Incest வினோதமான குடும்ப ரகசியங்கள்

[james suiza]

நண்பர்களே,


பலருக்கும் கதைகள் இயல்பாக, நம்மைச் சுற்றியுள்ள வாழ்க்கையைப் போலவும், எதார்த்தமா  இருக்க வேண்டும் என்று பிடிக்கும். ஆனால், என் கதையில் 10 முக்கியமான கதாபாத்திரங்கள் இருக்கின்றன. இவ்வளவு பாத்திரங்களுடன், எல்லா சூழ்நிலைகளிலும் முழு நிஜத்துடன் எழுதுவது சாத்தியமில்லை. அதனால், கதையை வேகமாக முன்னேற்ற வேண்டிய இடங்களில், சில இல்ல நிறைய தருணங்களில், முழுமையான லாஜிக் இருக்காது. அதை பொறுத்துக் கொள்ளவும்.

மேலும், கதையை ரொம்ப பெரிய கதையாக நீட்டிக்க விரும்பவில்லை. சுமார் 40 முதல் 50 எபிசோடுகளுக்குள் முடிவுக்கு கொண்டுவர திட்டமிட்டுள்ளேன். அதனால், மெதுவாக நகரும் கதையை எதிர்பார்க்காமல்,   இருப்பது நன்று !!

கதையின் சுருக்கம்:

நாயகன் விவேக், நீண்ட நாள் ஒருதலையாகக் காதலிக்கும் ரேகாவைத் தனது காதலைத் தெரிவிக்கிறான். ரேகா ஒரு நிபந்தனையுடன் அந்தக் காதலை ஏற்றுக்கொள்கிறாள். அதாவது, திருமணத்திற்கு முன் விவேக்கின் குடும்பத்துடன் தனது குடும்பம் ஒன்றாக வசித்து, ஒருவரையொருவர் நன்கு புரிந்து கொண்டால்தான், திருமணத்திற்குச் சம்மதிப்பாள்.

விவேக் தனது தாய் மற்றும் தங்கையிடம் இது குறித்துத் தெரிவிக்கிறான். அவர்களும் சம்மதிக்க, ரேகாவின் நிபந்தனைப்படி, விவேக்கின் குடும்பம் ரேகாவின் குடும்பத்துடன் ஒரே வீட்டில் வசிக்கத் தொடங்குகிறது. ஆனால், போகப்போக, ரேகா குடும்பத்தில் நடக்கும் பல மர்மமான சம்பவங்களை விவேக் கண்டறிகிறான். அந்தச் சம்பவங்கள் என்ன? அதன் பிறகு அவன் அந்தக் குடும்பத்துடன் தொடர்ந்து வாழ்கிறானா? அல்லது "இத்தகைய குடும்பம் நமக்குச் சரிவராது" என்று ஒதுங்கிக் கொள்கிறானா? என்பதுதான் கதை .

வினோதமான குடும்ப ரகசியங்கள்....விரைவில் ..!!

[தனுஷ்]

marubadyum muthalla irunthaa ??

[james suiza]

அதிகாலை ஆறு மணி. சுப்ரபாதத்தின் மெல்லிய இசை வீட்டில் எதிரொலிக்க, சாம்பிராணி புகையின் மணம் காற்றை நிறைத்தது. ஈரத் துண்டால் தலை துவட்டியபடி, வைதேகி வீட்டு வாசலில் கோலமிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய எளிமையான தோற்றம், பார்ப்பவர்களின் மனதை அமைதிப்படுத்தியது. 'இவளைப் போன்ற மனைவி இருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்' என்று சிலர் நினைப்பார்கள்சிலர். அதே மாதிரி இவளை இப்படியே. குனிய வச்சு ..***  என நினைப்பவர்கள் பலர். சரி அவரகளைப் பற்றிப் பிறகு பார்க்கலாம். இப்போது நம் நாயகி வைதேகியின் கதையைப் பார்ப்போம்



வைதேகி: 38 வயதானாலும், 31 வயதுப் பெண் போல் தோற்றமளிப்பவள். இளம் வயதிலேயே திருமணம், அடுத்தடுத்து இரண்டு குழந்தைகள் என்று வாழ்க்கை வேகமாக ஓடிவிட்டது. மூத்த மகன் விவேக்கிற்கு 8 வயது இருக்கும்போது, கணவர் ஒரு விபத்தில் இறந்துவிட்டார். மிடில் கிளாஸ் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவள், ஆனால் அப்பர் மிடில் கிளாஸ் ஆக மாற கடுமையாக உழைக்கிறாள். கணவர் இறந்த பிறகு வேலைக்குச் செல்ல ஆசைப்பட்டாள், ஆனால் குடும்பக் கட்டுப்பாடுகள் அவளைத் தடுத்துவிட்டன. தன் பிள்ளைகளுக்காக வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தவள்.

விவேக்: வைதேகியின் மூத்த மகன். சராசரி இளைஞனைப் போல இன்ஜினியரிங் படித்து, சம்பந்தமில்லாத ஐ.டி. துறையில் வேலை செய்கிறான். அவன் அப்பாவை மாதிரி சரியான அமுல் பேபி ,





திவ்யா: வைதேகியின் இளைய மகள். சாதாரண தோற்றம் கொண்டவள். மாநிறம், ஒல்லியான உடல்வாகு, முகத்தில் பருக்கள். தன் வயதுக்குரிய பொழுதுபோக்குகள், நண்பர்கள் என்று எதுவும் இல்லாமல், அவள் வேலையை மட்டும் பார்ப்பவள். பக்கத்து தெருவில் இரண்டு மூன்று நெருங்கிய தோழிகள் உள்ளனர். அண்ணனிடம் பாசம் இருந்தாலும், அதை வெளிக்காட்டிக் கொள்ள மாட்டாள்.



மற்ற கதாபாத்திரத்தை கதையுடன் இணைத்து அறிமுகம்படுத்தப்பட்டும் , இப்போது நேரடியாக கதையை ஆரம்பிக்கலாம்.


 
முதல் மாடிக்குச் சென்ற விவேக், "பிரொஃபஷனல் கொரியர்" அலுவலகத்தைக் கண்டுபிடித்தான்.

அங்குப் பணியில் இருந்த இருவரைத் தாண்டியதும், மூன்றாவது பெண்ணை நோக்கிச் சென்றபோது, அவனது கால்கள் திடீரென ஸ்தம்பித்தன. அது ரேகா, ( ரேகா தமிழக தென்கோடியான கன்னியாகுமரி மாவட்டம் மார்த்தாண்டத்தை  சேர்ந்தவள். கேரளத்தை பூர்வீகமாக கொண்ட  குடும்பத்தில் பிறந்தவள். )  கடந்த ஆறு மாதங்களாக அவன் ஒருதலையாகக் காதலிக்கும் பெண். ரேகாவுக்கும் அது தெரியும். ஆனால் "நம்ம குடும்பத்துக்கு இந்த சோடா புட்டி அம்மனுக்குஞ்சு பையன் சரிப்பட்டு வரமாட்டான்" என்று அவள் அவனை மதிக்காமல்   கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தாள்.  .

ஆறு மாதமாக, தன் காதலை மனதில் வைத்து கொண்டு சொல்ல முடியாமல் போராடியவன்,
இன்று என்ன ஆனாலும், அவளிடம் உண்மையை சொல்லி ஒரு முடிவுக்கு வரவேண்டும் என்று நினைத்தான்.



ரேகா அவனை சிறிது நேரம் கவனித்தாள்."நேத்து வரைக்கும் பஸ்டாண்ட்ல சைட் அடிக்கிறவனாச்சே...
இப்போ எதுக்கு இங்க நின்னுட்டு இருக்குறான்?""ஒரு வேல என்ன பாக்க தான் வந்துருக்கானோ?"
"ஆறு மாசமா சைட் அடிக்குறான்… இப்போ அடுத்த லெவலுக்கு மூவ் பண்ண போறானோ?"
"இல்ல... நம்ம தான் ஓவரா இமாஜின் பண்ணிக்கிறோமா?"

அவள் அவனை நேராக பார்த்து "ஹலோ! எக்ஸ்க்யூஸ் மி! உங்களைதான்! எத்தனை தடவை கேக்குறது? என்ன வேணும்?"

விவேக் சற்று திடுக்கிட்டது போல அவளைப் பார்த்தான்   .சுயநினைவுக்கு வந்தவன், தடுமாறிய குரலில்,"கோர்... கொரியர் அனுப்பனும்..."

ரேகா கைகளைக் கட்டிக்கொண்டு, சிரிப்பு கலந்த பரிதாப பார்வையுடன் கேட்டாள்."இத சொல்லதுக்கா இவ்ளோ நேரமா வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?"

விவேக் நாணத்துடன் தொங்கிய தலையை நிமிர்த்திக்கொண்டு, "ம்ம்... ஆமா மேடம்…"

"சரி, என்ன கொரியர்?"

