11-07-2025, 02:05 AM
ஹாய் நண்பர்களே. என் பெயர் கதிர். என் வீடு சென்னைல இருக்கு. ஒரு பிரைவேட் கல்லூரில படிக்கிறேன். நான் மாநிரத்தில் ஒரு சின்ன துப்பையோடு உடன் இருப்பேன்.படிப்பில் மற்றும் விளையாட்டில் அவ்ரேஜ் தான்....
இப்போ என் family members பற்றிச் சொல்றேன். நா, என் அம்மா, அப்பா — மூனு பேர்தான்.
இக்கதையின் நாயகி அம்மா பெயர் ஜானகி(வெள்ளை நிறம்). வயசு சுமார் 38 இருக்கும். ஆனா புதுசா இருக்கும் பொண்ணு மாதிரி தான் இருப்பாங்க. அவ்வளோ அழகு. எங்களுக்கு சொந்த வீடு இருக்கு. பண பிரச்சனை இல்ல.
அப்பா பழனி (43)marketing field-ல வேலை பாக்கறாரு. அப்பப்போ out of station போயிடுவாரு.
அம்மா மற்றும் நான்தான் அடிக்கடி இருக்கறது. அம்மா ரொம்ப பக்தி உள்ளவங்க. Homely type. எல்லாருடனும் சாதாரணமா பேசுவாங்க.
எனக்கேன்னா, என் அம்மாதான் எல்லாம். நா யாருக்காகவும் அவங்களை விட்டு கொடுக்க மாட்டேன். என் நண்பனாக இருந்தாலும் சரி இல்ல கடவுலே ஆனாலும் சரி இருந்தாலும் கூட...
எனக்கு ஒரு உயிர் நண்பன் இருக்கான். அவன் பெயர் ரோஹித்.
என் நண்பனைப் பற்றிச் சொல்னும்னா, அவன் ஒரு நல்ல பையன்.படிப்புல மட்டும்ல விளையாட்டுலும் நல்ல கெட்டி. அவன் நல்ல வெள்ளைய சிக்ஸ் பெக்யோடு இருப்பான்.அதனாலே நிறைய பொன்னுங்க வந்து casual-ஆ பேசுவாங்க ஆன இவன் அவங்கல பார்க்கக்கூட மட்டான். பொன்னுகள் மட்டும் இல்ல நண்பர்களே – எங்க கல்லூரில வேலை பாக்கற lady staffs, mam-ஆ கூட விடமாட்டாங்க இவன. ஆனா எனக்குத் தெரிஞ்சதுவரைக்கும் இவன் ஒரு நல்ல பையன் பண்ணதில்ல.
அவன் என்கிட்ட எல்லாத்தையும் share பண்ணுவான்.
நானும் அப்படி தான்...
சரி கதைக்கு வருவோம்.
17.05.2025
நா கல்லூரி முடிந்த உடனே வீட்டுக்கு போய்டுவேன். அம்மா கொஞ்சம் strict, ஆனா என்மேல ரொம்ப பாசம். எனக்கும் அம்மாவ மேல ரொம்ப பாசம்.
என் வீடும் ரோஹித் வீடும் சுமார் 7 கிலோமீட்டர் தூரம்தான். எங்கள் வீட்டுக்குப் பக்கத்தில ஒரு கிரௌண்ட் இருக்கு. அங்கதான் நாங்க பொதுவா mostly weekends-ல சந்திப்போம்.
அம்மா – "வாடா கதிர். இன்றைக்கு கல்லூரி எப்படி போச்சு?"
கதிர் – "இப்போலதான் மா. Monday-ல இருந்து exam ஆரம்பிக்கப் போகுது."
அம்மா – "சரி படி. எப்போ முடிவுது?"
கதிர் – "Friday மா."
(துடைச்சு, சாப்பிட்டு, அம்மாவோட கொஞ்சம் பேசிட்டு படுத்துக்கிட்டேன். அடுத்த நாள் ஞாயிறு காலை ரோஹித் என்னை வாட்ஸ்அப்புல மெசேஜ் பண்ணான்)
ரோஹித்– "மச்சான், கிரௌண்ட் வாடா. ஒரு 10 மணிக்குள்ள."
கதிர்– "ஹம், சரி டா"னு சொல்லிட்டு, offline ஆனான்.
அவன் fresh ஆகிட்டு, சாப்பிட்டு, அம்மாவிடம் சொல்லிட்டு ground-க்கு போனான்.
ரோஹித் அங்க wait பண்ணிட்டு இருந்தான். அவன் போன்ல எதையோ பார்த்துக்கிட்டிருந்தான். நா silent-ஆ பக்கத்தில போய் பார்த்தேன். அப்போ அவன் phone-ல ஒருத்தருடைய photo வைச்சிருந்தான். நா பார்த்த உடனே, அவன் phone-ஐ off பன்னிட்டான். நானும் கண்டுகாத மாதிரி நடந்துக்கிட்டேன்.
ரோஹித் – "நாளைக்கு exam தான்டா. கடுப்பா இருக்கு. படிச்சியா?"
கத ிர்– "இனிமே தான் டா ஆரம்பிக்கணும். Leave-யும் விடாம வெச்சுட்டாங்க."
ரோஹித்– "அதுவும் நல்லதுதான் டா. Friday-க்குள்ள முடிஞ்சிடுது. எனக்கு thermodynamics தான் பயமா இருக்கு."
கதிர் – "ஆமா டா. நாம ஒன்று சேர்ந்து படிக்கலாமா?"
ரோஹித் – "ஹம் சரி டா. நீ என் வீட்டுக்கு வா."
கதிர்– ? "மச்சி உனக்கு தெரியும். என் அம்மா எனை எங்கயுமே விடமாட்டாங்க."
(ரோஹித் mind voice – "இவன் ஒருத்தன்... அம்மா பையன் மாதிரி இருக்கான்.")
