Incest குடும்பத்தில் காதல் நிழல்கள்

[subatami]

காலை வெளிச்சம் சாளரத்தின் வழியாக மெல்ல நுழைந்தது. சூரிய ஒளி தரையில் பட்டு, ஒரு மங்கலான சித்திரத்தை வரைந்தது. கார்த்தி படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்தான். பதினெட்டு வயது நிரம்பியிருந்தாலும், அவன் முகத்தில் இன்னும் ஒரு சிறுவனின் தடம் இருந்தது. உடல் சோர்ந்திருந்தது, ஆனால் மனம் எங்கோ ஓடிக் கொண்டிருந்தது. நேற்று இரவு நடந்தது—அதைப் பற்றி அவனால் சரியாகச் சொல்ல முடியவில்லை. ஒரு உணர்வு, புரியாதபடி அவனைச் சுற்றி நின்றது.

வீடு பழையது, பாரம்பரியமானது. சுவர்களில் ஈரப்பதம் படிந்திருந்தாலும், அங்கே ஒரு வாழ்ந்த தன்மை இருந்தது. சுபத்ரா, அவன் அம்மா, சமையலறையில் ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தாள். சேலை மடிப்புகள் அவள் இடுப்பைச் சுற்றி ஒரு சாதாரண அழகை உருவாக்கியிருந்தன. அவள் முகத்தில் எப்போதும் ஒரு புன்னகை தங்கியிருக்கும்—யாரும் அதைக் கேட்காவிட்டாலும், அது அவளுடையது. ராமு, அவன் அப்பா, வெளியூரில் இருந்தார். ஐம்பது வயதைத் தாண்டியிருந்தாலும், அவருடைய குரலில் ஒரு உறுதி இருக்கும். அவர் இல்லாத நாட்களில் வீடு சற்று அமைதியாகவே இருக்கும். வினிதா, சுபத்ராவின் தங்கை, மொட்டை மாடியில் ஏதோ புத்தகம் படித்துக் கொண்டிருந்தாள். முப்பது வயதுகளில், திருமணமாகாதவள். அவள் சிரிப்பு வீட்டில் அவ்வப்போது எதிரொலிக்கும்.

நேற்று இரவு சாதாரணமாகத் தொடங்கியது. சுபத்ரா, "கார்த்தி, சாப்பிட வா," என்று அழைத்தாள். அவள் குரல் சமையலறையிலிருந்து மெல்ல வந்தது. கார்த்தி, ஒரு பழைய டி-ஷர்ட்டும் ஷார்ட்ஸும் அணிந்து, உள்ளே நுழைந்தான். மேஜையில் சாதம், குழம்பு, ஒரு சிறிய கிண்ணத்தில் ரசம். சுபத்ரா அடுப்பை அணைத்து விட்டு, சேலையை இடுப்பில் சரி செய்தாள். அவள் முகத்தில் வியர்வை முத்துக்கள். "என்னடா, இப்படி பாக்குற?" என்று அவள் சிரித்தாள். கார்த்தி ஒரு புன்னகையை மட்டும் திருப்பினான். அப்போது வினிதா உள்ளே வந்தாள். "என்ன, சாப்பாட்டுக்கு முன்னாடி பேச்சு வேறயா?" என்று கேட்டு, அவள் மேஜையில் அமர்ந்தாள். அவள் நைட்டி சற்று ஒளி ஊடுருவக் கூடியது. கார்த்தி பார்வையைத் திருப்பினான்.

சாப்பிட்ட பிறகு மூவரும் வாழ்க்கை அறையில் உட்கார்ந்திருந்தனர். டிவி ஓடிக் கொண்டிருந்தது, ஆனால் யாரும் பார்க்கவில்லை. "கார்த்தி, உனக்கு இப்போ படிப்பு மட்டும் தானே முக்கியம்?" என்று சுபத்ரா சொன்னாள். அவன் "ஆமாம்" என்று முணுமுணுத்தான். வினிதா, "அவனுக்கு வேற எதாவது ஆர்வம் இருக்குமோ?" என்று கேட்டு, ஒரு குறும்பு பார்வை வீசினாள். கார்த்தி தலையை குனிந்து சிரித்தான். பேச்சு அங்கேயே நின்றது.

பின்னர் மின்சாரம் போய்விட்டது. வெப்பம் வீட்டை அடைத்தது. "மாடில படுத்துக்கலாம்," என்று சுபத்ரா சொன்னாள். மூவரும் மொட்டை மாடியில் பாயை விரித்தனர். நிலவு மங்கலாக ஒளிர்ந்தது. கார்த்தி நடுவில் படுத்திருந்தான். சுபத்ரா ஒரு பக்கம், வினிதா மறுபக்கம். சுபத்ராவின் சேலை சற்று விலகியிருந்தது. அவள் மூச்சு மெல்ல ஒலித்தது. "அம்மா, உனக்கு சூடு தாங்க முடியலையா?" என்று கார்த்தி மெதுவாகக் கேட்டான். "இந்த வெயிலுக்கு என்ன பண்ண முடியும்?" என்று அவள் பதிலளித்தாள். வினிதா திரும்பி, "கார்த்தி, தூக்கம் வரலையா?" என்று கேட்டாள். அவள் கை அவன் தோளைத் தொட்டது. அவன் உடலில் ஒரு சிறு நடுக்கம். "இல்லை, அத்தை," என்று அவன் சொன்னான். சுபத்ரா, "என்ன பேச்சு இது?" என்று முனகி, அவனை ஒரு மெல்லிய கிள்ளு கிள்ளினாள்.

அந்த இரவு அப்படியே கடந்தது. காலையில் கார்த்தி எழுந்தபோது, மனதில் ஒரு புது எண்ணம் தோன்றியிருந்தது. அது என்னவென்று அவனால் சொல்ல முடியவில்லை. வீடு மீண்டும் சாதாரணமாகத் தோன்றியது. சுபத்ரா சமையலறையில் இருந்தாள். வினிதா மாடியில் புத்தகத்துடன் இருந்தாள். ஆனால், கார்த்தியின் மனதில் ஏதோ ஒரு மாற்றம் நிகழ்ந்திருந்தது—அவனுக்கு மட்டும் புரிந்தது.

[subatami]

அவனுக்கு மட்டும் புரிந்தது. அந்த எண்ணம் ஒரு சிறு அலை போல, மெல்ல அவன் மனதில் பரவி மறைந்தது. காலை சற்று முன்னேறியிருந்தது. சமையலறையிலிருந்து சுபத்ராவின் குரல் வந்தது—கத்தியால் ஏதோ வெட்டும் சத்தத்துடன் கலந்து, "கார்த்தி, காபி எடுத்துக்கோ," என்று. அவன் எழுந்து, படுக்கையைச் சரி செய்யாமலேயே கீழே சென்றான். மேஜையில் ஒரு எஃகு டம்ளரில் காபி நீராவியுடன் நின்றது. சுபத்ரா அடுப்பைப் பார்த்தபடி, "இன்னிக்கு உன் அப்பா வருவாரு," என்று சொன்னாள். அவள் குரலில் ஒரு சாதாரண தொனி, ஆனால் கார்த்திக்கு அது எங்கோ தொலைவில் இருந்து வருவது போலத் தோன்றியது.

அவன் காபியை எடுத்து, ஜன்னல் அருகே நின்றான். வெளியே, தெருவில் ஒரு பையன் சைக்கிளில் கடந்து போனான். சூரிய ஒளி இப்போது வீட்டை முழுவதும் நிரப்பியிருந்தது. மனதில் நேற்றைய இரவு மீண்டும் வந்தது—நிலவொளி, சுபத்ராவின் மெல்லிய மூச்சு, வினிதாவின் கை தோளில் பட்ட தருணம். அவன் கண்களை மூடினான். உடலில் ஒரு சிறு பதற்றம், ஆனால் அதை அவனால் பெயரிட முடியவில்லை. "கார்த்தி, என்னடா ஆச்சு?" என்று சுபத்ரா கேட்டாள். அவன் திரும்பி, "ஒண்ணுமில்லை, அம்மா," என்று சொல்லி, காபியை ஒரு மிடறு குடித்தான்.

மாடியிலிருந்து வினிதா இறங்கி வந்தாள். கையில் புத்தகம் இல்லை. "காலைலயே கனவு காண ஆரம்பிச்சிட்டியா?" என்று அவள் கேட்டு, ஒரு சிறு சிரிப்பை உதிர்த்தாள். சுபத்ரா, "அவனை விடு, இன்னும் பையன் தானே," என்று சொல்லி, அடுப்பை நோக்கி திரும்பினாள். கார்த்தி பதில் சொல்லவில்லை. அவன் மனதில் ஒரு கேள்வி எழுந்தது—இது எல்லாம் ஒரு நாள் மறந்து போகுமா? ஆனால் அந்தக் கேள்வியை அவன் வெளியே சொல்லவில்லை. ஜன்னலைப் பார்த்தபடி நின்றான். 

பிற்பகலில் ராமு வந்தார். கையில் ஒரு சிறிய பை, முகத்தில் பயணத்தின் சோர்வு. "வீடு அமைதியா இருக்கு," என்று அவர் சொன்னார். சுபத்ரா சிரித்து, "நீ இல்லாதப்போ எப்பவும் அப்படித்தான்," என்று பதிலளித்தாள். வினிதா, "அண்ணா, ஏதாவது சாப்பிடறியா?" என்று கேட்டாள். கார்த்தி அப்பாவைப் பார்த்து ஒரு புன்னகை செய்தான், ஆனால் உள்ளே ஏதோ ஒரு எடை அவனை அழுத்தியது. மாலை ஆனபோது, வீடு மீண்டும் பழைய பதத்தில் இயங்கத் தொடங்கியது. சமையலறையில் சத்தம், வாழ்க்கை அறையில் ராமுவின் குரல், மாடியில் வினிதாவின் புத்தகம். 

கார்த்தி மீண்டும் மாடிக்குச் சென்றான். பாய் இன்னும் அங்கேயே கிடந்தது. அவன் அதைப் பார்த்து நின்றான். நேற்றைய இரவு ஒரு நினைவாக மட்டுமே இருந்தது—தொட முடியாத, ஆனால் மறக்க முடியாத ஒன்று. அவன் மெல்ல பாயை எடுத்து மடித்தான். கீழே இறங்கும்போது, அவன் மனதில் ஒரு தெளிவு வந்தது. ஆனால் அதை அவன் யாரிடமும் சொல்லவில்லை. வீட்டின் சத்தங்களுக்கு நடுவே, அவன் தனியாக இருந்தான்.
.

[omprakash_71]

Very Nice Start Bro

[subatami]

வீட்டின் சத்தங்களுக்கு நடுவே, அவன் தனியாக இருந்தான். மாடியிலிருந்து இறங்கியபோது, சமையலறையிலிருந்து சுபத்ராவின் குரல் மீண்டும் வந்தது—மெல்லியது, ஆனால் ஒரு வித அழைப்பு போல. "கார்த்தி, இங்க வா, இதை எடுத்து வை," என்று அவள் சொன்னாள். அவன் உள்ளே நுழைந்தான். சுபத்ரா அடுப்புக்கு முன்னால் நின்றிருந்தாள். சேலை முந்தானை சற்று விலகி, அவள் இடுப்பின் வளைவு மங்கலான வெளிச்சத்தில் தெரிந்தது. வியர்வை அவள் கழுத்தில் ஒரு மெல்லிய பளபளப்பை உருவாக்கியிருந்தது. கார்த்தி ஒரு கணம் அப்படியே நின்றான். 

"என்னடா, பாக்குற?" என்று அவள் திரும்பி கேட்டாள். அவள் கண்களில் ஒரு சிறு புன்னகை, ஆனால் அதற்கு அடியில் ஏதோ ஒரு ஆராய்ச்சி இருந்தது. கார்த்தி தலையை அசைத்து, "ஒண்ணுமில்லை," என்று முணுமுணுத்து, அவள் சுட்டிக் காட்டிய பாத்திரத்தை எடுத்தான். அவன் கை அதைத் தொடும்போது, சுபத்ரா மெதுவாக நகர்ந்து, அவள் தோள் அவன் கையை உரசியது. அது ஒரு தற்செயல் போலத் தோன்றியது, ஆனால் கார்த்தியின் உடலில் ஒரு சிறு மின்சாரம் பாய்ந்தது. அவன் பார்வையைத் தாழ்த்தினான், ஆனால் அவள் வாசனை—வியர்வையும் சந்தனமும் கலந்தது—அவனைச் சுற்றி நின்றது.

