Adultery முதலில் கோபம் பின்னர் காமம் என்று பைனான்சியருக்கும் நயன்தாராவுக்கும் நடந்த காம லீலை

[amarmenonai]

நான் பைனான்சியர் கேசவன். சினிமாப்படங்களுக்கு பணம் உதவி செய்பவான். இளம் வயது. என் அண்ணன் என்னை இந்த தொழிலில் சேர்த்துவிட்டான். நான் கறுத்த நிறம். கட்டுமஸ்தான உடம்பு. என்னோட சுன்னி கடப்பாரை பாதிரி 10 இஞ்சுக்கு இருக்கும். ஒரு இரவு தயாரிப்பாளர் கொடுத்த சக்ஸஸ் பார்ட்டி அவரோட பார்ம்ஹோஸ்சில் விடியும் வரை நடந்தது. தயாரிப்பாளருக்கு வப்பாட்டியாக சினேகா இருந்ததால் அவளும் அங்கே இருந்தாள்.


அன்று அதிகாலை. நன்கு உறங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

“பைனான்சியர் கேசவன்…பைனான்சியர் கேசவன்…எழுந்திருடா…..!!” நடிகை சினேகா வந்து என்னை எழுப்பினாள்.

"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…ஹாவ்…!" கொட்டாவி விட்டவாறே, “என்ன்ன்ன… சினேகா?” என்றேன்.

“கொஞ்சம் எழுந்திரேன். என் ஃப்ரெண்ட் ஒருத்தி கேரளாவிலிருந்து வர்ரா. அவளை ஸ்டேஷனுக்குப் போய் கூட்டிட்டு வரணும்!”

“போங்க சினேகா! அவளை ஏதாவது கால் டாக்சி பிடிச்சு வர சொல்லுங்க. காலங்காத்தாலே என் தூக்கத்தை டிஸ்டர்ப் பண்ணாதீங்க!” என கூறி சினேகாவுக்கு முதுகை காட்டியபடி திரும்பிப் படுத்தேன்.

சுளீரென்று என் குண்டியில் ஒரு அறை விழுந்தது. “எழுந்திருடாண்ண..! எனக்கு தெரியாதா.. அவளை கால் டாக்சி பிடிச்சு வான்னு சொல்ல…!? இன்னைக்கு ஆட்டோ டாக்சி எல்லாம் ஸ்டிரைக்குன்னு உனக்கு தெரியாதா?! தயாரிப்பாளர் கார் டிரைவர் கூட வெளியில போயிட்டான்!” என கேட்டாள்.

நான் குண்டியை தடவிக்கொண்டே எழுந்தேன். சினேகா சிரித்துக் கொண்டே அந்த இடத்தைவிட்டு அகன்றாள்.

ரெஃப்ரெஷ் செய்துவிட்டு சினேகா தந்த மணமணக்கும் காஃபியைக் குடித்துவிட்டு, “உங்களை விட்டா யாருக்கும் இந்த மாதிரி காஃபி போட வராது!" எனக் கூறி அவள் கன்னத்தில் நச்சென ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன்.

சிரித்துக் கொண்டே அவள் கன்னத்தை துடைத்துக் கொண்டு என் பின்னால் வர, நான் காரை எடுத்தேன். கருமம் பிடிச்சது அப்ப பார்த்து ஸ்டார்ட் ஆகலே.

“சரிடா! அப்ப நீ மட்டும் டூ வீலர எடுத்துக்கிட்டு போய் கூட்டிட்டு வா!” என்றாள் சினேகா.

