Fantasy பவித்ரா

[Manmadhan67]

அதே சமயம் ஆயிஷா இப்போதெல்லாம் தினமுமே ஒரு முறையாவது எதாவது காரணம் சொல்லிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்து போக துவங்கினாள். இளங்கோவும் அம்மா கல்பனா முன் குனிந்த தலை நிமிராமல் ஆயிஷா பக்கமே திரும்பாமல் நல்ல பிள்ளை போல நடித்தான். ஆனால் அம்மா கவனிக்காத போது ஆயிஷாவை நன்றாக சைட் அடித்தான். ஆயிஷா அதை கண்டு பிடிக்காமல் விடுவாளா? இளங்கோவின் திருட்டுத் தனத்தை அவள் ரசித்தாள். அவளும் அவனுக்கு நன்றாக கம்பெனி கொடுத்தாள். சான்ஸ் கிடைக்கும் போது ஆயிஷாவின் மார்பக விளிம்புகளும், சில சமயங்களில் ஆயிஷாவின் ஆழமான தொப்புளும் கூட இளங்கோவின் கண்களுக்கு விருந்தாக கிடைத்தன.

 

இளங்கோ பாவம் ஆசை அதிகரித்துக் கொண்டே போனாலும் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தவித்தான். அவன் கூப்பிட்டால் ஆயிஷா படுக்க வருவாள் என்று அவன் தெரிந்து கொண்டான். ஆனால் எப்படி அவளை அழைப்பது, எங்கே அழைத்து செல்வது என்று எதுவும் திட்டம் போட தெரியாமல் சும்மா ஆயிஷாவை பார்த்து பார்த்து கண்ணாலேயே அவளை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தான். இரவு தன்னுடைய அறையில் ஆயிஷாவை நினைத்து கையடித்தான்.

 

என்ன தான் இளங்கோ அம்மாவை ஏமாற்றி விட்டு ஆயிஷாவை சைட் அடித்தாலும் அம்மாவுக்கு தெரியாதா மகனின் வித்தைகள். கல்பனா எல்லாவற்றையும் கவனித்துக் கொண்டு தான் இருந்தாள். ஆயிஷா தன் மகனுக்கு அவன் கண்களுக்கு அவ்வப்போது தன் மார்பக சதை பிதுங்கலையும் தொப்புள் குழியையும் விருந்தாக்குவதையும் அவள் கவனிக்கவே செய்தாள். அவளால் ஆயிஷாவை கட்டுப்படுத்த முடியாது. அதனால் அவள் தன் மகனை அடக்கி வைக்க நினைத்தாள்.

 

ஆயிஷா என்றெல்லாம் தன் மகனின் கண்களுக்கு விருந்து கொடுக்கிறாளோ அன்றெல்லாம் கல்பனா கண்டிப்பாக தன் மகனின் அறைக்கு இரவு படுக்க போகும் முன் போய் அவனுடன் பேசிக் கொண்டிருந்து விட்டு தான் தன்னுடைய படுக்கையறைக்கு தூங்க போவாள். அப்படி அவள் மகனின் அறைக்கு செல்லும் இரவுகள் எல்லாமே அவர்கள் இருவருக்கும் அம்மா மகன் உறவின் விளிம்புக்கு வெளியே சென்று வருவது போல எதாவது நடக்கும்.

 

அதிலும் ஆயிஷாவின் முலைப் பிதுங்கலையோ, தொப்புள் கிணற்றையோ பார்த்து ஆண்மை சிலிர்த்த நிலையில் இருக்கும் இளங்கோ தன் உணர்வுகளை அடக்க முடியாத நிலையில் அம்மா கல்பனாவிடம் வரைமுறையில்லாமல் விளையாடுவது மூலம் தன் உணர்ச்சிகளை தணித்துக் கொள்ள முயற்சிப்பான். ஆனால் அவன் உணர்ச்சிகள் தணிவதற்கு பதிலாக அதிகரிப்பதை அவன் உணர்ந்தாலும் அவனால் அம்மாவை சீண்டுவதையோ அவளுடன் விளையாடுவதையோ நிறுத்த முடியவில்லை.

 

மகனின் விளையாட்டு பெரும்பாலும் வரம்பு மீறி சென்றாலும் ஆயிஷாவின் மீதிருந்த வெறுப்பும், அவளிடம் தன் மகன் சிக்கிக் கொள்ளக் கூடாது என்ற தாய் பாசமும் கல்பனாவை மகனின் சில்மிஷங்களை தடுக்க விடாமல் செய்தன. அவள் இளங்கோவை அவ்வப்போது திட்டிக் கொண்டும் குட்டிக் கொண்டும் கண்டித்தாலும் மகனின் சில்மிஷங்களை அனுமதித்துக் கொண்டுதான் இருந்தாள்.

 

நாளாக நாளாக அம்மாவும் மகனும் கட்டிப் பிடித்துக் கொள்வதும், கன்னங்களில் லேசாக முத்தமிட்டுக் கொள்வதும் சகஜமான விசயங்களாக மாறின. இளங்கோ சில சமயம் அம்மாவின் உடம்பில் சில முக்கிய பாகங்களில் தெரியாமல் கை படுவது போல கை வைத்து அனுபவிக்கவும் தொடங்கி விட்டான். கல்பனாவுக்கு தன் மகன் தெரிந்து தொடுகிறானா, தெரியாமல் தான் கை படுகிறதா என்று கண்டு பிடிக்க முடியா விட்டாலும் அவனிடம் அதைப் பற்றி கேட்கவும் முடியவில்லை. கேட்டால் கோபித்துக் கொண்டு அவளிடமிருந்து விலகி செல்வான், அல்லது எதாவது காரணம் சொல்லி விட்டு அப்புறம் இன்னும் அதிகமாக அவளை அங்கங்கே தொட துவங்குவான் என்பதால் அவளும் மகனின் கை உடம்பில் எங்கே பட்டாலும் அதை கண்டுக் கொள்ளாமல் இருக்க பழகிக் கொண்டாள்.

 

மகனுடன் தனிமையில் இருக்கும் போது கல்பனாவின் மனம் மிகவும் பலவீனமாக இருக்கும். அவனுடைய கைகளுக்கும் கண்களுக்கும் முழு சுதந்திரம் கொடுக்கும். சில சமயம் தன் ஆடைகள் விலகி அங்கங்கள் அன்பு மகன் கண்களுக்கு விருந்தாகி விட்டதை கூட அவன் ஆசை தீர அத்தனையையும் ரசித்து முடித்த பின் தான் கல்பனா உணர்வாள். அந்த அளவு அவள் மகனிடம் பழகும் போது பல விசயங்களில் அலட்சியமாக இருப்பாள்.

 

ஆனால் அவனை விட்டு விலகி வந்த பின் அவள் மனசாட்சி அவளை கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்டு கொல்லும். இது கண்டிப்பா அம்மா மகன் பாசமில்லை. நீ தப்பு செய்கிறாய். இதெல்லாம் வெளி உலகத்துக்கு தெரிந்தால் எத்தனை கேவலம். இப்படி செய்யலாமா? அம்மா மகன் உறவை இப்படி கேவலப்படுத்துகிறீர்களே இரண்டு பேரும். யாருக்காவது இதெல்லாம் தெரிந்தால் எவ்வளவு அசிங்கம். எப்படியெல்லாம் பேசுவார்கள், உனக்கு அறிவில்லையா என்றெல்லாம் அவளை அவளுடைய மனசாட்சி போட்டு வதைத்து எடுக்கும்.

 

அதனால் தனியாக இருக்கும் போது ஆழ்ந்து சிந்திக்கும் கல்பனா, இளங்கோ எக்கேடோ கெட்டு போகட்டும், இந்த மூதேவி ஆயிஷாவிடம் சிக்கி விடக் கூடாது என்று எதையோ ஆரம்பித்து இது போகும் பாதையே சரியில்லையே, அம்மா மகன் உறவின் புனிதத்தையே கெடுத்து விடுவேன் போல இருக்கிறதே, ஆயிஷாவிடம் இளங்கோ போனால் தான் என்ன? அவனை ஆயிஷாவிடம் போய் விடக் கூடாது என்று இத்தனை பாடுபடுவது உண்மையில் மகன் மீதிருக்கும் அக்கறையாலா? அல்லது ஆயிஷா மீதிருக்கும் பொறாமையாலா என்று எல்லாம் யோசித்து யோசித்து இனி இளங்கோவுடன் நெருங்கி பழக கூடாது என்று முடிவெடுப்பாள்.

 

ஆனால் இளங்கோவை பார்த்த நொடியே அந்த சங்கல்பம் எல்லாம் போன இடம் தெரியாது. இப்படி மனசாட்சிக்கும் மகன் மீதுள்ள பாசத்திற்கும் இடையில் சிக்கிக் கொண்டு கல்பனா தவித்த தவிப்பெல்லாம் அந்த ஒரு நாளில் முடிவுக்கு வந்தன.

 

அன்று நடந்த சம்பவம் இளங்கோ கல்பனா ஆகிய அம்மா மகன் இருவரின் உறவும் இனி எப்படி இருக்க போகிறது என்பதை நிர்ணயித்தன.

 

அந்த சம்பவம்...

அன்று கல்லூரி விடுமுறை என்பதால் இளங்கோ காலையில் குளிக்காமல் மாலையில் குளித்து விட்டு இடுப்பில் ஒரு பெர்முடா மட்டும் போட்டுக் கொண்டு வெற்று மார்புடன் ஈரத் தலையை ஒரு துண்டால் துவட்டிக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்த போது அங்கே அம்மாவும் ஆயிஷாவும் அருகருகே அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருப்பதை கண்டான்.

 

இளங்கோ ஜிம்முக்கு போகும் பழக்கம் இல்லாதவன் என்றாலும் வீட்டிலேயே வொர்க் அவுட் பண்ணும் பழக்கம் வைத்திருந்ததால், அவனுக்கு கட்டான உடல் அமைந்திருந்தது. அதோடு மார்பு முழுவதும் கருகருவென மயிர் வளர்ந்து பெண்களின் ஆசையை தூண்டும் வண்ணம் இருக்கும். சில சமயம் கல்பனாவே மகன் வெற்று மார்புடன் இருக்கும் போது அவன் மார்பு முடிகளில் விரல் விட்டு கோதி கரடி மாதிரி வளர்ந்திருக்குடா என்று கிண்டல் பண்ணுவாள். இளங்கோ ஐயோ விடுங்கம்மா.. கூச்சமா இருக்கு என்று நெளிவான்.

 

அவன் வெற்று மார்புடன் அம்மா அவளுடைய தோழி ஆயிஷாவின் முன் வந்ததும் ஆயிஷாவின் விழிகள் இளங்கோவின் மயிரடர்ந்த மார்பை கண்டு விரிந்தன. அவள் துளியும் கூச்சமில்லாமல், தோழியை அருகில் வைத்துக் கொண்டே, தோழியின் மகனை காமப் பார்வை பார்த்தாள். ஆயிஷா வந்திருப்பாள் என்று எதிர்பார்க்காமல் வெற்று மார்புடன் ஹாலுக்கு வந்து விட்ட இளங்கோவுக்கு அங்கே ஆயிஷா இருப்பதை கண்டு மெலிதான கூச்சம் உண்டாகி, உடனே உள்ளே போக நினைத்தாலும், ஆயிஷாவின் கண்கள் அவனை பார்த்த விதத்தில் அவன் கொஞ்சம் தடுமாறி போய் விட்டான்.

 

ஆனால் ஆயிஷாவிடம் எந்த தயக்கமோ தடுமாற்றமோ இல்லை. அவள் எதைப் பற்றியும், யாரைப் பற்றியும் எந்த கவலையும் இல்லாமல் இளங்கோவை, அவன் மார்பை அப்பட்டமாக பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் கண்களின் தீட்சண்யத்தை கண்டு கொண்ட இளங்கோவுக்கு உடம்பு சிலிர்க்க, அவன் ஆயிஷாவின் விழிகளை நேருக்கு நேராக சந்தித்தான். ஆயிஷா அவனை பார்த்து குறும்பாக கண் சிமிட்டினாள். இளங்கோவின் உடம்பே ஒரு முறை நடுங்கியது. ஆயிஷாவின் முகத்தை முழுதாக கண்களுக்குள் கொண்டு வந்து அவளை பார்த்தான். ஆயிஷா உதட்டை செக்ஸியாக கடித்து அவனை காமப் பார்வை பார்க்க, இளங்கோவுக்கு பெர்முடாவுக்குள் தண்டு மளமளவென்று நீளமாக துவங்கியது.