சுபத்ரா மீண்டும் அடுப்பை நோக்கி திரும்பினாள். "இப்போ பெரிய பையன் ஆயிட்டேன்னு நினைப்பு, இல்லையா?" என்று அவள் சொன்னாள். குரலில் ஒரு கிண்டல், ஆனால் அதில் ஒரு மென்மையும் இருந்தது. கார்த்தி பதில் சொல்லாமல், பாத்திரத்தை மேஜையில் வைத்தான். அவன் விரல்கள் சற்று நடுங்கின. "நீயும் அம்மாவும் ஒரே மாதிரி இருக்கீங்க," என்று அவன் தயங்கியபடி சொன்னான். சுபத்ரா சிரித்தாள், ஆனால் அந்த சிரிப்பு அவன் மனதில் ஒரு கேள்வியை எழுப்பியது. அவள் திரும்பி அவனைப் பார்த்தாள்—ஒரு நொடி நீண்ட பார்வை. "போடா, வாயை மூடு," என்று அவள் சொன்னாள், ஆனால் அவள் கண்கள் அவனை விடவில்லை.

வாழ்க்கை அறையில் ராமு ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார். வினிதா மாடியிலிருந்து இறங்கி, "என்ன, சமையலறையிலேயே நின்னுட்டீங்களா?" என்று கேட்டு உள்ளே வந்தாள். சுபத்ரா, "இவன் உதவி பண்ணிட்டு இருக்கான்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு பக்கவாட்டுப் பார்வை பார்த்தாள். அவன் மனதில் ஒரு குழப்பம்—அம்மாவின் அந்தப் பார்வை, அவள் உரசிய தோள், அவள் சேலையின் விலகல். அவன் வெளியேறி, ஜன்னல் அருகே நின்றான். உடல் சூடாக இருந்தது, ஆனால் வெளியே காற்று குளிர்ந்து வீசியது.

அன்று மாலை, வீடு மீண்டும் சாதாரணமாக இயங்கியது. ராமு பையைத் திறந்து, ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார். வினிதா சிரித்து, அவருக்கு பதிலளித்தாள். ஆனால் சமையலறையில் சுபத்ரா தனியாக நின்றபோது, கார்த்தி உள்ளே நுழைந்தான். "அம்மா, ஏதாவது உதவி வேணுமா?" என்று கேட்டான். அவள் திரும்பி, "இப்போ என்ன உதவி?" என்று கேட்டு, அவனை நெருங்கி ஒரு துணியை கொடுத்தாள். அவள் விரல்கள் அவன் கையைத் தொட்டன—ஒரு கணம் நீண்ட தொடுதல். கார்த்தியின் மூச்சு சற்று வேகமானது. சுபத்ரா அவனைப் பார்த்து, "போ, அப்பா கூப்பிடறார்," என்று சொன்னாள். ஆனால் அவள் குரலில் ஒரு மென்மை இருந்தது, அவனை இன்னும் அங்கே நிற்க வைத்தது.

அவன் வெளியேறும்போது, மனதில் ஒரு எண்ணம் தோன்றியது—இது தவறா, சரியா? ஆனால் அந்தக் கேள்விக்கு பதில் தேட அவனுக்கு தைரியம் இல்லை. வீட்டின் சத்தங்கள் மீண்டும் அவனைச் சூழ்ந்தன, ஆனால் சுபத்ராவின் பார்வை அவன் மனதில் ஒரு நிழலாக நின்றது.

[subatami]

வீட்டின் சத்தங்கள் மீண்டும் அவனைச் சூழ்ந்தன, ஆனால் சுபத்ராவின் பார்வை அவன் மனதில் ஒரு நிழலாக நின்றது. இரவு மெல்ல வந்தது. ராமு சோர்வில் அறைக்குச் சென்று படுத்துவிட்டார். வீடு அமைதியாகி, ஒரு மெல்லிய பதற்றம் காற்றில் கலந்தது. கார்த்தி வாழ்க்கை அறையில் உட்கார்ந்திருந்தான், கைகளை மடியில் வைத்து, எதையோ பார்த்தபடி. சமையலறையிலிருந்து சுபத்ராவின் நிழல் தெரிந்தது—அவள் சேலை சரிந்து, மென்மையான இடுப்பு ஒளியில் மின்னியது. "கார்த்தி, தண்ணி எடுத்து வைடா," என்று அவள் குரல் வந்தது, மெதுவாக, ஒரு வித அழைப்புடன்.

அவன் எழுந்து உள்ளே சென்றான். சுபத்ரா மேஜையைத் துடைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் குனிந்தபோது, சேலை மேலே நகர்ந்து, அவள் முதுகின் வளைவு தெரிந்தது. கார்த்தியின் மூச்சு ஒரு கணம் நின்றது. "அம்மா," என்று அவன் அழைத்தான், குரல் சற்று தடுமாறியது. சுபத்ரா திரும்பினாள். அவள் முகத்தில் வியர்வை, கண்களில் ஒரு ஆழமான பார்வை. "என்னடா?" என்று அவள் கேட்டாள், ஆனால் அவள் கை மேஜையை விட்டு, அவனை நோக்கி மெல்ல நகர்ந்தது. அவள் விரல்கள் அவன் கையைத் தொட்டன—ஒரு மென்மையான, ஆனால் எரியும் தொடுதல். கார்த்தியின் உடல் சிலிர்த்தது. அவன் அவளைப் பார்த்தான்—அம்மாவின் முகம், ஆனால் அதில் ஏதோ புதிது, அவனை இழுக்கும் ஒரு சக்தி.

அப்போது வினிதா உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் நைட்டி மெல்லியது, உடல் வளைவுகள் ஒளியில் தெரிந்தன. "என்ன, இன்னும் முடியலையா?" என்று அவள் கேட்டு, ஒரு புன்னகையுடன் நின்றாள். ஆனால் அவள் பார்வை கார்த்தியைத் தாண்டி சுபத்ராவைச் சந்தித்தது—ஒரு நொடி மௌனம். சுபத்ரா கையை விலக்கினாள், ஆனால் அவள் மூச்சு சற்று வேகமாக இருந்தது. "வினி, நீயும் உதவி பண்ணு," என்று அவள் சொன்னாள், குரலில் ஒரு சிறு நடுக்கம். வினிதா மெதுவாக நெருங்கினாள், கார்த்தியின் பக்கத்தில் நின்றாள். அவள் தோள் அவனை உரசியது, மென்மையாக, ஆனால் ஒரு எடையுடன்.

கார்த்தி நடுவில் நின்றான்—ஒரு பக்கம் சுபத்ராவின் வாசனை, மறுபக்கம் வினிதாவின் மெல்லிய சூடு. "அத்தை," என்று அவன் முனகினான், ஆனால் வார்த்தைகள் முடியவில்லை. வினிதா அவனைப் பார்த்து, "என்னடா, உனக்கு என்ன ஆச்சு?" என்று கேட்டாள். அவள் கை அவன் தோளைத் தடவியது—ஒரு சாதாரண தொடுதல் போல, ஆனால் அதில் ஒரு தீ பரவியது. சுபத்ரா திரும்பி, "வினி, அவனை கிண்டல் பண்ணாத," என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் கண்கள் கார்த்தியைத் தேடின—ஒரு புரியாத பசி அவளிடம் தெரிந்தது.

மூவரும் அப்படியே நின்றனர். சமையலறையில் ஒரு மெல்லிய வெப்பம்—வெளியே இருந்து அல்ல, உள்ளிருந்து எழுந்தது. சுபத்ரா மெதுவாக நகர்ந்து, கார்த்தியின் கையை மீண்டும் தொட்டாள். "நீ பெரியவனாயிட்டே, இல்லையா?" என்று அவள் முணுமுணுத்தாள், குரல் கனமாக, அவனைச் சுற்றி ஒரு வலை பின்னியது. வினிதா சிரித்தாள், ஆனால் அந்த சிரிப்பு அவள் கண்களை அடையவில்லை. அவள் கை கார்த்தியின் முதுகை மெல்லத் தடவியது, ஒரு விரலால், ஆனால் அது அவனை உலுக்கியது. கார்த்தியின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது—அம்மாவின் தொடுதல் ஒரு பக்கம், அத்தையின் சூடு மறுபக்கம். அவன் கண்களை மூடினான். உடலில் ஒரு புயல், ஆனால் வெளியே மௌனம்.

"அம்மா," என்று அவன் மீண்டும் அழைத்தான், குரல் உடைந்து. சுபத்ரா அவனை நெருங்கினாள்—அவள் மூச்சு அவன் முகத்தில் பட்டது, சூடாக, மென்மையாக. "என்னடா, என்ன வேணும்?" என்று அவள் கேட்டாள், கண்களில் ஒரு தவிப்பு. வினிதா அருகில் நின்று, "அவனுக்கு எல்லாம் தெரியும்," என்று முனகினாள், அவள் கை இப்போது அவன் இடுப்பைத் தொட்டது. கார்த்தி தடுமாறினான்—அவன் உடல் அவர்களுக்கு இடையே ஒரு பாலமாக நின்றது. அந்த நொடியில், மூவரும் ஒரு எல்லையைத் தொட்டனர்—புரியாத, ஆனால் தவிர்க்க முடியாத ஒன்று.

வெளியே, இரவு முழுமையாக விழுந்தது. வீடு அமைதியாக இருந்தது, ஆனால் சமையலறையில் அந்த மௌனம் உயிர்ப்புடன் இருந்தது.

[Agniheart]

மிகவும் அருமையான தமிழ்நடை. மிக மென்மையாக ஆரம்பிக்கும் இன்செஸ்ட், மயிலிறகால் வருடுவதுபோல் உள்ளது. பாராட்டுகள்.

[subatami]

வீடு அமைதியாக இருந்தது, ஆனால் சமையலறையில் அந்த மௌனம் உயிர்ப்புடன் இருந்தது. திடீரென வினிதா சிரித்தாள்—ஒரு குறும்பு சிரிப்பு, அறையை நிரப்பியது. "என்னடா, கார்த்தி, இப்படி நிக்கிற? பயந்த பூனை மாதிரி," என்று அவள் கேட்டாள், கையை இடுப்பில் வைத்து, அவனை ஒரு பக்கவாட்டுப் பார்வை பார்த்தாள். அவள் நைட்டி சற்று நழுவி, தோளில் ஒரு மெல்லிய வெளிப்பாடு தெரிந்தது. கார்த்தி திரும்பி, "அத்தை, நீ வேற," என்று சொல்லி, ஒரு புன்னகையை மறைக்க முயன்றான், ஆனால் அவன் கண்கள் அவளைத் தேடின.

சுபத்ரா ஒரு பாத்திரத்தை எடுத்து, "வினி, அவனை கிண்டல் பண்ணி பயமுறுத்தாத," என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் குரலில் ஒரு சிறு சிரிப்பு ஒளிந்திருந்தது. அவள் குனிந்து அடுப்பை சரி செய்யும்போது, சேலை மெல்ல விலகி, அவள் இடுப்பின் மென்மை மீண்டும் தெரிந்தது. கார்த்தியின் பார்வை அங்கே ஒரு நொடி நின்றது—அவன் மூச்சு சற்று ஆழமானது. "அம்மா, நீயும் இதுல சேர்ந்துக்கிட்டியா?" என்று அவன் கேட்டான், குரலில் ஒரு விளையாட்டுத் தனம், ஆனால் உள்ளே ஒரு பதற்றம்.

வினிதா மேஜையைச் சாய்ந்து, "அவன் பெரியவன்னு சொல்றான், ஆனா இப்போ பாரு, நம்ம கூட நிக்கவே தயங்கறான்," என்று சொல்லி, அவன் தோளை ஒரு மெல்லிய தட்டு தட்டினாள். அவள் விரல்கள் அவன் சட்டையை உரசின—ஒரு சாதாரண தொடுதல், ஆனால் கார்த்தியின் உடலில் ஒரு சிறு அலை எழுந்தது. சுபத்ரா திரும்பி, "அவனை விடு, வினி, இவன் இன்னும் சின்ன பையன் தான்," என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் அவனைப் பார்க்கும்போது, கண்களில் ஒரு குறும்பு மின்னியது. அவள் மெதுவாக நெருங்கி, "இந்தா, இதை எடுத்து வை," என்று ஒரு கிண்ணத்தை நீட்டினாள். அவள் கை அவனைத் தொட்டபோது, அவள் விரல்கள் அவன் கையில் ஒரு கணம் தங்கின—சூடாக, மென்மையாக.

கார்த்தி கிண்ணத்தை வாங்கினான், ஆனால் அவன் கைகள் சற்று நடுங்கின. "என்னமோ, நீங்க ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து என்னை கலாய்க்கறீங்க," என்று அவன் சொல்லி, ஒரு புன்னகையுடன் தலையை ஆட்டினான். வினிதா சிரித்து, "கலாய்க்கறது யாரு? உன்னை பாரு, இங்க நின்னு எங்களையே பாக்குற," என்று கேட்டு, அவனை ஒரு மெல்லிய கிள்ளு கிள்ளினாள்—அவள் நகங்கள் அவன் இடுப்பைத் தொட்டு, ஒரு சிறு சிலிர்ப்பை உருவாக்கின. சுபத்ரா, "அடி, வினி, அவனை விடு," என்று சொல்லி சிரித்தாள், ஆனால் அவள் கார்த்தியை நெருங்கி, "இவன் இப்போ பயப்படறான், பாரு," என்று முனகினாள். அவள் மூச்சு அவன் கழுத்தைத் தொட்டது—ஒரு புயல் போல, ஆனால் மெல்லியது.

