பொண்ணு மாப்பிள்ளை... கூடவே நானும்!

[karthi321]

மனசுல இருந்த ஐடியாவை போஸ்ட் பண்ணி வைக்கிறேன் . . முதல் பிரியரிட்டி என்னை ஓக்க என்ன வேணும்னாலும் செய்வியா கதைக்கு தான்.. அந்த கதை எழுத மூடு இல்லாதப்போ இதை எழுதுவேன், அது முடிஞ்ச உடனே இந்த கதைக்கு ரெகுலர் அப்டேஸ்ட்ஸ் உண்டு.


----

என் பேரு கார்த்திக். வயசு பத்தொன்பது. பாக்க பொண்ணு மாதிரி இருப்பேன்னு என் ஃபிரண்ட்ஸ்லாம் கலாய்ப்பாங்க. மீசை இன்னும் முழுசா முளைக்கல, அதான் காரணம் போல. என் குரல் கூட இன்னும் 'சின்னப் பையன்' குரல் மாதிரிதான் இருக்கும். கிளாஸ்ல பசங்க கலாய்ச்சா, "டேய், நான் ஹீரோடா!"ன்னு சவால் விடுவேன். பசங்கலாம் சிரிச்சுட்டு "சும்மா கதை விடாதடா, பொண்ணு மாதிரி இருக்கன்னு சொல்றத ஒத்துக்கோ"னு கலாய்ப்பாங்க. கோவம் வரும். ஆனா என்ன பண்றது, கண்ணாடி பாத்தா எனக்கே அப்படித்தான் தெரியும். என் கண்ணுங்க கொஞ்சம் பெருசா இருக்கும். லிப்ஸ்லாம் கூட பொண்ணுங்களுக்கு இருக்க மாதிரி சின்னதா, பளபளன்னு இருக்கும். முடி வேற தோள் வரைக்கும் நீளமா வளர்த்துருக்கேன். இதெல்லாம் சேர்ந்து எனக்கு ஒரு மாதிரி 'கியூட் பையன்' லுக்க கொடுக்கும். 

காலேஜ்ல சும்மா டைம்பாஸ் பண்ண பேஸ்புக்கையும், இன்ஸ்டாவையும் நோண்டிட்டு இருந்தப்போ, எங்க அம்மா போன் பண்ணாங்க. "டேய் கார்த்திக், அனிதா அக்காவுக்கு இன்னைக்கு பொண்ணு பாக்க வர்றாங்க. நீ சீக்கிரம் வீட்டுக்கு வாடா"ன்னு சொன்னாங்க.

"சரிமா, நான் காலேஜ் முடிச்சுட்டு வரேன்"னு சொன்னேன்.

"இல்லடா, நீ இப்போவே வா. எல்லாம் ரெடியாகிடுச்சு. உன் அக்கா ரொம்ப டென்ஷன்ல இருக்கா"ன்னு சொன்னாங்க.

அம்மா சொன்னதும் எனக்கு ஒரு நிமிஷம் யோசிக்க கூட தோணல. உடனே காலேஜ்ல இருந்து கிளம்பிட்டேன். பஸ் புடிச்சு வீட்டுக்குப் போறதுக்குள்ள பதினொரு மணி ஆயிடுச்சு. வீட்டு முன்னாடி பாத்தா, ஒரே கொண்டாட்டம். கலர் கலரா தோரணங்கள், வாழை மரம், தென்னங்குருத்துன்னு செம டெக்கரேஷன். வீடே திருவிழா கோலம் பூண்டிருந்தது. வாசல்ல ரெண்டு மூணு கார் வேற நின்னுச்சு. அப்பவே புரிஞ்சுது, மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்க கொஞ்சம் வசதியான ஆளுங்கன்னு.

நான் வேகவேகமா வீட்டுக்குள்ள நுழைஞ்சேன். நான் நேரா அனிதா அக்கா ரூமுக்கு போனேன். கதவு லேசா திறந்திருந்தது. உள்ள எட்டிப் பாத்தா, அனிதா அக்கா பின்னாடி திரும்பி நின்னுட்டு இருந்தாங்க. சாரி அட்ஜஸ்ட் பண்ணிட்டு இருந்தாங்கன்னு நினைக்கிறேன். அவங்க இடுப்புல அந்த புடவை அப்படியே ஒட்டிட்டு இருந்துச்சு. தொப்புள் அப்படியே பளிச்சுன்னு தெரிஞ்சுது. அவங்க உடம்பு அப்படியே வளைஞ்சு நெளிஞ்சு, என்ன ஒரு அழகு! சினிமாவுல பாக்குற ஹீரோயின் மாதிரி, நிஜத்துல பாக்குற ஒருத்தங்க இப்படி இருப்பாங்களான்னு எனக்கு ஷாக் ஆகிடுச்சு. அவங்க இடுப்போட வளைவு... அடடா! அப்படியே ஒரு சிங்கிள் இன்ச் கூட சதை இல்லாம, செதுக்கி வச்ச மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த புடவை அப்படியே அந்த இடுப்பு மடிப்புகள்ல போய் மாட்டி, அப்படியே கண்ணுக்குள்ளேயே நின்னு போச்சு. அவங்க தொடை பகுதிய பாத்தா, அப்படியே வழுவழுன்னு, மிருதுவா... ஒரு நிமிஷம் அப்படியே வாய பொளந்து நின்னுட்டேன். அவங்க உடம்புல இருந்து ஒரு வாசனை வந்துச்சு, அப்படியே மயக்குச்சு.

நான் உள்ள போனதும், அனிதா அக்கா கண்ணுல இருந்த கண்ணீரை வேகமா துடைச்சாங்க. அவங்க கன்னமெல்லாம் சிவந்து போயிருந்துச்சு. நான் பக்கத்துல போய், "என்ன அக்கா? ஏன் அழுறீங்க?"ன்னு கேட்டேன். என் குரல் இன்னும் சிறுசா இருக்கறதால, அவங்களுக்கு என் மேல ஒரு மாதிரி பாசம் வரும்.

அவங்க என்ன கட்டி பிடிச்சுக்கிட்டு, "கார்த்திக், எனக்கு படிக்க ஆசைடா. இந்த கல்யாணம் எனக்கு பிடிக்கல"ன்னு அழுதுட்டே சொன்னாங்க. எனக்கு ஒண்ணும் புரியல. "ஏன் அக்கா, மாப்பிள்ளை நல்லா இருப்பார்ல?"ன்னு கேட்டேன்.

"அது இல்லடா. பெரிய வசதியான வீட்டு மாப்பிள்ளை. வரதட்சணை வேணாம்னு சொன்னதால அப்பா கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்கிறார்"ன்னு சொன்னாங்க. அழுதுட்டே அவங்க சொன்னத பாத்தா, எனக்கு உண்மையிலேயே கஷ்டமா இருந்துச்சு.

