Login

Vikatakavi02 · 07-12-2018, 07:24 PM

Episode 51

శిరీష్ DEO officeలో పని ముగించుకొని తిరిగి ఊరు బయలుదేరాడు. అయితే, ఇప్పుడు అతనితో బాటు మరొకరు కూడా ఉన్నారు. అతని ఫ్రెండ్... అదే, కాకినాడ ఫ్రెండ్ అని చెప్పానే, అతనన్నమాట! అతని అసలు పేరు వేరేవుందిగానీ, అందరూ అతన్ని "టఫ్" అని పిలుస్తారు. అలా ఎందుకు పిలుస్తారో మీకు ముందుముందు తెలుస్తుంది.
"గురూ... మీ ఇంట్లో ఎన్ని దినాలు ఉండనూ?" అంటూ సిగరెట్ వెలిగించుకున్నాడు మిష్టర్ టఫ్. పేరుకు తగ్గట్టే ఉంటుంది అతని కేరక్టర్‌ కూడా... 28 ఏళ్ళ వయసు, జిమ్ బాడీ... శిరీష్ కన్నా హైటు...!
"నీ ఇష్టం వచ్చినన్ని రోజులు ఉండు... మనిల్లే కదా!"
"అచ్చా... అలాక్కానీ!"
అతను కాకినాడలో క్రైమ్‌ బ్రాంచ్ ఇన్స్‌పెక్టర్ గా పని చేస్తున్నాడు.
"అయినా నేను ఇక్కడికొచ్చి ఇన్ని రోజులైంది... ఒక్కసారి కూడా రాలేదేం టఫ్?"
"గురో... నీకు తెలీంది గాదు...! వారం రోజులుగా కంటిమీద కునుకు లేదనుకో—"
"ఏఁ... ఏదైనా కొత్త ఖాతా తెరిచావా...?"
"హుఁ... సర్లే.. ఈ మధ్య నాకు అంత తీరికెక్కడుంది! పోర్ట్ దగ్గర స్మగుల్డ్ గూడ్స్ వస్తున్నాయంటే అక్కడే దినాం రాత్ గస్తీ పెట్టినాం. అయినా... నా ముచ్చట్లకేంగానీ, నీ sexy treasure hunt(రంధ్రాన్వేషణ) ఎంతవరకూ వచ్చింది గురూ..? కొత్త పిట్టలేమైనా... దొరికాయా...?"
శిరీష్ దానికి సన్నగా నవ్వుతూ—
"నా హంట్ గురించి తర్వాత... ముందు నీకో ఆంట్(aunt) ని పరిచయం చేస్తానుండు...!" అన్నాడు, తన కార్ విండ్ షీల్డ్ లోంచి ఎవర్నో చూస్తూ...
"ఎక్కడా... ఎవరూ..?" అన్నాడు టఫ్ మెరుస్తున్న కళ్ళతో...
శిరీష్ కి ఎలాగైతే కన్నె అందాలమీద కాస్త మోజెక్కువో... 'మిష్టర్ టఫ్' గారికి ముదురు పూవులంటే అంత ఇష్టం.!
ఆత్రంగా అటు ఇటు చూడసాగాడు.
అప్పుడే, ఎదురుగా ఎర్ర కోక కట్టుకుని వయ్యారంగా నడిచిపోతున్న ఒకావిడని చూసాడు...
"అబబబ్బా... ఏముంది గురో...! దీన్దల్లీ... ఆ గుద్దూపుడు చూడు... దెంగి దెంగి వదిలిపెట్టాలి దాన్ని... నీ కేసా...?" అంటూ సిగరెట్ బయటకి విసిరేసాడు.
"కేసేగానీ, నువ్వనుకునేది కాదు..." అంటూ ఆమె వివరాలు చెప్తూ ఆమెను సమీపించాడు.
తర్వాత ఆమె పక్కన కార్ ఆపి, "ఏం... మీ-నా-క్షి దే-వి-గా-రూ... ఎలా ఉన్నారు? ఏంటీ... ఇక్కడున్నారేంటి?" అంటూ ఆమె పేరులోని ఒక్కో అక్షరాన్ని ఒత్తి పలుకుతూ అడిగాడు.

హా... అవును... సాక్షాత్తూ మన మీనాక్షీ దేవిగారే... మళ్ళీ తిరిగి వచ్చారు...! (I mean Meenakshi Returns!!!)

మీనాక్షీ దేవి శిరీష్ ని ఎవరా అన్నట్టు చూసి, "నువ్వా....!" అని, "ఇక్కడ కాక ఇంకెక్కడుంటాను... ఇదంతా నీ చలవేగా...! ఏదో ఆరోజు ఆ పిల్లని కాస్త కసిరినందుకు నన్ను ఆ వూరునుండి తరిమేశావు...! అందుకే, ఇప్పుడు రోజూ 20 కిలోమీటర్లు వచ్చి ఈ ఊరిలో పని చెయ్యాల్సొస్తుంది. ఏఁ.. ఇప్పుడు ఇక్కడినుంచి కూడా తరిమేద్దామని వచ్చావా..?"
"అబ్బే... అదేం లేదులేండీ... నేను ఇప్పుడు మన ఊరికే వెళ్తున్నాను... మీకభ్యంతరం లేకపోతే మిమ్మల్ని డ్రాప్ చేద్దామని.." అని శిరీష్ ఆఫర్ చేయడంతో మీనాక్షి దేవి కాసేపు ఆలోచించి 'సరే'నంటూ కారెక్కింది.
"వీడెవడూ... మీ తమ్ముడా?" అనడిగింది టఫ్ ని చూసి...
"తమ్ముడులాంటి వాడేలేండి."
మీనాక్షి దేవిని కళ్ళతోనే అణువణువు తడిమేస్తున్నాడు టఫ్. అతని చూపులు తనని బాణాల్లా ఎక్కడెక్కడో గుచ్చుకుంటుంటే మీనాక్షీ దేవి తన పమిటని సర్దుకుంటూ, "మీ 'తమ్ముడులాంటి' వాడికి పెళ్ళయ్యిందా... లేదా నీలాగే ఒంటికాయ శొంఠిముక్కలాగ ఉండిపోయాడా...?"
"మాకు పెళ్ళెందుకు మీనాక్షి దేవిగారు..!" అన్నాడు శిరీష్ కాస్త టీజింగ్ టోన్ లో...
"అదేంటబ్బీ అలా అంటావ్... ఏ వయసులో జరగాల్సిన ముచ్చట ఆ వయసులో జరగాలి... ఎన్నాళ్ళిలా పెళ్ళీ పెటాకులు లేకుండా ఉంటారు...???"
టఫ్ చూపుల ప్రభావంతో ఆమె పాలబిందెలు జాకెట్లో ఇమడలేక బిరుసెక్కిపోతున్నాయి. దాంతో మీనాక్షీ దేవి మళ్ళీ తన పైటని సర్దుతున్నాట్టుగా చేస్తూ మెల్లగా తన పైటలోకి చెయ్యి దూర్చి గట్టిపడిన తన మచ్చికల్ని కసిగా నలుపుకుంటూ, "కావాంటే, నీకేదైనా మంచి సంబంధం చూడనా...?" అంటూ టఫ్ తో అంది.
ఫ్రంట్ మిర్రర్ లోంచి ఆమె చర్యల్ని చూస్తూ శిరీష్, టఫ్ వైపు తిరిగి, "ఇంక రెడీ అయిపో, టఫ్...! నీ బాణాన్ని సంధించే సమయం ఆసన్నమైంది!" అంటూ కార్ ఆపాడు.
టఫ్ గట్టిగా నవ్వుతూ శిరీష్ భుజాన్ని చరిచి కార్ దిగి వెనక్కి వెళ్ళి మీనాక్షీ దేవి పక్కన కూర్చుని, "నా మీద మీకెంత ప్రేమ... అంటీ!" అంటూ ఆమె తొడమీద చెయ్యేసాడు.
శిరీష్ కార్ అద్దాలన్నీ పైకెత్తేస్తూ A.C. ఆన్ చేసాడు. మీనాక్షి అతని చర్యకి ఏమీ కంగారు పడలేదు. పైగా తొడమీద ఉన్న అతని చేతిని తీసేయకుండా, "ఓయ్... నీ కళ్ళకి నేను ఆంటీలా కనిపిస్తున్నానా...? అసలు నన్ను, మా సరితని పక్కపక్కన పెడితే అందరూ అక్కా చెల్లెలం అనుకుంటారు తప్ప తల్లీ కూతుర్లం అనుకోరు... ఆ...హా...! నన్ను 'ఆంటీ' అంటావా...!?" అంటూ కోపంగా అడిగింది.
అతనామె తొడపై మెల్లగా రాస్తూ, "మరెలా పిలవమంటారు... ఆంటీ..!" అన్నాడు.
"ఏయ్... నన్ను మళ్ళీ 'ఆంటీ' అంటావేంటీ..! నన్ను చూస్తే ఆ కుర్ర పూకులకే(అదే కన్నెపిల్లలకే) కన్నుకుట్టినట్టవుతుంది తెలుసా...! అంతెందుకు, మా సరిత కూడా కుళ్ళుకుంటుంది నా అందాల్ని చూసి," ఆని అతని కళ్ళలోకి చూస్తూ, "ఇంతకీ నీ పేరేంటి...? నన్ను కావాలంటే నువ్వు 'మీనా' అని పిలూ.... పర్లేదు," అంటూ నవ్వింది.
టఫ్ తన చేతిని ఆమె తొడలమధ్యకు చేరుస్తూ, "నువ్వు మీనా అయితే నేను మన్మధున్ని డార్లింగ్! చూసావా... మన పేర్లు ఎలా కలిసిపోయాయో!" అంటూ నవ్వాడు.
శిరీష్ ముందునుంచి, "మీనా మన్మధులేంట్రా...! రతీ మన్మధులంటారుగానీ!" అనగానే టఫ్, "గురూ... రసపట్టులో తర్కం కూడదు," అంటూ మీనాక్షి తొడల మధ్యభాగాన్ని గట్టిగా ఓసారి నొక్కాడు.
మీనాక్షి అతని చర్యకి ఎగిరిపడి అతని చెయ్యి పట్టుకుని, "ఎహేయ్... మంచి జోరు మీదున్నావులేగానీ, సమయం సందర్భం చూసుకోనక్కర్లేదా...? కార్లో ఏంటీ సరసాలు...! వీలు చూసుకొని మా బంగళాకి రా.... నేనేంటో చూపిస్తా...!" అంది కైపు కళ్ళతో.
ఆమె నుండి ఇం(త)డైరెక్ట్ గా గ్రీన్ సిగ్నల్ అందటంతో ఇంక ఆగలేక, "నీ సినిమా తర్వాత చూస్తా గానీ, ముందు నీ ట్రెయిలర్ చూడనీ... మీనా డార్లింగ్!" అంటూ చటుక్కున ఆమె రెండు దబ్బకాయల్లాంటి చన్నులను తన చేతుల్లో పట్టిినంతవరకూ దొరకబుచ్చుకొని గట్టిగా నొక్కాడు టఫ్. (అవును మరి... ఒక్కొక్కటీ 40+ సైజు అక్కడా!)
"అహ్..హా..!" అతని మొరటు చేతులు తన ముందెత్తులని మర్ధిస్తుంటే, మీనాక్షికి ప్రాణం హాయిగా గాల్లో తేలిపోతున్నట్టు అన్పించింది.
అతను నెమ్మదిగా తన చేతులని ఆమె పైటలోకి తీసుకెళ్ళి జాకెట్ హుక్స్ ను ఒక్కొక్కటిగా తీయసాగాడు. కానీ, అతని వల్ల కాలేదు. మీనాక్షి కొంటెగా నవ్వుతూ తన పైటని తొలగించి మిగిలిన హుక్స్ ని విప్పేసింది. తర్వాత తన చేతుల్ని వెనక్కి తీసుకెళ్ళి బ్రా స్ట్రాప్ ని తొలగించి బ్రాని కిందకి జరపగానే ఏ అచ్చాదనా లేని ఆమె భారీ కలశాలు అతనికి దర్శనమిచ్చాయి. వాటిమీద గుండుచింతపిక్కల్లా కన్పిస్తున్న చన్నుమొనలు నిక్కబొడుచుకొని అతన్ని సూటిగా చూస్తున్నాయి.
అక్కడ శిరీష్ కార్ ని ఏదో పెళ్ళి ఊరేగింపుకు తీసుకెళ్తున్నట్టుగా నడుపుతున్నాడు... కార్ లో వాతావరణం మరికాస్త వేడెక్కడంతో శిరీష్ A.C. గాలిని కొంచెం పెంచి, Freshner కూడా ఆన్ చేసాడు.
టఫ్ మీనాక్షి కుడి చన్నుని పట్టుకొని ముందుకి వంగి తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతూ మధ్య మధ్యలో ఆమె నిప్పల్స్ ని కొరుకుతున్నాడు... 'ఇస్...ఆహ్ ర్..రేయ్.... అట్టా కొరక్కురా....!" అంటూ మీనాక్షీ దేవి వాడి పేంట్ మీద చేయ్యేసింది. అతడు ఆమె రొమ్ములను తన చేతుల్తో పట్టుకొని ఏదో చపాతీపిండిని పిసికినట్టుగా పిసకసాగాడు.... అతని బలమైన చేతులలో నలిగిపోతున్న తన ఎద సంపదని చూస్తూ మీనాక్షీ వేడి నిట్టూర్పులు విడుస్తూ, "హమ్మా.... ఏం పిసుకుతున్నావ్ రా... నీ యబ్బ... పిసుకు..." అంటూ అతని పేంట్ జిప్ తీసి, "ఇప్పుడు నీ టిరయిలర్ నేఁ చూస్తా...!" అంటూ అతని రాడ్ ని బయటకి తీసి తన రెండు చేతులతో ఒడిసి పట్టుకుంది...
"అబ్బా... ఏం ఎరువులేసి పెంచావురా దీన్నీ, ఇంతుంది...గాడిద మొడ్డలాగ!" అని దాన్ని సవరదీస్తూ, "ఎంతైనా మీ పట్నం వాళ్ళ మొడ్డలు ఒక్క వెంట్రుక కూడా లేకుండా భలేగా నిగనిగలాడుతుంటాయ్... మా ఊర్లోనూ ఉంటాయి... వెధవ మొడ్డలు... వాటిమీదుండే ఆతులతో సవరాలు అల్లేయొచ్చు...!" అంటూ నవ్వి అతని అంగాన్ని తన నోట్లోకి మొత్తంగా కుక్కుకునేందుకు ప్రయత్నిస్తూ పళ్ళతో కొరికినట్టుగా పట్టుకుంది.
అతనికి వెంటనే చిన్నగా మంటపుట్టి ఆమె జుత్తుని పట్టుకొని పైకి లాగి, "ఏమే... లంజా.... నా మొడ్డని మొత్తం కొరికేసి నీతో పట్టుకుపోదామనా....!" అంటూ ఆమె లంగాలోకి చెయ్యిపెట్టి ఆమె పు..భాగాన్ని గిల్లాడు.
మీనాక్షి, "అబ్బా... కొ-డ-క్కా..!" అంటూ గావుకేక పెట్టి, "పూకునలా గిల్లుతావేంట్రా, దొంగలంజా కొడ—" అనేలోపే టఫ్ మీనాక్షి జుత్తుని అలాగే పట్టుకుని తన అంగాన్ని ఆమె నోట్లోకి తోసాడు. అది గొంతుదాకా దిగబడిపోవడంతో మీనాక్షి కనుగుడ్లు బయలుపెట్టి గింజుకోసాగింది కానీ, అంతకుమించి ఏం చేయలేకపోయింది.
"అరే... టఫ్.! చంపేస్తావా ఏంటీ?? వదులు ఆవిడని!" అన్నాడు శిరీష్ తల తిప్పి వెనక్కి చూస్తూ...
"చస్తే చావనీ గురూ...! ఎవరూ గుర్తుపట్టకుండా చేసి ఇక్కడే పడేద్దాం దీన్ని—" అంటూ శిరీష్ ని చూస్తూ కన్ను కొట్డాడు.
శిరీష్ అవాక్కై, "ఏంటీ...?" అని బ్రేక్ కొట్టగానే టఫ్ మీనాక్షిని వదిలేసి ఒక్కసారిగా ఫెళ్ళుమంటూ నవ్వాడు.
మీనాక్షి టఫ్ మాటలకు భయపడుతూ వణికిపోయింది.
అతను ఇంకా నవ్వుతూనే, "సారీ మీనా.... ఏదో సరదాకి అన్నానులే...!" అని ఆమెతో అని శిరీష్ వైపు తిరిగి, "దీన్ని దెంగడానికి మంచి ప్లేసుంటే చూడు గురూ... ఇక్కడ ఇది పట్టదులేఁ గానీ...!" అన్నాడు.
శిరీష్ తన కార్ ని మళ్ళా స్టార్ట్ చేస్తూ, "ఎలాగూ ఇప్పుడు కాలేజ్ కి నేనే ఇంచార్జ్ ని కదా... మన కాలేజ్ కే వెళ్దాం..." అంటూ బండిని ముందుకుపోనిచ్చాడు.
కొద్దిసేపటి తర్వాత... కాలేజ్ ముందు కార్ ని ఆపి ప్యూన్ దగ్గర నుండి తాళాలు తీసుకుని అతను వెళ్ళిపోయాక టఫ్ ని మీనాక్షిని ఆ "ప్రేమ(కామ) ప్రయోగశాల"కి తీసుకుపోయి వాళ్ళతో, "గంటలో వస్తా... ఆ టైం సరిపోతుందిగా..!" అని ఆ గదికి బయటనుండి తాళంపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.