மூவரும் சிரித்தனர், ஆனால் அந்த சிரிப்புக்கு அடியில் ஏதோ ஒரு பதற்றம் இருந்தது. வினிதா மேஜையிலிருந்து ஒரு துணியை எடுத்து, "கார்த்தி, இதை தொடச்சு வை," என்று சொல்லி, அவனை நோக்கி எறிந்தாள். துணி அவன் முகத்தில் பட்டு விழுந்தது—அவள் வாசனை அதில் ஒட்டியிருந்தது. கார்த்தி அதை எடுத்து, "அத்தை, இப்படி அடிக்கிறியே," என்று சொல்லி, அவளைத் திருப்பி ஒரு மெல்லிய தட்டு தட்டினான்—அவன் கை அவள் தோளைத் தொட்டு, ஒரு நொடி அங்கேயே நின்றது. வினிதா திரும்பி, "அடேய், தைரியம் வந்துடுச்சு பாரு," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு விளையாட்டுப் பார்வை பார்த்தாள்.

சுபத்ரா அவர்களைப் பார்த்து, "ரெண்டு பேரும் சின்ன பசங்க மாதிரி," என்று சொல்லி, கார்த்தியை நெருங்கினாள். "இந்தா, இதை முடி," என்று ஒரு தட்டை கொடுத்து, அவள் கை அவன் மார்பை உரசியது—ஒரு தற்செயல் போல, ஆனால் அவள் கண்கள் அவனை விடவில்லை. கார்த்தியின் உடலில் ஒரு புது சூடு—அம்மாவின் தொடுதலும், அத்தையின் கிண்டலும் அவனை ஒரு மயக்கத்தில் ஆழ்த்தின. "நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை விட மாட்டீங்க போல," என்று அவன் சொல்லி, சிரித்தான், ஆனால் அவன் மனதில் ஒரு புயல் சுழன்றது—மெல்லியது, ஆனால் தவிர்க்க முடியாதது.

இரவு ஆழ்ந்தது, ஆனால் சமையலறையில் அந்த விளையாட்டு ஒரு நிழலாக நின்றது—சிரிப்பும், தொடுதலும், பார்வைகளும் கலந்து.

--

[subatami]

வீடு அமைதியாக இருந்தது, ஆனால் சமையலறையில் அந்த மௌனம் உயிர்ப்புடன் இருந்தது. திடீரென வினிதா சிரித்தாள்—ஒரு குறும்பு சிரிப்பு, அறையை நிரப்பியது. "என்னடா, கார்த்தி, இப்படி நிக்கிற? பயந்த பூனை மாதிரி," என்று அவள் கேட்டாள், கையை இடுப்பில் வைத்து, அவனை ஒரு பக்கவாட்டுப் பார்வை பார்த்தாள். அவள் நைட்டி சற்று நழுவி, தோளில் ஒரு மெல்லிய வெளிப்பாடு தெரிந்தது. கார்த்தி திரும்பி, "அத்தை, நீ வேற," என்று சொல்லி, ஒரு புன்னகையை மறைக்க முயன்றான், ஆனால் அவன் கண்கள் அவளைத் தேடின.

சுபத்ரா ஒரு பாத்திரத்தை எடுத்து, "வினி, அவனை கிண்டல் பண்ணி பயமுறுத்தாத," என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் குரலில் ஒரு சிறு சிரிப்பு ஒளிந்திருந்தது. அவள் குனிந்து அடுப்பை சரி செய்யும்போது, சேலை மெல்ல விலகி, அவள் இடுப்பின் மென்மை மீண்டும் தெரிந்தது. கார்த்தியின் பார்வை அங்கே ஒரு நொடி நின்றது—அவன் மூச்சு சற்று ஆழமானது. "அம்மா, நீயும் இதுல சேர்ந்துக்கிட்டியா?" என்று அவன் கேட்டான், குரலில் ஒரு விளையாட்டுத் தனம், ஆனால் உள்ளே ஒரு பதற்றம்.

வினிதா மேஜையைச் சாய்ந்து, "அவன் பெரியவன்னு சொல்றான், ஆனா இப்போ பாரு, நம்ம கூட நிக்கவே தயங்கறான்," என்று சொல்லி, அவன் தோளை ஒரு மெல்லிய தட்டு தட்டினாள். அவள் விரல்கள் அவன் சட்டையை உரசின—ஒரு சாதாரண தொடுதல், ஆனால் கார்த்தியின் உடலில் ஒரு சிறு அலை எழுந்தது. சுபத்ரா திரும்பி, "அவனை விடு, வினி, இவன் இன்னும் சின்ன பையன் தான்," என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் அவனைப் பார்க்கும்போது, கண்களில் ஒரு குறும்பு மின்னியது. அவள் மெதுவாக நெருங்கி, "இந்தா, இதை எடுத்து வை," என்று ஒரு கிண்ணத்தை நீட்டினாள். அவள் கை அவனைத் தொட்டபோது, அவள் விரல்கள் அவன் கையில் ஒரு கணம் தங்கின—சூடாக, மென்மையாக.

கார்த்தி கிண்ணத்தை வாங்கினான், ஆனால் அவன் கைகள் சற்று நடுங்கின. "என்னமோ, நீங்க ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து என்னை கலாய்க்கறீங்க," என்று அவன் சொல்லி, ஒரு புன்னகையுடன் தலையை ஆட்டினான். வினிதா சிரித்து, "கலாய்க்கறது யாரு? உன்னை பாரு, இங்க நின்னு எங்களையே பாக்குற," என்று கேட்டு, அவனை ஒரு மெல்லிய கிள்ளு கிள்ளினாள்—அவள் நகங்கள் அவன் இடுப்பைத் தொட்டு, ஒரு சிறு சிலிர்ப்பை உருவாக்கின. சுபத்ரா, "அடி, வினி, அவனை விடு," என்று சொல்லி சிரித்தாள், ஆனால் அவள் கார்த்தியை நெருங்கி, "இவன் இப்போ பயப்படறான், பாரு," என்று முனகினாள். அவள் மூச்சு அவன் கழுத்தைத் தொட்டது—ஒரு புயல் போல, ஆனால் மெல்லியது.

மூவரும் சிரித்தனர், ஆனால் அந்த சிரிப்புக்கு அடியில் ஏதோ ஒரு பதற்றம் இருந்தது. வினிதா மேஜையிலிருந்து ஒரு துணியை எடுத்து, "கார்த்தி, இதை தொடச்சு வை," என்று சொல்லி, அவனை நோக்கி எறிந்தாள். துணி அவன் முகத்தில் பட்டு விழுந்தது—அவள் வாசனை அதில் ஒட்டியிருந்தது. கார்த்தி அதை எடுத்து, "அத்தை, இப்படி அடிக்கிறியே," என்று சொல்லி, அவளைத் திருப்பி ஒரு மெல்லிய தட்டு தட்டினான்—அவன் கை அவள் தோளைத் தொட்டு, ஒரு நொடி அங்கேயே நின்றது. வினிதா திரும்பி, "அடேய், தைரியம் வந்துடுச்சு பாரு," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு விளையாட்டுப் பார்வை பார்த்தாள்.

சுபத்ரா அவர்களைப் பார்த்து, "ரெண்டு பேரும் சின்ன பசங்க மாதிரி," என்று சொல்லி, கார்த்தியை நெருங்கினாள். "இந்தா, இதை முடி," என்று ஒரு தட்டை கொடுத்து, அவள் கை அவன் மார்பை உரசியது—ஒரு தற்செயல் போல, ஆனால் அவள் கண்கள் அவனை விடவில்லை. கார்த்தியின் உடலில் ஒரு புது சூடு—அம்மாவின் தொடுதலும், அத்தையின் கிண்டலும் அவனை ஒரு மயக்கத்தில் ஆழ்த்தின. "நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை விட மாட்டீங்க போல," என்று அவன் சொல்லி, சிரித்தான், ஆனால் அவன் மனதில் ஒரு புயல் சுழன்றது—மெல்லியது, ஆனால் தவிர்க்க முடியாதது.

இரவு ஆழ்ந்தது, ஆனால் சமையலறையில் அந்த விளையாட்டு ஒரு நிழலாக நின்றது—சிரிப்பும், தொடுதலும், பார்வைகளும் கலந்து.

--

[omprakash_71]

Semma Interesting Update Nanba

[Ammapasam]

Welcome to the new story
Good update bro
Semma kondu poringa

[subatami]

இரவு ஆழ்ந்தது, ஆனால் சமையலறையில் அந்த விளையாட்டு ஒரு நிழலாக நின்றது—சிரிப்பும், தொடுதலும், பார்வைகளும் கலந்து. வீட்டின் உள்ளே ஒரு மெல்லிய அமைதி வந்தது. ராமுவின் அறையிலிருந்து மெலிதான குறட்டை சத்தம் கேட்டது. சுபத்ரா தட்டை மேஜையில் வைத்து, "இங்க சூடு தாங்க முடியல," என்று முனகினாள். அவள் முகத்தில் வியர்வை முத்துக்கள், சேலை சற்று ஒட்டி, அவள் உடலின் வளைவுகளை மென்மையாக வெளிப்படுத்தியது. வினிதா, "அக்கா, பின்னால போய் உட்காரலாமா? காற்று நல்லா இருக்கும்," என்று சொல்லி, ஒரு குறும்பு புன்னகை வீசினாள்.

கார்த்தி தயங்கினான். "இப்போவா?" என்று கேட்டான், ஆனால் அவன் கண்கள் சுபத்ராவைத் தேடின—அவள் சேலையை சரி செய்யும்போது, அவள் கைகள் மெல்ல அசைந்து, ஒரு அழைப்பு போலத் தோன்றியது. "வா டா, கொஞ்சம் நிலா பாக்கலாம்," என்று சுபத்ரா சொன்னாள், குரலில் ஒரு மென்மையும், ஒரு விளையாட்டுத் தனமும் கலந்திருந்தது. மூவரும் பின்கட்டை நோக்கி நடந்தனர். வீட்டின் பின்புறம் ஒரு சிறிய தோட்டம்—மரங்கள், ஒரு பழைய ஆட்டுக்கல், மண்ணில் புல் சிறிது வளர்ந்திருந்தது. நிலவு மங்கலாக ஒளிர்ந்தது, ஒரு வெள்ளி வெளிச்சத்தை பரப்பி, அந்த இடத்தை ஒரு மெல்லிய மாயமாக மாற்றியது.

வினிதா முன்னால் நடந்து, ஆட்டுக்கல்லில் உட்கார்ந்தாள். "இங்க உட்காருங்க, ரொம்ப நல்லா இருக்கு," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு கண்ணால் பார்த்தாள். அவள் நைட்டி மெல்லியது, நிலவொளியில் அவள் தோள்களும் கைகளும் ஒரு மென்மையான சிற்பம் போலத் தெரிந்தன. சுபத்ரா ஒரு புல் பரப்பில் நின்று, "கார்த்தி, இங்க வா, புல்லு சாஃப்டா இருக்கு," என்று சொல்லி, அவனை அருகே அழைத்தாள். அவள் சேலை மடிப்புகள் காற்றில் அசைந்து, அவள் இடுப்பை ஒரு கணம் வெளிப்படுத்தின—கார்த்தியின் மனம் ஒரு நொடி தடுமாறியது.

அவன் அருகே சென்று, புல்லில் உட்கார்ந்தான். சுபத்ரா அவன் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள், அவள் தோள் அவனை மெல்ல உரசியது. "என்னடா, இப்படி அமைதியா இருக்க?" என்று அவள் கேட்டாள், குரலில் ஒரு கிண்டல். அவள் கை புல்லைத் தடவி, அவன் கையைத் தற்செயலாகத் தொட்டது—ஆனால் அது தற்செயல் இல்லை என்று கார்த்திக்குத் தோன்றியது. "அம்மா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை கலாய்க்கறீங்க," என்று அவன் சொல்லி, ஒரு சிரிப்பை மறைத்தான், ஆனால் அவன் உடலில் ஒரு சூடு பரவியது—அவள் வாசனை, புல்லின் ஈரம், நிலவின் மென்மை எல்லாம் கலந்து.

