16-11-2019, 12:26 PM
....అప్పట్నుంచీ ...ప్రతీ శుక్రవారం రాత్రీ , మా ఇంట్లోనో...వాళ్ళ ఇంట్లోనో!...పిల్లలతో సహా కలుసుకోడం...పిల్లల్ని పడుకో బెట్టి , పార్ట్నర్లు మారడం...తెల్లారే దాకా వాయింపులు... శని, ఆది వారాల్లో, పిల్లల చదువులూ , పన్లు చూసుకోడం... రెస్టూ....
...ఆ తరవాత కూడా ఎన్నో సార్లు ...ఇటువంటి చర్చలు జరిపాం. , నేనూ వకుళా.....ఎలా ఆలోచించినా ఇదే పాయంటుకి వచ్చి ఆగిపోవడం...రోజులు గడిచిపోతూన్నా మార్గం దొరకలేదు
....రెండు వారాల తరవాత పాలిపోయిన మొహంతో వచ్చింది వకుళ, మా డిపార్ట్మెంటుకి...
‘...ఏమే!...నువ్వూనా!?...’ అంది ...నా మొహం చూసి!... అవునన్నట్లు తలూపాను...‘...ఏం చేద్దాం?...’అంటూ కూలబడిపోయింది , నా ముందర కుర్చీలో...
‘...చెబ్దామా మగాళ్లతో!...’ అందదే! ...ఇప్పుడే ఎందుకూ!...ఈ వారం లో ఏమైనా అయిపోతుందేమో!...చూద్దాం!... అన్నాను...
‘...నాకేం నమ్మకంలేదు...మనకి నాటుకున్నది ... మాంఛి బలమైన విత్తనం...’ అంది వకుళ , సన్నగా వణికి...
...అబ్బ!...భయపెట్టకే!!... అన్నాను...నాకూ వెన్నులోంచి వణుకొస్తూంటే... ‘...సరే!...కన్ఫర్మ్ అయింతరవాతే చెబుదాం లే!...’ అంది వకుళ...
...వాళ్ళూ ఎదురు చూస్తున్నారనుకుంటా!...న్యూస్ వినడానికి... అన్నాను...
...‘...వాళ్లనీ తీసుకెళ్దామేంటీ గైనకాలజిస్టు దగ్గరకి !...’ అని అది అంటూంటే ...దీపా మేడం రమ్మంటున్నారు మిమ్మల్నిద్దర్నీ!... అని కబురు...
...ఆవిడ కూడానా!...అన్నాను.... ‘...ఏమో?...అదీ తేలిపోతుంది కాసేపట్లో!...నడు...’ అంది వకుళ కుర్చీలోంచి లేస్తూ...
...ఇద్దరం దీపా మేడం ఛేంబర్ జేరేసరికి , కాంటీన్ పిల్ల రెడీగా ఉంది టీ ఫ్లాస్క్ పట్టుకుని...మమ్మల్ని చూడగానే బిస్కెట్లూ , టీ సర్వ్ చేసి వెళ్లిపోయింది...
...‘...ఎలా చెప్పాలో తెలీటంలేదు నాకు!...’ అని ఊరుకుని పోయింది...మేమేమీ మాట్లాడకుండా టీ సిప్ చేస్తూ కూర్చున్నాం , ...ఆవిడనే బైట పడనీ!... అనుకుని...
‘...మన పార్టీ ...కాగానే జాగ్రత్తలు తీసుకుందామనుకున్నామా!...సెమినార్ హడావిడిలో పడి మర్చిపోయాను...గుర్తొచ్చేసరికి పుణ్యకాలం దాటిపోయింది...అప్పుడే మీతో మాట్లాడుదామనుకున్నాను...మొహమాటమనిపించీ , మీరూ గుంజాటన పడడం గమనించీ , ... చూద్దాం... అని ఊరుకున్నాను... నేను నెల తప్పి రెండు వారాలు దాటింది...మీరు నిన్నో , మొన్నో...అనుకుంటాను అవునా!?...’ అని ఆగిందావిడ...
