16-11-2019, 12:41 PM
సాధారణంగా పిల్లల ఆట పాటల్తో ఓ రెండు గంటలు గడిపి, ఆపైన డిన్నర్ ముగించి , మరో గంట సేపు వాళ్లనాడించి ఆపైన నిద్రపుచ్చి ... వికాస్ ,మధూ లు చెరో గదిలోకీ వెళ్ళిపోతారు...ఈలోగా నేనూ , వకుళా నైటీలలోకి మారి , పూలు సింగారించి...పాలూ , స్వీట్లున్న ట్రేలుచ్చుకుని , శోభనం పెళ్లికూతుళ్ళలా ఒకళ్ళ మొగుళ్ల గదిలోకి మరొకరెళ్ళమెళతాం...
...రాత్రి కనీసం ఓ రెండు రౌండ్లు... తెల్లారుతూండగా మరో రౌండ్ గ్యారెంటీ! ...ఆ తరవాత మగాళ్ళు నిద్దరోయినా , ఆడాళ్ళం లేచిపోయి పిల్లల పక్కన జేరి , కాసేపు రెస్టు తీసుకుని ఆపైన వాళ్ళని లేపుతాం ... రాత్రి ఇక్కడే పడుక్కున్నారా!?... అని వాళ్లడగడం ... ఆంటీ తో మాట్లాడుతూ పడుకుండిపోయాం... అని బొంకడం అలవాతైపోయింది , నాకూ , వకుళకీ...బ్రేక్ ఫాస్ట్ తరవాత ఎవరిళ్లకి వాళ్ళు...
...బలే ఉంటుందీ రొటీన్!...కొంతతకాలం దీనికి బ్రేకు పడక తప్పదు...అని నిష్టూరుస్తూ వికాస్ కి ఎదురెళ్ళాను...
‘...ఈ సారి రొష్ గుల్లా పట్టుకొచ్చా సంధ్యా , వకుళ కిష్టమనీ...’ అన్నాడు డబ్బాలు నా చేతిలో పెట్టి... బట్టలు మార్చుకొస్తా...’ అంటూ తను బెడ్ రూం లోకెళ్తుంటే ...
... వకుళా వాళ్ళొచ్చింతరవాత నలుగురం బైటికెళ్ళాలి...అన్నాను...‘...అలాగే!...’ అంటూ మేడ పైకెళ్ళిపోయాడు... ...ఎక్కడికీ?...ఎందుకూ?... వంటి ప్రశ్నలతో వేధించడు వికాస్!... తృప్తి గా అనుకున్నాను , స్వీట్లని ఫ్రిజ్ లో సర్దుతూ...
... కాసేపట్లో దిగారు... పిల్లలకి తిండి ఏర్పాటు చేసి , వాళ్ళాటల్లో పడ్డాక మేమూ స్నాక్సూ , కాఫీలూ లాగించి , ఇప్పుడే వస్తాం పిల్లలూ!... అని వాళ్లకీ , చూస్తూండమని శ్యామాకీ చెప్పి బయల్దేరాం , మధు కార్ లో...
...‘...ఇప్పుడైనా చెప్తావా వకూ!...ఎక్కడికెళ్ళాలో!?...’ అన్నాడు మధు కాస్త చిరాగ్గా... ‘...రిలాక్స్ మధూ , అలా వెళ్తూండు...వాళ్లు తిప్పమన్న వైపుకి స్టీరింగు తిప్పు!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెనవ్వుతో మా వైపు చూస్తూ...
‘...అలా చేయచ్చుగా!...తినేస్తున్నావ్ ఇందాకట్నుంచీ!...’ అని రుసరుసలాడుతూ , వెళ్ళవలసిన రోడ్డు పేరూ , డాక్టరు పేరు చెప్పింది వకుళ ... వినగానే ‘...ఒహ్...’ అన్నారు మగాళ్ళు , విషయం అర్థం కావడంతో!... అడంగు జేరేదాకా అందరం మౌనంగా ఉండిపోయాం... ఆవిడ క్లినిక్ ముందు దిగి... ‘...మీరూ రండి!...’ అంటూ లోపలికి దారితీశాం..