Vikatakavi02

Episode 52

మీనాక్షి ఇందాకటి అనుభవంతో టఫ్ నుండి దూరంగా పోయి అల్మరాని అనుకుని నిలబడింది.
"నువ్వా దరినీ... నేనీ దరినీ... మా 'గురువు'గారు కలిపారు మన ఇద్దరినీ...!" అని పాడుకుంటూ మీనాక్షిని దగ్గరికి చేరి ఆమెను తన బిగి కౌగిలిలో బంధించాడు టఫ్. అయితే అది కొంచెం అటు ఇటుగా ధృతరాష్ట్ర కౌగిలిని పోలియుండటంతో మీనాక్షికి ఊపిరి ఆడక అతన్ని విడిపించుకోలేక అతని భుజాన్ని దొరకబుచ్చుకొని గట్టిగా కోరికేసింది... అతని పట్టు సడలగానే ఆమె అతన్ని తోసేసి, "ఈ మో-టు సర-సం ఏంటి-రా... యెర్రి-నా కొడ-కా! ఇంతకు-ముందె-ప్పుడూ ఆడ-దాన్ని చూ-డలే-దా ను-వ్వు?" అని రొప్పుతూ అరిచేసింది మీనాక్షి.
"చూసాను, డియర్... కానీ, నీలా వాళ్లెవరూ నన్నింతగా కసెక్కించలేదే...!" అన్నాడు టఫ్. అతనికి తెలుసు, ఒక ఆడదాన్ని ఎక్కడ పట్టాలో, ఎలా పడగొట్టాలో... అలాగే, ఇలాంటి పొగరుబోతులకు ఎలా ముకుతాడు వేయాలో అనేది కూడా అతనికి బాగా తెలుసు.!
అతని మాటలకి మీనాక్షి కాస్త మెత్తబడింది. అతనామె దగ్గరికి వెళ్ళి ఒక్కొక్కటిగా ఆమె వలువలు అన్నింటినీ వొలిచేసాడు. ఆమె కూడా అతని పేంట్ జిప్ ఓపెన్ చేసి అతని మగసిరిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని ఆడించసాగింది. ఆమె వొంట్లోని ప్రధాన ఆకర్షణ అయిన ఆమె 40" సైజు పాలిండ్లు గాలిపోసుకున్న బెలూన్ల మళ్ళే వున్నాయి. కదళీ వృక్ష స్తంబాల్లా ఉన్న ఆమె బలమైన తొడలమధ్య ఉన్న దట్టమైన అడవిలో దాగివున్న ఆమె ఆడతనం...ఇక, వెనుకవున్న భారీ గుమ్మడికాయని పోలిన ఆమె పిరుదులు...(46" సైజ్ మరి!) అతన్ని పిచ్చెక్కిస్తున్నాయి... 'ఆహా...!' ఇంత భీభత్సమైన సరుకుని చూసాక కూడా మామూలుగా ఉండటానికి అతనేమీ శిరీష్ అంత నిగ్రహం కల్గినవాడు కాదు!
వెంటనే ఆమె కుడికాలును పైకెత్తేసి పక్కనే ఉన్న టేబుల్ మీదుంచి ఆమె పిరుదులను చీల్చినట్టుగా ఆమె కాళ్ళను తన రెండు చేతులతో విడదీసి పట్టుకున్నాడు. అటుపిమ్మట తన మొకాళ్ళ మీద కూర్చొని స్పాంజిలాగ మెత్తగా ఉబ్బివున్న ఆమె పూ... భాగాన్ని ఓమారు ముద్దాడి తన నాలుకను ఆమె పూ..పెదాల చుట్టూ రాసి ఆమె యోనిలోకి తోసాడు...
మీనాక్షికి ఆ యాంగిల్లో ఉండటం చాలా కష్టంగా ఉంది... పోనీ కాళ్ళను కాస్త కదుపుదమా అనుకుంటే టఫ్ ఆమె కాళ్ళను గట్టిగా ఒడిసిపట్టుకున్నాడు. 'ఇలాగే కాసేపుంటే నా గుద్ద చీలిపోయేలా వుంది..!' అనుకుంటూ మీనాక్షి, "ర్రేయ్.... వదలరా... నన్ను... నీ...యబ్బా..రేఁ..! నా గుద్ద... ఆహ్... నన్ను సరిగ్గా... పెట్టి.... నీ ఇష్టమొచ్చినట్టు... చెయ్యరా...!" అంది.
మీనాక్షి మాటల్ని పట్టించుకోకుండా తన పని తను కానిచ్చాడు టఫ్. ఆమెని అలాగే పట్టుకుని తన నాలుకను మరింతగా లోపలికి తోసి ఆమె పూ.. గోడలను కెలకసాగాడు... మరోవైపు ఆమె పిరుదుల మధ్యనున్న పాయలోకి తన వేలును నెట్టి ఆడించాడు. దాంతో, ఆమె బొక్కనుండి రసాల ప్రవాహం ఉధృతమైంది... అదే సమయంలో తొడలమధ్య నొప్పి కూడా తీవ్రతరమైంది...
"ఓర్నీ... రేయ్... ఎంతసేపు ఇలా ఉంచుతావురా... నన్ను దించరా... కొడ్..డకా... ఆహ్..!" అంటూ కన్నీళ్ళతో వేడింది. అలాగే చాలసేపు ఉండిపోవడం వల్ల ఆమె శరీరం మొద్దుబారిపోయినట్లయ్యింది... కొద్దిసేపయ్యాక టఫ్ ఆమెని అలాగే పట్టుకుని ఒక్కసారిగా లేపి ఆ టేబుల్ మీద వెనక్కి తిప్పి పడుకోబెట్టాడు. ఈ పోజులో బోర్లించిన రాగి బిందెల్లా ఉన్న మీనాక్షి పిరుదులను చూడగానే అతను వాటిని కసిగా ఓసారి గట్టిగా పిసికి ఆమె కాళ్ళను విడదీసి తన వాటమైన రాడ్ ని కసుక్కున ఆమె యోనిలోకి తోసాడు. అప్పటికే ఆమె పూకు చిత్తడిచిత్తడిగా మారిపోవడంతో అతని అంగం సమ్మగా ఆమెలోకి దిగబడిపోయింది. మీనాక్షి ఆ టేబుల్ని గట్టిగా పట్టుకుని దానికానుకుని పడుకుంది. ఆమె వక్షోజాలు ఆ టేబిల్ ని అతుక్కుపోయినవి.
టఫ్ ఆమె నడుముని రెండుచేతులతో బిగించి పట్టుకుని వెనకనించి బలంగా పోటు వేయసాగాడు. "ఆహ్... మ్... ఆహ్... అద్దీ... ఆ....అలాగె... ఎయ్...రా...నీ యబ్బా...మ్మ్...సమ్మగా ఉంది... స్...హ్..హా...! ఏం దెంగుతున్నావురా.... ఎయ్... నీ ప్..పేరేంట్రా...? చెప్పు... రా... రేయ్...హా..!" అంటూ మూల్గింది. ఐతే, అతడు తన పనిని చేస్తున్నాడే తప్ప ఆమె ప్రశ్నకి బదులివ్వలేదు. అతని వేగానికి ఆమెకు భూగృహం బద్దలయ్యేలావుంది. కొద్దిసేపటి తర్వాత ఆమెను మళ్ళా ముందుకు తిప్పి ఆమె వక్షోజాలను కసిగా నలుపుతూ కుమ్మసాగాడు.... మరికాసేపటికే మీనాక్షి గట్టిగా అరుస్తూ తన మొత్తని ఎగరేస్తూ మరోసారి తన రసాలని కార్చేయటంతో అతను తన అవయవాన్ని బయటకుతీసి ఆమె మీదకెక్కాడు. ఆమె పాలిండ్ల నడుమ తన గూటాన్ని పెట్టి అమె వక్షోజాలను దానికి గట్టిగా అదుముతూ ఆమెను దెంగసాగాడు. ఇప్పుడు మీనాక్షికి పూకు ఖాళీగా ఉందిగానీ మెల్లగా ఆమెలో ఊట ఊరసాగింది... అతను కూడా ఆమె గుబ్బలను ఓ ఇరవై నిముషాలపాటుు దెంగి ఆమె మెడ దగ్గర తన వీర్యాన్ని కార్చేసాడు.
"ఏంటీ... కార్చేసావా... నా పూకులో అగ్గి రాజేసి ఇలా మధ్యలో వదిలేస్తే ఎలా...? కాసేపు నా పూకుని దెంగరా...!"
"నీ పూకు దాహం తీరడానికి నా మొడ్డేం సరిపోద్ది... పోయి ఓ గునపాన్ని తెమ్మంటావా...?"
"అమ్మో..! నన్ను చంపేద్దామనుకుంటున్నావా...? కాసేపు నీ మొడ్డని పెట్టి ఆడించరా...?" మీనాక్షి ప్రాధేయపడింది.
అతడు నవ్వుతూ ఆమె నోటిలో తనదాన్ని కుక్కి, "చీకవేఁ!" అన్నాడు. మీనాక్షి చాలా బుధ్ధిమంతురాలికి మళ్ళే అతని అంగాన్ని చీకుతూ అతని వట్టకాయల్ని తన చేతులతో పట్టుకుని వేళ్ళతో మర్ధించసాగింది. దాంతో, కొంచెం కొంచెంగా అతని అంగం గట్టిపడసాగింది.
"నీ.. యంకమ్మ... ఏం చీకుతున్నావే... నీ చీకుడుకు నాది ఇప్పుడే కారిపోయేలావుంది... అహ్...!" అంటూ మీనాక్షి మచ్చికల్ని పట్టుకుని గట్టిగా లాగి వదిలాడు. ఆమె 'స్..!' అంటూ మూల్గి అతని అంగాన్ని కాస్త కొరికింది... "అలా కొరుక్కుతినేస్తే నీ పూకులోకి ఏం పెట్టాలేఁ...!" అంటూ తన అంగాన్ని చప్పున ఆమె నోట్లోంచి తీసాడు... తన ఆయుధం మరలా తన పూర్వపు స్థితికి చేరడంతో అతను మీనాక్షిని మళ్ళీ టేబుల్ ఎక్కించి ఆమెను బోర్లా పడుకోబట్టి ఆమె యోనిలోకి కాక సరాసరి ఆమె పిరుదులలోని బొక్కలోకి తన గూటాన్ని దింపాడు.
"అబ్బా.... చంపే...శావురా.... నా గుద్దలో పెట్టా...హ్...వేంటిరా... లం- కొడకా....!" అంటూ మీనాక్షి ఆ బల్లని గట్టిగా పట్టుకుని చిన్నగా పొలికేక పెట్టింది. ఆమెకా చోటులో ప్రవేశం జరిగి చాలా కాలమే అయ్యింది. అందుకే, మంటని తట్టుకోలేక విలవిల్లాడింది. అతను మళ్ళా తన అంగాన్ని బలంగా ఆమె లోపలికి తోసి ఆ ప్రదేశాన్ని పూర్తిగా కబ్జా చేసేశాడు. మీనాక్షి ఎటూ కదల్లేక బల్లిలా ఆ టేబుల్ని అతుక్కుపోయింది. అతను మెల్లగా తన అంగాన్ని బయటకుతీసి మరలా ఆమె లోపలికి తోసాడు... అలా అతను తన పనిని జోరుగా సాగిస్తోంటే మీనాక్షి నొప్పిని ఓర్వలేక అతన్ని పరిపరివిధాల అర్ధించింది, నానారకాల తిట్లు తిట్టింది... ఐతే, 'మిష్టర్ టఫ్' ఏమాత్రం చలించక ఆమెను అలాగే బలంగా కుమ్మతున్నాడు. మరోవైపు తన వేళ్ళతో ఆమె పూకుని కెలకసాగాడు.
కొద్దిసేపటికి మీనాక్షి నొప్పినుండి తేరుకుని టఫ్ పోట్లని ఆస్వాదించడం మొదలెట్టింది. "మ్...", "హా...", "స్.." అంటూ వేడి నిట్టూర్పులు ఆమె నోటినుండి వెలువడుతున్నాయి... ఈసారి, ఇంతకుముందు కన్నా దీర్ఘంగా మూలుగుతూ ఆమె భావప్రాప్తిని చేరుకుంది. ఆవెంటనే, ఆమె నుండి బయటపడ్డాడు టఫ్.
తనకింత సుఖాన్ని కలుగజేసిన మన్మధున్ని ఒక్కసారి తన గుండెలకి గట్టిగా హత్తుకోవాలనిపించింది మీనాక్షికి... కానీ, ఆమె లేచి తన వైపు తిరగ్గానే ఆమె జుత్తు పట్టుకుని బలవంతంగా మోకాళ్ళపై కూర్చోబెట్టి ఆమె ముఖాన్ని తన వెచ్చని వీర్యంతో అభిషేకించాడు. మీనాక్షి అదంతా తుడుచుకొని లేచేసరికి టఫ్ తన అంగాన్ని పేంట్లోకి నెట్టేసి జిప్ పెట్టేసి జేబులోంచి ఫోన్ తీసి శిరీష్ కి ఫోన్ చేసాడు.
మీనాక్షి లేచి తన బట్టలు వేసుకుంటూ, "నన్ను ఇవాళ పచ్చడి చేసి వదిలిపెట్టావుగా...! ఇంతకూ... నీ పేరేంటీ?" అనడిగింది.
మిస్టర్ టఫ్ కొంటెగా నవ్వుతూ, "నా పేరు అజయ్ కుమార్.... ఆంటీగారు...!" అన్నాడు.
'ఇంత సేపు నన్ను దెంగిన చోట దెంగకుండా దెంగి... మళ్ళీ ఆంటీ.... అంట..! కొ-డు-కు!' అని మనసులో అనుకుంది మీనాక్షి.
సడెన్ గా అజయ్ మీనాక్షీ దేవిని దగ్గరకు లాక్కొని ఆమె పెదాలను ముద్దాడి, "ఇదొక్కటి మాత్రం వదలటం ఎందుకని పెట్టేసా.... ఆంటీ.!" అన్నాడు.
అప్పుడే శిరీష్ తలుపు తెరవడంతో మీనాక్షి వెళ్ళిపోతూ వెనక్కి తిరిగి, "రేయ్ మగాడా! ఎప్పుడైనా వీలుచేసుకుని మా బంగళాకి రా...!" అంటూ అజయ్ కి ఆహ్వానం పలికి వెళ్ళిపోయింది.
"అలాగే ఆంటీ....!" అని వెనకనుంచి అంటూ అజయ్ శిరీష్ తో కలసి కారెక్కాడు.

Vikatakavi02

Episode 53

శిరీష్ కార్ స్టార్ట్ చేస్తూ, "ఏం టఫ్... ఎలావుంది మీనా....క్షి దేవిగారితో అనుభవం!" అనిడిగాడు.
"లంజకి బలుపు పీక్స్ లో ఉంది గురూ...! అవునూ, కూతురు అని ఏదో పేరు చెప్పింది. ఏంటీ... సం-గీ-తా—నా-?"
"అ..హ... సరిత—"
"ఆ... సరి-త్తా.... సదరు కేండిడేట్ గురించి నీకేమైనా తెలుసా...?"
"హ్మ్... తెలుసు. తను మా కాలేజ్లోనే చదువుతోంది;. తనది కూడా ఇంచుమించుగా వాళ్ళ అమ్మలాంటి కేర్టక్టరే!"
టఫ్ నవ్వుకుంటూ, "ఫ్యామిళీ మొత్తం అదే బలపుతో వున్నట్టున్నరు... చూడబోతే!" అంటూ సిగరెట్ వెలిగించబోయాడు.
శిరీష్, "ఇప్పుడొద్దు. ఇంటికొచ్చేసాం..." అంటూ వారించాడు.
కార్ ఆపి ఇంట్లోకి పోయి నేరుగా మేడెక్కేసారిద్దరూ... కింద గదిలో కిటికీ పక్కన కూర్చుని శిరీష్ రాకకోసం ఎదురుచూస్తున్న ఆ అక్కా చెల్లెల్లిద్దరూ అతనితో పాటు వచ్చిన ఆ కొత్త వ్యక్తిని ఎవరా అని ఆసక్తిగా చూడసాగారు. లత నెమ్మదిగా లేచి వాళ్ళకోసం టీ తయారుచేసి మేడమీదకు పట్టుకెళ్ళింది. వాణీ కూడా తన అక్క వెంట వెళ్ళింది. తన అక్క సార్ తో ఒక్క క్షణం కూడా ఒంటరిగా గడపడం తను ఇప్పుడు సహించలేదు.
శిరీష్ కి, అజయ్ కి టీ ఇచ్చేసి, "మీకు భోజనాలు పైకి తెచ్చేయమంటారా...?" అని అడిగింది లత.
శిరీష్, "ఓ అరగంట తర్వాత తీసుకురండి," అని చెప్పగానే లత వాణీలు ఇద్దరూ కిందకెళ్ళిపోయారు.
వాళ్ళు వెళ్ళినవైపే కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడు అజయ్.
"ఏమైంది టఫ్.... అలా ఉన్నావ్..?" అని శిరీష్ అడగ్గానే, "గురూ.... నువ్వు నిజంగా అదృష్టవంతుడివి. ప్రపంచంలోని అందాలన్నీ ఈ ఇంట్లోనే ఉన్నట్టున్నాయి.... ఇందాక నేను పట్టించుకోలేదన్నావ్... కానీ, వీళ్ళని చూస్తే అనిపిస్తోంది, నువ్వే నన్ను అస్సలు పట్టించుకోవడం లేదని. చెప్పు గురూ, రోజూ రాత్రి పండగేనా...!" ఆ డోర్ వంక చూస్తూ అన్నాడు టఫ్.
"వాళ్ళ గురించి అలా మాట్లాడకు, టఫ్!"
"అదేంటి గురో....అలా అంటున్నావ్! కొంపదీసి యీళ్ళతో రక్తసంబంధం సినిమా స్టార్ట్ చెయ్యలేదు కదా...!"
శిరీష్ నవ్వుతూ సరదాగా అజయ్ వీపును చరిచాడు. అజయ్ శిరీష్ కళ్లలోకి చూస్తూ, "హ్మ్... అర్దమైంది. ఎవరూ... పెద్దదా? చిన్నదా?"
"పెద్దమ్మాయే.. పాపం, తను నన్ను ప్రేమిస్తోందట... హ్మ్!" అంటూ నవ్వాడు శిరీష్.
"మరి నువ్వో.?" శిరీష్ ని సూటిగా చూస్తూ అడిగాడు అజయ్.
"టీ తాగు, చల్లారిపోతుంది," అంటూ శిరీష్ అతనికి సమాధానమివ్వక టీ అందించాడు.
అజయ్ శిరీష్ ని అలా కాసేపు చూసి టీ అందుకుని సిప్ చేస్తూ, "మరి, ఆ చిన్నదాని సంగతేంటీ... గురూ?" అన్నాడు.
"వదిలేయ్. తను ఇంకా చిన్న పిల్లే...!"
"ఓహో.... నువ్వు అంటున్నావంటే నిజమే అయ్యుండచ్చు. కానీ, తను ఇంకా చిన్న పిల్ల ఎలా అయ్యిందా.... అని నా సందేహం!" ఒక్క నిమిషం వాణీ ముఖం అజయ్ కళ్ళముందు మెదిలింది.
"టఫ్...నువ్వు కోడిగుడ్డుకు కూడా వెంట్రుకలు పీకే రకమని నాకు తెలుసుగానీ... రేపు ఒక్కసారి తనతో మాట్లాడి చూడు. ఆ తర్వాత నీకే తెలుస్తుంది.! తన గురించి వదిలేయ్... ఆశాలత ఎలా ఉందో చెప్పు."
"ఈ ఆషాలత ఎవరు భయ్యో...! కొంపదీసి మన మీనా డార్లింగ్ కి నువ్వు పెట్టుకున్న ముద్దుపేరు కాదుకదా...!"
"ఊహూ.... పెద్ద పిల్ల...! నన్ను ప్రేమిస్తుంది అని చెప్పానే... తను..ఆశాలత..! తనని చూస్తే నీకేం అనిపిస్తోంది...?"
అజయ్ చప్పున శిరీష్ కళ్ళలోకి ఏదో వెదుకుతున్నట్టుగా చూసాడు. శిరీష్ అతనితో కళ్ళు కలపక తల దించుకుని టీ సిప్ చేయసాగాడు.
ఈ ఆషాలత గురించి శిరీష్ అడుగుతుంటే అజయ్ కి ఆ 'శిరీష' జ్ఞాపకం వస్తోంది.
శి...రీ...షా...!
ఎవరికోసమైతే తన పేరును మార్చుకొని మహీధర్ కాస్తా శాశ్వతంగా శిరీష్ గా మారిపోయాడో..... ఆ 'శిరీష' ఒక్కసారిగా గుర్తొచ్చేసరికి అజయ్ అలా గతకాలపు స్మృతుల్లోకి జారిపోయాడు.
.
.
.
.
.
సరిగ్గా పదమూడేళ్ళ క్రితం... అజయ్, 'మహీధర్' వాళ్ళ మరో క్లోజ్ ఫ్రెండ్ సరిత్... ముగ్గురూ కాలేజీలో చదువుకునే టైంలో అతని జీవితంలోకి, ఆ కాలేజీలోకి ఎంటరైంది శిరీష.
అలా ఎంటరైన మరుక్షణమే మహీధర్ మనసులో సెటిలయిపోయింది తను...
అప్పట్లో 'మహీధర్' ఇప్పుడున్నట్టుగా సౌమ్యుడు కాదు. చీటికిమాటికీ అందరితో తగవులు పెట్టుకునేవాడు. అయినా IPS ఆఫీసర్ కొడుకు అవ్వడంతో అతన్ని టచ్ చేయడానికి అందరూ తటపటాయించేవారు.
మహీధర్ శిరీషను తొలిచూపులోనే ప్రేమించాడు... ఆమె కూడా అతన్ని ఇష్టపడిండి. (ఎందుకు ఇష్టపడదూ...? ఎంతైనా IPS ఆఫీసర్ పుత్రరత్నం కదా...!)
ఇక శిరీష విషయానికొస్తే...
ఆమె ఒక అల్ట్రా మోడర్న్ గర్ల్... కాలేజీలో అందరూ ఆమె అందానికి ముగ్ధులై ఆమె పొందు కోసం వెంపర్లాడేవారు. వాళ్లలో రాజ్ అనేవాడు కూడా ఒకడు. శిరీష గురించి మహీధర్ కి, రాజ్ కి మధ్య తరచుగా గొడవలయ్యేవి. ఓసారి ఇలాగే గొడవలో మహీధర్ వాడిన్ని చావచితకబాదేసాడు. ఈ విషయం మహీధర్ వాళ్ళ నాన్నకి తెలిసి ఒక ఆడదాని కోసం తన పరువుని బజారుకీడ్చొద్దని మహీధర్ కి స్ట్రాంగ్ వార్నింగ్ ఇచ్చారు. దానికి ప్రతిగా మహీధర్ తన తండ్రికి తను శిరీషని ఎంతగా ప్రేమిస్తున్నాడో తెలియజెప్పడానికి రికార్డులలో ఉన్న తన పేరును శిరీష్ గా మార్పించేశాడు. దాంతో వాళ్ళ నాన్న కోపంతో తనని ఇంట్లోంచి గెంటేసారు. అయినా అదేం పట్టించుకోకుండా మహీధర్ అజయ్ ఇంట్లో వుండేవాడు. (అజయ్ మహీధర్ ఇద్దరూ చిన్నపట్నించీ ఫ్యామిళీ ఫ్రెండ్స్ కావడంతో ఎప్పుడూ కలిసే తిరిగేవారు.)
అలా కొన్నాళ్ళు గడిచాక ఫైనలియర్ లో రాజ్ తన బర్తడేకి ఓ పార్టీ ఎరేంజ్ చేసి కాలేజ్ లో అందరినీ తన ఫామ్ హౌస్ కి ఆహ్వానించాడు. మహీధర్ ఆ పార్టీకి వెళ్ళడానికి ఇష్టపడలేదు. అయితే, ఆశ్చర్యకరంగా ఆ పార్టీకి వెళ్దామని శిరీష అతన్ని బలవంతపెట్టేసరికి తనకోసం ఒప్పుకున్నాడు.
కానీ, ఆ నిర్ణయం తన జీవితంలో పెనుమార్పును తీసుకొస్తుందని అతను కలలో కూడా అతను ఊహించుండడు.

Vikatakavi02

Episode 54

కరతాళ ధ్వనుల మధ్య కేక్ కట్ చేసి మొదటిపీస్ ని శిరీషకి తినిపించాడు రాజ్. ఆమె అందుకు ఏమాత్రం అభ్యంతరం చెప్పకపోగా రాజ్ ని గట్టిగా కౌగిలించుకొని తన నోటిలోవున్న కేక్ పీస్ ని అతని నోటికి అందించింది. మెల్లగా ఇద్దరి పెదాలు పెనవేసుకుపోయాయి.
ఇదంతా చూసి మహీధర్ నిర్ఘాంతపోయాడు. తన లవర్ అయిన 'శిరీష' ఇలా చేయడం అతన్ని అమితంగా విశ్మయపరచింది. ఆమె ముఖాన్ని చూస్తే ఇదంతా ఆమెకి ఇష్టమయ్యే చేస్తోందని తెలుస్తోంది. ఆమె కళ్లలో కోరిక స్పష్టంగా ప్రకటితమవుతోంది. నెమ్మదిగా మహిధర్ కళ్లు రౌద్రంగా మారిపోయాయి.
అప్పుడే రాజ్ శిరీషని రెండు చేతులతో ఎత్తుకుని పక్కనున్న రూమ్ వైపు నడిచాడు. చుట్టూ ఉన్న వె‌ఱ్ఱిజనం చప్పట్లు కొడుతూ ఈలలు వేయసాగారు. దాంతో తేరుకున్న మహిధర్ శిరీషని చూస్తూ, "రేయ్...రాజ్..!" అంటూ బిగ్గరగా అరిచాడు.
ఒక్కసారిగా ఆ జనం కేరింతలు ఆగిపోయాయి.
రాజ్ ఆగి మహీధర్ వైపు తిరిగి, "రేయ్ మహీ...హిహ్హీ!! ఇవ్వాళ దీన్ని నీ ముందే దెం...తాను!" అంటూ బెడ్ రూమ్ వైపు కదిలాడు. శిరీష కూడా నవ్వుతూ మహీధర్ కి 'టా.. టా' చెప్తూ చెయ్యూపింది.
మహీధర్ కోపంతో, "నా కొడక్కా...!" అంటూ రూమ్ దగ్గరికి పరుగెత్తాడు. కానీ, రాజ్ స్నేహితులు అతన్ని చుట్టుముట్టి కదలకుండా గట్టిగా పట్టుకున్నారు. అజయ్ సహాయం చేయడానికి ముందుకు కదిలేలోపే వాని తలమీద ఎవరో బలంగా మోదడంతో అతను నేలని అంటుకుపోయాడు. సరిత్ వెంటనే అక్కడి నుండి బయటకి పారిపోయాడు.
రాజ్ తన స్నేహితులతో, "ఇక్కడికి లాక్కు రండి... కొడుకుని..!" అన్నాడు.
వాళ్ళు మహీధర్ ని బెడ్రూమ్లోకి పట్టుకొచ్చి అతని చేతులు కాళ్ళు కలిపి తాళ్ళతో కట్టేసారు. అతను ఇక గింజుకోవడం తప్ప ఇంకేమీ చెయ్యలేకపోయాడు.
రాజ్ తన స్నేహితులని బయటకు వెళ్ళమని చెప్పి తలుపు గడియపెట్టి మహీధర్ తో, "ఇది నా ఇలాఖా బే....! నీ లవర్ ని నేను దెం...డం తనివితీరా చూస్కో...!" అంటూ మంచం మీద కూర్చుని శిరీషని బట్టలిప్పమని ఆర్డర్ వేసి మ్యూజిక్ ఆన్ చేసాడు.
శిరీష డాన్స్ చేస్తూ తన వొంటిమీదున్న ఒక్కో వస్త్రాన్ని తీసి మహీధర్ మీద విసిరేసి నగ్నంగా అతని ముందు నిల్చుంది. అసహాయక స్థితిలో కన్నీళ్ళతో మహీధర్ శిరీష వైపు చూసాడు. ఆమె రాజ్ దగ్గరికి వెళ్ళి అతని పేంట్ జిప్ తీసి అతని అంగాన్ని చేతిలోకి తీసుకుని కాసేపు ఆడించి తన నోట్లోకి తీస్కుంది. మహీధర్ అది చూడలేక తన కళ్ళు మూసుకున్నాడు.... కానీ, అతని చెవుల్లో శిరీష నిట్టూర్పులు, మూల్గులు, నవ్వులు మార్మోగుతున్నాయ్.!
'మ్... అహ్... ష్... హా.... అది... మ్మ్...ప్చ్... హా...హా.. ఆ....హ్.. ర్....రాజ్...!' ఆమె మూల్గులు తనని శూలాల్లా ఒళ్ళంతా గుచ్చుతున్నట్లనిపించింది. తను ఎంతసేపు పెనుగులాడినా అ కట్లనుండి అతనికి విముక్తి లభించలేదు.
చివరికి ఆ మూలుగులు ఆగి నిశ్శబ్దంగా ఉండటంతో అతను మెల్లగా కళ్ళు తెరచి చూసాడు.
శిరీష రాజ్ ని తన గుండెలకు అదుముకుని, "ఐ లవ్ యూ... రాజ్!" అంది.
ఇదే మాటని... ఇదే టోన్ లో.. 'ఐ లవ్ యూ.... మహీ!' అని తనతో లెక్కలేనన్ని సార్లు చెప్పింది తను.
తర్వాత, రాజ్ తన బట్టలు వేసుకుని మహీధర్ ముఖమ్మీద కాలితో తన్నేసి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు. అతని గుండెకి తగిలిన దెబ్బతో పోలిస్తే ఇదేమీ అతన్ని అంతగా బాధించలేదు. శిరీష మెల్లగా లేచి తన బట్టలు వేస్కుని మహీధర్ వంక ఓ నవ్వు విసిరి బయటకి వెళ్ళబోతుండగా, "నువ్వు...ఎందుకిలా... చేసావు... శిరీష...!?" అంటూ పూడుకుపోయిన గొంతుతో అడిగాడు మహీధర్.
"మహీ... నువ్వంటే నాకిష్టమే..! కానీ, డబ్బంటే నాకు ప్రాణం. ఇప్పుడది నీ కన్నా రాజ్ దగ్గర ఎక్కువ వుంది... నిన్ను ఇష్టపడింది మీ నాన్న పెద్ద పోలీసాఫీసర్ అని... అయితే ఇప్పుడు నీకే అతనింట్లో చోటులేదు. మరి, ఇంకా నీతోనే ఉండాలా... చెప్పు! అందుకే రాజ్ కి షిఫ్టయ్యా...!" అనేసి అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది.
రాజ్ అతని స్నేహితులని పిలిచి, "కట్లు విప్పేయండి కొడుక్కి.... కానీ, ఏదైనా వేషాలేస్తే కుమ్మిపాడేయండీ!!!" అనేసి వెళ్ళిపోయాడు.
వాళ్ళు వెళ్ళి అతని కట్లు విప్పారు. కానీ, మహీధర్ అస్సలు కదల్లేదు. తనిప్పుడు లెగిసి ఏం చెయ్యాలి!!!
అతనెంతకీ కదలకపోయేసరికి వాళ్ళే అతన్ని ఫాంహౌస్ బయటకి మోసుకొచ్చి విసిరేసారు.
కానీ, పారిపోయిన సరిత్ మహీధర్ వాళ్ళ నాన్నగారికి ఈ విషయం చెప్పడంతో ఆయన అక్కడికి ఫుల్ బెటాలియన్ తో వచ్చి తన కొడుకు వాలకం చూసి కోపోద్రిత్తుడై దానికి కారణమైన వారందరినీ అరెస్టుచేసాడు. (విషయం తెలిసిన వెంటనే రాజ్ పరారీ అయ్యాడు.)
మర్నాడు కాలేజీలో రాత్రి జరిగిన సంగతులన్నీ తెలిసి మహీధర్ ఫ్రెండ్స్ అతన్ని జాలిగా చూడసాగారు. కొంతమందయితే ఏడ్చారు కూడా... అతని ఫాదర్ కూడా అన్నీ మర్చిపోయి అతన్ని మళ్ళీ ఇంట్లోకి రానిచ్చాడు. ఎంతైనా నాన్న కదా..!
మహీధర్ మాత్రం ఇక ఆ రోజునుండీ ఒక్క కన్నీటిబొట్టు కూడా రాల్చలేదు. అతను ఏడ్వాల్సినంతా తన శిరీష ముందే ఏడ్చేశాడు.(మళ్ళీ అతని కళ్ళు ఎప్పుడు తడి అయ్యాయో మీకు తెలుసనుకుంటాను.)
రెండ్రోజుల తర్వాత ఆ ఊరి పొలిమేరల్లో రాజ్, శిరీషల శవాలు దొరికాయి. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల కధనం ప్రకారం 'వాళ్ళిద్దరూ ప్రేమించుకుని వాళ్ళ ప్రేమ ఎక్కడ విఫలమౌతుందోనన్న భయంతో చేతి నరం తెగ్గొట్టుకొని ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు.' కానీ, మహీధర్ తండ్రి వాళ్ళని రహస్యంగా చంపించాడన్న సంగతి ఎవరికీ తెలీదు.
కాలం అన్నిటినీ మాన్చివేస్తుందంటారు... అలాగే శిరీష్ కూడా మారిపోయాడు.
అతని పేరు మారింది...
అతని కేరక్టర్‌ కూడా మారింది...
అప్పట్నించీ అతనికి ప్రేమంటే అసహ్యం మొదలైంది...
అతనికి సంబంధించినంత వరకూ ఆడవాళ్లు కేవలం సెక్స్ సాధనాలు, అంతే!
.
.
.
.
శిరీష్ అజయ్ ని కదిపి, "ఏ లోకానికెళ్లిపోయావ్ టఫ్..! టీ చూడు చల్లగా అయిపోయింది," అన్నాడు అతని చేతుల్లోంచి టీ గ్లాస్ తీసుకుంటూ...
అజయ్ తన కళ్ళు తెరిచి శిరీష్ ని చూసాడు. అతని కళ్లలో నీళ్ళు నిండివున్నాయి. శిరీష్ కి అర్ధమైంది అజయ్ మళ్ళీ గతాన్ని గుర్తు చేసుకున్నాడని... వాళ్ళెప్పుడు కలుసుకున్నా అజయ్ ఇలాగే గతంలోకి జారిపోయి కన్నీరు పెడుతుంటాడు.