 

இனியும் இங்கே நின்றிருந்தால் சுன்னி பெர்முடாவை தூக்கிக் கொண்டு நின்று விடும் என்று இளங்கோ அவசர அவசரமாக ஆயிஷாவுக்கு ஹாய் ஆண்ட்டி என்று ஹாய் சொல்லி விட்டு திரும்பி தன் அறைக்கு செல்ல மாடிப்படிகளில் வேக வேகமாக ஏறினான். திருப்பத்தில் ஆவலை அடக்க முடியாமல் ஒரு நொடி கீழே பார்வையை செலுத்தினான். ஆயிஷா இளங்கோவின் அம்மா கல்பனாவிடம் பேசிக் கொண்டே, இளங்கோவின் மீதிருந்து விழிகளை விலக்காமலே இருந்தாள். அவன் திரும்பி பார்த்ததும் நக்கலாக ஒரு சிரிப்பை காட்டி, மீண்டும் அவனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள். இளங்கோவுக்கு சுன்னி முழுசாகவே நீண்டு எழும்பிக் கொண்டு பெர்முடாவை தூக்கி நிறுத்தியது. நல்லவேளை அம்மாவால் பார்க்க முடியாது என்று மீண்டும் திரும்பி கூட பார்க்காமல் தன்னறைக்கு ஓடிப் போய் உள்ளே புகுந்துக் கொண்டான்.

 

என்னவென்றே தெரியவில்லை, இளங்கோவுக்கு உடம்பில் உணர்ச்சிகள் தறிகெட்டு ஓடிக் கொண்டிருந்தன. முதல் முறையாக தன் அம்மாவின் தோழி ஆயிஷாவை அவன் மனம் திரும்ப திரும்ப நினைத்துக் கொண்டே இருந்தது. கல்லூரியில் தன்னுடன் படிக்கும் சில பெண்களை அவன் மானசீகமாக காதலித்திருக்கிறான். சில பெண்களை அனுபவிக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டிருக்கிறான். ஒரு தேவதையின் மேல் தீராத காதலும் கொண்டிருந்தான். அது ஒரு தனிக் கதை. அவளை தவிர சில சமயம் சில இளம் பெண்களை, அவர்களின் உடம்பை நினைத்தும் சுன்னியை உருவியிருக்கிறான். ஆனால் அவன் வயதுக்கு அவனுடைய ஆசைகள் எல்லாம் அளவோடு இருந்தன. காமத்தில் இன்னும் அவன் மனம் முழுசாக ஈடுபடவில்லை. ஆனால் இன்று...

 

அவன் மனம் காமத்தினுள் முழுமையாக விழுந்து தடுமாறிக் கொண்டிருந்தது.

 

அவனுக்கு...

 

ஆயிஷாவை அவுத்து பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசையாக இருந்தது. அவளை படுக்கையில் போட்டு புரட்ட வேண்டும், அவளுடைய அம்சமான உடம்பை வெறியோடு சுவைக்க வேண்டும், புசிக்க வேண்டும், திகட்ட திகட்ட அவளை புணர வேண்டும் என்று அவன் இளமை துடிதுடித்தது.

 

ஆனால் அவன் மனசாட்சி அவனை கேவலமாக பார்த்தது.

 

மனசாட்சி  :      டேய்... அவ உன் அம்மாவோட ஃப்ரண்டுடா...

 

இளங்கோ  :      சரி... அதுக்கென்ன இப்ப...

 

மனசாட்சி  :      அவளும் உனக்கு அம்மா மாதிரி தாண்டா...

 

இளங்கோ  :      உளறாதே... இப்படியெல்லாம் யோசிச்சா நான் எந்த பொண்ணையும் அனுபவிக்க முடியாது.

 

மனசாட்சி  :      அதுக்காக அம்மாவோட ப்ரண்டையே அவுத்து பார்க்க நினைப்பியா? கேடு கெட்ட நாயே.

 

இளங்கோ  :      ஓவரா பேசாதே. சும்மா நினைச்சு தானே பார்த்தேன்.

 

மனசாட்சி  :      நினைச்சுப் பார்க்கிறதும் தப்புதாண்டா. ஒருத்தரை அவங்க சம்மதமில்லாம அப்படி நினைச்சு பார்க்கலாமா?

 

இளங்கோ  :      அவ சம்மதமெல்லாம் இருக்கு.

 

மனசாட்சி  :      ஆமா இவரு கண்டு பிடிச்சிட்டாரு.

 

இளங்கோ  :      அவ பார்த்த பார்வையை நீயும் கவனிச்சே இல்லே. யப்பா... என்ன பார்வைடா அது. ஒரே பார்வைலே சுன்னியை எழும்ப வைச்சிட்டா..

 

மனசாட்சி  :      ச்சீ நாயே... பேச்சை பாரு. அவளைப் பத்தி உன் அம்மா உன் கிட்டே சொன்னது மறந்து போச்சாடா? வீணா சிக்கி சீரழிஞ்சிடாதே.

 

இளங்கோ  :      அவுங்களுக்கென்ன? என் கஷ்டம் எனக்கு தானே தெரியும்?

 

மனசாட்சி  :      டேய் அம்மாவையா அப்படி சொல்றே. உன் கஷ்டம் அவங்களுக்கு தெரியாதாடா?

 

இளங்கோ  :      சரி தெரியும். ஆனா அதனாலே என்ன யூஸ். ஒவ்வொரு நாளும் கைலே புடிச்சு ஆட்டுற எனக்கு தானே எல்லா கஷ்டமும்.

 

மனசாட்சி  :      அதுக்காக அம்மா உனக்கு... சரி விடு... நானும் உன்னை மாதிரி அசிங்கமா பேசிட்டு இருக்கேன். நீ தப்பு பண்றே மச்சான். அம்மா மனசு கஷ்டப்படும்.

 

இளங்கோ  :      அவங்க மனசு கஷ்டப்படுது. என் மனசு மட்டும் என்ன சந்தோஷமாவா இருக்கு?

 

மனசாட்சி  :      அப்ப என்ன தான் முடிவு பண்ணிருக்கே உன் மனசுலே?

 

இளங்கோ  :      அவ கிடைச்சா கண்டிப்பா அவளை போடுவேன்.

 

மனசாட்சி  :      எவ?

 

இளங்கோ  :      ஆயிஷா.

 

மனசாட்சி  :      உன் அம்மாவோட ஃப்ரண்டையா?

 

இளங்கோ  :      சும்மா சும்மா அதையே சொல்லிக் காட்டாதே. ஆமா. அம்மாவோட ஃப்ரண்டு தான். அதுக்கென்ன இப்ப... உண்மையை சொல்லட்டுமா? அம்மாவோட ஃப்ரண்டா இருக்கிறதாலே தான் இன்னும் வெறியாகுது.

 

மனசாட்சி  :      என்னமோ பண்ணி நாசமா போ...

 

இளங்கோ  :      ஓகே. நீ மூடிட்டு கிளம்பு.

இப்படி இளங்கோ தன் மனசாட்சியுடன் போராட்டம் நடத்திக் கொண்டே அப்படியே தன்னறையில் எதுவும் செய்யாமல் நின்றிருக்க, திடீரென்று அறைக் கதவை திறந்துக் கொண்டு உள்ளே வந்த கல்பனா, அவன் சுத்தமாக எதிர்பார்க்காத வண்ணம் அவன் கன்னத்தில் பளார் என்று பலமாக அறைந்தாள். இளங்கோ அதிர்ந்து போனான். அம்மா கல்பனா அவனை எத்தனையோ முறை அடித்திருக்கிறாள். அதெல்லாமே செல்ல அடிகள் தான். இது தான் முதல் முறை இத்தனை பலமாக அடிப்பது. கன்னத்தை பிடித்துக் கொண்டு அதிர்ச்சியில் கண்களில் எட்டிப் பார்த்த கண்ணீரோடு அம்மாவை பார்த்தான் இளங்கோ. ஆனால் கல்பனாவிடம் எந்த இரக்கத்தையும் அவன் பார்வை ஏற்படுத்தவில்லை. இளங்கோவுக்கு அது உண்மையிலேயே மிகப் பெரிய அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அவனால் எதுவும் பேச முடியவில்லை. கல்பனாவுக்கும் எதுவும் சொல்ல தோன்றவில்லை. சற்று நேரம் தாயும் மகனும் அமைதியாக ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டு நின்று விட்டு பின் எதுவும் சொல்லாமல் பிரிந்தனர். கல்பனா அமைதியாக தன் மகனின் அறையை விட்டு வெளியேறினாள்.

 

இளங்கோ அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளாமல் மதியம் முதல் இரவு வரை தன்னுடைய அறையிலிருந்து வெளியில் வராமலே இருந்தவன், இரவு உணவுக்குக்காக தன்னறையை விட்டு கீழே இறங்கி வந்த போது அவன் தலையில் ஒரு மங்கி குல்லாவை மாட்டிக் கொண்டு வந்தான். அதைப் பார்த்து பவித்ரா சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் வாய் விட்டு சிரித்து விட்டு என்னடா மங்கி... இப்படி மங்கி மாதிரியே மங்கி குல்லா போட்டுட்டு வந்திருக்கே. என்னாச்சு என்று கிண்டலாக கேட்க அவளை அடிக்க பாய்ந்தவனை தடுத்த சந்திரன் என்னாச்சு என்று மகனை விசாரிக்க, ஒண்ணுமில்லை, குளிருது என்றான் இளங்கோ.

 

காய்ச்சல் அடிக்குதா? டாக்டர்ட்டே போயிட்டு வந்திடலாம்டா என்று உண்மையான அக்கறையோடு சந்திரன் கேட்க, இல்லைப்பா, சும்மா என்னமோ குளிரு அடிக்கிற மாதிரி ஒரு ஃபீல். தூங்கினா சரியா போயிடும் என்றான் இளங்கோ. அவன் நெற்றியை தொட்டுப் பார்த்த சந்திரன், ஒண்ணும் இல்லையே, நார்மலா தான் இருக்கு. சரி சாப்பிட்டுட்டு போய் நல்லா தூங்கி ரெஸ்ட் எடு. நைட் முழிச்சுட்டு மொபைலை நோண்டிட்டு இருக்காதே. ஹாட் வாட்டர் மட்டும் குடி, நல்லா தூங்கு. நாளைக்கு வேணும்ன்னா காலேஜ்க்கு லீவ் சொல்லிடு என்று வரிசையாக அட்வைஸ் மழை பொழிந்து விட்டு அவர் பாட்டுக்கு சாப்பிட உட்கார்ந்து விட்டார்.

 

கல்பனா ரொம்ப குழம்பி போனாள். அடித்ததற்கு பழி வாங்க மகன் நாடகம் போடுகிறானா? இல்லை அடித்ததில் நிஜமாகவே காய்ச்சல் வந்து விட்டதா என்று புரியாமல், இப்போதிருக்கும் சூழ்நிலையில் யாரையும் எதுவும் கேட்கவும் முடியாமல், அமைதியாக எல்லோருக்கும் உணவை பரிமாறினாள். எல்லோரும் சாப்பிட்டு விட்டு அவரவர் மொபைலை நோண்டிக் கொண்டே அவரவர் அறைகளுக்குள் நுழைந்துக் கொண்டனர்.

 

கல்பனா அடுக்களை வேலைகளை எல்லாம் முடித்து எல்லாவற்றையும் ஒதுக்கி வைத்து விட்டு கைகால்களை அலம்பிக் கொண்டு தன் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்த போது மணி இரவு பத்து ஆகியிருந்தது. சந்திரன் உறக்கத்தில் விழும் நிலையில் இருந்தார். அதை பார்த்த கல்பனா நீங்க தூங்குங்க. நான் இளங்கோவுக்கு பால் கொண்டு போய் கொடுத்துட்டு அப்படியே அவன் கிட்டே கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டிருந்துட்டு அப்புறம் வரேன். என்னாச்சுன்னு தெரியலை. திடீர்ன்னு கோமாளி மாதிரி குல்லாயை மாட்டிட்டு வரான். கேட்டா எதுவும் சொல்ல மாட்டான். பார்த்துட்டு வரேன் என்றாள்.

 

சந்திரனும், அவனை திட்டாதே. நல்லவிதமா பேசு. எப்பவும் அவனை எதாவது குற்றம் குறை சொல்றதே உனக்கு வேலையா போச்சு. காய்ச்சல் அடிக்குதான்னு பாரு. காய்ச்சல் அடிச்சா என்னை எழுப்பு. ஹாஸ்பிடல் போயிட்டு வந்திடலாம் என்று சொல்லி விட்டு திரும்பி படுத்து உறக்கத்தில் ஆழ்ந்தார். கல்பனா மீண்டும் சமையல்கட்டுக்கு வந்து பாலை சுட வைத்து டேட்ஸ் சிரப் கலந்து ஒரு கப்பில் ஊற்றி எடுத்துக் கொண்டு தன் மகன் இளங்கோவை பார்க்க அவனுடைய அறைக்கு சென்றாள்.

