Incest மகனின் ஆசை

[Mithuna]

காலை வெயில்: சுஜாதாவின் அழகுசென்னை புறநகரில் ஒரு சின்ன தெரு—சுவர்கள் பழைய சுண்ணாம்பு பூச்சோட சிதிலமடைந்து, கூரைல ஓடுகள் உடைஞ்சு மழைக்காலத்துல ஒழுகுற மாதிரி ஒரு வீடு. விடியற்காலை 6 மணி, சூரியன் மெதுவா வானத்துல எட்டிப்பாத்து, பின்னால் தோட்டத்துல ஒரு சின்ன மரத்துல பறவைகள் கீச்சுன்னு கத்துச்சு. தோட்டத்துல, சுஜாதா ஒரு பிளாஸ்டிக் பக்கெட்ல துணி துவைச்சுட்டு இருந்தா. 38 வயசு, உடம்பு 34D-30-36—அவளோட நைட்டி ஈரமாயி, முலைகள் ரெண்டும் திமிறி நிக்குற மாதிரி தெரிஞ்சது. அவளோட கருத்த தோல் வியர்வையில மின்னுச்சு, நைட்டி அவளோட குண்டியோட வளைவுக்கு ஒட்டி, அவளோட உடம்பு பளிச்சுன்னு தெரிஞ்சது.சுஜாதா ஒரு பழைய சட்டைய தண்ணியில முக்கி, கைகளால தேய்ச்சுட்டு இருந்தா. அவளோட முலைகள் நைட்டியில அசஞ்சு, ஒவ்வொரு தடவை அவ குனியும்போதும், அவளோட புண்டை வடிவம் நைட்டியோட லேசா தெரிஞ்சது. அவளோட முகத்துல வியர்வை துளிகள் வழிஞ்சு, உதடுகள் சிவந்து துடிச்சது. “இந்த வெயில்ல துணி துவைக்கிறது ஒரு சோதனைதான்,”னு முனுமுனுத்தா. அவ புருஷன் ரவி, 45 வயசு ஆபீஸ் மேலாளர், காலைல 8 மணிக்கு ஆபீஸ் கிளம்பி போயிட்டான். “சீக்கிரம் வாடி, நான் லேட்டாயிடுவேன்,”னு சொல்லிட்டு, அவன் கைல ஒரு சின்ன பையோட வெளிய ஓடினான்.வீட்டுக்குள்ள, 19 வயசு கார்த்தி தன் ரூம்ல படுத்திருந்தான். கல்லூரி முதலாம் ஆண்டு படிக்கிறவன், இன்னைக்கு விடுமுறை—மனசு அலைபாயுது. அவன் கண்ண திறந்து, ஜன்னல் வழியா பின்னால் தோட்டத்த பாத்தான். சுஜாதா ஒரு புடவைய தண்ணியில முக்கி, கைகளால தேய்ச்சு, பக்கெட்ல போட்டுட்டு இருந்தா. அவளோட நைட்டி முன்னால ஈரமாயி, முலைகள் ரெண்டும் அப்பட்டமா தெரிஞ்சது—கருத்த முலைக்காம்பு நைட்டியோட லேசா எட்டிப்பாத்தது. கார்த்திக்கு உடம்பு சூடாயிடுச்சு, அவனோட சுன்னி ஜட்டியில விறைக்க ஆரம்பிச்சது. “என் அம்மாவ இப்படி பாக்குறது தப்பு இல்லையா?”னு மனசு கேட்டது, ஆனா அவன் கண்ணு அவளோட உடம்ப விடாம பாத்தது.“அம்மா இவ்வளவு செம்மையா இருக்கா… இந்த முலைய பிடிச்சு கசக்கினா எப்படி இருக்கும்?”னு மனசுக்குள்ள நெனச்சான். அவன் கை ஜட்டிய உள்ள விட்டு, சுன்னிய தடவ ஆரம்பிச்சான். சுஜாதா குனிஞ்சு துணிய எடுக்கும்போது, அவளோட குண்டி நைட்டியோட பிதுங்கி நின்னது. கார்த்தி மூச்சு வாங்கி, “அம்மா, உன் குண்டி செம்மையா இருக்கு,”னு முனுமுனுத்தான்.நேத்து ராத்திரி: சந்தேகத்தின் விதைநேத்து ராத்திரி ஒரு காட்சி அவன் மனசுல திரும்பவும் ஓடுச்சு. சுஜாதா, “நான் ஷங்கர் வீட்டுக்கு போய்ட்டு வர்றேன்,”னு சொல்லி, ஒரு சின்ன புடவைய கட்டிட்டு 10 மணிக்கு கிளம்பினா. ரவி டிவில சீரியல் பாத்துட்டு, “சீக்கிரம் வாடி, எனக்கு தூக்கம் வருது,”னு சொல்லிட்டு, சோபால தூங்கிட்டான். கார்த்தி தன் ரூம்ல புத்தகம் படிச்சுட்டு இருந்தான், ஆனா மனசு அமைதியில்லாம இருந்தது. “அம்மா இவ்வளவு நேரம் ஷங்கர் மாமா வீட்டுல என்ன பண்ணுறா?”னு நெனச்சு, சத்தமில்லாம வெளிய வந்தான்.ஷங்கர், சுஜாதாவோட தம்பி, 28 வயசு—ஒரு தள்ளுவண்டி கடை வச்சு, சின்ன சின்ன வேலை செஞ்சு பொழப்பு ஓட்டுறவன். அவன் வீடு பக்கத்து தெருவுல, ஒரு சின்ன ஒத்தையடி வீடு—சுவர்கள் சுண்ணாம்பு பூச்சு உதிர்ந்து, கதவு பழைய மரத்தால ஆனது. கார்த்தி சத்தமில்லாம அவன் வீட்டு ஜன்னல் பக்கம் போனான். உள்ள ஒரு சின்ன பல்பு எரிஞ்சுட்டு இருந்தது, ஜன்னல் திரைச்சீலை லேசா விலகி இருந்தது.கார்த்தி உள்ள பாத்தான்—சுஜாதா ஷங்கர் பக்கத்துல நின்னு சிரிச்சுட்டு இருந்தா. அவளோட புடவை தொடை வரைக்கும் தூக்கி இருந்தது, ஷங்கர் அவளோட குண்டிய தடவிட்டு, “சுஜி, உன் உடம்பு செம்மையா இருக்குடி,”னு சொல்லி சிரிச்சான். சுஜாதா, “டேய், போதும்… இது தப்பு,”னு சொல்லி அவன் கைய தட்டிவிட்டாலும், அவ முகத்துல ஒரு சிரிப்பு மின்னுச்சு. ஷங்கர் பேன்ட கழட்டி, “ஒரு தடவை பண்ணலாம்டி, ரவி அண்ணனுக்கு தெரியாது,”னு சொல்லி, அவனோட சுன்னிய வெளிய எடுத்தான்.கார்த்தி உடம்பு நடுங்குச்சு. ஷங்கரோட சுன்னி, கருத்து, நரம்பு புடைச்சு, விறைப்பா நின்னுட்டு இருந்தது. சுஜாதா பயந்த மாதிரி பின்னாடி போனாலும், ஷங்கர் அவள பிடிச்சு, படுக்கையில தள்ளினான். “சுஜி, உன் புண்டைய பாக்கணும்டி,”னு சொல்லி, அவளோட புடவைய முழுசா தூக்கினான். சுஜாதாவோட புண்டை, கருத்த மயிரோட, ஈரமா தெரிஞ்சது. ஷங்கர், “என்னடி, இவ்வளவு ஈரமாயிருக்கு? உனக்கும் ஆசை இருக்குது போல!”னு சொல்லி, அவனோட சுன்னிய அவளோட புண்டை மேல தேய்ச்சான்.சுஜாதா, “டேய், வேண்டாம்டா… நான் உன் அக்கா,”னு சொன்னாலும், அவ குரல் நடுங்குச்சு. ஷங்கர், “அக்காவா இருந்தாலும், உன் புண்டை எனக்கு வேணும்,”னு சொல்லி, அவளோட புண்டையில சுன்னிய சொருகி, வேகமா அடிக்க ஆரம்பிச்சான். சுஜாதா, “ஆ… ஷங்கர், மெதுவாடா!”னு கத்தினா. ஷங்கர், “உன் புண்டை செம டைட்டா இருக்குடி, சுஜி!”னு சொல்லி, அவளோட முலைய புடவையோட கசக்கி, வேகமா ஓத்தான்.“ஆ… ஷங்கர், என் புண்டைய கிழிச்சுடாத!”னு சுஜாதா முனகினா. ஷங்கர், “உன் முலை ரெண்டும் பெருத்து தொங்குது, சுஜி! இத கசக்கி பால் குடிக்கணும்!”னு சொல்லி, புடவைய திறந்து, முலைய வாயில வச்சு சப்பினான். சுஜாதாவோட முலைக்காம்பு விறைச்சு, அவ உடம்பு சூடாயிடுச்சு. “டேய், என் முலைய கடிச்சு சப்பாத!”னு கத்தினாலும், அவளோட புண்டை ஈரமாயி, சுன்னிய தாங்கி ஓல் வாங்குச்சு.ஷங்கர், “சுஜி, உன் புண்டையில தண்ணி ஊத்துறேன்!”னு சொல்லி, வேகமா அடிச்சு, அவளோட புண்டையில தண்ணிய ஊத்தினான். சுஜாதா உடம்பு நடுங்கி, “ஆ… இது தப்புடா,”னு முனகினா. ஷங்கர் சிரிச்சு, “இன்னொரு தடவை பண்ணலாம்டி,”னு சொல்லி, சிகரெட் பத்த வச்சான்.கார்த்தி பாத்துட்டு நின்னான்—அவன் உடம்பு சூடாயி, சுன்னி ஜட்டிய தள்ளி விறைச்சது. “என் அம்மாவ இப்படி ஓப்பானா?”னு மனசு கொதிச்சது. அவன் திரும்பி ஓடி, வீட்டுக்குள்ள வந்து படுக்கையில விழுந்தான். தூக்கம் வரல—மனசுல சுஜாதாவோட முலைகளும், ஷங்கரோட சுன்னியும் மாறி மாறி ஓடுச்சு.மறுநாள்: மோதல் தொடக்கம்காலை 9 மணி. சுஜாதா துணி துவைச்சு முடிச்சு, ஒரு பழைய புடவைய தண்ணியில முக்கிட்டு இருந்தா. அவளோட நைட்டி இன்னும் ஈரமா இருந்தது, வியர்வை அவளோட முகத்துல ஒட்டி, கழுத்துல வழிஞ்சு முலைகளுக்கு நடுவுல போயிடுச்சு. கார்த்தி வெளிய வந்து, அவளுக்கு பின்னால நின்னான். அவனோட சுன்னி ஜட்டியில துடிச்சது, ஆனா கோபம் தலைக்கு ஏறி, அவன் மனசு கொதிச்சது.“அம்மா, நீ ஷங்கர் மாமாவோட என்னடி பண்ணிட்டு இருந்த? உண்மைய சொல்லு!”னு கார்த்தி கத்தினான். அவன் குரல் தோட்டத்துல எதிரொலிச்சு, பக்கத்து வீட்டு நாய் குலைக்க ஆரம்பிச்சது.சுஜாதா அதிர்ச்சியில பக்கெட்ட விட்டு எந்திரிச்சா. அவ முகம் வெளுத்து, நைட்டி ஈரமா அவளோட உடம்புக்கு ஒட்டியிருந்தது. “கார்த்தி, நீ என்னடா சொல்ற? அவன் என் தம்பி, நேத்து உதவிக்கு வந்தான். நீ தப்பா நெனச்சுட்ட!”னு பதறினா. அவளோட குரல் நடுங்குச்சு, கண்ணுல பயம் தெரிஞ்சது.கார்த்தி கண்ணு சிவந்து, “பொய் சொல்லாத! நான் பாத்தேன்—நீ அவன் ரூம்ல இருந்து சிரிச்சுட்டு வந்த. அவன் சுன்னி விறைச்சு நின்னுட்டு இருந்தது. உங்க ரெண்டு பேருக்கும் என்னடி உறவு?”னு கத்தினான். அவன் மூச்சு வேகமா வந்தது, கைகள் நடுங்குச்சு.சுஜாதா கால்கள் நடுங்க, தரைய பாத்து நின்னா. அவளோட முலைகள் நைட்டியில துடிச்சு, வியர்வை அவளோட முகத்துல வழிஞ்சு தரையில விழுந்தது. “டேய், அது… அது ஒரு தப்பு. உன் அப்பா ஒரு மாசமா என்னை தொடல. ஷங்கர் நேத்து வந்தப்போ, மது போதையில என்னை தப்பா தொட்டான். நான் பயந்து விட்டுட்டேன். ஒரே ஒரு தடவைதான்,”னு கண்ணீரோட சொன்னா. அவளோட குரல் உடைஞ்சு, கண்ணீர் தரையில சொட்டுச்சு.கார்த்தி மூச்சு வாங்கி, “என் அம்மாவ இப்படி பண்ணுவியா? உன்னை அப்பாகிட்ட சொல்லி வீட்ட விட்டு துரத்துவேன்!”னு மிரட்டினான். அவன் கண்ணுல கோபமும் ஆசையும் கலந்து எரிஞ்சது.சுஜாதா அவன் கால்ல விழுந்து, “கார்த்தி, அப்பாகிட்ட சொல்லாத. என் மானம் போயிடும். நான் ஒரு பொம்பளை, பலவீனமாயிட்டேன்,”னு கெஞ்சினா. அவளோட கண்ணீர் அவன் கால்ல விழுந்து, மண்ணோட கலந்தது.கார்த்தியின் ஆசை: மிரட்டலின் தொடக்கம்கார்த்தி அவள பாத்து நின்னான். அவளோட முலைகள் நைட்டியில திமிறி நிக்க, அவனோட சுன்னி ஜட்டிய தள்ளி விறைச்சது. “அம்மா, நீ எனக்கு புனிதமானவ. ஆனா உன்னை ஷங்கர் தொட்டு பாத்ததும், எனக்கு உன்மேல ஒரு ஆசை வந்திருக்கு. நீ எனக்கு சொந்தமாகணும்,”னு சொன்னான். அவன் குரல் கோபமும் ஆசையும் கலந்து நடுங்குச்சு.சுஜாதா தலை தூக்கி, “டேய், நீ என் பையன்! இது என்ன பாவமான பேச்சு?”னு கத்தினா. அவளோட கண்ணுல பயமும் அதிர்ச்சியும் தெரிஞ்சது, ஆனா உடம்பு நடுங்குச்சு.“பாவமா இருந்தாலும், உன்னை வேற ஒருத்தனுக்கு விட மாட்டேன். ஷங்கருக்கு விட்டவ நீ, எனக்கு விட மாட்டியா?”னு கார்த்தி கேட்டான். அவன் அவள நெருங்கி, “நீ ஒத்துக்கலைன்னா, அப்பாகிட்ட எல்லாத்தையும் சொல்லிடுவேன்,”னு மிரட்டினான்.சுஜாதா மௌனமா தலை குனிஞ்சு நின்னா. அவ மனசு, “இது தப்பு, ஆனா ரவி தெரிஞ்சா என் வாழ்க்கை முடிஞ்சிடும்,”னு போராடுச்சு.