வினிதா எழுந்து, "அக்கா, இவனை பாரு, இன்னும் பயந்துக்கிட்டு உட்கார்ந்திருக்கான்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை நோக்கி நடந்தாள். அவள் அவன் முன்னால் நின்று, "எழுந்திரு டா, கொஞ்சம் ஆடலாம்," என்று கேட்டு, அவன் கையைப் பிடித்து இழுத்தாள். அவள் விரல்கள் அவன் மணிக்கட்டைச் சுற்றி, ஒரு மெல்லிய அழுத்தம் கொடுத்தன—கார்த்தியின் இதயம் ஒரு தாளம் தப்பியது. "அத்தை, என்ன ஆடறது?" என்று அவன் சிரித்தான், ஆனால் அவன் கண்கள் அவளை விட்டு நகரவில்லை—அவள் உடல் நிலவொளியில் ஒரு மென்மையான நிழலாக நின்றது.

சுபத்ரா எழுந்து, "வினி, இவனை விடு, இவன் ஆட தெரியாது," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு மெல்லிய கிள்ளு கிள்ளினாள்—அவள் நகங்கள் அவன் இடுப்பைத் தொட்டு, ஒரு சிறு சிலிர்ப்பை உருவாக்கின. "அம்மா!" என்று அவன் சத்தமிட்டு, அவளைத் திருப்பி ஒரு தட்டு தட்டினான்—அவன் கை அவள் தோளை உரசி, ஒரு நொடி அங்கே தங்கியது. சுபத்ரா சிரித்து, "அடேய், தைரியம் வந்துடுச்சு பாரு," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு விளையாட்டுப் பார்வை பார்த்தாள். அவள் மூச்சு அவன் முகத்தைத் தொட்டது—சூடாக, மென்மையாக, ஒரு மயக்கத்தை உருவாக்கியது.

வினிதா, "அக்கா, இவனை நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து ஆட்டலாம்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை மறுபக்கம் இழுத்தாள். அவள் அவனைச் சுற்றி ஒரு சிறு வட்டமிட்டு, "பிடிச்சு பாரு," என்று சொல்லி, அவனை நோக்கி ஓடினாள். கார்த்தி தடுமாறி, அவளைப் பிடிக்க முயன்றான்—அவன் கைகள் அவள் இடுப்பைத் தொட்டன, மென்மையாக, ஆனால் ஒரு எடையுடன். "அத்தை, நீ வேகமா ஓடற!" என்று அவன் சிரித்தான், ஆனால் அவன் விரல்கள் அவள் நைட்டியை உரசி, ஒரு புது உணர்வை எழுப்பின. வினிதா திரும்பி, "பிடிச்சா பிடி, இல்லைன்னா தோத்துடுவ!" என்று கேட்டு, அவனை ஒரு குறும்பு பார்வை பார்த்தாள்.

சுபத்ரா அருகே வந்து, "வினி, நீ ஆடறது போதும், இவனை எனக்கு கொடு," என்று சொல்லி, கார்த்தியை அவள் பக்கம் இழுத்தாள். அவள் கை அவன் மார்பைத் தொட்டது—ஒரு தற்செயல் போல, ஆனால் அவள் விரல்கள் அங்கே ஒரு கணம் அழுத்தின. "அம்மா, நீயும் ஆடறியா?" என்று கார்த்தி கேட்டான், குரலில் ஒரு விளையாட்டுத் தனம், ஆனால் அவன் உடலில் ஒரு புயல் சுழன்றது. சுபத்ரா, "ஆடலாம் டா, ஆனா உன்னை ஜெயிக்க முடியுமா பாரு," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு மெல்லிய தள்ளு தள்ளினாள்—அவள் உடல் அவனை உரசி, ஒரு சூடான நிழலை விட்டுச் சென்றது.

மூவரும் புல்லில் விழுந்து சிரித்தனர். நிலவொளி அவர்களைச் சூழ்ந்து, ஒரு மெல்லிய மாயத்தை உருவாக்கியது. கார்த்தி நடுவில் படுத்திருந்தான்—சுபத்ரா ஒரு பக்கம், வினிதா மறுபக்கம். "என்னடா, உனக்கு நாங்க ரெண்டு பேரும் போதுமா?" என்று வினிதா கேட்டு, அவன் கையை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் தோலில் ஒரு பாதை வரைந்தன. கார்த்தி சிரித்து, "அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை மாட்டி விடறீங்க," என்று சொன்னான், ஆனால் அவன் கண்கள் சுபத்ராவைத் தேடின—அவள் சேலை விலகி, அவள் வயிறு நிலவொளியில் மின்னியது.

சுபத்ரா, "மாட்டி விடறது யாரு? நீ தானே இங்க ஆடற," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு மெல்லிய கிள்ளு கிள்ளினாள்—அவள் கை அவன் த`இடுப்பைத் தொட்டு, ஒரு சிறு சிலிர்ப்பை உருவாக்கின. "அம்மா, உனக்கு சூடு தாங்க முடியலையா?" என்று கார்த்தி மெதுவாக கேட்டான், குரலில் ஒரு தயக்கம். சுபத்ரா திரும்பி, "ஆமாம் டா, இந்த நிலாவுக்கு என்ன பண்ண முடியும்?" என்று சொல்லி, சேலையை இன்னும் சிறிது விலக்கினாள்—அவள் மென்மையான தோல் ஒளிர்ந்தது, கார்த்தியின் இதயம் ஒரு தாளம் தப்பியது.

வினிதா எழுந்து, "கார்த்தி, உனக்கு தூக்கம் வரலையா?" என்று கேட்டு, அவன் தோளை மெல்லத் தடவினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் சட்டையை உரசி, ஒரு மெல்லிய சூட்டை உருவாக்கின. "அத்தை, உன் கை ரொம்ப சாஃப்டா இருக்கு," என்று அவன் முனகினான், குரல் உடைந்து. சுபத்ரா திரும்பி, "என்னடா, அத்தையோட கையை பிடிச்சிருக்கா?" என்று கேட்டு, அவனை ஒரு மெல்லிய தள்ளு தள்ளினாள்—அவள் உடல் அவனை உரசி, ஒரு புது உணர்வை எழுப்பியது.

மூவரும் மீண்டும் சிரித்தனர், ஆனால் அந்த சிரிப்பு ஒரு மெல்லிய பதற்றத்தை மறைத்தது. வினிதா, "அக்கா, இவனை நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து கிண்டல் பண்ணலாம்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு மெல்லிய தள்ளு தள்ளினாள்—அவள் கைகள் அவன் முதுகைத் தொட்டு, ஒரு சிறு அலை எழுப்பின. சுபத்ரா, "வினி, அவனை விடு, இவன் இன்னும் சின்ன பையன்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை நெருங்கி, "ஆனா பாரு, இப்போ தைரியம் வந்துடுச்சு," என்று முனகினாள்—அவள் மூச்சு அவன் கழுத்தைத் தொட்டது, ஒரு மெல்லிய புயல் போல.

கார்த்தி எழுந்து, "நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை விட மாட்டீங்க போல," என்று சொல்லி, வினிதாவை நோக்கி ஓடினான்—அவன் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, ஒரு மெல்லிய சிரிப்புடன் அவளைத் தள்ளினான். "அடேய், என்னை விடு!" என்று வினிதா சத்தமிட்டு, அவனைத் திருப்பி ஒரு தட்டு தட்டினாள்—அவள் கை அவன் மார்பை உரசி, ஒரு சூடான நிழலை விட்டுச் சென்றது. சுபத்ரா, "ரெண்டு பேரும் சின்ன பசங்க மாதிரி," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு மெல்லிய இழுப்பு இழுத்தாள்—அவள் உடல் அவனை நெருங்கி, ஒரு மென்மையான அரவணைப்பை உருவாக்கியது.

பின்னர் மூவரும் மீண்டும் புல்லில் படுத்தனர். நிலவு அவர்களை ஒரு வெள்ளி போர்வையால் மூடியது. "என்னடா, உனக்கு நாங்க ரெண்டு பேரும் போதுமா?" என்று வினிதா மீண்டும் கேட்டு, அவன் கையை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் தோலில் ஒரு மென்மையான பாதையை வரைந்தன. கார்த்தி, "அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை மயக்கறீங்க," என்று சொல்லி, சுபத்ராவைப் பார்த்தான்—அவள் கண்கள் அவனை ஒரு ஆழமான பார்வையுடன் தொட்டன.

சுபத்ரா மெதுவாக எழுந்து, "மயக்கறது யாரு? நீ தானே இங்க எங்களை ஆட்டற," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு மெல்லிய தள்ளு தள்ளினாள்—அவள் கைகள் அவன் தோளைப் பிடித்து, ஒரு மென்மையான அழுத்தம் கொடுத்தன. "அம்மா, நீயும் ஆடறியா?" என்று கார்த்தி கேட்டான், குரலில் ஒரு விளையாட்டுத் தனம், ஆனால் அவன் உடலில் ஒரு புது சூடு பரவியது. சுபத்ரா, "ஆடலாம் டா, ஆனா உன்னை ஜெயிக்க முடியுமா பாரு," என்று சொல்லி, அவனை நெருங்கி, ஒரு மெல்லிய அரவணைப்பில் அவனை இழுத்தாள்—அவள் மூச்சு அவன் முகத்தில் பட்டது, சூடாக, மென்மையாக.

வினிதா, "அக்கா, இவனை நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து ஆடலாம்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை மறுபக்கம் இழுத்தாள்—அவள் உடல் அவனை உரசி, ஒரு மெல்லிய சிலிர்ப்பை உருவாக்கியது. "அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை விட மாட்டீங்க போல," என்று கார்த்தி சிரித்தான், ஆனால் அவன் மனதில் ஒரு புயல் சுழன்றது—சுபத்ராவின் அரவணைப்பு ஒரு பக்கம், வினிதாவின் தொடுதல் மறுபக்கம். மூவரும் ஒரு மெல்லிய நடனத்தில் இணைந்தனர்—நிலவொளியில், அவர்களின் சிரிப்பும், தொடுதலும், பார்வைகளும் ஒரு மென்மையான மயக்கத்தை உருவாக்கின.

இரவு முழுமையாக ஆழ்ந்தது. தோட்டத்தில் அந்த விளையாட்டு ஒரு நிழலாக நின்றது—சிரிப்பும், அரவணைப்பும், மெல்லிய சூடும் கலந்து. கார்த்தியின் மனதில் ஒரு புது உணர்வு—அது என்னவென்று அவனால் சொல்ல முடியவில்லை, ஆனால் அது அவனை விடவில்லை.

-

[subatami]

இரவு முழுமையாக ஆழ்ந்தது. தோட்டத்தில் அந்த விளையாட்டு ஒரு நிழலாக நின்றது—சிரிப்பும், அரவணைப்பும், மெல்லிய சூடும் கலந்து. கார்த்தியின் மனதில் ஒரு புது உணர்வு—அது என்னவென்று அவனால் சொல்ல முடியவில்லை, ஆனால் அது அவனை விடவில்லை. நிலவொளி அவர்களை ஒரு மெல்லிய போர்வையால் மூடியிருந்தது, ஆனால் காற்று சற்று குளிர்ந்து, உடலில் ஒரு புது பதற்றத்தை எழுப்பியது. சுபத்ரா எழுந்து, "உள்ள போலாமா? சூடு குறைஞ்சுடுச்சு," என்று சொன்னாள். அவள் குரல் மென்மையாக இருந்தது, ஆனால் அதில் ஒரு எதிர்பார்ப்பு ஒளிந்திருந்தது. வினிதா, "ஆமாம், அக்கா, உள்ளே படுத்தா நல்லா இருக்கும்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு பார்வை பார்த்தாள்—அவள் கண்களில் ஒரு குறும்பு, ஆனால் அதற்கு அடியில் ஏதோ ஆழமானது.

மூவரும் வீட்டுக்குள் நுழைந்தனர். ராமுவின் அறையிலிருந்து குறட்டை சத்தம் தொடர்ந்து ஒலித்தது—அவர் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தார். வாழ்க்கை அறையை கடந்து, சுபத்ரா, "மாடில படுக்கலாம், அங்க காற்று நல்லா இருக்கும்," என்று சொன்னாள். கார்த்தி தயங்கினான், ஆனால் வினிதா, "வா டா, பயப்படாத," என்று சொல்லி, அவன் கையைப் பிடித்து மாடிப்படியை நோக்கி இழுத்தாள். அவள் விரல்கள் அவன் மணிக்கட்டைச் சுற்றி, ஒரு மெல்லிய சூட்டை உருவாக்கின—அவன் உடலில் ஒரு சிறு நடுக்கம், ஆனால் அவன் பின்தொடர்ந்தான்.

