Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...నేనూ, మధూ, అక్కా, వాసూ వాళ్ళ కార్ లో ముందు బయల్దేరుతాం ...వెనకే మీ నలుగురూ మన కార్లో!...తోవలో ఆగి డ్రింక్స్, స్నాక్స్ , అక్క చెప్పే వస్తువులూ తీసుకురండి...బహుశా ఓ అరగంట తరవాత చేరుతారు...’ అన్నాను...
‘...ఎందుకూ!?...ఈ లోపల ఓ రౌండ్ వేసుకుందామనా!?...మీరే వెనక రండి...మేమే ముందెళ్తాం...’ అంది వకుళ
‘...ముందు మీరెళ్తే సాంపుల్ ఎనాలిసిస్ ఎవరుచేస్తారు!?...మింగడానికి కూడెవరు పెడ్తారు!?...మళ్ళీ మొదటికొస్తావేం!?...’ అంటూ గయ్య్ మన్నాను...
‘...సర్లే తరవాతది చెప్పు...’ అంది వకుళ ‘...నువ్వే చెప్పు...’ అంటూ నేను మొహం ముడుచుకున్నాను...
‘...టైం లేదు అమ్మాయిలూ...వినండి ...’ అంటూ రాధ అందుకుంది ‘...అక్కడ ఉన్నవి రెండు బెడ్ రూమ్స్ కమ్ మినీ లైబ్రరీలు...చెరో ఫ్లోర్ లోనూ ఉన్నాయి...అయితే ఒక్కొక్క దాంట్లో ఒక్కొక్క డబల్ బెడ్ మాత్రమే ఉంది...అఫ్కోర్స్...విత్ ఎటాచ్డ్ బాత్స్...కిచెన్ వేరే!...ఎక్స్ ట్రా బెడ్స్ లేవు...అదీ విషయం ...ఇప్పుడు చెప్పండి... ’ అంది రాధ
‘...మనకి తండ్రీ -కూతురూ ; తల్లీ - కొడుకూ హద్దులున్నాయిగా... అంచేత మనిద్దరం, మామా అల్లుళ్ళూ ఒక సెట్ ... అత్తా కోడళ్ళూ , మన మొగుళ్ళూ రెండో సెట్...’ అంది వకుళ...
‘...ఒక ఫ్లోర్ లో ఓ సెట్, మరో ఫ్లోర్ లో మరో సెట్...ఓకే నా అక్కా!...’ అన్నాను ...ఎర్రబడ్డ మొహంతో తలొంచుకుని ....ఓకే!... అంతకన్నా మార్గం లేదు...అంది రాధ
... ‘ అంటే...మొదటెళ్ళిన జంట ...ప...ని ... ముగించు కొచ్చేదాకా రెండో జంట భజన చేస్తారా, లేకపోతే లైవ్ షో చూస్తారా!...’ అంది వకుళ...
‘...ఛీ...’ అంది రాధ...‘...అక్కడితో అయ్యిందా!...పార్ట్నర్స్ కూడా మారాలాయె!...ఎలా!? ’ అన్నాను...

రాధేం మాట్లాడలేదు...‘...పోన్లే!...ఎవరో ఒకరితో తృప్తి చెందాలి!...ఆ సెట్ వాళ్ళు...’ అన్నాను నేనే...
‘...మళ్ళీ ఛాన్స్ వస్తూందో రాదో!?...’ అంటూ మనస్సులో మాట బయట పెట్టింది రాధ...
ఇంతలో పని పూర్తి చేసి వస్తూన్న మగాళ్ళు దూరం గా కనిపించారు... ‘...మరెలా!?...’ అంది రాధ నిరుత్సాహంగా
‘...అయితే ఒకటే మార్గం...ఫోర్ సమ్...’ అంది వకుళ ...ఓ క్షణం నోట మాట లేక గుడ్లప్పగించి చూస్తూ ఉండిపోయింది రాధ...మేమూ వెయిట్ చేశాం...
‘...పట్టపగలు...అదీ కోడలితో కలిసి ..మగాళ్ళకి తెలిస్తే ఇంకేమైనా ఉందా!...’ అంది రాధ చివరికి తెప్పరిల్లి...
‘...వాళ్ళకెందుకు తెలియాలీ!? ...లైట్లార్పేస్తే...పగలే చీకటి... , ఇక మీ కోడలి సంగతంటావా!...తనని ఒప్పించే పని వకుళది!...’ అంటూ దాని వైపు చూశాను...