Sivakrishna · 08-12-2018, 02:09 PM

Super kavi garu

Vikatakavi02 · 08-12-2018, 03:29 PM

Episode 55

శిరీష్ అజయ్ భుజాన్ని తడుతూ, "సరే... వెళ్ళి ఫ్రెషప్ అవ్... అటు... బయటుంది బాత్రూమ్...!" అన్నాడు.
అజయ్ వెళ్ళి ఫ్రెషప్ అయ్యి వస్తూ, "గురూ... మీనా డార్లింగ్ తన బంగళాకి రమ్మని చెప్పిందిగా... ఎప్పుడెళ్ళమంటావ్?" అనడిగాడు... వాతావరణాన్ని లైట్ చేద్దామని.
శిరీష్ చిన్నగా నవ్వి, "తొందరపడి నువ్వలాంటి పనులేవీ చెయ్యకు... నాకు తెలిసినంతవరకు ఆ బంగళా అంత సేఫ్ కాదు... ప్లేస్ ఎప్పుడైనా మనకి ఫేవర్ గా ఉండాలి...!" అంటూ నవ్వాడు.
అజయ్ కి కూడా నవ్వుతూ తలూపి శిరీష్ పక్కన కూర్చుని మళ్ళా ఏదో అడగబోతుండగా లతా, వాణీలు భోజనం పట్టుకుని రూమ్లోకి వచ్చారు.
లత తలదించుకుని వెళ్ళి ప్లేట్ టేబుల్ మీద పెట్టింది. వాణీ అయితే అజయ్ ని చూస్తూ వెళ్ళి ప్లేట్ ని టేబుల్ మీద పెట్టి తన అక్క దగ్గరికి పోయి ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని నిల్చుంది. లత ఇంకా తన తల దించుకునేవుంది.
అజయ్ నిలబడి లతతో, "Excuse me... కాస్త మీ తలెత్తుతారా... మీ ముఖాన్ని చూసి తరిస్తాం!" అన్నాడు. తన గురువుగారిని ప్రేమించిన ఆ అమ్మాయిని కాస్త శ్రధ్ధగా చూడాలని.
లత మెల్లగా తలెత్తింది.. కానీ, తన కళ్ళు మాత్రం నేలని అతుక్కుపోయాయి. ఇక వాణీ మాత్రం అజయ్ ని ఏదో వింత జంతువును చూస్తున్నట్టుగా చూస్తోంది.!
"హ్మ్... ఓ విషయం చెప్పండి. మీ ఫేవరేట్ టీచర్ ఎవరూ..?" అని అడిగాడు అజయ్.
లత మౌనం వహించింది... అయితే, వాణీ ఒక్క క్షణం కూడా ఆగకుండా, "శిరీష్ సార్, సార్!" అంది.
అజయ్ నవ్వుతూ వాణీని చూసి, "సార్... కాదు.! నా పేరు అజయ్. నీ పేరూ...?" అంటూ షేక్-హ్యాండ్ ఇవ్వడానికి చేయిచాపాడు.
వాణీ వెంటనే 'ఠాప్'మని శబ్దం వచ్చేలా తన రెండు చేతులు జోడించి, "నా పేరు వాణీ... నేను మీతో చేతులు కలపను. బయటవాళ్ళతో అలా వుండకూడదని మా అక్క చెప్పింది...!" అంది.
అంతే, అజయ్, శిరీష్ లు పగలబడి నవ్వసాగారు. దాంతో వాణీ ముఖం చిన్నదైపోయింది. తను చేసిన తప్పేంటో అర్ధంకాక తన అక్కవైపు చూసింది. లత కూడా ముసిముసిగా నవ్వసాగింది.
వాణీ ఉక్రోషంతో, "నువ్వే చెప్పావు కదా.. అక్కా!" అంది.
లత కాస్త సిగ్గుపడి అక్కడినుంచి బయటకి వచ్చేసింది.... వాణీ కూడా తను చేసిన తప్పేంటో తెలుసుకోవాలని తన అక్క వెంట పరుగుతీసింది.
కిందకొచ్చాక లత కూడా గట్టిగా నవ్వడం మొదలెట్టింది. వాణీ, "ఏమయ్యిందక్కా...? చెప్పూ..!" అని అడిగింది.
"పిచ్చీ... వారి ముందు నిలబడి అవన్నీ ఎవరైనా చెప్తారా...? పైగా అతను సార్ స్నేహితుడు కూడా!"
"ఓహో.. అలాగా! అయితే మేడమీదకు పోయి సారీ చెప్పి రానా..!"
"ఏం అక్కర్లేదుగానీ... ఓ విషయం చెప్పు, సార్ ఫ్రెండ్ ఎలా వున్నారు?"
"బావున్నారక్కా... సార్ కంటే అందంగా ఉన్నారు.."
"అయితే ఓ పని చెయ్... నువ్వతన్ని ప్రేమించు... నాకు సార్ ని వదిలేయ్!"
"అదేం కుదరదు... కావాలంటే నువ్వే అతన్ని ప్రేమించుకో...! నేను మాత్రం సార్ నే ప్రేమిస్తా... ఇంకా పెళ్ళికూడా చేసుకుంటా!"
వాణీ తన పట్టుని ఏమాత్రం విడవకపోవడంతో లత వాణీని మొట్టి, "నువ్వు నిజంగా పిచ్చిదానివే!" అంటూ గసిరింది.
అప్పుడే తన పిన్నీ బాబాయిలు భోజనాలు తినడానికి రమ్మని పిలవడంతో ఇద్దరూ అలాగే ఒకర్నొకరు గుర్రుగా చూసుకుంటూ అన్నాన్ని మెసవి ఆ రాత్రికి పైకెళ్ళకుండా క్రిందనే పడుకున్నారు.

Vikatakavi02 · 08-12-2018, 05:05 PM

Episode 56

లత మర్నాడు తెల్లవారు జామునే లేచి చకచకా తన పనులన్నీ పూర్తిచేసి టీ తయారుచేసి ఒంటరిగా మేడమీదకు పట్టుకెళ్ళింది. (అప్పటికి వాణీ ఇంకా నిద్ర లేవలేదు మరి!)
పైకెళ్ళి చూడగా గదిలో శిరీష్ మాత్రమే ఉన్నాడు. లత లోపలికి అడుగుపెడుతూ, "మీ ఫ్రెండెక్కడా...?" అని అడిగింది ప్రక్క గదివైపు చూస్తూ. అక్కడెవరూ వున్నట్లు కన్పించలేదామెకు.
"వాడికేదో అర్జెంట్ కాల్ వస్తే ఇందాకే వెళ్ళిపోయాడు. ఏఁ... వాడితో ఏమైనా పనుందా...?" అంటూ శిరీష్ ఆమె చేతుల్లోని ట్రేని అందుకొని టేబుల్ మీద పెట్టి ఆమెని దగ్గరికి లాక్కున్నాడు. లత కూడా అతని కౌగిలిలో ఒదిగిపోయింది... ఇరవైన్నాలుగ్గంటలుగా తన మనసు అతని స్పర్శ కోసం ఎదురుచూస్తోంది.
శిరీష్ నెమ్మదిగా ఆమె కళ్ళలోకి చూస్తూ ఎర్రగా ఊరిస్తున్న పెదాలని లటుక్కున అందుకుని చిన్నగా కొరికాడు. లత, "ఆహ్..!" అంటూ తీయగా మూల్గుతూ అతని భుజాన్ని బిగించి పట్టుకుంది. శిరీష్ ఆమె పెదాలలోని తేనెని రుచిచూడసాగాడు. కాసేపటికి ఇద్దరూ వేరయ్యాక, "అవునూ... ఈసారి వాణీ రాలేదేఁ నీతో!" అన్నాడు.
"అదింకా లేవలేదు... అయినా మీకు నాకన్నా అదంటేనే ఎక్కువ ప్రేమ... అది కూడా అలాగే తయ్యారయ్యింది...! మీ ఇద్దరి మధ్యా నేను అడ్డుగా ఉన్నాను కదా...!" అంటూ ఉడుక్కుంది లత.
శిరీష్ నవ్వి, "ఇంకా పడుకుందా... తను ఈ రోజు కాలేజీకి వెళ్ళదా ఏంటీ?" అన్నాడు.
"అదే కాదు... నేను కూడా వెళ్ళట్లేదు."
"ఏఁ...! ఈ రోజు కాలేజ్ ఎలాగూ హాఫ్ డేనే... పైగా ఫ్యాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషన్ వుందిగా...?"
"అవును. అందుకే...." లత గొణిగింది.
"అరే... కాలేజ్ మొత్తం మీద ఉన్న అందగత్తెలిద్దరూ పార్టిసిపేట్ చేయకపోతే మరి ఆ అవార్డును ఏ అనాకారీకో ఇవ్వాల్సుంటుంది...! వెళ్ళండి, వెళ్ళి తొందరగా రెడీ అవ్వండీ..!"
లత తన తల దించుకుని, "కానీ... వేసుకోవడానికి మా దగ్గర అంత మంచి బట్టలు ఏమీ..." నసిగింది.
శిరీష్ కాస్త సీరియస్‌గా మొహం పెట్టి, "అదన్నమాట సంగతి. నాకు ముందే చెప్పుండొచ్చుగా...! నేనే ఏదో ఏర్పాటు చేసేవాడినీ...!" అన్నాడు.
లత మౌనంగా అతని ఛాతీమీద వాలిపోయింది. శిరీష్ ఆమె ముఖంమీద పడ్డ ముంగురులను సరిజేస్తూ, "సరే... ఇప్పుడు ఎలాగూ చేసేదేం లేదు కనుక మనం ఓ పని చేద్దాం! త్వరగా నీ బట్టలిప్పు.." అన్నాడు.
లత తలెత్తి శిరీష్ ని ఇబ్బందిగా చూస్తూ, "ఇప్పుడా...!" అన్నది. నిజానికి, ఆ పని చేయాలని తనకూ కోరికగా వుంది.
"ఆ... ఇప్పుడే!"
లత మెల్లగా లేచి తలుపు గడియపెట్టి వచ్చి ఒక్కొక్కటిగా తన బట్టలు అన్నీ విప్పి నగ్నంగా అతని ముందు నిల్చుంది. అతని చూపులు తనని వెచ్చగా తాకుతోంటే సిగ్గుపడుతూ తన ఆడతనాన్ని కాళ్ళతో గట్టిగా నొక్కి పెట్టింది. ఉద్రేకంతో ఆమె యద అలలా ఎగసిపడుతోంది. శిరీష్ ఆమె దగ్గరకు పోయి ఆ పాలమేని ఛాయని కళ్ళతో జుర్రుకుంటూ ఆమె భుజంమీద చెయివేసాడు. అతని స్పర్శకి ఆమె గుండె వేగం రెట్టింపైంది. మెల్లగా తీసుకెళ్ళి మంచం మీద కూర్చోబెట్టాడు. లత వెనక్కి వాలి మంచం మీద పడుకుంది. శిరీష్ కొంటెగా నవ్వుతూ ఆమెను చూసి కన్ను గీటాడు. లత సిగ్గుపడుతూ తన కళ్ళను మూసుకొంది. కానీ, ఎంత సేపటికీ శిరీష్ ఏం చేయకపోవడంతో 'ఏంటా?' అనుకుంటూ మెల్లగా తన కళ్ళను తెరచి చూసింది. ఎదురుగా శిరీష్...! తన వంకే చూస్తున్నాడు. అతని చేతిలో ఏదో కవర్ వుంది.
"ఇదిగో... తీసుకో.!" అన్నాడు.
లత లేచి ప్రశ్నార్థకంగా ముఖంపెట్టి ఆ కవర్ ఓపెన్ చేసి చూసింది. లోపల కొత్త బట్టలున్నాయి.
"మ్మ్... లేచి ఆ బట్టలు వేస్కో...! నీకోసం ఆ వైట్ టాప్... బ్లూ జీన్స్... ఇంకా వాణీ కోసం ఈ రెడ్ టాప్... బ్లూ స్కర్ట్...!" అంటూ మరో కవర్ అందించాడు.
శిరీష్ తమకోసం ఇంతగా కేర్ తీసుకున్నందుకు లత కళ్ళలో గిర్రున నీళ్ళు తిరిగాయి. తను వెంటనే లేచి శిరీష్ ని గట్టిగా హత్తుకుని ఉద్వేగంతో, "I Love You...!" అంది.
శిరీష్ లత వీపును నిమురుతూ, "వెళ్ళి ఇద్దరూ రెడీ అవ్వండి!" అన్నాడు.
తను ఆ బట్టలని వేసుకుని అక్కడే ఉన్న నిలువుటద్దంలో తనని తాను మురిపెంగా చూసుకొని కిందకెళ్ళి వాణీని లేపి బట్టలిచ్చి తనకి కూడా రెడీ అవ్వమని చెప్పింది.
ఇక వాళ్ళిద్దరినీ కాలేజ్లో చూసినవారందరూ ముందు గుర్తుపట్టలేకపోయారు. దివినుండి జారిపడ్డ దేవకన్యలవలే వారిరువురూ అగుపించారు(కాకపోతే కాస్త మోడర్న్ దేవకన్యల్లా అన్నమాట!). అందరూ తమని గుచ్చినట్టు చూస్తుంటే ఆ అక్కాచెల్లెల్లిద్దరికీ చాలా వింతగా అనిపించింది.
లతకి ముందునుంచే మగాళ్ళ ఫ్యాన్ ఫాలోయింగ్ వుంది... కానీ, ఆరోజు ఆడవాళ్ళు కూడా తనవంక కన్నార్పకుండా చూడసాగారు. తెల్లని టాప్లో ఆమె యదపొంగులు స్పష్టంగా కనిపించసాగాయి. తననిప్పుడు చూసాడంటే మూడుకాళ్ళ ముసలోడైనా ఎగిరి 'గంగ్నం డ్యాన్స్' చెయ్యాల్సిందే!
ఇక, కాంపిటీషన్ మొదలవకముందే లతని చూసి మిగతా పార్టిసిపెంట్స్ అందరికీ నిరుత్సాహం ఆవరించింది. తను వేసుకున్న టాప్ కాస్త చిన్నగా ఉండటంతో తన నాభి సౌందర్యాన్ని తిలకించి మగాళ్ళ నాలుకలు లబలబలాడసాగాయి.
అక్కడ వాణీ కూడా లతకి అందంలో ఏమాత్రం తగ్గకపోయినా లత యౌవన శరీరంలోని ఆకర్షణ ఆమె అందాన్ని మరింతగా ఇనుమడింపజేసింది.
ఆమె వంపులన్నీ ఆ దుస్తుల్లో మరింతగా బహిర్గతమవ్వడంతో ఇక అందరూ ఆమెని చూసి, "Miss Perfect!" అంటూ అరవసాగారు. వాళ్ళ అరుపులకి లత లోలోన పొంగిపోయింది. శిరీష్ కూడా స్టేజ్ ఎక్కి తనని చూస్తూ ఒకట్రెండు క్షణాలు అలా వుండిపోయాడు. అది గమనించి ఆమె ముఖంపై చిరునవ్వు మెరిసింది.
కాసేపటికి కాంపిటీషన్ మొదలయ్యింది... లతని చూసాక చాలామంది స్టేజీ ఎక్కడానికి సాహసించలేకపోయారు. ధైర్యం చేసి ఎక్కినవారూ అభాసుపాలయ్యారు.
చివరికి ఇద్దరే మిగిలారు.... వాళ్ళెవరో ప్రత్యేకంగా చెప్పనక్కరలేదనుకుంటాను!
ఇక ఆ వచ్చిన ముఖ్య న్యాయనిర్ణేత లతావాణీలలో ఎవరిని ఎంపిక చేయాలో అర్ధంకాలేదు. చివరికి విజేతని ప్రకటించే బాధ్యతని శిరీష్ కి అప్పగించాడు.
ఊహించని ఈ పరిణామానికి శిరీష్ అవాక్కయ్యాడు.! ఇప్పుడు ఎవర్ని ఎంపిక చేయాలన్నదీ అతను తేల్చుకోలేకపోతున్నాడు. హ్మ్...అసలు తను వాళ్ళకోసం దుస్తులు తేకపోయివుంటే ఇప్పుడు తనకీ పరిస్థితి వచ్చేది కాదు కదా...!
మెల్లగా కుర్చీలోంచి లేచి వాళ్ళని చూసాడు. ఇద్దరి కళ్లలో తామే విజేతలమనే గర్వం కనబడుతోంది. పేరు చెప్తే వెంటనే పరుగెత్తుకుంటూ స్టేజీమీదకు రావడానికి ఇద్దరూ సిద్ధంగా ఉన్నారు. జనం హోరుతో ఆ ప్రదేశం నిండిపోయింది. శిరీష్ తల దించుకుని మెల్లగా, "వాణీ.." అని మైకులో అనేసి స్టేజీ దిగిపోయాడు. ఆ క్షణం వాణీ మనసెరిగి ఆమె పేరుని చెప్పాడు.
వాణీ సంతోషంగా పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి, "థాంక్యూ సార్!" అంటూ శిరీష్ ని గట్టిగా వాటేసుకుంది.... తన అక్కపై విజయం సాధించడంతో ఆమె కళ్ళలో ఆనంద తారకలు ప్రకాశించసాగాయి. కానీ, శిరీష్ ఓరకంట లతని గమనిస్తున్నాడు. తను మెల్లగా తన క్లాస్ రూమ్ వైపు వెళ్తోంది... చెంపలను చేరుతున్న కన్నీళ్ళని తుడుచుకుంటూ..!

