Adultery வெண்ணிலா ( என் சுயசரிதை ) பாகம் 1

[Srimeghalai]

|| மேலும் 50+  பாகம் வரும். கவலை கொள்ள வேண்டாம் ||


"வெண்ணிலா இப்போ அந்த மொபைல குடுக்க போறியா இல்லையா ".  

இந்த சத்தம் போடுவது என் ஒரே சகோதரி நந்தினி. அவ என்னை விட நான்கு வருடம் பெரியவள். சென்னை நகரில் குடி இருக்க வீடு கிடைப்பதே பெரிய விஷயம், அதில் எனக்கும் அக்காவிற்கும் தனி அறை என்பது பகல் கனவு. இருவரும் ஒரே அறையை பங்கிட்டு கொண்டாலும், என் அலமாரியை எப்பவுமே பூட்டு போட்டு தான் வைத்திருப்பேன். ஆனால் நந்தினி அப்படி இல்லை. என்னதான் இருந்தாலும் அவ என்ன விட வயதுல மூத்தவள். அதனால் வெளியே சண்டை போடுவது போல் தோன்றினாலும், எனக்கு எல்லா விதத்திலும் அவள் விட்டு கொடுப்பது வழக்கம். நான் காலேஜ் முதல் ஆண்டு படித்தாலும், அப்பா கண்டிப்பாக சொல்லி விட்டார். இப்போதைக்கு எனக்கு மொபைல் போன் கிடையாது என்று. 
அம்மாவிடம் கேட்டு பார்த்தேன் அவர்களும் மசியவில்லை. வேறு வழியின்றி தேவை படும் போது, நந்தினி மொபைல் நான் எடுத்துக்கொள்வேன். பேரும்பாலும் அவ கொடுத்து விடுவாள். ஆனால் மாச கடைசியில் டாப் அப் செய்ய கொஞ்சம் சிரமம் படும் போது இப்படி கடிப்பாள்.. 
இன்னைக்கு நாங்க தோழிகள் எல்லாரும் கட் செய்து வெளியே போவது என்று முடிவு செய்தாச்சு. ஆனா என்ன உடை அணிவது போன்ற விஷயங்கள் இன்னும் முடியாகவே இல்லை. அதனால் தான் இந்த மொபைல் சண்டை.

சரி அக்காவை பற்றி சில வரிகள் சொல்லி விட்டு, என் கதைக்கு வருகிறேன். அக்கா படிப்பில் படு சுட்டி. எல்லா வகுப்பிலும் முதல் ரேங்க் எடுப்பது அவளுக்கு வழக்கமான ஒன்று. ஆனால் படிப்பிலேயே கவனம் செலுத்தியதாள் ஒரு குமரி பெண்ணிற்கான குறும்புகள், சேஷ்டைகள் எல்லாம் அவள் செய்தது கிடையாது. அதனாலயே அவளை அப்பாவிற்கு ரொம்ப பிடிக்கும். நானும் செல்ல பெண் தான் ஆனால் எங்கே அந்த செல்லத்தை வெளியே காட்டினால், நான் இன்னும் அதிக குறும்புகள் செய்ய ஆரம்பித்து விடுவேனோ என்ற அச்சத்தில், அப்பா என்னிடம் கொஞ்சம் அடக்கியே வாசிப்பார். அக்கா கல்லூரி முடித்த அடுத்த நாளே வேளைக்கு சேர்ந்து விட்டாள். முதல் சம்பளமே ஐந்து இலக்கு. அப்புறம் எனக்கு என்ன குறைச்சல். அப்பாவின் தேவை எனக்கு முற்றிலும் தேவையற்றதாகி விட்டது. எனக்கு தேவையான உடைகள், அழகு சாதனங்கள் எல்லாமே அக்காவின் கைய்ங்கரியம் ஆனது. ஆனால் அவ கூட இந்த மொபைல் விஷயத்தில் கிடுக்கு பிடி போட்டு விட்டாள். அப்பா அனுமதி இல்லாமல் நோ மொபைல் என்று சொல்லி விட, எனக்கு அதில் கொஞ்சம் வருத்தம் தான். 

நந்தினி உடல் தோற்றத்தை பத்தி சொல்லனும்னா, அவ மட்டும் ஒரு சிறு சைகை செய்தால் போதும். ஊரில் உள்ள அத்தனை மாதவன்களும், ஆரியா க்களும் இவள் காலடியில் கிடப்பார்கள். ஆனால் என்ன செய்வது. முன்னமே சொன்னது போலவே அக்கா படிப்பு புழுவாக இருந்ததால்,  இந்த ஆண்கள் விஷயத்தில் அக்கறையே காட்டவில்லை. வேலைக்கு சேர்ந்த பிறகு கூட, சேலை வாங்கும் போது, அவள் அழகை எடுத்து காட்டும் சேலைகள் வாங்காமல், வெறும் பருத்தி புடவைகள் அல்லது ஆண்டி கட்டுமரம் பிரிண்டட் சில்க் என்று வாங்கினாள். வேலைக்கு சேர்ந்து சில மாதங்கள் பிறகு தான் அவளுக்கு வேலை இடத்தில் தோழிகள் இருக்கிறார்கள் என்ற விஷயமே தெரிய வந்தது. அதிலும் தோழிகள் தான். நிச்சயம் எனக்கு தெரிந்து தோழர்கள் அறவே கிடையாது.

சரி அக்கா புராணம் கொஞ்சம் சொல்லியாச்சு. இப்போ என் கதைக்கு வருவோம். நான் முதலிலேயே சொன்னது போலவே நான் எல்லா விஷயங்களிலும், அக்காவிற்கு நேர் எதிர். ஆனால் படிப்பு விஷயத்தில் எப்படியோ தேறி விடுவேன். நான் படித்த பள்ளி இரு பாலரும் படிக்கும் பள்ளி. அதனால் எனக்கு சின்ன வயது முதலே ஆண் நண்பர்களும் உண்டு. ஆனால் அது பள்ளி காம்பொந்து வரைக்கும் தான். பள்ளி முடித்து கல்லூரி சேர, எனக்கு மிகவும் உதவியாய் இருந்தது நந்தினி தான். நான் முதலாம் ஆண்டு சேரும் போது, அவ கல்லூரி முடித்து விட்டாள்.. எனக்கு குட்டி பேங்க் உம் அவ தான். எப்போ பணம் தேவை என்றாலும் உடனே குடுத்து விடுவாள். இதில் இருந்தே தெரிந்து கொண்டட்டிருப்பீர்கள் இருவரின் நெருக்கத்தை.  

எங்கள் மொபைல் சண்டை நடந்து கொண்டிருக்கும் பொழுதே, அம்மாவின் குரல் எங்க குரலை விட அதிகம் ஒலித்தது. நாங்கள் எங்கள் சண்டையை நிறுத்திகொண்டு, அம்மா என்ன சொல்லுகிறாள் என்று கவனிக்க, அம்மா இருவரையும் ஹாலுக்கு வர சொல்ல, இருவரும் ஹாலில் ஆஜர். அப்பா கையில் இருந்த பேப்பரை மடித்து விட்டு வைத்து, அக்காவிடம் 

" நந்தினி இன்னைக்கு உனக்கு ஆபிசில் முக்கிய வேலை இல்லையென்றால் லீவு போட முடியுமா " என்று கேட்க. 

அக்கா " என் பா,?.. என்ன விஷயம் " என்று கேட்க. 

எனக்கு புரிந்தது கூட அந்த மற மண்டைக்கு ஏறவில்லை. இந்த டைலாக் அப்பாக்கள் சொன்னாலே, ஒரு காரணம் தான் இருக்கும். அது பெண் பார்க்க எவனாவது வருவதாக இருக்கும். இதையே அப்பா சொல்ல, அக்கா கொஞ்சம் யோசித்து

 " எத்தனை மணிக்கு வராங்க, நான் வேணும்னா பெர்மிஷன் கேட்டு வருகிறேன் " என்று சொல்ல.

 அப்பா " இல்ல மா, நல்லநேரம் மாலை நான்கில் இருந்து ஐந்து மணிக்கு " என்று இழுக்க அக்கா சரி என்று சொல்ல, நான் மனதில் திட்டிக்கொண்டேன். 

" லூசு பயன் யாரு என்ன பண்ணறான் என்றெல்லாம் கேட்காமல், சரி என்று சொல்லிவிட்டாலே" என்று ஆத்திரம். 


சரி நம்மலாவது கேட்போம் என்று, 

" அப்பா, மாப்பிளை என்ன செய்யறார், என்ன பெயர்?. " என்று வரிசையாக அடுக்க, 

அப்பா கோபிக்காமல் " பைய்யன் பெயர் ஹரிஷ், பெங்களூருவில் ஒரு அயல் நாட்டு வங்கியில் உதவி மேனேஜராக இருக்கார். ஒரே பயன் ஜாதகம் பொருந்தி இருக்கு " 

என்று விவரமாக சொல்ல, அக்கா கேட்டு கொண்டிருந்தாள். இந்த விவாதம் முடிந்து, நானும் அக்காவும் எங்கள் அறையில் தஞ்சம் அடைய

 நான்  " என்ன நந்தினி செம்மே ஆள் மாட்டிக்கிட்டார் " என்று சொல்ல,

 அவ முகத்தில் எந்த வித சந்தோஷமும் இல்லை என்பதை கவனித்த நான் அவளை நெருங்கி, 

" என்ன உனக்கு இஷ்டம் இல்லையா " என்று கேட்க அவ

 "நான் இன்னும் என் வேளையில் செட்டில் ஆக வில்லை, அதுவும் பெங்களூரு என்றால் எனக்கு மாற்றம் கிடைப்பது கடினம். நிச்சயம் என்னால் இந்த வேலையை விட முடியாது" 

என்று சொல்ல எனக்கும் அவள் பக்கம் நியாயம் இருப்பதாகவே பட்டது.  
என்னதான் இருந்தாலும் அக்கா, அப்பா சொல்லை தட்ட முடியாமல், மாலைக்கு காத்திருந்தாள். நானும் என் மற்ற வேலைகளை ஒதுக்கி விட்டு, மாலைக்கு காத்திருந்தேன். சரியாக மூணு மணிக்கு அம்மா எங்கள் அறைக்குள் கையில் நல்ல வாசம் நிறைந்த மல்லிகை பூவை எடுத்து வந்து, நந்தினியை ரெடியாக இருக்க சொன்னாள். அக்காவிற்கு, அம்மா அவள் அப்பாவை பார்த்த போது கட்டிய பட்டு புடவை குடுத்து அதையே கட்டிக்க சொல்ல, அந்த புடவைக்கு ஏற்ற ப்ளௌஸ் தேடுவது கொஞ்சம் சிரமமாக இருந்தது. இறுதியில் ஓரளவு ஒத்து போன ப்ளௌஸ் போட்டுகொண்டு, புடவை மாற்றி அம்மா தலையில் பூ வைக்க, நந்தினி தயாரானாள். முதலில் நானும் புடவை கட்டலாம் என்று தான் நினைத்தேன். பிறகு புடவை கட்டினால் வயது அதிகமாக காட்டும் என்பதால், தீபாவளிக்கு வாங்கின கரகாரா சோளி உடுத்தி கொண்டேன்.

சரியாக மாடு பிடிக்கும் கும்பல் நான்கு மணி கடந்து சில நிமிடங்களில் உள்ளே வந்தது. நான் என் அறை ஜன்னல் வழியாக பார்த்து அக்காவிற்கு நேரிடையாக வர்ணனை செய்ய ஆரம்பித்தேன்.
மாப்பிள்ளையை பொறுத்த வரை உண்மையிலேயே ரொம்ப ஸ்மார்டாக தான் இருந்தார். அக்கா விற்கு எல்லா வகையிலும் பொருத்தமனவாரக இருந்தார். பெண் பார்க்கும் படலம் முடிந்து, உடனேயே அவர்கள் தங்கள் சம்மதத்தை தெரிவித்து விட்டார்கள். இதில் எல்லோருக்கும் திருப்தி, அக்காவை தவிர. இருந்தாலும் ஒன்றும் சொல்லாமல் இருந்து விட்டாள். 

திருமணம் ரொம்ப விமர்சயாக நடந்து முடிந்து, அக்காவும் மாமாவும் ஹனிமூன் சிங்கப்பூர் சென்று வந்தனர். அதன் பிறகும் அக்கா முகத்தில் ஒரு மலர்ச்சி இல்லை. மாமாவும் கொஞ்சம் டல்லாக தான் இருந்தார். அவருக்கு லீவ் முடியும் தருவாயில் அப்பாவிடம். 

 " மாமா நந்தினி இப்போதைக்கு வேலையை விட விரும்ப வில்லை அதனால் அவள் இன்னும் கொஞ்சம் நாட்கள் இங்கயே இருக்கட்டும், எனக்கு சனி ஞாயிறு விடுமுறை நான் சென்னை வந்து போகிறேன் " 

என்று சொல்ல அப்பாவிற்கு அதிர்ச்சி. அப்பா அந்த பிளான்ற்கு ஒத்து கொள்ளாமல்,

 " இல்ல ஹரிஷ் நான் நந்தினியை கன்வின்ஸ் செய்றேன்" என்று சொல்ல, மாமா ஒன்றும் சொல்லாமல் இருந்தார். 

அப்பா அக்காவை அழைத்து கேட்க, அக்கா முதல் முறையாக அப்பாவிற்கு எதிராக பேசினாள். 

தன்னால் " இப்போதைக்கு வேலையை விட முடியாது " என்று கண்டிப்பாக சொல்லிவிட்டாள். 

முதலிரவு நாள் இரண்டு நாள் கழித்து முடிவு பண்ண, அன்று நந்தினியும் மாமாவையும் தனி அறையில் உறங்க வைத்தனர். பாவம் மாமா எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டிருப்பார், என்று எனக்கே புரிந்தது. அடுத்த நாள் மாலை வரை மாமா வெளியே சென்றவர் திரும்பவில்லை. சரியாக டின்னெர் நேரத்திற்கு வந்து, டின்னெர் முடிந்ததும் நந்தினியை முறைப்படி அவர்கள் அறைக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டாள்.அடுத்த நாள் காலையில் நான் எழுந்திருக்கும் போது எல்லாரும், டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்து இருந்தனர். நான் கையில் பிரஷ், பேஸ்ட் எடுத்து கொண்டு நந்தினியை பார்த்து, என்ன எப்படி என்று குறும்பாக கேட்க, 

அம்மா " ஹே கழுதை போய் முகம் அலம்பிகிட்டு வா, அதிகப்ரசங்கி", 

என்று திட்ட. நான் என் வேலைகளை முடித்து பிரேக்பாஸ்ட் கையில் எடுத்து கொண்டு மாமா அமர்ந்து இருந்த இருகைக்கு எதிரே அமர்ந்து,

 " என்ன மாமா நந்தினி ஒன்னும் சொல்ல மாட்டா, நீங்க தான் சொல்லணும். எப்படி அக்கா பாசா? இல்ல பைலா?", 

என்று கேட்க அங்கே இருந்த அப்பா தலையில் அடித்து கொண்டு " கலிகாலம் " என்று சொல்லி அங்கிருந்தால் தனக்கு தான் அவமானம் என்று எழுந்து சென்றுவிட்டார். அவர் சென்ற பிறகு தான் மாமா பேப்பரை இறக்கி என்னை பார்த்து 

" ஒன்னும் சொல்லற மாதிறி இல்ல, ஒன்லி ப்ராக்டிக்ஸ், நோ மேட்ச் " என்று சொல்ல நான் நந்தினியை கிள்ளி 

" இவ வேஸ்ட் மாமா " என்று சொல்ல, அவரும்

 " ஆமாம்" என்று எனக்கு மட்டும் தெரியும் படி தலை அசைத்து விட்டு, நந்தினிக்கு தெரியுற மாதிரி

 " வெண்ணிலா உங்க அக்கா எனக்கு ஏத்த மேட்ச் " என்று சொல்ல, அக்கா என்னை முறைத்து பார்த்து கைகளால் ஒழுங்கு சைகை காட்டினாள் வெட்கத்துடன். 

அவர்கள் இருவரும் குளித்து விட்டு அருகில் இருந்த பெருமாள் கோவிலுக்கு சென்று வந்தனர். வந்ததும் மதிய உணவு எடுத்த கையோடு மாட்னிஷோ பார்க்க இருவரும், அவர்கள் பள்ளி அறைக்கு செல்ல நான் என் தோழிகளை பார்க்க வெளியே கிளம்பினேன். மீண்டும் வீட்டுக்கு வரும் போது, வழக்கம் போல அம்மா துடைப்பம் இல்லாத குறையாக வாசலிலேயே காத்திருந்தார்கள். என் ஸ்கூட்டியை பார்த்ததும், வசை புராணம் ஆரம்பமானது. 

 " ஏண்டி புதுசா ஒரு உறவு வந்திருக்கு அவர் என்ன நினைப்பார், இப்படி ஊர் சுத்திட்டு வந்தா " என்று என்னை பிடி பிடி என்று பிடிக்க, அந்த சாமையம் வெளியே வந்த ஹரிஷ் மாமா,

 "என்ன ஆச்சு ஆன்ட்டி " என்று கேட்டுகிட்டே வர, எனக்கு ஒரு சப்போர்ட் கிடைக்க, 

நான் " மாமா எப்பவுமே இப்படி தான், நந்தினி லேட்டாக வந்தா ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாங்க. ஆன அதுவே நான் வந்தா இப்படி கரிச்சி கொட்டுவாங்க ", என்றதும் 

மாமா " ஆன்ட்டி என்னதான் இருந்தாலும் வெண்ணிலா இப்போ கல்லூரி தானே படிக்கிறா, பிரின்ட்ஸ் அதுயிதுன்னு கொஞ்சம் அரட்டை அடிக்க தான் செய்வாங்க, அவளும் நந்து மாதிரி ஒரு வேலைக்கு போய் செட்டில் ஆனா எல்லாம் சரியாகிடும் " என்று சொல்ல

 நான் மாமாவை மடக்க, " அமா மாமா, யார் அந்த நந்து உங்க நண்பரா?". என்று கேட்க மாமா நாக்கை கடித்து கொண்டு

 "ஐயோ சாரி, நந்தினி தான் நந்து என்று சொல்லி விட்டேன் " என்று வழிய. " 

"ஓ அக்கா பெயர் சூட்டு விழா முடிஞ்சாச்சா " என்று கலாயித்து விட்டு, வண்டியை பார்க் செய்து விட்டு உள்ளே சென்றேன்.

உள்ளே அக்கா சாப்பாடு எடுத்து வைத்துக்கொண்டு இருந்தாள். இன்று பாவம் பறவையும் ஒரு நான்கு கால் பிராணியும் எங்கள் சாப்பாடு மேஜையில் இறந்து கிடந்தன. அதிலும் அக்கா லாலிபாப் சிக்கன் செய்தால் நான் ஒருவளே காலி செய்து விடுவேன். அவ்வளவு சுவையாக இருக்கும். இன்னும் என் கண்ணில் அது இருப்பது தெரிந்தது. ஆனால் எப்பவும் போல எடுத்து வைத்து சாப்பிடாமல் சும்மா டேஸ்ட் மட்டும் செய்தேன். அம்மா பெருமூச்சி விட்டாள். நான் என் அறைக்கு சென்று வெப்பம் தாங்காமல் குளித்து விட்டு, எப்போதும் அணியும் நைட்டி உடுத்தி கொண்டு வெளியே வருவதற்குள், அப்பாவும் மாமாவும் சாப்பிட அமர்ந்து விட்டார்கள். நான் அவர்களுக்கு நடுவே இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து கொண்டேன். உண்மையில் அந்த இடம் ஏன் காலியாக இருந்தது என்று தெரியாது. அம்மாவும் அக்காவும் பரிமாற ஏன் தட்டில் லாலிபாப் வைத்ததும் எனக்கு கொஞ்சம் கிண்டல் செய்ய ஆசை ஏற்பட்டது.  

நான் "மாமா உங்களுக்கு லாலிபாப் புடிக்குமா?, அக்கா இந்த லாலிபாப் இல் கை தேர்ந்தவள் "  

என்று ஆரம்பிக்கவும் அக்காவிற்கு புரிந்து, நான் எதற்காக இந்த விஷயத்தை பேசுகிறேன் என்று. மாமாவும் ஒன்னும் அசமந்தம் இல்லை. என் கையில் நான் அந்த லாலிபாப் பிடித்திருந்த விதத்தை பார்த்து, 

மாமா  " உண்மையாவா நந்து, இதில் எக்ஸ்பெர்டா? " 

என்று கேட்டு கண் அடிக்க, அம்மா அப்பா என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் முழித்தனர்.  நான் விடவில்லை. 

நான் " ஹே நந்தினி மாமாவிற்கு நீ இன்னும் சொல்லவில்லையா?. நீ எதில் எக்ஸ்பெர்ட்னு "

என்றதும் அம்மா சமையல் அறையில் ஏதோ வேலை போல சென்று விட, 

அப்பா " ஐயோ நியூஸ் வந்திருக்குமே " என்று சொல்லியபடி அவர் தட்டை எடுத்து கொண்டு டிவி அருகே சென்றார். இருவரும் சென்றதும் மாமா என்னிடம்,

" வெண்ணிலா நானும் நெத்திலிருந்து கேட்கிறேன். எனக்கு லாலிபாப் புடிக்கும் என்று. ஆனால் உன் அக்கா இது வரைக்கும் சொல்லவே இல்ல. அவளுக்கு லாலிபாப் செய்வது ரொம்ப புடிக்கும் என்று " 

என்றதும் அக்கா மாமாவை ஒரு முறை முறைத்தாள். ஆனால் என்னை தடுத்தால் நான் இன்னும் அதிகமாக பேசுவேன் என்பதால் என் பக்கம் திரும்பவில்லை. மாமா கையில் லாலிபாப் எடுத்து வாயில் வைத்து உரிவது போல சத்தம் செய்து.