சரியென்று என் ஸ்போர்ட்ஸ் மாடல் பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு நான் கிளம்பினேன். முந்தைய நாள் மழையில் ரோடு முழுவதும் தண்ணீர் நின்று கொண்டிருந்தது.
ஸ்டேஷனை நான் அடைந்த போது சற்று முன்னரே டிரெய்ன் வந்து போயிருந்தது. பிளாட்பார்மில் ஒரு சிலரே நின்று கொண்டிருந்தனர். சினேகா அனுப்பியிருந்த போட்டோவை எடுத்துப் பார்த்தேன். அதில் நயன்தாரா! ஆள் பார்க்க அழகாக இருந்தாள். கழுதை கூட போட்டோவில நல்லாதான் இருக்கும் என நான் சத்தமாக கூறியவாறே நான் நிமிர்ந்து பார்க்க அவள் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

“நீங்கதான் நயன்தாராவா? பை தி பை நான் பைனான்சியர் கேசவன். சினேகா உங்களை கூட்டிவர சொல்லி அனுப்பினாங்க!” என்று நான் கைகளை நீட்ட அவள் கொர்ரென்று முகத்தை வைத்துக் கொண்டு, “சரி வாங்க போகலாம்!” என தன் பெட்டியை தூக்கிக் கொண்டு என் முன்னே நடந்தாள். நான் கழுதை கூட நல்லாருக்கும்னு சொன்னதை அவள் கேட்டிருப்பாளோ என நினைத்தவாறு அவளிடம், “பெட்டியை எங்கிட்டே கொடுங்க நயன்தாரா மேடம்!” என்றேன்.

“கழுதைகிட்டே எல்லாம் நீங்க பெட்டியை வாங்குவீங்களா?” என்றாள் கோபமாக.

“சாரி நயன்தாரா மேடம் நீங்க நிஜமாவே கழுதையை விட அழகாக இருக்கீங்க!” என்று கூறி அவள் கையிலிருந்த பெட்டியை பிடுங்காத குறையாக வாங்கினேன். அவள் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடித்தது.

என்னை திட்டிக் கொண்டே அவள் என் வலதுபுறம் நடக்க நான் அவளைக் கூட்டிக் கொண்டு சென்றேன்.

நயன்தாரா! சும்மா சொல்லக் கூடாது. ஆள் செம டக்கரா இருந்தா. செக்கச்செவலென சும்மா தளதளன்னு தக்காளிப் பழம் போல இருந்தாள். கஞ்சி போட்ட காட்டன் சேலை அவள் மொலைகள் மேல் கோவித்துக் கொண்டு ரெண்டு இஞ்ச் தள்ளி நின்றது. அதன் இடைவெளியில் அவள் செழித்த மாங்கனிகள் உருண்டு திரண்டு கர்வத்துடன் நின்று கொண்டிருந்தது. ஒருவேளை பேடு எதுவும் வைத்திருப்பாலோ என்னவோ?!

எஸ்கலேட்டரின் அருகில் வந்ததும் நயன்தாராவை முன்னால் விட்டு நான் பின்னால் சென்றேன். வாவ்! எம்மாம் பெரிய சூத்து….! காட்டன் சேலை கசங்கி நயன்தாராவின் சூத்துப் பிளவில் உள் வாங்கியிருந்தது. யாரோ நயன்தாராவின் கொழுத்த குண்டியைப் பிடித்து பிசைந்தது போல் அங்கங்கே கசங்கியிருந்தது. நயன்தாராவின் குண்டி அசைவில் என்னை மறந்து அவளைப் பின் தொடர்ந்தேன். நான் வருகிறேனா என்று பின்னால் திரும்பிய நயன்தாரா என் பார்வை போகும் இடத்தைக் கண்டு அங்கே சேலையை சரி செய்து கொண்டு என்னை முறைத்தாள். நான் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பினேன்.

என்னுடைய வண்டி அருகில் வந்ததும் நான் நயன்தாராவின் பெட்டியை அவள் கையில் கொடுத்துவிட்டு பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்தேன்.

“சினேகா கார் அனுப்பறேன்னுல்ல சொல்லியிருந்தா!?” என சந்தேகத்துடன் என்னைப் பார்த்தாள் நயன்தாரா.

“ஆமா! கார் ரிப்பேர்… அதுனாலே பைக்கிலே வந்தேன்!”

“நான் இதுலே எப்படி உக்கார்றது? சீட் முன்பக்கம் ரொம்ப சாஞ்சு இருக்கே!”

