Adultery రివర్స్ గేర్.... by lotuseater

[Milf rider]

                     రివర్స్ గేర్


By...... ......    .... lotuseater

***అంకితం***
నా అభిమాన రచయిత 
నాచర్ల సూర్యనారాయణ గారికి

[Milf rider]

మిత్రమా లోటస్ ఈటర్ 

ఎక్కు బండెక్కు మామ
ఎక్కీ లాగించు మామ 

లాగించుడే కాదు లగెత్తించాలి కూడా

index
1
http://www.xossip.com/showpost.php?p...0&postcount=16

2
http://www.xossip.com/showpost.php?p...8&postcount=81

3
http://www.xossip.com/showpost.php?p...&postcount=137


మిత్రమా లోటసీటర్ 

ఇదిగో ఇలా పెట్టాలి index

మీరు పెట్టిన ప్రతి అప్డేట్ కి కుడి ప్రక్కన పైన serial number ఉంటూంది 

ఆ number ని క్లిక్ చేస్తే ఇంకొక పేజీ తెరుచుకుంటుంది 

లేదా right click చేసి copy link ఐనా చేసి దానిని ఇండెక్స్ లాగా 

అంకెలలో మనం కావాలి అనుకున్న దగ్గర (౧,౨,౩,౪ అప్డెట్ ) అనేవాటికి 
globe తో కూడిన లంకె సింబల్ ఉన్నదానిని నొక్కి అక్కడ పేస్టు చెయ్యాలి 

అర్ధం కాక పోతె అడుగగలవు.....by sarith

[Milf rider]

మిత్రమా లోటస్ ఈటర్ 

ఎక్కు బండెక్కు మామ
ఎక్కీ లాగించు మామ 

లాగించుడే కాదు లగెత్తించాలి కూడా

index
1
http://www.xossip.com/showpost.php?p...0&postcount=16

2
http://www.xossip.com/showpost.php?p...8&postcount=81

3
http://www.xossip.com/showpost.php?p...&postcount=137


మిత్రమా లోటసీటర్ 

ఇదిగో ఇలా పెట్టాలి index

మీరు పెట్టిన ప్రతి అప్డేట్ కి కుడి ప్రక్కన పైన serial number ఉంటూంది 

ఆ number ని క్లిక్ చేస్తే ఇంకొక పేజీ తెరుచుకుంటుంది 

లేదా right click చేసి copy link ఐనా చేసి దానిని ఇండెక్స్ లాగా 

అంకెలలో మనం కావాలి అనుకున్న దగ్గర (౧,౨,౩,౪ అప్డెట్ ) అనేవాటికి 
globe తో కూడిన లంకె సింబల్ ఉన్నదానిని నొక్కి అక్కడ పేస్టు చెయ్యాలి 

అర్ధం కాక పోతె అడుగగలవు.....by sarith

సరిత్ గారూ!
మీ శిష్యరికంలో ఈ బండెక్కాను.
ఎంత దూరం లాగించానో మీరే చెప్పాలి

[Milf rider]

                          నా మనవి
[size=undefined]
రసిక శిఖామణులకు మీ లోటసీటర్ శతసహస్ర వందనాలు.
'లోటసీటర్' - ఇదేం పేరని మీరనుకుంటున్నారా?
అసలు నా పేరు ఇంగ్లీషులో 'లోటస్ ఈటర్' అని పెట్టుకున్నాను. 'వికటకవి' గారు ఆ పేరులోని రెండు భాగాలు కలిపేసి 'లోటసీటర్' అని కొత్తగా పిలిచేసరికి బావుందనుకున్నాను. 'వికటకవి' గారికి కృతజ్ఞతలు. 
వేల సంవత్సరాల క్రితం గ్రీకు వీరులు కొంతమంది యుధ్ధానికి వెళ్ళి అక్కడ ఒకానొక దేశంలో కొన్ని కలువపూలు తిని మత్తెక్కి అక్కడే పడుండిపోయారట! వాళ్ళే లోటసీటర్లు. 
ప్రసాద్ గారు 'రసిక రమణీయం' అనే దారం మన గాసిప్ ఫోరంస్ లో ప్రారంభించి పాత 'రమణి' పత్రికలు ఇవ్వనారంభించారు. అలాంటి ఫోరం కోసమే సంవత్సరాలుగా పడిగాపులు కాస్తున్నానేమో, ఒకసారి ఆ దారంలో ప్రవేశిస్తూనే లోటసీటర్ లాగే నేనూ అక్కడే పడుండిపోయాను. వాటిని పాత 'రమణి' పత్రికలనేకంటే ఎవర్ గ్రీన్ 'రమణి' పత్రికలంటేనే సబబుగా వుంటుంది.
అలా వుండగా అదే ఫోరంలో సిరిపురపుగారు పుంఖానుపుంఖాలుగా 'రమణి' కథలు స్కాన్ చేసి అందించనారంభించారు. సిరిపురపుగారూ నాలాగే 'రసిక రమణీయం' లో లోటసీటర్ గా పడున్నవారే అనుకుంటాను. లేకపోతే నాలాంటి వెర్రి వున్నవారి కోసం అంత ఆప్యాయంగా తాము సేకరించి పెట్టుకున్న ఎప్పటెప్పటివో కథలు కష్టపడి పోస్టు చేయ్యాల్సిన పనిలేదు. ప్రసాద్ గారూ అంతే. ఎప్పుడో కనుమరుగైపోయాయనుకున్న కథలు ఎవరో దేవత మళ్ళీ నాకోసం అంతరిక్షం నించి కలువ పూలకుమల్లే వర్షిస్తున్నట్టనిపించింది. ఆ కలువపూలు తింటూ 'రసిక రమణీయం' లోనే పడున్న నాకు సిరిపురపువారిని చూసి ఒక్కసారిగా ఉత్సాహం పెల్లుబికింది. మగతలోంచి తేరుకుని 'సరిత్' గారి వద్ద ట్యుటోరియల్స్ చెప్పించుకుని ఇప్పుడు 'రివర్స్ గేర్' అనే ఈ కథతో మీముందుకొస్తున్నాను. అందుకు ప్రసాద్ గారూ, సిరిపురపు గారూ, సరిత్ గారూ - ఈ ముగ్గురూ కారణం. ఆ త్రిమూర్తులకు నా నమస్కారం. వారి రుణం తీర్చుకోలేను.
ఇక 'రివర్స్ గేర్ ' కథ విషయానికొస్తే, నేను నాచర్ల సూర్యనారాయణగారి వీరాభిమానిని. నాలాగే వారి వీరాభిమానులు ఇంకా చాలామంది వున్నారని 'రసిక రమణీయం' లో ప్రవేశించాక అర్థమైంది. నాలాగే వారూ నాచర్ల నవలలు దొరక్క దిక్కులు చూస్తున్నారని తెలిసింది. వారితో ఆనాటి జ్ఞాపకాలు కొన్ని పంచుకుందామని 'రసిక రమణీయం' లోనే 'రసిక రమణీయం - పూర్వరంగం' అనే శీర్షిక ప్రారంభించాను. చాలామంది మిత్రులకు నచ్చింది. అయితే 'ప్రస్థానం' గారిలాంటి కొంతమంది మిత్రుల స్పందనలు చూశాక నాలో ఒకరకమైన వెలితి ప్రారంభమైంది. ఆ రోజుల్లో నాచర్ల నవలలూ, 'రమణి' 'రాధిక' వంటి కొన్ని పత్రికలు రూపాయి అద్దెకు దొరికేవి. కొని ఇంటికి తెస్తే వీపు విమానం మోత మోగడం ఖాయం కాబట్టి ఎక్కడో చదివి అక్కడే పడేసి వచ్చేవాళ్ళం. అందుకే అవి మాదగ్గర లేకుండా పోయాయి. ఇప్పుడు కావాలంటే దొరకవు. మిత్రులకోసం వాటిని సంపాయించి పెట్టలేను. ఈ ఇంటర్నెట్ యుగంలో, ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు బ్లూఫిల్ములు సైతం దొరుకుతున్న ఈ రోజుల్లో అప్పటి ఆ అమాయకపు రోజులు తలుచుకుంటే నిజంగా నవ్వొస్తుంది. అప్పుడే నాకో ఆలోచన వచ్చింది. కొన్నేళ్ళ క్రితమే కొల్లాటిగారు నాచర్ల సూర్యనారాయణ క్లాసిక్ నవల 'జాయింట్ ఫరం' ని ఎంతో అభిమానంతో టైపు చేసి ఇంటర్నెట్లో అభిమానులతో పంచుకున్నారు. అప్పట్లో అది చూసి ఒక్కసారిగా త్రిల్లయిపోయాను. మళ్ళీ ఆ రోజులు తిరిగొచ్చినట్టనిపించింది. 'రసిక రమణీయం' దారం చూసినప్పుడూ అలాగే ప్రాణాలు లేచొచ్చాయి. కొల్లాటిగారి లాగా, ప్రసాద్ గారి లాగా, సిరిపురపువారిలాగా నేను కూడా మళ్ళీ ఆ రోజులు తిరిగి తీసుకొస్తే? కానీ ఎలా? నాచర్ల నవలలు నావద్ద లేవే! అలాంటప్పుడు నేనే అలాంటి కథ రాసి పాఠకులకు ఈ ఫోరంస్ లో సమర్పిస్తే? ఆలోచన వస్తూనే 'రివర్స్ గేర్ ' నవల రాయడం ప్రారంభించాను. నా పిచ్చిగానీ నేను నాచర్లలాగా రాయడం యేమిటీ? అయితే ఒకటి - నేను నాచర్ల కాలేనేమోగానీ నాచర్లని అనుకరించగలను కదా! మహానటులు అక్కినేని నాగేశ్వర రావు గారినీ, ఎన్.టీ. రామారావుగారినీ అనుకరించి కొంతమంది రికార్డు డాన్స్ చేసి ప్రేక్షకుల్ని మెప్పిస్తారు కదా! ప్రేక్షకులు నవ్వుతూనే అలాంటి ఆర్టిస్టుల్ని ప్రోత్సహిస్తారు. ఆపాటి చెయ్యకపోతానా అనిపించింది. కొంత భాగం రాశాక ఇదీ బాగానే వుందనిపించింది. ఆ ధైర్యంతోనే ఈ కథతో మీముందుకొస్తున్నాను. అద్దంలో నా మొహం నాకు బాగానే వుంటుంది. మీకు బావుందో లేదో మీరే చెప్పాలి. 
ఇది చదివితే 'రివర్స్ గేర్' కథ ఎలా వుండబోతుందో మీకు అర్థమయ్యే వుంటుంది. 'రసిక రమణీయం' లో ప్రసాద్ గారు ఒక చోట అతిగా బూతులు వాడితే మొహం మొత్తుతుంది అని సెలవిచ్చారు. నా అభిప్రాయం కూడా అదే. వొట్టి బండబూతు పదాలు కావలసిన వారికి ఈ దారంలో అవి దొరకవు. నా మరొక అభిప్రాయం యేమిటంటే ఎక్కువగా బండబూతు పదాలు వాడడం వల్లనేమో, మన రచయితలు చాలా మంది మధ్యలో కథ వదిలేసి వెళ్ళిపోతున్నారు. అలాంటి ప్రమాదం నా కథకు రాదనే నా నమ్మకం. ఏవో అవాంతరాలవల్ల మధ్యలో కొంత విరామం వచ్చినా మళ్ళీ అందుకోగలననే నమ్మకం నాకుంది. రెగ్యులర్ అప్డేట్స్ ఇవ్వడానికి ప్రయత్నిస్తాను. రెగ్యులర్ అంటే వారానికి ఒక అప్డేట్ అనుకోండి. అదీ పెద్ద పెద్ద ఎపిసోడ్స్ గా ఇవ్వలేను. ఇవ్వగలంతలో మిమ్మల్ని అలరించేట్టుగానే రాసే ప్రయత్నం చేస్తాను. నాకు టైపింగ్ సమస్య వుండడం వల్ల ఇలా మనవి చేసుకోవాల్సి వస్తోంది. నిన్న మొన్నటివరకూ నాకు గాసిప్ ఫోరంలో రిప్లై ఇవ్వడం యెలాగో తెలీదు. అందుకే పెద్ద ఎపిసోడ్లు ఇవ్వలేననేది గమనించగలరు. 
ఏది ఏమైనా నా ప్రయత్నం ఫలిస్తుందనే నా నమ్మకం. 
మిత్రులు నా కథ ఎలా వుందో దయచేసి రిప్లైల ద్వారా తెలియజేయగలరు. 
ధన్యవాదాలు. 
-మీ లోటసీటర్[/size]

[Milf rider]

రివర్స్ గేర్

రచన 
లోటస్ ఈటర్

మసగ్గా చీకటి పడుతుండగా మా ఆటో ఓ సందు మొదట్లో ఆగింది. 
‘‘ఇదేనమ్మా మీరు చెప్పిన వీధి,’’ అన్నాడు ఆటో డ్రైవర్.
అచ్చమాంబ జాకెట్లోంచి చిన్న పర్సు బయటికి తీసి మీటర్ చూసి డబ్బిచ్చేసింది.
‘‘ఆఫీసుకు చాలా దూరం. ఇంత దూరంలో గదెందుకు తీసుకున్నాడో మధుకర్!’’ అన్నాను చీర సర్దుకుంటూ.
‘‘బ్రహ్మచారికి గదివ్వడానికి ఎవరూ ఇష్టపడలేదట. బాచిలర్స్ అపార్ట్ మెంట్ లో వుండటం మధుకర్ కి ఇష్టంలేదు. ఒంటరిగా వుంటే పుస్తకాలు చదువుకోవడానికి బావుంటుందని ఇక్కడ చేరాడు,’’ అంది అచ్చమాంబ.
‘‘ఆటోలకే బోలెడు డబ్బు ఖర్చయిపోతుంది.’’
‘‘త్వరలోనే స్కూటర్ తీసుకుంటానన్నాడు.’’
‘‘ఈ వీధిలో ఎక్కడా అతని బసా?’’ దీర్ఘం తీస్తూ అడిగాను.
‘‘కుడివైపు మూడో ఇల్లని చెప్పాడు. అదిగో అదే అయ్యుండాలి.’’
ఇద్దరం ఆవైపు నడిచాం.
‘‘చాలా పాత ఇల్లు,’’ అన్నాను.
అచ్చమాంబ తలూపి తలుపు తట్టింది.
‘‘ఎవరు?’’ వినిపించింది లోపలనుంచి.
‘‘నేను,’’ అంది అచ్చమాంబ.
తలుపు తెరుచుకుంది.
మధుకర్ నావైపు కాస్త ఆశ్చర్యంగా చూసి, ‘‘అరె! రుక్మిణిగారు!!మీరు కూడా వచ్చారా!!! రండి లోపలికి,’’ అన్నాడు పక్కకు జరుగుతూ.
అచ్చమాంబ మొదట లోనికెళ్ళింది.
‘‘చెప్పాపెట్టకుండా సెలవు పెట్టేశావ్! వంట్లో బాగోలేదా?’’ అడిగింది.
‘‘అబ్బే, అలాంటిదేంలేదు. మీకు చెప్పకపోవడం పొరపాటే. అనుకోకుండా నా ఫ్రెండు చాలాకాలం తర్వాత నన్ను చూడ్డానికొస్తేనూ, ఓరోజు సెలవు పెట్టేశాను,’’ చెప్పాడు మధుకర్.
‘‘ఓసంతేనా!’’ తేలికపడుతూ అంది అచ్చమాంబ.
''ఎవరో ఆ ఫ్రెండు! ఆడా మగా?" వెటకారంగా అడిగాను.
"మగేలెండి!"" చిన్నగా నవ్వాడు మధుకర్.
‘‘ఇప్పుడు వెళ్ళిపోయాడా ఆ ఫ్రెండూ?’’
మధుకర్ తలూపి, ‘‘ఇందాకే రైలెక్కించి వచ్చాను,’’ అన్నాడు.
అచ్చమాంబ చనువుగా అతని మంచం మీద కూర్చుండిపోతూ, ‘‘అయితే మంచిదే! ఓ రెండుగంటల సేపు మనం సర్దాగా గడపొచ్చు,’’ అంటూ అతని చెయ్యిపట్టి పక్కన కూర్చోబెట్టుకుంది.
‘‘ఏమిటీ, ఇక్కడ ప్రోగ్రాం సెటప్ చేస్తున్నారా?’’ నవ్వుతూ అడిగాను.
‘‘చూడ్డం ఇష్టం లేకపోతే అవతలికి వెళ్ళు,’’ అంది రిలాక్సుడు గా చేతులు రెండూ వెనక్కి ఆనించి మంచం మీద ఒరుగుతూ.
‘‘బావుంది. ఇక్కడ మరో గది కూడా లేదు.’’
‘‘అయితే అలా కూర్చో.’’
‘‘నేను బాత్రూంకు వెళ్ళాలి,’’ అన్నాను.
మధుకర్ నమ్రతగా లేచి, ‘‘అలా పెరట్లో కొంచెం అవతలికుంది బాత్రూం,’’ అంటూ చూపించాడు.
‘‘ఈ చిన్న గదికి పెరడు కూడానా!’’ వెనకనుంచి నవ్వింది అచ్చమాంబ.
‘‘బాత్రూంకు ఈ గదితో సంబంధం వున్నట్టు లేదు,’’ అన్నాను.
‘‘లేదు. ఒకప్పుడీ ఇలాకాలో ఇలాగే ఇళ్ళు కట్టుకునే వాళ్ళు. పెద్దింట్లోంచి ఈ గది ఒక్కటీ విడదీసి నాకు అద్దెకిచ్చారు. పెద్దింట్లో వేరే అటాచ్డ్ బాత్రూం వుంది. ఈ బాత్రూం విడిగా నా ఒక్కడికే,’’ వివరించాడు మధుకర్.
‘‘ఆ పెద్దింట్లో ఇల్లుగలవాళ్ళుంటారా?’’
మధుకర్ తల అడ్డంగా వూపి, ‘‘అదీ అద్దెకిస్తారు. ఇల్లుగలవాళ్ళకు సిటీలో మంచి పోష్ లొకాలిటీలో కొత్తిల్లుంది. ప్రస్తుతం ఈ పెద్దిల్లు ఖాళీగా వుంది. ఎవరైనా మంచివాళ్ళను చూసి అద్దెకిచ్చే బాధ్యతకూడా నాకే అప్పగించారు వాళ్ళు,’’ అన్నాడు.
‘‘అంటే నీ మీద ఇల్లుగలవాళ్ళకు మంచి అభిప్రాయం వుందన్నమాట!’’
‘‘మరే! మధుకర్ ఎవర్తోనైనా ఇట్టే అల్లుకుపోతాడు,’’ నర్మగర్భంగా అంటూ నవ్వింది అచ్చమాంబ.
మధుకర్ కూడా నవ్వి, ‘‘పదండి. మీకు బాత్రూం చూపిస్తాను,’’ అంటూ ముందుకు నడిచాడు.
అతని వెనకే వెళ్ళాను.
పదడుగుల దూరంలో వుంది బాత్రూం. పాతపద్ధతిలో లోపల ఓ తొట్టి కూడా వుంది. తొట్టినిండా నీళ్ళున్నాయి.
‘‘నీళ్ళు పనిమనిషి తెచ్చి పోస్తుందా?’’ అడిగాను.
‘‘అబ్బే! ఈ కాస్త ఇంటికి పనిమనిషికూడా ఎందుకూ? పక్కన పెద్దింట్లో కొళాయుంది. నేనే తెచ్చిపోసుకుంటాను.’’
‘‘బాత్రూం చాలా శుభ్రంగా వుంది,’’ మెచ్చుకున్నాను.
‘‘తలుపుకు మాత్రం బోల్టు లేదు,’’ సారీ చెప్పుకుంటున్నట్టుగా అన్నాడు.
‘‘మరేం ఫర్వాలేదు. నేను బాత్రూంలో వుండగా నువ్వేం లోపలికి రావుగా?’’ కొంటెగా చూశాను.
అతను బిడియంగా నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
నేను బాత్రూంలోకి వెళ్లి తలుపు జారవేశాను.

-ఇంకా వుంది

[swarooop]

chakkagaa start chesaaru dunneyandi brother ....

