13-08-2022, 06:42 AM
Now Ravi has also joined the race of men behind gayatri. Gopal will be seeing the adventures of Gayatri as a ghost and feel that its good that he died.
Xossipy
›
Sex (Mirchi) Stories
›
Tamil Sex Stories
›
வான்.விஷ்ணு கதைகள்
Incest கடனால் கை மாறிய காயத்ரி
Incest கடனால் கை மாறிய காயத்ரி
Indian Private Cams | Porn Videos: Recently Featured XXXX | Most Popular Videos | Latest Videos | Indian porn sites Sex Stories: english sex stories | tamil sex stories | malayalam sex stories | telugu sex stories | hindi sex stories | punjabi sex stories | bengali sex stories
|
Incest கடனால் கை மாறிய காயத்ரி
|
13-08-2022, 10:14 AM
66. ரவி (பகுதி 2)
அம்மா என் மேல் படுத்து சாய்ந்து ஜன்னலை திறந்து விட்டாள் கப்போர்ட் அருகில் சென்று குனிந்து துண்டு தேடி எடுத்து தோள்களில் போட்டுகொண்டு பாத் ரூம் சென்று உள்பக்கம் தாப்பாள் போட்டுகொண்டாள் இதுவரை கண்களை மூடி தூங்குவது போல நடித்து கொண்டிருந்த நான் இப்போது சுறுசுறுப்பானேன் குப்புற படுத்திருந்த நான் திரும்பி மல்லாந்து படுத்தேன் இடுப்புவரை இருந்த போர்வையை இழுத்து நல்லா முழு உடம்பும் மறையும் அளவுக்கு போர்த்திக் கொண்டேன் அப்படியே மார்ச்சரியில் வெள்ளை துணியால் சுற்றி வைத்து பிணத்தை படுக்கவைத்து இருப்பது போல எந்த அசைவும் இல்லாமல் போர்வைக்குள் படுத்து இருந்தேன் இன்று கரண்ட் கட் என்பதால் ரொம்ப வேர்க்க ஆரம்பித்தது என்ன பண்ண.. சில துன்பங்களை சகித்து கொண்டால் தானே இன்பத்தை அடைய முடியும் அந்த ஒரு சில இன்ப நிமிடங்களுக்காக இந்த போர்வைக்குள் வியர்வையோடு அடைபட்டு கிடப்பது ஒன்றும் பெரிய விஷயமில்லை போர்வைக்குள் கும் இருட்டு ஆனால் ரெண்டே ரெண்டு வெளிச்ச ஒளிகள் போர்வைக்குள் ஊடுருவி வந்ததை பார்த்தேன் ஆம் நான் என்னுடைய போர்வையின் மேல் பகுதியில் ஒரு சின்ன கடுகு சைஸ்க்கு இரண்டு ஓட்டைகள் போட்டு வைத்து இருந்தேன் போர்வையை இழுத்து தலைவரை போர்த்திக்கொள்ளும் போது சரியாக அந்த கண்ணுக்கு தெரியாத இரண்டு ஓட்டையும் என் கண்களுக்கு நேராக இருக்கும்படி அட்ஜஸ்ட் செய்து கொண்டு போர்த்திக்கொள்வேன் இப்போது வெளியே இருந்து பார்ப்பவர்களுக்கு நான் உடம்பு முழுவதும் தலைவரை இழுத்து போர்த்திக்கொண்டு ஆழ்ந்து தூங்குவது போல தான் தெரியும் போர்வையில் இருக்கும் அந்த கடுகு சைஸ் ஓட்டை உற்று பார்த்தால் கூட யாருக்கும் தெரியாது ஆனால் போர்த்திக்கொண்டு படுத்திருக்கும் எனக்கு அந்த ஓட்டை வழியாக இந்த உலகமே தெரியும் சாரி சாரி.. அந்த பெட் ரூம் முழுவதும் தெரியும் டிக் டிக் டிக் டிக் என்று நொடிகள் கரைந்து கொண்டு இருந்தது நான் போர்வைக்குள் வியர்வையில் குளித்து கொண்டிருந்தேன்.. அம்மா குளித்து முடித்து வரும் வரை காத்திருந்தேன் ச்சே இந்த கரண்ட் மட்டும் போகாமல் இருந்திருந்தால் ஓரளவுக்கு போர்வை போர்த்தி இருந்தாலும் காற்றோட்டமாக தான் இருக்கும் ஆனால் இதுபோல கரண்ட் போகும் நாட்களில் இப்படி வியர்வையில் நனைந்தபடி காத்திருக்க வேண்டிய ஒரு சூழ்நிலை இதெல்லாம் எதற்கு.. எல்லாம் அதுக்கு தான் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் டிக் கடிகார முள் சத்தத்தை விட என்னுடைய நெஞ்சு படபடப்பு வேகவேகமாக அடித்து கொண்டிருந்தது இதோடு எனக்கு 1,00,000 தடவைக்கு மேல் ஏற்பட்டிருக்கும் அனுபவம் ஆனாலும் ஒவ்வொரு முறையும் ஏதோ புதுசாக நடக்க போவது போலவே என் ஹார்ட் பீட் அடித்து கொண்டு தான் இருக்கும் டொக் அம்மா பாத் ரூம் கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது நான் கண்களை நன்றாக விரித்து வைத்து கொண்டு பார்த்தேன் அம்மா குளித்து முடித்து ஈரமாக பாவாடை மட்டும் மார்புவரை கட்டிக்கொண்டு தொடைகள் தெரிய கவர்ச்சியாக பெட் ரூம்முக்கு நடந்து வந்தாள் நான் அம்மாவின் அந்த கவர்ச்சி கோலத்தை போர்வைக்குள் இருந்து லைவ் ஷோ போல நேருக்கு நேர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன் அம்மா எப்போதும் பாவாடையை மார்பில் கட்டமாட்டாள் சும்மா லூசாக மாட்டிக்கொண்டு மார்புவரை முன்பக்கம் இறுக்கி பிடித்து கொண்டு தான் வருவாள் அந்த கோலத்தில் காயத்ரி அம்மாவின் ஈரமான ஷோல்டர்கள் பளபளத்தது அம்மா உடம்பு.. பாவாடை போர்த்திய ஆல்வா துண்டு போல இருந்தது கால் பாதங்களின் ஈரம்.. அவள் கெண்டைக்கால் பளபளப்பு.. ஐயோ என்னவென்று சொல்வது முட்டிக்கு மேல் பாவாடை தூக்கி இருந்ததால் அவள் பெரிய வெள்ளை தொடைகளின் ஆரம்பம் ஐயோ என்னால் வர்ணிக்கவே முடியவில்லை இதை எல்லாம் என்னை போல நீங்களும் ஒரு போர்வையில் ஓட்டை போட்டு போர்த்தி கொண்டு படுத்து கொண்டு ட்ரெஸ் மாத்தும் காட்சிகளை பார்த்திருந்தால் மட்டும் தான் என் அனுபவங்களையும் எனக்கு ஏற்பட்டு கொண்டு இருக்கும் கிளுகிளுப்பு உணர்வுகளையும் புரிந்து கொள்ள முடியும் வீல்ல்ல்ல்ல் என்று கிச்சனில் குக்கர் விசில் அடித்தது அம்மா அப்படியே பாவாடையின் முன்பக்கம் மார்போடு இறுக்கி பிடித்து கொண்டு கிட்சன் நோக்கி ஓடினாள் ஐயோ அப்படி அவள் ஓடும் போது லூஸ் பாவாடையில் அம்மாவின் குலுங்கும் குண்டிகளின் அழகு இருக்கே.. அப்பப்பா சொல்ல வார்த்தைகள் கிடையாது அவ்ளோ செக்சி குண்டு குண்டு குண்டிகள் காயத்ரி அம்மாவுக்கு ஸ்டவ் ஆப் பண்ணி விட்டு.. குழம்பை அந்த பாவாடை கோலத்திலேயே கிண்டி விட்டு மீண்டும் பெட் ரூம் வந்தாள் கண்ணாடி முன் நின்றாள் சரியாக என் தலைமாட்டுக்கு நேராக கண்ணாடி இருந்தது நான் படுத்து இருந்து பார்க்கும் ஆங்கிள் பிரகாரம் அம்மாவின் உருவம் பாட்டம் ஆங்கிள் வியூவ்வில் தெரிந்தது அதாவது அந்த ஸீன் முழுவதும் கேமராவை கட்டில் மேல் வைத்து சீலிங் போக்கஸ் பண்ணி எடுத்தால் எப்படி இருக்கும் அப்படி இருந்தது நான் பார்க்கும் காட்சிகள் நீங்களும் என்னோடு போர்வைக்குள் படுத்திருந்து ஓட்டை வழியாக பார்ப்பது போல கற்பனை பண்ணி கொள்ளுங்கள் நண்பா அம்மா பாவாடையை வயிறு வரை இறக்கி விட்டாள் கொஞ்சம் ஈர உடம்பாக இருந்ததால் பாவாடை அம்மா வயிற்றை ஒட்டிக்கொண்டு அப்படியே ஏதோ ஒரு பெலன்ஸோடு நின்று கொண்டிருந்தது இதுமட்டும் குளிக்காமல் பாவாடையை இப்படி விட்டிருந்தால் கண்டிப்பாக அவள் வயிற்றில் இப்படி லேசான கிரிப்பில் நின்றிருக்காது அவிழ்ந்து விழுந்து அம்மாவின் அம்மண தரிசனத்தை காட்டி இருக்கும் ஈரம் செய்த புண்ணியத்தில் பாவாடை அம்மா