"நல்லாப் போயிட்டிருந்த அப்பாவோட பிசினஸ்ல கொஞ்சம் சிக்கல். நிறைய நஷ்டம். ஏராளமான கடன். கடனைக் கடனை வாங்கிச் சமாளிக்கிறாரே தவிர, இன்னும் பிசினஸ்ல எந்த முன்னேற்றமும் இல்லை"ன்னு மூச்சு விடாம சொன்னாங்க. அவங்க சொல்றத கேக்கும்போதே எனக்கு ஒரு மாதிரி ஷாக்கா இருந்துச்சு. நம்ம குடும்பத்துல இப்படி ஒரு நிலைமையான்னு எனக்குள்ள ஒரு கேள்வி ஓடுச்சு.

"அப்பாவோட ஃப்ரெண்ட் ராமசாமி அங்கிளுக்கும் இதே மாதிரி பிசினஸ்தான். அதனால சம்பந்தம் பண்ணி பிசினஸை மெர்ஜ் பண்ணிடலாம்னு திட்டம் போடுறார்"ன்னு சொன்னாங்க.

"இது நிச்சயதார்த்தம்னு சொல்றதை விட, அப்பா பிளான் பண்ணி போட்ட பிசினஸ் டீல்னு சொல்லலாம்"னு அழுதுட்டே சொன்னாங்க. நான் அவங்கள சமாதானப்படுத்திட்டு இருந்தப்போ, வெளிய ஒரே சத்தம். "வீடே கலகலன்னு இருக்கு, மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்க வந்துட்டாங்க"ன்னு யாரோ கத்துனாங்க.

சத்தம் கேட்டதும் அனிதா அக்கா என்ன விட்டுட்டு வேகமா கண்ண துடைச்சுக்கிட்டாங்க. நான் கதவு வழியா எட்டிப் பாத்தேன். ரெண்டு மெர்சிடிஸ் பென்ஸ் கார் வந்து வீட்டு முன்னாடி நின்னுச்சு. அப்பவே தெரிஞ்சுது, இவங்கலாம் சும்மா சாதாரண ஆளுங்க இல்லன்னு. முதல் கார்ல இருந்து மாப்பிள்ளை அம்மா, அப்பா இறங்கி வந்தாங்க. அவங்க அம்மா பாத்தா, ஒரு மினி நகைக்கடை மாதிரி இருந்தாங்க. கழுத்துல இருந்து கால் வரைக்கும் டைமண்ட் செட் மின்னிக்கிட்டு இருந்துச்சு. அடேங்கொய்யால! என்ன ஒரு ஆடம்பரம்!

இன்னொரு கார்ல இருந்து மாப்பிள்ளை கிஷோர் இறங்கி வந்தான். சும்மா சொல்லக்கூடாது, பாக்க ஹிந்தி பட ஹீரோ மாதிரி இருந்தான். ஆறடி உயரம்... ஷேவ் பண்ணாம, ஜிம் போய் முறுக்கேறிய பாடி. கைல எல்லாம் அப்படியே வெயின்ஸ் புடைச்சுக்கிட்டு இருந்துச்சு. சும்மா ஷர்ட் போட்டுருந்தான், ஆனா அந்த ஷர்ட் அவன் மஸிலுக்குள்ள மாட்டிட்டு வெளியே வர முடியாம திணறிட்டு இருந்துச்சு. கால் சட்டை கூட அப்படியே தொடைக்குள்ள மாட்டிட்டு இருந்துச்சு. ச்சும்மா இல்ல, கட்டுமஸ்தான உடம்பு. அவன் இறங்கி வந்ததும், அங்க இருந்த பொண்ணுங்கல்லாம் வாய பொளந்து பாத்தாங்க. நானும் அப்படியே வாய பொளந்து பாத்துட்டு இருந்தேன். 'இவனா அனிதா அக்காவ கல்யாணம் பண்ணிக்க போறான்?'ன்னு மனசுக்குள்ள ஒரு கேள்வி ஓடுச்சு. என் வயசுக்கு அவன் உடம்ப பாத்தா அப்படியே பொறாமையா இருந்துச்சு. நாமளும் இப்படி இருக்க கூடாதான்னு தோணுச்சு.

அவன் நடந்து வரும்போது, ஒரு மாதிரி திமிரா நடந்து வந்தான். அவன் கண்ணுல ஒரு பார்வை இருந்துச்சு, 'நம்மள எவனும் எதுவும் கேட்க முடியாது'ங்குற மாதிரி. சும்மா இல்ல, அவனும் ஒரு ராஜா மாதிரிதான். அவங்க வந்ததும், வரவேற்புலாம் வேற லெவல்ல நடந்துச்சு. என் மனசுக்குள்ள மட்டும் அனிதா அக்கா சொன்ன அந்த வார்த்தைகள் ஓடிக்கிட்டே இருந்துச்சு. 'இது நிச்சயதார்த்தம் இல்ல, பிசினஸ் டீல்.'

[Sansen]

நல்லா இருக்கு. தொடர்ந்து எழுதுங்கள்

[MuthuKumar @123]

Good please update

[omprakash_71]

Very Nice Start Bro

[Navin0911]

Nice start please continue this story

[Rajmagesh]

இந்த தளத்தில் கேய் கதைகள் குறைவாக இருக்கு எழுதினால் ஆதரவு கிடைக்குமா...

இன்செஸ்ட், கக்கோல்டு கதைக்கு மட்டும் ஆதரவு அதிகம் உள்ளது போல இருக்கு... எனது டெலெக்ராம் தோழர் உச்சம் தேவா எழுதிய எனக்கு வாய்த்த அடிமைகள் கதை பாதியில் நின்று உள்ளது... மற்ற கதைகளின் அப்டேட்ம் தொய்வு... அவரின் குடும்ப சூழ்நிலை அப்படி...

கதை ஆசிரியர்கள் மெனக்கெடுத்து கேய், லெஸ்பியன் கதைகளை அப்டேட் செய்யுங்கள்... இன்செஸ்ட், கக்கோல்டு கதை படித்து படித்து போர் அடிக்குது

[karthi321]

இந்த தளத்தில் கேய் கதைகள் குறைவாக இருக்கு எழுதினால் ஆதரவு கிடைக்குமா...

இன்செஸ்ட், கக்கோல்டு கதைக்கு மட்டும் ஆதரவு அதிகம் உள்ளது போல இருக்கு... எனது டெலெக்ராம் தோழர் உச்சம் தேவா எழுதிய எனக்கு வாய்த்த அடிமைகள் கதை பாதியில் நின்று உள்ளது... மற்ற கதைகளின் அப்டேட்ம் தொய்வு... அவரின் குடும்ப சூழ்நிலை அப்படி...

கதை ஆசிரியர்கள் மெனக்கெடுத்து கேய், லெஸ்பியன் கதைகளை அப்டேட் செய்யுங்கள்... இன்செஸ்ட், கக்கோல்டு கதை படித்து படித்து போர் அடிக்குது

Inge enna eluthunalum ippo support romba kammi thaan nanba.. 5 peru comment panni irukkanga athuku i am too happy.. Regular support venumna regular updates podanum.. regular update pottu story nalla iruntha entha story ya irunthalum decent support kidaikum

[MuthuKumar @123]

Inge enna eluthunalum ippo support romba kammi thaan nanba.. 5 peru comment panni irukkanga athuku i am too happy.. Regular support venumna regular updates podanum.. regular update pottu story nalla iruntha entha story ya irunthalum decent support kidaikum

Next part continue

[karthi321]

2

கலவரமான வீட்டுக்குள்ளே மாப்பிள்ளை வீட்டு சனம் உள்ள வந்துச்சுல்ல... மாப்பிள்ளை அம்மாவும் அப்பாவும் உள்ள வந்தாங்க.