விவேக்   தன் கையில் வைத்திருந்த கிரிட்டிங் கார்டை அவளிடம் நீட்டினான்.

ரேகா கண்களை சற்றே சுருக்கி, சந்தேகத்துடன் கார்டை எடுத்தாள்.
அதை புரட்டிப் பார்த்தவுடன், அவளின் கூந்தல் சளசளவென்று ஆடியது."என்னங்க, இதுல அட்டரஸ் எதுவும் எழுதல?"

விவேக் சுற்றி ஒருமுறை பார்த்துவிட்டு, அவளின் கண்களை நேராக நோக்கி,"அது… அது… உங்களுக்குத்தான்…"

அவனை முறைத்தவள், "ஹலோ, என்ன வேணும் உங்களுக்கு? புரபோசல் பண்ண வர்றீங்களா? பஸ் ஸ்டாண்டில் பார்த்து கொஞ்சம் சிரிச்சிட்டா அட்வான்டேஜ் எடுக்கிறீங்களா?"..அந்த கட்டிடமே அதிரும்படி அலறினாள்

( அதற்குள் ஆபிசில் அவர்களை  சுற்றி கூட்டம் கூட ...ரேகா  அவர்களை பார்வையாலே சுட்டெரிப்பது போல பார்க்க அவள் பார்வைக்கு பயந்து கூட்டம் விலகி   கலைந்தது)

இங்க , விவேக்கு நெஞ்சு வெடித்தது.  உதடுகளில் சின்ன நடுக்கம் "ஐயோ, மேடம் ப்ளீஸ் நிறுத்துங்க. அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லைங்க... அது... அது..." (என்ன சொல்ல எனத் தெரியாமல் முழித்துக் கொண்டிருந்தான். சட்டென) "எங்கம்மா உங்ககிட்டயே கேட்கச் சொன்னாங்க... அதான்..."

( "ஹய்யோ! என்ன அம்மா ட்ட பேசுனேன் ன்னு சொல்றான்?" சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு,



"இந்த காலத்துல ஒரு தடவ பாத்த பொண்ண, அம்மா கிட்ட பேசுற பசங்க இருக்காங்களா?"
"ஐயோ! என்ன இவன் இப்படிருக்கான்!"சரி, என்னன்னு அவன்கிட்டயே கேட்கலாம்" என்று நினைத்தவள்) "என்னது அம்மா? என்ன சொல்றீங்க நீங்க? எனக்கு ஒண்ணுமே புரியல. உங்களுக்கு என்ன வேணும் இப்போ?"

விவேக் பயமாய் தலை சாய்த்தான்.
"ப்ளீஸ் ங்க... கோவமா கேக்காதீங்க… எனக்கு நாக்கு ரொம்ப உளறுது…"

ரேகா ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சு விட்டாள்.
"சரி... பொறுமையா கேக்குறேன்… சொல்லுங்க… என்ன வேணும்?"

விவேக்: "நானும் பொறுமையா சொல்றேன்ங்க… உக்காந்து பேசலாமா?"

ரேகா சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு, மீண்டும் கண்களை சிமிட்டி  ."டாமினோஸ், பிச்சா ஹட்?"

விவேக் புதிராக பார்த்தான்."புரியல… என்னது அது?"

ரேகா: "இந்த மால்ல ஃபர்ஸ்ட் ஃப்ளோர்ல இருக்குற ஃபுட் கோர்ட்ல ரெஸ்டாரண்ட் பேரு அது."

விவேக் முட்டாள் போல் தலை ஆட்டினான்.
"சரி, அதை ஏன் சொல்றிங்க?"

ரேகா: "வெஜ் ஃபார்ம் ஹவுஸ், வித் கோக் காம்போ"

விவேக் மண்டையை சொரிந்து கொண்டே"என்னது பார்ம் ஹவுஸ் ஆ ?

ட்யூப் லைட் ...ட்யூப் லைட் ..!! "பேசணும் ன்னு சொன்னில்ல… சாப்பிடும்போது பேசலாம்… நீ தான் வாங்கித் தரணும்!"

விவேக் -- (வாயெல்லாம் பல்லாக) "இல்லைங்க, நான் பேசலாமான்னு கேட்டதுக்கு எதுவும் சொல்லாம ஹோட்டல் பேரு எல்லாம் சொன்னதுனால சரியா புரியல.

ரேகா: "அதுக்குத்தான் உன்னை ட்யூப் லைட் ன்னு சொன்னேன்

ஐந்து நிமிடத்திற்குப் பிறகு ஓரமாக இடம் பிடித்து அது இது எனப் பல வகையான பிட்சா ஆர்டர் பண்ணிவிட்டு டேபிளில் வந்து இருவரும் எதிர் எதிரே அமர்ந்தனர்.

விவேக் என்ன ஆரம்பிப்பது என்று தெரியாமல் அவளைப் பார்க்க, அவளோ அவனைப் பார்த்ததும் சட்டென கண்களை உருட்டி சுற்றுமுற்றிப் பார்த்தாள். 10  நிமிடங்கள் இப்படியே கடந்தது.

ரேகா: (என்ன இவன் எதுவும் பேச மாட்டேங்கிறான் என நினைத்தவள்) ஆர்டர் பண்ணது வர்றதுக்கு எப்படியும் குறைந்தது இருபது நிமிஷம் ஆகும்... என உரையாடலை ஆரம்பித்தாள்.

விவேக்: ஓ! அப்படியா?"(அதற்கு மேல் எதுவும் சொல்லாமல்... மீண்டும் கண்களை உருட்டி, சுத்தி முத்தி பார்த்துக் கொண்டே இருந்தான்.)

 ரேகா, "(கடுப்பாய் நக்கலுடன்!)
"என்ன நொப்படியா!! பேசணும்னு பேசாம, அங்கேயும் இங்கேயும் பாத்துட்டே இருக்கீங்க... இன்னைக்குள்ள என்னன்னு சொல்லுவிங்களா?"

விவேக் - ” உன்ன யாராவது இதுவரை புரொபோஸ் பன்னி இருக்காங்களா?…தத்தி தத்தி விழுந்தன வார்த்தைகள்.. ஆனால் தடுமாறியது உதடு…

ரேகா-- ” வாட் நோ நோப்… .. இது வரை இல்லை…..ஆமா நீ ஏன் அத கேட்கிற…என்று முறைத்தாள் .( அந்த பார்வை விவேக்கை முறைப்பது போல தோன்றினாலும்   அவனுக்கு   வலையில் விழ தொடங்கிவிட்டாள் என்றே தோன்றியது.)


விவேக்: (மூச்சை இழுத்துவிட்டு தைரியமாக!)
*"எனக்கு உங்களை ரொம்ப பிடிச்சுருக்கு!"
(சட்டென சொல்லிவிட்டு, முகம் முழுக்க வெட்கம்!

ரேகா இதை எதிர்பார்த்திருந்தாலும், அவன் இவ்வளவு சீக்கிரம் சொல்வான் என்று நினைக்கவில்லை. அதனால் என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.

விவேக் -- ரேகா... ஏன் அமைதியா இருக்கீங்க? எதுனாலும் கோவமா இருக்கீங்களா?"
*"பொறுமையா சொல்லுங்க..."

ரேகா -- இல்ல உங்களுக்கு இந்த சைட் அடிக்கிறது, பின்னாடி ஃபாலோ பண்றது, ஃபேஸ்புக்ல பிரெண்ட் ரெக்வெஸ்ட் கொடுக்குறது, அப்புறம் மாசக்கணக்கா சேட் பண்ணி நம்பர் வாங்கி, மணிக்கணக்கா போன் பேசி, கிப்ட் வாங்கி கொடுத்து அதுக்கப்புறம்தான் பிடிச்சிருக்கு சொல்றது எல்லாம் தெரியாதோ?(கைகள் கட்டிக்கொண்டு, ஒரு மாறுபட்ட சிரிப்புடன் கேட்டாள் !

விவேக் "அதெல்லாம் எதுக்குங்க…"*"எனக்கு அதுலாம் தெரியாதுங்க…!"

விவேக்கின் அப்பாவித்தனமான பேச்சு ரேகாவைக் கவர்ந்தது

ரேகா: "என்னமோ உங்க அம்மா சொன்னீங்க... என்னது?"

விவேக்: "ஆமா... உங்ககிட்ட ப்ரொபோஸ் பண்றதுக்கு முன்னாடி அம்மாகிட்ட சொல்லிட்டுதான் ப்ரொபோஸ் பண்ணுனேன். அம்மாவுக்கும் இதுல ஓகேன்னு சொல்லிட்டாங்க. எனக்கு தங்கச்சி இருக்கா, அவளுக்கும் ஓகேன்னு சொல்லிட்டா."(ஒரே மூச்சில் சொல்ல )

ரேகா: "ஓஹ்... அப்போ நான் தான் கடைசியா இருக்கேனா?"