மாமா " ஐயோ சூப்பர், இது மட்டும் உங்க அக்கா செய்தால் அவள் கழுத்துக்கு இன்னைக்கு நான்கு சவரன் செயின் போடுவேன் " 

என்று சொல்ல அக்கா அதற்கு மெல் நிற்காமல் அங்கிருந்து நகர்ந்தாள். அவள் போனதும் எனக்கு கலாய்க்க ஆள் இல்லாததால் நான் பேசாமல் சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். நான் ஒவ்வொரு முறையும் லாலிபாப் கடித்து இழுக்கும் போதும், மாமா என் நயிட்டியின் மெல் ஓர கண்ணால் நோட்டம் விடுவது எனக்கு நன்றாக தெரிந்தது. அக்கா சமையல் அறையில் இருந்து கொண்டு சத்தமாக, 

" வெண்ணிலா கை காயுது பாரு எழுந்து வந்து கையை கழுவு " 

என்று சொல்ல நான் அவள் என் கை காய்வதை சொல்கிறாளா, இல்லை அவள் தான் கணவனின் ஜொள்ளு பார்த்து, அவள் வயிறு காய்வதை சொல்கிறாளா என்று விளங்காமல், எழுந்து சென்று கை கழுவினேன். மாமாவும் எனக்கு பின்னால் நோட்டம் விட்டு கொண்டே வந்து கை கழுவினார். நான் ஹாளுக்கு சென்று அப்பாவிடம் இருந்து டிவி ரிமோட்டை வாங்கி சன் மியூசிக் மாற்ற, மாமா வந்து என் அருகே இருந்த சோபாவில் அமர்ந்து,

மாமா " வெண்ணிலா இந்த சேனலில் வரும் ஒரு தொகுப்பாளர் பெயர் ஞாபகம் இல்லை, ரொம்ப தைரியமா பேசுவா " 

என்று சொல்ல, நான் ரெண்டு மூன்று பெயர்களை சொல்லி அவளா? என்று கேட்க. மாமா இல்லை என்றார் நானும் அதற்கு மெல் அந்த விஷயத்தில் நாட்டம் செலுத்த வில்லை. திடீரென்று மாமா என் கையில் இருந்து ரிமோட் வாங்கும் முயற்சியில் என் கையை பிடிக்க. நான் என்ன செய்கிறார் என்று திரும்பி பார்க்க, அதே சமயம் அக்காவும் டிவி அருகே எண்ட்ரி. மாமா நிலை மோசமானது சட்டென்று தான் கையை விலக்கி கொள்ள, நானாக அவரிடம் ரிமோட்டை குடுத்து எழுந்து அம்மா அறைக்குள் சென்றேன். எனக்கு நன்றாக தெரியும் அக்கா மாமாவை பரவயாலையே எரித்து கொண்டிருப்பாள் என்று. 

கொஞ்ச நேரத்தில் ஹாலில் டிவி சத்தம் அடங்க நான் ஹாலில் எட்டி பார்த்தேன். மாமா அக்கா பின்னால் சென்று கொண்டிருந்தார். எனக்கு கொஞ்சம் ஆத்திரம் வந்தது அக்கா மீது. இப்போவே மாமாவை வதைக்கிறாளே, இன்னும் நாட்கள் போனால் பாவம் மாமா கதி பரிதாபம்தான் என்று யூகித்தேன். இருவரும் அறைக்கு சென்ற சில நிமிடங்களிலேயே அவர்களின் அறையின் விளக்கு நின்று போனது. இதற்கு ரெண்டு கரணங்கள் தான் இருக்க முடியும். ஒன்று இருட்டில் கலாப நாடகம் ஆரம்பம் ஆகி இருக்கும். அல்லது மாமாவின் கொஞ்சல் ஆரம்பம் ஆகி அக்கா முரண்டு பிடித்து முடியாது என்பதை விளக்கு அணைத்து உணர்த்தி இருப்பதால் இருக்கலாம்.

[Bigil]

Super start

[xbiilove]

Interesting begining

[Srimeghalai]

அடுத்த நாள் அக்கா மாமியார் வீட்டிற்கு கிளம்பும் நாள் காலையிலேயே வீட்டில் அழுகை படலம் ஆரம்பம் ஆனது. முதலில் அம்மா காலை பூஜை செய்து சாமிகிட்டே வைத்த பூவை அக்காவிற்கு வைக்கும் போது அழ ஆரம்பித்தார். அப்பா சத்தம் போட்டதால் அது சற்று அடங்கியது. ஆனால் எனக்கு ஏன் இந்த அழுகை என்று எனக்கு சுத்தமாக புரியவில்லை. Oru பெண் திருமணம் ஆனா அவ கணவனோட தானே போகணும். அப்படி இருக்க ஏன், எல்லோர் வீட்டிலும் இந்த ட்ராமா நடக்குது.

நான் இந்த சாக்கில் காலேஜ் கட் செய்தேன். நான் cut செய்தால் எப்போவும் தனியாக செய்யும் பலக்கம் இல்லை, கூடவே என் தோழிகள் கால் பண்ணி சொன்னேன். தோழிகள் இருவரும் என்னுடனே காலேஜ் கட் செய்தனர். நான் இதற்கு மேல் வீட்டில் இருந்தால், இந்த அழுகை வியாதி எனக்கும் தொற்றிக்கொள்ளும் என்று, ஸ்கூட்யை எடுத்து கொண்டு விட்டேன் ஜுட். நேராக என் தோழி வீட்டிற்கு போனேன், காரணம் அவ ஒரே பெண் மட்டும் அல்லாது, அவளுடைய பெற்றோர் இருவரும் டாக்டர் என்பதால், வீட்டில் அவள் தனியாகதான் இருப்பா. அதனால் முழு சுதந்திரம். அவ வீட்டிற்கு போய் அவ கிட்ட என் இன்றைய முக்கிய சந்தேகத்தை அலச ஆரம்பித்தேன். அவ மட்டும் இதில் என்ன டாக்டர் பட்டமா வாங்கி இருக்கா, அவளும் என்னை போலவே குழம்பினாள்.



இருவரும் மூளையை கசக்கி பார்த்தும் என் கேள்விக்கான விடை கிடைக்கவில்லை. அதனால் அந்த கேள்வியை குப்பையில் போட்டோம். என் தோழி என் புது மாமா பற்றி விசாரிக்க, அதை பற்றி சொல்லத்தான் என்னிடம் டன் கணக்கில் விஷயம் இருக்கே. அக்கா சிடுமூஞ்சி, எப்படியெல்லாம் மாமாவை அலைய வைக்கிறாள், என்பதில் ஆரம்பித்து மாமா பரிதாபமாக அக்காவை பின் தொடர்வது வரை சொல்லி முடித்தேன். என் தோழி இந்த விஷயத்தில் டாக்டர் பட்டமே வாங்கி விடுவாள். அந்த அந்த அளவிற்கு விஷயங்களை வலை தளங்களில் அலசி இருக்கிறாள். அவளிடம்,



நான் " ஏண்டி இப்படி என் அக்கா மாமாவை காய விடற " என்று கேட்க, அவ பதிலை தயாராக வைத்ததிருந்தாள்.



அவள் " இப்பவே உன் மாமா எதிர் பாக்குற எல்லா சுகத்தையும் அக்கா கொடுத்து விட்டா, கொஞ்ச நாளிலயே உன் மாமா இந்த பெண் அலுத்து போச்சீனு சொல்லி, வேற இடம் தேட ஆரம்பிப்பார். ஆன இப்போ அக்கா காய விட்டா, மாமா ஐயோ இவ கிட்ட நிறைய விஷயம் இருக்கு, ஆனா அனுபவிக்க முடியலையேனு அக்காவயே சுற்றிவருவார்".



என்றதும் நான் அவ முதுகை தட்டி கொடுத்து,



நான் " குட் ஆன்சர் தோழியே ஆனா தோழியே இப்படி அலைந்தும் கிடைக்க வில்லை என்று, மாமா இப்போவே வேறு பெண்ணை தேடி போக மாட்டாரு என்பதற்கு என்ன உத்தரவாதம் இருக்கு " என்று அவளை மடக்க,



அவ " எஸ் இதுவும் யோசிக்க வேண்டிய ஒரு விஷயம் தான் " என்று சொல்லி பின்பு



" ஏன் வெண்ணிலா!, உங்க மாமாவை வச்சி ஒரு பரீட்சை செய்தால் என்ன "



என்றதும் அவள் ஏதோ விஷயம் சொல்ல போகிறாள் என்று மட்டுமே புரிந்தது. இருந்தும்



" என்ன சொல்ல வர, விவரமா சொல்லு பக்கி " என்றேன். அவள் பேசட்டும் என்று நான் காத்திருக்க,



அவள் " வெண்ணிலா நிச்சயம் உன் மாமா உன்னை கொஞ்சம் ஜொள்ளு விட்டு இருப்பார் சரியா? ". என்றதும்,



நான்" ஐயோ கொஞ்ச ஜொள்ளு இல்ல, கடல் அளவு ஜொள்ளு, அதுக்கு என்ன இப்போ? " என்றேன்.



அவள் உடனே " குட் நம்ப பரீட்சை சுலபம் ஆகிடுச்சு" என்றதும் அவளை அடித்து,



" புரியிற மாறி பேசு " என்றேன்.



அவள் " உன் மாமா பற்றி ஆராய, நீயே முயற்சித்து பார்க்கலாம். உன் அக்கா இப்போவே வேளைக்கு போக ஆரம்பிச்சி இருப்பாங்க. நீ ஏன் மாமா வீட்டில் தனியா இருக்கும்போது அவங்க வீட்டிற்கு போக கூடாது?. உன் மாமா ஜொள்ளு பார்ட்டினா, நிச்சயம் உன்ன உரச பார்ப்பார் " என்றதம்.



நான் பலமாக தலையை அசைத்து " ஹே என்ன ரொம்ப பேசுற, அவர் அப்படி எல்லாம் செய்ய கூடிய ஆள் இல்லை " என்று மறுத்தேன். ஆனால்,



அவ " சும்மா செக் தானே பண்றோம், ட்ரை பண்ணி பார்க்கலாமே "



என்றதும் நான் பிடிவாதமாக மறுத்து விட்டேன். அதன் பிறகு மாமா பேச்சிக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்து வேற விஷயங்களை கடலை போட்டு, வீட்டிற்கு கிளம்பினேன். வழியில் எப்போதும் போல, ஒரு அசடு என்னையே சுற்றி வருவான். இன்றும் என் வீட்டிற்கு அருகே இருந்த பெட்டி கடையில் நின்று அப்படியே என்னை விழுங்கி விடுவது போல, பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் அவனை சட்டை செய்யாமல் வீட்டிற்குள் சென்றேன். அம்மா சமையல் அறையில் இருக்க, நான் என் அறைக்குள் சென்று கணினியில் அன்று பதிவிறக்கம் செய்த படத்தை பார்க்க ஆரம்பித்தேன். ஆங்கில படம் என்பதால் சிறிது நேரத்திலேயே சமாசாரம் ஆரம்பிக்க, நான் உடனே என் அறையை மூடி தால் போட்டேன். இது மாதிரி பல படங்களை பார்த்து இருந்தாலும், இன்றைக்கு என் தோழியுடன் பேசிய பிறகு அதே காட்சிகளை பார்க்கும் போது ஒரு புது அனுபவம் இருந்தது. அத்துடன் வீதியில் அந்த பையன் என்னை பார்ப்பதும் என் மனக்கண் முன்னே ஓடியது. இது உண்மையாகவே எனக்கு புதிய உணர்வு தான், என்ன செய்வதென்று தெரியாமல், கணினியை மூடிவிட்டு, கீழே சென்றேன்.



அம்மா ஹாலில் சீரியல் பார்த்து அழுது கொண்டிருக்க, வாசலில் கொரியர் கொடுப்பவர் மணி அடிப்பது கூட அம்மா காதில் விழவில்லை. நான் வாசலுக்கு சென்று கொரியர் வாங்கிக்கொண்டு தெருவை ஒரு நோட்டம் விட, அந்த பெட்டி கடையில் இப்போ அந்த பையனுடன் மேலும் இருவர் நின்று அவர்களது நுரையீரலை புகை போட்டு புண்ணாக்கி கொண்டிருந்தனர். என்னை வட்டமிடும் பையனை விட மற்ற இருவர் பார்க்க கொஞ்சம் நன்றாகவே இருந்தனர். அதிலும் ஒருவன் நிச்சயம் மார்வாடியாக இருக்க வேண்டும். மீசை இல்லாமல் சிவப்பாக முடியை தூக்கி வாரி பக்கா சௌகார்பேட் என்ற அடையாளம்எழுதி ஒட்டி இருந்தது. அடுத்தவன் நம்ம சென்னை வாசி போல இருந்தான். நான் என் தலையை கையால் தட்டி கொண்டேன்.



( " இப்போது இவர்களை எதற்கு நான் தேவை இல்லாமல் பார்க்கணும், அவர்களை மதிப்பீடு செய்யணும் ") என்று திட்டி கொண்டே கதவை அடைத்துஉள்ளே வந்தேன். ஹாலில் இன்னும் ஒரு மணி நேரத்திற்கு அம்மாவை அந்த பிரம்மவே வந்தாலும் அசைக்க முடியாது. வேறு வேலை இன்றி மீண்டும் அறைக்கு போனேன். என் அறை ஜன்னல், தெருவை பார்த்து இருக்கும் அறைக்குள் சென்றவள், நேராக ஜன்னல் அருகே சென்று அந்த மூவரும் இன்னும் இருக்கிறார்களா என்று பார்த்தேன். அதில் அந்த மார்வாடி போன்று இருந்தவன் நான் பார்த்ததை கவனித்து விட்டான். உடனே மற்றவர்களை உஷார் படுத்த, மூவரும் என் ஜன்னலை குறி வைத்தனர். நான் குனிந்து ஜன்னலை விட்டு தள்ளி வந்தேன்.



மீண்டும் கணினியில் விட்ட இடத்தில் இருந்து படத்தை ஓட விட, அந்த படம் இரு இளம் ஜோடியின் காதல் கதை என்பதால், பரவலாக நெருக்கமான காட்சிகள் இருந்தன. இரண்டாவது முறை பார்க்கும் போது சில விஷயங்களை கூர்ந்து கவனிக்க ஆரம்பித்தேன் அப்படி என்ன விஷயங்கள் என்று தெரியனுமா?. அது தாங்க படத்தில் அந்த நடிகன், அந்த பெண்ணை எங்க எல்லாம் சீண்டுறான் அதற்கு அவளுடைய reaction என்ன என்று பார்க்கும் போது, எனக்குள்ளும் யாரோ அதையே செய்வது போன்ற உணர்வு ஏற்பட்டது. முதலில் அந்த யாரோ என் மாமா என்று நான் நினைத்து கொள்ள, பிறகு ச்சே தப்பு அவர் என் அக்கா கணவர் என்று அந்த வீதியில் இருக்கும் பையனை கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்தேன். அந்த பயன் அந்த அளவு என் மனதில் நிற்கவில்லை. பாதிப்பயும் ஏற்படுத்த வில்லை. (" இனிமே அவ கூட ரொம்ப நேரம் பேசக்கூடாது. ஒரு மணி நேரத்தில் என் மனதையே கலங்க படுத்தி விட்டாள் ") என்று தோழியை கரித்து கொட்டினேன். ஆனால் மனதின் ஓரம் அவள் பேசியது இனிக்கத்தான்செய்தது. படத்தை பார்க்கவும் ஆசையாய் இருந்தது, பார்த்தால் மனம் அலைபாயுதே என்ற கோபமும் இருந்தது. இறுதியில் ஆசைதான் வென்றது. படத்தை உன்னிப்பாக பார்க்க ஆரம்பிக்க, நடுவே தெருவில் அந்த மூவரும் என்னதான் செய்கிறார்கள் என்று தெரிந்து கொள்ள மனம் விரும்ப, மெதுவாக ஜன்னல் அருகே சென்று ஜன்னல் சீலையை மறைப்பாக வைத்து தெருவை பார்க்க அந்த மூவரும் அங்கே இல்லை. அதற்கு என் மனம் ஏன் ஏமாற்றம் அடைந்தது என்று எனக்கே விளங்கவில்லை. மீண்டும் படத்தில் கவனம் செலுத்த, மீண்டும் ஜன்னல் ஓரம் சென்று பார்க்க. நான் ஒரு பைத்தியம் போல நடந்து கொண்டேன். என் மன அலைச்சலில், வீதியில் யாராவது சென்ரால் பார்க்கலாம் என்ற நிலைக்கு போனேன். பின்பு மன அலைச்சலை மாற்ற வேறு வழி தெரியாமல், இந்த நிலைக்கு என்னை தள்ளிய அந்த சனியனிடமே பேசுவோம் என்று, என் தோழியை அழைத்தேன்.



அவ எடுத்த உடனே " என்ன வெண்ணிலா! மாமா கிட்ட பேசினியா " என்றதும், நான் அவளை கண்ட மேனிக்கு திட்டி பிறகு ஜன்னல் கதையை அவளிடம் சொல்ல,



அவ " ஐய் நம்ம வெண்ணிலாவும் மாட்டிக்கிட்டா " என்று குறல் எழுப்ப.



நான் " ஹே ரொம்ப பேசா வேண்டாம், நான் யார்கிட்டயும் மாட்டிக்கல. நடந்தத உன்கிட்ட சொல்லணும்னு சொன்னேன் அவ்ளோதான் " என்று நான் சொன்னதும்,



அவ " அம்மா தாயே தினமும் நாம்ப கல்லூரிக்கு போறோம், தினமும் வழியில் எத்தனை பசங்க வலை வீசுறாங்க, அதை எல்லாம் மேடம் கவனித்து பிறகு எங்களோட பகிர்ந்து கொண்டது உண்டா?. இன்னைக்கு அப்படி என்ன வித்யாசம் " என்று மடக்க,



நான் வார்த்தை இன்றி மௌனமாக இருந்தேன். நான் என் தோழிக்கு போன் பண்ணியதே, என் மனதை திசை திருப்பதான். ஆனால் அவளோ என்னை இன்னும் குழப்பினாள். (" அவள் சொல்வது போல நான் தெருவில் நிற்கும் பையனை நினைக்க ஆரம்பித்து விட்டேனோ. ச்சே அப்படி எல்லாம் இருக்காது. ஒழுங்கா கண்ண மூடி தூங்குனா எல்லாம் மறைந்து போகும் ") என்று ஞானம் வந்தவள் போல என் தோழியுடன் பேச்சை முடித்து கொண்டு கட்டிலில் மல்லாக்க சாய்ந்து படுத்தேன். கண்ணை இருக்கமாக மூடி கொண்டு, எப்பபோவுமே தூங்கும் முன் சொல்லும் ப்ரெயர் சொல்லி கொள்ள, மனம் கொஞ்சம் அமைதி ஆனது போன்ற ஒரு ப்ரம்மை. அப்பாடா என்று தலையணையை முகத்திற்கு வைத்து படுத்தேன். அப்படியே தூங்கி விட்டேன்.



அம்மா பலமாக கதவை தட்டும்போது தான் மீண்டும் விழிதேன்.



அம்மா" என்னடி ஆச்சி உடம்பு சுகம் இல்லையா இப்படி தூங்குற. இப்போ தூங்கினா இரவு தூக்கம் வருமா?. அப்பறம் பேய் போல நடு ராத்திரி வீட்டுக்குள்ளே சுத்திகிட்டு இருப்பே "

என்று அர்ச்சனை செய்ய, நான் அவள் அர்ச்சனைக்கு பதில் சொல்லாமல்



" அம்மா நல்லா சூடா ஒரு காபி, கொஞ்சம் பிஸ்கட்ஸ் கொண்டு வா " என்று சொல்ல, அம்மா சென்றாள். நான் முகம் அலம்பி தலைமுடியை சாரி செய்து முடிப்பதற்குள் அம்மா காபி பிஸ்கட் எடுத்து வந்து, 



" இந்த சாப்பிடு, அக்கா போன் செஞ்சா. அவளும் மாப்பிள்ளையும் இப்போ வராங்களாம்," என்று சொல்ல,



 என் மனம் மீண்டும் தோழியின் உரையாடலை ரீவைண்ட் செய்து போட்டது. அப்போ அவ சொன்னது போல மீண்டும் ஒரு வாய்ப்பு மாமாவை சோதித்து பார்த்து விட வேண்டியதுதான், அவர் ஜொள்ளா? தங்கமா? என்று. நான் என் அலமாரியை அலசி, எனக்கு பிடித்த இளம் பிங்க் கலர் ஸ்லீவ்லெஸ் டாப் போட்டு, காலுக்கு கருப்பு கலர் லக்கீன்ஸ் மாற்றிக்கொண்டு, ஹாலுக்கு சென்றேன். அம்மா நான் உடை மாற்றி இருப்பதை பார்த்து,



" என்னடி இப்போதானே சொன்னேன், அக்காவும் மாமாவும் வராங்க என்று. இப்போ எங்க கெளம்பிட்ட" என்று கேட்க, 



அவளுக்கு சொல்ல முடியுமா?. இந்த உடையே, மாமாவிற்கு பரீட்சை வைக்காதான் என்று. நான் என் அறையில் சென்று சிறிது நேரம் காத்திருந்தேன். அக்காவும் மாமாவும் வந்ததும் அம்மா குரல் குடுக்க, அதே சமயம் அக்காவும் என் அறைக்குள் வந்தாள். அவள் வாங்கி வந்திருந்த மல்லிப்பூவை என் தலையில் வைக்க, 



நான் " என்ன மாமா மல்லிபூ குடுத்து மயக்கிட்டாரா " என்றதும் அக்கா என் முதுகில் அறைந்து, 



" கழுத அவர் மயக்கி, நான் மயங்கிட்டுவேனா " என்றதும்,



நான் " அப்போ வழி விடு, நான் போய் மயக்கி பாக்குறேன் " என்று சொல்லிவிட்டு வெளியே செல்வது போல நடிக்க, 



அக்கா வழியை விட்டு " தாராளமா பண்ணிக்கோ என்ன தொல்லை 

செய்யாமல் இருந்தால் சரி " என்றதும் இருவரும் சிரித்து அறையை விட்டு வெளியே சென்றோம். 