...మొహాలూ , మొహాలూ చూసుకున్నాం...నేనూ వకుళా...అంత తెలిసిపోయేట్లున్నామా!... అనుకుంటూ...
‘...మిమ్మల్ని గమనిస్తూనే ఉన్నాలే!...బాధ పడకండి...ఇక నా విషయం...నిన్ననే గైనకాలజిస్ట్ దగ్గరకి వెళ్తే , ఎగ్జామిన్ చేసి కంగ్రాట్యులేషన్స్ చెప్పింది...నవ్వాలో ఏడవాలో తెలీలేదు...’ అని ఆగిపోయింది దీపా మేడం...
...ఏమనాలో తెలీక నోరుమూసుకునుండిపోయాం... ...ప్రొఫెసర్ కి చెప్పారా!?... అన్నాను ఎలాగో గొంతు పెగుల్చుకుని...
‘...నెక్స్ట్ మంత్ చెబుతాను...అపుడైతే సంతోషిస్తాడు...’ అందావిడ...
... నెక్స్ట్ మంత్ చెప్పడమేంటీ?...కన్ ఫర్మ్ అయిందంటున్నారుగా!...’ అంది వకుళ...
‘...మీకు పూర్తిగా అర్థం కావాలంటే కొన్ని విషయాలు చెప్పాలి...మాకు పిల్లలు లేరనే తెలుసుగానీ , నాకు రెండు మిస్ కారేజస్ ...అదీ కన్ఫర్మ్ అయిన వారం తరవాత...జరిగాయని మీకు తెలీదనుకుంటాను...ఏదో సీరియస్ హార్మోను తేడాలుట... మందులు వాడుతూ ప్రయత్నిస్తూండండి...అన్నారు డాక్టర్లు... అంచేత , నిలిచిన తరవాత చెపితే మంచిదని ఆగాను!...’ అందావిడ..
...మొన్న పార్టీ తరవాత కదా ...ఇ...ది... అవుత!...మ...రీ...?!... అని మాట తేల్చేశాను...
‘... తను అటువంటి అభ్యంతరాలు ఎపుడూ చెప్పలేదు , చెప్పడు కూడానూ...ఒకవేళ చెప్పినా పట్టించుకోను...నేనెప్పట్నించో జాగ్రత్తలు మానేశాను...’ అనేసిందావిడ నిక్కచ్చిగా...
...ఇంకా ఏమైనా చెప్తూందేమో నని ఊరుకున్నాం.. ఓ రెండు , మూడు నిముషాలైనా ఆవిడేదో ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయిందేగానీ ఏమీ మాట్లాడకపోడంతో ...ఇంక వెళ్తామన్నట్లుగా కదిలాం కుర్చీల్లో...
‘...కూర్చోండి...ఇంకా అసలు విషయం అడగనేలేదు...’ అంటూ మమ్మల్ని ఆపేసింది... ఏంటన్నట్లు మొహాలు పెట్టాం...
‘...మొన్న పార్టీలో మగాళ్లందరూ ...ఆక్టివే కదా!...’ అందావిడ... ...మీరే చూశారుగా!...అని నేనంటూంటే ...కోటా చాలలేదేమో ఈవిడకి!... అని సణిగింది వకుళ సన్నగా...
‘...అహఁ...ఆ ...ప...ని...కి అందరూ ఉద్దండులే!...అది కాదు...ఎవరైనా స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నారేమో తెలుసుకుందామనీ!...’ అని ఆపేసింది దీపా మేడం...
...మదన్ జీజూ స్టెరిలైజ్డు , కుమార్ బావ స్పెరం కౌంట్ తక్కువగా ఉందని అనుమానం... అనేశాను , ఇంక ముసుగులో గుద్దులాటెందుకని...
‘...అది తెలుసుకుందామనే పిలిచాను!...’ అనేసిందావిడ , విప్పారిన మొహంతో
...వస్తాం...అంటూ మేం లేచేసరికి , ఇంటర్ కాం లో వకుళకి పిలుపు...లైబ్రరీ కి రమ్మని...నేనూ వస్తా...అని లేస్తూంటే ...
