Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...‘...ఛీ!...ఏమనుకుంటాడే!...’ అందది సిగ్గుపడిపోతూ...నిప్పు తొందరగా రాజుకుంటుంది...వెళ్ళు!... అంటూ దాన్ని పంపించి , నేనూ ఓ రెండు రోల్సూ , కాఫీ కప్పూ అందుకుని హాల్లోకొస్తూండగానే...మెల్లగా బెడ్ రూం తలుపేసిన చప్పుడూ...సోఫాలో కూర్చుంటూండగానే మంచం కిరకిరలూ...
...టైమ్ వేస్ట్ చెయ్యటం లేదు వీళ్ళు ... అనుకుంటూ తెచ్చుకున్నవి కానిస్తూంటే ...మంచం కిరకిరల స్పీడు పెరిగింది...తిండి ముగించి బెడ్ రూం తలుపు పక్కకి చేరేసరికి రొప్పులూ , మూలుగులూ పెద్దవయ్యాయి...కీ హోల్ లోంచి చూద్దామని ట్రై చేశాను...అవతల వైపు కవరుంది...లాభం లేదని లేస్తూంటే... అ...య్య...బాబో...య్...చాలు...తీసీ!...ఛీ!...వినవుకదా!...అంటూన్న సుజాతక్క విలవిలలు సన్నగా వినిపించేసరికి ...మొదటి రౌండ్ అయినట్లుంది ... అనుకుంటూ గడియారం చూశాను... తొమ్మిదీ నలభై...
...మరో రౌండ్ కి టైం ఉంది...ఈ లోగా వంట చేద్దాం... అనుకుంటూ వంటిట్లోకి వెళ్ళాను...అందిన వాటితో లంచ్ రడీ చేసి హాల్లోకొచ్చేసరికి పదీ ఇరవై...క్లాస్ టైంకి అందుకోవాలంటే పది నిముషాల్లో బయల్దేరాలి... అనుకుంటూంటే...
...ఢబాల్న తలుపు తెరుచుకుని సుజాతక్క బైటికి వచ్చింది...ఇంచుమించు పరిగెత్తుతూ... చీర అస్తవ్యస్తంగా ఉంది...పల్చని వాయిల్ చీరేమో!...ప్పొంగుతూన్న దాని ఎత్తుల్ని దాచ లేక పోతూంది...ఏమైందమ్మా!...అన్నాను...

...‘...రెండు సార్లు...చే...సింది...చాలక ...మ...ళ్ళీ...అంటు...న్నాడు...’...అంటూ బాత్ రూం లోకి పరిగెత్తింది...మాస్టర్ బెడ్ లోకెళ్ళేసరికి మధు లుంగీ కట్టుకుంటున్నాడు...హాల్లో కూర్చో...ఇప్పుడే వస్తాను... అంటూ బాత్రూం లోకి దూరాడు నన్ను చూడగానే...నవ్వుకుంటూ వెనక్కి తిరిగాను...
...కాసేపట్లో రెడీ ఐపోయి బైటికొచ్చాడు , ఓ ఫైల్ పట్టుకుని...‘...వెళ్దామా!...’ అన్నాడు పక్కచూపులు చూస్తూ...చెప్పొస్తాను...అంటూ వెళ్ళి ...అక్కావెళ్తానే!... అంటూ బాత్ రూం తలుపు తట్టాను...
‘...తను అక్కడే ఉన్నాడా!?...’ అంది లోపల్నీంచే...మధువైపు చూసి బైటికెళ్ళమన్నట్లుగా సైగ చేశాను...కాసేపట్లో బైటికొచ్చిందది...బొట్టెట్టించుకుని వెళ్దుగాని ... అంటూ వంటిట్లోకెళ్ళొచ్చి , పాపిట్లో బొట్టూ , చేతిలో రెండు ఆపిల్ పళ్ళూ పెట్టి...‘...చాలా థాంక్సే!...’ అంది ...మెరుస్తూన్న కళ్లతో...
