Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...పచ్చటి మనిషేమో ఆవిడ...మెట్లెక్కుతూంటే , ముదురు ఎరుపురంగులో ఉన్న స్థనాలు బ్లౌజ్ లోంచి కొద్ది కొద్దిగా ఉబుకుతున్నాయి ...నా మొగుడి వైపు చూపు తిప్పాను...చాటంత మొహంతో కళ్లప్పగించి చూస్తున్నాడు మాధురీ దీదీ అందాల్ని...
...చిరచిరలాడి , ఓ అడుగు ముందుకేశాను , ఆవిడ వైపు...నన్ను కౌగిలించుకుని చెంపా చెంపా రాస్తూ నా వీపు నిమిరింది...బ్రాసియర్ ఉందో లేదో చూస్తూందని అర్థమై, నేనూ అదే పని చేశాను... గ్రహించినట్లుంది...‘...నేనూ వేసుకోలేదూ!...టైం వేస్టని...’ అని నా చెవిలో గుసగుసలాడి ...హలో వికాస్...అంటూ నా మొగుడి వైపు కదిలింది...మెరుస్తూన్న కళ్ళతో...
...‘...వీళ్ళ వ్యవహారం ముదురుతూన్నట్లుంది...జాగ్రత్త పడాలి...’ అనుకుంటూ అప్పుడే కార్ పార్క్ చేసొస్తూన్న మదన్ జీజూ వైపు తలతిప్పాను...
ఆఫ్ వైట్ జీన్స్ అతగాడి బలమైన తొడల్నిపట్టేసుంది...విశాలమైన చాతీనీ , బలమైన దండల్నీ, ఉండీ ఉండనట్లుగా ఉన్న చిరుబొజ్జనీ పట్టేసుకునుంది నీలం స్ట్రైప్డ్ టీ షర్ట్... నాకోసం పనిగట్టుకుని పెంచుకుంటున్నాడేంటి దేవుడా!... అనుకున్నాను కాలర్ లోంచి తోసు కొస్తూన్న రింగు రింగుల నల్లటి జుత్తు చూసి...
‘...సం...ధ్యా!...ఎంత కాలమైంది!?...’ అంటూ నన్ను వీధి గుమ్మందగ్గరే వాటేసుకున్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...వదలండి జీజూ!...ఎవరైనా చూస్తారూ!...’ అంటూ కువకువలాడాను...అతగాడి కౌగిలిలో తృప్తిగా నలిగిపోతూనే ఓరకంటితో మాధురీ దీదీ వైపు చూస్తూ...
...అప్పటిదాకా చిరునవ్వుతో కబుర్లు చెప్తూన్న మాధురీ దీదీ మా వైపు ఓ పావు క్షణం చూసి...‘...మనమెంతకాలమైంది వికాస్! ...క...లు...సు...కుని...’ అంటూ నా మొగుడి మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి , మునివేళ్ళమీద పైకి లేచి , పెదాలమీద తేలికగా ముద్దెట్టుకుంది...
‘...మొన్న బుధవారం సాయంత్రం...ఓ నాలుగు రోజులు కూడా కాలేదు...పదండి లోపలికి...’ అని మదన్ జీజూ జవాబు...
...నవ్వుకుంటూ లోపలికి ఓ రెండడుగులేశామో లేదో, ‘...రండి ,రండి...అంటూ మధు ఎదురయ్యాడు ... జీజూ చేతులట్టుకుని స్వాగతం చెప్పి, ‘...కూర్చోబెట్టు సంధ్యా!...’ అంటూ నాకప్పజెప్పి, ...నమస్తే జీ!...అంటూ మాధురీ దీదీ వైపు ఉత్సాహంగా అడుగేశాడు...