‘...రా బకుళా!...’ అంది యాభై ఏళ్ల గైనకాలజిస్ట్ , డాక్టర్ సునందా సేన్ ...దానికి బాగా పరిచయం ఉండడంతో... అందర్నీ పరిచయం చేసింది...ఓ అరక్షణం నా మొహం , దాని మొహం తేరిపార చూసి , మందహాసంతో విషయమర్థమైందన్నట్లు తలూపి , ‘...రండి...’ అంటూ నన్ను తీసికెళ్లింది ముందు...
‘...అంతా బాగుంది...మీరెళ్ళి నా కన్స్ ల్టేషన్ రూం లో కూర్చోండి ...’ అంది , నా పరీక్ష పూర్తి చేసి , వకుళని పిలిపిస్తూ... కాసేపట్లో వకుళా , ఆవిడా కలిసే వచ్చారు నేనున్న గదిలోకి...
...‘... నలుగురికీ చెప్పనా! ...విడిగా మీకే చెప్పనా శుభవార్త!....’ అందావిడ చిరునవ్వుతో...అనుకున్నదే అయినా , గుండెలు ఝల్లుమనడంతో నేనూ , వకుళా ఏమీ మాట్లాడ లేక తలలు దించుకున్నాం... సిగ్గు పడుతున్నామనుకుందో ఏంటో!... ఆవిడే పిలిపించింది మగాళ్ళని...
...కాస్త సీరియస్ గా మొహాలెట్టుకుని వచ్చి కూర్చున్నారు... ‘....మధూజీ , వికాస్ జీ , కంగ్రాట్యులేషన్స్... మరో మెంబరు రాబోతున్నారు మీ, మీ కుటుంబాల్లోకి!...’ అందావిడ , విశాలమైన నవ్వుతో...
‘...ఒహ్ !... థాంక్స్ డాక్టర్!...’ అన్నారిద్దరూ , నవ్వుమొహాలతో...కొత్త వాళ్లకి తెలియక పోయినా ఇన్నేళ్ళు కాపురాలు చేసిన మాకు తెలుసు, అది తెచ్చిపెట్టుకున్నదని...
‘... బేబీ ఫార్మేషన్ చక్కగా ఉంది ఇద్దరికీ! ...ఆరోగ్యమైన బేబీస్ వస్తారు... ’ అని ఆవిడ అంటూంటే ‘...ట్విన్స్ అయ్యే అవకాశం ఉందా!?...’ అన్నాడు వికాస్... నాదీ అదే ప్రశ్న... అన్నట్టుగా తల పంకించాడు మధు...
‘...ముచ్చటగా ఉందా!...ఆడాళ్ళు పడాలి ఇబ్బందులు...అయినా మీ కుటుంబాల్లో కవలలున్నారా?...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేసిందావిడ...
‘...ఉహూఁ...మేము ముగ్గురన్నదమ్ములం , ఇద్దరక్కచెల్లెళ్ళు...కవలలెవరూ లేరు ...’ అన్నాడు వికాస్... ...‘...మేము నలుగురన్నదమ్ములం...ఒక ఆడపిల్ల...ఎవరం కవలలం కాదు...’ అన్నాడు మధు...
...మావైపు చూసిందావిడ...మీ సంగతేమన్నట్లు...
‘...నలుగురం ఉన్నా మాకుటుంబం లోనూ కవలలు లేరు...’ అన్నాను నేను...‘ డిటో’... అంది వకుళ
‘...అటువంటప్పుడు అవకాశం తక్కువ...కానీ పూర్తిగా ఉండదనలేము... ...యామ్... ...అదే తియ్య పెండలం...దాని వాడకం ఎక్కువగా ఉన్నప్పుడు అవకాశాలు పెరుగుతాయట!......’ అందావిడ...
