Incest தாயும் ஒரு பெண் தானே.

[Sparo]

Bro waiting for the update

[PrinceBoss]

Romba romba waiting..... Cheeeekirama vanga

[Sparo]

Bro waiting for update
A long time

[Raja0071]

Update please

[Sparo]

Bro waiting for the update

[sexyrock006]

thanks for info. we are waiting for the updates.

[Sparo]

A long time waiting for the update bro

[Sparo]

Update bro

[Sparo]

Bro waiting for the update a long time

[giannapriya]

Nanba please update 

[Deep_Lover]

மன்னிக்கவும் நண்பர்களே.
என் கட்டுப்பாட்டை மீறிய காரணங்களால் நீண்ட நாட்கள் தளத்திற்கு வந்து கதையை தொடர முடியவில்லை. இப்போதுதான் கொஞ்சம் நேரம் கிடைத்திருக்கின்றது. கதையை தொடருவேன். நன்றி.

[jairockerszx]

ரொம்ப நல்லது... தொடர்ந்து எழுதுங்க Brother..!!!✌✌✌

[Deep_Lover]

நண்பர்களே, நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு இந்த கதை தொடர்ச்சி. வாசகர்கள் கதையை ஞாபகம் வைத்திருப்பார்கள் என நம்புகிறேன். நன்றி.

இப்போது நினைத்தால்...

காமத்தை யாரலும் வெல்ல முடியாது. ஏன் கடவுள்களாலும் வெல்ல முடியாது. அப்படியிருக்க என் அம்மா எம்மாத்திரம் என்ற பரிதாபமம் தான் ஏற்படுகிறது.

அம்மாவின் உடலில் காமயுணர்ச்சிகள் அதிகமாக தூண்டப்பட்டு உடல்மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. உண்மையில் பார்த்தால் அம்மா சந்தோஷப்பட்டிருக்க வேண்டும். அவளின் உடலில் காமக்கொந்தளிப்பை உண்டாக்க அப்பாவால் மட்டும் தான் முடியும். இல்லை தப்பித் தவறி வேறு ஓருவர் மூலம் ஏற்பட்டாலும் அம்மாவால் ரகசியமாக அனுபவத்திருக்க முடியும்.
ஆனால், அம்மாவின் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டியது சின்னஞ்சிறு பிஞ்சான நான் தான் என்பது அப்போது எனக்குப் புரியவில்லை.

வெறும் பாவாடை மட்டும் கட்டிக் கொண்டு அம்மா சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். வெள்ளை வெளரென்று பளிங்கு கற்களால் செதுக்கப்பட்ட  முத்துக்கள் சொட்டுவதைப்  போலிருந்த அம்மாவின் முலைகள் மேல் நான் கயிறு கட்டியதால் சிவந்த ரணகள கோடுகள் சாரைசாரையாகப் பதிந்திருந்தன. நான் போட்டு தடவிய எண்ணெயால் அம்மாவின் முலைகளால் பளபளத்துக் கொண்டிருந்தன.

எவ்வளவோ முயன்றும் முலைகளும் அதன் மேலிருந்து காம்புகளும் வெடித்து பெருத்து வளர்வதை அம்மாவால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

சமைத்துக் கொண்டிருந்த கரண்டியால் அம்மா தன் முலைகளை அடிப்பதை பார்த்ததும், முலைகள் மேல் எனக்கு கோவம்கோவமாக வந்தது. இப்படி திமிர்த்தனமாக குறும்புச் செய்து அம்மாவை நோகடிக்கிறார்களே என்று சினம் ஏற்படி, ஓடோடிப் போய், அம்மாவின் கைகளிலிருந்த கரண்டியை பிடுங்கி, அம்மாவின் முலைகளை வெளுத்து வாங்க ஆரம்பித்தேன்.

"என்னாங்கடி, அம்மாகிட்டே குறும்பா பண்றீங்க. அடக்க ஓடுக்கமா இருக்க தெரியாது.”  என்று ஓயாமல் அடித்தேன்.

என் வயதுக்கு மீறிய அசுர சக்தியுடன் அந்த அடிகளில் இருந்தது. சட்சடென்ற கரண்டியால் அம்மாவின் முலைகளை அடிக்கும் சத்தம் அறை முழுக்க எதிரொலித்தது. 
 அம்மா ஒரு சில கணங்கள் திடுக்கிட்டு நிற்பதைப் பார்த்தேன். இப்படி நான் ஓடோடி வந்து முலைகளை அடிப்பேன் என்று எதிர்ப்பார்த்திருக்க மாட்டாள். வயதுக்கு மீறிய பலமான அடிகளின் வலி அவளின் முலைகளிலிருந்து உடல் முழுக்க  பரவியதை பார்க்க முடிந்தது. வலியினால் திக்குமுக்காடிப் போனால். என்ன பேசுவது என்ன செய்வது என்று புரியாமல் அம்மா தவித்தாள்.
பட் பட் என்ற மூர்க்கமான என் முலையடிகளை தொடர்ந்தேன்.

ஒரு கட்டத்தில் என் அடியின் வலியால் பின்னகர்ந்த அம்மா, சட்டென்று முன்னகர்ந்து, நெஞ்சை நிமர்த்தி முலைகளை இன்னும் முன்னால் கொண்டு வந்து, என் அடிகளை நன்றாக முலைகள் வாங்குமாறு பார்த்துக் கொண்டாள்.

படார் படாரென்று நான் அம்மாவின் முலைகளை அடித்துக் கொண்டிருந்தேன். அம்மாவின் பால் நிற முலைகள் இரத்த நிறச் சிவப்பாக மாறிக் கொண்டிருந்தது. அம்மா கண்கள் சொறுகி பற்களால் கீழ் உதட்டை கடித்து வலிகளை பொறுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

நான் எதையும் புரியாமல், எதைப் பற்றியும் கவலைப்படாமல்  முலைகளை அடித்துக் கொண்டிருந்தேன். வயது அந்தமாதிரி இருந்தது.

என் கரண்டி கடிகளால் அம்மாவின் முலைகள் சின்னாப்பின்னமாகி உருமாறி தளதளவென அதிர்ந்துக் கொண்டிருந்தது. 

இப்போது நினைத்துப் பார்த்தால் அழுகை அழுகையாக வரும். அம்மாவை கட்டிப் பிடித்து ஆறுதல் கூறி முலைகளிடம் முத்தமிட்டு மன்னிப்பு கேட்க வேண்டுமென்று என் மனது துடிக்கும்.
கை வலிக்க அடித்துக் கொண்டிருந்தேன். இனிமேல் என்னால் கையை தூக்க முடியாது என்ற நிலை வந்தப் போதுதான் அடிப்பதை நிறுத்தினேன். அம்மாவின் முலைகள் சிவந்த சூரியனைப் போல தகதகத்துக் கொண்டிருந்தது. அம்மாவுக்கு ஏற்பட்ட விண்விண்னென்ற வலி முலைகளின் துடிப்பால் பார்க்க முடிந்தது.

