12-08-2025, 01:49 AM
(This post was last modified: 13-08-2025, 12:26 AM by Piriya s. Edited 4 times in total. Edited 4 times in total.)
கதவைத் திறந்த வினிதாவைப் பார்த்ததும் ஒரு நொடி சட்டென்று மலர்ந்தான் சம்பத்.
“ஹாய் வின்னி.. நீ எப்ப வந்த?”
“ஹாய் சித்தப்பா. வாங்க” என்று பளிச்சென முகம் காட்டிச் சிரித்தாள்.
“வாட் எ சர்ப்ரைஸ். நீ எப்ப வந்த?”
“நேத்து சித்தப்பா. எப்படி இருக்கீங்க?”
“பைன் வினி. நீ எப்படி இருக்க. என்ன இது ஒடம்பே தேறல போலருக்கு?”
“ம்ம் ஆமா சித்தப்பா. வெய்ட் கூடவே மாட்டேங்குது”
“நல்லா சாப்பிடுமா”
“நல்லாதான் சாப்பிடறேன் சித்தப்பா. வெய்ட் கூடவே மாட்டேங்குது. அதுக்கு நான் என்ன பண்ண” அவள் சிணுங்கினாள்.
“நீ மட்டும்தான் வந்தியா? மாப்பிள்ளை எங்கே?”
“அவரு வரல சித்தப்பா. நான் மட்டும்தான் வந்தேன்”
“தனியாவா வந்தே?”
“இல்ல சித்தப்பா. அம்மா வந்தாங்க. நான் அம்மா கூட வந்தேன்” என்றாள்.
“அம்மா எங்கே?”
“இருக்காங்க. குளிக்கறாங்க. வாங்க உக்காருங்க”
“நீ வந்துருக்கேன்னுதான் அண்ணி எனக்கு போன் பண்ணி வரச் சொன்னாங்களா? அப்பக்கூட நீ வந்துருக்கேனு சொல்லவே இல்ல. சும்மா போன் பண்ணி பேசணும்னு வரச் சொன்னாங்க. வந்தேன்” சம்பத் ஷோபாவில் உட்கார்ந்தான்.
வினிதா அவன் முன்பாக நின்றாள். அவளைப் பார்த்த சம்பத்தால் வியக்காமல் இருக்கவே முடியவில்லை.
வினிதாவுக்கு இருபத்தியொரு வயது. ஆனால் அவள் வயதுக்குரிய தோற்றமோ எடுப்போ அவளிடம் இல்லை. சின்னப் பெண்போலத்தான் இருந்தாள்.
படு லீன். ஸ்லிம் பாடி. ஆனால் செம்ம பிகர்.
குட்டிப் பெண். குட்டி முகம். குட்டி மூக்கு. குட்டி வாய். குட்டி முலைகள். குட்டி புட்டங்கள். சுமாரான உயரம்.
கொஞ்சம் வெளுத்த மாதிரி மஞ்சள் கலந்த நிறம்.
டீ சர்ட் ஜீன்ஸ் போட்டிருந்தாள். இந்த உடையில்தான் அவள் முலைகளும் குண்டிகளும் அவளுக்கு இருப்பதையே காட்டியது. இடுப்பில் அவளுக்கு வளைவுகளே இல்லை.
போனி டைல் கொண்டை போட்டிருந்தாள்.
அவளுக்கு கல்யாணமாகி விட்டது. இரண்டு வருடங்களாகிறது. இன்னும் குழந்தை இல்லை. பெங்களூரில் கணவனுடன் இருக்கிறாள். ஐடியில் வேலை.
“சித்தப்பா காபி?” என்று கேட்டாள் வினிதா.
“வரப்பதான் டிபன் சாப்பிட்டேன். எதுவும் வேண்டாம்” என்றான் சம்பத்.
“இருங்க அம்மாகிட்ட சொல்லிட்டு வரேன்”
“அண்ணி குளிச்சுட்டு வரட்டும் விடு”
“குளிச்சிருப்பாங்க” என்று சொல்லிவிட்டுப் போனாள்.
சம்பத் அவளையே பார்த்தான். அவன் வியப்பு மேலும் கூடியது.
“அம்மா” பாத்ரூம் கதவருகே போய் நின்று கூப்பிட்டாள் வினிதா.
கதவில் மெல்ல டொக்கினாள்.
“என்ன வினி?” உள்ளிருந்து குரல்.
“சித்தப்பா வந்துட்டாரு”
“உக்கார சொல்லு. இப்ப வந்துர்றேன்”
“உக்காந்திருக்காரு. நீ சீக்கிரம் வா”
“குளிச்சிட்டேன். இப்ப வரேன்” என்று பாத்ரூம் கதவைத் திறந்த ராகினி தலையில் துண்டைச் சுற்றிக் கொண்டு நிர்வாணமாக நின்றிருந்தாள்.
அம்மாவின் இடுப்புக்கு கீழே பார்த்தவள் ஒரு நொடி திடுக்கிட்டு பார்வையை மாற்றிக் கொண்டாள்.
ராகினி மகளைப்போல இல்லை. பூசினாற் போன்ற உடம்பு. நல்ல உயரம். இத்தனை வயதிலும் அழகு குறையாக அம்சமான கட்டை.
“குளிச்சுட்டியா?” வினிதா கேட்டாள்.
“போ வரேன்”
“நீ சீக்கிரம் வா”
“போய் பேசிட்டிருடி வரேன்”
“எனக்கு சித்தப்பா மூஞ்சியை பாத்து பேசவே கஷ்டமா இருக்கு. நீ வா”
“வரேன் போடி” கடிந்து கொண்டு மீண்டும் பாத்ரூம் கதவை சாத்திக் கொண்டாள் அம்மா.