[avathar]

நல் தொடக்கம்.

[Navin0911]

Romba nalla irruku please continue this story

[Aisshu]

கதையை பத்தி பத்தியாக எழுதினால் படிப்பதற்கு இலகுவாக இருக்கும்.

[Mithuna]

சுஜாதா மௌனமாகத் தலை குனிந்து நின்றாள். அவள் மனசு, “இது தப்பு, ஆனா ரவி தெரிஞ்சா என் வாழ்க்கை முடிஞ்சிடும்,” என்று போராடியது. அவள் முகத்தில் வியர்வையும் கண்ணீரும் கலந்து வழிந்து, நைட்டியில் ஈரமாக ஒட்டியிருந்த உடல் இன்னும் தெளிவாகத் தெரிந்தது. கார்த்தி அவளை நெருங்கி, அவன் மூச்சு வேகமாக வந்தது. அவன் கண்களில் கோபம், ஆசை, மிரட்டல் எல்லாம் ஒருங்கே எரிந்தன.

“அம்மா, நீ ஒத்துக்கிறியா இல்லையா? ஒரு வார்த்தை சொல்லு,” என்று கார்த்தி குரலை உயர்த்தினான். அவன் கை மெதுவாக அவளது தோளைப் பற்றியது. சுஜாதாவின் உடல் நடுங்கியது, அவள் தோளில் அவன் விரல்கள் பதிந்தபோது ஒரு சின்ன மின்சாரம் பாய்ந்தது போல உணர்ந்தாள். “டேய், நான் உன் அம்மாடா… இது பாவம், என்னை விடு,” என்று அவள் பதறினாள், ஆனால் குரலில் ஒரு பலவீனம் தொனித்தது.

கார்த்தி அவளை விடவில்லை. “பாவம்னு சொல்றியே, ஷங்கர் மாமா உன்னை படுக்கையில தள்ளி ஓத்தப்போ பாவம் தெரியலையா?” என்று கேட்டான். அவன் கை அவள் தோளில் இருந்து மெதுவாக கீழே இறங்கி, நைட்டியோடு அவளது முலைகளைத் தொட்டது. சுஜாதா ஒரு புலம்பலுடன் பின்னால் நகர முயன்றாள், ஆனால் கார்த்தி அவளை இறுக்கமாகப் பிடித்தான். “நீ எனக்கு வேணும், அம்மா. உன் உடம்பு என்னை சுன்னிய துடிக்க வைக்குது,” என்று முனகினான்.

சுஜாதாவின் மனம் குழம்பியது. “இவன் என் பையன், ஆனா இவன் பார்வையில ஒரு ஆம்பளையோட ஆசை தெரியுது,” என்று நினைத்தாள். அவள் முலைகள் நைட்டியில் திமிறி நின்றன, கார்த்தியின் கை அவற்றை மெதுவாக அழுத்தியபோது அவளுக்கு உடம்பு சூடாகி, ஒரு விசித்திரமான உணர்வு பரவியது. “டேய், வேண்டாம்… இது தப்பு,” என்று முனகினாள், ஆனால் அவள் உடல் அவன் தொடுதலுக்கு எதிர்ப்பு காட்டவில்லை.

