కల్పతరువు Part - 15

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 10






“థాంక్స్ అంకుల్జీ. " 
"ఆంటీజీ,


 అచల ఇప్పుడున్న ఇల్లు ఖాళీ చేసి, నాతో పాటే వుంటది. ఎందుకంటే, బట్టలు కుట్టినా వచ్చే రాబడి ఇంటి ఖర్చులకే సరిపోతున్నది. అందుకని ఒక నెల ముందే మీతో చెపుతున్నాము. ”



ఇరువురి ముఖాల్లో చిరునవ్వు ఎగిరి పోయింది, “అదెలా కుదురుతుంది, ఖాళీ చేస్తే సరే, కానీ మీ వద్ద వుంటే, మీరు రెండింతలు అద్దె కట్టాలి. ”



“రెండింతలు కిరాయి కాకుండా, ఒక వెయ్యి పెంచుతాము, ”



“లేదమ్మా, మేము నష్ట పోతాము. అంతగా భరించలేక పోతే కిరాయి తక్కువ వున్న ఇల్లు చూసుకొని అచల వెళ్ళి పోవచ్చును. ”



“ప్లీజ్ ఆంటీజీ, వేరే ఇల్లు అంటే అచలకే కాదు నాక్కూడా అభ్యంతర్యమే. ”



అచల సౌమ్యంగా అంది “ఆంటీజీ, మీరే అన్నారు కదా నేను మీ కూతురు లాంటి దానినని, నా బిజినెస్ లాభాల్లో రాగానే నేను పూర్తి అద్దె యిస్తాను. అంత వరకు సర్దుకోండి. ”



“అవును, నువ్వు మా కూతురు లాంటి దానివే, కాదన లేదు. పెళ్లి అయిన తరువాత పైసల విషయంలో మా కన్న కూతురైన కిరాయి కట్టాల్సిందే. ”



కొన్ని క్షణాలు అందరూ మౌనంగా వుండి పోయారు. ప్రతాప్ మెహతాగారు, “బేటీ, మాటలు పెంచి టైమ్ వేస్ట్ చేయకండి. మాకు రెండు కిరాయి లు కావాలి, లేకుంటే మీరు ఖాళీ చేయవచ్చు. ”



“అదే, అంకుల్జీ, నా పోర్షన్ ఖాళీ ఐన వెంటనే మీరు వేరే ఎవరికైనా రెంట్ కు ఇవ్వండి, నేను సత్యాగారి ఇంట్లో సర్దు కుంటాను. మీకు రెండు పోర్షన్ల రెంట్ వస్తుంది. ”



“అట్లా కుదరదు. సత్యలీల అగ్రీమెంట్లో తాను ఒక్కతే వుంటా అన్నది, ఇప్పుడు వేరే ఎవ్వరూ జత చేరినా డబల్ కిరాయి యివ్వాలి. ”



“యే మాటా నెల ముందే చెబితే మేము టులెట్ బోర్డు పెట్టుకుంటాము. ” ఆంటీ వంత పలికింది. 



ఏం మనుషులు? 



ఓనర్ పెన్షన్ డబ్బులు, కొడుకు నేవీ ఆఫీసర్, మంచి జీతం. ఆర్మీ కాంటీన్ ఇచ్చే సబ్సిడీ సరుకులు, ఇంటి ఖర్చులు తక్కువ. కొన్నాళ్లు అచేతన స్త్రీకి సాయ పడలేరా? 



కుంచిత స్వభావాన్ని మనసులోనే చీదరించుకుని. “ఓకే ఆంటీజీ మేము ఏ సంగతి చెబుతాము. ” అంటూ లేచి వెళ్లారు. 






>>>>>>>>>> 






డిగ్రీ చదువుతూనే సితార్, స్కూటీ డ్రైవింగ్ నేర్చుకుంది ప్రజ్ఞ. 



“ప్రజ్ఞా, నీకు పెళ్లి జరిపించాలిని అనుకుంటున్నాను. నీకు ఎలాటి అబ్బాయి కావాలో.. అంటే ఏం చదువు కోవాలి? ఏ ప్రాంతంలోని వాడైతే నీకు యిష్టం? పెద్ద కుటుంబమా, చిన్న కుటుంబమా.. వంటి ప్రశ్నలకు నీ సమాధానం కావాలి. ” తండ్రి పాత్ర నిర్వహిస్తున్న కేశవరెడ్డి అడిగాడు. 



“పెదనాన్నా, నాకు పెళ్లి గురించి ఎటువంటి కోరిక, అభిప్రాయము లేదు. ” క్లుప్తంగా జవాబు వచ్చింది. 



“కోరికా, అభిప్రాయమూ లేవు.. కాని మీ నాన్నకు నేను అన్నను. నాకు నీ పెళ్లి చేయాలిని, చూసి ఆనంద పడాలని నా కోరిక. నాకు నువ్వు తప్ప వేరే నా వాళ్ళు ఎవ్వరూ లేరు. 



నా ఇంట్లో పసిపాపలు పుట్టాలని, ఇల్లంతా పాకుతూ, ఆడుతూ కేరింతలు కొట్టాలని వుంది. తండ్రిగా నా కోరిక తీరలేదు. కనీసం తాతగా పసిపాపలు నా భుజాన ఎక్కితే, నువ్వు గోరు ముద్దలు తిని పించాలి..నా వీపు పైన గుర్రం స్వారి చేయాలి.. నా ఈ చిన్న కోరిక వూహల్లోనే కరిగి పోవలా తల్లీ?” భావోధ్యేగం ఆగలేదు. 



“పెదనాన్నా, నాకు-మీరు, మీకు-నేను వున్నాము, మన మధ్యలో వేరొకరు వస్తే మన జీవితాల్లో ఎలాంటి తుఫాను చెలరేగుతుందోనని భయం. ప్రశాంతంగా గడిచే జీవితాన్ని కెలకటం ఎందుకని నా ఆలోచన, అంతే కానీ మిమ్మల్ని యిబ్బంది పెట్టె మనసు కాదు. ”



“నీకు ఎలాటి భయాలు వద్దు. మనకు అన్ని విధాలా సరితూగే అబ్బాయిని వెతుకుతాను. మనిద్దరికి నచ్చిన సంబంధమే చూస్తాను. సరేనా?”



“నాకు నచ్చాల్సిన విషయం ముఖ్యం కాదు, మీకు నచ్చాలి; అంటే, ఒక అల్లుడు మాత్రమే కాదు, ఈ ఇంటి బాధ్యతను ఒక కొడుకు వలె ఆస్వాదించాలి. 



అట్టి అర్హతలు కల్గిన వ్యక్తి, మనలో కలిసి పోయే సహృదయత గల వారు దొరకటము కష్టమే. అందుకే నేను పెళ్లి గురించి ఎటువంటి అభిప్రాయం పెట్టుకోలేదు. ” 



“సరే, నువ్వు చెప్పావు కదా, నా ప్రయత్నం నేను చేస్తాను. ”



లోకం పోకడ తెల్సిన మనిషి కేశవరెడ్డి. మంచి యోగ్యతగల అబ్బాయి కోసం వెతకటము మొదలైనది. 



ఈ సాహస కార్యక్రమంలో కల్పన లేని లోటు తెల్సి వచ్చింది. కల్పన వుంటే ప్రజ్ఞకు సులభంగా పెళ్లి సంబంధం చూసేదేమో.. ఆరు నెలలైన అబ్బాయి కోసం వేట ఆగిపోలేదు. 



..