ரோஹித்– "சரி நா தான் வர்றேன் உங்க வீட்டுக்கு. உனக்கு ஒகேவா? இல்லனா உன் அம்மா அதுக்குமே விட்டமட்டாங்களா?" ?
கதிர் – "அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல டா. நா சொல்லுறேன். ஒரே நாள் தானே. Exam Thursday. நாம Wednesday-க்கு திட்டம் போடலாமா?"
அருண் – "ஹம் okay டா."
இருவரும் கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு, அவன் கிளம்பிட்டான். நானும் வீட்டுக்கு வந்து exam காக படிக்க ஆரம்பிச்சேன். அந்த விஷயத்தை அம்மாவிடம் சொன்னேன். அம்மா – "சரி ஒரு நாள் மட்டும் தான். நான் ஒத்துக்கறேன்"னு சொன்னாங்க.
---21.05.2025.
Wednesday வந்துருச்சு. Exam முடிஞ்சு வீட்டுக்குப் போற நேரம்…
ரோஹித் – "மச்சா, இன்றைக்கு எப்படி? என்ன திட்டம்?"
கதிர் – "நா அம்மாவிடம் சொல்லிட்டேன் டா. நீ வந்துடு. Group study பண்ணலாம்."
ரோஹித் – "ஹம் ஓகே டா ?"
நா வீட்டுக்கு போயிட்டு, fresh ஆகிட்டு, அடுத்த நாள் exam-க்காக படிக்க ரெடியா இருந்தேன். அப்போ அம்மா coffee எடுத்து வந்தாங்க. அப்போ அம்மா blue saree with matching border போட்டிருந்தாங்க. இடுப்பு தெரியலை (full covered). சும்மா தல தலன்னு இருந்தாங்க. நா அவ்வப்போது அம்மாவை "அழகி நீ"னு kindal பண்ணுவேன்.
நான் – "அம்மா, நீ ரொம்ப அழகா இருக்க"னு சொன்னேன்.
அம்மா – "போடா!"னு என் கன்னத்தில் சின்னதா அடிச்சுட்டு போயிட்டாங்க.
அப்போயே calling bell சத்தம் கேட்டுச்சு. நா ஹாலுக்கு வந்தேன். அம்மா கதவை திறந்தாங்க. அவன்தான் வந்திருந்தான்.
அப்போதான் அவன், அம்மாவை முதல் முறை பார்க்குறான். பார்த்ததும் அவன் முகம் மாறி போச்சு. வாயைத் திறந்தபடி அம்மாவைப் பார்த்தான்.
நான் – "அம்மா, இவன்தான் என் நண்பன் ரோஹித். Group study பண்ண வர்றான்."
அம்மா – "ஓஹ், உள்ள வா பா."
(ரோஹ ித்mind voice – "பா… எவ்வளோ அழகா இருக்காங்க.
மனசுல நினைச்சுட்டு, அம்மாவை பார்த்துக்கிட்டே உள்ளே வந்தான். அப்போ அம்மா அவன் பார்வையை கவனிச்சாங்க. அதுக்கப்புறம் room-க்கு போயிட்டான்.
நான் – "வாடா, room-க்குள்ள போலாம்"னு போனோம்.
நான் – "என்ன டா ஆச்சு?"
ரோஹித் – "மச்சா… அவங்க… உன் அம்மாதான் உண்மையா?"
நான் – "ஆமா டா. ஏன்?"
ரோஹ ித்– "உனக்கு sister மாதிரி இருக்காங்க டா…"
நான் – (அவன் சொன்னத கேட்டதும்) "எனக்கு ஒரு பெருமையா இருந்துச்சு."
ரோஹித்– "மச்சி ஹரி… எனக்கு தலைவலி டா. கொஞ்சம் tea கிடைக்குமா…"
நான் – "சரி டா." (அம்மாவிடம் போனேன். அம்மா ஹால்லா உட்கார்ந்திருந்தாங்க. ஏதோ யோசனையா இருந்தது.)
நான் – "அம்மா…"
அம்மா – "டேய், அவன் உன் friend-ஆ?"
நான் – "ஹம், ஆமா மா. அந்தநாளே சொன்னேனே… exam கு படிக்க என் friend வருவான்னு."
அம்மா – "பாக்க நல்ல பையன் மாதிரி தான் இருக்கான்"
நான் – "எப்படி மா?"
அம்மா-"எப்படின்னு தெரியல பார்த்த அப்படி தான் இருக்கான்"
நான்-"சரிதான் இதுவரைக்கும் எந்த பொண்ணுங்இக கிட்டைய பேச மாட்டான்"..
அம்மா- " ஒ அப்படியா"
அம்மா – "ம்ம்..சரி… நீ ஏதோ சொல்ல வந்தே… என்னது?"
நான் – "அது ஒன்றுமில்ல மா. அவனுக்கு தலைவலியா. அதான் tea கேட்டான்…"
அம்மா-சரி கொண்டு வரேன் போ
அம்மா கொஞ்ச நேரத்தில டீ எடுத்து வந்து சேர்ந்து,. அம்மாவின் மொலைப் பார்த்து இருந்தேன். இப்பவும் கூட தெளிவா தெரிஞ்சுது. அப்போ நான் ரோஹ ித்தை பார்த்தேன். அவன் அம்மாவின் மொலை மட்டும் பார்த்து இருந்தான்.
அவன் எதுவும் எதிர்பார்க்காமலிருந்தான். டீ tumbler-ஐ கீழே வைத்து, சிரமத்தோடு வெளியே போய்விட்டாள்
ரோஹித் அங்கிருந்த அதிர்ச்சியில் வெளியே வரவே இல்லை.
படிக்க ஆரம்பிச்சோம். இருவரும் 1 மணி நேரத்துக்கு பிறகு, அப்போ ரோஹித் பாத்ரூமுக்கு போகணும்னு கேட்டான்.
நான் – "கிச்சன் பக்கம் போய் போகனும்.இரு, நானும் வரேன்."
ரோஹித் – "இல்லா மச்சி, நீ படி. அப்போ தான் எனக்கு சொல்லி தர முடியும். நான் tumbler வைத்திட்டு பாத்ரூமுக்கு போய் வரேன்."