[Milf rider]

రివర్స్ గేర్' కథ మొదలుపెట్టకముందునుంచే నన్ను అభిమానం లో ముంచెత్తుతున్న మిత్రులందరికీ పేరు పేరునా నా నమస్కారాలు. 
నేనీ కథాకాలం 1980వ దశకంలో సెట్ చేశాను. ఎందుకంటే నాచర్ల సూర్యనారాయణ, ఎన్నెస్ కుసుమ వంటి హేమాహేమీల కథలూ, నవలలూ ఆ కాలం లోనే పుంఖానుపుంఖాలుగా వచ్చాయి. అదే ఎఫెక్టు కోసం నేను ప్రయత్నిస్తున్నాను. అందుకే 'రివర్స్ గేర్' లో సెల్ ఫోన్, ల్యాప్ టాప్ వంటి ఆధునిక పరికరాలు వుండవు. సెల్ ఫోన్ రాకతో కమ్యునికేషన్లు పెరిగాయి. నిజమే. కానీ, ఆత్మీయతలు తగ్గాయి. మనకు కావల్సిన వ్యక్తికి వొంట్లో బాగోలేదంటే ఇప్పుడు మనమేం చేస్తున్నాం? వెంటనే సెల్ ఫోన్ తీసి, ''హలో, యెలా వున్నావ్?'' అంటున్నాం. అంతే. ఆ వ్యక్తి దగ్గరికి స్వయానా వెళ్ళి క్షేమసమాచారాలు అడిగేంత టైమ్ మనకుండడం లేదు. అదే సెల్ ఫోన్ లేని రోజుల్లో యెంత పనున్నా వెళ్ళి ఆ వ్యక్తిని పలకరించి వచ్చేవాళ్ళం. నాకు సెల్ ఫోన్ మీద కోపం యేమీ లేదు. కానీ, అలా వెళ్ళి పలకరించడం యెంత అందమైన, ఆనందకరమైన పరిణామాలకు దారితీసేదో చూడండి.

[Milf rider]

Originally Posted by mondimodda 
నవల ఆరంభం చాలా బాగుంది. ఆ పాత్రల పేర్లు,కథనం చాలా సహజంగా ఆ దశకంలో మమ్మల్ని మీరు తీసుకుని పోతున్నందుకు "ధన్యవాదములు " . కానీ నవల పేరును తెలుగులో పెడితే ఆ "మజా "వేరు. ఏదైనా కథలో మంచి సన్నివేశాలతో మమ్మల్ని ఆలరించాలని నా కోరిక.



మొండి మొ....... గారూ!
క్షమించండి, మీ పేరిలాగే పలుకుతాను. పాత రమణి కథల్లో 'పూ....', 'మొ....', 'దెం........' - ఇలా సగం సగమే రాసేవారు. ముద్దుగా వుండేది. పూర్తిగా ఆ పేర్లు చూడాలనుకునేవారు సగం పేర్లని పూరించి పక్కనే పెన్నుతోనో, పెన్సిల్ తోనో రాసుకుని చూసి చూసి మురిసిపోయేవారు. అందుకే మీకీ ముద్దుపేరు.
కథకి తెలుగులో పేరు పెట్టుండవలసింది, నిజమే!
కానీ నేనిప్పుడు నాచర్ల సూర్యనారాయనగారిలానో, ఎన్నెస్ కుసుమగారిలానో పరకాయప్రవేశం లో వున్నాను. నాకిష్టమైన నవలల పేర్లు 'జాయింట్ ఫరం', 'త్రీటైర్ కంపార్ట్ మెంట్', 'స్పేర్ బస్' - ఇలా వుండేవి. అదే ప్రభావంతో ఇంగ్లీషు పేరు పెట్టాను. పరకాయప్రవేశం మానేసి నా సొంత శరీరంలోకొచ్చాక - అప్పుడు మీరు కోరిన మజా ఇవ్వగలనేమో చూద్దాం.
నా కథ మీకు నచ్చినందుకు ఆనందం గా వుంది.
థ్యాంక్స్. 

[Milf rider]

చీర సాంతం నడుం పైకెత్తుకుని తూము దగ్గర గొంతుక్కూర్చుండిపోయాను.
వెనకాల బాత్ రూం తలుపుకు బోల్టు లేదు కాబట్టి మధుకర్ తిరిగొచ్చి ఆ తలుపు కొద్దిగా జరిపితే చాలు, బాత్ రూం లో తూముదగ్గర కూర్చుని చిన్న అవశిష్టం తీర్చుకుంటున్న నా ఇత్తడి బిందెల్లంటి పిర్రలు బోసిగా అతనికి కనిపించిపోతాయి. 
అయితే మధుకర్ కి అలాంటి దొంగబుద్ధులు లేవని నాకు బాగా తెలుసు. 
పచ్చని దానిమ్మపండులాంటి వొళ్ళు నాది. బంగారు మేని చాయ. మంచి హైటు, హైటుకు తగ్గ లావు. నా ముందూవెనుకలు ఎలాంటి మగాడికైనా వెర్రెత్తించేలా వుంటాయి. ముఖ్యంగా నా పిర్రలు. నేను నడుస్తున్నప్పుడు బజార్లో చిన్నా పెద్దా తేడా లేకుండా మగాళ్ళందరూ వాటిని గుడ్లప్పగించి చూడ్డం రోజూ నాకలవాటే. చీరలోంచే బరువుగా కదుల్తూ మగాళ్ళకి కనువిందు చేస్తాయవి. 
అచ్చమాంబ కూడా యెన్నోసార్లు హెచ్చరించింది నన్ను. 
"ఏయ్ రుక్కూ! చూడవే ఆ ముసలి వెధవ నీ సీటువెనకాలే యెలా పడ్డాడో! కాస్త నడకలో ఆ వయ్యారం తగ్గించు," అన్నదోసారి. 
"చూస్తే చూడనీవే, వాడి కళ్ళుకుట్టుకుని వాడే చస్తాడు. నేనేం చెయ్యాలి, వాటి షేపులు అలా పెరిగిపోయాయి! నేనేం కావాలని పిర్రలూపుకుంటూ తిరగడం లేదు. అవలా కదుల్తుంటే చేతుల్తో ఆపగలమా యేం?!" అనేశాను.
అలాంటిది మధుకర్ యెప్పుడూ ముందర జాకెట్లో యెంత బ్రా బిగింపులో బంధించినా పోట్లగిత్తల్లా ముందుకు దూకే నా రొమ్ములవంకగానీ, వెనకాల పెద్ద బండిచక్రాల్లా కనిపించే నా పిర్రలవంకగానీ వెర్రిమొర్రి చూపులు చూసిన పాపాన పోలేదు. పైగా నేనంటే యెంతో మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తాడు. పొరపాటునకూడా హద్దు మీరడు.
అందుకే ఆ బాత్ రూం లో స్వేచ్ఛగా నాపని నేను కొనసాగించాను.
తూముదగ్గర కూర్చుని సుయ్యిమని ధార వదుల్తూ మధుకర్, అచ్చమాంబలగురించి ఆలోచనలో పడ్డాను.
బహుశా వెళ్ళగానే అచ్చమాంబ అతన్ని కమ్మేసి వుంటుంది. 
చిత్రమేమిటంటే మధుకర్ అచ్చమాంబ సెక్షన్లో పని చేయడు. నా సెక్షన్లో పని చేస్తాడు. అచ్చమాంబకు మొదట మధుకర్ని పరిచయం చేసింది నేనే. నాతో ప్రమేయం లేకుండా ఆ తర్వాత వాళ్ళిద్దరూ యెప్పుడు చనువు పెంచేసుకున్నారో నాకే తెలీదు.
మధుకర్ మా ఇద్దరికంటే చిన్నవాడు. తనకు ఏ ఇరవై ఆరో వుంటుంది వయస్సు. అచ్చమాంబకు ముఫ్పైరెండేళ్ళు. నాకు మరో ఏడాది ఎక్కువుంటుంది కాబట్టి ఎంత లేదన్నా మా ఇద్దర్తో అతనికి ఆరేడేళ్ళ వయసు తేడా వుంటుంది. తన ఈడు అమ్మాయితో స్నేహం చేయకుండా తనకంటే పెద్దదానితో చనువు పెంచుకున్నాడంటే అందులో అతని ప్రమేయం కంటే అచ్చమాంబ ప్రమేయమే ఎక్కువుండాలి. మధుకర్ ఆడవాళ్ళపట్ల ఎంత మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తాడో అతను నాపట్ల ప్రదర్శించే నమ్రతే నిదర్శనం. 
మరో చిత్రం ఏమిటంటే అచ్చమాంబకు ఆతరహా ఆలోచనలున్నట్టుగా కూడా నాకెప్పుడూ తెలీదు. 
దాని మొగుడు బెజవాడలో పని చేస్తున్నాడు. 
మా వారు సాగర్ లో ఓ ప్రైవేటు కంపెనీలో ఇంజనీరు. 
అచ్చమాంబ, నేనూ ఇద్దరం ఒంటరిగానే వున్నాం. ఒకే గదిలో వుంటున్నాం. అచ్చమాంబ పొరపాటున కూడా పరాయి మగాళ్ళపట్ల ఆసక్తి చూపించడం నేనెప్పుడూ చూడలేదు.
అందులో ఆమె తప్పుకూడా ఏమీ లేదు - మధుకర్ లో వున్న ఆకర్షణ అలాంటిది. 
నిజం చెప్పొద్దూ, అతను మా ఆఫీసులో చేరిన కొత్తలో నేనే తనపట్ల ఎట్రాక్టయ్యాను.
��కుర్రాడు చాకులా వున్నాడు కదూ? తనని చేసుకోబోయే అమ్మాయి అదృష్టవంతురాలు,�� అన్నాను ఇంకా ఎవరో కూడా తెలీని ఆ అమ్మాయిపట్ల జెలసీ ఫీలవుతూ.
అచ్చమాంబ ఆరోజున నవ్వి వూరుకుంది.
క్రమంగా మధుకర్ కు నాపట్లకంటే అచ్చమాంబపట్లే స్నేహభావం పెరుగుతూ వచ్చింది. అచ్చమాంబ ఏదో పని కల్పించుకుని అతనికోసం మా సెక్షన్లోకి రావడం, అతన్తో నాకంటే ఎక్కువగా హస్కు వేసుకోవడం చేయసాగింది.
ఒకరోజు సెక్షన్లో మేం ముగ్గురమే వున్నాం. 
ఆఫీసు కట్టేసే సమయం. 
అప్పుడే మా మేనేజరుగారు నన్ను పిలుస్తున్నారని కబురొచ్చింది.
��మీరిద్దరూ మాట్లాడుతూ వుండండి,�� అని చెప్పి లేచి వెళ్ళాను.
నేను తిరిగి రావడానికి పదినిమిషాలు పట్టింది.
గదిలోకి వెళ్తూనే అవాక్కుగా నిలబడిపోయాను.
గదిలో ఓమూల వాళ్ళిద్దరూ గాఢమైన కౌగిట్లో వున్నారు. 
అచ్చమాంబే అతన్ని గోడకు దాపెట్టి చుట్టేసిందని తెలుస్తూనే వుంది. 
తనే అతని నోట్లో నోరుంచి పీల్పుడుముద్దు పెట్టుకుంటోంది.
నన్ను చూసి మధుకర్ ఇబ్బందిగా ఆమెను వదిలేయబోయాడు.
అచ్చమాంబ, ��మరేం పర్వాలేదు,�� అంటూ అతన్ని వదలకుండానే నా వైపు తల వెనక్కి తిప్పి చూసింది. 
��ప్లీజ్! విషయం నీకు తర్వాత చెబుతాను. అటెండరు కాసేపు ఇటు రాకుండా చూడు,�� అంది.
నేను కారిడార్లోకి వెళ్ళి ఓసారి అటూఇటూ చూసి ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకుని తిరిగి గదిలోపలికి వెళ్ళాను.
ఈసారి అచ్చమాంబ వీపు గోడకి చేరగిలబడింది. 
అతని పాంటు పిస్తాలో ఆమె చెయ్యి లోపలికి వెళ్ళి ఎప్పుడో అతని మగాడ్ని బయటికి తీసి సవరిస్తోంది. 
చీర ముందరి వైపు పైకెత్తుకుని అతన్ది తనలోకి గురి చూసి పెట్టుకోబోతూ, ��అక్కడెవరూ లేరు కదూ?�� అనడిగింది.
లేరన్నట్టు యాంత్రికంగా తలూపాను.
ఆమె అతని వైపు మొహం తిప్పి, ��పెట్టు,�� అంది.

[Milf rider]

అచ్చమాంబ కాలుబారు మనిషి. 
మధుకర్ తో ఆమె హైటు ఇంచుమించు సరిసమానంగా వుంది. 
ఎలాంటి ఇబ్బందీ లేకుండా తనది ఆమెలో పెట్టేసి మధుకర్ పూనకం వచ్చినట్టు వూగిపోసాగాడు.
మంచి కాకమీదున్నారేమో, రెండు నిమిషాల్లోనే వాళ్ళిద్దరూ పరాకాష్ఠకొచ్చేశారు. పిర్రలు గోడకేసి కొట్టుకుపోతున్నా లెక్కచేయకుండా అతన్ని పిచ్చగా ఎంకరేజ్ చేస్తూ కొట్టించుకుంది అచ్చమాంబ.
పని పూర్తవుతూనే అతన్నోసారి ముద్దుపెట్టుకుని చీర కిందికి వదిలేసుకుంది. 
తర్వాత ఏమీ జరగనట్టే నాదగ్గరకొచ్చి, ��పద,�� అంది చేత్తో కుచ్చిళ్ళమీద వత్తుకుంటూ.
అక్కడగానీ, ఆటోలో ఇద్దరం వస్తున్నప్పుడుగానీ నేనేం మాట్లాడలేదు. 
మా బస చేరుకున్నాక మాత్రం, ��ఎప్పట్నుంచి మీమధ్య?�� అనడిగాను.
��చాలా రోజుల్నుంచే పైపైన అన్నీ జరుగుతున్నాయి. అయితే అతను నికరంగా నన్ను చేయడం మాత్రం ఇదే మొదటిసారి. ఇద్దరం ఆత్రం పట్టలేకపోయాం,�� అంది.
��ఈ విషయం మీ ఆయనకు తెలిస్తే?��
��ఆయనకు తెలియాల్సిన అవసరం ఏముంది?��
��ఇలా ఆఫీసులోనే నువ్వు బరి తెగిస్తే విషయం బయటికి రాకుండా వుంటుందా?��
అచ్చమాంబ క్షణం ఆలోచించి, ��పోనీ అతన్నిక్కడికే రమ్మని చెప్పనా?�� అంది.
��వద్దు. ఈ గది ఓనరు పక్కవాటాలోనే వుంటాడు.��
��మరెలా?��
��ఎలాగో తిప్పలు పడండి. ఇక్కడ మాత్రం వద్దు. ఆఫీసులో కూడా వద్దు,�� అన్నాను.
అయితే అచ్చమాంబ నా సలహా పాటించలేదు. 
ఆఫీసులో అతన్తో చేయించుకోవడం కొనసాగించింది.
��మీ ఇద్దరికీ నేను కాపలా కుక్కగా మారాను,�� అన్నాను నిష్ఠూరంగా ఓసారి.
��పోనీ నువ్వు చేయించుకో. అందులో మజా నీకూ తెలిసొస్తుంది. నేను బయట కాపలా కాస్తాను,�� అంది తను.
��నాకీ తంటసమేం వద్దు బాబూ!�� అని చెప్పి నేను తప్పించుకున్నాను.
వాళ్ళ పని వాళ్ళది.

***

నేను బాత్రూంలోంచి తడికాళ్ళతో తిరిగొచ్చేసరికి గదిలో సీను రసవత్తరంగా సాగుతోంది.
అచ్చమాంబను మంచంమీద పడుకోబెట్టి మధుకర్ పీల్పుడు ముద్దు పెట్టుకుంటున్నాడు. 
జాకెట్టు చెంగులు రెండూ పక్కకు జరిపేసి బ్రా పైకి లేపేశాడు. 
చిన్నరొమ్ములు అచ్చమాంబవి. 
రెండు చేతుల్తో వాటిని పట్టి పిసుకుతున్నాడు. 
ఆమె చీర నేలమీద పడుంది.
నన్ను చూసికూడా వాళ్ళు పక్కకు జరగలేదు. నాకూ ఆ సీను కొత్తది కాదు కాబట్టి గది నలుమూలలా దృష్టి సారించాను.
గది నీటుగా వుంచుకున్నాడు మధుకర్. 
గూళ్ళనిండా పుస్తకాలున్నాయి. 
ఓ పుస్తకం చేతిలోకి తీసుకుని పేజీలు పరధ్యానంగా తిప్పుతున్నాను.
��బట్టలు విప్పుకుందాం,�� అంటోంది అచ్చమాంబ.
అప్రయత్నంగా ఆవైపు చూశాను.
ఇలాంటి సావకాశం మొదటిసారి కుదిరింది వాళ్ళకు. ఆఫీసులో బట్టలు విప్పుకుని సావకాశంగా చేసుకునే అవకాశమే లేదు. అక్కడంతా హడావుడిగా అయిపోతుంది. ఇప్పుడీ అవకాశాన్ని అచ్చమాంబ పూర్తిగా వినియోగించదల్చుకున్నట్టుగా వుంది.
కుర్చీలో కూర్చుని చూడసాగాను.
నేనా గదిలో వున్న సంగతే వాళ్ళిద్దరూ మర్చిపోయారు. 
ఇద్దరూ మంచంమీదనుంచి లేచి కింద నిలబడ్డారు. 
ఒకర్నొకరు కౌగిలించుకుని మరికాసేపు పీల్పుడు ముద్దు పెట్టుకుంటుండిపోయారు. అలా ముద్దు పెట్టుకుంటూనే మధుకర్ ఆమె ఒంటిమీదనుంచి జాకెట్ వలిచేశాడు. దాని వెంటే బ్రాకూడా తీసేసి బోసిగా వున్న ఆమె రొమ్ముల్ని చేతుల్లోకి తీసుకున్నాడు. 
చిన్నరొమ్ములు కాబట్టి అతని చేతుల్లో ఇమిడిపోతున్నాయవి. 
ముచ్చికలు సూదుల్లా ముందుకు పొడుచుకొచ్చాయి. 
ఒకసారి వాటివంక మోజుగా చూసి ఓ ముచ్చిక పంటితో పట్టి చిన్నగా కొరికాడు.
��స్............బావుంది,�� తమకంగా అంది అచ్చమాంబ.
అతనామె రొమ్ముల్ని కుడుస్తుంటే ఆమె చెయ్యి అతని లుంగీ పట్టి లాగేసింది.
మధుకర్ ఆమె ముందు మోకరిల్లాడు.