உடம்பில் அரைகுறையாய் ஒட்டிக்கொண்டு இருந்தது காயத்ரி அம்மா பாவாடையை தன் வயிறு வரை இறக்கி விட்டதும் அம்மாவின் அழகு முலைகள்.. நான் தினம் தினம் ரசிக்கும் முலைகள் என் கண்களுக்கு விருந்து படைத்தது அம்மாவின் முலைகளை எத்தனை முறை பார்த்தாலும் இன்பம் தான்.. காமம் தலைக்கு ஏறியது அம்மா முலைகள் மல்கோவா மாம்பழம் போல அப்படியே மஞ்சளும் சிகப்பும் கலந்த மாம்பழ கலரிலேயே இருந்தது வட்டமாக கொஞ்சம் கூட தோய்வில்லாமல் தண்ணீர் அடைத்து வைத்த சாப்ட் பந்துகள் போல இருந்தது அம்மா முலைகளில் பெரிய பெரிய கருவட்டங்கள் கருப்பு என்று சொல்லமுடியாது.. அவள் உடல் வெண்மைக்கு ஏற்ற கொஞ்சம் டார்க் ப்ரவுன் வட்டம் என்று சொல்லலாம் வண்டி சக்கரத்தில் இருக்கும் கருப்பு மை போல அம்மா முலைகளில் இருந்த டார்க் ப்ரவுன் சக்கரம் சின்ன சின்ன டெக்ச்சர் டிசைன் நிறைந்ததாய் இருந்தது இவ்ளோ கிளோஸப்பில் பார்க்கும் தரிசனம் அவங்க செல்ல மகனான எனக்கு மட்டுமே இப்படி ஒரு பாக்கியம் கிடைத்து இருக்கிறது அந்த வண்டிச்சக்கரத்தின் நடுவே இன்னும் டார்க் பிரவுன் நிறத்தில் நீட்டி நின்றது போல முலை காம்புகள் அந்த காலைநேரத்து குளிரில் இன்னும் விடைத்து கொண்டு இரண்டு காய்ந்த திராட்சையை வண்டிச்சக்கர கரு வட்டத்தில் ஒட்டி வைத்தது போல எடுப்பாக நின்றது சின்ன வயதில் எத்தனை முறை அம்மாவின் இந்த முலை காம்புகளை கடித்து கடித்து பால் சப்பி இருப்பேன் அவளே விரும்பி எனக்கு மாற்றி மாற்றி தாய்ப்பால் கொடுத்து இருப்பாள் அம்மா மடியில் படுத்து கொண்டு எப்படியெல்லாம் எக்கி எக்கி கன்றுக்குட்டி தாய் பசுவிடம் முட்டி முட்டி பால் குடிப்பது போல குடித்து இருப்பேன் இப்படியே டெயிலி அம்மாவின் முலை காம்பு தரிசனத்தை பார்த்து கொண்டு இருக்கிறோமே தவிர என்று நான் மீண்டும் அம்மாவின் முலைகளில் வாய் வைத்து பால் சப்பும் அதிஷ்ட நாள் வரும் என்று ஏங்கி ஏங்கி காத்திருந்தேன் அம்மா துண்டு எடுத்து தன்னுடைய ஈரம் படிந்த கைபுஜங்கள் இரண்டையும் துடைத்தாள் அவள் முலை மாம்பழங்கள் குலுங்கியது அவள் அகன்ற பெரிய முதுகில் படர்ந்திருந்த தண்ணீர் துளிகளை துடைத்தாள் காயத்ரி அம்மா அப்படி எக்கி எக்கி பின்பக்கம் கைகள் உயர்த்தி துடைக்கும்போது இன்னும் அவள் முலைகள் குலுங்கி இன்னும் நிமிர்த்து கம்பீரமாக நின்றது அப்படியே அவள் இரண்டு பக்க அக்குள் ஈரத்தை துடைத்தாள் முலைகள் இரண்டையும் மாற்றி மாற்றி ஸ்லொவ்வாக மென்மையாக சாப்டாக துடைத்தாள் முலைகளின் அடிப்பகுதியை துடைத்தாள் அப்போது முலைகளை அவளாகவே கைகள் வைத்து தூக்கி கொண்டு துடைக்கும்போது யாருக்கோ.. வா வா வந்து என் முலைல பால் சப்பு என்று அழைப்பு விடுவது போல நெஞ்சை நிமிர்த்தி முலைகளை எக்கி காட்டுவது போல இருந்தது அம்மா பால் எனக்கு தான் எனக்கு தான் என்று சொல்லிக்கொண்டேன் வயிற்றின் ஈரத்தை துடைத்தாள் என்னப்பா பார்த்துட்டியா.. என்று மிக மிக லேசான.. மைக்ரோ டெசிபல் மிக சின்ன சத்தத்தில் பக்கத்துக்கு அபார்ட்மெண்ட் தாத்தா யாரையோ கேட்பது போல என் காதில் கேட்டது அந்த சத்தம் கண்டிப்பாக அம்மாவுக்கு கேட்டு இருக்காது ஆனால் நான் என் காதுகளை தீட்டிக்கொண்டு தினம் தினம் அம்மாவின் ஒவ்வொரு அசைவுகளின் சத்தத்தையும் துல்லியமாக ஆராய்ச்சி செய்து கொண்டிருப்பதால் எனக்கு மட்டும் அவர் பேசும் சத்தம் கேட்டது ம்ம்.. இல்ல என்று அந்த யாரோ என்ற புது நபர் தடுமாற்றத்துடன் பயத்துடன் பக்கத்துக்கு பிளாட் தாத்தாவுக்கு பதில் சொல்வது போல இருந்தது அம்மா இடுப்பு மடிப்பு பக்கம் இருந்த தண்ணீர் துளிகளை துடைத்தாள் பேங்க் பேப்பர் குடுக்க வந்தேன்.. என்று சொல்லும் மெல்லிய சத்தம் கிசுகிசு என்று என் காதில் விழுந்தது அம்மா இப்போது தன் பாவாடையை இடுப்பில் கட்ட ஆரம்பித்தாள் ஒரு செக்கெண்ட் தான் அந்தக்காலத்து பாவாடை நாடா போல எல்லாம் கிடையாது பம்பரம் சுற்றுவது போல வயிறு முழுவதும் சுற்றி முடிச்சி போட்டுக்கொள்ள.. இது மார்டன் டைலர் தைத்து கொடுத்த சைடு ஹூக் வைத்த மார்டன் பாவாடை சைடுகொக்கியை மாட்டிவிட்டு பாவாடையை கொஞ்சம் இடுப்பில் அட்ஜர்ஸ்ட் செய்து சரிசெய்து கொண்டாள் அம்மா அப்போதும் அம்மாவின் முலைகள் லேசாய் குலுங்கியது ஜாக்கெட் இல்லாமல் சுதந்திரமாக குலுங்கும் அம்மாவின் முலைகள் எப்போதுமே கவர்ச்சியான அழகு தான் சரி தம்பி என்கிட்டே குடுத்துட்டு போங்க.. அவங்க கதவு திறக்கும் போது நான் குடுத்துக்குறேன். என்று அந்த புது மனிதனிடம் இருந்து பக்கத்து வீட்டு தாத்தா பேப்பர் கவர் வாங்கும் சத்தம் துல்லியமாய் கேட்டது இப்படி வெளியே நடக்கும் சம்பாஷணைகள் எனக்கு இவ்வளவு துல்லியனாய் கேட்டதுக்கு காரணம் நான் திறந்த ஜன்னல் ஒட்டி படுக்கையில் படுத்திருந்ததால் தான் அம்மா அப்படியே என் பக்கம் திரும்பினாள் அம்மா கழுத்தில் 3 தங்க சங்கிலிகள் மின்னியதை கவனித்தேன் அம்மா கழுத்தில் இருந்த செயின்களை பார்த்தபோது எனக்கு பிக் பாஸ் ஏதோ ஒரு சீசனில் வந்த சம்யுக்தா செய்யின் தான் நியாபகம் வந்தது அவள் தான் கழுத்தில் டிசைன் டிசைனாக 2-3 செயின்கள் போட்டு கவர்ச்சியாக அசத்துவாள் அதே கவர்ச்சி அம்மாவின் கழுத்தில் இப்போது நான் பார்த்தேன் அம்மாவின் அழகிய முலைகளுக்கிடையே அப்பா கட்டிய தங்க தாலி தொங்கியது நல்ல பெரிய ஸ்ட்ராங் தாலி எந்த ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலையிலும் அடகு கடைப்பக்கம் மட்டும் தஞ்சம் புகுந்து விடாத தங்க தாலி அதை விட சின்னதாய் அம்மா சமீபத்தில் முதல் சம்பளம் வாங்கிய அன்று வாங்கிய லேட்டஸ்ட் மாடல் தங்க சங்கிலி நானும் அப்போது கேரளா ஜிவல்லர்ஸ் நகை கடைக்கு கூட போய் இருந்தேன் அதனால் அந்த தங்க செய்யின் பற்றி எனக்கு நன்கு பரிட்சயமாய் இருந்தது அதை விட சின்னதாய் 3வது ஒரு மேலீஸ் தங்க செய்யின் ஒரு சிலுவை டாலர் அதில் தொங்கியதை பார்த்து அதிர்ந்தேன் இது எப்போ அம்மா வாங்கினாள் அதுவும் சம்மந்தம் இல்லாமல் ஏன் சிலுவை தொங்குகிறது என்று யோசித்தேன் அம்மா நான் படுத்து இருந்த பெட் மேல் ஒரு காலை தூக்கி பரப்பி நின்றாள் அப்படியே ஒரு ஒண்ணாம் நம்பர் பச்சை தேவடியா கஸ்டமர்களுக்கு கால் விரித்து.. தொடைகளை விரித்து கொண்டு நிக்கும் பொசிஷன் அது !
13-08-2022, 11:55 AM
Super nanba intha leve naal la unga kita erunthu neraya update eathirpakrom kathaila neraya characters varthu elarum eva mela verila erkaing elarkum okra chance kedaikuma?