...ఐ పిల్ వేసుకోలేదుటగా!...ఫలితం ఏమవచ్చో తెలుసునా!?...’ అన్నాను ...సీరియస్ గా దాని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...‘...సంధ్య చెప్పిందా!...కాలేజయ్యాక , నువ్వూ , అదీ, రండి...బోల్డెన్ని చెప్పాలి...’ అందది... ...అలాగే!...అంటూంటే , సుజాతక్క చీర మీదినుంచే చనుమొనల్ని రుద్దుకోడం గమనించి...ఏమైందీ?... అన్నాను...వా...టి... వైపు సైగ చేస్తూ ‘...అదీ చెప్తాలే!...’ అంది ...సిగ్గుగా రెప్పలు వాల్చుకుంటూ... టైమ్ అయిపోతూందని గబగబా బైటికొచ్చి కార్ లో కూలబడ్డాను...
...దోవంతా మధు ఒక్క మాట మాట్లాడలేదే!...కాలేజీ దగ్గర నేను దిగుతూంటే... ‘...నా తరఫున ...సారీ...చెప్పు మీ సుజాతక్కకి...’ అని చెప్పి ...ఎందుకూ?...అని నేనడుగుతూన్నా , వినిపించుకోకుండా వెళ్ళిపోయాడమ్మా!....అంటూ ముగించిందది...
.... తెలుసుకుందాం...నడు... అంటూ సుజాతక్కా వాళ్లింటి ముందు నేను స్కూటర్ పార్క్ చేస్తూంటే బెల్లు కొట్టింది వకుళ... ఓ రెండు నిముషాల తరవాత తలుపు తీసి , ‘...రండి , మీ గురించే చూస్తున్నాను...మొహాలు కడుక్కొస్తే కాఫీ తాగుదాం...’ అంది వంటింటి వైపు దారితీస్తూ...
...కాసేపుండి తాగుదాంలే!...ముందు తినడానికేమైనా పట్రా!... అంటూ నేనూ , వకుళా బాత్రూముల్లో దూరాం ...
...ఆ పని ముగించి నేను బైటికి వచ్చేసరికి సుజాతక్క సమోసాలూ , నీళ్ళ బాటిలూ ముందు పెట్టుకుని ...చనుమొనల్ని రుద్దుకుంటూ కూర్చునుండడం నా కళ్ల బడింది... అప్పుడే నా పక్కన చేరిన వకుళకీ చూపించానా సీను...
...చెప్పాగా!...పొద్దున్న నే బయల్దేరే టైమ్ కి కూడా ఇదే పని చేస్తూందనీ!...కనుక్కుందాంపద...విషయమేమిటో!...అని, ...ఏంటమ్మా!.... ...ఇ...వి...బాగా...వాచిపోయినట్లున్నాయి...అంటూసుజాతక్క...చనుమొనలవైపు...ఓ...కొంటెచూపువిసిరి...అంతగా...న...లి...పే...శాడా! ...పొద్దున్నీంచీ...నె...ప్పి... తగ్గనే లేదా!... అంది వకుళ...సోఫాలో కూర్చుంటూ...

‘...పోవే!... అవెప్పుడూ ఉండేవే!...ముందివి కానిద్దాం!...’ అంటూ సమోసాలప్లేట్లు మా వైపు తోస్తూ దాటేయబోయింది సుజాతక్క, ...
...చెప్తానని పొద్దున్న ప్రామిస్ చేశావ్...తప్పించుకోకు...అంది వకుళ ఓ సమోసా అందుకుంటూ...కాసేపు అందరం తిండిలో పడ్డాం...
...మొదలెట్టూ!... అన్నాను రెండోది అందుకుంటూ... ఊఁ... అంది వకుళ , తనూ అదే పని చేస్తూ...
‘... గదిలోకెళ్తూంటే గుండెలు దడదడ లాడాయమ్మా...ఉగ్గబట్టుకుని వెళ్ళాను...మధు కిటికీ లోంచి బైటికి చూస్తున్నాడు , ఆఫీస్ కి వెళ్ళడానికి తయారైఉన్నాడేమో! హుందాగా ఉన్నాడమ్మా!...’ అని సుజాతక్క మొదలెట్టేసరికి...