...మగాళ్ళ మొహాలు విప్పారాయి... ‘...డేట్ ఏమైనా!...’ అన్నాడు మధు
...‘... చెప్తాను...’ అంటూ టేబుల్ మీదున్న తన సిస్టం వైపు తిరిగి... ఏదో చూసి...మీ మెన్సస్ సైకిల్సు బలే ఉన్నాయి... ‘...ఇద్దరికీ ఒకే డేటు... కొద్ది గంటల తేడా ఉంటుందేమో మహా అయితే!...’ అందావిడ...
...అది వినగానే గుండెలు జారిపోయాయి నాకు...విత్తనమెవడిదో అర్థం కావడంతో... ఓరగా వకుళ వైపు చూశాను... అదీ నా స్థితిలోనే ఉంది...
‘... ఇప్పటికే ఇద్దరు పిల్లల తల్లులు... మీకు జాగ్రత్తలు ప్రత్యేకం గా చెప్పవలసిన అవసరం లేదనుకో!...’ అంటూనే లిస్టు ఏకరువు పెట్టి , ‘...పీరియాడిక్ గా చెకప్స్ కి వస్తూ ఉండండి...అంటూ చెరో మందుల కాగితం మా చేతుల్లో పెట్టిందావిడ...
‘... థాంక్స్ డాక్టర్... ’ అంటూ ఫీజు చెల్లింపులు పూర్తి చేసి బైట పడ్డాం...
...‘...ఏమిటి దీనర్థం!?...’ అన్నాడు మధు , కొద్ది దూరం వెళ్ళినతరవాత... ‘...ఏముందీ!...మనం మళ్ళీ తల్లితండ్రులం కాబోతున్నాం!...’ అన్నాడు వికాస్... ‘... ట్విన్స్ అయ్యే అవకాశం గురించి... ’ అన్నాడు మధు... ‘...ఎక్కడైనా పెండలం దుంపలు కనిపిస్తే ఆపు...నలుగురం రోజూ తిందాం...వారం వారం ...క...లు...సు...కుందాం!...’ అన్నాడు ... వికాస్ కన్ను గీటుతూ....
‘...ఎహె!...ఊరుకో వికాస్...అసలే మేం భయపడి ఛస్తూంటేనూ!...’ అంది వకుళ చిరాగ్గా... ‘...దేనికీ భయం!?...’ అన్నాడు వికాస్ , వదలకుండా...
...ఇంటికి నడు చెప్తాను, దేనికో!... అన్నాను , ఒళ్ళు మండి...
‘...ఈజీ గర్ల్స్!... అంత కంగారు పడకండి... మరో మార్గముంది...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఏంటదీ!?...’ అని వకుళ అంటూంటే , మధు కారు పక్కకి ఆపి దిగబోయాడు... ‘...అవేనా పెండలం దుంపలు!?...’ అంటూ!... ...అవును... అన్నాను , మరోసారి చూసి...
‘... నువ్వుండు నే తెస్తాను...’ అంటూ వికాస్ వెళ్ళి ఓ రెండు ఐదుకిలోల పాకెట్లు పట్టుకొచ్చాడు... ‘...చాలా!?...’ అంది వకుళ...
‘...ఏం చేస్తారేంటీ వీటితో...!?...’ అన్నాడు మధు... ...మనం ఎక్కువ వాడం కానీ , బోల్డన్ని చేసుకోవచ్చు... అన్నాను ...‘ మొన్న మనింటి పార్టీలో పడీ,పడీ తిన్నారు చూడు...డిసర్ట్... అది సుజాతక్క దీంతో అప్పటికప్పుడు చేసిందే!...’ అంది వకుళ ...
‘...అలాగా!...ఇంకా తెస్తా!...’ అన్నాడు మధు... ...మహానుభావా!...ఇంటికి నడు... ఖర్చయ్యాక మళ్ళీ తెచ్చుకోవచ్చు!... అన్నాను
... ఇల్లు జేరేసరికి ఎనిమిదయ్యింది... పిల్లలు ఇంకా బైట ఆడుతున్నారు... వాళ్లని లోపలికి లాక్కొచ్చి...శ్యామాని పంపించి , భోజనాలు పూర్తి చేసేసరికి చేరేసరికి తొమ్మిదిన్నర...