[Milf rider]

పల్చటి పొట్ట అచ్చమాంబది. 
లంగా బొందు కిందికి వుండటంతో ఆమె నాభి మంచి ప్రొవొకేటివ్ గా కనిపిస్తోంది. దానిమీద ఓసారి ముద్దెట్టుకుని శ్రద్ధగా ఆమె లంగాబొందు విప్పదీయడం మొదలెట్టాడతను. అచ్చమాంబ అతనికి సహకరించింది.
ముందే చీర లేదు. లంగా తొడలమీదనుంచి జారిపోవడంతో పూర్తిగా దిశమొలతో పుట్టింది పుట్టినట్టు అతని ముందు నిలబడిందామె.
నల్లగా, సన్నగా, పొడుగ్గా వుంది అచ్చమాంబ. రొమ్ముల్లాగే పిర్రలు కూడా చిన్నవి. అయితే గుండ్రంగా ఎత్తుగా వున్నాయి. చేతులు వాటిమీదికి పోనిచ్చి నున్నగా నిముర్తూ ఆమె మొత్తలోకి చూశాడు మధుకర్.
అతనికి స్పష్టంగా కనిపించడానికి వీలుగా ఓ కాలు పైకెత్తి మంచంమీద వేసింది అచ్చమాంబ. మధుకర్ ఊపిరి పీల్చడం మర్చిపోయాడని అతని మొహం చూస్తేనే తెలుస్తోంది. తొడలు పల్చగా వున్న ఆడవాళ్ళకి అసల్ది విశాలంగా కనిపిస్తుందంటారు. అచ్చమాంబది చూస్తుంటే ఆ మాట నిజమేననిపించింది నాకు.
అతని కళ్ళముందు చాటలా పరుచుకుందామె ఉపస్తు. 
అక్కడ గుబురుగా వున్న వెంట్రుకల్ని పక్కకు సవరించి లోపలికి తొంగి చూశాడు.
నిలువుపెదాలనుంచి ఆమె బొటిమ సూటిగా ముందుకు పొడుచుకు రావడం నేనున్న చోటునుంచే కనిపిస్తోంది. మూతి ముందుకు చాచి అక్కడ ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
అచ్చమాంబ అతని తల పట్టుకుని తొడల్లోకి నొక్కేసుకుంది. 
అతని తల గట్టిగా వొడిసి పట్టుకుని ఆమె కళ్ళుమూసుకుని సుఖం అనుభవిస్తున్న తీరు చూస్తే అతని నాలుక అక్కడ అద్భుతాలు చేస్తుండాలని అర్థమైపోతోంది.
‘‘ఇక చాలు. చేసుకుందాం,’’ బొంగురు గొంతుతో అంది అచ్చమాంబ.
మధుకర్ లేచి నిబడ్డాడు.
ఆమె అతని మగతనాన్ని గుప్పిట్లో పట్టి నొక్కుతూ నావంక చూసి నవ్వింది. 
ఆ నవ్వు తాగుబోతు నవ్వులా మత్తుగా వుంది.
‘‘పరుపు నేలమీద వేసుకోండి,’’ సజెస్టు చేశాను.
పరుపు చుట్టబెట్టడానికి అచ్చమాంబ మంచంవైపు తిరిగి ముందుకు వంగుంది. 
ఆమె వంగోవడం చూసి నాకు అద్భుతమైన అయిడియా వచ్చింది.
కూర్చున్నచోటునుంచి లేచి ఆమె దగ్గరికి వెళ్ళాను.
‘‘అలాగే వుండు,’’ అన్నానామె వీపుమీద చెయ్యివేసి నిముర్తూ.
అచ్చమాంబ నాకేసి ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది. 
నేను చిన్నగా నవ్వి ఆమె పిర్రలు రెండుచేతుల్తో పట్టి ఎడంగా విప్పదీస్తూ మధుకర్ కేసి చిలిపిగా చూశాను. 
‘‘ఇప్పుడు చూడు,’’ అన్నాను.
మధుకర్ నా చేతులమీద తన చేతులు వేసి అచ్చమాంబ పిర్రల్ని మరింత విప్పదీసి లోపలికి చూస్తూ బావుందన్నట్టు తలూపాడు.
నా చూపులు అతని మేఢ్రంమీద నిలిచాయి. 
కాల్చిన ఇనపకడ్డీలా వున్నాడు. 
నరాలు పొంగి కనిపిస్తున్నాయి.
‘‘పెట్టు,’’ అన్నాను.
మధుకర్ తనది ఎడంచేత్తో పట్టుకుని కుడిచేత్తో పిర్రలకిందనుంచి ఓసారి అచ్చమాంబది నిమిరాడు.
నేను చేతులు మరింత కిందికి పోనిచ్చి వేళ్ళతో అచ్చమాంబ ఉపస్తు విశాలంగా తెరిచి అతనికి దారి చూపించాను.
మధుకర్ తనది లోపల పెడుతుంటే ఆహ్లాదకరంగా మూలిగింది అచ్చమాంబ.
నేనామె పిర్రలమీదనుంచి చేతులు తీసేసి ముందరి వైపుకొచ్చాను.
‘‘ఇలా బావుంది కదూ?’’ అన్నాను తన రొమ్ములకింద చేతులువేసి నిముర్తూ.
‘‘ఊ-!’’ అంది అచ్చమాంబ.
నేను మధుకర్ వైపు చూసి ఇక కానివ్వమన్నట్టు కనుసైగ చేశాను.
అరగంట తర్వాత మంచంమీద అడ్డంగా బోర్లా పడుంది అచ్చమాంబ. అలసటతో ఆమె కళ్ళు మూసుకుపోయాయి. ఆమె మోకాళ్ళు మాత్రం నేలమీదున్నాయి. తొడలు ఎడంగా వున్నాయి. పిర్రలింకా విచ్చుకునే వున్నాయి. 
ఆమె మన్మథకుహరంలోంచి మధుకర్ తాలూకు బలం బయటికి పొర్లి నిట్టనిలువుగా ఆమె లోతొడల్లో పాకుడు కట్టింది.
‘‘ఇకలే!’’ అన్నాను.
అచ్చమాంబ నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి చూసింది.
‘‘థ్యాంక్స్!’’ అంది లేవకుండానే.
‘‘థ్యాంక్స్ దేనికి?’’ అడిగాను.
‘‘నీ కోపరేషన్కి. ఈ విషయంలో నువ్వింతగా నాకు సహకరిస్తావని అనుకోలేదు.’’
‘‘సర్లే! ముందు లేచివెళ్ళి అదంతా కడుక్కురా. మధుకర్ నీది చెరువులా చేసిపెట్టేశాడు,’’ అన్నాను.
అచ్చమాంబ లేచి మధుకర్ వైపు చూసింది.
అతను తలకింద చేతులు పెట్టుకుని వెల్లకిలా పడుకున్నాడు. ఇందాక అచ్చమాంబ మంచం పట్టుకుని వంగొని వుండగా ఆమె నడుం రెండుచేతుల్తోనూ పట్టుకుని వెనకనుంచి జోరుగా అతనామెను చేసిన దృశ్యం నా కళ్ళముందు మెదిలింది. అతను తనని వంగోబెట్టి చేస్తుంటే ఆహ్లాదం పట్టలేక అరుస్తూనే వుంది అచ్చమాంబ. వయసుతేడా గురించి పట్టించుకోకుండా అతన్తో చేయించుకున్నందుకు స్వర్గం కళ్ళముందుంచాడామెకు మధుకర్.
అంత ఇదిగా ఆమెను చేసినా అతని ఆయుధం మాత్రం ఇంకా తలవంచకుండా నిలబడే వుంది.
‘‘నువ్వదంతా కడుక్కొచ్చేలోగా మరో షాటుకు రెడీగా వుంటాడు,’’ అచ్చమాంబ చెవిలో చెప్పాను.

[Milf rider]

అంత జరిగాక మొదటిసారి సిగ్గుపడింది అచ్చమాంబ.
తనని బాత్రూంలోకి పంపించి నేను మధుకర్ పక్కన బైఠాయించాను.
��కంగ్రాచులేషన్స్,�� అన్నాను.
��దేనికి కంగ్రాచులేషన్స్?�� అన్నాడు మధుకర్.
��అచ్చమాంబ పీఠం అదరగొట్టేశావ్. నువ్వు తననివాళ గుడ్డలు విప్పదీసి వంగోబెట్టి కొట్టిన దెబ్బ జన్మలో మర్చిపోదు అచ్చమాంబ,�� అన్నాను.
��అది మీ చలవే,�� నమ్రతగా అన్నాడు.
��అంతేగానీ నీ ప్రతాపమేం లేదంటావ్?��
��నా ప్రతాపాన్ని మీరు మెచ్చుకోవడంకంటే గొప్ప కాంప్లిమెంటు మరేముంటుంది? మనస్ఫూర్తిగా థ్యాంక్స్ చెబుతున్నాను.��
మేమలా మాట్లాడుకుంటుండగా టవల్తో ఉపస్తు తుడుచుకుంటూ దిశగా మళ్ళీ గదిలో అడుగుపెట్టింది అచ్చమాంబ.
వస్తూనే టవల్ మంచంమీద పడేసి మధుకర్ పక్కన అవతలివైపు కూర్చుంది.
��మేమిద్దరం గుడ్డలు విప్పుకుంటే నువ్వొక్కదానివీ దిష్టిబొమ్మలా గుడ్డల్తో కూర్చోవడం మరేం బాగోలేదు,�� అంది.
��గుడ్డలు విప్పి కూర్చోవడానికి నీలా నేనేం ఇతన్తో చేయించుకోవడానికి రాలేదు,�� అన్నాను.
��నువ్వు చేయించుకుంటానంటే నాకేం అభ్యంతరం లేదు. కావాంటే నేనే తనది పట్టి నీదాంట్లో పెడతాను. మరేం పర్వాలేదు. నేనేం అనుకోను. చేయించుకుంటావా చెప్పు,�� అంది అచ్చమాంబ.
నేను తల అడ్డంగా ఊపి, ��నాకేం ఇతన్తో చేయించుకోవాలని లేదు. నువ్వు చేయించుకుంటే చూసి ఆనందిస్తాను,�� అన్నాను.
��ఒక్కసారి.��
��ఊహు-! ఈ తంటసం నాకు పెట్టొద్దని నీకెప్పుడో చెప్పాను.��
��సరే, నీ ఇష్టం.��
��నా సంగతికేంలేగానీ, ముందు అతని సంగతి చూడు.��
అచ్చమాంబ మధుకర్ కాళ్ళమధ్యకొచ్చి అతని మొలవంక చూసింది.
��పాపం! నీకోసం ఇంకా లేపుకునే వున్నాడు,�� అన్నాను.
ఇందాక అచ్చమాంబని చేసిన తాలూకు తడి ఇంకా ఆరనే లేదు. లావుగా ఫుల్ సైజులో లేచి నిలబడి ఆ తడిలో తళతళలాడిపోతున్నాడతను.
మొహం ముందుకు వంచి అతని మగాడ్ని నోట్లోకి తీసుకుంది అచ్చమాంబ.
అతన్ది తను ఆబగా కుడుస్తుండగా నేను లేచి మంచంమీదనుంచి పరుపు తీసి నేలమీద వేశాను.
��ఈ పరుపుమీదికి రండి,�� సజెస్టు చేశాను.
అతన్ది నోట్లోంచి బయటికి తీసి బుద్ధిగా వచ్చి పరుపుమీద వెల్లకిలా పడుకుంటూ కాళ్ళారజాపుకుంది అచ్చమాంబ.
మధుకర్ నేలమీంచి లేచొచ్చి రెండోసారి అచ్చమాంబకు పెట్టబోతూ నావైపు చూశాడు.
��మీ ఫ్రెండుకి మీరొచ్చి పెట్టండి,�� అన్నాడు.
నేను తల అడ్డంగా వూపి, ��ఇందాక నేనేగా పెట్టించాను. అయినా నేను పెడితేగానీ పెట్టించుకోలేని అమాయకురాలేం కాదు అచ్చమాంబ,�� అన్నాను.
ఆ మాటకు అచ్చమాంబ వుడుక్కుంది.
��నువ్వేం నన్ను దెప్పి పొడవక్కర్లేదు. ఇదో పెట్టుకుంటున్నాను చూడు,�� చెయ్యి తామిద్దరి మధ్యకీ పోనిచ్చి అతన్ది పట్టుకుని గురిచూసుకుని వదిలిపెట్టింది తను.
మధుకర్ నడుం పుష్ చేశాడు.

[swarooop]

patha ramani stories gurthuku thesthunaru .. all tha best

[Milf rider]

అతనిది తనలో సగం దూరిందో లేదో, కళ్ళు తేలేసి నోరు తెరిచేసింది అచ్చమాంబ.
"ఏమైంది? అప్పుడే గుండెల్లోకొచ్చిందా మధుకర్ ది?" అన్నాను హాస్యంగా.
కాదన్నట్టు తల అడ్డంగా వూపింది అచ్చమాంబ. "పొజిషన్ మారినందుకేమో, పెదాలు మడతపడినట్టున్నాయి," అంది.
నేను మధుకర్ వైపు చూశాను. 
అతనుకూడా పెట్టడం ఆపి ఆమె మొహంలోకి చూస్తున్నాడు.
నా కళ్ళు అప్రయత్నంగా అచ్చమాంబ మొత్తకేసి తిరిగాయి. 
తన తలదగ్గర కూర్చున్నానేమో, అచ్చమాంబ మొత్తదగ్గర సీను స్పష్టంగా కనిపించిపోతోంది నా కళ్ళకు. 
మధుకర్ రంగప్రవేశానికి అనుకూలంగా తొడలు రెండూ బాగా విప్పదీసుకుంది తను. 
పల్చని తన పొట్టమీదినుంచి నా చూపులు పాదరసంలా పాకుతూ తన తొడలమధ్యకొచ్చేసరికి ఆమె మొత్త అలలా పైకి లేచి అవతలికి జారిపోయింది. అవతల తన పగులు ఆబగా విచ్చుకొని వుందనడానికి గుర్తుగా నేను కూర్చున్న చోటునుంచే అచ్చమాంబ దిమ్మ పైపక్క నైస్ గా విడిపోయినట్టుండడం లీలగా కనిపిస్తోంది. ఆ విడిపోయిన చోట గెడకర్రలా అతని మగతనం ఆమెలోకి సగం దూరిపోయి వుండటం కూడా అంతకంటే బాగా తెలిసిపోతోంది.
"నీదోసారి బయటికి తీ!" అన్నాను ఆజ్ఞాపిస్తున్నట్టుగా.
మధుకర్ నా ఆజ్ఞ శిరసావహిస్తూ నడుం వెనక్కి జరిపాడు. అచ్చమాంబలో దూరినంత మేర తడిగా అవుపిస్తోందతనిది. నరాలు నిగిడి పొంగినట్టు కనిపిస్తున్నాయి. 
నేను కూర్చున్న చోటునుంచి అచ్చమాంబ నడుం వైపుకొచ్చి ఆమె తొడల్లోకి చూశాను. 
నల్లని తన మొలవెంట్రుకలు ఒద్దికగా పక్కలకు జరిగి అచ్చమాంబ నిలువుపెదాలు ఉబ్బెత్తుగా కనిపిస్తున్నాయి. అతనిది లోపల యెక్కువసేపు పెట్టకపోవడంవల్ల జిప్పు వేసిన పర్సులా దగ్గరగా మూసుకుపోయున్నాయవి. వాటి అంచులు తడిదేరి నిగనిగా మెరుస్తున్నాయి. నిలువుపెదాల కింది అంచున ఆమెలోంచి వూరుతున్న రసాలు రవంత నీరు పేరుకున్నట్టవుపిస్తున్నాయి. అక్కడినుంచే బిర్రుగా వున్న ఆ నిలువు పెదాల్లోంచి పూరెమ్మలు కొద్దిగా బయటికొచ్చాయి.
"రెమ్మలు వాచాయి. ఇందాక తనని వంగోబెట్టి నువ్వు కొట్టిన దెబ్బకు వాచిపోయి ఇంకా అలాగే వున్నాయి. అవి మడతపడకుండా నీది జాగ్రత్తగా లోపల పెట్టు," అన్నాను డైరెక్షనిస్తూ. 
"అదెలాగో నువ్వే చూపించి పుణ్యం కట్టుకో రాదూ!" అంది అచ్చమాంబ నవ్వేస్తూ.
"వెటకారాలాడావంటే మళ్ళీ రెమ్మలు మడతపడి బేరుమంటావు!" అన్నాను తన తొడదగ్గర చిన్నగా గిల్లుతూ. 
"నువ్వు సరిగ్గా చూపిస్తే మరేం మడతపడవులే!" అంది తను ఇంకా వెటకారంగా నవ్వుతూనే.
"అయితే నీది విప్పదీసి సరిగ్గా పట్టుకో!"
"నాకేం చేతకాదు. అదేదో నువ్వే చేసిపెట్టు," అంటూ గోముగా తొడలు బారజాపుకుంది తను.
"అంత చేతకాకుండానే ఇంతదూరం లాక్కొచ్చావా నన్ను?"
"నేనేం లాక్కురాలేదు. నువ్వే మధుకర్ కి యేమైందోనని గోలపెట్టి నన్నిక్కడికి లాకొచ్చావు. న్యాయానికి అతనితో పెట్టించుకోవాల్సింది నువ్వే." 
"అంతా అబద్ధం. మళ్ళీ ఆ టాపిక్కు తీసుకొచ్చావంటే చంపుతా!"
"చూస్తాను ఈ టెక్కు ఎంతకాలం వెలగబెడతావో! మధుకర్ చేత నీ అంతట నువ్వే పెట్టించుకునేలా చెయ్యకపోతే నా పేరు అచ్చమాంబే కాదు."
"ఈ మంగమ్మ శపథాలకేమిలే! ముందు అతనితో నువ్వు పెట్టించుకునే సంగతి చూడు. పాపం తనది నిక్కబెట్టుకుని నీవంక ఎలా బిత్తరచూపులు చూస్తున్నాడో!" అన్నాను.
"అవును అమాయకుడు పాపం! ఇందాక వంగోబెట్టి వాయించిందానికే నా రెమ్మలు వాచిపోయాయని నువ్వేగా సెలవిచ్చావ్!"
"మాటల్లో టైం వేస్టు చెయ్యొద్దు. అవతల మెస్సు కట్టేశారంటే ఈ రాత్రికి పస్తు పడుకోవలసిందే!"
"అయితే ఇద్దరం మధుకర్ దే తిని కడుపు నింపుకుందామా?"
"ఆ తినేదేదో నువ్వే తిను. నాకేం పని? ముందు పెట్టుకోవే బాబూ!
"ఆ పుణ్యమేదో నువ్వే కట్టుకోవే బాబూ!"
మధుకర్ వంక చూశాను.
మా సంభాషణంతా ఆసక్తిగా వింటున్నవాడల్లా సిగ్గుగా నవ్వాడతను.
"ఏమోయ్, తన రెమ్మలు మడతపడకుండా నువ్వు చూసుకోలేవా?" అన్నాను.
"ఎలాగో మీరొకసారి చూపిస్తే తప్పకుండా చూసుకుంటాను," అన్నాడు తను.
"ఖర్మరా దేవుడా! ఇదంతా నా చావుకొచ్చింది. కాళ్ళు పైకెత్తు తల్లీ! నువ్వన్నట్టు ఆ పుణ్యమేదో నేనే కట్టుకుంటాలే!" అన్నాను. 
అచ్చమాంబ కిచకిచా నవ్వుతూ మోకాళ్ళు పైకి మడత పెట్టుకుని మళ్ళీ తొడలు విడలాక్కుంది.
కుడిచేయి ముందుకు చాచి తనకు సరిగ్గా అక్కడ అరచేయి బోర్లించాను. 
"హాయ్! అంటూ తొడలు మరింత పచ్చిగా విడదీసుకుంది అచ్చమాంబ. 
కుడిచేతి మణికట్టుమీంచి రెండోచేత్తో గాజులు వెనక్కి లాక్కున్నాను. 
చేతికి ఉబ్బెత్తుగా తగిలింది అచ్చమాంబ ఉపస్తు. నా అరచేయి మందాన వుందది. తన రెమ్మల్లోంచి తడి వూరడం అప్పటికే యెక్కువై నా అరచేతి మధ్యన చెమ్మ అంటినట్టయింది. అచ్చమాంబ మొలవెంట్రుకలు పట్టుకుచ్చులా తగులుతున్నాయి.
నా రెండో చెయ్యి కూడా అటే పోనిచ్చి మునివేళ్ళతో అచ్చమాంబ నిలువుపెదాలు విప్పదీశాను. టప్ మనే శబ్దం తో తెరుచుకున్నాయవి. 
తన రెమ్మలు మళ్ళీ మడతపడకుండా సర్ది, "రావయ్యా మహానుభావా! ఈసారి సరిగ్గా పెట్టు!" అన్నాను.
ముందోలు వెనక్కి లాక్కుంటూ ముందుకొచ్చి నా మొహంలోకి మొహమాటంగా చూశాడతను.
"పెట్టబోతూ నా మొహంలోకి చూస్తావేం? పెట్టు మహాశయా!" అన్నాను.
"అది మొహమాటం కాదోయ్! తనది పట్టి నువ్వే నాదాంట్లో పెట్టాలట!" అంది అచ్చమాంబ.
"అదేం కుదర్దు! పెట్టదలుచుకుంటే పెట్టు. లేదంటే ప్యాకప్! మీ ఇద్దరిగురించీ మెస్సు పోగొట్టుకోదల్చుకోలేదు నేను," అన్నాను.
"అహహ! మీరు లేవొద్దు! ఇదో పెట్టేస్తున్నా!" అంటూ గురిచూసుకుని నడుం ముందుకు జరిపాడు మధుకర్.
ఈసారి అచ్చమాంబలోకి మహా స్మూత్ గా దిగిపోయిందతనిది.
వాళ్ళిద్దరి మొత్తలూ నేను చూస్తుండగానే తాపడమైపోయాయి.
"హాయ్! భలే పెట్టించావే!" అంది అచ్చమాంబ మెలికలు తిరిగిపోతూ.
రెండోసారి చాలా సేపటి వరకూ అచ్చమాంబను చేస్తుండి పోయాడతను. 
అచ్చమాంబ కూడా అతనికింద రిలాక్సింగా పడుకొని తీరుబడిగా చేయించుకుంది.
కాసేపు ఆమె నోట్లో నోరుంచి పీల్పుడు ముద్దు పెట్టుకుంటూ, కాసేపు రొమ్ములు చీకుతూ, మరికాసేపు ఆమె చంకల్లో వాసన చూస్తూ ఆగి ఆగి పనికానిచ్చాడతను. తూకంగా అతను మోదుతుంటే తపక్ తపక్మని శబ్దంచేస్తోందామె మొత్త. 
మొదట్లో అతని నడుం చుట్టూ కాళ్ళు పెనవేసింది కాస్తా తనకు చివరికొచ్చేసరికి ఆ పట్టు వదిలేసి జోరుగా ఎదురొత్తులివ్వసాగింది. 
అచ్చమాంబలోకి అతని రాకపోకలు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి నాకు. 
అతను కవ్వం చిలికినట్టు చిలుకుతుంటే ఆమెలోంచి వూరిన రసాలు బయటికొచ్చి గజ్జలు తడుస్తున్నాయి.
"హుమ్మ-! అయిపోయింది!" అంటూ చివరన గుప్పిళ్ళు వదిలేసింది అచ్చమాంబ.
చివరికి పని పూర్తయ్యాక అచ్చమాంబమీద చాలాసేపు అలాగే బోర్లా పడుకుండిపోయాడు మధుకర్.
మూడు నాలుగు నిమిషాలు గడిచాక నేనే వాళ్ళిద్దర్నీ లేపాల్సి వచ్చింది.
‘‘ఏమిటోయ్ అలాగే వుండిపోయారు? ఆలస్యమైపోతోందిగానీ లేవండి,’’ అన్నాను గదమాయిస్తూ.
అచ్చమాంబలోంచి తనది వూడబెరుక్కుంటూ మధుకర్ లేచాడు. 
అచ్చమాంబ మాత్రం బద్ధకంగా అలాగే వెల్లకిలా పడుకుండిపోయింది.
మధుకర్ని బాత్రూంలోకి పోనిచ్చి, ‘‘ఏమోయ్, నువ్వు లేవవా?’’ అన్నాను.
అచ్చమాంబ బలవంతంగా కళ్ళుతెరిచి చూసి, ‘‘ఓపిక లేదు,’’ అంది నవ్వుతూ.
‘‘నీకేం! మధుకర్ చేత కడుపునిండా పెట్టించుకున్నావు కాబట్టి నీకు బాగానే వుంటుంది. ఇప్పుడు టైమెంతయిందో తెలుసా? అవతల హోటల్ కట్టేశారంటే ఈపూటకి పస్తు పడుకోవాల్సిందే!’’
‘‘అబ్బ! ఒక్క పదినిమిషాలు ఓపిక పడుదూ!’’
‘‘ఇంకా నీదాంట్లోంచి అతనిదంతా బయటికి పొర్లుతూనే వుంది. నీకు చిరాగ్గా లేదూ?’’
లేదన్నట్టు తల అడ్డంగా వూపింది అచ్చమాంబ. 
మధుకర్ బాత్రూంలోంచి తిరిగొచ్చాడు.
‘‘ఇక మన ప్రోగ్రాం ఏమిటి?’’ అన్నాడు హుషారుగా.
‘‘ఏముందీ, సాపాటు ప్రోగ్రాం!’’ అంది అచ్చమాంబ లేస్తూ.
‘‘త్వరగా వెళ్ళకపోతే ఇవాళ మనకు నీళ్ళ చారే గతి,’’ అన్నాను.
‘‘అక్కర్లేదు. ఇవాళ నేను మీకు గొప్ప డిన్నర్ ఇవ్వబోతున్నాను,’’ అన్నాడు మధుకర్.
‘‘ఎందుకో? అచ్చమాంబని నీగదికి తెచ్చి నీకింద పడుకోబెట్టినందుకా?’’
‘‘అందుకు కాదు. చాలా రోజులుగా అనుకుంటున్నాను. ఇవాళ సందర్భం దానంతట అదే కుదిరింది. ’’
‘‘రైఠో! అయితే త్వరగా వెళ్ళి ఆ బంకంతా వదిలించుకు రావే,’’ అన్నాను.
బాత్ రూం లోకి వెళుతూ అచ్చమాంబ నా చెయ్యి పట్టి లాగింది.
"నువ్వూ రా!"
"నేనెక్కడికీ? కొంపదీసి నీదిగాని నన్నే కడగమంటావేమిటీ?" అన్నాను.
"పర్వాలేదు, తోడుగా రావడానికేం?" అంది తను.
"తోడుగా రావడానికదేం బృందావనమా! బాత్ రూం!"
"బృందావనం లో కూడా బాత్ రూం వుండాలటే! బృందావనం బృందావనమే! బాత్ రూం బాత్ రూమే!" 
"సరే పద," దిశగా వున్న అచ్చమాంబ పిర్రలకిందికి చెయ్యిపోనిచ్చి ముందరివైపు తడిమాను. "రెండో సారైనా చాలానే కార్చాడోయ్ మధుకర్!" అన్నాను.
"మరే! నాది తెరిచి మరీ తనది లోన పెట్టించావుగా, నీ వాటా కూడా నాలోకే పోసినట్టున్నాడు."
"నోర్ముయ్! మళ్ళీ అదే టాపిక్!!"
చెయ్యెత్తేసరికి కిలకిలా నవ్వుతూ బాత్ రూం లోకి దిశగా పరిగెత్తింది తను.
నేనూ నవ్వుతూనే తనని అనుసరించాను.
దిశగానే బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి తూముదగ్గర నించుండిపోయింది తను. 
వెనకాల బాత్ రూం తలుపు వేసుకోలేదు.
"కాలు మడుచుకోరాదూ! మరీ నిలబడే చిన్నవశిష్టం కానిచ్చేస్తావేమిటి చండాలంగా!" అన్నాను.
"ఎన్నిసార్లు కాలు మడుచుకోమంటావ్? ఇందాకే మధుకర్ ముందు కాలు మడుచుకున్నాగా!" అంది తను నిలబడే ధార వదిలేస్తూ.
"దాన్ని కాలు మడుచుకోవడం అనరు. కాలెత్తడం అంటారు."
"ఏదైనా ఒకటే. కాలెత్తడమంటే పైకి, కాలు మడవడమంటే కిందికి."
రెండు కాళ్ళూ బాగా యెడంగా చాచి గోడకేసి తను ధార ఫోర్సుగా వదుల్తుంటే నాకో అయిడియా వచ్చింది.
వున్నదాన్ని వున్నట్టుగా వెనక్కి మళ్ళి మధుకర్ కోసం మళ్ళీ ఇంట్లోకి వెళ్ళాను.
నేను వెళ్ళేసరికి గుడ్డలు వేసుకునే పనిలో వున్నాడతను. 
"ఆగాగు అప్పుడే బట్టలు వేసుకోకు," అన్నాను.
ప్యాంటులోకి కుడికాలు పెట్టబోతున్నవాడల్లా ఆగి ప్రశ్నార్థకంగా నావంక చూశాడు మధుకర్. 
"ముందా ప్యాంటు తీసేయ్!" అన్నాను.
ఎదురు ప్రశ్న వేయకుండా ప్యాంటు తీసి పక్కన పడేసి వినయంగా చూశాడు.
"ఆ డ్రాయరు కూడా తీసేయ్," అన్నాను.
గమ్మున డ్రాయరు తీసేసి మళ్ళీ ఒకసారి దిశమొలతో నిలబడిపోతూ ఇంకేం చేయమంటావన్నట్టు సాభిప్రాయంగా చూశాడు.
"పద, నా వెంట రా!" అన్నాను అతన్ని చెయ్యి పట్టి బాత్ రూం వైపు లాక్కుపోతూ.
యెందుకూ, యేమిటీ అనడక్కుండా బుద్ధిగా నా వెంట బాత్ రూం దాకా వచ్చేడతను.
నేను బాత్ రూం తలుపు మరి కాస్తా విశాలంగా తెరిచి లోనికి చూడమన్నట్టు కళ్ళతోనే సైగ చేశాను.
మధుకర్ నా పక్కగా వచ్చి నిలబడ్డాడు.
యేమిటన్నట్టు నా మొహం లోకి చూశాడు.
"బుద్ధూ! ఒకసారి లోపలికి చూడు," అన్నాను లోగొంతుకలో.
అలాగే అన్నట్టు వినయంగా తలూపేడతను.