‘...నీకు వర్కేం లేదుగా!...’ అంటూ కూర్చోబెట్టేసింది దీపా మేడం... (EOP 260 & 53)
...ఆ తరవాత కూడా ఎన్నో సార్లు ...ఇటువంటి చర్చలు జరిపాం. , నేనూ వకుళా.....ఎలా ఆలోచించినా ఇదే పాయంటుకి వచ్చి ఆగిపోవడం...రోజులు గడిచిపోతూన్నా మార్గం దొరకలేదు
....రెండు వారాల తరవాత పాలిపోయిన మొహంతో వచ్చింది వకుళ, మా డిపార్ట్మెంటుకి...
‘...ఏమే!...నువ్వూనా!?...’ అంది ...నా మొహం చూసి!... అవునన్నట్లు తలూపాను...‘...ఏం చేద్దాం?...’అంటూ కూలబడిపోయింది , నా ముందర కుర్చీలో...
‘...చెబ్దామా మగాళ్లతో!...’ అందదే! ...ఇప్పుడే ఎందుకూ!...ఈ వారం లో ఏమైనా అయిపోతుందేమో!...చూద్దాం!... అన్నాను...
‘...నాకేం నమ్మకంలేదు...మనకి నాటుకున్నది ... మాంఛి బలమైన విత్తనం...’ అంది వకుళ , సన్నగా వణికి...
...అబ్బ!...భయపెట్టకే!!... అన్నాను...నాకూ వెన్నులోంచి వణుకొస్తూంటే... ‘...సరే!...కన్ఫర్మ్ అయింతరవాతే చెబుదాం లే!...’ అంది వకుళ...
...వాళ్ళూ ఎదురు చూస్తున్నారనుకుంటా!...న్యూస్ వినడానికి... అన్నాను...
...‘...వాళ్లనీ తీసుకెళ్దామేంటీ గైనకాలజిస్టు దగ్గరకి !...’ అని అది అంటూంటే ...దీపా మేడం రమ్మంటున్నారు మిమ్మల్నిద్దర్నీ!... అని కబురు...
...ఆవిడ కూడానా!...అన్నాను.... ‘...ఏమో?...అదీ తేలిపోతుంది కాసేపట్లో!...నడు...’ అంది వకుళ కుర్చీలోంచి లేస్తూ...
...ఇద్దరం దీపా మేడం ఛేంబర్ జేరేసరికి , కాంటీన్ పిల్ల రెడీగా ఉంది టీ ఫ్లాస్క్ పట్టుకుని...మమ్మల్ని చూడగానే బిస్కెట్లూ , టీ సర్వ్ చేసి వెళ్లిపోయింది...
...‘...ఎలా చెప్పాలో తెలీటంలేదు నాకు!...’ అని ఊరుకుని పోయింది...మేమేమీ మాట్లాడకుండా టీ సిప్ చేస్తూ కూర్చున్నాం , ...ఆవిడనే బైట పడనీ!... అనుకుని...
‘...మన పార్టీ ...కాగానే జాగ్రత్తలు తీసుకుందామనుకున్నామా!...సెమినార్ హడావిడిలో పడి మర్చిపోయాను...గుర్తొచ్చేసరికి పుణ్యకాలం దాటిపోయింది...అప్పుడే మీతో మాట్లాడుదామనుకున్నాను...మొహమాటమనిపించీ , మీరూ గుంజాటన పడడం గమనించీ , ... చూద్దాం... అని ఊరుకున్నాను... నేను నెల తప్పి రెండు వారాలు దాటింది...మీరు నిన్నో , మొన్నో...అనుకుంటాను అవునా!?...’ అని ఆగిందావిడ...
...మొహాలూ , మొహాలూ చూసుకున్నాం...నేనూ వకుళా...అంత తెలిసిపోయేట్లున్నామా!... అనుకుంటూ...
