22-12-2021, 02:30 AM
என் இனிய வாசக நண்பர்களுக்கு வந்தனா விஷ்ணுவின் அன்பு வணக்கங்கள்..
தற்போது நிறைய கதைகளை அறைகுறையாக எழுதிக் கொண்டிருந்தாலும்.. சட்டென்று ஒரு சின்ன கரு தோன்ற.. அதனை மறந்து விடாமல் இருக்க உடனே ஒரு சிறுகதை ஆரம்பிக்க வேண்டிய கட்டாய சூழ்நிலை நண்பர்களே..
அதனால் என்னை வழக்கமாக மன்னிக்கவும்..
வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் பற்பல கதைகளில் ரொம்ப பிஸியாக உள்ளதால்..
இந்த புது கதை.. அம்மாவுடன் மும்பாய் டூர் என்ற கதையில் வேறு ஒரு புது அம்மா மகனை வைத்து எழுதவேண்டிய கட்டாய நிலை ஏற்பட்டுள்ளது நண்பர்களே..
வழக்கம் போல வழ வழ என்று உங்களை பெரிய தொடர்கதை எழுதி மொக்கை போடாமல்.. இந்த முறை மிக மிக சிறுகதையாக இந்த கதையை சித்தரிக்க எண்ணியுள்ளேன் நண்பர்களே..
வழக்கமான உங்கள் அன்பும் ஆதரவும் கமெண்ட்ஸ்களும் அளித்து எங்களை போன்ற சிறு எழுத்தாளர்களை உற்சாகப்படுத்துமாறு மிக பனிவன்புடனும் தாழ்மையுடனும் கேட்டுக் கொள்கிறேன் நண்பர்களே..
கதைக்கு போவோமா..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
போன் மணி அடித்துக் கொண்டே இருந்தது..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
ரொம்ப லாங் ரிங் போன பிறகு டொக் என்ற சத்தத்துடன் போன் எடுக்கப்பட்டது..
டேய் அருண்.. கிளம்பி ரெடியா இருக்கேன்டா.. என்றாள் அம்மா..
என் அம்மாவின் பெயர் காயத்ரி..
பார்க்க அப்படியே அச்சு அசல் பழைய கவர்ச்சி நடிகை மும்தாஜ் போல இருப்பாள்..
மும்தாஜின் அதே செக்ஸி கண்கள்..
மும்தாஜின் அதே ஈரமான உதடுகள்..
மும்தாஜின் அதே டைட்டான பெரிய பெரிய முலைகள்..
மும்தாஜின் அதே இடுப்பு மடிப்புகள்..
மும்தாஜின் அதே வயிற்று சதைகள்..
மும்தாஜின் அதே அகன்ற குண்டிகள்..
மும்தாஜின் அதே கருங்கூந்தல்..
மும்தாஜின் அதே கோதுமை மாவு கலர் உடம்பு..
மொத்தத்தில் என் அம்மா காயத்ரி அப்படியே மும்தாஜை நினைவு படுத்துவாள்..
ஆனால் மும்தாஜிக்கும் என் அம்மா காயத்ரிக்கும் ஒரு சில வித்யாசங்களே..
என் அம்மாவுக்கு வயது 42.. மும்தாஜைவிட சற்று மூத்தவள்..
பார்க்க கொஞ்சம் முத்திப்போன மும்தாஜ் போல தான் அம்மா இருப்பாள்..
எனக்கு அப்பா கிடையாது.. அதனால் அம்மா காயத்ரி இந்த கதையில் ஒரு விதவை..
அம்மா எப்போவும் புடவைதான் கட்டுவாள்.. ஆனால் மும்தாஜ் போல ஜிகு ஜிகு புடவை கிடையாது..
அப்பா போனதில் இருந்து.. எப்போவும் சிம்பிளான ப்ளைன் லைட் கலர் புடவை ஜாக்கெட்தான்..
என் காயத்ரி அம்மா முகத்தில் எப்போதும் ஒரு வித தனிமையும் சோகமும் நிறந்தரமாக குடிகொண்டிருக்கும்..
இப்போது விதவை பிளைன் புடவை கட்டிய மும்தாஜ்ஜை என் அம்மாவின் உருவத்துடன் கம்பேர் பண்ணி கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள் நண்பர்களே..
மும்தாஜின் அழகும்.. உடல் அம்சங்களும் அப்படியே இருவருக்கும் வித்யாசம் இல்லாமல் இருக்கும்..
