Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

ఆదినారాయణ ఆఫీసుకి చేరుకోవడానికి శరత్ కి అరగంట ఆలస్యం అయింది. మార్కెట్ లో అతనికి అనుకోకుండా వేరే పని ఇవ్వడంతో అది పూర్తి చేసి వెళ్ళడానికి అతనికి అంత సమయం పట్టింది. శరత్ అక్కడికి చేరుకునే సరికి ఆదినారాయణ కంగారుగా ఎదురొచ్చాడు.

"నువ్వు రావడం ఆలస్యం అయ్యేసరికి ఇక నువ్వు రావేమో అని అనుకున్నాం" అంటూ అతన్ని తన కేబిన్ లోకి తీసుకెళ్లాడు. అప్పటికే అక్కడ మిగిలిన ఇద్దరు వీళ్ళకోసం ఎదురుచూస్తున్నారు. తమని ఎవరు వచ్చినా (ఎవరు రారు అని తెలుసు అయినా) ఆటంకపరచకుండా తలుపుకి లోపలినుండి బోల్ట్ పెట్టి వట్టి వచ్చాడు ఆదినారాయణ.

శరత్ కి గత వారం చాలా సంతోషంగా గడిచింది. అతను ప్రస్తుతం ఒక పత్రికకు రాస్తున్న కథని పక్కకు పెట్టి, తన పధకం వివరాలను రాయడం మొదలుపెట్టాడు. గత ఏడాది నుండి తాను పడుతున్న కష్టం, తన కోరిక త్వరలో తీరబోతుందన్న ఆత్రుత అతన్ని ఒక దగ్గర నిలబడకుండా చేసింది.

వాళ్లకి అతను కొన్ని ఫోటోలు, మ్యాప్ లు ఇచ్చాడు. అందులో స్మిత ఇల్లు ఎక్కడవుంటుందో అతను ముందుగానే మార్క్ చేసి ఉంచాడు. ఆమె ఉంటున్న ఇల్లు రెండు అంతస్తులు వుంది. మొదటి అంతస్తులో ఎన్ని గదులు వున్నాయి, రెండో అంతస్తులో ఎన్ని గదులు వున్నాయి, దానికి రాకపోకలు ఎటువైపునుండి వున్నాయి, రోడ్ నుండి ఆమె ఇంటికి ఎంత దూరం లో ఇల్లు వుంది లాంటి అన్ని విషయాలు అందులో వివరంగా వున్నాయి.

"నువ్వు ఆ ఇంటికి వెళ్ళావా ?" ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు ఆదినారాయణ.

"చాలాసార్లు వెళ్ళాను. టూరిస్ట్ గా సినిమా వాళ్ళ ఇల్లు చూపించే సంస్థ కి వెళ్లి, వాళ్లతో వెళ్లి చూసా. ఈ సినిమా ఆక్టర్ ల ఇల్లులు అన్ని దాదాపుగా ఒకే దగ్గర కొండకి దిగువన కట్టుకున్నారు. అందువల్ల కొండ మీదకి వెళ్లి కూడా చాలాసార్లు పరిశీలించా".

"చాలా విషయాలు కనుక్కున్నావ్"

"తప్పదు కదా! ఆమె ఇంటి ఖరీదు మూడు కోట్లకి పైమాటే ఉంటుంది"

అందరు జాగ్రత్తగా వింటున్నారు.

"నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా వినండి. జాగ్రత్త అని ఎందుకు అంటున్నానంటే, ఇదొక్క విషయమే నన్ను ఎక్కువ ఆలోచించేలా చేస్తుంది. ఆమె రోజు ఉదయం లేచి నడుస్తూ తన గేట్ వరకు వస్తుంది. అక్కడ స్థలం చిన్నగా ఉంటుంది". అంటూ ఫోటో లో ఆ ప్రదేశాన్ని చూపించాడు.

"ఏంటి ఆ ప్రదేశం ప్రత్యేకత ?" రాహుల్ అడిగాడు.

"ఎందుకంటే మనం ఆమెని అక్కడే కలవాలి కాబట్టి" చెప్పాడు శరత్.

"అంటే మనం ఆమెని అక్కడినుండే ఎత్తుకెళ్ళాలి కదా" అన్నాడు రాహుల్.

"అవును. ఎందుకంటే అక్కడ ఎవరు వుండరు. మనల్ని గమనించే వాళ్ళు ఎవరు వుండరు అలాగే తనని గమనించే వాళ్ళు కూడా ఎవరు ఉండకపోవచ్చు. అదే మనకి అనువైన సమయం అనుకుంటున్నా" అన్నాడు శరత్.

"ఒకవేళ ఆమె అరిచి గోల చేస్తే ? దాని గురించి ఆలోచించావా ?" అడిగాడు రంజిత్.

"ఆమె ఆలా చేయడానికే ఎక్కువ అవకాశం వుంది ఎందుకంటే మనమెవరో, మన ఉద్దేశం ఏమిటో ఆమెకి తెలియదు కాబట్టి. నేను అది కూడా ఆలోచించి, ఆమెని నిద్రపుచ్చడానికి కూడా సిద్ధంగా వున్నా"

"అంటే క్లోరోఫామ్ లేదా ఇంజక్షన్ లాంటిదా"

"అవును. అలాగే చెయ్యాలి. ఆమె ని మనం ఒక సేఫ్ హౌస్ కి తీసుకుని వెళ్లేంతవరకు, మధ్యలో ఆమెకి మెలకువ రాకుండా చేయాల్సి ఉంటుంది. మనం తనకోసం ఒక ఇంటిని చూడాలి. ఆ ఇల్లు వూరికి దూరంగా ఉండాలి. ఎవరూ రాకపోకలు సాగించని ఇల్లై ఉండాలి. ట్రాఫిక్ కూడా చాలా తక్కువగా వుండే ప్రదేశం అయి ఉండాలి"

"అది అంత సులభంగా దొరుకుతుందంటావా ?" అడిగాడు రాహుల్.

"మనకి అలాంటి ఇల్లు దొరికేవరకు వెతక్క తప్పదు. మనం ........"

"అలాంటి ఇంటి గురించి మీరు ఎక్కువ శ్రమపడాల్సిన పని లేదు. అది నేను చూసుకోగలను. ఇంటి గురించి మర్చిపోయి మిగిలిన వివరాలు చెప్పు శరత్" చెప్పాడు రంజిత్.

"మనం అలా ఆమెని తీసుకుని వచ్చాక, అక్కడ మనం తప్ప, ఆమె తప్ప ఇంకెవరూ వుండకూడదు. మనం ఆమె గురించి తెలుసుకుందాం. తాను మన గురించి తెలుసుకుంటుంది. అందుకు మనం మూడు, నాలుగు రోజుల టైం పెట్టుకుందాం. ఆ టైం లో మనం తనతో జీవితం గురించి, ప్రేమ గురించి ప్రత్యేకంగా మాట్లాడదాం. ఆమెకి అప్పటికి అది తన ఇల్లులా, మనం తన మంచి కోరే మనుషుల్లా అవుతాం. ఒక్కసారి అలా మనం దగ్గర అయ్యాక, తనకి మనం అంటే భయం పోతుంది. సురక్షితంగా వున్నానని అనుకుంటుంది. తన చుట్టూ ఇక్కడ వున్నమనుషులకన్నా మనం చాలా మంచివాళ్లమని తనకి అర్ధం అవుతుంది. అప్పుడు అది ఆమెకి బ్రేకింగ్ పాయింట్ అవుతుంది" చెప్పాడు శరత్.

"అలా అర్ధం కాకుండా చెప్పకు. అంటే ఏంటి ?" అడిగాడు రాహుల్.

"దానర్ధం ఏంటంటే, మనం తనతో ఏ విషయాన్నైనా చెప్పుకోవచ్చు. అయినా ఆమె తెలివికలది కాబట్టి మనం మన కోరికను చెప్పే పరిస్థితి రాకుండా తానే అర్ధం చేసుకుంటుంది. తర్వాత ఇక ఆమె ఇష్టం. ఆమెకి నచ్చిన ఒక మనిషితో పడుకుంటుందా, ఇద్దరితోనా లేక అందరితోనా అన్నది తాను నిర్ణయించుకుంటుంది. కాబట్టి తర్వాత ఇక ఏ ప్రాబ్లెమ్ ఉండదు"

"ఒక్క నిమిషం. నీకు అది ప్రాబ్లెమ్ లా అనిపించడంలేదేమో. కానీ నాకు ఇదే పెద్ద ప్రాబ్లెమ్" చెప్పాడు రాహుల్.

"అదేంటో చెప్పు" అడిగాడు శరత్.

"ఇంత కష్టపడి, ఇన్ని ఆలోచనలు చేసాక, ఆమె ఎవరినో ఒకర్ని ఎంచుకోవడం ఏంటి ? అది నన్ను అయినా, ఆదినారాయనని అయినా, రంజిత్ ని అయినా లేక నిన్ను అయినా సరే, ఒక్కరితో పడుకుంటా అంటే మిగిలిన వాళ్ళం పిచ్చొళ్లామా ? ఆమె అందరితో సుఖాన్ని అనుభవించాల్సిందే. అంతే" చెప్పాడు రాహుల్.

"రాహుల్, నువ్వేం అంటున్నావో నీకు తెలుస్తుందా ? ఒకవేళ ఆమె ఒప్పుకోకపోతే, నువ్వు బలవంతంగా ఆమెని అనుభవిస్తావా ?" ఆదినారాయణ అడిగాడు.

"ఇంత కష్టపడ్డాక అదే పని చేస్తా" చెప్పాడు రాహుల్.

ఆదినారాయణ కి ఆ మాట అసలు నచ్చలేదు.

"ఇలాంటి మాటల్ని నేను అసలు ఒప్పుకోను. రాహుల్, నువ్వు ఎమన్నా అనుకో కానీ నువ్వు అలా చేస్తే దాన్ని రేప్ అంటారు. అది శిక్షార్హం" అన్నాడు.

"నువ్వు దానికి ఏ పేరు పెట్టుకుంటావో పెట్టుకో. నాకు అనవసరం. ఇంత కష్టపడి, డబ్బులు ఖర్చు చేసి, చేసిన పనికి ఫలితం దక్కనప్పుడు, నేను అలా చేయడానికి కూడా రెడీ గా వున్నా అని చెబుతున్నా" అన్నాడు.

"అలా చేస్తే రేప్ చేసినందుకు చట్ట ప్రకారం ఏడు సంవత్సరాల నుండి పది ఏళ్ల వరకు జైలు శిక్ష పడుతుంది. ఒకవేళ ఆ సమయంలో అమ్మాయికి దెబ్బలు, ఇతరత్రా హాని జరిగితే, పదిహేను ఏళ్లకు పైగా లేదా జీవితకాలం శిక్ష పడుతుంది. ఇది నువ్వు ఒక్కడివే చేస్తే జరిగేది. ఒకవేళ మేము కూడా ఇందులో కలిస్తే అది సామూహిక మానభంగం కిందకి వచ్చి, శిక్షలు ఇంకా ఎక్కువగా ఉంటాయి" చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

అప్పుడు శరత్ కల్పించుకున్నాడు.

"నువ్వు చెబుతున్నదానిలో అర్ధంలేదు. మనం పరిస్థితిని అంతవరకూ తీసుకవెళ్ళం. రేప్ లేదా గ్యాంగ్ రేప్ చేసే అవకాశమే ఉండదు. రాహుల్ తన కోపంలో అలా అన్నాఅది జరగదు. మనం ఇంకో విధంగా ఆలోచిద్దాం. మనతో బాగానే గడిపి తర్వాత స్మిత నన్ను రేప్ చేసారని సెక్యూరిటీ అధికారి లకి చెప్పిందని అనుకుందాం. అప్పుడు వాళ్ళు అది నమ్ముతారా ? నమ్మరు, ఎందుకంటే ఈ సంగతి గురించి నేను కూడా కొంత కనుక్కున్నా. అది చెబుతా విను. తాను సెక్స్ సింబల్ అని అందరికి తెలుసు. ఆమె తనకున్న సంబంధాలు అన్నీ పబ్లిక్ గా చెప్పింది. అలాంటప్పుడు ఏవో గొడవలు జరిగి ఆమె అలా చెబుతుందని అనుకుంటారు తప్ప నిజమని నమ్మరు. అసలు రేప్ జరిగినదని వెళ్లి కంప్లైంట్ ఇచ్చే ఆడవాళ్లు ఎంతమంది వుంటారు ? చాలా తక్కువ. తానొక స్టార్ కాబట్టి, వెళ్లి సెక్యూరిటీ అధికారి లకి చెబుతుందని నేను అనుకోను. అలా చేస్తే ఆమెకే పరువు తక్కువ. తర్వాత తాను రుజువు ఎలా చేయగలదు ?  పత్రికల వాళ్ళు దీన్నొక సెన్సషనల్ వార్త చేస్తారని ఆమెకి తెలియదా?"

"అయినా అంతవరకూ రాదు. మనం తనని రేప్ చేసే ప్రసక్తే లేదు. మనమేమన్న రౌడీ లామా ? గూండాలమా ? మనకేమన్న రేప్ లు చేసే చరిత్ర వుందా ? నా పధకంలో రేప్ అనే ప్రసక్తే లేదు. స్మిత మొదట్లో మనం ఎత్తుకుని రావడాన్ని తప్పు పట్టొచ్చు కానీ తర్వాత మన గురించి, మనం అలా ఎందుకు చేసామో తెలుసుకుంటుంది కాబట్టి కిడ్నాప్ అనే ప్రసక్తి కూడా ఉండదు. కాబట్టి మీరు అనవసరమైనవన్నీ అలోచించి, మనమేదో నేరం చేస్తున్నట్లు భయపడకండి" చెప్పాడు శరత్.

"ఏమో, కిడ్నాప్ మనం చేస్తున్నాం కాబట్టి అది నేరమే అవుతుంది" అన్నాడు ఆదినారాయణ.

"అవదులే ఆది, తర్వాత తాను అర్ధం చేసుకుంటుంది కాబట్టి మనం దాని గురించి భయపడాల్సిన అవసరంలేదు" చెప్పాడు రంజిత్.

"నువ్వు చెబుతున్నది కరెక్టే. నేను కూడా ఒప్పుకుంటా. మనం ఆమెని కిడ్నాప్ చేస్తున్నాం. అయితే తర్వాత నేను చెప్పిన విషయాల్ని కూడా గుర్తుపెట్టుకో. మనం తనని నిర్బంధించడం లేదు. మనం తన గురించి తెలుసుకోవాలని అనుకుంటున్నాం. తనకి మనమేం అపకారం చేయడంలేదు. అలాంటప్పుడు తాను అది కిడ్నాప్ అని ఎందుకు అనుకుంటుంది ?" చెప్పాడు శరత్.

"నీ అంత నమ్మకం నాక్కూడా ఉంటే బావుండేది" అన్నాడు ఆదినారాయణ.