விவேக்:  ."(மூக்கை தடவிக்கொண்டு, புன்னகையுடன்…  )
"ம்ம்… ஆமா…"

(ரேகாவும் ) தலை குனிந்து சிரித்தாள்.

சில நொடிகள் அமைதிக்கு பின்னர்...இந்த பாத்த உடனே காதல்.. ல எனக்கு சுத்தமா நம்பிக்கை இல்லை.. நட்பு காதலா மாறும் போது புரிதல் அதிகமா இருக்கும்.. வாழ்க்கையும் நல்லா போகும் ன்னு நினைக்குற பொண்ணு நான்..

விவேக்  அவள் அடுத்த என்ன சொல்ல வரான்னு ஆர்வமாக கேட்டு கொண்டிருந்தான்  ..

ரேகா : இந்நேரம் நான் என்ன சொல்ல வரேன் ன்னு கெஸ் பண்ணிருப்பீங்க..."ஐ அம் சாரி விவேக் , நம்ம ரெண்டு பெருகும் செட் ஆகாது


ரேகா சொன்னதும்(விவேக் முகம் ஓராயிரம் உணர்ச்சிகள் மாறியது.
மகிழ்ச்சியிலிருந்து குழப்பம்... அதிர்ச்சியிலிருந்து சோகத்துக்குள் விழுந்தான்.)

விவேக் : "என்ன ரேகா, இப்படி திடீர்னு சொல்லிட்ட?"

ரேகா : "ஆமா, விவேக். எங்க குடும்பம் கொஞ்சம் யதார்த்தமானது. எங்களுக்குள் விதிமுறைகள் கிடையாது.
வீட்டில் நான், அப்பா, அம்மா, அப்புறம் மலேசியாவில் இருக்கும் என் அண்ணா-அண்ணி… எல்லாருமே ரொம்ப ஜாலியா இருப்போம்.

 நாந்தான் வீட்ல எல்லோருக்கும் செல்லம் .எல்லாமே இப்படி தான் ..ரொம்ப ஜாலியா இருப்போம் எங்களுக்குன்னு விதி முறைன்னு ஒன்னும் கிடையாது , அதான் உன் ஃபேமிலி கூட எப்படி செட் ஆகும்னு தெரியல... மத்தபடி உன்ன எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு."

அதுக்கு என்னங்க, நம்ம ரெண்டு குடும்பமும் ஒண்ணா பழகலாம். இரண்டு குடும்ப மனசு ஒத்து போச்சுன்னா நம்ம கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம். உங்களுக்கு ஓகேயா?"

நீங்க சொல்ரதும் ..சரி ...தான் ..!! ன்னு யோசித்தவள்

(விவேக் முகத்தில் மீண்டும் மகிழ்ச்சி வழிய ஆரம்பித்தது.
"தனக்கு இன்னும் வாய்ப்பு இருக்கு!" என்ற உற்சாகம் ஆனான் .)


ரேகா : "அப்படின்னா… Let’s be friends!
நம்ம குடும்பங்களும் ஓகேன்னு சொல்லிட்டா... அதுக்கப்புறம் கல்யாணத்தையும் பார்க்கலாம்!"

(அவள் சொல்லி முடிக்க, நேரம் சரியாக, ஆர்டர் செய்த உணவுகள் எல்லாம் டேபிளில் வந்துவிட்டன.
அடுத்த 20 நிமிடங்கள், இருவரும் சாப்பிட, பேசிக்கொண்டே இனிய நினைவுகளை பகிர்ந்து கொண்டனர்.. அவனை பஸ் ஸ்டாண்டில் பார்த்த விசயங்களை எல்லாம் பரிமாறினாள்  . அவனும் பார்த்த முதல் உன்னை ரொம்ப பிடித்துள்ளதாவும் சொன்னான் , அதுக்கு அவள் நீ இப்படி அமுல் பேபி மாதிரி  என் மனசில் இடம் பிடிச்சீட்டீங்க என்றும் அவனிடம் சொன்னாள். அப்படியே உரையாடல் கொஞ்ச நேரம் தொடர..சாப்பிட்டு முடிக்க, பில் பே செய்து விட்டு    பாய் சொல்லி , விடு திரும்பினான் விவேக் . )



அன்று இரவு, இதைப் பற்றி அம்மாவிடம் பேச முடிவுசெய்தான் விவேக்.

"எதோ முக்கியமான விஷயம் இருக்குது," என்று கூறி, அம்மா வைதேகியை பத்து நிமிடங்கள் சோபாவில் அமர வைத்து, ஆனால் எதுவும் சொல்லாமல் வெட்கத்தோடு தரையை நகத்தால் சொரண்டிக்கொண்டிருந்தான்.

வைதேகி (கை கட்டிக்கொண்டு,  ) – "அட!! என்னடா, பொம்பள பிள்ளை மாதிரி நகத்தால் தரையை சொரண்டிக்கிட்டு இருக்க? ஆம்பள பையனா இருந்தா தைரியமா அம்மா, இது தான் விஷயம் ன்னு சொல்லணுமே!"

விவேக் (சிணுங்கிக்கொண்டு) – "ம்மா... ஒரு சந்தோஷமான விஷயத்த பற்றித் தான் உன்னை இங்க வரச்சொன்னேன்."

வைதேகி (குறுகிய சிரிப்புடன் ) – "என்னடா, வயசுக்கு வந்துட்டியா ?""ஹா... ஹா... ஹா..

விவேக் (முகத்தை புழுங்கிக்கொண்டு) – "பையன் சந்தோஷமான விஷயம் ஷேர் பண்ணலாம் ன்னு உன்னை வரச்சொன்னா, நீ நக்கல் பண்ற! சரி, போங்க! நான் சொல்லல."

வைதேகி (கண்களை பெருக்கி) – . டேய்! வந்து அரைமணிநேரமாச்சு. இதுக்கு மேல என் பொறுமையை சோதிக்காத!"

(அம்மா ஏதாவது கேவலப்படுத்திடுவாங்கன்னு பயந்து...)

விவேக் (மெல்ல, ஆனால் உற்சாகத்துடன்) – "ம்மா... ரேகா... ரேகா என் லவ்வை அசெப்ட் பண்ணிட்டா ம்மா! ஆனா ஒரு கண்டிஷன் போட்டிருக்கா. அதுக்கு நீங்களும் தங்கச்சியும் ஓகேன்னு சொல்லணும்."

வைதேகி (தலையை ஆட்டிக்கொண்டு) – "முதல்ல, என்ன கண்டிஷன் ன்னு சொல்லுடா! அப்புறம் அந்த பொண்ணு வேணுமா வேண்டாமா ன்னு சொல்றேன். இப்படியா ஒரு அம்மா யாருக்கும் கிடைக்கப் போறாங்க? ஓவரா சீன் பண்ணாம சொல்லு!"





விவேக் (அவசரமாக) – "ரேகா, அவங்க குடும்பத்தோட ஒண்ணா பேசி பழக சொல்லுறா. அவங்க குடும்பமும் ஓகேன்னு சொன்னா தான் கல்யாணம் ன்னு சொல்லுறா."

வைதேகி (முகத்தை சற்றே சுருக்கி) – "பரவாயில்லையே, சரியா தான் சொல்லிருக்கா அந்த பொண்ணு. உனக்கு  ரொம்ப பிடிச்சுபோச்சுல்ல? அது சொல்ற மாதிரி வேற என்ன !"

விவேக் (சந்தேகத்தோடு) – "அதுல தான் ம்மா, ஒரு சின்ன சிக்கல் இருக்கு."

வைதேகி (கண்களை உயர்த்தி) – "என்னடா பிரச்சனை!! உங்க ரெண்டு பேரையும் புடிச்சிருக்கு, குடும்பத்தோட பழகறதுக்கும் சரின்னு சொல்லிட்டேன். இதுக்கு அப்புறம் வேற என்ன பிரச்சனை?"

விவேக் (மெல்ல) – "நீங்க நினைக்கிற மாதிரி, என்ன மட்டும் பழக சொல்லல. நம்ம குடும்பத்தோட அவங்க வீட்டில் தங்கி பழக சொல்லுறாங்க."

வைதேகி  – "இப்ப அதுக்கு நாங்க என்ன செய்யணும்?"

விவேக் (அச்சத்தோடு) – "நீங்க ஒன்னும் செய்ய வேண்டாம் ம்மா... எங்க கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி, நீங்களும் தங்கச்சியும் அவங்க வீட்டில் தங்கிப் பழகணும். அதுக்கப்புறம் யாருக்கும் எந்த பிரச்சனையும் இல்லை."

வைதேகி (சற்றே குழப்பத்துடன் , பிறகு புன்னகையுடன்) – "இவ்வளவுதானா? நான் வேற என்னமோ நினைச்சுட்டேன்! நீ எப்போ ன்னு சொல்லுடா, தங்கச்சியை கூட்டிட்டு குடும்பத்தோட கிளம்பிடுவோம். போதுமா?"