ప్రతీ రోజు ఒక మారు సితార్ వాయించే ప్రజ్ఞ, ఆ రోజు కొంచెం ఎక్కువ సేపు వాయిస్తూ వుంది. కళ్ళు మూసుకునే వున్నా చేతి వేళ్ళు స్వరాలను పలికిస్తున్నాయి. 



పరోక్షంగా కిటికీ చాటుగా ఆనంద్ ప్రజ్ఞ సంగీతాన్ని వింటున్నాడు. 



కేశవరెడ్డి ఇంట్లోని మొక్కలను గమనిస్తూ, ఇంటి చుట్టూ ఉదయం, సాయంత్రం వాకింగ్ చేసే ప్రక్రియలో ఆనంద్ బుజం తట్టాడు. 



“ఆనంద్.. సంగీతం వినాలంటే రూమ్లోకి వెళ్ళి విను, ఇలా దొంగ చాటున వినే దుస్థితి ఎందుకు?” ప్రశ్నించాడు కేశవరెడ్డి. 



“సారీ సేఠ్జీ, ప్రత్యక్షంగా వింటే ప్రజ్ఞా మేడమ్ మనసులోని భావనలు తెలియవు. ఇట్లా చాటుగా వింటే.. ”



“ప్రజ్ఞ భావనలతో నీకేం పని?” కొంచం కటువుగా అన్నాడు యజమాని. 



ఆనంద్ తలవంచుకుని “సేఠ్జీ.. సార్.., నేను ప్రజ్ఞగారిని ఇష్ట పడుతున్నాను, మీ ఇద్దరి మనసులో నా పట్ల ఎలాటి అభిప్రాయం వుందో తెలియదు. 



ప్రతీ ఆదివారం న్యూస్ పేపర్లో మీరు మాట్రిమోనల్స్ ఏకధాటిగా చూస్తుంటే.., నా అభిప్రాయం మీకు చెప్పాలని.. ” మనసులోని కోరికను బయటకు రానిచ్చాడు. 



కేశవరెడ్డి ఆశ్చర్యం నుండి తెరుకొని, “ఆనంద్, ఎప్పుడూ ఒక్కసారి కూడా నువ్వు బయట పడలేదు. కనీసం ప్రజ్ఞకు తెలుసా నీ మనసులోని మాట.. ”



“లేదు, తెలియదు. తిరస్కరణ ఎదుర్కోవడము కంటే మౌనం శ్రేయస్కరం అని నేను ఊరుకున్నాను. ”



“మీ ఇంట్లో వాళ్ళ సమ్మతి తీసుకో.. ”



“అమ్మానాన్నలు లేరు. ఇద్దరలక్కల పెళ్ళిళ్ళు జరిగాయి. నేను ఎక్కువ టైమ్ ఇక్కడే గడుపుతాను కదా సర్. ” 
 
“మంచిది, నేను ప్రజ్ఞను అడిగి, నీకు యే సంగతీ చెబుతాను. ”
====================================================================ఇంకా వుంది..

[sri7869]

Nice update

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 11




అన్నా వదినలకు ఫోన్ ద్వారా వేరే ఇల్లు మారుతున్నామని చెప్పింది. వాళ్ళు వేరే ఇల్లు ఎందుకు, ఆ అమ్మాయిని తీసుకొని హైదరాబాద్ వచ్చేస్తే సంతోషిస్తామన్నారు. 



“మరి అచల, ఆమె పాప మనతోనే వుంటారు. మీకు సమ్మతమేనా?”



“ఇన్ని రోజులైనా మాకు పిల్లలు లేరు, మనింట్లో సందడి మాకు సంతోషమే. ”



“అన్నా, మీ గొప్ప మనసుకి చాలా థాంక్స్. ”



“ట్రైన్ కంటే ఫ్లయిట్ లో తిరుగు ప్రయాణం బెట్టర్” సత్యప్రకాష్ సలహా యిచ్చాడు. 



“సరే, వీలునుబట్టి చూస్తాను. నాదొక చిన్న రేక్వేస్ట్.. ”



“చెప్పమ్మా. ”



“నువ్వూ వదినా ఇక్కడికి రండి, మనమందరము కల్సి కట్రాలోని ‘శ్రీవైష్ణవీదేవి’ మందిరం చూద్దాము, అలాగే రిటర్న్ జర్నీ లో మీతో పాటే హైదరాబాద్ వచ్చేస్తాను. ”



“ఐడియా బాగానే వుంది, నా ఫ్రెండ్ సర్దార్ శరణ్ జీత్ గారిని కూడా మన వెంట రమ్మందాము. మనకు తోడుగా వుంటారు. సరేనా. ”



విడమర్చి అచలకు సంభాషణ తెలిపింది. 



“మేడమ్జీ మీ ఫ్యామిలీ అంతా విశాల హృదయులే. ” అని అచల సత్యలీలను కౌగలించుకుని బుజం మీద ముద్దు పెట్టుకుంది. 



రెండేళ్ల వ్యవధిలో సత్యలీల హోమ్ టౌన్ కు తిరుగు ప్రయాణం. సత్యలీల ఎంతో మన్నికైన కొన్ని డ్రెస్సెస్ కొనుక్కుంది. 



“అచల మనం హైదరాబాద్లో బుటిక్ పెట్టి బిజినెస్ మొదలు పెడితే, డ్రస్ మెటీరీయల్ బట్టలు ఇక్కడి నుండే బల్క్ లో ఆర్డర్ చేద్దాం. 



“ఇక్కడ ఏమీ లేవు, సత్యాజీ, లూధియానా, జలంధర్, అమృతసర్ అటు సైడ్ అంతా యింకా చాలా బాగుంటాయి. ” 



“అవునా, మరి అక్కడ నీకు ఎవరైనా తెల్సిన వాళ్ళు వుంటే, వాళ్ళ అడ్రెస్లు, ఫోన్ నెంబర్లు తీసుకుని జాగ్రత్త చేయి. "



“అలాగే, అడ్రెస్లు, ఫోన్ నెంబర్లు రాసుకొని, ఇద్దరికీ కలిపి ఒక డైరీ పెడతాను. ”



***



అనుకున్న ప్రోగ్రామ్ ప్రకారం జమ్మూ కాట్ర వద్ద గల శ్రీవైష్ణవీ దేవి మందిరానికి రెండు ట్రావెల్లింగ్ టెంపోలు బుక్ చేశారు. ఒకటి సర్దార్ శరణ్ జీత్ గారి ఫ్యామిలీ, మరో టెంపోలో సత్యప్రకాష్, జగదాంబ, సత్యలీల, అచల, జ్వాల. 



సత్యలీల దారిలో ట్రావెల్లింగ్ ఏజెన్సీ వాళ్లిచ్చిన బ్రోచర్ తీసుకుని చదవడం మొదలు పెట్టింది. 



శ్రీవైష్ణవదేవి ఆలయం ఉత్తర భారత్ లోని జమ్మూకు సుమారు 65 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఎత్తైన హిమాలయ పర్వత ప్రాంతంలోని త్రికూట పర్వత శేణిలో ఉంది. వైష్ణోదేవి ఆలయం చేరటానికి కాట్ర నుండి 14 కి. మీ. దూరం కొండ ఎక్కాలి. కొండ ఎక్కలేని వారికోసం గుర్రాలు, డోలీలు, హెలికాప్టర్ల సర్వీస్ కూడా వున్నాయి. 



భక్తులను గ్రూపులుగా విభజించి వారికి ఒక నెంబరిస్తారు. దాని ప్రకారం భక్తులను ఆలయంలోనికి అనుమతిస్తారు. ఆలయం లోపలికి సెల్ ఫోన్లు, కెమెరాలు, తోలుతో చేసిన ఏ వస్తువును అనుమతించరు. కనుక వాటిని కలిగి వున్నవారు వాటిని అక్కడే లాకర్లలో భద్ర పరుచు కోవచ్చును. 