(நான் படிக்கறது இருந்ததுனால பெரிசா கவனிக்கல.)
நான் – "என்ன இவன்? இன்னும் ஆளே தெரியல. போயி ரொம்ப நேரம் ஆச்சேனு. பார்ப்போம்"னு Kitchen பக்கம் போனேன்.
அங்க அவன் Kitchen-ல அம்மா கூட பேசிட்டு இருந்தான். என்னனு பார்க்க அருகில போனேன். அங்க அம்மா அவனிடம் நல்ல சிரித்து பேசி கொண்டு இருந்தாள்
சரி நான் திரும்பி படிக்க ரும்முக்கு வந்தேன். அவனுக்காக காத்திருந்தேன்.
ரோஹித் அறைக்கு சந்தோஷமா வந்தான். "மச்சி, படிக்கலாம் டா!"ன்னு சொன்னான்.
படிக்கிறதா ஆரம்பிச்சோம். முடிச்சதும், அவன் கிளம்பி வீட்டுக்கு போயிட்டான்.
அடுத்த நாள் கல்லூரி போய்ட்டு தேர்வு முடித்து விட்டு
வீட்டுக்கு போயிட்டு, fresh ஆகிட்டு வந்தேன். அப்போ…
அம்மா – "என்ன டா, exam எப்படி பண்ணே?"
நான் – "ஹம், பண்ணிருக்கேன் மா."
அம்மா – "நாளையும் exam இருக்கு உனக்கு?"
நான் – "நாளைக்குதான் last exam. அப்புறம் free தான் ??"
அம்மா – "Friday பிரதோசம். மாலைக்கு கோவிலுக்கு போனும். ரெடியாக இரு."
அடுத்த நாள் exam முடிஞ்சதும், அவன் இடத்தில் ground-ல சந்திச்சு இந்த விஷயத்தை நேராக கேட்கணும் என நா முடிவு பண்ணேன்.
அடுத்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை exam முடிஞ்சுது. 3 மணிக்கு ground-ல சந்திக்க திட்டமிட்டோம்.
ரோஹ ித்– "மச்சி, நல்லவேளையா exam முடிஞ்சிடுச்சுடா! சனிக்கிழமை, ஞாயிறு — இரண்டு நாள் leave டா!"
நான் – "ஹம்… ஆமாடா."
ரோஹித் -"வாட எங்கயச்சும் போய்ட்டு வரலாம்"
நான் – "இன்னிக்கு நானும் அம்மாவும் மாலையில் 4 மணிக்கு கோவிலுக்கு போறோம்."
ரோஹித் -"அப்படியா சரிட நீ போய்ட்டு வா"
அப்போ கதிர் போன்னுக்கு கால் வர யார் பாத்த
கல்லூரியிலிருந்து கவிதா மேம்.என்னனுகேட்ட அப்போ internships பத்தி பேசனும் நீ வர வேண்டும் என்று கூறினார்..
அம்மா வேற கோவிலுக்கு போகனும் சொன்னாகலே என்ன பன்றது அப்போது என் நண்பன்
ரோஹித் -"மச்சான் நா வேன அம்மா கூட போய்ட்டு வரல"
நான் -"சூப்பர் டா ,சரி இரு அம்மா கிட்ட கேக்குரே"
அம்மாவிடம் கேட்ட போது முதலில் வேண்டாம் என்றாள் பின் நான் அம்மாவை சம்மதிக்க வைத்தேன்.
நான் -" சரிடா நான் அப்படியே கெலம்புரே "
ரோஹித் -"சரிடா பாத்து போய்ட்டு வா",
நான் கல்லூரி சென்று அனைத்தையும் கேட்டு வீட்டிற்கு வர மணி 8 ஆனது
வீட்டில் ரோஹித்தும் அம்மா பேசி கொண்டு இருந்தனர்.அம்மா ஒரு காட்டன் நைட்டிற்கு மாரி இருந்தாள்.. ரோஹித்தும் விடைபெற்று சென்றான்.
நான் -"நல்ல சாமி பாத்திய"
அம்மா-"நல்ல இருந்தது ரோஹித்தும் safe fa poi safe
கூட்டிட்டு வந்தான்"
நான் -" சரி அப்போ அவனையே கோவிலுக்கு கூட்டிட்டு போ"
அம்மா-"சரி அப்போ அவனே வரட்டும் "
சாப்பிட்டு விட்டு தூங்க சென்று விட்டோம்..
அதுஅப்பரம் தினமும் ரோஹித் என் வீட்டிற்கு வந்து எனக்கும் என் அம்மா உதவியாக இருந்தான்..என் நண்பன் எனக்கு நண்பன இருக்குரத விட என் அம்மாக்கு நல்ல நண்பனாக மாறினான்...
ஒரு மாதத்திற்கு பிறகு,
அம்மாவிடம் சில மாற்றங்களை கண்டு அறிந்தேன்
எப்போதும் அம்மா நைட்டி அணிந்திருந்தாள் ஷால் போடாமல் இருக்க மாட்டாள் இப்போது ஷால் அணிவதுயின்றி புதிதாக satin நைட்டியும் அணிகிறாள்..
இப்படி இருக்க internshipகாக அவனிடம் கேட்ட போது
நான்-"டே internship kku Bangalore போகனும் "
ரோஹித் -"சரிடா போலாம் எத்தனை நாள் டா"
நான்-"15 நாள் டா "
ரோஹித் -" சரிடா return டிக்கெட்யும் இப்பவே போன்று"
நான்-" சரிடா இன்னும் ரெண்டு நாள் தான் இருக்கு எல்லாத்தையும் ரெடி பண்ணி வாச்சுru "
கிளம்புவதற்கு ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு ரோஹித் கால் பண்ணினான் என்ன என்று கேட்ட போது தன் அப்பாவிற்கு உடல்நிலை சரியில்லை என்று கூறினான் அதனால் தான் வர முடியாது என்று கூறினான்..
இதை என் அம்மாவிடம் சொன்ன போது
அம்மா -" அவன் வரலை என்றால் என்ன நீ போய்ட்டு வா"
எனக்கு அம்மா இப்படி கூறியதும் மிகவும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது ஏன் என்றால் அம்மா என்னை எப்போதும் தனியாக எங்கும் அணுப்ப மா்டாள் ஆனால் இப்போது
நான் -"சரிமா நா கிளம்புரே "
அனைத்தையும் எடுத்து கொண்டு ரயில் நிலையத்திற்கு பாதி தூரம் சென்ற பின் documents வீட்டில் வைத்து விட்டு வந்து விட்டேன் அதனால் வீட்டிற்கு ஆட்டோ பிடித்து வந்தேன்..
நான் வந்த போது வீட்டின் நிலை வெளி கேட் மற்றும் மெயின் டோர்ரும் முடி இருந்தது... வாசற்படியில் புதிதாக இரு செருக்கல் இருந்தது....
காலிங் பெல்லை அமுக்கினேன் மிண்டும் இரு முறை
உள்ளிருந்து அம்மா -" யாரு??"
நான் -" அம்மா நான் தான்,கதவ தெற மா""
அம்மா -"நீ போலையாட இங்க என்ன செய்ற என்று பதட்டமாக கூறினாள்
நான்-" documents மரந்துட மா கதவ திறங்க"
நான்-" இந்த நேரத்தில் ஏன் மா கதவ மூடி வச்சுருக்கிங்க, கதவ திறங்க"
அம்மா-" இருடா dress போட்டுகிறே"
நான்( mindvoiceஎன்னது dress போடனும்மா )
ஒரு நைட்டியை தலைகிழ போட்டு விட்டு கதவை திறந்தாள்.கதவ திறந்த பின் வீடு முழுவதும் கும் இருட்டு.. அம்மாவும் தலைமுடிகள் களைந்து வியர்வையுடன் நின்று கொண்டு இருந்தாள்...
நான்:"என்னம கரன்ட் இல்லையா ஏன் எல்லாத்தையு
முடி வச்சு இருக்கிங்க "
அம்மா -"ம்ம்.. ஆமாடா கரண்ட் இல்ல அதுவும் இல்லாம பூச்சிய வறுத அதனால"
நா என் ரூுக்கு போய் அனைத்தையும் எடுத்து வைத்து அம்மா ரூமுக்கு வரும் போது யாரோ ஒருவர் அம்மாவில் நின்று கொண்டு இருந்தாக தெரிந்தது
அருகில் போய் பார்க்கலாம் என்று சென்ற போது
அம்மா-"டேய் கதிர் அங்க எங்கட போற "
நான் -"இல்லமா அங்க எதோ..."
அம்மா-" அங்க உன்னும் இல்ல "என்ற நான் கேப்பதட்பதமுன் கூறினாள்..
நீ கெலம்புடா டைம் ஆகுது பார் என்றால் அம்மா
சரிம்மா என்று வீட்டை விட்டு வேளியே வர அங்கு ரோஹித்தின் பைக் மரத்தின் அருகே நின்று கொண்டு இருந்தது..
நான் எதையும் யோசிக்காமல் ரயில் நிலையம் அடைந்தேன்.. ரயிலில் ஏறி என் சிட்டில் அமர்ந்தேன்..
ரயில் எடுத்த ஒரு 10 நிமிடங்களில் அம்மாவிற்கு கால் பண்ணே எடுக்கல இன்னொரு முறை கால் பண்ணே எடுக்கல..சரியென்று ரோஹ ித்திற்கு
கால் பண்ணே அவனும் எடுக்கல..ஏன் ரெண்டு பேரும் எடுக்க மாட்டுராங்க...
சரி ரோஹித்தின் அப்பாவிற்கு கால் பண்ணே
நான்-"ஹலோ அங்கில்"
ரோஹித் அப்பா:" சொல்லுபா கதிர் திடிருனு ஃபோன் பன்ற"
நான்-"உடம்பு எப்படி இருக்க அங்கில்"
அவர் -"எனக்கு என்னபா நா நல்ல தா இருக்கே"
நான்-"இல்ல அங்கில் ஒங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லை என்று ரோஹித் சொன்ன"
அவர்-" நா நல்லத இருக்கேன் அவன் ஏன் அப்படி சொன்னானு தெரியல பா"
நான்-" அவன் எங்க அங்கில் "
அவர்-"அவன் உங்க வீட்டுக்கு போரேன் சொன்ன பா"
நான்-"எங்க வீட்டுக்கககக........"
அவர் -"ஆமா அப்படியே எல்லா துணியும் எடுத்துட்டு போனான்"
நான்-"அங்க எப்பே என்று எதாவது சொன்னான"
அவர்:"ஏதோ internship pa வரதற்கு 15 நாள் ஆகும்னு சொன்ன பா"
நான் இவை அனைத்தையும் கேட்டு அதிர்ச்சியில் உறைந்து போனேன்...
கால் கட் பண்ணி விட்டு அனைத்துையும் யோசித்து சந்தேகம் மேல் சந்தேகம் ஏற்பட்டது...
முதல் சந்தேகம்.
தன் internships போரேனு செல்லிட்டு எங்க போனான்.
இரண்டாம் சந்தேகம்.
அப்படி போரே சொன்னவ எங்க வீட்டிற்கு ஏன் போரேனு செல்லனும்..
முன்றாம் சந்தேகம்.
அவனுடைய பைக் ஏன் எங்க வீட்டிற்கு பக்கத்தில் இருந்து
நான்காம் சந்தேகம்.
அந்த செருப்பு ஏன் ரோஹித்தோடத இருக்க கூடாது
ஐந்தாம் சந்தேகம்.
அம்மாவின் பதற்றம் மற்றும் கோவம் மற்றும் அம்மா மற்றும் வீட்டின் நிலை...
ஆறாம் சந்தேகம்.
அந்த உருவம். அதை பார்க்கும் போது ரோஹித்தின் உயரம் சரியாக இருக்குமா
இதை எல்ல பாக்கும் போது ரோஹித்தும் அம்மாவும்.......
இப்போ என் family members பற்றிச் சொல்றேன். நா, என் அம்மா, அப்பா — மூனு பேர்தான்.
இக்கதையின் நாயகி அம்மா பெயர் ஜானகி(வெள்ளை நிறம்). வயசு சுமார் 38 இருக்கும். ஆனா புதுசா இருக்கும் பொண்ணு மாதிரி தான் இருப்பாங்க. அவ்வளோ அழகு. எங்களுக்கு சொந்த வீடு இருக்கு. பண பிரச்சனை இல்ல.
அப்பா பழனி (43)marketing field-ல வேலை பாக்கறாரு. அப்பப்போ out of station போயிடுவாரு.
அம்மா மற்றும் நான்தான் அடிக்கடி இருக்கறது. அம்மா ரொம்ப பக்தி உள்ளவங்க. Homely type. எல்லாருடனும் சாதாரணமா பேசுவாங்க.
எனக்கேன்னா, என் அம்மாதான் எல்லாம். நா யாருக்காகவும் அவங்களை விட்டு கொடுக்க மாட்டேன். என் நண்பனாக இருந்தாலும் சரி இல்ல கடவுலே ஆனாலும் சரி இருந்தாலும் கூட...
எனக்கு ஒரு உயிர் நண்பன் இருக்கான். அவன் பெயர் ரோஹித்.
என் நண்பனைப் பற்றிச் சொல்னும்னா, அவன் ஒரு நல்ல பையன்.படிப்புல மட்டும்ல விளையாட்டுலும் நல்ல கெட்டி. அவன் நல்ல வெள்ளைய சிக்ஸ் பெக்யோடு இருப்பான்.அதனாலே நிறைய பொன்னுங்க வந்து casual-ஆ பேசுவாங்க ஆன இவன் அவங்கல பார்க்கக்கூட மட்டான். பொன்னுகள் மட்டும் இல்ல நண்பர்களே – எங்க கல்லூரில வேலை பாக்கற lady staffs, mam-ஆ கூட விடமாட்டாங்க இவன. ஆனா எனக்குத் தெரிஞ்சதுவரைக்கும் இவன் ஒரு நல்ல பையன் பண்ணதில்ல.
அவன் என்கிட்ட எல்லாத்தையும் share பண்ணுவான்.
நானும் அப்படி தான்...
சரி கதைக்கு வருவோம்.
17.05.2025
நா கல்லூரி முடிந்த உடனே வீட்டுக்கு போய்டுவேன். அம்மா கொஞ்சம் strict, ஆனா என்மேல ரொம்ப பாசம். எனக்கும் அம்மாவ மேல ரொம்ப பாசம்.
என் வீடும் ரோஹித் வீடும் சுமார் 7 கிலோமீட்டர் தூரம்தான். எங்கள் வீட்டுக்குப் பக்கத்தில ஒரு கிரௌண்ட் இருக்கு. அங்கதான் நாங்க பொதுவா mostly weekends-ல சந்திப்போம்.
அம்மா – "வாடா கதிர். இன்றைக்கு கல்லூரி எப்படி போச்சு?"
கதிர் – "இப்போலதான் மா. Monday-ல இருந்து exam ஆரம்பிக்கப் போகுது."
அம்மா – "சரி படி. எப்போ முடிவுது?"
கதிர் – "Friday மா."
(துடைச்சு, சாப்பிட்டு, அம்மாவோட கொஞ்சம் பேசிட்டு படுத்துக்கிட்டேன். அடுத்த நாள் ஞாயிறு காலை ரோஹித் என்னை வாட்ஸ்அப்புல மெசேஜ் பண்ணான்)
ரோஹித்– "மச்சான், கிரௌண்ட் வாடா. ஒரு 10 மணிக்குள்ள."
கதிர்– "ஹம், சரி டா"னு சொல்லிட்டு, offline ஆனான்.
அவன் fresh ஆகிட்டு, சாப்பிட்டு, அம்மாவிடம் சொல்லிட்டு ground-க்கு போனான்.
ரோஹித் அங்க wait பண்ணிட்டு இருந்தான். அவன் போன்ல எதையோ பார்த்துக்கிட்டிருந்தான். நா silent-ஆ பக்கத்தில போய் பார்த்தேன். அப்போ அவன் phone-ல ஒருத்தருடைய photo வைச்சிருந்தான். நா பார்த்த உடனே, அவன் phone-ஐ off பன்னிட்டான். நானும் கண்டுகாத மாதிரி நடந்துக்கிட்டேன்.
ரோஹித் – "நாளைக்கு exam தான்டா. கடுப்பா இருக்கு. படிச்சியா?"
கத ிர்– "இனிமே தான் டா ஆரம்பிக்கணும். Leave-யும் விடாம வெச்சுட்டாங்க."
ரோஹித்– "அதுவும் நல்லதுதான் டா. Friday-க்குள்ள முடிஞ்சிடுது. எனக்கு thermodynamics தான் பயமா இருக்கு."
கதிர் – "ஆமா டா. நாம ஒன்று சேர்ந்து படிக்கலாமா?"
ரோஹித் – "ஹம் சரி டா. நீ என் வீட்டுக்கு வா."
கதிர்– ? "மச்சி உனக்கு தெரியும். என் அம்மா எனை எங்கயுமே விடமாட்டாங்க."
(ரோஹித் mind voice – "இவன் ஒருத்தன்... அம்மா பையன் மாதிரி இருக்கான்.")
ரோஹித்– "சரி நா தான் வர்றேன் உங்க வீட்டுக்கு. உனக்கு ஒகேவா? இல்லனா உன் அம்மா அதுக்குமே விட்டமட்டாங்களா?" ?
கதிர் – "அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல டா. நா சொல்லுறேன். ஒரே நாள் தானே. Exam Thursday. நாம Wednesday-க்கு திட்டம் போடலாமா?"