13-08-2022, 01:30 PM
(08-08-2022, 08:39 PM)Vinothvk Wrote: Who is ராஜேஷ் குமார் what's his novel nanbaa ராஜேஷ்குமாரைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ள கீழே படியுங்கள் .. நேர்காணல் எழுத்தாளர் ராஜேஷ்குமார். 51 ஆண்டுகளுக்கு முன் 'உன்னை விட மாட்டேன்' என்று பேனாவைப் பிடித்தார் ராஜேஷ்குமார். அதுமுதல் எழுத்து அவரை விடாமல் இறுகப் பற்றிக்கொண்டுவிட்டது. இன்றளவும் தமிழின் முன்னணி எழுத்தாளராகக் கதை, கட்டுரை, நாவல், தொடர்கதை என்று அடித்து விளாசிக் கொண்டிருக்கிறார். 1500க்கும் மேற்பட்ட நாவல்கள், 2000க்கும் மேற்பட்ட சிறுகதைகள் என்று ஸ்கோர் தொடர்கிறது. தனது எழுத்துச் சாதனைக்காகத் தமிழக அரசின் கலைமாமணி விருது உள்பட பல்வேறு விருதுகளும் பெற்றவர். இவர் எழுதாத இதழ்களே இல்லை. தனது தொடர்கதைகளால் பல பத்திரிகைகளின் விற்பனை அதிகரிக்கக் காரணமாக இருந்தவர். புதிதாக ஆரம்பிக்கும் ஒவ்வொரு தமிழ் இதழும் ராஜேஷ்குமாரிடம் கதை கேட்டு வாங்கிப் பிரசுரிப்பது வழக்கம். க்ரைம் கதைகளை ஸ்டெம் செல், உடலுறுப்பு தானம், அணுவியல், க்ரோமோசோம் என்றெல்லாம் புதிய பல விஞ்ஞான விஷயங்களை இணைத்து எழுதுபவர். வாருங்கள், அவரோடு பேசலாம்... ★★★★★ கே: எழுதவேண்டும் என்ற உந்துதல் எப்போது ஏற்பட்டது? ப: அது 1968ம் ஆண்டு. கோவை அரசுக் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். எங்கள் தமிழ்ப் பேராசிரியர் கல்லூரி ஆண்டு மலருக்கு ஒரு கதை எழுதிக் கொடுக்கும்படி வகுப்பு மாணவர்களைக் கேட்டுக்கொண்டார். சக மாணவர் ஒருவர், "சார், இவன் நல்லாக் கதை எழுதுவான்" என்று என்னை மாட்டிவிட்டார். ஒரு கதையை எழுதி ஆசிரியரிடம் கொண்டுபோய்க் கொடுத்தேன். அதைப் படித்துவிட்டு ஆசிரியர், "மிக அருமை" என்று சொன்னார். அது எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தது. அந்த நேரத்தில் கோவை மாலைமுரசில், 'முரசு மலர்' என்ற தலைப்பில் வாராவரம் ஓர் அறிமுக எழுத்தாளரின் சிறுகதையை வெளியிட்டு அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். அதில் வெளிவரும் கதைக்கு 10 ரூபாய் பரிசு என்ற அறிவிப்பும் இருந்தது. அப்போது 10 ரூபாய் மிகப்பெரிய தொகை. அதற்கு ஆசைப்பட்டுக் கதை எழுத ஆரம்பித்தேன். எனக்கு நிலையான வேலை கிடைக்கும்வரை நிறையச் சிறுகதைகளை எழுதினேன். கே: முதல் படைப்பு வெளியான அந்தத் தருணம் எப்படி இருந்தது? ப: மிகவும் பெருமையாக இருந்தது. 1969ம் வருடம், கோவை மாலை முரசில் 'உன்னை விட மாட்டேன்' என்ற தலைப்பில் அது வெளியானது. என் அம்மா பத்து மாலைமுரசு பிரதிகளை வாங்கி, தனக்குத் தெரிந்தவர்கள் எல்லாரிடமும் கொடுத்து, "என் மகன் எழுதிய கதை. படித்துப் பாருங்கள்" என்று பெருமையுடன் சொன்னது இன்னமும் எனக்கு நினைவில் இருக்கிறது. இன்றைக்கு எண்ணிப் பார்த்தால் 51 வருடங்கள் போனதே தெரியவில்லை. அந்த முதல் கதை வந்த அந்தப் பெருமைமிகு தருணம், அதுவும் என் அம்மா, என் முதல் வாசகியாக மாறி, பத்திரிகையை எல்லாருக்கும் வாங்கிக் கொடுத்த அந்தத் தருணம் என் வாழ்வில் மறக்கமுடியாத ஒன்று. கே: சமூகம் சார்ந்த பல சிறுகதைகளை ஆரம்பத்தில் எழுதி வந்த நீங்கள், 'துப்பறியும் நாவல்கள்தான் என் களம்' என்று தேர்ந்தெடுக்கக் காரணம்? ப: கண்டிப்பாக. நான் எழுத வந்த காலத்தில் நிறையப் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் பல்வேறு வகை நாவல், சிறுகதைகளை எழுதி வந்தார்கள். சமூகக் கதைகள், சரித்திரக் கதைகள், ஹாஸ்யக் கதைகள் என்று எல்லாவற்றிலுமே சிறந்து விளங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால், க்ரைம் கதைகளை எழுத மிகச்சிலரே இருந்தார்கள். அதில் தமிழ்வாணன் முக்கியமானவர். அவர் மறைவுக்குப் பின் சுஜாதா க்ரைம் சார்ந்த கதைகளை எழுதி வந்தார். வேறு பலர் எழுதிய போதிலும் அவர்களைவிடச் சிறப்பாக, விஞ்ஞானக் கருக்களை அடிப்படையாக வைத்து க்ரைம் கதைகளை எழுதினால்தான் நம் பெயர் நன்கு கவனிக்கப்படும் என்ற எண்ணம் தோன்றியது. அதனால் நான் க்ரைம் கதைக் களத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தேன். 'க்ரைம்' என்றாலே கொலை, கொள்ளை, பாலியல் கொடுமை, அவை தொடர்பான விசாரணை என்று இல்லாமல், விஞ்ஞான விஷயங்கள் பலவற்றில் க்ரைம் இருப்பதை உணர்ந்தேன். அவற்றை என் கதைகளில் கருவாக வைத்து எழுத ஆரம்பித்தேன். ஒரு கதையைப் படித்தால், அதிலிருக்கும் விஞ்ஞான விஷயம் வெளியே வருகிறது, அது தொடர்பான அறிவும் வாசகனுக்குக் கிடைக்கிறது. என்பதைப் புரிந்துகொண்டு, விஞ்ஞானம் கலந்த க்ரைம் கதைகளைத் தொடர்ந்து எழுதினேன். நான்கு தூண்கள் சாவி என்னுடன் மிக நெருக்கமாகப் பழகியவர். எல்லா விஷயங்களையுமே என்னிடம் வெளிப்படையாகப் பகிர்ந்து கொள்வார். உரிமையோடு தொடர்கதையை ஆரம்பிக்கச் சொல்லுவார். "இவ்வளவு தொகைதான் கொடுக்கமுடியும் ராஜேஷ்குமார். நீங்கள் எவ்வளவு வாரம் வேண்டுமானாலும் எழுதிக் கொள்ளுங்கள்" என்று சொல்லி, எனக்கு 'சாவி' பத்திரிகையில் வாராவாரம் 6 பக்கங்களை ஒதுக்கினார். 'சாவி' இல்லையென்றால் இந்த 'ராஜேஷ்குமார்' என்ற எழுத்தாளன் கண்டிப்பாக உருவாகியிருக்க மாட்டான். எஸ்.ஏ.பி. குமுதம் ஆறு லட்சம் பிரதி விற்பனையில் இருந்தபோது, அறிமுக எழுத்தாளரான என்னை குமுதத்தில் தொடர்கதை எழுதச் சொன்னார். நான் சற்றுத் தயங்கினேன். "உங்களால் எழுதமுடியும் ராஜேஷ்குமார். குமுதத்தில் ஆறு லட்சம் பிரதிகளில் ஒரு பிரதி உயர்ந்தால்கூட எனக்குச் சந்தோஷம். நீங்கள் எழுதுங்கள்" என்று சொன்னார். மணியன் மிகச்சிறந்த பண்பாளர். ஈகோ பார்க்காதவர். கோவை வந்ததும் நேரடியாக என் வீடு தேடி வந்து என்னைச் சந்தித்து, "அடுத்த மாத மணியன் இதழுக்கு ஒரு நாவல் வேண்டும் ராஜேஷ்குமார்" என்று உரிமையோடு கேட்ட அன்பு உள்ளத்தை மறக்கமுடியாது. விகடன் பாலசுப்பிரமணியன் என்னைச் சென்னைக்கு வரவழைத்து, "விகடனில் நீங்கள் ஒரு அருமையான தொடர் எழுத வேண்டும். ஏதாவது கதை இருக்கிறதா?" என்று கேட்டார். நான் ஒரு கதையைச் சொன்னேன். அவர், வெற்றிலை பாக்கு போட்டுக்கொண்டே, கண்மூடி கதையைக் கேட்டார். கதை சொல்லி முடித்ததும், 'பேஷ்.. பேஷ். நல்லா இருக்கு. உடனே ஒரு தலைப்புச் சொல்லுங்கள்" என்று கேட்டு வாங்கி, அடுத்த வாரமே, தமிழகமெங்கும் தொடர்கதையின் தலைப்பை, போஸ்டர் அடித்து விளம்பரம் செய்து என்னைப் பெருமைப்படுத்தினார். பத்திரிகை உலகின் நான்கு தூண்கள் இவர்கள். எனது எழுத்துலக வளர்ச்சிக்கு உரம் போட்டவர்கள். இந்த நான்கு பேரையும் எப்போதும் நான் நினைவு கூர்கிறேன். ராஜேஷ்குமார் கே: ஆரம்ப காலகட்டத்தில் உங்களுக்குக் குடும்பத்தினரின் ஆதரவு இருந்ததா? குறிப்பாக, உங்கள் மனைவியின் ஆதரவு, புரிதல் எப்படி இருந்தது? ப: நான் எழுத வந்த காலகட்டத்தில் என் அம்மா எனது எழுத்தின் முதல் வாசகியாக இருந்தார். என் அப்பா, "உனக்கு எது பிடிக்கிறதோ அதைச் செய்" என்றார். நான் பி.