Thriller అభిమాన సంఘం

[ramd420]

సూపర్ గా రాస్తున్నారు

[anaamika]

A twist ??

Thanks

[anaamika]

శరత్ గంజాయి పీల్చుతున్నాడు అని చదివినప్పుడె యిది వూహించాను.

మీ ఊహా శక్తికి నా వందనం

[anaamika]

సూపర్ గా రాస్తున్నారు

అభినందిస్తున్నందుకు చాలా చాలా సంతోషం

[anaamika]

ఆ నలుగురూ గురువారం తెల్లవారుఝామున పడుకున్నారు. దానితో ఆలస్యంగా లేచిన శరత్ brunch తయారుచేసాడు. రాహుల్ కూడా తల దువ్వుకుని వచ్చి మిగిలిన వాళ్ళతో కలిసాడు.

శరత్ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర ముఖ్య స్థానంలో కూర్చుని, మిగిలిన అభిమాన సంఘ సభ్యుల వైపు చూసాడు. అక్కడున్న ఎవరికీ అదొక సెలవు దినంలా, ఎంజాయ్ చేయడానికి వచ్చినట్లు అనిపించడం లేదు. ఆది మునగదీసుకుని వున్నాడు. రంజిత్ ఇంకో లోకంలో ఉన్నట్లు ఎటో చూస్తున్నాడు. తన ఎదురుగా వున్న అద్దంలో తనని తాను చూసుకున్న శరత్ కి ఆత్మపరిశీలన చేసుకున్నట్లు అనిపించింది. రాహుల్, ఒక్కడే చాలా హాయిగా కనిపించాడు.

తన ప్లేట్ లో తినడానికి పెట్టుకున్న రాహుల్ మిగిలిన వారి వైపు చూసాడు. అతను వాళ్ళను చూసి విచిత్రమైన శబ్దం చేసాడు.

"మనం ఇక్కడికి సెలవు మీద ఎంజాయ్ చేయడానికి వచ్చినట్లుగా, మీ ముఖాల్ని చుస్తే అనిపించడంలేదు. మీకు ఏమైంది ? మీరు ముగ్గురూ నిన్న రాత్రి ఆ సెక్స్ బొమ్మతో గడపలేదా ?" అని అడిగాడు.

ఎవరూ సమాధానం చెప్పలేదు.

రాహుల్ తినడం మొదలు పెట్టాడు.

"నేను ఇంకా మీరు ఆమె గది బయట మీ వంతు కోసం లైన్ లో నిలుచుని ఉంటారని అనుకున్నా" అన్నాడు రాహుల్.

"అందుకు తొందర ఏముంది. మనకి ఇంకా పదమూడు రోజులు మిగిలాయి" చెప్పాడు రంజిత్.

"బహుశా అది నీకు సరిపోతుందేమో. నాకు మాత్రం సరిపోదు. అయినా మీరు నా ప్రశ్నకి సమాధానం చెప్పనే లేదు. మీరు ఆమెతో నిన్న రాత్రి ఎంజాయ్ చేశారా ? లేదా ?" మిగిలిన వాళ్ళ వైపు అనుమానంగా చూస్తూ అడిగాడు రాహుల్.

"నేను ఎంజాయ్ చేశా" తన ప్లేట్ లో ఉన్నదాన్ని తింటూ చెప్పాడు రంజిత్.

"ఎలా అనిపించింది ? అద్భుతంగా లేదా ?"

"అద్భుతమే" చెప్పాడు రంజిత్.

"మరి నీ సంగతి ఏమిటి ఆది ?"

ఆది అయిష్టంగా తలూపాడు.

"గడిపా. అలా గడపాలని అనుకోలేదు అయితే నన్ను నేను అదుపులో పెట్టుకోలేక పోయాను" చెప్పాడు ఆది.

"నువ్వు చేసిన పనికి నా అభినందనలు. ఇప్పుడు నువ్వు మగాడివని అనిపించుకున్నావు" నవ్వుతూ చెప్పాడు రాహుల్. అతను శరత్ వైపు తిరిగాడు.

"మన నాయకుడు ఇంకా ఏమీ చెప్పలేదు" అన్నాడు.

శరత్ తన కుర్చీలో అసహనంగా కదిలాడు. తన ప్లేట్ నుండి తల పైకి లేపలేదు.

"మీరు అందరూ పడుకున్నాక నేను ఆమె గదిలోకి వెళ్ళాను. పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. నేను ఒప్పుకుంటున్నా" అన్నాడు.

"అదీ సంగతి. ఇప్పుడు నీకు నువ్వు ఒక పెద్ద నేరస్తుడిలా అనుకుంటున్నావా ? నాకైతే నువ్వు అలా కనిపించడం లేదు మరి" అన్నాడు రాహుల్ అభినందించినట్లు.

"అయితే నాకు కూడా పెద్దగా ఏమీ అనింపించలేదు. అయినా నేను ఆమెని అలా కోరుకోలేదు" అన్నాడు శరత్.

"అయితే, నువ్వైతే చేసావుగా" వదలకుండా అన్నాడు రాహుల్.

అందుకు శరత్ సమాధానం చెప్పలేదు.

అతను చేసాడు, చేయాల్సి వచ్చింది, చేయలేదు ఏదీ చెప్పలేదు. సాంకేతికంగా చెప్పాలంటే - అతను చేయలేదు. అయితే అతని ఉద్దేశం ప్రకారం, అతనికి చేయాలని వుంది, అందుకు ప్రయత్నించాడు, మానభంగం అనే నేరాన్ని చేయడానికి ప్రయత్నించాడు.

నిరాశాజనకమైన రాత్రిలో, నిద్రకు ముందు, తాను తన సిద్దాంతాలు మరియు హామీలకు విరుద్ధంగా ప్రవర్తించడానికి ప్రేరేపించినదేంటో అర్థం చేసుకునేందుకు ప్రయత్నించాడు. తన ప్రవర్తన పూర్తిగా గంజాయి మత్తుపై ఆధారపడి ఉందని అనుకోవడం సరి కాదు అని అతనికి నిశ్చయంగా తెలిసింది. మరొకటి, మరింత సంక్లిష్టమైనది, అతన్ని ప్రేరేపించింది - తన దృష్టిలో రాహుల్ ఒక సామాజిక ఒప్పందాన్ని ఉల్లంఘించి, బలమే హక్కు అన్న నిబంధనను ఏర్పరచినప్పుడు, రంజిత్ ఆ మార్గాన్ని అనుసరించినప్పుడు, ఆది లాంటి చట్టం మరియు వ్యవస్థ పట్ల అనుకూలంగా ఉన్న వ్యక్తి కొత్త నిబంధనను అంగీకరించినప్పుడు, ఒక హింసాత్మక ఘటన చోటుచేసుకుంది. వారి నైతికత పూర్తిగా తలకిందులుగా మారిపోయింది.

కానీ ఆ మార్పు తక్షణమే జరిగిందా అని శరత్ ఆలోచించాడు. బహుశా, వారు క్రమంగా, కొద్దికొద్దిగా  చెడిపోయారు. తమ కోరికను నెరవేర్చుకోడానికి సమాజపు పరిమితులు దాటి తీసుకున్న ముఖ్యమైన అడుగు అయి ఉండవచ్చు. తమ అబద్ధాలు, తమ మారుపేర్లు, తమ మత్తు, తమ అపహరణలతో, నాగరిక ప్రవర్తనను విడిచిపెట్టారు. కోరికకు లొంగి, మొదటి అత్యాచారం జరిగినప్పుడు, నాగరికతను మర్చిపోయారు. ఎవరికి జవాబు చెప్పాల్సిన అవసరం లేకుండా, వారు నిబంధనలను తిరిగి నిర్వచించుకుని అలా చేశారు. ఒక తప్పును, మెజారిటీ ద్వారా, సరియైనదిగా చేయడానికి చూసారు. వారి అభిమాన సంఘం మూడవ వంతు కొత్త నిబంధనలను అంగీకరించింది. తాను చేసిన చర్యను తాను కూడా సమర్ధించుకున్నాడు.

రాహుల్ ఏదో ప్రశ్నను అడుగుతుండగా, శరత్ తన ఆలోచనల నుండి బయటపడ్డాడు.

"ఆమెని ఎవరైనా ఈరోజు ఉదయం చూసారా ?"

"నేను చూసాను. నేను మీ అందరికన్నా ముందుగా నిద్ర లేచాను. తనకి ఏమైనా సహాయం చేయగలనేమో అని తెలుసుకోడానికి వెళ్లాను" చెప్పాడు శరత్.

"అనుకున్నా, నువ్వు అప్పుడే నీ రెండో రౌండ్ ని, మా కన్నా ముందుగానే మొదలు పెట్టావన్నమాట" గుర్రుగా అన్నాడు రాహుల్.

"లేదు, చెత్తగా మాట్లాడకు. నువ్వు అనుకున్నట్లుగా నేను ఆమె మీద చేయి కూడా వేయలేదు. తన పరిస్థితి ఎలా వుందో తెలుసుకోవాలని వెళ్ళాను" కోపంగా గట్టిగా చెప్పాడు శరత్.

"ఎలా వుంది మరి ?" తన మూతిని తుడుచుకుంటూ అడిగాడు రంజిత్.

"నిన్న ఎలా వుందో ఈరోజు కూడా అలానే వుంది. నీరసంగా, కోపంగా వుంది. నాతో మాట్లాడడానికి ఇష్టపడలేదు. తాను బాత్ రూమ్ వాడుకోవడానికి కట్లు విప్ప దీసినప్పుడు, నాతో గొడవపడుతుందేమో అని అనుకున్నా. అయితే తాను చాలా నీరసంగా వుంది. నేను తనకి తినిపించడానికి, ఏదైనా తాగించడానికి ప్రయత్నించాను అయితే జ్యూస్ మాత్రమే తాగింది. నేను మళ్ళీ కట్లు కట్టి వచ్చేసా" చెప్పాడు శరత్.