அருண் – "ஹம் okay டா."
இருவரும் கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு, அவன் கிளம்பிட்டான். நானும் வீட்டுக்கு வந்து exam காக படிக்க ஆரம்பிச்சேன். அந்த விஷயத்தை அம்மாவிடம் சொன்னேன். அம்மா – "சரி ஒரு நாள் மட்டும் தான். நான் ஒத்துக்கறேன்"னு சொன்னாங்க.
---21.05.2025.
Wednesday வந்துருச்சு. Exam முடிஞ்சு வீட்டுக்குப் போற நேரம்…
ரோஹித் – "மச்சா, இன்றைக்கு எப்படி? என்ன திட்டம்?"
கதிர் – "நா அம்மாவிடம் சொல்லிட்டேன் டா. நீ வந்துடு. Group study பண்ணலாம்."
ரோஹித் – "ஹம் ஓகே டா ?"
நா வீட்டுக்கு போயிட்டு, fresh ஆகிட்டு, அடுத்த நாள் exam-க்காக படிக்க ரெடியா இருந்தேன். அப்போ அம்மா coffee எடுத்து வந்தாங்க. அப்போ அம்மா blue saree with matching border போட்டிருந்தாங்க. இடுப்பு தெரியலை (full covered). சும்மா தல தலன்னு இருந்தாங்க. நா அவ்வப்போது அம்மாவை "அழகி நீ"னு kindal பண்ணுவேன்.
நான் – "அம்மா, நீ ரொம்ப அழகா இருக்க"னு சொன்னேன்.
அம்மா – "போடா!"னு என் கன்னத்தில் சின்னதா அடிச்சுட்டு போயிட்டாங்க.
அப்போயே calling bell சத்தம் கேட்டுச்சு. நா ஹாலுக்கு வந்தேன். அம்மா கதவை திறந்தாங்க. அவன்தான் வந்திருந்தான்.
அப்போதான் அவன், அம்மாவை முதல் முறை பார்க்குறான். பார்த்ததும் அவன் முகம் மாறி போச்சு. வாயைத் திறந்தபடி அம்மாவைப் பார்த்தான்.
நான் – "அம்மா, இவன்தான் என் நண்பன் ரோஹித். Group study பண்ண வர்றான்."
அம்மா – "ஓஹ், உள்ள வா பா."
(ரோஹ ித்mind voice – "பா… எவ்வளோ அழகா இருக்காங்க.
மனசுல நினைச்சுட்டு, அம்மாவை பார்த்துக்கிட்டே உள்ளே வந்தான். அப்போ அம்மா அவன் பார்வையை கவனிச்சாங்க. அதுக்கப்புறம் room-க்கு போயிட்டான்.
நான் – "வாடா, room-க்குள்ள போலாம்"னு போனோம்.
நான் – "என்ன டா ஆச்சு?"
ரோஹித் – "மச்சா… அவங்க… உன் அம்மாதான் உண்மையா?"
நான் – "ஆமா டா. ஏன்?"
ரோஹ ித்– "உனக்கு sister மாதிரி இருக்காங்க டா…"
நான் – (அவன் சொன்னத கேட்டதும்) "எனக்கு ஒரு பெருமையா இருந்துச்சு."
ரோஹித்– "மச்சி ஹரி… எனக்கு தலைவலி டா. கொஞ்சம் tea கிடைக்குமா…"
நான் – "சரி டா." (அம்மாவிடம் போனேன். அம்மா ஹால்லா உட்கார்ந்திருந்தாங்க. ஏதோ யோசனையா இருந்தது.)
நான் – "அம்மா…"
அம்மா – "டேய், அவன் உன் friend-ஆ?"
நான் – "ஹம், ஆமா மா. அந்தநாளே சொன்னேனே… exam கு படிக்க என் friend வருவான்னு."
அம்மா – "பாக்க நல்ல பையன் மாதிரி தான் இருக்கான்"
நான் – "எப்படி மா?"
அம்மா-"எப்படின்னு தெரியல பார்த்த அப்படி தான் இருக்கான்"
நான்-"சரிதான் இதுவரைக்கும் எந்த பொண்ணுங்இக கிட்டைய பேச மாட்டான்"..
அம்மா- " ஒ அப்படியா"
அம்மா – "ம்ம்..சரி… நீ ஏதோ சொல்ல வந்தே… என்னது?"
நான் – "அது ஒன்றுமில்ல மா. அவனுக்கு தலைவலியா. அதான் tea கேட்டான்…"
அம்மா-சரி கொண்டு வரேன் போ
அம்மா கொஞ்ச நேரத்தில டீ எடுத்து வந்து சேர்ந்து,. அம்மாவின் மொலைப் பார்த்து இருந்தேன். இப்பவும் கூட தெளிவா தெரிஞ்சுது. அப்போ நான் ரோஹ ித்தை பார்த்தேன். அவன் அம்மாவின் மொலை மட்டும் பார்த்து இருந்தான்.
அவன் எதுவும் எதிர்பார்க்காமலிருந்தான். டீ tumbler-ஐ கீழே வைத்து, சிரமத்தோடு வெளியே போய்விட்டாள்
ரோஹித் அங்கிருந்த அதிர்ச்சியில் வெளியே வரவே இல்லை.
படிக்க ஆரம்பிச்சோம். இருவரும் 1 மணி நேரத்துக்கு பிறகு, அப்போ ரோஹித் பாத்ரூமுக்கு போகணும்னு கேட்டான்.
நான் – "கிச்சன் பக்கம் போய் போகனும்.இரு, நானும் வரேன்."
ரோஹித் – "இல்லா மச்சி, நீ படி. அப்போ தான் எனக்கு சொல்லி தர முடியும். நான் tumbler வைத்திட்டு பாத்ரூமுக்கு போய் வரேன்."
(நான் படிக்கறது இருந்ததுனால பெரிசா கவனிக்கல.)
