Fantasy వాట్ ద ఫక్

[3sivaram]

(చిన్న అప్డేట్)

డోర్ క్లోజ్ అయ్యాక అనుపమ ఎప్పుడు వస్తుందా అని నర్సింహ ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాడు. అనుపమ రాకుండా ఏంటి సవిరిస్తుంది అని స్పీడ్ గా వెళ్లి అనుపమ ఉన్న గదిలోకి వెళ్లి తొంగి చూశాడు, అనుపమ అందంగా అద్దం ముందు రెడీ అవుతూ ఉంది. నర్సింహ సంతోషంగా వెళ్లి మంచం పై కాలు మీద కాలు వేసుకొని పడుకొని పాటలు పాడుతూ ఉన్నాడు. 

లోపల నుండి అనుపమ "యావండి" అని కేక వేసింది. 

నర్సింహ వెంటనే లేచి "ఏంటి?" అనుకుంటూ వెళ్ళాడు. 

అనుపమ "కళ్ళు మూసుకోండి" అంది. 

నర్సింహ మనసులో "కళ్ళు తెరిచేసరికి వంటి మీద బట్టలు ఉండవేమో, అహా!" అనుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాడు. 

అనుపమ "కళ్ళు తెరవండి" అంది. 

నర్సింహ కళ్ళు తెరిచే సరికి అనుపమ చేతిలో ఒక డాక్టర్ యిచ్చిన కాగితం అలాగే రెండు పచ్చి మామిడి కాయలు ఉన్నాయి. నర్సింహ మనసులో బాగా డిజప్పాయింట్ అయి కొంచెం కోపంగా ఈ రాత్రి ఈ మామిడి కాయలు పిసుక్కో అంటుందా. 

దీనివి ఉన్నాయ్ కదా అనుకుంటూ విసుగ్గా "ఏంటి" అన్నాడు. 

అనుపమ తన చేతిలో కాగితం పెట్టింది. నర్సింహ అది చూడకుండా ఇంకా విసుగెత్తి "ఏంటో సక్రమంగా చెప్పు" అంటూ అవతలికి తిరిగాడు. 

అనుపమ అవతలివైపు వెళ్లి హాగ్ చేసుకొని "నాకు పచ్చి మామిడి కాయలు తినాలని ఉంది" అంది. 

నర్సింహ "సర్లే తెప్పిస్తా" అన్నాడు. అనుపమ భర్త నుండి విడబడి అతని మోహంలోకి చూస్తూ చిన్నగా నవ్వుతుంది. 

నర్సింహకి ఇంకా కోపం పెరిగి అనుపమని పై నుండి కిందకు చూస్తూ "పిచ్చి పట్టిందా... ఎందుకు అలా నవ్వుతున్నావ్" అంటూ తల మీద మొట్టి అక్కడ నుండి వెళ్ళే ప్రయత్నం చేశాడు. 

అనుపమ అతన్ని వెనక నుండి హాగ్ చేసుకుంది. నర్సింహ "ఏంటి.........?" అన్నాడు. 

అనుపమ అతని చెవి దగ్గర "విత్తనం మొలకెత్తింది" అంది. 

నర్సింహ అర్ధం చేసుకోకుండా బయటకు వెళ్ళబోతూ ఉంటే, అనుపమ అతన్ని వెళ్ళకుండా గట్టిగా వెనక నుండి మళ్ళి హత్తుకుంది.

అనుపమ అతని చేతిని తీసుకొని తన పొట్ట మీద వేసుకుంది. నర్సింహ కొద్ది నిముషాల తర్వాత విషయం అర్ధం అయి అనుపమ వైపు తిరిగి సంతోషంగా చాలా ఎక్సైటింగ్ గా "నిజమా" అన్నాడు. 

అనుపమ అవును అన్నట్టు తల నిలువుగా ఊపడంతో తనను గట్టిగా హత్తుకొని "ఉండు హాస్పిటల్ కి వెళ్దాం" అన్నాడు. 

అనుపమ "అక్కడ నుండే వచ్చాం" అంది. 

నర్సింహ "అంటే...." అని అనుపమ మొహం చూసి మళ్ళి "నీకు ఎప్పుడు తెలిసింది" అన్నాడు. 

అనుపమ "ముట్టు రాలేదు, అప్పుడే డౌట్ వచ్చింది, నిన్న డాక్టర్ చెప్పింది..." అంది. 

నర్సింహ సంతోషంగా అనుపమని రెండు చేతులతో ఎత్తుకొని గుండ్రంగా తిప్పాడు. అనుపమ కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి అనడంతో ఆపేసి కిందకు దించాడు.