அம்மா.. ரவியும் கிளம்பி வந்துட்டு இருக்கான்மா.. இன்னொரு முறை நீங்க கொண்டு வர்ற திங்க்ஸ் எல்லாம் செக் லிஸ்ட் பண்ணிடுங்க..
ரொம்ப வெயிட் எல்லாம் து£க்கிட்டு வர வேண்டாம்..
தேவையான டிரஸ்.. மட்டும் போதும்.. மத்த வசதிகள் எல்லாம் இங்கே என் குவார்ட்ர்ஸ்ல பக்காவா என் ஆபீஸ்ல எனக்கு புரவைடு பண்ணி இருக்காங்க..
அதனால அம்மா நீங்க.. உங்க டிரஸ் மட்டும் எடுத்துட்டு வந்தா போதும்.. என்றேன்..
ம்ம்.. இதோட நு£று தடவைக்கு மேல சொல்லிட்டடா அருண்..
என்னோட டிரஸ் பெட்டி மட்டும்தான்.. வேற எதுவும் நான் பேக் பண்ணிக்கல சந்தோஷமா..
என்னம்மா கோவிச்சிக்கிறீங்க..
கோவிச்சிகலடா அருண்.. நிமிஷத்துக்கு ஒரு முறை போன் அடிச்சி அடிச்சி இதையேதானே இரண்டு நாளா கேட்டுட்டு இருக்க..
நான் குளிச்சிட்டு ரெடி ஆகுறதுக்குள்ள.. 10 மிஸ் கால் வந்துடுச்சி உன்கிட்ட இருந்து..
ரவி மிஸ் காலும் 2 வந்திருக்கு.. என்றாள் அம்மா செல்லமான சலிப்புடன்..
ஓ.. அதான் ரவிக்கு போன் பண்ணப்போ.. அவன் போன் எங்கேஜிடா இருந்ததா..
சரி சரி.. ரவி நம்ம வீட்டுக்கு வந்ததும் அவனையும் எனக்கு ஒரு கால் பண்ண சொல்லுங்கம்மா.. என்று சொல்லி போனை கட் பண்ணேன்..
இப்போது நான் மும்பையில் இருக்கிறேன்..
பிளஸ் டூ முடித்ததும் பி.எஸ்.சி. ( ஹான்ஸ் ) எத்திக்கல் ஹேக்கிங் கோர்ஸ் முடித்தேன்..
படித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே எனக்கு சென்ட்ரல் கவர்மெண்ட் வைத்த ஒரு கேம்பஸ் இன்டர்வியூவில் செலக்ட் ஆகி.. படிப்பு முடித்ததும்.. உடனே வந்து வேலையில் சேரும்படி அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ஆர்டர் இரண்டாம் ஆண்டு பி.எஸ்.சி. படிக்கும் போதே கையில் கொடுத்து விட்டார்கள்..
வேலை இடத்தை பார்த்த அம்மா பிடிவாதமாக வேண்டவே வேண்டாம் என்று மறுத்தாள்..
காரணம் வேலை மும்பாயில்..
டேய் டேய்.. நீ உன்னோட பேஷனுக்காகதான் இந்த ஹேக்கிங் கோர்ஸ் எடுத்து படிச்ச.. வேலை எல்லாம் சென்னையிலேயே ஏதாவது ஒரு லோக்கல் டிடக்டிவ் ஏஜென்ஸியிலேயோ.. அல்லது சென்னைக்குள்ளேயோ வேலை தேடிக்கடா.. மும்பாய் எல்லாம் அவ்வளவு து£ரம் வேண்டாம் என்று அம்மா காயத்ரி ரொம்பவும் ஸ்ட்ரிக்ட்டாக கூறி விட்டாள்..
அப்பொதைக்கு சரி என்று அம்மாவிடம் நான் சொல்லிவிட்டாலும்.. மூன்றாம் ஆண்டு மெரிட்டில் பாஸ் பண்ணியதும் மும்பாயில் இருந்து எனக்கு கண்டிப்பாக இந்த வேலையில் வந்து சேர வேண்டும் என்று ஆர்டரே வந்து விட்டது..
அம்மா இது சென்ட்ரல் கவர்மெண்ட் வேலை.. அவ்வளவு சீக்கிரம் இது போல ஒரு நல்ல வாய்ப்பு கிடைக்காது.. என்று அழுது அடம்பிடித்து அம்மாவுக்கு சமாதானம் சொல்லி மும்பாய் வந்து சேர்ந்து விட்டேன்..
நான் இங்கே மும்பாய் வந்து ஒரு வருடம் ஆகிவிட்டது..