"సరే, మనం తనని వదిలిపెట్టాక వెళ్లి సెక్యూరిటీ అధికారి కి రిపోర్ట్ చేసిందని అనుకుందాం. నేను దానికి కూడా జాగ్రత్తలు మన పధకంలో పెట్టా. ఆమె ఎవరి పేర్లు చెబుతుంది ? ఎవరిని గుర్తుపడుతుంది ? మనం ముఖాలకి మాస్క్ లు వేసుకుని ఉంటాం. మారు పేర్లతో పిలుచుకుంటాం. ఆమె మనల్ని ఎలా గుర్తిస్తుంది ?"

"నువ్వు ప్రతి చిన్న విషయాన్నీ ఆలోచించావ్" అన్నాడు ఆదినారాయణ.

"మనం ఇంత పెద్ద పధకాన్ని అమలు చేసేటప్పుడు ఇలాంటివన్నీ ఆలోచించాలి. మనం ఆమెతో ఎంజాయ్ చేసాక, ఒక వారం తర్వాత తిరిగి వదిలేద్దాం. ఆమె తన బిజీ పనుల్లో పడి మనల్ని మర్చిపోతుంది. మనకి ఆమెతో చేసిన ఈ పని ఒక గొప్ప అనుభవాన్ని మన జీవితాంతం ఒక తీయని గుర్తుగా మిగిలిపోయేలా చేస్తుంది. తర్వాత మన జీవిత చర్యల్లో మనం మునిగిపోతాం".

"నాకు ఇది బాగా నచ్చింది. నేను శరత్ తో పని చేయడానికి సిద్ధం. నాకు ఇంకా తెలియాల్సిన వివరాలు అంటూ ఏమి లేవు. నేను ఈ క్షణం నుండి ఈ ప్లాన్ లో భాగం అయ్యా. శరత్ మీద నాకు నమ్మకం వచ్చింది. అతను మనకి ఏ ఇబ్బంది ఏర్పడకుండా చూడగలడు" చెప్పాడు రాహుల్.

"నేను కూడా నీ మాటల్ని ఒప్పుకుంటున్నా" చెప్పాడు రంజిత్.

"మరింక ఆలస్యం ఎందుకు ? మన పధకాన్ని ఎప్పుడు అమలు చేద్దామో చెప్పు" అన్నాడు రాహుల్.

"పేపర్ మీద మనం రాసుకుని అనుకున్నది, నిజముగా చేయాల్సి వచ్చినప్పుడు జరిగేది వేరుగా ఉంటాయి. అనుకోని కొత్త ఇబ్బందులు రావొచ్చు. మనం ఇప్పుడే అంతా కరెక్టే అనుకుంటే ఎలా ?" అడిగాడు ఆదినారాయణ.

"నీకు మాతో కలవాలని ఉందొ లేదో ముందు చెప్పు. ప్రతిదానికి నువ్వు అడ్డుపడుతున్నావు. మేము చేసేది జరగదేమో అన్న అనుమానం నీకుంటే, నిన్ననే ఈ సంగతి ఎందుకు చెప్పలేదు ? ఈరోజు మీటింగ్ కి ఎందుకు ఒప్పుకున్నావ్ ? అదికూడా నీ ఆఫీస్ లోనే ఎందుకు పెట్టావ్ ?" కోపంగా అన్నాడు రాహుల్.

"అంతే ..... అదీ ...... మనం అన్నీ ఆలోచించాలి కదా. నాకు ఈ ఆనందాన్ని అనుభవించాలని వుంది. అందుకే ఇక్కడి వరకు వచ్చా".

"అలాంటప్పుడు నీ నిర్ణయాన్ని సరిగ్గా చెప్పెయ్యి. ఈ ముసుగులో గుద్దులాటలు నాకు నచ్చవు. ఇది నీ జీవితంలో నీకు వచ్చిన చివరి అవకాశం. నన్ను అడిగితే అవకాశాన్ని వదులుకోకు అనే చెబుతా. కళ్ళు మూసుకుని మాతో పాటు దూకెయ్యి. జీవితాంతం ఈ అనుభవాన్ని తలుచుకుని సంతోషంగా వుండు. నీ నిర్ణయమేమిటో చెప్పు" అడిగాడు రాహుల్.

సరే అన్నట్లు తలూపాడు ఆదినారాయణ.

అప్పుడు రంజిత్ మాట్లాడాడు.

"నువ్వు అన్నది కరెక్టే రాహుల్. నేను కొంచెం వేరుగా చెబుతా విను. కళ్ళు మూసుకుని దూకడం అనేది కరెక్ట్ కాదు. కళ్ళు తెరుచుకుని దూకుదాం. అప్పుడు మనం ఎక్కడికి వెళుతున్నామో తెలుస్తుంది"

"అలా కూడా నాకు ఓకే నే" చెప్పాడు రాహుల్.

"నేను జూదాలు ఆడేవాడిని. నాకు అనుకూలంగా అన్నీ వున్నాయి అనుకున్నప్పుడే నేను పందెం కాస్తా. నీ పధకం అంతా బానే వుంది అయితే ఇంకా ఇందులో తీసుకోవాల్సిన జాగ్రత్తలు కొన్ని వున్నాయి. అవి కూడా మనం పూర్తి చేద్దాం. నేను చెప్పినవి నువ్వు రాయి శరత్.

మనకి స్మిత అలవాట్లు, రోజు ఆమె చేసే పనులు కరెక్టుగా తెలియాలి. ఇది చాలా ముఖ్యం. పత్రికల్లో, పేపర్ లలో వచ్చిన వాటిని చూసి మనం అదే కరెక్ట్ అని నమ్మొద్దు.

ఆమె ఉదయం మరియు సాయంత్రం క్రమం తప్పకుండా చేసే పనులు ఏమిటి ?

ఆమె నిజంగా ప్రతిరోజూ ఉదయం నడుస్తుందా ?

ఒకవేళ నడిస్తే ఆ సమయాలు ఏమిటి ?

నడుస్తున్నప్పుడు ఒంటరిగా వుంటుందా ?

నడుస్తున్నప్పుడు ఆమె ఇంట్లో కానీ, బయట కానీ ఇంకెవరైనా వుంటారా ?" మనకి ఇవన్నీ తెలియాలి.

"అంతే ఆమెని మనం నీడలా అనుకరించాలి" అన్నాడు శరత్.

"తప్పదు. ఒకటి రెండు సార్లు మాత్రమే కాదు. అలా కొన్ని రోజులు అనుకరించి తెలుసుకోవాలి. దూరంగా ఉండి చూసే అవకాశం ఏమైనా వుందా ?" అడిగాడు రంజిత్.

"ఉంది. ఆమె ఇంటికి దగ్గరలో కొండ ఉంది. దాన్ని ఎక్కితే సరిపోతుంది" చెప్పాడు శరత్.

"బాగుంది. తర్వాతి ప్రశ్న. మనం ఏ రోజున ఈ పని చేయాలనీ అనుకుంటున్నామో ఆ తేదీని నిర్ణయించాలి. ఒక వారంలో చేద్దామా ? ఆరు వారాలు అయ్యాక చేద్దామా ? ఆలోపు మన పధకాన్ని ఏ తప్పు లేకుండా సిద్ధం చెయ్యాలి" అన్నాడు రంజిత్.

"స్మిత కార్యక్రమాల్ని నేను తెలుసుకుంటా"

"తర్వాత, మనం ఆమెతో ఎన్ని రోజులు గడపాలి ? అన్ని రోజులు మనం మన ఉద్యోగాలకి ఇబ్బంది లేకుండా చూసుకోవాలి. మనం ఆమెని ఎక్కడ ఉంచాలి అనేదానికి నా దగ్గర సమాధానం ఉంది కాబట్టి దాని గురించి బాధ లేదు. ఆమెని ఎత్తుకెళ్లడానికి మనం ఎలాంటి బండిని వాడాలి ? మనం మనల్ని వేరు వ్యక్తులుగా ఎలా బయటివాళ్ళకి చూపించుకోవాలి ? అది కూడా వాళ్ళు నమ్మేటట్లు. మనం స్మిత ని తీసుకెళ్లిన ఇంటిలో మనం ఉండడానికి ఎన్ని రోజులు అనుకుంటామో అన్ని రోజులకి సరిపడా నిత్యావసరాలు ఏర్పాటు చేసుకోవాలి. ఇంకా కొన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి. ఒకసారి మనం స్మిత ని ఎత్తుకెళ్లాక, ఆమె ఎక్కడికి వెళ్ళింది అని ఆలోచించే వాళ్ళు ఎవరు ? ఆమె కనబడకపోతే వాళ్ళేం చేస్తారు ? మనం కూడా అన్ని రోజులు కనబడకుండా ఉంటే, మన గురించి వాళ్ళేం అనుకుంటారు ? అలాగే మన ఇంట్లో వాళ్లకి మనమేం చెప్పాలో కరెక్ట్ గా నిర్ణయించుకోవాలి. మనం ఆమెని ఎత్తుకెళ్లేటప్పుడు అనుకోకుండా ఎవరైనా ఆపితే మనం దాన్ని ఎలా ఎదుర్కోవాలి ? మనం అనుకున్నట్లుగా స్మిత ని ఎత్తుకుని వచ్చాక, నువ్వు చెప్పినట్లే మనకి అనుగుణంగా నడుచుకుంటుంది అనుకో బానే ఉంటుంది. ఒకవేళ భయపడి మనకి ఎదురు తిరిగిందనుకో. అప్పుడేం చెయ్యాలి ? అలాకాకుండా అందరిని దగ్గరికి రానివ్వడు ఇష్టపడకపోతే అప్పుడు ఎలా ? మనం దాన్ని ఎలా సరి చెయ్యాలి ? దానికి మనం ఇప్పుడే ఒక నిర్ణయానికి రావడం మంచిది. మనం ఇప్పుడేం అనుకున్నామో అప్పుడు కూడా అదే మాట మీద ఉండాలి" చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

"అందుకు నా దగ్గర అందరికి నచే సమాధానం ఉంది. అయితే ఇప్పుడు అందరు మనం అనుకునేదాన్ని తూచా తప్పకుండా పాటించాలని ప్రమాణం చేయాలి. స్మిత మనసుకి వ్యతిరేకంగా ఎవరు ప్రవర్తించకూడదు" చెప్పాడు శరత్.

"ఇంకో విషయం గురించి కూడా చూడాలి. మనం స్మిత న తీసుకొచ్చి, మనం ఏర్పాటు చేసిన ఇంటికెలో పెట్టాక, ఆమె అక్కడ ఉండడానికి ఇష్టపడకపోతే ఎం చేయాలన్నది కూడా నిర్ణయించుకోవాలి" చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

"అవును. ఈరెండు విషయాల్ని స్మిత ఒప్పుకుంటే, ఇక ఆమెని మనం బలవంతంగా ఎత్తుకొచ్చామన్న భయం ఉండదు. అయితే ఆమెకి మనం చూపించే ప్రేమకి తప్పకుండా తన మనసు మారుతుంది అన్న నమ్మకం నాకుంది. ఒకవేళ ఆమె మన నలుగురిలో ఏ ఒక్కరినైనా ఒప్పుకోకపోతే, తనని క్షేమంగా తిరిగి తెచ్చేద్దాం. బలవంతం వద్దు. తనని బాధ పెట్టవద్దు. ఇది మనమందరం ఒప్పుకుంటే, మన పధకాన్ని అమలు చేద్దాం. ఏమంటారు ?" అడిగాడు శరత్.

అందుకు మిగిలిన ముగ్గురు ఒప్పుకున్నారు.

***

[tshekhar69]

Nice story

[anaamika]

వాళ్ళు మళ్ళీ అయిదు రోజుల తర్వాత శనివారం శరత్ గదిలో కలుసుకున్నారు. అప్పటివరకు ఎవరు ఏమేం వివరాలు కనుక్కున్నారో అవన్నీ తెచ్చుకుని చర్చించుకుందామని అనుకున్నారు. అందరి ముఖాలలో ఒక రకమైన ఉత్సహం, ఉద్వేగం కనిపిస్తున్నాయి. అందరు మందు తాగుతూ తాము తెచ్చిన వివరాలను చర్చిస్తున్నారు.

"పోయినసారి మనం కలిసినప్పుడు రంజిత్ అడిగిన ప్రశ్నలకి ఈ మీటింగ్ లో ఎన్ని సమాధానాలు దొరికాయో చూద్దాం. నేను ఒక్కొక్క ప్రశ్న అడుగుతుంటాను. ఎవరు ఎం కనుక్కున్నారో చెప్పండి. మొదటి ప్రశ్న - స్మిత ఇంట్లో వుండేవాళ్ళు, ఆమెతోబాటు అక్కడ వుండేవాళ్ళు ఎంతమంది ? ఇది మనకి చాల ముఖ్యం. దీనికి ఎవరివద్ద సమాధానం వుంది ?" శరత్ అడిగాడు.

"దీనికి నా దగ్గర సమాధానం ఉందనుకుంటున్నా. పోయిన నెల చివరి వరకు అయితే నా దగ్గర సమాధానం వుంది. నాకు ఇన్కమ్ టాక్స్ ఆఫీస్ లో మంచి సంబంధాలు వున్నాయి. పోయిన సారి స్మిత కి టాక్స్ ఆడిట్ జరిగింది. దాంతో ఆమె అన్ని వివరాలు ఆఫీస్ లో ఇచ్చింది. దాన్ని నేను సంపాదించా. దాని ప్రకారం ఆమె దగ్గర జీతం కింద ఒక సెక్రటరీ వుంది. తాను కూడా ఆమెతో పాటు అదే బంగ్లా లో ఉంటుంది ఎందుకంటే ఆమె HRA తానే ఇస్తున్నట్లు అందులో వుంది. ఇంకో ఇద్దరికి కూడా జీతాలు ఇస్తుంది. వాళ్ళు ఇంటి మరియు వంట పని చేసేవాళ్ళు. అయితే వాళ్లిద్దరూ భార్యాభర్తలు. వాళ్ళ పేర్లను బట్టి అది తెలిసింది. ఇక బ్రహ్మం కి కూడా జీతం ఇస్తుంది అయితే అతను తనతో ఉంటాడో లేదో మనకి తెలియదు. ఇక ఇంకో ముఖ్యమైన సంగతి. తన గార్డెన్ ని చూసుకోవడానికి ఆమె, ఎవరో కంపెనీ కి ఏడాదికి ఒక్కసారి డబ్బులు ఇస్తుంది. అయితే వాళ్ళు ఎప్పుడెప్పుడు ఇంటికి వస్తారో తెలియదు. ఆమె ఇంకో కంపెనీ కి కూడా ఏడాదికి ఒకసారి డబ్బులు ఇస్తుంది. అది తన ఇంటికి సెక్యూరిటీ అలారమ్ పెట్టిన వాళ్ళు" చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

"అలారమ్ సంగతి తెలియడం చాల మంచిదైంది" అన్నాడు రాహుల్.