Vikatakavi02 · 08-12-2018, 05:10 PM

Episode 57

లత బాగా హర్టయ్యిందని శిరీష్ కి అర్ధమయింది. ఇప్పుడు తన ముందుకు వెళ్ళడానికి కాస్త సంశయించి తన ఆఫీస్ రూమ్ కి పోయాడు. అక్కడ వాణీ చీఫ్ గెస్ట్ చేతులమీదుగా ట్రోఫీని అందుకుని సంతోషంతో లేడిపిల్లలా గెంతులు వేస్తూ తన అక్క కోసం అలాగే శిరీష్ కోసం చూసింది. ఇద్దరూ కనబడకపోయేసరికి స్టేజీ దిగిపోయి వాళ్ళకోసం వెదకసాగింది.
ఆఫీస్ రూంలో శిరీష్ ని చూసి లోపలికెళ్ళి, "సార్... ఇదుగోండి ట్రోఫీ... తీస్కోండి!" అంటూ ఆ ట్రోఫీని శిరీష్ చేతుల్లో పెట్టేసింది.
శిరీష్ దాన్ని మళ్ళీ వాణీకి ఇచ్చేస్తూ, "లేదు, వాణీ... ఇది నీది!" అన్నాడు.
"నాది కాదు, సార్... మనది!" అంటూ శిరీష్ మాటలను తిరిగి శిరీష్ కే అప్పజెప్పింది.
శిరీష్ చిన్నగా నవ్వి వూరుకున్నాడు.
"సార్... అక్కేది?"
"తను... (తన గొంతు సవరించుకొని) నాకు తెలీదు!"
"సార్... మీకోటి చెప్పనా..?"
"హ్మ్... చెప్పు."
"మీరు నన్నే పెళ్ళిచేస్కోండి... అక్కని చేస్కోవద్దు..." అని వాణీ చెప్పి శిరీష్ ముఖంలోకి తొంగిచూసింది.
అప్పుడే లాస్ట్ బెల్ సౌండ్ వినిపించడంతో శిరీష్, "నువ్విక ఇంటికెళ్ళు... వాణీ!" అని ట్రోఫీ ఆమెకి ఇచ్చేసి పంపించేసాడు.
వాణీ లత కోసం వెతికి తను ఎక్కడా కనబడకపోయేసరికి ఒక్కతే ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది.
శిరీష్ చీఫ్ గెస్ట్ ని సగౌరవంగా సాగనంపి తనుకూడా ఇంటికి పయనమయ్యాడు.
ఇంటికెళ్ళిన వాణీ లత కోసం చూసేసరికి తను లోపల రూమ్లో మంచం మీద కూర్చుని కనిపించింది. చూస్తుంటే చాలా కోపంగా ఉన్నట్టుంది. ఇంకా తన డ్రెస్ కూడా చేంజ్ చేస్కొని నైటీలో ఉంది.
"ఏంటక్కా... తొందరగా వచ్చేసావ్? నీ కోసం నేను స్కూలంతా వెతికాను. తెలుసా?" అంది వాణీ, రూమ్లోకి అడుగుపెడుతూ...
లత ఏమీ మాట్లాడకుందా మూతిముడుచుక్కూర్చుంది.
"అక్కా.. చూడు నా ప్రైజ్!" అంటూ లతకి చూపించింది. లతకి అసలే పిచ్చ కోపంతో వుంది. ఇక వాణీ అలా ఆ ట్రోఫీని తన కళ్ళముందు నిలపగానే విసురుగా దాన్ని తోసేసింది. దాంతో ట్రోఫీ కిందపడిపోయింది.
వాణీ షాకయ్యింది. కిందపడ్డ ట్రోఫీని తీసుకోడానికి వంగినప్పుడు తనకి లత టాప్, జీన్స్... కనిపించాయి. అవికూడా విసిరేసినట్టుగా అక్కడ పడివున్నాయి.
"ఇవేంటి ఇలా పడేసావు?" అంటూ ఆ డ్రెస్సులని తీసింది. ఆ జీన్స్ ని ట్రై చేయాలనిపించింది తనకి... కానీ, తర్వాత చూద్దాంలే అనుకుని వాటిని మడతపెట్టి అల్మరాలో పెట్టేసింది.
లత ఒక్కుదుటున లేచి మళ్ళా ఆ డ్రెస్సులను నేలమీద విసిరికొట్టింది.
"అక్కా...! ఏమైంది నీకు... ఎందుకలా పడేస్తున్నావ్ వాటిని? సార్ ఎంత ప్రేమగా ఇచ్చారు మనకి!" అంది వాణీ మళ్ళీ వాటిని తీయడానికి వంగుతూ...
లత వెంటనే వాణీని పట్టి లేపి గట్టిగా కౌగిలించుకుని వెక్కివెక్కి ఏడ్చేసింది. అంతసేపూ దాచుకున్న దుఃఖమంతా కన్నీళ్ళ రూపంలో బయటకి ఉబికి వస్తున్నాయి.
అప్పుడే, శిరీష్ కార్ సౌండ్ వినిపించింది. శిరీష్ ఇల్లు చేరుకుని సరాసరి మేడమీదకెళ్ళిపోయాడు.
"పదక్కా... పైకెెళ్దాం!"
"ఊహూఁ నువ్వెళ్ళు... నేను రాను!" అంటూ మంచమ్మీద వాలిపోయింది లత.
తన అక్కని అలా చూసాక వాణీకి కూడా వెళ్ళాలనిపించక ఆ మంచం మీదే ఓ మూలన కూచుండిపోయింది.

★★★

ఇకపోతే, శిరీష్ తనని ఆ రోజు కాలేజ్ అయిపోయాక లాబ్ కి రమ్మనడంతో నేహా లాబ్ దగ్గరికి వెళ్ళి చూసింది. కానీ, శిరీష్ ఆ విషయం మర్చిపోయి ఇంటికి వెళ్ళిపోవడంతో తను కూడా శిరీష్ వెనకే బయల్దేరి అతని ఇంటిని చేరుకుంది.
నేహా రావడం చూసి వాణీ తన అక్కకి చెప్పడంతో లత లేచి కళ్ళు తుడుచుకుని బయటకు వచ్చింది; వెనకే వాణీ...
నేహా వాళ్ళతో, "సార్... పైనున్నారా..?" అని అడిగింది; శిరీష్ పైనేవున్నాడని తనకూ తెలుసు.
లత ఔనన్నట్టుగా తలూపి, "ఏఁ..?" అనడిగింది.
"ఏం లేదు... నిన్నటి ఎక్సర్సైజ్ లో సమ్స్ అర్ధంకాలేదు... సార్ చేత చెప్పించుకుందామనీ....?" అంటూ దీర్ఘంతీసింది; ఎక్కడ లత తనతోపాటూ వస్తానని అంటుందోనని భయంవేసింది నేహాకి.
అయితే లత, "సరే... నాక్కొంచెం అలసటగా వుంది... నేనెళ్ళి పడుకుంటాను," అనేసి తిరిగి తన రూమ్లోకి పోయింది, వాణీ కూడా తన అక్కని తోకలా అనుసరించింది.
నేహా ఆనందంగా మేడెక్కి సరాసరి లోపలికి పోకుండా ముందుగా కిటికీ దగ్గరకు వెళ్ళి లోపలికి చూసింది. శిరీష్ మంచం మీద పడుకుని వున్నాడు. అతని మూడ్ అంతగా బాగున్నట్టుగా లేదు...
నేహా తటపటాయిస్తూ లోపలికి అడుగుపెట్టి, "స్...సార్...!" అంటూ పిలిచింది.
శిరీష్ లేచి నేహాని పైనుండి కిందవరకూ ఓసారి చూసాడు. గులాబీ రంగు ఫ్రాక్ లో చాలా అందంగా కనిపించింది తను. అతని చూపులు ఆమె చనుద్వయం వద్ద చిక్కుకుపోవడంతో అవి గర్వంతో ఇంకాస్త ఉప్పొంగి నిండుగా కనిపించసాగాయి. శిరీష్ నేహాని ఫుల్ గా స్కాన్ చేసి ఏంటన్నట్టుగా కళ్ళెగరేసాడు.
"స్..సార్... అది... ఎక్సర్సైజ్... సమ్స్—"
శిరీష్ కి తెలుసు తను ఏ ఎక్సర్సైజ్ గురించి మాట్లాడుతుందో అతనికి తెలుసు!
"ఇవాళ నాకు మూడ్ లేదు, నేహా... రేపు చూద్దాం..!" అన్నాడు.
"కానీ, సార్... నిన్న మీరే...—"
"ఆ... అప్పుడూ నేనే... ఇప్పుడూ నేనే...! రేపు రా..." అని మళ్ళా, "ఈరోజు... నువ్వు బాగున్నావ్, నేహా..!" అన్నాడు, తన మూడ్ ని డైవర్ట్ చెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తూ...
"అయితే... సార్... నేఁ... వెళ్ళనా...?"
"మ్... వెళ్ళు.... ఆ... ఏదీ... ఓసారిలా రా...!"
నేహా వెంటనే తూనీగలా అతని ముందు వాలిపోయింది. శిరీష్ ఆమె ఫ్రాక్ కాలర్ ని సరిజేస్తున్నట్టుగా చేసి మెల్లగా తన కుడి స్తనమ్మీద వేసి చిన్నగా నొక్కాడు.
"ఆహ్... మీరలా... నొక్కుతుంటే..హ్... నాక్..కెక్కడో నొప్పగ్..గా వుంటోంది..!" అంటూ మూల్గింది.
"ఇక్కడ.. కూర్చో...!" అంటూ శిరీష్ కాస్త జరిగాడు. నేహా అతనికి ఎదురుగా కూర్చుంది.
"హ్మ్... ఇప్పుడు చెప్పు... ఎక్కడ నొప్పిగా ఉంటోంది!"
నేహా తన చేతులతో తన మెడని తడిమి అలా కిందకి దించి తన ఎత్తులని పట్టి ఓసారి నొక్కుకుని ఇంకాస్త కిందకి వెళ్ళి తన నడుముని రెండుచేతులతో బిగించి పట్టి మధ్యలోకి తీసుకొచ్చి అలా నాభి మీదుగా కిందకు జార్చి తన తొడలమధ్యనున్న త్రికోణాన్ని అదుముకొని, "మ్...!" అంటూ మూల్గి, "చాలా చోట్ల స్..సార్!"
"ఎక్కడ నొప్పో... సరిగ్గా చెప్పు..!"
"నేఁ... చెప్పలేను... సార్!"
"పోనీ... నేను చెయ్యేసి అడుగుతాను... అక్కడ నొప్పిగా ఉందో లేదో.. నువు చెప్తావా...?"
శిరీష్ మాటలకి నేహా, "సార్... మీకన్నీ తెలుసు... మొదలెట్టండి... స్..సార్...!" అంటూ కువకువలాడింది.
"నాకేం తెలుసు...?"
"అది... అహ్... ఏం.. లే..హ్...దు.. సార్... మీరు... చెయ్యేయండి... నేఁ చెప్తాను...!"
శిరీష్ ఏదో పెద్ద డాక్టర్ లాగ నేహా దేహాన్ని పరీక్షించడం మొదలెట్టాడు. ఆమె మెడపైన చెయ్యవేసి అక్కడ్నించి తన చేతిని ఆమె ఫ్రాక్ లోపలికి పాకించి ఆమె స్తనమ్మీదకి తెచ్చి మచ్చికని రెండు వేళ్ళతో దొరకబుచ్చుకున్నాడు. అతని స్పర్శకే అవి గాలిపోసుకుని నిటారుగా నిలబడ్డాయ్... "ఏంటీ...! ఇక్కడ నొప్పిగా ఉందా...?"
"హా....స్స్...స్స్...స్స్....సార్... మీరు చెయ్యగానే నొప్పిపోయి చ్..చ్చాలా హ్..హాయిగా అనిపిస్తోంది... సార్.... దీన్ని కూడా అలాగే చెయ్యండి... స్సార్...!" అంటూ నేహా రెండో స్తనాన్ని చూపించింది.
శిరీష్ ఓసారి తలుపు వంక చూసి తన రెండో చేత్తో నేహా మరో స్తనాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని గట్టిగా పిసికాడు.
నేహా వేడి నిట్టూర్పులు వదులుతూ, "ఆ....హ్... సార్... అలాగే... హా... మ్మ్... ఇంకా గట్టిగా... నొక్కండి స్...హా...ర్...!" అని మూల్గింది.
శిరీష్ నేహా బంతులని చాలా శ్రద్ధగా పిసకసాగాడు... అతని పిసుకుడుకి నేహా పరిస్థితి ఒడ్డున పడ్డ చేపపిల్లా తయారైంది. క్రమంగా తన ఆడతనంలో చెమ్మ ఊరింది.
"సార్.. ఇక్కడ కూడా... చెయ్యండి... స్...సార్..!" అంది నేహా తన తొడలమధ్య చూపిస్తూ...
శిరీష్ వెంటనే తన చేతులని తీసేస్తూ, "ఇక్కడదంతా కుదరదు...! రేపు కాలేజ్లో చూద్దాం..." అంటూ మళ్లా అభ్యంతరం వ్యక్తం చేసాడు. లత ఎక్కడ ఇదంతా చూస్తుందోనన్న భయం అతనిది. అయితే, నేహా ఈసారి పట్టు వదల్లేదు... తనకి కిందా పైనా బాగా సలపరం మొదలవడంతో శిరీష్ చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని, "లేదు, సార్... నేనిక ఆగలేను. ప్లీజ్... సార్... ఏదో ఒకటి చేయండి!" అంటూ బతిమాలింది.
శిరీష్ కాసేపు ఆలోచించి, "ఇప్పుడు నాతో నువ్వు రాగలవా...? నా కార్లో... నిన్ను ఓ చోటికి తీస్కెళ్తాను!" అన్నాడు.
నేహా శిరీష్ చేతిని తన తొడలమధ్య పెట్టి అక్కడ అదుముకుంటూ, "తీస్కెళ్ళండి... స్..సార్... ఎక్కడికైనా... వస్తాను... తీస్కెళ్ళండీ.. నాదాన్ని పగల గొట్టేయండి!" అంది.
"సరే.. అయితే...! కాకినాడ రోడ్ వైపున్న వేంకటేశ్వరస్వామి గుడి దగ్గర వుండు... నేనొస్తాను... ఇప్పుడిక్కడనుంచి వెళ్ళు...!" అంటూ నేహాని పంపించేసాడు.
నేహా వెంటనే పరిగెత్తుకుంటూ అక్కడ్నుంచి వెళ్ళిపోయింది.