[Milf rider]

బాత్ రూం లోపల అచ్చమాంబ మా వైపు తిరిగి నిలబడి వుంది. 
ఓ కాలు పైకెత్తి తొట్టిమీద వేసి, చెయ్యి నడుం మీదుంచుకుని స్టైలుగా మాకోసమే చూస్తున్నట్టు నడుం వయ్యారంగా వూపుకుంటూ మమ్మల్ని చూస్తూనే చిన్నగా ఓ నవ్వు విసిరింది.
"యేమిటోయ్ బోసిగా నిలబడి కొంగ జపం చేస్తున్నావ్?" అన్నాను నేనూ ఓ నవ్వు విసిరి. 
"నీకోసమే చూస్తున్నాను. ఇతగాడిని పిలుచుకు రావడానికేనా చెప్పాపెట్టకుండా వెళ్ళావ్?" అంది తను.
నేను అవుననకుండా కాదనకుండా మధుకర్ వైపు సమాధానం నువ్వు చెప్పమన్నట్టు చూశాను. 
అక్కడికొచ్చాక ఇక నన్ను గమనించే మూడ్ లో లేడు మధుకర్. అతని దృష్టంతా బాత్ రూంలో దిశగా నుంచున్న అచ్చమాంబ పైనే వుంది. బాత్ రూం లోని అరవై కేండిల్స్ బల్బు వెలుగులో తొట్టిమీదుంచిన కాలుమీద రెండో చెయ్యేసి తొడ లోపలివైపు పాముకుంటూ ఆడదాన్నైన నాకే మహా సెక్సీగా కనబడుతోంది అచ్చమాంబ.
అప్రయత్నంగా నా చూపు తన లోతొడల్లోకి మళ్ళింది. 
"మీ ఇద్దరూ కలిసి నాకు దిష్టి పెడుతున్నారర్రా!" అంది తను తొట్టిమీదనుంచి కాలు దించకుండానే!
"ఏడిసినట్టుంది. నువ్వింకా అక్కడ కడుక్కోనే లేదన్నమాట! మధుకర్ కి బాత్ రూం లో నువ్వెన్ని చెంబుల నీళ్ళు వాడతావో చూపిద్దామని తీసుకొస్తే నువ్వేమో సోంబేరిలా ఇంకా అలా నిలబడే వున్నావ్!" అన్నాను తన తొడల్లోకి చూడమన్నట్టు మధుకర్ డొక్కల్లో పొడుస్తూ.
అసలెంతమాత్రం సిగ్గుపడలేదు అచ్చమాంబ. బాగా చూసుకోమన్నట్టు నడుం కాస్తా ముందుకు పుష్ చేసి తొడలు ఇంకా విస్తారంగా విడవిప్పుకుంటూ తలెగరేసింది.
"నువ్వేమిటోయ్, అచ్చమాంబది కొత్తగా ఇప్పుడే చూస్తున్నట్టు గుడ్లు వెళ్ళబెట్టేశావ్?" అన్నాను మధుకర్ని ఉద్దేశించి.
నోరు విప్పి ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు మధుకర్. 
అతని కళ్ళింకా స్టైలుగా అంతా విప్పుకు చూపిస్తూ నిలబడ్డ అచ్చమాంబ తొడల్లోనే వుంది. 
ఓ కాలు పైకి మడవడంతో ఆ వైపు గజ్జలకంటా కొద్దిగా సాగి, రెండోవైపు కజ్జికాయలా సగం పొంగి అమోఘంగా కనిపిస్తున్న అచ్చమాంబ ఆడతనం వైపు ఎలా వున్నవాడలాగే నిలబడిపోయి చూస్తున్నాడతను.
"అవును పాపం! ఎంతైనా నువ్వీ అవతారంలో బాత్ రూం జలకన్యలా వుండడం యెప్పుడు చూశాడు గనకా! ఆఫీసులో ఎప్పుడైనా ఇలా అంతా బట్టబయలుగా చూపించావా ఎప్పుడైనా?" అన్నాను నా ప్రశ్నకు నేనే సమాధానం చెప్పుకుంటూ.
"ఇది మరీ బావుంది! ఆఫీసులో ఇలా చూపించడం ఎలా సాధ్యమౌతుందని చూపించమంటావ్?" అంది తను కాస్తా వుడుక్కుంటున్నట్టు. 
"అందుకే అలా గుడ్లప్పగించి మనిషంతా నీలుక్కుపోయాడు పాపం!" అన్నాను మళ్ళీ అతని డొక్కలో పొడుస్తూ.
ఈసారి కొంచెం కదిలాడు మధుకర్. ఓ సారి నా మొహంలోకి చూసి మళ్ళీ అచ్చమాంబ మొత్తలోకి చూపులు తిప్పేశాడు.
కావాలనే తను అలా కడుక్కోకుండా నిలబడిపోయిందేమో, అచ్చమాంబ దిమ్మ లోతుల్లో ఇందాకట్నుంచీ స్టాకుండిపోయిన మధుకర్ చిక్కటి బలం కాస్తా నీరైపోతూ ఆమె తొడల్లోకి కాలవలా పాకుడు కట్టేసింది. తన దిమ్మ కిందివైపు మొల వెంట్రుకలన్నీ గంజిలో నానబెట్టినట్టు మరింతగా అలుక్కుపోయాయి. లోతొడల్లో పైవైపు గజ్జలన్నీ తడిసిపోయాయి. ఆ తడంతా కూడా కింద మట్టసంలోకి జారిపోయినట్టు స్పష్టంగా కనిపించిపోతోంది. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే అచ్చమాంబ తన దేహంలో మధుకర్ చూడనిదేం వుండకూడన్నట్టు కావాలనే తనవన్నీ అలా ప్రదర్శనకు పెట్టేసిందా అనిపించేలా వుంది. 
"ఇంకా యెంత సేపలా గుడ్లప్పగించి తన గజ్జల్లోకి చూస్తుండిపోతావ్?" అన్నాను మధుకర్ ని ఉద్దేశించి. 
అప్పుడే నిద్రలోంచి లేచినట్టు నావైపు తిరిగి యేం చేయమంటావన్నట్టు చూశాడతను.
"ఇందాకట్నుంచీ కడుక్కోకుండా యెందుకలా నిలబడిపోయిందో ఇంకా అర్థం కాలేదా?" అన్నాను నవ్వుతూ.
యెందుకు నిలబడిపోయిందన్నట్టు చూశాడతను.
నేనతని చెవి దగ్గర నోరుంచి, "మరీ ఇంత అమాయక చక్రవర్తివనుకోలేదు. ఎందుకు నిలబడిందో దగ్గరికెళ్ళు తనే చెబుతుంది," అన్నాను.
అలాగేనన్నట్టు బుర్రూపి అచ్చమాంబవైపు చూశాడు.
బొమ్మలా ఇంకా అలా నిలబడే వుంది తను.
"వెళ్ళూ!" అన్నానతన్ని ప్రోత్సహిస్తూ.
మరమనిషిలా బాత్ రూం వైపు కదిలాడు మధుకర్.
"ఏమిటో దుర్బోధ చేసి పంపిస్తున్నావ్!" అంది అచ్చమాంబ.
"ఏం దుర్బోధ చేశానో తననే అడుగు, చెబుతాడు," అన్నాను.
అచ్చమాంబ మధుకర్ వైపు చూసి, "యేమిటి సంగతీ?" అంది దీర్ఘం తీస్తూ.
"నాకేం తెలీదు. మీ ఫ్రెండు బాత్ రూం లోకి వెళ్ళమంటే నేను లోపలికి వచ్చాను," అమాయకంగా చూశాడతను.
"అంతేనా! యెందుకనో చెప్పలేదా?"
"చెప్పలేదు. మీమీదొట్టు!"
"అయితే యెందుకో అడిగి రా!"
మధుకర్ గత్యంతరం లేనట్టు నాకేసి తిరిగాడు.
ఈసరికి అతని పెదాలమీద కూడా చిలిపిగా చిరునవ్వు తొణికిసలాడుతోంది. అతనూ ఈ ఆట బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నట్టు అర్థమైపోయింది నాకు.
"యేమిటీ మీరిద్దరూ కలిసి నాతో ఆడుకుంటున్నారూ?" అన్నాను సీరియస్ గా మొహం పెట్టి. 
"ఆట మొదలెట్టింది మీరు. బుద్ధిగా ప్యాంటు చొక్కా వేసుకుంటున్నవాడిచేత విప్పించి మరీ నన్నిక్కడికి లాకొచ్చారు! కర్తవ్యం మీరు బోధించాల్సిందే!" అన్నాడతను. 
"కర్తవ్యం బోధించడానికి నేను శ్రీకృష్ణుడినీ కాను, నువ్వు అర్జునుడివీ కావుగానీ, అసలు తాళం కప్ప తనదగ్గరుంది. తెరవాల్సింది నువ్వే!" అన్నాను.
"అంటే?"
"అంటే ఎందుకలా దిసమొలతో నిలబడిందో చెప్పాల్సింది తనే! నువ్వు కేవలం అచ్చమాంబ చెప్పిన మాట ఆచరించాల్సినవాడివంతే!"
"అంతేనంటారా?"
"అంతేమరి. ఈసారి కూడా తను చెప్పకపోతే అప్పుడు నన్నొచ్చి అడుగు."
"చిత్తం!" బుద్ధిగా బుర్రూపి మళ్ళీ బాత్ రూం లోనికెళ్ళాడు మధుకర్.
ఉలుకూపలుకూ లేకుండా ఓసారతన్ని చూసి స్టైలుగా ఎటో తల తిప్పేసుకుంది అచ్చమాంబ.
తన ధోరణి చూస్తుంటే వస్తున్న నవ్వాపుకుంటున్నట్టు కనబడింది.
నేనూ వస్తున్న నవ్వాపుకుంటూనే వున్నాను.
"రుక్మిణిగారు మీరేదో చెప్తారన్నారు!" అన్నాడు మధుకర్ నవ్వుతూ.
"యేం చెప్పాలిటా?" 
"యేమో! యేం చెప్పినా మీరే చెప్పాలని చెప్పారు!"
"నేను చేప్పేదంటూ యేం లేదని చెప్పు!"
ఎలా వెళ్ళాడో మళ్ళీ అలాగే తిరిగొచ్చాడు మధుకర్. 
"ఈసారేమందో తనూ?" అన్నాను కళ్ళెగరేస్తూ.
"ఆవిడ చెప్పేదంటూ యేమీ లేదని చెప్పమన్నారు."
"అయితే ఇంకేం? చెవులు వేలాడేసుకుని ఇంట్లోకి వెళ్దాం పద!"
వున్న చోటునుంచి కదల్లేదు మధుకర్. 
"కదులూ...!" అన్నాను.
వల్లకాదన్నట్టు తల అడ్డంగా వూపాడతను.
"అయితే యేమిటో చెప్పు!"
"యేం చెప్పినా మీరే చెప్పాలి. "
"సరే! నేనే చెబుతా విను. తను చెప్పేదేం లేదన్నదంటే నువ్వే చెయ్యాల్సిందంతా చెయ్యమని!"
"అంటే?!!"
"అంటే గింటే ఏం లేదు. తనది కడుక్కోకుండా యెందుకలాగే నిలబడిందంటావ్?"
"యెందుకూ?"
"నువ్వొచ్చి కడుగుతావని!" ఫక్కున నవ్వాను.
"యేమిటేమిటీ మరోసారి చెప్పండి!"
నేను తన నెత్తినోటి మొట్టి, "ఇక చెప్పేదంటూ ఏమీ లేదుగానీ, ముందా పని కానీ!" అంటూ అతన్ని ముందుకు తోశాను. "దిష్టి బొమ్మలా అలా కాలెత్తుకు నిలబడకపోతే అతనికి చెంబందించరాదేంటీ!" అరిచాను అచ్చమాంబనుద్దేశించి. 
ఆ బాత్ రూం దగ్గర నిలబడి ఎంత అరిచినా బయట ఎవరికీ వినబడే అవకాశం లేదు.
"ఆ మాత్రం చెంబెక్కడుందో కూడా చూసుకోలేని బడుద్ధాయేమిటీ నీ శిష్యుడు?" కొర్రీ వేసింది తను.
"నా శిష్యుడెందుకవుతాడోయ్! ఆఫీసులో గోడకు దాపెట్టి పని జరపడం నేర్పింది నువ్వేగా! అయితే గియితే నీ శిష్యుడే అవుతాడు," అన్నాను.
అచ్చమాంబ అతని మెడ చుట్టూ చేతులేసి, "చెప్పవోయ్ నువ్వెవరి శిష్యుడివో?" కొంటెగా అంది.
మధుకర్ తలవెనక్కి తిప్పి యేం సమాధానం చెప్పాలన్నట్టు నావంక చూశాడు. 
"అయిందానికీ కానిదానికీ నా మొహంవంక చూస్తావేం? ఇలా ప్రశ్నలకూ సమాధానాలకే టైమంతా వేస్టు చేసేస్తే ఇవతల ఆకలి నకనకలాడిపోతోంది నాకు," అన్నాను చిరుకోపం ప్రదర్శిస్తూ.
"మళ్ళీ మొదటికొచ్చావ్! ఈ షో అంతా మొదలెట్టింది నువ్వు కాదూ?" బూకరింపుగా చూసింది.
"ఇప్పుడూ నేనే అంటున్నాను. ముందా కార్యక్రమం యేదో తొందరగా పూర్తి చేసి రావయ్యా బాబూ!" అన్నాను.
"లాభం లేదు. నా ప్రశ్నకు సమాధానం చెప్పందే తనని అక్కడ చెయ్యి కూడా పెట్టనియ్యను," అంటూ కాలు కింద పెట్టేసి తొడలు రెండూ దగ్గరికి జరిపేసుకుంది అచ్చమాంబ.
"చెప్పడానికేముంది? ఇద్దరూ నాకు గురువులే!" అంటూ తొట్లో వున్న చెంబందుకున్నాడు మధుకర్.
"ఈ గోడమీది పిల్లి వ్యవహారానికేంలే! వూరికే ఇద్దరూ గురువులంటే చాలదు. యెలా గురువులో కూడా చెప్పాలి."
"తొడలు ఎడం చేసుకుంటే చెబుతాను."
"చెప్పి నువ్వే ఎడం చేసుకోవచ్చు."
"ప్రాక్టికల్స్ లో మీరు, థియరీలో రుక్మిణిగారు!" అంటూ చెంబులో నీళ్ళు అచ్చమాంబ తొడల మధ్య ఒలకబోశాడు మధుకర్.
చల్లటి నీళ్ళొచ్చి హఠాత్తుగా తొడల్ని తడపడంతోనో యేమో, ఎగిరి గంతేసి తూలిపడబోయింది అచ్చమాంబ. దొరికిందే చాన్సన్నట్టు ఆమెనో చేత్తో పొదివి పట్టుకుని రెండో చెయ్యి గమ్మున తొడల మధ్యకు దూర్చేశాడతను. చేతిలోని చెంబు కాస్తా కింద పడిపోయింది. 
వూతం కోసం అన్నట్టు అతని మెడ చుట్టూ అల్లుకుపోతూ, "ఛీ, చండాలం కదూ అక్కడంతా చెయ్యి పెడుతున్నావ్!" అంది.
"ఇందులో చండాలమేముందీ! ఇదంతా నా సరుకేగా!" అన్నాడతను ఇంకా గట్టిగా అక్కడ పాముతూ.
"కడిగిపెట్టమని మీ థియరీ గురువుగారు పంపిస్తే నువ్వేమిటి ఇంకా నా వళ్ళంతా పూస్తున్నావ్?!!"
"ఎంత పూసినా ఆనక కడిగేవాణ్ణి నేనేగా!"
"స్...స్....స్....స్...స్ స్ స్ స్ స్ స్......! మళ్ళీ రెచ్చగోడుతున్నావబ్బా....!"
"ఈ మాత్రానికే?"
"నీ అరచేతిలో యేదో మంత్రముంది. అక్కడ బోర్లిస్తూనే కుంపటి రాజుకుంది."
"ఆర్పమంటారా? నాదీ రెచ్చిపోయింది చూశారా?"
"ఊ-! ఇప్పుడే వద్దు. ప్రస్తుతానికి శుభ్రం చేసిపెట్టు. హోటలుకు పోదాం!"
"అలాగైతే కాలు మళ్ళీ తొట్టిమీదుంచండి!"
"చాలా?"
"తొడలు ఇంకాస్త ఎడంగా జరపండి."
"జరిపాను. ఈ మాత్రం చాలా...! ఇక చెంబందుకో మరీ!"
సమాధానం చెప్పకుండా జర్రున ఆమె వొంటిమీదనుంచి జారిపోతూ మూతి ముందుకు చాపి సరిగ్గా అచ్చమాంబ ఆడతనం మీద గాఢంగా ముద్దెట్టుకున్నాడతను.
"అమ్మయ్యో! నాది శుభ్రం చేయమంటే తన మూతి కూడా గలీజు చేసుకుంటున్నాడు చూడవే నీ శిష్యుడూ...!" కంగారుగా అరిచింది అచ్చమాంబ. 
"మరేం పర్వాలేదు. నేల కడగడానికి ముందు గుడ్డతో తుడుస్తామా! ఇదీ అంతే! భలే పని చేశావోయ్! మొత్తం అక్కడంతా అలాగే శుభ్రం చేసేయ్!" అన్నానతన్ని ప్రోత్సహిస్తూ.
"వెధవ సంత వెధవ సంతాని....!" అని ముద్దుగా తిడుతూనే అతని నాలుక సురుక్కున లోన దూరిపోవడంతోనో యేమో, ఒక్కసారిగా గుటకేసి కళ్ళు తేలేసింది అచ్చమాంబ.
యేమాత్రం సంకోచం లేకుండా నాలుక ఆమెలోకి మరికాస్త లోనికి దూర్చాడు మధుకర్. లోన వున్నదంతా నాలుకతోనే తోడేస్తూ చుక్క మిగల్చకుండా అంతా క్లీన్ చేసి పారేశాడక్కడ. 
తట్టుకోలేనట్టు అతని జుట్టులోకి చేతులు పోనిచ్చి మరింతగా తొడల్లోకి నొక్కేసుకుంది అచ్చమాంబ.
"ఒరేయ్ మధుకర్! చంపేస్తున్నావురా నన్ను!" అనరిచింది.
ఆ కాస్త అరుపుకే గొంతు బొంగురుపోయినట్టయింది తనకు. 
ఆ సందర్భం లో ఒక ఆడది మగాడిని ఒరేయ్ అనెప్పుడంటుందో బాగా తెలుసు నాకు.
అప్రయత్నంగా నా కాళ్ళు బాత్ రూం లోకి నడిపించాయి నన్ను.
లోనికి వెళ్తూనే ఆప్యాయంగా అతని జుట్టు నేనూ చెదరగొడుతూ, "ఇక చాల్లేవోయ్! నీ నాలుక పనితో అప్పుడే మళ్ళీ ఒకసారి అయిపోజేశావ్ తనని. ఇంకా యెక్కువసేపలా తినేశావంటే రెండోసారికి స్పృహ తప్పి పడిపోతుంది తను!" అన్నాను మెల్లగా. 
పెదాలమధ్య అచ్చమాంబ క్లిటారిస్ పట్టి నల్చేస్తున్నాడేమో, అయిష్టంగానే అక్కడ భోంచేయడం ఆపి లేచి నుంచుండిపోయాడతను! 
ఇందాక అతని మూతి గలీజు కావడం గురించి తప్పేం అనలేదు అచ్చమాంబ.
పసిపిల్లాడు గంజి తాగినట్టు మధుకర్ మూతిమీదంతా చిక్కగా ఆ బంకంతా అలుముకున్నట్టైపోయింది.