ஹாலில் அப்பாவுடன் பேசிகொண்டிருந்த மாமாவின் நேர் எதிரே இருந்த இருக்கையில் சென்று ஆமர்ந்தேன். மாமா என்னை பார்த்ததும் 



" என்ன வெண்ணிலா எப்படி இருக்கே காலேஜ் எப்போ திறக்குறாங்க" என்று கேட்க,



நான் " மாமா இந்த மொக்கை கேள்விகள் எல்லாம் அப்பா காலத்து கேள்விகள், இப்போ எல்லாம் உன் பாய் பிரின்ட் எப்படி இருக்கான், அவனுடன் கடைசியா என்ன படம் பார்த்த, என்ற கேள்விகள் கேட்டால் நான் பதில்சொல்லுவேன் இல்ல " என்றதும்,



அருகில் இருந்த அம்மா தலையில் அடித்து கொண்டு " இவளை மாத்த ஒருவனை பார்த்து, இப்போ கட்டி வைக்கணும், இவளை வீட்டில் வச்சி கிட்டு தினமும் என்னால் இந்த குறும்பு களை எல்லாம் பார்த்து கிட்டு இருக்க முடியாது " என்றதும்,



அப்பா " ஹே வெண்ணிலா சொல்றது என்ன தப்பு, பாய் பிரின்ட் என்றால் ஆண் நண்பன், எப்படி அவ தோழயோடு சினிமாவுக்கு போகிறாளோ, அதை போல ஆண் நண்பனுடன் போறது இப்போ ரொம்ப சகஜம் " என்றதும்



நான் " எழுந்து சென்று அப்பா கையை பிடித்து குலுக்கி " அப்படி சொல்லுங்க அப்பா " என்றேன். பக்கத்துல இருந்த மாமாவும் கையை நீட்ட, அவர் கையையும் குலுக்கி மீண்டும் விடும் போது அவர் கையை நறுக்கென்று கிள்ள, அவர் கையை வலியால் இழுத்து கொள்ள, 



நான் " என்ன ஆச்சி மாமா, ரொம்ப இறுக்கி குலுக்கிட்டனா " என்று கேட்டு கண் அடிக்க மாமா அம்பேல். 



அந்த ஒரு வினாடி மாமா முகத்தில் தெரிந்த கலவரம் பார்த்து நான் மகிழ்ச்சி அடைந்தேன். அதன் பிறகு அன்று முழுவதும் எங்கள் வீட்டில் இருக்கும் வரை, மாமா என்னை பார்ப்பதையே தவிர்தார். அக்காவும் மாமாவும் கிளம்பிய பிறகு நான் என் தோழிக்கு கால் செய்து நடந்ததை சொல்ல, அவளும் என்னுடன் சேர்ந்து சிரித்து மாமாவிற்கு ஜோள்ளர் என்ற பட்டத்தை மனமகிழ்ந்து கொடுத்தோம்

[Urupudathavan]

Great update

[Ajay Kailash]

Interesting and hot

[Prabhas Rasigan]

Keep same size font. Good start

[Srimeghalai]

மறுநாள் அம்மா என்னை எழுப்பும் போது, கிட்ட தட்ட மணி பதினொன்று. அதன் பிறகு குளித்து சாப்பிட்டு முடிக்க, அம்மா என்னிடம், 

" வெண்ணிலா நானும் அப்பாவவும் கடைக்கு போய் விட்டு அப்படியே அங்கிருந்து உன் அத்தையை பார்த்துவிட்டு வரோம், நீ வீட்டில் இரு, கரண்ட் ரீடிங் எடுக்க வருவான் வீடு பூட்டி இருந்தா அப்புறம் அவர்களை பிடிப்பது கஷ்டம் "  என்று சொல்ல,

" சரி நீங்க எப்போ திரும்பி வருவீங்க " என்றேன் 

அம்மா " அத்தை வீட்டுக்கு போனா அங்கே அவங்க வீட்டு காரர் எப்படியும் மாலை தான் வருவார். அவரை பாத்து விட்டு ஒரு 7 மணிக்கு வருவோம் " என்றதும்,

நான் கணக்கு போட ஆரம்பித்தேன். அப்பாவும் அம்மாவும் கிளம்பியதும், நான் அடுத்த நிமிடம் என் தோழிக்கு கால் செய்து வீட்டில் யாரும் இல்லை என்ற விஷயத்தை சொல்லி, அவளை கிளம்பி வர சொன்னேன். அதன் பிறகு என் மியூசிக் சிஸ்டத்தில் பாட்டு போட்டு ஹாலில் அமர்ந்தேன். தனியா இருக்கும் போது தானே மனதில் சில்மிஷ எண்ணங்கள் துளிர் விடும்.  அந்த நினைப்பு வந்ததும், எனக்கு என் அறை ஜன்னல் தான் நினைவுக்கு வந்தது. ஹாலில் உள்ள ஜன்னல் அருகே சென்று பார்த்தேன். நான் நினைத்தது போல அங்கே அந்த மூவரில் இருவர் நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். எனக்கு ஒரு சந்தேகம். எப்போவுமே இங்கயே இருக்கிறார்களே அவங்க வீட்டிலே ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாங்களா என்று. இருந்தும் அந்த கவலை எனக்கு எதற்கு என்று முடிவு செய்தேன்.  கொஞ்ச நேரத்தில் என் தோழி வந்ததும், முதல் கேள்வியாக 

" ஹே வெண்ணிலா, அந்த கடையில் ரெண்டு பேர் நின்று கொண்டிருக்கிறார்களே, அவர்கள் தான் நீ சொன்ன உன் வீட்டு ரோமியோக்களா " 

நான் " ஆம் " என்று தலை அசைத்தேன். 

அவ " ஹே பாக்க நல்லா தாண்டி இருக்காங்க, இன்னைக்கு கொஞ்சம் சீண்டி பார்க்கலாமா" 

 என்று கேட்க எனக்கு அந்த தைரியம் வரவில்லை. காரணம் அவர்கள் நிற்பது என் வீட்டின் எதிரே இருக்கிற கடையில். சில சமயம் அம்மா எதாவது வாங்கணும்னா,  அந்த கடையில் தான் வாங்குவார்கள். அந்த சமயத்தில் கடைக்காரன் எதாவது போட்டு குடுத்துட்டான்னா பிரச்சனை எனக்கு,  அவளுக்கு இல்லை என்பதால் தான்.  ஆனாலும் என் தோழி சொன்னதும் என் மனதிலும் ஒரு சபலம் எழுந்தது. இருந்தும் அப்போதைக்கு எதுவும் சொல்லாமல் என் தோழியை என் அறைக்குள் அழைத்து சென்று, அங்கே அமர்ந்து வழக்கம் போல அரட்டை அடித்து கொண்டிருந்தோம். 

பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே, அவள் ஜன்னலில் ஒரு கண்ணை வைத்தே பேசிக்கொண்டிருந்தாள். எனக்கும் உள்ளுக்குள் ஒரு இனம் தெரியாத வேட்கை. இளமை என்னை முயற்சித்து பார்க்க தூண்டியது. வயது கோளாறு என்று சொல்வார்களே அது இதுதான் போல.  நான் மறைமுகமாக அவளை தூண்டினேன். 

" என்ன மேடம், என்ன கேம் பிலே பண்ண போறீங்க " என்று மறைமுகமாக என் சம்மதத்தை தெரிவிக்க,

அவ " முதலில் அவங்களை உன் வீட்டிற்குள் அனுமதிக்க சம்மதமா " என்று ஒரு பெரிய பாரங்கல்லை எடுத்து போட, நான் ரெண்டு கையையும் உதறிக்கொண்டு 

" ஐயோ, வேண்டவே வேண்டாம், நாளைக்கு நீ கிளம்பி போய்டுவே. எதாவது தப்புதண்டா ஆச்சுன்னா, என்ன என் வீட்ல டின் கட்டிருவாங்க " 

அவ " சரி வேண்டாம் விடு " என்றாள். 

மீண்டும் எங்களுக்குள் பேசி கொண்டிருக்க, என் அடி மனதில் ( " ஹே வெண்ணிலா திரும்பவும் இப்படி வாய்ப்பு வராது, அப்படியே நீ அனுமதிக்காமல் ஒரு தவறும் நடக்க வாய்ப்பு இல்லை ") என்று என்னை பிராண்டியது. நான் மீண்டும் அவளிடம்,

" சரி நா அவங்களை அனுமதிச்சா, நீ என்ன செய்ய போற " என்றேன். 

தோழி எனக்கு பதில் சொல்லாமல் சிரித்த படி, ஜன்னல் அருகே சென்று, " ஹலோ " என்று சத்தமாக கத்திவிட்டு கீழே குனிந்து கொண்டாள். எனக்கு ஒரு நிமிடம் இதயம் வேகமாக துடிக்க ஆரம்பித்தது. அவளை முறைத்து வேண்டாம் என்று சாமிக்கை செய்தேன். அவள் கேட்காமல் சற்று நேரம் பொறுத்து, மீண்டும் தலையை ஜன்னல் அருகே எடுத்து போய் பார்க்க, அதில் ஒரு பையன் மட்டும் இவளை கவனித்து விட்டான். நிச்சயம் அவன் மற்ற இருவரிடமும் சொல்லுவான் என்று என்று சொல்லிய படி, இவ மீண்டும் கத்திவிட்டு ஒளிந்து கொண்டாள். நான் மெதுவாக ஜன்னலில் பார்க்கும் போது மூவரும் கடை அருகே இருந்து நகர்ந்து எங்கள் வீட்டு ஜன்னல் அருகே வந்து இருந்தனர். நான் நேருக்கு நேராக அந்த மார்வாடி பையனை பார்த்து விட்டேன். பயந்து போய் என் தோழியை எழுப்பி விட்டு நான் அறைக்குள் ஓடி விட்டேன். என் தோழி அவர்களிடம் பேச்சு குடுக்க ஆரம்பித்தாள். அவர்களிடம் இவள் 

"எதுக்கு தினமும் இப்படி அந்த கடைக்கிட்டே நிக்கிறீங்க, சைட் அடிக்கவா " 

என்று நேரடியாக கேட்க, எனக்கு உதறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது. என் அக்கா வீட்டுக்காரர் கிட்ட அவ்வளவு தைரியமா விளையாடிய நான், இப்போ கண்ட மேனிக்கு நடுங்கினேன். ஆனால் என் தொழியோ அவர்களிடம் தைரியமாக பேசிகொண்டிருந்தாள். நான் அதை கவனிக்க துவங்கினேன். 

அவள் " ஹே இப்படி கடைல நின்னுகிட்டு தம் அடிக்கிறது எல்லாம் பழைய சிவாஜி படத்தோடு போச்சு. இப்போ எல்லாம் தைரியமா பொண்ணுங்க கிட்டே பேசணும். அந்த தைரியம் இருக்கா " என்றதும் 

வெளியில் இருந்து ஒருத்தன் " ஹே மேனாமினிக்கி, உனக்கு தைரியம் இருந்தா வெளிய வந்து எங்க கிட்ட பேசு. நீ வீட்டுக்குள்ளயே இருப்ப யாரவது வந்தா கூச்சல் போட்டு எங்கள டின் காட்டவா"?. என்றதும் 

இவ " சரி நான் வீட்டு கதவை தீரக்கிறேன், உங்களில் யாருக்கு தில் இருக்கு, உள்ளே வர", என்று சவால் விட 

அந்த மார்வாடி பையன் அரைகுறை தமிழில் " நான் வரேன் திர கதவ " என்றான். அதற்குள் அடுத்த பையன் " ஹே மச்சான் எங்களுக்கும் தில் இருக்கு, நாங்களும் வருவோம் " என்றான். 

இவ வேணுமென்றே " ஆண்ட்டி கொஞ்சம் கதவை திறங்களேன், எங்க கூட படிக்கிற பசங்க வந்து இருக்காங்க " என்றதும் அந்த பக்கம் கொஞ்சம் அமைதி ஆக இருந்தது. மீண்டும் இவ ஜன்னலை பார்த்து " என்னடா சத்தத்தை காணோம் பயமா " என்றதும்,

மார்வாடி பையன் " யார்க்கு பயம், நீதான் பேசிகிட்டு ஒளிஞ்சிக்கிறே " என்றதும் 

இவ ஜன்னல் சீலையை தள்ளிவிட்டு " இப்போ முழுசா பார்த்தியா?. இப்போ சொல்லு யாருக்கு பயம், ஏன் கதவு திறந்து தானே இருக்கு உள்ள வர வேண்டியது தானே", 

என்றதும் பசங்களுக்கு ரோஷம் வந்தது. அதில் ஒருத்தன் " நாங்க வந்துடுவோம் அப்புறம், ஐயோ அம்மா என்று சத்தம் போட கூடாது, என்ன செரியா " என்றதும். 

இவ " ஆம்பளையா இருந்தா வாங்கடா " 

என்றதும் பசங்க கதவை திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. எனக்கு கதிகலங்கி போய் விட்டது. பயத்தில் கண்கள் விரிய முழித்து கொண்டு இருந்தேன். இவ பேச்சை கேட்டு இப்படி வம்புல இறங்கிட்டோமே என்று பயத்தில் உதறல் எடுத்தது. 

பசங்க கதவருகே வந்து " மேடம் நாங்க வெண்ணிலா வோட காலேஜ் கிளாஸ் மேட்ஸ், வெண்ணிலா இந்த வீட்டு விலாசம் தான் கொடுத்தாங்க. அவங்க இருக்காங்களா ", என்று குரல்குடுக்க, நான் அறையில் இருந்து என் தோழியை வெளியே தள்ளி " போய் பேசுடி " என்றேன். 

ஒரு வழியாக அவள் வெளியே போக, நான் அறை கதவின் பின்னால் இருந்து என்ன நடக்குது என்று பார்த்து கொண்டிருந்தேன். இவ நேரா அவங்க அருகே போய் கையை நீட்டி 

" என் பேயர் ஷர்மிளா " என்றதும் மூவரும் தங்கள் கையை குடுத்து ஒருத்தன் ராஜ், மற்றவன் கபில், மூன்றாமவன் சுரேஷ் என்று சொல்ல. அந்த மார்வாடி பெயர் கபில் என்று ஏனோ என் மனதில் பதிந்து விட்டது. 

ஷர்மிளா " உள்ளே வாங்க வீட்ல ஆண்ட்டி எல்லாம் இல்லை " என்று சொல்ல 

சுரேஷ் " எங்களுக்கு நல்லாவே தெரியும், அண்ணாச்சி முதலிலேயே சொல்லிட்டாரு, வெண்ணிலா அம்மா அப்பா வெளிய போய் இருக்காங்க என்று " 

எனக்கு அண்ணாச்சி மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது. அவரை போய் இப்போ  என்ன கேட்க முடியும், இப்போதைக்கு கோபம் மட்டும் தான் பட முடியும். அதற்குள் ஷர்மிளா அவர்களை உட்கார சொல்லிவிட்டு அறைக்குள் வந்து என்னை கை பிடித்து இழுத்து சென்றாள். ஹாலுக்கு போனதும் நான் எல்லோரையும் பார்த்து பொதுவாக ஒரு ஹாய் சொல்லி,

" sorry இவ எப்பயுமே இப்படி தான் குறும்பு பண்ணுவா ", என்று சிரித்த படி சொன்னேன். 

கபில் " அதெல்லாம் பரவாயில்லை வெண்ணிலா, எங்களுக்கு ஷர்மிளா போல பொண்ணுங்க தான் புடிக்கும் " 

நான் ஷர்மிளா வை ஒரு முறை முறைத்தேன். அவள் அவங்க எதிரே அமர்ந்து கொண்டாள் அதனால் எனக்கு கபில் அமர்ந்து இருந்த இருக்கைக்கு பக்கத்தில் இருக்கை தான் இருந்தது. நானும் அமர அவர்கள் எல்லோரும் பயங்கர சந்தோஷத்தில் இருந்தார்கள். 

சுரேஷ் ஷர்மிளாவிடம் " எதுக்கு எங்கள அப்படி வம்புக்கு இழுத்தே " 

ஷர்மிளா " சும்மா தான், வெண்ணிலா தான் ரொம்ப நாளா கபில் கிட்ட பேசணும் வழி சொல்லுடி என்று என்னை நச்சரிச்சா. இன்னைக்கு வீட்டில் யாரும் இல்லை என்பதால்  நானும் உங்களை அழைத்து வம்பு பண்ணி பேச வைத்தேன் " 

என்று எல்லா பலியும் என் மேல் போட, நான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் ஆடி போனேன். இதை கெட்ட கபில் என்னை ரொமான்டிக்கா பார்ப்பது போல பார்த்து, 

கபில் " என்ன பேசணும் வெண்ணிலா " என்று வழிய 

நான் " அதெல்லாம் ஒன்றும் இல்ல, அந்த கழுத பொய் சொல்லுறா " என்று ஷர்மிளா வை நறுக்கென்று கிள்ளினேன். அதையும் அவ சாக்காக எடுத்து கொண்டு, 

ஷர்மிளா " பாத்தியா இப்போ கூட, உன்னை கிள்ளுவதாக நினைத்து, என்ன கிள்ளுரா " 

கபில் " ஹே ஷர்மிளா, வெண்ணிலாவை ரொம்ப கலாய்க்காதே " 

ஷர்மிளா " இதோ பாருடா, அய்யா மேடம் சப்போர்ட்க்கு வர்ராரு " என்றதும்  சுரேஷ், ராஜ் இருவரும் ஷர்மிளாவுடன் சேர்ந்து கபிலை கலாய்க்க ஆரம்பிச்சாங்க. 

எனக்கும் ஷர்மிளாவுக்கும் அடுத்து என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. பசங்களும் திடீரென்று அவங்க ஜொள்ளு விட்ட பெண் வீட்டில் அமர்ந்து இருப்போம் என்று கனவிலும் நினைத்து இருக்க முடியாது. அங்கே ஓர் அமைதி நிலவ, கபில் தான் மீண்டும் பேச ஆரம்பித்தான். 

கபில் " ஷர்மிளா, வெண்ணிலா ரெண்டு பேரும் சரி சொன்னா, சினிமாவிற்கு போகலாமா " 

நான் கையை உதறிக்கொண்டு " ஐயோ நான் மாட்டேன்பா, எங்க வீட்டிற்கு தெரிஞ்சா என்ன கொன்னே போட்ருவாங்க " என்றேன். ஷர்மிளாவும் நான் சொன்னதுக்கு தலை அசைத்தாள்.

ராஜ் " இல்லப்பா இங்கிருந்து எல்லோரும் ஒண்ணா போனாதானே தெரியும். நாங்க முதல்லயே பொய் டிக்கெட் வாங்குறோம்,  நீங்க பின்னாடி வாங்க. நீ இதற்கு முன் ஷர்மிளாவுடன் தனியா சினிமா போனது இல்லையா " 

நான் " பொய் இருக்கேன், ஆனா தியேட்டர்ல யாரவது பார்த்தா " என்று கேட்க 

கபில்  " ஐயோ வெண்ணிலா, அங்கேயும் நீங்க உள்ள போகும் வரை நாங்க யாரோ, நீங்க யாரோ, சீட்டில் உட்காரும் போது தானே ஒண்ணா உட்கார போறோம். அப்படியே நீ சொல்லறமாதிரி பார்த்தா கூட, டிக்கெட் அப்படி அமஞ்சி இருக்குனு தானே எடுத்துப்பாங்க " 

எனக்கும் கொஞ்சம் சரி என்று பட்டது. இருந்தும் சம்மதம் சொல்லாமல் ஷர்மிளாவை இழுத்துக்கொண்டு என் அறைக்குள் போனேன். 

உள்ளே " ஹே என்னடி இது, நம்பலே இப்படி வம்ப தலையில் தூக்கி போட்டுக்கிட்டோம். இப்போ முடியாதுனு சொன்னா, இவனுங்க வெளிய போகும் போது எதாவது பேசினா, நான் தான் மட்டுவேன் " என்று என் அச்சத்தை சொல்ல,

ஷர்மிளா " ஹே அவங்க சொல்லுற ஐடியா நல்லாத்தான் இருக்கு. உனக்கே தெரியும் எத்தனை வாட்டி டிக்கெட் கிடைக்காமல் நம்ப சினிமா போகும் போது, பசங்க கிட்ட extra டிக்கெட் வாங்கி உள்ளே பொய் இருக்கோம். அது போல தானே இது. என்ன!! இங்கே பசங்களை நமக்கு தெரியும், அதான் வித்தியாசம் " 

என்று சொல்ல, எனக்கு முழு திருப்தி வரவில்லை. பேசாமல் நிற்க என் மௌனத்தை ஷர்மிளா சாதகமாக பயன்படுத்தி,

" ஹே போகலாம் பா, பசங்க ஒன்னும் பொருக்கி போல தெரியலை " என்று வலு சேர்க்க நான் இறுதியில் தலை அசைத்தேன். 

ஷர்மிளா வெளியே சென்று " சரி ராஜ், நீ சொன்ன மாறியே முதலில் பொய் டிக்கெட் வாங்கிடுங்க. எங்க ரெண்டு டிக்கெட்டை உங்க பைக் ஹண்டல் பாரில் வைத்து விட்டு போங்க, நாங்க எடுத்துகிறோம்" . 

பிறகு எந்த படம் எந்த தியேட்டர் எல்லாம் முடிவாக, மூவரும் கிளம்பி போனார்கள். அவர்கள் போனதும்,  

நான் " நீ தான் அந்த பசங்க பக்கத்துல உட்காருரே, நான் உன் பக்கத்தில் புரிந்ததா "  என்றதும் 

அவ என் இடுப்பை கிள்ளி " அப்போ கபில் பாவம் இல்லையா " என்றாள். எனக்கும் அப்படி தோன்றினாலும் 

நான் " அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை, நான் சொன்ன மாதிரி முடியாதுனா, நா வரவில்லை " என்று மக்கர் செய்தேன். 