“மஹாராணி வர்றாங்கன்னு சினேகா சொல்லியிருந்தாங்கன்னா நான் ரதத்தைக் கொண்டு வந்திருப்பேன்!”

நயன்தாரா கோபத்துடன் என்னை முறைத்துவிட்டு, பின்னால் ஏறி ஒருபக்கமாக காலைப் போட்டு என்னிடமிருந்து அரையடி தள்ளி அமர்ந்தாள். நான் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்ய அவள் பேலன்ஸை இழந்து சரிந்து என் முதுகின் மேல் மோதினாள். நயன்தாராவின் வலது மொலை என் முதுகில் அழுந்தி எழுந்தது. "வாவ்…! நிஜமாகவே ஒரிஜினல் தான்…!!" என்று எண்ணியபடியே வண்டியை விரைவாக செலுத்தினேன்.

என்னுடைய வேகத்தில் சீட்டில் சறுக்கியபடியே வந்து என்னை இடித்து அமர்ந்தாள் நயன்தாரா.

“துரை மெதுவா போக மாட்டீங்களோ? என்னமோ ஃப்ளைட்டுலே போற மாறித்தான் நினைப்பு!” என்று என்னை திட்ட நான் வேகத்தைக் குறைத்தேன். என் நேரம் தேங்கியிருந்த தண்ணீரில் என் பைக் இறங்க நயன்தாராவின் இரண்டு கொலு கொலு கேரளா இளநீர் மொலைகளும் என் மீது அழுந்த அப்படியே சாய்ந்தாள். நயன்தாராவின் கை அவளுக்கு அடங்காமல் என் குஞ்சை அழுத்தியது. எனக்கு ரப்பர் பந்துகளை என் முதுகில் அழுத்தியது போன்ற ஒரு ஃபீலிங்.

“ஸ்கௌன்ட்ரல்…இதுக்குன்னே அலையிறானுங்க!” என்று என்னை திட்ட, நான் வண்டியை நிறுத்தி, “நயன்தாரா மேடம்! நீங்க நடந்து வாங்க. நான் உங்க பின்னாலேயே மெதுவா வர்றேன்!” என்றேன்.

நயன்தாரா ஒன்றும் கூறாமல் அமைதியாக அமர்ந்திருக்க வண்டியை கவனத்துடன் ஓட்டி வீட்டை சென்றடைந்தேன். சினேகா வாசலுக்கு வந்து அவளை கட்டியணைத்துக் கொண்டாள்.

“நயன்தாரா… உன்னைப் பார்த்து எத்தனை நாளாச்சுடி!” என கையைப் பிடித்து இழுத்து செல்ல அவள் என்னை திரும்பிப் பார்த்தபடி சென்றாள். நான் என் ரூமுக்கு சென்றேன்.

அன்று கிச்சனுக்கு சென்றேன். சினேகா சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் வழக்கம் போல் சினேகாவின் பின்னால் சென்று அவளின் மார்பகங்களுக்கு கீழ் என் கைகளை இறுக்கி அவளைக் கட்டிப் பிடித்து, “சினேகா இன்னைக்கு என்ன ஸ்பெஷல்!” என்று கேட்டேன். அவள் மார்பகங்களை என் முழங்கை தாங்கி நின்றது.

“யூ ஸ்டுபிட்! உன் மனசுலே என்ன நினைச்சுக்கிடுருக்கே?” என சத்தம் வந்ததும் திகைத்து கையை எடுத்தேன்.

அப்போதுதான் தான் கவனித்தேன். அது சினேகா அல்ல. நயன்தாரா என்று. குளித்துவிட்டு சினேகாவினுடைய சேலையைக் கட்டியிருந்ததால் நான் அவளை சினேகா என நினைத்துக் கட்டிப் பிடித்துவிட்டேன். பின்னாலிருந்து பார்க்க சினேகாவுக்கும் அவளுக்கும் பெரிய வித்தியாசம் இல்லை.