[Manmadhan67]

கல்பனா இளங்கோவின் அறைக் கதவை திறந்து உள்ளே கையில் பால் டம்ளருடன் நுழையவும், அவன் இவளை பார்த்து விட்டு திரும்பி முதுகை காட்டிக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டான். கல்பனாவுக்கு கொஞ்சம் சங்கடமாக போய் விட, மகன் சரியான கோபத்தில் இருக்கிறான் என்று புரிந்துக் கொண்டு, அவனை சமாதானப்படுத்த, அறைக் கதவை சாத்தி தாழிட்டாள். பால் டம்ளரை மேஜையில் வைத்தாள். கட்டிலில் மகன் அருகே சென்று அமர்ந்தாள்.

 

கல்பனா    :      இப்ப எதுக்குடா இப்படி மங்கி குல்லாவை போட்டுட்டு சீன் காட்டிட்டிருக்கே.

 

இளங்கோ  :      ...

 

கல்பனா    :      திரும்பு...

 

இளங்கோ  :      ...

 

கல்பனா    :      திரும்ப போறியா இல்லையாடா?

 

இளங்கோ  :      ...

 

கல்பனா    :      நான் போயிடுவேண்டா...

 

இளங்கோ  :      போய்க்கோ. உனக்கு தான் ஈவு இரக்கமே இல்லையே. தெரிஞ்ச விசயம் தானே.

 

கல்பனா    :      ரொம்ப பேசாதே. என்ன ப்ரசனை இப்ப. செய்யறதெல்லாம் இவரு செஞ்சிட்டு...

 

கல்பனா பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே இளங்கோ திரும்பி எழுந்து அமர்ந்து தன் தலையில் இருந்த குல்லாவை கழட்டினான். அவன் கன்னத்தை பார்த்த கல்பனா அதிர்ந்து போனாள். இளங்கோ நல்ல நிறம். வட நாட்டுக்காரன் போல இருப்பான். அவனுடைய கன்னத்தில் கல்பனாவின் ஐந்து விரல்களும் அச்சாக பதிந்து சிவந்திருப்பது பளிச் என்று தெரிந்தது. கல்பனா அவன் கன்னத்தில் விட்ட அறையின் விளைவு. கல்பனா மிகவும் ஆடிப் போனாள். இந்த அளவு பலமாக அடித்து விட்டோம் என்பதே அவளுக்கு இப்போது தான் புரிந்தது. அவள் கண்களில் மளூக் என்று கண்ணீர் கோர்த்துக் கொள்ள, என்ன சொல்வது என்றே தெரியாமல், சட்டென்று மகனின் அருகில் நெருங்கி அமர்ந்து அவன் கன்னத்தை தன் விரல்களால் வருடி விட்டு...

 

கல்பனா    :      மன்னிச்சிடுடா...

 

என்றவளின் விழிகள் கரகரவென கண்ணீரை கொட்ட, அம்மாவின் மீது அவ்வளவு நேரம் இருந்த கோபமெல்லாம் காணாமல் போனது இளங்கோவுக்கு. அவன் பதறி கல்பனாவின் அருகில் நெருங்கி, அவள் கன்னத்தில் வழிந்த கண்ணீரை தொட்டு துடைக்க, கல்பனா அப்படியே அவனை கட்டிக் கொள்ள, இளங்கோவும் அவளை அள்ளி எடுத்துக் கொண்டான். அன்பாக கட்டிக் கொண்டான். பாசமாக தழுவிக் கொண்டான். நன்றாக இறுக்கியும் கொண்டான்.

 

இளங்கோ  :      எதுக்கும்மா அப்படி அடிச்சே? என்ன கோபம் உனக்கு? இதுவரைக்கும் நீ இப்படி என்னை அடிச்சதே இல்லையேம்மா.

 

கல்பனா    :      ஸாரிடா. அந்த நேரத்திலே எனக்கு கோபத்தை அடக்கவே முடியலை.

 

அம்மாவும் மகனும் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டே பேசிக் கொண்டார்கள். இளங்கோ அம்மாவின் காதில் தொங்கிய ஜிமிக்கியை தன் உதட்டால் தீண்டியபடி அவள் காதில் தான் தன் வார்த்தைகளை மெல்ல சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். கல்பனா தன்னிடம் அடி வாங்கிய மகனின் முதுகை மெல்ல தடவிக் கொடுத்து அவனை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டே பதில் சொன்னாள். அவளும் மகனின் காதில் தான் ரகசியம் போல பேசினாள். முக்கியமான விசயம் இளங்கோ மாலையில் இருந்தது போலவே இப்போதும் சாப்பிட்டு விட்டு வந்ததும் தான் அணிந்திருந்த டி ஷர்ட்டை அவிழ்த்து ஹேங்கரில் மாட்டி விட்டு உடம்பில் ஒரு ஒற்றை பெர்முடாவை மட்டும் அணிந்துக் கொண்டு வெற்று மார்புடன் தான் இருந்தான்.

 

இளங்கோ  :      என்னம்மா கோபம் உனக்கு?

 

கல்பனா    :      அவ முன்னாடி ஏண்டா அப்படி வந்தே...?

 

இளங்கோ  :      எவ முன்னாடி?

 

கல்பனா    :      அதான் அந்த சிறுக்கி முண்டை.

 

இளங்கோ  :      புரியற மாதிரி சொல்லும்மா.

 

கல்பனா    :      அந்த ஆஆஆஆயிஷா...

 

இளங்கோ  :      ஓ அதான் கோபமா? அவங்க இருப்பாங்கன்னு எனக்கென்னம்மா தெரியும்? வீட்டுக்கு யார் வராங்க போறாங்கன்னு பார்த்துட்டு தான் நான் வெளியே வரனுமா?

 

கல்பனா    :      வெளியே வந்தா பரவாயில்லை. அப்படியா வருவாங்க?

 

இளங்கோ  :      எப்படி?

 

கல்பனா    :      ட்ரஸ் இல்லாம...

 

இளங்கோ  :      என்னம்மா உளறுறே. நான் எப்ப ட்ரஸ் இல்லாம வந்தேன். ட்ரஸ் போட்டிருந்தேனே. நான் என்ன லூசா ட்ரஸ் போடாம வர?

 

கல்பனா    :      ச்சீய்... பேச்சைப் பாரு... டேய் எரும. உன் பேச்சுத் திறமையெல்லாம் என் கிட்டே காட்டாதே. மேலே திறந்துப் போட்டுட்டு வந்து நிக்குறே.

 

இளங்கோ  :      ஓ... மேலே சர்ட் எதுவும் போடாம வந்து நின்னதை சொல்றியா? அதிலென்னம்மா இருக்கு. ஆம்பிளைங்க வீட்டுக்குள்ளே இந்த மாதிரி இருக்கிறது சகஜம் தானேம்மா.

 

கல்பனா    :      அதாண்டா எனக்கும் புரியலை. கொஞ்சம் கூட விவஸ்தையே இல்லை உங்களுக்கெல்லாம். இப்படி மேலே துணி இல்லாம எப்படிதான் சுத்துறீங்களோ. யாரையாவது அந்த மாதிரி பார்த்தா எங்களுக்கு எவ்வளவு சங்கடமா இருக்கும் தெரியுமா?

 

இளங்கோ  :      ஆனா எங்களுக்கெல்லாம் அந்த மாதிரி தோணாது. எந்த சங்கடமும் கிடையாது எங்களுக்கு.

 

இளங்கோ இந்த வார்த்தைகளை வெற்று மார்புடன் பெண்களின் முன் வருவதில் எங்களுக்கு எந்த சங்கடமும் இல்லை என்ற அர்த்தத்தில் தான் சொன்னான். ஆனால் அதை கல்பனா தவறாக புரிந்துக் கொண்டாள். பெண்கள் வெற்று மார்புடன் வந்தால் எங்களுக்கு சங்கடம் இல்லை என்று மகன் சொல்வதாக நினைத்து விட்டாள்.

 

கல்பனா    :      டேய்... பொறுக்கி என்ன உளறுறே? நாங்க எப்படா அந்த மாதிரி இருந்திருக்கோம்.

 

இளங்கோ  :      அட இது கூட நல்லா இருக்கே. நான் அந்த அர்த்தத்திலே சொல்லலை. ஆனா இப்ப நீ சொன்னதை கேட்டப்புறம், அது மாதிரி நடந்தா நாங்க இப்படி கோபப்பட மாட்டோம்ன்னு தான் தோணுது.

 

கல்பனா    :      ம்... ஆசைதான். நீ ரொம்ப கெட்டு போயிட்டிருக்கே. உன் மனசு கண்ட பக்கம் போகுதுன்னு நினைக்கிறேன்.

 

அம்மாவையும் மகனையும் அறியாமலே அந்த பேச்சு அந்தரங்கமான விசயங்கள் பக்கம் போய் கொண்டிருந்தது. இருவர் மனதிலும் அந்த வெற்று மார்புடன் பெண்கள் சுற்றினால் என்ற விசயம் விலக மறுத்தது. இருவரும் இன்னும் கட்டிப் பிடித்த படி தான் இருந்தனர். பேசிக் கொண்டிருந்த போதும், அமைதியாக இருந்த போதும், அந்த வெற்று மார்பு விசயம் மனதில் ஓட, இளங்கோவின் மனதில் முதலில் மேலாடை இல்லாமல் ஆயிஷா தான் வந்தாள். கற்பனையில் ஆயிஷாவை டாப்லெஸாக நினைத்துப் பார்த்ததற்கே இளங்கோவின் உடம்பு முறுக்கேற, அந்த உணர்ச்சியில் அவன் தன் அம்மாவை இன்னும் இறுக தழுவினான்.

 

கல்பனா தடுமாறி அவன் மேல் நன்றாக சரிந்தாள். அவளுடைய கனத்த மார்பகங்கள் இரண்டும் மகனின் நெஞ்சில் அழுந்தின. அந்த அழுத்தம் தந்த உணர்வில் கல்பனாவின் மனதில் அந்த எண்ணம் மின்னலாக ஓடி மறைந்தது. இவ்வளவு நேரம் மகனை இறுக்கி தழுவிக் கொண்டு, அவனுடைய இறுக்கமான அணைப்பில் அடங்கிக் கொண்டிருந்ததையே கல்பனா இப்போது தான் உணர்ந்தாள். இப்போது இளங்கோ இன்னும் கொஞ்சம் தன் அணைப்பை இறுக்கிய போது ஐயோ... திரும்பவுமா? இந்த மாதிரியெல்லாம் இடம் கொடுக்க கூடாதுன்னு நினைச்சிருந்தா, என்னென்னமோ நடந்து திரும்பவும் இப்படி கட்டிப் புடிச்சிட்டு இருக்கிற மாதிரி ஆகிடுச்சு. இப்ப இவன் வேற இறுக்குற இறுக்கிலே மொத்தமா அவளை நசுக்கிடுவான் போல இருக்கே. என்ன ஆச்சு இவனுக்கு என்று யோசித்தவள் மனதில்...

 

ஒரு வேளை இவ்வளவு நேரம் பேசிய பேச்சுகளினால், தன் மகன் தன் தோழி ஆயிஷாவை மேலாடை இல்லாமல், அவள் மார்பகங்கள் தெரிய கற்பனையில் அவளை நினைத்து ரசிக்கிறானோ என்று ஒரு எண்ணம் தோன்ற...

 

அந்த எண்ணத்தை உடைத்துக் கொண்டு அதை விட விபரீதமான ஒரு எண்ணம் கல்பனாவின் மனதில் மின்னலாய் தோன்றி மறைந்தது.

 

ஒருவேளை...

 

ஒருவேளை...

 

 

ஒருவேளை...

 

 

 

தன் மகன் இளங்கோ, தன் மனதில், இப்போது, தன்னையே, தன் தாயான என்னையே...

 

ஐயோ...

 

என்னையே மார்பில் துணியில்லாமல், மார்பகங்கள் திரண்டு நிற்கும் கோலத்தில் கற்பனை செய்து பார்த்து, ரசித்துக் கொண்டிருக்கிறானோ...

 

என்று மின்னல் போல ஒரு எண்ணம் கல்பனாவின் மனதில் தோன்றி மறைய...

 

மகன் ஒரு வேளை தன்னை வெற்று மார்புடன் கற்பனை செய்து பார்க்கிறானோ என்று தோன்றிய அந்த எண்ணத்தில் கல்பனாவின் உடல் ஒரு நொடி சிலிர்க்க, மறு நொடி ச்சேச்சே.... இளங்கோ அந்த அளவுக்கெல்லாம் மோசமான பையனில்லை, அவன் கண்டிப்பாக தன்னை அப்படி நினைத்து பார்க்கவே மாட்டான், அவன் அந்த சிறுக்கி ஆயிஷாவை தான் நினைத்துக் கொண்டிருப்பான் என்று இப்படி மகனை கேவலமாக நினைத்ததற்கு தன்னை தானே திட்டிக் கொண்டாள்.

 

ஆனால் அவளையும் அறியாமல் அவளும் இளங்கோவை இன்னும் இறுக தழுவிக் கொண்டாள்.