எஸ்ஸி, பி.எட். படித்து ஒரு பள்ளி ஆசிரியராக இருந்தாலும், நான் எனது எழுத்துப் பணியை விடாமல், தொடர்ந்து செய்தேன். குடும்பத்தினர் ஊக்குவித்தனர். எனக்குத் திருமணமானதும் எனக்கு வாய்த்த மனைவி தனலட்சுமியும் எனது முதல் வாசகியாக மாறி எனது எழுத்துப்பணிக்கு உறுதுணையாக இருந்தார். ஒரு காலகட்டத்தில் நான் ஆசிரியப் பணியை விட்டுவிட்டு முழு நேர எழுத்தாளராக மாறியபோது ஒரு சின்ன பயம் இருந்தது. ஆனால், எனது மனைவி, என்னை ஊக்குவித்து, என் கதைகளை நான் எழுதியதும் படித்துப் பார்த்து, "இப்படி எழுதினால்தான் பெண்களுக்குப் பிடிக்கும்; இப்படி எழுதினால் பெண்களுக்குப் பிடிக்காது" என்றெல்லாம் 'ஹோம் சென்சார்' செய்து செய்து, மெருகேற்றிச் சிறப்பாக வெளிவர வழிகாட்டினார். எனது கதைகளில் ஆபாசம் இல்லாமல் இருக்கக் காரணம் என் மனைவியின் வழிகாட்டல்தான். கே: எழுத்தே வாழ்க்கை என்று வாழ்கின்றவர் நீங்கள். ஆனால், அது மிக மிகக் கடினமானதும் சவாலானதும் கூட. சோர்வுற்ற தருணங்களை எப்படி எதிர்கொண்டீர்கள்? ப: சோர்வுற்ற போதெல்லாம் நான் நினைத்துக் கொண்டது, "நம்மால் முடியும்; எதுவும் முடியும்" என்பதுதான். பிரபல எழுத்தாளர்கள் எல்லாம் எப்படிப் புகழ்பெற்றார்கள் என்றெல்லாம் எண்ணிப் பார்ப்பேன். எந்தத் துறையாக இருந்தாலும், திறமையாக, நேர்மையாக, கடுமையாக உழைத்தால் நிச்சயம் வெற்றி கிடைக்கும் என்று மனப்பூவமாக நம்பினேன். அதேபோல் எனது எழுத்துக்கள் நீர்த்துப் போகாமல் இருக்க, காலத்துக்கேற்ப என்னைப் புதுப்பித்துக் கொண்டே வந்தேன். சோர்வு என்னை அண்டாமல் பார்த்துக் கொண்டேன். அதற்கு திரு சாவி, திரு. எஸ்.ஏ.பி., திரு.மணியன், விகடன் ஆசிரியர் திரு. பாலன் மற்றும் பல பத்திரிகை ஆசிரியர்கள் என்னை ஊக்குவித்தார்கள். கே: 1500க்கும் மேற்பட்ட நாவல்கள். ஆனால், ஒவ்வொன்றிலும் வித்தியாசமான கரு. மாறுபட்ட கதைக்களம். எப்படிச் சாத்தியமானது? ப: இந்தக் கேள்வியைப் பலரும் கேட்டிருக்கிறார்கள். 'உங்களது ஒவ்வொரு நாவலும் ஒன்றிற்கொன்று வித்தியாசமாக இருக்கிறதே, அது எப்படி?' என்று கேட்கிறார்கள். நான் புதிதாகக் கதைகளைத் தேடிச் செல்வதில்லை. பத்திரிகைகளில் ஏராளமான செய்திகள் கொட்டிக் கிடக்கின்றன. நாம் பேருந்திலோ, ரயில் வண்டியிலோ போகும்போது சக பயணிகளின் பேச்சைக் கவனித்தாலே நிறையக் கதைகள் கிடைக்கும். பக்கத்து வீட்டுச் சம்பவங்களை, நம்மைச் சுற்றி நடக்கும் நிகழ்வுகளைக் கவனித்தால் கதைகள் கிடைக்கும். தேடலும் மெனக்கெடலும் இருந்தால் 1500 என்ன, அதற்கும் மேற்பட்டு ஆயிரக்கணக்கில் ஒருவரால் எழுதமுடியும். கதைக்களன்கள் புதிதாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக நிறையப் புத்தகங்களைப் படிப்பேன். கதைப் புத்தகங்கள் அல்ல, விஞ்ஞானம், தொழில்நுட்பம் சம்பந்தமான புத்தகங்களைப் படிப்பேன். அவற்றில் கரு கிடைக்கும். அதுபோலப் பிரபல மருத்துவர்கள், பொறியாளர்கள், கணினித் தொழில்நுட்ப வல்லுநர்கள் போன்றோரைச் சந்தித்து, அவர்களுடைய துறைகளிலே எது மாதிரியான குற்றங்கள் நிகழ்கின்றன என்பதைக் கேட்டுத் தெரிந்துகொள்வேன். அதைக் கருவாக வைத்து எழுதுவதால், ஒவ்வொரு கதையும் புதுப்புதுக் கோணத்தில் புதிதாகத் திகழ்கிறது. கே: உங்கள் படைப்புகளில் மிகவும் பிடித்தமானது அல்லது சவாலானது என்று எதைச் சொல்வீர்கள்? ப: மிகவும் பிடித்தமானது என்று சொல்ல வேண்டுமென்றால், நான் எழுதி 'தேவி' வார இதழில் வெளிவந்த சமூகக் கதையான 'முதல் பகல்' என்பதைத்தான் சொல்லவேண்டும். கதை இதுதான். ஆறு வயதில் பார்வை பறிபோன ஒரு பெண்ணுக்கு, எந்த நேரத்திலும் பார்வை திரும்பலாம் என்று ஒரு மருத்துவர் கண்களை ஆராய்ந்து பார்த்துவிட்டுச் சொல்கிறார். அவளுக்குத் திருமணம் ஆகும்போதோ, அவளுக்குப் பிரசவம் ஆகும்போதோ அல்லது ஏதோ ஒருவிதத்தில் கடுமையாக உணர்ச்சி வசப்படும்போதோ அவளது பார்வை நரம்புகள் உயிர் பெறலாம் என்று மருத்துவர் சொன்ன நம்பிக்கையில் அவள் உயிர் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள். அவளுக்கு எப்போது பார்வை கிடைக்குமோ அன்றைக்குத்தான் அவளுக்கு 'முதல் பகல்' என்பதுதான் அந்தக் கதையின் கரு. இந்தக் கதையை எழுதுவது எனக்குச் சவாலாக இருந்தது. இது தேவி வார இதழில் வந்தபோது, லட்சக்கணக்கான பெண்கள் இதைப் படித்துவிட்டு, அதுவும் கடைசி அத்தியாயம் வந்தபோது கண்ணீரோடு அதனைப் படித்துவிட்டுப் பலரும் உணர்ச்சி பொங்கக் கடிதம் எழுதியிருந்தனர் என்று தேவி ஆசிரியர் என்னிடம் சொன்னபோது எனக்கு மிகவும் நெகிழ்ச்சியாக இருந்தது. ஒரு எழுத்தாளனுக்கு இம்மாதிரியான வாசக ஊக்குவிப்புதான் நிறைய வேண்டும். அவைதான் அவனை மேலும் எழுதத் தூண்டும். விவேக் - ரூபலா ராஜேஷ்குமார், கோவை ராமகிருஷ்ண வித்யாலயத்தில் பயின்றவர். சிறு வயதிலிருந்தே விவேகானந்தர்மீது ஈடுபாடு. தவிர, காவல்துறை தொடர்பான சந்தேகங்களுக்கு விடையளித்து, தகவல் தந்து உதவிய காவல்துறை நண்பர் விவேகானந்தனின் நினைவாகவும் தனது கதைகளில் வரும் துப்பறியும் அதிகாரிக்கு 'விவேக்' என்று பெயர் சூட்டினார். ராஜேஷ்குமார் ஒரு முறை மதுரை சென்றிருந்தபோது விடுதி ஒன்றில் வரவேற்பாளராக இருந்த 'ரூபலா' என்ற பெண்ணைச் சந்தித்தார் அவர் இவரது வாசகியும்கூட. விடுதியில் இடம் இல்லாதபோதும், இவருக்காகச் சிரமப்பட்டு அறை ஒன்றை ஒதுக்கிக் கொடுத்தார் ரூபலா. அப்போது, "என் பெயரை உங்கள் புதினத்தில் மறக்கமுடியாத பெயராகக் கொண்டுவர வேண்டும்" என்று வேண்டிக் கொண்டார். ராஜேஷ்குமார் விவேக்கின் மனைவியாக வரும் கதாபாத்திரத்திற்கு அந்தப் பெயரைச் சூட்டினார். அதன் பின் இன்றுவரை அந்தப் பெண்ணை ராஜேஷ்குமாரால் சந்திக்க முடியவில்லை என்பதுதான் ராஜேஷ்குமாரின் வருத்தம். கே: உங்கள் எழுத்துலகப் பயணத்தில் 'க்ரைம்' நாவலுக்கு மிக முக்கியப் பங்குண்டு அல்லவா? ப: ஆம். என்னுடைய எழுத்துப் பயணத்தில் பலர் எனக்கு ஆதரவாக இருந்திருக்கிறார்கள். அதில் முக்கியமானவர் என்று தம்பி அசோகன் அவர்களைத்தான் சொல்ல வேண்டும். 1985ல், எனக்காகவென்றே 'க்ரைம் நாவல்' என்ற மாத இதழைத் தொடங்கி, 35 ஆண்டுகளாக இன்று வரைக்கும் வெற்றிகரமாக நடத்தி வருகிறார். அவர் எனக்கு ஒரு சகோதரராக மட்டுமல்லாமல், சிறந்த பத்திரிகை ஆசிரியராகவும் இருந்து வருகிறார். 