அப்போது சரியாக உள்ளே நுழைந்த சினேகா, “அவன் எப்பவும் இப்படிதான் நயன்தாரா! வயசாயிட்டுதே தவிர எங்கிட்டே சின்னப்பிள்ளைப் போலத்தான் விளையாடுவான். நான் நினைச்சு உன்னைக் கட்டிப் பிடிச்சுட்டான். தப்பா ஒன்னும் எடுத்துக்காதே. அவன் ரொம்ப நல்ல மாதிரி!” என கூற என்னைப் பார்த்து முறைத்தபடியே சென்றாள் நயன்தாரா.

அவள் தலை மறைந்ததும் வழக்கம்போல் சினேகாவை பின்னால் இருந்து கட்டிப் பிடித்தேன். சினேகா கூச்சத்துடன் நெளிந்து, “டேய் கையை எடுடா…கொஞ்சம் கூட விவஸ்தையே கிடையாது இப்பதானே அவகிட்டே திட்டு வாங்கினே….!” என என் கைகளை விலக்க அப்போது அங்கு வந்த தயாரிப்பாளர், “ஏண்டி அவனை திட்டுறே. இன்னைக்கு நேத்தா அவன் உன்னைக் கட்டிப் பிடிக்குறான்!” என என் சப்போர்ட்டுக்கு வந்தார். இதை ஹாலில் இருந்து நயன்தாரா கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

நானும் தயாரிப்பாளரும் ஒரே நேரத்தில் கிளம்பினோம். நான் சரக்கு அடிக்க பக்கத்திலிருந்த பாருக்கு சென்றேன். சினேகாவும் நயன்தாராவும் வாசல் வரை வந்தார்கள். தயாரிப்பாளர் காரை ஸ்டார்ட் செய்ய அது எந்த பிரச்சினயும் இல்லாமல் முதல் முயற்சியிலேயே ஸ்டார்ட் ஆனது. நான் நயன்தாராவை நோக்க நான் நினைத்தது போலவே அவள் என்னை முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் தலையை குனிந்து கொண்டு, “வர்றேன் சினேகா!” என்று சொல்லி கிளம்ப, தெரு முனையில் நான் திரும்பும் வரை காத்திருந்து சினேகா எனக்கு டாட்டா காட்டினாள்.

பாரில் நான் அமர்ந்திருந்த போது சினேகாவிடமிருந்து எனக்கு போன் வந்தது.

“காலையிலே என்னடா நடந்தது? உன்னைப் பத்தி நயன்தாரா அவ்வளவு சொல்றா….”

“அவங்க சொல்றத நம்பாதீங்க சினேகா! எல்லாம் தற்செயலா நடந்தது. அதை அவங்க பெருசு பண்றாங்க!” என்றேன்.

“சரி சரி!” என சொன்னாள் சினேகா.

நான் கொஞ்சம் ஸ்வீட் வாங்கிக் கொண்டேன். நேராக பார்ம்ஹோஸுக்கு சென்றேன். நயன்தாரா ஷோஃபாவில் அமர்ந்திருக்க சினேகா அருகில் நின்று கொண்டிருந்தாள். மகிழ்ச்சியுடன் சினேகாவிடம் சென்ற நான் அவளை அப்படியே கட்டியணைத்து தூக்கி சுற்றினேன். என் வாய் அவள் இரண்டு மார்பகத்திற்கும் நடுவில் பதிந்திருக்க அவள் மார்பகங்கள் இரண்டும் என் கன்னத்தை தழுவிக் கொண்டிருந்தது. இதைப் பார்த்த நயன்தாரா முகம் சுளித்தாள். அவள் வாய் பொறுக்கி என முனுமுனுப்பது தெரிந்தது.

ஸ்வீட் ஒன்றை எடுத்த நான் அதை சினேகாவின் வாயில் திணித்தேன். சினேகா பாக்சிலிருந்து ஒரு ஸ்வீட்டை எடுத்து எனக்கு ஊட்ட முயல நான் சினேகாவின் வாயில் வாய் வைத்து அவள் வாயில் கரைந்து கொண்டிருந்த ஸ்வீட்டை என் நாக்கினால் துழாவி எடுத்தேன். இதைப் பார்த்த நயன்தாரா அதிர்ச்சியில் உறைந்து போயிருந்தாள்.