நான் – "என்ன இவன்? இன்னும் ஆளே தெரியல. போயி ரொம்ப நேரம் ஆச்சேனு. பார்ப்போம்"னு Kitchen பக்கம் போனேன்.
அங்க அவன் Kitchen-ல அம்மா கூட பேசிட்டு இருந்தான். என்னனு பார்க்க அருகில போனேன். அங்க அம்மா அவனிடம் நல்ல சிரித்து பேசி கொண்டு இருந்தாள்
சரி நான் திரும்பி படிக்க ரும்முக்கு வந்தேன். அவனுக்காக காத்திருந்தேன்.
ரோஹித் அறைக்கு சந்தோஷமா வந்தான். "மச்சி, படிக்கலாம் டா!"ன்னு சொன்னான்.
படிக்கிறதா ஆரம்பிச்சோம். முடிச்சதும், அவன் கிளம்பி வீட்டுக்கு போயிட்டான்.
அடுத்த நாள் கல்லூரி போய்ட்டு தேர்வு முடித்து விட்டு
வீட்டுக்கு போயிட்டு, fresh ஆகிட்டு வந்தேன். அப்போ…
அம்மா – "என்ன டா, exam எப்படி பண்ணே?"
நான் – "ஹம், பண்ணிருக்கேன் மா."
அம்மா – "நாளையும் exam இருக்கு உனக்கு?"
நான் – "நாளைக்குதான் last exam. அப்புறம் free தான் ??"
அம்மா – "Friday பிரதோசம். மாலைக்கு கோவிலுக்கு போனும். ரெடியாக இரு."
அடுத்த நாள் exam முடிஞ்சதும், அவன் இடத்தில் ground-ல சந்திச்சு இந்த விஷயத்தை நேராக கேட்கணும் என நா முடிவு பண்ணேன்.
அடுத்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை exam முடிஞ்சுது. 3 மணிக்கு ground-ல சந்திக்க திட்டமிட்டோம்.
ரோஹ ித்– "மச்சி, நல்லவேளையா exam முடிஞ்சிடுச்சுடா! சனிக்கிழமை, ஞாயிறு — இரண்டு நாள் leave டா!"
நான் – "ஹம்… ஆமாடா."
ரோஹித் -"வாட எங்கயச்சும் போய்ட்டு வரலாம்"
நான் – "இன்னிக்கு நானும் அம்மாவும் மாலையில் 4 மணிக்கு கோவிலுக்கு போறோம்."
ரோஹித் -"அப்படியா சரிட நீ போய்ட்டு வா"
அப்போ கதிர் போன்னுக்கு கால் வர யார் பாத்த
கல்லூரியிலிருந்து கவிதா மேம்.என்னனுகேட்ட அப்போ internships பத்தி பேசனும் நீ வர வேண்டும் என்று கூறினார்..
அம்மா வேற கோவிலுக்கு போகனும் சொன்னாகலே என்ன பன்றது அப்போது என் நண்பன்
ரோஹித் -"மச்சான் நா வேன அம்மா கூட போய்ட்டு வரல"
நான் -"சூப்பர் டா ,சரி இரு அம்மா கிட்ட கேக்குரே"
அம்மாவிடம் கேட்ட போது முதலில் வேண்டாம் என்றாள் பின் நான் அம்மாவை சம்மதிக்க வைத்தேன்.
நான் -" சரிடா நான் அப்படியே கெலம்புரே "
ரோஹித் -"சரிடா பாத்து போய்ட்டு வா",
நான் கல்லூரி சென்று அனைத்தையும் கேட்டு வீட்டிற்கு வர மணி 8 ஆனது
வீட்டில் ரோஹித்தும் அம்மா பேசி கொண்டு இருந்தனர்.அம்மா ஒரு காட்டன் நைட்டிற்கு மாரி இருந்தாள்.. ரோஹித்தும் விடைபெற்று சென்றான்.
நான் -"நல்ல சாமி பாத்திய"
அம்மா-"நல்ல இருந்தது ரோஹித்தும் safe fa poi safe
கூட்டிட்டு வந்தான்"
நான் -" சரி அப்போ அவனையே கோவிலுக்கு கூட்டிட்டு போ"
அம்மா-"சரி அப்போ அவனே வரட்டும் "
சாப்பிட்டு விட்டு தூங்க சென்று விட்டோம்..
அதுஅப்பரம் தினமும் ரோஹித் என் வீட்டிற்கு வந்து எனக்கும் என் அம்மா உதவியாக இருந்தான்..என் நண்பன் எனக்கு நண்பன இருக்குரத விட என் அம்மாக்கு நல்ல நண்பனாக மாறினான்...
ஒரு மாதத்திற்கு பிறகு,
அம்மாவிடம் சில மாற்றங்களை கண்டு அறிந்தேன்
எப்போதும் அம்மா நைட்டி அணிந்திருந்தாள் ஷால் போடாமல் இருக்க மாட்டாள் இப்போது ஷால் அணிவதுயின்றி புதிதாக satin நைட்டியும் அணிகிறாள்..
இப்படி இருக்க internshipகாக அவனிடம் கேட்ட போது
நான்-"டே internship kku Bangalore போகனும் "
ரோஹித் -"சரிடா போலாம் எத்தனை நாள் டா"
நான்-"15 நாள் டா "
ரோஹித் -" சரிடா return டிக்கெட்யும் இப்பவே போன்று"
நான்-" சரிடா இன்னும் ரெண்டு நாள் தான் இருக்கு எல்லாத்தையும் ரெடி பண்ணி வாச்சுru "
கிளம்புவதற்கு ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு ரோஹித் கால் பண்ணினான் என்ன என்று கேட்ட போது தன் அப்பாவிற்கு உடல்நிலை சரியில்லை என்று கூறினான் அதனால் தான் வர முடியாது என்று கூறினான்..