Vikatakavi02 · 08-12-2018, 05:18 PM

Episode 58

శిరీష్ కొద్దిసేపటి తర్వాత తన కార్లో బయల్దేరాడు... కరెక్టుగా వేంకటేశ్వరస్వామి గుడి దగ్గరికి వస్తుండగా ఎవరో పెద్దాయన "మాస్టర్ గారూ....!" అని చేతులూపుతూ అరవడం సైడ్ మిర్రర్ లో చూసి కార్ ఆపాడు. శిరీష్ కి అతను ఎవరో తెలీకపోయినా అతనికి శిరీష్ తెలుసనుకుంటా...
అతను దగ్గరకు వచ్చాక శిరీష్, "ఏం కావాలండీ?" అని అతన్ని అడిగాడు.
"మాస్టరుగారండీ... మీరు కాకినాడ పోతున్నారా...?" అని అడిగాడు.
"ఆ... అవును. ఏఁ...!" అన్నాడు శిరీష్.
"ఏం లేదు బాబుగారూ.... మాయమ్మాయి కూడా కాకినాడకి పోవాలి. మా కోడలికి రేపు సీమంతం వుంది... నాకు కాస్త పనుంది లేప్పోతే నేనే తోడు వెళ్ళేవాడిని...! మీరు శ్రమ అనుకోకుండా తనని కాస్త కాకినాడలో దింపారంటే మీకు పుణ్యం వుంటుంది, బాబుగారూ."
"చూడండి... తనని తీసుకెళ్ళడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు. కాకపోతే, నాకు దార్లో కాస్త పనుంది. వెళ్ళడానికి కొంచెం టైం పట్టచ్చు."
"పర్లేదయ్యాగారు.... కాస్త జాగైనా పర్లేదు. తను అక్కడికి చేరితే చాలు... మీరెలాగూ తనకు తోడుగా ఉంటారుగా...! ఆగండి మా అమ్మాయిని పిలుచుకొస్తాను," అంటూ వెనక్కి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి, "అమ్మా... కవితా...! తొరగా రామ్మా...! మీ మాస్టారుగారు నిన్ను కాకినాడ తీస్కెళ్ళడానికి ఒప్పుకున్నారు..." అంటూ గట్టిగా కేకేసాడు.
శిరీష్ తలతిప్పి ఆ వచ్చే శాల్తీని చూడసాగాడు.
కవిత... వయసు పదిహేడేళ్ళు వుండచ్చు... తను తొమ్మిదో తరగతి చదువుతోంది. తన శరీరంలో చెప్పుకునేంత ఎట్రాక్షన్స్ ఏమీ లేవు గానీ, తన కళ్ళలో మాత్రం ఏదో తెలియని కైపు దాగుంది.
'ఇప్పుడేం చేయాలి? నేహాని తీస్కెళ్లడమా... లేక... మరో రోజు ప్లాన్ చెయ్యడమా...? ఇప్పుడు వద్దు అంటే నేహా ఒప్పుకునేలా కనిపించడంలేదు... ఇప్పటికే చాలాసార్లు వాయిదా వేసేసాను.... సరే, చూద్దాం, ఏం జరుగుతుందో...!' అనుకుని శిరీష్ కవితతో, "చూడు కవితా... ఆ గుడి దగ్గర ఒక అమ్మాయి ఉంది చూడు... తనని హాస్పిటల్లో అడ్మిట్ చేయాలి... దానికి కాస్త సమయం పడుతుంది... అసలు నిన్ను ఎక్కడ దింపాలి.?" అని అడగ్గానే తను, "మీరెక్కడ 'దింపినా'... నాకు OK, సార్...!" అని నవ్వుతూ 'దింపినా' అన్న పదాన్ని వత్తి పలుకుతూ చెప్పింది. తన కళ్ళలోనే కాదు తన గొంతులో కూడా ఏదో తెలియని మత్తు దాగుంది.
శిరీష్ కి అర్ధమైంది తను ఏ వుద్దేశ్యంతో ఆ పదాన్ని వాడిందో..! చిన్నగా నవ్వుతూ తన కార్ స్టార్ట్ చేసి మరునిముషంలో నేహా ముందు ఆపాడు.
నేహా వెంటనే కారెక్కి, "తొందరగా పదండి సార్... నేనాగలేకున్నాను... నా పూ... పగిలిపోవాలి!" అంది. తను కవితని చూడలేదు, కానీ కవిత నేహాని గుర్తుపట్టేసింది.
"అరే... నేహా... నువ్వా...! అయితే నువ్వు కూడా—"
నేహా అదిరిపోయి వెనక్కి చూసి, "ఇదెక్కడినుంచి వచ్చింది సార్! అంటే తనని కూడా మీరు—"
శిరీష్ కవిత వైపు తిరిగి,
"కవితా... నువ్వేంటి, నేహాతో... 'నువ్వు కూడా..." అంటున్నావ్...? దేనిగురించి?"
"ఇంక దేని గురించి, సార్... మీది దించుకోడం గురించే..! నేనింకా ఇదేదో అమాయకురాలనుకున్నాను... ఇది కూడా—" అంటూ కవిత గట్టిగా నవ్వేసింది.
శిరీష్ 'ఉఫ్...'మని రిలీఫ్ గా గాలి వదుల్తూ తన కార్ ని స్టార్ట్ చేసాడు. ఎలాగూ కవిత వాళ్ళ తండ్రితో లేటవుతుందని చెప్పాడు కనుక... ఇంకేం పర్లేదు.
నెమ్మదిగా తన కార్ ని మెయిన్ రోడ్ మీంచి పొదల్లోకి పోనిచ్చి అక్కడ బాగా లోపలికి వున్న ఓ పురాతన భవనం ముందు ఆపాడు. జనమంతా దాన్ని ముద్దుగా 'భూత్ బంగళా' అని పిలుస్తుంటారు... ఎంత ముద్దుగా పిలుచుకున్నా భూతాలు దెయ్యాలు అంటే జనాలకు ఎలాగూ భయం కనుక ఎవరూ అక్కడికి రావడానికి సాహసించరు... సేఫ్!
కార్ దిగి శిరీష్ అజయ్ కి ఫోన్ చేసాడు.
"ఎక్కడున్నావ్ టఫ్?"
"మస్తు బిజీగా వున్నాను, గురూ! బుర్ర వేడెక్కిపోతోందనుకో.... ఏంటీ ఫోన్ చేసావ్?"
"ఏం లేదు... నీ వేడి కాస్త చల్లార్చుకుంటావేమోననీ....!"
"ఆహా... ఎక్కడికి రావాలి?"
"నిన్న చూసాం కదా... ఓ పాడుబడ్డ బంగళా... అక్కడికి.. త్వరగా రా..! బాగా వేడిమీదున్నారు వీళ్ళిద్దరూ కూడా!"
"ఇలా టెంప్ట్ చేసే ఎప్పుడోకప్పుడు నా జాబ్ ని ఊడగొట్టేలా ఉన్నావ్... గురూ! ఇదిగో ఇప్పుడే బయల్దేరుతున్నా...!"
అని పోన్ కట్ చేసేసాడు టఫ్.
శిరీష్ ఎవర్నో పిలవడం విని నేహా భయపడింది... ముందే ఆ ప్లేస్ ని చూసి తనలో కాస్త కలవరం మొదలైంది. ఇక కవితకి ఏ భయం లేదు, తను అక్కడికి వచ్చిన పని మీదే తన దృష్టంతా...
శిరీష్ కార్ మీద కూర్చుని వాళ్ళిదరినీ చూస్తూ, "మ్... మీ బట్టలిప్పండి!" అన్నాడు.
నేహా వణికిపోతూ నిల్చుంది. కానీ, ఎప్పుడైతే కవిత తన బట్టల్ని చకచకా విప్పేయడం చూసిందో తను కూడా నెమ్మదిగా తన బట్టల్ని విప్పడం మొదలెట్టింది. కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ నగ్నంగా శిరీష్ ముందు నిలబడ్డారు...
నిజానికి ఇద్దరూ గొప్ప అందగత్తెలేమీ కాదు. జస్ట్ ఏవరేజ్ ఫిగర్స్... కవితతో పోలిస్తే నేహా కాస్త అందగత్తె అని చెప్పవచ్చు. కవిత శరీరంలో ప్రధాన ఆకర్షణ... బాగా బలిసిన తన పిరుదులు. ఇక నేహా స్తనాలు లత స్తనాలంత ఆకర్షణీమైనవి కాకపోయినా తనవాటికంటే కూసింత పెద్దవి. అలాగే తన నాభి భాగం కాస్త పొంగి లోతుగా కనిపిస్తున్నది.
ఇలా శిరీష్ ఆ యిద్దరి అందాలనీ బేరీజువేస్తూవుండగా కవిత,
"సార్...! మీరు కూడా మీ బట్టలు విప్పేయండీ!" అని అంది తన సెక్సీ టోన్ లో...
శిరీష్ చిన్నగా నవ్వి నేహా వైపు చూసాడు. తనలో ఇంకా కంగారు తగ్గినట్లు లేదు... శిరీష్ నేహాని తన దగ్గరికి రమ్మని సైగ చేసాడు. నేహా నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ అతన్ని సమీపించింది. శిరీష్ కార్ మీదనించి దిగి నేహా నడుమును ఒడిసి పట్టుకుని పైకెత్తి బ్యానెట్ మీద పడుకోబెట్టాడు. తర్వాత ఆమె తొడలను ఎడం చేసి మధ్యలో చెయ్యిపెట్టి పలుచని పూ...పెదాలను మెల్లగా విడదీసాడు... అక్కడ ఎర్రదనాన్ని చూసేసరికి శిరీష్ నాలుక ఇక ఆగలేక తెరచివున్న ఆమె ఆడతనంలోకి చొచ్చుకుపోయింది. 'స్....హ్మ్...' నేహా పులకరించిపోతూ శిరీష్ జుత్తును గట్టిగా పట్టుకుంది. శిరీష్ తన చేతులను పైకి పోనిచ్చి ఆమె వక్షోజాలను ఒత్తాడు. నేహా తన సార్ నాలుక దాడికి పరవశించిపోతూ వెచ్చని సెగలని కక్కుతోంది.
కవిత అదంతా చూస్తూ ఆగలేక వెంటనే శిరీష్ దగ్గరికి పోయి అతని పేంట్ విప్పేసి డ్రాయర్ లోంచి అతని వేడి ఆయుధాన్ని తీసి ఆత్రంగా తన నోటినీటితో తడిపేసింది. మరోవైపు తన వేళ్ళతో తన ఆడతనాన్ని కెలుక్కోసాగింది. ఈలోగా నేహా తన మొదటి భావప్రాప్తిని పొందడంతో శిరీష్ తన తలని పైకెత్తి నేహా ముఖంలోకి చూస్తూ, "ఎలా వుంది... నేహా...?" అని అడిగాడు. నేహా దానికి సమాధానంగా తన చేతులలో ఉన్న శిరీష్ తలని మళ్ళీ తన రెమ్మలకి అదుముకుంది. శిరీష్ అక్కడున్న తడినంతా 'సుర్రూ'...మంటూ పీల్చేస్తుంటే నేహా వేగంగా శ్వాసని విడుస్తూ మ్..మత్తుగా మూలిగింది.
ఎప్పుడొచ్చాడో ఏమో మన టఫ్... చటుక్కున కవిత జబ్బ పట్టుకొని ఆమెను ఓ మూలకి ఈడ్చుకుపోయాడు.! తన తీరే అంత... ఏదొచ్చినా ఆపడం చాలా కష్టం! కవిత అతని మెరుపు వేగానికి కెవ్వుమంది... శిరీష్ అజయ్ ని చూసి, "ఓహ్... వచ్చావా టఫ్!" అన్నాడు.... "యూ ప్లీజ్ కేరీయాన్... గురూ! దీని సంగతి నేఁ చూసుకుంటా!" అంటూ టఫ్ ఏమాత్రం జాగు చేయక చప్పున కవితని నేలమీద పడేసి ఆమె కాళ్ళను వేరుచేసి ఆమె నిలువు బద్దలను పరీక్షగా చూసాడు. తను అంతసేపట్నుంచీ కెలుక్కుంటూ వున్నా అక్కడ ఒక్క చుక్కకూడా చేరలేదు. వెంటనే ఆమె తొడలను మరింత ఎడంచేసి తన తలని అక్కడ ముంచాడు. కవిత ఆ కొత్త వ్యక్తిని తన కళ్ళలోకి నింపుకునే ప్రయత్నం చేస్తోంది. ఈలోగా అజయ్ ఆమె పూ.. రెమ్మలను విడదీసి మధ్యలోని ఉబ్బెత్తుగా వున్న బుడెపెను చిన్నగా కొరుకుతూ నాలుకను లోపలి గోడలకు తాకించాడు... "స్... ఆ..హ్... హ్...హా...!" అంటూ కవిత చిన్నగా రాగం ఎత్తుకుంది.
అజయ్ ఆమెని అలా నాకుతూనే తన పేంట్ ని విప్పేశాడు. అతని కెలుకుడుకి కవితకి మెల్లగా ఊట మొదలైంది... ఆ వాసన తన ముక్కుపుటాలకి తాకగానే అజయ్ ఇక ఆగలేక వెంటనే ఆమె మీదకెక్కి ఆమె కన్నెపొరని తన గూటంతో చించేసి ఆమెలోకి పూర్తిగా చొచ్చుకుపోయాడు. కవిత దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా ఓ గావుకేక పెట్టింది... అక్కడ నేహా ఆ అరుపుకి భయపడి తలెత్తి వాళ్ళవంక చూసింది. అజయ్ కవిత పిరుదుల్ని పట్టుకుని బలంగా పోటువేస్తున్నాడు. కవిత గట్టిగా మూల్గుతూ తెగ ఊగిపోతూవుంది. అప్పుడే శిరీష్ నేహా లోకి ఒక వేలును దించాడు. ఏదో మీటనొక్కితే నీళ్ళు వచ్చినట్టే ఆమెనుండి రసాలు కారుతున్నాయి. ఆ ప్రదేశమంతా తడిగా, చల్లగా మారిపోయింది. ఇక శిరీష్ కవితా లాలాజలంతో తడిసిన తన మగసిరిని ఓమారు చూసాడు. అది ప్రవేశానికి సిద్ధంగా ఉన్నట్టుగా నిటారుగా నిలబడి ఉంది. శిరీష్ నేహాని కిందకు దింపి నేలమీద పడుకోబెట్టి మెల్లగా ఆమె చిత్తడి నేలలోకి తన గునపాన్ని దింపాడు. అతనిది కాస్త లోపలికి వెళ్ళిందోలేదో నేహా, "నొప్పి..!" అంటూ అరవడం మొదలెట్టింది. అదే సమయంలో కవిత మరోమారు కెవ్వుమంది... అజయ్ తనని వెనక్కి తిప్పి ఈసారి తన పిరుదులని ఆక్రమించాడు. కవితలోని ప్రతీ అణువూ నొప్పితో విలవిలలాడిపోతోంది. ఆమె నోటివెంట వచ్చే మూల్గులు సైతం అరుపుల్ని తలపిస్తున్నాయ్. అజయ్ ఆమె భారీ ముద్దలను పిసుకుతూ కసిగా తన గొడ్డుని లోపలికి తోస్తున్నాడు... ఇక్కడ శిరీష్ నేహా మీదకు వంగి ఆమె మెడవంపులో ఓ ముద్దుపెట్టి మెల్లగా పైకెళ్ళి ఆమె చెవి కమ్మల్ని నోట్లోకి తీసుకుని కాసేపు చీకి నెమ్మదిగా ఆమె నుదురుమీదకి వచ్చి అక్కడ పెదాలు తాకించి కొంచెం కిందకు దిగి ముక్కును ముద్దాడి మరికాస్త కిందకి జారి ఆమె గులాబీరంగు అధరాల్ని గైకొని తన నాలుకతో ఆమె దంతాలపై సరిగమలు పలికించి చివరికి ఆమె నాలుకతో పెనవేసాడు. నేహా "మ్మ్...!" అంటూ మత్తుగా మూల్గి శిరీష్ వీపుచుట్టూ చేతులువేసి అతన్ని తన గుండెలకు అదుముకుంది. శిరీష్ నెమ్మదిగా మరికాస్త లోపలికి తోసాడు. ఆమె కన్నెపొర పూర్తిగా చీలిపోయింది... "అక్..హా..!" నేహా చిన్నగా ఎగశ్వాసని వదిలింది. శిరీష్ ఈసారి కాస్త బలంగా ఓ తోపు తోయడంతో నేహాలోకి అతని దండం మొత్తంగా దిగబడిపోయింది. కొద్దిసేపు అలా ఉన్నాక శిరీష్ నెమ్మదిగా ఆమెను పోటువేయడం మొదలెట్టాడు. నేహా కూడా చిన్నగా ఊగుతూ అతని షర్ట్ బటన్స్ ని ఒక్కొక్కటినీ తీసివేయసాగింది. శిరీష్ వెంటనే తన షర్ట్ ని బనీన్ని తీసేసి బ్యానెట్ మీద పడేశాడు. నేహా శిరీష్ విశాలమయిన ఛాతీని తిలకిస్తూ దానిమీదున్న వెంట్రుకల్ని తన వేళ్ళతో చుట్లు తిప్పసాగింది. శిరీష్ ఆమె వక్షోజాలను పిసుకుతూ నిపల్స్ ని గట్టిగా పట్టి లాగాడు. తను కూడా అతని నిపల్స్ చుట్టూ సున్నాలు చుట్టింది. మెల్లగా ఇద్దరిలో ఉద్రేకం పెరిగి తారాస్థాయికి చేరుకుంది. శిరీష్ బండి వేగం పుంజుకుని ఆమెలోకి డ్రిల్లింగ్ మొదలెట్టింది... నేహా కూడా తన ఇంజినాయిల్ ను కుమ్మరించి శిరీష్ పిస్టన్ మరింత వేగముగా కదిలేలా చేసింది. కాసేపటికి నేహా శిరీష్ భుజాల్ని బిగించి పట్టుకొని గట్టిగా మూల్గుతూ తన భావప్రాప్తిని చేరుకుంది.... శిరీష్ కూడా తన దాన్ని బయటకు తీసి ఆమె పొట్టమీద తన వేడి రసాల్ని కార్చేశాడు. మొత్తానికి తన దురద తీరిపోవడంతో నేహా తృప్తిగా మూల్గి నేలమీద చేరబడిపోయింది.
అటు కవితని అజయ్ పోట్లు వేస్తుంటే అతని వృషణాలు ఆమె చీలికకి తగిలి తను అనిర్వచనీయమైన ఆనందాన్ని పొందుతూ తన పిరుదులకు కల్గిన నొప్పిని మరచిపోసాగింది. ఇటుపక్క శిరీష్ నేహాని పైకి లేపి కార్ మీద బోర్లా పడుకోబెట్టాడు. ఇప్పుడామె పిరుదులు అతనివైపు పొడుచుకుని వున్నాయ్... శిరీష్ ఒక వేలును నేహా యోనిలోకి తోసి దానినుండి కారుతున్న రసాల్ని ఆమె పిరుదులకి పట్టిస్తూ నెమ్మదిగా ఒక వేలును అందులోకి తోసాడు.... నేహా నొప్పితో మెలికలు తిరిగింది.. కానీ, అతన్ని ఆపలేదు... శిరీష్ రెండు చేతులతో నేహా పిరుదులను పట్టుకుని కాస్త పైకెత్తి వెనకనుంచి తన బాణాన్ని ఆమె కన్నానికి గురి చూడసాగాడు. నేహా తన వూపిరిని బిగపెట్టి టెన్షన్ గా ఎదురుచూస్తూవుంది. అయితే, శిరీష్ తన ఆయుధాన్ని తిన్నగా ఆమె పువ్వులోకి తోసాడు. ముందుగానే అది జిగటగా ఉండటంతో అతని మగతనం సమ్మగా ఆమెలోకి దూరిపోయింది. శిరీష్ ఇలా వెనకనించి తనలో ప్రవేశించడం నేహాకి ఓ కొత్త అనుభూతిని కల్గించింది.... అతీతమైన సుఖాన్ని చక్కగా వొంటికి పట్టించుకుంటూ, 'స్స్...స్స్...స్సార్.... మ్మ్... చ్..చాలా... బాగుంద్..ది...స్..సార్' అని నేహా తీయగా మూల్గింది. ఇక అజయ్ మళ్ళీ కవితని ముందుకు తిప్పి మరలా ఆమె పువ్వులోకి తన దబ్బలాన్ని గుచ్చాడు. కవితకి ముందూ వెనకా కందిపోయి రక్తం కారుతోంది... అయినా టఫ్ అదేం లక్ష్యపెట్టక ఆమె బొక్కలమీద తన దండయాత్రని కొనసాగిస్తున్నాడు. అటు కవిత... ఇటు నేహా... శృంగారసాగరంలో పూర్తిగా మునిగితేలుతున్నారు. కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ చరమాంకానికి చేరుకుని గట్టిగా రొప్పుతూ మరోసారి తమ భావప్రాప్తిని కొంచెం అటుఇటుగా చేరుకున్నారు. నేహా కన్నా కవిత ఎక్కువగా అలసిపోయినట్టుగా కనిపించింది... హ్మ్... సహజమే కదా! భారంగా వూపిరితీస్తూ నేలని కఱుచుకుపోయారిద్దరూ...! అజయ్ కవితని జుట్టుపట్టుకుని లేపి తన వీర్యాన్ని ఆమె గొంతులో పోశాడు... ఆమె అదంతా త్రాగి మళ్ళీ నేలమీద చతికిలపడిపోయింది.
"అరే... గ్లూకోజు తాగికూడా అలా పడిపోయావేఁ డార్లింగ్!" అంటూ అజయ్ శిరీష్ వైపు తిరిగి, "గురూ... ఇప్పుడు నువ్వు దీనితో... నేను దానితో... సరేనా..!" అన్నాడు నేహాని కసిగా చూస్తూ...
శిరీష్ నేహా వంక చూసాడు. నేహా అతని చెయ్యి పట్టుకొని భయం భయంగా అజయ్ ని చూస్తోంది..! చూడబోతే తనకి ఇష్టం లేనట్టుంది. దాంతో శిరీష్, "ఇప్పుడు కాదు టఫ్... తర్వాత చూద్దాంలేఁ... ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యమైపోయింది!" అన్నాడు.
"కానీ.. గురో—"
శిరీష్ మాటమారుస్తూ, "అన్నట్టూ... మరోమాట... తినని(కవితని చూపిస్తూ) కాకినాడలో తన వదినగారి ఇంట్లో దిగబెట్టు... అవునూ... నువ్వు కాకినాడకే వెళ్తున్నావుగా... ఇప్పుడు...!" అన్నాడు.
"ముందు అడగాల్సింది చివరన అడిగావ్, గురూ... అయినా, నువ్వు చెప్పాక నేను చెయ్యకుండా ఉంటానా... చెప్పు! అలాగే దింపుతా—"
అప్పుడే కవిత లేచి శిరీష్ తో, "సార్... మీరు నాకు ఇంకా 'దింపలేదు' మరి...!" అంది, తన సెక్సీ టోన్ లో...
అజయ్ గట్టిగా నవ్వుతూ... "దీనికి దూల బాగానే ఉంది గురూ...!" అని శిరీష్ తో అని కవితవైపు పిరుదులను బలంగా చరిచి, "నేను దింపుతాను... పదవే... లం.. నిన్ను...!" అంటూ తన పేంట్ వేస్కున్నాడు.
అందరూ బట్టలు వేస్కున్నాక అజయ్ నేహా దగ్గరికి పోయి ఆమె పిర్రలని గట్టిగా గిల్లి, "నిన్ను మళ్ళీ ఓ చూపు చూస్తానేఁ...!" అనేసి కవితతో వెళ్ళిపోయాడు.
శిరీష్ నేహాని తీసుకెళ్ళి మళ్ళీ ఆ గుడి దగ్గర దింపేసి ఇంటికి బయల్దేరాడు.

★★★

అక్కడ లత లోలోన కుమిలిపోతోంది... 'శిరీష్ తెలిసి తెలిసి నన్ను ఓడించాడు.. తనని! అసలు తనకేం తక్కువ..! పోనీ, చేసిందానికి కనీసం సంజాయిషీ అయినా ఇవ్వకుండా ముఖం చాటేశాడు. హుఁ... నేను తనని ఎంతలా ప్రేమిస్తున్నానో తనకి తెలీదా..? లేక నామీద అతనికి ప్రేమ తగ్గిపోయిందా...? ఒకవేళ వాణీ మీద మోజు పెంచుకున్నారా..? పొద్దున్న కూడా "వాణీ రాలేదేంటి నీతో?" అని అడిగారు. హ్మ్... అవును... తనని ప్రేమిస్తూ నాతో ఆడుకుంటున్నారు...' అనుకుంటూ తను ఏడ్వసాగింది. ఈ అలోచనలతో లతకి తలనొప్పి మొదలైంది.

అప్పుడే గేట్ చప్పుడవడంతో తలెత్తి అటువైపు చూసింది. బుర్ఖాలో ఒక అమ్మాయి వచ్చింది. తనెవరో లతకు బాగా తెలుసు.

Vikatakavi02 · 08-12-2018, 11:06 PM

Episode 59

ఆమె పేరు నాస్మిన్. లత తర్వాత ఆ వూర్లోని కుర్రాళ్ళ చూపును తనవైపు తిప్పుకోగల అందం ఆమె సొంతం.(వాణీ ఇంకా ఆ వూరివాళ్ళ దృష్టిలో చిన్నపిల్లనే!) సాధారణంగా ము'స్లిం అమ్మాయిలు చాలా అందంగా ఉంటారు (కాదంటారా..!) నాస్మిన్ అందుకు మినహాయింపు ఏమీ కాదు! ఏయే పదార్ధాలు ఎక్కడెక్కడ ఎంత పాళ్ళలో వుండాలో అలా వున్నాయి తనకి..! సిమ్లా యాపిల్ లా ధగధగా మెరిసిపోయే మేని ఛాయ కలిగినా, ఎప్పుడూ నల్లని మేఘంలాంటి భూర్ఖాతో దాన్ని కప్పేసివుంచుతుంది. ఆమె చదివేది తొమ్మిదో తరగతే అయినా తను లత కంటే ఒక సంవత్సరం పెద్దది కావడంతో లత ఆమెని మర్యాదగా 'అక్కా' అని సంబోధిస్తుంది. నాస్మిన్ మాత్రం బయటకి నవ్వుతూ మాట్లాడినా లత తన అందగత్తె కిరీటాన్ని లాగేసుకుంది అని లోలోన ఎప్పుడూ ఈర్ష్యపడుతూవుంటుంది.
లత నాస్మిన్ దగ్గరికి వచ్చి, "అక్కా... ఎంటి ఇలా వచ్చావ్?" అని అడిగింది. వాణీ కూడా లత వెంట బయటకి వచ్చింది.
"ఆ..హ..లతా.. సార్ వున్నారా..అనీ?"
"లేరు... ఏఁ... ఏంటీ విషయం..?"
"అ.... కుచ్ ఖాస్ బాత్ నై... ఊర్కే సార్ ని చూద్దామనీ.." అంటూ నీలిగింది.
లతకి ఒళ్ళు మండిపోయింది.
'అసలే తనకూ శిరీష్ కి మధ్య వాణీ మేకులా తయ్యారయ్యిందని బాధపడుతుంటే ఇప్పుడు ఈవిడగారొచ్చి సార్ ని ఊర్కే చూడటానికి వచ్చానంటోంది' అని మనసులో అనుకుని అదే కోపంలో నాస్మిన్ తో, "ఏఁ.. కాలేజ్లో చూస్తూ వున్నది సరిపోలేదా... ఇంటికొచ్చి కూడా చూడటానికి సార్ ఏమైనా—" అని అంటుండగా శిరీష్ కార్ అప్పుడే వచ్చి ఆగింది. లత ఒక్కసారిగా మాట్లాడ్డం ఆపేసింది.
శిరీష్ కార్ దిగి లోపలికొచ్చి వాళ్ళ వైపు కనీసం చూడకుండా మేడెక్కబోయాడు.
కానీ, నాస్మిన్—
"సార్...!" అని పిలిచింది.
శిరీష్ ఆగి వెనక్కి తిరిగి ఆమెను చూసి, "ఓహ్.. నాస్మిన్...! నువ్వేంటి ఇలా...?" అన్నాడు. కాలేజ్లోని అందమైన అమ్మాయిల పేర్లన్నీ అతని మెదడులో ఎప్పుడో నిక్షిప్తమైపోయాయి.
"సార్.... మీతో పర్సనల్ గా ఒక ముఖ్యమైన విషయం గురించి మాట్లాడాలీ... అందుకే—" అంటూ లత వైపు చూసింది.
శిరీష్ కూడా ఓరకంట లతని గమనిస్తున్నాడు. ఆమె ముఖం చూస్తే ఇంకా కోపం తగ్గలేదని అతనికి అన్పించింది. ఆమె ముందు నిలవడం అతనికి ఎందుకో ఇబ్బందిగా అనిపించి, "సరే... పైకి రా...!" అని నాస్మిన్ తో అని మెట్లెక్కేసాడు.
నాస్మిన్ ఓసారి లతావాణీలని చూసి వడివడిగా మెట్లెక్కింది.
తను అడిగినప్పుడు 'ఊర్కే..' అని చెప్పి ఇప్పుడు శిరీష్ తో పర్సనల్ గా మాట్లాడాల్సిన ఆ ముఖ్యమైన విషయం అన్నాదేంటీ..? అని లతకి అనుమానమొచ్చింది.
మెల్లగా తను ఇంకా వాణీ మేడెక్కారు. కిటికీ దగ్గర జాగ్రత్తగా నక్కి లోపల వారి మాటలను శ్రద్ధగా వినసాగారు.
శిరీష్ తన మంచం మీద కూర్చుని నాస్మిన్ వైపు చూసి, "చెప్పు... ఏదో ముఖ్యమైన విషయం అన్నావ్... ఏంటి?" అని అడిగాడు.
"సార్... నేను చూస్..సాను... మిమ్మల్ని... ఆ రోజున—"
"ఏ రోజున..." అని అనుమానంగా అడిగాడు శిరీష్.
నాస్మిన్ చిన్నగా నవ్వుతూ, "అదే.... సార్... ఆ రోజున.. మిమ్మల్ని... లే..బ్..లో చూ...సా..ను... సార్, స..రి...త...తో..." ఆంటూ ఒక్కో అక్షరాన్నీ దీర్ఘంతీస్తూ పలికింది.
శిరీష్ మంచం మీదనుంచి టక్కున లేచి నిలబడ్డాడు.
నాస్మినే మళ్ళా, "దీప్తి కూడా వుంది అప్పుడు... ఇద్దరూ మీ ముందు నగ్నంగా నిలబడివున్నారు... అప్పుడు మీ మాటలు అన్నీ విన్నాను... ఆ తర్వాత మీరూ వాళ్ళతో ఏమేం చేసారో అంతా చూసాను సార్...!" అని నవ్వుతూ చెప్పింది.
తన కాలికింద భూమి కదిలినట్టుగా అనిపించింది శిరీష్ కి. బయట ఆ మాటలు వింటున్న లతకి తల తిరిగినట్టయింది... కానీ, అదంతా అబద్ధమని తన మనసు చెప్తుండగా శిరీష్, "నువ్వు చూసింది అప్పుడే అందరికీ చెప్పకుండా ఇప్పుడొచ్చి నాకు చెప్తున్నావంటే... నీకు నా నుండి ఏదో కావాలి... ఏంటది?" అని నాస్మిన్ ని అడిగాడు.
అప్పుడే గది బయటనుండి "అక్కా...!" అని వాణీ అరుపు వినిపించింది శిరీష్ కి. వెంటనే బయటకొచ్చి చూసాడు.
లత స్పృహ తప్పి పడిపోయివుంది. వాణీ తన పక్కన కూర్చుని, "అక్కా... అక్కా... లేఁ... అక్కా...." అంటూ ఏడుస్తోంది.
లత ఇందాకట్నుంచీ చాటుగా తమ మాటలు వింటోందని శిరీష్ కి అర్ధమైంది. నాస్మిన్ కూడా కాస్త కంగారుపడింది. అసలుకైతే తను శిరీష్ ని బ్లాక్మైల్ చేసి తన పబ్బం గడుపుకుందామని వచ్చింది. కానీ, జరిగిన పరిణామానికి భయపడి కంగారుగా అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది.
శిరీష్ లతని రూమ్లోకి తీసుకుపోయి మంచం మీద పడుకోబెట్టాడు.
వాణీ వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూ శిరీష్ చెయ్యి పట్టుకుని, "సార్... మీరు అక్కనే ప్రేమించండి... అక్కనే పెళ్ళిచేస్కోండీ... ఇంకా.. నాతో కూడా ఆడొద్దు... అక్కతోనే ఆడుకోండీ... ఇంకెవరితోనైనా ఆడితే అక్క తట్టుకోలేదు... చచ్చిపోతుంది... ప్లీజ్ సార్..!!" అంది.
తర్వాత తన అక్క బుగ్గలను పట్టుకుని గట్టిగా ఊపింది. తన అక్క ఎంతకూ లెగకపోవడంతో బాధతో శిరీష్ భుజమ్మీద తలపెట్టి ఏడ్వసాగింది. శిరీష్ టేబుల్ మీదున్న వాటర్ బాటల్ ని తీసుకొని అందులోని నీళ్ళను లత ముఖమ్మీద చల్లి తన చేత్తో ఆమె ముఖాన్ని పామాడు... కాసేపటికి లత నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరచింది. వాణీ శిరీష్ భుజమ్మీద వాల్చిన తన తలని ఎత్తి ఆనందంగా తన అక్కని చూసింది. లత కళ్ళలో మళ్ళా నీళ్లు చేరాయి. శిరీష్ లత దగ్గరికి వెళ్ళి ఆమె తలని మెల్లగా నిమిరాడు.
లత శిరీష్ ని చూసి బొంగురు గొంతుతో, "నువ్వు...ఎందుకిలా... చేసావు... శిరీష్...!?" అని అడిగింది.
ఆ ప్రశ్నకి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయ్యింది శిరీష్ కి... ఎందుకంటే, సరిగ్గా పదమూడేళ్ళ క్రితం శిరీషని,
"నువ్వు...ఎందుకిలా... చేసావు... శిరీష...!?" అని తను కూడా ఇలాగే అడిగాడు.
చాలాకాలం తర్వాత అతని పాషాణ హృదయం ద్రవించడం మొదలెట్టింది. వెంటనే లతని తన గుండెలకి హత్తుకున్నాడు. లతకి అతని వెచ్చని కౌగిలిలో స్వాంతన లభించింది. శిరీష్ కి అప్పుడు అంజలి చెప్పిన 'క్షోభ' అంటే ఏమిటో అర్ధమైంది... గతంలో శిరీష వల్ల తనకి కలిగిన ఆ క్షోభే ఇప్పుడు తన వల్ల లతకి కలిగింది... ఇప్పుడు శిరీష్ ఏం చేయాలో ఒక నిశ్చయానికి వచ్చాడు. అప్పుడే తన ఫోన్ రింగవ్వడంతో శిరీష్ లేచి బయటకి వచ్చి చూశాడు. అజయ్ కాల్ చేస్తున్నాడు... ఎత్తగానే, "గురో... ఇక్కడో కొత్త పిట్ట దొరికింది... త్వరగా వచ్చేయ్...!" అన్నాడు.
శిరీష్, "లేదు టఫ్... నాకు నా జీవిత గమ్యం దొరికింది. నా ఆశాలత... ఆమె తప్ప ఇంకెవ్వరూ నాకొద్దు...!" అనేసి ఫోన్ పెట్టేశాడు.
కిటికీలోంచి వాణీ అతని మాటలని విన్నది.