"చూడడానికి ఎలా వుంది ?" అడిగాడు రంజిత్.

"చూడడానికా ?"

"ఇంకా అందంగానే అనిపిస్తుందా ?"

"ఇంతకుముందు కన్నా ఎక్కువగా" నిజాయితీగా చెప్పాడు శరత్.

"అలాంటప్పుడు ఎందుకు దెంగకుండా వచ్చావు ?" రాహుల్ తెలుసుకోవాలని అడిగాడు.

"దానికీ, దీనికీ ఏమి సంబంధం వుంది ? నిజం చెప్పాలంటే, బలవంతం చేస్తూ అనుభవిస్తే, అందులో ఏమి సంతోషం ఉంటుంది ?" అసహ్యంగా రాహుల్ కి చెప్పాడు శరత్.

"దేవుడా !! మళ్ళీ మన రక్షకుడు తిరిగి ప్రవేశించాడు. నేను నా ఆనందాన్ని, సంతోషాన్ని నాకు ఎలా కావాలంటే అలా తీసుకుంటా" చెప్పాడు రాహుల్.

అప్పుడు ఆది, శరత్ కి సపోర్ట్ చేస్తూ మాట్లాడాడు.

"శరత్ చెప్పిన దానిలో నిజం వుంది. ఒక నిస్సహాయ స్థితిలో వున్న మనిషి తో అవకాశాన్ని తీసుకోవడం నాకూ నచ్చదు. దానిని మామూలు సెక్స్ అనరు. ఎలా చెప్పాలి - అది హస్తప్రయోగం లా - చచ్చిన శవం తో చేసినట్లు - నాకు ఆ ఆలోచనే ఇబ్బందిగా అనిపిస్తుంది" అన్నాడు ఆది.

"నువ్వు చాలా ఎక్కువ చేసి చెబుతున్నావు ఆది. ఆమె గతాన్ని చుస్తే, నాకేమీ తప్పు చేసిన భావం లేదు. అయితే, ఒకటి ఒప్పుకుంటా, ఆమెని అలా కట్టేసి, ఇష్టం లేనట్లు తన్నుతూ, తిడుతూ ఉంటే, అందులో పెద్ద ఎంజాయ్ ఏముంటుంది" ఆది మాటలకి అడ్డు తగులుతూ చెప్పి, రాహుల్ వైపు తిరిగి "అలా బలవంతంగా అనుభవించడం వల్ల మనకి పూర్తి సంతోషం దక్కదు. నువ్వు దానిని ఒప్పుకోవాల్సిందే రాహుల్" అన్నాడు రంజిత్.

"ఏమో, అదంతా నాకు తెలియదు. నన్ను ప్రతిఘటిస్తుంటే నాకేమీ ఇబ్బంది లేదు. నా కోరిక ఇంకా పెరుగుతుంది. అయితే, నువ్వు చెప్పింది కూడా నిజమే రంజిత్. మనం తనని దెంగుతుంటే, తాను మనకి సహకరిస్తుంటే, అది ఎక్కువ మజాగా ఉంటుంది. నేను, దాని పొగరు అణచడానికి, చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది. నాకు సహకరిస్తే, ఆ శక్తి అంతా ఎక్కడ ఉపయోగించుకోవాలో అక్కడ ఉపయోగించే వాడిని - దాని లో లోతుల్లో" అన్నాడు రాహుల్.

అక్కడున్న ఆహారం చల్లగా అవడంతో, శరత్ దానిని వేడి చేయడానికి వంటగది లోకి వెళ్ళాడు. అతనికి రాహుల్ అలా బూతులు మాట్లాడడం నచ్చలేదు. అయినా అతడు వాళ్ల సంభాషణని అడ్డుకునే ప్రయత్నం చేయలేదు.

"నేను, ఆమెని మనకి సహకరించేట్లు బుద్ది కలగాలని కోరుకుంటున్నా. అలా గనక మారితే, మన ఈ సెలవలకి పూర్తి న్యాయం జరిగినట్లే" ఆశగా చెప్పాడు రంజిత్.

"అలా జరిగితే, నాకు తప్పు చేశానన్న భావం పోతుందని అనుకుంటున్నా" చెప్పాడు ఆది.

"తొక్కేమీ కాదు, సహకరించాలని అనుకోకపోతే పోనివ్వు. మనం చేయగలిగింది ఏమీ లేదు. అందువల్ల పెద్ద తేడా ఉండదు" అన్నాడు రాహుల్.

"ఒకవేళ తాను సహకరించకపోతే, నేను నిన్న రాత్రి చేసినట్లు చేయగలనని అనుకోవడంలేదు. రాత్రి అంతా నేను చేసిన పనికి పశ్చాత్తాప పడుతూనే వున్నా" అన్నాడు ఆది.

"నేను నీలా అనుకోవడంలేదు. అది ఇక్కడ ఉన్నంత కాలం నేను దెంగుతూనే ఉంటా. ఆమె సహకరించకపోతే, నాకు అలా చేయడం కష్టం అవుతుంది. నేనింతవరకు ఎవరినీ అలా చేయలేదు. ఒప్పుకుంటే ఇప్పుడు పొందిన అనుభూతికి వంద రెట్లు ఎక్కువ ఎంజాయ్ చేయగలం" చెప్పాడు రంజిత్.

"ఓయ్ శరత్, నువ్వేమంటావు ?" వంటగది లోకి చూస్తూ అడిగాడు రాహుల్.

"లేదు లేదు. నేను తనని బలవంతం చేయను. గట్టిగా నిర్ణయించుకున్నా. నేను బలవంతం చేసి నా మనసుని చంపుకుని బ్రతకలేను. మీ సంగతి నాకు తెలియదు. ఒకవేళ ఆమె ఒప్పుకుంటే, మనం మొదట్లో అనుకున్నట్లు, అప్పుడు ఏ ఇబ్బందీ ఉండదు" సమాధానం ఇవ్వడానికి వంటగది తలుపు దగ్గరికి వచ్చి చెప్పాడు శరత్. అతను తిరిగి లోపలికి వెళుతుండగా రాహుల్ అతడిని ఆపాడు.

"నువ్వు ఎవరికోసం వండుతున్నావు ? నీ మనసులో అసలు ఏముంది ?" అని ప్రశ్నించాడు రాహుల్.

అతడిని పక్కకి తోసి, ఒక పళ్లెంలో ఆహార పదార్ధాలు తీసుకుని బయటికి వచ్చాడు శరత్.

"వాటిని ఎక్కడికి తీసుకెళుతున్నావు ?" వెంటనే ప్రశ్నించాడు రాహుల్.

"స్మిత కి ఇవ్వడానికి"

"స్మితకా ?"

"అవును, గత ముప్పై గంటల నుండి ఆమె ఘన పదార్ధమేదీ ముట్టుకోలేదు. ఆకలికి అలమటించి పోతుండవచ్చు. ఇది ఇస్తే ఆనందపడుతుంది".

"తప్పకుండా ఆనందిస్తుంది. అయితే మనం ఇస్తేనే కదా! నాకు ఆ పళ్లెం ఇవ్వు" అని శరత్ ఆశ్చర్యంతో చూస్తుండగా, అతను ప్రతిఘటించే లోపు ఆ పళ్లాన్ని రాహుల్ లాక్కున్నాడు.

"అందరూ వినండి, ఇప్పుడే నాకొక ఆలోచన వచ్చింది. మన ఇబ్బంది పోయినట్లే, ఆమె మనకి సహకరించే మార్గం దొరికింది" అన్నాడు రాహుల్.

"నువ్వు దేని గురించి మాట్లాడుతున్నావు రాహుల్ ?" రంజిత్ తెలుసుకోగోరాడు.

"చూడు, మనం కుక్కలకి ఎలా శిక్షణ ఇస్తాము ? ఇందులో ముఖ్యమైన అంశం ఏమిటంటే - ఆహారాన్ని ఇవ్వడం - ఇవ్వకపోవడమే. నువ్వు కుక్కకి ఏదన్నా నేర్పించాలని అనుకుంటే, దానికి ఆ పని నేర్చుకుంటేనే ఆహారం దొరుకుతుందని అర్ధమయ్యేలా చేస్తాం. నేర్చుకోకపోతే కడుపు మాడుస్తాము. ఇది ఆ కుక్క తెలుసుకోడానికి కొంత సమయం పడుతుంది అయితే అది తెలుసుకుని తీరుతుంది" చెప్పాడు రాహుల్.

"బుద్ధి ఉందా రాహుల్ నీకు ? ఆమె కుక్క కాదు. ఆమె మనిషి" తన తీవ్ర అభ్యంతరాన్ని చెప్పాడు శరత్.

రాహుల్ చేతిలో వున్న పళ్ళాన్ని లాక్కోవడానికి ప్రయత్నించాడు కానీ రాహుల్ అందనివ్వలేదు.

"ఇప్పుడు ఇక్కడ తేడా ఏమీ లేదు. నేను చెబుతున్నాను వినండి. ఒక ఆడకుక్క కుక్క, ఒక ఆడకుక్క అమ్మాయి, ఇద్దరినీ ఒకేలా దారికి తేవచ్చు. నేను మిలిటరీ లో వున్నప్పుడు, యుద్ధ సమయంలో, దొరికిన ఖైదీలతో అలా చేసే వాళ్ళని దారికి తెచ్చుకునే వాళ్ళం. కాబట్టి నేను చేస్తున్న పనికి అడ్డు రాకండి. ఇక్కడ ఏది జరగాలన్నా ఇకనుండి నేను చెప్పినట్లే జరగాలి" చెప్పాడు రాహుల్.