கார்த்தி அவளை மேலும் நெருக்கமாக இழுத்தான். “நீ தப்பு பண்ணினவ, இப்போ எனக்கு சரி பண்ணு,” என்று சொல்லி, அவன் ஜட்டியை கீழே இறக்கினான். அவனது சுன்னி, 19 வயது இளைஞனின் விறைப்போடு, நரம்புகள் புடைத்து, சிவந்து துடித்தது. சுஜாதா அதைப் பார்த்து அதிர்ந்தாள். “கார்த்தி, நீ என்னடா பண்ணுற?” என்று கத்தினாள், ஆனால் அவள் கண்கள் அவனது சுன்னியை விட்டு நகர மறுத்தன.

“அம்மா, உன் முலைய பாத்ததும் எனக்கு இப்படி ஆயிடுச்சு. நீ தொடு, இதுக்கு நீதான் காரணம்,” என்று கார்த்தி அவள் கையைப் பிடித்து தன் சுன்னியில் வைத்தான். சுஜாதாவின் விரல்கள் அதைத் தொட்டவுடன், அவள் உடம்பு நடுங்கியது. “டேய், இது… இது தப்பு,” என்று சொல்லியபடி கையை எடுக்க முயன்றாள், ஆனால் கார்த்தி அவள் கையை இறுக்கமாகப் பிடித்து, “தடவு, அம்மா,” என்று கட்டளையிட்டான்.

சுஜாதா தயங்கியபடி அவன் சுன்னியை மெதுவாக தடவினாள். அதன் வெப்பமும் விறைப்பும் அவளுக்கு ஒரு புதிய உணர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. “என் பையன் சுன்னி இவ்வளவு பெருசா இருக்கு?” என்று மனதுக்குள் நினைத்தாள். கார்த்தி மூச்சு வாங்கி, “அம்மா, உன் கை செம்மையா இருக்கு… இன்னும் வேகமா தடவு,” என்று முனகினான். அவன் கைகள் அவள் நைட்டியை மேலே தூக்கி, அவளது குண்டியை பிடித்து அழுத்தின.

சுஜாதாவின் குண்டி கார்த்தியின் கைகளில் பஞ்சு மாதிரி அமுங்கியது. “டேய், என்னை விடு… யாராவது பாத்தா மானம் போயிடும்,” என்று பதறினாள். ஆனால் கார்த்தி கேட்கவில்லை. “யாரும் பாக்க மாட்டாங்க, அம்மா. இது நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ள மட்டும்,” என்று சொல்லி, அவளை தோட்டத்தில் இருந்த ஒரு பழைய மரத்தடியில் தள்ளினான். சுஜாதா மரத்தில் சாய்ந்து நின்றாள், அவள் நைட்டி முழுவதும் ஈரமாகி, உடல் முழுவதும் ஒளிர்ந்தது.

கார்த்தி அவள் முன்னால் மண்டியிட்டு, நைட்டியை மேலே தூக்கினான். சுஜாதாவின் புண்டை, கருத்த மயிரோடு, ஈரமாகத் தெரிந்தது. “அம்மா, உன் புண்டை செம்மையா இருக்கு… ஷங்கருக்கு காட்டினியே, இப்போ எனக்கு காட்டு,” என்று சொல்லி, அவன் முகத்தை அதில் புதைத்தான். சுஜாதா ஒரு கத்தலுடன், “டேய், வேண்டாம்டா!” என்று கத்தினாள், ஆனால் அவன் நாக்கு அவள் புண்டையை நக்க ஆரம்பித்தவுடன், அவள் உடம்பு துடித்தது.

கார்த்தியின் நாக்கு அவள் புண்டையின் உள்ளே ஆழமாக சென்று, அவளது ஈரத்தை சுவைத்தது. “அம்மா, உன் புண்டை டேஸ்ட் அருமையா இருக்கு,” என்று முனகினான். சுஜாதாவுக்கு உடம்பு சூடாகி, “கார்த்தி, இது… ஆ… வேண்டாம்,” என்று முனகினாள், ஆனால் அவள் கைகள் அவன் தலையைப் பிடித்து அழுத்தின. அவள் புண்டை ஈரமாகி, கார்த்தியின் வாயில் தண்ணி வழிந்தது.

கார்த்தி எழுந்து, “அம்மா, உன்னை இப்போ ஓக்கப் போறேன்,” என்று சொல்லி, அவன் சுன்னியை அவள் புண்டையில் வைத்து தேய்த்தான். சுஜாதா கண்களை மூடி, “டேய், மெதுவா… உன் சுன்னி பெருசு,” என்று முனகினாள். கார்த்தி ஒரு அழுத்து அழுத்தி, அவன் சுன்னியை அவள் புண்டையில் முழுவதும் சொருகினான். “ஆ… அம்மா, உன் புண்டை டைட்டா இருக்கு!” என்று கத்தினான்.

அவன் வேகமாக இடிக்க ஆரம்பித்தான். சுஜாதாவின் முலைகள் நைட்டியில் குலுங்கி, அவள் கத்தல்கள் தோட்டத்தில் எதிரொலித்தன. “கார்த்தி… ஆ… மெதுவாடா… என் புண்டைய கிழிச்சுடாத!” என்று கத்தினாள். கார்த்தி, “அம்மா, உன் புண்டையில என் சுன்னி செம்மையா போகுது… உன்னை ஷங்கர விட நல்லா ஓப்பேன்,” என்று சொல்லி, வேகமாக அடித்தான்.

சுஜாதாவின் உடம்பு துடித்து, “கார்த்தி… ஆ… எனக்கு வருது!” என்று கத்தினாள். அவள் புண்டை இறுக்கி, தண்ணியை வெளியேற்றியது. கார்த்தியும், “அம்மா, எனக்கும் வருது… உன் புண்டையில ஊத்துறேன்!” என்று சொல்லி, வேகமாக அடித்து, அவள் புண்டையில் தண்ணியை பீச்சினான். இருவரும் மூச்சு வாங்கி, மரத்தில் சாய்ந்து நின்றனர்.

சுஜாதா கண்ணீரோடு, “டேய், நாம பண்ணது தப்பு… இனி இப்படி நடக்கக் கூடாது,” என்று சொன்னாள். கார்த்தி சிரித்து, “அம்மா, இது தப்பு இல்லை. நீ எனக்கு சொந்தம். இனி ஷங்கருக்கு உன்னை விட மாட்டேன்,” என்று சொல்லி, அவளை மீண்டும் இறுக்கமாக அணைத்தான். அவர்கள் உடல்கள் வியர்வையில் ஒட்டி, தோட்டத்தில் ஒரு புதிய ரகசியம் பிறந்தது.

[Mithuna]

சுஜாதாவும் கார்த்தியும் தோட்டத்தில் நடந்தவற்றை மறைத்து, அவர்களது ரகசியத்தை மனதில் புதைத்தபடி வீட்டுக்குள் நுழைந்தனர். மறுநாள் காலை, சுஜாதா மனதை திசை திருப்பவும், வீட்டுக்கு தேவையான பொருட்களை வாங்கவும் முடிவு செய்தாள். “கார்த்தி, இன்னைக்கு கடைக்கு போகணும். பக்கத்து தெரு மார்க்கெட்டுக்கு வந்து எனக்கு உதவி பண்ணு,” என்று சொன்னாள். அவள் குரலில் ஒரு தயக்கம் இருந்தாலும், கார்த்தி உடனே சம்மதித்தான். “சரி, அம்மா. நானும் வர்றேன்,” என்று சொல்லி, அவன் கண்களில் ஒரு மின்னல் தோன்றியது.

அன்று மதியம் 2 மணி. சூரியன் உச்சியில் எரிந்து, சென்னையின் புறநகர் தெருக்களை சுட்டெரித்தது. சுஜாதா ஒரு பச்சை நிற புடவை கட்டியிருந்தாள்—புடவை அவளது வளைவுகளை அழகாக வெளிப்படுத்தியது. 34D முலைகள் புடவையோடு திமிறி நின்றன, அவளது இடுப்பு வளைவு வெயிலில் மின்னியது. கார்த்தி ஒரு டி-ஷர்ட்டும் ஜீன்ஸும் அணிந்திருந்தான், ஆனால் அவன் பார்வை அவளது உடலை விழுங்குவது போல இருந்தது.

அவர்கள் பக்கத்து தெரு மார்க்கெட்டுக்கு நடந்து சென்றனர். அங்கு கூட்டம் அதிகமாக இல்லை—சில கடைகள் திறந்திருந்தன, வியாபாரிகள் வெயிலை சமாளிக்க முயன்றனர். சுஜாதா ஒரு மளிகை கடையில் நின்று, “டேய், இந்த பையை பிடி. நான் அரிசி, பருப்பு வாங்குறேன்,” என்று சொன்னாள். கார்த்தி பையை வாங்கும்போது, அவன் விரல்கள் வேண்டுமென்றே அவள் கையை தொட்டன. சுஜாதா திடுக்கிட்டு அவனைப் பார்த்தாள், ஆனால் அவன் முகத்தில் ஒரு சிரிப்பு மட்டுமே இருந்தது.

