Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...అంటే!...మా ఒక్కళ్ళకోసమే ఇది ఏర్పాటు చేశారా!?...’ అందది చురుగ్గా... ‘...ఓ విధంగా అంతే!...ఎందుకంటే మీకే అందరూ కొత్త!...మిగిలిన వాళ్లకి కొందరితోనైనా పరిచయాలున్నాయిగా!...’ అని జవాబిచ్చింది వకుళ...
‘....తొడ పరిచయాలు కూడానా!?...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...‘...ఆహాఁ...ఉన్నాయి సుజా!...ఎవరి సంగతెట్లా ఉన్నా నాకు మాత్రం నచ్చింది వకుళా! ...’ అంది దీపా మేడం నిర్మొహమాటంగా!...‘...నాకూనూ!...’ అంది మాధురీ దీదీ...
‘...నచ్చలేదని నేనూ అనను గానీ!...ఎందుకో భయంగా ఉందమ్మా...’ అంది సుజాతక్క కాసేపు తరవాత... ‘...ఎందుకూ భయం!...’ అంది మాధురీ దీదీ... సుజాతక్క ఏమీ మాట్లాడలేదు...‘...భయమెందుకక్కా!...బావ అనుమతితోనే జరిగిందిగా!...’ అంది వకుళ...
... మళ్ళీ కాసేపు మౌనం...ఈసారెవ్వరూ ప్రశ్నించలేదు సుజాతక్కని...
...కాసేపు తరవాత తనే మొదలెట్టింది...‘...చెప్పుకోడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ చెప్పుకోక తప్పదు!...’ అంటూ... ‘...ఊ కానీ!...’ అంటూ ప్రోత్సహించింది దీపా మేడం...

‘...మగాళ్ళందరూ కొస...కంటా...దిగేసి మరీ చిప్పిల్లిపోయారమ్మా!...అదీ ఒకసారా! , రెండు సార్లా!!...నిన్న సాయంత్రం నుంచీ మొత్తం ఎ...ని...మి...ది...సార్లు...’ అందది మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
...‘...మాకూనూ!...’ అన్నారు మాధురీ దీదీ, దీపామేడంలు , మొహాలూ మొహాలూ చూసుకుని...‘...మాకూ అంతే!...’ అని నేనంటూంటే...‘...మనలెక్కలో మరో పది వేసుకోవచ్చమ్మా!...’ అంది వకుళ , నన్ను అల్లరిగా మోచేత్తో పొడుస్తూ... ‘...ఛీ నోరు ముయ్యవే!...’ అన్నాను సన్నగా!...
‘...వికాస్ తప్ప మగాళ్ళెవ్వళ్ళూ ఆపరేషన్ చేయించుకోలేదుట...’ అని సుజాతక్క మామాటల్ని పట్టించుకోకుండా చెప్పుకుపోతూంటే ‘...అలా అని తను చెప్పాడా!?...’ అంటూ అడ్డు తగిలాను... ‘...ఊఁ!...’ అంటూ ఒక్క ముక్కలో నాకు సమాధానం చెప్పి , ‘... మీరు చేయించుకున్నారేమోనమ్మా...అందుకే అంత ధైర్యంగా ఉన్నారు...నేను చేయించుకోలేదు మరి...’ అని దెప్పిందది...
‘...నే చేయించుకోలేదు...’ అంది దీపా మేడం ముందుగా!...నేనూనూ , అంటూ మిగిలిన ముగ్గురం కూడా ఒప్పుకున్నాం...
...అందరూ ఆలోచనల్లో పడ్డారు... ‘...ఓకే!...సేఫ్ పీరియడ్ కాని వాళ్ళు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ... తెలుసుగా!...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...’ అంది మాధురీదీదీ గంభీరంగా... అందరం తలలూపాం... కాసేపట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేశాం...