"బహుశా రాహుల్ చెప్పింది కరెక్ట్ కావొచ్చు. అతనికి ఒక అవకాశం ఇచ్చి చూద్దాం" రంజిత్, శరత్ కి చెప్పాడు.

పెరుగన్నం తింటున్న ఆది ఆశ్చర్యపోయాడు.

"అసలు నువ్వు ఏమి చేయాలని అనుకుంటున్నావు రాహుల్ ?" అని అడిగాడు.

"నువ్వు కూడా నాతో వచ్చి చూడు. అయితే నేను చేసే పనికి అడ్డు పడొద్దు" అంటూ పళ్ళాన్ని తీసుకుని ముందుకు కదిలాడు.

వాళ్ళందరూ రాహుల్ వెనుక వరుసగా నడుచుకుంటూ వెళ్లి బెడ్ రూమ్ తలుపు దగ్గర ఆగారు.

"మీరు ఇక్కడే వుండండి. నా ప్రతిభను ఇక్కడే నిలుచుని గమనించండి" అంటూ వాళ్ళని చూసి నవ్వాడు.

అతను తలుపు కి ఎదురుగా నిలబడి, తిన్నగా నిలబడి, చేతిలో వున్న పళ్ళాన్ని మీదకి లేపి, తలుపుని రెండో చేతి వేళ్ళతో తట్టి "మేడం, నేను మీ వంట మనిషిని. మీ లంచ్ తయారైంది" అని హోటల్ లో సర్వర్ చెప్పినట్లు అన్నాడు.

అతను మిగిలిన వాళ్ళ వైపు చూసి, తలుపు బార్లా తెరిచి, లోపలికి వెళ్ళాడు.

శరత్ తలుపు దగ్గరికి వెళ్లి లోపల ఏమి జరుగుతుందా అని చూస్తున్నాడు. ఆమె లోపల మంచం మీద తెరుచుకుని వున్నట్లుగా పడుకుని వుంది. అయితే అంతకుముందు శరత్ వచ్చినప్పుడు ఆమె మీద కప్పిన దుప్పటి అలానే వుంది. పళ్ళాన్ని పట్టుకుని వస్తున్న రాహుల్ ని పట్టించుకోకుండా ఆమె తన మీదున్న ceiling వైపే చూస్తుంది.

"హే అందగత్తె, ఈరోజు ఉదయం మీకెలా వుంది ?" అడిగాడు రాహుల్.

ఆమె సమాధానం ఇవ్వలేదు.

దుప్పటిని కొద్దిగా పక్కకి జరిపి, పళ్ళాన్ని అక్కడ ఆమెకి ఆహరం కనిపించేలా పెట్టాడు రాహుల్.

"ఆకలితో అలమటించి పోయుంటావు. వాసన చూడు. గుడ్లు, ఆమ్లెట్ తెచ్చాను. వాసన బావుంది కదా. ఇంకా ఏమి తెచ్చానబ్బా ? బత్తాయి రసం, వెన్న రాసిన బ్రెడ్, వేడి వేడి కాఫీ వున్నాయి. నీకు బలం రావాలని మేము అనుకున్నాము. నేను నీ ఒక చేతి కట్లు విప్పుతా. దానితో తిను. అయితే పిచ్చి పిచ్చి పనులు చేయవని అనుకుంటున్నా. నేను ఒక ప్రక్కన వుండి నిన్ను గమనిస్తుంటా. అలాగే ఇది కూడా గమనిస్తుంది" అని చెప్పి తన జేబు నుండి రివాల్వర్ తీసుకుని, నడుము మీద చేతులు ఉంచి నిలబడ్డాడు.

ఆమె తన తల త్రిప్పి అతని వైపు చూసింది కానీ ఏమీ మాట్లాడలేదు.

అతను తన రివాల్వర్ ని తిరిగి జేబులో పెట్టుకున్నాడు.

"నీ ఆహారంలోకి ఇంకా ఏమైనా కావాలా ?" అని అడిగాడు.

ఆమె తన పెదవులు కొరుకుతూ, మాట్లాడడానికి కష్టపడింది. చివరికి మాటలు బయటికి వచ్చాయి.

"నీలో ఇంకా ఏ మాత్రమైనా మర్యాద అనేది మిగిలి ఉంటే, నాకు మత్తుమందో, నిద్ర మాత్రనో ఇవ్వు. ఏది అయినా పర్లేదు" అంది.

"నువ్వు వాడేది మా దగ్గర ఉంది. Nembutal కదా ! చూసావా ? నీ గురించి మేము చాలా ఆలోచించాము".

"అది ఒకటి నాకు ఇస్తావా ?"

"తప్పకుండా. తెచ్చిన మొత్తం భోజనం కూడా ఇస్తా. నిజం చెప్పాలంటే, నువ్వు ఏది అడిగినా ఇస్తాము ఇకనుండి. అయితే నువ్వు తీసుకున్న ప్రతి దానికి నువ్వు తిరిగి చెల్లించాల్సి ఉంటుంది".

"తిరిగి ఇవ్వాలా ? ఏమి తిరిగి ఇవ్వాలి ? నాకు తెలియడం లేదు".

"ఈ ప్రపంచంలో ఎవ్వరూ ఏదీ ఉచితంగా ఇవ్వరు. ప్రపంచం ఎవ్వరికీ బాకీ ఉండదు అని మా అమ్మమ్మ చెప్పేది. అది నిజం కూడా. నువ్వు పొందే దానికి నువ్వు చెల్లించాలి. ఏదీ ఉచితంగా రాదు. ఇక్కడ కూడా నీకు అది వర్తిస్తుంది. నువ్వు ఎంత పెద్ద స్టార్ వి అయినా, ఎన్ని డబ్బులున్నా సరే. నీకు మూడు పూటలా భోజనం పెడతాం. నీ మాత్రలని నీకు ఎప్పటికప్పుడు ఇస్తుంటాం. నువ్వు కోరే ప్రతిదీ, మాకు అందుబాటులో వున్నది ఇస్తాము. అందుకు ప్రతిఫలంగా నువ్వు ఒకటి మాకు ఇవ్వాలి. అదేంటో తెలుసా ?"

ఆమె ఏమీ మాట్లాడలేదు.

"నువ్వు కోరినవన్నీ ఇస్తున్నా, మేము కోరుకునేది చాలా చిన్నది. నువ్వున్న పరిస్థితిలో, నువ్వు వుండే గది ఖర్చు, బస ఖర్చు నువ్వు ఇవ్వలేవు. ఒక్కటి మాత్రం ఇవ్వగలవు. మేము అడిగేది కూడా అదే. నీ స్నేహం".

ఆమె ఏమి చెబుతుందా అని ఎదురుచూశాడు. ఆమె అతడిని ఏ భావం లేకుండా చూసింది కానీ ఏమీ మాట్లాడలేదు.

"ఇప్పుడిక నీ చేతుల్లో ఉంది. ఈ వేడి వేడి భోజనం తినడానికి సిద్ధంగా ఉంది. నీ నిద్ర మాత్రలు ఒక్క నిమిషంలో నీ ముందు ఉంటాయి. త్వరలో నీకు కట్టిన కట్లు కూడా తీసివేయ బడతాయి. నిన్ను మంచానికి కట్టి ఉంచం. మేము నీ నుండి కోరుతుంది, ఈ కొట్లాటలు, తిట్లు, బలవంతాలు కాదు. సహకరించడం. నువ్వు మాతో ఎలా వ్యవహరిస్తావో, మేము నీతో అలానే వ్యవహరిస్తాము. ఇప్పుడు చెప్పు. ఏమంటావు ?"

తలుపు దగ్గర నిలబడి చూస్తున్న శరత్ కి ఆమె ముఖం కోపంతో ఎర్రగా మారడం కనిపించింది.

"దెంగెయ్యారా పిచ్చ నా కొడకా, దొంగ లంజాకొడకా - ఇలా అంటా. బండరాళ్ల కింద బ్రతికే జెర్రీ లాంటి వాడివి నువ్వు. పాక్కుంటూ అక్కడికే వెళ్ళు. నువ్వు, నీ సహచరులు అందరూ, మీరు తెచ్చిన భోజనాన్ని, తెస్తామన్న మాత్రలని మడిచి మీ గుద్దల్లో పెట్టుకోండి. నా సమాధానం ఇది. నేను మీకు ఏమీ ఇవ్వను. మీకు ఏమి కావాలో మీరు తీసుకోండి - రాత్రి తీసుకున్నట్లు. అయినా నా అంతగా నేను మీకు ఏమీ ఇవ్వను. ఇది బాగా గుర్తుపెట్టుకుని నా కళ్ళ ముందునుండి బయటికి దెంగెయ్యి, లంజాకొడకా".

"నీ సమాధిని నువ్వే తొవ్వుకున్నావు. అందులోనే వుండు" నవ్వుతూ చెప్పాడు రాహుల్.

మళ్ళీ తన నటనని మొదలుపెట్టి, పెట్టిన పళ్ళాన్ని తీసి, పరిశీలించి, దాని వాసన పీలుస్తూ, ముఖాన్ని ప్రకాశవంతం చేసాడు. బత్తాయి రసాన్ని ఒక గుక్క తాగి, పెదవుల్ని తుడుచుకున్నాడు. ఆమ్లెట్ ని తింటూ రుచికరంగా ఉందని పొగిడాడు. ఆమెని చూసి మళ్ళీ నవ్వాడు.

"సరే బొమ్మా, నువ్వు కోరుకుంది నీకు దొరకడం, దొరకకపోవడం నువ్వు ఇచ్చే సహకారం పై ఆధారపడి ఉంటుంది. అయితే మా ప్రేమలో నీకు లోటు ఉండదు" అంటూ తలుపు దగ్గరికి వెళ్లి మిగిలిన వాళ్ళను కలిసి, తన భుజం మీదుగా ఆమెతో చెప్పాడు.