 

மகன் அப்படி நினைக்க மாட்டான் என்று ஒரு புறம் அவள் மனம் சொன்னாலும்...

 

அவளுக்கு தெரியாது, அந்த நொடியில் அவளுக்கு வந்தது போலவே இளங்கோவுக்கும் ஒரு நொடி, ஒரே நொடி தன் அம்மா கல்பனா மேலாடை இல்லாமல் வெறும் மார்புடன் தன் முன் நின்றால் எப்படி இருக்கும் என்ற எண்ணம் வந்து மறைந்த விசயம்.

 

இது என்ன எண்ணம் என்று அம்மாவை போலவே அவனும் தன்னைத் தானே திட்டிக் கொண்டாலும் அவனும் அம்மாவை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டு...

 

இளங்கோ  :      சரி அதுக்கேம்மா இப்படி கன்னம் வீங்கி போற அளவுக்கு அடிச்சே? நான் மட்டும் அப்படியே வந்திருந்தா அப்பா என்ன விசயம்ன்னு கேட்டிருப்பாரு. உனக்கு தான் வீண் சங்கடம்.

 

கல்பனா    :      தேங்க்ஸ்டா. புத்திசாலித்தனமா தொப்பியை போட்டு சமாளிச்சு அம்மாவை காட்டிக் குடுக்காம தப்பிக்க வைச்சிட்டே.

 

இளங்கோ  :      உங்களை சங்கடப்படுத்தக் கூடாதுன்னு தான் தொப்பியை மாட்டிட்டு வந்தேன். அந்த கழுதை பவித்ரா எப்படி சிரிச்சா பார்த்தீங்களா?

 

கல்பனா    :      விடுடா. சின்னப் பொண்ணு தானே. ஆனா எனக்கே உன்னை பார்த்து சிரிப்பு தான் வந்திச்சு.

 

இளங்கோ  :      வரும். வரும். அடி வாங்கின எனக்கு தானே வலியெல்லாம். அடிச்ச உங்களுக்கு சந்தோஷமா தான் இருக்கும்.

 

கல்பனா    :      ஐயோ... அப்படி சொல்லாதடா. நான் கோபத்திலே என்ன பண்றேன்னு தெரியாம பண்ணிட்டேன். இப்ப எவ்ளோ கஷ்டமா இருக்கு தெரியுமா?

 

சொல்லி விட்டு இருவருக்கும் இடையில் மெலிதான இடைவெளியை உருவாக்கி, மகனின் விரல் பதிந்த கன்னத்தை விரல்களால் மெல்ல வருடினாள் கல்பனா. கூடவே...

 

கல்பனா    :      என் செல்லம், எப்படி வீங்கிருச்சு. அம்மா தடவி தடவி குடுக்கிறேன். சரியா... இனி இப்படி பண்ண மாட்டேன் அம்மா...

 

என்று மகனை கொஞ்சினாள்.

 

இளங்கோ  :      சும்மா தடவினா போதுமா?

 

கல்பனா    :      வேற என்ன வேணும் என் செல்லத்துக்கு?

 

இளங்கோ  :      கிஸ் பண்ணுங்க...

 

கல்பனாவுக்கு உடலே சிலிர்த்தது. அது ஒன்றும் சொல்லக் கூடாத வார்த்தையும் இல்லை. செய்யக் கூடாத விசயமும் இல்லை. ஏற்கெனவே சில சமயங்களில் கொடுத்திருக்கிறாள். ஒரு அம்மாவுக்கும் மகனுக்கும் இதில் என்ன தயக்கம்? ஆனால் ஏனோ இன்று மகன் கிஸ் பண்ணுங்க என்று சொன்னதும் கல்பனா சிலிர்த்து போனாள். ஆனால் அதற்காக அவள் மகனை ஏமாற்றவுமில்லை. தன் உதடுகளை அவன் கன்னத்தில் இச் என்று பதித்தாள்.

 

கல்பனா    :      போதுமா?

 

இளங்கோ கண்ணை மூடி அனுபவித்தபடி...

 

இளங்கோ  :      இன்னும்...

 

கல்பனா    :      இச்...

 

இளங்கோ  :      இன்னும்...

 

கல்பனா    :      இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்...

 

திடீரென்று இளங்கோ தன் தாயை வாரி எடுத்து மார்போடு தழுவினான்.

 

இளங்கோ  :      ஸாரிம்மா. உங்களை சங்கடப்படுத்திட்டேன். இனி நான் நீங்க சொல்ற மாதிரி எல்லாம் நடந்துக்கிறேன்.

 

கல்பனா    :      சும்மா சொன்னா போதுமா?

 

இளங்கோ  :      வேற எப்படி சொல்லனும் என் செல்லக் குட்டி அம்மாவுக்கு

 

கல்பனா    :      இச்சு தா...

 

அடுத்த நொடி...

 

இளங்கோ  :      இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்...

 

கல்பனா    :      போதும்டா. கன்னமெல்லாம் எச்சி பண்ணிட்டே. இப்ப அம்மா மேலே இருந்த கோபமெல்லாம் போயிடுச்சா...?

 

இளங்கோ  :      எனக்கு உங்க மேலே எந்த கோபமும் இல்லைம்மா. ஆனா நீங்க அடிச்ச அடிலே கொஞ்சம் கலங்கி போயிட்டேன்.

 

கல்பனா    :      ஸாரிடா...

 

இளங்கோ  :      சும்மா ஸாரி சொன்னா ஆச்சா?

 

கல்பனா    :      ச்சீய்... போடா. இன்னைக்கு இது போதும்.

 

ஆயிஷாவின் முன் மகன் வெற்று மார்புடன் வந்ததும் அந்த சிறுக்கி அதை கவனித்து விட்டு இளங்கோவை விழுங்கி விடுவது போல பார்த்ததும் இவனும் அவள் பார்வைக்கு மயங்கி ங்கே என்று முழித்துக் கொண்டு அவளுக்கு காட்டிக் கொண்டு நின்றதும் அதை கவனித்த கோபத்தில் மகனை கொஞ்சம் பலமாகவே அறைந்து அது அவன் கன்னத்தில் வீக்கத்தையே உண்டாக்கி அவன் அந்த வீக்கத்தை மற்றவர்கள் கவனிக்காமல் மறைத்து தன்னுடைய மானத்தை காப்பாற்றியதும் எல்லாம் சேர்ந்து கல்பனாவை குழப்பி நிறைய தடுமாற வைத்த்தால் இன்று மகனுடன் ஆரம்பித்த விளையாட்டு இச்... இச்... வரை வளர்ந்து விட்டாலும் இது எதோ தப்பாக போகிறது என்ற எண்ணமும் அவள் மனதில் வராமல் இல்லை.

 

இதை இப்படியே வளர விட்டால் அது எங்கே போய் முடியுமோ என்ற பயமும் அவள் மனதில் இல்லாமல் இல்லை. இளங்கோவுக்கு இவள் மாதிரி கவலையோ தயக்கமோ இருப்பதாக தெரியவில்லை. அவன் கைகள் மிக சகஜமாக எல்லை மீறுகின்றன. கண்ட இடத்தில் கை வைக்கிறான். தெரியாமல் செய்கிறான் என்றும் சொல்ல முடியாது. அவன் என்ன குழந்தையா? வளர்ந்த இளைஞன். தெரிந்து செய்கிறான் என்றும் எடுத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. குழந்தை முதல் பாசத்தை கொட்டி வளர்த்த மகன். அவனும் அம்மா அம்மா என்று ஒட்டிக் கொண்டே வளர்ந்தவன். அந்த பாசம் என்றும் உறுதியாக சொல்ல முடியவில்லை.

 

இதற்கு முன்பும் அவன் அம்மாவை கட்டிப் பிடிப்பான். ஆனால் இன்று அவன் போட்டு இறுக்கிய இறுக்கில் அவன் நெஞ்சில் தன் மார்பகங்கள் மொத்தமும் அழுந்தி நசுங்கி பிதுங்கியதை கல்பனா நன்றாகவே உணர்ந்திருந்தாள். தான் உணர்ந்தது போலவே தன் மகனும் உணர்ந்திருப்பான். ஆனாலும் அவன் அவளை விடவில்லை. தானும் விலகவில்லை. ஐயோ... இது என்ன வகையான உணர்வு என்றே தெரியவில்லையே என்று கல்பனா குழப்பத்திற்கு மேல் குழப்பத்தில் விழுந்தாள்.

[Manmadhan67]

அவன் கண்களில் ஒரு திருட்டுத் தனம் இருப்பதை கல்பனா கண்டு கொண்டாள். கைகள் படும் இடங்களில் அவன் அத்து மீறுவதை நன்றாகவே உணர்ந்தாள். தெரிந்து தான் செய்கிறான் என்று தான் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது. அதே சமயம் மகன் மீது கோபமும் வரவில்லை. இளம் வயது. இப்போது தான் வாலிபத்தினுள் அடி எடுத்து வைக்கிறான். உடலில் அந்த வேகமும் தேடலும் இருக்கும். அதை இந்த சிறுக்கி ஆயிஷா வேறு தூண்டி விட்டுக் கொண்டிருக்கிறாள். பொத்தி பொத்தி வளர்த்த மகன் உணர்ச்சிகளை தணித்துக் கொள்ள என்ன செய்வது என்பது தெரியாமல் ஏதேதோ செய்கிறான். அவன் வயசு அப்படி. அதனால் எல்லாம் அவனை கோபித்துக் கொள்ள முடியாது. ஒரு தாயாக நான் தான் கூட இருந்து அவனை கெட்டு விடாமலும் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். அவன் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்தி வைப்பவளாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதில் கல்பனா எப்போதும் போல் தெளிவாகவே இருந்தாள்.

 

அதே சமயம் இன்று இனிமேலும் இங்கே அவன் அறையில் இருப்பது எதாவது விபரீதமாக நடக்க துணை போன மாதிரி ஆகி விடும் என்று தோன்றியது கல்பனாவுக்கு. மகன் இளங்கோ ஆயிஷாவின் பக்கம் இன்று கொஞ்சம் ஓவராக தான் சாய்ந்தான். ஆயிஷாவின் முன் வெற்று மார்புடன் வந்து விட்டு திரும்பி மாடி ஏறும் போது அவன் முன் பக்கம் ஏற்பட்டிருந்த மாறுதலை கல்பனா கவனித்திருந்தாள். அது கண்டிப்பாக ஆயிஷாவை நினைத்து உண்டான மாறுதல் தான் என்பது கல்பனாவுக்கு தெரியும். அதற்கு பிறகு இன்று நடந்த சம்பவங்கள் கடைசியில் இச்... இச்... இச்... வரை நீண்டது ஒரு விதத்தில் கல்பனாவுக்கு மகிழ்ச்சி தான். இந்த இச் மகனை ஆயிஷாவின் நினைப்பிலிருந்து விடுவிக்கும் என்று நம்பினாள் கல்பனா.

 

இன்னும் கொஞ்ச நேரம் மகனுடன் இருக்க விருப்பம் தான் கல்பனாவுக்கு. ஆனால் அவன் இருக்கும் வேகத்தை பார்த்தால் அவன் கல்பனாவுடன் பேசிக் கொண்டிருப்பதை விட இந்த மாதிரி தீண்டல்களையும் சீண்டல்களையும் தான் அதிகம் விரும்புகிறானோ என்று தோன்றியது. அவனை அப்படி தீண்டவும் சீண்டவும் அனுமதித்தால் அவன் எது வரை போவான் என்றும் சொல்ல முடியாது. அதை விட அவன் அப்படி எதாவது எல்லை மீற முயன்றால் அதை தடுக்கும் திராணி தனக்கு, தன் மனதுக்கு, எல்லாவற்றையும் விட தன் உடலுக்கு இருக்கிறதா என்பதையும் கல்பனாவால் உறுதியாக சொல்ல முடியவில்லை. இனி இங்கே இருப்பது நல்லதல்ல என்று மட்டும் கல்பனாவுக்கு தெளிவாக புரிந்தது. அதற்கு காரணம்...

 

அவள் இடுப்பில், இடுப்பிற்கு கீழ், தொடைகளுக்கு நடுவில், அழுத்தமாக பதிந்த மகனின் எழுச்சியடைந்த ஆண்மையின் தடிப்பை கல்பனா உணர்ந்து விட்டது தான். மீண்டும் சில இச்சுகளை மகனுக்கு பரிசாக தந்து விட்டு கல்பனா அவசரமாக அவனிடமிருந்து விடுபட்டு கட்டிலை விட்டு இறங்கி நின்றுக் கொண்டு...

 

கல்பனா    :      ரொம்ப லேட்டாகிடுச்சுடா செல்லக் குட்டி, படுத்து தூங்கு. காலைலே பேசிக்கலாம்...