...రండి జీజూ...అంటూ మరో రెండడుగులేసేసరికి , చెంపలమీద పడుతూన్న లేత ఎరుపురంగు జుత్తుని అలవోకగా వెనక్కి తోసుకుంటూ , అడుగులేస్తూంటే సుతారంగా కదులుతూన్న స్థనాల మీదికి ,కొనగోటితో పైట లాక్కుంటూ , చిరునవ్వుతో ఎదురొచ్చింది వకుళ ... రండి ... రండి ...అంటూ...
...దాని లోతైన బొడ్డుకి జానెడు కింద చీర కట్టడమే కాక, కుచ్చెళ్లకి కొంచెం కుడివైపు ఓ నల్లటి ఉత్తుత్తి కీబంచ్ వేలాడ దీసిందేమో!... ఆడాళ్ళ చూపుల్నే అయస్కాంతంలా లాగేస్తూందది ఆ వైపు...ఇక మదన్ జీజూ సంగతి చెప్పాలా!
బొడ్డుకి కాస్త దిగువన...ఇంతవరకూ నే చూడని ఓ తేనెరంగు పుట్టమచ్చ...పనికట్టుకుని పెట్టుకుందేమో! , సిగ్గుమాలిన పిల్ల...అను కున్నాను...దాని వగలు చూసి... గోల్డెన్ యెల్లో జార్జెట్ చీర దాని ఒంటిరంగులో కలిసిపోవడంతో, దాని ఒంటిమీద బట్టున్నట్లు అనిపించటం లేదు...తొడల మెరుపు దాగినా, వాటి ఆకారం దాగట్లేదు , ఆ చీరలోంచి...
‘...ఈవిడ వకుళ కదూ!...మీ దీదీకి వర్ణించడం అస్సలు చాతగాదు...ఓ అప్సరసని చూస్తున్నాను మొట్టమొదటిసారి!...’ అంటూ దాన్ని అదాట్న కౌగలించుకున్నాడు మదన్ జీజూ... ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన బుగ్గల్తో ఓ చేతిని గుబ్బలకడ్డెట్టుకుని...ఓహ్!...ధాంక్యూ జీజాజీ... అంటూ మెలికలు తిరిగిపోతూ అతగాడి భుజం మీద తలవాల్చి...నాకు కన్నుగీటింది వకుళ ...‘...నీక్కూడా వకూ!...నన్ను జీజూగా చేసు కున్నందుకు...’ అంటున్నాడు మదన్...
...మరీ బరితెగించిపోతూందీ వకుళ పిల్ల...అప్పుడే కలిసిన గెస్ట్ ని...బావ...ని చేసేసుకుందిది...మధు ఏమనుకుంటాడో!...అనుకుంటూ వెనక్కి చూశాను...
...ఈ లోకంలో లేరు మా మొగుళ్ళు...‘...బ్యూటిఫుల్ లాకెట్ భాబీ ఇది...ఎక్కడ కొన్నారూ!...ఎంతో!...మనం ఎఫర్డ్ చెయ్యగలమా వికాస్!?... ’ అంటున్నాడు మధు... దగ్గరగా చూసే మిషతో మాధురీ దీదీ గుబ్బలమీదున్న ఆ లాకెట్ కింద వేలు దూర్చి పైకెత్తుతూ ...అవును...అన్నాడు వికాస్... దండ కింద కుడిచేతి వేళ్ళు జొప్పించి ఒక్కొక్క జేడ్ నీ బొటకన , చూపుడు వేళ్ల మధ్య పరీక్షగా తిప్పుతూ
...ఆపన్లు చేస్తూ ఒకళ్ళు దీదీ గుబ్బల లోయని కెలకడం, మరొకళ్ళు చనుమొనల్ని పుణకడం చేశారేమో !...ఆవిడ కరెంట్ షాక్ తగిలినట్లుగా సన్నగా వణికి , తనే లాకెట్ నీ, దాంతో పాటు గొలుసునీ పైకెత్తి పట్టుకుంది...కందిపోయిన బుగ్గల్తో...