மளிகை பொருட்களை வாங்கிய பிறகு, சுஜாதா ஒரு துணிக்கடைக்கு சென்றாள். “எனக்கு ஒரு புது நைட்டி வாங்கணும். நீ வெளிய நில்லு,” என்று சொன்னாள். ஆனால் கார்த்தி, “இல்ல அம்மா, நானும் உள்ள வர்றேன். உனக்கு எது சூட் ஆகும்னு நான் பாத்து சொல்றேன்,” என்று பிடிவாதமாக உள்ளே நுழைந்தான். கடைக்காரன், ஒரு 50 வயது மனிதன், அவர்களைப் பார்த்து புன்னகைத்தான். “மேடம், புது டிசைன் நைட்டிகள் இருக்கு. பாத்து எடுங்க,” என்று சொல்லி ஒரு பெரிய பை நிறைய நைட்டிகளை எடுத்து வைத்தான்.

சுஜாதா நைட்டிகளை புரட்டிப் பார்த்தாள். ஒரு சிவப்பு நிற நைட்டி அவள் கண்ணில் பட்டது—அது மெல்லிய துணியால் ஆனது, சற்று ஒளிபுகும் தன்மையுடன் இருந்தது. “இது எப்படி இருக்கு, கார்த்தி?” என்று கேட்டாள். கார்த்தி அதைப் பார்த்து, “அம்மா, இது உனக்கு செம்மையா இருக்கும். உன் உடம்புக்கு இது பக்காவா பொருந்தும்,” என்று சொல்லி, அவன் கண்களில் ஒரு காமம் மின்னியது. சுஜாதா முகம் சிவந்து, “டேய், சும்மா இரு,” என்று முனகினாள், ஆனால் மனதுக்குள் அவன் பாராட்டு அவளை சூடேற்றியது.

கடைக்காரன், “மேடம், ட்ரை பண்ணி பாக்குறீங்களா? பின்னாடி ஒரு சின்ன ரூம் இருக்கு,” என்று சொன்னான். சுஜாதா தயங்கினாள், ஆனால் கார்த்தி உடனே, “அம்மா, ட்ரை பண்ணு. நான் வெளிய நிக்கிறேன்,” என்று சொன்னான். சுஜாதா நைட்டியை எடுத்துக்கொண்டு பின்னால் சென்றாள். அந்த ரூம் ஒரு சின்ன, இருட்டான இடம்—ஒரு பழைய கண்ணாடியும், ஒரு மரக்கதவும் மட்டுமே இருந்தது. கதவு முழுவதும் மூடவில்லை, ஒரு சிறிய இடைவெளி இருந்தது.

சுஜாதா புடவையை அவிழ்த்து, நைட்டியை அணிந்தாள். அது அவள் உடம்புக்கு இறுக்கமாக ஒட்டி, முலைகளை தூக்கி காட்டியது. அவள் கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்து, “இது கொஞ்சம் டைட்டா இருக்கு,” என்று முனுமுனுத்தாள். அப்போது, கதவு இடைவெளியில் கார்த்தியின் பார்வை தெரிந்தது. அவன் அவளை உற்று பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்—அவன் சுன்னி ஜீன்ஸில் விறைத்து தெரிந்தது.

சுஜாதா அதிர்ந்து, “கார்த்தி, நீ இங்க என்ன பண்ணுற?” என்று கத்தினாள். கார்த்தி உள்ளே நுழைந்து, கதவை மூடினான். “அம்மா, உன்னை இந்த நைட்டியில பாத்ததும் எனக்கு கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல. நீ செம்மையா இருக்க,” என்று சொல்லி, அவளை சுவரோடு தள்ளினான். சுஜாதா பதறி, “டேய், இது கடை… யாராவது பாத்துடுவாங்க!” என்று சொன்னாள், ஆனால் கார்த்தி கேட்கவில்லை.

“யாரும் வர மாட்டாங்க, அம்மா. கடைக்காரன் முன்னாடி பிஸியா இருக்கான்,” என்று சொல்லி, அவன் ஜீன்ஸை கீழே இறக்கினான். அவன் சுன்னி விறைப்பாக, சிவந்து துடித்தது. சுஜாதாவின் கண்கள் அதைப் பார்த்து விரிந்தன. “கார்த்தி, இங்க வேண்டாம்… வீட்டுக்கு போய் பேசலாம்,” என்று கெஞ்சினாள், ஆனால் அவள் உடம்பு அவன் நெருக்கத்துக்கு ஏங்குவது போல தோன்றியது.

கார்த்தி அவள் நைட்டியை மேலே தூக்கி, “அம்மா, உன் புண்டைய இங்கயே ஓக்கணும்,” என்று சொல்லி, அவன் சுன்னியை அவள் தொடைகளுக்கு நடுவே தேய்த்தான். சுஜாதா முனகி, “டேய், மெதுவா… எனக்கு பயமா இருக்கு,” என்று சொன்னாள். ஆனால் அவள் புண்டை ஈரமாகி, அவன் சுன்னியை வரவேற்க தயாரானது. கார்த்தி ஒரு அழுத்து அழுத்தி, அவன் சுன்னியை அவள் புண்டையில் சொருகினான்.

“ஆ… கார்த்தி, உன் சுன்னி ரொம்ப பெருசு!” என்று சுஜாதா கத்தினாள். கார்த்தி வேகமாக இடிக்க ஆரம்பித்தான். “அம்மா, உன் புண்டை இங்கயும் டைட்டா இருக்கு… செம்மையா இருக்கு!” என்று முனகினான். அவன் கைகள் அவள் முலைகளை நைட்டியோடு கசக்கி, வேகமாக அடித்தான். சுஜாதாவின் முலைகள் குலுங்கி, அவள் முனகல்கள் அந்த சின்ன ரூமை நிரப்பின.

“கார்த்தி… ஆ… யாராவது சத்தம் கேட்டுட்டா?” என்று பதறினாள், ஆனால் அவள் உடம்பு அவன் இடிகளை ரசித்தது. கார்த்தி, “அம்மா, உன் புண்டையில என் சுன்னி போகும்போது எனக்கு பயம் எல்லாம் போயிடுச்சு,” என்று சொல்லி, இன்னும் வேகமாக ஓத்தான். சுஜாதாவின் புண்டை இறுக்கி, “கார்த்தி… ஆ… எனக்கு வருது!” என்று கத்தினாள். அவள் தண்ணி வெளியேறியது, கார்த்தியின் சுன்னியை நனைத்தது.

கார்த்தியும், “அம்மா, எனக்கும் வருது… உன் புண்டையில ஊத்துறேன்!” என்று சொல்லி, வேகமாக அடித்து, அவள் புண்டையில் தண்ணியை பீச்சினான். இருவரும் மூச்சு வாங்கி, சுவரில் சாய்ந்தனர். சுஜாதா நைட்டியை கீழே இறக்கி, “டேய், இது கடைசியா இருக்கணும்… இனி இப்படி பண்ணாத,” என்று கெஞ்சினாள்.

கார்த்தி சிரித்து, “அம்மா, உன் உடம்பு எனக்கு அடிமையாக்கிடுச்சு. இது கடைசி இல்ல, ஆரம்பம்,” என்று சொல்லி, அவளை மீண்டும் அணைத்தான். அவர்கள் கடையை விட்டு வெளியேறும்போது, கடைக்காரன் ஒரு சந்தேக பார்வை வீசினான், ஆனால் எதுவும் கேட்கவில்லை. சுஜாதாவும் கார்த்தியும் பைகளை தூக்கிக்கொண்டு வீட்டுக்கு நடந்தனர், ஆனால் அவர்களுக்குள் ஒரு புதிய, தடை மீறிய உறவு ஆழமாக வேரூன்றியிருந்தது.

[avathar]

அருமை. கதை தொடரட்டும்

[rkasso]

SSUPER STORY

[Mithuna]

சுஜாதாவும் கார்த்தியும் வீட்டை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்தபோது, அவர்களுக்குள் ஒரு மௌனம் நிலவியது. அது அமைதியான மௌனம் இல்லை; அது ஒரு புயலை மறைத்து வைத்திருக்கும் மேகம் போன்ற மௌனம். கடையில் நடந்த சம்பவம் அவர்களின் மனதில் ஆழமாகப் பதிந்திருந்தது. சுஜாதாவின் மனதில் ஒரு பக்கம் குற்ற உணர்வு துளைத்தது, மறுபக்கம் கார்த்தியின் தீண்டலில் தோன்றிய சுகம் அவளை ஆட்கொண்டிருந்தது. கார்த்தியோ, தன் அம்மாவின் உடலை ஒரு புதிய கோணத்தில் பார்க்கத் தொடங்கியிருந்தான்—அவள் ஒரு தாய் மட்டுமல்ல, ஒரு பெண்ணும் கூட.