மாடியில், நேற்று விரித்த பாய் இன்னும் அப்படியே கிடந்தது. நிலவொளி சாளரத்தின் வழியாக உள்ளே பரவி, அறையை ஒரு மெல்லிய வெள்ளியால் நிரப்பியிருந்தது. சுபத்ரா பாயை சரி செய்து, "இங்க படுத்தா போதும்," என்று சொல்லி, மெதுவாக உட்கார்ந்தாள். அவள் சேலை சற்று விலகி, அவள் தொடைகளின் மென்மை தெரிந்தது—கார்த்தியின் பார்வை அங்கே ஒரு நொடி நின்றது, அவன் மூச்சு சற்று வேகமானது. வினிதா, "அக்கா, நீ ஒரு பக்கம் படு, நான் இவனுக்கு அந்த பக்கம் படுக்கறேன்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை நடுவில் தள்ளினாள். "அத்தை, என்ன இது?" என்று அவன் சிரித்தான், ஆனால் அவன் குரலில் ஒரு பதற்றம்—அவர்களின் நெருக்கம் அவனை ஒரு புது உலகத்திற்கு இழுத்தது.

கார்த்தி பாயில் படுத்தான்—சுபத்ரா அவன் இடது பக்கம், வினிதா வலது பக்கம். அவர்களின் உடல்கள் அவனை மெல்ல உரசின—சுபத்ராவின் சேலை அவன் கையைத் தொட்டு, வினிதாவின் நைட்டி அவன் தொடையை உரசி. "என்னடா, உனக்கு தூக்கம் வரலையா?" என்று வினிதா கேட்டு, அவன் தோளை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் சட்டையை உரசி, ஒரு சிறு சிலிர்ப்பை உருவாக்கின. "அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் இப்படி பக்கத்துல படுத்தா எப்படி தூக்கம் வரும்?" என்று அவன் சொன்னான், குரலில் ஒரு விளையாட்டுத் தனம், ஆனால் அவன் உடலில் ஒரு புது சூடு.

சுபத்ரா திரும்பி, "அப்படியா? அப்போ நாங்க உன்னை தூங்க விடறோம்," என்று சொல்லி, அவன் கையை ஒரு மெல்லிய அழுத்தம் அழுத்தினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் தோலில் ஒரு மென்மையான பாதையை வரைந்தன. அவள் மூச்சு அவன் கழுத்தைத் தொட்டது—சூடாக, மென்மையாக. கார்த்தியின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது—அம்மாவின் நெருக்கம் ஒரு பக்கம், அத்தையின் தொடுதல் மறுபக்கம். "அம்மா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை என்ன பண்ண போறீங்க?" என்று அவன் முனகினான், குரல் உடைந்து.

வினிதா சிரித்து, "என்ன பண்ண போறோம்? உனக்கு பிடிச்சிருக்கா இல்லையா, அதை சொல்லு," என்று சொல்லி, அவன் முதுகை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள்—அவள் நகங்கள் அவன் சட்டையை உரசி, ஒரு சிறு மின்சாரத்தை உருவாக்கின. சுபத்ரா, "வினி, அவனை பயமுறுத்தாத," என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் கை அவன் இடுப்பை நோக்கி நகர்ந்தது—அவள் விரல்கள் அவன் சட்டையைத் தூக்கி, அவன் தோலை மெல்லத் தொட்டன. கார்த்தி ஒரு நொடி தடுமாறினான்—அவன் உடலில் ஒரு புயல், ஆனால் அவன் அதை நிறுத்த விரும்பவில்லை.

"அம்மா," என்று அவன் மெதுவாக அழைத்தான், குரல் தடுமாறியது. சுபத்ரா அவனை நெருங்கினாள்—அவள் உடல் அவனை உரசி, அவள் மூச்சு அவன் முகத்தில் பட்டது. "என்னடா, பயமா இருக்கா?" என்று அவள் கேட்டாள், கண்களில் ஒரு தவிப்பு, ஆனால் ஒரு ஆழமான பசி. அவள் கை அவன் மார்பைத் தொட்டு, மெல்ல கீழே நகர்ந்தது—அவள் விரல்கள் அவன் வயிற்றை உரசி, ஒரு மென்மையான அழுத்தம் கொடுத்தன. கார்த்தியின் உடல் சிலிர்த்தது—அவன் அவளைப் பார்த்தான், அம்மாவின் முகம், ஆனால் அதில் ஒரு புது பெண்மை தெரிந்தது.

வினிதா அவன் மறுபக்கம் நெருங்கி, "அக்கா, இவன் நம்மளை பயப்படுத்த மாட்டான்," என்று சொல்லி, அவன் சட்டையை மெல்லத் தூக்கினாள்—அவள் கைகள் அவன் முதுகைத் தடவி, ஒரு மெல்லிய சூட்டை உருவாக்கின. "அத்தை, நீங்க..." என்று கார்த்தி தொடங்கினான், ஆனால் வினிதா, "என்னடா, பேசாம இரு," என்று சொல்லி, அவன் கழுத்தை ஒரு மெல்லிய முத்தம் கொடுத்தாள்—அவள் உதடுகள் அவன் தோலில் பட்டு, ஒரு சிறு தீயை பரப்பின. கார்த்தியின் உடலில் ஒரு புது உணர்வு—அவன் கண்களை மூடினான், அவர்களின் தொடுதலுக்கு அடிமையாகி.

சுபத்ரா அவன் சட்டையை முழுவதும் தூக்கி, "இதை கழட்டு டா, சூடு அதிகமா இருக்கு," என்று சொன்னாள்—அவள் குரல் ஒரு கட்டளை போல, ஆனால் மென்மையாக. கார்த்தி தயங்கியபடி சட்டையை கழட்டினான்—அவன் மார்பு நிலவொளியில் தெரிந்தது, அவன் உடல் சற்று நடுங்கியது. சுபத்ரா அவனை நெருங்கி, அவன் மார்பை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் தோலில் ஒரு பாதையை வரைந்து, அவன் இதயத்தை வேகமாகத் துடிக்க வைத்தன. "அம்மா, இது..." என்று அவன் முனகினான், ஆனால் சுபத்ரா, "பேசாத டா," என்று சொல்லி, அவன் உதடுகளை ஒரு மெல்லிய முத்தத்தால் மூடினாள்—அவள் உதடுகள் அவனைத் தொட்டு, ஒரு மென்மையான சூட்டை பரப்பின.

வினிதா அவன் பின்னால் நெருங்கி, அவன் முதுகை மெல்ல அரவணைத்தாள்—அவள் உடல் அவனை உரசி, அவள் மூச்சு அவன் கழுத்தைத் தொட்டது. "அக்கா, இவன் நம்ம கையில மாட்டிக்கிட்டான்," என்று அவள் முனகினாள், குரலில் ஒரு குறும்பு. அவள் கைகள் அவன் இடுப்பை நோக்கி நகர்ந்து, அவன் ஷார்ட்ஸை மெல்ல இழுத்தன—கார்த்தியின் உடல் ஒரு நொடி இறுகியது, ஆனால் அவன் எதிர்ப்பு தெரிவிக்கவில்லை. "அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும்..." என்று அவன் தொடங்கினான், ஆனால் வினிதா, "எங்களுக்கு தெரியும் டா," என்று சொல்லி, அவன் தொடையை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள்—அவள் விரல்கள் அவன் தோலில் ஒரு சிறு தீயை பரப்பின.

சுபத்ரா அவன் முன்னால் மண்டியிட்டு, அவன் ஷார்ட்ஸை முழுவதும் கழட்டினாள்—அவன் உடல் நிர்வாணமாக, நிலவொளியில் தெரிந்தது. "அம்மா, இது சரியா?" என்று கார்த்தி முனகினான், குரலில் ஒரு தயக்கம், ஆனால் அவன் உடல் அவளை நோக்கி சாய்ந்தது. சுபத்ரா, "எல்லாம் சரி தான் டா," என்று சொல்லி, அவன் மார்பை மீண்டும் தடவினாள்—அவள் கைகள் அவன் வயிற்றைத் தாண்டி, அவன் தொடைகளை நோக்கி நகர்ந்தன. அவள் சேலையை மெல்ல விலக்கி, அவள் உடலை அவனுக்கு வெளிப்படுத்தினாள்—அவள் மென்மையான தோல், அவள் வளைவுகள், எல்லாம் நிலவொளியில் ஒரு சிற்பம் போல தெரிந்தன.

வினிதா அவன் பின்னால் இருந்து, அவன் தோள்களை மெல்ல முத்தமிட்டாள்—அவள் உதடுகள் அவன் தோலில் பட்டு, ஒரு மெல்லிய சிலிர்ப்பை உருவாக்கின. அவள் நைட்டியை கழட்டி, அவள் உடலை அவனுக்கு நெருக்கமாக்கினாள்—அவள் மென்மையான மார்பு அவன் முதுகை உரசி, ஒரு சூடான அரவணைப்பை உருவாக்கியது. "அத்தை," என்று கார்த்தி முனகினான், ஆனால் அவன் குரல் ஒரு ஆசையில் மூழ்கியது. வினிதா, "என்னடா, உனக்கு பிடிக்கலையா?" என்று கேட்டு, அவன் இடுப்பை ஒரு மெல்லிய அழுத்தம் அழுத்தினாள்—அவள் கைகள் அவன் உடலை ஆராய்ந்தன, ஒரு மென்மையான ஆர்வத்துடன்.

கார்த்தி அவர்களுக்கு இடையே படுத்தான்—சுபத்ரா அவன் முன்னால், வினிதா அவன் பின்னால். சுபத்ரா அவனை மெல்ல அரவணைத்து, அவன் உடலை அவளுக்கு நெருக்கமாக்கினாள்—அவள் தொடைகள் அவனை உரசி, அவள் மூச்சு அவன் முகத்தில் பட்டது. "அம்மா," என்று அவன் மீண்டும் அழைத்தான், ஆனால் அவன் கைகள் அவளைத் தேடின—அவன் விரல்கள் அவள் இடுப்பைத் தொட்டு, ஒரு மெல்லிய அழுத்தம் கொடுத்தன. சுபத்ரா, "என்னடா, என்ன வேணும்?" என்று கேட்டு, அவனை ஒரு ஆழமான முத்தத்தில் இழுத்தாள்—அவள் உதடுகள் அவனை ஆராய்ந்து, ஒரு மென்மையான பசியை வெளிப்படுத்தின.

வினிதா அவன் பின்னால் இருந்து, அவன் தொடைகளை மெல்ல தடவினாள்—அவள் கைகள் அவன் உடலை நோக்கி நகர்ந்து, அவனை ஒரு மெல்லிய அரவணைப்பில் சூழ்ந்தன. "அக்கா, இவன் நம்ம கையில முழுசா மாட்டிக்கிட்டான்," என்று அவள் முனகினாள், குரலில் ஒரு திருப்தி. அவள் உடல் அவனை நெருக்கமாக்கி, அவள் மார்பு அவன் முதுகை அழுத்தியது—அவள் மூச்சு அவன் கழுத்தைத் தொட்டு, ஒரு சிறு தீயை பரப்பின. கார்த்தியின் உடல் அவர்களுக்கு இடையே ஒரு பாலமாக நின்றது—அவன் அவர்களைத் தொட்டு, அவர்களால் தொடப்பட்டு, ஒரு மெல்லிய மயக்கத்தில் ஆழ்ந்தான்.

சுபத்ரா அவனை மேலே இழுத்து, அவள் மேல் படுக்க வைத்தாள்—அவள் தொடைகள் அவனைச் சூழ்ந்து, அவள் உடல் அவனை ஒரு மென்மையான அரவணைப்பில் பூட்டியது. "அம்மா, இது..." என்று கார்த்தி முனகினான், ஆனால் அவன் உடல் அவளை நோக்கி சாய்ந்தது—அவன் கைகள் அவள் முதுகைத் தடவி, அவளை நெருக்கமாக்கின. சுபத்ரா, "எல்லாம் சரி தான் டா," என்று சொல்லி, அவனை ஒரு ஆழமான அரவணைப்பில் இணைத்தாள்—அவர்களின் உடல்கள் ஒரு தாளத்தில் இணைந்தன, மெல்லியதாக, ஆனால் உண்மையாக.

வினிதா அவன் பக்கத்தில் படுத்து, அவன் கையை எடுத்து அவள் மேல் வைத்தாள்—அவள் உடல் அவனைத் தேடி, அவள் மூச்சு அவன் கையைத் தொட்டது. "அத்தை," என்று கார்த்தி முனகினான், ஆனால் அவன் விரல்கள் அவளை ஆராய்ந்தன—அவள் மென்மையான தோல், அவள் வளைவுகள், எல்லாம் அவனை ஒரு புது உலகத்திற்கு இழுத்தன. வினிதா, "என்னடா, என்னை விட மாட்டியா?" என்று கேட்டு, அவனை ஒரு மெல்லிய முத்தத்தில் இழுத்தாள்—அவள் உதடுகள் அவனைத் தொட்டு, ஒரு மென்மையான சூட்டை பரப்பின.