శ్రీవైష్ణోదేవి మూడు రూపాలు; జనన మరణాలు ప్రసాదించే మహాకాళి, జ్ఞానాన్ని ఇచ్చే మహాసరస్వతి, ఐశ్వర్యాదృష్టాన్ని ఇచ్చే మహాలక్ష్మి. 



మరొక ప్రక్కగా ఉన్న శిఖరం మీద భైరవనాధుని ఆలయం ఉన్నది. వైష్ణవీదేవి అమ్మవారు భైరవుని తల నరికి వేసినప్పుడు తనను దర్శించినవారు భైరవుని తప్పక దర్శిస్తారని వరం ఇచ్చింది. అందువల్ల భైరవ ఘాట్లో భైరవనాధ్ తల ఒక పిండరూపంగా ఉంటుంది. 



వెళ్ళేది అక్కడికే గదా అనుకొని మధ్యలోనే చదవడం ఆపేసింది. 



సాయంత్రం ఆరు ప్రాంతంలో కాట్రా చేరుకున్నారు. స్వల్పంగా భోజనాలు చేసి కొండ దారిన కాలి నడక మొదలు పెట్టారు. 



నవంబర్ నెల, నిండు పౌర్ణమి, దారి పొడుగునా దేదీప్యంగా వెలుగుతున్న కరెంటు దీపాలు. అక్కడక్కడ ఆకాశంలో తెల్లటి మబ్బులు కదులుతూ కొండ ఎక్కే ప్రయాణికులను సున్నితంగా స్పృశిస్తూ కదిలి పోతున్నాయి. చలిగా లేదు, అట్లని ఉక్కగా కూడా లేదు. ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణము. కొండ మలుపుల నుండి కొంచెం వంగి చూస్తే లోయ. ఏ మాత్రం నడక అదుపు తప్పినా, లోయల్లో పడితే నామ రూపల్లేక మటుమాయం అవుతాము. 



కాలుష్యం లేని చుట్టూ పరిసరాల వలన శరీరం, మనసు సంతోషంతో అడుగులు పడుతున్నాయి. 'జై మాతాజీ' అంటూ భజనలు చేస్తూ జనాలు కొండ ఎక్కుతున్నారు. 



నడవలేని వారు బక్క చిక్కిన గుర్రాల పైన సవారి చేస్తున్నారు. బరువులు మోయలేని వారిని పల్లకీలు మోస్తూ ప్రయాణీకుల గమ్యం చేరుస్తున్నారు. 



బక్క చిక్కిన గుర్రాలను, డొక్క లేని బోయీలను చూస్తుంటే గుండె తరుక్కు పోతుంది. కూటి కొరకు పాట్లు తప్పవు!



అప్పుడప్పుడు విశ్రాంతి తీసుకుంటూ అమ్మవారిని స్మరిస్తూ నడక సాగుతుంది. 



సర్దార్ శరణ్ జీత్, వారి శ్రీమతి గారివి భారీ శరీరాలు. అందరిలోనూ వారే ఎక్కువ ఆయాసపడాలి, కానీ పడుచు పిల్లలు నడిచినంత హుషారుగా నడుస్తున్నారు. వాళ్ళ ఆరోగ్య రహాస్యమేమిటో అని అడిగింది సత్యలీల. 



“మాతా పైన నిల్పిన ఏకాగ్రత, ఆచరణలో పెట్టిన మనోవాంఛ. ” నవ్వుతూ చెప్పారు. 



వాళ్ళ మాటలు వినగానే అమాంతంగా అచల నడక ఆపి వాళ్ళిద్దరి కాళ్ళకు దండం పెట్టింది. 



ఆలూమగలిద్దరూ హఠాత్చర్యకు ఆశ్చర్యపడుతూనే ఆశీర్వదించారు. 



“మీరు నన్ను కాపాడారు, ఇక నా భవిష్యత్తు కూడా ఆ మాత దయ కావాలని కోరుతున్నాను. ” కన్నీళ్ళు పెట్టుకుంది అచల. సత్యలీల పైకి లేవనెత్తి అక్కున చేర్చుకుంది. 



కొండ పైన ఎక్కుతూన్న కొద్ది పున్నమి చంద్రుడు కూడా మనతో పాటే తోడుగా వస్తున్నట్టు వుంది. మలుపు తిరిగితే మలుపు తిరుగు తున్నాడు. నడక ఆగితే నిలబడు తున్నాడు. ఈ దృశ్యం జ్వాలకు అద్భుతముగా తోచి చప్పట్లు కొడుతూ ఎంజాయ్ చేస్తుంది. 



కన్నకూతురి ముఖాన ఇంతటి ఆనందం చూసి అచల అమితానందం చెందింది. 






>>>>>>>>>> 



సమయం-సందర్భం చూసుకొని ప్రజ్ఞతో, “అమ్మా, చంకలో పిల్లాడిని పెట్టుకొని వూరంతా వెతుకులాట అనే సామెత నాకు సరిగ్గా సరిపోతుంది. ఆనంద్ తన యిష్టాన్ని చెప్పాడు, ఒకవేళ నీకు సమ్మతమైతే.. నేను.. ”



“ఆనందా..! అతను నాతో ఎన్నడూ ఇష్టంగా ప్రవర్తించలేదు, నేను కూడా అతనిలో మంచి స్నేహితుడిని చూశాను. ” 



“అవును, ఆ మంచి స్నేహితుడు ఇక రాబోయే రోజుల్లో నీ భర్తగా నువ్వు అంగీకరిస్తావా?”



జవాబు చెప్పలేక పోతున్నది. 



“కొంచెం సమయం తీసుకొని ఆలోచించి నిర్ణయం తీసుకో.. ”



“పెదనాన్నా, మీరు చెప్పండి. నేను కన్ఫూస్డ్ స్టేజ్లో వున్నాను. ”



ప్రజ్ఞ కూర్చున్న చోటుకు కొంచెం దగ్గరగా జరిగి, “అయితే విను, “ఆనంద్ నాకు దూరపు చుట్టమే, చిన్నప్పటి నుండి తెలుసు. వాళ్ళ నాన్నగారు బతికి చెడ్డ మనిషి. అప్పుల బాధ తట్టుకోలేక ఇంట్లోనుండి పారిపోయాడు. ఉన్నాడో లేడో తెలియదు. 



ఇక తల్లి; కన్న పిల్లల ఆకళ్ళు, అవసరాలు తీర్చలేక మంచాన ఉస్సురోమని దిగజారిన వేళ ఆనంద్ కాలేజ్ ఫైనల్ చదువు పూర్తి కాగానే నా కిరాణా షాప్ లో పనికి పెట్టుకున్నాను. చాలా బుద్దిమంతుడు, పనిమంతుడు. 
 
వాళ్ళమ్మ చివరి రోజుల్లో ఇద్దరమ్మాయిల పెళ్ళిళ్ళు నా ఖర్చులతో యాదగిరిగుట్ట శ్రీనరసింహస్వామి సన్నిధిలో జరిపించాను. ఆ తరువాత వాడూ ఒక్కడే, నేనూ ఒక్కడినే.. ఒకే చోట కిరాణా షాప్ చూసుకుంటూ వున్నాము. ”



ప్రజ్ఞ తదేకంగా చూస్తూ మాటలు వింటున్నది. “కాఫీ గాని టీ గాని తాగుదమా పెదనాన్నా?”