...నాకు ఒళ్ళు మండిపోయింది , ఆ నాటకం చూసి...నిజంగా చేయించే వాళ్ళల్లా ఏం డ్రామాలాడుతున్నారు!...’ అని పళ్ళు నూరుకున్నాను ...అనుకోకుండా పైకే అన్నానేమో ఆ మాట... వకుళ నా పక్కన ఎప్పుడు చేరిందో నే గమనించలేదుగానీ...‘...ఇంతకు ముందు తెలీవమ్మా నామొగుడికీ నాటకాలూ!...మీ ఆయన స్నేహం వల్ల ఒచ్చి నట్లున్నాయి...’ అని సన్నాయి నొక్కులు నొక్కిందది... ‘...ఆహాఁ!...అక్కడికి నీ మొగుడు నోట్లో వేలెడితే కొరకలేని వాడైనట్లూ!...’ అన్నాను... దాన్ని చురచురా చూస్తూ...
‘...అదేం సమాధానం చెప్పేదోగానీ... ‘...ఉఫ్ఫ్...’ అంటూన్న దీపా మేమ్ గొంతు వినిపించడంతో ఇద్దరం అటువైపు తల తిప్పాం...

... ఓ రెండడుగుల దూరంలో కొంటె నవ్వుతో నిలబడున్న మదన్ జీజూ వైపు...అ...దో...లా... చూస్తూనే...ఏ...దో...అంటూ పిర్రలు రుద్దుకుంటూంది దీపా మేమ్...వాళ్లకి కాస్త దూరం లో బిక్క మొహమేసుకుని నిలబడున్నాడు బిమల్ బాబు...
‘... నీ జీజూ ఇంత రెచ్చిపోతాడని చెప్పలేదేం తల్లీ!...ఓదార్చు, మన ప్రొఫెసర్ ని...’ అంటూ దీపా మేమ్ వైపు గబగబా వెళ్ళింది వకుళ ...
‘...నాకు తెలుస్తేగా! ఇవాళెందుకో కసిమీదున్నాడు జీజూ...ఐనా పర్లేదులే!...అం...త...గా...నచ్చాయా!...అన్నట్లుందావిడ!...’ అంటూ దాంతో బాటే ప్రొఫెసర్ పక్కన చేరి... ‘...నే చెప్పలేదా సర్...ఆ టైప్ ఫిగర్ మీద పడిచచ్చేవాళ్ళెందరో అనీ!...’ అంటూ ఆయన భుజం మీద చెయ్యేశాను ...నా ఒళ్ళు అతగాడికి రాసుకునేలా అటూ, ఇటూ కదులుతూ!... దాంతో కాస్త పుంజుకున్నట్లున్నాడు గురుడు...‘...ఆవిడెవరూ!...మిసెస్ గోయల్ కదూ?...’ అంటూ మధూ , వికాస్ లతో కబుర్లు చెప్తూ వస్తూన్న మాధురీ దీదీ వైపు నా చూపు తిప్పాడు బిమల్ బాబు...
...పరిచయం చేస్తే పోలా!...అనుకుని , ...దీదీ!...మీట్ అవర్ ప్రొఫ్ ...అంటూ ఆవిడ చెయ్యట్టుకుని బిమల్ బాబు దగ్గరకి తీసుకొచ్చి, డాక్టర్ బిమల్ బెనర్జీ ... మా ప్రిన్స్ పాల్ ...మిసెస్ మాధురీ గోయల్ ...సీనియర్ వైస్ ప్రెసిడెంట్ ... ... కంపెనీ...అని చెప్పి, వికాస్ బాస్ కూడా!... అన్నాను... హౌడూయూ డూ!...అంటూ మాధురీ దీదీ మర్యాదగా చెయ్యందించింది షేక్ హాండ్ కోసం..