மூவரும் ஒரு மெல்லிய தாளத்தில் இணைந்தனர்—சுபத்ரா அவனை அரவணைத்து, வினிதா அவனைத் தொட்டு, கார்த்தி அவர்களுக்கு இடையே ஒரு புது உணர்வில் மூழ்கினான். அவர்களின் மூச்சுகள் ஒரு பாடலாக ஒலித்தன—வேகமாக, மெல்லியதாக, ஒரு மென்மையான புயலாக. பாயில் அவர்களின் உடல்கள் ஒரு நிழலாகத் தெரிந்தன—நிலவொளியில், அவர்களின் அரவணைப்பு ஒரு உண்மையாக மாறியது.

இரவு முழுவதும் அந்த அறையில் ஒரு மெல்லிய சத்தம்—மூச்சுகள், முனகல்கள், தொடுதல்கள். கார்த்தியின் மனதில் ஒரு குழப்பம்—இது சரியா, தவறா? ஆனால் அவன் உடல் அந்த கேள்வியை மறந்தது. சுபத்ராவின் அரவணைப்பு ஒரு பாதுகாப்பாக இருந்தது, வினிதாவின் தொடுதல் ஒரு சுதந்திரமாக இருந்தது. மூவரும் ஒரு மெல்லிய மயக்கத்தில் ஆழ்ந்தனர்—அது ஒரு இரவு மட்டுமல்ல, ஒரு புது உலகமாக மாறியது.

காலை வந்தபோது, நிலவு மறைந்து, சூரிய ஒளி சாளரத்தின் வழியாக நுழைந்தது. மூவரும் பாயில் படுத்திருந்தனர்—சுபத்ரா ஒரு பக்கம், வினிதா மறுபக்கம், கார்த்தி நடுவில். அவர்களின் உடல்கள் சோர்ந்திருந்தன, ஆனால் ஒரு மெல்லிய அமைதி அவர்களைச் சூழ்ந்தது. கார்த்தி எழுந்து, அவர்களைப் பார்த்தான்—அம்மாவின் முகம், அத்தையின் முகம், இரண்டிலும் ஒரு புது புன்னகை. அவன் மனதில் ஒரு தெளிவு—இது ஒரு இரவு மட்டுமல்ல, ஒரு மாற்றமாக இருந்தது.

[Ammapasam]

Good update bro

[alisabir064]

கதை கரு அசத்தலாக இருக்கிறது.
கதை நடக்கும் சூழல் வித்தியாசமாக உள்ளது.
ஆனால் அங்கு நடக்கும் காம விளையாட்டு தெளிவாக சொல்லப்படாதது ஏமாற்றம் அளிக்கிறது.

மார்பு சப்புதல், புண்டை நக்குதல், ஓழ் செய்தல் மும்முனை விளையாட்டு தெளிவாக இல்லை...
காமம் சொட்டும் வரிகள் இல்லை..
பதிவின் முடிவு மண்ணு போல இருக்கு

[subatami]

இரவு அமைதியாக கடந்தது—படுக்கையில் அவர்களின் உடல்கள் ஒரு நிழலாக நின்றன, ஒரு புது உலகத்தை உருவாக்கி. ஆனால் அந்த அமைதி நீடிக்கவில்லை. சுபத்ரா புரண்டு, "கார்த்தி, இன்னும் தூக்கம் வரலையா டா?" என்று கேட்டாள்—அவள் குரல் ஒரு மெல்லிய ஆசையுடன் ஒலித்தது, அவள் கண்கள் இருட்டில் அவனைத் தேடின. வினிதா, "அக்கா, இவனுக்கு தூக்கம் வராது, நம்மள பாத்தா எப்படி வரும்?" என்று சொல்லி, அவன் தோளை ஒரு கடினமான அழுத்தம் அழுத்தினாள்—அவள் நகங்கள் அவன் தோலில் ஒரு சிறு கோடு வரைந்தன. கார்த்தியின் உடலில் ஒரு புது சூடு—அவன் "அம்மா, அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை விட மாட்டீங்க போல," என்று முனகினான், குரலில் ஒரு ஆர்வம்.

சுபத்ரா படுக்கையில் எழுந்து உட்கார்ந்து, "இன்னிக்கு உன்னை முழுசா எடுத்துக்கறேன் டா," என்று சொல்லி, அவள் சேலையை முழுவதும் கழட்டினாள்—அவள் உடல் வெளிப்பட்டு, அவள் முலைகள் அவன் முன்னால் தொங்கின, அவள் புண்டை ஈரமாகி ஒரு மெல்லிய பளபளப்புடன் தெரிந்தது. "அம்மா, உங்க உடம்பு..." என்று கார்த்தி முனகினான், அவன் ஆண்மை ஏற்கனவே விறைத்து, அவன் ஆசையை வெளிப்படுத்தியது. வினிதா அவள் நைட்டியை உரித்து, "அக்கா, நானும் சேர்ந்துக்கறேன், இவனை ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து அடிச்சு புரட்டுவோம்," என்று சொல்லி, அவன் பக்கத்தில் படுத்தாள்—அவள் புண்டை ஈரமாகி, அவன் தொடையை உரசியது.

கார்த்தி படுக்கையில் மண்டியிட்டு, "நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை என்ன பண்ண போறீங்க?" என்று கேட்டான், ஆனால் அவன் கைகள் அவர்களைத் தேடின—அவன் விரல்கள் சுபத்ராவின் முலைகளைப் பிடித்து ஒரு கடினமான அழுத்தம் கொடுத்தன. சுபத்ரா, "என்னடா, இப்போ பாரு," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டைக்கு நேராக வைத்தாள்—அவள் "உள்ள விடு டா, வேகமா அடி," என்று முனகினாள். கார்த்தி தயங்காமல் அவன் இடுப்பை முன்னோக்கி தள்ளினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை கடினமாகத் தாக்கி, ஒரு ஆழமான நுழைவுடன் உள்ளே சென்றது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப டைட்டா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு வேகமாக அசைந்து, அவளை கடினமாகப் புணர்ந்தது.

சுபத்ராவின் உடல் ஒரு தாளத்தில் குலுங்கியது—அவள் புண்டை அவன் ஆண்மையை இறுக்கி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது. "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று அவள் கத்தினாள், அவள் கைகள் அவன் முதுகைப் பிடித்து, அவனை இன்னும் ஆழமாக இழுத்தன. கார்த்தியின் இடுப்பு ஒரு இயந்திரம் போல அசைந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை கடினமாகத் தாக்கி, ஒரு மெல்லிய வலியுடன் சுகத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்களால தாங்க முடியல!" என்று அவன் முனகினான், அவன் கைகள் அவள் முலைகளை கசக்கி, அவள் முலைக்காம்புகளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின.

வினிதா அருகில் படுத்து, "அக்கா, இவன் என்னை மறந்துட்டான்," என்று சொல்லி, அவன் கையை எடுத்து அவள் புண்டையில் வைத்தாள்—அவள் ஈரமாகி, அவன் விரல்களை உள்ளே அழைத்தது. "அத்தை, உங்க புண்டை ரொம்ப சூடா இருக்கு," என்று கார்த்தி முனகினான், அவன் விரல்கள் அவள் புண்டையை வேகமாக ஆராய்ந்தன—அவன் இரண்டு விரல்களை உள்ளே நுழைத்து, ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் அவளைத் தாக்கினான். வினிதா, "ஆ... கார்த்தி, நல்லா பண்ணு டா, என் புண்டையை அடி!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தொடுதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.

சுபத்ரா அவனை மேலே இழுத்து, "என்னை விடாத டா, உன் சுன்னியால என் புண்டையை குத்து!" என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை மீண்டும் உள்ளே நுழைத்தாள்—அவள் தொடைகள் அவனைச் சூழ்ந்து, அவன் ஒவ்வொரு தள்ளுதலையும் ஆழமாக உணர்ந்தாள். கார்த்தி வேகமாக அவளைப் புணர்ந்தான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை கடினமாகக் குத்தி, ஒரு ஈரமான "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு காட்டு வேகத்தில் தாக்கியது. சுபத்ராவின் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன—அவள் "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் வேகமா அடி டா!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் ஒரு சுகத்தில் நடுங்கியது.

வினிதா எழுந்து, "அக்கா, இவனை எனக்கு கொடு, என் புண்டை துடிக்குது," என்று சொல்லி, கார்த்தியை அவள் பக்கம் இழுத்தாள்—அவள் கால்களை விரித்து, "வா டா, என் புண்டையை கடிச்சு துப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி சுபத்ராவை விட்டு, வினிதாவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு மெல்லிய வலியுடன் நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை ரொம்ப இறுக்கமா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது.

வினிதாவின் உடல் ஒரு தாளத்தில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, என் புண்டையை கிழி டா, வேகமா அடி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, அவளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அத்தை, உங்களால என் சுன்னி தாங்க முடியல!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு புயல் வேகத்தில் புணர்ந்தது. வினிதா, "ஆ... நல்லா குத்து டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.

சுபத்ரா அருகில் படுத்து, "கார்த்தி, என்னை மறந்துடாத," என்று சொல்லி, அவன் கையை எடுத்து அவள் புண்டையில் வைத்தாள்—அவள் ஈரமாகி, அவன் விரல்களை உள்ளே இழுத்தது. கார்த்தி அவள் புண்டையை மூன்று விரல்களால் கடினமாகத் தாக்கினான்—அவன் விரல்கள் அவள் உள்ளே ஆழமாக நுழைந்து, ஒரு "சளக் சளக்" சத்தத்தை உருவாக்கின. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சூடா துடிக்குது!" என்று அவன் முனகினான், அவன் கை வேகமாக அசைந்து, அவளை ஒரு சுகத்தில் ஆழ்த்தியது. சுபத்ரா, "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் ஆழமா பண்ணு டா!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தொடுதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.

படுக்கை ஒரு கடினமான சத்தத்தில் அசைந்தது—மெத்தை அவர்களின் எடையில் குலுங்கி, ஒரு ஈரமான "பசக் பசக்" சத்தம் அறையை நிரப்பியது. கார்த்தி வினிதாவை கடினமாகப் புணர்ந்தான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை வேகமாகக் குத்தி, ஒரு ஆழமான தாக்குதலுடன் அவளை நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு காட்டு வேகத்தில் தாக்கியது. வினிதா, "ஆ... கார்த்தி, நல்லா அடி டா, என் புண்டையை குத்தி கிழி!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் ஒரு உச்சத்தில் நடுங்கியது.

சுபத்ரா எழுந்து, "கார்த்தி, என் புண்டையை மறுபடி அடி," என்று சொல்லி, அவன் முன்னால் கால்களை விரித்து படுத்தாள்—அவள் புண்டை ஈரமாகி, அவனை அழைத்தது. கார்த்தி வினிதாவை விட்டு, சுபத்ராவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு சூடான சுகத்தில் நிரப்பியது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சூடா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது.

சுபத்ராவின் உடல் ஒரு தாளத்தில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் வேகமா அடி டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, அவளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அம்மா, உங்களால என் சுன்னி தாங்க முடியல!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு புயல் வேகத்தில் புணர்ந்தது. சுபத்ரா, "ஆ... நல்லா குத்து டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.

வினிதா அருகில் படுத்து, "கார்த்தி, என்னை மறுபடி பண்ணு," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்—அவள் "வேகமா அடி டா, என் புண்டையை குத்தி நிரப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி அவளை கடினமாகப் புணர்ந்தான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை வேகமாகக் குத்தி, ஒரு ஆழமான தாக்குதலுடன் அவளை நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு காட்டு வேகத்தில் தாக்கியது. வினிதா, "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் வேகமா அடி டா, என் புண்டையை குத்தி கிழி!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் ஒரு உச்சத்தில் நடுங்கியது.

கார்த்தியின் உடல் ஒரு புயலில் சிக்கியது—அவன் சுபத்ராவையும் வினிதாவையும் மாறி மாறி கடினமாகப் புணர்ந்தான், அவன் ஆண்மை அவர்களின் புண்டைகளை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, அத்தை, எனக்கு வருது!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் உடல் ஒரு உச்சத்தில் நடுங்கியது—அவன் ஆண்மை ஒரு சூடான வெள்ளத்தை வெளியிட்டு, வினிதாவின் புண்டையை நிரப்பியது. "ஆ... கார்த்தி, உள்ள விடு டா!" என்று வினிதா கத்தினாள், அவள் புண்டை அவன் விந்தை இறுக்கி உள்ளே இழுத்தது.

சுபத்ரா அவனை அவள் மேல் இழுத்து, "எனக்கும் வேணும் டா," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை மீண்டும் அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்—அவன் விந்து அவள் புண்டையை நிரப்பி, ஒரு மெல்லிய சூட்டை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சுகமா இருக்கு!" என்று கார்த்தி முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை மீண்டும் கடினமாகத் தாக்கியது. சுபத்ரா, "ஆ... கார்த்தி, நல்லா அடி டா!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.