[Milf rider]

నేను అచ్చమాంబ పక్కన చేరి, "అతని మొహం చూడు, పాపం యెలా తయారైందో!" అన్నాను.
అంతవరకూ మధుకర్ తో కింద నాలుకాడించుకున్న సుఖంలో మగతగా నిలబడున్న అచ్చమాంబ కళ్ళు తెరిచి చూసింది. 
అతని మూతివంక చూడగానే తన కళ్ళు పెద్దవైపోయాయి.
"ఛీ....పాడు.....!" అంది మొహం వెగటుగా పెడుతూ. 
"ఇప్పుడు ఛీపాడు అంటున్నావ్! ఇందాక నీది తనకు తినిపించినప్పుడు లేదేం ఈ వెగటు? " అన్నాను.
" నాది తినమని నేనేమీ తనని బతిమాలుకోలేదు," అంది బుంగమూతి పెడుతూ. 
"అలాగని తప్పించుకోవడానికి వీల్లేదమ్మాయ్! నువ్వు బతిమాలకపోయినా ఎంచక్కా తొడలు విప్పి మరీ తినిపించావ్! చాలదూ?"
" అయితే ఇప్పుడేం చెయ్యమంటావో చెప్పు?" అంది దొరికిపోయినట్టుగా చూస్తూ.
"యేముందీ! అతను చేసిందానికి బదులు తీర్చేయడమే!"
"అదెలా?"
"ఎలాగా.....!" అంటూ చిలిపిగా తన భుజాలు పట్టుకుని కిందికి నొక్కాను.
కిక్కురుమనకుండా మధుకర్ ముందు మోకాళ్ళేసి నావంక ఓరకంట చూసింది అచ్చమాంబ.
"వూ-! కానీ...!" అన్నాను.
"తప్పదంటావా?"
"తప్పదు మరి!"
అచ్చమాంబ కళ్ళు అతని మొలవైపు తిప్పింది.
అప్పటికే రెండుసార్లు ఆమెను చేశాడతను. అయినా ఇందాకటి నాకుడు కార్యక్రమంవల్ల మళ్ళీ యధాప్రకారం లేచిపోయిందతనిది.
"నీ శిష్యుడిది అసలెప్పుడైనా నిద్రపోతుందంటావా?" అంది కుడి చెయ్యి దానిమీదికి పోనిస్తూ.
"మళ్ళీ నా శిష్యుడంటావ్!" బూకరింపుగా చూశాను.
"నీ థియరీ శిష్యుడిది పోనీ!" 
"అదేమో నీకే తెలియాలి. లేపుకుంటున్నదీ నువ్వే, బజ్జోబెడుతున్నదీ నువ్వే," అన్నాను.
నోరు సున్నాలా తెరిచి మూతి ముందుకు చాపింది అచ్చమాంబ. 
స్టిఫ్ గా లేచి నిలబడి పోవడం వల్ల ముందోలు ముందే వెనక్కి పోయి ఎర్రటి గుండు దానంతటదే బయటికొచ్చేసింది మధుకర్ కి. దాని కుత్తుక దగ్గర మునివేళ్ళతో అంటీ ముట్టనట్టు పట్టుకుని నెమ్మదిగా నోట్లోకి తీసుకుంది తను. 
ఆహ్లాదంగా నడుం ముందుకు తోశాడు మధుకర్.
అతని తుంటిదగ్గర రెండు చేతుల్తో పట్టుకుని తల ముందుకీ వెనక్కీ ఆడించసాగింది తను. 
"వూరికే అలా తనతో కుడిపించుకోవడం కాదు, నోటిని చెయ్యడం కూడా చేతకావాలి," అన్నాను మధుకర్ తో. 
"ఆ కళ ఇంతవరకూ నేర్చుకోలేదు నేను. ఎలాగో మీరు చెప్పి పుణ్యం కట్టుకుంటే ట్రై చేసుకుంటాను," అన్నాడు మధుకర్.
"అయితే తన పెదాలే నిలువుపెదాలనుకోవాలి ముందు," డైరెక్షన్ స్టార్ట్ చేశాను. 
"అదెలా అనుకోవాలో తెలీడం లేదు," అన్నాడతను.
"అయితే ముందు కళ్ళు మూసుకో!"
"ఊ-! మూసుకున్నాను."
"ఇప్పుడు తన నోరే అసల్దనుకో!"
" 'అసల్దీ' అంటే?"
"అంటే ఇందాక నువ్వు తనది నాలుకతో అరగదీశావుగా - అదన్నమాట!"
"ఓహో-!"
"ఇప్పుడేమనిపిస్తోంది?"
"మీ ఫ్రెండు నోరే అసల్దనిపిస్తోంది."
"అద్దీ! ఇక పని కానీ!"
మధుకర్ అలా కళ్ళు మూసుకునే నడుం వూపనారంభించాడు.
మా ఇద్దరి మాటలతో తనకు నిమిత్తం లేదన్నట్టు ఆబగా అతనిది కుడుస్తూనే వుంది అచ్చమాంబ. అతనిది చీకుతుండగా ఆమె నోటి చప్పుళ్ళు తప్ప మరింకే శబ్దాలూ లేవక్కడ.
పది నిమిషాల తర్వాత అతనికి చివరికొచ్చేసింది. రెండు చేతుల్తో ఆమె తల పట్టుకుని నడుం వూపే వేగం ఎక్కువ చేసేసరికి మధ్యలో ఒకసారి పుల మారి అతన్ని నోట్లోంచి బయటికి తీసేసింది అచ్చమాంబ. 
"సారీ!" రొప్పుతూ అన్నాడు మధుకర్.
తను తట్టుకోలేక పొరలు పొరలుగా దగ్గుతుంటే, "నేను అసల్దనుకోమన్నది తన నోరే మహానుభావా! గొంతు కాదు! అంగట్లో తగలకుండా నోట్లో చెయ్యాలి," హెచ్చరించాను.
గొంతు కాస్తా సర్దుకుంటూనే ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా తిరిగి అతన్ని నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలు పెట్టేసింది అచ్చమాంబ. ఈసారి ఇక ఎంతోసేపు ఆపుకోలేకపోయాడు మధుకర్. అచ్చమాంబ నోట్లో చిక్కటి ద్రవం ఒక్కసారిగా పిచికారిలా చిమ్మేసింది మధుకర్ గొట్టం.
కొంచెం కూడా అసహ్యించుకోలేదు అచ్చమాంబ. 
చివరి చుక్క కూడా మిగల్చకుండా మింగేసింది.
అంతా అయ్యాక వాళ్ళిద్దరిచేతా కిందా పైనా శుభ్రంగా కడిగించి బాత్ రూం లోంచి బయటికి తీసుకొచ్చాను. 
చెట్టాపట్టాలేసుకుని దిశగానే ఇంట్లోకి నడిచారు వాళ్ళు. 

***

అప్పటికే రాత్రి బాగా పొద్దు పోయింది.
"ఈ వేళప్పుడు ఇంకా యే హోటలుంటుంది?" అంది అచ్చమాంబ కింద పడున్న గుడ్డలందుకుంటూ.
మధుకర్ టైము చూసి, "తొమ్మిదిన్నరేగా అయింది. రాత్రి పదిన్నర దాకా పెద్ద హోటళ్ళు తెరిచే వుంటాయి," అన్నాడు.
"అంటే సుమారు మూడుగంటలపాటు సాగిందన్నమాట మీ ఇద్దరి రాసలీల!" అన్నాను తీరుబడిగా కుర్చీలో కూర్చుంటూ. 
"నువ్వేమిటీ మళ్ళీ బైఠాయించావ్?" అంది అచ్చమాంబ.
"నాకేం మీలా గుడ్డలేసుకునే పని లేదుగా!" అన్నాను వెటకారంగా.
అచ్చమాంబ లంగా వేసుకుంటుండగా వున్నట్టుండి కుర్చీలోంచి లేచాను. 
"ఆగాగు, ఒక్క నిమిషం!" అన్నాను తన దగ్గరికి వెళ్తూ.
"మళ్ళీ యేదో వెధవైడియా వచ్చిందండీ ఈవిడ బుర్రలోకి!" నిట్టూర్చింది అచ్చమాంబ. 
"ఆ లంగా ఇటిచ్చేయ్!" అన్నాను ఆర్డరేస్తున్నట్టు.
ఎందుకో అర్థం కాక గమ్మున కాళ్ళందులోంచి బయటికి తీసి లంగా నా చేతికందిచించి తను.
నేను తన లంగాతో పాటు బ్రా కూడా తీసుకుంటూ శ్రద్ధగా వాటిని మడిచి నా హ్యాండ్ బేగులో పెట్టేశాను.
"ఏమిటీ చేస్తున్నావ్? నన్నివాళ గుడ్డలు వేసుకోనివ్వవా ,నువ్వూ?" అంది తను.
"అది కాదు, ఇలా రా!" అని చెప్పి కింద పడున్న తన చీరందుకున్నాను. ఆ చీర తన వొంటిమీద చుట్టేస్తూ, "ఇలాగే కట్టేసుకో చీర," అన్నాను.
మధుకర్ సన్నగా ఈల వేస్తూ, "గుడ్ ఐడియా రుక్మిణిగారూ!" అన్నాడు. 
ఇంకా అర్థం కానట్టే చూసింది అచ్చమాంబ.
"లోపల లంగా, బ్రా వేసుకోకుండా నువ్వు కేవలం చీరా జాకెట్టుతో మాత్రమే మా వెంట ఇప్పుడు హోటలుకి రాబోతున్నావ్!" వివరించాను.
ఆ మాటకు అచ్చమాంబ కిసుక్కున నవ్వి, "ఇంకా నయం, అసలు గుడ్డలే వేసుకోకుండా రమ్మనలేదు," అంది.
చెప్పినట్టే తనచేత లోదుస్తులు లేకుండా చీరా జాకెట్టు వేయించి అక్కడి నుంచి బయల్దేరదీశాను. 
"సిగ్గేస్తోందోయ్! బయటెప్పుడూ లోబట్టలు లేకుండా ఇలా అన్నీ బయట పెట్టుకుంటూ తిరగలేదు నేను," అంది అచ్చమాంబ అక్కడినుంచి బయటికొచ్చాక రోడ్డుమీద నడుస్తూ. 
ఆ ఇలాకాలో ఆటో దొరకాలంటే సుమారు అర కిలోమీటరు నడిచి మెయిన్ రోడ్డుపైకి రావల్సిందే.
అన్నమాట ప్రకారమే మా ఇద్దర్నీ ఓ పోష్ హోటలుకు పిలుచుకెళ్ళాడు మధుకర్. 
హోటలు చేరేంతవరకూ ఒకళ్ళ మీదొకళ్ళం జోకులేసుకుంటూనే వున్నాం. 
హోటలుకెళ్ళాక ఖరీదైన ఐటెంస్ ఆర్డరిచ్చాడు మధుకర్. 
ముగ్గురం ఫ్యామిలీ రూములో కూర్చున్నాం. 
"లోగుడ్డలు లేకపోయేసరికి అసలు నేను గుడ్డలే వేసుకోనట్టే చూస్తున్నాడు చూడు నీ థియరీ శిష్యుడు," ఫిర్యాదు చేసింది అచ్చమాంబ.
"వెరీ గుడ్! అయితే మరింకేం! నీలో ఆ ఎఫెక్టు కోసమే లోబట్టలు తీయించేశాను," అంటూ అప్పటికప్పుడే తన పైట ఎడ్జెస్టు చేసి పైన రొమ్ములూ, కింద బొడ్డూ కనిపించేలా సర్దాను. "ఇప్పుడెంత సూపర్ సెక్సీగా వున్నావో తెలుసా?" అన్నాను.
మధుకర్ నిజంగానే తనని కళ్ళప్పగించి చూస్తున్నాడు.
హోటల్ బోయ్ కూడా ఐటెంస్ తెచ్చినపుడు లోన బ్రా లేకుండా జాకెట్టుమీదనుంచే మామూలుగా కంటే బలిసినట్టు కనిపిస్తున్న అచ్చమాంబ రొమ్ములకేసి చూసి అదిరిపోయాడు. లోన బ్రా లేకపోవడంతో జాకెట్లోంచి నల్లని వలయాలతో సహా తన ముచ్చికలు లీలగా బయటపడిపోతున్నాయి.
"ఛీ పాడు! రాత్రిపూట కాబట్టి ఎవరికీ కనబడదులెమ్మని చెప్పి ఆఖరికి హోటల్ బోయ్ ముందు నన్ను ద్రౌపదిని చేసి కూర్చోబెట్టారు!" బోయ్ అటు వెళ్తూనే సిన్సియర్ గా వాపోయింది తను.
ఆ తర్వాత పిచ్చాపాటిలో పడ్డాం. 
ఎయిర్ కూల్డ్ ఫ్యామిలీ గది చల్లగా వుంది. వేరుగా పార్టిషన్ చేసి వుండటంతో ఆ గదిలో మేం ముగ్గురమే వున్నాం.
��మన రూంకు చేరేటప్పటికి పదిన్నర దాటేట్టుంది. ఇంటి ఓనరేమంటాడో!�� దిగులుగా అంది అచ్చమాంబ.
��సినిమాకు వెళ్ళామని చెబుదాం,�� అన్నాను.
��ఆ సాకు మొన్ననే అయిపోయింది. ఇప్పుడు మళ్ళీ అదేమాట చెబితే ఒప్పుకోడు.��
��ఇంతకీ మీ ఇంటి ఓనరు ఎవరు?�� అడిగాడు మధుకర్.
��ఉన్నాడో ముసలి నక్క. మొదట ఆ రూం అద్దెకు అడిగినప్పుడే ఒంటరిగా వుండే ఆడవాళ్ళకు గది ఇచ్చేది లేదని తేల్చి చెప్పేశాడు. రాత్రిళ్ళు బలాదూరుగా బయట తిరగమని అతన్ని ఒప్పించి ఎలాగో ఆ గది సంపాయించగలిగాం,�� అన్నాను.
��అతగాడో జిడ్డు! పైకి కనిపించేంత మర్యాదస్తుడేం కాదు. ప్రస్తుతం మన రుక్మిణికి లైనేస్తున్నాడు,�� కిసుక్కున నవ్వింది అచ్చమాంబ.
మధుకర్ నావంక చూశాడు.
అవునన్నట్టు తలూపాను.
��ఒకసారి నన్నొచ్చి బాగా బుద్ధి చెప్పమంటారా?�� అన్నాడు తను.
��ఆ పని చెయ్యి. నసాళం అంటేలా ఒక్కటి తగిలించు. మళ్ళీ రుక్మిణి జోలికి రాడు,�� అంది అచ్చమాంబ చికెన్ పీసు నముల్తూ.
��అంతపని చెయ్యక్కర్లేదు,�� నవ్వుతూ అన్నాను. ��ఇప్పుడే నాకో అయిడియా తట్టింది. చెప్పమంటారా? ��
ఇద్దరూ ఏమిటన్నట్టు చూశారు.
��మనం ఆగది ఖాళీచేసి మధుకర్ పక్కింట్లోకి మకాం మారిస్తే? ఎలాగూ ఆ పెద్దిల్లు మధుకర్ స్వాధీనంలోనే వుందిగా!�� అన్నాను.
��అయిడియా బ్రహ్మాండంగా వుంది,�� మెచ్చుకోలుగా నవ్వుతూ అన్నాడు మధుకర్. 
��అప్పుడైతే మనకా ముసలాడి పీడా వదుల్తుంది, ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు మధుకర్తో నువ్వు వేయించుకోవచ్చు కూడా,�� అన్నాను అచ్చమాంబతో.
��వావ్! భలే చురుగ్గా పనిచేస్తోందే నీ బుర్ర!�� అంది అచ్చమాంబ.
మధుకర్ హుషారుగా చూశాడు. "ఇవాళ నా రూముకొచ్చినప్పటినుంచీ రుక్మిణిగారు అయిడియాలమీద ఐడియాలే వేస్తున్నారు. ఇది అన్నింటిలోకీ బెస్ట్ ఐడియా," అన్నాడు.
"మరే!" అంది అచ్చమాంబ.
��అయితే రేపే మా ఇంటి యజమానితో మాట్లాడతాను. ఆ పెద్దిల్లు మీకే అద్దెకిచ్చేట్టు ఏర్పాటు చేస్తాను,�� అన్నాడతను.
"తేడా ఏం రాదుగా?" అంది అచ్చమాంబ.
"చూస్తారుగా నా కెపాసిటీ !"
"అదేదో ఇందాక నీ బసలోనే చూడ్డం అయిపోయిందిలే నాయనా!" అన్నాను.
ముగ్గురం కలిసి ఒకేసారి ఫక్కున నవ్వాం.
ఆ తర్వాత ముగ్గురం ఆవురావురుమంటూ భోజనాల మీద పడ్డాం.