மேல்மூச்சு கீழ்மூச்சு வாங்க, ”இனிமே இவங்க குறும்பு பண்ணமாட்டாங்கம்மா. நீங்க சொல்ற பேச்சை கேட்பாங்கம்மா.” என்றேன் கரண்டியின் கைப்பிடியால் முலைகளை குத்தியப்படி.
கண்களில் முட்டிய நீரை கட்டுப்படுத்தியப்படி, “ஆமாடா நீ அடித்த அடியில் அவங்க குறும்பு பண்ண மாட்டாங்க.” என்றாள் அம்மா.

மின்னல் கீற்றை போல அம்மாவின் உடலில் ஒரு உணர்ச்சி பாய்ந்து மறைந்தது. அந்த உணர்ச்சியை இப்போது நியாபகப்படுத்தினால் என்னை திடுக்கிட வைக்கும். புரியாத வயசு என்று அம்மா நினைத்து என் முன்னால் அரை நிர்வாணமாக நின்று வலி நிறைந்த அடி வாங்கியப்பிறகும் காமயுணர்ச்சிகள் மேலொங்கி வந்திருக்கின்றது. 

சூரிரென்று அந்த காமயின்பம் அம்மாவின் உடலில் பரந்தது. பெற்ற மகனின் முன்னால் அதனை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் அது அம்மாவை என்ன பாடுப்படுத்தியிருக்கும் என்று நினைக்கும் போது உடல் நடுங்கும். 

ஐரோப்பாவில் மடாலயத்திலிருக்கும் கன்னியாஸ்தீரிகள் தங்களுக்கு பாலுணர்வு ஏற்பட்டால் தங்களை தாங்களே சாட்டையால் அடித்து பாவத்துக்கு தண்டனை கொடுப்பார்களாம். இங்கே என் அம்மா என்னால் அடி வாங்கியப்படி தான் செய்த பாவத்துக்கு தனக்கு தானே தண்டனை கொடுத்துக்  கொண்டிருக்கின்றள். 

அந்த பாவத்துக்கு மூல ஊற்று நான் தான் என்பதை அப்போது புரியவில்லை.
அம்மா என்னை தூக்கி மார்ப்போடு அணைத்து என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு, “அடிச்சது போதும், அதுங்க ரெண்டும் அடங்கியிருக்கும்,” என்றாள். அம்மாவின் முலைகள் வலிச்சூட்டால் தகதகத்துக் கொண்டு என் உடலை சுட்டெறித்தது.

“இன்னும் அடிக்கனுமா.” என்று அம்மாவின் ஒரு காம்பை பிடித்து கிள்ளி திருகியப்படி குழந்தைப் பருவ அப்பாவித்தனத்துடன் கேட்டேன்.

அம்மா வலியினால் துடித்தாள். ஏற்பட்ட காமயுணர்ச்சிகளால் மேலும் துடிதுடித்துப் போய்“ஐயோ ஐயோ வேணாம்டா, இன்னும் அடிச்சா  இது ரெண்டும் தாங்காது.  அம்மா சமைக்கனும். நீ வெயிட் பண்ணு.” என்று என்னை இறக்கி விட நான் ஓடிப் போய் படுக்கையில் ஏறி விளையாட ஆரம்பித்தேன்.

சில நொடிகள் அம்மா மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்கி ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு, தன்னையே அடிக்கிக் கொள்வதைப் போல உடலை முறுக்கிக் கொண்டு என்னைப் பார்த்து ஒரு புன்னகையை உதிர்த்தாள். நானும் புரியாமல் அம்மாவைப் பார்த்து சிரித்தேன்.

அம்மா கடகடவென்று சமையல் செய்ய ஆரம்பித்து முடித்தாள். காலையில் சாப்பிடததால், எனக்கு அம்மா நன்றாக ஊட்டி விட்டாள். அம்மாவும் சாப்பிட்டாள்.

பிற்பகலாகிவிட்டிருந்தது. வெக்கையும் சூடும் ஏறியது. மொட்டைமாடியிலிருக்கும் அந்தச் சிறியறையில் இருக்க முடியவில்லை. எனக்கும் அம்மாவுக்கும் வியர்த்து கொட்டியது. அம்மா என் துணிகளை கழட்டி டவலை தண்ணீரில் மூழ்க வைத்து என் உடலை துடைத்தாள். இனி விளையாட வாய்ப்பில்லை தூங்க வேண்டியதுதான்.

அம்மா பாயை விரித்து மல்லாக்க படுத்து என்னை அவளின் மாமிச மலைப் போல இருந்த முலைகளின்  மேல் இழுத்து படுக்க வைத்து தன் உடலை மெல்ல ஆட்டி தாலாட்டினாள். என் கால்கள் அம்மாவின் அடிவயிற்றை உதைத்துக் கொண்டிருந்தது. என் பக்காவாட்டில் பிதுங்கிக் கொண்டிருந்த அம்மாவின் முலைகளை இருகைகள் பிசைந்துக் கொண்டிருந்தேன். காம்புகளை பிடித்து திருகினேன்.  

அடியினால் சிவந்திருந்த முலைகள் என் இதமான உடலால் பால் வெள்ளை நிறத்துக்கு மாறிக் கொண்டிருந்தது.

“அம்மா பயமா இருக்கும்மா.”  என்றேன்.

திடுக்கிட்டப்படி, “என்னடா பயம்.” என்றாள் அம்மா.

“இல்லேம்மா இந்த பந்துக ரெண்டையும் பயங்கரமா அடிச்சுட்டேன், நைட் நீங்க நல்லா தூங்கிட்டிருக்கும்போது இதுக ரெண்டும் சத்தமில்லாம எழுந்து வந்து என்னை பயங்கரமா அடிச்சி ஏதாவது பண்ணிடுவாங்க.” என்றேன்.

அம்மாவின் முலைகளை பார்த்து இப்படி ஒரு சின்னஞ்சிறு பாலகன் பயப்படுவதை, எந்த அம்மாவையும் திடுக்கிட வைத்திருக்கும். அம்மாவும் திடுக்கிட்டு,  ”அட லூசு...அப்படியெல்லாம் நடக்காது. இது ரெண்டு நல்லவங்க. உனக்கு தங்கச்சி மாதிரின்னு வெச்சுக்கோயேன். சொல்லப் போனா அம்மாவைவிட இது ரெண்டும் தான் உன் மேலே உசரையே வெச்சியிருக்காங்க. உனக்கு எந்த நேரத்தலேயும் கஷ்ட கொடுக்க மாட்டாங்க.”

“அப்போ நா அடிச்சது...” என்றேன் பயம் தெளியாமல்.

அம்மா ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள். சட்டென்று அம்மாவின் முகம் மலர்ந்தது. என் அடியில் நசுங்கிக் கொண்டிருந்த அம்மாவின் முலைகள், காற்று ஊத ஊத பெரியதாக பலூனைப் போல பொங்கியது. 
அம்மா பெருமிதத்துடன், “நீ அடிச்சது அவங்களுக்கு புடிச்சிருக்கு... நீ அடிக்க அடிக்க அவங்க எவ்வளவு சந்தோஷப்பட்டாங்க தெரியுமா. நீ அதுகளை என்ன செஞ்சாலும் சந்தோஷப்படுவாங்க.” என்றப்படி அம்ம தன் கட்டை விரலாலும் ஆட்காட்டி விரலாலும் வெண்டைக்காய்ப் போல நீண்டிருந்த தன் இடது முலை காம்பை பிடித்து இழுத்து என் வாயினுள் திணித்தாள். 
திருநெல்வேலி அல்வாவை தின்றால் எப்படியிருக்க்மோ அந்த சுவை இருந்தது. ஓரே வித்தியாசம் இந்த அல்வா கறையாது.இயற்கை உந்துததால் நான் அதனை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். வலது முலையை என் இடது கையால் தட்டி தட்டி காம்பை திருகி திருகி பாசத்தை காண்பித்தேன். 
அம்மாவின் காம்பை சப்பிக் கொண்டேயிருந்தேன். அவ்வளவு சுவையாக இருந்தது. ஏதோ என் வாய்க்கும் அதன் திசுக்களுக்கும் பிரிக்க முடியாத பந்தமிருப்பதாக தோன்றியது.

அம்மா மெல்ல அசைய தொடங்க தூக்கம் வர ஆரம்பித்தது. அரை தூக்கத்தில் அம்மா தன் பிட்டத்தை தூக்கி பாவாடை நாடாவை கழட்டி கால்களால் தள்ளி கழற்று வதை உணர்ந்தேன். மெல்ல அம்மாவின் கைகள் தொடையிடுக்கை நோக்கி சென்று அசையத் தொடங்கியது.
ஏற்கனவே நான் கேட்ட கொளகொளவென்றச் சத்தம் கேட்டது. என் நாடி நரம்பில் முறுக்கேற்றும் அந்த இனிமையான வாசனை அம்மாவின் தொடையிடுக்கிலிருந்து பொங்கி பரவி என் நாசிகளைத் தாக்கியது. என்னையறியாமல் அதனை ஆழமாக சுவாசித்தேன்.

தூக்கம் சொக்கியது.

------தொடரும்

[Deep_Lover]

அம்மா மெதுவாக தன் கால்களை மடக்கி தொடைகளை விரிப்பதை உணர முடிந்தது. என் கால்கள் அம்மாவின் தொப்புளுக்கு கீழ் வரைத்தான் இருந்தது.

பூமியின் புவியிர்ப்பு விசையின் சக்தியை விட பன்மடங்கு இயர்ப்பு விசையுடையது பெண்களின் தொடையிடுக்கு பகுதி என்பதை உணர்ந்த தருணம்.

நான் மெல்ல அம்மாவின் தொடையிடுக்கை நோக்கி வழுக்கினேன்.

“அம்மா கீழே பூதம் இருக்கும்மா. அது என்னை சாப்பிட்டிரும்மா...” என்று ஆழமான தூக்க கலக்கத்திலும் உலறினேன். என்னையறியாமல் பயத்தினால் திடுக்கென்று உடல் உதறியது.

“அம்மா பயமா இருக்கும்மா.” என்றப்படி முலைகளை பிடித்து மேலேறி வழுக்கவதை நிறுத்தினேன்.

“என்னடா பயம்.” என்றாள் அம்மா.

“கீழே உன் தொடை நடுவே பெரிய பூதம் இருக்கும்மா.” என்றேன் பயத்துடன்.

அம்மா திடுக்கிட்டப்படி, “அங்கே பூதமெல்லாம் கிடையாதுடா.” என்றாள் குழந்தைக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல்.

“இல்லேம்மா கீழே கறுப்பா ஒரு பெரிய பூதம் ஒன்னு இருக்கும்மா, அதை என்னை கடிச்சிரும்... நீங்க காலை விரிக்காம காலை ரெண்டும் சேர்த்து வெச்சுக்குங்க...இல்லேன்னா அந்த பூதம் என்னை இழுத்துப் போட்டு சாப்பிட்டிரும்.” என்றேன் பயத்துடன்.

நான் ஏதோ சிறுப்பிள்ளைத்தனம் பயத்துடன் சொன்னது, உள்ளர்த்ததுங்கள் கொண்ட வார்த்தைகள் என்பது அப்போது அம்மாவுக்கு தெரிந்திருக்கும், எனக்கு பிற்பாடுதான் தெரிந்தது பெண்களின் பிறப்புறுப்பு ஒரு மாபெரும் பசிக்கொண்ட பூதம் என்பது. அது யாரைவேண்டுமானாலும், எதை வேண்டுமானாலும் சாப்பிடும் பூதம்.

அந்த பூதத்திற்கு முன்னால் தாய் மகன் பாசமெல்லாம் ஓன்றுமேயில்லை. அதற்கு எல்லாமே ஒன்றுதான்.

ஆனால், அம்மாவின் அப்போதைய நிலைமையே வேறு. பெற்றத்தாயின் பிறப்புறுப்பே தன் மகனுக்கும் தனக்கும் பூதமாக இருப்பதை அறிந்திருந்தாள்.

மெல்ல அம்மா தன் இருகைகளால் என் முகத்தைப் தன் மொத்த அன்பை வெளிப்படுத்தி பிடித்து இழுத்து முத்தமிட்டாள். என்னை ரகசிய பார்வையுடன் பார்த்தாள். அம்மா அப்போதுதான் தன் இடது கையை கீழே கொளகொளவென்று ஏதோ இன்பமாக வேலைச் செய்து மேலே கொண்டு வந்து என் முகத்த்தை பிடித்திருந்தாள். விரல்களெல்லாம் பிசுபிசுவென்றிருந்தது. ஏதோ எண்ணெயில் முக்கி எடுத்தாற்ப்போல பளபளவென்று அழகாக இருந்தது. அதன் வாசனை இன்பம் உலகத்தில் சுவாசிக்க கிடைக்காது.

அடுத்து நான் செய்த காரியம்...

என்னை எது உந்தச் செய்தது என்று தெரியவில்லை. ஏன் செய்தேன் என்று தெரியவில்லை. ஆனால் என் மனமும் உடலும் செய்யத் தூண்டியது.

சட்டென்று முகத்தை திருப்பி அம்மாவின் இடது கையின் நடுவிரலை வாயால் கவ்வி முழுமையா உள்ளிழுத்து சப்பத் தொடங்கினேன்

அதன் சுவை என் உடலில் மின்சாரம் பாய்ச்சியது. ஏதோ என் உயிர் பசிக்கு உணவாக இருக்கும் திராவகம் போலிருந்தது. இப்போது நினைத்தால், உலகத்தில் உற்பத்தியாகும் அனைத்துவித விலையுர்ந்த மதுவகைகள் அதற்கு ஈடாகாது.

ஒரு வினாடி அம்மாவுக்கு என்ன நடக்கின்றது என்று தெரியவில்லை. நான் என்னையே மெய்மறந்து அம்மாவின் விரலை சப்பிக் கொண்டிருந்தேன். எண்ணெய் பிசுபிசுப்பு கரைந்து என் வாய் வழியே எச்சிலுடன் உன் உடலுக்குள் சென்றுக் கொண்டிருந்தது.

தான் செய்த தப்பை அம்மா அப்போதுதான் உணர்ந்திருப்பாள் போல. பாசயுணர்வால் கீழே தொடையிருக்கில் வேலைச்செய்துக் கொண்டிருந்த தன் விரலை தொடைக்காமல் எடுத்து வந்து என் முகத்தைப் பற்றி விட்டாள்.

அம்மாவின் முகம் கோணிவிட்டது.

சட்டென்று என் பிஞ்சு வாயிலிருந்து தன் விரலை எடுத்தவள், தன் நெற்றியை நச்சென்று என்று பலமாக அடித்து, “ச்ச்சே என்ன வேலை பண்ணிட்டேன்.” என்று சலித்தப்படி, “என்னடா வினித் பண்றே.” என்று கேட்டாள்.

“இல்லம்மா, எனக்கு அதை சப்பனும் ஆசை வந்திருச்சும்மா.”

”அப்படியெல்லாம் செய்யக் கூடாது, அது அசிங்கம்.” என்றாள் அம்மா.

“அசிங்கமா அது எங்கிருந்து வந்திருச்சும்மா...” எனக் கேட்டேன்.

அம்மா பதில் சொல்ல முடியாமல் திக்குமுக்காடினாள். எப்படியோ சுதாரித்துக் கொண்டு, “கீழே பூதம் இருக்குன்னு நீ சொன்னேல்ல, அந்த பூதத்தின் எச்சில் தாண்ட இது. இதையெல்லாம் சப்பக் கூடாது.” என்று என்னை கட்டிப்பிடித்த பலத்த யோசனையுடன் என்னை இறுக்கமாக அரவணைத்தாள்.

நீண்ட நேரம் மவுனமாக இருந்தோம்.

அம்மா ஒரு முடிவுக்கு வந்துவிட்டவள் போல, அவளின் உடலில் ஒரு தளர்வு ஏற்பட்டது. அதுவரை கட்டிப்போட்டு நிலைக்கொலைய வைத்த ஏதோ ஒன்று அவளை விட்டு விலகியதைப் போலிருந்தது. ஆசுவாசம் ஏற்பட்டதை உணர் முடிந்தது.

அம்மா எல்லா கட்டுக்களையும் திமிறி உடைத்து தன்னை விடுவிட்டு கொண்ட ஒரு பறவையாக மாறிவிட்டதை இப்போது உணரமுடிந்தது.

“இன்னும் ஒரு நைட்டுதானே. என்ன நடந்தாலும் நடக்கட்டும்.” என்று தனக்கு தானே ஆறுதல் சொன்னாள்.

“என்ன சொல்றீங்கம்மா...” நான் புரியாமல் கேட்டேன்.

சிறிது யோசித்த அம்மா, “இன்னிக்கு நைட் அப்பா வர்றாருடா வினித்...” என்றாள்.

“ஐ...” என்று சந்தோஷமாக கத்தி நான் குலுங்க அம்மாவின் உடலும் என்னோடு சேர்த்து குலுங்கியது.

அம்மா என்னை நேருக்கு நேராக என் முகத்தை அவள் முகத்துக்கு கொண்டு வந்தாள். அது அம்மாவின் உயிருடன் கட்டிப் போடுவதைப் போல ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது. என்னை அம்மாவின் அடிமையாக்கியது என்று பிற்பாடு புரிந்தது.

என்னை தைரியமாக அம்மா பார்த்தாள். ஒரு நாயை அதன் உரிமையாளர் கட்டுப்படுத்தி பயற்ச்சியளிப்பதைப் போலிருந்தது அம்மாவின் பாவனை.

“அம்மாவுக்கு இனிமே நீ நல்ல ஃபிரண்டு...சரியா...” என்றாள்.

“சரிம்மா...” என்றேன் உற்சாகமாக.

என் கண்களை ஊடுறுவி பார்த்தப்படி, “அப்பா வருவாரு...அப்பா வந்தவுடன் அம்மாவை என்ன பண்ணனாலும் நீ பயப்படக் கூடாது.” என்றாள்.

“சரிம்மா...” என்றேன் தைரியாமாக.

”அம்மா தொடையிடுக்குல ஒரு பூதமிருக்குல்ல...அந்த பூதத்தை அப்பா அடுக்குவாறு...அப்படி அப்பா செய்யிறப்போ நீ பயப்படக்கூடாது...”

“சரிம்மா...”

“அப்பா அம்மாவை அடிக்கற மாதிரி இருக்கும்...அப்பாவும் அம்மாவும் சண்டை போடற மாதிரியெல்லாம் இருக்கும்...அதெல்லாம் நீ பார்த்து பயப்படக்கூடாது...”

“சரிம்மா...”

“அந்த பூதத்தை அடக்க நான் எப்படி இப்ப அம்மா ஓட்டுத் துணியில்லாம உன் முன்னாடி இருக்கனோ... அப்படி அப்பா முன்னாடி இருக்க வேண்டிவரும்...”

“ம்ம்ம்ம்...” என் இதயம் என்னையறியாமல் திடும்திடும் என அடிக்க தொடங்கியது. உடல் வியர்த்து கொட்டியது.

“என்னடா...அப்பா முன்னாடி நான் அம்மணமா இருக்க கூடாதா?.” என்று அம்மா கேட்டாள்.

அம்மா என்னிடம் கெஞ்சுவதைப் போலிருந்தது. அந்த வயதிலும் எனக்கு புரிந்தது. அம்மாவின் நிர்வாணத்தை பார்க்க யாருக்கும் உரிமையில்லையென்று. எனக்கும் உரிமையில்லை என்றுத் தெரியும். ஆனால் அந்த வயதில் அப்பாவிடம் அம்மா நிர்வாணமாக இருப்பது பிடிக்கவில்லை. ஆனாலும் அம்மா கெஞ்சுகிறாள்.

“நீங்க என்ன செய்தாலும் எனக்கு சரிதாம்மா...” என்றேன்.

பரிதவித்துப் போயிருந்த அம்மா முகத்தில் ஒரு ஆறுதல்.

”என் செல்ல பையன்.” என்று அம்மா என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு, “ இன்னிக்கு நைட் அப்பா வந்தபிறகு அம்மா கண்ண மூடச் சொன்னா கண்ணை திறக்காம மூடிரனும்...சரியா...என்ன நடந்தாலும் கண்ணை திறந்து பார்க்க கூடாது...சரியா...” என்றாள்.

“சரிம்மா...” என்றேன் நான் திருப்பி அம்மாவின் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன்.

அம்மா மேலும் தன் முலைகளில் என்னை அழுத்தினாள்.

“இனிமே அம்மாவுக்கு நீதாண்ட ஃபிரண்டு எல்லாமே...உலகத்துல யாரும் எனக்கு வேண்டாம்...”

“சரிம்மா...” என்றேன் அம்மாவின் அன்பில் அமிழ்ந்து.

“அம்மாவுக்கு என்ன நடந்தாலும் நீ மறந்திடனும்....யார் கிட்டேயும் சொல்லக்க்கூடாது...அம்மா மேலே பிராமிஸ் பண்ணு...” என்று என்னை உற்று நோக்கினாள்.

“பிராமிஸ் அம்மா...” என்றேன்.

என்ன நடந்தாலும் யாரிடமும் சொல்ல மாட்டேன் என்று கங்கணம் கட்டிக்கொண்டேன்.

“ஐ லவ் யூ வினித்...” என்றாள் அம்மா.

“ஐ லவ் யூ மம்மி...” என்றேன்.