விவேக் (அவன் கண்களில் கண்ணீர் மல்க) – "ம்மா, ரொம்ப சந்தோஷம் ம்மா! ஒரு குடும்பத் தலைவியா இருக்குனா, உங்களை மாதிரிதான் இருக்கணும். எவ்வளவு பெரிய முடிவை ஒரு நிமிஷத்துல யோசிச்சு எடுத்தீங்க. அம்மா ன்னா அம்மாதான்!"

வைதேகி (தலையை மெதுவாக தட்டி) – "இதுக்கு எல்லாம் ஏன் கண் கலங்கிட்டு இருக்க? எனக்கு உன்னோட வாழ்க்கை தாண்டா முக்கியம்... அதுக்காகத்தான் இதை எல்லாம் செய்றேன்!"

தொடரும் ..!!

[Kalifa]

ரேகா சொல்றத பாத்தா அவங்க வீட்ல உறவுமுறை கிடையாது போல அப்பாவே மக புண்டைய நக்குவாரோ மகனே அம்மாவ.ஓப்பானோ மகன் பொண்டாட்டியவே மாமனார் குண்டி அடிப்பாரோ இப்ப இவங்களும் போறாங்க இவங்களயும் ரேகா பேமிலி மாதிரி மாத்தி ஓத்தா நல்லா இருக்கும் 


செம ஸ்டோரி Plot bro waiting for erotic update

[Muralirk]

Super bro interesting story please continue thanks for your story

[Kingofcbe007]

hi bro

awesome starting plz continue panunga

[Eros1949]

செமயா ஆரம்பம்.. ரேகா வீடு ரொம்ப தாராளமா இருப்பாங்களா? வீட்டில் ட்ரஸ் போடுவாங்களா?

[james suiza]

அன்று காலையில், ஆபிஸுக்கு செல்வதற்காக விவேக் குளித்துக்கொண்டிருந்தான்.

வைதேகி, டிபன் செய்து முடித்து, ஹாலில் உள்ள சோஃபாவில் அமர, அப்போது காலிங் பெல் அடிக்கவே,  

வைதேகி (கதவைத் திறந்து பார்த்தவளுக்கு ஆச்சரியம்!) –



மாடர்ன் ஜீன்ஸ், ஸ்டைலிஷ் டாப்ஸ், பெரிய பணக்கார வீட்டு பொண்ணு மாதிரி ஒருத்தி அழகாக நின்றிருந்தாள் . அவளை மேலே கீழே பார்த்தாள். (யாரு இது? முன்ன பின்ன பார்த்த நினைவு இல்லையே! ஒருவேளை அட்ரஸ் மாறி நம்ம வீட்டுக்கு வந்திருப்பாளோ?)


வைதேகி (குழப்பத்துடன் ) – "யாரு பாப்பா நீ? என்ன வேணும்?"


பெண் வெகு இயல்பாக சிரித்துக் கொண்டே  – "என்னை வைதேகி என்ன  பார்த்தா யாருன்னு கேக்குறீங்க? என்னை தெரியலையா?"

 (அடி சிரிக்க மஹா! பார்த்தா என் பொண்ணு திவ்யா வயசு தான் ஆகுது. ஆனா என்னையே பேர சொல்லி கூப்பிடுறா!)

அவள் இன்னும் யோசித்துக்கொண்டிருக்க, அந்த பெண் சிரித்தபடி  ..” புரியுது. உங்களுக்கு என்னை அடையாளம் தெரியலேன்னு..! இட்ஸ் ஓகே. ரொம்ப போட்டு உங்க பிரெய்ன குழப்பிக்காதிங்க.. !!”

” ஸ்ஸாரி.. ! நெஜமா எனக்கு தெரியல. நீங்க யாருனு சொன்னிங்கனா.. ?”

 ” இட்ஸ் ஓகே. ! அதை இப்படி நின்னுட்டேதான் பேசணுமா. ? வாங்களேன் உள்ள பொய் ஒரு  காபி சாப்பிட்டே பேசலாம்..” "
என்று,    உள்ளே நுழைந்து, நேராக சோஃபாவில் அமர்ந்தாள்!

இவ்வளவு தூரம் உரிமை உள்ளவளா..? ...அழகாகத்தான் இருக்கிறாள்.. !! ஆனால் யாரிவள்.. ?? என்னை நன்றாக தெரிந்ததைப் போல பேசுகிறாள். பழகுகிறாள்.. !! ஆனால் எனக்கு இவளை சுத்தமாகத தெரியவில்லை.. !! யாராக இருக்கும்.. ? என் பொண்ணு திவ்யா தோழியோ.. ? இல்ல  .. ??என்று யோசிக்கும் போதே

 இடுப்பில் துண்டை கட்டி ..தலையை துவட்டி படியே விவேக் அங்கு வந்தான். அந்த பெண்ணை பார்த்ததும், "” ஓஓ.. ஷிட்.. !! மை காட்… மை காட்ட்.. ”  ஏய்... ரேகா! நீ எப்படி இங்க?! ம்மா, இவ  தான் நான் சொன்ன பொண்ணு, ரேகா!" என்று உற்சாகமாக கூறினான்.

விவேக் சொன்னதும், வைதேகி ரேகாவை மேலிருந்து கீழ்வரை பார்த்து "டேய் விவேக், எப்படி டா இந்த பொண்ணை பிடிச்ச? இவ்ளோ அழகா இருக்கு!" என்று முகம் மலர்ந்தாள்.

ரேகா -- "என்ன விவேக்,    என்ன பத்தி சொல்லவே இல்லயா ? இவங்க இப்ப என்னனா வருங்கால மருமகளை பார்த்து, 'யார் பாப்பா நீ?' ன்னு கேக்குறாங்க! பாருங்க, கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் உங்களை வச்சுக்கிறேன்!" என்று செல்லமாக கோபித்துக்கொண்டாள் ரேகா.

அதற்குள் வைதேகி அவளை நெருங்கி, "ஐயோ சார் ரி ம்மா! அவன் எனக்கு காண்பிச்ச போட்டோ எல்லாம் சுடிதார் போட்டு இருந்துச்சு! அதான் இப்படி மாடர்ன் டிரெஸ்ல பார்த்ததும் நானே குழம்பிட்டேன்! எப்படி ம்மா இருக்க?" என்று சொல்லி, "ஐயோ, ஏன் மருமக ஏன்னா இவ்வளவு கலரா இருக்க?" என்று பாசமாக அவள் கன்னத்தை கிள்ளி முத்தமிட்டாள்.

ரேகாவின் முகத்தில் வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது.

"டேய் விவேக்! இவ்ளோ அழகா இருக்குற பொண்ணை எப்படி டா பிடிச்ச?"

"ஆஹ்ஹ்!! கடலுல வலை போட்டு பிடிச்சேன்!" என்று கொஞ்சம் வெறுப்போடு நக்கலாக கூறினான்.

அதற்குள், ரேகா அவன் இடுப்பில் குத்தி, "அத்தை, இவன் எப்போவும் இப்படி தான்! யாராச்சும் என்னை பெருமையா பேசினா, இவனுக்கு பொருக்காது!"

"அட, விட்டு தள்ளுமா? அவன் அப்படித்தான்!" என்று செல்லமாக அவனை அடித்தாள் வைதேகி.

விவேக் தன் அறைக்கு உடை மாற்றச் சென்றதும், இங்கு வைதேகியும் ரேகாவும், மாமியார் மருமகள் மாதிரி இல்லாமல், சிநேகிதிகள் போல ஜாலியாக பேசிக்கொண்டனர். ரேகா பேசிய  விதத்தில் வைதேகிக்கு ஒரு தனி மகிழ்ச்சி.

அதை பார்த்த வைதேகி மனதுக்குள், "இப்படி ஒரு மருமக கிடைக்க, நான் உண்மையிலேயே குடுத்துவைத்தவள்தான்!" என்று பெருமையாக நினைத்தாள்.



அதற்குள், ஒரு வெள்ளை டொயோட்டா ஃபார்ச்சூனர் கார் சல்லென அவங்க வீட்டு முன்பாக வந்து நின்றது.  .

காரின் கதவு திறந்து, உள்ளிருந்து தாம்பள தட்டுடன் ரேகாவின் அம்மா (சகுந்தலா), அப்பா (ஜெகதீஷ்), அண்ணன் (தினேஷ்) மூவரும் சிறிய புன்னகையுடன் வெளியே வந்தார்கள்.

சகுந்தலா, அழகான கனகபரிமள புடவையில் மிளிர, கையில் மரவள்ளிக்கிழங்கு பலகையுடன் வந்தார். ஜெகதீஷ், கம்பீரமா    உள்ளே நுழைந்தார், அவருடைய கையில் பெரிய பழக்கொத்து,  ,  ஸ்வீட்ஸ் , மற்றும் சில பரிசுப்பொட்டல்கள் இருந்தன. தினேஷ் சிறிய குறுந்தாடியுடன் , தன் கையில் ஒரு குத்துவிளக்கு வைத்திருந்தான் ..ரேகா குடும்பம் உள்ளே செல்ல அவர்கள் வீட்டில் இருந்த அனைவரும் அவர்களை கைகூப்பி
உள்ளே வரவேற்றனர்.  