 

என்று மகனை பார்த்து சொன்னவளின் முகம் மாறியது. காரணம் அவன் முகம் பார்த்து பேசியவளின் கண்கள் எதேச்சையாக அவன் இடுப்பிற்கு சென்ற போது அங்கே இளங்கோவின் பெர்முடாவின் முன் பக்கம் புடைத்து நிற்பதை கல்பனா கவனித்து விட்டாள். உடனே அவள் முகம் மாறி விட்டது. பை என்று சொல்லி விட்டு வேகமாக அவன் அறையை விட்டு வெளியேறினாள்.

 

வேகமாக மகனின் அறையை விட்டு வெளியில் வந்தவள், உடனே நடையை நிதானமாக்கிக் கொண்டு மாடியிலிருந்து தன் படுக்கையறைக்கு மெதுவாகவே நடந்து சென்றாள். மனதில் பலவித எண்ணங்கள். திருட்டு ராஸ்கல். அம்மா கூட பேசிட்டிருக்கும் போது எதுக்கு இப்படி தூக்கிட்டு நிக்குது என்று யோசித்தவளுக்கு கொஞ்சம் வெட்கமாக இருந்தது. யாருமில்லாத தனிமையில் கல்பனா மாடிப்படியில் இறங்கிய படியே வாயை பொத்தி சிரிப்பை அடக்கிக் கொண்ட போது ஹலோ மேடம் என்ற குரல் கேட்க, கல்பனா திடுகிட்டு....

 

கல்பனா    :      யாரது?

 

மனசாட்சி  :      நான் தான்...

 

கல்பனா    :      சனியனே எதுக்கு இப்படி கண்ட நேரத்திலே வந்து பயமுறுத்துறே?

 

மனசாட்சி  :      கண்ட நேரத்திலே வந்தா தான் உன்னை கண்ட்ரோல்லே வைச்சிக்க முடியும்? கண்டதை பார்த்து கண்டதை நினைச்சு கண்டமாகிடாதேம்மா...

 

கல்பனா    :      ரைமிங்கா பேசுறியா? நான் ஒண்ணும் கண்டதை காணவுமில்லை. கண்டதை நினைக்கவுமில்லை. நீ கண்டதை உளறாம இரு. அது போதும்.

 

மனசாட்சி  :      நான் என்னத்தை கண்டேன். கண்டதெல்லாம் நீங்க.

 

கல்பனா    :      யாருடி கண்டாங்க? என்னத்தை கண்டாங்க?

 

௳னசாட்சி  :      அப்ப நீ எதையும் பார்க்கலை? பார்த்த அதை நினைக்கலை? அப்படிதானே?

 

கல்பனா    :      என்ன பார்த்தாங்க? என்ன நினைச்சாங்க? உன்னை யாருடி இப்ப கூப்பிட்டாங்க?

 

மனசாட்சி  :      இப்ப படிலே இறங்கும் போது எதை நினைச்சு நீ சிரிச்சே?

 

கல்பனா இதற்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் திணறினாள். அவளை இப்படி அடிக்கடி மடக்கி சங்கடப்படுத்தும் மனசாட்சியை அவள் வெறுத்தாள்.

 

கல்பனா    :      நான் எதுக்கோ சிரிச்சேன், உனக்கென்ன?

 

மனசாட்சி  :      ஆனாலும் உன்னை மாதிரி ஒரு கைகாரியை நான் பார்த்ததே இல்லைடி, திருட்டு சிறுக்கி...

 

கல்பனா    :      உனக்கு நான் கொஞ்சம் ஓவரா இடம் கொடுத்துட்டேன்னு நினைக்கிறேன். கண்ட வார்த்தையெல்லாம் சொல்லி என்னை கூப்பிடுறே. என்னடி திருட்டுத் தனம் செஞ்சாங்க இப்ப?

 

மனசாட்சி  :      உன் மகன் கூட இருந்தப்ப, எதையோ பார்த்து பயங்கரமா ஷாக் ஆன மாதிரி அவசரமா வெளியே ஓடி வந்தே. இங்கே யாரும் இல்லைங்கற தைரியத்திலே அங்கே எதைப் பார்த்து பயந்தியோ, அதை நினைச்சுப் பார்த்து வெட்கப்படுறே, வாயை பொத்திட்டு சிரிக்கிறே. ஒரே கிளுகிளுப்புதான் போல... இதுக்கு பேரு தாண்டி திருட்டுத் தனம்.

 

கல்பனா    :      வெட்கப்படுறது கூட ஒரு தப்பா?

 

மனசாட்சி  :      தப்புதான் செல்லம். ஒரு பொண்ணு ஒரு ஆம்பிளைக்கிட்டே வெட்கப்பட்டா என்ன அர்த்தம்ன்னு உனக்கு தெரியாதா?

 

கல்பனா    :      என்ன அர்த்தம்? எனக்கு தெரியலைடியம்மா. நீங்களே சொல்லுங்க.

 

மனசாட்சி  :      வெட்கப்படுற பொண்ணு விருந்தாக போறான்னு அர்த்தம்...

 

கல்பனா    :      ச்சீ நாயே... உனக்கு இதை தவிர வேற நினைப்பே கிடையாதா?

 

மனசாட்சி  :      என் நினைப்பெல்லாம் இருக்கட்டும். உன் நினைப்பு தப்பு. அதை சொல்ல தான் இப்ப வந்தேன்.

 

கல்பனா    :      என்ன என் நினைப்பு தப்பு. என்ன கண்டுபிடிச்சீங்க துப்பறியும் புலி?

 

மனசாட்சி  :      இல்லை, எனக்கு உண்மை தெரியும். அதை சொல்லலாம்ன்னு நினைச்சேன்.

 

கல்பனா    :      என்ன உண்மை? எதையாவது கதை விடாதே.

 

மனசாட்சி  :      அது ஒண்ணும் உன்னை நினைச்சு தூக்கிட்டு நிக்கலை. அந்த ஆயிஷாவை நினைச்சு தான் தூக்கிட்டு நிக்குது.

 

கல்பனா    :      ச்சீ நாயே... நானொண்ணும் அதைப் பத்தி நினைச்சிட்டு வரலை. நீ கற்பனை பண்ணிட்டு உளறாதே.

 

மனசாட்சி  :      நான் உன் மனசாட்சிடியம்மா. என் கிட்டேயே பொய்யா? சரி சரி போய் அமைதியா தூங்கு. உன் மகன் ஒண்ணும் உன் அளவு கெட்டு போகலை. அவன் அந்த ஆயிஷாவை நினைச்சு தான் இப்ப தவிக்கிறான். நீ அவனை தப்பா நினைச்சு மனசை குழப்பிக்காம போய் அமைதியா தூங்கு.

 

ஒரு வழியாக படுக்கையறைக்குள் நுழைந்த கல்பனா கணவன் சந்திரன் படுக்கையில் அசந்து தூங்குவதை கண்டு நிம்மதியாகி, அவருக்கு தொல்லை தராமல் மெல்ல படுக்கையில் தன் உடலை சரித்து படுத்து போர்வையை மார்பு வரை இழுத்து மூடி போர்த்திக் கொண்டு, கண்ணை மூடி படுத்து உறங்க முயன்றாள். ஆனால் உடனே உறக்கம் பிடிக்கவில்லை. கொஞ்சம் யோசிக்க விரும்பினாள். ஆனால் தூங்காமல் விழித்திருந்தால் இந்த மனசாட்சி வேறு எதையாவது கேட்டு அவளை குழப்புமே என்று மெதுவாக தனக்குள் தன் மனசாட்சியை அழைத்துப் பார்த்தாள். பதில் இல்லை. மனசாட்சிக்கும் டயர்டாகி தூங்க போய் விட்டது போல. இனி நிம்மதியாக யோசிக்கலாம் என்று கல்பனா கண்ணை திறக்காமலே...

 

தனக்கு தானே தனக்குள் பேசிக் கொள்ள துவங்கினாள்.

 

கல்பனா    :      ஏண்டி இந்த மனசாட்சி சொன்னது உண்மையா இருக்குமா?

 

கல்பனா    :      என்ன சொல்லுச்சு உன் மனசாட்சி?

 

கல்பனா    :      அது... அது வந்து.... கருமம் அது என்னமோ அசிங்க அசிங்கமா சொல்லுச்சுடி.

 

கல்பனா    :      இருந்துட்டு போகட்டும். என்ன சொல்லுச்சுன்னு சொல்லு.

 

கல்பனா    :      அதை அப்படியே சொல்ல எனக்கு சங்கடமா இருக்குடி.

 

கல்பனா    :      ஏண்டி என் கிட்டே சொல்ல சங்கடமா? நான் நீ தாண்டி. என் கிட்டேயே உனக்கு தயக்கமா?

 

கல்பனா    :      சரி சொல்றேன். இளாவுக்கு ஆயிஷா மேலே கண்ணுன்னு சொல்லுச்சு.

 

கல்பனா    :      அது எப்படி கண்டுபிடிச்சிதாம்?

 

கல்பனா    :      அது வந்து... இளாவுக்கு முன்னாடி தூக்கிட்டு நின்னுட்டு இருந்திச்சாம். அது ஆயிஷாவை நினைச்சு தான்னு சொல்லுதுடி.

 

கல்பனா    :      அது ஆயிஷாவை நினைச்சு தான் தூக்கிட்டு நிக்குதுன்னு அதுக்கு எப்படி தெரியுமாம்?

 

கல்பனா    :      வேற யாரை நினைச்சு தூக்குமாம். இன்னைக்கு அவ தான் என்னமோ பண்ணி என் பையன் மனசை கெடுத்திருக்கா? அதான் அவனும்... கண்டிப்பா அது ஆயிஷாவை நினைச்சு தான் தூக்கிட்டு நின்னுச்சுன்னு நினைக்கிறேன்.

 

கல்பனா    :      உனக்கு தெரியுமா அது ஆயிஷாவுக்காக தான் அப்படி புடைச்சிட்டு இருந்திச்சுன்னு.

 

கல்பனா    :      என்னடி கேள்வி இது? பின்னே யாரை நினைச்சு அப்படி வீங்கிட்டு நின்னுச்சாம். என்னை நினைச்சா?

 

கல்பனா    :      ஏன் இருக்க கூடாதா?

 

கல்பனா    :      ச்சீ... நாயே... நீயும் மனசாட்சி மாதிரியே விவஸ்தை இல்லாம பேசுறே.

 

கல்பனா    :      சரி நீ ரொம்ப விவஸ்தையானவ தான். நீ நினைக்கிற மாதிரியே உன் மகனோட அது ஆயிஷாவை நினைச்சு தூக்கிட்டு நிக்கட்டும். நீ அமைதியா தூங்கு.

 

கல்பனாவிடம் கல்பனா இப்படி சொல்லி விட்டு போய் விட, இப்போது தான் கல்பனாவுக்கு மனம் குழம்ப துவங்கியது. ஒரு வேளை மகனின் எழுச்சிக்கு காரணம் ஆயிஷா தானோ? நாம் தான் தேவையில்லாமல் மகனை தவறாக நினைத்து விட்டோமோ என்று யோசித்தவள், நல்லவேளை, அவனிடம் எதுவும் கேட்கவில்லை, கேட்டிருந்தால் அம்மாவை அவன் தப்பாக நினைத்திருப்பான். இப்போ அவன் ஆயிஷாவை தானே நினைக்கிறான். நினைத்து விட்டு போகட்டும் என்று மனதை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டு கணவரை தொல்லை பண்ணாமல் திரும்பி ஒருக்களித்து படுத்தாள் கல்பனா.

 

கண்ணை மூடினாள். எல்லாம் ஒரு சில நிமிடங்கள் தான். அவளால் தூங்க முடியவில்லை. எதோ ஒன்று அவள் மனதை குடைய துவங்கியது. இளங்கோ ஆயிஷாவிடம் விழுந்து விட்டானா? அப்படி நடந்து விடக் கூடாது என்று தானே கல்பனா இத்தனை பாடு பட்டாள். அவள் மனதில் மகனுடன் அவ்வளவு அவசரமாக கட் பண்ணிக் கொண்டு வந்திருக்க கூடாதோ என்று ஒரு எண்ணம் உருவானது. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அவனுடன் இருந்திருக்கலாமோ என்று தோன்றியது.

 

அவன் செயல்களும் பேச்சும் சில சமயம் அம்மா மகன் உறவின் எல்லைகளை தாண்டுவது போல தெரிந்தாலும், அவனைப் பற்றி என்னை தவிர வேறு யாருக்கு தெரியும், அவன் கண்டிப்பாக தவறாக எல்லாம் நடந்துக் கொள்ள மாட்டான். வயசு கோளாறில், ஆயிஷாவால் தூண்டப்பட்ட உணர்ச்சிகளில் அறியா பிள்ளையாக அவன் செய்யும் சின்ன சின்ன விசயங்களை கூட தேவையில்லாமல் பெரிதாக்கி, தவறாக புரிந்துக் கொண்டு, அவனை விட்டு விலகுவது ஆபத்தாக முடியலாம். ஆயிஷாவுக்கு அது வாய்ப்பாக கூட அமையலாம். நான் விட்டு விட்டு வந்திருக்க கூடாது. அப்படியே இளங்கோ வயசு கோளாறில் எதாவது செய்ய முயன்றால் கூட நான் அனுமதிக்காமல் அவன் என்ன செய்து விட முடியும். தொட்டால் தொடட்டும் என்று ஒரு எல்லை வரை அனுமதித்திருக்கலாம்.