...పెండలం తో డిసెర్ట్ చెయ్యమని కూర్చున్నారు మగాళ్ళు... ...హెల్ప్ చెయ్యమా!!... అని ఆఫర్లు... తప్పదని తెలిసిపోయాక , ఏం వద్దని...చెయ్యడానికి వంటింట్లో కెళ్ళాం , నేనూ, వకుళా...
...మూడు కిలోల గడ్దలు ఊదేశాం...అందరం కలిసి...
‘...మరో మార్గముందన్నావుగా వికాస్!... ఏంటదీ?...’ అన్నాడు మధు... ...‘...తరవాత చెప్తా!...’ అన్నాడు పిల్లలవైపు సైగ చేస్తూ...పదకొండయింది వాళ్లు పడుకునేసరికి!...
...మగాళ్ళు మళ్ళీ హాల్లో కూర్చుంటూంటే , ...పైకెళ్దాం రండి... అన్నాను , వంటింట్లో నేనూ వకుళా అనుకున్న ప్లాన్ ప్రకారం...
...‘...అప్పుడే డిసెర్ట్ పని చేస్తూంది గురూ!...’ అన్నాడు మధు కన్ను గీటుతూ... ‘...ఎంత సేపూ అదే యావ!...మనం మాట్లాడుకోవలసిన ముఖ్యమైన విషయాలున్నాయి...’ అంటూ వకుళ మేడమీదకి దారి తీసింది...
... అందరం మాస్టర్ బెడ్ లో కూర్చున్నాం... ఎలా మొదలెట్టాలో తెలీక చున్నీల్ని మెలి పెడుతూ ఉండిపోయాం నేనూ, వకుళా......చెప్పండీ!...అన్నారు మగాళ్లు ...
‘ ...యామ్ డిసెర్ట్ బాగుందా?...’ అంది వకుళ...
‘...బాగుందీ!... అయినా ఇదా, మాట్లాడవలసిన ముఖ్యమైన విషయం?...’ అన్నాడు మధు...
...అవును...మీకు పెండలం మీద ఒక్కసారి ఆసక్తి పెరిగిపోయిందేంటీ?... అన్నాను మగాళ్ళ మొహాలు చూస్తూ... ...వాళ్లు నోళ్ళెళ్లబెట్టారు...
‘...చెప్పండీ...’ అంది వకుళ... కాసేపు వాళ్ళు మొహాలూ, మొహాలూ చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు...
...రాత్రి కనీసం ఓ రెండు రౌండ్లు... తెల్లారుతూండగా మరో రౌండ్ గ్యారెంటీ! ...ఆ తరవాత మగాళ్ళు నిద్దరోయినా , ఆడాళ్ళం లేచిపోయి పిల్లల పక్కన జేరి , కాసేపు రెస్టు తీసుకుని ఆపైన వాళ్ళని లేపుతాం ... రాత్రి ఇక్కడే పడుక్కున్నారా!?... అని వాళ్లడగడం ... ఆంటీ తో మాట్లాడుతూ పడుకుండిపోయాం... అని బొంకడం అలవాతైపోయింది , నాకూ , వకుళకీ...బ్రేక్ ఫాస్ట్ తరవాత ఎవరిళ్లకి వాళ్ళు...
...బలే ఉంటుందీ రొటీన్!...కొంతతకాలం దీనికి బ్రేకు పడక తప్పదు...అని నిష్టూరుస్తూ వికాస్ కి ఎదురెళ్ళాను...
‘...ఈ సారి రొష్ గుల్లా పట్టుకొచ్చా సంధ్యా , వకుళ కిష్టమనీ...’ అన్నాడు డబ్బాలు నా చేతిలో పెట్టి... బట్టలు మార్చుకొస్తా...’ అంటూ తను బెడ్ రూం లోకెళ్తుంటే ...
... వకుళా వాళ్ళొచ్చింతరవాత నలుగురం బైటికెళ్ళాలి...అన్నాను...‘...అలాగే!...’ అంటూ మేడ పైకెళ్ళిపోయాడు... ...ఎక్కడికీ?...ఎందుకూ?... వంటి ప్రశ్నలతో వేధించడు వికాస్!... తృప్తి గా అనుకున్నాను , స్వీట్లని ఫ్రిజ్ లో సర్దుతూ...