உள்ளே வந்தவர்கள் சோபாவில் அமர, ரேகாதான் அவர்களை பரிசயமாக அறிமுகம் செய்தாள்.

"அத்தே... இவங்க என் அப்பா ஜெகதீஷ். ரியல் எஸ்டேட் பிசினஸ் பண்ணுறாங்க."

ஜெகதீஷ், கம்பீரமான தோற்றத்துடன் சிறிய புன்னகை பூசிக் கொண்டு "வணக்கம்" என்றார். அவர் தோற்றத்திலேயே பணக்கார குடும்பத்தின் அழகு மிளிர்ந்தது.

"இவங்க என் அம்மா, சகுந்தலா. வீட்டை நல்லா பார்த்துக்கொள்வதிலேயே மாஸ்டர்!"



சகுந்தலா, முகத்தில் அன்பு புன்னகையுடன் "எப்படி இருக்கீங்க?" என்று கேட்டார். தன் மகளைப் போலவே அழகாக, பருமனான ஜாதிக்காய் பூ போன்ற பந்தலிக்கும் முகத்துடன், நேர்த்தியான புடவையில் மிளிர்ந்தார்.

"இவன் என் அண்ணன், தினேஷ். நம்ம வீட்டு தோட்டத்தையும் அவனோட பைநான்சயும் பாத்துக்கிறான்!"

தினேஷ், கொஞ்சம் ரஃப் & டஃப் தோற்றத்தில், ஆனால் பசுமை விவசாயத்துக்காக முழுமையாக நேரம் செலுத்தும் ஒருவராக தெரிந்தான். அவன் "வணக்கம், அத்தே" என்று சிரித்தபடி கூற, வைதேகி "வணக்கம் பா... நல்லா இருக்கியா?" என்று நலன் விசாரித்தாள்

 ரேகா சாதாரணமாக, கணவருடன் இருப்பது போலவே விவேக் தோளுக்கு அருகில் சாய்ந்து அவ முலை மொத்தமா அவன் நெஞ்சில் ஒத்தடம் கொடுத்துட்டு இருந்துச்சு.. சரி ரேகா நல்ல மாடர்ன் ஆ வளர்ந்த பொண்ணு, அதுனால இது அவளுக்கு பெருசா தெரியல  என்று மனதை தேற்றிக் கொண்டான் ..விவேக்

வைதேகி அனைவருக்கும் காபி கொண்டு வந்தாள். அனைவரும் காபி கிளாஸை எடுத்தபடியே பேசத் தொடங்கினர்.

சகுந்தலா:  காபியில் ஓரிரு சிப் குடித்து, நேராக வைதேகியை பார்த்தாள்."என்னங்க மா, எங்க வீட்டு பொண்ணு உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்கா?"

அம்மா என்ன சொல்லப்போகிறாள் என்று ஆர்வத்துடன் விவேக் அவளையே கவனமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

வைதேகி: "எனக்கு இனிமே அவள் உங்க பொண்ணு இல்ல; ஏன், மருமகள் !"அவள் சொல்ல அவனறியாமலே விவேக்கின் முகத்தில் சிரிப்பு குடியேறியது.

ஜெகதீஷ்: "சரி தங்கச்சி, பேச வேண்டியதை எல்லாம் பேசி விடலாம்."

சகுந்தலா: "அதுவும் சரிதான். சொல்லுங்க, சம்மந்தி, கல்யாணத்துக்கு என்ன எதிர்பார்க்கிறீங்க?"

வைதேகி: "ஏன், பையன் குணத்தில் ரொம்ப நல்லவங்க. அதனால் உங்கள் பொண்ணை கல்யாணம் பண்ணி கொடுத்தீங்கன்னா எந்தவிதத்திலும் அவள் கஷ்டப்பட மாட்டாள்."

சகுந்தலா: "அதெல்லாம் சரி. ஆனால், நீங்கள் என்ன எதிர்பார்க்கிறீங்க?"

வைதேகி: "நீங்க என்ன பேச வறீங்கன்னு எனக்கு தெரியும் சம்மந்தி ..இங்க பாருங்க எங்களுக்கு சொத்து , பத்துக்கு எந்த பஞ்சமும் இல்ல , செழிப்பா இருக்கோம் , அதுனால உங்க  பொண்ண கட்டின புடவையோடு கூட வர சொல்லுங்க அவளை ராணி மாதிரி நாங்க பார்த்துகிறோம் ..என வைதேகி சொல்லி முடித்தவுடன் ரேகா வீட்டில் அனைவரின் முகத்திலும்  ஒரு மகிழ்ச்சி  நிலவியது."


சகுந்தலா -- இப்படி ஒரு சம்மந்தம் அமைய நாங்க குடுத்து வச்சிருக்கணும் , உங்களோட நல்ல மனசு எனக்கு புரியுது அதுக்காக எங்க வீட்டு மகாராணியை வெறும் கையேடு அனுப்ப முடியாது ..எங்களுக்குன்னு ஒரு கவுரவம் இருக்கு ....என் பொண்ணுக்கு 150 சவரன் நகை , மாப்பிள்ளைக்கு 20 சவரன் ல ஒரு செயின், மாப்பிளை அம்மாவுக்கு 15 சவரன் ல நெக்லஸ் ..மாப்பிளை தங்கச்சிக்கு 10 சவரன் ல நெக்லஸ்  .. அப்பறம்  ஒரு 20லெச்சம் மதிப்புள்ள கார் ..ன்னு சொல்ல சொல்ல ..வைதேகி முகத்தில் மகிழ்ச்சி குடி கொண்டே போனது  

வைதேகி மனதில் பறப்பது போல் இருந்தது. வரதட்சணை கொடுத்து  , அவளுக்கும் நெக்லஸ்  , கார்  . இதைவிட  வேற என்ன வேணும் சரிங்க உங்க விருப்பப்படி  எல்லாத்தையும் பண்ணி கொடுத்துருங்க .எனக்கு என் மகன் சந்தோசம் தான் முக்கியம் என்று  சொல்ல

ஜெகதீஷ் -- அப்பறம் ஒரு முக்கியமான விஷயம் நீங்க அதுக்கு வேண்டாம்ன்னு  சொல்ல கூடாது ..ன்னு இடைமறைத்தார்

வைதேகி  -- ஐயோ இதுக்கு மேல என்னங்க சொல்ல வரீங்க ,,,...பெண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளைக்கும் புடிச்சிருக்கு. , மாப்பிள்ளைக்கும் பொண்ணை பிடிச்சிருக்கு ...நாங்க கேக்கமலையே  நீங்க ஆசைக்கு அதிகமாகவே  தரேன்னு சொல்லிட்டீங்க .இதுக்கு அப்புறம் வேற என்ன விஷயம்  இருக்க போகுது ..

ஜெகதீஷ்  -- இல்லங்க நான் என்ன சொல்ல வரேன்னா," என்று சொல்லி திடீரென யோசிப்பது போல இருந்தார்.

அந்த வீட்டில் ஒரு நிசப்தம் நிலவியது. விவேக்கின் வருங்கால மாமனாராக ஜெகதீஷ் ஆகப் போகிறாரா இல்லையா என்று அவனுக்கு தெரியவில்லை. ஆனால், விவேக் மட்டும் அவர் முகத்தையும் அவர் சொல்லப்போகும் வார்த்தையையும் கவனமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

அவரது தயக்கத்தை பார்த்த சகுந்தலா, "என்ன அன்னே, அந்த கண்டிஷனைப் பற்றிதான் யோசிக்கிறீங்களா? அதைப்பற்றி நாங்கள் அப்போவே முடிவு செய்துவிட்டோம். உங்க விரும்பும் மாதிரி, நாங்கள் குடும்பத்தோட உங்கள் வீட்டிலேயே வந்து தங்கி பழகிறோம். இப்போ ஓகேவா ," என்று கூறினாள்.

இதை கேட்டதும், ரேகாவின் முகத்தில் சந்தோஷம் பறப்பது போல தெரிந்தது.

ஜெகதீஷ்: "கல்யாண செலவெல்லாம் நாங்கள் ஏற்றுக்கொள்கிறோம். கல்யாணம் எங்கள் ஊரிலேயே, எங்கள் வீட்டிலேயே நடக்கும். உங்களுக்கு சம்மதமா?"

வைதேகி: (வரதட்சணை கொடுத்து, கல்யாண செலவையும் ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். இதைவிட எங்களுக்கு வேறென்ன வேண்டும்?)"சரி!" என்று உடனே உற்சாகமாக கூறினாள்.