‘...బాధ పడకే అక్కా!...నలుగురు నడిచిన నేలమీద గడ్డి మొలవదుట!...’ అంది వకుళ నవ్వుతూ...‘...ఛీ బుధ్ధిలేని పిల్లా!...కొంపలు ములుగుతాయి జాగ్రత్త!...’ అంది సుజాతక్క
...కాసేపట్లో ఐదు జంటలం బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి ఎవరి మొగుళ్ల పక్కన వాళ్ళు సెటిలయ్యామేగానీ , వాళ్లతో కళ్ళూ , మాటా కలపలేక , మనస్సుల్లో ఏవేవో ఆలోచనలు మెదులుతూంటే మౌనంగా తింటూ కూర్చున్నాం ఆడాళ్ళం...
‘...ఏయ్!...అమ్మాయిలూ...ఏమీ మాట్లాడరేం!!...నో ప్రాబ్లం విత్ అజ్...బాధ పడకండి!...’ అంటూ ప్రోత్సహించారు మొగుళ్ళు... చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నామే తప్ప పెద్దగా స్పందించలేదు...
‘...బలే ఎంజాయ్ చేశాం ...థాంక్స్ మధూ! ...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ...‘ ...వెల్కం సర్...మదన్ భయ్యా , ప్రొఫెసర్ కొంతకాలం అవుట్ ఆఫ్ స్టేషన్ ట...తరవాతెప్పుడు అందుబాటులోకొస్తారో!?...’ అన్నాడు మధు...
‘...మూడు నెల్లంటూ ప్రొఫెసరూ , నాలుగు నెలల పైనే...అంటూ మదన్ జీజూ సమాధానాలు చెప్పారు
‘... అవున్లే!...మనమూ టార్గెట్లమీద దృష్టి పెట్టాలి , రాబోయే నెలల్లో!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... అవునన్నాడు వికాస్
‘... కాన్ఫరెన్సులూ , పోర్షన్సూ , ఎగ్జామ్సూ...మా బాధలు మావి...సంధ్యా , బకుళా , మనం లంచ్ తరవాత కాలేజీలో కలుద్దాం...బోల్డన్ని ప్లాన్ చేసుకోవాలి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...మనమూ అంతే!...’ అన్నారు మదన్ జీజూ , కుమార్ బావలు , వికాస్ నీ , మధునీ ఉద్దేశించి...
‘...ఓకే సర్!...’ అన్నాం నలుగురం...
‘...ఓకే గైస్!...వీలైనంత తొందర్లో మళ్ళీ కలుద్దాం!...’ అంటూ మగాళ్ళు ఉత్సాహంగానూ , ఆడాళ్ళు అన్యమనస్కంగానూ , మగా, ఆడా అందరికీ ...హగ్... లు ఇచ్చి , ఎవరి దోవన వాళ్ళు బైల్దేరుతూంటే ...
‘...ఏంటమ్మా ఆ టాబ్లెట్ పేరూ!...’ అని రహస్యంగా అడిగింది సుజాతక్క ,మాధురీ దీదీ చెయ్యట్టుకులాగి ...
‘...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...మర్చిపోయేవు...’ అని మరోసారి చెప్పిందావిడ...
‘...ఎలా ఉంది ఈ ప్రోగ్రాం?...’ అన్నాడు వికాస్ , మా కార్ని రోడ్డెక్కిస్తూ...నేనేం మాట్లాడలేదు..‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అంటూ కొంటెగా నవ్వాడు , , నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి...
‘...నా సంగతెలాగున్నా నువ్వు పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అన్నాను చురచురలాడుతూ
‘...ఉత్తిగా నవ్వుతాలకన్నాలే సంధ్యా!...ఆడా-మగా , అందరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...అవునూ!...మీ సుజాతక్కేంటీ ?...దేనికో భయపడుతూన్నట్లుగా ఉందీ!?...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...మీ మగాళ్లదేముందీ!...దులుపుకుని వెళ్లిపోతారు ...ఏమైనా ఐతే ఆడాళ్ళమేగా భరించేదీ!...’ అన్నాను
‘...అంటే!...ఎవరి విత్తనమైనా నాటుకుంటుందేమో అనా!...’ అన్నాడు , సిగ్గులేకుండా నవ్వుతూ...‘ ...ఒక్క తనకనే ఏముందీ!...’ అని సన్నగా నేనంటూంటే , నా మొబైల్ మోగింది....చిన్నాడు...
‘...అమ్మా!...బయల్దేరాం!...సాయంత్రం ఐదింటికల్లా వచ్చేస్తాం!...’ అంటూ మొదలెట్టాడు...‘...మేం స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాం లే!...’ అని నేనంటూంటే ... ‘...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...చిన్నా!...’ అన్నాడు వికాస్ ఉత్సాహంగా , నేనాపని చేస్తూండగానే...
...ఇల్లు చేరేంత వరకూ పిల్లల కబుర్లతో గడిచిపోయింది... టైం చూస్తే పన్నెండు ...వికాస్ కారు గరాజ్ లో పెడుతూంటే , గబగబా తాళాలు తీసి లోపలికెళ్ళాను...ఏ స్థితిలో ఉందో!...అనుకుంటూ
...ముందే చెప్పడంతో , ఇల్లు క్లీన్ చేసి , లంచ్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద హాట్ పాక్ లలో సర్ది వెళ్ళిపోయింది శ్యామా... ‘...అమ్మయ్య...’ అనుకుంటూ మా బెడ్ రూం చేరి , అటాచ్డ్ బాత్ లోకెళ్లబోతూంటే , మా ఇద్దరి బాగ్ లూ చెరో భుజానికీ తగిలించుకుని , మొబైల్ లో ఎవరికో , ఏదో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తూ లోపలికి దూసుకొచ్చి , ‘...యస్!...గెట్ దెమ్ రెడీ!...ఐ విల్ బి దేర్ ఇన్ ఫార్టీ మినిట్స్...’ అంటూ , బాగ్ లు పరుపుమీద పడేసి...‘...నువ్వాగు సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను పక్కకి నెట్టి లోపలికి దూరిపోయాడు వికాస్...
... ‘...ఛీ!...ఎప్పుడూ ఇంతే!...’ అని సణుక్కుంటూ పిల్లల రూం లోకెళ్ళాను... అడివీ, ముళ్ళూలా ఉందది...ఇక బాత్ రూం సంగతి చెప్పక్కర్లేదు...ఎలాగో స్నానం ముగించి...‘...ఛీ!...దగ్గిరుండి చేయితే తప్ప సరిగ్గా చెయ్యరీ పని వాళ్ళు...’ అని తిట్టుకుంటూ సర్దుతూంటే ‘...సంధ్యా!...’ అంటూ డైనింగ్ హాల్లోంచి వికాస్ అరుపు...
...‘...వచ్చే!...’ అంటూ నేనక్కడికి చేరేసరికి నాకూ ఓ కంచం లో వడ్డించి , తను లాగిస్తున్నాడు వికాస్ , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి...
‘...తొందరగా రెడీ కా!...నిన్ను మీ కాలేజీ దగ్గర డ్రాప్ చేసి వెళ్తా!...ఇవాళ నీకు స్కూటర్ నడిపించే ఓపికుండదని తెలుసులే!...’ అన్నాడు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నేదేదో జవాబివ్వబోతూంటే...‘...రాత్రి విశ్రాంతిగా దెబ్బలాడుకుందాంలే సంధ్యా!...తొందరగా ముగించు!...’ అంటూ నా వీపు నిమిరి , తన ఆఫీస్ బాగ్ సర్దుకోడంలో ములిగిపోయాడు...
... గత రెండు , మూడు రోజుల్లో జరిగిందంతా ఇంత తొందరగా మర్చిపోడం సాధ్యమా!... అని లోలోపలే ఆశ్చర్యపోతూ నేనూ భోజనం ముగించి బయల్దేరాను...
...కాసేపు మౌనంగా డ్రైవ్ చేసింతరవాత ‘...రిలాక్స్ సంధ్యా!...ఇద్దరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...ఎక్కడిది అక్కడే విదిలేసి , మన పనుల్లో ములిగిపోవడం మంచిది...’ అన్నాడు వికాస్... నేనేదో అనబోతూంటే మళ్ళి తన మొబైల్ మోగింది...మా కాలేజ్ వచ్చేదాకా ఆ సంభాషణ జరుగుతూనే ఉంది...