அன்று மாலை, வீட்டில் யாரும் இல்லாத நேரம். சுஜாதா சமையலறையில் நின்று பாத்திரங்களை கழுவிக் கொண்டிருந்தாள். கார்த்தி அவளை பின்னால் இருந்து அணைத்து, “அம்மா, இன்னிக்கு சாயங்காலம் கடற்கரைக்கு போலாமா?” என்று கேட்டான். அவன் குரலில் ஒரு குறும்பு மின்னியது. சுஜாதா திடுக்கிட்டு திரும்பி, “டேய், என்னடா இது? வீட்டுல இருந்து பேசு,” என்று கடிந்தாள். ஆனால் கார்த்தியின் கண்களில் தெரிந்த ஆசை அவளை தடுமாற வைத்தது.

“அம்மா, சும்மா ஒரு சின்ன வாக் போலாம். சூரியன் மறையறத பார்த்துக்கிட்டே நடப்போம். உனக்கு புடிக்கும்னு தோணுது,” என்று அவன் சிரித்தபடி சொன்னான். சுஜாதாவால் மறுக்க முடியவில்லை. “சரி, ஆனா வெறும் நடப்பு மட்டும்தான். வேற எதுவும் வேணாம்,” என்று கண்டிப்பாக சொல்லிவிட்டு முகத்தை திருப்பினாள். ஆனால் அவள் உள்ளுக்குள் ஒரு சிறிய பரபரப்பு எழுந்தது.

சூரியன் மறையும் நேரத்தில், கடற்கரை வெறிச்சோடி கிடந்தது. அலை ஓசை மட்டுமே அவர்களை சூழ்ந்திருந்தது. சுஜாதா ஒரு பச்சை நிற சேலையில், காற்றில் அவள் முடி பறந்து கொண்டிருந்தது. கார்த்தி அவளை பார்த்து, “அம்மா, நீ இப்படி நடக்கும்போது உன்ன ஒரு பொண்ணு மாதிரியே தெரியுது. இந்த கடல் கூட உன்ன பார்த்து ஜொள்ளு விடுது,” என்று கிண்டலாக சொன்னான்.

சுஜாதா சிரித்து, “டேய், பேச்ச பாரு! உன் வாய்க்கு அடங்காது போல,” என்று தட்டிக்கொடுத்தாள். ஆனால் கார்த்தியின் பார்வை அவள் சேலையின் இடையை துளைத்தது. “அம்மா, உன் இடுப்பு இப்படி தெரியறப்போ எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகுது. கடல்ல தண்ணி ஓடுது, ஆனா எனக்கு உள்ள தாகம் அடங்கல,” என்று சொல்லி அவன் அருகில் வந்தான்.

“டேய், நிறுத்து! இது பொது இடம்,” என்று சுஜாதா பதறினாள். ஆனால் கடற்கரையில் யாரும் இல்லை. சூரியன் மறைந்து, ஆரஞ்சு நிற வானம் ஒரு மாய உலகத்தை உருவாக்கியிருந்தது. கார்த்தி அவள் கையை பிடித்து, “அம்மா, இங்க யாரும் வர மாட்டாங்க. நமக்கு இந்த கடல், இந்த மணல், இந்த சூரியன் மட்டும்தான் துணை,” என்று சொல்லி அவளை மணலில் அமர வைத்தான்.

சுஜாதாவின் இதயம் வேகமாக துடித்தது. “கார்த்தி, இது தப்பு. நாம இப்படி பண்ணக்கூடாது,” என்று முனகினாள். ஆனால் கார்த்தி அவள் கழுத்தில் முத்தமிட்டு, “அம்மா, உன் உடம்பு என்ன தப்புன்னு சொல்லுதா? இந்த கடல் அலையை பாரு, அது கரையை தொடற மாதிரி நான் உன்ன தொடணும்,” என்று சொல்லி அவள் சேலையை மெல்ல இடுப்புக்கு மேலே தூக்கினான்.

சுஜாதாவின் மூச்சு சூடாகியது. “டேய், என்னடா பண்ணற? இங்கயா?” என்று கேட்டாள், ஆனால் அவள் குரலில் ஒரு தயக்கத்துடன் கூடிய ஆசையும் ஒலித்தது. கார்த்தி சிரித்து, “அம்மா, இந்த மணல்ல உன் உடம்பு பளபளன்னு தெரியுது. உன் புண்டைய இந்த கடல் காற்று தடவற மாதிரி நான் தடவ போறேன்,” என்று சொல்லி அவள் தொடைகளை பிரித்தான்.

“கார்த்தி… ஆ… என்னால முடியலடா,” என்று சுஜாதா முனகினாள். அவள் உடல் அவனுக்கு அடிமையாகி போனது. கார்த்தி அவள் புண்டையை தொட்டு, “அம்மா, இங்க ஏற்கனவே ஈரமா இருக்கு. நீ என்ன சொன்னாலும் உன் உடம்பு எனக்கு சரின்னு சொல்லுது,” என்று கிண்டலாக சொல்லி, விரல்களால் அவளை தீண்டினான்.

சுஜாதா தலையை பின்னால் சாய்த்து, “டேய், நீ என்ன அடிமையாக்கிட்டடா. இது தப்பு தப்புன்னு மனசு சொல்லுது, ஆனா உன் தொடல் என்ன சொக்க வைக்குது,” என்று சொல்லி அவனை இறுக்கினாள். கார்த்தி அவள் மேல் படுத்து, “அம்மா, உன் புண்டையில என் சுன்னி போறப்போ உலகமே மறந்து போகுது. இந்த கடல் அலையை விட வேகமா உன்ன ஓக்க போறேன்,” என்று சொல்லி அவன் பேண்டை கழற்றினான்.

சூரியன் மறைந்து இருள் படர்ந்தாலும், அவர்களுக்கு அந்த மணல் படுக்கையே சொர்க்கமாக மாறியது. கார்த்தி அவள் உள்ளே நுழைந்ததும், சுஜாதா, “ஆ… கார்த்தி… மெதுவாடா… எனக்கு தாங்க முடியல,” என்று கத்தினாள். ஆனால் கார்த்தி வேகத்தை குறைக்கவில்லை. “அம்மா, உன் புண்டை என்ன இறுக்கி பிடிச்சிருக்கு. இந்த மணல்ல உன்ன ஓக்கறது ஒரு சுகமா இருக்கு,” என்று சொல்லி அவளை ஆழமாக அடித்தான்.

“டேய், உன் வேகத்துல என் உடம்பு துடிக்குது. இப்படி பண்ணி என்ன சிதற விடாதடா,” என்று சுஜாதா கெஞ்சினாள். ஆனால் அவள் கண்களில் ஒரு காம போதை தெரிந்தது. கார்த்தி அவள் முலைகளை பிடித்து பிசைந்து, “அம்மா, உன் முலை இப்படி கையில அடங்காம துள்ளுது. உன்ன இப்படி பார்க்கும்போது எனக்கு இன்னும் வெறி ஏறுது,” என்று சொல்லி அவளை முத்தமிட்டான்.

சுஜாதா அவனை இறுக்கி அணைத்து, “கார்த்தி… எனக்கு வருதுடா… ஆ… உன்னால என்னால கட்டுப்படுத்த முடியல,” என்று கத்தினாள். அவள் உடல் நடுங்க, தண்ணி வெளியேறியது. கார்த்தி அதை உணர்ந்து, “அம்மா, உன் தண்ணி என் சுன்னிய நனைக்குது. இப்போ நான் உள்ள ஊத்த போறேன்,” என்று சொல்லி வேகமாக அடித்து, அவள் புண்டையில் பீச்சினான்.

இருவரும் மூச்சு வாங்கி, மணலில் படுத்தனர். அலை ஓசை அவர்களை சூழ்ந்திருந்தது. சுஜாதா அவன் மார்பில் தலை வைத்து, “டேய், இது நமக்கு தப்பு இல்லையா? ஆனா உன் கூட இருக்கும்போது எல்லாம் சரியா தோணுது,” என்று முனகினாள். கார்த்தி அவள் முடியை தடவி, “அம்மா, இது நம்ம ரகசியம். இந்த கடல் மாதிரி நாமளும் எல்லையில்லாம இருப்போம்,” என்று சொல்லி அவளை மீண்டும் அணைத்தான்.

அவர்கள் எழுந்து நடக்கும்போது, மணலில் அவர்களின் உடல்களின் அடையாளங்கள் மட்டுமே எஞ்சியிருந்தன. கடல் அலைகள் அவற்றை மெல்ல அழித்தன, ஆனால் அவர்களுக்குள் எரிந்த காமம் அணையவில்லை. அது ஒரு புதிய ஆரம்பமாகவே இருந்தது—தடைகளை உடைத்து, ஆசைகளை ஆளும் ஒரு பயணம்.

[Ironman0]

கதை அருமையாக உள்ளது அதுவும் வெட்ட வெளியில் அம்மாவை மகன் வேட்டையாடுவது செம ப்ரோ

[Mithuna]

சுஜாதாவும் கார்த்தியும் கடற்கரையை விட்டு நடக்கத் தொடங்கினர். இரவு நேரத்தின் குளிர்ந்த காற்று அவர்களைச் சுற்றி வீசியது. அவர்களின் பாதச் சுவடுகளை கடல் அலைகள் மெல்ல அழித்தாலும், அவர்களுக்குள் எரிந்த உணர்வு அப்படியே இருந்தது—ஆனால், அந்த உணர்வு இப்போது புதியதொரு பயத்துடன் கலந்திருந்தது.