நயன்தாராவுக்கும் ஒரு ஸ்வீட்டை எடுத்து நீட்ட அவள் வேண்டா வெறுப்புடன் வாங்கிக் கொண்டாள்.

“சரி சினேகா! நான் என் ஃப்ரெண்ட்ஸை பார்த்துட்டு வர்றேன்!” என வெளியில் கிளம்பினேன்.

நான் பார்ம்ஹோசுக்கு வரும் போது இருட்டியிருந்தது. நேராக ரூமுக்கு சென்று லைட்டைப் போட்டு செல்லை சார்ஜரில் குத்தினேன். பாத்ரூம் கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டு திரும்பி பார்க்க, அப்போதுதான் குளித்துவிட்டு என் பாத்ரூமில் இருந்து துண்டை தலையில் கட்டிக் கொண்டு, பாவாடையை தன் மார்பில் சேர்த்து கையினால் பிடித்துக் கொண்டு வெளியே வந்த நயன்தாரா என்னைப் பார்த்து அதிர்ந்து, “யு பாஸ்டர்ட்! என்ன தைரியம் இருந்தா என் ரூமுக்கு வருவே!” என்றாள்.

நயன்தாரா என்னை "பாஸ்டர்ட்!" என்று திட்டியதும் எனக்கு கோபம் தலைக்கு மேல் ஏறியது. அத்துடன் அவள் என்னைப் பற்றி தவறாக சினேகாவிடம் பேசியிருந்தது சேர்ந்து கொள்ள, “என் ரூமுக்குள்ள வந்துட்டு யாரைப் பார்த்துடி பாஸ்டர்ட்ங்க்றே… பாஸ்டர்ட் எப்படி இருப்பான்னு பாருடி…!” என்று நயன்தாராவை முரட்டுத்தனமாக இழுத்து அணைத்து அவள் இதழுடன் இதழ் சேர்த்து உறிஞ்சினேன். அதிர்ச்சியில் நயன்தாரா கைகளை உயர்த்த அவள் பாவாடை அவள் கையிலிருந்து நழுவி கீழிறங்கி அவள் காலை வட்டமிட்டது.

நயன்தாரா அம்மணக்குண்டியாக என் அணைப்பில் இருந்தாள். அவளுடைய கதகதப்பான உடம்பு என்னுள் மேலும் சூடை ஏற்ற அவளை மேலும் இறுக்கி அணைத்தேன். நயன்தாராவின் வாளிப்பான மொலைகள் என் மார்பில் அழுந்த நான் அவள் வாயில் என் நாக்கை விட்டு துழாவினேன். நயன்தாராவின் செழிப்பான குண்டியைப் பிடித்து பிசைந்தேன். அவள் என்னை பிடித்து தள்ளிவிட்டு அழுதுகொண்டே தன் பாவாடையை எடுத்து தன் முன்புறத்தை மறைத்தாள்.

நயன்தாராவை விட்டு விலகிய நான், “போடி..! இப்ப போய் சினேகாகிட்டே என்னைப் பத்தி சொல்லு. செய்யாத தப்புக்கு நான் ஏன் கெட்ட பேர் வாங்கணும்!?” என கூறி கோபத்துடன் கதவை அறைந்து சாத்திவிட்டு வெளியேறினேன்.

பார்ம்ஹோஸை விட்டு வெளியேறிய நான் மனம் போன போக்கில் சுற்றினேன். என் மனம் என்னை உறுத்தியது. "என்ன இருந்தாலும் நயன்தாராவிடம் இப்படி நடந்திருக்கக் கூடாது. ச்ச்சே…! ச்ச்சே…! என்ன மனுஷன் நான்!" என என் மேல் எனக்கே கோபமாக வந்தது.

இதை அவள் சினேகாவிடம் சொன்னால் என்ன நடக்கும். என்னைப் பத்தி என்ன நினைப்பார்கள். அவர்கள் முகத்தில் எப்படி முழிப்பேன் என்று எண்ணியபடியே மனம் போன போக்கில் சுற்றிவிட்டு இரவு 12 மணிக்கு பார்ம்ஹோஸை அடைந்தேன்.