“ஹாய் வின்னி.. நீ எப்ப வந்த?”
“ஹாய் சித்தப்பா. வாங்க” என்று பளிச்சென முகம் காட்டிச் சிரித்தாள்.
“வாட் எ சர்ப்ரைஸ். நீ எப்ப வந்த?”
“நேத்து சித்தப்பா. எப்படி இருக்கீங்க?”
“பைன் வினி. நீ எப்படி இருக்க. என்ன இது ஒடம்பே தேறல போலருக்கு?”
“ம்ம் ஆமா சித்தப்பா. வெய்ட் கூடவே மாட்டேங்குது”
“நல்லா சாப்பிடுமா”
“நல்லாதான் சாப்பிடறேன் சித்தப்பா. வெய்ட் கூடவே மாட்டேங்குது. அதுக்கு நான் என்ன பண்ண” அவள் சிணுங்கினாள்.
“நீ மட்டும்தான் வந்தியா? மாப்பிள்ளை எங்கே?”
“அவரு வரல சித்தப்பா. நான் மட்டும்தான் வந்தேன்”
“தனியாவா வந்தே?”
“இல்ல சித்தப்பா. அம்மா வந்தாங்க. நான் அம்மா கூட வந்தேன்” என்றாள்.
“அம்மா எங்கே?”
“இருக்காங்க. குளிக்கறாங்க. வாங்க உக்காருங்க”
“நீ வந்துருக்கேன்னுதான் அண்ணி எனக்கு போன் பண்ணி வரச் சொன்னாங்களா? அப்பக்கூட நீ வந்துருக்கேனு சொல்லவே இல்ல. சும்மா போன் பண்ணி பேசணும்னு வரச் சொன்னாங்க. வந்தேன்” சம்பத் ஷோபாவில் உட்கார்ந்தான்.
வினிதா அவன் முன்பாக நின்றாள். அவளைப் பார்த்த சம்பத்தால் வியக்காமல் இருக்கவே முடியவில்லை.
வினிதாவுக்கு இருபத்தியொரு வயது. ஆனால் அவள் வயதுக்குரிய தோற்றமோ எடுப்போ அவளிடம் இல்லை. சின்னப் பெண்போலத்தான் இருந்தாள்.
படு லீன். ஸ்லிம் பாடி. ஆனால் செம்ம பிகர்.
குட்டிப் பெண். குட்டி முகம். குட்டி மூக்கு. குட்டி வாய். குட்டி முலைகள். குட்டி புட்டங்கள். சுமாரான உயரம்.
கொஞ்சம் வெளுத்த மாதிரி மஞ்சள் கலந்த நிறம்.
டீ சர்ட் ஜீன்ஸ் போட்டிருந்தாள். இந்த உடையில்தான் அவள் முலைகளும் குண்டிகளும் அவளுக்கு இருப்பதையே காட்டியது. இடுப்பில் அவளுக்கு வளைவுகளே இல்லை.
போனி டைல் கொண்டை போட்டிருந்தாள்.
அவளுக்கு கல்யாணமாகி விட்டது. இரண்டு வருடங்களாகிறது. இன்னும் குழந்தை இல்லை. பெங்களூரில் கணவனுடன் இருக்கிறாள். ஐடியில் வேலை.
“சித்தப்பா காபி?” என்று கேட்டாள் வினிதா.
“வரப்பதான் டிபன் சாப்பிட்டேன். எதுவும் வேண்டாம்” என்றான் சம்பத்.
“இருங்க அம்மாகிட்ட சொல்லிட்டு வரேன்”
“அண்ணி குளிச்சுட்டு வரட்டும் விடு”
“குளிச்சிருப்பாங்க” என்று சொல்லிவிட்டுப் போனாள்.
சம்பத் அவளையே பார்த்தான். அவன் வியப்பு மேலும் கூடியது.
“அம்மா” பாத்ரூம் கதவருகே போய் நின்று கூப்பிட்டாள் வினிதா.
கதவில் மெல்ல டொக்கினாள்.
“என்ன வினி?” உள்ளிருந்து குரல்.
“சித்தப்பா வந்துட்டாரு”
“உக்கார சொல்லு. இப்ப வந்துர்றேன்”
“உக்காந்திருக்காரு. நீ சீக்கிரம் வா”
“குளிச்சிட்டேன். இப்ப வரேன்” என்று பாத்ரூம் கதவைத் திறந்த ராகினி தலையில் துண்டைச் சுற்றிக் கொண்டு நிர்வாணமாக நின்றிருந்தாள்.
அம்மாவின் இடுப்புக்கு கீழே பார்த்தவள் ஒரு நொடி திடுக்கிட்டு பார்வையை மாற்றிக் கொண்டாள்.
ராகினி மகளைப்போல இல்லை. பூசினாற் போன்ற உடம்பு. நல்ல உயரம். இத்தனை வயதிலும் அழகு குறையாக அம்சமான கட்டை.
“குளிச்சுட்டியா?” வினிதா கேட்டாள்.
“போ வரேன்”
“நீ சீக்கிரம் வா”
“போய் பேசிட்டிருடி வரேன்”
“எனக்கு சித்தப்பா மூஞ்சியை பாத்து பேசவே கஷ்டமா இருக்கு. நீ வா”
“வரேன் போடி” கடிந்து கொண்டு மீண்டும் பாத்ரூம் கதவை சாத்திக் கொண்டாள் அம்மா.