அந்த நிமிடத்தில் அம்மாவின் எல்லைகள் தகர்ந்துவிட்டதாக உணர்ந்தேன். அவளின் ரகசிய உலகத்துக்குள் புகுந்துவிட்டதாக ஒரு எண்ணம்.

அம்மா மெதுவாக கால்களை நீட்டி தன் பெருத்த தொடைகளை ஓன்றொடொன்று சேர்த்து தொடையிடுக்கு பிரதேசத்தை மூடினாள். எனக்கு பூதத்தை பற்றிய பயம் விலகியது. அம்மா மெல்ல அசைய, அவளின் மாமிச முலையின் அதிர்வலை தாலாடினால் தூக்கம் என்னை ஆட்கொண்டது. ஆழ்ந்த தூக்கத்தை அடைய ஒரு சில வினாடிகள் இருக்கும்.

“எனக்கு இன்னொரு ஆம்பளை நீதாண்டா...” என்று சொல்வது கேட்டது.

கொஞ்சம் நேரத்திற்கு பிறகு அம்மாவின் விசும்பல் சத்தம் கேட்டது.

”கடவுளே நான் செய்வது சரியா தப்பா என்று தெரியாது. பாவமா என்று தெரியாது. சரியா தப்பான்னு சொல்ற என் புருசனே இதை சரின்னு நினைச்சு விரும்புறாரு. என்னாலும் என் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்தமுடியல. இது மாபாதக பாவமாக இருந்தா, அதற்கு தண்டனையா இருக்கும் நரக வேதனையை தாங்கும் சக்தி எனக்கு தா கடவுளே. இந்த ஒரு இரவு கடந்தா போதும். இதற்கு ஒரு முடிவு கட்டிவிடுவேன்.” என்று அம்மா அழுது புலம்புவது கேட்டது.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து, “தெய்வமே, எனக்கு என் புருசன் தான் எல்லாம். அவருடைய ஆசை ஆனந்தம் தான் எல்லாம். அவருடையே சந்தோஷம் தான் என் சந்தோஷம். என்னை மன்னிச்சுடு.” என்று அம்மா அழுவது கேட்டது.

அம்மா எதற்கு அழுகிறாள் என்று தெரியவில்லை எழுந்து ஆறுதல் சொல்ல முயன்றேன். தூக்கம் என்னை விடாமல் ஆழத்திற்கு இழுத்துச் சென்றது.

அம்மா மறுபடியும் கால்களை மடக்கி தொடைகளை அகலமாக விரிப்பதை உணர முடிந்தது. பூத பயத்தை தூக்கம் போக்கிக் கொண்டிருந்தது. என்னுடல் தானாகவே அம்மாவின் தொடையிடுக்குக்கு நழுவிச் சென்றுக் கொண்டிருந்தது.

தூக்கத்தில் என்னையே மறந்த தருணத்தில், எங்கேயோ என்னுடல் அம்மாவின் தொடையிடுக்கில் சிக்கியிருப்பதையும் அடிவயிற்றில் சூடான தண்ணீர் பிசுபிசுத்து ஓட்டுவதையும் அம்மாவின் பெரிய தடிமனான தொடைகள் என்னை கிடுக்கிப்பிடியாக பிடித்துக் கொள்வதையும் உணர்ந்தேன்.

அம்மாவின் உடலுடன் என்னுடலும் எங்களிருவரின் ஆனாமவின் பிணைப்பை பிரிக்கமுடியாதாக்கிய இறவு என்பதை இப்போது எனக்கு புரிந்தது.

அதன் பிறகு ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் விழுந்தேன்.

-----------தொடரும்

[Deep_Lover]

என் முகத்தில் அன்புகலந்த ஈரமான முத்தங்களை பதித்து, அம்மா என்னை எழுப்பினாள். என்னை தூக்கிச் சென்று குளிப்பாட்டிவிட்டாள். அம்மாவும் குளித்துமுடித்து வந்தாள். மாலை ஐந்து மணியாகிவிட்டது.

“அப்பா வந்தாருன்னா நேரா ஃபேக்டரிக்குத்தான் போவாரு, போய் ஃபோன் போட்டு அப்பா வந்துட்டாரான்னு கேட்போம்.” என்று அம்மா வீட்டைப் பூட்டி என்னை தூக்கிக் கொண்டு நடந்தாள். அப்போதெல்லாம் செல்ஃபோன் என்ற ஒரு வஸ்து இருக்கிறதென்பதே யாருக்கும் தெரியாது. பிசிஓக்கள் தான் எல்லாம்.

அம்மா குளித்து நச்சென்று இளம் நீல வண்ணச் சேலைக் கட்டியிருந்தாள். பூக்களின் தேவதைப் போலிருந்தாள். அம்மாவின் வலைவுகள் கச்சிதமாக மறைக்கப்பட்டு இருந்தன. அந்த மறைப்பே அவைகளை பெரிதாக்கியது. நானும் அம்மாவும் நடத்திய விளையாட்டுக்கள் எதுவுமே அம்மா முகத்தில் இல்லை. புதிய களையுடன் இருந்தாள்.

என்னை தூக்கிக் கொண்டு இரண்டாவது மாடி வந்தப் போது, “என்ன, அம்மாவும் பையனும் குளிச்சு ஷோக்கா டிரஸ் பண்ணிட்டு சந்தோஷமா எங்கே கிளம்பிட்டீங்க.” என்று கண்ணன் மாமா வீட்டின் ஆண்டிக் கேட்டாள்.

“போங்கக்கா... அவரு அகமாதபாத்திலிருந்து இன்னிக்கு வர்றாரு. அதான் ஆஃபீஸூக்கு ஃபோன் பண்ணி அவரு வந்துட்டாரா எப்பா வீட்டுக்கு வருவாருன்னு கேட்க போயிட்டிருக்கோம்.” என்றாள் அம்மா புன்னகையுடன்.

”முருகன் வர்றாரா... அதான் உன் உடம்பை பார்த்தாலே தெரியுதே.” என்று ஆண்டி கண்ணடித்தாள். எனக்கு அந்த சம்பாஷனை புரியவில்லை.

“ச்ச்சீ போங்கக்கா...” என்று அம்மா வெட்கப்பட்டாள்.

“மேனகா...உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா.” என்று மெல்லிய ரகசிய குரலில் ஆண்டி கேட்டு என்னை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தாள்.

அம்மா புரிந்தவளைப் போல என்னை இறக்கி, “வினித...அங்கே போய் விளையாடு.” என்று என்னை ஐந்தடி தள்ளி நடக்க வைத்து, “என்ன விஷயம் அக்கா?” அம்மா ஆவலுடன் கேட்டாள்.

“உனக்கு விஷயமே தெரியாத...” நான் கொஞ்சம் தள்ளி மேலிருந்து கீழே தெருவை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாலும் ஆண்டி பேசுவது கேட்டது.

“எங்கேக்கா நைட் கரண்ட் இல்ல, தூங்கவேயில்லை...அப்புறம் அவரும் வர்றாரு வீட்டை சுத்தம் செய்யறதுக்கே நேரமாச்சு...வெளியவே வர முடியல.” என்றாள் அம்மா.