மூவரும் ஒரு மெல்லிய சோர்வில் படுத்தனர்—கார்த்தி நடுவில், சுபத்ரா ஒரு பக்கம், வினிதா மறுபக்கம். அவர்களின் உடல்கள் வியர்வையில் நனைந்து, ஒரு ஈரமான சூட்டை வெளியிட்டன. படுக்கை ஒரு குழப்பத்தில் கிடந்தது—மெத்தை ஈரமாகி, ஒரு மெல்லிய வாசனை அறையை நிரப்பியது. "என்னடா, உனக்கு பிடிச்சிருக்கா?" என்று வினிதா கேட்டு, அவன் மார்பை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள். கார்த்தி, "அத்தை, அம்மா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை முடிச்சுட்டீங்க," என்று சொன்னான், குரலில் ஒரு திருப்தி. சுபத்ரா, "இது நம்ம சொந்த சுகம் டா," என்று சொல்லி, அவன் கழுத்தை ஒரு மெல்லிய முத்தம் கொடுத்தாள்.

இரவு முழுவதும் அந்த அறையில் ஒரு மெல்லிய சத்தம்—மூச்சுகள், முனகல்கள், தாக்குதல்கள். காலை வந்தபோது, மூவரும் படுக்கையில் படுத்திருந்தனர்—அவர்களின் உடல்கள் ஒரு புது அமைதியில் மூழ்கியிருந்தன.

[subatami]

காலை வந்தபோது, மூவரும் படுக்கையில் படுத்திருந்தனர்—அவர்களின் உடல்கள் ஒரு புது அமைதியில் மூழ்கியிருந்தன. சூரிய ஒளி அறையை நிரப்பியது, ஆனால் அந்த அமைதி நீடிக்கவில்லை. சுபத்ரா எழுந்து, "கார்த்தி, இன்னிக்கு வெளியே போலாமா? வீட்ல இருந்து போர் அடிக்குது," என்று சொன்னாள்—அவள் குரலில் ஒரு மெல்லிய ஆர்வம், அவள் முகத்தில் நேற்றைய இரவின் தடம் இன்னும் தெரிந்தது. வினிதா புரண்டு, "அக்கா, கடற்கரைக்கு போலாம், அங்க நல்லா இருக்கும்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு குறும்பு பார்வை பார்த்தாள்—அவள் கண்களில் ஒரு புது தீ. கார்த்தி தயங்கினான், ஆனால் அவன் உடலில் ஒரு சூடு எழுந்தது— "சரி, போலாம்," என்று சொல்லி எழுந்தான்.நாள் முழுவதும் அவர்கள் தயாரானார்கள். ராமு வெளியூர் சென்றிருந்ததால், வீடு அவர்களுக்கு சுதந்திரமாக இருந்தது. மாலை ஆனபோது, மூவரும் ஒரு சிறிய பையுடன் கடற்கரைக்கு புறப்பட்டனர்—அருகிலுள்ள ஒரு தனிமையான கடற்கரை, மக்கள் கூட்டமில்லாத, மரங்களால் சூழப்பட்ட ஒரு ரகசிய இடம். சூரியன் மறையத் தொடங்கியிருந்தது, ஆகாயம் ஒரு சிவப்பு நிறத்தில் மின்னியது. கடல் அலைகள் மெதுவாக மணலில் மோதின—அந்த சத்தம் ஒரு மெல்லிய அழைப்பு போல இருந்தது. "இங்க நல்லா தனியா இருக்கு," என்று சுபத்ரா சொல்லி, ஒரு பெரிய துணியை மணலில் விரித்தாள்.கார்த்தி துணியில் உட்கார்ந்தான்—காற்று அவன் முகத்தில் பட்டு, ஒரு புது உற்சாகத்தை உருவாக்கியது. வினிதா, "அக்கா, இங்க யாரும் வர மாட்டாங்க, நம்ம சுதந்திரமா இருக்கலாம்," என்று சொல்லி, அவள் நைட்டியை மெல்ல கழட்டினாள்—அவள் உடல் சூரிய ஒளியில் தெரிந்தது, அவள் முலைகள் காற்றில் அசைந்தன, அவள் புண்டை ஈரமாகி ஒரு மெல்லிய பளபளப்புடன் மின்னியது. "அத்தை, உங்க உடம்பு..." என்று கார்த்தி முனகினான், அவன் ஆண்மை ஏற்கனவே விறைத்து, அவன் ஆசையை வெளிப்படுத்தியது. சுபத்ரா அவள் சேலையை உரித்து, "கார்த்தி, இங்க வந்து பாரு டா," என்று சொல்லி, மணலில் படுத்தாள்—அவள் தொடைகள் விரிந்து, அவள் புண்டை அவனை அழைத்தது.கார்த்தி மண்டியிட்டு, "அம்மா, அத்தை, இங்கவா?" என்று கேட்டான், ஆனால் அவன் கைகள் அவர்களைத் தேடின—அவன் விரல்கள் வினிதாவின் முலைகளைப் பிடித்து ஒரு கடினமான அழுத்தம் கொடுத்தன. வினிதா, "ஆமாம் டா, இங்க தான், என் புண்டையை வேகமா அடி!" என்று கத்தினாள், அவள் கைகள் அவன் ஷார்ட்ஸை இழுத்து கழட்டின—அவன் ஆண்மை வெளிப்பட்டு, காற்றில் துடித்தது. சுபத்ரா, "கார்த்தி, என்னை முதல்ல பண்ணு டா," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டைக்கு நேராக வைத்தாள்— "உள்ள விடு டா, வேகமா குத்து!" என்று முனகினாள்.கார்த்தி தயங்காமல் அவன் இடுப்பை முன்னோக்கி தள்ளினான்—அவன் ஆண்மை சுபத்ராவின் புண்டையை கடினமாகத் தாக்கி, ஒரு ஆழமான நுழைவுடன் உள்ளே சென்றது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப ஈரமா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு வேகமாக அசைந்து, அவளை கடினமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது. சுபத்ராவின் உடல் மணலில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள். அவள் கைகள் அவன் முதுகைப் பிடித்து, அவனை இன்னும் ஆழமாக இழுத்தன—மணல் அவள் முதுகில் ஒட்டி, ஒரு கரடுமுரடான உணர்வை உருவாக்கியது.கார்த்தியின் இடுப்பு ஒரு இயந்திரம் போல அசைந்தது—அவன் ஆண்மை சுபத்ராவின் புண்டையை கடினமாகக் குத்தி, ஒரு மெல்லிய வலியுடன் சுகத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் முனகினான், அவன் கைகள் அவள் முலைகளை கசக்கி, அவள் முலைக்காம்புகளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின. சுபத்ரா, "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் வேகமா குத்து டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது—கடல் அலைகளின் சத்தம் அவள் முனகலுடன் கலந்தது.வினிதா அருகில் மண்டியிட்டு, "அக்கா, இவனை எனக்கு கொடு, என் புண்டை துடிக்குது," என்று சொல்லி, கார்த்தியை அவள் பக்கம் இழுத்தாள்—அவள் "வா டா, என் புண்டையை கடிச்சு துப்பு!" என்று கத்தினாள், மணலில் படுத்து கால்களை விரித்தாள். கார்த்தி சுபத்ராவை விட்டு, வினிதாவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு சூடான சுகத்தில் நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை ரொம்ப டைட்டா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது.வினிதாவின் உடல் மணலில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, அவளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அத்தை, உங்களால என் சுன்னி தாங்க முடியல!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு புயல் வேகத்தில் புணர்ந்தது—மணல் அவர்களின் உடல்களில் ஒட்டி, ஒரு கரடுமுரடான உணர்வை சேர்த்தது. வினிதா, "ஆ... நல்லா குத்து டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.சுபத்ரா எழுந்து, "கார்த்தி, என் புண்டையை மறுபடி அடி," என்று சொல்லி, அவன் பின்னால் மண்டியிட்டு, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்— "வேகமா குத்து டா, என் புண்டையை குத்தி கிழி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி வினிதாவை விட்டு, சுபத்ராவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு மெல்லிய வலியுடன் நிரப்பியது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சூடா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது.சுபத்ராவின் உடல் மணலில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் வேகமா அடி டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் முலைகளை கசக்கி, அவள் முலைக்காம்புகளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அம்மா, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு காட்டு வேகத்தில் புணர்ந்தது—கடல் அலைகள் அவர்களின் முனகலுடன் ஒத்திசைந்தன.வினிதா அருகில் படுத்து, "கார்த்தி, என்னை மறுபடி பண்ணு," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்— "வேகமா அடி டா, என் புண்டையை குத்தி நிரப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி சுபத்ராவை விட்டு, வினிதாவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு சூடான சுகத்தில் நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை ரொம்ப ஈரமா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது.வினிதாவின் உடல் மணலில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, அவளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அத்தை, உங்களால என் சுன்னி தாங்க முடியல!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு புயல் வேகத்தில் புணர்ந்தது—மணல் அவர்களின் உடல்களில் ஒட்டி, ஒரு கரடுமுரடான உணர்வை சேர்த்தது. வினிதா, "ஆ... நல்லா குத்து டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.கார்த்தி சுபத்ராவையும் வினிதாவையும் மாறி மாறி கடினமாகப் புணர்ந்தான்—அவன் ஆண்மை அவர்களின் புண்டைகளை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, அத்தை, எனக்கு வருது!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் உடல் ஒரு உச்சத்தில் நடுங்கியது—அவன் ஆண்மை ஒரு சூடான வெள்ளத்தை வெளியிட்டு, வினிதாவின் புண்டையை நிரப்பியது. "ஆ... கார்த்தி, உள்ள விடு டா!" என்று வினிதா கத்தினாள், அவள் புண்டை அவன் விந்தை இறுக்கி உள்ளே இழுத்தது.சுபத்ரா அவனை அவள் மேல் இழுத்து, "எனக்கும் வேணும் டா," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை மீண்டும் அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்—அவன் விந்து அவள் புண்டையை நிரப்பி, ஒரு மெல்லிய சூட்டை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சுகமா இருக்கு!" என்று கார்த்தி முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை மீண்டும் கடினமாகத் தாக்கியது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது. சுபத்ரா, "ஆ... கார்த்தி, நல்லா அடி டா!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.மூவரும் ஒரு மெல்லிய சோர்வில் மணலில் படுத்தனர்—கார்த்தி நடுவில், சுபத்ரா ஒரு பக்கம், வினிதா மறுபக்கம். அவர்களின் உடல்கள் வியர்வையில் நனைந்து, மணலில் ஒட்டியிருந்தன—கடல் அலைகள் அவர்களின் முனகல்களை மூழ்கடித்தன. "என்னடா, இது பிடிச்சிருக்கா?" என்று வினிதா கேட்டு, அவன் மார்பை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள். கார்த்தி, "அத்தை, அம்மா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை முடிச்சுட்டீங்க," என்று சொன்னான், குரலில் ஒரு திருப்தி. சுபத்ரா, "இது நம்ம கடல் சுகம் டா," என்று சொல்லி, அவன் கழுத்தை ஒரு மெல்லிய முத்தம் கொடுத்தாள்.இரவு ஆழ்ந்தது—கடற்கரையில் அவர்களின் உடல்கள் ஒரு நிழலாக நின்றன, மணலும் அலைகளும் சாட்சியாக இருந்தன

[subatami]