ஷர்மிளா " சரிடி கழுதை, ஆன ரொம்ப சீன் போடற " என்று என் கண்டிஷனுக்கு ஒத்துக்கொள்ள, அடுத்து இருவரும் என்ன உடை என்று அலசி white கலர் டாப் மற்றும் லைட் ப்ளூ கலர் loose pant அணிந்து கொண்டேன்.  அவளும் என் உடையில் ஒன்றை உடுத்தி கொள்ள, இப்போது எனக்கு அடுத்த பிரச்னை. அம்மாவிடம் சொல்லுவது எப்படி என்று யோசித்து, அம்மாவை அழைத்து விஷயத்தை சொல்லி எளிதில் அவள் பெர்மிஷன் தராமல், இறுதியில் நான் அப்பாவிடம் பேசி பெரிமிஷன் வாங்கி கொண்டேன். 

நானும் ஷர்மிளாவும் கிளம்பி தியேட்டர் போக அங்கே பைக்கை நிறுத்தி வைத்து கொஞ்சம் தள்ளி மூவரும் நின்று இருந்தனர். நாங்கள் அவர்களை கண்டுகொள்ளாமல் அவர்கள் பைக் அருகே சென்று, ஷர்மிளா handle பாரில் வைக்கப்பட்டிருந்த டிக்கெட் எடுத்த உடனே, தனது பைக்குள் போட்டுகொண்டாள். கண்டிப்பாக அவள் அதை செய்த வேகத்தில் யாராலும் கவனித்து இருக்க முடியாது. வெளியே நிற்காமல், உடனே இருவரும் தியேட்டர் உள்ளே சென்றோம். எங்கள் சீட் கடைசி வரிசையில் இடது பக்க முதல் ஐந்து இடங்கள். எங்கள் டிக்கெட் முதல் சீட் இல்லாமல் அடுத்த இரு சீட்கள். அதில் எங்களுக்கு ஒரு திருப்தி, எங்கள் நினைப்பு ஒரு சீட் மாற்றி ஒரு சீட் என்ற மாதிரி தான் டிக்கெட் வைத்து இருப்பார்கள் என்று. ஆனால் பாத்துக்காப்பாக முதலில் ஒரு பையன், அடுத்து நாங்க ரெண்டு பேர், பிறகு மீண்டும் இரு பையன்கள். இதனால் நாங்கள் அவர்கள் நடுவே பத்திரமாக இருப்பது தெரிந்தது. விளக்குகள் அணைத்து படம் போட்ட பிறகு தான் மூவரும் உள்ளே வந்தனர். கபில் அந்த முதல் சீட்டில் அமர நான் அடுத்து, என் பக்கத்தில் ஷர்மிளா, பிறகு ராஜ் அமர்ந்தான். இறுதியாக சுரேஷ்.  கபில் கையில் ரெண்டு பாப்கார்ன் இருந்தது. ஒன்றை என்னை தாண்டி ஷர்மிளாவிடம் கொடுக்க நான் அடுத்து என்னிடம் குடுப்பான் என்று நினைக்க, அவன் அந்த பாக்கேட்டை அவனே கையில் வைத்திருந்தான். சரி ஷர்மிளாவும் நானும் share செய்து கொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டேன்.. டைட்டில் முடிந்து படம் ஆரம்பிக்க, நான் ஷர்மிளாவிடம் பாப்கார்ன் எடுக்க திரும்பினால், அவள் ராஜ் பக்கம் காட்டி அதில் ராஜ் சுரேஷ் இருவரும் எடுத்து கொண்டிருந்தனர்.  ( " அடி பாவி எனக்கு முதலில் offer செய்யாமல், இப்போ வந்த பசங்களுக்கு ஊட்டி விடராலே ") என்று ஆத்திரம். நைசாக அவள் தொடையை நறுக்கென்று கிள்ளி

" ஹே என்ன பண்றே, எனக்கு குடுக்காமல் நீ அவங்களோடு சேர்ந்து சாப்பிடறியா " என்றதும்

அவ மெதுவாக " ஹே லூசு அது தான் கபில் ஒரு பாக்கெட் வச்சி இருக்கான் இல்ல, அது யாருக்கு?,  உனக்கும் அவனுக்கும் தனே. நாங்க ஒரு பாக்கெடை மூன்று பேர் share செய்யுறோம் " என்று கணக்கு சொல்ல நான் மீண்டும் படத்தில் கவனம் செலுத்த முயற்சித்தேன்.  படம் பார்க்கும் போதே கபில் கை என் கையோடு லேசா உரசுவது போல எனக்கு தோன்ற நான், சட்டென்று திரும்பி பார்த்தால் நன்றாக இருக்காது என்று கொஞ்சம் பொறுத்து திரும்ப, அவன் கை என் கையை விட்டு நெறைய இடைவெளி விட்டு இருந்தது. நான் திரும்பி பார்த்ததை தெரிந்த கபில்,

" வெண்ணிலா பாப்காரன் எடுத்துக்கோ" என்று offer செய்ய, மறுப்பது முறையாகாது என்று நான் "தேங்க்ஸ்",  என்று சொல்லி கொஞ்சம் எடுத்து என் கைக்குட்டையில் வைத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். அதன் பிறகே அவனும் சாப்பிட ஆரம்பித்தான். இந்த பக்கம் என்ன செய்கிறார்கள் என்று நைசாக பார்க்க, சுரேஷ் ரொம்ப நல்ல பையன் மாறி படத்தை பார்த்து கொண்டிருக்க. ராஜுவும் ஷர்மிளாவும் இரு தலை ஒரு தலையாக மாறி இருந்தது. எனக்கு அடிவயிற்றை கலக்கியது. பாவி இதற்குள் அந்த பையனுடன் இப்படி நெருங்கிட்டாலே என்று. அதை பார்த்த கணம் முதல் எனக்கு படத்தில் இருந்த ஈர்ப்பு முற்றிலும் தொலைந்தது. இவள் என்னதான் செய்கிறாள் என்று பார்க்க ஆசை. ஆனால் பார்ப்பது நாகரிகமாக இருக்காது என்றும் தோன்றியது.  ஆனால் ஆசை யாரை விட்டது. ஐந்து நிமிடங்களுக்கு ஒருமுறை ஷர்மிளா பக்கம் தலையை திருப்ப, இதை கபில் கவனித்திருப்பான் போல. 

மெதுவாக என்னிடம்  " என்ன வெண்ணிலா, ராஜ் குறும்பு செய்து கொண்டிருக்கிறானா ", என்றதும்,

நான் பதட்டத்துடன் கபில் பக்கம் திரும்பி " எனக்கு தெரியாது, நான் படம் தானே பார்க்கிறேன் " என்றேன்.

கபில் சிரித்து கொண்டே " சும்மா சொல்லுப்பா, நான் தான் உன்னை கவனித்தேனே " என்றதும், 

நான் பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை. மீண்டும் படம் பக்கம் என் கண்கள் செல்ல, மீண்டும் கபில் கை என் கையோடு உரசுவது இம்முறை கொஞ்சம் அதிகமாக எனக்கு தெரிந்தது. நான் உடனே திரும்ப, கபில் கையை எடுக்காமல் கண்களாலேயே எடுக்காட்டுமா, இருக்கட்டுமா என்று கேட்பது போல இருந்தது. நான் என்ன சொல்லணும் என்று புரியாமல் இருக்க, அதே சமயம் பக்கத்தில் அவ என்ஜாய் செய்து கொண்டிருக்க எனக்கே ஒரு சலாபா எண்ணம் தோன்ற ஆரம்பித்தது. (" இப்படி வந்து விட்டு கொஞ்சம் என்ஜாய் செய்யலேனா எப்படி"), என்று எனக்கு நானே நியாயம் சொல்லிக் கொண்டு, அவனுக்கு நேரடியாக பதில் சொல்லாமல், சிறிது தயங்கிய படி, என் கையை அவன் கை மேல் மெதுவாக உரசினேன்.  என் சிக்னலை புரிந்து கொண்ட கபில், அவன் இடது கையில் இருந்த பாப்காரன் பாக்கேட்டை என் மடி மேல் வைத்து, வேணுமென்றே அழுத்தி எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான். அப்படி அவன் ஒவ்வொரு முறை எடுக்கும் போதும், பாக்கெட்டின்னுள் அழுத்தம் கொடுக்க அது என் டாப்பை தாண்டி, உள்ளே உரசுவது போன்று,  என் கால்களுக்கு இடையே ஒரு கூச்சம் ஏற்பட ஆரம்பித்தது. 

அதன் பலன், எனக்கு அவன் மீண்டும் மீண்டும் பாப்காரன் எடுக்கணுமே, என்று இருந்தது. ஆனால் அவனின் எண்ணம் வேறு. முதல் முயற்சி வெற்றி என்று தெரிந்ததும் அவன் தைரியம் அடைந்தான் போல. அவன் இடது கையை, என் சீட்டிற்கு அருகில் கொண்டு வந்து என் டாப் மீது மெதுவாக இடுப்பு பகுதியில் கை வைத்து மெதுவாக உரசினான். அது எனக்கு சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்த, நான் வேகமாக நெளிந்தேன். அந்த சமயம் என்னுடைய கை ஷர்மிளா மீது இடித்தது. அவ நான் அவளை அழைப்பதாக நினைத்து என்னை பார்க்க, அது தெரியாமல் நான் கபில் கை எங்கு இருக்கு என்று பார்த்து கொண்டிருக்க, ஷர்மிளா நானும் சீக்கிக்கொண்டேன் என்ற நினைப்பில், ராஜ் பக்கம் சாய்ந்தாள். ஆனால் இங்கோ கபில் என் இடுப்பின் மீது கையை வைப்பதும் எடுப்பதுமாக இருந்தான். என்னை பொருத்த வரை இந்த விளையாட்டு எனக்கு பிடித்து இருந்தது. 

நான் ரசித்திக்கொண்டு இருக்கும் போதே, எமன் போல திரையில் இடைவேளை என்று போடப்பட, எல்லோரும் அவசரமாக உடையை சரி செய்து கொண்டோம். மூவரும் ஸ்னாக்ஸ் வாங்க வெளியே போனதும், நான் ஷர்மிளாவை பிடி பிடி என்று பிடித்துக்கொண்டேன். 

" ஹே ஷர்மி, என்னடி உனக்கே இது நல்லா இருக்கா. யாருன்னே தெரியாத ஒருத்தனோடு இப்படி வழியிறியே " என்றதும், 

அவ  ரொம்ப அமைதியா " ஹே லூசு நம்ப என்ன இங்க சினிமா பார்க்காணுமே, யார் அழைத்து போவாங்க என்று தேடி இவர்களை அழைத்து வந்தோம்?. உண்மையை சொல்லு நீ இந்த படத்தை ஏற்கனவே நெட்டில் டவுன்லோட் செய்து பார்த்தியா இல்லையா? " என்றதும்

நான் " பார்த்தேன் " என்றேன். 

அவ " அப்போ என்ன நினைச்சு நீ இன்டெர்வெல் வரைக்கும் படத்தை பார்த்த?. அவன் ஒன்னும் நம்பலை அம்மணமாக்கி பார்க்கலியே. ஏதோ அவன் ஆசைக்கு, இங்க கொஞ்சம் அங்க கொஞ்சம்னு தொடறான். அப்போ எனக்கும் கொஞ்சம் சூடா இருக்கு. அதனால தான் அனுமதித்தேன் " என்று சொல்ல, அவள் வார்த்தைகள் எல்லாமே நியாயமாக இருந்தது. 

இண்டெர்வெல் முடிந்து மூவரும் உள்ளே வர, கையில் ஐஸ்கிரீம், கோன் வைத்திருந்தனர். ராஜி ஷர்மிளாவிடம் குடுக்க, கபில் என்னிடம் குடுக்கும் போதே, ஒரு பரிதாப பார்வை பார்த்து கொண்டே குடுத்தான். அந்த பார்வையில் (" பாவி இண்டெர்வெல் முன்னாடியே ராஜ், ஷர்மிளா மீது கைவைத்து விட்டான். நான் என்ன பாவம் செய்தேன் ") என்று கேட்பது போல எனக்கு தோன்றியது. அதற்கு பதிலாக நான் ஐஸ் கிரீம்யை வாங்கும் போது " தேங்க்ஸ் " என்று சொல்லும் போது, அவனை பார்த்து ஒரு நட்பு சிரிப்பு சிரித்தேன். அதில் நான் அவனுக்கு உணர்த்த விரும்பியது (" சரிடா இனிமே நீயும் என்ன கொஞ்சம் தொட்டுக்கோ ") என்று தான். 

மீண்டும் படம் போட்டதும், கபில் என் பக்கம் சாய்ந்து உட்கார்ந்து" வெண்ணிலா ஒரு விஷயம் சொல்லட்டுமா, நீ சாப்பிடுறியே அதான் கடைசி ஐஸ் கிரீம். எனக்கு தான் கிடைக்கவில்லை என்றதும் நான் அவனை பார்த்து,

" இந்த கதை எல்லாம் என் கிட்டே சொல்லாதே. தியேட்டர் ல அப்படி ஒன்னும் ஐஸ் கிரீம் இல்லாமல் போகாது. உனக்கு வேணும்னா இந்தா நீயும் சாப்பிடு ",  என்று அவனிடம் என் கையில் இருந்த கோனை நீட்டினேன். 

அப்படி செய்ததும் அவனுக்கு தலை கால் புரியவில்லை போல. உடனே வாங்கிக்கொண்டு "தேங்க்ஸ் வெண்ணிலா ", என்று, அதே வேகத்தில் நான் எந்த பக்கம் கோனை நக்கிநேனோ, அதே பக்கம் அவனும் நாக்க்கினால் நக்கினான். அதை பார்க்கும் போது எனக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. அவனை ஐஸ் கிரீம் சாப்பிட விட்டு, நான் மீண்டும் படத்தில் கவனத்தை செலுத்தினேன். மீண்டும் அவன் என்னை இடித்தான். 

நான் " என்ன ", என்றதும் 

" இந்தா நீயும் சாப்பிடு, அப்பறோம் எனக்கு வயித்த வலிக்கும்" என்று குடுக்க, 

நான் வாங்கி பார்த்தேன். ஐஸ் கிரீம் கோணுக்குள் அடியில் எச்சில் மிதக்க தெரிந்தது. நான் அவனை பார்த்து முறைத்தேன். ஐஸ் கிரீம் சாப்பிட வேண்டும் என்ற ஆசையால், என் நாக்கை நீட்டி கோன் உள்ளே விட்டு, ஐஸ் கிரீமை நக்கினேன். அவன் எச்சிளோடு கலந்து அது வினோதமாக சுவையை கொடுத்தது. இருந்தாலும் அது எனக்கு பெரிதாக தெரியவில்லை. நான் நக்கி கொண்டிருப்பத்தை, கண் கொட்டாமல் பார்த்து கொண்டிருந்த கபில், நான் சாப்பிட்டு முடிக்கும் வரை அதையே பார்த்து கொண்டு இருந்தான். ஏதோ மாடு பில் மெய்வதை பார்ப்பது போல. 

இந்த பக்கம் ஷர்மிளா அதை பார்த்து, என் காதிடம் வந்து மெதுவாக " ம்ம், நடத்து நடத்து. ஒரு வழியா நக்க ஆரம்பிச்சாச்சு " என்றதும்

நான் அவளை கிள்ளி " பேசாம இருடி " என்றேன். 

கபில் நான் ஐஸ் கிரீம் முடித்ததும், அவன் கையில் ரெடியாக வைத்திருந்த பேப்பரை என்னிடம் நீட்டினான். நான் வாங்கி என் கை, வாய் எல்லாம் துடைத்து, பேப்பரை கீழே போட்டேன். கபில் இன்னும் என் பக்கமே சாய்ந்து இருந்தான். எனக்கு ஏனோ அவன் தொட்டால் நன்றாக இருக்குமோ என்று தோணியது. இருந்தும் அவனாக தொட்டால், அனுமதிப்பது, நம்மளாக அவனை செய்ய தூண்ட கூடாது, என்ற முடிவில் நான் இருந்தேன்.   அவன் என் முழு பக்கமும், சாய்ந்து இருந்தும் நான் ஒன்றும் சொல்லாததை தெரிந்து, மெதுவாக என் காதில்

" வெண்ணிலா, உன் கையை பிடித்து கொள்ளலாமா " என்று கேட்க. நான் அவனை ஒரு முறை பார்த்து, ஒன்றும் சொல்லாமல் என் கையை குடுக்க, அவன் அதை இருக்கமாக பற்றிகொண்டான். அவன் கையின் சூடு என் கைக்குள் மாறியது. அவன் கையின் நடுவே வெளிப்பட்ட vervai என் உள்ளங்கையில் சில்லென்று பட்டது.  சூடு, குளிர் இரண்டும் சேர்ந்து எனக்கு கொஞ்சம் சூட்டை ஏற்ற, நானும் அவன் கையை இருக்கமாக பிடித்தேன். இந்த சிக்னல் அவனுக்கு போதுமானதாக இருந்திருக்கும்.

அவனது அடுத்த கையை என், கை இடையில் இருந்த வழி வழியாக, மெதுவாக நுழைத்து என் சைடு டாப் மீது கை வைத்து, காயின் பக்கத்தை வருடினான். அந்த நொடி என் உச்சந்தலையில் யாரோ ஓங்கி அறைந்தது போல எனக்கு இருந்தது. என் உடல் என்னையே அறியாமல் ஒரு குலுங்கு குலுங்கியது, அவனுக்கும் அது தெரிந்து இருக்கும். கபில் தான் என் காயை வருடும் முதல் ஆண். முழுவதுமாக இல்லை என்றாலும், அதை இவ்வாறு ஒருவரை தொட அனுமதித்ததே இதுதான் முதல் முறை. என்னையும் மீறி வருடிய கையை நான் என் கையால் பிடித்து எடுத்து விடாமல் இருக்குமாறு, அவன் கையை என் கைமீது வைத்து அழுத்தி கொண்டான். 

வேறு என்னவெல்லாம் செய்ய போகிறான் என்று, என் எதிர்பார்ப்புகள் அதிகமா, எனக்கு மூச்சி காற்றும் அதிகமாக, இதயம் துடித்தது. கபில் என்னை சீண்டி கொண்டிருக்கும் போதே நான் ஷர்மிளாவிடம் ரொம்பவும் அப்பாவித்தனமாக,

" ஷர்மி, கபில் என்ன கண்ட இடத்திக் தொட முயற்சிக்கிறாண்டி, எப்படி தடுக்க " என்று கேட்க,

" ஹே லூசு தொட தானே நினைக்கிறான். என்னமோ இங்கயே உன்ன பண்ண துடிக்கிற மாறி சொல்ற. உனக்கு புடிச்சி இருந்தா தொட்டுட்டு போட்டும் விடுடி. இல்லனா தள்ளி உட்க்கார் என்ன டிஸ்டர்ப் பண்ணாதே " என்றாள். 

" பாவி அடுத்த வாட்டி, வீட்டுக்கு வா, அப்போ இருக்கு உனக்கு",  என்று சொல்லி நகர்ந்து உட்கார்ந்தேன். இதற்கு இடையில் நான் பவித்ராவிடம் பேச தள்ளி உட்க்கார்ந்த நேரத்தில், கபில் அவன் கையை என் சீட்டில் உட்க்காரும் இடத்தில் வைத்து இருந்ததை நான் கவனிக்கவில்லை. நான்  உட்காரும் போது, என் உட்காரும் இடத்தில் ஏதோ இடிக்க, நான் என் கால்களுக்கு இடையில் கையை விட்டு தடவி பார்த்தேன். அது கபிலனின் கை என்று தெரிய, நான் அவனை முறைத்தேனே தவிர, கையை எடுக்க வில்லை.  

என் டாப் நான் உட்காரும் போது, மேல தூக்கி இருந்ததால், அவனுடைய கை என் chudi பான்ட் மேல், என் இரு புட்டங்களுக்கும் நடுவில் இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது. அவன் மெதுவாக என் புட்டங்களை தடவிய படி. இரு கால்களுக்கும் இடையில் மறைந்து இருந்த என் பெண் உறுப்பின் மேல், அவன் விரலை விட்டு அழுத்த, என் உடம்பு கூச, நான் தாங்க முடியாமல் துள்ளி குதித்தேன்.  அதை பார்த்து கபில் சந்தோச பட, நான் அவன் கையை பிடித்து தள்ளினேன். ஆனால் அவன் கையை விளக்காமல் நன்றாக என் பெண் உறுப்பின் மீது கையை வைத்து தேய்துகொண்டிருந்தான்.  நான் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல், அந்த கூச்ச சுகத்தில் சிறுது கையை தளர்த்த, நான் சுதாரிப்பதற்குள், மீண்டும் அவன் தலையை என் காய் மீது சாய்த்து. டாப் மேல் வாய் வைத்து கடித்து கொண்டே. கைகளை ஆட்ட, அந்த கூச்சம் சுகமாக மாற. அதை நன்றாக அனுபவித்து கொன்னிருந்தேன்.  படம் முடிய போகும் தருவாயில், எனக்கு நீர் கசிய, நான் அவன் கையை தட்டி விட்டு, பாத்ரூம் நோக்கி சென்றேன். என் உடைகளை சரி செய்து கொண்டு, வெளியே வந்தேன். படம் முடிந்து எல்லோரும் வெளியே வர, மூவரும் எங்களை வழி அனுப்பி வைத்து விட்டு சென்றார்கள். 

நானும் ஷர்மிளாவும் ஆட்டோ எடுத்து வீட்டிற்கு சென்றோம். வழியில் இருவரும், ஆங்கிலத்தில் தியேட்டரில் நடந்ததை, ஒருவருக்கு ஒருவர் சொல்லிக்கொள்ள, என் வீடு வந்ததும் ஆட்டோவிற்கு பணம் குடுத்து இறங்க, என் டாப் மீது இருந்த பல் அச்சிகள் தெரிவதை,  அவர்  பார்த்ததை பார்த்து handbag வைத்து மறைத்தேன். 