“நேத்து நைட்டு கரண்ட் கட்டான டைம்ல... ஏதோ ஒரு அசிங்கப்புடிச்ச தேவடியா விபச்சாரி முண்ட ஒரு ஆணோட அம்மணமா ரோட்டிலேயும்...நம்ம தெரு பில்டிங்கலேயும்... சுத்திகிட்டிருந்தாத தெருவே பேசிக்கிறாங்க." என்று ஆண்டி கிசுகிசுத்தாள்.

தன்னை ஒருத்தி தேவடியா விபச்சாரி என்று ஏசியதை அம்மா ரசித்திருப்பாள் போல. அம்மாவின் இதழ்களில் சட்டென்று மெல்லிய புன்முறுவல் படர்ந்து மறைந்தது.

“ச்ச்சீ... ச்ச்சீ... இப்படியா அசிங்கமா நடப்பானுங்க.” என்று அம்மா முகத்தை அஷ்டக்கோனலாக வைத்துக் கொண்டுச் சொன்னாள்.

“மொட்டை மாடிக்கு யாரும் வரலியே...”

“அந்த மாதிரி யாரும் வரலே...” என்றாள் அம்மா எந்த உணர்ச்சியையும் வெளிக்காட்டாமல்.

“ம்ம்ம்ம்...காலம் ரொம்ப கெட்டு கிடக்குதடி... நடு ரோட்டுலேயே செய்யிறாங்க.” என்று அலுத்துக் கொண்டாள் ஆண்டி.

அம்மா ஆண்டியிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசிவிட்டு, என்னை தூக்கிக் கொண்டு படியிறங்கினாள். நானும் அம்மாவும் ரகசியமாக சிரித்துக் கொண்டோம். அம்மா ரகசியமாக என் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள். முதல் தளத்துக்கு வந்து கீழ்தளத்துக்கு போக திரும்பும் போது.

“மேனகா...” என்று யாரோ கூப்பிட அம்மா திரும்பினாள். அசோக் அங்கிள் வீட்டு வாசலில், வீட்டு ஓனரம்மா ஆண்டியும் அசோக் அங்கிள் ஆண்டியும் நின்றுக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அம்மா உடலில் பயம் அதிர்வலைகள் பாய்வதை என்னால் உணர முடிந்தது. ”என்னக்கா...” என்று நடுங்கியப்படி அவர்களை நோக்கி அம்மா செல்வது என்னால் உணர முடிந்தது. எங்கே நேற்றிரவு தான் செய்த அயோக்கித்தனம் தெரிந்து கூப்பிடுவார்களோ என்று அம்மா அஞ்சி நடுங்குவது தெரிந்தது.

கிட்டே போனதும், “என்னட வினித்... இந்த சாக்லேட்...” என்று அஷோக் அங்கிள் ஆண்டி எனக்கு ஃபைவ் ஸ்டார் தந்து கீழே இறக்கி அவர்களின் வீட்டுக்குள் தள்ளினாள். நான் சாக்லேட் சாப்பிட்டுக் கொண்டு அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என உற்றுக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன்.

“மேனகா, நேத்து நைட் என்ன நடந்துச்சுன்னு தெரியுமா...” என்று ஓனரம்மா ஆண்டிக் கேட்டாள்.

“ஆமா, கலாக்கா சொன்னாங்க...நேத்து யாரோ அம்மணமா தெருவுல அசிங்கமா நடந்துகிட்டாங்கன்னு...பார்வாதி அக்கா சொன்னாங்க.” பதில் சொன்னாள் அம்மா.

“யாருன்னு தெரியல... நைட் கரண்ட் கட்டானப்பா...யாரோ ரெண்டு பேரு அம்மணமா எல்லா பில்டிங்களிலியும் போய் அசிங்கம் பண்ணியிருக்காங்க... நம்மா ஆட்டோ ஓட்டுற காதர் பாய் நைட் சவாரி போய்ட்டு வரும் போது... அந்த விபச்சாரி தேவடியா பொம்பள நட ரோட்டுல மல்லாக்க படுத்துகிட்டிருந்தாளாம், அவ மேலே ஒருத்தன் படுத்துகிட்டு செஞ்சிகிட்டிருந்தானாம்...பாயி கிட்ட வர்றதுக்குள்ள அந்த அசிங்கப்புடிச்சவங்க ஓடிப்போய்ட்டாங்களாம்...நம்ம அஷோக் நேத்து நைட் மேலே கண்ணன் வீட்டுக்கு போய்ட்டு கீழே வர்றப்ப அந்த பொம்பளையும் ஆளும் அம்மணமா ஓடறதை ஒரு செகண்ட் பார்த்திருக்கார். தூக்க கலகத்துல அவருக்கு ஒன்னுமே புரியல. ஆனா விஷயம் கேள்விப்பட்டு பார்த்ததா சொல்றாரு. நம்ம தெருவுல இருக்குற ஓவ்வொரு பில்டிங்கலேயும் பார்த்ததா சொல்றாங்க...” என்று அஷோக் அங்கிள் ஆண்டி சொன்னாள்.

நேற்று நடந்த விஷயத்தை அரசல் புரசலாக கேள்விப்பட்டு ஓவ்வொருத்தரும் தங்களின் கதையை சேர்த்து ஊரெல்லாம் சுற்றவிட்டிருக்கிறார்கள்.

சட்டென்று அந்த வாசனை என் நாசிகளை துளைத்தது. அம்மாவிடமிருந்து வரும் பிரத்யேகமான வாசனை. நேற்று இரவு அந்த வீட்டின் வாசலில் நானும் அம்மாவும் அஷோக் அங்கிள் பார்த்துடுவாரோ என்று பயந்துக் கொண்டு உட்கார்ந்திருக்கும் போது அம்மாவின் பிசுபிசுப்பு தொடை வழியே வழிந்து கீழே கொட்டியதே, அது இன்னும் இருக்குமா, அதுதான் அந்த வாசத்தை ஏற்படுத்துகிறதா என்று எட்டிப் பார்த்தேன். அங்கே ஈரத்தின் தடம் சுத்தமாக இல்லை. அது காய்ந்துப் போயிருக்கும் என்பதைக் கூட நான் அறியவில்லை.

“மேலே மொட்டை மாடிக்கு ஒரு கதவு போடனும்.” என்று ஓனர் ஆண்டி சொன்னாள். பிறகு அவர்கள் ஏதோ ஏதோ பேசினார்கள்.

“வாடா வினித...” என்று அம்மா என்னை அழைத்தாள். அஷோக் அங்கிள் ஆண்டியும் ஓனர் ஆண்டியும் எனக்கு ஆசைத் தீர பல முத்தங்கள் கொடுத்தார்கள்.

அம்மா என்னை தூக்கிக் கொண்டு நடந்தாள். கீழ் தளத்துக்கு இறங்கும் படியில் இறங்கும் போது, அம்மாவும் நானும் வாய்க்குள் கொள்ளென்று சிரித்தோம்.

“நாம ரெண்டு பேரும் செஞ்ச குறும்புத்தனம் இந்த தெருவை ஒரு கலக்கு கலக்கியிருக்கு...ம்ம்ம்... நடந்தது ஒன்னு...ஆனா அதுக்கு வாய் மூக்கு காது கை கால் வெச்சு ஏதோ பூதச் சினிமா எடுத்துட்டாங்க...” என்று அம்மா வெற்றிக்களிப்புடன் சொன்னார்கள்.