“పెళ్లి ముచ్చట్లు ఇంకా మాట్లాడుకోవాలి, కాఫీ తీసుకురామ్మా. ” 



పొగలు సెగల ఘుమ ఘుమ కాఫీని నేల పైనే కూర్చుని ప్రజ్ఞ, కీళ్ల నొప్పలు వున్నందుకు పెదనాన్నా సోఫాలోనే కూర్చుని తాగారు. 



“ఇక మీ వయస్సును నేనెప్పుడూ అడిగే అవసరం రాలేదు. జాతకం గురించి.. ” ధీర్ఘమైన నిట్టూర్పుతో.. "నాకు వాటి మీద విశ్వాసం పోయింది. ” 



“పెదనాన్నా, ఆనంద్ నాకు భర్తగా సరిపోతాడా లేదా చెప్పండి, అతని బయోడేటా, హిస్టరీ, జాగ్రఫీ వద్దు. ” 



“అంతా విని, ఇప్పుడు మడత ప్రశ్న వేస్తున్నవా? అమ్మో! తెలివిగల అమ్మాయివే.. ” అని మాట దాటేశాడు. 



నవ్వుతూ, “మీరు ఏమైనా తక్కువా? ఆనంద్ నాకు భర్తగా సరిపోతాడా లేదా చెప్పండి.. ప్లీజ్..” అంటూ సోఫాలో కూర్చున్న కేశవరెడ్డి మోకాళ్ళ పైన తల ఆన్చినది. 



“సిగ్గు, బిడియము పక్కన పెట్టి, నీ నిర్ణయం చెప్పమ్మా. ”



“మనం ముగ్గురమూ ఈ విషయం మాట్లాడుదామా, నేను, నాడౌట్స్, అంటే.. ”



“తప్పకుండా..”
====================================================================ఇంకా వుంది..

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 12






రాత్రి గడిచి తెల్లారుతుంది. మెల్లిగా చలి తీవ్రత హెచ్చింది. చలికి కాలి మడిమలు వంకర్లు తిరుగుతున్నాయి. నడక భారమైంది. దార్లోని డీలుక్స్ హోటల్ లో కొద్ది సేపు నడుం వాలుద్దామని బస చేశారు. 



హోటల్ లోని బెడ్లు, దొంతర్లుగా వున్న రగ్గులు అన్నీ మంచు ముద్దల్ని చుట్ట బెట్టరా అన్నంత చల్లగా వున్నాయి. వాటి పైన విశ్రాంతి తీసుకోడం కష్టంగా తోచింది ప్రయాణికులకు, అందుకే కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని వేడి టీ తీసుకున్నారు. 



తల్లిని చుట్టుకొని జ్వాల ఏదో నసుగుతున్నది. అచలకు ఆ గారబము అర్థమైనా ఏమీ తెలియనట్లు వూరుకుంది. సత్యలీల గమనించి జ్వాలకు కావాల్సిన ఐస్క్రీమ్ కొని తెచ్చింది. గమ్మత్తు! అంత చలిలోనూ చిన్నారి సునాయాసంగా చల్లటి ఐస్క్రీమ్ ఎంజాయ్ చేస్తూ తిన్నది. 



తూరుపు దిశ మెల్లిగా రంగు మారుతున్నది. లేత సూర్యకిరణాలు ఆకాశాన్ని అలముకుంటున్నాయి. 



అమ్మయ్య! గుడి చేరుకున్నారు. 



స్పీకర్ మొగుతున్నది.. తోలుతో తయారు చేసిన బెల్ట్, పర్సులు, ప్లాస్టిక్ సంచులు గర్భగుడిలో నిషిద్దమని.. 
 
మనుషుల రద్దీ కారణంగా గుహ ద్వారా ప్రవేశం రద్దు చేశారు. “బ్యాడ్ లక్, గుహ ద్వారం ఓపెన్ ఉంటే బావుండను. ” శరణ్ జీత్ గారు నిరుత్సాహ పడ్డారు. 



దేవి దర్శనం ముఖ్యం, ఏ దారైతేనేమి.. మనసులో అందరూ అనుకున్నారు. 






>>>>>>>>>> 






సెలవు రోజున అమ్మాయీ, అబ్బాయీ.. వాళ్ళిద్దరి తరపున ఒకరే అయిన పెద్దమనిషి కూర్చున్నారు. 



కేశవరెడ్డి మొదలు పెట్టాడు, “ఆనంద్.. ప్రజ్ఞా.. మీరద్దరూ నా వాళ్ళే, ఇద్దరిలోనూ క్రమశిక్షణ, మంచితనము వున్నాయి. మీరిద్దరూ ఒకరినొకరు ఇష్టపడి పెళ్లి చేసుకొని నా ఇంట్లోనే వుండాలి అనే స్వార్థం నాలో వుంది. 



ఎందుకంటే, ఆనంద్ నా బిజినెస్ను ఎప్పుడూ ప్రక్క త్రోవ పట్టించలేదు. ప్రజ్ఞ నా ఇంటి బాగోగులన్నీ చక్కగా చూసుకుంటున్నావు. 



ఇది నా ఆలోచన, అభిప్రాయం కూడా. మీరు పరస్పరం ఒక సారి మాట్లాడుకోండి, నేను వేరే రూమ్లోకి వెళతాను. ” అంటూ లేచాడు. 



“సేఠ్జీ.. సార్.. , మీరు ఇక్కడే కూర్చోండి.. ” ఆనంద్ కేశవరెడ్డిని తిరిగి కూర్చోబెట్టాడు. 



“ఇక మీ రాశులు ఏమిటో, జాతకాలు ఏమిటో నేను పరిశీలించలేదు. నా పెళ్లి నిశ్చయంకు ముందు కల్పన తరపు వారు, మా తరపు వారు వంద శాతం జాతకాలు తనిఖీ చేసి వివాహం చేశారు. 



కాని ఏమైందీ.. నన్ను ఒంటరిని చేసి వెళ్ళిపోయింది. 



ఈ మాటే అంటే అందరూ ఏమంటారు, ‘మన తలరాతను ఎవ్వరూ మార్చలేరు’ అని. ఆల్రెడీ తలరాతతో ఫిక్స్ అయ్యాక, మన మనోబలాన్ని కించ పరుస్తూ జాతకల పరిశీలనలు ఎందుకు? మీకు జాతకల పట్టింపు వుంటే కనుక్కోమంటే.. కనుక్కుంటాను. ”



“పెదనాన్నా, మీరు పెళ్ళిళ్ళు కుదిర్చే మధ్యవర్తి కాదు, ఈ ఇంటికి అధిపతి, మాకు..



ప్రత్యేకంగా నాకు.. మీరు సన్మార్గం చూపించిన, భగవంతుడు యిచ్చిన మరో నాన్నగారు. ”



“సరే మరి, విషయానికి వద్దాము. ప్రజ్ఞా, నీ మనసులో మాట చెప్పు తల్లీ.. ”



ప్రజ్ఞ ఆనంద్ ను చూస్తూ సూటిగా చెప్పదొడిగింది, “మా ఇంటి పెద్దలు నా పెళ్లి మా బావ తో.. ”



ఆనంద్ ఆటంకం కల్గించి, “నాకు తెలుసు, నేను విన్నాను. పెళ్లి తరువాత మనము కలిసి జీవించే అంశాల పైన మాట్లాడుదాము. ”



“నేను పెదనాన్నాను వదిలి, అత్తారింటికని వేరే చోట వుండను. ఈ ఇల్లే నా స్వర్గం!”