"నీకు ఎక్కువగా ఏదన్నా కావాలనుకుంటే, మాకు ఎక్కువగా ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది. ఇక ఇదే చివరి నిబంధన. మళ్ళీ కలుద్దాం నా చెక్కరి గుళికా" అన్నాడు.

ఆ గది తలుపు మూసి, మిగిలిన వాళ్ళని చూసి తమాషాగా నవ్వాడు.

"కొద్దిగా ఓపిక పట్టండి. రాహుల్ ఆడే ఆటను చూడండి. నన్ను నమ్మండి. ఇంకో 48 గంటల్లో మీరు ప్రపంచంలోనే అందమైన పూకున్న అమ్మాయితో ఆనందాలు అనుభవిస్తారు" అన్నాడు.

***

[tshekhar69]

keep on going

[anaamika]

ఆహారం, దప్పిక, నిద్ర లేకుండా వున్న స్మిత, మంచం మీద కట్టబడి వుండి అర్థంలేని ప్రేలాపనలతో కూడిన మానసిక అవ్యవస్థ లోకి వెళ్లే అంచుల్లో వుంది.

ఆమెకి మధ్యాహ్నం ఎప్పుడు వెళ్లిపోయిందో తెలియలేదు. ఆమె మనసులో, గడిచిన కొన్ని బాధాకరమైన గంటలు కూడా ఎలా వెళ్లిపోయాయో తెలియలేదు.

తన గది అద్దం వెలుపల కాంతి లేకపోవడంతో అది మళ్ళీ ఇంకో రాత్రి అయినట్లు ఆమెకి తెలిసింది. ఆమె మంచం ప్రక్కన వున్న టేబుల్ మీద పెట్టిన గడియారంలో 8.30 చూపించడంతో, ఆ దెయ్యం రాజ్యంలో అప్పుడు రాత్రి 8.30 అయినట్లు అర్ధమైంది.

తనకి జ్వరం వచ్చినట్లు అనిపించసాగింది. అది నిజమో కాదో తెలియదు.

ఆమె మనసు కొంత ఆశకు ఆసరాగా నిలిచే ఆలోచనలను ఊహిస్తూ, చివరకు ఒక దానితో స్థిరపడింది. ఆమె మనసు, వెయ్యోసారి అదృశ్యం అయిన వ్యక్తుల గురించి ఆలోచించింది. ఆమె లాంటి ప్రసిద్ధ మహిళ, ఆ స్థాయిలో పేరొందిన వ్యక్తి, సింపుల్గా అదృశ్యమై, ఎవరూ వెతకకుండా ఉండరని ఆమె ఊహించుకోలేకపోయింది. అసాధ్యం. అయితే, ముందుగా, ఆమె తన భద్రత నుండి ఇంత సులభంగా బయటకు లాగబడి, ఇంత సులభంగా బంధించబడి, ఇంత సులభంగా అవమానించబడి, ఆమె గురించి బాగా తెలిసిన, ఆరాధించిన ఎవరైనా ఒకరు తనకు రక్షణ అందించకపోవడం గురించి ఆలోచిస్తూ, ఆమెకి వున్న ప్రాముఖ్యత ఇంకా కీర్తిపై సందేహాలు పెట్టుకుంది. ఆమె తన సందేహాలను పరిశీలించింది. తన అశక్తత వల్ల ఆమె ఆత్మాభిమానంలో ఏర్పడిన లోటును  గుర్తించింది. ప్రపంచం మొత్తం దృష్టిలో తన ప్రాతినిధ్యం ఏమిటో గుర్తించేందుకు ఆమె తన ఆత్మ బలాన్ని ఉపయోగించుకుంది.

ఇప్పుడు, ఎందుకు ఆమె కోసం ఎవ్వరూ వెతకడంలేదు ? ఎందుకు ఆమె స్నేహితుల గుంపు, సెక్యూరిటీ అధికారి లు, అభిమానులలో ఎవరో ఒకరు ఆమెను రక్షించేందుకు ఏదైనా ఎందుకు చేయడంలేదు ?

తాను అదృశ్యం అవడం అనేది చాలా పెద్ద విషయం. ఇప్పుడు ఆమె ఆశలన్నీ ఆ అంశం మీదే వున్నాయి. బ్రహ్మం, సునీత తప్పక సెక్యూరిటీ అధికారి ల దగ్గరికి వెళ్ళివుండాలి. ఇప్పటికే తాను మాయం అయిన సంగతి వాళ్లకి పక్కాగా తెలిసిపోయి ఉంటుంది. ఇక సెక్యూరిటీ అధికారి విషయానికి వస్తే, వాళ్ళు తెలివికల వాళ్ళు, శాస్త్రీయంగా అభివృద్ధి చెందిన పరికరాలు ఉండడం వల్ల తాను కిడ్నాప్ అయినట్లు, కిడ్నాప్ చేసిన వ్యక్తుల గురించి, తాను ఎక్కడ వున్న సంగతీ కనుక్కుని వుంటారా ? తన గురించి వాళ్ళు ఏమేం చేయగలిగే అవకాశాలు ఉన్నాయో ఊహించడానికి ప్రయత్నించింది. సెక్యూరిటీ అధికారి బలగాలు ఈ నిమిషంలో తన ఆచూకీ తెలుసుకుని, ఇక్కడికి వచ్చి, తనని బంధించిన వ్యక్తుల్ని బంధించి తనని రక్షించినట్లు వూహించుకుంటుంది.

ఇలాంటి ఊహలో ఉండగా - ఒక్కసారిగా ఆమెకి వచ్చిన ఒక ఆలోచన - ఆ ఆశల్ని తుత్తునియలు చేసింది. ఆమెకి తాను కిడ్నాప్ చేయబడడానికి ముందు రోజు రాత్రి, సునీత తో ఏమి మాట్లాడిందో గుర్తుకొచ్చింది. ఆరోజు తాను నిద్ర పోయేముందు జరిపిన సంభాషణ.

తాను అందరినీ వదిలేసి దూరంగా ఎక్కడికైనా వెళ్లాలని చెప్పడం, తనని ఎవరూ గుర్తుపట్టని ప్రదేశానికి వెళ్లి, ఒక సాధారణ మనిషిలా బ్రతకాలని అనుకోవడం, అంతా గుర్తుకొచ్చింది.

దేవుడా, దేవుడా అలా అప్పుడు ఎందుకు అన్నా ? అయ్యో.. అనవసరంగా వాగాను. ఇప్పుడు తనకి తాను మాయం అయ్యాక ఏమి జరిగి ఉంటుందో ఊహించింది.

"ఆమె మాయం అవడానికి ముందు రాత్రి నీతో అలా అన్నదా ?" బ్రహ్మం అడిగాడు.

"సరిగ్గా ఆ మాటలే చెప్పింది. ఎవరికీ తెలియకుండా ఎక్కడికైనా వెళ్లిపోవాలని, ఎవరికీ దొరకకూడదని చెప్పింది" సునీత చెప్పింది.

"అయితే అదే జరిగి ఉంటుంది. మనకి చెప్పకుండా అందుకే వెళ్ళిపోయింది. ఎక్కడో తెలియని ప్రదేశంలో విశ్రాంతి తీసుకుంటూ ఉండి ఉంటుంది" బ్రహ్మం చెప్పాడు.

"మనలో ఎవరో ఒకరికైనా చెప్పి వుండాల్సింది కదా" సునీత అంది.

"ఇంతకుముందు ఇలా ఒకసారి చేసింది కదా సునీతా" బ్రహ్మం అన్నాడు.

"అయినా ఒక్కసారి ....." సునీత చెప్పబోయింది.

"చెప్పకు. అదే జరిగివుంటుంది. ఇప్పుడు సెక్యూరిటీ అధికారి ల దగ్గరికి వెళ్లి లాభం లేదు. కొన్ని రోజుల తర్వాత ఆమె తిరిగి వస్తే మనం వెధవలమి అవుతాము. బహుశా ఇక మనం ఆమె తనంత తానుగా తిరిగి వచ్చే వరకు ఎదురు చూడాల్సిందే. మనం ఆందోళన పడి ఉపయోగం లేదు సునీతా. ఆమె నీకు వివరంగా చెప్పింది కదా. ఇప్పుడు అదే చేసింది. ఇక తన కోసం మనం ఎదురు చూడడం తప్ప చేయగలిగింది ఏమీ లేదు" బ్రహ్మం అన్నాడు.

అయ్యో .... దేవుడా ... ఎంత పని చేశా. ఆరోజు పిచ్చిగా, అమాయకంగా, అర్ధంపర్ధం లేని మాటలు నేను సునీతతో ఎందుకు అన్నాను. ఇప్పుడు వాళ్ళు తప్పకుండా పొరబడి వుంటారు. ఆ మాటల వల్ల ఇప్పుడు తనకోసం వాళ్ళు వెతికే అవకాశం పూర్తిగా తుడిచిపెట్టుకుని పోయినట్లే.

తనే తన చేతులారా వున్న ఒక్క ఆశనీ పోగొట్టుకుంది.

ఒక సముద్రం మధ్యలో, విరిగి వున్న ఒక చెక్కముక్కని పట్టుకుని వేలాడుతుంది తను. ఇది వాస్తవం. ఇది తాను ఒప్పుకోవాల్సిన వాస్తవం.

ఇప్పుడు తాను ఈ శాడిస్టిక్ షార్క్ ల దయ మీద ఆధారపడి వుంది.