... కాసేపట్లో దిగారు... పిల్లలకి తిండి ఏర్పాటు చేసి , వాళ్ళాటల్లో పడ్డాక మేమూ స్నాక్సూ , కాఫీలూ లాగించి , ఇప్పుడే వస్తాం పిల్లలూ!... అని వాళ్లకీ , చూస్తూండమని శ్యామాకీ చెప్పి బయల్దేరాం , మధు కార్ లో...
...‘...ఇప్పుడైనా చెప్తావా వకూ!...ఎక్కడికెళ్ళాలో!?...’ అన్నాడు మధు కాస్త చిరాగ్గా... ‘...రిలాక్స్ మధూ , అలా వెళ్తూండు...వాళ్లు తిప్పమన్న వైపుకి స్టీరింగు తిప్పు!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెనవ్వుతో మా వైపు చూస్తూ...
‘...అలా చేయచ్చుగా!...తినేస్తున్నావ్ ఇందాకట్నుంచీ!...’ అని రుసరుసలాడుతూ , వెళ్ళవలసిన రోడ్డు పేరూ , డాక్టరు పేరు చెప్పింది వకుళ ... వినగానే ‘...ఒహ్...’ అన్నారు మగాళ్ళు , విషయం అర్థం కావడంతో!... అడంగు జేరేదాకా అందరం మౌనంగా ఉండిపోయాం... ఆవిడ క్లినిక్ ముందు దిగి... ‘...మీరూ రండి!...’ అంటూ లోపలికి దారితీశాం..
‘...రా బకుళా!...’ అంది యాభై ఏళ్ల గైనకాలజిస్ట్ , డాక్టర్ సునందా సేన్ ...దానికి బాగా పరిచయం ఉండడంతో... అందర్నీ పరిచయం చేసింది...ఓ అరక్షణం నా మొహం , దాని మొహం తేరిపార చూసి , మందహాసంతో విషయమర్థమైందన్నట్లు తలూపి , ‘...రండి...’ అంటూ నన్ను తీసికెళ్లింది ముందు...
‘...అంతా బాగుంది...మీరెళ్ళి నా కన్స్ ల్టేషన్ రూం లో కూర్చోండి ...’ అంది , నా పరీక్ష పూర్తి చేసి , వకుళని పిలిపిస్తూ... కాసేపట్లో వకుళా , ఆవిడా కలిసే వచ్చారు నేనున్న గదిలోకి...
...‘... నలుగురికీ చెప్పనా! ...విడిగా మీకే చెప్పనా శుభవార్త!....’ అందావిడ చిరునవ్వుతో...అనుకున్నదే అయినా , గుండెలు ఝల్లుమనడంతో నేనూ , వకుళా ఏమీ మాట్లాడ లేక తలలు దించుకున్నాం... సిగ్గు పడుతున్నామనుకుందో ఏంటో!... ఆవిడే పిలిపించింది మగాళ్ళని...
...కాస్త సీరియస్ గా మొహాలెట్టుకుని వచ్చి కూర్చున్నారు... ‘....మధూజీ , వికాస్ జీ , కంగ్రాట్యులేషన్స్... మరో మెంబరు రాబోతున్నారు మీ, మీ కుటుంబాల్లోకి!...’ అందావిడ , విశాలమైన నవ్వుతో...
‘...ఒహ్ !... థాంక్స్ డాక్టర్!...’ అన్నారిద్దరూ , నవ్వుమొహాలతో...కొత్త వాళ్లకి తెలియక పోయినా ఇన్నేళ్ళు కాపురాలు చేసిన మాకు తెలుసు, అది తెచ్చిపెట్టుకున్నదని...