வந்ததும் வராததும்மா, அவங்க கண்ணு நேரா அனிதா அக்காவைதான் தேடுச்சு. அனிதா அக்கா அப்படியே தலைகுனிஞ்சு நின்னுட்டு இருந்தாங்க. ஆனா அவங்க முகம், அந்த புடவையோட கலர்ன்னு எல்லாம் அப்படியே பளபளன்னு மினுமினுத்துச்சு. மாப்பிள்ளை அம்மா அனிதா அக்காவைப் பாத்ததும், அவங்க கண்ணு அப்படியே சுருங்கிச்சு.

ஒரு செகண்ட் கூட யோசிக்காம, "இவதான் என் மருமகள்! எனக்கு இவள ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. வேற எந்தப் பொண்ணையும் நான் பாக்கல, பாக்கவும் மாட்டேன்!"ன்னு அப்படியே தடாலடியா சொல்லிட்டாங்க.

எங்க வீட்டுல இருக்கறவங்களுக்கெல்லாம் ஒரே குஷி. ஏன்னா, மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்க ரொம்ப வசதியானவங்கன்னு ஏற்கனவே தெரிஞ்சு போச்சு. மாப்பிள்ளை அம்மாவோட கழுத்துல ஒரு டைமண்ட் நெக்லஸ் மின்னுச்சு பாருங்க... அது நம்ம அக்காவுக்கு இடுப்பளவு இருந்துச்சு. அதை கழட்டி அப்படியே அனிதா அக்கா கழுத்துல போட்டாங்க. அந்த டைமண்ட் நெக்லஸ் அக்கா கழுத்துல விழுந்ததும், அப்பா அம்மாவோட முகம் அப்படியே சூரியனைப் பாத்த மாதிரி பிரகாசமாச்சு. அவங்க கண்ணுல அப்படி ஒரு சந்தோஷம்.

அப்பா அப்படியே நெகிழ்ந்து போனாரு. 'கடனெல்லாம் அடைஞ்ச மாதிரி ஒரு ஃபீலிங் போல'ன்னு எனக்குள்ள ஒரு நக்கல்.

மாப்பிள்ளை கிஷோர், சும்மா சொல்லக்கூடாது, பாக்க ஹிந்தி பட ஹீரோ மாதிரி கெத்தா வந்து இறங்கினான்ல... அவன் வந்ததுல இருந்து எதுவும் பேசல. அப்படியே ஒரு சோஃபால அமர்ந்து அமைதியா உட்கார்ந்திருந்தான். அவன் கண்ணுல ஒரு மாதிரி பவர் இருந்துச்சு. அவன் அப்படியே ஒரு ராஜாவைப் பாத்த மாதிரி உக்கார்ந்திருந்தான்.

நானும் அவனைத்தான் பாத்துட்டு இருந்தேன். அவன் என் சைஸ்க்கு ரெண்டு பங்கு இருப்பான். அவன் கையும் காலும் அப்படியே கல்வெட்டு மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் கண்ணுல என்னை பாத்ததும் ஒரு சின்ன அனிமேஷன் தெரிஞ்சுச்சு. அது என்னன்னு எனக்கு புரியல.

அவன் திடீர்னு அவன் அம்மா கிட்ட குனிஞ்சு ஏதோ சொன்னான். அவன் காதுல கிசுகிசுன்னு பேசினது எனக்கு காதுல விழல. ஆனா அவன் அம்மா அதைக் கேட்டதும், "அப்புறம் என்ன? எல்லாம் பேசி முடிச்சிடலாம்!"ன்னு சொன்னாங்க.

அங்க இருந்த பெரியவங்கல்லாம் சந்தோஷமா பேசி சிரிச்சு, அடுத்த மாசத்திலேயே கல்யாணத் தேதியையும் குறிச்சுட்டாங்க. 'என்னடா இது, பேசி முடிக்கிறதுக்குள்ள கல்யாண டேட் கூட பிக்ஸ் ஆகிடுச்சே!'ன்னு எனக்கு ஒரே ஆச்சரியம்.

மாப்பிள்ளை வீட்ல "வரதட்சணையே வேணாம்"ன்னு சொன்னாலும், எங்க அப்பாவுக்கு அந்த வரட்டுக் கௌரவம் விடல. "சம்பந்தம் பண்ணா பிசினஸ் ஒண்ணாயிடும். அப்ப சம்பாதிச்சுடலாம்!"ன்னு சொல்லி, எக்கச்சக்கத்துக்கு கடன் வாங்கி, தடபுடலா கல்யாணத்துக்கு ரெடி பண்ணிட்டு இருந்தாரு. வீட்டுல ஏகப்பட்ட ஆர்ப்பாட்டம். மண்டபம், கேட்டரிங், நகை, பட்டுன்னு ஒரே செலவு. அப்பாவைப் பாத்தா எனக்கு ஒரு மாதிரி பயமா இருந்துச்சு. 'இவ்ளோ கடனை எப்படி அடைக்கப் போறாரு?'ன்னு ஒரு யோசனை. ஆனா, அப்பாவுக்கு அதப்பத்தி கவலையே இல்ல.

கல்யாணத்துக்கு ஒரு வாரம்தான் இருந்துச்சு. வீட்டுல ஒரே பரபரப்பு. அனிதா அக்கா மட்டும் யாருக்கும் தெரியாம அழுதுட்டு இருந்தாங்க. ராத்திரி தூங்கும்போது கூட சத்தம் இல்லாம அழுதுட்டே இருப்பாங்க. நான் பக்கத்து ரூம்ல இருந்து பாப்பேன்.

லண்டன் வேற போகணும், படிக்க முடியாது, எல்லாத்தையும் நினைச்சு அழுதுட்டாங்க. "அக்கா, மாப்பிள்ளை நல்ல பையன் மாதிரிதானே இருக்காரு? கவலைப்படாதீங்க"ன்னு நான் அவங்கள சமாதானம் பண்ணேன்.

அப்ப திடீர்னு அவங்க கோபமா, "அப்போ நீயே போய் கட்டிக்கோ!"ன்னு சொல்லிட்டாங்க. எனக்கு கோவம் வந்துருச்சு. 'என்னடா இது, நான் சமாதானம் படுத்தினா, இப்படி பேசுறாளே'ன்னு நினைச்சு, கோபமா ரூம்ல இருந்து வெளியே வந்தேன்.

நான் கோபமா ரூம்ல இருந்து வந்தப்போ, மாப்பிள்ளை கிஷோர் ஹால்ல உட்கார்ந்திருந்தான். என் கோப முகத்தப் பாத்ததும், அவன் என்னையே உத்து பாத்தான். அப்பா என்னைப் பாத்து, "டேய் கார்த்திக், அனிதா அக்காவை கூப்பிடுடா. மாப்பிள்ளை பேசணுமாம்!"ன்னு சொன்னாரு. நான் "இல்லப்பா, நான் அவள கூப்பிட மாட்டேன்"ன்னு சொல்லிட்டு போக நெனச்சேன். அப்போ மாப்பிள்ளை கிஷோர், "வேணாம் அங்கிள்! கார்த்திக் இங்க இருக்கட்டும். எனக்கு உங்ககிட்டதான் பேசணும்"ன்னு சொன்னான். எனக்கு ஒரே ஷாக்! 'அடேங்கொய்யால! இவன் என்னடா நம்மள கூப்பிடுறான்?'ன்னு ஒரு நிமிஷம் அப்படியே உறைஞ்சு போயிட்டேன்.

[karthi321]

3

"சொல்லுங்க மாப்பிள்ளை, என்ன வேணும்னு?" அப்பா அப்படியே ஒரு கெஞ்சுற குரல்ல கேட்டாரு. எங்க அப்பாவ பாத்து நான் இப்படி கெஞ்சுனது இல்ல. அவர் முகத்துல ஒரே பயம். 'கடனா கெட்டிட்டு இருக்காரு, இந்த கல்யாணம் நின்னா என்ன ஆகும்னு' அவருக்குள்ள ஓடிருக்கும்னு நினைச்சேன்.

கிஷோர் அப்பாவை ஒரு பார்வை பாத்தான். அந்த பார்வையில ஒரு திமிர் இருந்துச்சு. "அங்கிள், சுத்தி வளைச்சு எல்லாம் பேச எனக்குத் தெரியாது. நான் விஷயத்துக்கு வர்றேன்"னு சொன்னான். அவன் குரல் அப்படியே ஒரு கனமான சத்தம் மாதிரி இருந்துச்சு. "எனக்கு இந்தக் கல்யாணத்துல சம்மதம் இல்லை" – ஒரு குண்ட தூக்கி போட்ட மாதிரி இப்படிச் சொன்னான்.

அப்பா அவ்வளவுதான். நெஞ்சுல இடி விழுந்த மாதிரி ஆகி, அப்படியே சோஃபால நொறுங்கி உட்கார்ந்துட்டாரு. கண்ணுல ஒரு மாதிரி கலவரம். மாப்பிள்ளை இப்படி தடாலடியா சொல்லுவான்னு அவர் எதிர்பார்க்கல. வீட்ல இருந்த சொந்தக்காரங்கலாம், "என்ன ஆச்சு? என்னாச்சு?"ன்னு முணுமுணுக்க ஆரம்பிச்சாங்க. எனக்குள்ள ஒரே அதிர்ச்சி. 'கல்யாணம் நின்னுடுச்சா? அனிதா அக்கா தப்பிச்சாங்களா?'ன்னு ஒரு சந்தோஷம், ஆனா அப்பாவோட முகத்தப் பாக்கும்போது கஷ்டமா இருந்துச்சு.

சத்தம் கேட்டு அனிதா அக்கா ரூம்ல இருந்து வேகமா ஓடி வந்தாங்க. அவங்க வந்த வேகத்துல, "என்ன ஆச்சுப்பா?"ன்னு கேக்குறதுக்குள்ள, அப்பா, "நீ உள்ள போம்மா"ன்னு அவசரமா சொன்னாரு. அக்காவுக்கு ஒண்ணும் புரியல. பயத்தோட அப்பாவையும், கிஷோரையும் மாறி மாறி பாத்தாங்க.

கிஷோர், "பரவாயில்லை அங்கிள், அவங்க இருக்கட்டும்"னு சொன்னான். அனிதா அக்கா அப்படியே என் பக்கத்துல வந்து நின்னாங்க. அவங்க முகத்துல ஒரு சின்ன பயம். 'என்ன நடக்குதுன்னே தெரியல'ங்குற மாதிரி ஒரு குழப்பம்.

"ஏன் மாப்பிள்ளை, எங்க சைடுல ஏதாவது சரியா பண்ணலைன்னா சொல்லுங்க. என்ன வேணுமோ கேளுங்க, நாங்க செய்யறோம்"னு அப்பா அப்படியே கெஞ்சுற குரல்ல மறுபடியும் கேட்டாரு. அவர் குரல் உடைஞ்சு போச்சு. அனிதா அக்கா அப்படியே புரியாம பாத்துட்டு இருந்தாங்க. அவங்க கண்ணுல 'என்னப்பா பேசுறீங்க?'ங்குற மாதிரி ஒரு கேள்வி.

கிஷோர் சிரிச்சான். ஒரு மாதிரி ஏளனமான சிரிப்பு. "கரெக்ட் அங்கிள். நான் ஃபிராங்கா சொல்றேன் அங்கிள்... குடும்பம் ஸ்டார்ட் பண்ண செக்ஸ் பண்ணணும்." அவன் சும்மா நிக்காம, "நான் ஒரு பைசெக்சுவல். அப்படின்னா தெரியுமா?"ன்னு கேட்டான்.

அப்பா தலை அசைச்சாரு. அவர் முகத்துல ஒரே குழப்பம். 'என்னடா இது புதுசா ஒரு வார்த்தை'ங்குற மாதிரி ஒரு பாவத்தப் பாத்தேன். அனிதா அக்கா என் கைய இறுக்கமா புடிச்சுக்கிட்டாங்க. அவங்க முகத்துல பயம் இன்னும் அதிகமாச்சு.

கிஷோர் கொஞ்சமும் யோசிக்காம தொடர்ந்தான். "அப்படின்னா எனக்கு ஆம்பள, பொம்பள ரெண்டு பேர் கூடவும் பண்ண பிடிக்கும். எனக்கு அனிதா பிடிச்சிருக்கு. ஆனா அதுக்கு மேல கார்த்திக் பிடிச்சிருக்கு. நான் ரெண்டு பேரையும் கல்யாணம் பண்ணிட்டு லைஃப் என்ஜாய் பண்ண ஆசைப்படுறேன் அங்கிள்!"னு சொன்னான்.

அவன் இதைச் சொன்னதும் அப்பா அப்படியே பேந்த பேந்த முழிச்சாரு. அவர் கண்ணுல 'இவன் என்னடா பேசுறான்?'ங்குற ஒரு அதிர்ச்சி. அனிதா அக்கா என் கையை அப்படி ஒரு பிடி பிடிச்சாங்க. அவங்க நகம் என் கையில அப்படியே பதிஞ்சுச்சு. எனக்கு அப்படியே நெஞ்சு படபடன்னு அடிச்சுக்கிச்சு. 'அடேங்கொய்யால! இவன் என்னடா இப்டி ஒரு குண்ட தூக்கி போடுறான்?' அனிதா அக்காவ விட எனக்கே செம ஷாக். ஹால்ல இருந்த சொந்தக்காரங்கலாம் அப்படியே உறைஞ்சு போய் ஒருத்தர் முகத்த ஒருத்தர் பாத்துக்கிட்டாங்க. அத்தனை சத்தமும் ஒரு நிமிஷம் அப்படியே அமைதியாச்சு. ஒருத்தரும் ஒரு வார்த்தை பேசல. அப்படியே செத்து போன மாதிரி இருந்தாங்க. 'ஐயோ பாவம், இது நம்ம வீட்டுல நடக்குதா?'ன்னு எனக்கே ஒரு மாதிரி இருந்துச்சு. கிஷோர் சொன்ன வார்த்தைகள் அப்படியே காதுல ஒலிச்சுக்கிட்டே இருந்துச்சு.

[intrested]

Super platform..

But avlo openaa namma society innum varala

So thaniya pesi miratti ok pannitaar nu vachikalam..

But your story your Right

Kadhai super.. Vithaysama iruku

[omprakash_71]

சூப்பர் நண்பா சூப்பர்

[karthi321]

4

"தம்பி! இதெல்லாம் வெளியே தெரிஞ்சா எவ்ளோ அசிங்கம் தெரியுமா? நம்ம மானம் மரியாதை எல்லாம் போயிடும்" அப்பா அப்படியே ஒரு கெஞ்சல் கலந்த ஆத்திரத்துல கேட்டாரு. அவர் முகம் சிவந்து, கண்ணுல ஒரு தவிப்பு. உடம்பெல்லாம் வியர்த்துப் போச்சு. அவருக்கு வெக்கமாவும், கோவமாவும் இருந்துருக்கும் போல. 'கடனா கெட்டிட்டு இருக்காரு, இந்த கல்யாணம் நின்னா மானம் போயிடும். பிசினஸ் அம்பேல் ஆகிடும்' அவருக்குள்ள ஓடிருக்கும்னு நினைச்சேன். அந்த பெரிய குடும்பத்துகிட்ட உறவு முறிஞ்சா என்ன ஆகும்னு அவருக்குள்ள ஒரு பயம்.

கிஷோர் அப்பாவை அப்படியே ஒரு அலட்சியமா பாத்தான். அவன் உதட்டுல ஒரு சின்ன ஏளனமான சிரிப்பு. "எனக்கு இதெல்லாம் அசிங்கமா தெரியல அங்கிள். நம்ம நாட்டுலயே அசாம் பக்கம் எல்லாம் போனீங்கன்னா, ஒரு பொண்ணை அண்ணன் தம்பி சேர்ந்து கல்யாணம் பண்ணிக்கிறது இப்போகூட வழக்கத்துல இருக்கு"ன்னு சொன்னான். அவன் குரல்ல ஒரு உறுதி. 'அடேங்கொய்யால! இவன் என்னடா புது ரூட் போடுறான்? நம்ம கலாச்சாரத்தையே மாத்தப் பாக்குறானே'னு எனக்கு ஷாக். 'என்ன தைரியம் இவனுக்கு? யார் இவன்?'னு மனசுக்குள்ள ஆயிரம் கேள்வி.

"உங்களுக்கு சங்கடமா இருந்தா, நான் வேணும்னா அனிதாவிற்கு முதல்ல தாலி கட்டிட்டு, அடுத்து கார்த்திக்கு தனியா தாலி கட்டறேன். என்னோட விருப்பத்தை சொல்லிட்டேன்... மிச்சம் உங்க இஷ்டம் அங்கிள்"னு சொன்னான். அவன் குரல்ல ஒரு துளிகூட பயம் இல்ல. அப்படியே திமிரா நின்னு பேசினான். எனக்குள்ள ஒரு மாதிரி நடுக்கம். 'ஐயோ! இவன் என்னடா இப்டி பேசுறான்? அனிதா அக்காவ கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதே பெருசுனா, இவன் நம்மளயும் இழுக்குறானே. நான் ஒரு பையன்டா! என்னடா சொல்றான்?'ன்னு ஒரு மாதிரி கலக்கம், குழப்பம், பயம் எல்லாமே வந்துச்சு. என் உடம்பெல்லாம் ஜில்லுன்னு ஆகிடுச்சு.

அப்பா அப்படியே ஆடிப் போய்ட்டாரு. அவர் தலைய சொறிஞ்சிட்டு, "தம்பி! உங்க வீட்ல என்ன சொல்லுவாங்க? உன் அம்மா என்ன சொல்லுவாங்க? அவங்க ஒத்துக்குவாங்களா?"ன்னு திக்கித் திக்கி கேட்டாரு. அவர் கண்ணுல ஒரு கெஞ்சல்.

கிஷோர் ஒரு புன்னகையோட, "நான் அம்மாக்கிட்ட பொண்ணு பாக்க வந்தப்பவே சொல்லிட்டேன். அவங்க, 'ரெண்டு பேரும் மருமகளா வர குடுத்து வச்சிருக்கணும்'**னு சொல்லிட்டாங்க"ன்னு சொன்னான். அந்த 'மருமகளா'ங்கிற வார்த்தைய அவன் சொன்ன விதம், என் காதுக்குள்ள அப்படியே ஒலிச்சுக்கிட்டே இருந்துச்சு.

'என்னடா சொல்றான் இவன்?'னு எனக்கு ஷாக் மேல ஷாக். உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி கூசுச்சு. தலைக்குள்ள ஒரே குழப்பம். 'இவன் வேற கிரகத்துல இருந்து வந்தவனா? இல்ல நான் ஏதும் கனவு காண்கிறேனா?'

அப்படியே நிசப்தமா இருந்த ஹாலுக்குள்ள அம்மா வந்தாங்க. "வாங்க மாப்பிள்ளை! ஒண்ணும் கொடுக்காம பேசிட்டு இருக்கீங்களே?"ன்னு சொல்லி அனிதாவைக் கூப்பிட்டுட்டு கிச்சனுக்குப் போனாங்க. அனிதா அக்காவுக்கு ஒண்ணும் புரியல. அவங்க முகத்துல ஒரு பெரிய கேள்விக்குறி. பயத்தோட எங்களையும், கிச்சன் பக்கம் போன அம்மாவையும் மாறி மாறி பாத்தாங்க.

அம்மா போனதும், கிஷோர் என்னைய ஒரு தடவை பாத்தான். அந்த பார்வை ஒரு மாதிரி கூர்மையா இருந்துச்சு. அப்புறம் அப்படியே தீவிரமா எதையோ யோசிச்சான். ஒரு நிமிஷம்... ரெண்டு நிமிஷம்... அப்புறம் ஒரு பெருமூச்சு விட்டான். அனிதா காபி எடுத்து வந்தா. அம்மா கூடவே வந்தாங்க. அனிதா காபியை டேபிள் மேல வச்சா.

அப்பா அனிதாவப் பாத்து, "அனிதா, காபியை கார்த்திக் கிட்ட கொடு"ன்னு சொன்னாரு. அனிதா அக்கா காபியை என் கிட்ட நீட்ட, நான் வாங்கப் போனேன். அப்போ கிஷோர் என் கையை அப்படியே மெதுவா தடவி, காபியை வாங்கினான். அவன் கை பட்டதும் என் உடம்பெல்லாம் ஒரு சிலிர்ப்பு. ஒரு மாதிரி வினோதமான உணர்வு. 'அடேங்கொய்யால! இவன் தொடுறதுக்கே ஒரு மாதிரி இருக்கே!'ன்னு மனசுக்குள்ள ஒரே யோசனை. என் உள்ளங்கை அப்படியே கூசிச்சு.

அப்பா எங்களை ஒரு கணம் பாத்தாரு. அவங்க கண்ணுல இருந்த அந்த பயம், கொஞ்சம் கொஞ்சமா அடங்குற மாதிரி தெரிஞ்சுச்சு. அப்படியே தலைய சொறிஞ்சிட்டு, ஒரு பெரிய மூச்சை உள்ள இழுத்து வெளியே விட்டுட்டு, "சரி மாப்பிள்ளை... உங்க இஷ்டம் போலவே ஆகட்டும்"னு சொன்னாரு. அவ்வளவுதான். அவர் குரல் ஒரு மாதிரி உடைஞ்சு போச்சு. ஏதோ ஒரு பெரிய சுமையை இறக்கி வச்ச மாதிரி ஒரு சோர்வு. எனக்கு ஒரே ஷாக்! அனிதா அக்கா முகத்துல ஒரு பயங்கரமான அதிர்ச்சி. அவங்க வாய் அப்படியே பிளந்து போச்சு. 'அப்பா என்னடா சொல்றாரு?'ங்குற மாதிரி எங்களையும், அப்பாவையும் மாறி மாறி பாத்தாங்க.

“ரொம்ப சந்தோசம் அங்கிள் வந்த விஷயம் முடிஞ்சது நான் கிளம்புறேன்”

கிஷோர் அப்படியே ஒரு சின்ன சிரிப்போட என் முகத்த ஒரு தடவை பாத்தான். எனக்குள்ள ஒரு பயம், ஒரு குழப்பம். 'அடேங்கொய்யால! இது என்னடா வாழ்க்கடா இது? நான் இப்ப என்ன பண்றது?'ன்னு மனசுக்குள்ள ஓடிட்டே இருந்துச்சு.

[Navin0911]

Eagerly waiting for your next update

[MuthuKumar @123]

Next big update

[omprakash_71]

Very Nice Update Nanba

[MuthuKumar @123]

4

"தம்பி! இதெல்லாம் வெளியே தெரிஞ்சா எவ்ளோ அசிங்கம் தெரியுமா? நம்ம மானம் மரியாதை எல்லாம் போயிடும்" அப்பா அப்படியே ஒரு கெஞ்சல் கலந்த ஆத்திரத்துல கேட்டாரு. அவர் முகம் சிவந்து, கண்ணுல ஒரு தவிப்பு. உடம்பெல்லாம் வியர்த்துப் போச்சு. அவருக்கு வெக்கமாவும், கோவமாவும் இருந்துருக்கும் போல. 'கடனா கெட்டிட்டு இருக்காரு, இந்த கல்யாணம் நின்னா மானம் போயிடும். பிசினஸ் அம்பேல் ஆகிடும்' அவருக்குள்ள ஓடிருக்கும்னு நினைச்சேன். அந்த பெரிய குடும்பத்துகிட்ட உறவு முறிஞ்சா என்ன ஆகும்னு அவருக்குள்ள ஒரு பயம்.

கிஷோர் அப்பாவை அப்படியே ஒரு அலட்சியமா பாத்தான். அவன் உதட்டுல ஒரு சின்ன ஏளனமான சிரிப்பு. "எனக்கு இதெல்லாம் அசிங்கமா தெரியல அங்கிள். நம்ம நாட்டுலயே அசாம் பக்கம் எல்லாம் போனீங்கன்னா, ஒரு பொண்ணை அண்ணன் தம்பி சேர்ந்து கல்யாணம் பண்ணிக்கிறது இப்போகூட வழக்கத்துல இருக்கு"ன்னு சொன்னான். அவன் குரல்ல ஒரு உறுதி. 'அடேங்கொய்யால! இவன் என்னடா புது ரூட் போடுறான்? நம்ம கலாச்சாரத்தையே மாத்தப் பாக்குறானே'னு எனக்கு ஷாக். 'என்ன தைரியம் இவனுக்கு? யார் இவன்?'னு மனசுக்குள்ள ஆயிரம் கேள்வி.

"உங்களுக்கு சங்கடமா இருந்தா, நான் வேணும்னா அனிதாவிற்கு முதல்ல தாலி கட்டிட்டு, அடுத்து கார்த்திக்கு தனியா தாலி கட்டறேன். என்னோட விருப்பத்தை சொல்லிட்டேன்... மிச்சம் உங்க இஷ்டம் அங்கிள்"னு சொன்னான். அவன் குரல்ல ஒரு துளிகூட பயம் இல்ல. அப்படியே திமிரா நின்னு பேசினான். எனக்குள்ள ஒரு மாதிரி நடுக்கம். 'ஐயோ! இவன் என்னடா இப்டி பேசுறான்? அனிதா அக்காவ கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதே பெருசுனா, இவன் நம்மளயும் இழுக்குறானே. நான் ஒரு பையன்டா! என்னடா சொல்றான்?'ன்னு ஒரு மாதிரி கலக்கம், குழப்பம், பயம் எல்லாமே வந்துச்சு. என் உடம்பெல்லாம் ஜில்லுன்னு ஆகிடுச்சு.

அப்பா அப்படியே ஆடிப் போய்ட்டாரு. அவர் தலைய சொறிஞ்சிட்டு, "தம்பி! உங்க வீட்ல என்ன சொல்லுவாங்க? உன் அம்மா என்ன சொல்லுவாங்க? அவங்க ஒத்துக்குவாங்களா?"ன்னு திக்கித் திக்கி கேட்டாரு. அவர் கண்ணுல ஒரு கெஞ்சல்.

கிஷோர் ஒரு புன்னகையோட, "நான் அம்மாக்கிட்ட பொண்ணு பாக்க வந்தப்பவே சொல்லிட்டேன். அவங்க, 'ரெண்டு பேரும் மருமகளா வர குடுத்து வச்சிருக்கணும்'**னு சொல்லிட்டாங்க"ன்னு சொன்னான். அந்த 'மருமகளா'ங்கிற வார்த்தைய அவன் சொன்ன விதம், என் காதுக்குள்ள அப்படியே ஒலிச்சுக்கிட்டே இருந்துச்சு.

'என்னடா சொல்றான் இவன்?'னு எனக்கு ஷாக் மேல ஷாக். உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி கூசுச்சு. தலைக்குள்ள ஒரே குழப்பம். 'இவன் வேற கிரகத்துல இருந்து வந்தவனா? இல்ல நான் ஏதும் கனவு காண்கிறேனா?'

அப்படியே நிசப்தமா இருந்த ஹாலுக்குள்ள அம்மா வந்தாங்க. "வாங்க மாப்பிள்ளை! ஒண்ணும் கொடுக்காம பேசிட்டு இருக்கீங்களே?"ன்னு சொல்லி அனிதாவைக் கூப்பிட்டுட்டு கிச்சனுக்குப் போனாங்க. அனிதா அக்காவுக்கு ஒண்ணும் புரியல. அவங்க முகத்துல ஒரு பெரிய கேள்விக்குறி. பயத்தோட எங்களையும், கிச்சன் பக்கம் போன அம்மாவையும் மாறி மாறி பாத்தாங்க.