300க்கும் மேற்பட்ட நாவல்களை அதில் எழுதியிருக்கிறேன். கே: உங்களது திரைப்பட, தொலைக்காட்சித் தொடர் அனுபவம் குறித்துச் சில வார்த்தைகள்… ப: என் திரைப்பட அனுபவம் மிகவும் கசப்பானது. அதைப்பற்றி விரிவாகக் குமுதம் இதழில் '24 கேரட் துரோகம்' என்ற தலைப்பில் எழுதியிருக்கிறேன். அதைப்பற்றிப் பேசிப் பலனில்லை. தொலைக்காட்சி அனுபவம் என்றால், என் நாவல்கள், கதைகள் பலவற்றை, 'கலைஞர் தொலைக்காட்சி' 'சின்னத்திரை சினிமா' என்ற தலைப்பில் 2013 முதல் 2018 வரை, ஐந்து வருடகாலம், இரண்டு மணி நேரம் கொண்ட ஒரு சினிமாவாக உருவாக்கி, எனக்குப் பெருமை சேர்த்தார்கள். அதுபோல, எனது கதா பாத்திரங்களான விவேக், விஷ்ணு, ரூபலா பங்கு கொள்ளும் 'விசாரணை' என்ற தொடரை வெளியிட்டார்கள். சன் தொலைக்காட்சியில் 'ஊமத்தம் பூக்கள்' என்று - ஆனந்த விகடனில் நான் எழுதிய கதை - தொடராக வெளியானது. விஜய் தொலைக்காட்சியில் 'நீ எங்கே என் அன்பே', 'இருட்டில் ஒரு வானம்பாடி', 'அஞ்சாதே அஞ்சு' போன்ற தொடர்கள் வெளிவந்தன. என்னுடைய பெரும்பாலான கதைகள் தொலைக்காட்சித் தொடர்களாக வெளியாகியிருக்கின்றன. கே: பல எழுத்தாளர்கள் எதிர்கொள்ளும் 'ராயல்டி' பிரச்சனைகளை நீங்களும் எதிர்கொண்டிருக்கிறீர்களா? ப: இல்லை. எனக்குரிய ராயல்டி தொகையைப் பதிப்பாளர்கள் சரியாகக் கொடுத்து விடுகிறார்கள். அவர்கள் சிறிய பதிப்பகமோ, பெரிய பதிப்பகமோ, இதுவரைக்கும் என்னிடம் பாரபட்சம் காட்டியதில்லை. யாரும் என்னை ஏமாற்றியதாகவும் நான் நினைக்கவில்லை. ஏனென்றால், எனக்குரிய ராயல்டி எவ்வளவென்பது எனக்குத் தெரியும். அது இப்போதும் எனக்கு முறையாகக் கிடைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. கே: இளைஞர்களிடம் வாசிப்பார்வம் வெகுவாகக் குறைந்திருப்பதாகச் சொல்கிறார்களே? ப: உண்மைதான். இன்றைக்குப் பத்திரிகை வாசிக்கும் வழக்கம் இளைஞர்களிடம் வெகுவாகக் குறைந்துவிட்டது. இது தற்காலிகம்தான். நீடிக்காது. ஏனென்றால் செல்ஃபோனில் வாசிப்பது கண்ணுக்குக் கெடுதல் என்பதைப் புரிந்துகொண்டு, சிறிது சிறிதாக, மேலை நாட்டினர் புத்தக வாசிப்பிற்குத் திரும்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். நான் சிங்கப்பூர், மலேசியா, துபாய் சென்றிருந்தபோது, அங்கே ட்ரெயினில் பலரும் புத்தகங்களைப் படித்துக்கொண்டு வந்ததைப் பார்த்தேன். நான் ஆச்சரியப்பட்டு நண்பரிடம் கேட்டேன். அவர் சொன்னார், "ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்பாக எல்லாரும் செல்ஃபோனை வைத்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். இப்போது, நிலைமை மாறிவிட்டது. செல்ஃபோனையே பார்த்துக்கொண்டிருப்பது கண்ணுக்குக் கெடுதல் என்பதைப் புரிந்துகொண்டு விட்டார்கள். மெல்ல மெல்ல அச்சுப் புத்தகம் வாசிக்கத் திரும்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இந்தியாவிலும் சீக்கிரம் வரும். அதுவும் தமிழ்நாட்டில் கண்டிப்பாக வரும்" என்று நம்பிக்கை தெரிவித்தார். ஆக, வாசிப்பார்வம் சற்றே குறைந்திருந்தாலும் மீண்டும் நிலைமை மாறும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இருக்கிறது. கே: இந்த கோவிட்-19 பிரச்சனையால் கடுமையாகப் பாதிக்கப்பட்டிருப்பதில் இதழியல் துறையும் ஒன்று. அதன் எதிர்காலம் எப்படி இருக்கும்? ப: நன்றாகவே இருக்கும். இப்போது ஒரு தொய்வு ஏற்பட்டிருக்கிறது. இதுவுமே கடந்து போகும். இதற்கு முன்னாலும் பல சிக்கல்கள், தோன்றி எல்லாவற்றையும் புரட்டிப் போட்டதுண்டு. அவற்றிலிருந்து மீண்டிருக்கிறோம். இது தற்காலிகப் பாதிப்புத்தான். கண்டிப்பாக மீள்வோம். நின்றுபோன பத்திரிகைகள் மீண்டும் துளிர்க்கும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு நிறையவே இருக்கிறது. கே: நீங்கள் ஆர்.கே. பப்ளிஷிங் எனப் புதிதாக ஆரம்பித்ததற்கான சூழல்கள் குறித்துச் சொல்லுங்கள். ப: இது நானே எதிர்பார்க்காத முடிவு. என் மகன் கார்த்திக்குமார், வங்கி ஒன்றில் மேலதிகாரியாகப் பணிபுரிந்தார். ஒருநாள் என்னிடம் வந்து, "அப்பா எனக்கு இந்த வங்கித்தொழில் பிடிக்கவில்லை. கை நிறையச் சம்பளம் கிடைக்கிறது. பதவி உயர்வு கிடைக்கிறது. ஆனால் மனநிம்மதி இல்லை. காலையில் ஆறு மணிக்கு எழுந்து ஓட வேண்டியிருக்கிறது. டென்ஷன் மிக மிக அதிகம். பணம் மட்டுமே வாழ்க்கையல்ல. நான் இந்த வேலையிலிருந்து விலகிக் கொள்ளப் போகிறேன்" என்று சொன்னார். "சரி, அடுத்து என்ன செய்யப் போகிறாய்?" என்று கேட்டேன். அதற்கு என் மகன், "அப்பா, நீங்கள் 1500 நாவல்கள் எழுதியிருக்கிறீர்கள். ஆனால், இவற்றில் பல எங்கே என்று உங்களுக்கே தெரியாது. பதிப்பாளர்கள் 1000, 2000 பிரதிகள் அச்சிட்டு விற்பார்கள். புத்தகங்கள் பின் கால வெள்ளத்தில் காணாமல் போய்விடும். நீங்கள் எழுதிய பல நாவல்கள் இப்போது கிடைப்பதில்லை. ஆகவே, நான் உங்கள் புத்தகங்களை அச்சிட்டு விற்க மட்டுமே ஒரு பதிப்பகம் ஆரம்பிக்க விரும்புகிறேன். 'ஆர்.கே. பப்ளிஷிங்' மூலம் அவற்றை சர்வதேசத் தரத்தில் அச்சிட்டு, அச்சுப் பிரதிகளாகவும், உலக அளவில் வாசிக்கும்படி டிஜிடல் வடிவிலும் கொண்டு சேர்க்க விரும்புகிறேன். அவை எப்போதும், எங்கும் கிடைக்கும்படிச் செய்ய விரும்புகிறேன். அவை உலகில் என்றும் நிலைத்திருக்க ஆசைப்படுகிறேன்" என்று சொன்னார். நானும் சம்மதித்தேன். அவர் அதை இன்றைக்கு வெற்றிகரமாக நடத்திக் கொண்டிருக்கிறார். சிங்கப்பூர், மலேசியா, ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடுகளில் உள்ள தமிழர்கள் அந்தப் புத்தகங்களை வாங்கிப் படித்து எங்களை மேலும் பல நூல்களை வெளியிட உற்சாகப்படுத்தி வருகிறார்கள். கே: எழுத்தாளர் மற்றும் பதிப்பாளரின் அனுமதி இல்லாமல், அவர்களின் படைப்புகள் 'திருட்டு பி.டி.எஃப்' ஆகப் பகிரப்படுவது குறித்து உங்கள் கருத்தென்ன? ப: அதைத் தடுக்க முடியாது. ஏனென்றால் பிரபல நடிகர்கள், திரைப்பட இயக்குநர்களின் திரைப்படங்களே இம்மாதிரி பைரஸியால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. அதற்கு இதுவரை தீர்வு காணமுடியவில்லை. எழுத்தாளர் என்ன செய்யமுடியும்? இது 'அறிவுத் திருட்டு'. திருட்டுகளிலேயே மிகப்பெரிய திருட்டு மற்றவர் அறிவை, உழைப்பைத் திருடுவதுதான். இது தவிர்க்கப்பட வேண்டும். கே: வணிக இலக்கியம், தீவிர இலக்கியம் என்ற பாகுபாடு பற்றி உங்கள் கருத்தென்ன? ப: என்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் இலக்கியம் ஒரே வகைதான். வாசகனுக்கு நாம் சொல்வது புரிந்தால் அதுதான் இலக்கியம். புரியாத நடையில் எழுதித் தன்னை மேதாவியாகக் காட்டிக் கொள்வது இலக்கியமல்ல. தமிழகத்தின் கடைக்கோடி கிராமத்தில் இருக்கும் ஒரு பாமரனுக்கு நான் சொல்லும் ஒரு விஞ்ஞானச் செய்தி புரிகிறது என்றால் அதுதான் இலக்கியம் என்று நான் சொல்வேன். பாமரரையும் படிக்கவைக்கும் எழுத்தாளனாக இருப்பதை நான் பெருமையாகக் கருதுகிறேன். கே: உங்கள் வாரிசுகளுக்கும் எழுத்தார்வம் இருக்கிறதா? ப: இருக்கிறது. என்னுடைய மகன்கள், பேரன் ஆகியோர் என் எழுத்துலக வாரிசாக அமைவார்கள் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இருக்கிறது. ஆனால், ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்புவரை அப்படியொரு நம்பிக்கை இருந்திருக்கவில்லை. என்னுடைய மகன் கார்த்திக்குமார், ஓர் உண்மைச் சம்பவத்தை அடிப்படையாக வைத்து எழுதிய சிறுகதையை குமுதத்திற்கு அனுப்ப, அதை "ஒரு வாரிசு உருவாகிறது" என்னும் தலைப்பில் பிரசுரம் செய்தது. அந்தக் கதை மிகுந்த பாராட்டுதலைப் பெற்றது. அதன்பின் குங்குமம் ஆசிரியர் கே.