నర్సింహ "మీ అమ్మకి తెలుసా... అసలు నాతో ఎందుకు చెప్పలేదు" అంటూ ప్రశ్నల మీద ప్రశ్నలు అడుగుతూనే ఉన్నాను. 

అనుపమ "ముందు నీకే చెప్పాలని అనుకున్నాను, అందుకే చెప్పాను" అంది. 

నర్సింహకి చాలా గర్వంగా సంతోషంగా అనిపించింది. 

నర్సింహ "ఎందుకు నేను అంటే నీకు అంత ఇష్టం" అన్నాడు. అనుపమ తల దించుకుంది. 

నర్సింహ "నా మొడ్డ చూసి అని మాత్రం చెప్పకు... అది జోక్ అని నాకు కూడా తెలుసు..."

అనుపమ నర్సింహకి దూరంగా జరిగింది, అది ముఖ్య విషయం చెప్పడానికి గాని దూరంగా ఉండాలని కాదు. 

నర్సింహ "ఏంటి" అన్నట్టు మొహం పెట్టాడు. 

అనుపమ "నేను అప్పటి నుండి ఎప్పుడు దిగులుగా, బాధగా ఉండే దాన్ని, చీకటి అన్నా, ఒంటరిగా ఉండాలి అన్నా నాకు చాలా భయం. అమ్మ ఎప్పుడు నన్ను కనిపెట్టుకొని ఉండాల్సి వచ్చేది, ఎక్కడి కైనా వెళ్ళాలి అంటే నన్ను అత్త (కృష్ణ తల్లి) దగ్గర వదిలిపెట్టేది. అక్కడ కూడా అంతే నిద్ర పోయినపుడు ఒంటరిగా వదిలినా నిద్ర లేచి ఎద్చేసేదాన్ని. కృష్ణ నన్ను ఎప్పుడు ఏడుపు మొహం అని తిడితే అత్త వాడిని కొట్టేది. కృష్ణ అన్నందుకు ఇంకా ఎద్చేదాన్ని. అత్త నాతొ ఒక రోజు ఒక మాట చెప్పింది, ఒక ముఖ్యమైన వ్యక్తీ గురించి... జీవితంలో ఎన్ని కష్టాలు వచ్చినా ఎదిరించి నిలబడ్డ వ్యక్తీ"

నర్సింహ "ఏవరు?"

అనుపమ "నువ్వే..........., మీ నాన్న ఊరు వదిలి వెళ్ళిపోయినా, అమ్మ చనిపోయినా... ఒక్కడివే నిలబడి నిలదోక్కుకున్నావ్... అన్ని పనులు చేస్తూ ఊర్లో తలలో నాలుకలా ఉండేవాడివి. అత్త నీ గురించి చెప్పగానే నిన్ను చూడాలని పొలం దగ్గరకు వచ్చే దాన్ని, పని చేస్తున్నట్టు పోజ్ యిచ్చి నిన్ను చూస్తూ ఉండేదాన్ని. ఎందుకో నిన్ను చూస్తే నాకు అదో దైర్యం. నువ్వు వెళ్తున్నావ్ అని స్కూల్ కి కూడా మళ్ళి వెళ్లాను. కృష్ణకి నేను నిన్ను చూస్తున్నా అని ఏడిపించేవాడు. నేను రెండు అనే దాన్ని, చెయి మెలిపెట్టి కొట్టాలని చూస్తే అమ్మకి కాని అత్తకి కాని చెప్పేదాన్ని, అందరూ మమ్మల్ని అపార్ధం చేసుకొని మాకు పెళ్లి అన్నారు. కాని నాకు కృష్ణని చూస్తే ఒక అన్నలా అనిపిస్తాడు అంతే. కృష్ణతో మాట్లాడాలని పిలవగానే వచ్చి 'నర్సింహ' నా అన్నాడు. నేను తల ఊపాను. అప్పటికి నేను నీతో పెళ్లి ఊహించుకోలేదు, కానీ కృష్ణ సెట్ చేసేశాడు. నిన్ను చూడగానే ఎక్కడ బైట పడిపోతానేమో అని నాకు భయంగా ఉండేది"

నర్సింహ "భయం దేనికి?"

అనుపమ "ఏమో నన్ను చూసి నువ్వు పిచ్చిది అనుకుంటే"

నర్సింహ నవ్వేశాడు.

