అత్త లేని కోడలు..

[narendhra89]

Woow mama kodalu sarasam bagundi

[K.rahul]

Superb updates madam

[Sathya24]

హలో, మ్యాంగోశిల్ప గారు,

నేను రాద్దామనుకొంటున్న థీమ్ తో(మామా,కోడలు) మీరు మొదలెట్టేసారు ... మీ పెద్ద ఫ్యాన్ ని నేను..
నేను అనుకొన్న థీమ్ తో మీరు రాయడం వలన కథ ఇంకా రక్తి కడుతుంది.. ఇప్పటి వరకు మీరు రాసిన బాగం చదువుతే నేను రాయకపోవడమే మంచిగఅయ్యింది అనిపించింది... సూపర్గా రాస్తున్నారు.
మీ నెక్స్ట్ అప్డేట్ కొరకు ఎదురుచూస్తూ.

[kishore44]

Thank you Shilpa akka

[vijay1234]

Super

[The Prince]

మామాకోడళ్ల సరసాలు బాగా రక్తి కట్టిస్తున్నారు.
చాలా అద్భుతంగా రాస్తున్నారు.

[mr.commenter]

Chaala baagundi ani cheppadam chaala chinnadi ga untundi emo
Super ga rasthunnaaru ilaanti kathala kosam chaala rojula nundi waiting
Meeru takkuva updates ichhina parvaledu flow matram ilage smooth ga vellela rayandi mee next update kosam waiting
Annanu kada ani takkuva updates lo mugincheru
Kastha peddaga ayin sare mammalni matram alarinchandi

Ilanti kathalau chala aruduga vasthay friends
Please support this story

[Cnuvas87823]

Wowwwwwwwwwww aripinchesaru super andiiii

chinna favor Pinni tho prema kuda rayandiiii

[svsramu]

Super update

[kumar.kumar]

Please don't entertain any other characters other than these into story, plzzzz continue like this. Please maintain this tempo.

[Vikatakavi02]

మ్యాంగో శిల్పాజీ... కరెక్ట్ గా సీజన్ లో కొత్త కథతో అడుగుపెట్టారు. సంతోషం.
ఇప్పుడే మీ 'వరస' చదివాను. బాగుందిగానీ, కొసరుకి చాలా గ్యాప్ రావడం బెడిసికొట్టేసింది.
ఈ కథ ఇంకా చదవడం మొదలెట్టలేదు. వీలు చేసుకుని చదువుతాను. నా ఫేవరేట్ 'సుజాత శృంగార యాత్ర' కొంత చదివాను. సుజాత యాత్రలో కొత్తగా బావ పాత్రను తెచ్చి చక్కగా ప్రవేశపెట్టారు. చాలా బాగుంది.
మీ రచనా ప్రవాహాన్ని కొనసాగించి... సీజన్ తో పని లేకుండా మీ కథలను ఇలాగే పండిస్తూ రసాలు కార్పించేయండి.

[mangoshilpa]

ఆ తిమ్మిరిని బలవంతంగా అణుచుకొని, వంట పనిలో పడ్డాను. మధ్యమధ్యలో మా ఆయనా, వాళ్ళ నాయనా.. ఇద్దరూ విడివిడిగా చూపులతో నన్ను తినేస్తున్నారు, వొంట్లో బయటపడిన ఒక్క సందూ వదలకుండా. వాళ్ళకి తెలియకుండా వేడివేడిగా నిట్టూర్చడమే నా పని అయిపోయింది. మొత్తానికి వంట అయ్యిందీ, తినడమూ అయ్యింది. మావయ్య తినేసి, మరోసారి నా బంతుల మధ్య చూపులతో కెలికేసి, తన గదిలోకి పోయాడు. నేను నా గదిలోకి పోయి, పక్క బట్టలు సర్దుతూ ఉండగా, సెల్ కి ఏదో మెసేజ్ వచ్చింది. తీసి చూస్తే, మావయ్య పంపించాడు, “విష్ యూ హేపీ రైడ్..” అని. “ఉఫ్ఫ్ఫ్..” అనుకుంటూ, “థేంక్స్ ఫర్ యువర్ కన్సర్న్..” అని మెసేజ్ పెట్టి, సెల్ ఆఫ్ చేసేసాను. మరి చూసుకున్నాడో లేదో.