உடனே சகுந்தலா ஓடி வந்து வைதேகியை கட்டிப்பிடித்து அவள் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தம் இட்டாள். பச்ச்ச்சசசக்க்க்…….சத்தத்தை கேட்ட  எல்லோருக்கும்  சிலிர்த்தது…..
வைதேகியும் சிணுங்கிக் கொண்டே பதிலுக்கு சகுந்தலா கன்னத்தில் முத்தம் இட்டாள். பிறகு இருவரும் இறுக்கி கட்டிக் கொண்டார்கள்.

சகுந்தலா:"என்னாலே நம்பவே முடியலை, சம்மந்தி! நீங்க இந்த விஷயத்துக்கு சம்மதிக்க மாட்டீங்கன்னு ரொம்ப வருத்தப்பட்டிருந்தோம். இப்போ தான் ஒரு பெரிய பாரம் குறைந்த மாதிரி இருக்க!"

பின் தட்டு மாற்றிய கையோடு அனைவரும் மகிழ்ச்சியுடன் கைநணைத்தனர். வீட்டில் உற்சாகம் சூழ்ந்திருந்தது.

விவேக்கும் ரேகாவின் அண்ணன் தினேஷும் அங்கு வந்து ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகம் செய்து கொண்டனர். தினேஷ், உரிமையுடன் விவேக்கின் தோளில் கை போட்டு, " பேசிக்கொண்டிருந்தான்

ஜல்.. ஜல்.. என்று கொலுசு சத்தத்துடன் வீட்டுக்குள் வந்தாள் விவேக்கின் தங்கை திவ்யா.

அவள் அம்மா வைதேகியைப் போலவே செவசெவன்னு, மொலுக்குமொலுக்குன்னு, கும்முனு இருப்பாள்.

உள்ளே வந்தவளை வைதேகியே அறிமுகப்படுத்தினாள். "இவள்தான் என் இரண்டாவது பெண், பெயர் திவ்யா."

எல்லாரையும்  கண்டவுடனே திவ்யாவின் முகத்தில் வெட்கம் ஒட்டிக்கொண்டது...

ரேகாவின் அண்ணன் தினேஷ், திவ்யாவின் அழகில் மயங்கி அப்படியே சிலையாக நின்றான். அதை கவனித்த திவ்யா, சுடிதாரின் கழுத்தை பிடித்து மேலே இழுத்துக்கொண்டு உள்ளுக்குள் சிரித்தாள்.





ரேகாவின் அம்மா சகுந்தலா, மகன் தினேஷிடம்:
"டேய்! மானத்தை வாங்காத. வாயை மூடு! அது மாப்பிளையோட தங்கச்சி!"

தினேஷ்:
"அதுக்கு என்ன  ம்மா? இந்த பொண்ணு எனக்கு பிடிச்சிருக்கு!"

சகுந்தலா:
"அவளை உனக்கு பிடிச்சிருக்கு'ன்னு உன் வாய்க்குள்ள ஈ போனது பார்த்தாலே புரியுது! அலையாத! நம்ம வீட்டுக்கு வரும்வரை கொஞ்சம் அடக்கி வாசி!"


.கொஞ்ச நேரம் உரையாடியபின், திடீரென வைதேகி, "காஃபி வேணுமா?" என்று கேட்டுக் கொண்டு கிச்சனுக்குள் சென்றாள்...பருத்த முலைகள் அழகாக, லேசாக அசைந்தாட, குண்டிகள் அவள் நடை கேற்ற படி, லேசாக குலுங்கியபடி ஏறி இறங்க நடந்து, அவனைக் கடந்து சென்ற போது, ரேகாவின் அப்பா
ஜெகதீஷ் பார்த்தும் பார்க்காதது மாதிரி நடித்து, ரசித்து, கொஞ்சம் ஏக்கப் பெரு மூச்சு விட்டான் .


ஜெகதீஷ், அப்படியே வீட்டை சுற்றிப் பார்த்தான். அங்கு சுவற்றில் ஒரு புகைப்படம் தொங்கியது; அதில் "விஸ்வநாத்" என்று பெயர் எழுதப்பட்டிருந்தது, மேலும் மாலை அணிவிக்கப்பட்டிருந்தது. அந்த புகைப்படத்தில் இருந்த நபரின் முகம், விவேக்கின் முகத்துடன்   ஒத்திருப்பதை கவனித்தவுடன், அவன் வைதேகியின் கணவராக இருப்பதை எளிதாகக் கண்டுபிடித்தான்.

புகைப்படத்தின் கீழ் "2005" என்ற ஆண்டு குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. இதற்குள் 20 வருடங்களாக அவள் தனியாக வாழ்கிறாளா? என்ற எண்ணம் ஜெகதீஷின் மனதை கனக்க வைத்தது.

அந்த நேரத்தில், கையில் காபி தட்டுடன் ஜெகதீஷை நோக்கி வந்து, அவனிடம் ஒரு காபி டம்ளரைக் கொடுத்து , ரேகாவிடம் எதோ பேசிக்கொண்டிருக்க .....அதற்குள் ஜெகதீஷின்  அருகில் உட்கார்ந்த அவன் மனைவி சகுந்தலா



“என்னங்க, அது நம்ம வருங்கால மாப்பிளையோட அம்மா , உங்களுக்கு தங்கச்சி முறை அப்படி அள்ளி முழுங்கற மாதிரி பாக்கறீங்க. சைட் அடிக்கிறீங்களா?”ன்னு கிசுகிசுத்தாள் ஜெகதீஷின் மனைவி சகுந்தலா

“திடீரென்று நினைவுக்கு வந்தது போல் ..  அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைடி.”

“சும்மா பொய் சொல்லாதீங்க. உங்களைப் பத்தி எனக்கு தெரியாதா? நானும் பாத்தேன்.

“எதை?”

குறும்புடன் சிரித்துக் கொண்டே“நீங்க பாத்து ஜொள் விட்டதை.”

“ அது ஒன்னும் இல்லைடி. கொஞ்சம் அழகா இருக்காளா!!. அதான் பாக்க கூடாதுன்னு நெனைச்சும், பாத்து தொலைச்சிட்டேன்.ஹிஹி ...அசடு வழிந்தார் ஜெகதீஷ் ”

“அதானே பாத்தேன். எங்கே அவளை பார்வையாலேயே கற்பழிக்காம விட்டுடுவீங்களோன்னு.”

“சும்மா பாத்தேன். ஆனா, நீதான்டி என்னைக்கும் அழகு.

“போதும் பொய்யா புகழ்ந்தது.”

“இல்லைடி,... உண்மையாலுமே,....”

”ஆமாங்க, உண்மையாலுமே, நீங்க சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும், நம்ம மாப்பிளையோட அம்மா என்னை விட அழகுதாங்க. உயரத்துக்கேத்த உடம்பு. என்னை விட கலர். நல்ல ஸ்ட்ரக்சர். அது சரி,...காப்பி குடுக்க குனியும்போது முந்தானை ஒதுங்கி ,   இருக்கிறதை கவனிச்சீங்களா? “



 


“இல்லையே!!”

“உங்க திருட்டு கண்ணு, அதை கவனிக்கலைன்னா, அதிசயம்தான்.”

அவர் குறும்பாக சிரித்து,  ..ஆமாடி அதையும் கவனிச்சேன்

நம்ம விட்டு மருமக , வனஜா    விட பெருசு போல இருக்கு, ( வனஜா  என்பவள் தினேஷின் மனைவி , நேரம் வரும்போது அறிமுகம்படுத்துறேன் ) சும்மா கும்முன்னு தூக்கிக் கிட்டு நிக்குது. நடக்கும் போது லேசா குலுங்குறதை கவனிச்சீங்களா?”

ஆமாம்டி, நான் பாக்காமலிருந்தாலும், அழகா குலுங்கி ஆடி, அதைப் பாக்க வச்சிடுது

ரொம்ப ஜொள் விடாதீங்க. அவ நம்ம மகளோட மாமியார்ங்கிறது ஞாபகம் இருக்கட்டும். அதுனால  அவள சைட் அடிக்கிறதோட நிறுத்திக்குங்க. ஆசைப் பட்டு நீங்க எதாவது தப்பு தண்டா பண்ணி வில்லங்கமா போய், கல்யாணத்துக்கு முன்னாடியே அசிங்கமாய்டப் போகுது...எதுவா இருந்தாலும் நம்ம வீட்டுக்கு வரட்டும் பார்த்துக்கலாம்

மனைவியின் அன்பு கட்டளைக்கு கட்டுப் பட்டு ..சாதரணமா கல்யாண விஷயத்தை பத்தி  பேச ஆரம்பித்தான்

அதன் பிறகு... இரு வீட்டாரும் முழு மனதோடு திருமணத்துக்கு சம்மதித்து , சகஜமாக பேசிக்கொண்டிருந்தனர் 

விவேக், ரேகாவின் குடும்பத்தை கூர்ந்து கவனித்தான். அவர்கள் அனைவரும் நண்பர்களைப் போல நெருக்கமாகப் பழகினர். பெரியவருக்கு மதிப்பும் மரியாதையும் கொடுத்தாலும், அவர்களின் குறும்புகளில் ரேகாவை மிஞ்ச ஆளே இல்லை.



ரேகாவின் பெற்றோரும் தங்கள் பிள்ளைகளிடம் மிகுந்த பாசத்துடன் இருந்தனர். அதே சமயம், அவர்களுடன் போட்டியிட்டு குறும்புகள் செய்வதிலும் சளைத்தவர்கள் இல்லை.



ஆனால், ரேகாவின் சில செயல்கள் விவேக்கிற்கு ஆச்சரியத்தை அளித்தன. உதாரணமாக, விவேக்கின் அம்மா வைதேகி, ரேகாவின் குடும்பத்தினரிடம், "நாங்கள் குடும்பத்துடன் வந்து உங்கள் வீட்டில் தங்குகிறோம், இதனால் உங்களுக்கு எந்த சிரமமும் இல்லையே?" என்று கேட்டபோது, 



ரேகா மிகவும் இயல்பாக, அவங்க   அப்பா ஜெகதீசனின் தொப்பையை கையால் தடவியபடியே,  அப்பாவித்தனமாக, "அத்தே, இவ்வளவு பெரிய தொப்பையை வச்சிக்கிட்டு எப்படித்தான் உங்களையும், உங்க மகளையும் பார்த்துக்க போறாங்கன்னு கவலைப்படுறீங்களா?" என்று கேட்டாள்.



அவள் அம்மா உடனே ரேகாவின் காதைப் பிடித்துத் திருகி, "இந்த தொப்பையை வச்சிக்கிட்டுத்தானடி வீட்ல இருக்கிற எல்லா பொம்பளைங்களையும் நல்லா கவனிச்சுக்கிட்டாரு. இதுல உன் மாமியாரையும் கொழுந்தியாளையும் கவனிக்காம இருப்பாரா என்ன?" என்று கண்ணடித்துச் சொல்ல .



ஹா,,,ஹா,,,ஹா....ஹா....வீட்டில் இருந்த அனைவரும் கரகோஷத்துடன் சிரித்தார்கள். விவேக் மட்டும், "இதுல ஏதாவது உள்ளர்த்தம் இருக்குமா?" என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தான்.


இப்படி ஒருவர் மாரி ஒருவரை   சீண்டி கிண்டல் செய்து, சிரித்து மகிழ்ந்தனர். அவர்களின் உரத்த கூச்சலும், ரகளையான சிரிப்பும், விவேக்கின் குடும்பத்தினருக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.அதிலும் ரேகாவின் குடும்பத்தினரின் இயல்பான அணுகுமுறை, விவேக்கின் குடும்பத்தினரை வெகுவாக ஈர்த்தது.


உற்சாகத்துடன் அனைவருடனும் பேசிக் கொண்டிருந்த விவேக்குக்கு , இந்த குடும்பத்தின் மறுபக்கத்தை சந்திக்க வேண்டிய நேரம் மிக விரைவில் வந்து சேரப்போகிறது என்பது கனவில்கூட தோன்றவில்லை...

பின் மணி 5.30  ஆகி விட மாப்பிள்ளை வீட்டார் கிளம்பினார்கள்.வாசலில்... விவேக்கின் குடும்பம்  , ரேகா குடும்பத்தை  வழியனுப்ப... ஜெகதீஷ் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.  வீட்டுக்கு வெளியே வந்ததும் அனைவரும் காரில் ஏறினார்கள்.கார் கிளம்ப ஜன்னல் வழியாக எட்டிப் பார்க்க ரேகா  குடும்பத்தினர் அனைவரும்    டாட்டா காண்பித்தார்கள்.

வைதேகி வெளிய இருந்தபடியே காருக்குள் இருக்கும் சகுந்தலாவை   நன்றியோடு பார்த்தாள். சகுந்தலாவும்  அவளைப் பார்த்து காதலோடு சிரித்துவிட்டு, டாட்டா காண்பித்தாள் .


தொடரும் ....

[Kingofcbe007]

nalla hot update nanba waiting for next flashback scene

[rkasso]

Super super story

[Eros1949]

ரேகா வீட்டில் இவங்க பொன்னா ஜொள்ளு பார்ட்டி என்ன செய்வாரோ?

[Muralirk]

Excellent update bro very interesting story bro please continue thanks for your story

[Karthick21]

Arumai nanba

[james suiza]

இரண்டு வாரம் கழித்து…

வீட்டில் புதிய சூழ்நிலை உருவாகியிருந்தது.

விவேக்கின் அம்மாவும் தங்கச்சியும் போனில் பேசிப் பேசித், மெல்ல மெல்ல ரேகா குடும்பத்தினரிடம் நெருங்க தொடங்கியிருந்தார்கள். அவங்களுக்குள்ளேயே ஒரு புதிய உறவு உருவாகும் அறிகுறிகள் தெளிவாக இருந்தன.

சொன்ன மாதிரி, கல்யாணத்துக்கு   முன்னாடி ..வைதேகியும் திவ்யாவும் ரேகா வீட்டுக்கு பேட்டி படுக்கையோடு சென்றிருந்தார்கள். விவேக்குக்கு அலுவலத்தில் லீவ் கிடைக்காததால், "ஒரு வாரம் கழிச்சு வருவேன்" என்று சொல்லிவிட்டான். அவர்களும் "சரி" என்று ஒத்துக்கொண்டார்கள்.


அம்மாவும் தங்கச்சியும் பொய் ஒரு மாதம்  இருக்கும்    , அலுவலகத்தில் லஞ்ச் பிரேக்கில் விவேக் வழக்கமாக  அம்மாவுக்கு போன் செய்தான்

அம்மா வைதேகி  : சொல்லுடா

விவேக்  : ஹலோ...ம்மா  என்ன பண்றீங்க ? சாப்பிட்டியா?

அம்மா வைதேகி  : ம்ம்ம் ..சாப்டாச்சு டா , நீ சாப்டியா

விவேக்  : இல்ல இன்னும் சாப்பிடல.

அம்மா வைதேகி  : மணி 1 ஆகுது இன்னும் சாப்பிடாம என்னடா  பண்ற

விவேக் :  சாப்பிடதான்மா வந்தேன் , அதான் அப்படியே உங்கிட்ட பேசலாம்ன்னு போன் பண்ணுனேன்

அம்மா வைதேகி  :  சரி சரி ஏதாவது வேணும்னா.எனக்கு ஒரு போன் பண்ணு நான் இங்க தான் இருக்கேன்.வரேன் சரியா

விவேக் :  சரிம்மா . ரேகா வீட்ல  என்ன சொல்லுறாங்க ?

அம்மா வைதேகி  : அவங்க  என்ன சொல்லுவாங்க . இப்பதான் அவங்க வீட்ல  ஒரு நல்ல காரியம் நடக்கப் போகுதுன்னு சந்தோஷமா இருக்காங்க

விவேக் :    .சரி திவ்யா எங்க?

அம்மா வைதேகி  : ரேகா அண்ணன் தினேஷோட  குட்டி தம்பி கூட  விளையாடிகிட்டு இருக்கா

விவேக் : என்னது தினேஷோட குட்டி தம்பியா ..!!!

அம்மா வைதேகி  : ஆமா டா , அவனோட குட்டி பையன் ..

விவேக் : பெருமூச்சு விட்டபடி !! ஒஹ்ஹஹ் அத சொன்னிங்களா

அம்மா வைதேகி  : நீ ..என்ன நினைச்ச ??

விவேக் : அது ...ஆஅ ....ஆஹ்ஹ் ..அவங்களுக்கு தான் தம்பி யாருமே கிடையாதே அதான் நீங்க குட்டி தம்பின்னு சொன்னதும் ஷாக் ஆகிட்டேன் ..!!..சரி அத விடுங்க   அத்தை மாமா சௌக்கியமா?

அம்மா வைதேகி  : நல்லா இருக்காங்க டா ,  பக்கத்துல ஏதோ பங்க்ஷன் வீடுன்னு போயிருக்காங்க. (டக் ..டக் ) என்று கதவை தட்டும்  சத்தம் கேட்டது.

விவேக் :  என்னமா வந்துட்டாங்க போல?

அம்மா வைதேகி  : லைன்ல இரு யாருன்னு பாக்குறேன்.

விவேக் :  அன்னே நீங்களா .. உள்ள வாங்க .." என்று அந்தப்பக்கம் அம்மா வைதேகி  பேசுவது விவேக்குக்கு கேட்டது .

அம்மா வைதேகி  : யாரும்மா  வந்துருக்கா? என்று விவேக் கேட்க அவள் பதில் பேசவில்லை மாறாக அங்கே டப் ..ன்னு கதவு லாக் ஆகும் சத்தம் விவேக்குக்கு கேட்டது.

எதோ சிரிச்சு பேசிக்கிற மாதிரி கேக்குது என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டு மேலும் அங்கே நடப்பதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்.

அம்மா வைதேகி  : அப்புறம் ,வேற என்ன டா ?