‘...ఇది బాగుందే!...’ అందది చుర చురలాడుతూ...‘...సైకాలజీ దానివి కదమ్మా!...’అంటూ దాన్ని ఉబ్బేశాను...
‘...సర్లే!...’ అందది మగాళ్ళు దగ్గరకొచ్చేసరికి...కాసేపట్లో అందరం బయల్దేరాం...
...ఓ గంట లో వాసు వాళ్ళ లాబ్ కి చేరాం ...‘...హెల్పర్స్ ని పంపించేశా...అంచేత మనమే లగేజ్ దింపుకోవాలి...’ అంటూ బాగ్స్ దింపడం మొదలెట్టాడు వాసు...అందరం తలో చెయ్యేసి అన్ లోడింగ్ పూర్తి చేశాం...
...ఫ్రెష్ అయింతర్వాత ‘...నీక్కావలసినవి పై ఫ్లోర్ లో ఉన్నాయి...చూపిస్తా నడు’ అంటూ అటువైపు దారి తీశాడు వాసు...నేను మినీ ఫ్రిజ్ ని పట్టుకుని వెనక వెళ్ళబోతూంటే ...
...‘...ఏం చూపిస్తాడో!?...’ అంటూ కన్ను గీటాడు మధు, నా నడుంని ఒక గొరిల్లా చేత్తో చుట్టేస్తూ... ‘... నువ్వనుకుంటూన్నవన్నీ నాకూ , వకుళకీ చూపించడమేకాదు...ఎక్కడ పెట్టవలసినవి, అక్కడ పెట్టేశాడు కూడానూ!...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
నా మాట విని, నవ్వుతూ వెనక్కి తిరిగాడు వాసు... సరిగ్గా అప్పుడే...
‘...చూశావా రాధా!...మా వాళ్ళెంత ఫాస్టో!...మీ అత్తా కోడళ్ళూ ఉన్నారు!...ముద్దులివ్వడానికే మొహమాటపడిపోతూ!!...’ అంటూ మరోచేత్తో , రాధ నడుంని అదాట్నచుట్టేసి మీదకి లాక్కుని, పెదాలందుకోబోయాడు...
కట్టుకోబోయే మొగుడు చూస్తున్నాడనే మొహమాటంతోనో! మధు గెడ్డం గుచ్చుకోడంతోనో!! మెడనటూ,ఇటూ తిప్పేస్తూ తెగ పెనుగు లాడింది రాధ...దాంతో నన్నొదిలేసి, రెండో చేతిని కూడా ఉపయోగించి , కౌగిలిలోకి లాక్కున్నాడు...
...ఈలోగా ... సందట్లో సడే మియాఁ ... లాగ , నా వెనక చేరి,రెండు చేతుల్తోనూ నడుం చుట్టేసి గుబ్బల్ని రుద్దడం మొదలెట్టాడు...
‘...ఉఁమ్ఁ...ఊఁ మ్మ్...అ...ఆఁ...’ అంటూన్న రాధ పెనుగులాటలు వినీ...కళ్ళతో చూసీ...రెచ్చిపోయాడనుకుంటా వాసు!... నా...గుబ్బల్ని కసిగా నలిపేయడం మొదలెట్టాడు
‘...ఏయ్...ఒదిలేయ్ నన్ను!...పని చేసుకోవాలి...అంటూ తన చేతుల్ని విడదీయడానికి ట్రై చేశాను...
...‘...ఏ మాత్రం టైం పడుతుంది నీకు?...’ అన్నాడు వాసు , చనుమొనల్ని నలిపేస్తూ... ‘...ఇష్ష్...ఓ...అఁమ్మ్... గంట...మ్మా...గంటన్నర...’ అన్నాను...మూల్గుల మధ్య...
‘... ఓ అరగంట లో పూర్తయ్యే పధ్ధతి నేర్పిస్తా!...మిగిలిన టైం లో ఒక రౌండ్ కి ఒప్పుకుంటే!...’ అంటూ బేరం పెడ్తూ నా పెదాల కొసల మీద అంటీ ముట్టనట్టు ముద్దులు కురిపించడం మొదలెట్టాడు వాసు...