 

அதான் இச் இச் இச் என்று கன்னமெல்லாம் இரண்டு பேரும் எச்சி பண்ணியாச்சு. இன்னும் கொஞ்சம் இச்சு கொடுத்திருந்தால் தான் என்னவாம். அவனும் அதிகபட்சமாக அதற்குதான் ஆசைப் படுவான். பெற்ற மகன் தானே அவனுக்கு முத்தம் கொடுக்க கூடாதா நான், இல்லை அவன் தான் எனக்கு முத்தம் கொடுக்க கூடாதா என்று கல்பனாவின் மனம் அவளை தூங்கவே விடாமல் கண்டதையும் யோசித்துக் கொண்டிருந்தது.

 

பிள்ளை பெற்றவளான அவளுக்கு ஆண்களின் பலவீனங்கள் எல்லாம் தெரிந்த விசயம் தானே. மகனின் பெர்முடாவின் எழுச்சி ஆயிஷாவை நினைத்து ஏற்பட்டதாகவே இருக்கட்டும், இனி அவன் சும்மாவா படுப்பான். இந்த வயசில் எல்லா இளவட்ட பசங்களும் செய்யும் அந்த வேலையை செய்யாமல் அவன் தூங்க முடியாது என்பது கல்பனாவுக்கு நன்றாக தெரியும். ஒருவேலை இளங்கோ அவள் நினைப்பது மாதிரியே செய்துக் கொண்டிருந்தால் அதில் கல்பனா வருத்தப்பட ஒன்றுமில்லை. ஒவ்வொரு ஆண் மகனின் வாழ்க்கையிலும் நடக்க வேண்டிய விசயம் தான் அவன் வாழ்க்கையிலும் நடந்துக் கொண்டிருக்கிறது என்று அவள் அதை ஏற்றுக் கொள்ளவே செய்தாள்.

 

ஆனால் தனக்கு மட்டுமே சொந்தமான தன்னுடைய அன்பு மகன் இன்னொருத்தியை நினைப்பதை மட்டும் அவளால் ஏற்க முடியாத விசயமாக இருந்தது. மகன் அவன் வயதுக்கு ஒரு பெண்ணை அனுபவிக்க நினைத்து அவளை சைட் அடிப்பது எப்படி ஒரு தாயிடமிருந்து அவனை பிரிக்கும் என்று லாஜிக் இல்லாமல் கல்பனா யோசித்தாலும் என்னவோ தெரியவில்லை, தன் மகன் தன் தோழியின் மீது ஆசை வைத்திருக்கிறான் என்பதையும் இந்த இரவு நேரத்தில் அவளை நினைத்து அவன் சுய இன்பம் செய்துக் கொண்டிருந்தாலும் இருப்பான் என்பதையும் கல்பனாவால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.

 

இங்கே தாய் இப்படி தவித்துக் கொண்டிருக்க, அங்கே மகன் என்ன செய்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்று பார்ப்போமா?

 

அம்மா திடீரென்று கத்தரித்துக் கொண்டு சென்றதும் இளங்கோவுக்கு கொஞ்சம் ஏமாற்றமாக தான் இருந்தது. ஆயிஷா அவர்கள் வாழ்க்கையில் நுழைந்த பின் அம்மாவுடன் உருவான நெருக்கம், அவனுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. ஆரம்பத்தில் ஒரு தாயின் மீது வைத்த பாசமாக தெரிந்த எல்லாமே போக போக இது அதற்கும் மேலே என்று புரிய துவங்கியது. அவன் இந்த கால இளைஞன். நெட்டில் அதிகம் உலவுபவன். இன்செஸ்ட், அதுவும் அம்மா மகன் செக்ஸ் என்பது அவன் கேள்விப் படாத விசயம் ஒன்றுமில்லை. அவன் விரும்பினாலும் விரும்பா விட்டாலும் இன்று நெட்டில் சுற்றும் இளைய சமுதாயத்திற்கு தானாகவே எல்லாமே அறிமுகமாகும் என்பது தானே உண்மை. அவனும் நெட்டில் அந்த மாதிரி அம்மா மகன் செக்ஸ் விசயங்களை கண்டிருக்கிறான்.

 

ஆனால் அவன் மனதில் ச்சீ இப்படியுமா என்று ஒரு வெறுப்பான எண்ணம் தான் இருந்தது அந்த விசயத்தின் மேல். அந்த மாதிரி விசயங்களை படிக்கவோ பார்க்கவோ அவன் ஆர்வம் காட்டியதில்லை. இப்போது அம்மாவுடன் நெருங்க ஆரம்பித்து அது நேற்றிரவு இச்சு தா வரை வளர்ந்த நிலையில் அவன் மனதின் ஓரத்தில் ஒரு வேளை இது அதுவாக இருக்குமோ என்ற எண்ணம் தோன்றியது. ச்சேச்சே அப்படி எல்லாம் இருக்காது, நான் அவ்வளவு மோசமான மனிதன் இல்லை என்று உடனே இளங்கோ தனக்கு தானே சொல்லிக் கொண்டாலும், அவன் மனசாட்சி அவனிடம்...

 

மனசாட்சி  :      ஆனா அம்மா கூட பேசி பழகி அவளை தொட்டு, அவ உடம்பை தொட்டு, அவ அழகை பார்த்து, ரசிச்சு அவ வாசத்தை முகர்ந்து அவ கூட இருக்கும் போதும், அவ போன பிறகும்....  உனக்கு ஏன் சுன்னி எழும்புது.

 

என்று பச்சையாக கேட்க...

 

இளங்கோ  :      ச்சீ... வாயை மூடு. அது எப்ப எழும்பும்ன்னு எனக்கே தெரியாது. கண்ட நேரத்திலே விவஸ்தையே இல்லாம தூக்கிட்டு நிக்கும். அதுக்கும் இதுக்கும் சம்பந்தம் இல்லை...

 

என்று பதில் சொல்லி தன்னை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டான். ஆனால்...

 

ஆனால் அவனுக்கு அம்மாவுடன் இருப்பது ரொம்ப பிடித்திருந்தது. அவளை பார்ப்பது, ரசிப்பது, அவளை தொடுவது, அவளை கட்டிப் பிடிப்பது, அவளை வாசம் பிடிப்பது, அவளுக்கு இச்சு கொடுப்பது, அவளிடம் இச்சு வாங்குவது எல்லாமே இளங்கோவுக்கு தேவையாக இருந்தது. இது எல்லாமே அம்மா மகன் பாசம் மட்டுமே என்று அவன் நம்பினான். அதை வேறு தவறான எண்ணம் என்று சொல்லி அந்த சுகத்தை இன்பத்தை இழக்க அவன் தயாரில்லை. இது அம்மா மகன் அன்பு தான். இதை நான் மீண்டும் மீண்டும் அனுபவிப்பேன். அதற்கு எதுவும் தடையாக இருக்க கூடாது. என் செக்ஸ் தேவைகளுக்கு ஆயிஷா இருக்கிறாள். தேவுடியா ஈஸியா மடிவா. இன்னைக்கு கண் அடிச்சாளே. அவளை கரெக்ட் பண்ணி போடலாம். அவ செக்ஸ்க்கு. அம்மா அன்புக்கு என்று முடிவு செய்தான் இளங்கோ.

 

யோசிக்க யோசிக்க இளங்கோவின் மனம் ஆயிஷாவின் பக்கமும், அம்மாவின் பக்கமும் மாறி மாறி அலை மோதியது. அலை பாய்ந்தது. அவனுடைய வயதுக்கு அவன் மனம் அம்மாவின் நெருக்கத்தில் உருவாகும் உணர்வுகளை வகைப்படுத்த முடியாமல் தடுமாறியது. அம்மாவை நினைப்பதும் அவளுடன் பழகியதை பேசியதை தொட்டதை கட்டியணைத்ததை எல்லாம் நினைத்துப் பார்ப்பது அவனுக்கு இன்பமாக இருந்தது. ஆனால் அனுபவமில்லாத அவன் சிறு வயது காரணமாக அவன் அந்த சிந்தனைகளை வளர விட பயந்தான். மனதை வேறு பக்கம் திருப்ப நினைத்தான்.

 

அவன் மனதில் ஆயிஷாவுக்கு வாட்ஸ் அப்பில் மெசெஜ் பண்ணி பார்த்தாலென்ன என்ற எண்ணம் உருவானது. அம்மா மொபைலிலிருந்து ஆயிஷா நம்பரை நேற்று தான் அவளுக்கு தெரியாமல் எடுத்து சேவ் பண்ணி வைத்திருந்தான். அந்த எண்ணம் உண்டானதும் தயங்காமல் வாட்ஸ் அப்பை ஓபன் செய்தான். ஆயிஷா ஆன் லைனில் இருக்கிறாளா என்று பார்த்தான். இருந்தாள். மணியை பார்த்தான். இரவு ஒரு மணி. ஒரு நிமிடம் மட்டும் யோசித்தான். பின் முடிவெடுத்து மெசெஜ் அனுப்பினான்.

 

இளங்கோ  :      ஹாய் ஆயிஷா

[Manmadhan67]

உடனே ரிப்ளை வந்தது. அவன் முற்றிலும் எதிர்பார்க்காத ரிப்ளை.

 

ஆயிஷா    :      என்ன சாருக்கு இப்ப தான் மெசெஜ் பண்ணவே தைரியம் வந்திருக்கோ?

 

இளங்கோ  :      ம்...

 

ஆயிஷா    :      தூங்கலையாடா?

 

இளங்கோ  :      தூக்கத்தை கெடுக்க தான் நீங்க இருக்கீங்களே.

 

ஆயிஷா    :      ம்... பரவாயில்லையே. துணிச்சலா ரிப்ளை பண்றியே. இந்த வாங்க போங்க எல்லாம் வேண்டாம். சும்மா வா போன்னே சொல்லு.

 

இளங்கோ  :      சரிடி...

 

ஆயிஷா    :      டேய்...

 

இளங்கோ  :      என்னடி?

 

ஆயிஷா    :      அடி செருப்பாலே நாயே....

 

இளங்கோ  :      இன்னைக்கு நீ கும்முன்னு இருந்தே செல்லம்.

 

ஆயிஷா    :      நீயும் தாண்டா... அந்த நெஞ்சு முடி... காடு மாதிரி... என்னையே இழுத்திடுச்சு.

 

இளங்கோ  :      ஆயிஷா...

 

ஆயிஷா    :      ம்...

 

இளங்கோ  :      ஆசையா இருக்குடி.

 

ஆயிஷா    :      அதான் நானே பார்த்தேனே. பெர்முடா கூடாரம் போட்டிருந்திச்சே.

 

இளங்கோ  :      உனக்கு ஓகேவாடி.

 

ஆயிஷா    :      ஒகே தாண்டா. என் தொழிலே அதானே. உன் அம்மா சொல்லிருப்பாளே, அவ ஒரு தேவுடியான்னு. நீ பணம் குடுத்தா நான் வர போறேன்.

 

இளங்கோ  :      தேவையில்லாம பேசாதே. உன்னை நான் அப்படி எல்லாம் நினைக்கலை. உன் அழகு எனக்கு பிடிச்சிருக்கு. பணம் குடுத்து போகனும்ன்னா உன்னை விட யங்கா காலேஜ் கேர்ள்ஸே இப்ப இதெல்லாம் பண்றாங்க. அங்கே போக மாட்டனா?

 

ஆயிஷா    :      அட என் செல்லம் இவ்ளோ புத்திசாலியா? என்னையே மயக்க ட்ரை பண்றியா? என்னை தேவுடியாவா நினைக்கலைன்னா அப்புறம் எப்படிடா இவ்ளோ தைரியமா என்னை டி போட்டு மெசெஜ் பண்ணினே.

 

இளங்கோ  :      நீ என் கூட பழக ஆரம்பிச்சு எத்தனை நாளாச்சு. நீ என் மேலே கண் வைச்சதுமே அம்மா நீ ஒரு மாதிரின்னு சொல்லிட்டாங்க. ஆனா நான் உன்னை அப்ப எல்லாம் அப்ரோச் பண்ணலை. உன் அழகு என்னை தூங்க விடாம பண்ணுச்சு. நேத்து நீ என்னை பார்த்த பார்வைலே உனக்கும் என் மேலே ஆசைன்னு புரிஞ்சது. அதான் மெசெஜ் பண்ணினேன். நீயா எதையாவது நினைச்சுக்காதே.

