(03-11-2019, 05:17 PM)sangavisri Wrote: மூன்றாம் பாகம்:
தான் சொன்னதைக் கேட்டு அதிர்ச்சியாகி நின்ற தன் மகனைப் பார்த்து புவனா “என்னடா அப்படியே ஷாக் ஆயிட்ட?” என்று சொன்னபடி அவன் கைகளை பிடித்து உலுக்க, சங்கர் சுயநினைவுக்கு வந்தவனாய் “அம்மா.. நீ எப்படிம்மா? உனக்கு தாய்ப்..பால்..? எப்..எப்படி?” என்று ஆச்சர்யமாகவும், கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாகவும் கேட்க, “அதெல்லாம் வீட்டுல போய் பேசிக்கலாம். சாமி கும்பிட்டாச்சுல, வா கிளம்பலாம்..” என்றபடி புவனா முன்னால் நடக்க, சங்கர் அவள் பின்னால் நடந்தான்.
இருவரும் ஸ்கூட்டியில் ஏறினார்கள். புவனா வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருக்க, சங்கர் “இந்த வயதில், குழந்தை எதுவும் பிறக்காமல் தன் அம்மாவுக்கு எப்படி பால் வரும்?” என்று யோசித்துக்கொண்டே வந்தான்.
மகனின் மனநிலையை அவன் முகத்தை சைடு மிரரில் பார்த்து புரிந்துகொண்டாள் புவனா. “இன்னும் கொஞ்ச நேரம்தான்டா கண்ணா.. அப்புறம் உனக்கே எல்லாம் புரியவரும்..” என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டே வண்டியை ஓட்ட, அடுத்த சில நிமிடங்களில் இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கதவைத் திறந்து இருவரும் உள்ளே போனவுடன், சங்கர் வேகமாக கதவைச் சாத்திவிட்டு “அம்மா.. எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும் போல இருக்கும்மா.. இந்த வயசுல.. எப்.. எப்படிமா உனக்கு பால் வரும்?” என்று கேட்டான். உடனே ஒரு வெட்கப் புன்னகையை சிந்தியபடி, “இருடா..” என்று சொல்லிவிட்டு, தன் அறைக்குள் சென்ற புவனா ஒரு நிமிடத்தில் கையில் ஒரு மாத்திரையுடன் திரும்பி வந்தாள்.
“இதுதான்டா அம்மாவுக்கு தாய்ப்பால் வர காரணம்..” என்று அந்த மாத்திரையை சங்கரிடம் காட்ட, சங்கர் அந்த மாத்திரையை வாங்கிப் பார்த்தான்.
அந்த 500 மில்லி கிராம் ஹார்மோன் மாத்திரை அட்டையை அவன் திருப்பி திருப்பி பார்த்துவிட்டு “என்னமா மாத்திரை இது? இந்த மாத்திரை போட்டா எப்படிமா உனக்கு பால் வரும்? குழந்தை பொறந்தாத்தானே பொம்பளைங்களுக்கு பால் வரும்?” என்று வெகுளியாக கேட்டான் சங்கர்.
அதற்கு புவனா சிரித்துக்கொண்டே “செல்லம், இது ஹார்மோன் மாத்திரைடா. பொம்பளைங்களுக்கு குழந்தை பிறந்ததும் அவங்க மாருல பால் உற்பத்தியாக, அவங்க உடம்புல ஒருவிதமான ஹார்மோன் சுரக்கும். அந்த ஹார்மோனை, செயற்கையா பொம்பளைங்க உடம்புல இந்த மாத்திரை சுரக்க வைக்கும். அப்படி அந்த ஹார்மோன் சுரக்கும்போது அவங்க மாருல பால் உற்பத்தியாக ஆரம்பிக்கும்..” என்று சொல்லி முடித்தாள்.
தன் அம்மா சொன்னதை வியப்புடன் கேட்டுக்கொண்டிருந்த சங்கர் உடனே “அப்படினா இப்போ உன் மாருல பால் வருமாம்மா?” என்று கேட்க, “ஆமாடா செல்லம்.. அம்மா கிட்டத்தட்ட ஒரு மாசமா இந்த மாத்திரைய சாப்பிட்டுக்கிட்டு இருக்கேன். அதனால இப்போ எனக்கு தாய்ப்பால் சுரக்க ஆரம்பிச்சிடுச்சு. இப்போ அம்மா உனக்கு தாய்ப்பால் குடுக்க தயாரா இருக்கேன்..” என்றாள்.