కేశవరెడ్డి కల్పించుకున్నాడు, “చాలా సంతోషం, ఎందుకంటే అత్తారింటి అప్పగింతలు వుండవు. ముఖ్యంగా పెళ్ళికూతురు పుట్టిల్లు వదిలి వెళ్ళేప్పుడు పడే దుఃఖం నేను చూడలేను. మనసును కలిచి వేసే ఘట్టం అది. ” 



కొద్ది సేపు మౌనంగా వున్నారు. ఆనంద్ అన్నాడు, “నాకు కావల్సింది కూడా అదే. కానీ ఎప్పుడైనా మా అక్కల మంచి-చెడ్డలు నేను చూడాల్సి వుంటుంది. ” 



“అలాగే. ”



“నా కంటే ఎక్కువ చదువు కున్నావు, కానీ నన్ను చదువమని యిబ్బంది పెట్టకు. ఎందుకంటే నా ధ్యాస, పట్టుదల..ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న వృత్తి మీదనే వుంది. 



నా వలన ఎప్పుడైనా నీ మనసు బాధ పడితే, ఆ మరుక్షణమే నాతో చెప్పి నన్ను సరిదిద్దాలి. ”



“ఒకే. 
 
మరి నా మాట, మనిద్దరిలో ఒకరినొకరు గౌరవంగా, నమ్మకంగా, ఆప్యాయతగా వుండాలి. ఏదయినా సమస్య వస్తే పరిష్కారం ఆలోచించాలి గాని ఇంటిని కురుక్షేత్రం చేయవద్దు. ”



“అమ్మో, కురుక్షేత్రం వరకూ వెళ్లొద్దు. సాధారణ ‘ఛీ, ఛా’ కూడా నచ్చవు. నాకు మనుషుల విలువ ముఖ్యం. ” ఆనంద్ గబగబా చెప్పేశాడు. 



“ముహూర్తల పని నా వంతు.. ” కేశవరెడ్డి ఆనందం వెలిబుచ్చాడు. 



ప్రజ్ఞ “పెదనాన్నా, మీకు నచ్చిన చోట పెళ్లి నిర్ణయించండి. తక్కువ ఖర్చులతో, చాలా సింపుల్ గా కావాలని నా కోరిక. ”



“ఆనంద్, నువ్వు ఆబిడ్స్ పుల్లారెడ్డి షాప్ వెళ్ళి మంచి స్వీట్స్ తీసుకురా.. ” కేశవరెడ్డి అనుభవం కొట్టిన దెబ్బలకు బొప్పికట్టిన తల ఎగరేసి అన్నాడు. 



ఆనంద్ స్వీట్స్ కొనేందుకు వెళ్ళాడు. 



“పెదనాన్న స్వీట్స్ కంటే ముందు నాకు ఒక విషయంలో నిజం తెలియాలి.. ”



ఏమిటి అన్నట్లు చూశాడు కేశవరెడ్డి. 



“నా వెంట పడ్డ వానర మూకను యే విధంగా మాన్పించారు.. ఆనంద్ ను అడిగితే మాట దాటేస్తున్నాడు..”



“ఆనంద్ ఒకట్రెండు మార్లు మంచి మాటగా వాళ్ళకు నచ్చచెప్పాడు, మాట వినలేదు. 



మన షాప్ లేన్లో గల అన్ని షాపుల ఓనర్స్ సంతకాలు తీసుకుని, మేయర్ వద్ద కెళ్ళి అసలు విషయం చెప్పాము. అంతే, మేయర్ గారు ఎలా నచ్చ చెప్పారో తెలియదు, అబ్బాయిలు జాగ్రత్త పడ్డారు. ”



“మేయర్ గారి అబ్బాయి వున్నందుకు ఒక రకంగా మేలే జరిగిందైతే.. ”



“ఎవరు వున్నా సరే, అట్లా అమ్మాయిలను యిబ్బంది పెడితే.. ఎవ్వరూ ఊరుకురు.. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల వరుకు వెళ్ళినా సందేహం లేదు. ”



“అవును, నిజమే.. ” అన్నది ప్రజ్ఞ. 



శంషాబాద్లోని అమ్మపల్లి వూర్లో శ్రీసీతారామచంద్ర స్వామి ఆలయంలో ప్రతీ నెలా పునర్వసు నక్షత్రం రోజున సీతారాముల కళ్యాణం జరుగుతుంది. ఆ శుభ సమయాన ప్రజ్ఞా ఆనంద్ల పెళ్లి జరిపించాడు కేశవరెడ్డి. 



ఇంటికి వచ్చి తల్లిదండ్రుల ఫోటోలకు దండం పెట్టి హృదయ విధారకంగా ఏడ్చింది. తండ్రి బాధ్యత వహిస్తున్న కేశవరెడ్డి ఓదారుస్తూ “ప్రజ్ఞా, ఏడవకు, నేను చూడలేను. ” అన్నాడే గానీ ఆతని దుఃఖం కూడా అరికట్ట లేక పోయాడు. 



అమ్మానాన్నల వియోగం తెలిసిన ఆనంద్ కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి. 
====================================================================ఇంకా వుంది..

[sri7869]

Good update

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 13


శ్రీవైష్ణోదేవి మహాకాళి, మహాసరస్వతి, మహాలక్ష్మి రూపాల్లో దర్శన భాగ్యం కల్గింది. వచ్చిన భక్తులందరకి పూజారి సిక్కాను బహుమానంగా ఇస్తున్నారు. మరొక ప్రక్కగా ఉన్న శిఖరం మీద ఒక పిండరూపంగా వున్న భైరవనాధుని ఆలయం దర్శించారు. 



దేవతల మహిమనో, ప్రకృతి మహత్తరమో అందరి మనసులు ఏదో హాయిని, ప్రశాంతతను పొంది వుల్లాసవంతంగా కొండను దిగ గలిగారు. 



>>>>>>>>>> 



అలసి వచ్చిన కొడుకు పృథ్వీధర్ కు అన్నం వడ్డించింది సౌభాగ్య. 



“అమ్మా, నాన్నగారిని కూడా రమ్మను. ఇద్దరమూ కలిసి భోజనం చేస్తాం. ” 



“నీ కోసం చాలా సేపు చూసి, యిక నీ ఆలస్యం భరించలేక భోజనం చేసేశారు. ” 



చివర్లో పెరుగన్నం వాయి రాగానే “ప్రజ్ఞ సుఖంగా కాపురం చేస్తున్నా, చేయక పోయినా; పిల్లల్ని, భర్తను కాదని నీ పైన దయతలచి నీ జీవితంలో వస్తుందని ఏమిటీ నీ ధైర్యం?”



“నా మనసు చెబుతున్నది, ప్రజ్ఞ తన మనసులో నాకొక ఉన్నతమైన స్థానాన్ని ఇచ్చిందని, తప్పదు కదా అని భర్తతో కాపురం చేస్తుందే తప్ప, నేనంటే, నా ప్రేమన్నా.. 



అది కాదులే; నాకు జరిగిన అన్యాయం తెలిస్తే ప్రజ్ఞ నాకు తోడుగా వస్తుంది, ఐ యాం షూర్. ”



“నీ లవ్ మేరేజ్, నీ విడాకులు సంగతి ప్రజ్ఞకు తెలియదు. అన్ని విషయాలు చెప్పిన తర్వాత గానీ ఆమె నిర్ణయం తెల్సుకో, తొందర పనికి రాదు. ” సౌభాగ్య ప్రస్పుటించింది. 



“అమ్మా, మనం ముగ్గురం అనుభవించిన నరకం, మానసిక బాధలు, నా ఒంటరితనం గురించి అంతా వివరంగా చెపుతాను. " రాత్రి బస్సులో హైదరాబాద్ ప్రయణమైనాడు పృథ్వీధర్. 