பார்ம்ஹோஸே வாசலிலேயே சினேகா வருத்தமுடன் காத்திருந்தாள். “எங்கேடா போனே! போறவன் போனையாவது எடுத்துட்டு போயிருக்கலாமல!” என்றாள்.

வார்த்தையில் சுரத்தில்லாமல், “மறந்துட்டேன் சினேகா!” என்றேன்.

“யாருகிட்டேயாவது போனை வாங்கி ஒரு தகவல் சொல்லியிருக்கலாம்லே. நான் வயித்துலே நெருப்பைக் கட்டிக்கிட்டு காத்திருக்கேன்!” என்றாள்.

நான், “ஸாரி சினேகா!” என்றேன்.

“சரி! சரி! கை, காலை கழுவிட்டு சாப்பிட வா!” என எனக்கு சாப்பாடை எடுத்து வைத்தாள்.

“எனக்கு தூக்கமா வருது. நான் தூங்கப் போறேன். கொஞ்சம் தட்டை கழுவி வச்சுட்டு எல்லாத்தையும் மூடி வச்சுடுடா!” என்று என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, ‘குட் நைட்!’ சொல்லிவிட்டு தன் ரூமுக்கு சென்றாள் சினேகா.

திடீரென நினைவுக்கு வந்தவளாய் ரூமைவிட்டு வெளியே வந்து, “பைனான்சியர் கேசவன்! உன் ரூமை நயன்தாராவுக்கு கொடுத்திருக்கேன். ஒரு ரெண்டு நாள் ஹால்ல அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோ என்ன?” என்றாள்.

எனக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது. வந்ததும் சினேகா சீறுவாள் என எண்ணிய எனக்கு சினேகா இயல்பாய் இருப்பது தெரிந்ததும் கொஞ்சம் தெம்பு வந்தது. டீவியின் பக்கத்தில் என் போன் சார்ஜில் இருந்தது. அப்படியே ஷோஃபாவில் படுத்து கண்ணயர்ந்தேன்.

காலையில் சினேகாவின் ஆவிபறக்கும் காஃபியின் மணத்தில் விழித்தேன். காஃபியுடன் சினேகா…. அருகில் காஃபியை குடித்தபடி நயன்தாரா. அவளைப் பார்க்க தெம்பின்றி காஃபியை எடுத்துக் கொண்டு வாசலுக்கு வந்தேன்.

சிறிது நேரம் கழித்து உள்ளே வர சினேகா சமையலறையில் வேலையாக இருந்தாள். வழக்கம் போல் அவளை சீண்டி விளையாட மனமின்றி பேப்பரை எடுத்துக் கொண்டு ஷோஃபாவில் அமர்ந்தேன். உள்ளே வேலையை முடித்துவிட்டு வந்த சினேகா என்னருகில் அமர்ந்தாள்.

“ஏண்டா என்னமோ போல இருக்கே?”

“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல சினேகா.”

“நயன்தாரா உன்னைப் பத்தி என் கிட்டே கம்ப்ளைன்ட் பண்ணினான்னா?”

நான் ஒன்றும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தேன். என் கண்களில் கண்ணீர் முட்டிக் கொண்டு வந்தது.

“ச்ச்சீய்….என்னடா சின்னப் பிள்ள மாதிரி அழுதுகிட்டு…!” என்று என்னை தன் மார்புடன் அணைத்துக் கொண்டாள். சினேகாவின் பஞ்சு மெத்தை போன்ற மார்பகங்களில் என் கன்னம் தஞ்சம் அடைந்தது. என் முதுகில் தட்டிக் கொடுத்த அவள், “நேத்து ராத்திரியே உன்னைப் பத்தி அவகிட்டே பேசுனேண்டா…! அவ கண்ணுலே தண்ணி வந்துருச்சு தெரியுமா? எங்கிட்டே ஸாரி கேட்டா தெரியுமா?” என்றாள் சினேகா.