“அப்படினா அத ஒரு டம்ளர்ல கறந்துக்கிட்டு வந்து குடுமா. உன் தாய்ப்பால் எப்படி இருக்குன்னு நான் டேஸ்ட் பண்ணி பாக்குறேன்..” என்று கேட்டான் சங்கர்.
“ஐயோ, அப்படிலாம் கறக்க கூடாதுடா. டாக்டர் என்ன சொன்னாரு, தாய்ப்பால காத்து படாம குடிச்சா இன்னும் நல்லதுன்னு சொன்னாருல. பால கறந்தா அதுல காத்து பட்டுடும்ல?” என்றாள் புவனா.
“சரிதாம்மா, ஆனா காத்து படாம எப்படி பால் கறந்து நான் குடிக்கிறது?” என்று தன் அம்மாவை கேள்வியோடு பார்த்தான் சங்கர்.
“என்னடா இதுகூட தெரியாம சின்னப் புள்ளையாட்டம் கேள்வி கேட்குற? நீ குழந்தையில எப்படி பால் குடிச்சியோ அப்படித்தான்டா..” என்றபடி தன் மகனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
அம்மா சொன்னதைக் கேட்டதும் சங்கருக்கு தானாக சுன்னி தூக்கிக்கொண்டது. மேலும் தன் சுன்னியிலிருந்து பாயாசம் போல விந்து வடிந்து ஜட்டி ஈரமாவதே உணர்ந்தான் சங்கர்.
என்னதான் தன் பாசத்தாய் புவனா, தன் மார்க் காம்பில் தன் மகனுக்கு பால் கொடுக்க சம்மதித்தாலும், இருபது வயது இளைஞனான சங்கருக்கு தன் அம்மாவின் காம்பைக் கடித்து பால் குடிக்க சற்று சங்கடமாக இருந்தது. சங்கரின் இந்த சங்கடத்தை அவனது முகபாவனைகளிலிருந்தே புரிந்துகொண்டாள் புவனா.
அதனால் “கண்ணா, என்னடா யோசிக்கிற? வா பால் குடிக்கலாம்..” என்று தன் மகனின் கையைப் பிடித்து அழைத்துக்கொண்டு தனது பெட்ரூமுக்கு சென்றாள் புவனா.
சங்கருக்கோ அவன் உடம்பின் ஒவ்வொரு நரம்பிலும் ஒரு புது உணர்ச்சி உண்டாகி, அவன் உடலை சிலிர்க்க வைத்தது. ஒரு வாலிபனாக, தன் அம்மாவின் வயதில் இருக்கும் பல பெண்களின் அந்தரங்கங்களை கண்களால் அளவெடுத்திருக்கிறான் சங்கர். ஆனால் இப்போது தன் அம்மாவே தன் மாங்கனிகளை தனக்கு ஊட்டிவிடப் போவதை நினைத்து அவனுக்கு உடம்பெல்லாம் உஷ்னமாக ஆரம்பித்தது.
பெட்ரூமுக்கு சென்ற புவனா, மகனுக்கு முலைப்பால் கொடுப்பதற்கு வசதியாக சம்மணம் போட்டு கட்டிலில் சாய்ந்துகொண்டு “வாடா செல்லம்..” என்று சொன்னபடி தன் மகனை இழுத்து தன் மடியின் பக்கத்தில் உட்காரவைத்தாள்.
சங்கரும் சாவி கொடுத்த பொம்மைபோல தன் அம்மாவின் பக்கத்தில் அமர, உடனே புவனா தன் புடவை முந்தானையை சரிய விட்டாள். தன் அம்மாவின் முந்தானை சரிந்து அவள் முலைப் பள்ளத்தாக்கு பளிச்சென்று தெரிய, சங்கரின் கண்களில் மின்னலடித்தது. அவன் மனதோ அந்த பெரின்பக் குழியில் சிக்கிக்கொள்ள கண் இமைக்காமல் தன் அம்மாவின் முலைப்பள்ளத்தாக்கையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் சங்கர்.
தன் மகனின் கண் தன்னுடைய மார்புக் குழியில் பதிந்து நின்றதைப் பார்த்து, புவனாவுக்கும் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. தலையைக் குனிந்து தன் மார்புக் கலசங்களைப் பார்த்தாள்.
தன் கணவனின் கை வண்ணத்தால் கனிந்து தொங்கிய அவள் மாங்கனிகளுக்குள், முழுவதும் பால் நிரம்பியிருந்ததால் வழக்கத்தைவிட அந்த மாங்கனிகள் பருத்து, பால் கனிகளாக மாறியிருந்தன. அந்த பால் கனிகள் இரண்டும் அவளது ஊதா நிற ஜாக்கெட்டுக்குள் முழுவதுமாக அடங்கிட முடியாமல், வெளியே கொஞ்சம் பிதுங்கிக்கொண்டு, உள்ளிருந்து வெளிவர துடித்துக்கொண்டிருந்தன.
ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கும் முலைகளின் நடுவே ஏற்பட்டிருந்த ஆழமான பள்ளத்தைப் பார்த்ததும் புவனாவுக்கே தன் அழகின் மீது ஆசை வர ஆரம்பித்தது. தனக்கே இப்படியென்றால், தன் பருவ வயது மகன் என்ன செய்வான் என்று நினைத்த புவனா, “சங்கர்.. என்னடா அப்படி பாக்குற?” என்று தன் முலையழகைப் பார்த்து உறைந்து போயிருந்த தன் மகனின் கவனத்தை கலைக்க முயன்றாள்.
அம்மாவின் குரல் கேட்டதும் சங்கரும் சுதாரித்துக்கொண்டு “ஒன்னுமில்லமா..” என்று தன் முகத்தை பக்கவாட்டில் திருப்பிக்கொண்டான்.
உடனே புவனா சிரித்துக்கொண்டே “என்னடா அந்தப் பக்கம் திரும்பிக்கிட்ட? சரி வா.. பால் குடி..” என்று தன் ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக கழட்ட ஆரம்பித்தாள் புவனா.
ஆனால் முதல் கொக்கியைக் கழட்டுவதற்கு முன்பே, சங்கர் அவள் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு “ப்ளீஸ்மா.. கழட்டாதம்மா.. எனக்கு கூச்சமா இருக்குமா. எனக்கு இதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம்.. நீ ஒரு டம்ளர்ல பால் கறந்து குடு, நான் குடுச்சிடுறேன்..” என்று கண்களை மூடிக்கொண்டே கத்தினான் சங்கர்.
சங்கர் இப்படி சொன்னதும் புவனாவுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. தன் மகனின் வயது அவன் ஆசையைத் தூண்டினாலும், அம்மா என்ற உறவுக்காக அவன் தன் ஆசைகளை அடக்கிக்கொள்வதை பார்த்து புவனா பூரித்துப்போனாள். ஆனால் டாக்டர் சொன்னதைப் போல, காற்று படாமல் தன் மகனுக்கு தாய்ப்பால் கொடுப்பதில் புவனா உறுதியாக இருந்தாள்.
உடனே தன் முந்தானையை எடுத்து தன் மார்பில் போட்டுக்கொண்டு “சங்கர் இங்க பாரு..” என்றபடி தன் மகனின் முகத்தை இரு கையால் ஏந்திக்கொள்ள, சங்கர் மெதுவாக கண் திறந்து தன் அம்மாவைப் பார்த்தான்.
“உன் கூச்சம் எனக்கு புரியுதுடா செல்லம். ஆனா நமக்கு வேற வழியில்ல. டாக்டர் சொன்ன மாதிரி காத்து படாம நீ பால் குடிச்சாதான் உனக்கு அதோட முழு பலனும் கிடைக்கும்..” என்று சொன்ன புவனாவை ஏறெடுத்துப் பார்த்தான் சங்கர்.
“எடுத்த எடுப்பிலேயே நீ கூச்சப்படுவேன்னு தெரிஞ்சுதான், அம்மா இப்டி டிரஸ் பண்ணி உன்ன வெளிய கூட்டிட்டு போனேன். போகும் போது நீ என் முழுகைப் பாத்ததும் என் முந்தானை சேலையை மோர்ந்து பாத்ததையும் நான் கவனிச்சேன்..” என்று புவனா சொல்ல, சங்கர் வெட்கித் தலைகுனிந்தான்.