திடீரென, தூரத்தில் ஒரு நிழல் தெரிந்தது. கார்த்தி கண்களைச் சுருக்கி பார்த்தான். "அம்மா, அங்க பாரு... யாரோ நிக்குற மாதிரி இருக்கு," என்று மெதுவாகச் சொன்னான். சுஜாதா திரும்பிப் பார்த்தாள். அவள் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. "டேய், இந்த நேரத்துல யாரு இங்க வருவா? நம்மள யாராவது பார்த்திருப்பாங்களா?" என்று பதறினாள்.

அவர்கள் நடையை வேகப்படுத்தினர். ஆனால், அந்த நிழல் அவர்களை நோக்கி நகர்ந்தது போல் தோன்றியது. கார்த்தி அவள் கையை இறுகப் பிடித்து, "பயப்படாத, நான் இருக்கேன். ஆனா இது சரியில்ல. யாரோ நம்மள தொடர்ந்து வர்ற மாதிரி இருக்கு," என்று சொன்னான். அவர்கள் ஒரு பாறையின் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டு, அந்த நிழலை உற்றுப் பார்த்தனர்.

நிழலில் இருந்து ஒரு உருவம் தெளிவாகத் தெரிந்தது—ஒரு ஆண், கையில் ஏதோ ஒரு பொருளை ஏந்தியபடி நின்றான். அவன் முகத்தில் ஒரு விசித்திரமான புன்னகை தெரிந்தது. "நீங்க ரெண்டு பேரும் நினைச்ச மாதிரி இது ரகசியமா இருக்காது," என்று அவன் குரல் ஒலித்தது. அது கரகரப்பாகவும், அச்சுறுத்தலாகவும் இருந்தது.

சுஜாதா மூச்சை இழுத்து, "டேய், இவன் யாரு? நம்மள பார்த்திருக்கானா?" என்று பதற்றமாகக் கேட்டாள். கார்த்தி அவளை அமைதிப்படுத்தி, "அம்மா, நீ பேசாத. இவன் நம்மகிட்ட ஏதோ வேணும்னு தோணுது," என்று சொல்லி, பாறையிலிருந்து ஒரு கல்லை எடுத்தான்.

அந்த ஆண் மெதுவாக அவர்களை நெருங்கினான். அவன் கையில் இருந்த பொருள் ஒரு கத்தியாக இருப்பது தெரிந்தது. "நீங்க ரெண்டு பேரும் இங்க என்ன பண்ணிட்டு இருந்தீங்கனு எனக்கு தெரியும். ஆனா, இதுக்கு ஒரு விலை கொடுக்கணும்," என்று சொல்லி சிரித்தான். அவன் கண்களில் ஒரு பைத்தியக்காரத்தனம் தெரிந்தது.

கார்த்தி தன் கையில் இருந்த கல்லை இறுகப் பிடித்து, "அம்மா, நீ ஓடு. நான் இவனை பார்த்துக்குறேன்," என்று சொன்னான். ஆனால் சுஜாதா அவன் கையை விடாமல் பிடித்து, "இல்லடா, நான் உன்ன விட்டு போக மாட்டேன்," என்று அழுத்தமாகச் சொன்னாள்.

அந்த ஆண் இன்னும் நெருங்கியதும், திடீரென கடலோரத்தில் ஒரு சத்தம் கேட்டது—ஒரு படகு கரையை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து வெளிச்சம் அவர்கள் மீது பாய்ந்தது. "யாரு அங்க?" என்று ஒரு குரல் கத்தியது. அந்த ஆண் திகைத்து நின்றான், பின்னர் திரும்பி ஓடத் தொடங்கினான்.

கார்த்தியும் சுஜாதாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். அவர்கள் உயிர் பிழைத்தாலும், இது ஒரு முடிவல்ல—ஒரு புதிய ஆபத்தின் தொடக்கமாகவே இருந்தது. அந்த இரவு அவர்களை விடவில்லை; அது அவர்களை ஒரு புதிய சிக்கலுக்குள் இழுத்துச் சென்றது.

[Mithuna]

கடற்கரையின் இருள் அவர்களை விழுங்குவது போல் இருந்தது. படகின் வெளிச்சம் மறைந்ததும், கார்த்தியும் சுஜாதாவும் மீண்டும் தனிமையில் இருந்தனர். ஆனால், அந்த ஆணின் அச்சுறுத்தல் அவர்களின் மனதில் ஆழமாகப் பதிந்திருந்தது. அவன் வார்த்தைகள்—*“இது ரகசியமா இருக்காது”*—சுஜாதாவின் மனதில் எதிரொலித்தன. அவள் உடல் இன்னும் நடுங்கியது, ஆனால் இப்போது காமத்தால் அல்ல; பயத்தால்.

“டேய், அவன் நம்மள பார்த்திருப்பானா? எல்லாத்தையும்?” சுஜாதாவின் குரல் நடுக்கத்துடன் ஒலித்தது. அவள் கண்கள் கலங்கின. அவமானம், குற்றவுணர்ச்சி, பயம்—இவை அவளை உள்ளிருந்து கிழித்தன. “நாம பண்ணது… அது தப்பு. இப்போ இதான் தண்டனையா?” அவள் கேள்வி காற்றில் தொங்கியது, பதில் இல்லாமல்.

கார்த்தி அவளை அணைத்து, “அம்மா, நீ இப்படி நினைக்காத. அவன் ஒரு பைத்தியக்காரனா இருக்கலாம். நம்மள பயமுறுத்தப் பார்க்குறான், அவ்வளவுதான்,” என்று சொன்னான். ஆனால் அவன் குரலில் உறுதி இல்லை. அவன் மனதிலும் ஒரு சந்தேகம் துளிர்விட்டிருந்தது. *யாரவன்? எப்படி அவனுக்கு தெரிஞ்சது?* அவனுக்கு ஒரு உணர்வு தோன்றியது—இது தற்செயலான சந்திப்பு இல்லை. யாரோ அவர்களை உன்னிப்பாகக் கவனித்து வந்திருக்கிறார்கள்.

அவர்கள் கிராமத்தை நோக்கி நடந்தபோது, சுஜாதாவின் மனம் தன் கடந்த காலத்தைத் தோண்டியது. அவள் மகனுடனான இந்த உறவு—அது தடை செய்யப்பட்ட பந்தமாக இருந்தாலும், அவளுக்கு ஒரு விடுதலையைத் தந்திருந்தது. ஆனால் இப்போது, ஒரு அந்நியனின் பார்வை அந்த விடுதலையை அச்சுறுத்தியது. *யாரவன்? கிராமத்துல இருந்து யாராவதா? இல்ல… இன்னும் நெருக்கமா யாராவதா?* அவள் மனம் அவளுடைய கணவனை நினைத்தது—அவன் முகம், அவன் கோபமான பார்வை. “இல்ல, அவனுக்கு தெரியாது,” அவள் தனக்குத் தானே சொல்லிக்கொண்டாள். ஆனால் அந்த எண்ணம் அவளை விடவில்லை.

கார்த்தியின் மனமோ வேறு விதமாக இயங்கியது. அவனுக்கு சுஜாதாவைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது, ஆனால் அதே நேரத்தில் அவனுக்குள் ஒரு பயம் வளர்ந்தது. *நாம இப்படி இருக்குறது உலகத்துக்கு தெரிஞ்சா என்ன ஆகும்?* அவன் தன் அம்மாவைப் பார்த்தான்—அவள் முகத்தில் இருந்த பதற்றம் அவனை உலுக்கியது. “அம்மா, நீ இப்படி பயந்து போயிருக்குறது எனக்கு பிடிக்கல. நம்மள யாரும் பிரிக்க முடியாது, புரியுதா?” என்று சொன்னான். ஆனால் அவன் வார்த்தைகள் அவனுக்கே பொய்யாகத் தோன்றின.

அவர்கள் வீட்டை நெருங்கியபோது, வாசலில் ஒரு காகிதம் கிடந்தது. சுஜாதாவின் கை நடுங்கியபடி அதை எடுத்தாள். அதில் எழுதப்பட்டிருந்தது: *“நீங்க நினைக்குற மாதிரி இது முடியாது. இன்னும் பாக்கி இருக்கு.”* எந்த கையெழுத்தும் இல்லை, எந்த அடையாளமும் இல்லை. ஆனால் அந்த வார்த்தைகள் அவர்களை ஒரு பயங்கரமான உண்மையை உணர்த்தின—அவர்கள் தனியாக இல்லை.

சுஜாதா காகிதத்தை கசக்கி தரையில் எறிந்து, “யாரு இதை எழுதி வச்சிருக்கான்? இது யாரோ நம்மள விளையாடுற மாதிரி இருக்கு!” என்று கத்தினாள். அவள் மனம் பயத்தால் நிரம்பியது, ஆனால் அதற்கு அடியில் ஒரு கேள்வி எழுந்தது: *நாம இப்படி ஆரம்பிச்சது தப்பா போச்சா? இது நம்மள துரத்துற ஒரு சாபமா?*

கார்த்தி அந்த காகிதத்தை எடுத்து பார்த்தான். அவன் மனதில் ஒரு உறுதி பிறந்தது, ஆனால் அதே நேரத்தில் ஒரு இருண்ட எண்ணமும் தோன்றியது. *யாரோ நம்மள கவனிச்சுட்டு இருக்காங்க. ஆனா இது ஒரு ஆள் மட்டும் இல்ல… இன்னும் பெரிய ஏதோ இருக்கு.* அவன் சுஜாதாவைப் பார்த்து, “அம்மா, நாம இத புரிஞ்சுக்கணும். இல்லனா இந்த பயம் நம்மள விடாது,” என்று சொன்னான்.