ஆட்டோ டிரைவர் எங்களிடம் " அம்மா, உங்க ரெண்டு பேரையும் என் தங்கச்சி ஸ்தானத்தில் வைத்து சொல்றேன். தப்பா எடுத்துக்காதீங்க, இந்த வயசில இதெல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்கும், ஆனா இன்னும் கொஞ்சம் வயசு ஆன பிறகு தான் அந்த பொருக்கி பசங்க, உங்களுடன் வந்தது நட்பிற்கா இல்ல உடல் சுகத்திற்கா என்று புரிந்து கொள்வீர்கள் " என்று சொல்ல,

நான் " சாரி sir, உங்களுக்கு ஆங்கிலிம் தெரியாது என்று நினைத்து தான் நாங்க, ஆங்கிலத்தில் பேசினோம் " என்று சொல்லி வேகமாக வீட்டிற்குள் சென்று விட்டோம். அன்று இரவு தூக்கத்தில் சுகமான கனவுகள் வர, நன்றாக தூங்கினேன்.

[Srimeghalai]

அடுத்த நாள் காலையில் அப்பா office கிளம்பியதும், நான் என் அறைக்குள் சென்று AC போட்டு நன்றாக தூங்கினேன். இன்பம் வந்தால் துன்பம் தொடர்ந்தே வரும் என்ற பழமொழிக்கு ஏற்ப இன்று மாலை நிகழ்வுகள் நடந்தது. மாலையில் அப்பா வந்து உடை மாற்றி, காபி குடித்த பிறகு, அம்மாவை கொஞ்சம் கோபமாக அழைக்க. நான் என் அறையில் இருந்த படியே எதுக்கு இப்படி கோபமாக இருக்கிறார் என்று யோசித்தபடி பார்த்தேன்.  

அம்மா " என்ன ஆச்சுன்னு இப்படி சத்தமா கத்துறீங்க " 

அப்பா " இனி நீ, வீட்ட பூட்டிகிட்டோ, இல்ல உன் சின்ன பொண்ண வீட்ல தனியா விட்டோ வெளியே போன !, எனக்கு எப்படி கோபம் வரும் என்று எனக்கே தெரியாது " 

என்றதும் எனக்கு கொஞ்சம் சுருக்கென்று இருந்தது,  என்னாலே தான் கோபமோ என்று. அடுத்து அவர் சொன்னது அதை உறுதி செய்தது.  

அப்பா " நேத்து உன் பொண்ணு செஞ்ச வேலை என்ன தெரியுமா?. என்று கோபமாக சொல்ல, 

 அம்மா " ஆமாம், என்னை கேட்டு தான் அவ தொழியோடு சினிமாவிற்கு போனா பாரு, அத  தான் நான் உங்க கிட்டே  அப்போவே சொன்னேனே "

என்றதும், அப்பா அம்மாவின் முதுகில் தட்டி " நேத்து நம்ப வீட்டிற்கு மூணு பசங்க வந்து இருக்காங்க " 

என்றதும் எனக்கு மொத்தமும் புரிந்து விட்டது. பெட்டி கடை நாடார் போட்டு குடுத்துட்டார் என்று.  நான் கதவறுகே தெரிந்த gap வழியாக, என்ன நடக்கிறது என்று பயத்துடன் பார்த்து கொண்டிருந்தேன். அம்மா அப்பா சொன்னதை கேட்டு, அதிர்ச்சியில் ஒன்றும் பேசாமல் நின்று கொண்டிருந்தார். பின்பு கொஞ்சம் நீதாணித்து,

அம்மா " யார் சொன்னது உங்க கிட்டே. யாரோ அவளை பற்றி உங்களிடம் தவறா சொல்லி இருக்காங்க. அவ அப்படியெல்லாம் செய்ய கூடிய பெண் இல்லை " என்று எனக்கு சப்போர்ட் செய்ய,

அப்பா  இன்னமும் கோபம் அதிகமாக " ஏன் பெட்டி கடை நாடருக்கு, வெண்ணிலா மீது என்ன கோபம்?. அவர் இவளை சின்ன குழந்தையில் இருந்து பார்திருக்கிறார்.  அந்த அக்கறையில் தான், நான் வீட்டிற்கு வரும்போது என்னை அழைத்து, கடையில் இருந்து சொல்லாமல்  கொஞ்சம் தள்ளி அழைத்து பொய், சொன்னார். அந்த பசங்க சில நாட்களாகவே இவர் கடை அருகே நின்று பேசி கொண்டிருப்பவர்கலாம் " 

அம்மா " வென்னிலா " என்று சத்தமாக அழைக்க, நான் எதுவும் தெரியாத மாதிரி, 

" எதுக்குமா இப்படி கூச்சல் போடறே" என்று கேட்டு கொண்டே போக, 

அம்மா " இப்போ நான் கூச்சல் போடலேன்னா, நாளைக்கு நம்ப குடும்ப கௌரவத்தை வெளியே இருக்கவங்க கூச்சல் போட்டு அசிங்க படுத்திருவாங்க " என்று சொல்லி " நேத்து யார் கூட சினிமாக்கு போன " என்று கேட்க.

நான் ஷர்மிளா என்று பெயர் சொல்லாமல், " என் friend கூட என்றதும் 

அம்மா "அந்த ப்ரெண்டுக்கு என்ன பெயர்?, பிரென்ட் மட்டுமா இல்ல friends ஆஹ்?. 

நான் " என்னமா இப்படி அசிங்கமா கேட்கிற, நான் நேத்து உன்கிட்ட சொல்லிட்டு தானே போனேன்" என்று அவளை மடக்க,

அம்மா " அப்போ நம்ம வீட்டிற்கு வந்த பசங்க யார், எதுக்கு வந்தாங்க " என்றதும் 

நான் ஏற்கனவே தயார் செய்து வைத்திருந்த பொய்யை அவிழ்த்து விட்டேன். " அம்மா நாங்க சினிமாவிற்கு கிளம்பும் போது, மூணு பசங்க எதோ நம்ப ஏரியாவில் கிரிக்கெட் போட்டி நடத்த போறாங்கலாம். அதுக்கு டொனேஷன் கேட்டு வந்தாங்க. நாங்க வீட்டில் யாரும் இல்லை என்று சொல்லி அனுப்பிவிட்டு, சினிமாவிற்கு போனோம் " என்றதும்,

அம்மா என் பொய்யை நம்பி விட்டார். ஆனால் அப்பா முகத்தில் அவர் நம்பவில்லை என்பது தெளிவாக தெரிந்தது. 

[omprakash_71]

Semma Interesting Start Bro

[Krish World]

Very hot narration

[Srimeghalai]

அடுத்த நாள் அறை கதவு பலமாக தட்டும் சத்தம் கேட்டு, நான் முழிக்க அறைக்கு வெளியே என் அக்கா நின்று கொண்டிருந்தாள். எனக்கு உடனே புரிந்து விட்டது. விஷயம் அவள் வரைக்கும் பொய் விட்டது என்று. 

நான் அவளிடம் " என்னடி இப்படி காலையிலேயே வந்து உயிரை எடுக்கறே, இனிமே இது உன் அறை இல்ல, என் அறை " என்றதும், அக்கா என் கையை பிடித்து தரதர வென இழுத்து அறைக்குள் சென்று கதவை மூடினாள்.  

நான் " ஹே லூசு, எதுக்கு இப்படி பண்றே " என்று கேட்டதும் அக்கா என் முதுகில் பலமாக அடித்து 

" ஹே வெண்ணிலா, உன் மனசுல நீ என்ன தான் நினைச்சிட்டு இருக்கே. அப்பா அம்மா எவ்வளவு மரியாதையா இந்த வீட்டில் இத்தனை நாள் இருக்காங்க. உனக்கு ஏண்டி இப்படி புத்தி போகுது " என்றதும்,

நான் அவளை பேச விட்டால் நம்மளை மடக்கி விடுவாள் என்பதால், ஏதும் தெரியாதவள் போல முழித்து கொண்டே என் வாயில் கை வச்சி பொத்தி 
"இப்போ என்ன பண்ணிட்டேன்னு, நீ இப்படி குதிக்கிறே. என் தோழி கூட சினிமா போனது என்ன, கொலை குத்தமா". 

அக்கா " அப்போ நம்ப வீட்டுக்கு வந்த பசங்க யாரு. உனக்கு தெரியாதா?, அப்படி தெரியாத பசங்களை எதுக்கு, உன் தோழி கை அசைத்து நம்ம வீட்டிற்குள் வர சொல்லணும் " 

நான் " ஹே எதாவது தெரிஞ்சா பேசு, இல்லைனா முதலில் தெரிஞ்சிகிட்டு பேசு. அந்த பசங்க என் தோழி, நம்ப வீட்டுக்கு வரும்போது, வெல்லத்துல பாதிக்க பட்ட மக்களுக்கு உங்களால, முடிஞ்ச உதவி செய்ய முடியுமா, என்று கேட்டு இருக்காங்க. இவ என்னை வந்து கேட்க நானும் நல்ல விஷயம் என்பதால், என் பழைய உடைகளை எடுத்து குடுத்து அனுப்பினேன் " 

அக்கா " அப்போ நேத்து அப்பா கேட்ட போது அவங்க யாருன்னே தெரியாது சொல்லி இருக்கே " 

என்று சொல்லி என்னை மடக்கிவிட்ட சந்தோஷம் அவள் முகத்தில் தெரிய கேட்க. 

நான் " அப்பா என்னை பேசவிட்டால் சொல்லி இருப்பேன், எதோ நாடார் சொன்னதை அப்படியே வாக்கா எடுத்து என்னை கேட்டா, நான் என்ன சொல்றது?, "

என்றதும் அக்கா அதற்கு மேல் என்னிடம் ஒன்றும் கேட்க முடியாது என்று வெளியே சென்றாள். நான் அறையை விட்டு வெளியே போகாமல் அறையிலேயே இருந்தேன். எனக்கு தெரியும் ரெண்டாவது ரவுண்டு அக்கா வருவா என்று. அக்கா அப்பாவிடம் சென்று நான் சொன்னதை சொல்ல, அப்பா ஒரு முடிவில் இருந்தார். நான் நேத்து அந்த பசங்க கூடத்தான் சினிமாவிற்கு போனேன் என்று. அப்பா, அம்மா, அக்கா மூவரும் கொஞ்சம் விவாதித்து, அக்கா மீண்டும் என்னிடம் வந்து,

" உன் தோழி யார்?. அவ கிட்ட நான் பேசணும் " 

நான் " ஹே இந்த வக்கீல் கேள்விலாம் என்னோட நிறுத்திக்கோ. என் தோழிய எல்லாம் இழுக்காதே "

அக்கா " சரி அவ பெயர் என்ன?. அவ எங்க இருக்கிறாள் ". நான் பெயரையும், இடத்தையும் மாற்றி சொன்னேன். 

அக்கா :  " அப்பா கிட்டே அந்த நாடார் அந்த பசங்க தினமும் அவர் கடை முன்னாடி நின்று நம்ப வீட்டை காட்டிதான், பேசுவாங்க என்று சொல்லி இருக்காரே " 

நான் : " நம்ப வீட்டு மேல அவ்ளோ அக்கறை இருக்கும் நாடார், அந்த பசங்களை துரத்தி இருக்கலாமே. அல்லது அப்பாவோ, அம்மாவிடமோ சொல்லி இருக்கலாமே",

என்றதும் அக்கா நான் சொல்வதிலும் நியாயம் இருப்பதை உணர்ந்தாள். எனக்குள் நான் வெற்றி பாதையில் போகிறேன் என்று பெருமை. 

அக்கா : " அப்பா கோபம் இன்னும் குறையலை, நீ கொஞ்ச நாள் என்னுடன் இரு "

நான் : " அதெல்லாம் முடியாது... எதுக்கு?, நீயும் உன் புது வீட்டுக்காரும் கொஞ்சுறதே நான் ஜொள்ளு விட்டு பார்த்துகிட்டு இருக்கனுமா ", 

என்றதும் அக்கா வயடைத்துபோனாள். நான் இப்படியெல்லாம் பேசுவேன் என்று அக்கா எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆனால் அவள் என்னை இங்கிருந்து கிளப்பி அவவீட்டிற்கு அழைத்து போவதில் உறுதியாக இருந்தாள். ஒரு வழியாக எங்களுக்குள் சமரசம் ஏற்பட்டு, நான் அவளோட ஒரு வாரம் மட்டும் தாங்குவந்தாக முடிவு. மாலையில் அக்கா வீட்டுக்காரர் வந்ததும், நானும் அவர்களோடு கிளம்பினேன். அக்கா பல்லாவரத்தில் ஒரு பிளாட்டில் தனியாக இருந்தாள். மாமனார் மாமியார் முதலிலேயே வர மாட்டோம் என்று சொல்லி விட்டார்கள். உண்மையை சொல்லனும்னா எனக்கு பல்லாவரம் எங்கே இருக்கு என்று கூட தெரியாது. அங்கே போனதும் வீடு நல்லாத்தான் இருந்தது. ரெண்டு பெட்ரூம் பிளாட். ரெண்டாவது மாடியில் பக்கத்தில் ஒரு வயதான கணவன் மனைவி இருந்தார்கள். வீட்டிற்குள் சென்றதும் என்னை ஒரு ரூமில் இருக்க சொல்லிவிட்டு அக்கா அன்றைய தினத்தை முடித்து விட்டு அவள் ரூமிற்கு சென்று விட்டாள். 

எனக்கு புது இடத்தில் தூக்கம் வரவில்லை, ஹாலுக்கு போனால் தான் டிவி போட முடியும். அப்படி செய்தால் அது அக்கா,  மாமாவிற்கும் இடைஞ்சளா இருக்கும், என்பதால் போக விரும்பவில்லை. சரி ஷர்மிளா கழுதைக்கு போன் செய்து, அவ செய்த குறும்பினால் என்ன பிரச்சனை ஏற்பட்டது என்று சொல்லலாம், என்று அவளை அழைத்து பேசினேன். அவளிடம் நடந்ததை ஒன்று விடமாள் ஒப்பித்து முடிக்க, 

ஷர்மிளா : " சாரி டி, உனக்கு இப்டி ஆகும்னு நான் என்ன கனவா கண்டேன். சரி இத பத்தி காலைல பேசலாம். நான் கால் கட் பண்றேன் ",

நான் :  " அதெல்லாம் தெரியாது, எனக்கு இங்கே தூக்கமேவரவில்லை. ஒழுங்கா எனக்கு தூக்கம் வரும் வரை பேசிகிட்டு இரு ",

ஷார்மிளா : " ஹே வெண்ணிலா, நேத்து உன்கிட்டே குடுக்க சொல்லி, கபில் அவன் மொபைல் நம்பர் குடுத்து இருக்கான். அவன் கூட கடலை போடு. நீ மிஸ்ட்கால் குடு போதும், அவன் லைன்ல வருவான். உனக்கு டாக் டைம் குறையாது ", 

என்று அவள் எனக்கு அடுத்த தலைவலியை குடுத்தாள். பிறகு அவன் நம்பரை எனக்கு மெசேஜ் செய்தாள், நான் நம்பர் வந்த பிறகும் ரொம்ப நேரம் யோசித்து கொண்டே இருந்தேன். ("  இப்போதான் ஒரு பிரச்சனைய கடந்து வந்து இருக்க, மறுபடியும் உனக்கு எதுக்கு இந்த வேண்டாத வேலை. என்று ஒரு புறமும்,  அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகிராது, போன்லதானே பேசபோற, யாருக்கும் தெரியாது, " ) என்று என் மனது யோசிக்க, இறுதியில் என்னுள் இருக்கும் சாத்தான் தான் வென்றது. கபில் நம்பருக்கு ஒரு மிஸ்ட்கால் குடுத்தேன். முதல் முறை அவன் லைனில் வரவில்லை, சரி ஒருவேளை தூங்கி இருப்பான் என்று இருந்தேன். மீண்டும் பத்து நிமிடம் கழித்து மிஸ்ட்கால் செய்ய, அவன் கால் வந்தது. 
நான் ஹெலோ சொல்வதற்குள், 

கபில் : " டேய் யாருடா நீ இப்படி ராத்திரியில் கால் பண்ணிட்ருக்கே, இதோடு நிறுத்திக்கோ "

நான் மெதுவாக : " ஹெலோ, நான் வெண்ணிலா பேசுறேன் ", என்றதும் அந்த பக்கம் சில நிமிடம் சத்தமே இல்லை. 

கபில் : " ஹே நிஜமா, வெண்ணிலாவா பேசுற. சத்தியம் பண்ணு " 

நான் : " ஆமாம் டா, நான் வெண்ணிலாதான் பேசுறேன் ", என்றதும் அவன் குரலில் தெரிந்த சந்தோசமே அவன் பயங்கர உற்சாகத்தில் இருக்கான் என்று தெரிந்தது. 

கபில் : " ஹே வெண்ணிலா, நிஜமா நீதான் பேசுறியா என்னால் நம்பவே முடியலடி " என்று பல முறை சொல்ல,

நான் : " ஹே ரொம்ப வழியாத, நான் தான் பேசுறேன். நீங்க நேத்து பண்ண வேலையில பலியானது நான் தான், " என்று வீட்டில் நடந்ததை சுருக்கமாக சொன்னேன். 

அவன் உண்மையிலேயே வருத்தப்பட்டனா, இல்லை எனக்காக நடித்தனா தெரியவில்லை. நான் என் அக்கா வீட்டிற்கு நாடு கடத்தபட்டதையும், தூக்கம் வராமல் ஷர்மிளாவிடம் பேசியதையும், அவள்தான் நம்பர் குடுத்தாள் என்பதையும் சொல்லி முடிக்க,

கபில் : " சொல்லுப்பா எனக்கு பிரச்சனை இல்லை, எவ்ளோ நேரம் வேணாலும் கடலைபோட நான் தயார் " 

நான் : " சரி உன்னை பற்றி சொல்லு"  

கபில் : " ஐயோ நைட் இந்த நேரத்தில், இந்த பிளேடு தேவையா "  என்று பேச்சை மற்ற, 

நான் : " அப்போ நீயே பேசு " 

கபில் : " வெண்ணிலா எனக்கு நேத்து கொஞ்சம் வருத்தம்".

நான் : " ஏன் எதுக்கு வருத்தம், நீ நெனச்சி கூட பார்த்து இருக்க மாட்டே, நானும் ஷர்மிளாவும் உங்க கூட சினிமாவிற்கு வருவோம் என்று, அப்புறம் என்ன அய்யாவிற்கு வருத்தம் " 

கபில் : " நான் சொல்லட்டுமா, ஆனா அது கொஞ்சம் adult விஷயம், பரவால்லயா " 

நான் : " சும்மா சொல்லுடா அதான் நேத்து, நீ நெனச்ச மாதிரி என் மேலே எங்கெல்லாம் கைவைக்கணுமோ, அங்கெல்லாம் கை வச்சியே " 

கபில் : " அது தாண்டி எனக்கு வருத்தமே. நான் உன்னை கை வச்சேன், நீ அனுபவிச்சே. ஆனா நீ என்னை எங்கயாவது தொட்டியா " 

நான் : " ஹய் ரொம்ப அசைதான் சார், ஆமா நா உன்ன எங்க சார் தொடணும் ".

கபில் : " நிஜமா சொல்லு, உனக்கு தெரியாது?... ஒரு பயன் ஒரு பொண்ணு எங்கே தொட்டா அவன் சந்தோஷப்படுவான் என்று ",

நான் தெரியாத மாதிரி " எனக்கு தெரியாது, உண்மையில் நான் ஒரு பையனோட வெளியே போனதே நேத்து தான். ஆன அன்னைக்கே மாட்டிகிட்டேன். சரி சொல்லு எங்க"

கபில் : " நான் சொன்னதும் நீ போன் கட்பண்ண கூடாது, சரியா " 

நான் : " செய்ய மாட்டேன் சொல்லுடா " 

கபில் : " ஒரு பையனுக்கு ஒரு பொண்ணு கூட இருக்கும்போது, அவன் உடம்பில் ஒரு இடத்தில் அவன் உடம்பு பகுதி ஒன்னு விரைக்கும். எந்த பகுதி தெரியுமா? " 

என்று மீண்டும் கேள்வி கேட்க, நான் வேண்டும் என்றெ  " அவன் விரல்கள், அதான் நேத்து பாத்தேனே, என்னை அங்கயெல்லாம் தொடும் போது உன் விரல் முறைப்பா இருந்ததே " 

கபில் : " அதெல்லாம் இல்லை, வேறே பகுதி சொல்லு பாக்கலாம். " 

நான் : " உன் நாக்கா ",

கபில் : " ஹே விளையாடாதடி " 

நான் : " ஐயோ ராமா நீயே சொல்லு, எனக்கு தெரியல " 

கபில் : " இப்போ கூட உன்கிட்டே பேசும் போதே அது விரைச்சு கிட்டுத்தான் இருக்கு "

நான் : " இது வீடியோ கால் இல்லை, எனக்கு எப்படி டா தெரியும், இப்போ நீ சொல்றியா இல்லை கால் கட் பண்ணவா "

கபில் : " ஐயோ அசடு என் சுன்னிதான் அது" 

நான் : " அப்படினா என்னதுடா " 

கபில் : " திருடி ரொம்ப நடிக்காதே, சுன்னினா என் குஞ்சி "

நான் : " அதுவா அதை ஏன் தொடணும்.. ச்சீய் அசிங்கம் "

கபில் : " ஐயோ அது உனக்கு அசிங்கமா, அதை உன் அப்பா உன் அம்மாகுள்ளே போடலேன்னா, நீ பொறந்தே இருக்கமாட்டே தெரிஞ்சிக்கோ "

நான் : " சரி சரி இப்போ எதுக்கு என் அப்பா அம்மாவை இழுக்குறே " 

கபில் : " sorry டி " 

நான் அவன் மூடை கெடுக்க விரும்பாமல் " சரி அதை நான் தியேட்டரில் எப்படி தொடுவேன், ஒரு வேளை அப்படியே செய்து இருந்தாகூட, உன் பான்ட் மேலயே தடவி இருப்பேன் " 

கபில் : " உனக்கு ஆசை இல்லையா அதை தொட்டு பாக்கணும்னு, அதை நீ தடவி பார்த்தா எவ்வளவு நல்லா இருக்கும் தெரியுமா. ஒன்னு சொல்லுவேன் நீ யார்கிட்டயும் சொல்ல கூடாது சரியா ",

நான் : " சரிடா சொல்லthiru

கபில் : " என் சுன்னிய தொட்ட ஒரே பெண் யார் தெரியுமா " 

அப்போவே நான் முடிவு செய்தேன், அவனுக்கு வேறு கேர்ள்பிரின்ட் இருக்கா என்று.  நான் உடனே  " யாரா இருக்கும் உன் கேர்ள்பிரென்ட் தான் " 

கபில் : " இல்லையே, நான் ஒரு நாள் ட்ரெயின்ல போய்கிட்டு இருக்கும் போது, ஒரு 40 வயசு ஆன்ட்டி எண்ணுத புடிச்சி கை அடிச்சி விட்டா " 

என்று அவன் சொல்லும் போதே எனக்கும் கொஞ்சம் ஏறதான் செய்தது. அவன் சொல்லும்போது எனக்கு சூடு ஏறினாலும், அவனிடம் அதை காட்டி குடுத்துவிட்டால், அவன் அதை அவனுக்கு சாதகமாகிக்கொண்டு என்னை பயமுறுத்துவான் என்ற பயத்தில்,

நான் : " ஹே இந்த கதைலாம் என்கிட்டே விடாதே, அது எப்படி முன்ன பின்ன தெரியாத ஒருத்தருக்கு, பண்ணி இருக்க முடியும் ". என்று நான் அதை பத்தி பேச நிச்சயம் அவனுக்கு தூண்டுதல் ஏற்பட்டிருக்கும். 