 

ஆயிஷா    :      ஓ அப்ப சார் என்னை லவ் பண்றீங்களோ?

 

இளங்கோ  :      அப்படி தான் வைச்சிக்கோயேன்.

 

ஆயிஷா    :      உளறாதே. எனக்கு உன் அம்மா வயசு.

 

இளங்கோ  :      இருந்துட்டு போகட்டும்.

 

ஆயிஷா    :      அப்ப சார் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்குவீங்களோ?

 

இளங்கோ  :      ...

 

ஆயிஷா    :      முடியாதில்லை. அப்புறம் எதுக்குடா வெட்டி சீனு?

 

இளங்கோ  :      சரி. உனக்கு பிடிக்கலைன்னா விட்டிரு. இனி மெசெஜ் பண்ண மாட்டேன்.

 

ஆயிஷா    :      டேய்... டேய்... ரொம்ப பிகு பண்றே.

 

இளங்கோ  :      ஆயிஷா... அம்மா கூட உன்னை தேவுடியான்னு எல்லாம் சொல்லலை. ஆனா ஆம்பிளை பொறுக்கின்னு சொன்னாங்க. நானும் உன்னை அந்த மாதிரி நினைச்செல்லாம் பழகலை. உன் உடம்பு எனக்கு பிடிச்சிருக்கு. அதை நீ எனக்கு விருப்பப்பட்டு தரனும். ரெண்டு பேரும் விரும்பி அனுபவிக்கனும்ன்னு ஆசைப்பட்டேன். அவ்ளோ தான்.

 

ஆயிஷா    :      உன்னை ஓக்கனும்ன்னு டீசண்டா சொல்றே. அப்படி தானே?

 

இளங்கோ  :      ஆமாடி... நீ மட்டும் என்ன என்னை லவ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்க போற எண்ணத்திலேயா என்னை பார்த்தே? ஓக்கறதுக்கு தானேடி நீயும் அடிக்கடி எங்க வீட்டுக்கு வரே?

 

ஆயிஷா    :      ஆமாடா... அதுக்கு தான் வரேன்.

 

இளங்கோ  :      எப்படி ஓக்கலாம்?

 

ஆயிஷா    :      நான் இப்பவே ரெடி. நீ வரியா? இல்லை நான் அங்கே வரவா?

 

இங்கே மகன் தன் அம்மாவின் தோழியை ஓக்க உடன்படிக்கை ஏற்படுத்திக் கொண்டிருந்த வேளையில் அங்கே அம்மா கல்பனாவுக்கு என்ன செய்தும் தூக்கம் வரவில்லை. ஒரு கட்டத்தில் எழுந்து போய் இளங்கோவை எழுப்பி அவனுடன் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்து விட்டு வரலாமா என்று கூட யோசிக்க துவங்கினாள் கல்பனா. ஆனால் அது சரி வராது, கணவன் சந்திரன் எதாவது கேட்டால் என்ன பதில் சொல்வது என்று மகனின் அறைக்கு திரும்ப போகும் எண்ணத்தை கை விட்டவள், போன் செய்து பார்க்கலாமா என்று அடுத்த யோசனைக்கு சென்றாள். இரவு நேரத்தில் போன் பேசினால் கணவன் கண்டிப்பாக என்ன விசயம் என்று கேட்கும் ஆபத்து இருப்பதோடு, கணவன் அருகில் இருக்கும் போது அன்பு மகனுடன் ஆசையாக, அன்பாக பேச முடியாது, மனம் விட்டு பேச முடியாது என்று கடைசியில் வாட்ஸ் அப்பில் மெசெஜ் பண்ணலாம் என்று முடிவு செய்தாள்.

 

இளங்கோவும் கல்பனாவும் வாட்ஸ் அப்பில் அதிகம் மெசெஜ் பண்ணிக் கொண்டதில்லை. கல்பனா தனக்கு வரும் காமெடியான வீடியோக்கள், இல்லையென்றால் எதாவது இயற்கை காட்சிகள், குட்மார்னிங் இமேஜ்களை எப்போதாவது மகனுக்கு அனுப்புவாள். அவன் அதை கண்டு கொள்ளவே மாட்டான். சில சமயம் இதெல்லாம் ஒரு மெசெஜ்ன்னு அனுப்புறியே, மக்கு அம்மா  என்று கிண்டலாக ரிப்ளை பண்ணுவான். அதனாலேயே கல்பனா அடிக்கடி மகனுக்கு மெசெஜ் அனுப்புவதில்லை. இப்போது எதாவது அனுப்பி அவனுடன் சாட் பண்ண வேண்டும் என்று ஆசையாக இருந்தது. தூங்கியிருப்பனா என்று யோசித்தவள் செக் பண்ணி பார்ப்போம் என்று மொபைலை கையிலெடுத்தாள்.

 

சந்திரன் எதிர்புறமாக திரும்பி அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்து விட்டு அவரை தொந்தரவு பண்ணாமல் மொபைலை கையிலெடுத்த கல்பனா நெட்டை ஆன் செய்து இளங்கோவுக்கு மெசெஜ் அனுப்ப அவன் பெயரை கொடுத்து சர்ச் பண்ணி எடுத்தாள். அவளுக்கு முதலில் கண்ணில் பட்ட விசயம் இளங்கோ ஆன் லைனில் இருந்தது தான். ஹை... என்று சந்தோஷப்பட்ட கல்பனாவின் மனசு, அடுத்த நொடியே வாடியது. சந்தேகம் வந்தது. எதற்காக இந்த நேரத்தில் ஆன் லைனில் இருக்கிறான். ஒரு வேளை ஆயிஷாவுடன் சாட் பண்ணுகிறானோ என்று தோன்ற, கல்பனாவின் மனம் சோர்ந்து போனது.

 

பின் தனக்கு தானே, எடுத்ததெற்கெல்லாம் சந்தேகப்படாதே, அவன் ஒரு வேளை தன் கல்லூரி நண்பர்களுடன் எதாவது சாட் செய்துக் கொண்டிருந்தாலும் இருப்பான். இல்லை, ஒருவேளை நெட்டை ஆஃப் பண்ணாமலே கூட தூங்கியிருக்கலாம். இதற்காக எல்லாம் அவன் உடனே ஆயிஷாவுடன் தான் சாட் பண்ணிக் கொண்டிருக்கிறான் என்று சந்தேகப்படுவதா? என்று சொல்லிக் கொண்டவள், அதில் சமாதானமாகாமல் அடுத்த செய்த காரியம் தன் உயிர் தோழி ஆயிஷா ஆன் லைனில் இருக்கிறாளா என்று செக் பண்ணியது தான்.

 

இருந்தாள்.

 

கல்பனாவின் மனம் மிகவும் வாடி விட்டது. மகன் எந்த வலையில், எவளிடம் சிக்கக் கூடாது என்று அவள் துடியாய் துடித்தாளோ அவளிடமே சிக்கி விட்டான் போல இருக்கிறது என்று எண்ணி மனம் கலங்கியவள், பொறுக்க முடியாமல் மகனுக்கு ஹாய் என்று மெசெஜ் அனுப்பினாள்.

 

தாயின் உள்ளம் மகனின் நிலையை எண்ணி இங்கே தவிதவிக்க, அந்த மகன் என்ன செய்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்று பார்ப்போமா?

 

அங்கே ஆயிஷா இளங்கோ சாட்டிங் தொடர்ந்து நடந்துக் கொண்டிருந்தது.

 

இளங்கோ  :      ஆயிஷா... சும்மா ஒரு மணி நேரம் இரண்டு மணி நேரம் எல்லாம் எனக்கு பத்தாதுடி.

 

ஆயிஷா    :      அப்புறம்? எவ்ளோ நேரம் வேணுமாம் ஐயாவுக்கு.

 

இளங்கோ  :      ஒரு நாளே ஃபுல்லா வேணும். உன்னை அணுஅணுவா அனுபவிக்கனும்டி. உன்னை பிரிச்சு மேயனும்... திகட்ட திகட்ட ருசி பார்க்கனும்.

 

ஆயிஷா    :      அடேங்கப்பா. சின்னப் பையன்னு நினைச்சேன். இவ்ளோ வெறியா இருக்கே. சரி... எங்கேயாவது டேட்டிங் மாதிரி போலாமா? எனக்கு நிறைய இடம் தெரியும்.

 

இளங்கோ  :      அதெல்லாம் வேண்டாம்டி. அதுக்கெல்லாம் செலவு பண்ற அளவுக்கு என் கிட்டே பணம் இல்லை. அப்பா கிட்டே காலேஜ் டூர் போக காசு கேட்டாலே ஆயிரம் கேள்வி கேட்பாரு.

 

ஆயிஷா    :      லூசு... அதெல்லாம் நான் பார்த்துக்கிறேன். நீ டேட் மட்டும் சொல்லு. நானே உன்னை தள்ளிட்டு போறேன்.

 

இளங்கோ  :      இல்லை என் கிட்டே வேற ஐடியா இருக்கு.

 

ஆயிஷா    :      என்ன ஐடியா?

 

இளங்கோ  :      இந்த மந்த் எண்ட்லே ஒரு மேரேஜ் பங்சனுக்கு எல்லோரும் போகனும்ன்னு அம்மா சொல்லிட்டிருந்தா. அப்பாவோட டீலர்ஸ் வீட்டு கல்யாணம். அன்னைக்கு நான் எதாவது சொல்லி வரலைன்னு சொல்லிடறேன். நான் மட்டும் தான் வீட்டிலே இருப்பேன். நீ வா. நாம அன்னைக்கு ஒரு நாளை வாழ்க்கைலே மறக்க முடியாத நாளா மாத்தலாம்.

 

ஆயிஷா    :      ம்... சரியான ஆளுடா நீ. பயங்கரமா திட்டம் போடுறியே. இன்னும் ட்வண்டி டேஸ் காத்திருக்கனுமா? சரி... எனக்கு ஓகே. குட் நைட் செல்லம்.

 

இளங்கோ  :      ஏய்... என்னடி... ஆஃப் பண்ண போறியா?

 

ஆயிஷா    :      ம்... வேற என்ன பண்றது. எனக்கு போன்லே இப்படி வெட்டியா சாட் பண்றது எல்லாம் பிடிக்காது. ஒன்லி ஆக்சன் மட்டும் தான் பிடிக்கும்.

 

இளங்கோ  :      சரி எனக்கு எதாவது குடு.

 

ஆயிஷா    :      என்ன இப்ப நான் உம்மான்னு மெசெஜ் பண்ணனுமா?

 

இளங்கோ  :      இல்லை.

 

ஆயிஷா    :      வேற என்னடா?

 

இளங்கோ  :      என்ன ட்ரஸ் போட்டிருக்கே இப்ப?

 

ஆயிஷா    :      சும்மா பைஜாமா மாதிரி ஒரு சர்ட் அண்ட் ட்ரவுசர்...

 

இளங்கோ  :      டாப்ஸை கழட்டுடி...

 

ஆயிஷா    :      ஏண்டா?

 

இளங்கோ  :      கழட்டிட்டு எனக்கு வீடியோ கால் பண்ணு.

 

ஆயிஷா    :      டேய்... என்ன நீ இவ்ளோ அதிகாரம் பண்றே. என்னை என்ன வெப்காம் ஷோ பண்ற பொண்ணுன்னு நினைச்சிட்டியா?

 

இளங்கோ  :      நான் எதுவும் நினைக்கலை. அதான் ரெண்டு பேரும் எல்லாமே ஓபனாவே பேசியாச்சே. இனி என்னடி நடிப்பு. எனக்கு இப்ப இங்கே தடி நட்டுக்கிட்டு நிக்குது. அதுக்கு எதாவது வேணும். நீ காட்டு.

 

ஆயிஷா    :      டேய் என்னடா என்னமோ கட்டின பொண்டாட்டியை அதிகாரம் பண்ற மாதிரி பண்ணிட்டிருக்கே.

 

ஆயிஷா அப்படி மெசெஜ் அனுப்பினாலும் அடுத்த நொடி அவளிடமிருந்து வீடியோ கால் வரவே, இளங்கோ அளவில்லாத மகிழ்ச்சி அடைந்தான். ஆயிஷாவின் வீடியோ காலை அட்டெண்ட் பண்ண போனவனுக்கு ஹாய் என்று ஒரு மெசெஜ் வந்தது. யாரென்று பார்க்க, அம்மா.

 

இவ எதுக்கு இந்நேரத்திலே, அதுவும் இந்த மாதிரி இக்கட்டான நேரத்திலே மெசெஜ் பண்றா என்று யோசித்தவன், இப்போதைக்கு அம்மாவுக்கு ரிப்ளை பண்ணாமல், அவள் மெசெஜை கண்டுக் கொள்ளாமல் இருப்பது தான் சரி என்று தோன்ற, அந்த மெசெஜை தவிர்த்து விட்டு, ஆயிஷாவின் வீடியோ காலை அட்டெண்ட் பண்ணினான். அதற்குள் கல்பனாவிடமிருந்து மூன்று ஹாய் மெசெஜ்கள் வர, இளங்கோ எதையும் அவன் கண்டு கொள்ளவில்லை.

 

அவனுக்கு அவனுடைய மொபைல் ஸ்க்ரீனில் அருமையான விருந்து ஒன்று காத்துக் கொண்டிருந்தது.

 

ஆயிஷா வீடியோ காலில் மேலே வெறும் ப்ராவுடன் காட்சியளித்தாள். இளங்கோவுக்கு எப்போதும் பெண்களை ப்ராவுடன் பார்ப்பது மிகவும் பிடிக்கும். ஆனால் அவன் இது வரை பெண்களை அப்படி பிட்டு படங்களில் மட்டும் தான் பார்த்திருக்கிறான். இது தான் ஒரு பெண்ணை ப்ராவுடன் பார்ப்பது. அதில்லாமல் ஆயிஷா படுக்கையில் குப்புற படுத்துக் கொண்டு அவனுக்கு வீடியோ கால் செய்திருந்ததால் அவளுடைய அபாரமான முலைகள் தாராளமாக ப்ராவுக்கு வெளியே பிதுங்கிக் கொண்டிருந்தன. பாதி முலைகள் இரண்டு பக்கமும் எக்கச்சக்கமாக பிதுங்க பிதுங்க ஒரு பெண்ணை, அதுவும் கடந்த சில நாட்களாக அவனை தினம் தினம் கையடிக்க வைத்த பெண்ணை வீடியோ காலில் பார்த்ததும் இளங்கோ எச்சிலை கூட்டி விழுங்கிக் கொண்டு கண்கள் இரண்டும் பிதுங்கி வெளியில் வந்து விடும் அளவுக்கு ஆயிஷாவின் முலைகளை பார்த்தான்.

 

வீடியோ காலில் எதிர்முனையில் இளங்கோவின் பரிதவிப்பை பார்த்த ஆயிஷாவுக்கு பூரண திருப்தி. அவளைப் பொருத்த வரை எதனாலோ ஆண்களை அலைய வைப்பதிலும், அவர்களை தனக்காக ஏங்க வைப்பதிலும் ஒரு தனி சுகம் இருந்தது. அவளையே கொஞ்சம் தடுமாற வைத்தவன் இளங்கோ. இப்போது அவன் தன் வலையில் விழுந்து தன் அழகில் மயங்கி இப்படி தடுமாறுவதை கண்டு ஆயிஷாவுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமாக இருந்தது.

 

ப்ராவின் வழியாக தெரிந்த அம்மாவின் தோழியின் அம்சமான முலைக் குன்றுகளின் பெரும் பகுதியை வாயை சப்பிக் கொண்டே பார்த்த இளங்கோ ஆயிஷாவிடம் முலைகளை முழுசாக காட்டும் படி முணுமுணுப்பாக கேட்கிறான்.       ஆனால் ஆயிஷா ப்ராவை அவிழ்க்க மறுத்து விட்டாள். அதெல்லாம் நேர்லே பார்த்துக்க என்று சொல்லி விட்டாள். எல்லாவற்றையும் காட்டி விட்டால் இளங்கோவின் ஆர்வம் குறைந்தாலும் குறைந்து விடும் என்பதால் அவனை இன்னும் கொஞ்சம் தவிக்க விட்டால் தான் அவனை எப்போதும் கைக்குள் வைத்துக் கொள்ள முடியும் என்று நினைத்து ஆயிஷா அவனுக்கு தன் பால் குடங்களை காட்ட மறுத்து விட்டாள்.

 

ஆனால் ஆண்களில் வீக்னெஸை நன்றாக அறிந்த அவள் இளங்கோவுக்கு வேறு ஒரு விருந்தை படைத்தாள். ப்ராவை அவிழ்க்க மறுத்த ஆயிஷா அதற்கு பதிலாக தன் கையை உயர்த்தி தன் அக்குளை இளங்கோவுக்கு காட்ட, உண்மையில் இளங்கோ அவள் கைகயை உயர்த்தி தன் அக்குளை செல்போன் கேமிராவின் அருகில் கொண்டு வந்து காட்டிய நொடியில் ஆயிஷாவின் அடிமையாக மாற துவங்கினான். இளங்கோ இது வரை பெண்களின் அக்குளைப் பற்றியெல்லாம் நினைத்தும் பார்த்ததில்லை. அந்த இடத்திற்கு அவ்வளவு முக்கியத்துவமும் கொடுத்ததில்லை.

 

ஆனால் ஆயிஷாவின் கை உயர்ந்ததும் கண் முன் பளிச் என்று தெரிந்த வெண்ணிற பிரதேசத்தைக் கண்டு இளங்கோ தன்னையுமறியாமல் தன் வாயோரம் எச்சியை ஒழுக்கி விட்டான். ஆயிஷா தொடர்ந்து ஐந்து நிமிடம் தன் இரு பக்க அக்குளையும் அவனுக்கு காட்ட, வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக பெண்களின் அக்குள் ஒரு சொர்க்க பூமி என்பதை கண்டு கொண்டான் இளங்கோ. அவனுக்கு இது புது அனுபவம். எதனால் என்றே தெரியாமல் அவன் ஆயிஷாவின் அக்குளை பார்த்து அளவில்லாத இன்பம் அடைந்தான்.

அக்குளை பார்க்க பார்க்க அந்த பால் வண்ண சரும வெளியை விரல்களால் தீண்ட வேண்டும் என்று இச்சை முளைத்தது. தொட்டு தடவி வருடி... அப்புறம்... அப்புறம்.. அப்புறம்... இளங்கோ தயங்கி நின்ற தன் மனதை தாண்டி போக சொல்லி தூண்டி விட, அவன் மனமும்... மனதோடு சேர்ந்து உடலும்... ஆயிஷாவின் அந்த வெண்ணெய் தடவியது போன்ற, வியர்வை கசகசத்த வெண்ணிற அக்குளை நாக்கால் நக்கி நக்கி... ஹ்ஹா... ஐயோ... நினைக்கும் போதே சுன்னி வெடித்து விடும் போல துடிக்கிறதே... அக்குளை... ஆயிஷாவின் அக்குளை... அந்த வெண்ணெய் தடவிய சாண்ட்விச்சை எச்சி ஒழுக ஒழுக நக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டான் இளங்கோ. இளங்கோ மெல்ல மெல்ல ஆயிஷாவின் வலையில் விழுந்தான்.

 

அந்த முதல் வீடியோ காலில் ஆயிஷா தன் மார்பகங்களின் பிதுங்கலையும் அக்குளையும் மட்டுமே காட்டினாள் என்றாலும் இளங்கோ போன்ற அனுபவமில்லாத இளைஞனுக்கு அதுவே போதுமான விருந்தாக இருந்தது. அதிலேயே இளங்கோவுக்கு அளவில்லாத இன்பம் கிடைத்தது. அதனால் அவன் அதற்கு மேல் ஆயிஷாவை எதற்கும் வற்புறுத்தாமல் விட்டு விட்டான். வீடியோ காலை கட் பண்ணியதும் வேறு வழியே இல்லாமல் கையடித்து முடித்தான். படுத்து நன்றாக தூங்கினான்.

 

அந்த தூக்கத்தில்...

 

கனவில்...

 

ஆயிஷா வந்தாள். அவனுக்கு தன் அக்குளை காட்டினாள். இளங்கோ அவளை தாவி அணைத்து அவள் அக்குளை நக்கி எடுத்தான். ஆயிஷா அவனுக்கு அக்குளை நக்க கொடுத்துக் கொண்டே அவனை அணைத்து அவன் சுன்னியை தன் கையில் பிடித்து அதை மேலும் கீழும் ஆட்டி விட்டு அவனுக்கு சொர்க்கமென்றால் என்னவென்று புரிய வைத்துக் கொண்டிருந்தாள். இரண்டு பக்க அக்குள் பிரதேசத்தையும் இளங்கோவுக்கு விருந்தாக கொடுத்தாள் ஆயிஷா. இளங்கோ அவள் அடிமை போல ஆயிஷாவின் அக்குளில் முகம் புதைத்து அதில் இருந்த வியர்வை கசகசப்பை நக்கி நக்கி சுவைத்துக் கொண்டே அவள் முலையொன்றை கையால் பிடிக்க முயன்று, கைப்பிடிக்குள் அடங்க மறுத்த அந்த பால் குடத்தை அள்ளி எடுத்து அவள் முலைப் பாலை கறக்க முயன்றபடி தன் விழிகளை மட்டும் உயர்த்தி அவள் முகம் பார்க்க...

 

அங்கே...

 

அவனுக்கு அக்குளை நக்க கொடுத்துக் கொண்டும்...

 

முலையை பிசையக் கொடுத்துக் கொண்டும்...

 

அவன் சுன்னியை பிடித்து உருவிக் கொண்டுமிருந்த பெண்...

 

ஆயிஷா அல்ல...

 

அது...

 

அவனுடைய...

 

அம்மா...

 

கல்பனா என்பதை பார்த்த இளங்கோ...

 

கனவு கலைந்து துள்ளி எழுந்தவன் தன் இடுப்பில் எதையோ வித்தியாசமாக உணர்ந்து குனிந்து பார்க்க...

 

அங்கே அவனுடைய சுன்னி தானாக தன் விந்தை சீத்த்த்.... சீத்த்த்... என்று சிதற விட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவன் சுன்னி கஞ்சியை தானாக பீய்ச்சிக் கொண்டிருந்தது.

 

இளங்கோ என்ன செய்வதென்று புரியாமல் சற்று நேரம் அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தான். கண்ட கனவை மீண்டும் நினைத்துப் பார்க்க கூட அவனுக்கு தைரியம் இல்லை. அதே சமயம் அந்த கனவை இனி எப்போதும் அவன் மறக்க போவதும் இல்லை. மறக்க விரும்பவும் இல்லை. ஓரளவு மனசும் உடம்பும் ரிலாக்ஸ் ஆன பின் எழுந்த இளங்கோ படுக்கையை சுத்தம் செய்து மெத்தை விரிப்பை மாற்றி, பழையதை பாத்ரூமில் விந்து பட்ட இடத்தை மட்டும் அலசி உலர வைத்து விட்டு, தன் சுன்னியையும் கழுவிக் கொண்டு, காலை கடன்களை முடித்து விட்டு மீண்டும் படுக்கையில் வந்து அமர்ந்தான்.

 

அவனுக்கு அவனுடைய அம்மா கல்பனா இரவு மெசெஜ் அனுப்பியதை சுத்தமாக மறந்து விட்டிருந்தான். அது மட்டுமில்லாமல் அதற்கு பிறகும் கல்பனா தொடர்ந்து மகனுக்கு மெசெஜ் அனுப்பிக் கொண்டே தான் இருந்தாள். அவன் எதையும் ஓபன் பண்ணவே இல்லை. ஆயிஷாவுடன் வீடியோ காலை கட் பண்ணிய பின்பும் கூட அவன் தன் அம்மாவின் மெசெஜ்களை ஓபன் பண்ணி பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றாமல் ஆயிஷாவின் நினைப்பில் கையடித்து விட்டு தூங்கி விட்டான். இளங்கோ சுத்தமாக தன் தாயை மறந்து விட்டிருந்தான்.

 

அதாவது மறந்து விட்டதாக நினைத்துக் கொண்டிருந்தான். ஆனால் கனவில் அவள் அப்படி திடீரென்று ஆயிஷாவின் இடத்தில் மாறி வந்து அவனை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்குவாள் என்று அவன் நினைத்துக் கூட பார்க்கவில்லை.

[Arul Pragasam]

super sago

[Ammapasam]

Good update bro
Amma Magan conversation semma
Ayisha and ilango video call conversation super
All the best

[Tamilmathi]

Good flow excellent narration ......

[Tamilmathi]

Again and again you rocked ..... Readers shocked .... .good flow, excellent naration

[omprakash_71]

அம்மா மகன் செல்ல விளையாட்டு அருமை நண்பா அருமை

[Vicky Viknesh]

Excellent update

[krish196]

Wow ivlo periya update vazhthukkal

[kangaani]

Super

[Naveena komaali]

Nice going bro

[Kalifa]

எப்போ அம்மா புண்டைய நக்குவானு காத்துகொண்டு உள்ளோம்

[Tamilmathi]

I read a story start to now ... My point of this slitly remeber for me (thadumariyaval author teenlover) ..but that story is no logic hardcore story , your story was completly different with that story.... Please consisder my suggestion donot add toomuch incest portion ....

[Gajakidost]

Amazing update friend

[Karthik Ramarajan]

Awesme

[Losliyafan]

Super excellent update friend

[Yesudoss]

Super update

[xavierrxx]

Awesome dude