அம்மா போனதும், கிஷோர் என்னைய ஒரு தடவை பாத்தான். அந்த பார்வை ஒரு மாதிரி கூர்மையா இருந்துச்சு. அப்புறம் அப்படியே தீவிரமா எதையோ யோசிச்சான். ஒரு நிமிஷம்... ரெண்டு நிமிஷம்... அப்புறம் ஒரு பெருமூச்சு விட்டான். அனிதா காபி எடுத்து வந்தா. அம்மா கூடவே வந்தாங்க. அனிதா காபியை டேபிள் மேல வச்சா.

அப்பா அனிதாவப் பாத்து, "அனிதா, காபியை கார்த்திக் கிட்ட கொடு"ன்னு சொன்னாரு. அனிதா அக்கா காபியை என் கிட்ட நீட்ட, நான் வாங்கப் போனேன். அப்போ கிஷோர் என் கையை அப்படியே மெதுவா தடவி, காபியை வாங்கினான். அவன் கை பட்டதும் என் உடம்பெல்லாம் ஒரு சிலிர்ப்பு. ஒரு மாதிரி வினோதமான உணர்வு. 'அடேங்கொய்யால! இவன் தொடுறதுக்கே ஒரு மாதிரி இருக்கே!'ன்னு மனசுக்குள்ள ஒரே யோசனை. என் உள்ளங்கை அப்படியே கூசிச்சு.

அப்பா எங்களை ஒரு கணம் பாத்தாரு. அவங்க கண்ணுல இருந்த அந்த பயம், கொஞ்சம் கொஞ்சமா அடங்குற மாதிரி தெரிஞ்சுச்சு. அப்படியே தலைய சொறிஞ்சிட்டு, ஒரு பெரிய மூச்சை உள்ள இழுத்து வெளியே விட்டுட்டு, "சரி மாப்பிள்ளை... உங்க இஷ்டம் போலவே ஆகட்டும்"னு சொன்னாரு. அவ்வளவுதான். அவர் குரல் ஒரு மாதிரி உடைஞ்சு போச்சு. ஏதோ ஒரு பெரிய சுமையை இறக்கி வச்ச மாதிரி ஒரு சோர்வு. எனக்கு ஒரே ஷாக்! அனிதா அக்கா முகத்துல ஒரு பயங்கரமான அதிர்ச்சி. அவங்க வாய் அப்படியே பிளந்து போச்சு. 'அப்பா என்னடா சொல்றாரு?'ங்குற மாதிரி எங்களையும், அப்பாவையும் மாறி மாறி பாத்தாங்க.

“ரொம்ப சந்தோசம் அங்கிள் வந்த விஷயம் முடிஞ்சது நான் கிளம்புறேன்”

கிஷோர் அப்படியே ஒரு சின்ன சிரிப்போட என் முகத்த ஒரு தடவை பாத்தான்.  எனக்குள்ள ஒரு பயம், ஒரு குழப்பம். 'அடேங்கொய்யால! இது என்னடா வாழ்க்கடா இது? நான் இப்ப என்ன பண்றது?'ன்னு மனசுக்குள்ள ஓடிட்டே இருந்துச்சு.

Please update

[karthi321]

5

"என்னப்பா... என் வாழ்க்கையை நாசம் பண்ணிட்டேன்னு" அப்படியே கதற ஆரம்பிச்சேன்.

அப்பா "எனக்கு இதை விட்டா வேற வழி தெரியலடா... எக்கச்சக்க கடனில இருக்கேன்டா... நம்ம பிசினஸ் போச்சுடா"ன்னு தலைய புடிச்சுக்கிட்டு அழுதாரு. அவர் தொண்டை அடைச்சுக்கிச்சு. அவர் அழறத பாக்கும்போது எனக்கும் அழுகையா வந்துச்சு.

அப்படியே நிமிர்ந்து என்னைய பாத்து, "உனக்கு சம்மதம் இல்லைன்னா, கடைக்குப் போய் எலி மருந்து வாங்கி உன் கையிலேயே கொடுடா... நான் செத்துடுறேன்... அப்போதாவது இந்த கடனெல்லாம் தீருமான்னு பார்ப்போம்"னு சொல்லிட்டு, அப்படியே கையெடுத்துக் கும்பிட்டு அழுதாரு. அந்த வார்த்தைங்க என் காதுல அப்படியே இடி மாதிரி இறங்குச்சு. 'ஐயோ! அப்பா இப்படி பேசுறாரே!'ன்னு நெஞ்சு அப்படியே அடைச்சுக்கிச்சு.

அம்மாவும், அனிதாவும் ஓடி வந்து அப்பாவை சமாதானப்படுத்த ஆரம்பிச்சாங்க. அம்மா அப்பாவ கட்டி பிடிச்சுக்கிட்டு, "ஏங்க! இப்படி பேசாதீங்க! நான் இருக்கேன்ல! எல்லாம் சரியாகிடும்"னு அழுதாங்க. அனிதா அக்கா கண்ணுல தண்ணியோட அப்பாவோட கைய புடிச்சுக்கிட்டு, "அப்பா! இப்படி எல்லாம் பேசாதீங்கப்பா! நான் என்ன வேணும்னாலும் செய்யறேன்பா!"ன்னு கதறுனாங்க.

நான் அப்படியே உடைந்த கண்ணாடி மாதிரி உடைஞ்சு போய் உக்கார்ந்தேன். என்ன பேசுறதுன்னே தெரியல. என் தலைக்குள்ள ஒரே குழப்பம். 'நான் பையன்தானே? எனக்கு எதுக்குடா இந்த நிலைமை? என் வாழ்க்கை இப்படியே முடிஞ்சு போச்சா?'ன்னு ஆயிரம் கேள்விங்க ஓடுச்சு. என் கண்ணுல இருந்து கண்ணீர் அப்படியே தாரை தாரையா வழிஞ்சுச்சு.

அம்மாவும், அனிதாவும் அப்பாவை சமாதானப்படுத்தி, ரூமுக்குக் கூட்டிட்டுப் போன பிறகும், கொஞ்ச நேரம் அங்கேயே உக்கார்ந்திருந்தேன். அப்புறம் அனிதா அக்கா மெதுவா என் பக்கத்துல வந்தாங்க. அவங்க கண்ணெல்லாம் சிவந்து போய் இருந்துச்சு. என் பக்கத்துல உக்கார்ந்து, என் தோள் மேல கைய போட்டு, "கார்த்திக்"னு மெதுவா கூப்பிட்டாங்க.

நான் சோகத்துல தலைய குனிஞ்சிட்டு, "என்னக்கா?"ன்னு கேட்டேன். என் குரல் அப்படியே உடைஞ்சு போச்சு.