★★★

ఆ రోజు దీపావళి... ఊరంతా దీపకాంతులతో వెలిగిపోతున్నది... కానీ, ఆ అక్కాచెల్లెల్ల మొహాలు మాత్రం కాంతివిహీనంగా వున్నాయి. ఇంత జరిగినా లత శిరీష్ ని క్షమించడానికి సిద్ధంగా వుంది... కానీ, ఆ రోజునుండీ వారిద్దరి మధ్యన మాటలు కరువయ్యాయి... శిరీష్ ఆమెతో తన మదిలో మాటని ఇంకా చెప్పలేదు... వాణీకి తెలిసినా తను కూడా బయటపడలేదు. తను కూడా శిరీష్ చెప్తాడని ఎదురుచూస్తోంది.
"ఏంటర్రా... పండగపూట కూడా అలా మొహాలు వేలాడేసుకున్నారూ...? వెళ్ళి తయారవ్వండీ!" అంటూ నిర్మల వాళ్ళని గసిరింది. ఇద్దరూ అస్సలు కదల్లేదు.
"చూడండీ... మీరిలాగే వున్నారంటే పైకెళ్ళి మీ మాస్టారుగారితో మీకు పనిష్మెంటు ఇమ్మని చెప్పేస్తాను," అంది నిర్మల సీరియస్‌గా మొహం పెట్టి...
ధర్మారావు నవ్వుతూ, "ఆ... ఇదిగో ఇప్పుడే నేను మేడమీదకి పోయి చెప్తానుండు, నిర్మలా..." అని, "ఎలాగూ సర్పంచుగారి మనవరాలి సంబంధం విషయమై మాస్టారుగారితో మాట్లాడాలి కూడా..." అన్నాడు.
లత వెంటనే లేచి, "సంబంధం.. ఏంటీ... బాబాయ్..?" అని అడిగింది.
"ఏం లేదమ్మా... సర్పంచుగారి మనుమరాలు సరిత లేదూ... తనని మన మాస్టారుగారికి ఇద్దామని అడిగారమ్మా... అతనికి ఇష్టం వుందో లేదో అనీ నన్ను కనుక్కురమ్మన్నారు... తను చిన్న పిల్లే అనుకో... అయినా, అదేమీ మామూలు సంబంధం కాదుగా... జమీందారీ కుటుంబం... ఊఁ అంటే చాలు అతనిమీద కనకవర్షం కురిపించేస్తారు...!" అన్నాడు.
లతకు గుండెలో కలుక్కుమన్నది... "ఒకవేళ... శిరీష్ సరితని ఇష్టపడ్డారా..!' అని మనసులో అనుకుని, "ఉండండి బాబాయ్... నేఁ పిలుచుకొస్తాను..." అంటూ మేడమీదకి పరుగుతీసింది... వెనకెనకే వాణీ!
తలుపుని దభేలుమని తెరచి లోపలికి వెళ్ళి, శిరీష్ తో, "మీకు ఆ సరితంటే అంత ఇష్టమున్నప్పుడు నా జీవితంతో ఎందుకు ఆడుకున్నారు....? ఇప్పుడు మీరు సమాధానం చెప్పక తప్పదు... ఇంకా మౌనంగా ఉండటానికి ప్రయత్నించకండి...!" అని గద్గద స్వరంతో అడిగింది.
శిరీష్ ఏమైందన్నట్టుగా చూసాడు.
"సర్పంచుగారు మీకు సరితని ఇస్తారంటా... చేస్కోండి.. తననే పెళ్ళి చేస్కోండి... కనకవర్షంలో తడిపేస్తారు మిమ్మల్ని!" అంది కళ్ళలో నీళ్ళతో...
"సార్... మిమ్మల్ని నాన్నగారు పిలుచుకురమ్మన్నారు..." అంది వాణీ మెల్లగా.
శిరీష్ వాణీ ఇంకా లత చేతులని పట్టుకుని కిందకి వెళ్ళాడు. లత తన చేతిని విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించింది, కానీ కుదరలేదు.
కిందకెళ్ళాక ధర్మారావుతో, "ఏంటండీ పిలిచారంటా...!" అని అన్నాడు లతావాణీల చేతుల్ని వదిలేస్తూ...
"ఆ.... బాబూ... సర్పంచుగారి మనుమరాలు సరితని మీకు ఇద్దామని—"
శిరీష్ మధ్యలో కల్పించుకుని, "ధర్మారావుగారు... నేను ఆశాలతని పెళ్ళి చేసుకుందామనుకుంటున్నాను... అది మీకు ఇష్టమున్నా లేకపోయినా సరే. నేను తననే పెళ్ళి చేస్కుంటాను!" అన్నాడు.
ధర్మారావు ఆశ్చర్యంతో లత వైపు చూసాడు. ఆమె ముఖంలో మళ్ళీ కాంతులు విరజిమ్మాయి. అతను వెంటనే ఆనందంతో శిరీష్ చేతులు పట్టుకుని, "మీలాంటివారు దొరకడం నిజంగా మా లత అదృష్టం బాబు...!" అన్నాడు.
లత సిగ్గుపడి లోపలికి తుర్రుమంది... వాణీ తన అక్కని వెంబడించింది; తన అక్క సంతోషాన్ని తన కళ్ళనిండుగా నింపుకోవాలనీ....!

★★★

ఎట్టకేలకు శిరీష్ రంధ్రాన్వేషణకు తెరపడింది... అతని జీవితంలో మళ్ళీ ఆనందం వెల్లివిరిసింది... ఆరోజున వారంతా సంతోషంగా దీపావళిని జరుపుకున్నారు.
అలా రెండు నెలలు గడిచాక (లత మేజర్ అయ్యాక) ఓ శుభముహుర్తాన శిరీష్, ఆశాలతల వివాహం ఘనంగా జరిగింది... తరవాత శిరీష్ రాజమండ్రిలోని ఒక బాయ్స్ కాలేజ్ కి బదిలీ చేయించుకుని మ్యూచ్యువల్ ట్రాన్సఫర్ కింద అక్కడున్న తన ఫ్రెండుని ఈ ఊరికి రప్పించాడు. అతను శిరీష్ కంటే ఘటికుడు అనుకోండీ...!
శిరీష్ తో పాటు అతని శ్రీమతి లత కూడా రాజమండ్రి బయల్దేరింది. అక్కడ తన చదువును కొనసాగించడానికి అలాగే అతనితో ఆటనీ కొనసాగించడానికీ...!
వాణీ కూడా వాళ్ళతో కలసి వెళ్ళింది. ఆడుకోడానికి కాదండోయ్...! చదువుకోడానికి. తనిప్పుడు దాన్ని ఆటాడడం అనరనీ దానిని ప్రేమించడం అంటారని తెలుసుకుంది.
తన అక్క ప్రేమకథని దగ్గరనుండి చూసాక ఆమెకి అసలు ప్రేమ మీద ఒకరకమైన గౌరవం ఏర్పడింది... తను కూడా ఇప్పుడు అలాంటి స్వచ్ఛమైన ప్రేమనే తనకోసం ఇవ్వమని ఆ భగవంతున్ని కోరుకుంటోంది.

ఇక మీనాక్షీ దేవిగారికి కూడా వనవాస దీక్ష ముగిసి తిరిగి తన వూరికే బదిలీ అయ్యింది. అందుకే, శిరీష్ లేకపోయినా మన టఫ్ అప్పుడప్పుడు అమలాపురానికి వెళ్ళడం మానలేదు.

(గర్ల్స్ హైకాలేజ్ — మొదటి భాగం సమాప్తం)

coolsatti · 09-12-2018, 12:43 PM

మొదటి భాగం అద్బుతం గా ఉంది....

Sivakrishna · 09-12-2018, 04:09 PM

Nice update kavi garU

tvskumar99 · 11-12-2018, 12:26 PM

Super

Chirunapa · 12-12-2018, 02:34 PM

అప్డేట్ తొందరగా పెట్టు బైయ

Sivakrishna · 12-12-2018, 03:38 PM

Update kavi garu

Vikatakavi02

రెండవ భాగం ప్రారంభం
Episode 60

అంజలి తన పెళ్ళయ్యిన తర్వాత మరికొన్ని రోజులు అనధికారికంగా తన సెలవును పొడిగించుకుని నెలన్నర రోజుల తర్వాత తన 42 ఏళ్ళ ముసలి మొగుడితో(తన వుద్దేశంలో), ఇంకా తన కూతురు కానీ కూతురుతో కలిసి మళ్ళీ వూర్లో అడుగుపెట్టింది.
ఆ కూతురి పేరు సుజాత... వయసు పద్దెనిమిది సంవత్సరాలు.. వూర్లోకి వస్తూనే తన అందంతో కుర్రవాళ్ళ మతిని పోగోట్టేసింది.
లత శిరీష్ ని పెళ్ళి చేసుకుని ఆ వూరినుండి వెళ్ళిపోవడాన్ని జీర్ణించుకోలేని కుర్రకారుకి సుజాత రాక కొత్త ఊపిరిలూదింది...
ఇక పొద్దున్నా సాయంత్రం ఆమె కాలేజీకెళ్తున్నప్పుడూ, తిరిగి వస్తున్నప్పుడూ ఆమె వెంట పడేవారి సంఖ్య రోజురోజుకూ పెరిగిపోయేది. అలాగే, సెలవు రోజుల్లో ఆమె దర్శనం కోసం ఆమె ఇంటి ముందు పడిగాపులు కాసేవారు కూడా... అయితే, సుజాత లత లాగా వాళ్ళ మీద కోపంతో విరుచుకుపడే రకం కాదు... వాళ్ళ కామెంట్లని నవ్వుకుంటూ ఎంజాయ్ చేసే రకం. తను పదవ తరగతిలో చేరింది... ధవళవర్ణంలో ధగధగ మెరిసే సౌందర్యం తనది. పైగా సిటీ నుంచి రావడం వల్ల తను అక్కడి స్టైల్స్ ని ఇక్కడ ప్రదర్శించడం మొదలుపెట్టింది. వొంటికి పూర్తిగా అంటుకుపోయే దుస్తులను ధరించి మేకప్ వేసుకుని తను అలా తిప్పుకుంటూ వీధిలో నడుస్తుంటే ఆడవాళ్ళు వింతగా, మగాళ్ళు ఆబగా కళ్ళప్పగించి ఆమె సోయగాల్ని వీక్షించసాగారు.
ఇకపోతే అంజలి అటు శిరీష్ ని అస్సలు మర్చిపోలేకపోతోంది. తన భర్తతో రమిస్తున్నప్పుడు కూడా శిరీష్ తో అతన్ని పోల్చుకుని అసలు ఆ ఆనందాన్ని పూర్తిగా పొందలేకపోతోంది.
శిరీష్ జాగాలో ఆ వూరికి బదిలీ అయిన కొత్త మాస్టారుని (అతను శిరీష్ స్నేహితుడే) తన ఇంటి పక్క వాటాలో ఉండేలా ఏర్పాట్లు చేసింది. ఎందుకంటే అతను శిరీష్ లాగ ఒంటరివాడు కాదు, పెళ్ళైన వాడు. అతని పేరు శంకర్... 27 ఏళ్ళ వయసు, మంచి పొడవు... ఆ పొడవుకు తగ్గ శరీర సౌష్ఠవం కలవాడు. అతనికి ఆర్నెళ్ల క్రితమే పెళ్ళయింది... అతని భార్య పేరు శ్రీదేవి.... తన వయసు 22 ఏళ్ళు.
శీదేవి అందంలో ఆ హీరోయిన్ శ్రీదేవికి ఏమాత్రం తీసిపోదు... కానీ, శంకర్ చూపులు మాత్రం పక్కదారి పడుతూవుంటాయి.
శిరీష్ కి జ్ఞానోదయమయ్యాక పెళ్ళయింది... కానీ, శంకర్ కి పెళ్ళయినా ఇంకా జ్ఞాన దీపాలు వెలగలేదు.
కాలేజీలో చదువుకునేప్పడు వారానికొక చిలకని ఏలేవాడు. ఇప్పటికీ అడపాదడపా చిలకల్ని పడుతూనే వున్నాడు.
ఐతే, ఇప్పుడిలా గర్ల్స్ హైకాలేజ్లో వాలి మొత్తంగా అన్ని చిలకల సొత్తుల్నీ కొల్లగొట్టేయాలన్నది అతని అభిలాష.
ఇక శంకర్ వుంటున్న ఇల్లుకీ అంజలి వుంటున్న ఇంటికీ ఒకే లివింగ్ రూమ్ వుండటం వల్ల వాళ్ళు బెడ్ రూమ్ తలుపులు ఎప్పుడూ బిడాయించుకోవలసివుంటుంది... లేకపోతే... హ్మ్... అది తర్వాత చూద్దాం లేండి!!!

అన్నట్టూ అంజలి (ముసలి) మొగుడి పేరు చెప్పడం మరిచేపోయాను... ఆయన పేరు ముగ్గు మల్లి గీరీశ్వరరావు అలియాస్ ఎమ్ ఎమ్ గిరీశం!

Vikatakavi02 · 12-12-2018, 09:15 PM

Episode 61

అంజలి బెడ్ రూమ్ లోకి అడుగుపెట్టింది.
గిరీశం ఆమెని అమాంతం తన కౌగిళ్ళో బంధించి, "ఏంటి డార్లింగ్ అలా వున్నావ్..? చూస్తుంటే నీకు నేనంటే ఆస్సలు ఇష్టమే లేనట్టనిపిస్తోంది!" అన్నాడు అంజలి నిర్జీవమైన ముఖాన్ని చూస్తూ...
"అదేం లేదు... అయినా, ఇష్టం లేకపోతే మిమ్మల్ని పెళ్ళెందుకు చేసుకుంటాను...!" దీర్ఘంతీసింది అంజలి. శిరీష్ తనని ఇలాగే కౌగిలించుకోవడం గుర్తొచ్చింది ఆమెకి.
"ఏమోమరి... మన శోభనం నాటినుండీ చూస్తున్నాను... నువ్వసలు సంతోషంగా వున్నట్లే కనబడట్లేదు..!" తనకి శారీరిక సామర్ధ్యం తగ్గిపోవడం వల్ల అంజలి తనపైన అసంతృప్తితో వుందేమో అనే సందేహం గిరీశానిది. అప్పటికీ కార్యసిద్ధి కోసం ఏవేవో మందులు కూడా వాడుతున్నాడు.
"మీరేంటేంటో మాట్లాడేస్తున్నారు...? నాకసలు ఏమీ అర్ధం కావడంలేదు!" అంటూ అంజలి గిరీశం చొక్కా గుండీలని ఒక్కొక్కటిగా తీయడం మొదలుపెట్టింది.
గిరీశం తన చొక్కా మొత్తం విప్పేసి పక్కన పడేశాడు. అంజలికి అతని బక్కపలుచని ఛాతీని చూడగానే శిరీష్ బలమైన ఛాతీ జ్ఞప్తికి వచ్చి చిన్నగా నిట్టూరుస్తూ తన భర్తని వాటేసుకుంది.
అక్కడ శంకర్ ఇంటి పెరటిద్వారం వైపు వున్న బాత్రూంకి వెళ్ళాడు... విశేషమేమిటంటే, ఆ బాత్రూం అంజలీ వాళ్ళ బెడ్రూంకి తగిలివుండటంతో లోపల వాళ్ళ మాటలు బాత్రూంలో వున్న వాళ్ళకి చూచాయగా వినిపిస్తాయి!
లోపల అంజలి గిరీశాన్ని సంతోషపరచడానికి తనే అతని లుంగీని లాగేసి, అండర్వేర్ ని క్రిందకి దించేసి పూర్తిగా వడలిపోయి వున్న అతని అంగాన్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని కాసేపు ఆడించి తర్వాత నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలెట్టింది.
"ఆ...హ్హహ్హహా....స్... అంజలీ! నువ్వు అలా చీకుతుంటే... ఇంకేమీ అక్కరలేదనిపిస్తోందే...! ఏం చీకుతున్నావో...మ్మ్..!"
అంజలి మనసులో శిరీష్ 8" అంగుళాల ఆయుధం కదలాడింది... దాన్ని చీకడం అలవాటవ్వడం వల్లనేగా తను ఇప్పుడీ కితాబునందుకుంటోంది.!
తను అతని అంగాన్ని పూర్తిగా నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతోంది... అదే, శిరీష్ అంగమైతే తన గొంతుదాకా దిగబడేది. హ్మ్... ఎంత చీకినా ఇది అంత అవ్వేది లేదుగా!
కానీ, వాళ్ళ మాటలూ, ఆ చీకుడు శబ్దాలూ బాత్రూంలో వుండి వింటున్న శంకర్ వేడెక్కిపోసాగాడు. అక్కడ అంజలి ఆ చీకుడుని ఆపి తన నైటీని విప్పేసి, "ఇంక ఆగలేను... రండీ!" అంటూ గిరీశాన్ని తన మీదకు లాక్కుంది.
అంజలి తనని అలా మీదకు లాక్కునేసరికి గీరీశానికీ ఎక్కడలేని ఉత్సాహం ఆవరించి తన అంగాన్ని కసిక్కున అంజలి లోకి తోసాడు... 'అహ్...' అని అరుస్తూ అంజలి తన కళ్ళు మూసుకుంది.. శిరీష్ మళ్ళా తన కళ్ళ ముందుకొచ్చాడు... ఆమె నోటివెంట నిట్టూర్పు సెగలు వెలువడుతున్నాయి... అప్పుడే, శిరీష్ ఆఖరిగా తన పిరుదులను కుమ్మిన క్షణాలు ఆమె మదిలో మెదిలాయి...
గిరీశం ఆమె స్తనాలను గట్టిగా పిసుకుతూ అంజలి పువ్వును పోటువేస్తున్నాడు... కాసేపు తిన్నాగా... ఆ తర్వాత డాగీలో... అలా అన్నమాట.! కానీ, శిరీష్ లాగా తన పిరుదులలోని పాయలో మాత్రం తన వేలుతో కుమ్మడం లేదు.
అంజలి కొద్దిసేపటికి ఓర్వలేక తన పిరుదులను చూపిస్తూ, "వెనక్కీ చేయండీ!" అని తన భర్తని అడిగింది.
"ఏంటీ...? మలద్వారంగుండానా...! నీకేమైనా మతిపోయిందా...? అక్కడ చేయడమేంటీ??"
"చేయండీ... బాగుంటుందీ...!"
"ఛీ ఛీ ఛీ... ఏంటీ బాగుండేదీ...? నేను చెయ్యనుగాక చెయ్యను!" అంటూ గిరీశం తేల్చేసి చప్పున ఆమె మీంచి లేచి తన బట్టలు వేసుకుని బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.
అంజలి తన కోరిక తీరక మంచంమీద వాలిపోయి ఏడ్వసాగింది.
బాత్రూంలో వున్న శంకర్ అంతా వింటున్నాడు.... అతనికో విషయం అర్ధమైంది...!
తర్వాత నెమ్మదిగా తన బెడ్రూమ్లోకి నడిచాడు. శ్రీదేవి మంచమ్మీద బోర్లా పడుకుని కాళ్ళూపుకుంటూ ఏదో పుస్తకం చదువుకుంటోంది. దాంతో ఆమె పిరుదులు వూగుతూ అతన్ని ఊరిస్తున్నాయ్... కానీ, ఆ ఒక్క ప్రదేశాన్ని మాత్రం ఆమె ముట్టుకోవడాన్ని సహించదు...

శంకర్ తలుపు గడియపెట్టిన శబ్దానికి శ్రీదేవి తిరిగి, "ఏంటీ... ఇంతసేపు ఏం చేసారు... బాత్రూంలో?" అని అడిగింది.
"చేతికి కాస్త పని చెప్పానులేఁ!" అన్నాడు శంకర్ నవ్వుతూ మంచమెక్కి..
"ఆహాఁ... మరి నన్ను ఎందుకు పెళ్ళి చేసుకున్నట్టో...!" అని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ కవ్వింపుగా అంది.
"ఇందుకు..." అంటూ ఆమెమీద పడి ఆమె దొండపండులాటి పెదవులను చిన్నగా కొరికాడు.
"ఆహ్... అబ్బా ఏంటిదీ మోటుగా..!" అంది శ్రీదేవి ఆ పెదాన్ని పక్కనే వున్న నిలువుటద్దంలో చూసుకుంటూ...
శంకర్ ఈలోగా ఆమె నైటీని ఆమెమీంచి వొలిచేసాడు. లోపల తనేమీ వేయకపోవడంతో దబ్బపండ్లలాంటి తన స్తనాలు మెత్తగా అతన్ని తాకాయి. కింద షేవ్ చేయడం వల్ల తడిగా, నిగనిగలాడుతున్న ఆమె నిలువు పెదాలూ అతని ఆవేశాన్ని రెట్టింపుచేసాయి. మరీ కళ్ళు జిగేల్ మనిపించేలాంటి ఛాయ కాకపోయినా ఆకర్షణీయమైన దేహం శ్రీదేవిది.
శంకర్ కూడా తన బట్టలు విప్పేసి తన వేడి కడ్డీని ఆమె నోట్లో తోసేసాడు. శ్రీదేవి దాన్ని వెంటనే వూసేసి, "అబ్బా... రోజూ దీన్ని తీసుకొచ్చి నా నొట్లో పెడతారు... ఛ... చీకలేక ఛస్తున్నా... వద్దండీ అంటే వినరూ... వాంతిలా వుంటోంది...!" అనేసి మళ్ళీ దాన్ని అయిష్టంగానే తన నోట్లో పెట్టుకుని చీకడం మొదలెట్టింది.
"బేబీ.... నువ్విలా ఇది పెట్టద్దూ... అది దెం...ద్దూ అంటూ రోజూ చట్టాలు చదివావనుకో ఏదోరోజు కాక పుట్టి రచ్చ రచ్చ చేసేస్తానూ... ఆ తర్వాత మళ్ళీ ఏంటి ఇలా చేసావ్ అని నన్ననద్దు మరీ..."
శ్రీదేవి కోపంగా శంకర్ అంగాన్ని చిన్నగా కొరికింది. "ఆహ్... ఏంటే కోపమొచ్చిందా...! దాని మీద నీ ప్రతాపం చూపిస్తున్నావ్!" అంటూ శంకర్ శ్రీదేవి తొడలమధ్యన తన నోటితో దాడి చేసాడు. తన యోనిలో శంకర్ నాలుక చేసే తాండవానికి శ్రీదేవి వణికిపోతూ ఆనందంగా మూల్గసాగింది.
"మ్...హా...స్.....మ్మా... తొందరగా పెట్టం..డీ... నా వల్ల కావడం లేదూ..." అని శ్రీదేవి ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతూ శంకర్ ని ప్రార్ధించింది.
శంకర్ ఆమె మొర ఆలకించి ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా ఆమెను తన మీదకెక్కించుకొని తన రాడ్ ని ఆమె భగంలోకి బలంగా తోసి ఆమె రొమ్ములను ఒడుపుగా పట్టుకున్నాడు. ఆమె అతన్ని లోనకు గుచ్చుకుంటూ... మళ్ళా తీస్తూ... పూనకం వచ్చినట్లు ఊగసాగింది. ఆమెకు ఒక్కసారి ఐపోయిందంటే ఇక ఆ పూటకు అతనికి మళ్ళీ సహకరించదు...
అసలు ఆమె ఏం ఆడదో శంకర్ కి అస్సలు అర్ధం కాదు... సెక్స్ అంటే లోపల పెట్టుకోడం, ఆడించడం... బయటకి వదిలేయడం... ఈ మూడు ముక్కలూ తప్ప అసలు ఉపరతి(ఫోర్ ప్లే) అనేదానికి అస్సలు సహకరించదు... పైగా రోజుకి ఒక్కసారే అంటుంది... బుద్ధున్నోళ్ళెవరైనా ఇలా సెక్స్ కి షరతులు పెడతారా...! ఎన్ని సార్లు చెప్పినా వినదేఁ..! శంకర్ కి మాత్రం ఒక్క ఇన్నింగ్స్ వుండే వన్డే మ్యాచుల కన్నా రెండు ఇన్నింగ్సులు వుండే టెస్ట్ మ్యాచులు ఇష్టమాయే...!
అయిదునిముషాల తర్వాత రొప్పుతూ శంకర్ మీద వాలిపోయి వెనువెంటనే గాఢ నిద్రలోకి జారిపోయింది శ్రీదేవి.
శంకర్ శ్రీదేవి వీపును నిమురుతూ ఇందాక అంజలి బెడ్రూమ్ లో విన్న మాటలను గుర్తుచేసుకున్నాడు.