వేగం పెంచినట్లున్నారు....్

[Milf rider]

హోటల్ లో భోజనాలు ముగిశాక మమ్మల్ని మా గదిదాకా ఆటోలో తెచ్చి విడిచిపెట్టాడు మధుకర్.
హోటల్ దగ్గర ఆటో యెక్కే ముందు అకస్మాత్తుగా ఓ ప్రపోజల్ తెచ్చాడు తను. 
"ఈ పూటకి మీరు నా గదిలోనే పడుకుంటే యేం? ఎలాగూ పెద్దింట్లోకి మారబోతున్నారు కదా!" అన్నాడు.
నా మొహం లోకి ఆశగా చూసింది అచ్చమాంబ. "అలా చేద్దామే! ఇంకెలాగూ మన గది ఖాళీ చేసి అక్కడికే వెళ్ళబోతున్నాం. మధుకర్ చెప్పింది నిజమే!" అంది.
"నోరు మూసుకో! బుద్ధి వుండే ఆ మాట చెబుతున్నావా? ఇంకా ఆ పెద్దిల్లు మన స్వాధీనం లోకి రానేలేదు. ఇంటి ఓనర్లతో మధుకర్ మాట్లాడాలి. వాళ్ళొప్పుకోవాలి. ఒప్పుకున్నా మనం ఇప్పుడుంటున్న గది ఖాళీ చేసి కదా అక్కడికి వెళ్ళగలం. ఈలోగా కట్టుబట్టలతో అక్కడే కాపురం పెట్టేస్తావా? అందులోనూ మన గది ఓనర్ ఆవులిస్తే పేగులు లెక్క పెట్టే రకం. వాడికేమాత్రం అనుమానం వచ్చినా మనకు తాటాకులు కట్టేస్తాడు," అన్నాను.
అచ్చమాంబ మొహం చిన్నబుచ్చుకుని తల దించుకుంది. 
ఇంతలో ఓ ఆటో ఖాళీగా అటొచ్చింది. ముగ్గరం ఎక్కి కూర్చున్నాం. నేను మా గది అడ్రసు చెప్పాను. ఆటో బయల్దేరింది.
ఆటోలో మధుకర్ పక్కన అచ్చమాంబ, అచ్చమాంబ పక్కన నేనూ కూర్చున్నాం. మధుకర్ పాపం మొదట బుద్ధిగానే కూర్చున్నాడు. అచ్చమాంబ పనిగట్టుకుని అతని చెయ్యి పట్టి తన వీపు వెనక్కి తోసుకుంది. మధుకర్ ఓ సారి నా మొహం లోకి ఎబ్బెట్టుగా చూశాడు. నేనేమీ అనకపోయేసరికి అచ్చమాంబ చీరకూ జాకెట్టుకూ మధ్యనుండే ఖాళీ ప్రదేశం లోంచి చెయ్యి నేనున్నవైపు తెచ్చి బోసిగా వున్న ఆమె నడుం మీద వేశాడు. 
అంతవరకూ బాగానే వుంది. అయితే అచ్చమాంబకంటే నా మొత్త పెద్దది. మామూలుగా కూర్చుంటేనే మా యిద్దరికీ నడుం ఒకదానికొకటి రాసుకుంటోంది. అలాంటిది మధుకర్ చెయ్యొకటి అచ్చమాంబ నడుం మీదనుంచి చుట్టి వచ్చేసరికి అప్రయత్నం గా ఇవతల బోసిగా వున్న నా నడుముకు కూడా రాసుకుంది. 
మధుకర్ ఉలిక్కిపడి నేనేమైనా అనుకుంటానేమో అన్నట్టు చూశాడు. అయితే నేనదేం పట్టించుకోకుండా కూర్చుండిపోయేసరికి మొహం మరోవైపు తిప్పేసుకున్నాడు. ఆటో దిగేంతవరకూ అతని చెయ్యి నా నడుమును సుతిమెత్తగా తాకుతూ అలాగే వుంది. 
చివరికి నేనూ అచ్చమాంబా వుంటున్న వీధి దగ్గరలోకి మా ఆటో రానే వచ్చింది. 
అప్పుడుగానీ తీసేయలేకపోయాడు మధుకర్ అక్కడినుంచి తన చెయ్యి. 
ఎందుకైనా మంచిదని మేముంటున్న వీధికి ఫర్లాంగు దూరంలోనే ఆటో దిగిపోయాం మేము. 
"ఈ వేళప్పుడు నువ్వు మమ్మల్ని ఆటోలో దిగబెట్టడం చూశాడంటే మా గది ఓనరు సవాలక్ష ప్రశ్నలు వేసి ప్రాణాలు తీస్తాడు. అందుకని మేమిక్కడే దిగిపోవడం మంచిది," అన్నాను సంజాషీ చెప్పుకుంటున్నట్టు.
సమాధానం గా నవ్వి ఆటో తన బస వైపు తిప్పించాడు మధుకర్. 
ఆటో అటు వెళ్తూనే మేమిద్దరం చీకట్లో మా గదివైపు నడవనారంభించాం. 
ఇద్దరం పక్కపక్కనే ఒకరినొకరం ఆనుకుని నడుస్తున్నామేమో, అచ్చమాంబ ఓ సారి చిలిపిగా నవ్వి తన నడుముతో నా నడుం మీద ఢీకొట్టి, "ఏమిటీ సంగతి?" అంది.
"ఏమిటి ఏమిటీ సంగతి?" రోడ్డుమీద చకచకా నడుస్తూ ఎదురు ప్రశ్న వేశాను.
"చు చ్చుచ్చుచ్చుచ్చూ....! నేను గమనించలేదనుకున్నావు పాపం - నా నడుం మీద చెయ్యేసే నెపం తో అతగాడు నీ నడుముని పామడం....! నే చూశాగా....!"
"నీ ఫేసు! ఇవ్వాళ నీ మతి నిన్నొదిలి ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయింది! అదతని తప్పు కాదు. దీనంతటికీ నువ్వే కారణం. బుద్ధిగా కూర్చున్న మనిషిని రెచ్చగొట్టి చెయ్యి నీ నడుం మీద వేయించుకున్నావ్. ఆ చెయ్యి కాస్తా నా నడుముకి తగిలే సరికి పాపం గుండాపిండీ అయిపోయాడు తను," అన్నాను.
"నీకేమీ అనిపించలేదా?" 
"ఏమైనా ఎందుకనిపించాలి?" 
"ఏమీ అనిపించలేదంటే నే నమ్మను!"
"నమ్మకపోతే మానెయ్!"
"మొత్తానికి గడుసుదానివే! ఏ మాటకి ఆ మాట చెప్పి తప్పించుకోవడం నీకే తెలుసు." 
"నువ్వేమైనా అనుకో!" అంటూ నడక వేగం ఇంకా పెంచాను.
మేము నడుస్తున్నవైపు వీధి దీపాలు లేవు. చీకటి చిక్కగా వుంది. ఎక్కడో దూరం లో కుక్కలు అరవడం వినిపిస్తోంది. మాటలు కట్టిపెట్టి అచ్చమాంబ కూడా చకచకా నా వెంట నడవనారంభించింది.
"ఓనర్ ఎక్కడా వున్నట్టు లేడు," అంది తను.
నేను తలూపాను. పైట చెంగు తలపైకి లాక్కుంటూ నిండుగా కప్పుకుని, "కీ ఇటీ," అన్నాను. 
"బావున్నాయ్ నీ పతివ్రతా వేషాలు!" అంటూ పైట రొమ్ముల మీదనుంచి సాంతం తప్పించి జాకెట్లోంచి చిన్న పర్సు బయటికి తీసి తాళం చెవి నా చేతిలో పెట్టింది. ఇంతలో పక్కనేదో అలికిడి వినిపించడం తో, "బాబోయ్, గది ఓనరు...!" అంటూ చప్పున నా పక్కన చేరి తనూ తలపైకి పైట సర్దుకుంది. 
నవ్వాగలేదు నాకు.
"ఇప్పుడెవరివీ పతివ్రతా వేషాలు? ఓనరు వస్తున్నాడనగానే భయపడిపోయి పైట కాస్తా నెత్తిన చేరింది," అన్నాను తాళం తెరుస్తూ!
"ఛీ పో! నేనేం భయపడలేదు. ముసలి ముండావాడు కదా, కాస్తంత మర్యాద ఇద్దామనీ....!" అంటూ దీర్ఘం తీసింది ఓనరు కోసం అటూ ఇటూ చూస్తూనే.
"ఓనరు కాదులే! పక్కనేదో ఉడత....!" అన్నాను.
"ఉడతలు అంతోసి చప్పుడు చేస్తాయా?"
"ఉడత కాకపోతే పెద్ద పులి, సరేనా! ఓనరు మాత్రం కాదులే!" 
తలుపు బార్లా తెరిచి ఇద్దరం లోన ప్రవేశించాం.
"హమ్మయ్య! ఓనర్ రాలేదు. గ్రేట్ ఎస్కేప్! పోయినతూరి గుమ్మం దగ్గరే నుంచోబెట్టేసి ఆడవాళ్ళు అర్థరాత్రిళ్ళు బయటికి వెళ్ళొచ్చా లేదా అనే విషయం మీద గంట సేపు లెక్చరిచ్చాడు!" అంది తను.
ఓనరెలాంటివాడో నాకూ తెలుసు కాబట్టి ఆ మాటకి యేమనలేదు నేను. వీధి తలుపు బోల్టు బిగించి లోపలికి నడిచాను. గదంటే అచ్చంగా అది గది అనడానికి కూడా లేదు. ఓ మోస్తరు హాలని చెప్పొచ్చు. ఓ మూల బట్టలు మార్చుకోవడానికి చెక్క పార్టిషన్ చేసిపెట్టారు. పార్టిషన్ ఇవతలికి మా ఇద్దరివీ సింగిల్ కాట్ ఐరన్ పైప్ మంచాలున్నాయి. వాటికి ఓ వైపుగా గోడను ఆనుకుని మా నిలువుటద్దం వుంది. చెక్క పార్టిషన్ కి అవతలే గది బైటికి టాయిలెట్ గదులున్నాయి. 
గదిలోకి వెళ్తూనే అచ్చమాంబ తన వొంటిమీదనుంచి చీరా జాకెట్టూ లాగిపారేసి నైటీలోకి మారిపోయింది.
నేను మాత్రం ఇంకా చీరలోనే మిగిలాను.
"అబ్బ! ఒళ్ళంతా చిరాగ్గా వుంది. స్నానం చెయ్యాలి!" అన్నాను మెడదగ్గర పైట చెంగుతో చెమట ఒత్తుకుంటూ.
"హోటల్ తిండి పీకల దాకా మెక్కాం! కడుపునిండా తిన్నాక స్నానం చేయకూడదంటారు," అంది అచ్చమాంబ.
"నాన్ సెన్స్! నేను మాత్రం స్నానానికి వెళ్తున్నాను," అంటూ గూట్లోంచి పొడి గుడ్డలందుకుని చెక్క పార్టిషన్ అవతలికి నడిచాను. 
అచ్చమాంబ చక్కా నా వెనకే వచ్చింది. 
"నువ్వెక్కడికీ నాకు తోకలాగా?" అన్నాను.
"ఇది మరీ బావుంది, నేను మొహం కూడా కడుక్కో కూడదేంటీ?" అంది తను.
"నేను స్నానం చేసొచ్చాక నువ్వు బాత్ రూం లోకి వెళ్దువులే!"
"తోడుగా వస్తాను పోనీ!"
"ఎందాకా?"
"నువ్వొప్పుకుంటే బాత్ రూం లోకి. ఉడతో పెద్దపులో యేదో వుందన్నావుగా!"
"ఉడతా లేదు, పెద్దపులీ లేదు. ఇందాకేదో చెట్టు కొమ్మ గాలికి వూగింది. అదే ఆ శబ్దం. ఒకవేళ పెద్ద పులే ఉన్నా నాకేం భయం లేదు. సరేనా?"
"అయినా వస్తాను. ఈ పూటెందుకో నీతో బోలెడు కబుర్లు చెప్పాలనిపిస్తోంది."
"దేనిగురించో?"
"దేనిగురించైనా సరే!"
నవ్వాను.
"సరే రా!" అంటూ బాత్ రూం వైపు నడిచాను.
" ఆ తలుపు అలాగే వొదిలేయ్. వేసుకోవద్దు!" అంది అచ్చమాంబ. 
తలుపు జారవేస్తున్నదాన్నల్లా తనవైపు అదోలా చూసి ఎలా మూయబోయానో అలాగే బార్లా తెరిచి వొదిలేశాను.
అచ్చమాంబ అక్కడే ఓ పక్కన పడున్న ఎత్తుపీటందుకుని దానిమీద బైఠాయించింది. ఎప్పుడైనా తలస్నానం చేస్తే ఆ యెత్తు పీట మీద కూర్చుని జుత్తు ఆరబెట్టుకుంటాం మేము. 
" అక్కడ మధుకర్ ఇంటి బాత్ రూం లో నేను నీకు చేసిందానికిది ఎదురా?" అడిగాను తన యెదురుగానే బాత్ రూం లో చీర విప్పేసుకుంటూ. 
"అదేం కాదు. అయినా అక్కడ నువ్వు నాకు చేయించినట్టుగా నీకు చేయించడానికి మధుకర్ ఇక్కడ లేడుగా!" అంది అచ్చమాంబ. 
"నీ వాలకం చూస్తుంటే నువ్వే మధుకర్ అయ్యేట్టున్నావ్ నా ప్రాణానికి," చీర దండెం మీద పడేసి వొంటిమీద లంగా జాకెట్లతో నుంచున్నాను.
అచ్చమాంబ కళ్ళు జాకెట్లో నిండుగా వున్న నా రొమ్ములకేసి తిరిగాయి.
నవ్వుతూ ఎత్తు పీట మీదనుంచి లేచి తనూ బాత్ రూం లోకి వచ్చింది. 
"యేమిటలా చూస్తున్నావ్? యెప్పుడూ చీర కట్టుకుంటుండగా నావి చూడలేదేమిటీ?" అన్నాను తన చూపులెటున్నాయో గమనించి.
అచ్చమాంబ కళ్ళలో మెచ్చుకోలు కనిపిస్తోంది. 
అప్రయత్నంగా తన ముందు బోర విరిచాను. 
సాటి ఆడదైనా సరే, తన అందాలు మెచ్చుకుంటే పొంగిపోని ఆడదంటూ ప్రపంచం లో యెవరూ వుండరేమో!
ముఖ్యంగా రొమ్ముల విషయంలో! 
"అబ్బ! లేత కొబ్బరి బోండాల్లా భలే సైజులు నీవి!" అంటూ వాటిమీద చెయ్యేసింది తను. 
"ఇందాక వూరికే అన్నాను. నిజంగానే నువ్వు మధుకర్ అయ్యేలా వున్నావ్ నా ప్రాణానికి," అన్నాను నవ్వుతూ.
"సాటి ఆడదాన్ని కాబట్టి వూరుకున్నాను. ఇదే మధుకర్ అయితేనా......!"
"ఊ-! మధుకర్ అయితే యేం చేసేవాడో....?" అన్నాను మరింతగా బోరవిరుస్తూ.
"యేం చేసేవాడా! వీటిని పట్టి పిసికి పాకం పెట్టేవాడు," అంటూనే రెండో చెయ్యి వాటిమీద వేసి గాట్టిగా ఓసారి నొక్కి వదిలిపెట్టింది తను.
"ఓహ్! అచ్చమాంబా! వాటినలా పిసకొద్దబ్బా! తట్టుకోలేను!" అన్నాను తమకంగా.
"యేం?" అంది తను మళ్ళీ వాటిమీద చేతులేస్తూ. 
"వాటినలా పిసికించుకుని చాలా రోజులైంది."
"చివరి సారి యెవరు పిసికారేం?"
"యెవరు పిసుకుతారు? నా మొగుడే పిసికి వుంటాడు," అన్నాను నవ్వుతూ.
"యెంతసేపూ మొగుడేనేంటి పిసకడం. యెప్పుడైనా వేరే వాళ్ళకు ఛాన్సు ఇస్తుండాలి!"
"ఇప్పుడు నువ్వు పిసుకుతున్నావుగా! వేరే వాళ్ళెందుకూ?"
"సీరియస్ గా అడుగుతున్నాను. మధుకర్ కి ఓసారైనా ఛాన్సివ్వకూడదూ! గురుడు వీటిని పిసికి తరించిపోతాడు."
"ఇప్పుడేం తక్కువైంది తనకీ? నీవి పిసికి తరించిపోతున్నాడుగా!"
"నావి నీకున్నంత పెద్దవి కాదు."
"కాకపోవచ్చు కానీ రెండు చేతుల్లో చక్కగా అమరిపోతాయి!" అంటూ నా రెండు చేతులూ తన రొమ్ముల మీద వేశాను.
ఈలోగా నా జాకెట్టు హుక్సు విప్పేసింది అచ్చమాంబ. 
జాకెట్టు చెరగులు రెండూ పక్కకి జరుపుతూనే బ్రాలో మదించిపోయినట్టున్న నా రొమ్ములు సగానికి పైగా బోసిగా బయటపడిపోయాయి.