...ముందు ‘...ఉఁహూఁ...’ అని.. తర్వాత కాసేపు సహకరించి ఆ పైన తప్పించుకుందామని అనుకున్నదాన్నే...అతగాడి ఒడుపుకి మైమరచి పోయి , చేతుల్లో ఉన్న మినీ ఫ్రిజ్ ని టేబుల్ మీదే ఒదిలేసి , ఖాళీ ఐన ఆ చేతుల్ని తన మెడ చుట్టూ పెనవేసి ... మనస్ఫూర్తిగా పెదాల్ని అప్పగిస్తూ అ...తు...క్కు...పోయాను ...

...నలుగురం...అలా...ఎంతసేపుండిపోయామో తెలీదు గానీ... ‘...మేమనుకున్న పనే మొదలెట్టారు...’ అంటూన్న వకుళా, వికాస్ ల నవ్వుల్తో తెలివొచ్చింది...
రాధ వంటింట్లోకీ...నేను మెట్లమీదకీ పారిపోయాం...
...సంధ్యా!...ఆగు!...అంటూ, తలొంచుకుని మినీ ఫ్రిజ్ ని పట్టుకుని నా వెనకే వస్తూన్న వాసు ని చూడడానికి తలతిప్పేసరికి ,మొహమాటపు నవ్వుతో మధూ, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహాల్తో తలుపు దగ్గరే నిలబడిపోయిన కనిపించారు...వాళ్ళతో చూపులు కలపడానికి సిగ్గనిపించి, తలొంచుకుని, మిగిలిన మెట్లు చక చకా ఎక్కేసి , కనిపించిన మొదటి రూం లోకి దూరాను ...

‘...ఏమీ బంధుత్వం లేని కొత్తదానివి... మిళింద్ , సుధల ముందు నీకే ఇంత తలవంపులుగా ఉంటే , ఒకళ్ళకి తల్లీ , మరొకళ్ళకి తండ్రీ ఐన మాకెలా ఉంటుందో ఊహించు...’ అంటూ నా వెనక జేరాడు వాసు...
‘...అంత ఇబ్బందిగా ఉంటే మనం ఎవరిదోవన వాళ్ళు పోయుండవలిసింది!...’ అన్నాను కొంటెగా నవ్వుతూ...
‘...కుతి... అన్నదొకటి ఉంటుంది తెలుసుగా!...మహా చెడ్డది!!...’ అంటూ నా కళ్ళల్లోకి నవ్వుతూ చూసి ‘...అది సర్లే!...ఈ ప్రొసీజర్ చూడు ...నీ పని తొందరగా ఐపోతుంది...ఇబ్బందులేమైనా ఉంటే నాకు ఫోన్ చెయ్యి...’ అంటూ నా ముందు కొన్ని ప్రింటౌట్స్ పెట్టి, తలుపు దాకా వెళ్ళిన వాడే, మళ్ళీ వెనక్కి తిరిగొచ్చి...
‘...ఇంతకీ మన ప్రోగ్రామ్ ఏంటో!?... మూడు ,నాల్గు గంటలే ఉంటామంటున్నావు కూడానూ!...’ అన్నాడు వాసు...
‘... అంతా రాధా, నేనూ, వకుళా అప్పుడే ప్లాన్ చేశాం ... ఏర్పాట్లు వకుళ చూసుకుంటుంది...అది చెప్పినట్లు చెయ్యండి...’ అని అతగాడ్ని కిందికి తోలేసి నా పని మొదలెట్టాను...
...వాసు చెప్పినట్లుగానే అరగంటలో పూర్తైపోయింది...అన్నీ నెగెటివ్ రిజల్ట్సే!... మనస్సు సంతోషంతో గంతులేసినా, కిందికెళ్ళి, ఆ మాట మగాళ్ళకి చెప్పాలంటే ఎందుకో... సిగ్గుగా అనిపించింది... అంచేత ముందుగా ఆడాళ్ళకి చెబ్దామని, మగాళ్ల కంటపడకుండా దాక్కుంటూ వంటింట్లో దూరుదామని ప్రయత్నం చేశాను కానీ ... ఎక్కడినుంచో లాండ్రీ బెడ్ షీట్స్ తెస్తూన్న మిళింద్ కి దొరికిపోయాను...
...వాడు నన్ను లటుక్కున కౌగిల్లోకి లాక్కుని...‘...చెప్పు!...’ అన్నాడు...