ஆரம்பத்தில் ரூம் எடுத்து தங்கி.. சரியான வீட்டு சமையல் கிடைக்காமல் ஹோட்டலிலும் மெஸ்களிலும் தின்று தின்று உடம்பே கெட்டு போகும் நிலைக்கு வந்து விட்டேன்..
அம்மாவோடு வீடியோ கால் பேசும் போதெல்லாம் நன்றாக திட்டுவாள்..
ஏன்டா.. நாயே.. நாயே.. இங்கே சென்னையிலேயே வேலை செஞ்சிட்டு இருந்திருந்தா அம்மா உனக்கு என் கையால விதம் விதமா வகை வகையா சமைச்சி போட்டு இருப்பேன்ல..
பாரு வெறும் சப்பாத்தியும்.. ரொட்டியுமா திண்ணு திண்ணு.. எப்படி எளச்சி போயிட்ட.. என்று திட்டுவாள்..
இந்த ஒரு வருடத்தில் எனக்கு இப்போதுதான் கவர்மெண்ட் -குவார்ட்ரஸ் அலாட் ஆகி இருக்கிறது..
அம்மா நீங்க கண்டிப்பா மும்பாய் வந்து என்னோட தங்கிடுங்க.. உங்க கை சமையலை நான் சாப்பிட்டாதான் என் கெட்டு போன உடம்பு பழைய படி நல்ல உடம்பா மாறும்..
சென்னை வீட்டை வாடகைக்கு விட்டுங்க.. என்று சொல்லி.. எப்படியே அம்மாவிடம் அவள் மும்பாய் வந்து என்னோட தங்க சம்மதம் வாங்கி விட்டேன்..
என்னால் சென்னை சென்று அம்மாவை மும்பாய் அழைத்து வர நேரமும் லீவும் கிடைக்கவில்லை..
அதனால்தான் என்னுடன் பள்ளியில் படித்த என்னுடைய மிக மிக நெருங்கிய நண்பன் ரவியிடம் ஒரு உதவி கேட்டேன்..
என் அம்மா காயத்ரியை எப்படியாவது பத்திரமாக மும்பாய் கொண்டு வந்து விட்டுவிட்டு அவன் மறுபடி சென்னை திரும்பி செல்ல வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டேன்..
அவன் சென்னையில் இருந்து புறப்பட்டு.. மும்பாய் வந்து.. பிறகு மீண்டும் மும்பாயில் இருந்து சென்னை சென்று சேறும் வரை எல்லா செலவுகளையும் நானே ஏற்றுக் கொள்வதாகவும் வாக்குறுதி அளித்து விட்டேன்..
ஆன்லைனிலேயே அம்மாவுக்கும் ரவிக்கும் மும்பாய் எக்ஸ்பிரஸ்ஸில் ஏசி கோச்சில் ரிசர்வ் செய்து விட்டேன்..
அம்மாவின் டிக்கெட்டையும் ரவியின் டிக்கெட்டையும் வாட்ஸ்அப்பில் அனுப்பிவிட்டேன்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
என் மொபைல் சிணுங்கியது..
டிஸ்ப்ளேவில் என் அம்மாவின் முகம்..
அம்மா.. என்று சொல்லி போனை எடுத்தேன்..
ரவி வந்துட்டான்டா.. பேசு.. என்று என் அம்மா போனை ரவியிடம் கொடுத்தாள்..
ஹாய் அருண்.. வீட்டுக்கு வந்துட்டேன்டா.. அம்மாவை பத்திரமா மும்பாய் கொண்டு வந்து உன் கையில ஒப்படைக்கிறது என்னோட பொறுப்பு மச்சி.. என்று ரவி சொன்னான்..
இந்த பெரிய உதவிக்கு உனக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னே தெரியலடா ரவி.. என்று நான் சொல்ல..
டேய் மச்சான்.. கொஞ்சம் மூடுறியா.. நீ யார்டா.. நான் யார்டா.. என்னை போய் ஒரு அந்நியன் மாதிரி டிரீட் பண்ணி பேசுற..
அம்மாடா.. நம்ம அம்மாடா.. அவங்க தனியா வர முடியாதுன்னுதானே நான் பாதுகாப்பா அவங்க கூட வர்றேன்..
ஸேப்பா அம்மாவை மும்பாய் கொண்டு வர்றது என்னோட கடமைடா.. நீ கவலைப்படாம டென்ஷன் ஆகாம.. நாங்க வந்து சேர்றவரை எங்களையும் டென்ஷன் படுத்தாம இருந்தாவே போதும்டா மச்சி.. என்றான் ரவி..