அனிதா அக்கா என் முகத்த நிமிர்த்தி, என் கண்ணைப் பாத்து, "இங்க பாரு கார்த்திக்... அப்பா நமக்கு சின்ன வயசுல இருந்து கேட்டதெல்லாம் வாங்கி கொடுத்திருக்காருல்ல? நாம கேட்ட ஒரு பொம்மையோ, டிரஸ்ஸோ, சைக்கிளோ... எதுவா இருந்தாலும் யோசிக்காம வாங்கி கொடுத்திருக்காருல்ல? அவுங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லன்னா, தூக்கிட்டு போய் ஆஸ்பத்திரில சேத்து பாத்துக்கிட்டாருல்ல? நமக்கு ஒரு கஷ்டம்னா, அவர் நிம்மதியா தூங்குனதே இல்லல்ல? இப்போ அவர் ஒரு கஷ்டத்துல இருக்காரு... அவருக்காக இதை பண்ணுடா"ன்னு கெஞ்சினாங்க. அவங்க குரல் அப்படியே நடுங்குச்சு. அவங்க கண்ணுல இருந்து கண்ணீர் வழிஞ்சு, என் கன்னத்துல விழுந்துச்சு.

நான் அவங்கள பாத்து, "அக்கா! நீங்க ஈஸியா சொல்லிட்டீங்க! ஏற்கனவே காலேஜ்ல பசங்க கலாய்ச்சு கொல்றாங்க, நான் ஒரு பொண்ணு மாதிரி இருக்கேன்னு. இப்போ இப்படி... என்னால வெளிய தலைய காட்ட முடியாது அக்கா! நீங்க என் நிலைமைய புரிஞ்சுக்க மாட்டேங்கிறீங்க"ன்னு அழுதேன். என் நெஞ்சு அப்படியே அடைச்சுக்கிச்சு. 'யார் மூஞ்சில இனிமே நான் முழிக்கிறது? என் ஃபிரண்ட்ஸ்லாம் என்ன கேப்பாங்க? அவன் பைசெக்சுவல்னு தெரிஞ்சா, என்னைய கலாய்ச்சு கொல்ல மாட்டானா?'ன்னு ஒரே குழப்பம்.

அனிதா அக்கா என் கைய இறுக்கமா புடிச்சுக்கிட்டு, "கல்யாணம் ரகசியமா தானே நடக்குது? அதும் கல்யாணம் முடிச்ச கையோட நாமதான் லண்டன் போகப் போறோம்ல? அங்க நம்மள யாருக்குத் தெரியும்? யாரு நம்மள என்ன கேட்கப் போறாங்க? இந்த ஒரு வருஷம் மட்டும் அங்க அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோடா. அப்புறம் என்ன வேணும்னாலும் பண்ணிக்கலாம்"னு சொன்னாங்க.

நான் தலைய உளுக்கிக்கிட்டே, "என்னக்கா! நீங்களும் இப்படி புரிஞ்சுக்காம பேசுறீங்க? நான் எப்படி உங்களுக்கு பொண்டாட்டியா வரது? எனக்கு சக்களத்தியா வரப்போற நீங்களே ஓகே சொல்றீங்க? இது எப்படி நியாயம் அக்கா?"ன்னு கேட்டேன். என் குரல் ஒரு மாதிரி எரிச்சலா இருந்துச்சு.

அவங்க சிரிச்சாங்க. ஒரு மாதிரி சோகமான சிரிப்பு. "ஒரு பொண்ணா இருக்குறது எவ்ளோ சுகம் தெரியுமா? பசங்க நம்மள பாக்குற பார்வை... அவங்க நம்மள ஃபாலோ பண்றது... நம்மள அடைய துடிக்கறது... அதெல்லாம் ஒரு தனி சுகம்டா. நீயும் இனிமே அதை ஃபீல் பண்ணப் போற"ன்னு ஒரு மாதிரி வித்தியாசமா சொன்னாங்க. எனக்கு ஒண்ணும் புரியல.

நான் அவங்க முகத்தப் பாத்து, "என்னக்கா? கிஷோர் அண்ணா கண்டபடி பாத்து, பேசினா நீங்களும் அவருக்கு சப்போர்ட் பண்ற மாதிரி பேசுறீங்க? உங்களுக்கு வெக்கமா இல்லையா?"ன்னு கேட்டேன்.

அவங்க ஒரு பெருமூச்சு விட்டு, "நான் ஒண்ணு சொல்லவா கார்த்திக்? ஸ்கூல் டைம்ல இருந்து என் ஃப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாமே என்ன விட நீ அழகுன்னு சொல்லுவாங்க. எனக்கு அப்போலாம் ஒரு மாதிரி கோவம் வரும். ஆனா போகப் போகப் புரிஞ்சுச்சு, நீ உண்மையிலேயே அழகுன்னு. உன்னோட பெஸ்ட் ஃப்ரெண்ட் மனோஜ்ன்னு ஒருத்தன் வீட்டுக்குள்ளாம் வருவான்ல... ஞாபகம் இருக்கா?"ன்னு கேட்டாங்க.

நான் தலைய ஆட்டி, "ஆமாம். ஏன் இப்போ அவன் வரதே இல்ல?"ன்னு கேட்டேன். அவன் ஏன் வரலன்னு எனக்குள்ள ஒரு சின்ன கேள்வி இருந்துச்சு.

அனிதா அக்கா என் கண்ணுக்குள்ளேயே பாத்து, "அவன் உன்னை லவ் பண்றேன்னு என்கிட்ட வந்து செட் பண்ணி வைன்னு கேட்டான். 'மனோஜ் இப்படி கேட்டானா? அடேங்கொய்யால! இவன் என்னடா ஃபிரண்டா இருந்துகிட்டு இப்படி ஒரு விஷயம் பண்றான்?'ன்னு மனசுக்குள்ள ஒரே குழப்பம்.

"நீ அவ்வளவு அழகுடா கார்த்திக்... கிஷோர் ஆசைப்பட்டது தப்பு இல்லை. நான் இப்போ வேற கண்ட்ரி போறதுக்கு பயமா இருக்கு. இப்போ நீ கூட இருப்ப, உனக்கு சப்போர்ட்டா நான் இருப்பேன். பேசாம ஒத்துக்கோடா. இது அப்பாவோட பிசினஸ், நம்ம குடும்ப மானம்"னு அழுதுக்கிட்டே சொன்னாங்க.

நான் அப்படியே வாயடைச்சு போய் உக்கார்ந்திருந்தேன். என் தலைக்குள்ள ஒரு பக்கம் அப்பா அழுதது, இன்னொரு பக்கம் அனிதா அக்கா சொன்னது. நடுவுல கிஷோர் சொன்ன வார்த்தைகள். எனக்கு இந்த உலகமே தலைகீழா திரும்புற மாதிரி இருந்துச்சு. 'நான் பொண்ணு மாதிரி இருக்கேனா? மனோஜ் கூட என்னைய லவ் பண்ணிருக்கானா? அக்கா கூட என்னை அழகுன்னு சொல்றாளா? நான் இனிமே ஒரு ஆம்பள பையனா இருக்க முடியாதா?'ன்னு ஒரு மாதிரி பயமும், விரக்தியும் வந்துச்சு. என் கண்ணுல மறுபடியும் தண்ணி வந்துச்சு.

[omprakash_71]

மிக மிக மிக அற்புதமான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா

[MuthuKumar @123]

Intersting