அந்த இரவு அவர்களுக்கு தூக்கமில்லை. வீட்டுக்குள் அமைதி இருந்தாலும், அவர்களின் மனதில் ஒரு புயல் வீசியது. ஒவ்வொரு சத்தமும் அவர்களைத் திடுக்கிட வைத்தது—காற்றின் ஓசை, மரத்தின் அசைவு, எல்லாமே ஒரு எச்சரிக்கையாகத் தோன்றியது. அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர், ஆனால் அவர்களுக்குள் இருந்த நம்பிக்கை மெல்ல மெல்ல சிதறத் தொடங்கியது. அவர்களின் ரகசியம் இப்போது ஒரு சுமையாக மாறியிருந்தது—அது அவர்களை விடுதலை செய்யவில்லை; மாறாக, ஒரு பயங்கரமான சிறையில் அடைத்திருந்தது.

அடுத்த நாள் காலை, கிராமத்தில் ஒரு வதந்தி பரவத் தொடங்கியது. யாரோ ஒரு பெண்ணும் ஆணும் கடற்கரையில் இரவில் சந்தித்ததாகப் பேசிக்கொண்டனர். ஆனால் அந்த வதந்தியில் ஒரு விசித்திரமான திருப்பம் இருந்தது—அவர்களைப் பார்த்தவன் இப்போது காணாமல் போயிருந்தான்.

[Mithuna]

சூரியன் உதித்து கிராமத்தை வெளிச்சமாக்கியபோது, கார்த்தியும் சுஜாதாவும் ஒருவரையொருவர் பார்த்து அமைதியாக உட்கார்ந்திருந்தனர். வதந்தி அவர்கள் காதுகளுக்கு எட்டியதும், அவர்களின் மனம் மேலும் குழம்பியது. “யாரு காணாம போனவன்? அவனுக்கு என்ன ஆச்சு?” என்று சுஜாதா முணுமுணுத்தாள். அவள் குரலில் பயம் மட்டுமல்ல, ஒரு விசித்திரமான ஆர்வமும் கலந்திருந்தது.

கார்த்தி எழுந்து, “அம்மா, நாம இத விட்டுட்டு இருக்க முடியாது. நம்மள பார்த்தவன் யாருனு தெரிஞ்சாகணும்,” என்று சொல்லி வெளியே செல்லத் தயாரானான். ஆனால் அவன் கதவைத் திறந்தவுடன், ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது—வாசலில் ஒரு சிறிய பெட்டி கிடந்தது. அதன் மேல் ஒரு சிவப்பு நிறத்தில் “நீங்க தேடுறது இதுல இருக்கு” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது. சுஜாதா பதறி, “டேய், அத திறக்காத! இது யாரோ விளையாட்டு மாதிரி இருக்கு!” என்று கத்தினாள். ஆனால் கார்த்தியின் ஆர்வம் அவனைத் தடுக்கவில்லை.

பெட்டியை மெதுவாகத் திறந்தபோது, உள்ளே ஒரு பழைய புகைப்படம் இருந்தது. அதில் ஒரு இளைஞன்—அவன் முகம் அந்த இரவு அவர்களை அச்சுறுத்திய ஆணைப் போலவே இருந்தது. ஆனால் அதிர்ச்சியூட்டும் விஷயம் என்னவென்றால், அவன் பின்னால் சுஜாதாவின் இளமைக் கால முகம் தெரிந்தது. “அம்மா… இது நீயா?” கார்த்தி குரல் நடுங்கியது. சுஜாதா புகைப்படத்தைப் பார்த்து உறைந்து போனாள். “டேய்… இவன்… இவன் உன் அப்பாவோட நண்பன். ஆனா… அவன் செத்து பல வருஷம் ஆச்சே!” என்று அதிர்ந்து சொன்னாள்.

அவர்களுக்கு எதுவும் புரியவில்லை. ஒரு செத்தவன் எப்படி அவர்களைத் துரத்துகிறான்? அந்த பெட்டியில் இன்னொரு சிறிய காகிதம் இருந்தது. அதில், “கடல்ல நடந்தது முடியல. இன்னும் ஒரு ரகசியம் இருக்கு. என்ன தேடி கண்டுபிடி,” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது. சுஜாதாவின் மனம் பழைய நினைவுகளைத் தோண்டியது. அவள் கணவனின் நண்பன், ராமு—அவன் ஒரு காலத்தில் அவளை விரும்பியவன். ஆனால் ஒரு விபத்தில் இறந்து விட்டதாக எல்லோரும் நினைத்திருந்தனர். “டேய், இது உண்மையாவே அவனா இருக்க முடியாது… இல்லையா?” என்று அவள் தனக்குத்தானே கேட்டுக்கொண்டாள்.

அதே நேரத்தில், கிராமத்தில் வதந்தி மாறியது. காணாமல் போனவன் ஒரு மீனவன் என்றும், அவன் படகில் இருந்து கடலில் விழுந்து இறந்திருக்கலாம் என்றும் பேச்சு பரவியது. ஆனால் கார்த்திக்கு ஒரு உள்ளுணர்வு தோன்றியது—இது தற்செயல் இல்லை. அவன் சுஜாதாவைப் பார்த்து, “அம்மா, நாம கடற்கரைக்கு திரும்ப போகணும். அங்க தான் பதில் இருக்கு,” என்று சொன்னான்.

அவர்கள் மீண்டும் கடற்கரைக்கு சென்றபோது, அங்கு மற்றொரு ஆச்சரியம் காத்திருந்தது. மணலில் அவர்களின் பழைய பாதச் சுவடுகள் மறைந்திருந்தாலும், ஒரு புதிய சுவடு தெரிந்தது—அது ஒரு காலடியல்ல, இரண்டு காலடிகள். அவை ஒரு பாறையை நோக்கி சென்று மறைந்தன. கார்த்தி அந்த பாறையை நெருங்கியபோது, அதன் பின்னால் ஒரு சிறிய குகை தெரிந்தது. உள்ளே ஒரு பழைய பெட்டி—அதில் ராமுவின் பெயர் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது.

பெட்டியைத் திறந்தபோது, உள்ளே ஒரு கடிதம் இருந்தது. “சுஜாதா, நீ என்னை மறந்தாலும் நான் உன்னை மறக்கல. உன் குடும்பம் என்னை அழிச்சது. இப்போ உங்களுக்கு தண்டனை தர்றேன்,” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது. கடிதத்துடன் ஒரு பழைய துப்பாக்கியும் இருந்தது. சுஜாதா அதைப் பார்த்து அலறினாள். “டேய், இது… இது உண்மையாவே அவன் இல்ல. ஆனா யாரோ இதை திட்டமிட்டு பண்ணுது!”

அதே நொடியில், பாறையின் மேலிருந்து ஒரு நிழல் குதித்தது. அது அந்த ஆண்—ராமுவைப் போலவே இருந்தவன். ஆனால் அவன் முகத்தில் ஒரு முகமூடி இருந்தது. “நீங்க நினைச்ச மாதிரி நான் செத்தவன் இல்ல. ஆனா உங்களுக்கு இது முடிவு,” என்று சொல்லி அவன் துப்பாக்கியை உயர்த்தினான். ஆனால் அதற்கு முன், கடலோரத்தில் இருந்து ஒரு பெரிய அலை வந்து அவனை இழுத்துச் சென்றது. அவன் கத்தியபடி கடலில் மறைந்தான்.

கார்த்தியும் சுஜாதாவும் அதிர்ச்சியுடன் நின்றனர். ஆனால் அவர்களுக்கு ஒரு புதிய திகைப்பு காத்திருந்தது—கடல் அவனை இழுத்துச் சென்ற இடத்தில், ஒரு பழைய டைரி மிதந்து வந்தது. அதை எடுத்து புரட்டியபோது, அதில் சுஜாதாவின் கணவனின் கையெழுத்து தெரிந்தது. “ராமு உயிரோட இருக்கான். அவனை நான் கடல்ல தள்ளினேன். ஆனா அவன் திரும்பி வந்து என் குடும்பத்தை அழிக்கப் பார்க்குறான்,” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.

சுஜாதா தலையைப் பிடித்து அமர்ந்தாள். “டேய்… உன் அப்பா இதை மறைச்சு வச்சிருக்கான். ஆனா இப்போ இது நம்மள துரத்துது!” என்று அழுதாள். கார்த்தி அவளைத் தேற்றினாலும், அவன் மனதில் ஒரு புதிய கேள்வி எழுந்தது—*இது உண்மையாவே முடிஞ்சுதா? இல்ல இன்னும் ஏதோ பாக்கி இருக்கா?*

கடல் அமைதியாக இருந்தாலும், அவர்களின் மனதில் ஒரு புயல் இன்னும் அடங்கவில்லை.