புவனா தொடர்ந்து “நீ ஒன்னும் நினைக்காத செல்லம். அம்மாவோட முதுகு மாதிரிதான் அம்மாவோட முலையும். அதனால நீ கூச்சப்படாம அம்மா முலையில பால் குடி..” என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே “ஆஆஆஆஆ..” என்று வலியில் அலறியபடி தன் இடது மார்பைப் பிடித்துக்கொண்டாள் புவனா.
மீண்டும் ஒருமுறை நெஞ்சைப் பிடித்துக்கொண்டு அலறிய அம்மாவைப் பார்த்து பயந்துபோன சங்கர் “அம்மா, என்னம்மா ஆச்சு?” என்று சொல்ல, புவனா சிரித்தபடி “ஒன்னுமில்லடா செல்லம். அம்மாவுக்கு ஒரு வாரமாத்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா பால் ஊற ஆரம்பிச்சிருக்கு. அதனால பால் கட்டிக்கிச்சுன்னு நினைக்கிறேன். அதான் அம்மா முலையில இந்த வலி. நீ பால் குடிச்சாத்தான் இந்த வலி குறையும்..” என்று சொன்னதும் சங்கர் “சரிமா.. உனக்காக நான் குடிக்கிறேன்..” என்றான்.
உடனே “சரிடா.. செல்லம்..” என்று சொன்ன புவனா, தன் முந்தானையை சரிய விட்டு தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை மேலிருந்து கீழாக கழட்ட, அவளது பால் வண்ண, பால் நிரம்பிய முலைகள் துள்ளிக்கொண்டு வெளியே வரத் துடித்தன.
சங்கருக்கு அம்மாவின் முலைப் பந்துகளை பார்க்க ஆர்வமாக இருந்தாலும், கொஞ்சம் கூச்சமாகவும் இருந்தது. அதனால் தன் அம்மா ஜாக்கெட்டின் கடைசி கொக்கியைக் கழட்டியதும், சட்டென கைகளால் முகத்தை மூடிக்கொண்டான்.
தன் மகனின் வெட்கத்தைப் பார்தத புவனா சிரித்துக்கொண்டே, தன் ஜாக்கெட்டை திறக்காமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டிருந்த தன் மகனின் கைகளை பிரிக்க, அவன் கணக்ளை இறுக மூடிக்கொண்டிருந்தான்.
புவனா, “சங்கர், கண்ண திறந்து அம்மாவ பாருடா..” என்க “போங்கம்மா.. எனக்கு உங்க மொலைய பாக்க ரொம்ப வெட்கமா இருக்கு..” என்றான். மகனின் இந்த வெட்கப் பேச்சால் புவனாவின் உடல் இன்னும் கொஞ்சம் உஷ்ணமாகியது.
பின் “செல்லம்.. கண்ண திறடா.. அம்மா இன்னும் ஜாக்கெட்ட முழுசா கழட்டலடா..” என்று புவனா சொல்ல, சங்கர் “சீசீ.. போம்மா.. எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு..” என்றான்.
தன் மகன் தனது முலையைப் பார்க்க கூச்சப்படுவதை உணர்ந்த புவனா “சரி.. முதல் தடவைதானே..” என்று நினைத்துக்கொண்டு அடுத்து என்ன செய்வது என்று யோசித்தாள்.
அப்போது அவளுக்கு ஒரு யோசனை வர தன் மகனிடம் “சரிடா செல்லம்.. நீ கண்ண முடிக்கிட்டே அம்மா முலையில பால் குடி..” என்று சொல்லிவிட்டு தன் ஜாக்கெட்டின் முதல் கொக்கியைப் போட்டுக்கொண்டு தனது இடது முலை மட்டும் வெளியே தெரியும்படி ஜாக்கெட்டை விலக்கிவிட்டாள். பின்னர் கண்களை மூடிக்கொண்டிருந்த தன் மகனை தன் மடியில் சாய வைத்து, அவன் வாய் அவளது முலைக் காம்புக்கு நேராக இருக்கும்படி அவனை தன் மடியில் சாய்த்து அணைத்துக்கொண்டு அவன் உதட்டில் அவளது பால் காம்பினை உரச அடுத்த வினாடியே சங்கர் அதை அப்படியே கவ்விக்கொண்டு உறிஞ்ச ஆரம்பித்துவிட்டான்.