ஓகேடா ரவி.. ஆனா எனக்கு அம்மா மும்பாய் வந்து சேர்றவரை டென்ஷனாதான் இருக்கும்.. அதனால முதல் வேலையா ரயில்வே ஸ்டேஷன் போனதும் லைவ் லொக்கேஷன் எனக்கு வாட்ஷப்ல ஷேர் பண்ணிடு..
அப்போதான் நீங்க ரெண்டு பேரும் எந்த எந்த ஸ்டேஷன் ரீச் ஆகிட்டு இருக்கீங்கன்னு நான் பார்த்து பார்த்து நிம்மதி அடைய முடியும்.. என்றேன்..
சரிடா மச்சி.. கண்டிப்பா.. ரயில்ல ஏறி உட்கார்ந்தோன்னயே லைவ் லோக்கேஷன் ஷேர் பண்ணிட்றேன்.. என்றான் ரவி..
அம்மா வந்து மும்பாய் சேரும் வரையில் எனக்கு டென்ஷன்தான்..
உண்மையிலேயே நான் ஒரு டென்ஷன் பார்ட்டிதான்..
அதற்கு காரணம் என்னுடைய வேலையும் ஒரு காரணம்..
மும்பாய் கிரிமினல்ஸ்.. கடத்தல்காரர்கள்.. கொலைகாரர்கள்.. மற்றும் கெட்டது பண்ண நினைக்கும் அத்தனை கேடி கிள்ளாடிகளின் மொபைல்.. லேப்டாப்.. அவர்கள் தங்கி இருக்கும் இடம் என்று ஒன்று விடாமல் நான் ஹேக் பண்ணிக் அரசாங்கத்துக்கு அந்த விவரங்களை உளவு பார்த்து ஒப்படைப்பதுதான் என்னுடைய வேலை..
ஒருவரை ஹேக் பண்ணுவதற்கு நிறைய புரோக்கிராம் ரிசர்ச் பண்ணி பண்ணி.. கோடிங் ரெடி பண்ணி ரெடி பண்ணி.. அவர்களை ஹேக் பண்ண வேண்டும்..
அதனால்தான் என் வேலை பளுவால் எனக்கு டென்ஷன் அதிகம்..
இப்படிபட்ட வேலையில் இருக்கும் எனக்கு யாரை வேண்டுமானாலும் அவர்களிடம் இருக்கும் ஒரு சிறு துண்டு எலக்ட்ரானிக் பொருட்களை வைத்துக் கூட ஹேக் பண்ணி அவர்கள் நடவடிக்கைகளை முழுவதும் என்னால் கண்டு பிடிக்க முடியும்..
கையில் கட்டி இருப்பது ஒரு சாதாரண எலக்ட்ரானிக் கை கடிகாரமாக இருந்தால் கூட போதும்.. அவர்களுடைய மொத்த ஜாதகத்தையும் என்னால் ஹேக் பண்ண முடியும்..
அப்படிபட்ட ஒரு ஹேக்கிங்கில் நம்பர் ஒன் ஸ்பெஷலீஸ்ட் நான்..
இந்த பாழபோன ஹேக்கிங் வைத்துதான் ஒரு சில எதிர்பாராத சம்பவங்களை என் வாழ்க்கையில் ஹேக் பண்ணி கண்டு பிடித்து அதிர்ச்சியும் அடைந்துள்ளேன்..
அந்த ஒவ்வொரு கிளுகிளுப்பு நிறைந்த அதிர்ச்சி சம்பவங்களைதான் இனி வரும் தொடரில் நீங்கள் ஒவ்வொன்றாக படிக்கப் போகிறீர்கள் நண்பர்களே...
கதை நல்லா இருந்தா கமெண்ட் போடுங்க.. இல்லைன்னா.. ஸ்ட்டாப் திஸ் நான்சென்ஸ் கதைன்னு ஒரு கட்டளை போடுங்கள்.. உடனே நிறுத்திக் கொள்கிறேன் நண்பர்களே..
டிங்.. என்ற சின்ன சத்ததுடன் என் மொபைல் டிஸ்ப்ளே வெளிச்சத்தை காட்ட..
ரவி லைவ் லொக்கேஷன் ஷேர் பண்ணி இருந்தான்..
ஒரு சின்ன சிகப்பு புள்ளி சிக்னல் சென்னை சென்ட்ரல் ஸ்டேஷனில் இருந்து கிளம்புவதை காட்டியது..
தொடரும் ... 1
தற்போது நிறைய கதைகளை அறைகுறையாக எழுதிக் கொண்டிருந்தாலும்.. சட்டென்று ஒரு சின்ன கரு தோன்ற.. அதனை மறந்து விடாமல் இருக்க உடனே ஒரு சிறுகதை ஆரம்பிக்க வேண்டிய கட்டாய சூழ்நிலை நண்பர்களே..
அதனால் என்னை வழக்கமாக மன்னிக்கவும்..
வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் பற்பல கதைகளில் ரொம்ப பிஸியாக உள்ளதால்..
இந்த புது கதை.. அம்மாவுடன் மும்பாய் டூர் என்ற கதையில் வேறு ஒரு புது அம்மா மகனை வைத்து எழுதவேண்டிய கட்டாய நிலை ஏற்பட்டுள்ளது நண்பர்களே..
வழக்கம் போல வழ வழ என்று உங்களை பெரிய தொடர்கதை எழுதி மொக்கை போடாமல்.. இந்த முறை மிக மிக சிறுகதையாக இந்த கதையை சித்தரிக்க எண்ணியுள்ளேன் நண்பர்களே..
வழக்கமான உங்கள் அன்பும் ஆதரவும் கமெண்ட்ஸ்களும் அளித்து எங்களை போன்ற சிறு எழுத்தாளர்களை உற்சாகப்படுத்துமாறு மிக பனிவன்புடனும் தாழ்மையுடனும் கேட்டுக் கொள்கிறேன் நண்பர்களே..
கதைக்கு போவோமா..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
போன் மணி அடித்துக் கொண்டே இருந்தது..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
ரொம்ப லாங் ரிங் போன பிறகு டொக் என்ற சத்தத்துடன் போன் எடுக்கப்பட்டது..
டேய் அருண்.. கிளம்பி ரெடியா இருக்கேன்டா.. என்றாள் அம்மா..
என் அம்மாவின் பெயர் காயத்ரி..
பார்க்க அப்படியே அச்சு அசல் பழைய கவர்ச்சி நடிகை மும்தாஜ் போல இருப்பாள்..
மும்தாஜின் அதே செக்ஸி கண்கள்..
மும்தாஜின் அதே ஈரமான உதடுகள்..
மும்தாஜின் அதே டைட்டான பெரிய பெரிய முலைகள்..
மும்தாஜின் அதே இடுப்பு மடிப்புகள்..
மும்தாஜின் அதே வயிற்று சதைகள்..
மும்தாஜின் அதே அகன்ற குண்டிகள்..
மும்தாஜின் அதே கருங்கூந்தல்..
மும்தாஜின் அதே கோதுமை மாவு கலர் உடம்பு..
மொத்தத்தில் என் அம்மா காயத்ரி அப்படியே மும்தாஜை நினைவு படுத்துவாள்..
ஆனால் மும்தாஜிக்கும் என் அம்மா காயத்ரிக்கும் ஒரு சில வித்யாசங்களே..
என் அம்மாவுக்கு வயது 42.. மும்தாஜைவிட சற்று மூத்தவள்..
பார்க்க கொஞ்சம் முத்திப்போன மும்தாஜ் போல தான் அம்மா இருப்பாள்..
எனக்கு அப்பா கிடையாது.. அதனால் அம்மா காயத்ரி இந்த கதையில் ஒரு விதவை..
அம்மா எப்போவும் புடவைதான் கட்டுவாள்.. ஆனால் மும்தாஜ் போல ஜிகு ஜிகு புடவை கிடையாது..
அப்பா போனதில் இருந்து.. எப்போவும் சிம்பிளான ப்ளைன் லைட் கலர் புடவை ஜாக்கெட்தான்..
என் காயத்ரி அம்மா முகத்தில் எப்போதும் ஒரு வித தனிமையும் சோகமும் நிறந்தரமாக குடிகொண்டிருக்கும்..
இப்போது விதவை பிளைன் புடவை கட்டிய மும்தாஜ்ஜை என் அம்மாவின் உருவத்துடன் கம்பேர் பண்ணி கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள் நண்பர்களே..
மும்தாஜின் அழகும்.. உடல் அம்சங்களும் அப்படியே இருவருக்கும் வித்யாசம் இல்லாமல் இருக்கும்..
அம்மா.. ரவியும் கிளம்பி வந்துட்டு இருக்கான்மா.. இன்னொரு முறை நீங்க கொண்டு வர்ற திங்க்ஸ் எல்லாம் செக் லிஸ்ட் பண்ணிடுங்க..
ரொம்ப வெயிட் எல்லாம் து£க்கிட்டு வர வேண்டாம்..
தேவையான டிரஸ்.. மட்டும் போதும்.. மத்த வசதிகள் எல்லாம் இங்கே என் குவார்ட்ர்ஸ்ல பக்காவா என் ஆபீஸ்ல எனக்கு புரவைடு பண்ணி இருக்காங்க..
அதனால அம்மா நீங்க.. உங்க டிரஸ் மட்டும் எடுத்துட்டு வந்தா போதும்.. என்றேன்..
ம்ம்.. இதோட நு£று தடவைக்கு மேல சொல்லிட்டடா அருண்..
என்னோட டிரஸ் பெட்டி மட்டும்தான்.. வேற எதுவும் நான் பேக் பண்ணிக்கல சந்தோஷமா..
என்னம்மா கோவிச்சிக்கிறீங்க..
கோவிச்சிகலடா அருண்.. நிமிஷத்துக்கு ஒரு முறை போன் அடிச்சி அடிச்சி இதையேதானே இரண்டு நாளா கேட்டுட்டு இருக்க..
நான் குளிச்சிட்டு ரெடி ஆகுறதுக்குள்ள.. 10 மிஸ் கால் வந்துடுச்சி உன்கிட்ட இருந்து..
ரவி மிஸ் காலும் 2 வந்திருக்கு.. என்றாள் அம்மா செல்லமான சலிப்புடன்..
ஓ.. அதான் ரவிக்கு போன் பண்ணப்போ.. அவன் போன் எங்கேஜிடா இருந்ததா..
சரி சரி.. ரவி நம்ம வீட்டுக்கு வந்ததும் அவனையும் எனக்கு ஒரு கால் பண்ண சொல்லுங்கம்மா.. என்று சொல்லி போனை கட் பண்ணேன்..
இப்போது நான் மும்பையில் இருக்கிறேன்..
பிளஸ் டூ முடித்ததும் பி.எஸ்.சி. ( ஹான்ஸ் ) எத்திக்கல் ஹேக்கிங் கோர்ஸ் முடித்தேன்..
படித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே எனக்கு சென்ட்ரல் கவர்மெண்ட் வைத்த ஒரு கேம்பஸ் இன்டர்வியூவில் செலக்ட் ஆகி.. படிப்பு முடித்ததும்.. உடனே வந்து வேலையில் சேரும்படி அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ஆர்டர் இரண்டாம் ஆண்டு பி.எஸ்.சி. படிக்கும் போதே கையில் கொடுத்து விட்டார்கள்..
வேலை இடத்தை பார்த்த அம்மா பிடிவாதமாக வேண்டவே வேண்டாம் என்று மறுத்தாள்..
காரணம் வேலை மும்பாயில்..
டேய் டேய்.. நீ உன்னோட பேஷனுக்காகதான் இந்த ஹேக்கிங் கோர்ஸ் எடுத்து படிச்ச.. வேலை எல்லாம் சென்னையிலேயே ஏதாவது ஒரு லோக்கல் டிடக்டிவ் ஏஜென்ஸியிலேயோ.. அல்லது சென்னைக்குள்ளேயோ வேலை தேடிக்கடா.. மும்பாய் எல்லாம் அவ்வளவு து£ரம் வேண்டாம் என்று அம்மா காயத்ரி ரொம்பவும் ஸ்ட்ரிக்ட்டாக கூறி விட்டாள்..
அப்பொதைக்கு சரி என்று அம்மாவிடம் நான் சொல்லிவிட்டாலும்.. மூன்றாம் ஆண்டு மெரிட்டில் பாஸ் பண்ணியதும் மும்பாயில் இருந்து எனக்கு கண்டிப்பாக இந்த வேலையில் வந்து சேர வேண்டும் என்று ஆர்டரே வந்து விட்டது..
அம்மா இது சென்ட்ரல் கவர்மெண்ட் வேலை.. அவ்வளவு சீக்கிரம் இது போல ஒரு நல்ல வாய்ப்பு கிடைக்காது.. என்று அழுது அடம்பிடித்து அம்மாவுக்கு சமாதானம் சொல்லி மும்பாய் வந்து சேர்ந்து விட்டேன்..
நான் இங்கே மும்பாய் வந்து ஒரு வருடம் ஆகிவிட்டது..
