Incest கூட்டமான பேருந்தில் அம்மாவுடன் கும்மாளம்

[antibull007]

பாகம் - 1 

ஒரு நாள் நானும் என் அம்மாவும் சொந்தக்காரங்க வீட்டுக்கு போறதுக்காக, பஸ் ஸ்டாண்ட்ல, பஸ்க்காக காத்திருந்தோம். ஒரு மணி நேரம் காத்திருப்புக்குப் பிறகு, ஒரு பஸ் வந்தது. அவ்வளவு நேரம் பஸ் வராததால, அந்த வழியில போற பஸ்க்காக காத்திருந்த மொத்த கூட்டமும், அந்த பஸ்ல ஏறுனாங்க. வேற வழி இல்லாம நாங்களும் சிரமப்பட்டு அந்த பஸ்ல ஏறினோம். பின்னாடி கூட்டம் ரொம்ப அதிகமா இருந்ததால, கஷ்டப்பட்டு முன்னாடி ஏறினோம். ஏறுனப்புறம், மத்த பயணிங்க கிட்ட காச கொடுத்து பின்னாடி இருக்க கண்டக்டர்க்கு பாஸ் பண்ணி டிக்கெட்ட ஒரு வழியா வாங்கி முடிச்சோம். 

நாங்க இறங்க வேண்டிய இடம் வர இன்னும் 10 நிறுத்தம் மேல இருந்ததால, நானும் அம்மாவும் எப்படியோ கூட்டத்த தள்ளிக்கிட்டு முடிஞ்ச அளவுக்கு பஸ்ஸோட நடுவுல வந்துட்டோம். ஆனா, லேடீஸ் சீட் பக்கம், ஏற்கனவே கூட்டம் இருந்ததால, அம்மாவால அந்த பொம்பளைங்க பக்கமா போய் நிக்க முடியல. ஆம்பளைங்க சீட் பக்கம் நிக்கவும் அம்மாக்கு விருப்பம் இல்லாம, நடுவுல நின்னுட்டு இருந்தாங்க. அவங்க ரெண்டு கையையும் நல்லா மேல தூக்கி பஸ்க்கு மேல இருந்த சப்போர்ட்ட புடிச்சிட்டு இருந்தாங்க. ஆனா அம்மாவ சுத்தி நெறைய பொம்பளைங்க இருந்ததால, அம்மா கொஞ்சம் பயம் இல்லாம இருந்தாங்க. அம்மா லேடீஸ் சீட் பக்கமா பாத்துட்டு நின்னுட்டு இருந்தாங்க.

நான் கஷ்டப்பட்டு, ஆம்பளைங்க சீட் பக்கமா இருக்க ஒரு கம்பிய புடிச்சி நின்னுட்டு, ஆம்பளைங்க சீட் பக்கமா பாத்துட்டு நின்னுட்டு இருந்தேன். ரெண்டு பெரும் எப்படியோ ஒரு இடத்துல செட்டில் ஆகிட்டோம். அப்படியே கடைசி வரைக்கும் போய்டுவோம்னு அந்த கஷ்டத்துலயும் கொஞ்சம் நிம்மதியா இருந்தோம். ஆனா அந்த நிம்மதி ரொம்ப நேரம் நீடிக்கல.

அடுத்த நிறுத்தம் வந்தது. அந்த நிறுத்தத்துல, இன்னும் பல பேர் இந்த பஸ்க்காக காத்திருந்துட்டு இருந்திருக்காங்க. அதுல நெறய பேர் பஸ்ல இருக்க கூட்டத்தப்  பாத்து பயந்து, பஸ்ல ஏறுவதுக்கு முயற்சி பண்ணல. ஆனாலும் சிலர், எப்படியோ அடிச்சு புடிச்சி ஏறிட்டாங்க. அதுவரைக்கும் ஒரு இடத்துல செட்டில் ஆகியிருந்த எங்களால பஸ்ல ஏறுன கூட்டத்த சமாளிக்க முடியல. என்னால ஓரளவுக்கு கூட்டத்த சமாளிக்க முடிஞ்சுது, ஆனா, அம்மாவால முடியல. அம்மாவால இப்போ பொம்பளைங்க பக்கமா பாத்துட்டு பத்திரமா நிக்க முடியல. கூட்டம் தள்ளுனதுல, அவங்க ஆம்பள சீட்டுக்கும் பொம்பள சீட்டுக்கும் நடுவுல பஸ் மேல இருக்க சப்போர்ட்ட அவங்க ரெண்டு கையாலையும் புடிச்சிட்டு, ஆம்பளைங்க சீட் பக்கமா பார்த்த மாதிரி நிக்க வேண்டியதா ஆகிடுச்சு. அம்மா கூட இருந்த பொம்பளைங்க அடுத்த நிறுத்தத்துல இறங்கனும்னு அந்த இடத்த விட்டு தள்ளி பஸ்ஸோட கதவு கிட்ட போய்ட்டங்க. இப்போ அம்மாவ சுத்தி நெறய ஆம்பளைங்க நின்னுட்டு இருந்தானுங்க. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு பின்னாடி இருந்து அம்மா திட்டுற சத்தம் கேட்டுது.