 

ఇక రాత్రి రౌతు అలసిపోయాడు గానీ, కింద ఉన్న గుర్రం మాత్రం పరుగెడుతూనే ఉంది. దాదాపు ఒంటి గంట వరకూ. ఆయన అలసిపోయి గాఢ నిద్రలోకి పోయాడు. నాకు మాత్రం తొడల మధ్య జివ్వుమంటూనే ఉంది. కాస్త చన్నీళ్ళు తాగి నిద్ర పోదామని, డైనింగ్ హాల్ లోకి వచ్చి, ఫ్రిజ్ తెరిచి, బాటిల్ తీసాను. సరిగ్గా అప్పుడే మావయ్య గది తలుపు కూడా తెరుచుకుంది. ఆ చప్పుడు వినగానే నా నాలుగు పెదవులూ సన్నగా వణకసాగాయి. “ఇష్షూ..” అనుకుంటూ, కాళ్ళను దగ్గరగా నొక్కేసుకుంటూ నిలబడ్డాను. గదిలో జరిగిన యుద్దానికి సాక్ష్యంగా నా వొళ్ళంతా చెమట పట్టి, చిత్తడిచిత్తడిగా ఉంది. ఆ చెమటతో మావయ్య ఎదుటపడడానికి సిగ్గుగా ఉంది. ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా, మావయ్య నా దగ్గరకి వచ్చేసాడు. “ఉఫ్ఫ్.. ఏమైనా చేస్తాడా!” అనుకుంటూ ఉంటేనే, వేడెక్కిపోతుంది నాకు. మావయ్య నా చేతిలోని బాటిల్ అందుకొని, “లోపల ఏసీ పని చేయడం లేదా?” అని అడిగాడు చెవిలో గుసగుసలాడుతూ. నేను ఆయన వైపు అదోలా చూసాను. ఆయన నవ్వి, “అదే.. వొళ్ళంతా చెమటలు పట్టి ఉంటేనూ..” అంటూ, బాటిల్ నా చేతిలో పెట్టాడు. ఆ ప్రశ్నకు ఇంకా వేడి పెరిగిపోయి బుస్సుబుస్సు మంటూ ఊపిరి తీయసాగాను. “బాగా వేడి ఎక్కువయినట్టుందీ!” అన్నాడు నవ్వుతూ.

 

“హా.. చల్లార్చుకుందామనే నీళ్ళ కోసం వచ్చా..”

 

“చన్నీళ్ళతో వేడి తగ్గదు. ఇంకా పెరుగుతుంది.”

 

“మ్మ్.. మరి ఏం చెయ్యాలీ?”

 

“ఉష్ణం ఉష్ణేన శీతలం అన్నారు.”

 

“అంటే??”

 

“అంటే.. వేడికి వేడే మందూ అని..”

 

“హుమ్మ్.. ఇప్పుడు వేడిగా ఏం ఉందీ తీసుకోడానికీ?”

 

“వెతికితే ఎదురుగానే దొరుకుతుంది.. వెతుకూ..”

 

“ఉఫ్ఫ్ఫ్..”

 

“వెతక్కుండానే ఉఫ్ఫ్ అంటే ఎలా!”

 

“ఆహ్.. మావయ్యా.. ప్లీజ్.. వెళ్ళి పడుకోండి..”

 

“ఇప్పటి వరకూ పడుకొనే ఉంది. నిన్ను చూడగానే లేచింది. ఐ మీన్.. లేచాను.”

 

“హుష్ష్..”

 

“హుమ్మ్.. లేపిన దానివి నువ్వే పడుకోబెట్టాలి. పడుకోబెడతావా!”

 

“ఆహ్.. హ్మ్మ్.. మా..వ..య్..యా..”

 

“హ్మ్మ్.. ఏమవుతుంది కోడలా!?”