கபில் : " இல்லடி சத்தியமா எனக்கு இது நடந்துச்சு, அப்போ எனக்கு என்ன பண்ணணும்னு தெரியாம, அவ ஜாக்கெட்குள்ள கைவிட்டு காம்ப திருகினேன். அவ ஒருமாறி மெதுவா கத்துனா. அப்போதான் தெரிஞ்சிகிட்டேன் பெண்களுக்கு அப்படி பண்ண புடிக்கும் என்று ". 

நான் அடுத்து என்ன சொல்வது என்று சிறிது நேரம் பேசாமல் இருக்க. 

கபில் : " வெண்ணிலா தூங்கிட்டியா " 

நான் : " இல்லடா சொல்லு, நான் உன்கிட்ட பேசுறதா வேண்டாமான்னு யோசிச்சிட்டு இருக்கேன். நீ ரொம்ப பொய் பேசுற " என்று மீண்டும் அவனை மடக்க, கபில் அந்த டாபிக்கை நிறுத்தினான். 

கபில் : " சரிடி நீயே சொல்லு, நீ குளிக்கும்போது உன் முலை மேலே கை படும் இல்ல, அப்போ உனக்கு மூடா இருக்காதா " 

நான் : " இருக்கும் அதுக்கு என்ன " என்று அந்த வழியில் பேச்சை தொடரமுயன்றேன். அவனும் என் வலையில் விழுந்தான். 

கபில் : " ப்ளீஸ் எனக்கு சொல்லேன். இப்போ நீ குளிக்கிறமாறி நினைச்சு உன் முலையை தடவு. அப்போ என்ன பண்ணுதுன்னு என் கிட்டே சொல்லுடி ப்ளீஸ் ".

நான் : " அய்யே அதெல்லாம் நான் பண்ண மாட்டேன். வேணும்னா நேத்து நீ கையை வச்சபோது எப்படி இருந்ததுன்னு சொல்லறேன் " என்று சொல்லிய உடனே அவன் முழுவதுமாக மயங்கிபோனான். 

நான் : " கபில் நீ நேத்து என் இடுப்பிலே தானே முதலில் உன் கையை வச்சே. அப்போ எனக்கு சும்மா எறும்பு ஏறுற மாதிரி இருந்தது. அப்போ உன்கை என் முலைமேல பட்டதும், நீ தெரியாமதான் தொட்டேன்னு நெனச்சேன். ஆனா அப்புறம் நீ அங்கேயே உன் கையை, உன் விரலை வச்சு அழுத்தினியா, அப்போ எனக்கு செம்ம மூட் வந்தது. நான் கையை என் காலுக்கு நடுவுல வச்சி அழுத்தியத நீ கவனிச்சியான்னு தெரியல "  என்று சொல்லி நிறுத்தினேன். 

நான் அமைதியாய் இருப்பதை பார்த்து, " என்னடி இப்போவும் கையை காலுக்கு நடுவே வச்சு இருக்கியா " 

நான் : " லூசு எப்போவும் அதையேவா செய்வாங்க. சரி நீ என்ன பண்ற? ".

கபில் : " இப்போதான் என் ரூம் கதவை லாக் பண்ணிட்டுவந்தேன், உனக்கு வேணும்னா சொல்லு இப்போ நான் போட்டு இருக்க ஷார்ட்ஸ் கழட்டி வெறும் ஜட்டியோட இருக்கேன். உனக்கு ஓகே வா ",

நான் :  " உன் இஷ்டம் என்னை ஏன் கேட்கறே, உனக்கு வேணும்னா கழட்டு, என்னமோ எனக்காக கழட்டுற மாதிரி பேசுறே ".

சிறிது நேரம் அமைதியாக இருக்க, மீண்டும் அவன், " வெண்ணிலா இப்போ நான் வெறும் ஜட்டியோட இருக்கேன், நீயும் அப்படி இருடி ப்ளீஸ்டி, நல்ல இருக்கும் அப்படி பேசினா ". 

நான் : " ஓ... அப்போ தினமும் நெறைய பொண்ணுங்ககிட்டே  இப்படிதான் பேசுறியா " 

கபில் : " ஹே என்ன, போட்டு பாக்கறியா "

என்று இங்கு நான் கபிளுடன் பேசிக்கொண்டு இருக்க, ஹாலில் அக்கா, மாமா பேசுறது கேட்க, நான் (" ஒரு வேளை நான் போன்ல பேசுறதே ஒட்டு கேட்கிறார்களோ ") என்று மெதுவா ஜன்னலை கொஞ்சமா திறந்து பார்க்க, அங்கே மாமா வெறும் ஜட்டியோட,  அக்காவின் உடம்பில் வெறும் உள்பாவாடை மட்டுமே இருக்க, ஹாலில் இருக்கும் பிரிட்ஜ் அருகே போக, எனக்கு கபில் பேசினது தான் நினைவுக்கு வந்தது. ஜன்னல் வலியாக அக்காவும் மாமாவும் என்னதான் செய்கிறார்கள் என்ற ஆவலில் ஜன்னல் அருகேயே நின்று கொண்டிருந்தேன்.  மாமா பிரிட்ஜ்யில் இருந்து ஒரு மாம்பழத்தை எடுத்து அக்காவின் ரெண்டு முலைகள் நடுவே வைத்து, பிறகு மாம்பழத்தை டேபிளில்வைத்து  தலையை ஆட்ட, எனக்கு புரிந்தது, அக்காவிடம் என்ன சொல்கிறார் என்று . ( " இந்த பழம் உன் பழம் போல் இல்லை ") என்று. எனக்கு ஆச்சரியம், வீட்டில் இருந்த வரை அக்கா என்னவோ அவளுக்கும் செக்ஸ்க்கும் சம்பந்தமே இல்லை என்பது போலவும், அவளுக்கு அதில் கொஞ்சமும் நாட்டம் இல்லை என்பது போல நடித்து விட்டு, இங்கு தனியா வீட்டிலே மாமாவோட சேர்ந்து ஹாளிலே கும்மாளம் போடறா என்பதால் ஆச்சர்யம். ஆனாலும் மாமா தான் அக்காவை ஹாலில் தொட்டு பேசுறார், அக்கா இல்லையே என்று நான் நினைக்கும் அதே சமயம், அக்கா மாமாவின் ஜட்டியை தடவி பத்திரம்  என்று சைகை செய்து, மாமாவின் ஜட்டிக்குள் கையைவிட்டு அவர் சுண்ணியை பிடித்து தரதர வென்று அறைக்குள் இழுத்து சென்றாள். அதை பார்த்ததில் நான் முழுசாக சூடு ஏறினேன். அதே வேகத்தில் ஜன்னலை மூடிவிட்டு,  போன எடுத்து ஹலோ சொல்ல, அவன் கட் செய்து இருந்தான். 

எனக்கு செம்ம கோபம் வந்தது, அவனுக்கு மிஸ்ட்கால் கொடுக்க, அவன் மீண்டும் கால் செய்து

கபில் : " ஹே என்னப்பா  என்ன ஆச்சி எனக்கு பயம் வந்துடுச்சி, உன் அக்கா உன்ன பார்த்துட்டாங்களோ என்று, அதான் கட் செய்தேன் ".

நான் : " ஐயோ நீ வேறே, நான்தான் அக்கா மாமா முன்னோட்டம் இப்போ பார்த்து கொண்டிருந்தேன்".

என்று நான் சொன்னதும், மீண்டும் எங்கள் பேச்சு கலைகட்டியது.  நான் எதிர்பார்த்தது. அவன் நான் என்ன பார்த்தேன் என்று கேட்பான் என்று. ஆனால் அவனோ

" வெண்ணிலா இப்போ நான் ஜட்டியை கழட்டிட்டேன், நீயும் கழட்டுபா, நிஜமா சொல்றேன் ரொம்ப நல்லா இருக்கும் ".  

என்று அவன் அடம்பிடிக்க, நானும் அவன் எப்படியும் பக்கத்தில் இல்லை, அதனால் ஒன்றும் ஆகாது என்று
" சரிடா இரு " என்று சொல்லி என் சல்வாரை அவிழ்த்து, உள்ளே போட்டு இருந்த ஜட்டியையும் கழட்டினேன். தானாகவே என் கைகள் காலுக்கு நடுவில் போக, கபில் கத்திக்கொண்டு இருந்தான். 

கபில் : " வெண்ணிலா என்னடி பண்ற சொல்லுடி " 

நான் : " நானும் இப்போ நானும் ஜட்டி இல்லாம இருக்கேன் போதுமா ".

கபில் : " சத்தியமா சொல்லு, நீ இப்போ அப்படி இருக்கேனு " 

நான் சிரித்து கொண்டே, " சத்தியமா தாண்டா" என்றேன். 

கபில் : " அப்போ நா சொல்லுற மாறி செய். உன்கையை என் கையா நினச்சிக்கோ " 

நான் : " அதெல்லாம் வேண்டாம் ". 

கபில் : " ஹே ப்ளீஸ் நான் சொல்லுறதே செய்யேன், உனக்கு புடிக்கலைனா விட்டுவிடு ". 

என்று கெஞ்சாத கொறையாக கேட்க, நான், " சரி சொல்லு என்ன பண்ணனும் " என்று வேண்டா வெறுப்பாக கேட்பது போல கேட்டேன். 

கபில் : " சரி நீ உன் கால்களுக்கு மேலே இருக்க இடத்தில் முடி வளர்த்து இருப்பியா, இல்ல shave செய்து விடுவியா ".

நான் : " ஹே லூசு ஆண்கள் தான் shave செய்வாங்க, பொண்ணுங்க இல்ல " 

கபில் : " யார் லூசு  நீயா, நானா, நீ டிவில கத்தரினா ஒரு விளம்பரத்தில் காண்பிப்பாலே veet, அது எதுக்கு, பெண்களுக்கு முடிவளர்ந்தா அதை எடுக்கதான்".

நான்: " நான் அத கைகாலுல இருக்க முடிய remove பண்றதுக்கு தான்னு நெனச்சேன் "  

என்று நான் சொன்னதும் கபில் புரிந்துகொண்டான், நான் shave செய்தது இல்லை என்று. உடனே " வெண்ணிலா உனக்கு இல்ல கொஞ்சம் முடியா ", 

அவன் கேட்டும் போதே கையால் என் அந்தரங்க இடத்தை தடவி பார்த்து, " கொஞ்சமா இருக்கு " என்று சொல்ல

கபில் : " நீ ரொம்ப லக்கி ", 

நான் : " எப்படி சொல்லுற "

கபில் : " என் பிரின்ட் சொல்லுவான், ஒரு பொண்ணுக்கு அந்த இடத்தில் முடி குறைவா இருந்தா, அவ செக்ஸ் ரொம்ப விரும்புவா என்று " 

அவன் சொல்வதிலும் உண்மை இருப்பதாகவே பட்டது. கபில் திடீரென்று நினைவு வந்தவன் போல், " ஹே நீ உன் அக்கா, மாமா என்ன செய்யும்போது பார்த்தே". 

நான் அதை அவனிடம் பேச விரும்பவில்லை, அதனால் பேச்சை மாற்றினேன். அப்போ நடுவே வேறு ஒரு பையனின் குரல் கேட்க நான் பயந்து, " ஹே கபில் நீ தனியா இருக்கியா இல்ல கூட யாராவது இருக்காங்களா " 

கபில் : " ஐயோ தனியாதான் இருக்கேன். இந்த நேரத்தில் யாருடன் இருப்பேன் " 

என்று அவன் சொல்லும்போதே, மீண்டும் வேறு ஒரு பையன் குரலில் " வெண்ணிலா எப்படி இருக்கே " என்று கேட்க நான் பயந்து பொய் போனை கட் செய்தேன். 

மீண்டும் கபில் கால் செய்து, " சாரி வெண்ணிலா சும்மா பயமுறுத்தினோம். அவன் வேறு யாரும் இல்லை ராஜ்தான், அவன்தான் காண்பரேன்ஸல பேசுறான் " 

ராஜ் : " ஹே வெண்ணிலா ரொம்ப சாரி " 

நான் : " ஹே இப்படி எல்லாம் செஞ்சிங்க, நான் இதுதான் கடைசிமுறை பேசுறது " என்று சொல்ல இருவரும் பல முறை சாரி என்று சொன்னார்கள். நானும் அந்த விஷயத்தை அத்துடன் விட்டேன். 

நான் : " சரி நீங்கமட்டும்தான, இல்ல வேற யாராச்சம் இருக்காங்களா ". 

சுரேஷ் : " ஹாய் வெண்ணிலா, கபில்தான் கூப்பிட்டான் வெண்ணிலா கூட பேச வர சொல்லி ",

நான் : " அட கூட்டு களவாணிகலா, ஆன இவ்ளோ நேரம் ஏதும் தெரியாத மாறி எல்லாம் என்ஜோய் பன்னிட்டு இருந்து இருக்கீங்க ", 

கபில் : " சரி அத விடுடி, அன்னைக்கு ராஜ் ஷர்மிளாவோட என்ன செஞ்சான்னு சொன்னான். நீயும் கேட்கிறியா ". 

எனக்கும் அதை கேட்க வேண்டும் என்ற ஆசையாக இருந்தது, கீழே எதுவும் போடாமல், பெட்டில் படுத்து கொண்டு கால்களுக்கு இடையில் கைகளை வைத்து மெதுவாக தடவிக்கொண்டே பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்.  

நான் : " ம்ம்ம் சொல்லு ராஜ், என்ன பண்ண ".

என்றதும், அவன் எப்படி ஷர்மிளா அவள் முலையை முழுதாக திறந்து ராஜிகிட்டே காண்பித்தாள் என்றும், ராஜ் எப்படி ரெண்டு முறை அவள் முலையை அவன் வாயால் சாப்பினான் என்று சொல்லும்போதே, எனக்குள் நீர் ஊற ஆரம்பித்தது. அவன் சொல்வதும் உண்மைதான் என்று எனக்கு தெரியும், நானே அன்று பார்க்கும் போது ராஜ் ஷர்மிளாவின் முளைகாம்பை சப்பி உறிந்துகொண்டு இருந்தான்.  இருந்தும் இப்போதைக்கு அவன் கதை சொல்வது எனக்கு தேவைப்பட்டதால், நிறுத்தாமல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.  நால்வரும் சூடாக மூச்சி வாங்கிக்கொண்டே பேச ஆரம்பித்தோம்.  

ராஜ் : " வெண்ணிலா, ஷர்மிளா முலை அளவு உண்ணுதை விட பெருசுதான் சரியா " 

நான் : " நிஜமாவா சொல்ற, அப்டினா ஓகே ". எந்த ஒரு பெண்ணிற்கும் அவ அங்கங்கள் அடுத்த பெண்ணை விட பெருசு என்று கேட்க ரொம்பவும் விரும்புவாள். ஆனால் இங்கு என்நண்பியின் முலைகளை ரசிப்பதை கேட்பதும் கிக்காகவே இருந்தது. 

ராஜ் : " ஷர்மிளா தினமும் குளிக்கும்பொது அவ முலையை நல்லா கசக்கி விடறதா சொன்னா. நீயும் அப்படி செஞ்சி பாருடி, " 

நான் : " டேய் அப்படிலாம் நான் பண்ண மாட்டேன் ".
என்று வாய்தான் சொல்லியதே தவிர, ராஜ் சொன்னதும் கையை என் காம்பினில் வைத்து இழுத்து பார்க்க. ஏற்கனவே சூடாக இருந்த ஒடம்பு மேலும் கூச்சத்தில் சூடு அதிகம் ஆகி மூடில் முணுகினேன். போனில் இருப்பவர்களுக்கு,  நான் அதை செய்து பார்த்து இருப்பதை என் முணுகள் சத்தம் உறுதி செய்தது. 

சுரேஷ் : " ஹே பொருக்கி, வெண்ணிலக்கு சிரிசு எல்லாம் கிடையாது. அவ வயசுக்கு சரியான அளவுல வச்சி இருக்கா ".

என்று என்னை சுரேஷ் என்னை விட்டு கொடுக்காமல் பேசியது பிடித்தது. நான் மூவரிடமும் பேசிக்கொண்டே இருக்க, நேரம் போனதே தெரியவில்லை.அதே போல் என் விரல்கள் முழுவதும், ஈரமாகி இருந்ததும் நான் கண்டுகொள்ளவில்லை. ஈரம் ஆகியதற்கு காரணம் அவர்களின் சுவரசிய பேச்சும், என் சூடான உடம்பு இரண்டும் சேர்ந்து, என்னையும் அறியாமல், என் விரல்களை என் அந்தரங்க ஓட்டைக்குள் சென்று குடைந்ததின் விளைவுதான். பலமுறை உச்சம் அடைந்து நீரை கொட்டினேன்.   

கபில் : " ஹே வெண்ணிலா, நான் தூஙக போறேன் " 

ராஜ் : " கபில் நீ தூங்கு, போ நாங்க வெண்ணிலா கூட கடல போடுறோம் " 

ராஜேஷ் : " வென்னிலா உன் நம்பர் எங்களுக்கு குடுடி, நாங்களும் அடிக்கடி கால் பண்ணுவோம்ல ".

என்று  அவர்கள் கேட்டாலும், ஏனோ எனக்கு குடுக்க மனம் விருப்பம் இல்லாமல் " இல்லடா ரமேஷ் எனக்கும் தூக்கம் வருது. நாளைக்கு பேசலாம் ", என்று சொல்லி கட் செய்தேன். 

அதற்கு பின்பதான் அந்த அறையில் பாத்ரூம் கிடையாது, வெளியே இருக்கும் காமன் பாத்ரூம் தான் உபயோகிக்கணும் என்று உணர்ந்தேன். என் உடைகளை சரி செய்துகொண்டு சத்தம் போடாமல் கதவை திறந்து கொண்டு பாத்ரூம் சென்றேன். திரும்பி உள்ளே செல்லும்போது தான் கவனித்தேன், என் ரூமின் வெளிப்புற ஜன்னல் திறந்து இருப்பதையும், பக்கத்து வீட்டின் மாடியில் இருந்து பார்த்தால் அப்படியே தெரிந்து இருக்கும் நான் என்ன செய்துகொண்டு இருந்தேன் என்பதையும். திரும்பி மாடியை நோட்டம் விட, அந்த வயதானவர் அங்கே நின்று கொண்டு என்னை பார்த்து சிரித்தார். 

நான் என் தலையில் அடித்துக்கொண்டு, என் ரூமிற்கு வந்து ஜன்னலை சாத்தும் போது, நன்றாகவே தெரிந்தது. அவர் நான் செய்த லீலைகளை ஜொள்ளு ஒழுக ரசித்து இருக்கிறார் என்று.  எனக்கு சிறிது பயமாகவே இருக்க, ஜன்னலை சாத்திவிட்டு, பெட்டில் சாய்ந்து படுத்தேன். சிறிது நேரத்தில் உறக்கம் வர சோர்ந்து தூங்கினேன்.

[Shailajaa Suresh]

Nice update

[Srimeghalai]

காலையில் அக்கா கதவை தட்ட, தூக்ககலக்கத்திலேயே கதவை திறந்து, " இப்போ எதுக்கு அம்மா கதவை தட்டுற, சரி குடு ",  என்று கையை நீட்ட, அக்கா அவள் கையில் வைத்திருந்த சூடான காபி டம்ளரை கொண்டு சூடுவைத்ததும் கண் திறந்து பார்த்தவுடன்தான் புரிந்தது. நான் இருப்பது அக்கா வீடு என்று. 

" ஹே இப்போ எதுக்கு சூடு வச்சே " என்று சொல்லியபடி காபி வாங்கிக்கொண்டேன். 

அக்கா : " வெண்ணிலா நான் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் கிளம்பிடுவேன், உன் மாமாதான் என்னை ட்ரோப் செய்துவிட்டு அவர் வேளைக்கு போவார், நீ ஒழுங்கா கதவை மூடிவிட்டு வீட்டுக்குள்ளயே இரு. மதியம் மூன்று மணிக்கு வேலைசெய்யற பெண் வந்து வீட்டை சுத்தம் செய்து, துணி வாஷ் செய்துவிட்டு போவ ". 