அம்மா: ஹலோ, பொம்பளைய இதுக்கு முன்னாடி பாத்ததில்லையா? இப்படி போட்டு உரசுர?

அந்த நபர்: நான் வேணும்னு இடிக்கலாமா! பஸ் கூட்டத்துல சப்போர்ட்டுக்கு புடிக்க எதுவும் இல்ல. கஷ்டப்பட்டு நின்னுட்டு இருக்கேன். டிரைவர் திடீர்னு போட்ட பிரேக்ல தெரியாம இடிச்சிட்டேன்மா. 

அம்மா: எனக்கு தெரியும்யா. யாரு தெரியாம இடிக்குறா? யாரு தெரிஞ்சே இடிக்குறாங்கனு. நான் ஒன்னும் சின்ன பொண்ணு இல்ல. 

நான் அங்க போகலாம்னு முடிவு பண்ணப்போ, திடீர்னு பெண்களின் காவலரான ஒரு உத்தமர் உள்ளே புகுந்தார். 

உத்தமர்: இவனுங்களாம் இப்படி தான் மேடம். பொம்பளைங்கள நிம்மதியாவே விட மாட்டானுங்க. ஏன்டா உங்க வீட்டுல அக்கா தங்கச்சிலாம் இல்லையடா?

அந்த நபர்: சார், நான் தெரியாம தான் சார் இடிச்சேன்.

உத்தமர்: தெரியும்டா உங்கள பத்திலாம். கண்டக்டர் பஸ்ஸ போலீஸ் ஸ்டேஷன்க்கு விடுங்க. இவன மாதிரி ஆளுங்களலாம் சும்மாவே விட கூடாது. 

அந்த நபர்: சார் சார். நான் ஒன்னும் பண்ணல சார். மன்னிச்சி விட்டுடுங்க.

உத்தமர்: என்னய்யா எல்லாரும் வேடிக்க பாத்துட்டு இருக்கீங்க? இவன அடிச்சு பஸ்ஸ விட்டு இறக்கி விடுங்கய்யா!

அவர் எவ்வளவு கெஞ்சியும் கேக்காம, எல்லாரும் சேர்ந்து அவர அடிச்சாங்க. உத்தமர் கண்டக்டர் கிட்ட அந்த நபர பஸ்ஸ விட்டு இறக்கி விட சொன்னாரு. கண்டக்டர் "சார், இருக்கற கூட்டத்துல இறக்கி விட ரொம்ப கஷ்டம். அடுத்த ஸ்டாப்பிங்க்ல இறக்கி விடுவோம். அவன பொம்பளைங்க கிட்ட நிக்க விடாம இந்த பக்கமா அனுப்புங்க."னு சொன்னாரு. உத்தமரும் அவன பின்னாடி ஆம்பளைங்க பக்கமா தொரத்தி விட்டாரு. அம்மா உத்தமர பாத்து, 

அம்மா: ரொம்ப தேங்க்ஸ் சார்!! உங்கள மாதிரி 4 நல்ல ஆம்பளைங்க இருக்குறதால தான் பொம்பளைங்களால பாதுகாப்பா பஸ்ல போயிட்டு வர முடியுது

உத்தமர்: பரவலமா. என் வீட்டுலயும் பொம்பளைங்க இருக்காங்க. எனக்கு தெரியும்மா உங்களோட கஷ்டம்.

நான் அம்மாக்கு என்னோட இடத்தை குடுத்துட்டு, நான் அங்க போய் ஆம்பளைங்க கூட நிக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி, அம்மாவ கூப்பிட்டேன். அம்மா, "நீ கம்பிய விட்ட உடனே யாரவது புடிச்சிப்பாங்க. நீ பத்திரமா அங்கேயே இரு. அம்மா பாத்துக்குறேன். சார்லாம் இருக்கும்போது ஒன்னும் ஆகாது"னு சொன்னாங்க. அம்மா இப்போ கொஞ்சம் பாதுகாப்பா ஃபீல் பண்ணாங்க, உத்தமர் இருக்கும்போது யாரும் தப்பா கை வைக்க மாட்டாங்கன்னு. நானும், "சரிம்மா"னு சொல்லிட்டு, அம்மா பக்கமா திரும்பி நின்னுட்டு இருந்தேன். எனக்கும் அம்மாக்கும் இடைல, சில பேர் நின்னுட்டு இருந்தாங்க. உத்தமர் அம்மா பின்னாடி நின்னுட்டு இருந்தாரு. அம்மாவ என்னால முழுசா பாக்க முடியல. ஆனா, அவங்க முகம் மட்டும் ஓரளவு தெரிஞ்சுது. அவங்க கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு, என்ன பாத்து ஏதோ சிக்னல் குடுத்தாங்க. அவங்க முகத்துல ஏதோ அருவறுப்போட, அந்த உத்தமர கண்ண காட்டுனாங்க. உத்தமர் ஏதோ வேலைய பாத்துட்டாருனு மட்டும் புரிஞ்சிது.