என். சிவராமன், என் மகனிடம் கதை கேட்க, இவரும் எழுதி அனுப்ப, அதுவும் பிரசுரமானது. இதைத் தொடர்ந்து எனது இளைய மகன் ராம்பிரகாஷ், ஓர் உண்மைச் சம்பவத்தை அடிப்படையாக வைத்து, 'காகித அப்பா' என்ற தலைப்பில் எழுதிய சிறுகதை ஒன்றும் 'குங்குமம்' இதழில் பிரசுரமானது. இவர்களைத் தொடர்ந்து எனது பேரன் ஸ்ரீவத்சன் ஒரு கதையை ஆங்கிலத்தில் எழுதி அனுப்பியிருக்கிறான். அவனுக்கும் எழுத்தார்வம் இருக்கிறது. இனி வரும் காலகட்டங்களில், இந்தத் துறையில், இவர்கள் என்னைப்போல நிறைய எழுதுவார்களா என்பது சந்தேகம்தான்! ஏனென்றால் பத்திரிகைகளில் கதைகள் இடம்பெறுவதே மிக அரிதாகி விட்டது. ஒரு பக்கக் கதை, அரைப் பக்கக் கதைதான் வெளியாகிறது. நாங்கள் எழுத வந்த காலத்தில், ஒரு இதழுக்கு ஐந்து அல்லது ஆறு சிறுகதைகள் வரும். இன்றைக்கு அப்படியில்லை. அதனால், இவர்கள் தனிப்பட்ட முறையில் சிறுகதைகள் எழுதிப் புத்தகமாகக் கொண்டு வரலாம் என்ற எண்ணம் எனக்கு இருக்கிறது. கின்னஸ் எழுத்தாளர் # 45 வருடங்களில் 904 நாவல்கள் எழுதி கின்னஸ் சாதனை படைத்த Kathleen Lindsay என்பவரைவிட அதிக நாவல்களை இவர் எழுதியிருப்பதாக, பிப்ரவரி, 2009 நியூயார்க் டைம்ஸ் இதழில் வியந்து குறிப்பிட்டிருக்கிறார் ஜெஃப் நிக்கல்சன். # பொது அறிவை வளர்க்கும் நோக்கில் இவர் எழுதியிருக்கும் 'விளக்கம் ப்ளீஸ் விவேக்', 'அர்த்தமுள்ள அரட்டை', 'சார் ஒரு சந்தேகம்' போன்ற நூல்கள் மிகுந்த வரவேற்பைப் பெற்றவை. # இவரது சில படைப்புகளை ஆங்கிலத்தில் பிளாஃப்ட் பதிப்பகம் வெளியிட்டுள்ளது. # தனது சுயசரிதையை 'என்னை நான் சந்தித்தேன்' என்ற தலைப்பில் எழுதியிருக்கிறார். # ராஜேஷ்குமாரின் ஃபேஸ்புக் பக்கம் வாசகர்களிடையே மிகப் பிரபலம். # ராஜேஷ்குமாரின் கதைகள் புஸ்தகா, அமேசான் கிண்டில், நாவல் ஜங்ஷன் போன்ற இணைய தளங்களிலும் வாசிக்கக் கிடைக்கின்றன. கதைகளைக் கேட்க கே: மறக்க முடியாத வாசகர் என்று யாரைச் சொல்வீர்கள், ஏன்? ப: என்னால் மறக்க முடியாத வாசகர் என்றால் ஜெயகாந்தி அம்மாளைத்தான் சொல்ல வேண்டும். அவருக்கு வயது 85. அவருடைய மகன் நியூ யார்க்கில் வசிக்கிறார். அங்கு ஜெயகாந்தி அம்மாள் இருந்தபோது மகன், "அம்மா, உன் ஆசை என்ன?" என்று கேட்டிருக்கிறார். அதற்கு அந்த அம்மாள், "நான் எழுத்தாளர் ராஜேஷ்குமாரைச் சந்தித்துப் பேசவேண்டும்" என்று சொல்ல, தாயின் அந்த ஆசையை நிறைவேற்றும் பொருட்டு, அவர், ஜெயகாந்தி அம்மாளை அழைத்துக் கொண்டு, நியூ யார்க்கில் இருந்து 25 மணி நேரம் பயணம் செய்து, கோவையில் என் வீட்டுக்கு வந்து என்னைச் சந்தித்தார். என்னைவிடப் பெரியவரான அந்த அம்மாள், 50 வருடங்களாக எனது நாவல்களைப் படித்து வருவதாகச் சொன்னார். எனக்குக் கடிகாரம் ஒன்றைப் பரிசாக அளித்து வாழ்த்தினார். என் எழுத்துலக வாழ்வில் இதை மறக்கவே முடியாது. 85 வயதான வாசகர் எனக்கு இருக்கிறார் என்பதை எனக்குக் கிடைத்த ஒரு பெரிய விருதாகவே நினைக்கிறேன். கே: இந்த 51 வருட எழுத்துலக வாழ்க்கையைப் பின்னோக்கிப் பார்க்கும்போது எப்படி உணர்கிறீர்கள்? ப: 'அது ஒரு பொற்காலம்' என்ற ஒற்றை வரியிலேயே அதைச் சொல்லிவிட முடியும். அவ்வளவுதான். அது மாதிரியான ஒரு பொற்காலம் இனிமேல் வருமா என்பது எனக்குத் தெரியாது. ஒரு பொற்காலத்தில் வாழ்ந்தோம் என்ற சந்தோஷம் எனக்கு எப்போதும் இருக்கும். அவரது நாவல்களைப் போலவே, ஜெட் வேகத்தில் பதில் வருகிறது ராஜேஷ்குமாரிடமிருந்து. "தலைமுறை, தலைமுறையாக என்னை வாசித்து வரும், கடிதங்கள் எழுதி உற்சாகப்படுத்தும் வாசகர்களும், ஊக்குவிக்கும் பத்திரிகையாளர்களும் தான் எனது எழுத்திற்கு எப்போதும் உற்சாக டானிக்" புன்னகையோடு சொல்கிறார் ராஜேஷ்குமார். நாமும் பிரமிப்பு அகலாமல் நன்றி கூறி விடைபெறுகிறோம். இன்று பல வாசகர்கள் சில எழுத்தாளர்களை மற்ந்திருந்தாலும் அண்ணன் திரு ராஜேஸ்குமார் அவர்களை யாராலும் மற்க்க முடியாது.அவரின் பாக்கெட் நாவல்கள் அன்று பல இளைஞர்களை கவர்ந்து இழுத்தது என்றால் மிகையன்று, ஆனால் அவர் பாக்கெட் நாவலின் முன்னோடி திரு அசோகன் அவர்களை நினைவு கூர்ந்தது பாராட்டுக்குரியது. அவரின் வளர்ச்சியில் அவருக்கும் ஒரு சிறு பங்கு உண்டு என்பதே நிதர்சன் உண்மை.
13-08-2022, 01:32 PM
14-08-2022, 07:55 AM
மகன் ரவி பார்வையில் இரண்டாவது அப்டேட் சூப்பர். அம்மாவின் அழகை விவரிப்பது படம் பார்ப்பது போல உள்ளது. அவள் கழுத்தில் கிடக்கும் சிலுவை மகனையும் குழப்புகிறது. அடுத்தது என்ன என்று அறிய ஆவலைத் தூண்டுகிறது.
14-08-2022, 01:57 PM
67. ரவி (பகுதி 3)
அம்மா என் பக்கம் திரும்பி ஒரு காலை கட்டில் மேல் தூக்கி வைத்து நின்றாள் அப்படியே பாவாடையை தொடைகள் வரை தூக்கிவிட்டாள் அவள் கைகளை தொடைப்பக்கம் கொண்டு வந்து சொரிந்தாள் கொஞ்சம் புண்டைக்கு அருகிலும் சொரிந்தாள் என் நண்பன் குமார் தான் சொல்வான் தேவடியாளுங்க தான் புண்டை அரிப்பெடுத்தா சொரிஞ்சுக்குவாளுங்க என்று அம்மா இப்போது சொரிந்து கொள்கிறாளே.. அம்மாவும் தேவடியாவா.. என்று யோசித்தேன் அட ச்சீ மரமண்டையா.. அரிப்பு வந்தா யாரா இருந்தாலும் சொறிஞ்சிக்கத்தான் செய்வாங்கடா.. பெத்த தாயை போய் அப்படி நினைக்கலாமா ஆம்பளைங்களுக்கு கூடத்தான் அரிப்பெடுக்கும் சொரிந்து கொள்வார்கள்.. அப்படின்னா அவங்களை எல்லாம் என்னவென்று சொல்வது அந்தக்காலத்தில் மணியாடர் கொடுத்து விட்டு போஸ்ட்மேன் தலையை சொரிந்து கொண்டு நிப்பான்.. அப்போ அவன் என்ன தேவடியாப்பயலா??? இல்ல விபச்சாரக்காரனா??? ஹோட்டலில் சர்வர் சர்வ் செய்து விட்டு தலை சொறிவான் கவர்மெண்ட் ஆபிசில் வேலையை முடித்து கொடுத்து விட்டு பியூன் அல்லது குமாஸ்தா தலையை சொறிவான்.. அவன்ங்க எல்லாம் என்ன விபச்சாரக்காரர்களா??? இங்கே காயத்ரி அம்மா தொடைகளை பரப்பி வைத்து சொரிவதால் உனக்கு தேவடியா மாதிரி தெரியுறாளா குமார் தான் அப்படி சொன்னான்னா உனக்கெங்கடா போச்சி புத்தி என்று என் மனசாட்சி என்னை சரமாரியாக திட்ட ஆரம்பித்தது சாரி சாரி.. என் அம்மாவை அப்படி தப்பா நினைச்சதுக்கு என்று என் மனசாட்சியிடம் நானே மன்னிப்பு கேட்டு கொண்டேன் அம்மா தன் புண்டையை சொரிந்து விட்டு பாவாடையை இறக்கிவிட்டு தொடைகளை மூடினாள் எனக்கு முதுகு காட்டி திரும்பிக்கொண்டாள் பாரு பாரு நீ அம்மாவை விபச்சாரி என்று நினைத்து கொண்டதால் கோவித்து கொண்டு அம்மா திரும்பி நின்று கொண்டாள் பாரு.. இன்னைக்கு அம்மாவோட முதுகு தரிசனம் மட்டும் தான் உன் கண்களுக்கு விருந்து உன் அம்மா உனக்கு கால் விரித்து சொரிந்து காண்பித்ததால் அவள் புண்டை அரிப்பெடுத்த தேவடியான்னு நினைச்சிகிட்டல்ல இன்னைக்கு அம்மா பேக் சைடு மட்டும் தான் பார்க்க போற இது தான் உனக்கு தண்டனை என்று மனசாட்சி மீண்டும் திட்டியது ஐயோ.. நான் இல்ல.. அந்த குமார் பயல் தான் அப்படி