ఆమె .... ఇతరులందరినీ కాదని, ఈ భయానక స్వప్నంలో ఎలా చిక్కుకుంది? ఆమె మనస్సు ఒక తార్కిక వివరణ కోసం తపించింది. నిన్న..... నిన్న మధ్యాహ్నం జరిగిన అసాధారణ క్షణాలను గుర్తించింది. ఆ సమయంలో 'కలల రాజు' ఆమె చెప్పిన ఆమె మోసపూరిత మీడియా ఇంటర్వ్యూలు, ఆమెను ఒక నింఫోమానియాక్గా చూపించడానికి రూపొందించిన ప్రకటనలను చూపించాడు. అదే ఆమె తాజా చిత్రంలో ఆమె పోషించిన పాత్ర. ఈ మొత్తం మోసపూరితత్వం, తనని ఉన్నతంగా చూపించాలని చేసిన ప్రయత్నం, ఆమె కృత్రిమ ప్రతిమని నిర్మించడం, ఆమెను ఈ మంచం మీద బందీగా మార్చేసింది.

తాను నిర్మించిన తన తల్లిదండ్రుల చరిత్రనే వీళ్ళు నిజమని భావించారు. కానీ తండ్రి తాగుబోతు, తిరుగుబోతు, రోజు కూలీగా పని చేసేవాడని ఎవరికీ తెలియదు. తనకి ఏడు ఏళ్ళ వయసు వున్నప్పుడే కాన్సర్ తో చనిపోయాడు. తన తల్లి తర్వాత తనతో చాలా దారుణంగా పని చేయించేది. డబ్బుకోసం వేశ్యగా మారింది తన తల్లి. రెండు సార్లు తిరిగి పెళ్లిళ్లు చేసుకుంది. రెండో సారి చేసుకున్న మారు తండ్రికి ఆడ పిచ్చి ఎక్కువ. తనకి 16 ఏళ్ళు వచ్చాక, ఒక రాత్రి తన దగ్గర ఎవరో ఉన్నట్లు అనిపించి, మెలకువ వచ్చింది. తన మారు తండ్రి ఒక చేత్తో తన స్థనాలపై చేయి వేసి, రెండో చేతిని తన కాళ్ళ మధ్య పెట్టాడు. ఆ మరుసటి రోజే తాను తన ఇల్లు వదిలి పట్టణానికి వచ్చేసింది.

చదువుకుంటూ, తాత్కాలిక ఉద్యోగాలు చేసుకుంటూ, నటన మీదున్న శ్రద్ద వల్ల అక్కడ చేరి నటనను నేర్చుకుంటూ వచ్చింది. హోటల్ లో వెయిట్రెస్ గా చేసింది. సూపర్ మార్కెట్ లో పని చేసింది. బట్టలు కుట్టే ఫ్యాక్టరీ లో supervisor గా పనిచేసింది. ఒక ఫోటోగ్రాఫర్ తన జీవితంలోకి వచ్చాక తన దశ తిరిగింది. ఎక్కువగా మోడల్ లా పని చేసింది. అందులో తనకి ఎక్కువగా వచ్చినవి బ్రా ఇంకా అండర్వేర్ ప్రకటనలే. అది చుసిన ఒక సినిమా ఫోటోగ్రాఫర్, తన ద్వారా మెల్లిగా అవకాశాలు ఇప్పించసాగాడు. తను కూడా చాలా కష్టపడింది. అలా క్రమంగా ఎదిగి, ఒక మంచి సినిమా అవకాశంతో స్టార్ అయింది. జనాలు తనని ఆదరించారు.

ఇదంతా ఆమె తన మనసు నుండి తుడిచివేసి ఒక గౌరవ ప్రదమైన కథని తన తల్లిదండ్రులకి పెట్టింది. ఇప్పుడు కూడా తనకి అది గుర్తుకి వచ్చేది కాదు అయితే తన ప్రస్తుత పరిస్థితి వల్ల అదంతా గుర్తుకొచ్చింది.

'కలల రాజు' తన మిగిలిన సహచరులని ఎంతగా వాళ్ల మనసుల్ని మార్చాడంటే, ఇప్పుడు వాళ్లకి నిజం తెలిసినా అది నమ్మే పరిస్థితుల్లో లేరు. కానీ అదే నిజం.

సినిమా లలోకి రావాలని ప్రయత్నించే ఎంతో మంది అమ్మాయిల జీవితాలు, ఎంతో మంది పక్కలకే పరిమితమవుతాయో తాను చూసింది. చివరికి వేశ్యాల్లా మారిన వారు ఎందరో. తన అదృష్టం బావుండి తనకి ఆ పరిస్థితులు ఎదురు కాలేదు. అది తన అదృష్టం అనే చెప్పుకోవాలి.

తన గత జీవితానికి సంబంధించింది ఒక సంగతి ఆమెని గందరగోళంలో పడేసింది.

గత జీవితం ప్రకారం - మగాళ్లు వాళ్ళ స్వప్రయోజనాల కోసం ఆమెని వాడుకోవాలని చూసారు. ప్రస్తుత జీవితం ప్రకారం - మగాళ్లని తాను, తన సినిమా అవసరాల కోసం, తాను చెప్పినట్లు మెలిగేలా చేసుకుంది.

ఆమె తన మనస్సులో దీనిని సవరించుకునే ప్రయత్నం చేసింది. పురుషులు తనను ఉపయోగించుకున్నారని  ఆమె ఎప్పుడూ నమ్మింది అందులో ఏమాత్రం సందేహం లేదు..... అలాగే, వారు ఉపయోగించుకున్నారు, నిజంగా ఉపయోగించుకున్నారు కూడా ...... కానీ, ఆమె కూడా తన స్వార్థ ప్రయోజనాల కోసం వారిని నిరంతరం, నిర్దాక్షిణ్యంగా ఉపయోగించిందనేది వాస్తవం. తన కవ్వింపుగా ఉండే లైంగిక ప్రలోభంతో వారిని ఆకర్షించి, తనకు కావలసినదాన్ని సాధించేందుకు చురుకుగా వారిని నడిపించింది. ఆమె పురుషుల ఆకలిని, బలహీనతలను, అవసరాలను ఆసరాగా తీసుకుని, వారిని తన కను సైగలలో ఉంచుకుని, ఒకరిని మరొకరిపై పోటీగా ఉంచింది. డిమాండ్ చేసి, అంగీకరించి, ఎప్పుడూ వ్యాపారం, ఒప్పందం పద్ధతిలో, వారిలో ప్రతి ఒక్కరిని తన గమ్యానికి దారితీసే మెట్లలా ఉపయోగించుకుంది.

కఠినంగా, గట్టి మనసుతో, కొద్దికాలంలోనే, ఆత్మాభిమానాలను, కెరీర్లను నాశనం చేసి, వివాహాలను ఛిన్నాభిన్నం చేసి, పర్వత శిఖరానికి చేరడానికి పురుషులను వేదికలుగా మార్చింది.

ఆమె ఇంకా దీనిని న్యాయవంతంగా భావిస్తుంది.

తనను పురుషుల ప్రపంచంలో కోల్పోయిన చిన్న పాపగా అనుకుంది.

తాను పురుషుల ప్రపంచంలోకి ప్రవేశించినప్పుడు, కుటుంబ భద్రత లేకుండా, విద్య లేకుండా, డబ్బు లేకుండా, సహజ ప్రతిభ లేకుండా, ఒక అనాగరిక వ్యక్తిలా అడ్డంకులు ఎదుర్కొంది.

ఆమెకు ఉన్న ఆత్రం, అభిలాష డబ్బు కోసం కాదు, కీర్తి కోసం కూడా కాదు, కానీ అవి అందించిన దాని కోసం ....... భద్రత, స్వేచ్ఛ, స్వతంత్రత, స్వీయగుర్తింపు కోసం ఆమె నిజంగా ఎంతగా కోరుకుందో మరియు వాటిని పొందటానికి ఎంత కట్టుబడి ఉన్నదో ఆమె మనసుకి తెలుసు.

ఆమె తన కోరికలను తీర్చుకుంది, ఎందుకంటే అదృష్టవశాత్తూ, ఆమెకు ఒకే ఒక్క అదృష్టం - పురుషులు అత్యంత ఆకాంక్షించే సామ్రాజ్యానికి చెందిన ఒక నాణెం - అందం కలిగి ఉంది. అయితే, ఆమె తన ముఖం మరియు శరీరాన్ని పూర్తిగా తన విజయానికి కారణంగా తేల్చలేదు.

తన ప్రయాణంలో, అద్భుతమైన ముఖకవళికలు మరియు ఆకర్షణీయమైన శరీరాకృతులు కలిగిన బాలికలను వందలాది, వేలాది అందమైన యువతులను దాటింది. వారు విజయాన్ని సాధించలేదు, కానీ తాను సాధించింది.

తాను విజయం సాధించిన కారణం కేవలం తన లక్ష్య సాధనకు ఉన్న ఏకాగ్రత మాత్రమే కాదు, తన రూపానికి మించిన దాన్ని వెతికే ప్రయత్నం కూడా.

తాను తన రూపాన్ని ఉపయోగించుకునే విధానాన్ని అధ్యయనం చేసి, నేర్చుకుంది. తాను వారికే సేవ చేస్తుందని నటిస్తూ పురుషులను ఆకర్షించి, ప్రలోభపెట్టి, వారిని తన సేవకులుగా మార్చుకుంది.

ముఖ్యమైన తేడా అదే.

ఆమె ఇకపై తాను ఎంతమంది పురుషులతో పడుకుందో, ప్రేమ చూపించిందో, లేదా మంచం పంచుకున్నదో గుర్తు చేసుకోలేకపోయింది, ఎందుకంటే ఆ దుర్మార్గమైన ఎదుగుదలలో అది గుర్తుంచుకోవాల్సిన విషయం కాదు.

ఆ పురుషులు ముఖరహితులు, శరీరరహితులు, ఎందుకంటే వారు కేవలం తన అభివృద్ధికి అడుగుపథాలు మాత్రమే.