இரவு ஆழ்ந்தது—கடற்கரையில் அவர்களின் உடல்கள் ஒரு நிழலாக நின்றன, மணலும் அலைகளும் சாட்சியாக இருந்தன. கடல் காற்று அவர்களை மெல்ல தழுவியது, ஆனால் அந்த இரவு ஒரு புது தொடக்கத்தை முன்னறிவித்தது. காலை வந்தபோது, மூவரும் வீடு திரும்பினர்—அவர்களின் உடல்களில் மணல் ஒட்டியிருந்தாலும், மனதில் ஒரு புது தீர்மானம் பிறந்திருந்தது. சுபத்ரா, "கார்த்தி, நம்ம வாழ்க்கையை இன்னும் சிறப்பா மாற்றலாம் டா," என்று சொன்னாள்—அவள் குரலில் ஒரு ஆழமான ஆசை. வினிதா, "அக்கா சொல்றது சரி, நாம மூணு பேரும் ஒன்னா இருக்கலாம்," என்று சொல்லி, கார்த்தியை ஒரு தீவிர பார்வை பார்த்தாள். கார்த்தி தயங்கினான், ஆனால் அவன் உள்ளம் ஒரு புது கற்பனையில் மூழ்கியது—"சரி, ஆனா எப்படி?" என்று கேட்டான்.சுபத்ரா சிரித்து, "நம்மள ஒரு புது பந்தத்துல இணைக்கலாம் டா, ஒரு திருமணம் மாதிரி," என்று சொன்னாள். வினிதா, "ஆமாம், ஆனா சாதாரணமா இல்லை, ஒரு பைவ் ஸ்டார் ஹோட்டல்ல, நம்ம கற்பனைக்கு ஏத்த மாதிரி!" என்று கூறி, அவன் கையை ஒரு மெல்லிய அழுத்தம் அழுத்தினாள். கார்த்தியின் மனதில் ஒரு புயல்—அம்மாவையும் அத்தையையும் திருமணம் செய்வது ஒரு தடைப்பட்ட கனவு போல இருந்தது, ஆனால் அவன் உடல் அதை ஏங்கியது. "சரி, நம்ம பண்ணலாம்," என்று சொல்லி, அவர்களை ஒரு ஆர்வ பார்வை பார்த்தான்.அடுத்த நாள், மூவரும் திட்டமிட்டனர். நகரத்தின் மிகச் சிறந்த ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டலை தேர்ந்தெடுத்தனர்—ஒரு ஆடம்பரமான சூட் அறை, பெரிய படுக்கை, கண்ணாடி ஜன்னல்கள் வழியாக நகரத்தின் ஒளி தெரியும் ஒரு இடம். ராமு வெளியூரில் இருந்ததால், அவர்களுக்கு எந்த தடையும் இல்லை. மாலை ஆனபோது, மூவரும் ஹோட்டலுக்கு வந்தனர். சுபத்ரா ஒரு பட்டு சேலை அணிந்திருந்தாள்—சிவப்பு நிறத்தில், தங்க நூலால் பின்னப்பட்டது, அவள் உடலை ஒரு மென்மையான அழகுடன் சுற்றியது. வினிதா ஒரு மாடர்ன் டிரஸ் அணிந்திருந்தாள்—கருப்பு நிற ஸ்லீவ்லெஸ் டாப், டைட் ஜீன்ஸ், அவள் வளைவுகளை துல்லியமாக வெளிப்படுத்தியது. கார்த்தி ஒரு வெள்ளை சட்டை மற்றும் கருப்பு பேன்ட் அணிந்து, ஒரு மணமகன் போல தோற்றமளித்தான்.அறைக்குள் நுழைந்ததும், சுபத்ரா ஒரு சிறிய தட்டை எடுத்து வைத்தாள்—அதில் இரண்டு தாலிகள், மஞ்சள் கயிறு பின்னப்பட்டு, தங்க மணிகள் தொங்கின. "கார்த்தி, இதை நீ எங்களுக்கு கட்டு டா," என்று சொல்லி, அவன் முன்னால் மண்டியிட்டாள். வினிதா அருகில் நின்று, "ஆமாம் டா, இன்னிக்கு நாம மூணு பேரும் ஒரு புது உறவு ஆரம்பிக்க போறோம்," என்று சொன்னாள்—அவள் குரலில் ஒரு குறும்பு. கார்த்தி தயங்கினான், ஆனால் அவன் கைகள் தாலியை எடுத்தன—அவன் முதலில் சுபத்ராவின் கழுத்தில் தாலியை கட்டினான், மஞ்சள் கயிறு அவள் முலைகளுக்கு மேல் தொங்கியது. "அம்மா, இப்போ நீ என் பொண்டாட்டி," என்று முனகினான், அவன் குரலில் ஒரு ஆசை. பின்னர் வினிதாவின் கழுத்தில் தாலியை கட்டினான்—அது அவள் டாப் மேல் விழுந்து, ஒரு கவர்ச்சியான தோற்றத்தை உருவாக்கியது. "அத்தை, நீயும் என் பொண்டாட்டி," என்று சொல்லி, அவளை ஒரு தீவிர பார்வை பார்த்தான்.சுபத்ரா எழுந்து, "இப்போ நம்ம திருமணம் முடிஞ்சது டா, இனி நம்ம சுகத்தை கொண்டாடலாம்," என்று சொல்லி, அவன் சட்டையைப் பிடித்து கழட்டினாள்—அவள் சேலை சற்று விலகி, அவள் முலைகள் தெரிந்தன. வினிதா, "அக்கா, இவனை நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து அடிச்சு புரட்டுவோம்," என்று சொல்லி, அவள் டாப்ஐ உரித்து, ஜீன்ஸை கழட்டினாள்—அவள் உடல் நிர்வாணமாகி, அவள் புண்டை ஈரமாகி ஒரு மெல்லிய பளபளப்புடன் தெரிந்தது. கார்த்தி, "அம்மா, அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை என்ன பண்ண போறீங்க?" என்று கேட்டான், ஆனால் அவன் ஆண்மை ஏற்கனவே விறைத்து, அவன் ஆசையை வெளிப்படுத்தியது.படுக்கையில் மூவரும் அமர்ந்தனர்—கார்த்தி நடுவில், சுபத்ரா இடது பக்கம், வினிதா வலது பக்கம். சுபத்ரா அவன் பேன்டை கழட்டி, "இப்போ நீ எங்க மாப்பிள்ளை டா, உன் பொண்டாட்டிகளை பண்ணு," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டைக்கு நேராக வைத்தாள்— "வேகமா குத்து டா, என் புண்டையை அடி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி அவன் இடுப்பை முன்னோக்கி தள்ளினான்—அவன் ஆண்மை சுபத்ராவின் புண்டையை கடினமாகத் தாக்கி, ஒரு ஆழமான நுழைவுடன் உள்ளே சென்றது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சூடா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு வேகமாக அசைந்து, அவளை கடினமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது.சுபத்ராவின் உடல் படுக்கையில் குலுங்கியது—அவள் சேலை முழுவதும் விலகி, அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள். அவள் கைகள் அவன் முதுகைப் பிடித்து, அவனை இன்னும் ஆழமாக இழுத்தன—தாலி அவள் முலைகளுக்கு இடையே தொங்கியது, ஒரு கவர்ச்சியான சின்னமாக. கார்த்தியின் இடுப்பு ஒரு இயந்திரம் போல அசைந்தது—அவன் ஆண்மை சுபத்ராவின் புண்டையை கடினமாகக் குத்தி, ஒரு மெல்லிய வலியுடன் சுகத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் முனகினான், அவன் கைகள் அவள் முலைகளை கசக்கி, அவள் முலைக்காம்புகளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின.வினிதா அருகில் படுத்து, "அக்கா, இவனை எனக்கு கொடு, என் புண்டை துடிக்குது," என்று சொல்லி, கார்த்தியை அவள் பக்கம் இழுத்தாள்— "வா டா, என் புண்டையை வேகமா அடி!" என்று கத்தினாள், கால்களை விரித்து அவன் முன்னால் படுத்தாள். கார்த்தி சுபத்ராவை விட்டு, வினிதாவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு சூடான சுகத்தில் நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை ரொம்ப ஈரமா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது.வினிதாவின் உடல் படுக்கையில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, அவளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு புயல் வேகத்தில் புணர்ந்தது—தாலி அவள் முலைகளுக்கு மேல் தொங்கியது, ஒரு மாடர்ன் கவர்ச்சியுடன். வினிதா, "ஆ... நல்லா குத்து டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.சுபத்ரா எழுந்து, "கார்த்தி, என் புண்டையை மறுபடி அடி," என்று சொல்லி, அவன் பின்னால் மண்டியிட்டு, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்— "வேகமா குத்து டா, என் புண்டையை குத்தி கிழி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி வினிதாவை விட்டு, சுபத்ராவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு மெல்லிய வலியுடன் நிரப்பியது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சூடா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது.சுபத்ராவின் உடல் படுக்கையில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, இன்னும் வேகமா அடி டா, என் புண்டையை நிரப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் முலைகளை கசக்கி, அவள் முலைக்காம்புகளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அம்மா, உங்க புண்டை என் சுன்னியை பிழியுது!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு காட்டு வேகத்தில் புணர்ந்தது—படுக்கை ஒரு கடினமான சத்தத்தில் அசைந்தது.வினிதா அருகில் படுத்து, "கார்த்தி, என்னை மறுபடி பண்ணு," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை ஒரு பலமான பிடியில் பிடித்து, அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்— "வேகமா அடி டா, என் புண்டையை குத்தி நிரப்பு!" என்று கத்தினாள். கார்த்தி சுபத்ராவை விட்டு, வினிதாவை நோக்கி திரும்பினான்—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஒரு கடினமான தள்ளுதலுடன் தாக்கியது, ஆழமாக உள்ளே நுழைந்து, அவளை ஒரு சூடான சுகத்தில் நிரப்பியது. "அத்தை, உங்க புண்டை ரொம்ப டைட்டா இருக்கு!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் இடுப்பு அவளை வேகமாகப் புணர்ந்தது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது.வினிதாவின் உடல் படுக்கையில் குலுங்கியது—அவள் முலைகள் அவன் முகத்தில் அடித்தன, அவள் "ஆ... கார்த்தி, வேகமா அடி டா, என் புண்டையை கிழி!" என்று கத்தினாள். கார்த்தியின் கைகள் அவள் இடுப்பைப் பிடித்து, அவளை ஒரு கடினமான பிடியில் இறுக்கின—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை ஆழமாகத் தாக்கி, ஒரு சூடான ஈரத்தை பரப்பியது. "அத்தை, உங்களால என் சுன்னி தாங்க முடியல!" என்று அவன் முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை ஒரு புயல் வேகத்தில் புணர்ந்தது—படுக்கை ஒரு குலுங்கலில் நடுங்கியது.கார்த்தி சுபத்ராவையும் வினிதாவையும் மாறி மாறி கடினமாகப் புணர்ந்தான்—அவன் ஆண்மை அவர்களின் புண்டைகளை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான "பசக் பசக்" சத்தத்தை உருவாக்கியது. "அம்மா, அத்தை, எனக்கு வருது!" என்று அவன் கத்தினான், அவன் உடல் ஒரு உச்சத்தில் நடுங்கியது—அவன் ஆண்மை ஒரு சூடான வெள்ளத்தை வெளியிட்டு, வினிதாவின் புண்டையை நிரப்பியது. "ஆ... கார்த்தி, உள்ள விடு டா!" என்று வினிதா கத்தினாள், அவள் புண்டை அவன் விந்தை இறுக்கி உள்ளே இழுத்தது.சுபத்ரா அவனை அவள் மேல் இழுத்து, "எனக்கும் வேணும் டா," என்று சொல்லி, அவன் ஆண்மையை மீண்டும் அவள் புண்டையில் நுழைத்தாள்—அவன் விந்து அவள் புண்டையை நிரப்பி, ஒரு மெல்லிய சூட்டை உருவாக்கியது. "அம்மா, உங்க புண்டை ரொம்ப சுகமா இருக்கு!" என்று கார்த்தி முனகினான், அவன் இடுப்பு அவளை மீண்டும் கடினமாகத் தாக்கியது—அவன் ஆண்மை அவள் புண்டையை குத்தி குத்தி, ஒரு ஈரமான சத்தத்தை உருவாக்கியது. சுபத்ரா, "ஆ... கார்த்தி, நல்லா அடி டா!" என்று கத்தினாள், அவள் உடல் அவன் தாக்குதலுக்கு ஏங்கி நடுங்கியது.மூவரும் ஒரு மெல்லிய சோர்வில் படுத்தனர்—கார்த்தி நடுவில், சுபத்ரா ஒரு பக்கம், வினிதா மறுபக்கம். அவர்களின் உடல்கள் வியர்வையில் நனைந்து, ஒரு ஈரமான சூட்டை வெளியிட்டன—தாலிகள் அவர்களின் கழுத்தில் தொங்கின, ஒரு புது பந்தத்தின் சின்னமாக. "என்னடா, உன் பொண்டாட்டிகளை பிடிச்சிருக்கா?" என்று வினிதா கேட்டு, அவன் மார்பை ஒரு மெல்லிய தடவல் தடவினாள். கார்த்தி, "அம்மா, அத்தை, நீங்க ரெண்டு பேரும் என் உலகம்," என்று சொன்னான், குரலில் ஒரு திருப்தி. சுபத்ரா, "இது நம்ம கற்பனை சுகம் டா," என்று சொல்லி, அவன் கழுத்தை ஒரு மெல்லிய முத்தம் கொடுத்தாள்.இரவு ஆழ்ந்தது—ஐந்து நட்சத்திர அறையில் அவர்களின் உடல்கள் ஒரு நிழலாக நின்றன, ஒரு புது திருமணத்தின் கொண்டாட்டமாக

[omprakash_71]

Semma Interesting and Hottest Update Nanba

[Eros1949]

சூப்பர் கதை. ஆனா ஏன் சித்தியை அத்தை என்று கூப்பிடுகிறார்?