Vikatakavi02 · (This post was last modified: 13-12-2018, 09:39 PM by Vikatakavi02.)

Episode 62

అక్కడ సుజాత తనువు ఒక తోడు కోసం పరితపిస్తోంది. అయితే, ఇప్పటివరకూ అందరూ ఆమెని దూరం నుండి చూస్తూ సొల్లు కార్చుకుంటున్నారే తప్ప ధైర్యం చేసి ఒక్క అడుగూ ముందుకు వేయలేకపోతున్నారు. అఫ్కోర్స్... సుజాత కూడా ఎవరినీ తన దగ్గరకొచ్చేంతగా చనువివ్వడం లేదు... ఒకవేళ ఎవరైనా అలా దగ్గరికొచ్చి ధైర్యంగా తనతో మాట్లాడితే ముందు భయపడేది తనే...
దూరంగా ఉండి తన పరువాలను చూపించీ చూపించనట్లుగా చూపిస్తూ అందరినీ రెచ్చగొట్టడం ఆమెకు భలే ఇష్టం. అందుకే, ప్రతీ రోజూ తెల్లవారి లేవగానే తన ఒంపుసొంపులు కనపడేట్టుగా ట్రాక్ పాంట్ ఇంకా షర్ట్ వేసుకుని ఇంటి డాబామీదకి పోయి ఎక్సర్సైజ్ చేస్తున్నట్టుగా బిల్డప్ ఇస్తూ రోడ్డుమీద వచ్చేపోయే వాళ్ళని తన యౌవన పొంగులతో తెగ కవ్విస్తూ ఉంటుంది. నిజానికి, సినిమాల్లలో చూపించే లాంటి ప్రేమ కథల్లాంటిది తనకూ ఒకటి వుండాలని ఆమె కోరుకుంటోంది. మరి ఆ కోరిక తీరుతుందో లేదో, కాలమే నిర్ణయించాలి.!
ఇప్పుడైతే తను లివింగ్ రూమ్‌లో ఉన్న పెద్ద సోఫాలో కూర్చుని పడుకోవడానికి సమాయత్తం అవుతోంది. ఉన్న రెండు బెడ్రూమ్లలో రెండు జంటలూ క్రిందామీదా పడుతూండటంతో తను లివింగ్ రూమ్‌లో ఒంటరిగా ముడుచుకు పడుకోవలసి వచ్చింది.
అప్పుడే తన తండ్రి పడకగదిలోంచి కోపంగా బైటకి రావటం చూసింది. అతను సరాసరి వీధి తలుపు తెరుచుకుని బయటకి వెళ్ళిపోవడం చూసి 'ఈసారేమైందో?' అనుకుంటూ సుజాత అనుమానంతో ఆ పడకగది తలుపు దగ్గరికి వెళ్ళి తెరవబోతుండగా అంజలి లోపలినుండి గడియ పెట్టింది. దాంతో సుజాత చిరాగ్గా మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చి వీధి తలుపుకి గడియ వేసింది. తన తండ్రి ఇలా రాత్రుళ్ళు బయటకి వెళ్ళాడంటే మళ్ళీ తిరిగొచ్చేది పొద్దున్నే... తనకిదేం కొత్త కాదు. అప్పుడే శంకర్ పెరటి నుండి వచ్చి అతని గదిలోకి వడివడిగా పోయి తలుపేసుకోవడం చూసింది. ఒక్క క్షణం ఆ తలుపు దగ్గరికి వెళ్ళి లోపల వారి మాటలను (శబ్దాలను) విందామనే ఆలోచనను బలవంతంగా అణుచుకుని తిరిగొచ్చి మళ్ళీ సోఫాలో చతికిలపడింది. అసలే తన శరీరంలో కోరికలు చెలరేగుతున్నాయి. ఆ పైన వీళ్ళు ఇలా తలుపులు బిడాయించుకుని తకధిమితోం ఆడేస్తుంటే తనలో తపన అంతకంతకూ పెరిగిపోతున్నది. వెంటనే తన బ్యాగ్ లో ఉన్న ఓ ఆంగ్ల బ్లూ ఫిల్మ్ సీడీని తీసి ప్లేయర్ లో పెట్టి టీవీని మ్యూట్ లో ఉంచి దుప్పటి పూర్తిగా కప్పుకుని కన్నార్పకుండా టీవీ తెరవంక చూడసాగింది.
అక్కడ జరుగుతున్న శృంగార సన్నివేశం ఆమెలో ఉష్ణాన్ని మరికొన్ని డిగ్రీలు పెంచేసింది. నెమ్మదిగా ఆమె చేయి డ్రెస్ లోపలికి దూరి పేంటీని దాటుకుని ఆమె రహస్యాంగాన్ని చేరిపోయింది. "మ్మ్...మ్..." అంటూ మూల్గులు ఆమె నోటినుండి బయల్పడుతున్నాయి. తెరమీద దృశ్యం వేగానికి అనుగుణంగా తను కూడా వేగం పెంచసాగింది. తన వేళ్ళని లోనకీ బయటకీ ఆడిస్తూ మరో చేత్తో తన రొమ్ములను గట్టిగా పిసుక్కోసాగింది. అలా కాసేపు చేశాక తన స్రావాలను కార్చేసి అమితమైన ఆనందాన్ని పొందుతూ వేడి నిట్టూర్పుల్ని వదిలి అలానే సోఫాలో పడుకుండిపోయింది. ఈ మాత్రం దులుపుడు లేకపోతే తనకు నిద్రపట్టేది లేదు మరి!

★★★

పొద్దున్న పాటలు పెట్టుకుందామని శంకర్ ప్లేయర్ ఓపెన్ చేసి అందులో ఉన్న ఆ ఇంగ్లిష్ బ్లూ ఫిల్మ్ సీడీని చూసి షాక్ అయ్యాడు. రాత్రే ఇందులో 'కంచె' సినిమా సీడీ పెట్టుకుని చూసి అలాగే పడుకోడానికి వెళ్ళిపోయాడు. అప్పటికే అంజలి మేడం కూడా రూంలోకి వెళ్ళిపోయారు కూడా..!
మరి ఈ సీడీని ఎవరు పెట్టారు??? అతని మెదడులోకి అంతకుముందే మేడమీదకి వెళ్ళి తన అభిమానుల్ని పలకరిస్తున్న సుజాత మెదిలింది. చిన్నగా నవ్వుకుని ఆ సీడీని అక్కడే ఆఫ్ మోడ్ లో పెట్టేసి కాలేజీకు రెడీ అవ్వడానికి వెళ్ళిపోయాడు.

★★★

సుజాత కాలేజ్ కి బయలుదేరిన సమయానికి వెనక ఎవరో సైకిల్ బెల్ మోగించిన సౌండ్ వినిపించి తిరిగి చూసింది.
సైకిల్ మీద కాస్త స్టయిల్ గా కూర్చున్నాడు రాజేష్... అదే, సర్పంచుగారి మనవడు. ఇప్పుడైతే, సుజాత వెంటపడే వాళ్ళకి యూనియన్ లీడర్.! సుజాతకి వాడి పేరు తెలీకపోయినా రోజూ తన వెంటపడడంతో ముఖం మాత్రం బాగా గుర్తుపెట్టుకుంది.
"మీరు చాలా అందంగా ఉన్నారు...!" అన్నాడు రాజేష్, సైకిల్ దిగుతూ.
సుజాత 'థాంక్స్!' చెప్పి కాలేజ్ వైపు నడవడం మొదలెట్టింది.
రాజేష్ ఆమె వెనక వూగుతూన్న గోళాల్ని చూస్తూ... వాటిని అనుకరిస్తూ తన కళ్ళను లోలకంలా ఊపుతూ ఈల వేసాడు.
సుజాత గబగబా అడుగులు వేస్తూ కాలేజ్ లోకి వెళ్ళిపోయింది.

★★★

ఆ రోజు అంజలి స్టాఫ్ రూమ్లోకి ఏదో పని మీద వచ్చింది.
శంకర్ ఆమెను చూసి, "వెనక్కి చెయ్యమంటారా, మేడం?" అని అడిగాడు.
అంజలికి వెంటనే గతరాత్రి ఆమె తన భర్తకి తన పిరుదులని చూపిస్తూ 'వెనక్కి చేయండి' అని అడిగింది గుర్తుకు వచ్చింది.
"ఏఁ-ఏంటీ...!" అని గొంతుని హెచ్చిస్తూ అడిగిందతన్ని.
శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ, "ఏం లేదు, మేడం. మీరు ఇలా వస్తే, కుర్చీ మీకు అడ్డుగా ఉంటుందేమోనని 'వెనక్కి చేయమంటారా' అని అడిగాను, అంతే!" అంటూ కుర్చీని కాస్త జరిపాడు.
"ఒహ్.. థాంక్స్!" అంటూ అంజలి తన నుదుటికి పట్టిన చెమటని తుడుచుకుంటూ అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది.

★★★

మద్యాహ్నం శంకర్ క్లాసులోకి అడుగుపెట్టగానే అమ్మాయిలందరూ గౌరవసూచికంగా నిలబడ్డారు. శంకర్ వాళ్ళందరినీ ఓమారు పరికించి, "హ్మ్... బాగా నిలబెట్టారు. ఇక వాటిని దించండి!" అంటూ కూర్చోమన్నట్టుగా చెయ్యూపాడు.
శంకర్ వేటిని దించమన్నాడో అర్ధమయ్యి కొందరు, అర్ధమవ్వక కొందరు తమ పైన ఎత్తులను, కింద ముద్దలను ఒకేసారి దించేసి కూచుండిపోయారు.
శంకర్ ఒక భారీ చన్నులున్న ఓ పర్సనాలిటీని ఒకమ్మాయిని నిల్చోమని చెప్పి, "చెప్పు... నువ్వు... ఎవరిని ఇష్టపడుతున్నావ్?" ఆని అడిగాడు.
ఆ అమ్మాయి శంకర్ ని అయోమయంగా చూసి సిగ్గుతో తన తలని దించుకుంది.
"అరే... అంత సిగ్గు పడిపోతున్నావెందుకు...? నేనడిగింది ఈ కాలేజ్లో నీకు ఏ టీచర్ అంటే ఇష్టమని! అదే... నీ ఫేవరేట్ టీచర్..."
కేవలం నిల్చున్నమ్మాయే కాక ఆ రూమ్‌లో ఉన్న అమ్మాయిలందరూ ఏక కంఠంతో, "శిరీష్ సార్, సార్!" అంటూ అరిచారు.
శంకర్ ఆశ్చర్యంతో తన కళ్ళను పెద్దవి చేసి తన తలను పంకిస్తూ, "ఆహా... మా అన్నయ్యగారినన్నమాట..! ఉండండి ఆయనికి ఫోన్ చేస్తాను," అని తన జేబులోంచి ఫోన్ తీసి శిరీష్ నెంబర్ కి డయిల్ చేసి స్పీకర్ ఆన్ చేసిచేసి శిరీష్ ఎత్తగానే, "అన్నాయ్... నువ్వేం మాయ చేసావో గానీ, ఇక్కడ అమ్మాయిలందరూ నిన్ను అస్సలు మరిచిపోలేకపోతున్నారు...!" అన్నాడు.
అవతల నుండి శిరీష్ నవ్వు అందరికీ వినపడింది.
"ఏంటి సంగతులు అన్నాయ్... ఎలా వున్నారు, మీ శ్రీమతిగారు లతగారు ఎలా వున్నారు...?"
'లతగారు' అని శంకర్ అంటుంటే అక్కడున్న అమ్మాయిలందరికీ లత మీద కాస్త ఈర్ష్య కలిగింది. ఎంతైనా ఆమెది కూడా తమ ఈడే కదా!
"అంతా బాగానే వున్నాం... ప్రస్తుతానికి ఆశాలత కాలేజీకి వెళ్ళింది... లేకపోతే తన చేత కూడా మాట్లాడించేవాడిని! ఇదిగో, నేను కూడా ఇప్పుడు క్లాస్ లో ఉన్నాను." అని శిరీష్ చెప్పగానే, శంకర్, "మంచిది అన్నాయ్... నేను మళ్ళీ కాల్ చేస్తాను," అంటూ కాల్ కట్చేసి టేబుల్ మీద పెడుతూ, "సో, మరదల్స్..." అంటూ క్లాస్ ని పలకరించాడు.
ఆ పిలుపుకి అమ్మాయిలందరూ అవాక్కయ్యారు..!
శంకర్ నవ్వుతూ వాళ్ళందరినీ చూసి—
"ఏంటలా అయిపోయారు...! ఓ విషయం చెప్పండి, లత మీకు సిస్టర్ లాంటిదేగా...!"
అందరూ ఔనన్ననట్టుగా తలూపారు.
"మరి మీ శిరీష్ సార్ నాకు అన్నయ్యలాంటివారు... అప్పుడు నేను మీకేం అవుతానూ...!"
అందరూ సైలెంటయిపోయారు... సిగ్గుపడుతూ శంకర్ ని ఓరగా చూడసాగారు... 'అలాగైతే సార్ మనకు 'బా-వ-గా-రి' వరుస అవుతారుగా...!' అనుకుంటూ కొంతమంది ఒకర్నొకరు చూసుకొని ముసిముసి నవ్వులు చిందిస్తున్నారు.
వాళ్ళ ముఖాలనుండి బదులుని గ్రహించిన శంకర్, "అంతే, అందరికీ అర్ధమైందిగా మరి, మన మధ్యనున్న రిలేషన్... నా మట్టుకు నేను, బంధుత్వాలకి చాలా విలువనిస్తాను. ఇంక బావా మరదల్ల రిలేషన్ అయితే ఇంకా చాలానే చెయ్యాలి కూడా...! ఆ..హా... అదే, మీ అవసరాలు నేనూ... నావి మీరూ...! అందుకే, ఏదైనా పనుంటే మీరు కొంచెం కూడా సిగ్గు పడకుండా అడిగారంటే... మిగతాది నేఁ చూసుకుంటాగా... (అంటూ కన్ను కొట్టి) సరేనా!" అన్నాడు.
అమ్మాయిలందరూ సిగ్గుపడుతూ మెలికలు తిరిగిపోసాగారు.
"హ్మ్... ఇక పుస్తకాలు తీయండి, ఈ రోజు మీకు ప్రత్యుత్పత్తి(reproduction)ని నేర్పిస్తాను...!" అంటూ పాఠం మొదలెట్టాడు.
(ఈ చాప్టర్ ని తరువాతి భాగంలో చెప్తాను)

krish · 13-12-2018, 06:13 AM

(12-12-2018, 10:03 PM)Vikatakavi02 Wrote:
Episode 61

à°•à°¾à°°à±à°¯à°¸à°¿à°¦à±à°§à°¿ à°•à±‹à°¸à°‚ à°à°µà±‡à°µà±‹ à°®à°‚à°¦à±à°²à± à°•à±‚à°¡à°¾ à°µà°¾à°¡à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°¡à±.
"à°®à±€à°°à±‡à°‚à°Ÿà±‡à°‚à°Ÿà±‹ à°®à°¾à°Ÿà±à°²à°¾à°¡à±‡à°¸à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°°à±...? à°¨à°¾à°•à°¸à°²à± à°à°®à±€ à°…à°°à±à°§à°‚ à°•à°¾à°µà°¡à°‚à°²à±‡à°¦à±!" à°…à°‚à°Ÿà±‚ à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°—à°¿à°°à±€à°¶à°‚ à°šà±Šà°•à±à°•à°¾ à°—à±à°‚à°¡à±€à°²à°¨à°¿ à°’à°•à±à°•à±Šà°•à±à°•à°Ÿà°¿à°—à°¾ à°¤à±€à°¯à°¡à°‚ à°®à±Šà°¦à°²à±à°ªà±†à°Ÿà±à°Ÿà°¿à°‚à°¦à°¿.
à°—à°¿à°°à±€à°¶à°‚ à°¤à°¨ à°šà±Šà°•à±à°•à°¾ à°®à±Šà°¤à±à°¤à°‚ à°µà°¿à°ªà±à°ªà±‡à°¸à°¿ à°ªà°•à±à°•à°¨ à°ªà°¡à±‡à°¶à°¾à°¡à±. à°…à°‚à°œà°²à°¿à°•à°¿ à°…à°¤à°¨à°¿ à°¬à°•à±à°•à°ªà°²à±à°šà°¨à°¿ à°›à°¾à°¤à±€à°¨à°¿ à°šà±‚à°¡à°—à°¾à°¨à±‡ à°¶à°¿à°°à±€à°·à± à°¬à°²à°®à±ˆà°¨ à°›à°¾à°¤à±€ à°œà±à°žà°ªà±à°¤à°¿à°•à°¿ à°µà°šà±à°šà°¿ à°šà°¿à°¨à±à°¨à°—à°¾ à°¨à°¿à°Ÿà±à°Ÿà±‚à°°à±à°¸à±à°¤à±‚ à°¤à°¨ à°à°°à±à°¤à°¨à°¿ à°µà°¾à°Ÿà±‡à°¸à±à°•à±à°‚à°¦à°¿.
à°…à°•à±à°•à°¡ à°¶à°‚à°•à°°à± à°‡à°‚à°Ÿà°¿ à°ªà±†à°°à°Ÿà°¿à°¦à±à°µà°¾à°°à°‚ à°µà±ˆà°ªà± à°µà±à°¨à±à°¨ à°¬à°¾à°¤à±à°°à±‚à°‚à°•à°¿ à°µà±†à°³à±à°³à°¾à°¡à±... à°µà°¿à°¶à±‡à°·à°®à±‡à°®à°¿à°Ÿà°‚à°Ÿà±‡, à°† à°¬à°¾à°¤à±à°°à±‚à°‚ à°…à°‚à°œà°²à±€ à°µà°¾à°³à±à°³ à°¬à±†à°¡à±à°°à±‚à°‚à°•à°¿ à°¤à°—à°¿à°²à°¿à°µà±à°‚à°¡à°Ÿà°‚à°¤à±‹ à°²à±‹à°ªà°² à°µà°¾à°³à±à°³ à°®à°¾à°Ÿà°²à± à°¬à°¾à°¤à±à°°à±‚à°‚à°²à±‹ à°µà±à°¨à±à°¨ à°µà°¾à°³à±à°³à°•à°¿ à°šà±‚à°šà°¾à°¯à°—à°¾ à°µà°¿à°¨à°¿à°ªà°¿à°¸à±à°¤à°¾à°¯à°¿!
à°²à±‹à°ªà°² à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°—à°¿à°°à±€à°¶à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°¸à°‚à°¤à±‹à°·à°ªà°°à°šà°¡à°¾à°¨à°¿à°•à°¿ à°¤à°¨à±‡ à°…à°¤à°¨à°¿ à°²à±à°‚à°—à±€à°¨à°¿ à°²à°¾à°—à±‡à°¸à°¿, à°…à°‚à°¡à°°à±à°µà±‡à°°à± à°¨à°¿ à°•à±à°°à°¿à°‚à°¦à°•à°¿ à°¦à°¿à°‚à°šà±‡à°¸à°¿ à°ªà±‚à°°à±à°¤à°¿à°—à°¾ à°µà°¡à°²à°¿à°ªà±‹à°¯à°¿ à°µà±à°¨à±à°¨ à°…à°¤à°¨à°¿ à°…à°‚à°—à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°¤à°¨ à°šà±‡à°¤à±à°²à±à°²à±‹à°•à°¿ à°¤à±€à°¸à±à°•à±à°¨à°¿ à°•à°¾à°¸à±‡à°ªà± à°†à°¡à°¿à°‚à°šà°¿ à°¤à°°à±à°µà°¾à°¤ à°¨à±‹à°Ÿà±à°²à±‹à°•à°¿ à°¤à±€à°¸à±à°•à±à°¨à°¿ à°šà±€à°•à°¡à°‚ à°®à±Šà°¦à°²à±†à°Ÿà±à°Ÿà°¿à°‚à°¦à°¿.
"à°†...à°¹à±à°¹à°¹à±à°¹à°¹à°¾....à°¸à±... à°…à°‚à°œà°²à±€! à°¨à±à°µà±à°µà± à°…à°²à°¾ à°šà±€à°•à±à°¤à±à°‚à°Ÿà±‡... à°‡à°‚à°•à±‡à°®à±€ à°…à°•à±à°•à°°à°²à±‡à°¦à°¨à°¿à°ªà°¿à°¸à±à°¤à±‹à°‚à°¦à±‡...! à°à°‚ à°šà±€à°•à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°µà±‹...à°®à±à°®à±..!"
à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°®à°¨à°¸à±à°²à±‹ à°¶à°¿à°°à±€à°·à± 8" à°…à°‚à°—à±à°³à°¾à°² à°†à°¯à±à°§à°‚ à°•à°¦à°²à°¾à°¡à°¿à°‚à°¦à°¿... à°¦à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°šà±€à°•à°¡à°‚ à°…à°²à°µà°¾à°Ÿà°µà±à°µà°¡à°‚ à°µà°²à±à°²à°¨à±‡à°—à°¾ à°¤à°¨à± à°‡à°ªà±à°ªà±à°¡à±€ à°•à°¿à°¤à°¾à°¬à±à°¨à°‚à°¦à±à°•à±à°‚à°Ÿà±‹à°‚à°¦à°¿.!
à°¤à°¨à± à°…à°¤à°¨à°¿ à°…à°‚à°—à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°ªà±‚à°°à±à°¤à°¿à°—à°¾ à°¨à±‹à°Ÿà±à°²à±‹à°•à°¿ à°¤à±€à°¸à±à°•à±à°¨à°¿ à°šà±€à°•à±à°¤à±‹à°‚à°¦à°¿... à°…à°¦à±‡, à°¶à°¿à°°à±€à°·à± à°…à°‚à°—à°®à±ˆà°¤à±‡ à°¤à°¨ à°—à±Šà°‚à°¤à±à°¦à°¾à°•à°¾ à°¦à°¿à°—à°¬à°¡à±‡à°¦à°¿. à°¹à±à°®à±... à°Žà°‚à°¤ à°šà±€à°•à°¿à°¨à°¾ à°‡à°¦à°¿ à°…à°‚à°¤ à°…à°µà±à°µà±‡à°¦à°¿ à°²à±‡à°¦à±à°—à°¾!
à°•à°¾à°¨à±€, à°µà°¾à°³à±à°³ à°®à°¾à°Ÿà°²à±‚, à°† à°šà±€à°•à±à°¡à± à°¶à°¬à±à°¦à°¾à°²à±‚ à°¬à°¾à°¤à±à°°à±‚à°‚à°²à±‹ à°µà±à°‚à°¡à°¿ à°µà°¿à°‚à°Ÿà±à°¨à±à°¨ à°¶à°‚à°•à°°à± à°µà±‡à°¡à±†à°•à±à°•à°¿à°ªà±‹à°¸à°¾à°—à°¾à°¡à±. à°…à°•à±à°•à°¡ à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°† à°šà± à°®à°³à±à°³à°¾ à°¤à°¨ à°•à°³à±à°³ à°®à±à°‚à°¦à±à°•à±Šà°šà±à°šà°¾à°¡à±... à°†à°®à±† à°¨à±‹à°Ÿà°¿à°µà±†à°‚à°Ÿ à°¨à°¿à°Ÿà±à°Ÿà±‚à°°à±à°ªà± à°¸à±†à°—à°²à± à°µà±†à°²à±à°µà°¡à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°¯à°¿... à°…à°ªà±à°ªà±à°¡à±‡, à°¶à°¿à°°à±€à°·à± à°†à°–à°°à°¿à°—à°¾ à°¤à°¨ à°ªà°¿à°°à±à°¦à±à°²à°¨à± à°•à±à°®à±à°®à°¿à°¨ à°•à±à°·à°£à°¾à°²à± à°†à°®à±† à°®à°¦à°¿à°²à±‹ à°®à±†à°¦à°¿à°²à°¾à°¯à°¿...
à°—à°¿à°°à±€à°¶à°‚ à°†à°®à±† à°¸à±à°¤à°¨à°¾à°²à°¨à± à°—à°Ÿà±à°Ÿà°¿à°—à°¾ à°ªà°¿à°¸à±à°•à±à°¤à±‚ à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°ªà±à°µà±à°µà±à°¨à± à°ªà±‹à°Ÿà±à°µà±‡à°¸à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°¡à±... à°•à°¾à°¸à±‡à°ªà± à°¤à°¿à°¨à±à°¨à°¾à°—à°¾... à°† à°¤à°°à±à°µà°¾à°¤ à°¡à°¾à°—à±€à°²à±‹... à°…à°²à°¾ à°…à°¨à±à°¨à°®à°¾à°Ÿ.! à°•à°¾à°¨à±€, à°¶à°¿à°°à±€à°·à± à°²à°¾à°—à°¾ à°¤à°¨ à°ªà°¿à°°à±à°¦à±à°²à°²à±‹à°¨à°¿ à°ªà°¾à°¯à°²à±‹ à°®à°¾à°¤à±à°°à°‚ à°¤à°¨ à°µà±‡à°²à±à°¤à±‹ à°•à±à°®à±à°®à°¡à°‚ à°²à±‡à°¦à±.
à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°•à±Šà°¦à±à°¦à°¿à°¸à±‡à°ªà°Ÿà°¿à°•à°¿ à°“à°°à±à°µà°²à±‡à°• à°¤à°¨ à°ªà°¿à°°à±à°¦à±à°²à°¨à± à°šà±‚à°ªà°¿à°¸à±à°¤à±‚, "à°µà±†à°¨à°•à±à°•à±€ à°šà±‡à°¯à°‚à°¡à±€!" à°…à°¨à°¿ à°¤à°¨ à°à°°à±à°¤à°¨à°¿ à°…à°¡à°¿à°—à°¿à°‚à°¦à°¿.
"à°à°‚à°Ÿà±€...? à°®à°²à°¦à±à°µà°¾à°°à°‚à°—à±à°‚à°¡à°¾à°¨à°¾...! à°¨à±€à°•à±‡à°®à±ˆà°¨à°¾ à°®à°¤à°¿à°ªà±‹à°¯à°¿à°‚à°¦à°¾...? à°…à°•à±à°•à°¡ à°šà±‡à°¯à°¡à°®à±‡à°‚à°Ÿà±€??"
"à°šà±‡à°¯à°‚à°¡à±€... à°¬à°¾à°—à±à°‚à°Ÿà±à°‚à°¦à±€...!"
"à°›à±€ à°›à±€ à°›à±€... à°à°‚à°Ÿà±€ à°¬à°¾à°—à±à°‚à°¡à±‡à°¦à±€...? à°¨à±‡à°¨à± à°šà±†à°¯à±à°¯à°¨à±à°—à°¾à°• à°šà±†à°¯à±à°¯à°¨à±!" à°…à°‚à°Ÿà±‚ à°—à°¿à°°à±€à°¶à°‚ à°¤à±‡à°²à±à°šà±‡à°¸à°¿ à°šà°ªà±à°ªà±à°¨ à°†à°®à±† à°®à±€à°‚à°šà°¿ à°²à±‡à°šà°¿ à°¤à°¨ à°¬à°Ÿà±à°Ÿà°²à± à°µà±‡à°¸à±à°•à±à°¨à°¿ à°¬à°¯à°Ÿà°•à± à°µà±†à°³à±à°³à°¿à°ªà±‹à°¯à°¾à°¡à±.
à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°¤à°¨ à°•à±‹à°°à°¿à°• à°¤à±€à°°à°• à°®à°‚à°šà°‚à°®à±€à°¦ à°µà°¾à°²à°¿à°ªà±‹à°¯à°¿ à°à°¡à±à°µà°¸à°¾à°—à°¿à°‚à°¦à°¿.
à°¬à°¾à°¤à±à°°à±‚à°‚à°²à±‹ à°µà±à°¨à±à°¨ à°¶à°‚à°•à°°à± à°…à°‚à°¤à°¾ à°µà°¿à°‚à°Ÿà±à°¨à±à°¨à°¾à°¡à±.... à°…à°¤à°¨à°¿à°•à±‹ à°µà°¿à°·à°¯à°‚ à°…à°°à±à°§à°®à±ˆà°‚à°¦à°¿...!
à°¤à°°à±à°µà°¾à°¤ à°¨à±†à°®à±à°®à°¦à°¿à°—à°¾ à°¤à°¨ à°¬à±†à°¡à±à°°à±‚à°®à±à°²à±‹à°•à°¿ à°¨à°¡à°¿à°šà°¾à°¡à±. à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°®à°‚à°šà°®à±à°®à±€à°¦ à°¬à±‹à°°à±à°²à°¾ à°ªà°¡à±à°•à±à°¨à°¿ à°•à°¾à°³à±à°³à±‚à°ªà±à°•à±à°‚à°Ÿà±‚ à°à°¦à±‹ à°ªà±à°¸à±à°¤à°•à°‚ à°šà°¦à±à°µà±à°•à±à°‚à°Ÿà±‹à°‚à°¦à°¿. à°¦à°¾à°‚à°¤à±‹ à°†à°®à±† à°ªà°¿à°°à±à°¦à±à°²à± à°µà±‚à°—à±à°¤à±‚ à°…à°¤à°¨à±à°¨à°¿ à°Šà°°à°¿à°¸à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°¯à±... à°•à°¾à°¨à±€, à°† à°’à°•à±à°• à°ªà±à°°à°¦à±‡à°¶à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°®à°¾à°¤à±à°°à°‚ à°†à°®à±† à°®à±à°Ÿà±à°Ÿà±à°•à±‹à°µà°¡à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°¸à°¹à°¿à°‚à°šà°¦à±...