சொன்னான்.. அதுக்கு நான் என்ன பண்றது என்று நான் மனசாட்சியிடம் சிணுங்கினேன் சரி சரி விடு.. இன்னைக்கு தண்டனை தண்டனை தான் டுடே பேக் மட்டும் பார்த்துக்கோ.. இனிமே அம்மாவை அப்படி தப்பா நினைக்காத.. அப்போதான் சாயந்தரம் அம்மா திரும்பி வந்து ட்ரெஸ் மாத்தும் போது ஒரு குட்டி சர்ப்ரைஸ் உனக்காக காத்துகொண்டு இருக்கும் என்று மனசாட்சி என்னை சமாதானம் படுத்தியது ம்ம்.. சரி சரி.. என்று சொல்லிவிட்டு அம்மாவை தொடர்ந்து நோட்டம் விட ஆரம்பித்தேன் அம்மா பவுடர் எடுத்து அக்குள் கழுத்து முலைகள் முதுகு என்று போட்டு கொண்டாள் ஐயோ அப்படி அம்மா உடம்புக்கு பவுடர் போடும்போது முலைகள் குலுங்கும்.. இப்போ திரும்பி நிற்பதால் அதை ரசிக்க முடியவில்லையே என்று ஏங்கினேன்.. வெறும் முதுக்கு மட்டும் தான் தெரிந்தது அம்மா முதுகும்... அழகான கவர்ச்சியான இடுப்பு மடிப்பு மட்டும் தான் எனக்கு தரிசனம் ஆனது பக்கத்தில் இருந்த ஸ்டூல் மேல் மீண்டும் ஒரு காலை தூக்கி வைத்து தொடையை பரப்பினாள் அம்மா அடச்சே மனசாட்சி சொன்னது போல இன்று எல்லாமே பின்பக்க தரிசனம் மட்டும் தானா என்று நொந்து கொண்டேன் அம்மா பவுடர் எடுத்து உள்ளங்கையில் சிறிது கொட்டிக்கொண்டாள் அப்படியே குனிந்து அவள் புண்டைக்கு பவுடர் அடித்து கொண்டாள் அவள் அப்படி குனிந்த போது செயின்களின் உரசல் சத்தம் என் காதுகளுக்கு இன்பம் அளித்தது அம்மா உடம்பை குனிந்தபோது பின்பக்க இடுப்பு மடிப்பு சதைகள் இன்னும் 2-3 மடிப்புகள் அதிகமாகி இன்னும் செக்சியாய் இருந்தது எனக்கு குஞ்சி முழு டெம்ப்பரில் இருந்தது ஆனால் நான் ஒரு முட்டி கால் லேசாக தூக்கி வைத்து படுத்து இருந்ததால் என் டெம்ப்பர் ஏறிய சுன்னி போர்வையில் கூடாரமாக தெரியவில்லை நான் முட்டி தூக்கி வைத்திருந்த டிஸ்டன்ஸ்குள்ளேயே என் குஞ்சி டெம்ப்பரும் பாதுகாப்பாக இருந்தது போர்வைக்கு வெளியே இருக்கும் அம்மா கூட என்னை எதார்த்தமாக பார்த்தால் கூட எனக்கு டெம்ப்பர் ஏறி இருப்பது அவளுக்கு தெரிய வாய்ப்பில்லை அம்மா தன் புண்டையில் பவுடரை அடித்துவிட்டு பாவாடையை கால் கீழே இறக்கி விட்டாள் ஸ்டூலில் இருந்து காலை கீழே இறக்கினாள் குளிக்க போவதற்கு முன்பே என்ன என்ன ஆடைகள் அணிய வேண்டுமோ அனைத்தையும் பெட் மேல் எடுத்து வைத்து விட்டு தான் போனாள் என் பக்கம் திரும்பாமலே ஸ்டைல்ளாக பின்பக்கம் குனிந்தது போல சாய்ந்து என் தலைமாட்டுக்கு அருகில் இருந்த கருப்பு ப்ராவை எடுத்தாள் அம்மா ச்சே.. மனசாட்சி எச்சரித்தபடி அம்மா இன்னைக்கு கொஞ்சம் கூட என் பக்கம் திரும்ப மாற்றாங்களே என்று நொந்து போனேன் ஐயோ இனிமே மனசாட்சியை பகைத்து கொள்ள கூடாது.. அது சொல்றபடி எல்லாம் நடந்து கொண்டால் தான் அம்மாவின் முழு அம்மண தரிசனம் கிடைக்கும் என்று முடிவெடுத்து கொண்டேன் அந்த கருப்பு ப்ராவை அம்மா அணிந்து கொண்டாள் ப்ரா கொஞ்சம் டைட்டாக இருந்தது முன்பக்கம் முலைகளை கொஞ்சம் எக்கு எக்கி இராது காம்பிலும் முலைகளை திணித்து பின்பக்கம் கொக்கியை மாட்டினாள் என் துரதிஷ்ட்டம் எப்போதும் என் பக்கம் திரும்பி நின்று ப்ரா அணியும் அம்மா.. இப்போது என் முதுகு காட்டி ப்ரா அணிந்து கொண்டு இருந்தாள் இதுவும் ஒருவகையில் எனக்கு கிக்காக தான் இருந்தது அம்மா அழகிய கைவிரல்கள் ப்ரா கொக்கி மாட்டும் காட்சி இன்று எனக்கு தரிசனம் கிடைத்தது அம்மா முன்பக்கம் நெஞ்சை எக்கும் போது அவள் முதுக்கு சதைகள் பிரிந்து குவிந்து முதுகு நடுவில் ஒரு கவர்ச்சி பள்ளக்கொடு விழுந்தது அப்பப்பாப்பா அதை பார்க்க பார்க்க என்னுடைய குஞ்சு ராக்கெட் போல இன்னும் பெரிதானது முட்டியில் மேடாக போர்த்தி இருந்த போர்வை வரை என் குஞ்சி போய் முட்டி நின்றது அம்மா ஒரு வெள்ளை ஜாக்கெட் எடுத்தாள் கைகளை உயரத்தி அந்த ஜாக்கெட்டை அணிந்து முன்பக்கம் ஹூக்குகளை இழுத்து கொக்கி மாட்டினாள் பின்பக்கம் அம்மாவின் அழகிய படர்ந்த முறம் போன்ற முதுகை அந்த வெள்ளை ஜாக்கெட் மறைத்தாலும் அவள் உள்ளே அணிந்து இருந்த கருப்பு ப்ரா அம்மாவின் ட்ரான்ஸ்பரண்ட் வெள்ளை ஜாக்கெட்டில் அப்பட்டமாக தெரிந்தது பெட்டில் கிடந்த கருப்பு ஜட்டியை எடுத்தாள் இப்போதும் என் பக்கம் திரும்பவே இல்லை ப்ரா எடுத்த ஸ்டைல்லிலேயே அதே மாதிரி ஜட்டியையும் உடம்பை திருப்பாமல் எடுத்து பாவாடையை தொடைகள் வரை தூக்கி விட்டுக்கொண்டு ஜட்டி போட்டாள் அவள் ஜட்டியை பின் பக்கம் எலாஸ்டிக்கை இழுத்து விடும் போது ஒரு செக்கெண்டு அவள் பாவாடை முழுவதும் அம்மாவின் இடுப்புவரை ஏற்றிக்கொண்டு அவள் அழகிய உருண்டையான வட்டமான இரண்டு பெரிய பெரிய பூசணிக்காய் போன்ற குண்டு குண்டிகள் தெரிந்தது ஒரு வினாடி துளிகள் தான் சற்றென்று வேகமாக ஜட்டியை இழுத்து போட்டுகொண்டு பாவாடையை கீழே உடனே இழுத்து விட்டுக்கொண்டாள் வெள்ளை புடவை ஒன்றை எடுத்து கட்டிக்கொண்டாள் நெற்றியில் இன்னும் போட்டு இட்டுக்கொள்ளவில்லை முடி வகுடில் குங்குமம் வைத்துக்கொள்ளவில்லை அப்படியே அந்த வெள்ளை புடவையின் முந்தானை தலைப்பை எடுத்து தலையை மறைத்து சின்ன முக்காடு போல போட்டுகொண்டு கண்ணாடியில் அப்படியும் இப்படியும் உடலை திருப்பி பார்த்து ரசித்தாள் முகத்தை சோகமாக வைத்து பார்த்தாள்.. அழுவது போல உதட்டை பிதுக்கி பார்த்தாள் இது என்னடா அம்மாவின் இந்த நடவடிக்கை புதுசா இருக்கு.. என்று ஆச்சரியப்பட்டேன் எதுக்கு விதவை போல பொட்டில்லாமல் பூவில்லாமல் வெள்ளை புடவையில் அம்மா கண்ணாடி முன்பாக நின்று நடிப்புக்கு ஒத்திகை பார்ப்பது போல பார்த்து கொண்டு இருக்கிறாள் என்று தோன்றியது எனக்கு ஏன் அம்மா இப்படி விதவைக்கோலம் பூண்டு தன்னை ரசித்து கொண்டு இருக்கிறாள் என்று எனக்கு புரியவில்லை கொஞ்ச நேரம் வெள்ளை புடவை கட்டி ஒத்திகை பண்ணுவது போல பார்த்தாள்.. தன்னையே ரசித்து பார்த்துக்கொண்டாள் பிறகு புடவை முந்தானைக்குள் இருந்த அப்பா கட்டிய தங்க தாலியை எடுத்து அவசர அவசரமாக தன் இரண்டு கண்களிலும் ஒத்திக்கொண்டு வெள்ளை புடவையை வேகமாக உருவி போட்டாள் வெள்ளை ஜாக்கெட் வெள்ளை பாவாடையில் அம்மாவின் சைடு தரிசனம் இப்போது என் கண்களில் பட்டது சைட் போஸ்ல அம்மா முலைகள்.. அந்த வெள்ளை ஜாக்கெட்டில்.. ஐயோ சொல்ல முடியல.. என் குஞ்சி நொடிக்கு ஒருமுறை ஒவ்வொரு மில்லி இன்ச் பெரிதாகி கொண்டே இருந்தது மல்கோவா மாம்பழத்தை சைடு பொஷிஷனில் பார்ப்பது போல இருந்தது அதுவும் அந்த வெள்ளை டைட் ஜாக்கெட்டில் உள்ளே ட்ரான்ஸ்பரண்ட்டாக தெரியும் ப்ராக்குள் அடைபட்டு காம்புகள் துருத்திக்கொண்டு நிமிர்ந்து நின்றது வெள்ளை ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை அவசரமாக கழட்டினாள் வெள்ளை ஜாக்கெட்டை அவசரமாக அவுத்து தூக்கி எறிந்தாள் மீண்டும் இப்போது அம்மாவின் சைடு தரிசனம் அவள் முக்கால்வாசி முலை பழங்கள் ப்ரா சைடில் பிதுங்கி என் குஞ்சிக்கு பெரிதாகும் வேலையை நியாபக படுத்தியது மங்களகரமான ஒரு டார்க் சிகப்பு கலரில் ஒரு ஜாக்கெட் எடுத்து