என்று  அக்கா அடுக்கிக்கொண்டே போக, எனக்கோ தூக்க கலகத்தில் எதுவும் காதில்விழவில்லை. அக்கா ஏன்றதும் கதவை அடைத்து படுக்கையில் மீண்டும் விழுந்தேன். இரவு முழுவதும் அவர்களுடன் போட்ட கடலை இப்போ என்னை எழுந்துக்க முடியாமல் செய்தது. ஒரு வழியாக பன்னிரண்டு மணிக்கு எழுந்து, காலைகடன் முடித்து சாப்பிட என்ன இருக்கு என்று டைனிங் டேபிளை பார்க்க, அது சுத்தமாக இருந்தது. ஆத்திரத்துடன் பிரிட்ஜ் திறக்க கைபிடியை பிடிக்கும் போது நேற்று இரவு அக்கா மாமா சில்மிஷம் கண் எதிரே ஓடியது. ( " திருடி வீட்டிலே என்ன மாதிரி நடித்தா. என்னமோ இவளுக்கு செக்ஸ் என்பது பாவக்காய் போலவும், மாமாதான் அவளை வற்புறுத்தி அனுமதிக்க வைப்பது போலவும், ஆனால் இங்கே அவ அடிச்ச, அதுவும் முழு லூட்டி இல்ல வெறும் ட்ரைலர்தான். அதுவே அவ்வளவு சூடா இருக்கே, அறைக்குள்ள என்னவெல்லாம் நடந்துதிருக்கும். இருக்கட்டும் அவ வண்டவாலத்த நா இங்க இருக்கும்போதே வெட்டவெளிச்சம் ஆக்கிறேன் "). என்று சபதம் எடுத்து, பிரிட்ஜ்யில் இருந்த பிரேட், முட்டை, பால் எடுத்து பசியாறினேன்.

அப்படியே சோம்பலாக ஹாலில் அமர்ந்து டிவி போட்டேன். சன்மியூசிக் சேனல், கமல் டூயட்ஸ் ஓடிகொண்டிருந்தது. வழக்கம் போல கமலின் இடுப்பு கில்லுதல் உதட்டு முத்தம் எல்லாம் இருக்க, ( " ச்சே ஒரு பொண்ணு தப்பு செய்ததற்காக அவளை நாடு கடத்துவது போல கடத்தி இங்கே அக்கா வீட்டிலே இருக்க சொன்னா, இங்க அந்தபெண் இன்னும் கெட்டு போக வாய்ப்புகள் அதிகம்போல இருக்கே "). என்று நானே நினைத்துகொண்டேன். என் குறுக்கு புத்திக்கு ஒரு எண்ணம் வர அக்கா அறைக்குள் நுழைந்தேன். அவ மெத்தையை தூக்கி பார்த்தேன். எத்தனை காண்டம் ஒளிச்சு வச்சு இருக்காங்க என்று பார்க்க, என் கணிப்பு தப்பாகவில்லை. கட்டில் அடியில் நெறய கோகினூர் பெட்டிகள் பல காலியாக சில பிரிக்கபடாமல். ஒன்றை எடுத்து கையில் வைத்துக்கொண்டேன். ஏன் செய்தேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை. அடுத்து என்தேடல் எதாவது dvd கிடைக்குமா என்று. காரணம் ஷர்மிளாதான் ஒரு முறை, " இப்போயெல்லாம் பிரஸ்ட் நைட் போது கேட்கப்படும் முதல் கேள்வியே, இதுவரைக்கும் எத்தனை dvd பார்த்து இருப்பீங்க,  என்பதுதான் ", என்று சொல்லி இருக்கிறாள். அதே சமயம் அந்த உன்னதக்கலையை பல தம்பதிகள் dvd வழியாகத்தான் பயில்கிறார்கள், என்னை போன்ற பெண்ணாக இல்லாதபட்சத்தில். ஆனால் அக்கா இந்த விஷயத்தில் உஷார் போல கண்டிப்பா அதை வார்ட்ரோபில் பத்திரமாக வைத்திருப்பா. ஆனாலும் பிரச்சனை இல்லை, போவதற்குள் மாமாவை கொஞ்சம் முடுக்கிவிட்டா தானா வெளியே வர போகுது, என்று  தேடுவதை நிறுத்தினேன். அப்போதான் ட்ரெஸ்ஸிங்டேபிள் மேலே ஒரு புத்தகம் திறந்து இருப்பதை பார்த்தேன். அதை எடுத்து புரட்டினால் வேறு என்ன, வெளிநாட்டு சரக்குதான் இங்கேயும். எனக்கு கோபம்தான் வந்தது. நம்ம பொறந்தது  தமிழ்நாட்டிலே, சூடு மிகுந்த நாடு. அதில் பொய்  மேலைநாட்டில் குளிர்பிரதேசத்தில் அவர்கள் செய்யும் முறைகளை, நம்ம காப்பி அடிக்கணுமா, அதற்கு தானே என் ஆசான் கமல் ' நிலா காயுது நேரம் நல்லா நேரம்' என்று அம்பிகாவை ஓரம் கட்டுவார். மேலும் சிறிது நேரம் அக்காவின் அறையை அலச வேறு ஒன்றும் கிடைக்கவில்லை. ஆனால் கிளம்பும்போது கண்ணில் ஒன்றுபட்டது. அது அக்கா கல்லூரி படிக்கும்போது, ஸ்விம்மிங் போட்டிகளில் கலந்துகொண்டு சில முறை வென்றும் இருக்கிறாள். அவள் உபயோகித்த நீச்சல் உடை அங்கே ஒரு ஓரத்தில் மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்தது. எடுத்து பார்த்தால் சமீபத்தில் உடுத்தி இருப்பது போல இருந்தது, ஆனால் உறுதியாக தெரியவிவில்லை. ஒன்று நிச்சயம் அக்கா என்னை விட இந்த விஷயத்தில் பயங்கர வழிச்சல்தான் என்று. 

லக்கி மாமா, அனுபவிக்கட்டும். இருந்தாலும் எனக்கு சிறு வருத்தம். அவ அனுபவிக்கலாம் ஆனா அவ தங்கச்சி கொஞ்சம் அப்படி இப்படி இருந்தா இங்கே கூட்டி வந்துவிட்டு காவலா. இதற்காகவே அவ வருத்தப்பட எதாவது செய்யவேண்டும் என்று கரித்துக்கொண்டேன்.

அறையை விட்டு வெளியே வந்து மீண்டும் ஹாலில் டிவியை தஞ்சம் அடைந்தேன். அப்போ நான் இருக்கும் அறையில் என் மொபைல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்க, பார்த்தால் ஷர்மிளா அவளை முதலில் கலாய்க்கலம் என்று அவளிடம், " ஹே பிசாசு நேத்து நீ என்கூட பேசாததால், நா கபில்கூட பேச வேண்டியதா போச்சு ".

ஷர்மிளா : " ஓ, அப்படிங்களா மேடம். நீங்க விருப்பம் இல்லாமல் தான் காலை 5 மணி வரை பேசுனீங்களோ. அது போதாதுன்னு  ராஜ், சுரேஹ் கூட காங்பிரென்ஸ் கால் ". என்றதும் எவனோ ஒருவன் நேத்து பேசுனத இவகிட்ட கடலை போட்டு இருக்கான்னு தெரிஞ்சிகிட்டேன். 

ஷர்மிளா : " சரி தனியா அங்க என்னடி செய்யற. போர் அடிக்கலயா ". என்றதும் நான் அவ கிட்டே அக்கா அறையை வேவு பார்த்ததும். அங்கு நான் கண்ட காட்சிகளையும்விவரமா சொல்லி,

நான் : " ஷர்மி நீ வேணா பாரு, மாமா என்கிட்டே வலியுற மாதிரி செய்யாமல் இங்கிருந்து கிளம்ப மாட்டேன் ". 

ஷர்மிளா : " அது செய்யும் போது செய், ஆன இன்னைக்கு ருசி கண்ட பூனை ரெண்டும் என்னை காலையில் இருந்து ஒரே தொல்லை ". 

என்றதும் அவ சொல்லுற ருசி கண்ட பூனைகள் கபில் ராஜ் என்று புரிந்து கொண்டு, " என்ன கேட்கிறாங்க ", 

ஷர்மிளா : " திரும்பவும் இன்னைக்கி அவங்க கூட வெளியே வருவோம்னு கேட்டாங்க. நான் சொல்லிட்டேன் ஒரு முறை வந்ததுக்கே ஒருத்தி வீட்டு சிறையில் இருக்கிறா இனிமே கனவு காணத்திங்க, என்று சொன்னேன். ஆனா ரெண்டு பேரும் கெஞ்சும் போது பரிதாபமா இருந்துச்சிடி ". 

அவ சொன்ன விதத்தை கெட்டு, எனக்கும் பசங்க மேலே ஒரு பரிதாபம் ஏற்பட்டு, " இப்போ கூபிட்டு பேசலாமா ", 

ஷர்மிளா : " இப்போ முடியாது என் வீட்டு வேலையாள் பாத்தா போட்டு குடுத்துருவா, அவ போனதும் நானே உன்னை கூபிடுறேன் ". என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தாள். 

நான் சரி உருப்படியா ஒரு வேலை செய்வோம் என்று குளிக்க சென்றேன். குளித்து முடிப்பதற்கும் அக்கா வீட்டு வேலையாள் வருவதற்கும் சரியாக இருக்க. நான் அவளிடம் பேச்சு கொடுத்தேன். அவ சொன்னதில் இருந்து சில நாட்கள் மாமா மதியமே வீட்டிற்கு வந்து பிறகு ரெண்டு மணிநேரம் கழித்துதான் போவார் என்ற விஷயத்தை தெரிந்ந்துகொண்டேன். அவ வேலையை முடித்துவிட்டு போனதும் நான் என் அறைக்கு சென்று படுத்தேன். ஒரு மாதிரி தூங்க போகும் நேரத்தில் காலிங்பெல் சத்தம் கேட்க மாமாவாக இருக்குமோ என்று கதவை திறக்க, அங்கே ஒரு இளைஞன் கையில் பெட்டியை வைத்துக்கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தான். நான் யார் வேண்டும் என்று கேட்ட. அவன் மாமா பெயரை சொல்லி அவர் வீடுதானே என்று கேட்க. நான் அமாம் என்று சொல்லி அவர் வேளைக்கு சென்று இருப்பதாக சொல்ல, அவன் தன் பெயர் நரேஷ் என்று சொல்லி, என் மாமாவின் சித்தி பையன் என்றான். நான் வேறு வழியின்றி உள்ளே வாங்க என்று சொல்லி, அவனை ஹாலில் உட்கார சொல்லி, என் அக்கா அறைக்குள் சென்று என் அக்காவிடம் பேசினேன். 

அக்கா : " அமாம், உன் மாமா சொல்லி இருக்கார், அவன் பெங்களூரில் படிப்பதாக. சரி அவனுக்கு காபி போட்டு குடுத்து எங்க அறையில் இருக்க சொல்லு, நான் அவர் கிட்டே பேசுறேன் ". 

நான் மீண்டும் ஹாளுக்கு சென்று, " நரேஷ் நான் வெண்ணிலா, என் அக்காதான் உங்க கசினோட wife ", 

நரேஷ் : " அதான் தெரியுமே ",

நான் : " எப்படி தெரியும், நான் உங்கள பார்த்ததே இல்லையே ",

நரேஷ் : " ஐயோ கல்யாணத்திலே நீங்க தானே மெயின் atraction ". 

நான் அதற்கு எந்த பதிலும் சொல்லாமல், " காபி சாப்பிடுவீங்களா " 

நரேஷ் : " குடிக்கலாமே ", 

நான் : " சரி அக்கா அறையில் இருங்க, அதற்குள் நான் காபி கொண்டு வரேன் ", 

என்று சொல்ல, அவன் ரொம்ப வலிசலாக, " அது அவ்வளவு நல்லா இருக்காது, அண்ணா அண்ணி அறையில் நம்ப ரெண்டு பேரும் ", என்று நிறுத்தி சிரிக்க,

நான் அவனை அங்கேயே கட் செய்ய, " ரொம்ப நல்ல ஜோக், ஆனா எனக்கு பிடிக்கல ", என்று சொல்லி விருட்டென்று சமையல் அறைக்கு சென்றேன். காபி போட்டு ஹாளுக்கு போக அங்கே அவன் இல்லை, சரி அக்கா அறையை பார்த்தால், அறை மூடப்பட்டிருந்தது. காபியை ஹாலில் வைத்து அங்கேயே அமர்ந்தேன். அவன் குளித்து இருப்பான் போல, தலைமுடி ஈரமாக இருந்தது. ஒரு ஜீன்ஸ் போட்டு மேலே ஒரு இருக்கமான ட்ஷிர்ட் போட்டு வந்தான். நான் காபியை அவனிடம் குடுத்து, 

நான் : " சாரி சூடு கம்மியாகதான் இருக்கும் ",

நரேஷ் : " அட பரவாயில்லை, சூடு ஏத்த ரொம்ப நேரம் ஆகாது ", 

என்று சொல்லி என்னை நோட்டம் விடும்போதே, அவன் சொன்னதன் அர்த்தம் புரிந்து, " என் கையில் இருக்கிறது கொஞ்சம் சூடு அதிகமா இருக்கு, ஆனா உங்களாலே அந்த சூட்ட தாங்க  முடியுமான்னு தெரியாது ", என்று அவனுக்கு தகுந்த மாதிரி பதில் சொல்ல, நானும் வாலுதான் என்பதை புரிந்து கொண்டான். 

காபி குடித்து முடித்து கப்பை அங்கேயே வைக்காமல் எழுந்து சென்று, வாஷ்பேஷனில் அதை கழுவி டேபிள் மேல் வைத்தான். அந்த செயல் எனக்கு பிடித்தது. மற்றவர்களை வேலை வாங்காமல் அவனே செய்தது, அவனின் சுய நம்பிக்கையை எடுத்து காட்டியது. நானும் கப்பை கழுவி வைத்து விட்டு, 

நான் : " நரேஷ் நீ ரெஸ்ட் எடுக்கிறதா இருந்தால் எடுக்கலாம்,  அக்கா வருவதற்கு ஆறாகும் ",

நரேஷ் : " அப்போ நான் ஆறு மணிக்கு ரெஸ்ட் எடுத்துகிறேன், இப்போ நான் ரெஸ்ட் எடுக்க போனா அதுக்கு ரெண்டு காரணங்கள்தான் இருக்க முடியும் ", 

நான் : " அது என்ன காரணங்கள் ? ",

நரேஷ் : " ஒன்னு அவன் gay வா இருக்கணும், நான் கண்டிப்பா அது இல்லை, வேணும்னா proof காட்டட்டுமா ", 

என்று சொல்லி  எழுந்து நிற்க்க, நான் அவன் கையை பிடித்து இழுத்து உட்கார வைத்து, " ஐயோ நா உன்ன நம்பலன்னு சொன்னன்னா, சரி ரெண்டாவது காரணம் என்ன? ",

நரேஷ்: " ரெண்டாவது காரணம் அந்த பெண் ",

நான் : " ஹே என்ன என்னை கிண்டல் செய்யிறே, நா உன்னவிட பெரிய ஆள் ", 

நரேஷ் : " அவசரபடாதே  நான் இன்னும் சொல்லி முடிக்கவில்லை. அந்த பெண் அந்த பையனோட தங்கையோ அக்காவாவோ இருக்கணும் ", 

என்றதும் நான் சிரித்துகொண்டே, " நான் கண்டிப்பா தங்கை இல்லப்பா ",

நரேஷ் : " அப்பறம் என்ன?, வேண்டுமானால் ரெண்டுபேரும் ஒண்ணா ரெஸ்ட் எடுக்கலாம் ",

நான் : " ஐயா சாமி, ஆளை விடு இப்போதான் ஒரு வம்புல மாட்டி இங்கே சிக்கிக்கிட்டு இருக்கேன். அடுத்த வம்பே வேண்டாம் ", 

நரேஷ் : " வம்பா?... செம்ம, என்ன வம்பு சொல்லு, எனக்கு வம்பு கேட்கறதுனா ரொம்ப ஆசை ",  

என்று அவன் கேட்க, இவனிடம் எல்லாவற்றையும் சொல்லலாமா இல்ல, censor பண்ணி சொல்லலாமா என்று யோசித்து, இறுதியில் அவன் என் ஜாதி, ஒரே ஜாதி மக்கள் காட்டி கொடுக்க மாட்டார்கள். அது என்ன ஜாதினு கேக்கறீங்களா, அதாங்க மணாவர் ஜாதி. நான் நடந்ததை ஒன்று விடாமல் அவனிடம் சொல்லி முடிக்க,

நரேஷ் : " லக்கி காய் கபில் ", 

நான் : " ஏன் லக்கி ",

நரேஷ் : " அவன் யாருப்பா அந்த கபில், இந்த அழகு பொம்மையை தொட்டு ரசித்தவன் ",

அவன் போதுதான் ஒன்று புரிந்தது, எனக்கு கபிலை பற்றி ஒண்ணுமே தெரியாது என்ற உண்மை. " எனக்கு உண்மையிலேயே கபில் பற்றி அவ்வளவாக தெரியாது நரேஷ் ", 

கபில் : " அப்போ அது ஒரு மாதிரி பிளைண்ட் டேட்டிங் என்று சொல்லு " 

என்றதும் எனக்கும் அதுதான் என்று பட்டது. எனக்கு நரேஷ் என்னை அக்கா திருமணத்தில் ஜொள்ளு விட்டான் என்று சொன்னது நினைவுக்கு வர, அதை பற்றி பேச விரும்பினேன்.

" நரேஷ் நீ என்ன கல்யாணத்தில் பார்த்தேன் என்று பொய் தானே சொன்னே, ஏன்னு காரணம் சொல்லவா, நான் கல்யாணத்தின் அன்று அங்கே இல்லவேயில்லையே ",

என்றதும் அவன் உடனே பாக்கேட்டுக்குள் கையை விட எனக்கு மீண்டும் திக்கென்று ஆனது. இப்போ என்ன செய்ய போறான்னு. அவன் அவனுடைய மொபைலை எடுத்து, அதில் அவன் சேமித்து வைத்திருந்த என் படங்களை காட்டினான். 

நரேஷ் : " அப்போ இது யாரு, உன் அக்கவா, உனக்கு மொத்தம் எத்தனை அக்கா ",

நான் : " அது சரி இதை ஏன் நீ மொபைலில் வச்சு இருக்கே ", 

நரேஷ் : " ஐயோ, அன்றில் இருந்து நான் தினமும் கண் முழிப்பதே இந்த படங்களை பார்த்துதானே ",

என்றதும் எனக்கு கொஞ்சம் பெருமையை இருந்தது. ஆனால் விட்டு குடுக்காமல், " அந்த படங்கள் எல்லாம் பின்பக்க போஸ்தான், இத பார்த்து என்ன பன்னுவே ", 

நரேஷ் : " ஐயோ முன்பக்கம் பார்க்க பெங்களூரில் நெறய வாய்ப்பு இருக்கு, ஆனா இந்த மாதிரி ஒரு பின்புறத்தை நான் பார்த்ததே இல்லை ",

நான் : " சரி போதும் ரொம்ப வழியாதே ", என்று அவனை நிறுத்தினாலும் மனசுக்குள் பெருமையாக இருந்தது. 

நரேஷை வம்புக்கு இழுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில், " நரேஷ் உடனே அந்த படங்களை நீ உன் மொபைலில் இருந்து எடுத்துவிடு, இல்லையென்றால் நான் மாமா வந்ததும் அவரிடம் சொல்லி விடுவேன் ", 

அவன் என் கையை தட்டி, " வெரி குட் ஜோக் ", என்றதும்,

நான் : " இதுல என்ன ஜோக், நான் உண்மையைதான் சொல்லுறேன் ", 

நரேஷ் : " வெண்ணிலா நான் மாமா கிட்டே இந்த படங்களை காட்டிதான், நீ யார்? என்று கேட்டு தெரிந்து கொண்டேன். அவர்தான் எனக்கு உன் அருமை பெருமைகளை எடுத்து சொன்னார் ",

என்றதும், ( " ச்சே நம்மலை மொக்கையாக்கி விட்டானே ") என்று வருந்தினேன்.

நான் : " சரி அப்போ அக்காகிட்டே சொல்ல போறேன் ",

என்றதும் அவன் என்னிடம் கெஞ்சுவது போல, என் கையை பிடித்து, " ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் அப்படி செய்யாத பா, எனக்கு இரவுகள் போவதே இந்த படங்களை பார்த்துதான் ", 

நான் ஒன்றும் தெரியாதவள் போல, " அது என்ன இரவுகள் போவது ",   என்றதும் அவன் என்கண்ணை மூடி, 

நரேஷ் : " இப்பே நா சொல்ல போறது அடல்ட் விஷயம் நீ பார்க்க கூடாது,  பசங்க தனியா இருந்தா சச்சின் மாதிரி கையில் அவங்க பாட்டை பிடித்து ஆடுவாங்க.  சாரி ஆட்டுவாங்க கொஞ்ச நேரத்தில் டையர்டு ஆகி தூங்க போவார்கள் ", 

 என்றதும் நான் என் கண்ணை பொத்தி இருந்த அவன் கையை எடுத்து, " ஐயோ என்னை விடு நான் என அறைக்கு போறேன் நீ வந்ததும் என்னை கற்பழித்து விடுவ போல இருக்கு ",  

என்று சொல்லியபடி என் அறையை நோக்கி நடக்க எனக்கு தெரியும் அவன் என்னை தடுப்பான் என்று அது போலவே அவன் என் பின்னால் வந்து,

நரேஷ் : " சரி சரி இனிமே  அடல்ட் விஷயம் எல்லாம் பேசக்கூடாது புரிஞ்சுதா நரேஷ்.  பாரு அப்படி பேசினா அக்கா மனசு வலிக்குது இல்ல ", என்று அவனுக்குள்ளே பேசிக்கொள்வது போல பேச,

நான் திரும்பி பார்த் து எனக்குநானே பேசிக்கொள்வது போல,  "வெண்ணிலா இந்த மாதிரி குழந்தை பசங்க கிட்டே உனக்குக்கு என்ன பேச்சு குழந்தைகள் பேசுவாங்க ஒன்னும் செய்ய மாட்டங்க.  நீ இந்த மாதிரி குழந்தைகள் கிட்டே பேசி உன் நேரத்தை வீண் அடிக்காதே ",  என்று சொல்ல இருவரும் சிரித்தோம். 