விவேக் :  யாருடம்மா வந்திருக்காங்க ?

அம்மா வைதேகி  : வேற யாரு , ஜெகதீஷ் அண்ணன் தான் வந்திருக்காங்க , ...குளிக்கலாம்னு பாவாடையோடு இருக்கும்போது , சோப்பு எடுத்துட்டு போக மறந்துட்டேன் , அதான் அவரே எடுத்துட்டு வந்திருக்காரு

விவேக் :  ஓஹோ

அம்மா வைதேகி  : சரி... நான் அப்புறம் கூப்பிடுறேன்...இன்னும் குளிக்காம பாவாடையோடு தான் வீட்ல சுத்திட்டு இருக்கேன் , குளிச்சிட்டு பக்கத்து அம்மன் கோவிலுக்கு போகணும்ன்னு சொன்னாங்க


 

விவேக் :  சரி  .ம்மா ...ஜெகதீஷ் மாமாவை  கேட்டதா சொல்லு

அம்மா வைதேகி  : சரி..டா

விவேக் :   ம்ம்ம் ..



"அண்ணே, இருங்க! அதுக்குள்ள ஆரம்பிச்சீராதீங்க!"

"ஆஆ... அண்ணே! அங்க எல்லாம் கையை வச்சிக்கிட்டு... ச்சி!"

"நல்ல பெருசா வச்சிருக்கியே டி... பட்... ஆஆ..."

"என்னது? பெருசா வச்சிருக்காங்களா?" – விவேக் அதிர்ச்சி அடைந்தான்.

"அண்ணே! அவுக்காதிங்க! அப்படி மேலோட்டமா அமுக்குங்க!"

"என்னது? மேலோட்டமா அமுக்கணுமா?" – மீண்டும் விவேக் பதறிப் போனான்.

அம்மா வைதேகி: "நேரத்துல இப்படித்தான் உங்க மகன் தினேஷ்! குளிக்கவே விடல... ஒரே இம்சை!"

"என்னது? குளிக்க விடலையா? அம்மாவ குளிக்க விடாம அப்படி என்ன பண்ணிருப்பான்?" – இவ்வளவு நேரம் அமைதியாக இருந்த விவேக், இப்போது பதற்றமாக "ஹலோ... ஹலோ!" என்று சொல்லிக்கொண்டு அங்கும் இங்கும் நடக்க ஆரம்பித்தான்.

அம்மா வைதேகி: "ஐயோ... ச்சி! அதுக்குள்ள எல்லாத்தயும் களட்டிட்டீங்களா? உலக்கை மாதிரி பெருசா வச்சிருக்கீங்க! எப்படி தான் இத வாங்கிக்க போறேன்னு தெரியல!"

"சரி... சரி... சீக்கிரம் பண்ணிவிடு! நேரம் ஆகுது!"

"என்னது? பெருசா இருக்கா? எதைப்பத்தி பேசிக்கிறாங்கன்னு தெரியலையே!" – விவேக் பதட்டத்தில் "ஹலோ... கேக்குதா?" என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

அங்கே சத்தம் எதுவும் வரவில்லை. ஆனால்,

"சளக்... சளக்... ஆஆ..."



என்ற சத்தம் மட்டும் விவேக்குக்கு கேட்டது.

"என்ன சத்தமே இல்ல? என்ன பன்றாங்க?" – விவேக் கவலையோடு காத்திருந்தான்.

அம்மா வைதேகி: "விடுங்க அண்ணே! நேரம் கெட்ட நேரத்துல! அங்க பொய் வாய் வச்சிக்கிட்டு?"பொறுக்க முடியாதவளாக கெஞ்சினாள்

"கொஞ்ச நேரம் டி...பாவாடைய தூக்கி பிடி  ஆஆ... அப்டித்தான்!"

"என்னடா நடக்குது அங்க? எங்க அம்மாவை என்ன பண்ணுறீங்க? இங்க ஒருத்தன் லைன்ல இருக்கேன் டா!" – மனதில் குமுறிக் கொண்டிருந்தான் விவேக்.

"ஆஆஆ... ஆஆ... போதும்... போதும்... ஆஅ... இப்பதான் கொஞ்சம் ரிலாக்ஸா இருக்கு!"

ஆனால் இங்கே விவேக்கின் மனது ஒரே கலக்கத்தில் துடிக்கத் தொடங்கியது.

"சரி... சரி... குளிச்சிட்டு வா! கோவிலுக்கு போயிட்டு வரலாம்!"

மறுபடியும் கதவு திறந்து மூடுற சத்தம் கேட்டதும்,

"ஹலோ... விவேக்!" – வைதேகி பேச ஆரம்பித்தாள்.

"ம்மா... அங்க என்னமா நடக்குது?"

"டேய்! நீ கால்கட் பண்ணிட்டேன்னு நினைச்சு பேசாம இருந்துட்டேன் டா! அது ஒன்னும் இல்ல... ஜெகதீஷ் அண்ணே மீன் வாங்கிட்டு வந்துட்டாரு! அதான் கொஞ்சம் கழுவித் தர சொல்லிச்சு!"

இதுவரை பதற்றத்தில் இருந்த விவேக்கின் மனம், இப்போது அமைதியான ஒரு பூவனம் போல் இருந்தது.

"டேய் விவேக்! கை எல்லாம் கரையா இருக்கு டா! அவரோட மீனு கைலியே கக்கிடுச்சு! போய்க் குளிச்சிட்டு வந்தா தான் சரியா இருக்கும்! நான் அப்புறமா பேசுறேன்!"

அம்மா வைதேகி போனை துண்டித்தாள்.

விவேக் ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டு, "ச்சே! நம்ம நினைக்கிற மாதிரி தப்பா எதுவும் நடக்கல!" என்று மனதை சமாதானப்படுத்திக்கொண்டான்.

பின் நாளடைவில்...

விவேக்கும் ரேகாவும் தினமும் போனில் பேசத் தொடங்கினர். ஒரு நாளைக்கு குறைந்தது ஒரு மணி நேரம்!

ஒருவருக்கு ஒருவர் பிடித்தது, பிடிக்காதது?
நண்பர்கள் யார்?
திருமணம் ஏன் இவ்வளவு நாள் தள்ளிப் போனது?
இல்லற வாழ்க்கை பற்றிய எதிர்பார்ப்புகள்?
இந்த விஷயங்களை புரிந்துகொள்ள ஆரம்பித்தனர்.

அப்படியே இருவரும் "ஐ லவ் யூ" செல்வது, "குழந்தை எத்தனை?", "குழந்தைக்கு என்ன பெயர்?" போன்ற விவாதங்களிலும் ஈடுபட்டனர்.

ஒருவழியாக அலுவலக வேலைகளும் முடிந்துவிட்டது.

மறுநாள் காலை ரேகா வீட்டுக்கு செல்ல வேண்டியதால், முன்பே இரவே எல்லாம் தயாரித்து வைத்து, விவேக் ரேகா வீட்டுக்கு விரைந்தான்.

தொடரும் ..!!

[Jex t]

Romba arumayana story. Sema interesting ah poguthu. Nalla periya update ah podunga. Waiting for next update ?

[Kalifa]

நண்பா உண்மையிலயே செம ஸ்டோரி 

இந்த ஒரு மாசத்துல எப்படி அவன் அம்மாவயும் தங்கச்சியும் மடக்குனாங்கனு சொன்னா Flashback நல்லா இருக்கும் 
இலை மறை காயா அம்மாவோட பேச்சு செம 
மருமக வனஜா முலையையும் மாமனார் புழிஞ்சு இருப்பார் போலயே


தினேஷ் தம்பி மேட்டர் செம 
எப்டி அம்மா.வயும் மகளயும் மடக்குனாங்கனு சொன்னா நல்லாயிருக்கும்

[Eros1949]

ஆஹா... பெரிய விஷயம் நடந்து இருக்கு !!

[james suiza]

ஆஹா... பெரிய விஷயம் நடந்து இருக்கு !!

இன்னும் நிறைய விஷயம் இருக்கு 

[james suiza]

நண்பா உண்மையிலயே செம ஸ்டோரி 

இந்த ஒரு மாசத்துல எப்படி அவன் அம்மாவயும் தங்கச்சியும் மடக்குனாங்கனு சொன்னா Flashback நல்லா இருக்கும் 
இலை மறை காயா அம்மாவோட பேச்சு செம 
மருமக வனஜா முலையையும் மாமனார் புழிஞ்சு இருப்பார் போலயே


தினேஷ் தம்பி மேட்டர் செம 
எப்டி அம்மா.வயும் மகளயும் மடக்குனாங்கனு சொன்னா நல்லாயிருக்கும்

இருக்கு ப்ரோ , flashback இருக்கு அதுல  பொறுமையா எப்படி மடக்குணங்ன்னு சொல்லுறேன் ..!!

[james suiza]

Romba arumayana story. Sema interesting ah poguthu. Nalla periya update ah podunga. Waiting for next update ?