‘... బేబీ ఫార్మేషన్ చక్కగా ఉంది ఇద్దరికీ! ...ఆరోగ్యమైన బేబీస్ వస్తారు... ’ అని ఆవిడ అంటూంటే ‘...ట్విన్స్ అయ్యే అవకాశం ఉందా!?...’ అన్నాడు వికాస్... నాదీ అదే ప్రశ్న... అన్నట్టుగా తల పంకించాడు మధు...
‘...ముచ్చటగా ఉందా!...ఆడాళ్ళు పడాలి ఇబ్బందులు...అయినా మీ కుటుంబాల్లో కవలలున్నారా?...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేసిందావిడ...
‘...ఉహూఁ...మేము ముగ్గురన్నదమ్ములం , ఇద్దరక్కచెల్లెళ్ళు...కవలలెవరూ లేరు ...’ అన్నాడు వికాస్... ...‘...మేము నలుగురన్నదమ్ములం...ఒక ఆడపిల్ల...ఎవరం కవలలం కాదు...’ అన్నాడు మధు...
...మావైపు చూసిందావిడ...మీ సంగతేమన్నట్లు...
‘...నలుగురం ఉన్నా మాకుటుంబం లోనూ కవలలు లేరు...’ అన్నాను నేను...‘ డిటో’... అంది వకుళ
‘...అటువంటప్పుడు అవకాశం తక్కువ...కానీ పూర్తిగా ఉండదనలేము... ...యామ్... ...అదే తియ్య పెండలం...దాని వాడకం ఎక్కువగా ఉన్నప్పుడు అవకాశాలు పెరుగుతాయట!......’ అందావిడ...
...మగాళ్ళ మొహాలు విప్పారాయి... ‘...డేట్ ఏమైనా!...’ అన్నాడు మధు
...‘... చెప్తాను...’ అంటూ టేబుల్ మీదున్న తన సిస్టం వైపు తిరిగి... ఏదో చూసి...మీ మెన్సస్ సైకిల్సు బలే ఉన్నాయి... ‘...ఇద్దరికీ ఒకే డేటు... కొద్ది గంటల తేడా ఉంటుందేమో మహా అయితే!...’ అందావిడ...
...అది వినగానే గుండెలు జారిపోయాయి నాకు...విత్తనమెవడిదో అర్థం కావడంతో... ఓరగా వకుళ వైపు చూశాను... అదీ నా స్థితిలోనే ఉంది...
‘... ఇప్పటికే ఇద్దరు పిల్లల తల్లులు... మీకు జాగ్రత్తలు ప్రత్యేకం గా చెప్పవలసిన అవసరం లేదనుకో!...’ అంటూనే లిస్టు ఏకరువు పెట్టి , ‘...పీరియాడిక్ గా చెకప్స్ కి వస్తూ ఉండండి...అంటూ చెరో మందుల కాగితం మా చేతుల్లో పెట్టిందావిడ...
‘... థాంక్స్ డాక్టర్... ’ అంటూ ఫీజు చెల్లింపులు పూర్తి చేసి బైట పడ్డాం...
...‘...ఏమిటి దీనర్థం!?...’ అన్నాడు మధు , కొద్ది దూరం వెళ్ళినతరవాత... ‘...ఏముందీ!...మనం మళ్ళీ తల్లితండ్రులం కాబోతున్నాం!...’ అన్నాడు వికాస్... ‘... ట్విన్స్ అయ్యే అవకాశం గురించి... ’ అన్నాడు మధు... ‘...ఎక్కడైనా పెండలం దుంపలు కనిపిస్తే ఆపు...నలుగురం రోజూ తిందాం...వారం వారం ...క...లు...సు...కుందాం!...’ అన్నాడు ... వికాస్ కన్ను గీటుతూ....
‘...ఎహె!...ఊరుకో వికాస్...అసలే మేం భయపడి ఛస్తూంటేనూ!...’ అంది వకుళ చిరాగ్గా... ‘...దేనికీ భయం!?...’ అన్నాడు వికాస్ , వదలకుండా...
...ఇంటికి నడు చెప్తాను, దేనికో!... అన్నాను , ఒళ్ళు మండి...