ஆரம்பத்தில் ரூம் எடுத்து தங்கி.. சரியான வீட்டு சமையல் கிடைக்காமல் ஹோட்டலிலும் மெஸ்களிலும் தின்று தின்று உடம்பே கெட்டு போகும் நிலைக்கு வந்து விட்டேன்..
அம்மாவோடு வீடியோ கால் பேசும் போதெல்லாம் நன்றாக திட்டுவாள்..
ஏன்டா.. நாயே.. நாயே.. இங்கே சென்னையிலேயே வேலை செஞ்சிட்டு இருந்திருந்தா அம்மா உனக்கு என் கையால விதம் விதமா வகை வகையா சமைச்சி போட்டு இருப்பேன்ல..
பாரு வெறும் சப்பாத்தியும்.. ரொட்டியுமா திண்ணு திண்ணு.. எப்படி எளச்சி போயிட்ட.. என்று திட்டுவாள்..
இந்த ஒரு வருடத்தில் எனக்கு இப்போதுதான் கவர்மெண்ட் -குவார்ட்ரஸ் அலாட் ஆகி இருக்கிறது..
அம்மா நீங்க கண்டிப்பா மும்பாய் வந்து என்னோட தங்கிடுங்க.. உங்க கை சமையலை நான் சாப்பிட்டாதான் என் கெட்டு போன உடம்பு பழைய படி நல்ல உடம்பா மாறும்..
சென்னை வீட்டை வாடகைக்கு விட்டுங்க.. என்று சொல்லி.. எப்படியே அம்மாவிடம் அவள் மும்பாய் வந்து என்னோட தங்க சம்மதம் வாங்கி விட்டேன்..
என்னால் சென்னை சென்று அம்மாவை மும்பாய் அழைத்து வர நேரமும் லீவும் கிடைக்கவில்லை..
அதனால்தான் என்னுடன் பள்ளியில் படித்த என்னுடைய மிக மிக நெருங்கிய நண்பன் ரவியிடம் ஒரு உதவி கேட்டேன்..
என் அம்மா காயத்ரியை எப்படியாவது பத்திரமாக மும்பாய் கொண்டு வந்து விட்டுவிட்டு அவன் மறுபடி சென்னை திரும்பி செல்ல வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டேன்..
அவன் சென்னையில் இருந்து புறப்பட்டு.. மும்பாய் வந்து.. பிறகு மீண்டும் மும்பாயில் இருந்து சென்னை சென்று சேறும் வரை எல்லா செலவுகளையும் நானே ஏற்றுக் கொள்வதாகவும் வாக்குறுதி அளித்து விட்டேன்..
ஆன்லைனிலேயே அம்மாவுக்கும் ரவிக்கும் மும்பாய் எக்ஸ்பிரஸ்ஸில் ஏசி கோச்சில் ரிசர்வ் செய்து விட்டேன்..
அம்மாவின் டிக்கெட்டையும் ரவியின் டிக்கெட்டையும் வாட்ஸ்அப்பில் அனுப்பிவிட்டேன்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
டிரிங்.. டிரிங்.. டிரிங்..
என் மொபைல் சிணுங்கியது..
டிஸ்ப்ளேவில் என் அம்மாவின் முகம்..
அம்மா.. என்று சொல்லி போனை எடுத்தேன்..
ரவி வந்துட்டான்டா.. பேசு.. என்று என் அம்மா போனை ரவியிடம் கொடுத்தாள்..
ஹாய் அருண்.. வீட்டுக்கு வந்துட்டேன்டா.. அம்மாவை பத்திரமா மும்பாய் கொண்டு வந்து உன் கையில ஒப்படைக்கிறது என்னோட பொறுப்பு மச்சி.. என்று ரவி சொன்னான்..
இந்த பெரிய உதவிக்கு உனக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னே தெரியலடா ரவி.. என்று நான் சொல்ல..
டேய் மச்சான்.. கொஞ்சம் மூடுறியா.. நீ யார்டா.. நான் யார்டா.. என்னை போய் ஒரு அந்நியன் மாதிரி டிரீட் பண்ணி பேசுற..
அம்மாடா.. நம்ம அம்மாடா.. அவங்க தனியா வர முடியாதுன்னுதானே நான் பாதுகாப்பா அவங்க கூட வர்றேன்..
ஸேப்பா அம்மாவை மும்பாய் கொண்டு வர்றது என்னோட கடமைடா.. நீ கவலைப்படாம டென்ஷன் ஆகாம.. நாங்க வந்து சேர்றவரை எங்களையும் டென்ஷன் படுத்தாம இருந்தாவே போதும்டா மச்சி.. என்றான் ரவி..