எனக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது. அப்படியானால் நேத்து நடந்ததை சினேகாவிடம் எதுவும் கூறவில்லையா? எனக்கு மனதில் நிம்மதி பிறந்தது.

“அப்புறம் நயன்தாரா வந்தது இங்கே அவளுக்கு தயாரிப்பாளர் ஒரு வீடு வாங்கி, இங்கேயே செட்டிலாகிறதுக்குதான். அதுவரைக்கும் ஒரு வாடகை வீட்டுலே இருக்கலாம்னு இருக்கா. அவ வீட்டுக்காரரும் இங்கே வந்துடப்போறாராம். மேடவாக்கம் ஏரியா அவங்களுக்கு வசதியா இருக்கும்னு சொன்னா. இன்னைக்கு நீ அவளோட போய்ட்டு வா!” என்றாள் சினேகா.

“சினேகா…நான் போகலே சினேகா….!” என்று இழுத்தேன்.

“நாமதாண்டா உதவி பண்ணனும்! தயாரிப்பாளர் சொல்லிட்டார்!” என்றாள்.

“இல்ல சினேகா…! நான் அவங்ககூட வர்றதை நயன்தாரா விரும்ப மாட்டாங்க!”

“நயன்தாராகிட்டே நான் பேசிட்டேன். நீ அவளுக்கு துணையா போயிட்டு வா!”

வண்டியில் நயன்தாரா ஏறி அமர்ந்த போது என்னைவிட்டு கொஞ்சம் தள்ளியே அமர்ந்தாள். நானும் வண்டியை மிகவும் கவனமாக ஓட்டிச்சென்றேன். மதியம் வரை பல இடங்களுக்கு அழைந்தும் வசதியான வீடு அமையவில்லை. நயன்தாராவும் என்னிடம் அதிகம் பேசவில்லை. நானும் அவள் கேட்கும் கேள்விகளுக்கும், சந்தேகங்களுக்கும் சுருக்கமான பதிலை அளித்தேன்.

இருவரும் ஹோட்டலுக்கு சாப்பிட சென்று எதிரெதிரே அமர்ந்தோம். என் கால் நயன்தாராவின் கால் மீது எதிர்பாராதவிதமாக பட்டு விட நான் பதறி ஸாரி கேட்டேன். நான் பதறியதை ரசித்தாளோ என்னவோ அவள் மெலிதாக புன்னகைத்து, ‘இட்ஸ் ஓக்கே!’ என்றாள்.
மீண்டும் அங்கிருந்து புறப்பட்ட போது என்னை சற்று நெருங்கி அமர்ந்தாள் நயன்தாரா. ஒரு ஆள் குறுக்கே வர நான் சடன் ப்ரேக் போட நயன்தாரா என் மீது சரிந்தாள். நயன்தாராவின் மொலைகள் என் முதுகில் அழுந்தியது. எதுவோ வித்தியாசமாகப் பட நயன்தாரா என் முதுகை கையால் தடவிப் பார்த்தாள்.

“என்ன இது. எதுவோ கட்டியா இருக்கே!” என்றாள் நயன்தாரா.

“அது ஒன்னுமில்லே நயன்தாரா மேடம்… எதுக்கும் சேஃப்டியா இருக்கட்டுமேன்னு ஒரு அட்டையை முதுகுலே சொருகிட்டு வந்தேன்!” என நான் கூற, 'களுக்!' என சிரித்து, “யூ ஆர் நாட்டி!” என்றாள் நயன்தாரா.

நயன்தாரா அதன் பின் என்னிடம் மிக இயல்பாக பேசத் தொடங்கினாள். கடைசியில் நல்லதாக ஒரு தனி வீடு அமைந்தது. அதை பேசி முடித்து அட்வான்ஸ் கொடுத்துவிட்டு வந்தோம். வரும் வழியில் எனக்கு 'தேங்க்ஸ்!' என்றாள். நானும் புன்னகைத்து அதை ஏற்றுக் கொண்டேன்.