‘...ఈజీ గర్ల్స్!... అంత కంగారు పడకండి... మరో మార్గముంది...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఏంటదీ!?...’ అని వకుళ అంటూంటే , మధు కారు పక్కకి ఆపి దిగబోయాడు... ‘...అవేనా పెండలం దుంపలు!?...’ అంటూ!... ...అవును... అన్నాను , మరోసారి చూసి...
‘... నువ్వుండు నే తెస్తాను...’ అంటూ వికాస్ వెళ్ళి ఓ రెండు ఐదుకిలోల పాకెట్లు పట్టుకొచ్చాడు... ‘...చాలా!?...’ అంది వకుళ...
‘...ఏం చేస్తారేంటీ వీటితో...!?...’ అన్నాడు మధు... ...మనం ఎక్కువ వాడం కానీ , బోల్డన్ని చేసుకోవచ్చు... అన్నాను ...‘ మొన్న మనింటి పార్టీలో పడీ,పడీ తిన్నారు చూడు...డిసర్ట్... అది సుజాతక్క దీంతో అప్పటికప్పుడు చేసిందే!...’ అంది వకుళ ...
‘...అలాగా!...ఇంకా తెస్తా!...’ అన్నాడు మధు... ...మహానుభావా!...ఇంటికి నడు... ఖర్చయ్యాక మళ్ళీ తెచ్చుకోవచ్చు!... అన్నాను
... ఇల్లు జేరేసరికి ఎనిమిదయ్యింది... పిల్లలు ఇంకా బైట ఆడుతున్నారు... వాళ్లని లోపలికి లాక్కొచ్చి...శ్యామాని పంపించి , భోజనాలు పూర్తి చేసేసరికి చేరేసరికి తొమ్మిదిన్నర...
...పెండలం తో డిసెర్ట్ చెయ్యమని కూర్చున్నారు మగాళ్ళు... ...హెల్ప్ చెయ్యమా!!... అని ఆఫర్లు... తప్పదని తెలిసిపోయాక , ఏం వద్దని...చెయ్యడానికి వంటింట్లో కెళ్ళాం , నేనూ, వకుళా...
...మూడు కిలోల గడ్దలు ఊదేశాం...అందరం కలిసి...
‘...మరో మార్గముందన్నావుగా వికాస్!... ఏంటదీ?...’ అన్నాడు మధు... ...‘...తరవాత చెప్తా!...’ అన్నాడు పిల్లలవైపు సైగ చేస్తూ...పదకొండయింది వాళ్లు పడుకునేసరికి!...
...మగాళ్ళు మళ్ళీ హాల్లో కూర్చుంటూంటే , ...పైకెళ్దాం రండి... అన్నాను , వంటింట్లో నేనూ వకుళా అనుకున్న ప్లాన్ ప్రకారం...
...‘...అప్పుడే డిసెర్ట్ పని చేస్తూంది గురూ!...’ అన్నాడు మధు కన్ను గీటుతూ... ‘...ఎంత సేపూ అదే యావ!...మనం మాట్లాడుకోవలసిన ముఖ్యమైన విషయాలున్నాయి...’ అంటూ వకుళ మేడమీదకి దారి తీసింది...
... అందరం మాస్టర్ బెడ్ లో కూర్చున్నాం... ఎలా మొదలెట్టాలో తెలీక చున్నీల్ని మెలి పెడుతూ ఉండిపోయాం నేనూ, వకుళా......చెప్పండీ!...అన్నారు మగాళ్లు ...
‘ ...యామ్ డిసెర్ట్ బాగుందా?...’ అంది వకుళ...
‘...బాగుందీ!... అయినా ఇదా, మాట్లాడవలసిన ముఖ్యమైన విషయం?...’ అన్నాడు మధు...
...అవును...మీకు పెండలం మీద ఒక్కసారి ఆసక్తి పెరిగిపోయిందేంటీ?... అన్నాను మగాళ్ళ మొహాలు చూస్తూ... ...వాళ్లు నోళ్ళెళ్లబెట్టారు...
‘...చెప్పండీ...’ అంది వకుళ... కాసేపు వాళ్ళు మొహాలూ, మొహాలూ చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు...