" రాహుల్ ముఖం కోపంగా మారింది. "ఆమె అబద్ధం చెప్తోంది.  మీరు చాలా మంచివారని, మిమ్మల్ని ఎక్కువగా ప్రేమిస్తున్నానని, మిమ్మల్ని మాత్రమే పట్టించుకుంటానని ఎవరికైనా చెప్పిందా?  నాకైతే అదే చెప్పింది.  మీకు కూడా అదే చెప్పిందా?"

రంజిత్ తేన్పుకున్నాడు.  "నన్ను కూడా బెస్ట్ అని చెప్పింది."

ఆది తల ఊపాడు. "నన్ను కూడా."

శరత్ కు కోపం వచ్చింది. "ఆమె మీకు ఏమి చెప్పినా, మర్యాదగా చెప్పింది.  స్మిత నన్ను మాత్రమే ప్రేమిస్తుంది.  ఎందుకుంటే, మీరు ఆమెను డబ్బు కోసం వాడుకున్నారని ఆమెకు తెలుసు.  నేను మాత్రం ఆమెను ఆమె కోసమే ప్రేమించాను.  అది ముఖ్యం.  నేను ఆమెను ఇబ్బంది పెట్టను, కానీ ఆమెను అడిగితే, నన్నే ప్రేమిస్తున్నానని చెప్తుంది.  ఒక మహిళ ప్రేమిస్తే, ఒక మగాడికి తెలుస్తుంది."

రంజిత్ మళ్ళీ తేన్పుకున్నాడు. "అంటే, నువ్వు, నేను, మనమందరం.  ఆమెకు మనమందరం నచ్చాము.  అంతే కదా?  నాకు ప్రత్యేకంగా ఉండాల్సిన అవసరం లేదు.  నాకు కావలసింది నాకు దొరికింది.  ఆమెను ఎలా చూశానో, ఎలా వాసన చూశానో నేను ఎప్పటికీ మరచిపోలేను.  ఆమెకు బికినీ, పెర్ఫ్యూమ్ ఇచ్చినప్పుడు.  బహుశా నా భార్యకు కూడా అలాంటివి కొనివ్వాలి."

"ఒక్క నిమిషం ఆగండి," అని రాహుల్ అన్నాడు, సోఫాపై పూర్తిగా నిటారుగా కూర్చున్నాడు. "నీవు ఏమి మాట్లాడుతున్నావు, రంజిత్ ? నేను బికినీ లేదా పెర్ఫ్యూమ్ చూడలేదు. అవి ఎక్కడి నుండి వచ్చాయి? మేము అలాంటివి ఏవీ తీసుకురాలేదు."

రంజిత్ సిగ్గుతో భుజాలు ఎగరేశాడు. "నేను, వాటిని కొన్నాను. పెద్ద ఖర్చు చేసేవాళ్లలో చివరివాడిని. ఒక రాత్రి, ఆమె సహకరించడం ప్రారంభించిన తర్వాత, ఆమె నాకు కొన్ని విషయాలు కొనమని అడిగింది, తద్వారా ఆమె నాకు మరింత అందంగా కనిపించగలదు. అది అర్థం చేసుకోదగినది. మహిళలు ఎల్లప్పుడూ తమను తాము ఉత్తమంగా చూపించుకోవాలని కోరుకుంటారు. కాబట్టి నేను మరియు శరత్ ఆహార సామాగ్రిని తీసుకోవడానికి కామారెడ్డి కి వెళ్లినప్పుడు, నేను స్మిత కోసం కొన్ని అదనపు వస్తువులను తీసుకువచ్చాను. మీకు తెలుసని నేను అనుకున్నాను."

"మా సామాగ్రి కాకుండా మీరు మహిళల వస్తువుల కోసం అక్కడ షాపింగ్కు వెళ్లారా? ఆమె మిమ్మల్ని వాటి కోసం పంపిందా?" రాహుల్ మాటలు తడబడుతున్నాయి, కానీ అతను తేరుకుంటున్నట్లు కనిపించాడు.

"అందులో తప్పేమీ లేదు, రాహుల్," అని రంజిత్ వాదించాడు. "ఎవరి కోసం అని ఎవరూ ఊహించలేరు. పురుషులు ఎల్లప్పుడూ తమ భార్యలు మరియు ప్రియురాళ్ల కోసం వస్తువులు కొనడానికి వెళతారు. ఆ దుకాణాలు దేని కోసం."

"నాకు ఇది నచ్చలేదు" అని రాహుల్ మొండిగా అన్నాడు. "నేను ఆడవాళ్ళను నమ్మను.  ఈమె విషయంలో ఇంకా అనుమానంగా ఉన్నాను.  మొదట, ఆమె మనందరితో అబద్ధం చెప్పిందని తెలిసింది.  తర్వాత, నిన్ను వాడుకుందని తెలిసింది."

రంజిత్ కొట్టిపారేస్తూ, "ఏం చెప్తున్నావు రాహుల్ ?  ఆమె నన్నేం వాడుకుంటుంది?  ఆమె రెండు వారాలుగా గదిలో బందీగా ఉంది కదా!" అన్నాడు.

"నాకు తెలీదు" అని రాహుల్ అన్నాడు. "నాకు ఏదో తేడాగా ఉంది.  కాశ్మిరు లో ఉన్నప్పుడు ఎలా భయంగా ఉండేదో అలా ఉంది.  ఎప్పుడు వెనక్కి చూడాలో తెలియదు.  ఆమెను నమ్మలేకపోతున్నాను.  బహుశా మీరు ఎక్కడ షాపింగ్ చేశారో చెప్పే ఏదైనా గుర్తు వదిలేశారని ఆమె అనుకుంటుందేమో."

"నేను ప్రతిదీ తనిఖీ చేశాను," అని రంజిత్ గట్టిగా చెప్పాడు. "కానీ ఆమె మనం ఎక్కడ ఉన్నామో - పట్టణం - అని తెలుసుకున్నా, అది ఆమెకు ఎలా సహాయపడుతుంది?"

ఇంకా ఏకాగ్రతతో, రాహుల్ తన కాళ్ళపై తడబడుతూ నిలబడ్డాడు. "నేను మీకు చెప్తున్నాను నాకు ఇది నచ్చలేదు. బహుశా ఆమె మరికొంత తెలుసుకుని ఉండవచ్చు. ఆమె మరికొంత తెలుసుకుంటే నేను ఆమెను ఇక్కడ నుండి బయటకు వెళ్లనివ్వను. మీరు ఆమె గదిలో పెట్టిన ప్రతి వస్తువును నేను పరిశీలిస్తాను - ఖచ్చితంగా ఉండటానికి—"

"రాహుల్, ఆమెను వదిలేయ్" అని శరత్ లేచి అన్నాడు. "చిన్న విషయాన్ని పెద్దది చేయకు.  ఏమీ లేదు.  చివరి ఉత్తరం రాయడానికి ఆమె అవసరం.  ఆమెను ఇబ్బంది పెట్టకు."

"నేను ఇక్కడ బాసుని, నా దారికి అడ్డు రావద్దు" అన్నాడు రాహుల్.

రాహుల్ కారిడార్లోకి దూసుకుపోయాడు మరియు బెడ్రూమ్ వైపు పరుగు ప్రారంభించాడు. ఆది మరియు రంజిత్ తెరిచిన ద్వారం వద్దకు చేరుకునే సమయానికి అతను ఆమె తలుపు వద్దకు చేరుకున్నాడు, దానిని తెరిచి, లోపలికి వెళ్ళాడు. వారు అతనిని గదిలోకి అనుసరించారు. వెనుకబడి ఉన్నశరత్, జోక్యం చేసుకోవాలా వద్దా అని నిర్ణయించడానికి ప్రయత్నిస్తూ, బయట ఆగిపోయాడు. అతను రాహుల్ ని వ్యతిరేకించకూడదని, దీనికి అర్హమైన దానికంటే ఎక్కువ చేయకూడదని నిర్ణయించుకున్నాడు, ఎందుకంటే రాహుల్ కేవలం తాగుడుతో పెరిగిన పారానోయా నుండి నటిస్తున్నాడని మరియు అనుమానాస్పదంగా ఏమీ కనుగొనలేడని అతను ఖచ్చితంగా అనుకున్నాడు. అతని పారానోయిడ్ భయాలు తగ్గిన తర్వాత, అతను శాంతపడతాడు. తర్వాత వాళ్ళు తమ పని చూసుకోవచ్చు అని అనుకున్నాడు.

శరత్ లోపల ఏమి జరుగుతుందో గమనించాడు. బెడ్రూమ్ మధ్యకు చేరుకున్నరాహుల్, మొదటిసారి చూస్తున్నట్లుగా తాగుతూ దానిని పరిశీలిస్తూ నిలబడ్డాడు.