தயாரிப்பாளர் மாலை நீண்ட நேரம் ஆகியும் வராததால் சினேகா என்னை அவளை ஸ்டேஷனுக்கு சென்று விட்டுவிட்டு வர சொன்னாள். ட்ரெய்ன் கிளம்பும் சமயம் அவளிடம், “ஸாரி நயன்தாரா மேடம்!” என்றேன். அவள் “எதுக்கு!” என்றாள்.

“நான் நேத்து உங்ககிட்டே அப்படி நடந்துக்கிட்டுருக்கக் கூடாது!” என்றேன்.

அவள் முகம் இருண்டது. அவள் ஒன்றுமே சொல்லவில்லை. ட்ரெய்ன் கிளம்பும் வரை அவள் எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை. நேற்றைய நிகழ்வு அவளை ரொம்பவும் பாதித்திருக்கும் போல. ட்ரெய்ன் கிளம்ப நான் மனதில் பாரத்துடன் திரும்பினேன்.

பார்ம்ஹோசுக்கு வந்து எனக்கு மனசே சரியில்லை. இரவு தூக்கம் வராமல் தவித்தேன். மணி 11 இருக்கும். சரி வாட்சப்பில் மேசெஸ் பார்க்கலாம் என திறந்தேன். அதில் சினேகா அனுப்பிய நயன்தாராவின் போட்டோ இருந்தது. 'வாவ்…! என்ன ஒரு அழகு. இவளைப் போய் கழுதைன்னு சொன்னோம்னா அவளுக்கு கோபம் வராம என்ன செய்யும்?!' என் நினைத்துக் கொண்டு அதற்கு ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன்.

கோபத்தில் அவள் நான் முத்தமிட்ட கன்னத்தை துடைத்து, ‘பாஸ்டர்ட்!’ என்றாள். சிரித்துக் கொண்டே மீண்டும் அவளுக்கு ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன். என்னை அவள் முறைத்தாள். அப்போதுதான் அவளுடைய போன் நம்பரைக் கவனித்தேன். ஒரு முறை மெசேஜ் அனுப்பி பார்க்கலாம் என்று தோன்றியது.

அவளுடைய நம்பரை சேவு பண்ணிப் பார்த்த போது நயன்தாரா ஆன்லைனில் இருப்பது தெரிந்தது. உடனே, ‘ஐ அம் எஸ்ட்ரேமேலி சாரி மிஸஸ். நயன்தாரா!!’ என மெசேஜ் அனுப்பினேன்.

நயன்தாராவிடமிருந்து, ‘வொவ் இஸ் இட்?’ என பதில் வந்தது.

நான் திரும்ப அவளுக்கு, ‘தட் பாஸ்டர்ட்!’ என பதில் அனுப்ப அவளிடமிருந்து பதில் எதுவும் வரவில்லை.

எனக்கு ‘சே!’வென இருந்தது. ஏன் அப்படி நடந்து கொண்டோம் என என் மேல் எனக்கு வெறுப்பாக இருந்தது. அப்படியே படுத்து கொஞ்ச நேரத்தில் தூங்கிப் போனேன். சிறிது நேரத்தில் மெசேஸ் டோன் ஒலிக்க எழுந்து போனைப் பார்த்தேன்.

நயன்தாரா தான். ‘தட்ஸ் ஆல்ரைட்!’ என இருந்தது. எனக்கு சந்தோஷத்தில் துள்ளிக் குதிக்க வேண்டும் போல இருந்தது.

‘தேங்க் யு வெரி மச் மேடம்!’ என பதில் அனுப்பினேன்.

நயன்தாரா, ‘குட் நைட்!’ என பதில் அனுப்பினாள்.

நானும் நயன்தாராவுக்கு, ‘குட் நைட்!’ என பதில் அனுப்பினேன். மனதில் இருந்து ஒரு பாரத்தை இறக்கி வைத்தது போன்று இருந்தது. நிம்மதியாக உறங்கினேன்.

[Tamilmathi]

Why nayantara already gone
She is not aunty ,, like paati