Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...భేష్!.. ఏవన్నాడు వాడూ!?....’ అంది వకుళ
... ‘... నువ్వు చెప్పిందీ నిజమే వదినా!...రజని తప్పేమీ లేదులే!...’ అన్నాడు , నా వీపు రాస్తూ , జుత్తు సవిరిస్తూ...
....ఎంతో సంతోషమనిపించిందనుకో ఆ మాట వినేసరికి... దాంతో కాస్త పైకి లేచి...నీకూ రిటర్న్ గిఫ్ట్ దొరికిందికదమ్మా!...అన్నానే ...వాడి పెదాల్ని మృదువుగా చుంబిస్తూ!...
‘... అలాంటి , ఇలాంటి గిఫ్టా!... ఎప్పట్నుంచో నేను కలలు కంటూన్న గిఫ్టు!...’ అంటూ నా పెదాల్ని గాఢంగా ముద్దెట్టుకుని... ‘...వదినా!... మరో గిఫ్టు ప్రామిస్ చేశావ్!...మర్చిపోకు!!...’ అన్నాడు...
మరో గిఫ్టేంటీ?...ఒహ్!...వకుళా!!...మీ ఇద్దరికీ పరిచయం చెయ్యడం వరకే నా బాధ్యతొరే!...ఆ పైన ఇచ్చేదావిడా!...పుచ్చుకునేది నువ్వూ!...అంతే!... అన్నాను సన్నగా నవ్వుతూ...
‘...ఆది నే చూసుకుంటాలే ...కానీ ఎందుకో భయమేస్తుంది వదినా , ఆవిడ్ని తల్చుకుంటే!...’ అన్నాడే...
...ఎందుకూ భయం!?... అన్నాను...
... ఎందుకేంటీ... ఓ పదేళ్ళుగా నన్నుచూస్తూన్న నువ్వే కాస్త మాట తేడా వచ్చేసరికి కాళికాదేవివైపోయావ్!... ఇక ముక్కూ మొహం తెలియని నాతో దుర్గా పూజల దేశంలో పుట్టిపెరిగిన ఆవిడెలా ఉంటుందో అనీ!... ’ అన్నాడే వాడూ...అంటూ వకుళ మొహం చూశాను దాని రియాక్షన్ కోసం...
... నేననుకున్నట్లుగానే..‘ .ఇంతవరకూ నన్నో పచ్చి కాముకిగా నిలబెట్టావ్ వాడిముందర!...ఇపుడేమో నన్నో రాక్షసిని చేసేశావ్!...’ అంటూ ఫైరైపోయిందది...
...రాక్షసిలా ఏమీ కాదమ్మా!... అపర కాళికాదేవిలా!... ఐనా వెంటనే కరెక్షన్ చెప్పేశాలే!... మాటతూలితేనే కాళికా దేవైపోతూంది తప్ప , ఆరాధిస్తే అమృతం పంచే జగన్మోహినే!... కళ్లు చెదిరిపోయే అందం దానిది!!... అంటూ...
‘...సర్లే!...పొగడ్తలాపి ఆ తరవాతేమైందో చెప్పు...’ అందది పెదాలమీదికి తోసుకొస్తూన్న గర్వపు చిరునవ్వునాపుకుంటూ...
...ఏవుంటుందీ అవడానికీ!.. .‘..తెగ ఊరించేస్తున్నావ్ నన్ను!...’ అంటూ చటుక్కున నన్ను వెలకిలా పడేసి, చురుగ్గా నామీదెక్కిపోయి ... నే కోలుకునే లోగానే ....పక్...పక్క్ ...పక్...పక్క్... మని చప్పుళ్ళొచ్చేలా ఓ మూడు నాలుగు నిముషాలు ఆపకుండా దున్ని , మరో కుంచెడు వీర్యం కుమ్మరించి , నా మీద సోలిపోయాడే!...వాడి చిక్కటి జుత్తులోకి నా వేళ్ళు జొనిపి , సున్నితంగా దువ్వుతూ... వాడి మొహాన్ని ముద్దుల్తో నింపేశానమ్మా తృప్తిగా!...
...ఆ పైన కాసేపు ఇద్దరం మౌనంగా ఉండిపోయాం!...ఒకళ్ళనొకళ్ళు నిమురుకుంటూ...
‘...ఇక వెళ్ళిరానా వదినా!..’ అంటూ లేచాడు వాడు...
....కష్టపడిపోయావ్!...భోంచేసెళ్ళు!...ముగ్గురికి సరిపోయినంత వండి పెట్టింది నీ చెల్లెలు ... అంటూ వాడ్ని ఆపేశా... నే బట్టలు మార్చుకుంటూంటే చకచకా బెడ్ షీట్ మార్చేశాడు వినోద్ గాడు... ఆ పైన భోజనానికి కూర్చున్నామిద్దరం... కొసరికొసరి వడ్డించానే వాడికీ!...
డైనింగ్ టేబుల్ సర్దుళ్ళలో సహాయం చేస్తూ ... ‘...మరో రౌండ్ వేసుకుందామేంటి వదినా!...’ అన్నాడే చిలిపిగా కన్నుగీటుతూ...
...ఆ ప్రపోజల్ టెంప్టింగ్ గా అనిపించినా రెడ్ హాండెడ్ గా దొరికిపోతామేమో!... అన్నభయం కమ్మేయడంతో ...ఛీ!...పోరా!...’ అన్నానే
‘...సరే ! ...వెళ్ళొస్తా వదినా!..ఓ రెండు పన్లు చూసుకుని , మళ్ళీ మీరు బయల్దేరేలోగా రావాలీ!...’ అంటూ లేచాడు వాడు
...మళ్ళీ రావడమెందుకురా!?... అన్నాను ... అందరిముందూ వాడి మొహం చూడగల్నో లేదో అన్న భయంతో!... అదేమీ పట్టలేదేమో వాడికీ,
‘...ఎందుకేంటీ!?...మీ బెంగాలీ రసగుల్లాకీ , నీకూ చీరలు పట్రానక్కర్లే!?... ’ అన్నాడు ...
...తెస్తే తెచ్చావుకానీ!...వకుళ మాటెత్తకు మీ అన్నయ్య దగ్గర!...అన్నాను...
‘...అలాగేలే!...’ అంటూ బయల్దేరాడు...
వాడి వెనకే నడిచాను వీధి తలుపుదాకా!... తలుపు తీసి వాడు బైటికెళ్తూంటే ...ఆ రిజల్టేదో నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పరా బాబూ!...భయంతో ఛస్తున్నాను అన్నానే ,ఆదుర్దాని దాచుకుంటూ...
‘...నీ భయం నిజమవాలని కోరుకో వదినా!!...’ అంటూ కన్ను గీటి వెళ్ళిపోయాడే సిగ్గుమాలిన వెధవ... అంటూ ముగించాను...
‘...ఆ తరవాత!?...’ అంది వకుళ .
...ఆతరవాతేముందీ!?.. డాక్టర్ సునంద ఇచ్చిన పాకెట్లైనా దగ్గరెట్టుకున్నాను కాదు... అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ... తలుపేసెళ్ళి మంచం మీద సోలిపోయా!... ఓ పావుగంటైనా పడుకోలేదు...కాలింగ్ బెల్ మోగింది... చూద్దునుగదా!...కరుణాకర్!...