"నావరకు ఇది నేను సంపాదించిన సమాచారం" చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

"ఆది చెప్పిన వివరాల ప్రకారం మనం ఇంకొన్ని సమస్యల్ని ఇప్పుడు అధిగమించాలి. మొదటిది సెక్యూరిటీ అలారమ్ సంగతి. అది ఇంటివరకే పరిమితమా ? గేట్ కి కూడా వుందా ? అలాగే సెక్యూరిటీ అలారం పెట్టిన వాళ్ళు క్రమం తప్పకుండ రోజులో ఒక్కసారి అయినా వచ్చి చెక్ చేస్తుంటారు ఎందుకంటే అక్కడ వున్న ఇల్లు లు అన్నీ స్టార్ లవి కాబట్టి. వాళ్ళు ఎప్పుడెప్పుడు వస్తున్నారో సమయాలు మనకి తెలియాలి. అలాగే, గార్డెన్ ని ఎప్పుడెప్పుడు వచ్చి శుభ్రపరుస్తుంటారో అది కూడా మనకి తెలియాలి" చెప్పాడు రంజిత్.

"అందులో కొన్నిటికి నేను సమాధానం చెప్పగలను. నేను స్మిత ని ఇంతకుముందు నుండి గమనిస్తున్నా అని చెప్పా కదా. నేను కొన్నిసార్లు ఉదయం, కొన్నిసార్లు మధ్యాన్నం కొండా పైకి వెళ్లి గమనించేవాడిని. గార్డెన్ పనులు చేసేవాళ్ళు ఎప్పుడూ ఉదయాలు రాలేదు. వచ్చిన రెండుసార్లు మధ్యాన్నమే వచ్చారు. ఇక సెక్యూరిటీ వాడు ప్రతిరోజూ ఉదయం పది గంటలకి వచ్చి అన్ని గేట్ లు చూసుకుంటూ వెళ్తాడు. మళ్ళీ సాయంత్రం మూడు గంటలకి వచ్చి చూస్తాడు" చెప్పాడు శరత్.

"అన్నట్లు మరోసంగతి. స్మిత రోజు ఉదయం ఏడు గంటలకి తన ఇంటినుండి బయటికి వచ్చి, తన గార్డెన్ నుండి నడుస్తూ మెయిన్ గేట్ వరకు వస్తుంది. తనతోబాటు ఒక కుక్క, అదికూడా పోమేరియాన్ జాతి కుక్కపిల్ల ఉంటుంది. 7:15 వరకు గేట్ వరకు వచ్చి తిరిగి వెళ్ళిపోతుంది. గార్డెన్లో చాల పెద్ద చెట్లు కూడా వున్నాయి అందువల్ల తాను ఇంట్లోకి వెళ్లకముందే చెట్లలోకి వెళ్లి అదృశ్యం అవుతుంది" చెప్పాడు.

"అయితే మనం తనని ఎత్తుకెళ్లే సమయం సెక్యూరిటీ గార్డ్ వచ్చేలోపు జరిగిపోవాలన్నమాట. అలాగే మనం గేట్ దగ్గర తనని పట్టుకోవాలంటే, గేట్ కి అలారమ్ ఉందొ లేదో కనుక్కోవాలి. అది నేను మన తర్వాతి మీటింగ్ టైం కి కనుక్కుంటా" చెప్పాడు రంజిత్.

"గేట్ కి కూడా అలారమ్ ఉంటే మన పని కష్టం అవుతుంది. అది లేకపోతె మాత్రం నేను సులభంగా గేట్ ని తెరవగలను" చెప్పాడు రాహుల్.

"మనం ఇంకో రెండు వారాల్లో స్మిత ని ఎత్తుకుపోదాం అనుకున్నప్పుడు, నేను, నాతోబాటు ఇంకొకరు ప్రతిరోజూ తన ఇంటిని గమనించడానికి వెళ్ళాలి. చివరి నిమిషంలో మన పధకానికి ఎలాంటి ఇబ్బందులు లేకుండా చూడాలి" చెప్పాడు శరత్.

"ఇప్పటినుండి రావాలంటే నాకు డబ్బుల సమస్య వస్తుంది కానీ చివరి రెండు వారాలంటే నాకు సెలవు దొరుకుతుంది. ఇబ్బందిలేదు. నేను వస్తాను" చెప్పాడు రాహుల్.

"ఇక ఇంకో పెద్ద సమస్య. రెండో ప్రశ్న. ఎత్తుకొచ్చాక స్మితని ఎక్కడ దాచాలి ? ఆ ఇంట్లో తాను సౌకర్యంగా ఉండాలి. మనకి సౌకర్యంగా ఉండాలి. అలాంటి ఇల్లు ఎక్కడుంది ?" అడిగాడు శరత్.

"దాని గురించి మనం భయపడాల్సిన అవసరమే లేదు. నేను మీకు ఇంతకూ ముందే చెప్పాను ఆ విషయాన్నీ నాకు వదిలేయమని" చెప్పాడు రంజిత్.

"మనం అన్నిటిని చెక్ చేసుకుంటూ వస్తున్నాం కాబట్టి ఈ సంగతి నీ వరకే పెట్టుకోడం కరెక్ట్ కాదు. నీ మనసులో ఏముందో మాకు తెలియాలి. అందులో నీకు తెలియని ఇబ్బందులు ఏవైనా ఉంటే, అవి మాకు తట్టవచ్చు. ఈరోజు అలాంటి ప్రదేశం ఏమిటో వివరంగా చెప్పు" ప్రశ్నించాడు శరత్.

"చెబుతాను. నాకు కార్తీక్ అనే స్నేహితుడు నేను చదువుకున్నప్పటినుండి వున్నాడు. అతను ఇంజనీర్ అయ్యాడు. మేము మా స్నేహాన్ని ఇప్పటికి మర్చిపోలేదు. మాకు ఇద్దరికీ అడివికి వెళ్లి వేటాడే అలవాటు వుంది. తనకి మంచి కంపెనీ లో వుద్యోగం వచ్చి, మంచిగానే డబ్బు సంపాదిస్తున్నాడు. ఈ సిటీ జీవితం నుండి రిలాక్స్ అవడానికి ప్రతి వీకెండ్ మేము వేటకి వెళ్ళేవాళ్ళం. కుటుంబాలు ఏర్పడి, పిల్లలు కూడా వచ్చాక, మేము ముందులా వెళ్లడంలేదు. అయితే ఏడాదికి రెండు మూడు సార్లు ఇప్పటికీ వెళుతుంటాం. ఎనిమిది ఏళ్ల క్రితం మేము వేటకి వెళ్ళినప్పుడు, అక్కడ కొండల్లో ఒక ప్రదేశాన్ని చూసాం. అది కార్తీక్ కి చాలా నచ్చింది. తనకి డబ్బుకి కొదవలేదు. అందుకే అక్కడ కొండ గుహని కలుపుతూ ఒక ఇల్లు మొదలుపెట్టాడు. కొద్దీ కొద్దిగా పూర్తి చేస్తూ రెండు ఏళ్లలో దాన్ని పూర్తి చేసాడు. అక్కడ పని చేయడానికి కూడా అతను తన కంపెనీలో పనిచేసే బిహారీ మనుషుల్ని ఉపయోగించాడు. అది ఏ అనుమతులు లేకుండా కట్టబడ్డ ఇల్లు. ఆ ఇంటికి కరెంటు, నీటి కనెక్షన్ లు లేవు. (వాటిని అక్కడ సొంతగా ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు) అందుకే కార్తీక్ అక్కడ ఒక జనరేటర్ పెట్టాడు. అక్కడికి వెళితే బయటి లోకంతో సంబంధం ఉండదు. అది ఇక్కడికి వంద కిలోమీటర్ ల దూరంలో వుంది. కొండకి సగం దూరం వరకు బండి మీద వెళ్లొచ్చు. మిగిలిన సగం దూరం అంటే దాదాపుగా రెండు మూడు కిలోమీటర్ లు కార్ లో వెళ్ళడానికి కుదరదు. అయితే నడవడం లేదా మోటార్ సైకిల్ మీద వెళ్ళాలి" చెప్పాడు రంజిత్.

"ఒకవేళ మనం స్మితని తీసుకుని అక్కడికి వెళ్ళాక, కార్తీక్ వస్తే, లేదా మనం వెళ్లే సమయానికే అతను అక్కడ ఉంటే, అప్పుడు ఎలా" అడిగాడు ఆదినారాయణ.

"దాని గురించి మీరు అస్సలు భయపడాల్సిన పని లేదు. పోయిన ఏడాది కార్తీక్ కి అమెరికా లో పనిచేసే తమ కంపెనీ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది. అతను అక్కడ ఇంకో మూడు ఏళ్ళు ఉంటాడు. తాను కట్టిన ఇంటి సంగతి తన ఫామిలీ కి కూడా తెలియదు. ఎలా చెప్పగలనంటే, అతను అమెరికా వెళుతూ ఆ ఇంటి కీస్ నాకు ఇచ్చి అప్పుడప్పుడు వెళ్లి చెక్ చేస్తుండమని చెప్పాడు. ఇంకో విషయం చెప్పడం మర్చిపోయా. అదే ఇంట్లో మేము అక్కడ తిరగడానికి ఒక మోటార్ సైకిల్ కూడా కొని ఉంచాడు. నేను వెళ్లక ఏడాది కావొస్తుంది. ఇంటికి ఇబ్బందేమీ ఉండదు కానీ బండి ఏ కండిషన్ లో ఉందొ తెలియదు" చెప్పాడు రంజిత్.

"బండి సంగతి నాకొదిలెయ్యి. నేను చూసుకుంటా. ఈసారి నువ్వు అక్కడికి ఎప్పుడు వెళతావో చెబితే, నేను కూడా వచ్చి బండి సంగతి చూసుకుంటా" చెప్పాడు రాహుల్.

"అంతా బాగానే వుంది కానీ మనం స్మితని తీసుకుని అక్కడికి చేరడం ఎలా ?" ప్రశ్నించాడు ఆదినారాయణ.

"మనం కార్ ని అద్దెకి తీసుకుని వెళ్లలేం. అలాగే మన కార్ లని వాడలేం. ఏదైనా సెకండ్ హ్యాండ్ లో మంచి కార్ తీసుకుందామన్నా డబ్బులు ఒక సమస్య. కార్ ద్వారా పట్టుబడే అవకాశం వుంది. అందుకే ఆ విషయాన్నీ నాకు వదిలెయ్యండి. మా గ్యారేజీ లో వాడకుండా వదిలేసి న కార్ లు, పాడైనవి చాలానే వున్నాయి. నేను మన ప్లాన్ అమలయ్యేలోపు ఒక బండిని రెడీ చేస్తా" చెప్పాడు రాహుల్.

"ఇక ఇంకో సంగతి. మనం స్మితతో అక్కడికి వెళ్ళాక మన భోజన ఏర్పాట్ల సంగతేంటి ? అవి ఎలా సమకూర్చుకోవాలి ? ఆమెని అక్కడికి తీసుకెళ్లాక, ప్రతిరోజూ మనం బయటికి వచ్చి భోజనాలని తెచ్చుకుంటుంటే లేనిపోని అనుమానాలు వస్తాయి కదా" అన్నాడు శరత్.

"నేను చెప్పిన ఇల్లు అడవిలో వుంది. మనకి కావాల్సిన కూరగాయలు, మాంసం కావాలంటే, అక్కడికి ముప్పై కిలోమీటర్ ల దూరంలో హైవే కి దగ్గరలో ఒక వూరు వుంది. మనం అక్కడినుండి కొనుక్కుని వెళ్ళాలి" చెప్పాడు రంజిత్.

"ఒక వారం కోసం కొనుక్కుంటే సరిపోతాయా" అడిగాడు శరత్.

"అలా ఎలా ఒక వారమే అంటావ్. నువ్వే చెప్పావుగా తాను మనల్ని అర్ధం చేసుకోడానికి నాలుగు రోజులైనా పడుతుంది అని. ఆ తర్వాత మనకి మూడు రోజులేం సరిపోతాయి ? అంత గొప్ప అందగత్తె తో కనీసం ఇంకో వారమైన గడపొద్దా ?" అన్నాడు రాహుల్.

"మరి పోయినసారి అలాంటి అమ్మాయితో ఒక్క రాత్రి గడిపినా చాలు అన్నావ్ కదా" ఉడికించాడు శరత్.

"అవకాశం లేదనుకుని అన్నా. ఇప్పుడు అవకాశం వున్నప్పుడు ఎందుకు వాడుకోకూడదు ?" చెప్పాడు రాహుల్.

"సరే అయితే. రెండు వారాలకి సరిపోయే నిత్యావసరాల్ని తెచ్చి పెడదాం" అన్నాడు రంజిత్. అందుకు మిగిలినవాళ్లు ఒప్పుకున్నారు.

"ఇక మిగిలిన ఇంకో ముఖ్యమైన విషయం - మీ ఇంట్లో వాళ్ళని మీరు రెండు వారల కోసం ఏమని చెప్పి ఒప్పిస్తారు ? మా ఇద్దరికీ ఇబ్బంది లేదు ఎందుకంటే మాకు కుటుంబం లేదు" ఆదినారాయణ, రంజిత్ వైపు చూస్తూ అన్నాడు శరత్.

"నా పనులకి నేను లేకపోయినా పెద్ద ఎఫెక్ట్ ఏమి ఉండదు. తర్వాత నేను అవి పూర్తిచేసుకోగలను. అలాగే నాకు మంచి క్లయింట్ లు దొరికారాని, నేను రెండు వారాలు వూరు వెళ్లాల్సి వస్తుందని చెప్పి, నా భార్య, పిల్లల్ని మా అత్తగారింటికి పంపిస్తే నాకు ఇబ్బందేమీ లేదు. మధ్యలో ఒకసారి కుదిరినప్పుడు ఒక ఫోన్ చేసి నా భార్యకి చెబితే, ఇక తాను నా గురించి ఆలోచించదు" చెప్పాడు రంజిత్.

"మరి నీ సంగతేంటి ?" ఆదినారాయణ వైపు చూస్తూ అడిగాడు రాహుల్.

"నేను నా పనిని వదిలిపెట్టి అన్ని రోజులు ఎప్పుడూ వుండలేదు. అసలు ఒక వారం కూడా వుండలేదు ఎప్పుడు. అయితే ఇప్పుడు టాక్స్ ల గురించి పట్టించుకునే సమయం కూడా కాదు కాబట్టి నేను రెండు వారాలు లేకపోయినా ఇబ్బందేమీ లేదు. కానీ నేను నా భార్యని వదిలి, ఇంటిని వదిలి ఎప్పుడూ లేను. ఇలా సడన్ గా వెళితే, నా భార్యకి తప్పకుండ అనుమానం వస్తుంది. అయితే అందుకోసమే మీతో కలవకుండా ఉండాలంటే, నా మనసు ఒప్పుకోడంలేదు" బాధగా చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

"ఒక్కడి కోసం అందరు, అందరి కోసం ఒక్కడు అని అనుకున్నాం కదా! నువ్వేం బాధపడకు. నేనొక ఉపాయం చెబుతా. మీ ఆవిడ నీకు STD కాల్ చేస్తుందా ?" అడిగాడు రంజిత్.

"అస్సలు చేయదు. డబ్బులు ఖర్చు అవుతాయని భయం" అన్నాడు ఆదినారాయణ.

"అయితే ఒక పని చేద్దాం. నీ చేతిరాత తో రాసిన రెండు లెటర్ లు ఇవ్వు. అందులో మామూలు విషయాలే రాయి. తారీఖు మాత్రం మనం స్మిత ని తీసుకొచ్చిన టైం లో ఉండేట్లు వెయ్యి. మీ ఇంట్లో నువ్వొక పని మీద ఢిల్లీ వెళుతున్నానని, అక్కడ పెద్ద క్లయింట్ లు ఇద్దరు వాళ్ళ కంపెనీ పనిమీద వాళ్ళ ఖర్చుతో పిలుస్తున్నారని, అక్కడి హోటల్ లో బస కి ఏర్పాట్లు చేసారని చెప్పు. STD కాల్ చెయ్యదు కాబట్టి నువ్వు అక్కడ లేవు అన్న సంగతి తెలియదు. ఇక రెండు ఉత్తరాలను నేను ఢిల్లీ లో వున్న నా దోస్త్ కి పంపిస్తా. నేను చెప్పిన తేదీలలో పోస్ట్ చేయమని చెబుతా. అందుకు ఒక వెయ్యి రూపాయలు ఇవ్వు. దోస్త్ కి పంపితే వాడు ఖచ్చితంగా పోస్ట్ చేస్తాడు. ఇక నీ సమస్య పోయినట్లే" చెప్పాడు రంజిత్.

"అయితే ఆ ఇంటి గదుల గురించి చెప్పు ?" ప్రశ్నించాడు శరత్ రంజిత్ ని.

"ఇంటికి మాస్టర్ బెడ్ రూమ్ వుంది. ఇంకొక చిన్న బెడ్ రూమ్ వుంది. వంటగది వుంది. బండి పెట్టుకోడానికి ఒక చిన్న గది. ఇది కాక ఇంకో చిన్న రూమ్ వుంది కానీ అది ఎప్పుడు వాడలేదు" చెప్పాడు రంజిత్.

"పెద్ద బెడ్ రూమ్ ని స్మిత కి ఇద్దాం. తనకి సౌకర్యంగా ఉండేలా చూడాలి. రెండో బెడ్ రూమ్ లో ఇద్దరు పడుకున్నా, ఇంకో ఇద్దరికి ఇంకో రూమ్ కావాలి కాబట్టి, ఆ వాడని రూమ్ ని శుభ్రం చేసి, అందులోకి కావాల్సిన పరుపులు అమరిస్తే, అందరికి ఇబ్బంది లేకుండా ఉంటుంది" చెప్పాడు శరత్.

"ఇంట్లో ఫ్రిడ్జ్ కూడా వుంది కాబట్టి మనం అనుకునే తేదీకి ఒకటి రెండు రోజుల ముందు, కావాల్సినవన్నీ కొని అందులో పెడితే మనకి ఇబ్బంది ఉండదు" చెప్పాడు రంజిత్.

"మనకేమేం కావాలో అన్ని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ ఒక లిస్ట్ చేద్దాం. ఎంత చిన్న వస్తువైనా మర్చిపోవద్దు. తర్వాత మనమే ఇబ్బంది పడతాం" చెప్పాడు ఆదినారాయణ.

"అన్నట్లు మీకు ఒక సంగతి చెప్పడం మర్చిపోయా. మీరు నేను చెప్పిన సంగతి వింటే ఎగిరి గంతులేస్తారు" చెప్పాడు రంజిత్.

ఏంటా సంగతి అన్నట్లు ముగ్గురు అతనివైపు చూసారు.

"నేను చాలా జాగ్రత్తగా స్మిత ఇన్సూరెన్స్ కాపీ సంపాదించా. దానికి, ఆమెకి డాక్టర్ చేసిన పరీక్షల వివరాల్ని కూడా జత చేసి ఉంచారు. దాని ప్రకారం ఆమెకి మూర్ఛ కానీ, నరాల బలహీనత కానీ, బీపీ కానీ, క్షయ కానీ, షుగర్ లాంటి వ్యాధులు ఏమి లేవు. ఆమె ఎప్పుడూ డ్రగ్స్ తీసుకోలేదు. ఇంకా ఇందులో ఆమె ఎత్తు, బరువు మరియు శరీర కొలతలు వున్నాయి. తన ఎత్తు అయిదు అడుగుల అయిదు అంగుళాలు. బరువు 60 కిలోలు. ఇక అసలు విషయానికి వస్తున్నా. తన కొలతలు ఏంటో తెలుసా ? 38-24-37" చెప్పాడు గర్వముగా రంజిత్.

"అమ్మదీనమ్మా" ఆశ్చర్యంగా అరిచాడు రాహుల్.

"నాకు అర్ధం కాలేదు. కొలతలు అంటే ఏంటి ?" అడిగాడు ఆదినారాయణ.

"చాలా ఆనందంగా చెబుతా ఆది. విను. ఆమె స్తనాలు పూర్తి నిండుగా ఉండి 38 ఇంచులు వున్నాయి. ఆమె నడుము కొలత 24 ఇంచులు. ఆమె పిర్రలు 37 ఇంచులు వున్నాయన్నమాట" వివరించాడు రంజిత్.

"నువ్వు చెబుతుంటేనే నా అంగం లేవడం మొదలెట్టింది" నవ్వుతూ అన్నాడు రాహుల్.

"ఇందులో డాక్టర్ ఆమె నిద్ర కోసమో లేక టెన్షన్ పోగొట్టుకోడానికో తెలియదు కానీ అప్పుడప్పుడు Nembutals అనే టాబ్లెట్ వాడుతుందని రాసాడు. మనం కూడా వాటిని కొన్ని తెచ్చి ఉంచితే మంచిదని అనుకుంటున్నా" చెప్పాడు రంజిత్.

"నేనుండగా ఆమెని నిద్ర పోనిస్తానా ?" క్రూరంగా నవ్వుతూ అన్నాడు రాహుల్.

"మరో ముఖ్యమైన సంగతి - తనని ఎప్పుడు ఎత్తుకుని పోవాలో, తేదీని నిర్ణయించడం. నాకు తెలిసిన సమాచారం ఏంటంటే, తాను జూన్ 24 న, మంగళవారం ఉదయం అమెరికా కి బయలుదేరుతుంది. కాబట్టి మనం ఒకరోజు ముందు అంటే సోమవారం, 23 న ముహూర్తం పెట్టుకుంటే మంచిది. ఏమంటారు ?" అడిగాడు శరత్.

అందుకు ముగ్గురూ ఒప్పుకున్నారు.

"అలా అయితే మీరు ముగ్గురు ముహూర్తం తేదీకి రెండు వారల ముందు నుండి మీ పనులు అన్నీ మానేసి, మనం చేయబోయే పనికి సిద్ధంగా అన్నీ సమకూర్చుకోవాలి. అలా మీకు కుదురుతుందా ?" అడిగాడు శరత్.

"నాకైతే ఏ ఇబ్బంది లేదు. నాకు సెలవలు చాలా మిగిలి వున్నాయి. అవి వాడుకుంటా. బాస్ ఒప్పుకోకపోతే, వాడి ఖర్మ. జాబ్ వదిలేస్తా" చెప్పాడు రాహుల్.

మిగిలిన ఇద్దరు కూడా ఒప్పుకున్నారు.

శరత్ కి ఇది చాలా రిలాక్స్ గా అనిపించింది.

"ఇంకో మూడు అడ్డంకులు వున్నాయి" తాను రాసుకున్న నోట్స్ ని చూస్తూ అన్నాడు శరత్.

"మొదటిది - మనం మనలా కనబడకుండా ఆమె ముందు వేషం మార్చుకోవడం - ఎందుకంటే ఇది తర్వాత భవిష్యత్తులో మనకి ఉపయోగపడొచ్చు. ఒకవేళ స్మిత మనసు మారితే అన్నకోణం నుండి చెబుతున్నా. మనకేమి పేరు ప్రఖ్యాతలు లేవు. సాధారణ మనుషులం. నేను మీసాలు గడ్డం పెంచాననుకో ఆమెకి కనిపించడానికి. తర్వాత వాటిని తీసేస్తే నన్ను గుర్తు పట్టలేదు. మనకి ఇంకా అయిదు వారల సమయం ఉండి కాబట్టి సులభముగా పెంచొచ్చు" చెప్పాడు శరత్.

"నేను కూడా అంతే. మీసాలు, గడ్డం పెంచుతా. నాక్కూడా ఇబ్బంది లేదు" చెప్పాడు రాహుల్.

"మీ ఇద్దరి సంగతి ఏమిటి ? మీరు మాలా పెంచితే మీ భార్యలకు అనుమానం వస్తుందా ?" ఆది, రంజిత్ ల వైపు చూస్తూ అడిగాడు శరత్.

"వచ్చే అవకాశం ఉంది. ముఖానికి ఏదన్నా మాస్క్ పెట్టుకుంటే ? స్మిత కళ్ళకి గంతలు కడితే ?" అడిగాడు రంజిత్.

"అది కష్టం. మనం ఆమెని అలా చేస్తే, మనల్ని ఎలా నమ్ముతుంది ? మనతో ఎలా మాట్లాడుతుంది ? అందువల్ల ఆమె ఇంకా భయపడి మనకి అసలు సహకరించదు" చెప్పాడు శరత్.

"అవును. అదీకాక స్మిత కి నేనేం చేస్తున్నానో, నా మగతనం ఏంటో ఆమె చూడాలి. అప్పుడే కదా అసలు మజా" అన్నాడు రాహుల్.

"అలా అయితే మేమిద్దరం మా రూపాల్ని మేకప్ ద్వారా మార్చుకుంటాం. ముహూర్తం రోజువరకు ఇలానే ఉండి, ఆరోజు నేను నా జుట్టుకి రంగు వేయించుకుంటా. ఎప్పుడూ నల్ల కళ్లద్దాలు పెట్టుకుంటా. జుట్టుని వేరుగా దువ్వుకుంటా" చెప్పాడు రంజిత్.

"అది బాగా వర్కౌట్ అవుతది. మరి ఆది, నీకేం చేద్దాం ? నువ్వు ఒక పని చెయ్యి. నీది బట్టతల కాబట్టి, నువ్వు విగ్గు పెట్టుకో. మీసాలు బయట దొరుకుతాయి కాబట్టి అవి కొనుక్కుని ఉంచుకో. అప్పుడు నువ్వు వేసుకునే ఫార్మల్స్ బట్టలు కాకుండా జీన్స్, T-షర్ట్ లు వేసుకో. అలా చేయగలవా ?" ప్రశ్నించాడు శరత్, ఆదిని.

"అలానే చేస్తా" అన్నాడు ఆదినారాయణ.

"మనం రెండు వారల కోసమే ఇవన్నీ చేసేది. ఒక్కసారి స్మితని వదిలెయ్యగానే, మళ్ళీ మనం మన పాత అవతారాల్లోకి మారిపోదాం. అప్పుడు తాను మనల్ని గుర్తించడం దాదాపుగా అసాధ్యమనే చెప్పాలి" అన్నాడు శరత్.

"ఇక మన రెండో ఇబ్బంది - మనం స్మితని ఎత్తుకెళ్లడానికి, ఆమెని స్పృహ తప్పించడం ఎలా ?" ఇదొక ముఖ్యమైన పని" అడిగాడు శరత్.

"ఏముంది ? ఆమెకి క్లోరోఫామ్ లేదా ఈథర్ ఎదో ఒకటి ఇచ్చి స్పృహ తప్పిద్దాం" అన్నాడు రాహుల్.

"ఈథర్ అసలు వాడొద్దు. ఎక్కువ వాడితే ప్రాణం పోతుంది. క్లోరోఫామ్ వాడడం మంచింది. నేను మెడికల్ జర్నల్స్ లో చదివాను. ఈథర్ తో కొన్నిసార్లు అంటుకునే ప్రమాదం ఉంది. క్లోరోఫామ్ కి ఆ ఇబ్బంది లేదు" చెప్పాడు రంజిత్.

"కానీ అది సంపాదించడం ఎలా ?" అడిగాడు ఆదినారాయణ.

"మత్తు ఇంజక్షన్ కూడా వాడొచ్చు" అన్నాడు రాహుల్.

ఆ ఇబ్బందిని ఎలా అధిగమించాలి అనే బాధ్యతను రంజిత్ కి అప్పగించారు.

"ఇక చివరి, మూడో అడ్డంకి - మనం స్మిత ని ఎత్తుకొచ్చి ఆ ఇంట్లో పెడతాం. బానే ఉంది. అయితే ఆమె ఆరోజుకి ఎవరో ఒక్కరికో, ఎక్కువమందికో అప్పోయింట్మెంట్ లు ఇచ్చి ఉంటుంది. ఆమె ఏమైపోయిందో అని ఎవరన్నా సెక్యూరిటీ అధికారి లకి చెబితే .....? దాని మనం ఎలా ఎదుర్కోవాలి ?"

అందరూ అప్పుడు ఏమేం జరగడానికి అవకాశాలు ఉన్నాయో అన్నీ ఆలోచించారు కానీ జరగబోయేది ఊహించడం కష్టం కాబట్టి జరిగినప్పుడు ఎలా ఎదుర్కోవాలో చూద్దాం అని అనుకున్నారు.

ఇక అందరూ తర్వాతి మీటింగ్ కి కలుద్దాం అని వెళ్ళిపోతున్న సమయంలో రాహుల్, ఆది ని అడిగాడు

"స్మిత పోయిన ఏడాది ఎంత సంపాదించింది ?"

"దాదాపుగా ఎనిమిది కోట్లు" చెప్పాడు ఆది.

రాహుల్ ఆశ్చర్యంతో నోరు తెరిచాడు. తర్వాత "అయితే మనం ప్రపంచంలో ఎక్కువగా సంపాదిస్తున్న ఆడదాన్ని దెంగబోతున్నాం" అన్నాడు సంతోషంగా.

***

[anaamika]

CHAPTER – 4

శరత్ నోట్ బుక్ - మే 18 నుండి 24 వరకు (శరత్ కథనం)

సినిమా హీరోయిన్స్ గురించి ఎంతో మంది ఎన్నో రకాల ఊహల్లో గడుపుతుంటారు. అలాటిది స్మిత గురించి చెప్పాలంటే - అసలే తానొక సెక్స్ సింబల్. ఎంతమంది ఆమెని ఊహించుకుంటూ తన భార్యతో పని కానించుకుంటారు ? ఎంతమంది పెళ్లికాని అబ్బాయిలు తమ ఊహాలోకాల్లో ఆమెతో గడుపుతున్నట్లు, తమ సహజ, అసహజ ఫాంటసీ కోరికల్ని నెరవేర్చుకుంటూ ఉండి వుంటారు ? ఎంతమంది ఆమెని తాము బలవంతంగా అనుభవిస్తున్నట్లు కలలు కంటుంటారు ? ఆమెకి ఎప్పుడైనా సడన్ గా ఒక రాత్రి మెలకువ వస్తే, తన గురించి మగవాళ్ళు ఇలా ఊహించుకుంటూ ఉండి వుంటారు అన్న ఆలోచన తడుతుందా ?

నాకు ఇలాంటి ఆలోచనలు ఎప్పుడూ వస్తుంటాయి. ఇలాంటి స్టార్ లు, తమని జనాలు ఇదే కోణంలో చూస్తారని తెలిసే, కొన్ని సార్లు ఇంటర్వూస్ లో తమ అసహనాన్ని చూపిస్తూ వుంటారు. నాకు తెలిసినంతవరకూ స్మిత ఈ విషయంలో పరిణితితో వ్యవహరించిందని అనుకుంటున్నాను. చాలావరకు తాను బయటకూడా ఒరిజినల్ గానే ఉంది. చాలామంది తెరముందు ఒకలా, తెర వెనుక ఇంకోలా ప్రవర్తిస్తారు. అలాంటివారిని నేను చాలామందిని చూసాను.

ఒక్కోరోజు గడుస్తున్నకొద్దీ, మా పధకం ముందుకు వెళుతున్న కొద్దీ, నేను స్మిత కి దగ్గరగా వెళుతున్న అనుభూతి కలుగుతుంది. మా అభిమాన సంఘం చివరి సమావేశం మే 17, శనివారం రోజు జరిగింది. అప్పుడు మేము ఏమేం విషయాల్ని పూర్తి చేయాలనీ అనుకున్నామో, అన్నిటిని పూర్తి చేస్తూ వస్తున్నాము. అప్పుడు మేము వారానికి ఒక్కసారో లేదా పది రోజులకి ఒక్కసారో కలిసేవాళ్ళం. అయితే ఇప్పుడు మా సమావేశాలు ఎక్కువగా జరుగుతున్నాయి. మేము మా పధకం అమలుచేయాలి అనుకున్న రోజు కూడా దగ్గరికి వస్తుంది.

మా సంఘం లో వున్నపెళ్లి అయిన ఇద్దరు వ్యక్తులు కూడా వాళ్ళ పాత్రలని ఇప్పుడు బాగానే చేస్తున్నారు. మేము కూడా వాళ్ళకి ఆటంకాలు కలగకుండా మావంతు సహాయం చేస్తున్నాం. పోయిన ఆదివారం నుండి ఈరోజు అంటే శనివారం వరకు చేసిన పనుల గురించి వివరిస్తా.

మేము అందరం ఈవారంలో రెండు సార్లు కలిసాం. ఒకసారి వాళ్ళు నా రూమ్ కి వస్తే, రెండోసారి అకౌంటెంట్ ఆఫీసులో కలిసాం. (ఇక్కడ నేను పేర్లు రాయను ఎందుకంటే ఇది రహస్యంగా జరగాల్సిన పని కాబట్టి. అన్ని కోడ్ భాషలోనే రాస్తా) ఈ వారంలో మేము ఈ కింది పనులని విజయవంతంగా పూర్తి చేసాం.

ఇన్సూరెన్స్ మనిషి, తాను చెప్పినట్లుగా సెక్యూరిటీ కి సంబందించిన విషయాల్ని కనుక్కున్నాడు. మేము ఇంటికి అనుకున్న సెక్యూరిటీ అలారమ్ ఇంటి వరకే పరిమితమైందని కనుక్కున్నాడు. మేము భయపడ్డట్లుగా గేట్ కి, అలాగే ఇంటి ఫెన్సింగ్ కి అలారమ్ లేదు. అందువల్ల మా పని సులభంగానే జరుగుతుంది. కాకపొతే ఇంటికి పెట్టిన అలారమ్ చాలా కొత్తది. ప్రతి తలుపుకి, ప్రతి కిటికీకి అలారమ్ పెట్టబడి ఉంది. ఎవరన్నా దొంగలు ఇంట్లోకి వెళ్లాలని, తలుపునొ, కిటికీనో తెరవాలని ప్రయత్నిస్తే, అక్కడ అలారమ్ శబ్దం వినబడదు కానీ సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్ కి, సెక్యూరిటీ ఆఫీస్ కి వెంటనే తెలిసిపోతుంది. వాళ్లకి సెక్యూరిటీ కలిపించే ఆఫీస్ వాళ్లకి గన్ లైసెన్స్ ఉంది కాబట్టి సెక్యూరిటీ అధికారి లకన్నా ముందే వాళ్ళు వచ్చేస్తారు. ఆ అలారమ్ సిస్టం ని బ్రేక్ చెయ్యడం అసాధ్యం. అందుకే ఆ ఇంటివరకే అలారమ్ పెట్టబడింది. గేట్ కి, ఫెన్సింగ్ కి పెట్టాల్సిన అవసరంలేదు కాబట్టి పెట్టలేదు.

ఇక గేట్ విషయానికి వస్తే, గేట్ కి ఆటోమేటిక్ మోటార్ పెట్టారు. అందువల్ల ఆ గేట్ ని మనిషి వచ్చి తెరవాల్సిన పని లేదు. గేట్ పక్కన చిన్న మైక్రోఫోన్ ఉంది. మనం ఆ బటన్ ని నొక్కి మనమెవరిమో చెబితే, లోపలున్న మనిషి వాళ్ళని లోపలి రావాలని అనుకుంటే, తన దగ్గరున్న బటన్ ని నొక్కితే, గేట్ ఆటోమేటిక్ గా తెరుచుకుంటుంది. కొన్ని క్షణాల తర్వాత అదే తిరిగి మూసుకుపోతుంది.

ఈ గేట్ ని ఎలా వాడాలో తనకి తెలుసునని మెకానిక్ చెప్పాడు. దానికొక మోటార్ ఉంటుందని, అందులో వున్న బెల్ట్ కి సంబంధించిన ఒక చిన్న సర్దుబాటు చేస్తే, అప్పుడు గేట్ ని మనం ఎప్పుడు తెరవాలని అనుకుంటే అప్పుడు మన చేతుల ద్వారా తెరవొచ్చునని, అది తాను చూసుకుంటాను అని చెప్పాడు. ముహూర్తం టైం కి ముందుగా వెళ్లి తాను ఆపని చేస్తే, అప్పుడు మిగిలిన పని సులభంగా చేయవచ్చని చెప్పాడు.

ఇన్సూరెన్స్ మనిషి ఇంకో విషయాన్నీ కనుక్కున్నాడు - ఎవరైతే సెక్యూరిటీ ఇస్తున్నారో వాళ్ళు ప్రతిరోజూ ఉదయం, మధ్యాన్నం, రాత్రి వచ్చి అన్ని ఇల్లులు బయటినుండి చెక్ చేసుకుంటూ వెళతారని.

పోయిన బుధవారం మెకానిక్ ఇంకా ఇన్సూరెన్స్ మనిషి ఇద్దరు కొన్ని సామాన్లు తీసుకుని స్వర్గధామం (అతిధి ని ఉంచాలని అనుకున్న ఇల్లు) కి చెక్ చేయడానికి వెళ్లారు. వాళ్లకి వెళ్ళడానికి రెండు గంటల సమయం పట్టింది. అయితే వాళ్ళకి కొండ ఎక్కడానికి గంట టైం పట్టింది.  

వాళ్ళు తమవెంట పెట్రోల్, బాటరీ, బండికి సంబంధించి కొన్ని వస్తువులు తీసుకుని వెళ్లారు. అక్కడికి ఎవరు వచ్చిన జాడలు కనిపించలేదు. ఇన్సూరెన్స్ మనిషి చివరిసారి చూసినప్పుడు ఆ ప్రదేశం ఎలా ఉందొ ఇప్పటికి అలానే ఉంది. అక్కడున్న మోటార్ సైకిల్ లో పెట్రోల్ పోసి, బాటరీ మార్చి బండిని స్టార్ట్ చేసారు. కాకపోతే బండి టైర్ పంక్చర్ అయింది. దాన్ని అతను రిపేర్ చేసాడు. అయితే కిందనుండి పైకి వెళ్ళడానికి గంట సమయం పట్టింది కాబట్టి మా అతిధి ని అలా తీసుకెళ్లడం కష్టం కాబట్టి, మెకానిక్ దానికి, సైడ్ కూర్చోడానికి వీలుగా ఎక్స్ట్రా సీట్ అమర్చాడు. వాళ్ళు ఇంటినంతా శుభ్రం చేసారు. అన్ని వస్తువులు గుడ్డలతో కప్పబడి వున్నాయి కాబట్టి ఫర్నిచర్ అంతా పాడవకుండా శుభ్రంగా ఉంది.

స్వర్గధామం కి పక్కనే చిన్న చెరువు ఉంది. ఇంటికి నీళ్లు దాని ద్వారానే వస్తాయి. ట్యాంక్ లని కడిగి, బాత్రూం లలో నీళ్లు వస్తున్నాయో లేదో చూసి, వాటిని కూడా శుభ్రం చేసారు. అయితే ఒక చిన్న ఇబ్బంది ఇంకా అక్కడ తొలిగిపోలేదు. లైట్స్ పనిచేయడంలేదు. మళ్ళీ వచ్చినప్పుడు ఆ ఇబ్బందిని కూడా సరిచేస్తా అని మెకానిక్ చెప్పాడు.

ఆ ఇద్దరు సంఘ సభ్యలు స్వర్గధామం విషయంలో చాలా సంతృప్తిగా వున్నారు. ఇది అందరికి శుభపరిణామం. వాళ్ళు చెప్పిన దాన్ని బట్టి అక్కడ చేయాల్సిన పనులు, ఇంకా మేము చేయాల్సిన మిగిలిన పనులు అన్నిటిని నేను రాసుకున్నా.

వాళ్ళు కొండ ఎక్కడానికి నడక మార్గాన గంట పడితే, బండి రిపేర్ అయ్యాక, బండి మీద వెళితే వాళ్లకి 20 నిముషాలు మాత్రమే పట్టింది. ఇది చాలా ఊరటనిచ్చే అంశం. వాళ్లకి తిరిగి రావడానికి రెండున్నర గంటల సమయం పట్టింది. కారణం తిరుగు ప్రయాణంలో హైవే మీద ట్రాఫిక్ అధికంగా ఉండడమే.

అకౌంటెంట్ తన ఢిల్లీ ప్రయాణం గురించి ఇంట్లో చెప్పి, ఇంట్లో వాళ్ళకి ఎలాంటి అనుమానం కలగకుండా చూసుకోవడంలో విజయవంతమయ్యాడు. దాంతో అతనికి ఒక పెద్ద అడ్డం తొలిగిపోయినట్లు చెప్పాడు.

సంఘానికి చెప్పినట్లుగానే నేను ఇంటిని కనిపెట్టుకుని, ఎవరెవరు ఏ ఏ సమయాల్లో వచ్చిపోయేది, గార్డెన్ పనులు చేసేవాళ్ళు వచ్చే సమయం అన్ని నోట్ చేస్తున్నా. వచ్చే సోమవారం నుండి నేను రోజువారీ గమనించడాన్ని మొదలుపెడుతున్నా అని చెప్పా. అయితే ఇప్పటివరకు వారం లో రెండు సార్లు మెకానిక్ కూడా నాతొ వచ్చాడు.

ఈ వారం ముఖ్యాంశాలు - నేను జుట్టు కత్తిరిన్చుకోవడం మానేశా. మీసాల్ని పెంచడం మొదలుపెట్టా. ముహూర్తం అయ్యాక, సెలవలు అయిపోయాక అప్పుడు మంగలి దగ్గరికి వెళ్లాలని అనుకున్నాను. అయితే ఎందుకు ఇలా జుట్టు, మీసాలు పెంచుతున్నావు అని నా మేనేజర్ వ్యంగ్యంగా అడిగాడు. నేను నవ్వి ఊరుకున్నా. అయితే మెకానిక్ కూడా నాలానే అన్ని పెంచడం మొదలుపెట్టాడు. అతని రూపు మారడం నాకు నిజంగా తెలుస్తుంది. మొత్తానికి ఈ వారం విజయవంతమైంది అనే చెప్పాలి.

[tshekhar69]

Keep going................


Happy New Year

[sri7869]

Nice update

[anaamika]

శరత్ నోట్ బుక్ - మే 25 నుండి 31 వరకు (శరత్ కథనం)

నేను షేక్స్పియర్ నుంచి తీసుకున్న ఒక సూక్తిని కాపీ చేసుకున్నాను.

“ప్రేమ ఒక మూర్ఖత్వం మాత్రమే; ఇది పిచ్చివాళ్లలా ఒక చీకటి గదికి మరియు ఒక కర్రకు అర్హం: ఎందుకు వాళ్లను అలా శిక్షించి, నయం చేయబడడం లేదు అంటే ఆ పిచ్చి చాలా సాధారణం, కర్ర పట్టేవాళ్లు కూడా ప్రేమలో ఉన్నారు.”

స్మిత చెప్పిన ఒక మాటను నేను ఇక్కడ చెప్పాలి. స్మిత ఆ మాటల్ని పూర్తిగా నమ్మింది. ఆ మాట ఏమిటంటే: “నాకు పురుషులు నచ్చుతారు, వారికి నేను నచ్చుతాను. లైంగికతను నిజంగా కోరుకోని మరియు ఇష్టపడని ఏ మహిళైనా, అనారోగ్యం తో గాని, మంచు గడ్డనో, ఒక విగ్రహమో అయి ఉంటారు.”

నేను కూడా అది నిజమని నమ్ముతాను

మరొక ఆలోచన నా కు కొద్ది రోజుల క్రితం వచ్చింది, నేను స్మిత గురించి నా ఫైళ్లను సమీక్షించే సందర్భంలో (ఆధునిక కాలంలో గొప్ప మహిళా లైంగిక ప్రతీకలందరూ) వారి బాహ్య వస్త్రాల కింద నగ్నంగా ఉండటానికి ఇష్టపడేవారు. జీన్ హార్లో గురించి నేను చదివాను, ఆమె ఎప్పుడూ లోదుస్తులు ధరించేది కాదు. ఆమె పురుషులను ఆమోదించడానికి ఇష్టపడేది. మరిలిన్ మోన్రో కూడా, తన డ్రెస్సుల కింద ఏమీ ధరించేది కాదు. ఆమెకు పురుషులు తనను ఆకర్షించాలనేది ఉండేది. స్మిత కూడా అచ్చం అలాంటిదే. తన బాహ్య వస్త్రాలపై, బ్లౌజ్, స్కర్ట్, డ్రెస్సు లేదా ప్యాంటు సూట్ వేసుకున్నా, ఆమె అరుదుగా బ్రాసియర్, పాంటీస్, పాంటీ హోస్ లేదా ఏదైనా లోదుస్తులు ధరిస్తుంది. ఆమె నగ్నంగా ఉండటానికి ఇష్టపడుతుంది. ఆమె విషయంలో ఇలా ఉండడానికి కారణం పురుషులను ప్రేరేపించడం కాదు. ఆమె స్నేహితులు చెబుతున్నదాని ప్రకారం, ఆమెకు ఈ విధమైన ఆహార్యపు దుస్తులు మానసికంగా విరుద్ధమైనవని భావిస్తుంది, ఆమె స్వభావానికి అనుగుణంగా స్వేచ్ఛావహంగా ఉండటం ఇష్టపడుతుంది. వీలైతే, ఆమె బాహ్య వస్త్రాలను కూడా తీసివేయాలనుకుంటుందని వాళ్ళు చెప్పారు.

ఆమె భూమిపై మరే ఇతర మహిళలా కాదు, ఆమెను సన్నిహితంగా తెలుసుకోవాలని నాకున్న ఆలోచన నన్ను నిద్ర పోనివ్వడంలేదు.

మా సమూహంలోని ఆ ముగ్గురికి కూడా అదే భావన ఉంది, అయితే ఆమెపై నా దగ్గర ఉన్న అర్థం చేసుకునే సామర్థ్యం మరియు భావోద్వేగ తీవ్రత వారిలో లేదు.

గత ఆదివారం నుండి, మా సమూహం మూడు సమావేశాలు జరుపుకుంది, అవన్నీ సంక్షిప్తంగా, విషయాలను గుర్తు చేసుకోవడానికే. ఒక సమావేశం నా గదిలో జరిగింది, మరొకటి బార్లో, మరియు మూడవది అకౌంటెంట్ ఆఫీసులో.

విషయాలు బాగా ముందుకు సాగుతున్నాయి. గత వారం మా కృషి మొత్తం క్రింది విధంగా ఉంది:

నేను నా పరిశీలన స్థలంలో అప్రమత్తంగా ఉండి, ఆరు వరుస రోజులు వాచ్ చేసిన సమయంలో నేను గమనించిన లేదా కనుగొన్న ప్రతి విషయాన్ని సమూహానికి చెప్పాను.

ఆమె ప్రతీ రోజు ఉదయం నడకకు వెళ్లేది, ఎప్పుడూ మిస్సవ్వకుండా. ఒక్కసారి మాత్రమే ఆమె గేట్ వరకు పూర్తిగా వెళ్లి తిరిగి రాలేదు. ఆ ఉదయం, కొద్దిగా కన్ఫ్యూజ్ అయి, గేట్కు పదిహేను గజాల దూరంలోనే ఆగి తిరిగి వచ్చింది. ఈ నడకల్లో ఆమెకు ఎవరు తోడుగా ఉండేవారు కాదు.

ఇంకా, ప్రతీ రోజు ఉదయం 10 గంటల నుండి 10:30 మధ్య మరియు మధ్యాహ్నం 3 గంటల నుండి 4 గంటల మధ్య ఒక సెక్యూరిటీ కార్, ఒక యూనిఫార్మ్ డ్రైవర్తో, ఎస్టేట్ను చెక్ చేసి వెళుతుందని నేను ధృవీకరించగలిగాను.

అదే విధంగా, తోటమాలి, మరియు అతని ఇద్దరు కుమారులు, వారంలో రెండు సార్లు కనిపించారు - బుధవారం, మధ్యాహ్నం 1:00 గంటకు మరియు ఇవాళ, శనివారం కూడా అదే సమయంలో. వారు మూడు గంటల లోపు గ్రౌండ్స్లో పని చేశారు. నా అగాధమైన కృషితో నేను వచ్చే వారంలో కూడా నా గమనింపు ప్రక్రియని కొనసాగిస్తానని ఇతరులకు చెప్పాను.

ఇన్సూరెన్స్ మనిషి మరియు మెకానిక్ నుండి చాలా ఉత్సాహభరితమైన నివేదిక వచ్చింది. గురువారం ఉదయం పొద్దున్నే వారు స్వర్గధామం సైట్కి వెళ్లారు. ఈసారి వారి ప్రయాణ సమయం ఇప్పటివరకు ఉత్తమంగా ఉంది. వారు ట్రాన్స్ఫర్ పాయింట్ను 1 గంట 50 నిమిషాల్లో చేరుకున్నారు. వారు కార్ ను వదిలి మోటార్ సైకిల్ తీసుకుని, అదనంగా 15 నిమిషాల్లో తుది గమ్యానికి చేరుకున్నారు. నేను కేవలం వాస్తవ ప్రయాణ సమయాన్ని మాత్రమే రికార్డు చేస్తున్నాను, సరుకు ఒక వాహనం నుండి మరో వాహనానికి మార్చడంలో తీసుకున్న సమయాన్ని కాకుండా. అది సుమారు 15 నిమిషాలు పట్టిందని అర్థమవుతోంది, కానీ వారిలో ఎవ్వరూ దాన్ని కచ్చితంగా గమనించలేదు.

స్వర్గధామం సైట్ వద్ద వారి మొదటి పని పోర్టబుల్ పవర్ ప్లాంట్ను పని చేసే స్థితిలోకి తేవడం. మెకానిక్ అనేక సార్లు విఫలమైన తర్వాత, చివరికి మెయిన్ బాక్స్ను మరమ్మతు చేయగలిగాడు. తరువాత, క్రింద ఉన్న పెట్రోల్ ట్యాంక్ను క్యాన్లలో తీసుకెళ్లిన ఇంధనంతో కొంతవరకు నింపారు. దీని ఫలితంగా, అన్ని ఎలక్ట్రిక్ పరికరాలను ఉపయోగించగలిగే స్థితిలోకి తీసుకువచ్చారు. లైట్లు, ఫ్రిజ్, చిన్న స్టౌవ్, వాషింగ్ మెషిన్, డ్రైయర్— అన్ని ఉపయోగించగలిగేవి.

కానీ, మెకానిక్ చెప్పినట్లు, మనం విద్యుత్ వినియోగంలో జాగ్రత్తగా ఉండాలి. ఒకేసారి అన్ని లైట్లు మరియు పరికరాలను ఉపయోగిస్తే 11,000 వాట్ల శక్తి అవసరం ఉంటుంది. కానీ పోర్టబుల్ జనరేటర్ 8,000 వాట్ల వరకు మాత్రమే అందించగలదు. అందువల్ల, ఒకేసారి సగం లైట్లు మరియు టేబుల్ లాంప్స్ మాత్రమే ఉపయోగించగలమని అంచనా వేసుకోవాలి. ఫ్రిజ్ను నిరంతరం ఆన్లో ఉంచవచ్చు. కానీ వాషింగ్ మెషిన్, టోస్టర్, ఐరన్, టెలివిజన్ సెట్ను ఒకేసారి ఆన్లో ఉంచకూడదు, ఎందుకంటే అవి అన్నికలిపి సుమారు 3,500 వాట్ల శక్తిని వినియోగిస్తాయి. మోటార్ జనరేటర్ కోసం మరియు మోటార్ సైకిల్ కోసం, భవిష్యత్తులో మరింత పెట్రోల్ అవసరం అవుతుంది, ఎందుకంటే మోటార్ సైకిల్ని, ఇంట్లో  స్థిరపడిన తర్వాత తక్కువగా ఉపయోగించగలమని ఆశిస్తున్నాం.

ఇంటి వెనుక కొండపై దాదాపు యాభై అడుగుల ఎత్తులో బిగించిన అల్యూమినియం పోల్ మీద ఉన్న యాంటెన్నాతో కలిపి ఇంటి ఓనర్ ఒక టెలివిజన్ సెట్ను వదిలి వెళ్లారని తెలుసుకోవడం అందరికీ సంతోషకరంగా అనిపించింది. అయితే, మెకానిక్ యాంటెన్నాను తీసివేయాలని సూచించాడు, ఇది టెలివిజన్ సెట్ను వదులుకోవడానికి కారణమయ్యినా సరే. అతనికి భయమేమిటంటే, ఆ యాంటెన్నా గాల్లో నుంచి కనిపించవచ్చునని అతను భావించాడు. వాళ్ళు తెచ్చే అతిధి తగిన వినోదాన్ని అందిస్తుందని, అప్పుడు ఎవరు టెలివిజన్ చూడరని అతను భావించాడు.

ఇన్సూరెన్స్ మనిషి వాదించింది ఏంటంటే, యాంటెన్నా రెండు పొడవైన చెట్ల మధ్య ఉండడంవల్ల సులభంగా కనిపించకుండా ఉన్నదని, మరియు కొంతమందికి టెలివిజన్ వినోదం కావాలనిపించవచ్చు అని. వాస్తవానికి, ఇన్సూరెన్స్ మనిషి రెండు టెలివిజన్ సెట్లు అందుబాటులో ఉండాలని అనుకున్నాడు. చివరకు, యాంటెన్నాను ఉంచాలా లేదా అనే వాదన ఓటింగ్ ద్వారా పరిష్కరించబడింది. యాంటెన్నాను ఉంచడమే ఆమోదించబడింది. అకౌంటెంట్ తన కార్యాలయంలో ఉన్న ఒక చిన్న పోర్టబుల్ సెట్ను అప్పగించడానికి స్వచ్ఛందంగా ముందుకొచ్చాడు.

ఈ రెండవ ప్రయాణంలో, అత్యవసరమైన సరుకులు స్వర్గధామం సైట్ తీసుకెళ్లబడ్డాయి. నేను నా మార్కెట్ స్టోర్రూంలో నుండి “అరువు” తీసుకున్న ఒక కార్టన్ డబ్బా ఆహారాన్ని కిచెన్ క్యాబినెట్ షెల్ఫ్లపై నిల్వచేశారు. రెండు స్లీపింగ్ బ్యాగ్లను రెండో గదిలో ఉంచారు. అయితే, ఐదుగురు వ్యక్తులకు మరింత ఆహారం అవసరం అవుతుంది.

ఇన్సూరెన్స్ మనిషి మరియు మెకానిక్ వచ్చే వారం సైట్కు మరోసారి ప్రయాణం చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారు. ఆ ప్రయాణంలో వారు వేర్వేరు కార్లను తీసుకెళ్లాలని నిర్ణయించుకున్నారు. అవసరమైన అన్ని ఇతర సరుకుల జాబితా తయారు చేసి, అదనపు పెట్రోల్ డబ్బాలు నుండి వివిధ ఆహారాలకు వరకు, ఎవరికి ఏ సరుకులు “తీసుకురావడం, అరువు తీసుకోవడం లేదా దొంగిలించడం” ఎవరెవరి బాధ్యతో నిర్ణయించాం. సరుకులను మెకానిక్ గదిలో ఉంచడానికి సమయాన్ని కూడా అనుమతించుకున్నాం.

ఇన్సూరెన్స్ మనిషి తన భార్యతో తన జూన్ సెలవులపై తానొక్కడిగా వెళ్లాలన్న విషయమై జరిగిన వాదన వివరాలను చెప్పారు. ఆయన ఇద్దరు కొత్త కస్టమర్ల గురించి పెద్ద కథ నిర్మించి, వారు తాను వెళ్లడానికి ఆహ్వానించారని, మరియు ఇది మానుకోలేని వారితో సంబంధాలను చెడగొట్టకుండా ఉండటానికి అవసరమని చెప్పాడట. తాను లేని సమయంలో ఆమెకూ పిల్లలకూ గోవా లోని సముద్ర తీర హోటల్ లో రిజర్వేషన్లు చేస్తానని తన భార్యకు చెప్పాడు.

ఈ మాటలు తీవ్ర వాదనకు దారితీశాయట. తన భార్య, చిన్న పిల్లలతో తనను ఒంటరిగా విడిచి వెళ్ళిపోతున్నాడని, అతను మితిమీరిన తాగుడు, సరదాగా గడపనున్నాడని ఆరోపించింది. కానీ అతను తానేం తప్పు చేయడం లేదని, కొత్త కస్టమర్లతో బంధాలు పెంచుకోవడం వల్ల వారి అప్పులను త్వరగా తీర్చడానికి సహాయపడుతుందని నొక్కి చెప్పాడట. చివరికి ఆమె ఒప్పుకుంది.

నిజంగా, పెళ్లి గురించి ఆలోచించినప్పుడల్లా, ఇలాంటి గొడవలు మనకు కూడా వస్తాయని ఆ భయం నన్ను భయపెడుతుంది. రెండు విభిన్న వ్యక్తిత్వాలు, వేర్వేరు నేపథ్యాలు మరియు జీన్ల నుండి వచ్చిన ఇద్దరు వ్యక్తులు ఒక జీవితకాలం పాటు ఒకటిగా ఉండాలని ఆశించడం వల్ల ఇలాంటి సంఘర్షణలు మామూలుగా ఉంటాయని అర్థమవుతుంది.

పెళ్లి మొదటి సంవత్సరాల్లో ఆకర్షణ బంధిస్తుంది—మరియు గుడ్డిదాన్ని చేస్తుంది కూడా. కానీ తరువాత స్నేహం ఆ బంధాన్ని నిలిపే ప్రయత్నం చేస్తుంది, కానీ తరువాత అవగాహన లేదా నిర్లక్ష్యం ఏర్పడి, ఇది విస్మరణకు దారితీస్తుంది. పెళ్లి కొనసాగుతున్నకొద్దీ, భాగస్వాములు తమ విభిన్నతను మరింత స్పష్టంగా చూస్తారు, మరియు తమ వ్యక్తిత్వాన్ని రక్షించుకోవడం కోసం ఇంటి గొడవలు అవసరం అవుతాయి.

నేను, పెళ్లి అనే సాధారణ అంశాన్ని పరిశీలిస్తే, ఇది ఒక ప్రకృతివిరుద్ధమైన, మానవ నిర్మిత సామాజిక సంస్థగా కనిపిస్తుంది. ప్రారంభంలో, పెళ్లి అనే సాంప్రదాయం లేనప్పటి రోజులు ఉండేవి. పురుషుల సమూహాలు మరియు మహిళల సమూహాలు స్వేచ్ఛగా నివసించేవి, మరియు పిల్లలను అందరూ కలిసి పోషించేవారు. చివరికి, పురాతన గ్రీకు నాగరికతల వంటి సమాజాలు బహుళపతిత్వం (పోలిగమీ) మరియు బహుళపురుషత్వం (పోల్యాండ్రీ) నుండి విముక్తి పొందాయి మరియు ఏకపతిత్వాన్ని (మోనోగమీ) అనుసరించాయి. పెళ్లిని పెళ్లి సర్టిఫికేట్ ద్వారా సరైన రూపంలో ఏర్పరచడం అనేది పురుషులు, మహిళలను కొనుగోలు సాంప్రదాయం చేయకుండా ఉండడానికి కొన్ని వేల ఏళ్ల క్రితం కాలం నుండి ప్రారంభమైంది. నేను చదివినట్లు, ఆఫ్రికన్ నాందీ తెగ పురుషులు ఒక కన్యను భార్యగా పొందడానికి నాలుగు లేదా ఐదు ఆవులు మార్పిడి చేసేవారు. ఈ లావాదేవీకి రశీద్ అవసరం అవడంతో, ఆధునిక పెళ్లి సర్టిఫికేట్ ఆ ప్రాథమిక అంశాలపై నిర్మించబడింది.

అసలుకి, మొదటి శతాబ్దపు హెబ్రూస్ మరియు తరువాత క్రిస్టియన్లు పెళ్లి ఒప్పందాలను డిమాండ్ చేశారు. ఇది మతానికి ప్రజల జీవితాలపై మరింత అధికారం ఇచ్చింది, మరియు ప్రతీ భాగస్వామి హక్కులను స్పష్టంగా లిఖితపరచడం ద్వారా క్రమాన్ని సృష్టించింది. అయితే, ఒప్పందాలు పదేళ్లు లేదా ఇరవై సంవత్సరాల తర్వాత భర్త లేదా భార్య భావాలను గూర్చి ఏమీ చెప్పవు. నిజమే, నేడు మనకు "ఎస్కేప్ క్లాజ్" ఉంది—డైవోర్స్—కానీ ఇది మన చట్టాల తీరు, ధోరణి వల్ల చాలా తీవ్రమైన చేదు అనుభవాన్ని ఇస్తుంది.

ఆధునిక పెళ్లి మానవ వంచన ఆధారంగా ఉంది. ఒక సంస్థగా ఇది పురాతనమైనది. ఏదో మహిళ ఎక్కడో రాశారు - ఒక పెళ్లి ఒప్పందం పని చేయగలదేమో కానీ అది వ్యక్తులను మార్చాలని ఎవరూ ఆశించకపోతేనే. ప్రస్తుతం, పెళ్లి అంటే "ఒకే విధమైన జీవనానికి లొంగడం, స్వీయాభివృద్ధికి ముగింపు, మరియు ఆత్మకు ఒక ప్రకృతి విరుద్ధ మరణం" అని అర్థం. నా తండ్రి స్నేహితుడు ఒకసారి అన్నాడు, "పెళ్లి అనేది ప్రేమ సమాధి." Disraeli ఒకసారి అన్నట్లు, "ప్రతీ మహిళ పెళ్లి చేసుకోవాలి—కానీ ఒక పురుషుడు కాదు." అయితే, Disraeli లైంగికవాదిగా పరిగణించబడతాడు.

మేము ఇప్పటికే పెళ్లిని భర్తీ చేసే కొత్త జీవనశైలులను చూస్తున్నాము—సాధారణ, సులభమైన, స్వేచ్ఛా పూర్వకమైన, చట్టపరంగా ధృవీకరించని సంబంధాలు, ప్రాచీనకాలంలోని సహజసిద్ధమైన సహజీవనం మరియు సమ్మేళనాన్ని తిరిగి తెస్తున్నాయి. మనం పూర్తిగా వృత్తానికి తిరిగి వస్తాము (మళ్ళీ పురాతన సాంప్రదాయంలోకి వెళ్లి పోతున్నాం).

కానీ నేను ఇప్పటివరకు జీవితాంతం తోడుగా ఉండగలదని అనుకోవలసిన అమ్మాయిని కలవలేదు. మేము తెచ్చే అతిధి  నా జీవితాన్ని చివరి వరకు గడపగల ఏకైక మహిళ. నేను ఇప్పటివరకు ఆమెను కలవలేదు, కానీ త్వరలో కలుస్తాను. చాలా త్వరలో. దేవుడా, ఆమె భూమిని స్వర్గంగా మార్చగలదు.

మళ్ళీ మన పనివిషయానికి వద్దాం. మెకానిక్ యొక్క మీసం నిండుగా పెరుగుతోంది. నా మీసం ఇప్పటికీ పలుచగా ఉంది, కానీ గడ్డం బాగా పెరుగుతోంది, మరియు నా జుట్టు ఇప్పటివరకు బాగా పొడవుగా పెరిగింది. సూపర్మార్కెట్లో నా రెగ్యులర్ కస్టమర్లు అడుగుతాన్నారు, "ఇలా ఎందుకు జుట్టు పెంచుతున్నావ్ అని?" అని. నేను వారికి జుట్టును సహజంగా పెంచడం వల్ల మెదడు చైతన్యంగా ఉంటుంది అని చెబుతున్నా. కస్టమర్లు నన్ను చూసి, నేను మతిస్థిమితం కోల్పోయినట్టు అనుకుంటాన్నారు.

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[Deepika]

Super ..nice writing

[ramd420]

అప్డేట్ బాగుంది

[Uday]

చాలా వివరంగా, విపులంగా రాస్తున్నారు మైన్యూట్ డీటైల్స్ తో సహా. ఆమెకు ఏమిష్టమో, ఎలా ఇష్టమో తెలుసుకున్న శరత్ ఆమె ఇష్టాలు తనకు నచ్చాయో లేదో చెప్పలేదు లేదా ఆలోచించలేదా. నలుగురికీ ఆమెలో నచ్చిన కామన్ పాయింట్ ఆమె బాహ్య సౌందర్యం, ఆమె మాటలాడిన ఓపన్ మైండెడ్ మాటలు. ఇంటరెస్టింగా వుంది, చూద్దాం ఎలా తీసుకెళ్తారో కథను/కిడ్నాపింగును.

[DasuLucky]

 ఆమెకు ఏమిష్టమో, ఎలా ఇష్టమో తెలుసుకున్న శ్రీకాంత్ ఆమె ఇష్టాలు తనకు నచ్చాయో లేదో చెప్పలేదు లేదా ఆలోచించలేదా.

శ్రీకాంత్ ఎవరు బ్రో 

[Uday]

శ్రీకాంత్ ఎవరు బ్రో 

శ్రీకాంత్ కాదు శరత్ 31st మబ్బు ఇంకా దిగలేదు

[anaamika]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

ధన్యవాదములు  

[anaamika]

Super ..nice writing

ప్రోత్సహిస్తున్నందుకు ధన్యవాదములు  

[anaamika]

అప్డేట్ బాగుంది

ధన్యవాదములు  

తెలుగు గ్రాంధిక భాష వాడాలని అనిపించి ఇలా చెబుతున్నా

[anaamika]

చాలా వివరంగా, విపులంగా రాస్తున్నారు మైన్యూట్ డీటైల్స్ తో సహా. ఆమెకు ఏమిష్టమో, ఎలా ఇష్టమో తెలుసుకున్న శరత్ ఆమె ఇష్టాలు తనకు నచ్చాయో లేదో చెప్పలేదు లేదా ఆలోచించలేదా. నలుగురికీ ఆమెలో నచ్చిన కామన్ పాయింట్ ఆమె బాహ్య సౌందర్యం, ఆమె మాటలాడిన ఓపన్ మైండెడ్ మాటలు. ఇంటరెస్టింగా వుంది, చూద్దాం ఎలా తీసుకెళ్తారో కథను/కిడ్నాపింగును.

చాలా లోతుగా కథను అనుసరిస్తున్నట్లున్నారు. కథ మొదలు పెట్టాక మొదటిసారి కొన్ని కామెంట్స్ ఒకేసారి వచ్చాయి. అసలు ఇది ఎవరికైనా నచ్చుతుందా అన్న అనుమానం ఉండేది. నా అనుమానం పోగొట్టినందుకు ధన్యవాదములు.

[anaamika]

శరత్ నోట్ బుక్ - జూన్ 1 నుండి 7 వరకు (శరత్ కథనం)

ఇంకా మూడు వారాల సమయం మాత్రమే మిగిలి ఉందనగా, పోయిన వారం సమావేశంలో, ఎదో ఒక చిన్న విషయం మీద అకౌంటెంట్ కి చాలా కోపం వచ్చింది. అప్పటికే అతను మాట్లాడడం బాగా తగ్గించేసాడు. ఒక స్టార్ సెలబ్రిటీ తో సెక్స్ సుఖం పొందడానికి మనం ఇవన్నీ చేయాలా ? ఇంత కష్టపడాలా ? ఇదంతా అవసరమా ? అన్నాడు.

అతని మూడ్ బాగు చేయడానికి అతనికి ఒక కవి చెప్పిన మాటల్ని చెప్పాను.

ఇది ఒక పురుషుడు ఒక మహిళను మంచం పైకి తీసుకురావడానికి ఎలాంటి కష్టం పడతాడో చెప్పాడు.

“ఆనందం తాత్కాలికం, స్థితి హాస్యాస్పదం, ఖర్చు భరించలేనిది. అయినా ఎందుకు చేస్తాం?"

అందరూ నవ్వారు, అకౌంటెంట్ కూడా ఆనందించాడు.

ఈ ప్రాజెక్టుకు సంబంధించిన నా అత్యంత విలువైన భాగస్వామ్యం ఏమిటంటే, దీనిని ఆలోచించడమే కాకుండా, నా సహచరుల మధ్య అనుసంధానం ఉండేలా చేయడం, వ్యక్తిత్వ ఘర్షణలను తగ్గించడం, మరియు మొత్తం ప్రాజెక్టును ఒక సమతుల స్థితిలో ఉంచడం.

గత వారంలో, రెండు సుదీర్ఘ మీటింగ్స్ నిర్వహించాము, రెండూ నా గది లో జరిగాయి.

మెకానిక్ కి, చేదు స్వభావం, క్రూరత, మరియు చాలా మంది మనుషుల పట్ల ఉన్న అంతర్గత శత్రుత్వం ఉన్నప్పటికీ, అభిమాన సంఘం లో అత్యంత సహాయపడే మరియు అంకితభావం కలిగిన సభ్యుడిగా తేలాడు. సామాగ్రిని సమకూర్చడంలో అతని తెలివితేటలు, అలాగే అతని ఆశ్చర్యకరమైన నేర్పు, గమనించదగినవి.

ఆ వారం ప్రారంభంలో జరిగిన సమావేశంలో, అతను ఒక ముఖ్యమైన ప్రకటనతో వచ్చాడు.

అతను మన కోసం సరైన ట్రక్ను కనుగొన్నాడు. తన పరిచయాల ద్వారా, అతను ఒక పాత వాడబడిన కార్ల డంప్లో ట్రక్ను కనుగొన్నాడు. గంటల తరబడి శ్రమించి, తన గారాజ్ టో-ట్రక్ ఉపయోగించి, ఈ పాడైపోయిన ట్రక్ని కొంత బాగు చేసి స్వర్గధామం సైట్ కి తీసుకువచ్చాడు.

అన్ని విషయాలను పరిగణనలోకి తీసుకుంటే, ట్రక్ మంచి పరిస్థితిలో ఉందని, దృఢంగా నిర్మించబడిందని చెప్పాడు.

దానికి కొంత బాడీ వర్క్, ఇంజిన్ ట్యూన్-అప్, సాధారణ బ్యాటరీ మరియు స్పార్క్ ప్లగ్ మార్పులు, కొన్ని ఇతర చిన్న సామాగ్రి, మరియు కొత్తగా ఒక కంప్లీట్ సెట్ అధిక బరువు తట్టుకునే టైర్లు అవసరం ఉంటాయి.

ఇది ముందు సీటులో ఇద్దరిని సౌకర్యంగా తీసుకెళ్లగలదు మరియు కిటికీలులేని వెనుక కార్గో ప్రాంతంలో ముగ్గురు వ్యక్తులు మరియు అదనపు సరఫరాలను సులభంగా తీసుకెళ్లగలదు.

“ఇది సరాసరి డెలివరీల కోసం ఉపయోగించే ప్యానెల్ ట్రక్, దీన్ని ఎవరూ గమనించరు,” అని మెకానిక్ చెప్పాడు.

తన అందుబాటులో ఉన్న ప్రతి ఖాళీ సమయాన్ని దీనిపై ఉపయోగించి, దానిని ఒక వారం లేదా గరిష్టంగా పది రోజుల్లో పూర్తిగా సరిచేయగలనని అతను భావిస్తున్నాడు.

మేము ముగ్గురం కొత్త టైర్లు, మరియు మెకానిక్ తన బాస్ నుండి దొంగిలించలేని లేదా ఇతర పాత కారు డంప్ల నుండి సేకరించలేని విడిభాగాల కోసం డబ్బు సాయం చేయాలని అడిగితే అంగీకరించాం.

మెకానిక్ ట్రక్ను మళ్లీ చైతన్యవంతం చేయడంలో చాలా బిజీగా ఉండడం వల్ల, ఇన్సూరెన్స్ మనిషి కి రెండు రోజుల తరువాత స్వర్గధామం సైట్ కు ప్రతిపాదించిన ట్రిప్ను, పెద్ద ప్రయాణానికి ముందు వారి చివరి రన్గా పరిగణించాలని సూచించాడు. అందువల్ల, అవసరమైన మిగతా సరఫరాలు మరియు ముఖ్యంగా సామూహికంగా అవసరమైనవి వెంటనే సేకరించాలి. మిగిలిన ఏదైనా సరఫరాలు, పెద్ద ప్రయాణంలో అతిధి తో పాటు తీసుకువెళ్లవలసి ఉంటుంది.

నాకు అప్పగించిన మార్కెట్ జాబితా ప్రకారం, నేను నిల్వ చేయదగిన ఆహారాలను చాలా కొన్నాను—టిన్లో ఫలాలు మరియు కూరగాయలు, ఇతర తిండి సామగ్రి —మా మార్కెట్లో తక్కువ ధరలకు. చివరి క్షణంలో, ఒక కార్టన్ గుడ్లను కూడా చేర్చాలని నిర్ణయించాను. అలాగే, మేనేజర్ అక్కడ లేని సమయంలో, మూడు మిక్స్ చేసిన కేసుల మద్యం, బీర్, మరియు సాఫ్ట్ డ్రింక్లను నా కారు లో పెట్టాను. ఈవన్నీ మెకానిక్ స్థలంలో ఉంచాను.

అకౌంటెంట్, ఆరోగ్య ఆహారానికి మొగ్గుచూపే వ్యక్తి కాబట్టి, తన కోసం వేరు గా కొనుగోలు చేసాడు. అతను నమ్మకంగా వెళ్ళే ఒక ఆర్గానిక్ ఫుడ్ స్టోర్ నుండి, అతను తన వ్యక్తిగత అవసరాల కోసం కొన్ని గోధుమ రొట్టెలు, పెరుగు పాకెట్స్, హర్బ్ టీ, ఎండిన పనసకాయలు, వేపిన సోయాబీన్స్, అలాగే ఎండిన శనగలు, కొన్ని బంగాళదుంపలు, గుమ్మడికాయలు, ముల్లంగి, ఆర్గానిక్ పద్ధతిలో పండించిన ఆపిల్స్ కొన్నాడు.

"ప్రతి ఒక్కరికీ వారి వారి ఇష్టం," అని నేను ఎల్లప్పుడూ చెబుతుంటాను.

నేను, అకౌంటెంట్ మరియు ఇన్సూరెన్స్ మనిషి యొక్క తలలు మరియు ముఖ లక్షణాలను కొలిచాను. టేప్ ఉపయోగించి, వారి నుదురు, కనుబొమ్మలు, ముక్కు, మరియు గడ్డం యొక్క ఖచ్చితమైన పరిమాణాలను తీసుకున్నాను. నేను ఈ ఆలోచనను బయటపెట్టినప్పుడు, మొదట, వారు నాకు పిచ్చి పట్టిందని అనుకున్నారు. కానీ నేను ఎందుకు అలా చేసానో చెప్పిన తరువాత, వారు అర్థం చేసుకున్నారు.  

వారే తమ వేషధారణల కోసం షాపింగ్ చేయడం అంతగా మంచిది కాదని నాకు అనిపించింది. నేను వారికోసం కొనడం మంచిది. నిజమైనట్లుగా కనిపించే తల కవరింగ్లు లేదా టోపీలు, నకిలీ సైడ్బర్న్స్, మీసాలు మరియు గడ్డాలను పొందడానికి ఈ కొలతలు అవసరమయ్యాయి.  

మెకానిక్ మరియు నేను, వాస్తవానికి, మా సొంత వేషధారణలను మార్చుకున్నాము. ఇప్పుడు పూర్తి  గడ్డాలను పెంచి మా రూపాలను మార్చుకున్నాము. కానీ మరొక ఇద్దరు తమ కుటుంబాల వల్ల ఇలా చేయలేకపోయారు. వారి భార్యలు లేదా కుటుంబ సభ్యులు ప్రశ్నలు అడిగే అవకాశం వుంది. కాబట్టి, వారు సౌకర్యంగా ఉండేలా, వారికి సరిగ్గా సరిపోయే నకిలీ జుట్టు ఏర్పాటు చేయాలని నిర్ణయించాను.  

వారికి లాజిక్ అర్థమైంది మరియు వారు సహకరించారు.  

మరొక్కసారి, అతిధి ఎదుట లేదా ఆమె లేకపోయినా (అలవాటు పడటానికి మరియు తప్పుగా మాట్లాడకుండా ఉండటానికి), ఎవరి అసలు పేరు లేదా ముద్దు పేరు కూడా ఉపయోగించకూడదని ఒప్పుకున్నాము. నా సూచన ప్రకారం, అసలు పేరు బదులుగా మొదటి అక్షరాలు ఉపయోగిద్దాం. అందుకే, మెకానిక్ Mr. M, ఇన్సూరెన్స్ మనిషి Mr. I, అకౌంటెంట్ Mr. A, మరియు నన్ను The Writer Mr. Wగా పిలవాలి. ఈ ప్రతిపాదనను తరువాతి చర్చకు వాయిదా వేసాం.  

రెండు రోజుల క్రితం జరిగిన రెండవ సుదీర్ఘ సమావేశంలో, స్వర్గధామం సైట్ లో పరిస్థితిపై తుది నివేదిక ప్రధానంగా నిలిచింది. మెకానిక్ మరియు ఇన్సూరెన్స్ మనిషి వేర్వేరు కార్లలో డ్రైవ్ చేస్తూ, ముందొకరు భారీగా సరఫరాలు లోడ్ చేసిన ట్రైలర్ని లాగుతూ వెళ్లారు. వారు ప్రత్యామ్నాయ మార్గం ద్వారా సరఫరాలు మినహాయింపుగా ఏ అవాంతరం లేకుండా తమ గమ్యానికి చేరుకున్నారు.  

2 గంటలు 20 నిమిషాలలో బదిలీ చేసే గమ్యస్థానానికి చేరుకున్నారు. సరఫరాలను కిందకి దించుకొని, మోటార్ సైకిల్ ఉపయోగించి బదిలీ చేసే గమ్యస్థానం నుండి గమ్యానికి మూడు సార్లు రవాణా చేశారు. ఆహారాలు మరియు పానీయాలను కేబిన్లోకి తరలించారు. ఫ్రిజ్ పూర్తిగా నిండిపోయే వరకు స్టాక్ చేయగా, మిగిలిన వస్తువులను షెల్ఫ్లపై అమర్చారు.

వారు అదనపు తువాళ్లు, సబ్బు, అదనపు వంట గదిలో ఉపయోగించే పరికరాలు, అకౌంటెంట్ తీసుకువచ్చిన పోర్టబుల్ టెలివిజన్ సెట్, మెడిసిన్ కిట్ల నుండి పునఃప్రత్యేకం చేసిన వస్తువులను కూడా కేబిన్లోకి తరలించారు. అలాగే, నేను అతిధి కోసం మాస్టర్ బెడ్రూమ్లోని డబుల్ బెడ్ కోసం కొన్న తాజా బెడ్ షీట్లు, కొత్త దిండు, మరియు దుప్పట్లు ను కూడా చేర్చారు.  

నా మనసులో, ఆమె మంచాన్ని, కేబిన్లో ఉన్న ఉత్తమమైన మంచాన్ని, మరియు మనం ఆమెకు కేటాయించిన మంచాన్ని, **" పవిత్రమైన మంచం "** అని పిలుస్తాను.

(నేను ఈ పేరు Emma Lyon గురించి చదివినప్పుడు తెలుసుకున్నాను. Emma Lyon ఆ తరువాత Lady Emma Hamiltonగా ప్రసిద్ధి చెందింది, మరియు 1798లో Lord Horatio Nelson యొక్క ప్రియురాలిగా మారింది.  తన యవ్వనంలో, Lady Hamilton, ఇంగ్లాండ్లో అత్యంత అందమైన మహిళగా భావించబడింది, యదార్థానికి నేటి ప్రపంచంలో స్మిత అనే నటి అనిపించేంత అందమైనవారిగా భావించబడుతుంది. 18 సంవత్సరాల వయస్సులో, Emma Hamilton ఒక వైద్య మోసగాడు, Dr. James Graham కోసం పని చేసింది. Dr. Graham **" పవిత్రమైన మంచం "** అని పిలిచే మంచాన్ని, పునరుజ్జీవనాన్ని కోరుకునే పురుషులకు అద్దెకు ఇస్తుండేవాడు.  ఒక రాత్రికి యాభై పౌండ్లు తీసుకుని, రోగిని 28 గ్లాస్ పిల్లర్లపై నిలిచిన ఈ సూపర్ మంచంపై విశ్రాంతి తీసుకునేందుకు అనుమతించేవారు. పైన ఒక అందమైన గుడారంతో కప్పబడిన ఈ మంచం చుట్టూ, నగ్నంగా Emma Hamilton శృంగార నాట్యాలు చేసేది. నేను ఎల్లప్పుడూ అనుకున్నది, పునరుజ్జీవనం మంచం వల్ల కాదు, Emma వల్ల జరిగింది).  

ఏమైనప్పటికీ, నేను స్వర్గధామం సైట్ లో అతిధి కోసం ఎప్పటి నుండో కోరుకున్న ఆ మంచంపై విశ్రాంతి తీసుకుంటున్న చిత్రాన్ని ఊహించేటప్పుడు, దానిని **" పవిత్రమైన మంచం "** అనే పేరుతో మాత్రమే అనుకుంటాను. నేను ఎప్పుడూ స్వర్గం మీద నమ్మకం పెట్టుకోలేదు. కానీ ఆ మంచం నన్ను నమ్మేలా చేస్తుందని అనిపిస్తోంది.  

ఇక ఆలోచనలతో మరింత గడిపి సమయం వృథా చేసుకోకూడదు.

మా ప్రాథమిక బృందం స్వర్గధామం సైట్ ప్రాంగణానికి చేసిన నివేదిక ప్రకారం, వారు మాస్టర్ బెడ్రూమ్ను భద్రపరచడంలో గణనీయమైన శ్రమ పెట్టారు. దీని లో భాగంగా పాత తాళాన్ని తలుపు నుండి తొలగించి కొత్త తాళం అమర్చడం, తలుపు లోపల నుండి రెండు కిటికీలను బలంగా మూసివేయడం, మరియు బయట ఇనుప గ్రిల్స్ అమర్చడం జరిగింది.

తాము స్థలాన్ని పూర్తిగా పరిశీలించి, గొప్ప ప్రారంభొత్సహానికి అన్ని ఏర్పాట్లు సక్రమంగా ఉన్నాయని ధృవీకరించిన తరువాత, మధ్యాహ్నం స్వర్గధామం సైట్ స్థలాన్ని వదిలివెళ్ళారు.

మోటార్ సైకిల్ యొక్క ట్యాంక్ను నింపి, రోడ్డుకు సమీపంలోని పొదల వెనకాల దానిని దాచిపెట్టారు. తరువాత, వేర్వేరు కార్లలో ప్రయాణిస్తూ తిరిగి వచ్చారు. మెకానిక్, ట్రైలర్ను లాగడం వల్ల కొంత ఆలస్యం అయినా, 2 గంటల 35 నిమిషాల్లో ప్రయాణం ముగించాడు. ఇన్సూరెన్స్ మనిషి, ట్రైలర్ లేకుండా, 2 గంటల 10 నిమిషాల్లోనే తిరిగి చేరాడు.

ఇప్పుడు, రెండు రోజుల క్రితం జరిగిన సమావేశంలో చర్చించిన మరికొన్ని అంశాలను గుర్తు చేసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను. అకౌంటెంట్ తన చేతి రాతతో రాసిన మూడు ఉత్తరాలను ఇన్సూరెన్స్ మనిషికి అందించాడు.  ఇన్సూరెన్స్ మనిషి స్నేహితుడు, అకౌంటెంట్ భార్యకు జూన్ 23 నుండి జూన్ 30 మధ్య మూడు విడతలుగా పంపిస్తాడు.

నా వంతుగా, పరిశీలనా స్థావరంలో మూడవ వరుస వారానికి సంబంధించిన ఫలితాలను నివేదించాను. నేను చెప్పిన విషయం గత రెండు వారాల్లో నా పరిశీలనతో, అలాగే పూర్వం చేసే అనియమిత పహారా సమయంలో గమనించిన వాటితో ఇసుమంత కూడా భిన్నంగా లేదు.  

ఆమె ప్రతిదినపు ఉదయం నడకను సమయానికి మామూలుగా తీసుకుంది. తోటమాలి పనివాళ్లు ఎప్పటిలాగే వచ్చారు. పహారా కార్ వచ్చి వెళ్ళింది ఎప్పటిలాగే. ఒక సందర్శకుడి గురించి గమనించాను, గతంలో నేను ఆయనను మిస్ అయ్యాను. ఆ వ్యక్తి పోస్టుమాన్.  

అతను ప్రతిరోజు ఉదయం 11 గంటల కంటే ముందు రాలేదు, ఒకసారి 11:50కి కూడా వచ్చిన సందర్భం ఉంది. అతను గేటుపక్కనున్న ఇంటర్కామ్లో మాట్లాడతాడు, వెంటనే గేట్లు ఆటోమేటిక్గా తెరుచుకుంటాయి. అతను ఇంటి వరండా వద్దకు చేరతాడు. అక్కడ ఓ మధ్యవయస్కురాలు (బహుశా ఇంటి మేనేజర్) అతని నుంచి ఉత్తరాల కట్ట తీసుకుంటుంది.  

అదే వారం, ఐదు డెలివరీ ట్రక్కులు ఆ ప్రాంగణంలోకి ప్రవేశించాయి — అన్ని ఉదయం 9 గంటల తరువాత. ఈ విషయాన్ని సంఘం సభ్యులు అనుకూల సంకేతంగా భావించారు, ఎందుకంటే ఇది ఆ స్థలంలో డెలివరీ ట్రక్కులు ప్రత్యేకంగా వస్తాయని అనుకోకుండా ఉండడాన్ని సూచిస్తోంది.  

మా సమావేశం ముగింపులో, నేను ఆ ఉదయం ప్రచురించిన ముందు పేజీ వార్త కథనాన్ని గట్టిగా చదివి, ఇతరులను ఉత్సాహపరిచాను. ఆ కథనం ప్రకారం, స్మిత నటించిన చిత్రం ఆరు ప్రధాన నగరాల్లో తన రోడ్-షో ప్రారంభ కార్యక్రమాలను రికార్డు స్థాయి బాక్స్-ఆఫీస్ విజయాలతో ప్రారంభించింది. కథనం చివరిలో స్టార్ స్మిత గురించి ఒక నిర్ధారణ ఇచ్చింది, ఆమె తన ఇంటినుండి జూన్ 24న అమెరికా బయలుదేరుతుందని తెలిపింది.

నిన్న, మధ్యాహ్నం సెలవు దొరికింది—నాకు మార్కెట్లో రాత్రి షిఫ్ట్ ఉంది—మరియు మాతో ముందున్న ప్రయోజనాల ఉత్సాహంతో సృజనాత్మక రచనపై దృష్టి పెట్టలేకపోయాను. అందుకే అకౌంటెంట్ మరియు ఇన్సూరెన్స్ మనిషి కోసం వేషాలు కొనేందుకు షాపింగ్కు వెళ్లాను. ఈ ప్రక్రియ నాకు నాలుగు గంటలు పట్టింది, ఎందుకంటే నేను మొదట్లో తప్పుగా ఆరంభించాను.

ప్రతి చోటుకు ఫోన్ చేసి, నేను టెలివిజన్ కమర్షియల్ నిర్మిస్తున్నానని, మరియు మేకప్ కోసం నాకు అవసరమైన వాటిని వివరించాను. ఈ ప్రక్రియ నాకు అనుకూలంగా మారింది. మూడు సరఫరాదారుల వద్ద షాపింగ్ చేస్తూ నా వాలెట్ ఖాళీ చేసేశాను—నేను తిరిగి డబ్బులు పొందుతానని తెలుసు—కానీ నేను నిజంగా కోరుకున్న వాటిని పొందగలిగాను, అవసరమైన పరిమాణాల్లో ప్రామాణిక ముఖ అలంకారాలను కొనుగోలు చేశాను.

వారు చెప్పింది, "ఎవరైనా పూర్తి స్థాయిలో సరిపడేలా ఉండాలంటే వ్యక్తిగతంగా ఫిట్టింగ్ చేయాలి," అని. అయితే, నేను ప్రతిస్పందిస్తూ, నా నటుల బృందం చాలా బిజీగా ఉండటంతో వ్యక్తిగతంగా హాజరు కావడం సాధ్యం కాదు అని చెప్పాను.

అకౌంటెంట్ కోసం సరైన రంగులో ఒక అద్భుతమైన హెయిర్పీస్ని, అతని బట్టతల ను కప్పేందుకు కొనుగోలు చేసాను, అలాగే గ్రే కలర్ కలగలిపిన ఒక చిన్న బ్రష్ మీసాన్ని కూడా తీసుకున్నాను. ఇన్సూరెన్స్ మనిషి కోసం చాలా అద్భుతమైన పొడవాటి సైడ్బర్న్స్ మరియు ఒక అద్భుతమైన మీసాన్ని కొనుగోలు చేసాను. అదనంగా, అతని కోసం తాత్కాలిక హెయిర్ డై కూడా తీసుకున్నాను.

అతను తేలికపాటి జుట్టు నుండి గాఢమైన రంగుకు మారుతున్నందున, ఇది ఒక దశలో పూర్తయ్యే ప్రక్రియ, మరియు చాలా సరళంగా ఉంటుంది. ఈ డై మూడు వారాల పాటు నిల్వ ఉండగలదని హామీ ఇవ్వబడింది, తరచుగా షాంపూ చేయకపోతే.

ఇంతకీ, అన్ని ఏర్పాట్లు పూర్తయ్యాయి. వేషం మార్పుకు మేము సిద్ధంగా ఉన్నాము.

మేము దాదాపు సిద్ధంగా ఉన్నాం. దీన్ని నమ్మలేకపోతున్నాను!

[ramd420]

అప్డేట్ లు సూపర్ గా ఉన్నాయి

[sri7869]

Nice update