మంచంలోనైనా, బయటనైనా, ఆమె ఎప్పుడూ వారిని చూడలేదు, వారిపై దృష్టి పెట్టలేదు, కానీ వారిని దాటి, దూరంగా ఉన్న శిఖర స్థానం వైపు ద్రుష్టి నిలిపింది.

లైంగికత ఆమెకు ఎప్పుడూ ఏమీ ప్రాధాన్యత కలిగించలేదు. ఆ చర్య ఎప్పుడూ మానవ అంకితభావానికి సూచిక కాలేదు.

అది కేవలం ఒక కరచాలనం, పరిచయ పత్రం, టెలిఫోన్ కాల్, ఒక పరిచయం, ఒక ఒప్పందం, మరేదో మాత్రమే.

సెక్స్ ఆమెకు ఎప్పుడూ ప్రత్యేకమైన విషయం కాలేదు, అది కేవలం మరో ఆటోమేటిక్ శారీరక ప్రక్రియగా, చేయాల్సింది చేయడం, ఉపయోగించుకోవడం, ఎప్పుడో కొన్నిసార్లు ఆనందం పొందడం, కానీ పెద్ద విషయం కాదు, కావచ్చు, లేకపోవచ్చు, అంతే.

అయితే, ఇటీవలి కాలంలో, ఆమె తన పాత ఆలోచనను తిరిగి నేర్చుకుంది. లైంగికతను ప్రేమ యొక్క అవిభాజ్య భాగంగా చూడడం మొదలుపెట్టింది.

ఇదిగో, ఆమె ఇక్కడ ఉంది, ఈ కొత్త మంచానికి బంధింపబడింది, తన భవిష్యత్తును తిరిగి మదింపు చేసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తోంది.

తన ప్రస్తుత పరిస్థితిని గతంతో అనుసంధానించే ప్రయత్నంలో, ఇది మొదట్లో అనిపించినంత భయంకరంగా అనిపించలేదు.

ఏదేమైనా, వీరు కేవలం మరికొంత మంది పురుషులే, మరియు వారు ఇప్పటికే ఆమెను అవమానించి, ఆమె శరీరాన్ని హింసించి ఉండగా, వారు మరింత అదే చేస్తే పెద్దగా తేడా ఉండదని ఆమె భావించింది.

ఈ విధమైన దృష్టికోణం నుండి చూసినప్పుడు, తాను సహించవలసి ఉన్నదానికి బదులుగా ఏదైనా ఆశించకపోవడం అర్థరహితంగా అనిపించింది.

అవసరమైతే వారు కోరిన కోరికకు లొంగితే వచ్చే నష్టం ఏముంటుంది ?

ఆహారం, విశ్రాంతి, తన చేతులను మంచానికి కట్టివేసి వున్న బాధ నుండి విముక్తి కోసం సహకరించకుండా ఉండడం ఎందుకు ?

ఎప్పటికైనా ఆమెను క్షేమంగా విడుదల చేస్తామని ఒక ఒప్పందం కోసం ఎందుకు చర్చించకుండా ఉండడం ?

ఆమె వారిని పిలిచే ఆలోచన చేసింది. వారిని ఆహ్వానించి, నిర్దిష్టమైన పరిగణనలతో ప్రతిస్పందించేందుకు, ఆమె ప్రతిఘటనను ఆపడానికి సిద్ధంగా ఉన్నట్లు చెప్పాలని అనుకుంది.

చివరిగా నిర్ణయం తీసుకోవడానికి ముందు, ఆమె ఒక్కసారిగా అక్కడ ఒక వ్యక్తి ఉన్నట్లు గుర్తించింది.

ఆ పొడవైన వ్యక్తి, అతని క్రూరమైన ముఖంతో, ఘోరమైన మాటలతో భయపెట్టే మనిషి, గదిలోకి ప్రవేశించాడు. పడక గది ద్వారానికి తాళం వేసుకుంటూ ఆమె వైపు తిరిగాడు.

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[Rupaspaul]

Update super

[ramd420]

అప్డేట్ బాగుంది

[anaamika]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

మీకు కథ లో పాత్ర పడే మానసిక సంఘర్షణ, ఆలోచనలు ఎక్కువగా నచ్చుతాయా ?

[anaamika]

Update super

మీకు కథ లో పాత్ర పడే మానసిక సంఘర్షణ, ఆలోచనలు ఎక్కువగా నచ్చుతాయా ?

ఇంతకుముందు కూడా ఇలాంటి పోస్ట్ పెట్టినప్పుడు మీరు కామెంట్ పెట్టారు.

తెలుసుకుందామని అడిగా. అంతే.

[anaamika]

అప్డేట్ బాగుంది

మీరు చూపిస్తున్న ప్రోత్సాహకానికి నా ధన్యవాదాలు

[anaamika]

అతను ఆమె వైపు వచ్చి, తన చొక్కా క్రింద రుద్దుకుంటూ, మంచం పక్కన ఆగి నిలబడ్డాడు. చేతులు నడుము మీద ఉంచుకుని, ఆమెను నిశ్శబ్దంగా పరిశీలించాడు.

అతడు శాంతంగా మాట్లాడాడు. అతని భాషలో చెప్పాలంటే, అతని గొంతు, సామరస్యపూర్వకమైన గొంతులా వుంది.

"నీకు ఆహారం, ఇంకా నిద్ర మాత్రలు కావాలా ?"

ఆమె గొంతు మాట్లాడడానికి ఇష్టపడలేదు. కానీ బలవంతంగా చెప్పింది.

"కావాలి"

"చాలా ఆనందం. అందుకు నేను చెప్పిన నియమాలు గుర్తున్నాయా ?"

ఆమెకి అవి గుర్తున్నాయి. అతని వైపే చూసింది. చిన్న కనుబొమ్మలు, చిన్న వాడి కళ్ళు, మందమైన ముక్కు, దళసరి పెదవులు ఒత్తుగా వున్న మీసాలలో మునిగి వున్నాయి. మొత్తంగా హీనంగా, క్రూరంగా వున్నాడు.

ఈ పరిస్థితికి లొంగిపోవలసిన అవసరాన్ని గమనించి ఆమె అసహ్యంతో నిండిపోయింది. తక్షణమే, ఆమెకు తెలిసింది, ఈ ఒక్కరికి లేదా మరొకరికి తన శరీరాన్ని పంచడం వల్ల కాదు, కానీ లొంగిపోవడం ద్వారా ఆమె జీవితంలో అత్యంత విలువైనదిగా భావించేదాన్ని త్యాగం చేస్తున్నాననే జ్ఞానం వల్లే ఆమెకి  అసహ్యం కలిగిందని.

ఆమె తన యోని బలాత్కారాన్ని భరించగలదు అని ఆమె భావించింది. కానీ ఆమె తన ఆత్మ బలాత్కారాన్ని తట్టుకోగలదో లేదో తెలియదు.

పురుషులతో తన గత అన్ని అనుభవాలలో, వారిని ఉపయోగించుకోవడం, వారు తనను వాడుకోవడం, సెక్స్ అనుభవాలు అన్నీ తాను అనుకున్నంత తేలికగా ఉండలేదు. ఆమె తన శరీరాన్ని అభివృద్ధికి ప్రతిగా అమ్మకానికి ఉంచడాన్ని నిరంతరం ద్వేషించింది. చాలా మంది పురుషులు ఆమెని మానవ అవసరాలు, కోరికలతో నిండిన ఒక సంక్లిష్టమైన, సున్నితమైన యంత్రంగా కాకుండా, కేవలం ఒక నిర్జీవ ఆనందాన్నిచ్చే పాత్రగా, ఒక వస్తువుగా భావించారు.

తాను గొప్పగా, దేవతగా మారిన తరువాతే, ఇటీవలే, మళ్ళీ తనను ఎవరైన మనిషి ఉపయోగించుకోవడానికి అనుమతించాల్సిన అవసరం లేదని ఆమె అర్థం చేసుకోగలిగింది. ఆమె తన స్వంత రాజ్యాభిషేకంలో తనను తాను రాణిగా అభిషేకించుకుంది, సంవత్సరాలుగా ఉన్న దాస్యం నుండి తన స్వేచ్ఛను గెలుచుకుంది. ఆమె విముక్తమైంది, స్వతంత్రమైంది, అంటరానిది. ఆమె తన ఇష్టం వచ్చినట్లు తన స్వంత ఆజ్ఞ ప్రకారం ఉండగలదు.

అంతేకాకుండా, ఇటీవల మరో చైతన్య పరివర్తన అడుగు ముందుకు వేసింది. ఆమె కార్యదర్శి మరియు గుర్తువు, సునీత, మహిళా విముక్తి ఉద్యమంలో అగ్రగామిగా ఉంది. మొదట, గతం మరియు దాని పాత ఆలోచనలతో బంధించబడిన స్మిత, స్త్రీ విముక్తి గురించి సునీత యొక్క ఉగ్రవాద నమ్మకాలను ఎగతాళి చేసింది. క్రమంగా, స్మిత ఆ నమ్మకాలను ఒప్పుకోవడం ప్రారంభించింది. ఆపై సునీత వాటిని చెప్పినప్పుడు సంతోషంగా వినడం ప్రారంభించింది. చివరకు వాటిని అంగీకరించింది. ఇటీవలి నెలల్లో, ఆమె తాను కూడా ప్రచారం చేసుకుంటున్నట్లుగా, ఇతర మహిళలు పురుషులతో పూర్తి స్త్రీ సమానత్వం కోసం పోరాటంలో చేరాలని కోరుతూ కనిపించింది. వాస్తవానికి, ఈ కొత్త వైఖరి RKతో తన సంబంధాన్ని పాడు చేసే కారణాలలో ఒకటి. స్త్రీ స్థానం, స్త్రీ పాత్ర గురించి అతనికి పాత భావాలు ఉన్నాయి. అతను పూర్తి సమానత్వం మరియు స్వేచ్ఛ కోసం ఆమె అవసరాన్ని అర్థం చేసుకోలేకపోయాడు. కానీ RK తనంతట తాను చాలా సున్నితంగా, ఇతర విషయాలలో తెలివైనవాడుగా తనను తాను చూపించుకున్నాడు. అమెరికాలో అతనితో చేరాలనే ఆమె నిర్ణయంతో  అతను మారవచ్చు లేదా సౌకర్యవంతంగా ఉండవచ్చు. అది నిజమైతే, వారు కలిసి ఘనమైన సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకోవచ్చు.