[Milf rider]

పచ్చగా సమ్మోహనకరంగా వున్న వాటిమీద ఆచ్ఛాదన లేనిచోట చెయ్యేసి తడుముతూ అదోలా చూసింది తను. ��ఇలాంటి సరుకులేగనక నాకుండివుంటేనా................!�� 
��ఊ-! వుండివుంటే యేం చేసేదానివి?��
��లోకాన్నంతా ఓ ఆటాడించేదాన్ని.��
��ఇప్పుడు మాత్రం యేం తక్కువైంది నీకు?��
��ఏం తక్కువ కాలేదని అడుగు! నీకున్న అందంలో సగం లేదు నాకు. పద్మంలాంటి మొహం. శంఖంలాంటి మెడ. బంగినపల్లి మామిడిపళ్ళలాంటి......��
��ఆగాగు! ఇందాకే వాటిని లేత కొబ్బరి బోండాలన్నావు!��
��ఎలా చెప్పినా అర్థం ఒకటే! ఈ సరుకులు చూస్తే ఎలాంటి మగాడైనా నీ కాళ్ళమీద పడాల్సిందే!��
��అయినా మధుకర్ నీకాళ్ళమీదే పడ్డాడు. అవునా?!��
అచ్చమాంబ కళ్ళలో చిన్నపాటి గర్వం తళుక్కున మెరిసి మాయమైంది. ��అదా.........! అదీ............!!�� అంటూ యేదో అనబోయింది.
��మాట మార్చకు,�� అన్నాను నవ్వుతూ.
��అది.........అలా జరగలేదు,�� అంది పెదాల బిగువున నవ్వు దాస్తూ.
��ఎలా జరిగినా చివరికి అయ్యింది మాత్రం ఒకటే - మధుకర్ నీకు దాసోహమన్నాడు.��
��................................��
అచ్చమాంబ నైటీకి ముందరివైపు బటన్లు ఇంచుమించు తన నాభిదాకా వున్నాయి. వాటిలో పైనున్న రెండు బటన్లు తీసి చేతులు రెండూ లోనికి పోనిచ్చాను.
��హేయ్! ఏంచేస్తున్నావబ్బా?!�� అంది తను.
అప్పటికప్పుడే తన చనుముచ్చికలు నా అరచేతులకు బిరుసుగా రాసుకున్నాయి. ��నీకో రహస్యం చెప్పనా? మగాడ్ని రెచ్చగొట్టాంటే నాలా కొబ్బరిబోండాల్లాంటి సైజులే కావల్సిన అవసరంలేదు. నీలా చిన్నవే అయినా మంచి పొంకంగా వుంటే చాలు. నిజానికి ఏ సైజువైనా మగాడ్ని ఇవి రెచ్చగొడతాయి తెలుసా?�� అంటూ వాటిని తన నైటీలోంచి బయటికి తీశాను.
��అదేమో నాకు తెలీదు. నీవి మాత్రం ఇప్పుడు నన్నే రెచ్చగొడుతున్నాయి. �� 
తనా మాట అంటూనే చటుక్కున తనని దగ్గరికి లాక్కున్నాను. 
అచ్చమాంబ చేతులు వాటంతటవే నా వీపు వెనక్కి వెళ్ళాయి. ��ఓసారి నీవి బోసిగా చూడనీవా? నా వాటికంటే ఎంత పెద్దవో ఓసారి పోల్చి చూసుకోవాలనుంది,�� అంది చిన్నగా అర్థిస్తున్నట్టు.
"వాటిని బోసిగా నువ్వెప్పుడూ చూడలేదా?"
"చూసే వుంటాను నువ్వు చీర కట్టుకునేటప్పుడో, మరొకప్పుడో! అలా యధాలాపంగా చూడ్డం వేరు. ఇలా దగ్గరగా ఒకదాన్నొకటి రాసుకుంటూ చూసుకోవడం వేరు."
"అబ్బో! చాలానే వుందే!!"
"మరేమనుకుంటున్నావ్?" అని క్షణం ఆగి, "చూసేదా మరీ?" అంది గారం గునుస్తూ.
"నన్నడిగే వాటిమీద చెయ్యేశావా?"
"లేదనుకో.........కానీ.......నిన్నడిగితే మర్యాదగా ఉంటుందికదా అనీ....!"
"మాటలతోనే రెచ్చగొడుతున్నావబ్బా....!" 
చిన్నగా నవ్వుతూ నా వీపు వెనకాల వున్న బ్రాహుక్స్ని నైసుగా తప్పించేసింది తను. అదే సమయంలో నేనూ తన నైటీని మిగతా బటన్స్ తీయనక్కర్లేకుండానే నున్నగా వున్న తన జబ్బలమీదనుంచి కిందికి జార్చేశాను. సన్నటి తన శరీరంపైనుంచి అలవోకగా నైటీ నేలపైకి జారిపోయింది. బోసిగా వున్న తన ఎత్తుపిర్రలపైకి చేతులు పోనిచ్చి మగాడిలా నిమిరాను. ��నన్నుగురించి అనవసరంగా పొగిడేస్తున్నావ్గానీ ఇలాంటి పిర్రలు చాలా తక్కువమంది ఆడవాళ్ళకుంటాయి. ఈ ఎత్తుపిర్రల్ని చూస్తే మగాళ్ళు గంగవెర్రులెత్తిపోతారు. చాలామంది ఆడవాళ్ళకు ముప్ఫయి యేళ్ళు దాటుతూనే ఇవి పలకల్లా అంటుకుపోతాయి. ఈ షేపు చెదరకుండా ఇలాగే వున్నాయంటే గొప్ప సంగతే!�� అన్నాను.
��అందుకేనా మధుకర్చేత ఇవాళ మొదటిసారే వంగోబెట్టి చేయించావు నన్నూ?�� గోముగా అంది తను.
నేను తలూపి, ��అతన్తో అలా చేయించుకుంటూ నువ్వు మంచం పైకి వంగోనుండగా అతను నిన్ను వెనకనుంచి గుభికీ గుభికీ గుద్దుతుంటే చూడడానికి నాకు రెండు కళ్ళూ చాల్లేదనుకో!" అన్నాను.
"అంత గొప్పగా చేశాడా నన్నూ?"
"ఎంత గొప్పగా చేశాడో నీకే తెలిసుండాలి."
"అయ్యో, నాకు తెలీనే లేదే!"
"ఎలా తెలుస్తుందిలే! నీ ఆనందంలో నువ్వుండి వుంటావు."
"బాగా చెప్పావ్. వెనకనుంచి అతను గుద్దుతుంటే నిజంగా వొళ్ళు తెలీని ఆనందంలో పడిపోయాను. అయినా నువ్వేగా అతని వెనకాలుండి మరీ నన్ను గుద్దించావ్!"
"అదైనా గుర్తుంది నీకు!"
"సినిమా హిట్టయితే డైరెక్టర్ని మర్చిపోతామేంటీ?"
"మంచి బ్లూ సినిమా! మామూలు బ్లూ సినిమా కాదు, లైవ్ బ్లూ సినిమా!!"
"నిన్ను చూస్తుంటే నాకే అసూయగా వుంది - అలాంటి బ్లూ సినిమా నేను చూడలేకపోయానే అని!"
"చూడకపోయినా అందులో జీవించావుగా!"
"నిజమేననుకో, యెంత పెద్ద హీరోయినైనా తన సినిమా షూటింగ్ తనే చూసుకోలేదుగా!"
"నాదగ్గరే మూవీ కెమెరా వుంటే అంతా షూట్ చేసి చూపించేదాన్ని!"
"నువ్వు మనస్ఫూర్తిగానే నాకు బ్లూ సినిమా చూపించదల్చుకుంటే కెమెరా అవసరమే లేదు."
"అదెలా?"
"చెబుతాను. కానీ, నువ్వు ముందు మధుకర్ నన్నెలా చేశాడో చెప్పు వినాలనుంది."
నేనా మాటకు సమాధానం చెప్పకుండా, "ముందు ఇది చెప్పు! మధుకర్ వీటినిగురించి నీతో ఎప్పుడైనా కామెంటు చేశాడా?" అన్నాను బోసిగా వున్నా తన పిర్రలు కసిగా పిసుకుతూ.
"ఒకసారి చెప్పాడు."
"ఏం చెప్పాడూ?"
"ఛీ పాడు! నే చెప్పను బాబూ!!"
"అంత పచ్చిగా చెప్పాడా?"
"మరే!"
"పర్వాలేదు, ఏం చెప్పాడో చెబుదూ....!"
"అవి కరుగ్గా వున్నాయని చెప్పాడు."
చళ్ళు కదిలేలా పకపకా నవ్వేను. "కరుగ్గా కాదు, గరుగ్గా వున్నాయని చెప్పలేదూ?" అన్నాను.
"ఛీ పాడు!"
"నిజంగా చెబుతున్నానబ్బా! యివి పట్టి తనకోసం విప్పిచూపిస్తున్నప్పుడే నా చేతులకి కరుగ్గానూ, గరుగ్గానూ కూడా తగిలేయి!" ఒక చెయ్యి మచ్చుకత్తిలా చేస్తూ సూటిగా తన పిర్రల సందులోకి పోనిచ్చాను. మధ్యవేలు తన వెనకరంద్రంలో పెట్టి నొక్కుతూ, "అతనికిది కనిపిస్తూనే అతని కళ్ళు చారెడేసి అయిపోయాయంటే నమ్ము!" అన్నాను.
"ఊ-! తర్వాత?" అంది తను మొత్త ముందుకు తోస్తూ. 
మధ్యవేలు ఇంకా కిందికి తీసుకెళ్ళి తన పూపెదాల సందులోకి నడిపించాను. 
"స్స్...బ్బా....! చంపేసావే రుక్కూ.....!!" అంది నా లంగామీదనుంచే తన మొత్త నా మొత్తకు రాపాడించేస్తూ అచ్చమాంబ.
వేలుతోనే అక్కడి చీలిక కొలుస్తూ చెప్పడం కొనసాగించాను, "అతను సూటిగా తనది పట్టుకుని దీంట్లో పెట్టి గుభికీమంటూ మొదటిసారి గుద్దుతూనే నీక్కాదు, నా కళ్ళకు చుక్కలు కనిపించాయి. సర్రున తనది బయటికి తీసి మళ్ళీ లోనికి తోసేసరికి...........!"
"స్....స్.....స్.......స్........ఇక చెప్పొద్దే.....ఆపు రుక్కూ....!" తను మెలికలు తిరుగుతుంటే తన పిర్రలు వాటంతటవే నా చేతుల్లో డాన్సు చేస్తున్నట్టు ఆడసాగాయి. 
"ఇది మరీ బావుంది, నువ్వేగా చెప్పమన్నావ్!" అన్నాను మధ్యవేలు తన పూకండరాల్లోకి తోస్తూ. 
"ఉయ్.......మ్మా.........అబ్బా..........!" అంటూ నా మెడకు వేలాడబడి పోయింది తను. 
మధ్యవేలుకు చూపుడు వేలు జత చేసి కొద్ది సేపలా తన లోపల ఆడించడం కొనసాగించాను. 
కదల్లేదు అచ్చమాంబ. తన పూకండరాల్లోపల కొలిమిలా వేడిగా వుంది. లోనికి వేళ్ళు తోసే కొద్దీ సున్నితంగా వున్నా మెత్తటి కండ నా వేళ్ళని పట్టి విడుస్తున్నట్టు స్పందించసాగింది. అప్పటికప్పుడే తనకు భావప్రాప్తి కలిగిపోయిందని చెప్పకుండానే అర్థమైపోయింది నాకు. అందులో ఆశ్చర్యం లేదుగానీ ఆ సాయంకాలమే రెండుసార్లు మధుకర్ తో ఇదయినా అంత తొందరగా నా వేళ్ళ కదలికకే తనకు అవుటైపోవడమే విడ్డూరం అనిపించింది నాకు. 
కింద తన మదన మందిరం లో కదులుతున్న నా చెయ్యి అచ్చమాంబ లోంచి కారిపోతున్న రసాల వెల్లువలో తడిసి పోతోంది.
కాసేపటికి కళ్ళు తెరిచి నావంక మత్తుగా చూసింది తను. 
ఆ కళ్ళల్లో ఆ మైకం లాంటి మత్తు ఆ సరికి చూడ్డం యెన్నోసారో కూడా గుర్తు లేదు నాకు. 
తన పిర్రల్లోంచి చెయ్యి బయటికి తీసి అరచేతికైన తడి చూపిస్తూ నవ్వాను.
"ఇవ్వాళ్టికిక్కడ చూసుకోవడాలూ పోల్చుకోవడాలూ కుదిరే వ్యవహారంలా లేదు," అన్నాను.
"ఛీ! అంతా నువ్వే పాడు చేశావ్!!" ఆరోపణగా చూసింది అచ్చమాంబ. 
"నేనేం చేశానూ? నా చెయ్యి పాడుచేసింది నువ్వుగానీ!" అన్నాను.
"ప్రత్యక్షపురాణం చెప్పి నా దుంప తెంచావ్!"
"ఇక్కడ దుంపలాంటిదేమీ వున్నట్టు లేదే!" అన్నాను చిలిపిగా తన తొడల మధ్యకు ముందర్నుంచి చెయ్యి పోనిస్తూ. 
కెవ్వున చిన్న కేకలాంటిది పెట్టి తొడలు రెండూ అర్జెంటుగా మూసేసుకుంది అచ్చమాంబ.
యెంత చిలిపిగా చెయ్యక్కడికి పోనిచ్చానో అంతే చిలిపిగా మళ్ళీ వెనక్కి తీసుకున్నాను. 
"ఇవ్వాళ్టికిక్కడ బాత్ రూమ్ సీన్ నంబర్ టూ కి తెర దించేయాల్సిందే! కానీ ఒకపని మాత్రం తప్పనిసరిగా చెయ్య వలసిందేననుకుంటాను," అన్నాను.
"ఏమిటో అది?"
"ఇద్దరం కలిసి స్నానం చేయడం. కడుపునిండా తిన్నాక స్నానం చేయకూడదని నీతులు చెబితే ఇప్పుడు కుదర్దు."
అచ్చమాంబ ఓసారి మోజుగా నన్ను ముద్దు పెట్టుకుని, "సరే అలాగే కానిచ్చేద్దాం," అంటూ నానుంచి ఎడంగా జరిగిపోయింది.

[Milf rider]

ఆ పూటకి ఇద్దరం కలిసే స్నానం చేసినా మళ్ళీ మా మధ్య పెద్దగా చిలిపి ఘటనలేవీ చోటు చేసుకోలేదు. 
నిజానికి మేమిద్దరం జీవితంలో మొదటిసారి ప్రేయసీప్రియుల్లా కలిసి స్నానం చేశాం. నా వొంటిమీంచి బ్రా లంగాలు తన చేతుల్తోనే తీసిపడేసింది అచ్చమాంబ. ఓకసారి అబ్బురంగా పచ్చగా బంగారు చెంబుల్లా మెరిసిపోతున్న నా స్తనసంపదని కళ్ళప్పగించి చూసి వాటినోసారి అపురూపంగా తడిమి చూసింది తను. అంతకుమించి నాతో మరింకే అడ్వెంచర్ చేయడానికీ ఓపిక లేకపోయింది తనకు. 
ఇద్దరం బాత్ రూం లో దిశగా నిలబడి ఒకరి వొళ్ళు ఒకరం సబ్బుతో రుద్దుకుంటూ చిన్న చిన్న సరసాలు మాత్రం ఆడుకుంటూ స్నానం ముగించాం. టవల్తో ఒకరి వొళ్ళకరం తుడుచుకున్నాం. ఆ తర్వాత గుడ్డలేవీ వేసుకోకుండా దిశగానే ఇంట్లోకి నడిచాం. 
"మనిద్దరం ఇలా గుడ్డల్లేకుండా నట్టింట్లో తిరగడం మన ఇంటి ఓనర్ చూశాడా, హార్ట్ ఫేలై చస్తాడు," అంది అచ్చమాంబ.
"ఇవాళ మన ఓనరు ప్రస్తావన నువ్వు తేవడం ఇది యెన్నోసారి? యేమిటీ సంగతి, ఓనరు తెగ గుర్తొస్తున్నాడూ?" అన్నాను తన డొక్కలో పొడుస్తూ.
"ఆ మాటకొస్తే నూవ్వూ గుర్తు చేసుకున్నావుగా! అయినా మనిద్దరం కూడబలుక్కుని రమ్మన్నా ఆ ముసలాడేం చేస్తాడూ?"
"యేం చేస్తాడూ - ఇంత నాలిక చాపుకుని మనిద్దరివీ నాకిపెడతానంటాడు."
"ఆ తరవాత?"
"ఆ తరవాత మనిద్దరం ఒకరిదాంట్లో ఒకరం వేళ్ళడించుకుంటూ అయిపోజేసుకోవాలి."
ఇద్దరం నవ్వుకుంటూ ఇంట్లో మా నిలువుటద్దం ముందుకెళ్ళి నిలబడ్డాం.
"ఇప్పుడు చూసుకో యేం పోల్చి చూసుకుంటావో!" 
- అన్నానేగానీ అచ్చమాంబకంటే ముందుగా నేనే మా ఇద్దరి సరుకులూ పోల్చి చూసుకోసాగాను. 
"చూశావా! నీతో నాకు యెక్కడైనా సాపత్యం వుందంటావా?" అంది అచ్చమాంబ నన్నానుకుని నిలబడుతూ. 
నావి అమోఘమైన సైజులని నాకు ముందుగా తెలియని విషయమేం కాదు. సౌష్టవం విషయంలో అచ్చమాంబతోనే కాదు, మరెవరితో కూడా నాకు పోలికే లేదు. కానీ నా గొప్ప నేనే చెప్పుకోలేనుగా. అయితే అందంలో నా సుపీరియార్టీ విషయం అంగీకరించడంలో అచ్చమాంబ సిన్సియారిటీని మనసులోనే అభినందించకుండా వుండలేకపోయాను. ఒక ఆడదాని అందం పొగడ్డానికి మరో ఆడది ఇష్టపడిందటే దానికెంతో సహృదయం కావాలి.
అచ్చమాంబకంటే ఎంతలేదన్నా నాలుగింతలు పెద్దవి నా సళ్ళు. నేను కదిలినప్పుడల్లా నాతోపాటే అవీ బరువుగా కదుల్తూ కాటికి కాళ్ళు చాపుకున్న ముసలాడినైనా మంచం మీద లేచి కూర్చుండిపోయేలా చేస్తాయి. అందుకు మా ఇంటి ఓనరే తార్కాణం. 
ఇంటద్దె ఇవ్వడానికి తప్ప అతని వాటాలోకి వెళ్ళం మేమిద్దరం. అయితే అతనే యేదో పని కల్పించుకుని మాతో మాటలు పెట్టుకోవడానికి ఉవ్విళ్ళూరుతుంటాడు. అలా మాట్లాడుతున్నప్పుడల్లా జాకెట్లోంచి ఫుట్ బాల్స్ లా తన్నుకొచ్చే నా రొమ్ముల్నే గుడ్లప్పగించి మరీ చూస్తాడు. నేనేమైనా అనుకుంటానని కూడా ఆలోచించడు. అతని చూపులే అంత. అచ్చమాంబను కూడా అలాగే చూస్తాడుగానీ అతని ఫేవరేట్ సరుకులు నావే. అరవై యేళ్ళు పైబడ్డ మా ఇంటి ఓనరుకే అంత గంగ వెర్రులెక్కిస్తాయి నా సౌష్టవాలు. ఇక కుర్రకారు సంగతి వేరే చెప్పాలా? 
కొద్దిగా వాలినట్టున్నా నిక్కచ్చిగా ముందుకే దూకుతున్నట్టుంటాయి నా బరువులు. వాటి మధ్యలో విశాలంగా మూడు వేళ్ళ కైవారంలో కొద్దిగా తేనెరంగు మేళవించిన నలుపులో కైపెక్కించేలా వుండే వలయాలు, వాటిమధ్య నేరేడుపండు రంగులో కుంకుడుకాయల్లా వుండే చనుముచ్చికలు - ఓహ్! నావి నాకే మోహం పుట్టించేలా వున్నాయి ఆ సమయంలో. 
అక్కడినుంచి చూపులు కిందికి దింపితే ఎంతటి సర్వసంగపరిత్యాగినైకైనా వ్యామోహం పుట్టించేలా ఇరువైపులా చిక్కటి మడతల్తో గొప్ప నడుము! 
నడుము చిక్కినట్టుండడమంటే చాలామంది మరీ సన్నగా, బక్కపీచుగా వుండడమనే అర్థం కల్పించుకుంటారు. కానీ అది సరైన అభిప్రాయం కాదు. నడుము చిక్కినట్టుండడమంటే మిగతా శరీరం కంటే సన్నగా వుండడమనే అర్థం. శరీర సౌష్టవాలు పుష్కలంగా వుండే నాలాంటి ఆడవాళ్ళకు నడుము చిక్కినట్టున్నా ఆ కైవరం మాత్రం గొప్పగానే వుంటుందనే విషయం చాలామంది గ్రహించలేరు. అందుకే నాకు తెలిసిన ఆడవాళ్ళు కొందరు డైటింగ్ పేరుతో అన్నం తినడం మానేసి చిక్కి శల్యమైపోవడం చూశాను నేను. అందుకు మినహాయింపు అచ్చమాంబే అని చెప్పాలి. 
అచ్చమాంబ సన్నగానే వున్నా అది కావాలని తెచిపెట్టుకున్న సన్నం కాదు. తన శరీర తత్వమే అంత. ఆ సన్నంలోనే కావల్సినంత ఎట్రాక్షనుంది తనలో. 
ఆ సమయంలో ఎవరైనా మగాడు మమ్మల్నిద్దరినీ అలా ఒకేసారి దిశమొలల్తో పక్కపక్కనే నిలబడి వుండడం చూశాడంటే అక్కడికక్కడే పాంటులో కార్చేసుకోవడం తథ్యం. 
వొంటిమీద గుడ్డపీలిక సైతం లేకుండా నిలువుటద్దం ముందు నిలబడ్డ ఇద్దరు మదించిన ఆడవాళ్ళు! 
అద్దంలో అచ్చమాంబ పక్కన కనిపిస్తున్నది నేనేనన్న విషయం నాకు నేనే మర్చిపోయాను నేను. ఆ ఇద్దరు ఆడవాళ్ళలో ఒకరు మంచి నలుపు. మరొకరిది పచ్చని బంగారు మేను. శరీర సౌష్టవాల్లో ఒకరితో ఒకరికి ఇందాక అచ్చమాంబ చెప్పినట్టు యెక్కడా సాపత్యమే లేదు.
నేనలా అద్దంలోకి నన్ను నేనే మర్చిపోయి చూస్తుండగానే అచ్చమాంబ చిన్నగా నా వెనక చేరి వెనకనుంచే నన్ను గాఢంగా హత్తుకుంది. 
"చూశావా నువ్వెంత బావున్నావో!" అంది నా చంకల్లోంచి చేతులు ముందుకు రానిస్తూ. 
నేను మాట్లాడలేదు. 
వెనకనుంచి తను చేస్తున్న పని సమ్మోహనకరంగా అద్దంలో అలా చూస్తుండిపోయాను. 
వెనక నా వీపుకి అచ్చమాంబ స్తనాలు మెత్తగా హత్తుకుంటున్నాయి. కింద నా పిర్రలకు తన మొత్త అదేపనిగా రాపాడిస్తుంటే అక్కడి తన మొలవెంట్రుకలు నా పిర్రలకు తమాషాగా గరుగ్గా రాసుకుంటున్నాయి. చేతులు సూటిగా అలాగే ముందుకు చాపి నా రొమ్ములందుకుంటూ మోజుగా పిసికింది తను. 
అచ్చమాంబ చేతులు పల్చగా వున్నాయి. పెద్ద చేతుల్తో జమాజెట్టీలాంటి మగాడు కూడా ఒకేసారి పట్టి పిసకలేడు నావి. అందుకు ప్రయత్నించినా సగానికి పైగా బయటికే మిగిలిపోతాయవి. అలాంటిది సున్నితమైన అచ్చమాంబ చేతులు పావువంతుకూడా నావాటిని కవర్ చేయలేకుండా వున్నాయి. అయినా ఆ పిసకడంలో అమోఘమైన ఆనందం అనుభవిస్తూ ఒక్కసారి కాసేపు నా కళ్ళు వాటంతటవే మూతలు పడిపోయాయి. 
మళ్ళీ నేను కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి అచ్చమాంబ కుడి చెయ్యి నా పొత్తికడుపు మీదుగా కిందికి జారి తొడలమధ్య పాలాంలోకి వెళ్తోంది. 
అప్రయత్నంగా నా తొడలు వాటంతటవే కొద్దిగా విచ్చుకున్నాయి. 
"యెంతకాలమైందేమిటి ఇక్కడ సాఫు చేసి?" అంది తను నా చెవిలో. 
సమాధానంగా నవ్వేను. 
"యెంతకాలమై వుంటుందో కూడా గుర్తులేదన్న మాట! నాకు తెలిసుంటే నేనే బ్లేడు పెట్టి ఇక్కడ గీకేసేదాన్ని!" అంది నా మొత్తమీద అడవిలా పెరిగిపోయిన వాటిలోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి మెలిపెడుతూ.
"యెవరికోసం సాఫు చేసుకోమంటావ్?" అన్నాను కాస్త నిర్లిప్తంగా.
"ఇది మరీ బావుంది. యెవరికోసమో యెందుకు సాఫు చేసుకుంటాం? మనకోసం మనమే!" అంది తను.
"ఆ మాటకొస్తే నీదీ అద్దంలా యేం మెరవడం లేదు," అన్నాను.
"నిజమే అనుకో! అయినా నీకిక్కడ మరీ అరణ్యంలా దుబ్బుగా పెరిగిపోయాబ్బా వెంట్రుకలు. దురద పెట్టడం లేదూ?"
"యేదో అలా అలవాటైపోయింది."
"ఇలా కాకిగూటిలా వుంచుకోవడం కూడా అలవాటేనా!"
"అవలా వుండడం ఒకరికిష్టం తెలుసా!"
"యెవరికీ?"
"నా మొగుడికి."
"అయితే బలే అదృష్టవంతుడే నీ మొగుడు."
"యెంచేత?"
"తనకిష్టమని ఇవి సాపు చేసుకోకుండా మరీ రిజర్వుడు ఫారెస్టులా పెంచేసుకునే పెళ్ళాం దొరకడం అదృష్టమే కదూ! అయినా అంత మోటుసరసుడేమిటీ నీ మొగుడూ?"
"అవలా వుండడం ఇష్టమంటే అవి అడివిలా వుంటే చూడ్డం ఇష్టమని కాదు."
"మరి?"
"అవి అడివిలా పెరిగితే యెంచక్కా అక్కడ సబ్బు పట్టించి రేజరు పెట్టి తన చేతులారా షేవ్ చేయడం ఇష్టమన్నమాట!"
"ఓ......! అలాగైతే మీ ఆయన మంగళవారం నాడు పుట్టాడన్నమాట!" అంటూ అక్కడ చెయ్యి ఇంకా కిందికి పోనిచ్చి తడిమింది అచ్చమాంబ.
"ఇద్దరివీ పోల్చి చూసుకుందామని చెప్పి ఇప్పుడు నువ్వు చేస్తున్న పనేమిటీ?" అన్నాను మళ్ళీ ఒక్క క్షణం తమకంగా కళ్ళు మూసుకుంటూ.
"ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న పనదేగా!" అంది తను.
"యేమిటో ఆ పని?"
"నా దాంతో నీది సైజు పోల్చి చూసుకుంటున్నాను."
"పోల్చి చూసుకుంటే యేం తెలిసింది?"
"నువ్వే అంటుంటావుగా నాలా తొడలు పల్చగా వుండే ఆడాళ్ళకి అసల్ది విశాలంగా వుంటుందని!"
"అయితే?"
"అయితే యేమిటీ! నీలా తొడలు బలిసిన కొవ్వుగజ్జల కోమలాంగికి అసల్ది యెలా వుంటుందో సైజు బేరీజు వేస్తున్నాను."
"బేరీజు వేస్తే? యేమన్నా తెలిసిందా లేదా?"
"యెలా తెలుస్తుందీ? ఇక్కడ ఇంత దుబ్బు నువ్వు పెంచి పెట్టేసుకుంటే! అసల్ది చేతికి అందడమే లేదు.
"అదేమిటీ అంతలావున పొంగడంలా నాది అద్దంలో కనిపిస్తుంటేనూ!"
"అది గడ్డివామి. నీ పీఠభూమి కాదు."
"మరిప్పుడేం చేద్దామంటావ్?"
"ఇలా అద్దం ముందు నిలబడి మనిద్దరివీ కొలుచుకుంటూ వుండిపోతే లాభంలేదు. మంచమ్మీదికి పోవల్సిందే!"
"అవును మంచం మీదికి పోవల్సిందే! ఇప్పటికీ కొలమానాలు చాలించి ఇకనైనా నిద్రపోవల్సిందే!" అన్నాను.
"అప్పుడే నీకు నిద్రపడుతుందా?"
"ఇప్పుడు టైమెంతైందో తెలుసా? మాటల్లోనే సెకండ్ షో సినిమా వొదిలే టైం కూడా అయిపో వస్తోంది."
"యేమైనా ముందు మంచం మీదికెళ్ళి అక్కడేం చేయాలో నిదానంగా ఆలోచించుకుందాం."
"అందుకు నా అభ్యంతరంలేదు."
ఇద్దరం మా మంచాలున్నవైపు కదిలేం.
"చెప్పు, నీ మంచమా నా మంచమా?" అంది తను చిలిపిగా నవ్వుతూ.
"నీకు నీ మంచం, నాకు నా మంచం."
"అలాగేం కాదు. ఇద్దరికీ ఒకే మంచం."
"తప్పదంటావా?"
"తప్పదు."
"ఇలా దిశమొలల్తోనేనా?"
"ఆహా! అక్షరాలా!!"
"సరే, నీ మంచమే కానీ!" అన్నాను విధిలేనట్టు.
మా ఇద్దరిలో ముందు నేనే తన మంచం మీద చేరాను. 
మంచమెక్కుతూనే వెల్లకిలా తిరిగేసి తలకింద చేతులు వేసుకుంటూ అచ్చమాంబవంక నవ్వుతూ చూశాను. పక్కనే నిలబడి మంచం మీద పరుచుకు పడుకున్న నా దేహం వంక కళ్ళప్పగించి గొప్ప మెప్పుకోలుగా చూసింది అచ్చమాంబ. తొడల మూలల్లోలాగే నా చంకల్లో కూడా దట్టంగా వెంట్రుకలు పెరిగిపోయి వుండడంతో నేను తలకింద చేతులు వేసుకుంటూనే అవి బహిర్గతమైపోయాయి. స్పాంజి దిండ్లలా నా చాతీకి ఇరువైపులా పరుచుకున్న రొమ్ములు నాకే యెత్తైన పర్వతాలని గుర్తుకు తెస్తున్నాయి. 
చిన్నగా నా పక్కనే కూర్చుంటూ మళ్ళీ వాటి మీద చేతులు వేసింది అచ్చమాంబ.
"యెందుకో వీటినివాళ వదలాలనిపించడంలేదు," అంది పూరీ పిండి పిసికినట్టు వాటినోసారి పిసుకుతూ.
"నువ్వు సైజు బేరీజు వేస్తానని చెప్పింది వాటిని కాదు," అన్నాను తొడలు చాపుకుంటూ.
రొమ్ములమీదనుంచి తన చెయ్యి నా పొట్ట మీదుగా తెచ్చి పొత్తికడుపు కిందికి పోనిచింది అచ్చమాంబ. ఈసారి యెక్కడా ఆగకుండా తన చెయ్యి తొడలమధ్య పల్లంలోకి చేరిపోయింది. తను చెప్పనవసరంలేకుండానే తొడలు లాకు తలుపుల్లా విప్పదీశాను. అందినత కండ పట్టుకుని అక్కడ గట్టిగా పిసికింది తను. 
"ఇప్పటికైనా తెల్సిందా అక్కడి వైశాల్యం?" అన్నాను తొడలు మరింతగా విడవిప్పుకుంటూ. 
"వైశాల్యం సంగతేమోగానీ నాదానికంటే పూరీలా ఇంతలావున కండపట్టి వుంది నీది," అంది.
"యేదీ చూద్దాం!" అన్నాను తనకంటే చిలిపిగా తన తొడల్లోకి నేను చెయ్యి పోనిస్తూ.
అస్సలు అభ్యంతరం చెప్పలేదు తను. నా చేతికి అనుకూలంగా తనూ తొడలు తెరుచుకుంది. కాసేపు ఇద్దరం ఒకరిదొకరం తడుముకుంటూ వుండిపోయాక ఒకవైపు నా తొడలమధ్య పట్టు పడుతూనే వున్నట్టుండి నా రొమ్ములపైకి ఒరిగిపోయింది తను. మొహం కాసేపు వాటికేసి రుద్దుకుంటుండిపోయి చిన్నపిల్లలా నోరు తెరిచి ఓ చన్ను నోట్లోకి తీసుకుని చప్పరించనారంభించింది. అప్రయత్నంగా నా చెయ్యి ఆ రొమ్ము కుదుట్లోకి పోయింది. అక్కడ ఆ రొమ్ముని పట్టి తన నోటికి ఇంకా బాగా అందేట్టు పట్టుకుని కుడిపించనారంభించాను