“அம்மா அந்த ஸ்மல் வருதும்மா...” என்றேன்.

“என்ன ஸ்மெல்டா...”

“அதாம்மா... நேத்து நைட் உங்ககிட்ட வந்துச்சே அந்த ஸ்மெல் தாம்மா...நேத்து அஷோக் வீட்டு முன்னாடி உங்க தொடைல பிசுபிசுப்பா வந்துச்சே... அப்போ ஸ்மெல் வந்துச்சே அதுதாம்மா.... அது இன்னுமா அசோக் அங்கிள் வீட்டுல இருக்கும்.” என்று வெள்ளந்தியாக கேட்டேன்.

சட்டென்று நின்ற அம்மாவின் முகத்தில் வெட்கம் படர்ந்ததது. தன் கையை கீழே தொடையிருக்குப் பகுதிக்கு எடுத்துச் சென்று மூக்கில் வைத்து முகர்ந்தப்படி, “ஆமாடா ஸ்மெல் வருதுடா...” என்றாள் அம்மா.

“எதுக்கும்மா வரது...”

“அம்மா சந்தோஷமா இருந்தா வருதுடா...” என்று என் நெற்றியில் முத்தமிட்டப்படி நடந்தாள். கீழே தெருவுக்கும் வந்ததும் என்னை இறக்கிவிட்டாள். ஏதோ ஒரு பாட்டுப்பாடி உடலை நளினமாக அசைத்தப்படி அம்மாக்கூட நடந்துக் கொண்டிருந்தான். அம்மாவின் தொடைகளை முட்டிமோதிக் கொண்டு அம்மாக்கூட நானும் நடந்தேன்.

தெருவில் போவோர் வருவோரெல்லாம் அம்மாவை திருட்டுத்தனமாக பார்ப்பது எனக்கு அந்த வயதிலும் புரிந்தது.

நானும் அம்மாவும் நேற்று நடுரோட்டில் படுத்துக் கிடந்த இடத்துக்கு வந்தப்போது, ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து ரகசியமாக சிரித்தப்படி அந்த இடத்தைப் பார்த்தோம். அம்மாவின் தொடை வழியே வழிந்த அந்த வாசம் நிறைந்த பிசுபிசுப்பு வெள்ளத்தின் ஈரம் இன்னும் இருக்கின்றதா, என்று நான் உன்னிப்பாக கவனித்தேன். அம்மாவும் அப்படித்தான் கவனித்திருப்பார்கள் என்று தோன்றியது.

ஆனால் ஓருத்தடம் கூட இல்லை. வண்டிகளும் மனிதர்களும் அந்த பகுதியின் மேல் போய்க்கொண்டிருந்தது.

மறுபடியும் அம்மாவின் அடிவயிற்றிலிருந்து எழுந்த அந்த மணம் என்னை தாக்கியது.

நானும் அம்மாவும் நமுட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தோம்.

“ஆட்டோ அங்கிள்கிட்ட மாட்டியிருப்போம்மா...” என்றேன் பயத்துடன்.

“நீ தான் அம்மாவை காப்பாத்திட்டியே... என் செல்லம்...” என் தலைமுடியை கோதி, “மாட்டாம இருக்கறதுதான் விளையாட்டு... அதுதான் கிக்கு... நாம் ஜெயிச்சுட்டோம்ல... என்ன ஏதுன்னு தெரியாம இந்த தெருவே பேசிகிட்டிருக்கு...” என்றாள் அம்மா சந்தோஷமாக.

“ஆனா எனக்கு எவ்வளவு பயம் தெரியுமாம்மா...” என்றேன்.

அம்மா ஒரு கணம் யோசித்து, ” என்ன பண்றது அம்மாவுக்கு அழுத்தம் தாஸ்தியா போச்சு, ஏதோ கூண்டுகுள்ள் அடிச்சு வெச்ச மாதிரி இருந்துச்சு, எங்கேயாவது சுதந்திரமா பறக்கனும்னு தோணிச்சு, சின்ன குழந்தையா மாறி விளையாடனும்னு தோணிச்சு, இந்த உலகத்தைப் பார்த்து காறித் துப்புனுன்னு தோணிச்சு, சின்ன சிறுமியாக மாறி உன் கூட விளையாடனும்னு தோணிச்சு, நீ எனக்குள்ள ஏற்படுத்தன உணர்ச்சிகளை அணைப் போட்டு தடுக்கனும் தோணிச்சு, இதெல்லாம் தாண்டா அம்மாவை அப்படி செய்ய வெச்சது...” என்று முகத்தில் ஒரு வித பாவத்தை வைத்து அம்மா சொன்னாள்.

எனக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. ஆனால், அம்மா வேறு மாதிரி என்பது மட்டும் புரிந்தது.

என் உள்ளுணர்வு சொல்லியதா என்று தெரியவில்லை, என் அம்மாவுக்கு இனிமே நான் தான் பக்கப் பலமாக இருக்கவேண்டு என்ற எண்ணம் ஆணித்தரமாக ஏற்பட்டது.

“இனிமே நீங்க என்னச் செய்தாலும் நான் உங்க கூடவே இருப்பேம்மா...” என்று அம்மாவின் தொடைகளைப் பற்றிக் கொண்டுச் சொன்னேன். தெருவில் இருந்தாலும் யாரைப் பற்றியும் நான் கவலைப்படவில்லை.

நானும் அம்மாவும் தனித்த உலகத்துக்கு சென்றுவிட்டோம்.

“என் பையன் என் கூட இல்லாம வேறு யார் கூட இருப்பானாம்...” என்று என் தலைக்கற்றை கோதியப்படியே, “வாடா போலாம்...” என்றாள்.

----------தொடரும்.

[Deep_Lover]

நானும் அம்மாவும் பிசிஓ பூத்துக்குள் புகுந்தோம். பாதி ப்ளைவுட் மறைப்பு மேலே கண்ணாடி. அம்மா எண்ணை அழுத்தினாள்.

“ஹலோ...முருகன் சார் அகமாபாத்திலிருந்து வந்துட்டாரு.” என்று அம்மா ஃபோனில் கேட்டாள்.

“...........”

“நானா, அவங்க மிஸஸ் பேசுறேன்...”

“........”

“அவரை கொஞ்சம் கூப்பிட முடியும்ங்களா...”

“........”

அப்பா வந்துவிட்டதை அம்மாவின் முகத்தின் சந்தோஷம் காட்டியது. அம்மாவின் தொடைகள் நடுங்குவதை என்னால் உணர முடிந்தது. அம்மாவின் சந்தோஷ வாசம் அந்த பிசிஓ காபினுள் பரவியது. அம்மாவிடமிருந்து சுரந்த நீறினால் ஈரப்பதம் எகிறியது.

“எப்படியிருக்கீங்க... நல்லா இருக்கீங்களா... நல்லப்படியா வந்து சேர்ந்துட்டீங்களா...” அம்மா ஆனந்த குதூகூலம் பீறிட கேட்டாள்.

“.......”

“நான் நல்லாயிருக்கேன். வினித் நல்லாயிருக்கேன்.”