ఈ ప్రదేశంలోని ఈ అజ్ఞాని జంతువులు, ఆమె త్యాగం చేయాలని, తిరస్కరించాలని కోరుకున్నది ఆమె లోపల పోషించిన ఈ కొత్త విముఖతే.

ఇది ఆమెకు అత్యంత బాధాకరం.

విరుద్ధమైన విధంగా, ఆమె అసహ్యించుకున్న మరొక విషయం మరింత విచిత్రంగా అవమానకరంగా ఉంది. గత సంవత్సరాలలో, అధికారం మరియు స్వతంత్రం పొందడానికి, ఆమె ధర ఎల్లప్పుడూ ఎక్కువగా ఉండేది. ఆమె తన విలువపై ఎల్లప్పుడూ గర్వ పడేది. స్వచ్ఛందంగా తన శరీరాన్ని ఉపయోగించుకోవడానికి, ఆమె ఎల్లప్పుడూ విలువైన వస్తువులను తిరిగి పొందింది - ముఖ్యమైన సూచన లేదా సిఫార్సు, చట్టపరమైన ఒప్పందం, పెంపు, కోరికైన నటన పాత్ర, అద్భుతమైన బహుమానం లేదా విలువైన ఆభరణం. ఆమె తనను తాను చౌకగా ఎప్పుడూ సమర్పించుకోలేదు. ఆమె ఎల్లప్పుడూ ఖరీదైన విలాసవంతమైన వస్తువుగా కొనుగోలు చేయబడింది. ఇది ఆమెకి గర్వకరమైన సంగతి.

కానీ ఆమె విలువ పెరిగిన తర్వాత, ఆమెకు అమ్ముకోడానికి ఏమీ లేదు, ఎందుకంటే ఆమె ఇక అమ్మకానికి లేదు. ఆమె ధర లేనిది. ప్రేమ కోసం ఇవ్వవచ్చు, కానీ అంతకంటే తక్కువ కాదు. అయినప్పటికీ, ప్రస్తుత మార్కెట్ ధరల ప్రకారం భూమిపై అత్యంత కోరికలున్న ఆడదానిగా, ఈ దుర్భరమైన జంతువులకు అవమానకరమైన చిన్న మొత్తానికి అమ్ముకోమని ఆమెను అడుగుతున్నారు. వారి ప్రతినిధి ఆమెకు సాధారణ ఆహారం ముక్కలు, కొన్ని చౌకైన టాబ్లెట్లను అందిస్తారు. వారికి ఒక వస్తువుగా సేవ చేయడానికి.

ఇది అవమానకరమైన అవమానం, ఆమె స్వతంత్రం బలాత్కారానికి గురి కావడం దాదాపు అంతే అవమానకరం.

ఆమె చివరకు ఎలా మారినా, ఆమె లొంగిపోతే తన విలువలు పాతాళానికి వెళ్ళినట్లే.

"ఏమంటావు అమ్ముడూ, ఇంకా సమాధానం చెప్పలేదు. నువ్వు ఇవ్వాల్సింది ఇస్తే, మేము ఇస్తాము. ఆ నియమాన్ని ఒప్పుకుంటున్నావా ?" 'దుర్మార్గుడు' అనడంతో తన ఆలోచనల నుండి బయటికి వచ్చింది.

ఆమె లోలోపల దాగిన కోపం ఒక్కసారిగా పెల్లుబికింది. తన నోటిలో వున్న ఉమ్ము అంతా జమ చేసి, ఒక్కసారిగా అతని పై ఊసింది. అతని మీద పడలేదు కానీ అతను వేసుకున్న ప్యాంటు మీద పడింది.

"ఇదిరా నా సమాధానం లంజాకొడకా !! నేను జంతువులతో పడుకోను".

అతని ముఖంలోకి వెంటనే కోపం ప్రవేశించింది.

"సరే, సరే, అమ్ముడూ, అది కూడా చూస్తా" అని వెంటనే తన బట్టలని విప్పేసాడు. కొన్ని క్షణాలలో అతడు నగ్నంగా మారిపోయాడు. అతని భయంకరమైన ఆయుధం, ఆమె వైపు నడిచి వెళుతుంటే, ఊగడం మొదలుపెట్టింది.

"ఇక ఇప్పుడు నీకు మనుషులతో ఎలా మసులోకోవాలో తెలిసేలా చేసే సమయం దగ్గర పడింది".

అతడు ఆమె కప్పుకుని వున్న దుప్పటిని ఒక్కసారిగా లాగేసాడు. వెంటనే ఆమె కాళ్ళని పట్టుకుని, ఎంత దూరంగా విడదీసాడు అంటే, ఆమె రెండుగా చీలిపోతుందేమో అనిపించింది.

ఆమె ఆ ప్రయత్నాన్ని అడ్డుకుండేందుకు తన శాయశక్తులా పోరాడింది. తన శరీరాన్ని అటూ ఇటూ కదిలిస్తూ, అతని పట్టు నుండి బయటపడాలని, అతన్ని కాళ్లతో తన్నడానికి కూడా ప్రయత్నించింది అయితే అతడు ఆమె కాళ్ళని చీలమండల దగ్గర పట్టుకుని ఉండడంతో కష్టం అవసాగింది. అయితే అతడికి ఆమె లొంగిపోయే ఉద్దేశంలో లేదు. తాను ఆ ఆపదనుండి తప్పించుకోలేదని తెలుసు. అయితే అతడికి లొంగిపోయే ఉద్దేశం అతనికి ఇంకా ఎక్కువగా తెలియజేయాలని అనుకుంది.

ఆమె కాళ్ళు దూరంగా జరిగిపోయాయి. ఆమె కప్పుకున్న స్కర్ట్ కూడా జరిగిపోయింది. అతడికి, ఆమె నిలువరించే ప్రయత్నం చేయడం, ఇంకా ఉస్తాహాన్ని ఇస్తుంది.

ఆమె చివరి ప్రయత్నాన్ని కూడా వమ్ము చేసి అతడు ఆమె కాళ్ళను మంచానికేసి అదిమి పెట్టాడు. ఆమె కాలి చీలమండనే పట్టుకున్నాడు అయితే ఆమె మోకాళ్ళు స్వేచ్ఛగానే వున్నాయి. తనలో మిగిలి వున్న బలాన్నంతా కూడదీసుకుని, మోకాలితో బలంగా, లేచి వున్న అతని అంగం కింద వున్న వృషణాలని, బలంగా పొడిచింది.

అతనికి కలిగిన బాధ అతడిని ఘనీభవించేట్లు చేసింది. అతని గొంతునుండి నొప్పితో కూడిన అరుపు బయటికి వచ్చి, అతని కళ్ళు మూతబడ్డాయి. ఆమె కాళ్ళని పట్టుకున్న అతని చేతులు, కాళ్ళని వదిలి, అతని గజ్జలని పట్టుకున్నాయి. అతడు వెల్లికిలా పడి రెండుసార్లు మెలికలు తిరుగుతూ దొర్లాడు.

ఆమె అతడి బాధని ఆసక్తితో, అతను మెలికలు తిరగడం ఆగే వరకు చూసింది. అతడు అక్కడే పడి వుండి, నొప్పిని భరిస్తూ, నిశ్చలంగా వుండిపోయాడు. తన బాధ నుండి తేరుకుంటూ, మెల్లిగా, అతి మెల్లిగా, మోకాళ్ళ మీద లేచి, ఆమె వైపు తిరిగాడు. అతడి ముఖాన్ని చూసి ఆమె భయంతో చుట్ట చుట్టుకుని పోయింది.

అతడు మోకాళ్ళ మీద పాక్కుంటూ ఆమె దగ్గరికి వచ్చాడు. అతడి ముఖంలో ఆమెని చంపేంత కోపం కనబడింది.

"దొంగ లంజముండా, నీకు తగిన గుణపాఠం నేర్పుతా" అని అరిచాడు.

అంటూనే అతడి చెయ్యి గాలిలోకి లేచి బలంగా ఆమె ముఖాన్ని తాకింది. మరలా, మరలా, తిరిగి మరలా అతడి చేయి ఆమె బుగ్గల్ని, ఆమె దవడని, ఆమె తలని తాకుతూనే వున్నాయి.

ఆమె అరవాలని అనుకుంది. అయితే అతడు కొట్టిన దెబ్బలకి, ఆమె మెదడు మొద్దుబారిపోయి, పళ్ళు కదిలిపోయి, నోరు రక్తంతో నిండి, పెదవులు వాచిపోయి మాటలు రాకుండా చేసాయి.

ఆమెకి అతడు ఎన్ని సార్లు తనని కొట్టాడో, ఎప్పుడు కొట్టడం ఆపాడో తెలియకుండా పోయింది. ఆమెకి తన తల ఊగిపోవడం ఆగిపోవడంతో అతను కొట్టడం ఆగిపోయిందని తెలిసింది. ఆమెకి కళ్ళు తెరిచేసరికి, ఆ దెబ్బలకి తల పోటెత్తి పోతుండగా, కళ్ళలో నీళ్లు రావడంతో, అతడు తన వైపు క్రూరంగా చూస్తూ, వికృతంగా నవ్వడం మసక మసకగా కనిపించింది.