అనుపమ "అప్పుడు నన్ను అందరూ అలాగే అనుకునే వాళ్ళు" ఆమె మొహంలో సీరియాస్ నెస్ అలానే ఉంది.

నర్సింహ తనను గుండెలపై హత్తుకొని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకొని "నాకు కూడా నువ్వంటే ప్రాణం" అన్నాడు.

అనుపమ అయోమయంగా చూస్తుంది, నర్సింహ "ఆ రోజు అడిగావ్ కదా.... నాకు నీ మీద ఉంది ప్రేమ కాని నేనంటే నీకు ప్రాణం అని... నాకు అప్పుడే తెలిసింది నువ్వంటే నాకు కూడా ప్రాణం అని" అన్నాడు.

అనుపమ సిగ్గు పడుతూ ఆటపట్టించాలని "ఎప్పుడు?" అంది.

నర్సింహ "అదే అప్పుడు నువ్వు నా పైన ఎక్కి దెంగించుకున్నాం" అన్నాడు.

అనుపమ చిన్నగా నవ్వేసింది, నర్సింహ కూడా నవ్వాడు.

అనుపమ "నేను నీకో ముఖ్య విషయం చెప్పాలి"

నర్సింహ "చెప్పు"

అనుపమ "అదే కన్నెరికం గురించి, నువ్వు పెళ్లి చేసుకునే టప్పటికి నేను కన్యని కావు కదా"

నర్సింహ "ఇంకెప్పుడు అలా అనకు, బంగారానికి మట్టి అంటినంత మాత్రానా దాని విలువ పోతుందా..... నువ్వు నా బంగారానివి" అంటూ ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.

కొద్ది సేపు తర్వాత

అనుపమ సంతోషంగా నర్సింహని హత్తుకొని "నాకు కన్నెరికం చెయ్" అంది.

నర్సింహ "ఏం మాట్లాడుతున్నావ్... నువ్వు ఇప్పుడు కడుపుతో ఉన్నావ్.... పిచ్చి ఎక్కిందా"  అంటూ నవ్వాడు.

అనుపమ "నాకు ఏం పిచ్చి పట్టలేదు" అంటూ నర్సింహ చేతిని తీసుకొని తన వెనక పిర్రల మధ్యలో పెట్టుకుంది.

నర్సింహ "ఏం మాట్లాడుతున్నావ్"

అనుపమ "పెళ్ళాం మొగుడు చేత గుద్దంతా ఇరగదెంగించుకున్నా స్వర్గానికే వెళ్తుంది అంట................ దాని ప్రకారం నేను చేసేది తప్పు కాదు"

నర్సింహ "నొప్పి ఉంటుంది"

అనుపమ "నేను భరిస్తాను"

నర్సింహ "నువ్వు బాధపడితే నేను తట్టుకోలేను"

అనుపమ "అయ్యో రామా.... రేపు నీ పిల్లల్ని కనేటపుడు నొప్పి పడనా ఏంటి?" అంది.

నర్సింహ ఆలోచిస్తూ ఉండగా అనుపమ "ఇవ్వాళ నా శబ్దాలు, మంచం కిర్ర్ కిర్ర్ లు రెండు ఊళ్లకు వినపడాలి... నీ ఇష్టం" అంటూ కొబ్బరి నూనే డబ్బా అతని చేతిలో పెట్టింది.

నర్సింహ ఇంకా ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాడు.

అనుపమ "ఓ పెనిమిటి, కడుపుతో ఉన్న పెళ్ళానికి కన్నెరికం చేస్తున్నావ్" అంది.

నర్సింహకి చాలా ఎక్సైటింగ్ గా అనిపించిది., కానీ ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాడు.

అనుపమ "ఇంకా ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్.... మొన్నటి లా అన్ని నన్నే చేసుకోమంటావా"

నర్సింహకి కొంచెం గర్వ భంగం అనిపించి అప్పటి దాకా చేతిలో అనుపమ చెయి విసురుగా నెట్టి "పదవే, నా పెళ్ళామా... ఇవ్వాళ నీ గుద్ద దెంగుతా" అంటూ ప్లే ఫుల్ గా నవ్వాడు.

అనుపమ "రా రా నా మగడా" అంటూ బెడ్ రూమ్ లోకి ఇద్దరూ వెళ్ళారు.

నోట్: మిగిలింది తర్వాత ఎపిసోడ్. అనుమానం-పెనుభూతంలో తర్వాత ఎపిసోడ్... చిన్న ఎపిలాగ్ కూడా ఉంటుంది ఫన్నీగా.