[Mithuna]

கடல் அலை அமைதியாகத் திரும்பியபோதும், கார்த்தியும் சுஜாதாவும் அந்த டைரியைப் பார்த்தபடி உறைந்து நின்றனர். சுஜாதாவின் கண்ணீர் கடல் மணலில் விழுந்து கரைந்தது. “டேய், உன் அப்பா இப்படி ஒரு ரகசியத்தை மறைச்சு வச்சிருப்பான்னு நான் நினைக்கவே இல்ல. ஆனா இப்போ இது நம்மள சுத்தி சுத்தி தாக்குது,” என்று அவள் முனகினாள். கார்த்தி அவள் தோளைப் பிடித்து, “அம்மா, இதுல இருந்து நம்ம தப்பிக்கணும். ஆனா முதல்ல இந்த ராமு யாரு, அவன் எப்படி உயிரோட இருக்கான்னு தெரிஞ்சாகணும்,” என்று உறுதியாகச் சொன்னான்.

அவர்கள் வீட்டுக்கு திரும்பியபோது, கிராமத்தில் பரபரப்பு அதிகமாகியிருந்தது. மீனவன் காணாமல் போனது பற்றிய பேச்சு இப்போது ஒரு புதிய திருப்பத்தை எட்டியிருந்தது—கடற்கரையில் ஒரு உடைந்த படகு கிடைத்திருந்தது, அதில் ரத்தக் கறைகள் இருந்தன. கிராமத்து மக்கள் ஒருவரையொருவர் பார்த்து, “இது யாரோ திட்டமிட்டு பண்ண வேலை மாதிரி இருக்கு,” என்று பேசிக்கொண்டனர். சுஜாதாவுக்கு அந்த சொற்கள் மனதில் ஆழமாகப் பதிந்தன. *ராமு… அவன் இன்னும் உயிரோட இருக்கானா? இல்ல, இது வேற யாரோ நம்மள விளையாடுறானா?*

அன்று இரவு, வீட்டில் ஒரு விசித்திரமான அமைதி நிலவியது. சுஜாதா படுக்கையில் புரண்டு புரண்டு படுத்தாள். அவள் கண்களை மூடினால், ராமுவின் முகம் தோன்றியது—அவன் புன்னகை, அவன் கோபமான பார்வை. திடீரென, ஜன்னல் வழியாக ஒரு சத்தம் கேட்டது—‘டக் டக் டக்’. அவள் பதறி எழுந்து, “கார்த்தி! யாரோ வெளிய இருக்குற மாதிரி இருக்கு!” என்று கத்தினாள். கார்த்தி உடனே எழுந்து, ஒரு இரும்பு கம்பியை எடுத்துக்கொண்டு ஜன்னலை நெருங்கினான்.

வெளியே ஒரு நிழல் நகர்ந்தது. ஆனால் அது ராமு இல்லை—அது ஒரு பெண்ணின் உருவம் போல் தெரிந்தது. கார்த்தி கதவைத் திறந்து வெளியே பார்த்தான். அங்கு ஒரு பெண், கருப்பு உடையில், முகத்தை மறைத்தபடி நின்றாள். “நீ யாரு? எதுக்கு இங்க வந்த?” என்று கார்த்தி கத்தினான். அவள் மெதுவாகத் திரும்பி, ஒரு குரலில் சொன்னாள், “நான் உங்களுக்கு எதிரி இல்ல. ஆனா உங்கள துரத்துறவன் எனக்கு தெரியும். அவன் ராமு இல்ல… அவன் வேற ஒருத்தன்!”

சுஜாதா வெளியே ஓடி வந்து, “என்ன சொல்ற? ராமு இல்லையா? பின்ன யாரு இத பண்ணுது?” என்று கேட்டாள். அந்த பெண் ஒரு புன்னகையுடன், “உன் கணவனோட ரகசியம் உனக்கு தெரியாது. அவன் ஒருத்திய காதலிச்சான்… அவளுக்கு பிறந்தவன் தான் இப்போ உங்கள பழி வாங்குறான்,” என்று சொல்லி ஒரு புகைப்படத்தை தரையில் போட்டாள். புகைப்படத்தில் சுஜாதாவின் கணவன் ஒரு பெண்ணுடன் நின்றிருந்தான்—அவள் முகம் அந்த இரவு அவர்களைத் தாக்கிய ஆணைப் போலவே இருந்தது.

கார்த்தியின் மனம் அதிர்ந்தது. “அம்மா… இது உண்மையா? அப்பாவுக்கு வேற ஒரு பொண்ணு இருந்துச்சா?” என்று கேட்டான். சுஜாதா தலையை ஆட்டி, “டேய், எனக்கு தெரியாது. ஆனா உன் அப்பா ரொம்ப ரகசியமா இருப்பான். ஒரு தடவை அவன் யாரோ ஒரு பொண்ணு பத்தி பேசுறத நான் கேட்டேன்… ஆனா அப்போ அத நம்பல,” என்று சொல்லி அழுதாள்.

அந்த பெண் மீண்டும் பேசினாள், “அவன் பேரு விக்ரம். உன் அப்பாவோட மகன். ராமு செத்தப்போ, உன் அப்பா அவனோட அம்மாவ விட்டுட்டான். இப்போ விக்ரம் உங்கள முழுசா அழிக்க பிளான் பண்ணி இருக்கான்.” அவள் சொல்லி முடிப்பதற்குள், திடீரென ஒரு கார் விளக்கு அவர்கள் மேல் பாய்ந்தது. ஒரு கருப்பு கார் வேகமாக வந்து நின்றது. அதிலிருந்து ஒரு ஆள் இறங்கினான்—அவன் முகத்தில் ஒரு முகமூடி, கையில் துப்பாக்கி.

“நீங்க நினைச்ச மாதிரி இது எளிதா முடியாது!” என்று அவன் கத்தினான். ஆனால் அந்த பெண் வேகமாக அவனை நோக்கி ஓடி, ஒரு கத்தியை எடுத்து அவன் கையைத் தாக்கினாள். துப்பாக்கி கீழே விழ, கார்த்தி அதை எடுத்து அவனை நோக்கி நீட்டினான். “நீ யாரு? எதுக்கு இத பண்ணுற?” என்று கேட்டான்.

முகமூடி அவன் சிரித்தான். “நான் விக்ரம். உன் அப்பா என் அம்மாவ அநாதையா விட்டுட்டான். இப்போ நீங்க எல்லாரும் அதுக்கு விலை கொடுக்கணும்!” என்று சொல்லி முகமூடியை கழட்டினான். அவன் முகம் சுஜாதாவின் கணவனைப் போலவே இருந்தது—ஒரு பயங்கரமான ஒற்றுமை.

சுஜாதா அதிர்ச்சியில் கத்தினாள், “டேய்… இவன் உன் அப்பாவோட மகன்! ஆனா இவன் எப்படி…?” அவள் வார்த்தைகள் முடிவதற்குள், விக்ரம் தரையில் இருந்து ஒரு கல்லை எடுத்து கார்த்தியை நோக்கி எறிந்தான். ஆனால் அந்த பெண் மீண்டும் தலையிட்டு, விக்ரமை கீழே தள்ளினாள். “ஓடுங்க! இவன் தனியா இல்ல!” என்று அவள் கத்தினாள்.

கார்த்தியும் சுஜாதாவும் ஓடத் தொடங்கினர். பின்னால் ஒரு கூட்டம்—முகமூடி அணிந்தவர்கள்—அவர்களைத் துரத்தியது. கடற்கரை மீண்டும் அவர்களை அழைத்தது, ஆனால் இப்போது அது ஒரு புதிய சிக்கலை உருவாக்கியிருந்தது. “அம்மா, நம்ம ரகசியம் இப்போ எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சு போச்சு. ஆனா இவனுங்க நம்மள விடமாட்டாங்க!” என்று கார்த்தி மூச்சு வாங்க சொன்னான்.

அவர்கள் ஒரு பாறையின் பின்னால் ஒளிந்தபோது, அந்த பெண் மீண்டும் தோன்றினாள். “நான் உங்களுக்கு உதவுவேன். ஆனா ஒரு நிபந்தனை—உங்க ரகசியத்தை என்கிட்ட சொல்லணும்,” என்று சொன்னாள். சுஜாதாவும் கார்த்தியும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். அவர்களின் காமமும், பயமும் இப்போது ஒரு புதிய சோதனையை எதிர்கொண்டிருந்தது. 

கடல் அலைகள் அவர்களை சூழ்ந்தன, ஆனால் அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு புதிய ஆபத்து நின்றது—அவர்களின் கடந்த காலம் இப்போது அவர்களை விழுங்க தயாராக இருந்தது.

[Lashabhi]

Incest story in thriller version, yaevan vanthaloom paravaillai karthik sujithavai safeguard panni manasai vellanoom, sujitha karthiku thaan sontham.

[Fun_Lover_007]

--------

[Fun_Lover_007]

வேற மாரி இருக்கு. அருமையான கதை. 

இன்செஸ்ட் + த்ரில்லிங் =  தரமான சம்பவம்

[omprakash_71]

மிகவும் அருமையான மற்றும் சூடான கதையை தொடங்கியதற்கு நன்றி நண்பா நன்றி