***



గేటు తీసుకుని లోపలికి వస్తు ఇంటి ముందున్న ఖాళీ స్తలంలో బ్యాడ్మింటన్ ఆడుకుంటున్న ఇద్దరు అబ్బాయిలను వుద్దేశించి ఆనంద్ గారు వున్నారా? అన్నాడు పృథ్వీధర్. 



ఆట మద్యలో ఆపి, “వున్నారు, మీరెవరు?” 



“నా పేరు పృథ్వీధర్. నేను డి. ఆర్. డి. ఎల్ లో వుద్యోగం చేస్తున్నాను. ”



ఇద్దరు అబ్బాయిల్లో ఒకతను ఇంట్లోకెళ్ళి ఆనంద్ ను వెంట తెచ్చాడు. తగురీత్యా స్వపరిచయం చేసుకొని, షేక్ హ్యాండ్ల తదుపరి ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టారు. 
 
హల్లోకి దారితీస్తూ, “ప్రజ్ఞా, మీ బావ వచ్చారు. ” కిచెన్ వరకు వినిపించాలని కొంచెం స్వరం పెద్ద చేసి చెప్పాడు ఆనంద్. 



హాల్ శుభ్రంగా వుంది. సోఫా చూపించి “కూర్చోండి” అంటూ ఎదురు సోఫాలో ఆనంద్ కూర్చున్నాడు. 



బ్యాడ్మింటన్ ఆట మానేసి అబ్బాయి లిద్దరూ త్రీసీటర్ సోఫాలో కూర్చున్నారు. 



“పెద్దబ్బాయి చాణక్య, ఇంజనీరింగ్ సెకండ్ ఇయర్ ఐ. ఐ. టి. చిన్నవాడు చాతుర్య, బికామ్ హనర్స్ మొదటి సెం., శ్రీరామ్ కాలేజ్ ఆఫ్ కామర్స్.. ఇద్దరూ డిల్లీలో చదువు తున్నారు. ” చాలా వినయంగా పృథ్వీధర్ కు నమస్కరించారు. 



ఇంత పెద్ద పిల్లలా ప్రజ్ఞకు, మనసులో అనుకున్నాడు. ఏది ఇంకా ప్రజ్ఞ బయటకు రాదే!



“ఈ రాక్స్ లోని ప్రైజులన్నీ మా పిల్లల చదువుల్లో, ఆటల్లో వచ్చినవే. ” చాలా సంతోషంగా ఆనంద్ చెబుతుంటే చిరాగ్గా వుంది. 



రాక్ లోని సితార్ కూడా చదువుల్లో, ఆటల్లో వచ్చినవేనా? సైంటిస్టు స్వగతంలోని ప్రశ్న. 



“వీరు సేఠ్జీ.. అంటూ ఈజీ చైర్ లో విశ్రాంతి తీసుకుంటున్న కేశవరెడ్డిని పరిచయం చేశాడు. 



పృథ్వీధర్ కొత్తగా పరిచయమైన సీనియర్ సిటిజెన్ కు నమస్కారం చేశాడు. 



“మీ చిల్డ్రన్” ఆనంద్ అడిగాడు. 



“ఇంకా లేదండీ. ”



“లేట్ మేరేజ్, లేట్ చిల్డ్రన్ కంటే అన్నీ టైమ్లి అయితే బెటర్. ”



ఈయనకేం తెల్సు నా బాధ! పృథ్వీధర్ చిరాకు గుణించుకుంటున్నది. 



చిరునవ్వుతో ప్రజ్ఞ మంచి నీళ్ళ గ్లాస్ పట్టుకొని వచ్చింది. 



దాదాపు ఇరవై ఐదు సంవత్సరాల తరువాత మరదల్ని చూస్తున్నాడు. వయసు తెచ్చిన పుష్టి తప్ప ప్రజ్ఞ అందం, కళ్ళలో మెరుపు అలాగే వున్నాయి. 



“బాగున్నావా బావ?” అంటూ ఆనంద్ ప్రక్కనే కూర్చుంది. 



“పెదనాన్నా, ఇతనే పృథ్వీధర్, మా అమ్మ అన్నయ్య కొడుకు, నాకు వరుసకు బావ అవుతాడు. ”



“ఓహో, అలాగా.. ” కేశవరెడ్డి వచ్చిన అతిధిని నఖశిఖ పర్యంతం చూశాడు. 



క్షణం పాటు పృథ్వీధర్ కు అర్థం కాలేదు. ప్రజ్ఞకు పెదనాన్న ఏమిటి, ఆనంద్ కు సేఠ్జీ ఏమిటి.. ఇవేం వరుసలు.. ఏదో తిరకాసు వుంది. 



అరగంట సేపు లోకాభి రామాయణం నడిచింది. కాఫీ, బిస్కట్స్ తీసుకున్నాడు. 



“మీరు వచ్చిన పనేమిటో చెప్పలేదు?’ ఆనంద్ అడిగాడు. 



“ఈ మధ్యనే నా భార్యతో విడాకులు తీసుకున్నాను. నాకొక మంచి తోడు కావాలి, మా పేరెంట్స్ కు ఇంటి భాద్యత వహించే కోడలు అవసరం. 



అందుకే సెకండ్ మేరేజ్ చేసుకోవాలని, మీకేమయినా తెల్సిన సంబంధాలు వుంటే.. ” కొంత నిజం మరి కొంత అబద్దం చెప్పాడు. 



“ఇంత చదువు కున్నారు, మంచి జాబ్. విడాకుల వరకు ఎందుకు లాగారు?” చాలా సేపటి వరకు మౌనం. 



ప్రజ్ఞ అన్నది “మీ బ్యాడ్మింటన్ అయిపోతే, వేరే గేమ్స్ లేవా? పెద్దవాళ్ళ మాటల మధ్యలో మీరేందుకు?” 



పిల్లలు మారు మాట్లాడక బయటికి వెళ్లి ఆట సాగించారు. థాంక్స్ అని కళ్ళతోనే పృథ్వి సైగ సమాధానం. 



“పెదనాన్నా, కూర్చొని చాలా సేపయింది, కొద్ది సేపు బెడ్ పైన పడుకోండి. ” ఆ డబల్ రోల్ ముసలాయన్ను చేయి పట్టుకొని బెడ్ రూమ్లోకి తీసుకెళ్లింది. 



బరువైన గొంతులో మాటలకు దారి దొరకటము లేదు. “ప్రతీ విషయంలో, ప్రతీ రోజు నన్ను డామినేట్ చేసేది. టూమచ్ సోషల్ గా వుంటున్ది, అత్తా మామలకు మినిమమ్ రెస్పెక్ట్ ఇవ్వదు. 



తన జీతం అంతా తన లావిష్ ఖర్చులకే, ఇంటికి అతిధుల వచ్చినా వంటి మీద సరిగ్గా బట్టలు కూడా వుండవు. అసలు వంటింటి ముఖమే చూడదు. ఎంతో సర్దు కోవాలని చూశాను, విసుగు తప్ప నాకేమీ మిగులలేదు. 



మ్యూచువల్ డీవోర్స్ అనగానే టక్కున ఒప్పేసుకుంది, ఇసుమంత కూడా విస్మయం లేదు. ” మరొక గ్లాస్ నీళ్ళు తాగాడు. 



“ఈ రోజుల్లో చాలా వరకు మాట్రిమోనల్ పెళ్లి సంబంధాలు చెలామణి అవుతున్నాయి. ఫేమస్ మాట్రిమోనల్లో రిజిస్టర్ చేయండి. ” ఆనంద్ సలహా ఇచ్చాడు. 