.హౌడూయూ డూ!...అని బదులు చెప్తూనే ఆవిడ చెయ్యందుకుని, చటుక్కున దగ్గరకి లాక్కుని...‘...అద్భుతం...ఇటువంటిది నేనెక్కడా చూడలే!...’ అంటూ ఆవిడ గుండెల మీద చెయ్యేసి , లాకెట్ ని అరచేతిలో తీసుకుని పరీక్షగా చూడడం మొదలెట్టాడు...కందగడ్డలా ఎఱ్ఱగా అయిపోయిన దీదీ మొహం చూసేసరికి తలకొట్టేసినట్లై రెండడుగులు వెనక్కి వేశాను...
వెనక్కి చూసుకోకుండా కదిలానేమో!...ఎవరిమీదో తూలి పడ్డాను...ఓ జత మగ చేతులు నా వీపుకి బోటు పెట్టి నిలబెట్టాయి కానీ, వాటి తాలూకు అర చేతులు ఇంకాస్త ముందుకి జరిగి నా స్థనాల సైజుని అంచనా వేయడం మొదలెట్టాయి... అతగాడి చేతుల మీద జుత్తు చంకల్లో కితకిత లెడుతూంటే , ...ఎహ్! వదులు మధూ!...అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయాను విడిపించుకోడానికి ...
‘...మధుకంతగా అలవాటు పడిపోయావా సంధ్యా!...కానీ...రెండేళ్ళల్లో సైజులు బాగా పెరిగాయిలే!...ఇది అతగాడి పుణ్యమా! మరొకడి పుణ్యమా ...’ అంటూ నా చెవికి కొంచెం ఎత్తులోంచి ఓ పరిచయమైన స్వరం గుస గుసగా అంటూంటే... ‘...ఛీ!...ఎవరూ!...’ అన్నాను , తల వెనక్కి తిప్పడానికి ట్రై చేస్తూనే, గుబ్బలమీద స్వేఛ్ఛా విహారం చేస్తూన్న వేళ్లని అదుపు చేయ డానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ...నా వేళ్లకి తగులుతూన్న మూడు జతల ఉంగరాలవల్ల మధు కాదని తెలిసిపోవడంతో!...
‘...అపుడే మర్చిపోయావా ఈ అసలు బావని!...’ అని తెలుగులో వినిపించేసరికి , ఎలాగో నన్ను చుట్టేసిన చేతుల్ని విడదీసుకుని వెనక్కి తిరుగుదునుకదా!...మా సుజాతక్క మొగుడు , కుమార్ బావ...
‘...ఒహ్!...బావా!...మీరెప్పుడొచ్చారూ ఢిల్లీకి?...అక్కేదీ??... ఇక్కడికెలా ఒచ్చారూ???...అని ప్రశ్నల వర్షం కురిపించాను...
...‘...ఒక్క సారి అన్ని ప్రశ్నలే!...నెమ్మదిమీద చెప్తానాగు!!...అదిగో మీ అక్క, వెళ్ళి కలిసిరా ముందు...’ అంటూ తప్పించుకుని, వకుళ వెంట సోఫాలవైపు నడిచాడు కుమార్ బావ....
...‘...అక్కా!...’ అంటూ వికాస్ తో ఏదో మాట్లాడుతూ వస్తూన్న తనవైపు గబగబా కదిలాను
‘...మాంఛి మూడ్ లో ఉన్నాడు కదా సందూ, మీ బావ!...నా కొత్త బాస్ ఈయనే!...ఆయన పేరు చెప్పగానే వకుళ గుర్తు పట్టి మీ రెండు జంటల్నీ సర్ప్రైజ్ చేద్దామని ప్లాన్ చేసి , ఈ దాసుడి మీద నీకు కోపం తెప్పించింది నీ ఫ్రెండ్ ...ఇప్పటికైనా చల్లారావా! ’ అని వేడుకుంటూ నా పక్కనే గబగబా నడుస్తూన్న మధు వైపు ఓరగా చూసి , ‘...వేడెక్కానులే...’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ, అరనవ్వుతో...అవును... అన్నట్లు కనురెప్పలార్పి...సుజాతక్క వైపు పరిగెత్తాను ,తేలిక పడ్డ మనస్సుతో...