“............”

“அவன் உன் பையனாச்சே. சிங்கக்குட்டி மாதிரி இருக்கான். என்னை நல்லா பார்த்துகிட்டான். இதோ அவன்கிட்டேயே பேசுங்க...” என்று அம்மா வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே என் தலை முடிகளை கோதியப்படி ரீசிவரை என் காதில் வைத்தாள்.

“என்னடா என் செல்லம் வினித் நல்லாயிருக்கியா...” அப்பாவின் ஆண்மையான அன்பான குரல் என் காதுகளை தாக்க, அப்படியே உருகிப் போனேன்.

அப்பாவின் உயிரணுவின் எச்சம் நானல்லவா.

“நல்லாயிருக்கேம்பா...”

“அம்மாவை நல்லா பார்த்துகிட்டயா...”

“ஆமாப்பா...எனக்கு என்ன வாங்கிட்டு வந்தீங்க...” என ஆவலுடன் கேட்டேன்.

“எல்லாமே வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன்...”

“ஐய்...ஐ லவ் யூ டாடி...உச்...உச்..ம்ம்ம்...ம்ம்ம்...” என்ற சந்தோஷத்தில் அப்பாவுக்கு முத்தமழை பொழிந்தேன்.

“உச்...உச்...உச்..” என்று தன் அன்பை முத்தமாக ரீசிவர் மூலம் எனக்கு பொழிந்து, “சரி அம்மா கிட்ட கொடு...” என சொல்ல அம்மாவிடம் ரிசீவரை கொடுத்தேன்.

“ம்ம்ம்...சொல்லுங்க...” என்றாள் அம்மா.

“.........”

“ச்சீ போங்க.”

“........”

அம்மா முகத்தில் மோக வேட்கை படர்ந்ததை பார்க்க முடிந்தது.

“ச்சீ...உங்களுக்கு வேற வேலையே இல்லை போல....உச்...உச்...உச்...உச்...” என்று அப்பாவுக்கு முத்தம் கொடுத்தாள்.

“.......”

“பையனும் நானும் மட்டும் தான் கேபினில் இருக்கோம். யாரும் பார்க்க முடியாது.”

“...........”

அம்மா வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே ரீசிவரை கீழே மெதுவாக எடுத்து வந்து தன் தொடையிருக்கில் வைத்தாள்.

“உம்ம்ம்மா...ச்ச்..ச்ச்...ச்ச்...” என்று அப்பா முத்தம் கொடுப்பத்டு ரீசிவர் வழியே மென்மையாக கேட்டது.

அம்மாவின் உடல் ஒரு நிமிடம் குலுங்கியது. குப்பென்று அம்மாவின் தொடையிடுக்கிலிருந்து அந்த மகரந்த வாசனை எழுந்து கேபின் முழுக்க ஆக்கிரமித்தது.

அம்மா ரிசீவரை தன் காதுக்கு கொண்டு வந்து, “போதுமா...” என்றாள்.

“.......”

“ச்ச்சீ போங்க... கடைல இருக்கேன்....ஜன நடமாட்டம் இருக்கு...” என்றாள் பயத்துடன் படபடப்புடன்

“..........”

“விடமாட்டீங்க போல...” என்றாள்.

“.......” அப்பா என்னச் சொன்னார் என்று எனக்கு கேட்கவில்லை.

“ஜட்டி போடலை...” என்றாள் அம்மா சிணுங்கியப்படி.

“.......”

அம்மா பயத்துடன் நடுங்கியப்படி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். படபடப்புடன் கண்ணிமைகள் மூடித்திறந்தன. முகம் முழுக்க வியர்வை துளிகள்.

மெதுவாக திரும்பி தன் அழகிய பெருத்த பிட்டத்தை எனக்கு காட்டினாள். ஓரக்கண்ணால் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். சட்டென்று சேலையை தூக்கி ரீசிவரை தன் தொடையிடுக்கில் வைத்து சேலையை இறக்கி விட்டாள்.

பயத்துடன் நடுங்கியப்படி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். ரோட்டில் நடப்பவர்கள் கேபினுக்குள் இருக்கும் எங்களை பார்க்க முடியாது. ஒரு புறம் கடை சுவர். மறுபுறம் கேபின் நுழைவாயில் கதவு. வெளியே யாருமில்லை. அதற்கு இடதுப் புறம் கடை. உள்ளே கடை முதலாளி வியாபாரம் செய்துக் கொண்டிருந்தார்.

யாரும் பார்க்க வாய்ப்பில்லை என்று தெரிந்ததும், பெருமூச்சு விட்ட அம்மா ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்ட அம்மாவின் முகத்தில் ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்ப் பிரகாசம்.

“உச்...உச்...உச்...” என்று அப்பாவின் முத்தச் சத்தம் ரீசவரை வழியாக கேட்டது.

அம்மா முகத்தில் மகிழ்ச்சி இளிப்பு, அப்படியே என்னை இழுத்து தன் தொடையிடுக்கில் என் தலையை அழுத்தினாள். அற்புதமான ஈர வாசனை என்னை தாக்கியது. அப்பா நீண்ட நேரம் முத்தமிட்டார். அம்மா கண்கள் சொறுக ஆனால் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தப்படி மோன நிலையில் இருந்தாள். சட்டென்று கடைக்குள் ஆட்கள் வர ஆரம்பிக்க. அம்மா என்னை கொஞ்சம் நகர்த்தி மறுப்பக்கம் திருப்பி விட்டாள். குணிந்து சேலையை தூக்கி ரீசிவரை வெளியே எடுத்து காதில் வைத்தாள்.

“போதுமா...” என்றாள்.

“.........”

“அவ்வளவுதான்....இனிமே முடியாது... ரொம்ப ரிஸ்க்... சீக்கிரம் வாங்க...” என்றப்படி பளபளவென எண்ணெய் போலிருந்த ரிசீவரை தன் சேலையால் நன்றாக துடைத்துவிட்டு வைத்தாள்.

வெளியே வந்து காசைக் கொடுத்துவிட்டு நடையைக் கட்டினோம்.

”அப்பா வர்றதுக்கு ஏழு மணியாயிடும்.” என்று அம்மா சொல்லியப்படி நடந்து, பூக்காரியிடம் நிறைய மல்லிகைப் பூ வாங்கினாள்.

தெரிந்த பூக்காரி அம்மாவின் காதில் ஏதோ ரகசியமாக கிசுகிசுக்க அம்மாவின் முகம் வெட்கத்தால் சிவந்தது.

வீட்டுக்கு வந்துச் சேர்ந்தோம்.

அப்பாவின் வருகைக்காக அம்மா ஆயுத்தமாகிக் கொண்டிருந்தாள்.

அழகு தேவதையாக இருந்த அம்மா மேலும் தன்னை அழகாக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

[mahesht75]

super update

[omprakash_71]

Welcome back. Semma interesting update bro

[Sparo]

Welcome back bro
What a super update
Nice going

[venkivenki]

இந்த கதை நடை க்காக தான் இத்தனை நாள் காத்திருந்தோம்... சிறப்பு நண்பரே.... மிகவும் சிறப்பு... வருகையில் மகிழ்ச்சி.,. தொடருங்கள்... நன்றி...