[Milf rider]

ముందూ మునుపూ ఎప్పుడూ అలా సాటి ఆడదాని రొమ్ములు చీకడంలో అచ్చమాంబకు యెలాంటి అనుభవం లేదని తను నా రొమ్ము కుడుస్తున్న తీరుని బట్టి చూస్తేనే తెలిసిపోయింది నాకు. అదే మగాడైతే మొదటిసారే ఎవరూ చెప్పనవసరం లేకుండా ఇట్టే అల్లుకుపోయి వుండేవాడు. నా సైజులు చూసి ఒక్కసారిగా మోజుపడిపోయి వాటిపైన నోరు చేసుకుందిగానీ మగాడితో పోలిస్తే అస్సలు ఈ పనిలో తను తీసికట్టేననిపించింది. తనచేత నా రొమ్ము కుడిపించుకుంటూ అదే మాట అడిగాను.
"యెప్పుడూ మరో ఆడదానితో ఇలా ఇదవలేదేమిటోయ్ నువ్వూ?"
పెదాలతో సున్నితంగా నా చనుముచ్చిక పట్టి లాగుతున్నదల్లా తల పైకెత్తి చూసింది అచ్చమాంబ.
"ఊహు-! యెప్పుడూ లేదు," అంది ముచ్చిక విడిచిపెట్టి పెదాలు నాక్కుంటూ.
చిన్నగా నవ్వాను. "అయినా ఈ ముండ సరసంతో నీకేం పనిలే!" అన్నాను.
"ఈ ముండ సరసం నువ్వెప్పుడైనా చేశావా?" కొర్రీ వేస్తూ నాలుక చాపి ముచ్చిక చుట్టూ వలయాల మధ్య రాసింది.
నేనా ప్రశ్నకు సమాధానం చెప్పలేదు. "మరీ చిన్నపిల్లలా పెదాలతో అలా యెంతసేపు పైపైన రాస్తూ వుండిపోతావ్? నువ్వలా చేస్తుంటే నాకు చక్కిలిగిలి పుడుతోంది," అన్నాను.
"మరెలా చేయాలంటావ్?" 
"మధుకర్ తో నీవి పట్టి చీకించుకుంటావుగా, నీకు తెలీదూ?"
"తెలీదనే అనుకుందాం! నువ్వు చెప్పు, యెలా చీకాలో!"
"ఇది చెపితే అర్థమయ్యేదికాదు."
"యెందుకర్థం కాదు? నువ్వు థియరీ మాస్టారువి కదా!"
"ఒట్టి థియరీ పనికిరాదిక్కడ. ప్రాక్టికల్ గా చేసి చూపించాలి."
"వా యస్! అయితే నువ్వు నావి చీకిపెట్టు!" అంటూ నామీదనుంచి లేచి మంచం మీద పక్కకి ఒరిగిపోయింది తను. 
ఈసారి నేను తనమీదికొచ్చాను. 
"ముందు ఇలా ఏరియోలా మీద నాలుకతో రాయాలి!" అన్నాను పాఠం మొదలెడుతూ.
"అది ఇందాకే చేశాను!" 
"ఆ తర్వాత ఇలా ముచ్చిక పట్టి పంటితో రాపాడించాలి."
"ఓహో!"
"ఆ తర్వాత ఇలా పెదాలతో పట్టి సున్నితంగా లాగాలి."
"ఛీపో! ఇందాక ఆ పని చేస్తుండగానే మధ్యలో నువ్వే ఆపించేశావ్!" 
"దానికి ముందు పళ్ళతో కొరకాలమ్మాయ్!"
"సరే కొరుకుతాను."
"కొరకమంటే ముచ్చిక వూడొచ్చేలా మొదలంటా కొరికెయ్యడం కాదు."
"లేదులే! ఆ మాత్రం తెలుసు నాకు! యెంతైనా నేనూ ఆడదాన్నే!"
"అదీ మాట! ఆ తర్వాత ఇలా సాంతం చన్నంతా నోట్లోకి లాక్కుని నోటితోనే ఓ పట్టు పట్టాలి!"
"సరే పడతాను."
"పట్టు మరీ!" అంటూ అదే పొజిషన్ లోనే రెండొవైపు రొమ్ము పట్టి తన నోట్లోకి నెట్టాను.
నేను చెప్పినట్టే దాన్నో పట్టు పట్టేసింది అచ్చమాంబ.
నాకు కళ్ళు క్రమంగా మూతలు పడనారంభించాయి. 
"ఆహ్! అచ్చమాంబా! భలే పట్టు పట్టావే!" అంటు తన మొహం నా రొమ్ములమీద గట్టిగా రుద్దేసుకున్నాను. 
అప్పటికి పట్టు బాగా చిక్కిపోయింది అచ్చమాంబకు. 
నా రెండు రొమ్ములూ మార్చిమార్చి చీకుతూ యెక్కడలేని రిమ్మతెగులు పుట్టించింది నాకు. అలా రొమ్ములు చీకించుకుని చాలాకాలమైపోయిందేమో, నేనూ ఏక్ దమ్మున రెచ్చిపోయాను. తను నా రొమ్ములు పట్టి అలా చీకేస్తుంటే నా చేతులు మాత్రం ఖాళీగా ఎలా వుండిపోతాయి? రెండు చేతులనిండా తనవి పట్టి పిండేయనారంభించాను. 
కాసేపు ఆ గదిలో అచ్చమాంబ నా రొమ్ములు చీకుతున్న చప్పుడు తప్ప మరో శబ్దం లేదు.
పది నిమిషాలు నావి పట్టి అదేపనిగా అలా చీకేశాక మళ్ళీ నన్ను కిందేసి తను పైకొచ్చేసింది. నా రొమ్ములు పట్టడానికి తన నోరు చాలడం లేదు. దాంతో మరింత పట్టుదలతో ఆ రెంటినీ ఒకేసారి మింగేయాలన్నంత కసి చూపెడుతోంది వాటిమీద. కింద తన చెయ్యి మాత్రం ఇంకా నా ఉపస్తును పట్టు పట్టడం మానలేదు. తనక్కడ చేత్తో పట్టి పిసికుతుంటే నాలోంచి కారిపోతున్న రసాలకు తన అరచెయ్యి తడిసిపోతోంది. ఆ డబల్ యాక్షన్ కు నా నరాలు విపరీతంగా పురెక్కిపోయాయి.
"అచ్చమాంబా! చంపుతున్నావే నన్ను!" అన్నాను మెలికలు తిరిగిపోయి కలవరిస్తూ.
వున్నట్టుండి నా రొమ్ములమీద పట్టు ఒక్కసారిగా విడిచిపెట్టింది అచ్చమాంబ. యేం జరుగుతోందో చూసేలోపలే పాదరసంలా నా పొట్టమీదుగా తొడల మధ్యకు జారిపోయింది. అక్కడ నా ఉపస్తును గొప్ప తమకంతో ఒక్కసారిగా 'చుప్'మని ముద్దు పెట్టుకుంది. 
అప్రయత్నంగా నా తొడలు రెండూ చెరో పక్కకి జరిగిపోయాయి. 
ఇందాక తన చేతిపనితో అక్కడ వెంట్రుకలన్నీ తడిసిపోయి నా నిలువు పెదాలకు అంటుకుపోయున్నాయి. శ్రద్ధగా వాటిని పక్కకు జరిపి నా కామబిలాన్ని వెతికి పట్టుకుంది తను. నేను చప్పున నడుం మీద లేచి కూర్చుండిపోతూ అక్కడ తనేం చేయబోతోందో తలవంచి చూడసాగాను.
కామబిలానికి పైన కాపలాదారులా నా కామకీల ఆ పైనే బయటికి తొంగి చూస్తుండడం నాకళ్ళకే కనిపించిపోతోంది. చూపుడు వేలితో ఓసారి అక్కడ కరెంటు స్విచ్చి వేస్తున్నట్టు నొక్కింది తను. 
"స్...స్....స్.....!" అప్రయత్నంగా నా గొంతులోంచి పాము బుసకొడుతున్నట్టు శబ్దం దానంతదే బయటికొచ్చింది. 
అమాంతం నా నిలువు పెద్దలకు తన పెదాలంటించేసింది అచ్చమాంబ. 
"అబ్...బా....! ఇప్పుడు నిజంగానే చంపేశావ్!" పిచ్చగా దాదాపు అరుస్తున్నట్టుగా అనేశాను.
కాసేపు నిలువు పెదాల వెంట తన నాలుకతో మసాజ్ చేస్తున్నదానిలా రాపాడించి నాలుక లోపలికి తోసింది తను. 
"హూ....మ్మ్......మ్మా....!" మూలిగాను.
అలాంటి సుఖం అనుభవించి ఎంతోకాలం గడిచిపోయింది నాకు. అదీ కాక సాయంకాలం నుంచి కూడా అచ్చమాంబా మధుకర్ ల రంకు చూసి కాకెత్తిపోయున్నాను. రఫ్ న ఒక్కసారిగా వేడి లావాలా పెల్లుబికి ప్రళయంలా ముంచెత్తిపడేసింది నన్ను. అచ్చమాంబ తల గట్టిగా రెండు చేతుల్తో పట్టేసుకుంటూ దబ్బున వెనక్కిపడిపోయాను. మాంచిపట్టుమీదున్న అచ్చమాంబకు నాలో ఉవ్వెత్తున అప్పటికే భావప్రాప్తి కలిగిపోయిందని వెంటనే అర్థం కాలేదు. తన పట్టు అలాగే కొనసాగించింది. 
కాసేపటి తర్వాత నాలో యెలాంటి కదలికా లేకపోవడంతో విషయం అర్థం చేసుకుని నా వుపస్తుమీద దాడి ఉపసంహరించుకుంటూ నెమ్మదిగా నామీదికి పాకి రొమ్ములమీద తలుంచి పడుకుంది.
"థ్యాంక్స్ రా!" అన్నాను కాసేపటి తర్వాత నా స్తనాలపైనుంచి తన మొహం పైకెత్తుతూ.
"దేనికి రా?" అడిగింది తను గీరగా నవ్వుతున్నట్టు.
"ఇలాంటి క్లైమాక్స్ అనుభవించి నేను చాలాకాలమైంది. మళ్ళీ ఇవాళ నీమూలాన అద్భుతమైన భావప్రాప్తి చవిచూశాను!" అన్నాను.
అచ్చమాంబ మూతిమీద ఇంకా నా ఉపస్తుని భోంచేసిన తాలూకు తడి నా రొమ్ములకు పులమగా పోను ఇంకా మిగిలే వుంది. నా మూతి ముందుకు చాచి ప్రేమగా తన పెదాలమీద ముద్దుపెట్టుకుంటూ నాలుకతో అదంతా నాకేసి శుభ్రం చేశాను.
"హేయ్, యేం చేస్తున్నావ్?" అంది చేత్తో మూతి తుడుచుకుంటూ.
"అక్కడ నువ్వు పులుముకున్న నా మకిలంతా తుడిచి శుభ్రం చేస్తున్నాను!" అన్నాను. 
"మరీ నాలుకతోనా! శుభ్రం కావడం అటుంచి ఇంకా నీ నోటి తడి అంటుకుందబ్బా...!"
"మరేం పర్వాలేదు. అది మళ్ళీ నాకి పెడతాను!"
రొమ్ములు కదిలేలా నవ్వి నావంక అదోలా చూసింది తను.
"యెందుకలా చూస్తున్నావ్?" అడిగాను.
"నాకెందుకో నువ్వివాళ చాలా కొత్తగా కనిపిస్తున్నావ్!" అంది సీరియస్ గా.