‘...మిమ్మల్ని గమనిస్తూనే ఉన్నాలే!...బాధ పడకండి...ఇక నా విషయం...నిన్ననే గైనకాలజిస్ట్ దగ్గరకి వెళ్తే , ఎగ్జామిన్ చేసి కంగ్రాట్యులేషన్స్ చెప్పింది...నవ్వాలో ఏడవాలో తెలీలేదు...’ అని ఆగిపోయింది దీపా మేడం...
...ఏమనాలో తెలీక నోరుమూసుకునుండిపోయాం... ...ప్రొఫెసర్ కి చెప్పారా!?... అన్నాను ఎలాగో గొంతు పెగుల్చుకుని...
‘...నెక్స్ట్ మంత్ చెబుతాను...అపుడైతే సంతోషిస్తాడు...’ అందావిడ...
... నెక్స్ట్ మంత్ చెప్పడమేంటీ?...కన్ ఫర్మ్ అయిందంటున్నారుగా!...’ అంది వకుళ...
‘...మీకు పూర్తిగా అర్థం కావాలంటే కొన్ని విషయాలు చెప్పాలి...మాకు పిల్లలు లేరనే తెలుసుగానీ , నాకు రెండు మిస్ కారేజస్ ...అదీ కన్ఫర్మ్ అయిన వారం తరవాత...జరిగాయని మీకు తెలీదనుకుంటాను...ఏదో సీరియస్ హార్మోను తేడాలుట... మందులు వాడుతూ ప్రయత్నిస్తూండండి...అన్నారు డాక్టర్లు... అంచేత , నిలిచిన తరవాత చెపితే మంచిదని ఆగాను!...’ అందావిడ..
...మొన్న పార్టీ తరవాత కదా ...ఇ...ది... అవుత!...మ...రీ...?!... అని మాట తేల్చేశాను...
‘... తను అటువంటి అభ్యంతరాలు ఎపుడూ చెప్పలేదు , చెప్పడు కూడానూ...ఒకవేళ చెప్పినా పట్టించుకోను...నేనెప్పట్నించో జాగ్రత్తలు మానేశాను...’ అనేసిందావిడ నిక్కచ్చిగా...
...ఇంకా ఏమైనా చెప్తూందేమో నని ఊరుకున్నాం.. ఓ రెండు , మూడు నిముషాలైనా ఆవిడేదో ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయిందేగానీ ఏమీ మాట్లాడకపోడంతో ...ఇంక వెళ్తామన్నట్లుగా కదిలాం కుర్చీల్లో...
‘...కూర్చోండి...ఇంకా అసలు విషయం అడగనేలేదు...’ అంటూ మమ్మల్ని ఆపేసింది... ఏంటన్నట్లు మొహాలు పెట్టాం...
‘...మొన్న పార్టీలో మగాళ్లందరూ ...ఆక్టివే కదా!...’ అందావిడ... ...మీరే చూశారుగా!...అని నేనంటూంటే ...కోటా చాలలేదేమో ఈవిడకి!... అని సణిగింది వకుళ సన్నగా...
‘...అహఁ...ఆ ...ప...ని...కి అందరూ ఉద్దండులే!...అది కాదు...ఎవరైనా స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నారేమో తెలుసుకుందామనీ!...’ అని ఆపేసింది దీపా మేడం...
...మదన్ జీజూ స్టెరిలైజ్డు , కుమార్ బావ స్పెరం కౌంట్ తక్కువగా ఉందని అనుమానం... అనేశాను , ఇంక ముసుగులో గుద్దులాటెందుకని...
‘...అది తెలుసుకుందామనే పిలిచాను!...’ అనేసిందావిడ , విప్పారిన మొహంతో
...వస్తాం...అంటూ మేం లేచేసరికి , ఇంటర్ కాం లో వకుళకి పిలుపు...లైబ్రరీ కి రమ్మని...నేనూ వస్తా...అని లేస్తూంటే ...
‘...నీకు వర్కేం లేదుగా!...’ అంటూ కూర్చోబెట్టేసింది దీపా మేడం... (EOP 260 & 53)