 

“అబ్బా.. ఏం లేదు. నన్ను వదిలితే పోయి పడుకుంటా..”

 

“వదలడానికి నిన్ను నేను పట్టుకోలేదే..”

 

“హుమ్మ్.. చేతులతో పట్టుకుంటేనే పట్టుకున్నట్టా? చూపులతో పట్టినా పట్టుకున్నట్టే..”

 

“హ్మ్మ్.. పోనీ కళ్ళు మూసుకోనా?”

 

“ఆఁ.. మూసుకోండి..”

 

“నువ్వే ముయ్యొచ్చుగా..”

 

“ఎవరిది వాళ్ళే మూసుకోవాలి.”

 

“అలా మూసుకోవడం కుదరనప్పుడు, ఎదుటివాళ్ళే సహాయం చేయాలి..”

 

“అబ్బా.. ఆశ..” అంటూ, ఆయన చేతి మీద చిన్నగా కొట్టి, ఆయన్ని తప్పించుకొని, నా గదిలోకి వెళ్ళబోతుంటే, నా చెంగు పట్టుకొని లాగాడు. అదురుతున్న గుండెలతో, జారిన పైటతో అలాగే నిలబడిపోయాను. ఎందుకో తను చిన్నగా నవ్వుతున్నట్టు అనిపించింది. మెల్లగా కళ్ళు తిప్పి చూసాను. తన కళ్ళలో చిలిపితనం. అనుమానం వచ్చి చూసుకున్నా. చెంగు ఆయన పట్టుకోలేదు. డైనింగ్ టేబుల దగ్గర ఉన్న కుర్చీకి తగిలింది. “అబ్బా.. దొరికిపోయా..” అన్నట్టుగా కళ్ళు మూసుకున్నాను. అంతలో ఆయన ఆ చెంగు విడిపించి, దగ్గరకు వచ్చాడు. దాదాపు ఒకరి ఊపిరి ఒకరికి తాకేంత దగ్గరగా. ఏం చేయాలో అర్ధం కానట్టు ఇంకా గట్టిగా కళ్ళు మూసేసుకున్నాను. ఆయన ఇంకాస్త దగ్గరకి వచ్చాడు, తన వేడి ఊపిరి నా మొహాన్ని తాకేంతగా. పైట లేకపోవడంతో, పలచటి జాకెట్టులోంచి నా బంతులు లయబద్దంగా పైకీ కిందకీ, ఊపిరికి అనుగుణంగా ఊగుతున్నాయి. వాటినే చూస్తూ, ఇంకాస్త దగ్గరగా వచ్చాడు. ఈసారి ఆ ఊపిరి నా పెదాలని కాల్చేస్తుంది. వణికిపోతున్నాయి నా పెదవులు. ఇంకో రెండు పెదాల ఆసరా లేకపోతే ఆ వణుకు ఆగేట్టు లేదు. నా ప్రమేయం లేకుండానే, ఆ పెదవుల ఆసరా కోసం మొహాన్ని ముందుకు చాచాను. నా పెదాలకు ఏదో తగిలీతగలనట్టు తగులుతుంది. ఆయన పెదాలేనా! మరొక్కక్షణం ఆగితే ఏమయ్యేదో, అంతలోనే స్పృహ తెచ్చుకొని, ఆయన చేతి నుండి నా చెంగును విడిపించుకొని, గబగబా నా గదిలోకి పారిపోయాను. నా అవస్థ చూసి మావయ్య ఏమనుకున్నాడో? నవ్వుకున్నాడా! లేక నాలాగే తాపంతో కాలిపోతున్నాడా!! హుమ్మ్మ్.. హుష్.. ఇక ఆ రాత్రి అంతా నిద్ర పట్టీపట్టనట్టుగా ఒకటే ఇది. తెల్లారేసరికి కళ్ళు ఎర్రబడ్డాయి. ఆ కళ్ళను చూస్తే మావయ్య ఏమంటాడో!