இதை என் அம்மாவிடம் சொன்ன போது
அம்மா -" அவன் வரலை என்றால் என்ன நீ போய்ட்டு வா"
எனக்கு அம்மா இப்படி கூறியதும் மிகவும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது ஏன் என்றால் அம்மா என்னை எப்போதும் தனியாக எங்கும் அணுப்ப மா்டாள் ஆனால் இப்போது
நான் -"சரிமா நா கிளம்புரே "
அனைத்தையும் எடுத்து கொண்டு ரயில் நிலையத்திற்கு பாதி தூரம் சென்ற பின் documents வீட்டில் வைத்து விட்டு வந்து விட்டேன் அதனால் வீட்டிற்கு ஆட்டோ பிடித்து வந்தேன்..
நான் வந்த போது வீட்டின் நிலை வெளி கேட் மற்றும் மெயின் டோர்ரும் முடி இருந்தது... வாசற்படியில் புதிதாக இரு செருக்கல் இருந்தது....
காலிங் பெல்லை அமுக்கினேன் மிண்டும் இரு முறை
உள்ளிருந்து அம்மா -" யாரு??"
நான் -" அம்மா நான் தான்,கதவ தெற மா""
அம்மா -"நீ போலையாட இங்க என்ன செய்ற என்று பதட்டமாக கூறினாள்
நான்-" documents மரந்துட மா கதவ திறங்க"
நான்-" இந்த நேரத்தில் ஏன் மா கதவ மூடி வச்சுருக்கிங்க, கதவ திறங்க"
அம்மா-" இருடா dress போட்டுகிறே"
நான்( mindvoiceஎன்னது dress போடனும்மா )
ஒரு நைட்டியை தலைகிழ போட்டு விட்டு கதவை திறந்தாள்.கதவ திறந்த பின் வீடு முழுவதும் கும் இருட்டு.. அம்மாவும் தலைமுடிகள் களைந்து வியர்வையுடன் நின்று கொண்டு இருந்தாள்...
நான்:"என்னம கரன்ட் இல்லையா ஏன் எல்லாத்தையு
முடி வச்சு இருக்கிங்க "
அம்மா -"ம்ம்.. ஆமாடா கரண்ட் இல்ல அதுவும் இல்லாம பூச்சிய வறுத அதனால"
நா என் ரூுக்கு போய் அனைத்தையும் எடுத்து வைத்து அம்மா ரூமுக்கு வரும் போது யாரோ ஒருவர் அம்மாவில் நின்று கொண்டு இருந்தாக தெரிந்தது
அருகில் போய் பார்க்கலாம் என்று சென்ற போது
அம்மா-"டேய் கதிர் அங்க எங்கட போற "
நான் -"இல்லமா அங்க எதோ..."
அம்மா-" அங்க உன்னும் இல்ல "என்ற நான் கேப்பதட்பதமுன் கூறினாள்..
நீ கெலம்புடா டைம் ஆகுது பார் என்றால் அம்மா
சரிம்மா என்று வீட்டை விட்டு வேளியே வர அங்கு ரோஹித்தின் பைக் மரத்தின் அருகே நின்று கொண்டு இருந்தது..
நான் எதையும் யோசிக்காமல் ரயில் நிலையம் அடைந்தேன்.. ரயிலில் ஏறி என் சிட்டில் அமர்ந்தேன்..
ரயில் எடுத்த ஒரு 10 நிமிடங்களில் அம்மாவிற்கு கால் பண்ணே எடுக்கல இன்னொரு முறை கால் பண்ணே எடுக்கல..சரியென்று ரோஹ ித்திற்கு
கால் பண்ணே அவனும் எடுக்கல..ஏன் ரெண்டு பேரும் எடுக்க மாட்டுராங்க...
சரி ரோஹித்தின் அப்பாவிற்கு கால் பண்ணே
நான்-"ஹலோ அங்கில்"
ரோஹித் அப்பா:" சொல்லுபா கதிர் திடிருனு ஃபோன் பன்ற"
நான்-"உடம்பு எப்படி இருக்க அங்கில்"
அவர் -"எனக்கு என்னபா நா நல்ல தா இருக்கே"
நான்-"இல்ல அங்கில் ஒங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லை என்று ரோஹித் சொன்ன"
அவர்-" நா நல்லத இருக்கேன் அவன் ஏன் அப்படி சொன்னானு தெரியல பா"
நான்-" அவன் எங்க அங்கில் "
அவர்-"அவன் உங்க வீட்டுக்கு போரேன் சொன்ன பா"
நான்-"எங்க வீட்டுக்கககக........"
அவர் -"ஆமா அப்படியே எல்லா துணியும் எடுத்துட்டு போனான்"
நான்-"அங்க எப்பே என்று எதாவது சொன்னான"
அவர்:"ஏதோ internship pa வரதற்கு 15 நாள் ஆகும்னு சொன்ன பா"
நான் இவை அனைத்தையும் கேட்டு அதிர்ச்சியில் உறைந்து போனேன்...
கால் கட் பண்ணி விட்டு அனைத்துையும் யோசித்து சந்தேகம் மேல் சந்தேகம் ஏற்பட்டது...
முதல் சந்தேகம்.
தன் internships போரேனு செல்லிட்டு எங்க போனான்.
இரண்டாம் சந்தேகம்.
அப்படி போரே சொன்னவ எங்க வீட்டிற்கு ஏன் போரேனு செல்லனும்..
முன்றாம் சந்தேகம்.
அவனுடைய பைக் ஏன் எங்க வீட்டிற்கு பக்கத்தில் இருந்து
நான்காம் சந்தேகம்.
அந்த செருப்பு ஏன் ரோஹித்தோடத இருக்க கூடாது
ஐந்தாம் சந்தேகம்.
அம்மாவின் பதற்றம் மற்றும் கோவம் மற்றும் அம்மா மற்றும் வீட்டின் நிலை...
ஆறாம் சந்தேகம்.
அந்த உருவம். அதை பார்க்கும் போது ரோஹித்தின் உயரம் சரியாக இருக்குமா
இதை எல்ல பாக்கும் போது ரோஹித்தும் அம்மாவும்.......