சங்கரின் உதடு தன் முலைக் காம்பில் பட்டதும் அவள் முதுகுத் தண்டில் ஒரு சிலிர்ப்பு உண்டாகி அடங்க, அவன் சர்ரென்று முலைப் பாலை உறிஞ்சிக் குடித்ததும் அவளுக்கு கூதியிலும் ஒரு சிலிர்ப்பு உண்டாகியது.
சங்கர் கண்ணைத் திறக்காமல், புதிதாக பிறந்த குழந்தை போல தன் தாயின் மார்புக் காம்பை உறிஞ்சி உறிஞ்சி பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான். அப்போது புவனாவுக்கு, சங்கர் பிறந்தவுடன் தன் முலையில் பால் குடித்த சம்பவம் நினைவுக்கு வர, இப்போது இருபது வயது மகனாக இருக்கும் அவனை, பச்சைக் குழந்தையாகவே கற்பனை செய்துகொண்டு தனது புடவை முந்தானையால் அவன் தலையை மூடிக்கொண்டு பால் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள்.
சங்கர் பாலை உறிய உறிய அவளது இடது முலையில் பாரம் குறைவது போல இருந்தது. அதனால ஏற்பட்ட வலியும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைய ஆரம்பிக்க, புவனா தன் மகனின் தலையை வருடிக்கொண்டே பால் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.
அம்மாவின் காம்பில் பாலை உறிந்துக்கொண்டிருந்த சங்கருக்கு, ஜட்டிக்குள் சுன்னி நட்டுக்கொண்டு நின்றது. தன் தாயாக இருந்தாலும் அவளும் ஒரு பெண்தான் என்பது சங்கருக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புரிய வர, அவளையும் தான் பார்த்து ரசிக்கும் சராசரி பெண்ணாகவே நினைக்க ஆரம்பித்துவிட்டான்.
வன் அப்படி நினைத்ததுதான் தாமதம், உடனே சங்கரின் கண்கள் தன் தாயின் முலையைப் பார்க்க ஏங்கியது. சட்டென்று அவன் கண் திறந்து பார்த்தான்.
ஆனால் புவனா, அவளது ஒரு பக்க முலையை ஜாக்கெட்டால் மூடியும், அவளது மாராப்பால் சங்கரின் முகத்தை மறைத்தும் இருந்ததால் போதுமான வெளிச்சம் இல்லாமல், சங்கரின் கண்களுக்கு எதுவும் சரியாக தெரியவில்லை.
சங்கருக்கு அது ஏமாற்றமாக இருந்தாலும், இனி இது தினமும் காலை மாலை இருவேளையும் நடக்கும் என்பதால் எப்படியும் தன் அம்மாவின் முலை தரிசனம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையோடு அவள் மார்பிலிருக்கும் பால் மொத்தத்தையும் உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான்.
தன் அம்மாவின் பால் முலைகள் பலூனைப் போல வீங்கியிருந்ததால் அதிலிருந்து பால் தீரும் முன்னரே சங்கருக்கு வயிறு நிறைந்துவிட்டது. அதனால் தொடர்ந்து பாலைக் குடிக்க முடியாமல் சங்கர் அவள் காம்பிலிருந்து வாயை எடுக்க, புவனா புரிந்துகொண்டு “என்னடா செல்லம் பால் குடிச்சிட்டியா?” என்றபடியே தன் ஜாக்கெட்டை சரிசெய்து தன் முலையை மூடிக்கொண்டு சங்கரின் முகத்தை மூடியிருந்த முந்தானையை விலக்கினாள்.
தன் அம்மாவின் மடியிலிருந்து துள்ளி எழுந்த சங்கர், தன் அம்மாவுக்கு “ரொம்ப தேங்க்ஸ் மா.. எனக்காக நீ உன் முலையிலயே பால் வர வச்சுட்ட.. உனக்கு கோயில் கட்டுனா கூட தப்பில்லமா..” என்று சொல்ல, அவள் தன் மகனின் தலையை இதமாக வருடி விட்டுக்கொண்டு “அதான்டா தாய்ப்பாசம்..” என்று சொல்ல, சங்கர் கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீரோடு தன் அம்மாமை அணைத்துக்கொண்டான்.
காத்திருங்கள் அடுத்த பாகம் வரும் வரை..
![[Image: xossip-signatore.png]](https://i.ibb.co/3kbRVG8/xossip-signatore.png)
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