 

అతి కష్టం మీద మా ఆయన ఆఫీస్ కు వెళ్ళేంతవరకూ, ఆ కళ్ళు మావయ్య కంట పడకుండా తప్పించుకు తిరిగాను. ఇక ఆయన ఆఫీస్ కు వెళ్ళడం ఆలస్యం, మా ఇంటి మెయిన్ డోర్ కు లాక్ పడిపోయింది. నా గెండెలు వేగంగా కొట్టుకోవడం మొదలయ్యింది. వంటగది సర్దే నెపంతో లోపలే ఉండిపోయాను. అంతలో గుమ్మం దగ్గర మావయ్య వచ్చిన అలికిడి.

 

“ఏంటీ! పొద్దున్నుండి తప్పించుకు తిరుగుతున్నావ్?”

 

“నేనేం తప్పించుకోవడం లేదు..”

 

“అవునా! అయితే నీ మొహం ఒకసారి చూపించూ..”

 

“నేనేం చూపించను..”

 

“ఎందుకూ? ఏమయిందీ??”

 

“ఏమో.. అయినా నేనెందుకు చూపించాలీ?”

 

“ఎందుకా..” అంటూ, నా దగ్గరకి వచ్చి, నా భుజాల మీద చేతులు వేసి తన వైపుకు తిప్పుకున్నాడు. నేను మాత్రం తల దించుకొనే ఉన్నాను. తను వేళ్ళతో నా గెడ్డాన్ని పట్టుకొని, నా మొహాన్ని పైకి ఎత్తాడు. నేను కళ్ళు మూసేసుకున్నాను. “కళ్ళు తెరు బంగారం..” అన్నాడు మార్ధవంగా. నేను “ఊఁహూఁ..” అన్నట్టు తల అడ్డంగా ఊపాను. “ప్లీజ్.. తెరు.. నీ కళ్ళను ఒకసారి చూడాలి.” అన్నాడు నా బుగ్గలను వేళ్ళతో నొక్కుతూ. “హ్మ్మ్.. నేను చూపించను.” అన్నాను మొండిగా. “అవునా!” అంటూ, తన అరచేతులతో నా మొహాన్ని పట్టుకొని మెల్లగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. మళ్ళీ ఆయన ఊపిరి నా మొహానికి తాకుతూ ఉంది. ఎప్పటిలాగానే పెదవుల్లో వణుకు మొదలయ్యింది. తన ఊపిరి నా పెదాలకు దగ్గరగా.. ఏం చేస్తున్నాడూ!? అసలు ఏం చేస్తాడూ!?? వణుకుతున్న నా పెదాలను చూస్తే ఆగగలడా?? ముద్దు పెట్టేస్తాడా! కొరుకుతాడా!! లేక చాక్లెట్ ను చప్పరించినట్టు చప్పరిస్తాడా!!! హుష్ష్.. ఏదో ఒకటి చేయరా మామా.. కిందా పైనా ఒకటే కాలిపోతుంది.. అనుకుంటూ, ముద్దుకి సిద్దం అన్నట్టు మొహాన్ని ముందుకు చాచాను. కొన్నిక్షణాల తటపటాయింపు తరవాత ఆయన నా మొహాన్ని వదిలి, “సరే.. నేను వెళ్తున్నా..” అన్నాడు. కొన్నిక్షణాలు అలాగే నిలబడిపోయాను. ఏ అలికిడీ లేదు. “వెళ్ళిపోయాడా!?” అనుకుంటూ మెల్లగా కళ్ళు తెరిచాను. ఎదురుగా నవ్వుతూ కనిపించాడు. అంతే, నేను ఉడికిపోతూ, “ఇది ఛీటింగ్..” అన్నాను. “ఎర్రబడిన నా కోడలి కళ్ళు చూడాలంటే ఆ మాత్రం ఛీటింగ్ చేయాలిలే..” అన్నాడు నవ్వుతూ. “ఛీ.. సిగ్గు లేకపోతే సరి.” అన్నాను మూతీ, మొహమూ తిప్పుకుంటూ.

 

“అరెరే.. అలా మొహం తిప్పుకోకు.. ఇంకోసారి చూడనివ్వు..”