... అదేంటీ!...నేను లుంగీ కట్టుకునుండమన్నానే!!...అంటూఅడ్డొచ్చిందివకుళ, సమోసాని షోగ్గా కొరుకుతూ... ...కాసేపయ్యాక,అక్కేకట్టిందేమో!...నువ్వడ్డురాకే!!...అంటూవకుళనిగదిమి,...నువ్వుకానీవేఅక్కా!... అన్నాను
...‘...మీరు చేస్తారేమోగానీ నే చెయ్యలేనమ్మా అలాంటి సిగ్గుమాలినపనులూ!...’ అంటూ సాగదీసింది సుజాతక్క
...నువ్వు విప్పుతావ్ కానీ , కడ్తావ్ కూడానూ!... అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
‘...ఛీ!...ఇందుకే నేనేమీ చెప్పనన్నాను...’ అంటూ మూతి ముడుచుకుంది సుజాతక్క... ...చెప్పు, చెప్పు... నీనింక నోరిప్పన్లే!... అని వకుళ బ్రతిమాలాక ... ‘...తనచేతే కట్టించాలే!...కాసేపు తర్వాత...’ అంటూ మొదలెట్టింది సుజాతక్క... ఊఁ...కొట్టాం...ఇద్దరం...
‘...ఎందుకో సీరియస్ గా ఉన్నట్లనిపించాడు!...ఏవనుకున్నాడో!...ఇలా పిలిపించి నందుకు...అని భయపడుతూ నువ్వు చేతిలో పెట్టిన ట్రే ని సైడ్ టేబుల్ మీద పెడుతూంటే చప్పుడవడంతో నా వైపు చూశాడు...నేను బెరుకుగా చూపులు విడదీసుకుంటూంటే తన కళ్ళల్లో ...అదో... రకమైన మెరుపు... తీక్షణంగా చూస్తూ నావైపే వస్తున్నాడు......నా ఒంటి వైపు చూసుకుందును కదా...సిగ్గుమాలిన పైట జారిపోయుంది...’ అని అది చెప్తూంటే...
...సొంత దారుకి లేని సిగ్గు దానికెక్కడ్నుంచి వస్తుందీ!?...అని వెక్కిరించింది వకుళ...
‘...అదుగో...మళ్ళీ!...’ అంటూ అక్క జేవురించిన మొహంతో ఏదో అనబోతూంటే...నువ్వు నోరిప్పావంటే చెప్తా!...అంటూ వకుళని గదిమి...నువ్వు కానీవే అక్కా!... అంటూ దాన్ని బుజ్జగించాను...
‘...పవిఁట జారుందని ఎప్పానా!...’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టిందది...ఊఁ...కొట్టాం...నేనూ, వకుళా...
‘...నేను ...దా...న్ని... సర్దుకోబోతూంటే రెండడుగుల్లో నా వెనక చేరి, ఓ చేత్తో నా నడుం చుట్టేసి , నన్ను తన ఒంటికి గుద్దుకుంటూ ,మరో చేత్తో పైటని దిగలాగేశాడమ్మా!...ఇంకా ఈ అడ్డెందుకు భాభీ!...అంటూ...’ అంది సుజాతక్క , తీపి ఙ్ఙాపకాలతో మొహం ఎఱ్ఱబడుతూంటే...
...మేమేమీ మాట్లాడలేదు...
‘... మీటింగ్ ఉందేమో కదా!?...అన్నాను... టైమ్ కి గుర్తు చేశావ్ భాభీ!...అంటూ టై వదులు చేసి, గబగబా షర్టూ , బనీనూ విప్పి కిందడేసి , పాంటు కూడా విప్పేసుకో బోయాడే!...అప్పుడు గుర్తు చేశానమ్మా...మంచం మీద లుంగీ ఉందీ!... అంటూ...అదెందుకూ?...టైం దండగ!...అన్నాడు... ...ఛస్తున్నా బాబూ...చూడలేక !...అన్నానమ్మా!...తన ఛాతీ మీద , వీపుమీద దట్టంగా పరుచుకున్న రింగులు తిరిగిన జుత్తుని ఓర గా చూస్తూ!... ఎలా తట్టుకుంటున్నావే తల్లీ ...పక్కమీద అవి పెట్టే కితకితల్ని...’ అంటూ వకుళ వైపు చూసింది...