ప్రజ్ఞ మాట్లాడితే బావుండును. ఆనంద్ కళ్ళలో కారం జల్లి, పిల్లల్ని కొట్టి, ప్రజ్ఞను లేవనెత్తుకు పోవాలని తొందర. 



====================================================================
ఇంకా వుంది..

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 14



మనిషిలో వికృత బుద్దులు దూసుకుంటున్నాయి. ప్రజ్ఞా, నువ్వు నా దానివి. నా జీవితానికి ఏదో గ్రహణం పట్టి వదిలింది, ఇప్పుడు నేను మనస్ఫూర్తిగా నిన్ను కోరి వచ్చాను. పృథ్వి అంతరాత్మ ఘోషిస్తుంది. 



ప్రజ్ఞ "మా పిల్లల చదువులు మొదలైన రోజు నుండి మావారే ప్రతీ విషయంలోనూ శ్రద్ధ, క్రమశిక్షణ నేర్పించారు. ” 



ఎటో దిక్కులు చూస్తున్నాడు అతిధి. 



పృథ్వీధర్ మనసు విప్పి మాట్లాడ లేక పోతున్నాడని, ప్రజ్ఞ ఆనంద్ని బయటకు వెళ్ళమని సైగ చేసింది. ఆనంద్ బాడ్మింటన్ ఆడుకుంటున్న పిల్లల్ని పిల్చుకొని మేడ పైన స్టడీ రూమ్ వైపు వెళ్లారు. 



స్త్రీ తలచుకుంటే ఇంటా, బయటా ఎలాటి వాతావర్ణణాన్ని ఐనా సృష్టించ గలదు. కావాలను కుంటే యుద్దం, లేదంటే శాంతి ప్రకటించే చాకచక్యం గల నేర్పరి మహిళ!
 
ప్రజ్ఞా, పృథ్వీధర్ హాల్లోనే కూర్చున్నారు. 
 
మళ్ళీ మళ్ళీ రావటం కుదరదు. ఇప్పుడే తను వచ్చిన పని చెప్పాలి.. ఒక ఇల్లాలిగా ఇల్లు చక్కపెట్టుకునే ప్రజ్ఞ, నా ప్రేయసిలా నాతో శాశ్వతంగా నాకోసం ఒక కొత్త జీవితాన్ని ఒప్పుకుంటుందా? 



పొలం గట్టు కలలు కదిపితే సరి, ప్రజ్ఞ హృదయం కనబడుతుంది. ఏమాట కామాట ఆనంద్ ముందు నేనెంత హాండ్సమ్ గా వుంటాను. 



పృథ్వి ఆలోచనలకు కళ్ళెం పడ్డది. “అత్తా మామలను ఈ సారి వచ్చేప్పుడు తీసుకునిరా, మా ఆడపడుచులకు పెళ్లి సంబంధాలు గురించి బాగా తెలుసు. వాళ్ళు ఏదైనా మంచి సంబంధం చూసి నీ కాపురం నిలబడేలా చూద్దాం. ”



“ప్రజ్ఞా, ఆనంద్ ముందు చెప్పలేనిది, నీతో మాత్రమే చెప్పే ముఖ్య విషయం ఒకటుంది. ” 



ఏమిటన్నట్టు చూసింది. 



“కోపం తెచ్చుకోవద్దు మరి. ”



“లేదు బావా, నాకు కోపం, పగ, ఈర్ష్య యిలాటివి ఎవరి మీద లేవు, రావు కూడా, ఎలాంటి సందేహం పెట్టుకోక చెప్పు. ”



“ఆనంద్ వస్తే టాపిక్ మార్చాలి. ” పృథ్వీధర్ ఆర్తన. 



“ముందు మొదలు పెట్టు. ”



“ప్రజ్ఞా, నేను ఓడిపోయను. దెబ్బ తిన్నాను, నా మనసు పూర్తిగా చితికి పోయినది, మిగిలన జీవితమయినా తృప్తిగా బతకాలంటే.. అంటే.. నువ్వు నాకు తోడుగా వుండాలి. 



నా విషయం సరే, ఈ రోజు కూడా అమ్మానాన్నలు నిన్ను కోడలిగా చేసుకోనందుకు నిధి కోల్పోయినట్టు బాధ పడుతున్నారు. ఆనంద్ ను వదిలేసి నాతో వచ్చేయ్. 



నిన్ను అణువంత కూడా కష్ట పెట్టాను. మహారాణివై రాజ్యం చేద్దువు, ప్లీజ్.. 



నీ సహచర్యంలో నా ఈ దౌర్భాగ్యపు బావను చక్క దిద్దవా..” చిన్న స్వరంతో కేవలం ప్రజ్ఞకు మాత్రమే వినిపించేలా హృదయ వేదన వ్యక్త పరిచాడు. 



ప్రజ్ఞ మహా మేధావిలా వింటూ వున్నది. తిట్టి, అరిచి బయటికి గెంటలేదు. 



మళ్ళీ అన్నాడు “నువ్వు గానీ నాతో రాక పోతే; ఒకే. కానీ నాకోసం వేరే సంబంధాలు చూసే పెత్తనం తీసుకోవద్దు. ఇలాగే నీ జ్ఞాపకాలతో.. ” 



చెప్పాల్సిన మాట చెప్పాడు. ఇప్పుడు చాలా రిలీఫ్ గా వుంది. కానీ వినాల్సిన జవాబు సస్పెన్స్; ఏదో తమాషా.. కొత్త ఫీలింగ్! 



“బావ, నా సంసారంలో నాకు ఏం తక్కువైందని నేను నీ వెంట రావాలి. నా వైవాహిక జీవతంలో ఏ ఒక్క రోజు కూడా మా వారు నన్ను బాధపెట్టలేదు, హింసించలేదు. 



నీ గురించి కూడా తెల్సు, అయినా ఎన్నడూ అనుమానించలేదు, వేధించలేదు, ఆనంద్ ఫ్యామిలీ వాళ్ళందరూ నన్ను అపురూపంగా చూస్తారు. ”



పృథ్వీధర్ వినాలనుకున్నది వేరు. 



“సూపర్ మార్కెట్ బిసినెస్ చూస్కుంటు, పిల్లల పెంపకం, చదువులు, మావారి సహృదయత, పసిపిల్లల బాల్యంలోని ముద్దు చేష్టల ఆనందంలో నా మనసు నుండి నువ్వు పూర్తిగా సమసిపోయావు. ”



ఎంత చెవులు రిక్కరించి విన్నా, వినసొంపు మాటలు లేవు పృథ్వీధర్కు. 



“భార్యగా, తల్లిగా అన్ని కోణాల్లో మా దాంపత్యం సుఖసంతోషాలతో వుంది. మా భాగ్యానికి పిల్లలు క్రమశిక్షణలో, విద్యలో మంచి దారిలోనే వున్నారు. 



మావారు నాకు కనిపించే దేవుడు. ”



ప్రజ్ఞ యిచ్చే లెక్చర్ బోరు కొడుతున్నది. 



“మనం సుఖపడటం అనేది మన ఆలోచనల మీద ఆధార పడి వుంటుంది. అంతేగానీ సైన్సు ల్యాబ్ లో మాదిరి ఏదో ఘన పదార్థానికి మరేదో ద్రవ పదార్థం కలిపితే ఇంకేదో వాయు పదార్థం ఏర్పడుతుందని జీవితాన్ని అదే పంధాలో నడవాలంటే కుదరదు. 



మనిషిని మనిషిగా దగ్గరకు తీసి ఆప్యాయత పంచుకుంటే బంధం నిలుస్తుంది. 



నేను కాకుంటే వేరే ఎవరినో పునర్వివాహం చేసుకోను అనే మూర్ఖత్వపు మాటలు మానేయి. అయినా, నీ జీవితం నీ ఇష్టం. ”



“ఓకే, నేను వెళ్తాను. ” లేచాడు. 