 

“ఏం అవసరం లేదు..”

 

“ప్లీజ్ బంగారం.. ఎర్ర బడ్డ కళ్ళతో నా కోడలు ఎంత ముద్దొస్తుందో తెలుసా!”

 

“హుమ్మ్..”

 

“ప్లీజ్..ప్లీజ్.. ఒక్కసారి చూడనివ్వు..”

 

“అబ్బా.. సరే చూసుకోండి..”

 

“హుమ్మ్.. ఇలా ఎర్రబడ్డ కళ్ళతో నిన్ను చూస్తుంటే..”

 

“మ్మ్.. చూస్తుంటే??”

 

“హుమ్మ్.. ఏం లేదులే..”

 

“దాచుకోవడం ఎందుకూ? చెప్పండీ..”

 

“చెప్తాలే గానీ, నీ కళ్ళు ఎందుకు ఎర్ర బడ్డాయో చెప్పు..”

 

“నేను చెప్పను..”

 

“అయితే నేనూ చెప్పను..”

 

“హుమ్మ్.. అయితే మీతో మాట్లాడను..”

 

“అమ్మో.. అలా అయితే కష్టమే..”

 

“అయితే చెప్పండి..”

 

“ఏం చెప్పనూ!?”

 

“ఎర్రబడ్డ కళ్ళతో ఉన్న నన్ను చూస్తుంటే.. అని ఆపేసారుగా.. అది చెప్పండి..”

 

“అదా..”

 

“ఆఁ.. అదే..”

 

“హుమ్మ్.. నా ఫస్ట్ నైట్ గుర్తొచ్చింది.”

 

“ఛీ..”

 

“అంత సిగ్గెందుకు బంగారం?? నీకూ జరిగిందిగా ఫస్ట్ నైట్.. ఏం చేసావ్ అప్పుడూ”

 

“అబ్బా.. ఇక ఆపండి..”

 

“ఓ.. ఇక ఆపండీ అన్నావా..”

 

“అయ్యో.. మావయ్యా.. మిమ్మల్ని ఆపమని అంటున్నా..”

 

“నేనేం చేస్తున్నా ఆపడానికీ??”

 

“ఆఁ.. మరే.. ఏం చెయ్యడం లేదు.. అమాయక చక్రవర్తి మీరు..”

 

“నిజంగానే తెలీదు.. చెప్పు పాపా.. ఏం చేస్తున్నానో..”

 

“మ్మ్.. ఏం లేదు.. సిగ్గు లేకపోతే సరి..”

 

“అంత సిగ్గు పడేట్టు ఏం చేసానబ్బా!!”

 

“మ్మ్.. చెప్పాలా?”

 

“చెప్పు..”

 

“నేను చెప్పను.”

 

“చెప్పకపోతె నాకెలా తెలుస్తుంది..”

 

“హ్మ్మ్.. హుమ్మ్.. తెలియాల్సిన అవసరం లేదులే..” అంటూ తనని తప్పించుకొని వెళ్ళబోతుంటే, తను నా చెయ్యి పట్టుకోబోయాడు. నేను అతనికి దొరకకుండా నా చేతిని తప్పించేసరికి, ఆ చేతికి నా నడుము మడత దొరికిపోయింది. అంతే, దొరికిందే సందు అన్నట్టు, ఒక్కసారిగా కసుక్కున నలిపివదిలాడు. ఉఫ్ఫ్.. అంతే.. ఎక్కడో కిలుక్కుమన్నట్టు అనిపించింది.

[prateekprem]

ఇస్స్స్.. నీది చదువుతుంటే, లేచింది దిగడం లేదు డార్లింగ్.. love you

[ramya123]

wow..wow..wow.. what a narration.. shilpa is back

[ramd420]

సూపర్ shilpa gaaru

[vennag]

super shilpa garu

[nenoka420]

Super update....

[murali1978]

Wow nice update

[sunilserene]

మాంగోల శిల్ప గారు జోహార్

[K.R.kishore]

Nice super update