అతని ప్రవర్తనతో భయపడిన స్మిత, సోఫా నుండి త్వరగా వచ్చి రాహుల్ వైపు వెళ్ళింది. "ఏమిటి? ఏదైనా సమస్య ఉందా?"

"వదిలేయ్" అన్నాడు.  ఆమెను చూసి, "ఈ డ్రెస్ ఎప్పుడు వేసుకున్నావు?  ఎక్కడి నుండి తెచ్చావు?" అని అడిగాడు.

స్మిత కంగారుగా తన స్కర్ట్ను తాకుతూ, రంజిత్ ను చూసి, రాహుల్ తో, "మీ ఫ్రెండ్ కొనిచ్చాడు" అని అంది.

"అవును, నాకు తెలుసు" అన్నాడు. "నీ బట్టలు ఎక్కడ ఉన్నాయి?"

"డ్రాయర్లలో ఉన్నాయి.  చూపిస్తాను" అని చెప్పి రాహుల్ ని దాటబోతుంటే, అతను ఆమె చేయి పట్టుకుని వెనక్కి లాగి, "నాకు అడ్డు రావద్దు" అన్నాడు.

అతను డ్రాయర్ల దగ్గరికి తడబడుతూ వెళ్లి, ఒక్కొక్కటిగా లాగాడు.  ఆమె కొద్దిపాటి బట్టల్ని వెతికి, కొన్నిటిని తిప్పి చూసి, నేలకేసి విసిరేశాడు.

ఆ తర్వాత బాత్రూమ్లోకి వెళ్ళాడు.

కళ్ళు తిరుగుతున్న ఆది స్మిత దగ్గరికి వచ్చి, భుజం మీద తట్టి, "పర్వాలేదు" అన్నాడు. "మిమ్మల్ని వదిలేసే ముందు అతను అన్ని సరిగ్గా ఉన్నాయో లేదో చూస్తున్నాడు."

స్మిత కృతజ్ఞతతో తల ఊపింది, కానీ రాహుల్ ఎప్పుడు వస్తాడా అని భయంగా ఎదురుచూస్తూ ఉంది.

బాత్రూమ్ నుండి టాయిలెట్ వస్తువులను కదిలించే శబ్దాలు, మెడిసిన్ క్యాబినెట్ తలుపు తెరిచి, మూసివేయబడే శబ్దం, ఏదో ఒకటి నేలపై బౌన్స్ అయ్యే శబ్దం వినిపించాయి.

చివరికి, రాహుల్ ఖాళీ చేతులతో మరియు స్పష్టంగా నిరుత్సాహంగా బయటకు వచ్చాడు.

అతను ఆమెను క్లుప్తంగా చూశాడు, ఆపై పుస్తకాల కుప్పను గుర్తించాడు. అతను పుస్తకాల వైపు నడక ప్రారంభించాడు. స్వయంచాలకంగా, ఆమె అతనిని అడ్డుకోవడానికి కొన్ని అడుగులు వేసింది, ధైర్యంగా కనిపించడానికి మరియు దాచడానికి ఏమీ లేదని అతనికి చూపించడానికి ప్రయత్నించింది. "మీరు ఏమి వెతుకుతున్నారు?" అని ఆమె అడిగింది. "నాకు చెబితే బహుశా నేను సహాయపడగలను—"

అకస్మాత్తుగా రాహుల్ కి కోపం వచ్చింది.  ఆమెను పక్కకు నెట్టబోయి, ఆమె భుజాలు పట్టుకుని గట్టిగా ఊపాడు.  "నువ్వు మాకు సహాయం చేస్తావని అనుకుంటున్నావా, అబద్ధాలకోరు?  మా అందరినీ మోసం చేశావు.  మమ్మల్ని వెధవల్ని చేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నావు" అని కోపంగా అన్నాడు.  ఆమెను మళ్ళీ గట్టిగా ఊపుతూ, "మా గురించి నీకు ఏం తెలుసు?  సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఏం చెప్పాలనుకుంటున్నావు?" అని అడిగాడు.

"ఏమీ లేదు, నిజంగా" అని ఆమె అంది.  అతను ఆమె గొంతు పట్టుకున్నాడు.  ఆమె ఊపిరాడలేక, "ఆపు, నన్ను చంపేస్తున్నావు" అని కేకలు వేసింది.