à°¶à°‚à°•à°°à± à°¤à°²à±à°ªà± à°—à°¡à°¿à°¯à°ªà±†à°Ÿà±à°Ÿà°¿à°¨ à°¶à°¬à±à°¦à°¾à°¨à°¿à°•à°¿ à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°¤à°¿à°°à°¿à°—à°¿, "à°à°‚à°Ÿà±€... à°‡à°‚à°¤à°¸à±‡à°ªà± à°à°‚ à°šà±‡à°¸à°¾à°°à±... à°¬à°¾à°¤à±à°°à±‚à°‚à°²à±‹?" à°…à°¨à°¿ à°…à°¡à°¿à°—à°¿à°‚à°¦à°¿.
"à°šà±‡à°¤à°¿à°•à°¿ à°•à°¾à°¸à±à°¤ à°ªà°¨à°¿ à°šà±†à°ªà±à°ªà°¾à°¨à±à°²à±‡à°!" à°…à°¨à±à°¨à°¾à°¡à± à°¶à°‚à°•à°°à± à°¨à°µà±à°µà±à°¤à±‚ à°®à°‚à°šà°®à±†à°•à±à°•à°¿..
"à°†à°¹à°¾à°... à°®à°°à°¿ à°¨à°¨à±à°¨à± à°Žà°‚à°¦à±à°•à± à°ªà±†à°³à±à°³à°¿ à°šà±‡à°¸à±à°•à±à°¨à±à°¨à°Ÿà±à°Ÿà±‹...!" à°…à°¨à°¿ à°’à°³à±à°³à± à°µà°¿à°°à±à°šà±à°•à±à°‚à°Ÿà±‚ à°•à°µà±à°µà°¿à°‚à°ªà±à°—à°¾ à°…à°‚à°¦à°¿.
"à°‡à°‚à°¦à±à°•à±..." à°…à°‚à°Ÿà±‚ à°†à°®à±†à°®à±€à°¦ à°ªà°¡à°¿ à°†à°®à±† à°¦à±Šà°‚à°¡à°ªà°‚à°¡à±à°²à°¾à°Ÿà°¿ à°ªà±†à°¦à°µà±à°²à°¨à± à°šà°¿à°¨à±à°¨à°—à°¾ à°•à±Šà°°à°¿à°•à°¾à°¡à±.
"à°†à°¹à±... à°…à°¬à±à°¬à°¾ à°à°‚à°Ÿà°¿à°¦à±€ à°®à±‹à°Ÿà±à°—à°¾..!" à°…à°‚à°¦à°¿ à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°† à°ªà±†à°¦à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°ªà°•à±à°•à°¨à±‡ à°µà±à°¨à±à°¨ à°¨à°¿à°²à±à°µà±à°Ÿà°¦à±à°¦à°‚à°²à±‹ à°šà±‚à°¸à±à°•à±à°‚à°Ÿà±‚...
à°¶à°‚à°•à°°à± à°ˆà°²à±‹à°—à°¾ à°†à°®à±† à°¨à±ˆà°Ÿà±€à°¨à°¿ à°†à°®à±†à°®à±€à°‚à°šà°¿ à°µà±Šà°²à°¿à°šà±‡à°¸à°¾à°¡à±. à°²à±‹à°ªà°² à°¤à°¨à±‡à°®à±€ à°µà±‡à°¯à°•à°ªà±‹à°µà°¡à°‚à°¤à±‹ à°¦à°¬à±à°¬à°ªà°‚à°¡à±à°²à°²à°¾à°‚à°Ÿà°¿ à°¤à°¨ à°¸à±à°¤à°¨à°¾à°²à± à°®à±†à°¤à±à°¤à°—à°¾ à°…à°¤à°¨à±à°¨à°¿ à°¤à°¾à°•à°¾à°¯à°¿. à°•à°¿à°‚à°¦ à°·à±‡à°µà± à°šà±‡à°¯à°¡à°‚ à°µà°²à±à°² à°¤à°¡à°¿à°—à°¾, à°¨à°¿à°—à°¨à°¿à°—à°²à°¾à°¡à±à°¤à±à°¨à±à°¨ à°†à°®à±† à°¨à°¿à°²à±à°µà± à°ªà±†à°¦à°¾à°²à±‚ à°…à°¤à°¨à°¿ à°†à°µà±‡à°¶à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°°à±†à°Ÿà±à°Ÿà°¿à°‚à°ªà±à°šà±‡à°¸à°¾à°¯à°¿. à°®à°°à±€ à°•à°³à±à°³à± à°œà°¿à°—à±‡à°²à± à°®à°¨à°¿à°ªà°¿à°‚à°šà±‡à°²à°¾à°‚à°Ÿà°¿ à°›à°¾à°¯ à°•à°¾à°•à°ªà±‹à°¯à°¿à°¨à°¾ à°†à°•à°°à±à°·à°£à±€à°¯à°®à±ˆà°¨ à°¦à±‡à°¹à°‚ à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿à°¦à°¿.
à°¶à°‚à°•à°°à± à°•à±‚à°¡à°¾ à°¤à°¨ à°¬à°Ÿà±à°Ÿà°²à± à°µà°¿à°ªà±à°ªà±‡à°¸à°¿ à°¤à°¨ à°µà±‡à°¡à°¿ à°•à°¡à±à°¡à±€à°¨à°¿ à°†à°®à±† à°¨à±‹à°Ÿà±à°²à±‹ à°¤à±‹à°¸à±‡à°¸à°¾à°¡à±. à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°¦à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°µà±†à°‚à°Ÿà°¨à±‡ à°µà±‚à°¸à±‡à°¸à°¿, "à°…à°¬à±à°¬à°¾... à°°à±‹à°œà±‚ à°¦à±€à°¨à±à°¨à°¿ à°¤à±€à°¸à±à°•à±Šà°šà±à°šà°¿ à°¨à°¾ à°¨à±Šà°Ÿà±à°²à±‹ à°ªà±†à°¡à°¤à°¾à°°à±... à°›... à°šà±€à°•à°²à±‡à°• à°›à°¸à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾... à°µà°¦à±à°¦à°‚à°¡à±€ à°…à°‚à°Ÿà±‡ à°µà°¿à°¨à°°à±‚... à°µà°¾à°‚à°¤à°¿à°²à°¾ à°µà±à°‚à°Ÿà±‹à°‚à°¦à°¿...!" à°…à°¨à±‡à°¸à°¿ à°®à°³à±à°³à±€ à°¦à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°…à°¯à°¿à°·à±à°Ÿà°‚à°—à°¾à°¨à±‡ à°¤à°¨ à°¨à±‹à°Ÿà±à°²à±‹ à°ªà±†à°Ÿà±à°Ÿà±à°•à±à°¨à°¿ à°šà±€à°•à°¡à°‚ à°®à±Šà°¦à°²à±†à°Ÿà±à°Ÿà°¿à°‚à°¦à°¿.
"à°¬à±‡à°¬à±€.... à°¨à±à°µà±à°µà°¿à°²à°¾ à°‡à°¦à°¿ à°ªà±†à°Ÿà±à°Ÿà°¦à±à°¦à±‚... à°…à°¦à°¿ à°¦à±†à°‚...à°¦à±à°¦à±‚ à°…à°‚à°Ÿà±‚ à°°à±‹à°œà±‚ à°šà°Ÿà±à°Ÿà°¾à°²à± à°šà°¦à°¿à°µà°¾à°µà°¨à±à°•à±‹ à°à°¦à±‹à°°à±‹à°œà± à°•à°¾à°• à°ªà±à°Ÿà±à°Ÿà°¿ à°°à°šà±à°š à°°à°šà±à°š à°šà±‡à°¸à±‡à°¸à±à°¤à°¾à°¨à±‚... à°† à°¤à°°à±à°µà°¾à°¤ à°®à°³à±à°³à±€ à°à°‚à°Ÿà°¿ à°‡à°²à°¾ à°šà±‡à°¸à°¾à°µà± à°…à°¨à°¿ à°¨à°¨à±à°¨à°¨à°¦à±à°¦à± à°®à°°à±€..."
à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°•à±‹à°ªà°‚à°—à°¾ à°¶à°‚à°•à°°à± à°…à°‚à°—à°¾à°¨à±à°¨à°¿ à°šà°¿à°¨à±à°¨à°—à°¾ à°•à±Šà°°à°¿à°•à°¿à°‚à°¦à°¿. "à°†à°¹à±... à°à°‚à°Ÿà±‡ à°•à±‹à°ªà°®à±Šà°šà±à°šà°¿à°‚à°¦à°¾...! à°¦à°¾à°¨à°¿ à°®à±€à°¦ à°¨à±€ à°ªà±à°°à°¤à°¾à°ªà°‚ à°šà±‚à°ªà°¿à°¸à±à°¤à±à°¨à±à°¨à°¾à°µà±!" à°…à°‚à°Ÿà±‚ à°¶à°‚à°•à°°à± à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°¤à±Šà°¡à°²à°®à°§à±à°¯à°¨ à°¤à°¨ à°¨à±‹à°Ÿà°¿à°¤à±‹ à°¦à°¾à°¡à°¿ à°šà±‡à°¸à°¾à°¡à±. à°¤à°¨ à°¯à±‹à°¨à°¿à°²à±‹ à°¶à°‚à°•à°°à± à°¨à°¾à°²à±à°• à°šà±‡à°¸à±‡ à°¤à°¾à°‚à°¡à°µà°¾à°¨à°¿à°•à°¿ à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°µà°£à°¿à°•à°¿à°ªà±‹à°¤à±‚ à°†à°¨à°‚à°¦à°‚à°—à°¾ à°®à±‚à°²à±à°—à°¸à°¾à°—à°¿à°‚à°¦à°¿.
"à°®à±...à°¹à°¾...à°¸à±.....à°®à±à°®à°¾... à°¤à±Šà°‚à°¦à°°à°—à°¾ à°ªà±†à°Ÿà±à°Ÿà°‚..à°¡à±€... à°¨à°¾ à°µà°²à±à°² à°•à°¾à°µà°¡à°‚ à°²à±‡à°¦à±‚..." à°…à°¨à°¿ à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°‰à°•à±à°•à°¿à°°à°¿à°¬à°¿à°•à±à°•à°¿à°°à°¿ à°…à°µà±à°¤à±‚ à°¶à°‚à°•à°°à± à°¨à°¿ à°ªà±à°°à°¾à°°à±à°§à°¿à°‚à°šà°¿à°‚à°¦à°¿.
à°¶à°‚à°•à°°à± à°†à°®à±† à°®à±Šà°° à°†à°²à°•à°¿à°‚à°šà°¿ à°à°®à°¾à°¤à±à°°à°‚ à°†à°²à°¸à±à°¯à°‚ à°šà±‡à°¯à°•à±à°‚à°¡à°¾ à°†à°®à±†à°¨à± à°¤à°¨ à°®à±€à°¦à°•à±†à°•à±à°•à°¿à°‚à°šà±à°•à±Šà°¨à°¿ à°¤à°¨ à°°à°¾à°¡à± à°¨à°¿ à°†à°®à±† à°à°—à°‚à°²à±‹à°•à°¿ à°¬à°²à°‚à°—à°¾ à°¤à±‹à°¸à°¿ à°†à°®à±† à°°à±Šà°®à±à°®à±à°²à°¨à± à°’à°¡à±à°ªà±à°—à°¾ à°ªà°Ÿà±à°Ÿà±à°•à±à°¨à±à°¨à°¾à°¡à±. à°†à°®à±† à°…à°¤à°¨à±à°¨à°¿ à°²à±‹à°¨à°•à± à°—à±à°šà±à°šà±à°•à±à°‚à°Ÿà±‚... à°®à°³à±à°³à°¾ à°¤à±€à°¸à±à°¤à±‚... à°ªà±‚à°¨à°•à°‚ à°µà°šà±à°šà°¿à°¨à°Ÿà±à°²à± à°Šà°—à°¸à°¾à°—à°¿à°‚à°¦à°¿. à°†à°®à±†à°•à± à°’à°•à±à°•à°¸à°¾à°°à°¿ à°à°ªà±‹à°¯à°¿à°‚à°¦à°‚à°Ÿà±‡ à°‡à°• à°† à°ªà±‚à°Ÿà°•à± à°…à°¤à°¨à°¿à°•à°¿ à°®à°³à±à°³à±€ à°¸à°¹à°•à°°à°¿à°‚à°šà°¦à±...
à°…à°¸à°²à± à°†à°®à±† à°à°‚ à°†à°¡à°¦à±‹ à°¶à°‚à°•à°°à± à°•à°¿ à°…à°¸à±à°¸à°²à± à°…à°°à±à°§à°‚ à°•à°¾à°¦à±... à°¸à±†à°•à±à°¸à± à°…à°‚à°Ÿà±‡ à°²à±‹à°ªà°² à°ªà±†à°Ÿà±à°Ÿà±à°•à±‹à°¡à°‚, à°†à°¡à°¿à°‚à°šà°¡à°‚... à°¬à°¯à°Ÿà°•à°¿ à°µà°¦à°¿à°²à±‡à°¯à°¡à°‚... à°ˆ à°®à±‚à°¡à± à°®à±à°•à±à°•à°²à±‚ à°¤à°ªà±à°ª à°…à°¸à°²à± à°‰à°ªà°°à°¤à°¿(à°«à±‹à°°à± à°ªà±à°²à±‡) à°…à°¨à±‡à°¦à°¾à°¨à°¿à°•à°¿ à°…à°¸à±à°¸à°²à± à°¸à°¹à°•à°°à°¿à°‚à°šà°¦à±... à°ªà±ˆà°—à°¾ à°°à±‹à°œà±à°•à°¿ à°’à°•à±à°•à°¸à°¾à°°à±‡ à°…à°‚à°Ÿà±à°‚à°¦à°¿... à°¬à±à°¦à±à°§à±à°¨à±à°¨à±‹à°³à±à à°Žà°¨à±à°¨à°¿ à°¸à°¾à°°à±à°²à± à°šà±†à°ªà±à°ªà°¿à°¨à°¾ à°µà°¿à°¨à°¦à±‡à°..! à°¶à°‚à°•à°°à± à°•à°¿ à°®à°¾à°¤à±à°°à°‚ à°’à°•à±à°• à°‡à°¨à±à°¨à°¿à°‚à°—à±à°¸à± à°µà±à°‚à°¡à±‡ à°µà°¨à±à°¡à±‡ à°®à±à°¯à°¾à°šà±à°² à°•à°¨à±à°¨à°¾ à°°à±†à°‚à°¡à± à°‡à°¨à±à°¨à°¿à°‚à°—à±à°¸à±à°²à± à°µà±à°‚à°¡à±‡ à°Ÿà±†à°¸à±à°Ÿà± à°®à±à°¯à°¾à°šà±à°²à± à°‡à°·à±à°Ÿà°®à°¾à°¯à±‡...!
à°…à°¯à°¿à°¦à±à°¨à°¿à°®à±à°·à°¾à°² à°¤à°°à±à°µà°¾à°¤ à°°à±Šà°ªà±à°ªà±à°¤à±‚ à°¶à°‚à°•à°°à± à°®à±€à°¦ à°µà°¾à°²à°¿à°ªà±‹à°¯à°¿ à°µà±†à°¨à±à°µà±†à°‚à°Ÿà°¨à±‡ à°—à°¾à°¢ à°¨à°¿à°¦à±à°°à°²à±‹à°•à°¿ à°œà°¾à°°à°¿à°ªà±‹à°¯à°¿à°‚à°¦à°¿ à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿.
à°¶à°‚à°•à°°à± à°¶à±à°°à±€à°¦à±‡à°µà°¿ à°µà±€à°ªà±à°¨à± à°¨à°¿à°®à±à°°à±à°¤à±‚ à°‡à°‚à°¦à°¾à°• à°…à°‚à°œà°²à°¿ à°¬à±†à°¡à±à°°à±‚à°®à± à°²à±‹ à°µà°¿à°¨à±à°¨ à°®à°¾à°Ÿà°²à°¨à± à°—à±à°°à±à°¤à±à°šà±‡à°¸à±à°•à±à°¨à±à°¨à°¾à°¡à±.

కవి గారు ఇది ఏ లాంగ్వేజ్ లో ఉంది
కొంచం అర్ధం కావడం లేదు.

Vikatakavi02 · 13-12-2018, 08:34 AM

పోస్టు చేసినప్పుడు తెలుగులోనే వుంది. తర్వాత ఇలా ఎలా మారిపోయిందో మరి!!! సరిచేస్తాను క్రిష్

Login
Username:
Password:	Lost Password?
	Remember me