“నీతో నేను రావాలని, వస్తానేమో అనే ఆశ, కాదు, నీ పిచ్చి వూహ ఇతర ఏ వివాహిత స్త్రీ పట్ల రానీకు, వచ్చాయంటే నీలో అనారోగ్యం చోటు చేసుకున్నట్లే.. ”



ప్రజ్ఞ కూడా లేచి నిలబడింది. 



“రాత్రి భోజనం చేసి వెళ్ళు. ”



“వద్దు, నేను వెళ్ళాలి. ” 



“బావా! మా వారితో చెప్పి వెళ్ళు. ”



“నువ్వు దేవుడనే వ్యక్తి నాకు దయ్యం లాగా కనబడుతుంటే ఎలా చెప్తాను. ”



“ఇదే నీ తప్పు, ప్రతీ వ్యక్తిని నెగిటివ్ గా చూస్తావు, అయినా యిలా కలుస్తున్నట్టూ అత్తకు మామకు తెల్సా?”



“తెల్సు, నేను వాళ్ళ నుండి ఎప్పుడూ ఏదీ దాచలేదు. ”



“ఎవరో ఒక వ్యక్తి వచ్చి సౌభాగ్యత్తను అన్నీ వదిలేసి తనతో వచ్చేయమంటే, ఆ వ్యక్తి సుఖసంతోషాల కోసం వెళుతుందా?” చురక తగిలించింది. 



“ఎక్కువగా మాట్లాడకు, మాటలు మంచిగా రానీయి, మా అమ్మను చీప్ చేస్తావా?” ముక్కు మీది కోపం నోటంట పలికింది. 



“నేనెమన్నాను, ఇక్కడ చీప్ ఏమిటీ? మావారిని నువ్వెలా విలన్ అనుకుంటున్నావో, అలాగే మా పిల్లలు కూడా నిన్ను అలాగే అనుకుంటె.. కానీ అనుకోరు, మేము అందరి గురించి మంచిగానే ఆలోచిస్తాము. ”



బుర్ర వేడెక్కి, తిరస్కారాన్ని ఎదుర్కునే ఓపిక లేక పృథ్వీ లేచి బయటకు నడిచాడు. 



====================================================================
ఇంకా వుంది..

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 15



 “మన సూపర్ మార్కెట్ లాభాల వలన ముందుకు సాగుతున్నాము కానీ రెడీమేడ్ బట్టల వ్యాపారములో అంతగా అభివృద్ది లేదు. అన్ని రంగాల్లోనూ పోటీ పెరిగి పోయింది. ఏమైనా చేయాలి.” ఆనంద్ ఖాతా పుస్తకాల తనిఖీ పిమ్మట ఆలోచించ సాగాడు. 



“ఫ్యాషన్ డిజైనింగ్ ట్రైనింగ్ వున్న స్టాఫ్ కావాలి” ప్రజ్ఞ సలహా ఇచ్చింది. 



“అదొక్కటే కాదు, కొంత పబ్లిసిటీ కూడా పెంచాలి. బ్యాంక్ లోన్ తీసుకుని, ధైర్యం చేద్దామా?” బిజినెస్ పెంపుదలకు ప్లాన్ వేశాడు. 



“న్యూస్ పేపర్ ప్రకటన యిద్దాము. కుదర లేదంటే, బ్యాంక్ లోన్ గురించి ఆలోచిద్దాం.” 



భార్య అంచనా మేరకు రెడీమేడ్ బట్టల వ్యాపారం ముందడుగు కోసం పలుకుబడి వున్న దిన పత్రికల్లో బుటిక్ అభివృద్ది కొరకు ప్రకటించారు. 



***



భోజనాలానంతరము "పెదనాన్న, బట్టల వ్యాపారం కొంత మార్పులతో కొత్తగా మార్చాలను కున్నాం, ఏదైనా మంచి పేరు చెప్పండి…." అందిప్రజ్ఞ.



కేశవ రెడ్డి కొద్ది సేపు ఆలోచించి 'కల్పతరువు' అన్నాడు.



నిర్దారణ జరిగింది



>>>>>>>>>> 



ఇంటికి దగ్గర్లోని కాలేజ్లో జ్వాలను జాయిన్ చేసింది సత్యలీల.



“మన ఇంటికి దగ్గరగా వుండాలి అని బిజినెస్ పెట్టుకోవద్దు. మనం వుండేది బర్కత్పురా, నీ స్థలంలో బుటిక్ పెట్టాలనుకున్నది బంజారాహిల్స్. 



కొత్తగా బిల్డింగ్, ఇన్ఫ్రాస్ట్రక్చర్, మార్కెటింగ్ అంటే చాలా యిబ్బందులు ఎదుర్కోవాలి. 



నా సలహా ఏమిటంటే, ఆల్రెడీ ఎస్టాబ్లిష్ అయిన బుటిక్ ఎన్నుకొని కొంత మన వంతు డబ్బు, శ్రమ పెట్టి బిజినెస్ మొదలు పెడితే సబబు.” వదిన జగదాంబ తన మనసులోని మాట చెప్పింది. 



సత్యప్రకాష్ చలోక్తి "అంబ పలుకు జగదాంబ పలుకు…" 






దిన పత్రికలో వెలువడ్డ కుట్లు అల్లికలకు సంబంధించిన ప్రకటనలన్నిటికీ సత్యలీల జవాబు యిస్తున్నా, తృప్తికరమైన నిర్ధారణ చేసుకోలేక పోతున్నది. 



అన్వేషణ ఆగక మానదు. జాతీయ దినపత్రికల కంటే ప్రాంతీయ దినపత్రికల ద్వారా వెలువడ్డ బడీచౌడి 'కల్పతరువు' ప్రకటనకు అచల, సత్యలీల హాజరు అయ్యారు. 



వచ్చిన అప్లికేషన్స్ అన్నిటిలోకి సత్యలీలకు అవకాశం లభించింది. 



………



కొత్త బిజినెస్కు సంబంధించిన నోట్ తయారు అయింది. అందులోని కొన్ని ముఖ్యాంశాలు : 



“వ్యాపార పెట్టుబడి ప్రజ్ఞా, సత్యలీల వంతు. 



మౌలిక సదుపాయాలు, స్తలమూ ఆనంద్ సమకూర్చాలి. 



ముడి సరుకు కొనుగోలు, అమ్మకపు పర్యవేక్షణ అచల, సత్యలీల జాబితాలోకి వచ్చాయి. 



ప్రస్తుత ఫాషన్ డిజైన్స్, కస్టమర్స్ అవసరాలను సమన్వయంతో శిక్షణ పొందిన ప్రజ్ఞ; శిక్షణ లేకున్నా ప్రతిభ గల అచల బాధ్యత వహించాలి.”



వీరందరికి సాయంగా శిక్షణ గల టైలరింగ్ నిపుణులు కొందరు ప్రోరేటా బేసిస్ ఉద్యోగ భృతి పొందారు.



అందంగా నిర్మించిన గాజు తలుపుల షోరూమ్ను చాణక్య, చాతుర్య తాత కేశవరెడ్డిగారిని చెరొక ప్రక్క పట్టుకొని దీపారాధన చేయించి, ప్రారంభోత్సవము జరిపించారు.



ఎల్లప్పుడూ జనసందోహం కల్గిన చోట అనతి కాలంలోనే ప్రచార వ్యవస్త ప్రజల్లో ప్రకాశించింది కల్పతరువు.



====================================================================
సమాప్తం

[sri7869]

Superb story