"అబద్ధాలు చెప్పడం ఆపకపోతే నిన్ను చంపేస్తాను.  నిజం చెప్పు.  మేమే బెస్ట్ అని చెప్పి మమ్మల్ని ఎందుకు మోసం చేశావు?  రంజిత్ ను మాకు చెప్పకుండా నీ కోసం వస్తువులు కొనమని ఎందుకు చెప్పావు?"

"ఆపు, అది తప్పు" అని రంజిత్ అన్నాడు.

రాహుల్ రంజిత్ ను పట్టించుకోలేదు.  అతని వేళ్ళు ఇంకా స్మిత గొంతు మీదే ఉన్నాయి.  "నేను నిన్ను కనిపెట్టాను.  ఇక నన్ను మోసం చేయలేవు.  దాదాపు రెండు వారాలుగా వాళ్ళు నిన్ను వాడుకుంటున్నారు.  నువ్వు ఏదో తెలుసుకోవాలని చూస్తున్నావు.  సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు చెప్పడానికి ఏదో తెలుసుకున్నావు కదా?  ఏం తెలుసో చెప్పు.  లేకపోతే నిన్ను చంపేస్తాను.  మాట్లాడు" అని గద్దించాడు.

"ఏమీ లేదు!  నువ్వు పిచ్చిగా ప్రవర్తిస్తున్నావు" అంది ఆమె.

కోపంతో అతను ఆమెను గట్టిగా కొట్టాడు.  ఆమె వెనక్కి పడిపోయింది. ఆది, రంజిత్ అతని వెనకాలే వస్తుండగా, అతను ఆమె వైపుకు వెళ్తున్నాడు.

అతను ఆమెను కోపంగా చూస్తూ, "నిజం చెప్పు, లేకపోతే నీ నోరు పగలగొడతాను" అన్నాడు.

ఆమె చేయి ముఖాన్ని కాపాడుకోవడానికి పైకి ఎత్తి, "వద్దు, వద్దు" అని భయంగా అంది.

"నువ్వే తెచ్చుకున్నావు" అన్నాడు.  అతను కాలు వెనక్కి తీశాడు.  ఆది అతన్ని ఆపడానికి ముందుకు వచ్చాడు.

స్మిత ఆదిని చూసి, "ప్లీజ్, ఆదినారాయణ గారు, నాకు ఏమీ తెలీదని చెప్పండి!" అని వేడుకుంది.

రాహుల్ స్తంభించిపోయాడు. ఆమెను చూస్తూ, ఆపై నెమ్మదిగా, అతను తిరిగాడు మరియు అతని కళ్ళు గందరగోళ పడుతున్న అకౌంటెంట్పై స్థిరపడ్డాయి. తర్వాత ఆది ని చూసి, "ఓహో, ఇప్పుడు ఆది గారు అన్నమాట.  అంటే నిజం బయటపడింది.  ఆమె మన పేర్లలో ఒకటి తెలుసుకుంది.  నాకు కావలసింది అంతే" అన్నాడు.  స్మితని వదిలి, రంజిత్ ను, తర్వాత శరత్ ను చూశాడు.  తల ఊపి, "సరే, మిగతా వాళ్ళం ఆది గారి నుండి కొంచెం వివరణ వినాలి.  సరేనా?  రండి" అన్నాడు.

అతను తలుపు వైపు వెళ్ళాడు.

ఆది కదిలి, భయపడిన కుందేలులాగా స్మిత ని చూసి, మిగతా వాళ్ళ వెనకాలే తడబడుతూ వెళ్ళాడు.

స్మిత పడిపోయిన చోటే ఉండిపోయింది.  తన తీర్పు కోసం ఎదురుచూస్తున్న ఖైదీలాగా వాళ్ళను చూస్తూ ఉంది.

***

[vmraj528]

good narrative

[ramd420]

అప్డేట్ లు బాగున్నాయి

[yekalavyass]

రాహుల్ నోట్ బుక్ అని రాసారు, శరత్ అని రాయడానికి బదులు!

[anaamika]

good narrative

Thank you 

[anaamika]

అప్డేట్ లు బాగున్నాయి

ధన్యవాదాలు 

[anaamika]

రాహుల్ నోట్ బుక్ అని రాసారు, శరత్ అని రాయడానికి బదులు!

నా తప్పుని చూపించినందుకు చాలా సంతోషం.

ఇంగ్లీష్ నుండి తెలుగు కి convert చేసి కాపీ పేస్ట్ చేస్తున్నప్పుడు చూసుకోలేదు.

[tshekhar69]

Story is going nicely. Keep going......