ஓகேடா ரவி.. ஆனா எனக்கு அம்மா மும்பாய் வந்து சேர்றவரை டென்ஷனாதான் இருக்கும்.. அதனால முதல் வேலையா ரயில்வே ஸ்டேஷன் போனதும் லைவ் லொக்கேஷன் எனக்கு வாட்ஷப்ல ஷேர் பண்ணிடு..
அப்போதான் நீங்க ரெண்டு பேரும் எந்த எந்த ஸ்டேஷன் ரீச் ஆகிட்டு இருக்கீங்கன்னு நான் பார்த்து பார்த்து நிம்மதி அடைய முடியும்.. என்றேன்..
சரிடா மச்சி.. கண்டிப்பா.. ரயில்ல ஏறி உட்கார்ந்தோன்னயே லைவ் லோக்கேஷன் ஷேர் பண்ணிட்றேன்.. என்றான் ரவி..
அம்மா வந்து மும்பாய் சேரும் வரையில் எனக்கு டென்ஷன்தான்..
உண்மையிலேயே நான் ஒரு டென்ஷன் பார்ட்டிதான்..
அதற்கு காரணம் என்னுடைய வேலையும் ஒரு காரணம்..
மும்பாய் கிரிமினல்ஸ்.. கடத்தல்காரர்கள்.. கொலைகாரர்கள்.. மற்றும் கெட்டது பண்ண நினைக்கும் அத்தனை கேடி கிள்ளாடிகளின் மொபைல்.. லேப்டாப்.. அவர்கள் தங்கி இருக்கும் இடம் என்று ஒன்று விடாமல் நான் ஹேக் பண்ணிக் அரசாங்கத்துக்கு அந்த விவரங்களை உளவு பார்த்து ஒப்படைப்பதுதான் என்னுடைய வேலை..
ஒருவரை ஹேக் பண்ணுவதற்கு நிறைய புரோக்கிராம் ரிசர்ச் பண்ணி பண்ணி.. கோடிங் ரெடி பண்ணி ரெடி பண்ணி.. அவர்களை ஹேக் பண்ண வேண்டும்..
அதனால்தான் என் வேலை பளுவால் எனக்கு டென்ஷன் அதிகம்..
இப்படிபட்ட வேலையில் இருக்கும் எனக்கு யாரை வேண்டுமானாலும் அவர்களிடம் இருக்கும் ஒரு சிறு துண்டு எலக்ட்ரானிக் பொருட்களை வைத்துக் கூட ஹேக் பண்ணி அவர்கள் நடவடிக்கைகளை முழுவதும் என்னால் கண்டு பிடிக்க முடியும்..
கையில் கட்டி இருப்பது ஒரு சாதாரண எலக்ட்ரானிக் கை கடிகாரமாக இருந்தால் கூட போதும்.. அவர்களுடைய மொத்த ஜாதகத்தையும் என்னால் ஹேக் பண்ண முடியும்..
அப்படிபட்ட ஒரு ஹேக்கிங்கில் நம்பர் ஒன் ஸ்பெஷலீஸ்ட் நான்..
இந்த பாழபோன ஹேக்கிங் வைத்துதான் ஒரு சில எதிர்பாராத சம்பவங்களை என் வாழ்க்கையில் ஹேக் பண்ணி கண்டு பிடித்து அதிர்ச்சியும் அடைந்துள்ளேன்..
அந்த ஒவ்வொரு கிளுகிளுப்பு நிறைந்த அதிர்ச்சி சம்பவங்களைதான் இனி வரும் தொடரில் நீங்கள் ஒவ்வொன்றாக படிக்கப் போகிறீர்கள் நண்பர்களே...
கதை நல்லா இருந்தா கமெண்ட் போடுங்க.. இல்லைன்னா.. ஸ்ட்டாப் திஸ் நான்சென்ஸ் கதைன்னு ஒரு கட்டளை போடுங்கள்.. உடனே நிறுத்திக் கொள்கிறேன் நண்பர்களே..
டிங்.. என்ற சின்ன சத்ததுடன் என் மொபைல் டிஸ்ப்ளே வெளிச்சத்தை காட்ட..
ரவி லைவ் லொக்கேஷன் ஷேர் பண்ணி இருந்தான்..
ஒரு சின்ன சிகப்பு புள்ளி சிக்னல் சென்னை சென்ட்ரல் ஸ்டேஷனில் இருந்து கிளம்புவதை காட்டியது..
தொடரும் ... 1