తన నోరు ఉప్పగా అనిపించేసరికి, నోటిలో రక్తం నిండి ఉందని ఆమెకి తెలిసింది. అయితే ఆ రక్తం నోటినుండి బుగ్గ మీదుగా బయటికి వస్తుంది. నిస్తేజంగా, వణికిపోతూ, ప్రాణం లేని దానిలా మంచం మీద పడి వుంది. ఎముకలు, మాంసం ముద్దలు వున్న ప్రాణం లేని జీవిలా వుంది.

"మంచిగయింది. ఇప్పుడు నీకు అర్ధం అయి ఉంటుంది. ఇప్పుడు ఎదురు తిరగడాలు లేకుండా వుండు. లేదంటే ఇప్పుడు జరిగిందే మళ్ళీ మొదలు పెడతా" కోపంగా అన్నాడు.

అతడు మళ్ళీ వెనక్కి జరిగి, మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని, ఆమె మీద తన పోసిషన్ ని సరి చేసుకున్నాడు. అయితే ఇంత జరిగినా, ఈ హింసాకాండ తో అతను మునుపటి కన్నా ఎక్కువగా గట్టి పడి వున్నాడు. ఆమె అతడు ఏమన్నా చేసుకోనీ అన్నట్లు (నెక్రోఫిలియా - శవంతో సంభోగించడం) శవం లా ఉండిపోయింది.

అతడు ఆమె కాళ్ళని పైకి లేపి, మొరటుగా దూరం జరిపాడు. ఆమె ప్రతిఘటించలేదు.

అతడు ఆమె లోకి దూరగానే, తన చీలికలో కలిగిన రాపిడికి ఆమె మూలిగింది. ఆమెకి తనలో అతడు దిగబడడం, ఒక పిస్టన్ కొడుతున్నట్లు కదలడం, తన శరీరం మొత్తం ఆ ధాటికి గుల్ల గుల్ల అవడం తెలుస్తూనే వుంది. అయితే ఎంత సమయం పట్టిందో ఆమెకి తెలియదు. ఆమెకి స్పృహ వస్తూ, పోతూ, అతడు తనని ఒక గుడ్డ బొమ్మ లా వాడాడని మాత్రం అర్ధం అయింది.

కానీ అప్పుడు, ఆమె మనస్సు తిరిగి వాస్తవం లోకి, చీకటి నుండి వెలుగులోకి వచ్చినట్లుగా వచ్చింది. ఆమె గాయపడిన ముఖాన్ని ఆవరించిన వేదన, ఆమె విస్తరించిన తొడలు, దుర్వినియోగం చేయబడిన తన మానం  యొక్క భయంకరమైన బాధ, ఆమెకి వచ్చిన భావప్రాప్తితో భర్తీ చేయబడింది.

అతడు ఆమెని దెంగుతూ చంపెయ్యాలన్నంత కసిగా, పిచ్చి పట్టిన వాడిలా చేస్తున్నాడు. ఒక్కసారిగా గర్భాశయ ముఖద్వారం నుండి ఆమె నడుముల వరకు కత్తి పెట్టి పొడుస్తున్నట్లుగా అనిపించిన బాధకి ఆమె నొప్పితో అరవడం మొదలుపెట్టింది.

దయ చూపమని తన ఊపిరి తిత్తులు పగిలిపోయేలా అరవసాగింది.

ఆమె అలా అరవడం, ఏడవడం చూసి అతనికి క్లైమాక్స్ దగ్గర పడింది. చివరి సారిగా ఆమెని గట్టిగా ఒక పోటు పొడిచి తన పని ముగించాడు. చివరి పోటు ఆమెని రెండుగా చీల్చినట్లు అనిపించి, వేదనతో చాలాసేపు పెద్దగా అరుస్తూనే వుంది.

ఆ గది తలుపులని బయటినుండి బాదుతున్న శబ్దం, బయట నుండి అరుస్తున్న శబ్దం ఆమెకి వినిపించాయి.

'దుర్మార్గుడు' మంచం పై నుండి లేవడం కనిపించింది.

ఆమె కళ్ళు తెరవడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అవి కొద్దిగానే తెరుచుకున్నాయి. అతను మంచం దిగి ఆమె కాళ్ళ దగ్గర నిలబడి తలుపు వైపు చూస్తున్నాడు. చాలా ప్రశాంతంగా అతడు తన underware వేసుకుని, దాని మీద ప్యాంటు వేసుకుని, మెల్లిగా చొక్కా వేసుకుని తలుపు దగ్గరికి వెళ్ళాడు.

తలుపుకి వున్న గొళ్ళెం తీసి వెనక్కి జరిగి నిలబడ్డాడు.

ఆమె ముందుగా 'కలల రాజు' ని, అతని వెనుకగా నిలబడ్డ మిగిలిన ఇద్దరినీ చూసింది.

"ఏమి జరుగుతుంది ? మేము అరుపులు ..........." అంటుండగానే అతని చూపులు తన వైపు తిరగడం, తన స్థితిని చూసి నమ్మలేనట్లుగా గది లోకి వచ్చి ఆమె వైపు చూసాడు.

ఒక్కసారిగా వెనక్కి తిరిగాడు.

"దొంగ లంజాకొడకా" అని అరుస్తూ, రెండు చేతులు చాపి 'దుర్మార్గుడి' పీక పట్టుకోడానికి వెళ్ళాడు.

అయితే 'దుర్మార్గుడి' చేతులు అంతకన్నా వేగంగా కదిలి, 'కలల రాజు' చేతుల్ని పక్కకు నెట్టి, ఒక చేత్తో అతని తల మీద, రెండో చేత్తో అతని కడుపులో బలంగా గుద్దాడు.

'కలల రాజు' వెనక్కి తిరిగి దబ్బున కింద పడ్డాడు.

స్మిత కళ్ళకి ఇప్పుడు అక్కడ నలుగురు కాకుండా ముగ్గురే కనిపించారు. తర్వాత 'కలల రాజు' పైకి లేస్తుండగా 'దుర్మార్గుడు' మళ్ళీ కొట్టడానికి వెళుతుంటే, అందరిలోకి భారీకాయుడైన 'వర్తకుడు' అతడిని ఆపి చిన్నగా అతనికి ఏదో చెప్పడం ఆమె గమనించింది. అందరిలోకి ముసలోడు 'పిరికోడు', 'కలల రాజు' ని పట్టుకుని 'దుర్మార్గుడి' మీదకి మళ్ళీ వెళ్లకుండా ఆపుతున్నాడు.

"నేను చేసే పనికి ఎవడూ అడ్డం రావొద్దు. ఎవడూ నాకు ఏది కరెక్టో, ఏది తప్పో చెప్పొద్దు. ఆ బోకు లంజ నన్ను మోకాళ్ళతో తన్ని, నన్ను విపరీతంగా బాధ పెట్టింది. నేను దాని పొగరు అణచడానికి కొట్టి, ఇక్కడ ఎవరి మాట వినాలో అర్ధం అయ్యేలా చేశా. ఇది నాకోసం మాత్రమే కాదు, మన అందరి కోసం చేశా" అరుస్తూ చెప్పాడు.

"నువ్వు నా కోసం ఏమీ చేయాల్సిన అవసరం లేదు. నేను ఇక్కడ ఉండగా నువ్వు మళ్ళీ హింసని ప్రేరేపిస్తే నేను చూస్తూ నిలబడ్డాను. ఇది నువ్వు బాగా గుర్తు పెట్టుకో" 'కలల రాజు' కూడా కోపంగా అరిచాడు.

'వర్తకుడు' ఇద్దరి మధ్యలో వచ్చి నిలబడ్డాడు.

"చూడండి, ఇలా ఆమె ముందు కొట్లాడుకోవడం కరెక్ట్ కాదు. మన మధ్య వున్న భేదాలను మాట్లాడి పరిష్కరించుకుందాము. మనం ఒక సమావేశం పెట్టుకుని మాట్లాడుకుంటే, పరిష్కారం కానీ సమస్యలు అంటూ ఏవీ వుండవు. మీరేమంటారు ? మనం ఇప్పుడు పక్క గది కి వెళ్లి, మందు తాగుతూ మాట్లాడుకుందాము" అంటూ 'దుర్మార్గుడిని' పట్టుకుని బయటికి నడుస్తూ, మిగిలిన ఇద్దరినీ తనతో రమ్మనమని సైగ చేసి వెళ్ళాడు. వాళ్ళని 'కలల రాజు' కూడా అనుసరించాడు.

ఆ జంట నడుస్తుండగా, 'వర్తకుడు' చిరాకుగా కనిపించాడు. అతడు అందరిలోకి వయసు వున్న 'పిరికోడితో' మాట్లాడాడు.

"ఆమెని జాగ్రత్తగా చూసుకో. ప్రధమ చికిత్స్చ బాక్స్ ఎక్కడుందో నీకు తెలుసుగా. ఆమె ముఖాన్ని గోరు వెచ్చని నీటితో కడుగు. రక్తం కారకుండా ఏమి చెయ్యాలో చూడు. తర్వాత ఆమెని విశ్రాంతి తీసుకోనివ్వు. రేపటి వరకు ఆమె కోలుకుంటుంది" అని చెప్పాడు.

రేపు. స్మిత తన తలని పక్కకి తిప్పి, దిండులో పెట్టి బాధగా మూలిగింది. కొన్ని క్షణాల తర్వాత చీకటి లోకి జారిపోయింది.

***

[sri7869]

Nice update

[ramd420]

అప్డేట్ బాగుంది

[tshekhar69]

Nice narration

[anaamika]

Nice update

[anaamika]

అప్డేట్ బాగుంది

[anaamika]

Nice narration