அணிந்து கொண்டாள் அதே மேட்ச்சிங் கலர் புடவை என்ன ஒரு ஆச்சரியம்.. முன்பு விதவை போல வெள்ளை புடவையில் இருந்தவள் ஒரே நிமிடத்தில் கலர் புடவை கட்டி நெற்றில் பொட்டு இட்டு.. குங்குமம் வைத்து.. தலையில் பூ சூடி மணப்பெண் அளவிற்கு அளகாரமானாள் அம்மா தலையில் சூடிய மல்லிகை பூ என் போர்வை கடுகு ஓட்டை வழியாக உள்ளே ஊடுருவி வந்து என் கண்களை உரசி.. என் மூக்குக்கு வந்து என் மூக்கு துவாரங்களை துளைத்தது என் குஞ்சி இன்னும் பெரிதானது பூஜை ரூமுக்கு சென்றாள் நான் கொஞ்சம் அப்படியே போர்வையோடு ஒருக்களித்து படுத்து ஓட்டை வழியாக பூஜை ரூம் வரை கண்களை விரித்து போக்கஸ் பண்ணி பார்த்தேன் அம்மா வழக்கமான காலை பூஜை செய்து விட்டு குங்குமம் எடுத்து தாலியில் ரொம்ப பயபக்தியாய் வைத்து கொண்டு அப்பா அருகில் சென்று அவள் காலை தொட்டு வணங்கி படுத்து இருந்த அவர் நெற்றியில் விபூதி பூசி விட்டாள் ம்ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ஹாரர்ர்ர்ர்ர்.. என்று அப்பா எதோ முனகினார் இன்னைக்கு சுமங்கலி பூஜை பன்னேங்க.. என்று சம்பந்தமே இல்லாமல் ஒரு பொய்யை சொன்னாள் இன்று பச்சை திங்கள் கிழமை எதற்கு இன்று போய் அம்மா சுமங்கலி பூஜை என்று பொய் சொல்கிறாள் என்று எனக்கு புரியவில்லை பிறகு ஆபிஸ் கிளம்பி சென்று விட்டாள் அம்மா போன சில நிமிடங்களிலேயே சற்றென்று போர்வையை விளக்கி கொண்டு எழுந்தேன் அப்பப்ப்பா இதுக்கு மேல புழுக்கம் தாங்க முடியாது என்று சொல்லி பாத் ரூம் போய் என் காலை கடன்களை முடித்து விட்டு.. காலை "கடனோடு வட்டியையும்" முடித்து விட்டு.. அதாவது அம்மா ட்ரெஸ் மாத்துவதை பார்த்து பாத் ரூமில் மீண்டும் அந்த காட்சியை கற்பனை செய்து கண்முன் கொண்டு வந்து கையடித்து விட்டு.. இந்த கைமுட்டி அடிப்பதை தான் காலை வட்டி என்றேன் எல்லாம் முடித்து ஹாலுக்கு வந்தேன் அம்மா கதவை லேசாக தான் சாத்திவிட்டு வேலைக்கு கிளம்பி இருந்தாள் நான் கதவருகில் சென்று சாத்த போனேன் ரவி உன் அப்பா பெயருக்கு ஒரு கொரியர் வந்துருக்கு.. என்று எதிர்வீட்டு தாத்தா என் கையில் ஒரு கவரை திணித்து விட்டு சென்றார் நான் பிரித்து பார்த்தேன் ஏதோ பேங்க்கில் இருந்து வந்திருந்தது ஸ்கூல் படிக்கும் இதெல்லாம் எனக்கு எங்கே புரிய போகிறது.. என்று எண்ணி அதை அப்பா அருகில் எடுத்து சென்று அவர் முகத்துக்கு முன்பாக நீட்டி பிடித்து படிக்கட்டும் என்று காட்டினேன் ஒவ்வொரு வாரியாக படித்து கொண்டு வந்தவர்.. ஏதோ ஒரு பெரிய தொகை போட்டிருந்த வரியை படித்ததும் அப்படியே நெஞ்சு வலிப்பது போல முகத்தை சுருக்கி கொண்டு படுக்கையில் மல்லாந்தார் நான் அதை பார்த்ததும் பதட்டமானேன் ஐயோ அப்பா என்ன ஆச்சி என்ன ஆச்சி அவர் உடம்பை உலுக்கினேன் தண்ணீர் எடுத்து வந்து கொடுக்கலாம் என்று டம்ளரில் தண்ணீர் எடுத்து கொண்டு வந்து பார்த்த போது அப்பா வாயை பிளந்து கொண்டு கண்கள் சொருகி பேச்சு மூச்சு இல்லாமல் மல்லாந்து கிடந்தார் நான் அவர் மூக்கின் அருகில் கை வைத்து பார்த்தேன் ஐயோ மூச்சி கற்று வரவில்லை உடனே அம்மாவுக்கு போன் போட்டேன் ஆனால் அம்மா போனை அம்மாவுடன் வேலைசெய்யும் வசந்த் அங்கிள் எடுத்து ஹலோ என்றார் அங்கிள் எங்க அப்பா செத்துட்டார் என்று சொல்லி அழ ஆரம்பித்தேன்
14-08-2022, 03:36 PM
நண்பா ஒரு டவுட் காயத்ரி இந்த டைம் ல மயக்கம் ஆய்டுவ அதுக்கு அப்புறம் தானே அவ விதவை யாக நடிக்கணும் அப்புறம் எதற்கு இப்போ குளித்து முடித்ததும் விதவை மாதிரி டிரஸ் பன்னனும்
14-08-2022, 04:32 PM
14-08-2022, 04:38 PM
(14-08-2022, 04:32 PM)Vandanavishnu0007a Wrote: But after that only காயத்ரி know next script appo இப்போ எதுக்கு.. இப்போ காயத்ரி Jhon கூட நடிக்க பாண்டிச்சேரி pogiraal அந்த டைம் தான் bank லந்து message வருது atha பார்த்து காயத்ரி ஹஸ்பண்ட் சாகிறான் அந்த சமயம் காயத்ரி mayakathula இருக்கா வசந்த் ravi யின் call attend பண்றான். So after gopal died only kayathri comes to know the next scene as she have to act as widow...
14-08-2022, 04:41 PM
(04-08-2022, 10:12 PM)Vandanavishnu0007a Wrote: 61. காயத்ரி இதுலயும் ஒரு டவுட் இருக்கு kayathri பாண்டிச்சேரி la irukkum போது gopal இறந்ததா சொன்னாங்க இப்போ அவள் வீட்டில் இருக்கிறாள் ஆனால் மயக்கத்தில்... ரவி என் இன்னும் கூறவில்லை
14-08-2022, 07:42 PM
(14-08-2022, 04:38 PM)Vinothvk Wrote: இல்ல நண்பா ஸீன் சீக்வன்ஸ் சொல்றேன் கரெகிட்டான்னு பாருங்க நண்பா பாண்டிச்சேரியில் காயத்ரி மயக்கமாகிறாள் ஹோட்டலில் ட்ரீட்மெண்ட் ஜானுடன் இணைக்கிறாள் ராஜனுடன் வீடு திரும்புகிறாள் விநாயகம் இரண்டு நாள் ஷூட்டிங் பிரேக் விடுகிறார் வெளியூர் சூட் கொஞ்சம் நாள் வேண்டாம் என்று சொல்லுகிறார் வசந்த் விதவை ஸ்கிரிப்ட் அனுப்புகிறான் அதை மறுக்கிறாள் ஆனால் பேங்க் சம்மன் மெயில் வருகிறது அதனால் பணத்தேவைக்காக அவள் விதவையாக நடிக்கிறாள் வசந்த்திடம் இரண்டு நாள் ரெஸ்ட் எடுத்துவிட்டு திங்கள் அன்று சூட்க்கு வருகிறேன் என்று தெரிவிக்கிறாள் ரவியின் பிளாஷ் பேக்கில் அவள் வீட்டில் இருந்து விதவை ஸ்கிரிப்ட் ஷூட்டிங் கிளம்பும் போது தான் ரவி காயத்ரி ட்ரெஸ் மாத்துவதை பார்க்கிறான் எனக்கு சரியாக தான் ஸீன் போய் கொண்டு இருப்பது போல தோன்றுகிறது நண்பா என் மேல் தவறு இருந்தால் திரும்ப மீண்டும் இந்த கதையை மறுபடியும் முதலில் இருந்து படித்து எங்கேயாவது தவரு நேரிட்டு இருந்தால் கண்டிப்பாக திருத்தி எழுதுகிறேன் நண்பா கமெண்ட்ஸ்க்கும் டவுட் கேட்டு குறிப்பிட்டு விளக்கம் கேட்டதுக்கு மிக்க நன்றி நண்பா கண்டிப்பாக இதை என் சைடு ஒரு முறை செக் பண்ணி விடுகிறேன் நண்பா உங்களுக்கும் நேரம் இருந்தால் இதற்க்கு முன் வந்த சில அத்தியாயங்களை மீண்டும் படித்து பாருங்கள் நண்பா பிளீஸ் நன்றி
14-08-2022, 07:49 PM
(14-08-2022, 04:41 PM)Vinothvk Wrote: பாண்டிசேரியில் வெறும் திருமண சூட் மட்டும் தான் நடந்தது நண்பா வசந்த் எழுதிய பகுதியில் கவனமாக படித்து பார்த்தீர்கள் என்றால் விநாயகம் இனி அவுட் டோர் சூட் கொஞ்சம் நாள் வேண்டாம் என்று சொல்கிறார் அதனால் விதவை சூட்டிங் லோக்கல் மாஸ் மீடியா ஸ்டுடியோவிலேயே படப்பிடிப்பு நடைபெறுகிறது நண்பா ரவியின் பதிவு விதவை சூட்க்கு முன்பு காயத்ரி சூட் கிளம்பும் முன்பு வரும் பிளாஷ் பேக் நண்பா விநாயகம் பேங்க் மேனேஜர் முரளியிடம் பேசுவதும் விதவை சூட்க்கு முன்பு நடைபெறும் பிளாஷ் பேக் சம்பாஷணைகள் நண்பா உங்கள் குறிப்புகளுக்கு மிக்க நன்றி நண்பா தொடர்ந்து உங்கள் ஆதரவு தேவை நண்பா நன்றி |
|
« Next Oldest | Next Newest »
|
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
![[Image: IMG-20220813-133021.jpg]](https://i.ibb.co/5B5pNkP/IMG-20220813-133021.jpg)
Users browsing this thread: 2 Guest(s)