ஹாலில் அமர்ந்து கொஞ்ச நேரம் பொதுவா பேசிக்கொண்டு இருந்தோம். மணி ஆறு ஆகும் போது 


நான்  : " நரேஷ் அக்கா வர நேரம் ஆச்சு நீ ஒழுங்கா அவங்க அறையில் இருப்பது நல்லது.  நானும் என் அறைக்கு போகிறேன் ",  என்று சொல்லி அவன் சென்றதும் நானும் அறைக்குள் சென்று கதவை மூடினேன். நான் அறைக்குள் வந்த சிறிது நேரத்தில் அக்கா வாசல் மணியை அடிக்க,  நான் சென்று திறக்க அக்கா ஹாலில் யாரும் இல்லை என்பதை பார்த்து,

அக்கா : " எங்கேடி நரேஷ் ",  என்று கேட்டுக்கொண்டே உள்ளே வர நான் நல்ல பிள்ளை போல,

நான் : " நீ சொன்னது மாதிரி அவனுக்கு காபி குடுத்து உன் அறையில் இருக்க சொன்னேன் அனேகமா அங்கே தான்  இருப்பான் ". என்று சொல்லி எனக்கு அதை பற்றி கவலை இல்லாத மாதிரி என் அறைக்குள் சென்றேன்.

அக்கா அவள் அறையில் நரேஷ் இருப்பதால் என் அறைக்கு வந்து உடை மாற்றிக்கொள்ள, 

 நான் : "  அக்கா நான் வேணும்னா வீட்டுக்கு போகவா,  இங்கே இடம் இல்லை தானே ",  

 அக்கா : " நரேஷ் இங்கே ஏதோ செமினார்னு வந்து இருக்கான். அனேகமா ரெண்டு நாள் தான் இருப்பான் அது வரைக்கும் நானும் நீயும் இந்த அறையில்  இருப்போம். அவனும் உன் மாமாவும் அந்த அறையில் இருக்கட்டும் ", 

என்று என் தலையில் பெரிய குண்டை தூக்கி போட்டாள்.   எனக்கு இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச சுதந்திரமும் காலியா,  என்று கவலை வந்தது.

 நான் அக்காவிடம், " இதுக்கு மாமா ஒத்துப்பாரா,  இப்போதான் கல்யாணம் ஆச்சு. ரெண்டு பேரும் ஒரே வீட்டில் வேறே வேறே அறையில் படுத்தால் நல்லா இருக்குமா.  அப்புறம் இரவில் பிரிட்ஜ் அருகே போக வேண்டி இருக்கும் ",  என்று நிறுத்த,

அக்கா ஷாக் ஆனா மாதிரி, "  என்னடி ராத்திரி பிரிட்ஜ் என்ன உளறறே ", 

நான் : " இல்லை அக்கா நீயும் மாமாவும் ஒண்ணா இருந்தா,  இரவில் மாமாவுக்கு தாகம் எடுத்தா நீ எழுந்து பிரிட்ஜில் தண்ணி எடுத்து போய் குடுக்க  முடியும்.  இல்லனா,  மாமா அவரே தண்ணீர் எடுக்க வேண்டி இருக்கும்  இல்லையா.  அதை சொன்னேன் ",

 என்றதும் நான் ரெட்டை அரத்தத்தில் பேசுவதை நன்கு தெரிந்து கொண்ட அக்கா, " நீ ரொம்ப கெட்டு போய் இருக்கே வெண்ணிலா ",

 என்று சொல்ல நான் அவளை பார்த்து கண்அடித்தேன். மாமா வருவதற்கு அன்று தாமதம் ஆனது. அக்காவிற்கோ அவள் அறையில் போய் சுதந்திரமா இருக்க முடியாமல், என் அறையில் உட்கார்ந்தும் படுத்தும் கொண்டிருக்க,

நான் அக்காவிடம், " நான் அப்படி பக்கத்திலே என்ன கடை இருக்குனு பார்த்துவிட்டு வரட்டுமா ", 

அக்கா : '  ஒன்னும் வேண்டாம் இருட்டிடுச்சு,  ஒழுங்கா இரு ", என்றதும் எனக்கு கோபம் வந்தது. 

அதற்குள் மாமா வர அக்கா வெளியே சென்று மாமாவிற்கு வேண்டியதை செய்தாள். நரேஷ் எனக்கு ஒரு பெரிய உதவியை செய்தான். அவன் மாமா வந்ததும் அவரிடம்,  தான் நண்பனுடன் இருக்க போவதாக சொல்ல. 

மாமா முதலில் ஒரு பேச்சுக்காக, " அதெல்லாம் வேண்டாம் இங்கே வந்துவிட்டு எதுக்கு உன் நண்பன் இடத்திற்கு போகணும் ", 

என்று தடுக்க அவன் செமினார் சாக்கை சொல்ல,  மாமா வேறு வழின்றி சரி என்றார்.  நரேஷ் சாப்பிட்டு விட்டு அக்காவிடமும் மாமாவிடமும் தான் அடுத்த நாள் இரவு வருவதாக சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான். எனக்கு ஒரு பெரிய விடுதலை நிம்மதியா சாப்பிட்டு முடிக்க அக்காவிற்கும் நிம்மதி தான் என்பது அவள் நடவடிக்கையில் இருந்தே தெரிந்தது. 
 
நான் அறைக்குள் சென்றதும் ஷர்மிளாவை அழைத்து இன்றைய நிகழ்வுகளை சொல்லி முடித்தேன். 

ஷர்மிளா : "  ஹே நீ ரொம்ப லக்கிதான், வீட்டிலயே ஒரு புலி மாட்டிக்கிச்சு என்ஜாய் ",  

நான் : " அந்த அளவு ரசிக்கும்படி இல்லை.  ஏதோ பெங்களூர் காலேஜ் அவ்வளவு தான்,  மற்றபடி பெருசா ஒன்னும் இல்லை ", 

ஷர்மிளா : " அடிபாவி அதுக்குள்ளே அளந்து பார்த்துட்டியா ", 

நான் : " லூசு நான் சொன்னது அவ்வளவு ஸ்மார்ட் இல்லை என்று ", 

ஷர்மிளா : "  சரி விடு நான் படுக்க போறேன் ", என்றாள். நானும் சரி என்று கட் செய்தேன். 

அப்போ மாமா என்னை அழைத்து, " வெண்ணிலா நீ மெயில் ஏதாவது செக் செய்யணும்னா என் லேப்டாப் யூஸ் பண்ணிக்கோ ", 

நான் : " தேங்க்ஸ் மாமா ", 

என்று அவர் குடுத்த லாப்டாப்பை வாங்கிக்கொண்டு அறைக்குள் சென்றேன். ஆனால் நான் எதிர்பார்க்காதது மாமா அதில் சமாசாரம் DVD போட்டு குடுத்து இருக்கார் என்பது. நான் லாப்டாப்பை ஆன் செய்து மெயில் பார்க்க, அப்போ என் மொபைல் அடிக்க நான் யார் என்று பார்தேன். நினைத்தது மாதிரி கபில்தான்.

நான் : " என்னடா சொல்லு ", 

கபில் : " இல்லடி சும்ம தான் கூப்பிட்டேன் தூங்கிட்டியா இல்லையானு பார்க்க ", 

 என்றதும் நான் என்கையில் லேப் டாப் இருப்பதை அவனிடம் சொல்ல,

கபில் : " ஹாய் ஜாலி டாக் டைம் வேஸ்ட் இல்லாம பேச லாம் ", என்றான். 

 அப்போதான் எனக்கும் உரைத்தது இதில் அந்த வேலையும் செய்யாலாம் என்று. நான் அவனிடம் சிறிது நேரம் பிறகு பேசுவோம் என்று சொன்னேன். ஷர்மிளாவை அழைத்து நைட் சாட் வரியா என்று கேட்க அவசாரிடி முடியாது சிஸ்டம் ஹாலில் இருக்கு என்று சொல்ல நானும், சரி என்று சொல்லிவிட்டேன் எனக்கு கபில் மனதில் வந்தாலும் நரேஷ் எதுக்கு 
என் படத்தை வைத்து பூஜை செய்கிறான் என்ற கேள்வி மண்டையை குடஞ்சது. என் முன் பக்கம் தெரியும் படம் என்றாலும், ஓர் அளவு புரிந்து கொள்ளலாம். அக்கா கல்யாணத்தில் நான் முதல் முறையாக புடவை கட்டி இருந்தேன், அதனால் அதை நான் என் வடிவம் தெரியும் மாதிரியும் கட்டவில்லை, அப்படி இருக்க சரியான லூசு போல என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

ஹாலில் சத்தம் அடங்கியதும் நான் மெதுவாக கதவை திறந்து பார்த்ததேன். அக்கா அறை தாள் போடப்பட்டு இருக்கு என்று தெரிந்து, நான் கபிலுக்கு மிஸ்ட் கால் குடுத்தேன். அவன் இதற்காகவே காத்திருந்தவன் உடனே கால் செய்து,

கபில் : " FB யில் சாட் செய்யலாமா இல்லை yahoo வா ", 

 என்று கேட்க நான் FB என்றேன். என் ஈத் சொல்ல அவன் எனக்கு ஒரு பிரெண்ட் அழைப்பு அனுப்பினான். நான் ஏற்றுகொள்ள அடுத்து வேறு ஒரு பிரெண்ட் அழைப்பு வர, நான் அது யார் என்று தெரியாததால் தவிர்த்து விட்டேன். பிறகு தெரிந்துகொண்டேன் அது அவனுடைய அண்ணனுடையது என்று. முதல் அரைமணி நேரம் வெட்டி கடலை போட்டோம்.

கபில் பிறகு, " வெண்ணிலா என் காமிரா பார்கிறாயா ", 

நான் : " சரி காட்டு ",

கபில் : " இரு முதலில் நான் அதை சரி செய்கிறேன் ",  


என்று சொல்ல நான் காத்திருந்தேன். பிறகு அவன் அழைப்பு வர காமிராவில் அவன் இடுப்பிற்கு கீழே காமிராவை வைத்திருக்க,

நான் : " ஹேலூசு இப்போ நான் இதை கேட்டேனா நிறுத்து போதும் ",

 என்று சொன்னாலும் உள்ளுக்குள் பார்க்க ஆசையாக தான் இருந்தது. ரெண்டுமூன்று முறை வீட்டில் நான் சாட் செய்யும் பொது இப்படி கேட்காமலே காட்டுவாங்கள். அவை எல்லாமே கருப்பாக இருக்கும். ஆனால் கபிலுடையது கொஞ்சம் வெள்ளை நிறத்தில் இருந்தது, வித்யாசமாக இருந்தது. பார்க்க ஆசைதான் ஆனால் கபில் என்னை அலையற பொண்ணுன்னு நினைக்க கூடாது என்ற காரணத்தால் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டேன்.

கபில் : " ஹே என்னடி போன்ல நல்லா பேசறே இங்கே ஒண்ணுமே பேச மாட்டேங்கறே ",  

 நான் : " நீ பேசு நான் அப்புறம் பேசறேன் ",  

 கபில் : " வெண்ணிலா அன்னைக்கு சினிமாவுக்கு போனோமே, அப்போவே உனக்கு ஆசை இருந்ததுதானே. என் சுன்னியை பார்க்கனும்னு ", 

 நான் : " அய்யே அதெல்லாம் கிடையாது. எப்படிடா அப்படி எல்லோரும் இருக்கும் போது நீங்க அதை எடுத்து வெளியே விடறீங்க, வெட்கமாவே இருக்காதா ",  

 கபில் : " அப்போ நீ கல்யாணம் பண்ணிகிட்டா கூட உன் கணவன் சுன்னியை கண்ணை மூடிகிட்டு தான் தொடுவியா ", 

நான் : " அது அப்போ என் சொந்தமான சுன்னி, அதை நான் பிடிப்பேன், கடிப்பேன், இழுப்பேன் என் இஷ்டத்திற்கு என்னவெல்லாமோ செய்வேன். அதும் உன்சுன்னியும் ஒண்ணா ", 

 கபில் : " ஐயோ நான் இப்போ காமிக்கறேன்னு சொன்னதே, நீ என்னை உன் கணவன் போல நினசுகோ என்றுதான் சொன்னேன் ",

நான் : " அப்போ நீ உன் மனைவி கூட இப்படி தான் சாட் பண்ணுவியா, அவளை படுக்கையில் போட்டு துவம்சம் செய்ய மாட்டியா ", 

 கபில் : என்ன செய்ய நீ வேறே இடத்திலே இருக்கே, நான் வேறே இடத்திலே இருக்கேன். அதுக்கு தான் இப்படி சாட் செய்து சட்டிஸ்பை செய்யறது. நீ பாக்கறேனா சொல்லு நான் என் சுன்னியை வேகமா ஆட்டி உள்ளே இருந்து கஞ்சியை எடுக்கறேன் செய்யட்டுமா ", 

 நான் : " இப்போ வேண்டாம் அப்புறம் பாக்கலாம், நீ சொல்லு நீ என்னை கேட்டே இல்ல, எனக்கு உன் சுன்னியை பிடிக்க ஆசையான்னு. உனக்கு என் மர்ம பகுதியில் கை வச்சு பாக்க ஆசை இருக்கா ", 

கபில் : " ஐயோ அதுமட்டும் நீ அன்னைக்கு சரின்னு சொல்லி இருந்தே, என் சுன்னியில் எப்படி கஞ்சி வருமோ அது போல உன் ஓட்டையில் இருந்தும் நெறைய தண்ணி வரவழைப்பேன் ",

என்றான். எனக்கு சந்தேகம் அவன் இப்படி ஏற்கனவே பெண்கள் கிட்டே செஞ்சு இருப்பானோ என்று. இல்லைனா எப்படி இவ்வளவு தெளிவா சொல்ல முடியும். அவனிடம் நெறைய கேட்கனும்னு ஆசை வந்தது. 

நான் : கபில் உனக்கு என் கிழே இருக்க ஓட்டை மேலே ஆசை அதிகமா, இல்லை மேலே இருக்க என் முலைகளை பிடிக்குமா ",

 கபில் : " எனக்கு எப்போவும் உன் முளை மேலே தான் கண். நீ வீட்டிலே குர்தா மேலே துணி போடாமல் வாசலுக்கு வருவே தெரியுமா, அப்போ அந்த ரெண்டு எலுமிச்சை பழமும் உன் குர்த்தாவை முட்டிக்கிட்டு இருக்குமே, அது பார்துடேனா அன்னைக்கு நைட் நானே என் சுன்னியை ஆட்டி ரெண்டு மூணு முறையாவது கஞ்சியை வெளியே எடுப்பேன். வேணும்னா இப்போ கூட காமி உடனே என் சுன்னி எப்படி சரன்னு பெருசாகுது பாரு ", 

 நான் : " சரிடா இரு நான் குர்தா போட்டு வரேன் ", 

 சொல்லி நான் கொண்டு வந்த குரதாவிலேயே கொஞ்சம் இறுக்கமாக இருந்த குரத்தாவை போட்டு, மேலே துபட்டா போடாமல் லேப்டாப் காமிராவை என் மார்பு மீது படும் படி வைத்தேன். கபில் அப்படியே வச்ச கண்ணு வாங்காம பார்த்துகிட்டு இருந்தான். நான் குர்தா மேலேயே என் காம்பை பிடித்து கிள்ளினேன். 


கபில் : " வெண்ணிலா திருப்பியும் ஒரு முறை செய்டீ, செம்மையா பண்ணற. நீ பண்ணும் போது என் சுன்னி என்ன ஆகாது பார்த்தியா",  

என்று அவன் சுன்னியை கையில் பிடிச்சு காமிக்க, அது பெருசா தடியா இருந்தது. எனக்கும் மூட் வந்து 


நான் : " சரிடா இப்போ நீ ஆட்டு ", 

 என்றதும் அவன் கையால் வேகமாக ஆட்ட, அவன் வேகம் அதிகரிக்க என்னையும் அறியாமல் நான் என் குர்த்தாவை தூக்கி விட்டு என் முலைகள் வெளியே தெரியற மாதிரி வச்சு என் கையால் பெசைய ஆரம்பித்தேன். இதை பர்த்ததும், 

 கபில் : " வெண்ணிலா பிளீஸ்டி, நாளைக்கு எப்படியாவது பொய்சொல்லிட்டு என் கூட தனியா சினிமாவுக்கு வா. எனக்கு முன் முலையை நல்லா கசக்கனும் போல இருக்கு ",

என்று சொல்லும் போதே அவன் சுன்னியில் இருந்து வெண்மையா முகத்திற்கு நான் போடும் கிரீம் போல வெளியே வந்துகிட்டே இருந்தது. கபில் எழுந்து போனான். நானும் நிறுத்திவிட்டு வெளியே உள்ள பாத்ரூம்க்கு அரைகுறையாக ஓடிசென்று, என் ஜட்டியை கழட்டி விட்டு, என் இரண்டு விரலையும் என் ஓட்டையில் முடிந்த அளவு மாறி மாறி உள்ளே வெளியே என்று எடுத்து கொண்டிருந்தேன். என் ஓட்டை ஈரமாகி சத்தம் வர என்னையும் அறியாமல் வெள்ளை பசை கசிய விடும் தருவாயில், சட்டென்று பாத்ரூம் கதவு திறக்க, திரவம் என் ஓட்டையில் இருந்து கசிந்தது. எனக்கு ஒரு நிமிடம் தூக்கி வாரி போட்டது. பார்த்தால் அந்த வயதான கிழவன் தான். என் அளங்கோல நிலையை பார்த்துவிட்டானே என்று பயமும், இன்பமும் வரும் தருவாயில் கரடி நுழைந்தார் போல வந்து விட்டான் என்ற கோபமும், 

அவர் : " அயோ, சாரி கண்ணு எதோ தண்ணி leak ஆகுற மாறி சத்தம் கேட்டுச்சு அதான், தொறந்துட்டேன். நீ பாரு மா, 

என்று என் குர்த்தா மேலயே பார்க்க, கீழே பார்த்து சிரித்தான், நான் அப்போது தான் உணர்ந்தேன், கீழே குர்த்தா அரைகுறையாக என் பெண் உறுப்பை காட்சி படுத்துகிறது என்று. எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் டக்கென்று கை வைத்து மறைத்தேன். எனக்கு பயங்கரமா கோபம் வந்தது. இந்த வயசுலயும் இந்த கிழவனுக்கு ஆசைய பாரு, இப்படியா ஒரு பொண்ணு இருக்க விட்ல பாத்ரூம் தொறந்து பாப்பாங்க என்று. ஆனால் அதை ஏதும் காட்டி கொள்ளாமல், எங்கு இந்த கிழவன் என் அறையில் பார்த்ததை அக்காவிடம் ஒப்பித்து விடுவானோ என்று நினைத்து,

நான் : " uncle எங்க விட்டு பைப் தான் கொஞ்சம், லீக் ஆகுது, நான் தான் தெரியாம ஒடச்சிட்டேன். நீங்க போங்க நான் பாத்துக்கிறேன். ", 

என்று சொல்லி சந்தமாக சிரிக்க, 

அவர் : " தண்ணி leak ஆச்சுன்னா சொல்லு கண்ணு, மாமா வந்து தண்ணிய எடுத்து, சீ தண்ணிய நிப்பாட்றேன் செரியா ", 

நான் : " அதுக்கெல்லாம் நெறய ஆள் இருகாங்க, இந்த வயசான காலத்தில் உங்களுக்கு எதுக்கு வீண் வேல, இப்போ கொஞ்சம் வெளிய போங்க ", 

அவர் : " அயோ சாரி கண்ணு, நீ பாரு, தப்பா ஏதும் நெனச்சிக்காத. உதவி தேவைப்பட்டா கூப்பிடு ",

என்று இரட்டை அர்த்தத்தில் சொல்லிவிட்டு கிளம்ப, நான் என் உடையை சரி செய்து கொண்டு எரிச்சலுடன் கிளம்பினேன். கெழட்டு பயன் எல்லாத்தையும் கெடுத்துட்டான் என்று. இவனுக்கு நேரம் வரும் போது ஒரு பாடம் புகட்டணும் என்று நினைத்து கொண்டு, என் அறைக்கு சென்று, அப்படியே படுத்து தூங்கினேன்.

[M boy]

கதை மிகவும் அருமையாக இருக்கிறது கதையைத் தொடர்ந்து எழுதுங்கள் வாழ்த்துக்கள்

[zulfique]

Marvelous

[Yesudoss]

Super update, but please reduce the size of font and keep it normal

[M boy]

Waiting for next update

[mandothari]

அக்கா தங்கை மொபைல் சண்டை சூப்பர் ப்ரோ

சிங்கப்பூர் ஹனிமூன் அருமை ப்ரோ

வெண்ணிலா தன்னுடைய அக்கா புருசனுடன் கேலியும் கிண்டலும் செய்து விளையாடுவது சூப்பர் ப்ரோ

லாலி பாப் மேட்டர் டாப் டக்கர் ப்ரோ

பெண் வீட்டை விட்டு போகும் போது நிகழும் அழுகை படலம் மிக தத்ரூபம் ப்ரோ

மார்வாடி பசங்களின் தைரியம் அருமை ப்ரோ

பாதி தான் படித்தேன் ப்ரோ

மீதி படித்து அடுத்த விமர்சனத்தில் பதிவிடுகிறேன்

நன்றி

[Jayam Ramana]

Awesome