[antibull007]

பாகம் - 2

நான் அம்மாவ என் கிட்ட வர சொல்லி சிக்னல் குடுத்தேன். அம்மா முடியலன்னு சிக்னல் குடுத்தாங்க. நான் வேற வழி இல்லாம, என் இடத்த விட்டுட்டு அம்மா கிட்ட போனேன். நான் விட்ட அடுத்த நொடியே வேற ஒருத்தர் அந்த இடத்த புடிச்சிக்கிட்டார். நான் கூட்டத்துல திட்டு வாங்கிட்டே, கூட்டத்த தள்ளிட்டு அம்மா கிட்ட போய் அம்மா முன்னாடி நின்னேன். நான் மெல்லமா அம்மா கிட்ட கேட்டேன்.

நான்: என்னமா ஆச்சு? ஏதாவது பிரச்சனையா?

அம்மா: (மெல்லமாக என் காதில்) டேய், இந்த ஆளு உத்தமன் மாதிரி பேசிட்டு, இதுக்கு முன்னாடி இருந்தவன விட அதிகமா உரசுரான்டா. அவனே பரவால்ல போல. இவன் அம்மா பின்னாடி கண்டத வச்சு தேய்க்கறான். 

நான்: இரும்மா. நான் அவன என்ன பண்றன்னு பாரு.

உத்தமர கூப்பிட்டு,

நான்: ஹலோ சார்! அவ்வளவு உத்தமன் மாதிரி பேசிட்டு, நீங்க இவ்வளவு சில்லர வேல பாக்குறீங்க? தள்ளி நில்லுங்க சார் கொஞ்சம். 

உத்தமர்: தம்பி என்னப்பா!! நீ என் மேலயே சந்தேகப்படுற? நான் தானேப்பா உன் அம்மாவ தப்பா உரசுனவன அடிச்சு பின்னாடி துரத்தி விட்டேன்?

நான்: நீங்க எதுக்கு அவன துரத்துனீங்கன்னு எனக்கு இப்போ தான் புரியுது. அவன் போனா தான நீ நல்லா உரச முடியும்? பாக்க டீசெண்ட்டா இருந்துட்டு ஏன்யா இந்த மாதிரி பண்ணுற? ஏதோ உன் வீட்டுலயும் பொம்பளைங்க இருக்காங்கனு வசனம்லாம் பேசுன? அவங்களையும் இந்த மாதிரி தான் உரசுவயா?  

உத்தமர்: என்னப்பா! மரியாதை இல்லாம பேசுற? உன் வயசென்ன? என் வயசென்ன?

நான்: பஸ்ல கூட்டத்துல பொம்பளைங்கள உரசுர உனக்கெல்லாம் என்னயா மரியாதை? ஒழுங்கா தள்ளி நில்லு. இல்லனா, நடக்கிறதே வேற!

உத்தமர்: என்னடா? அம்மாவும் புள்ளையும் அடுத்தவங்க மேல பொம்பள பொறுக்கி பட்டம் கட்டுறதுக்குனே கெளம்பி வந்தீங்களா? நீங்க சொன்னீங்கன்னு பாவம் அந்த மனுஷன வேற அடிச்சுட்டோம்!! இப்போ நீ பேசுறத பாத்தா தான் தெரியுது. அந்த ஆள் மேல தப்பு ஒன்னும் இருக்காது. எல்லாம் உன் அம்மா கட்டி விட்ட கதைனு.

அம்மா: ஏன்யா இப்படி பச்சையா பொய் சொல்லுற? அவன் கூட கையால தான் உரசுனான். நீ கண்டதெல்லாம் கொண்டு என் பின்னாடி தேய்க்கிறியேயா!!

உத்தமர்: (சுத்தி இருக்கவங்கள பாத்து), பாத்தீங்களா சார் எல்லாரும்! எப்படி பழிய போடுறாங்கனு. இதனால தான் சார் நாம உண்டு நம்ம வேல உண்டுன்னு இருக்கணும். யாருக்காவது உதவி பண்ணா, அவங்க திரும்பி அவங்களோட நன்றிய இப்படி தான் காட்டுவாங்க.

கூட்டத்துல ஒருத்தர்: ஏன்மா! பஸ் எவ்வளவு கூட்டமா இருக்குனு உங்களுக்கு நல்லா தெரியும். நெறய பேரு ஒழுங்கா புடிக்க இடம் இல்லாம கஷ்டப்பட்டுட்டு தான் இருக்கோம். டிரைவர் வேற கண்டபடி வண்டிய ஓட்டுறாரு. எப்டிமா யாரையும் இடிக்காம வர முடியும்? யாரும் இடிக்காம வரணும்னா நீங்க சொந்த பஸ்ல தான்மா வரணும். இது கவர்மண்ட் பஸ். அம்மாவும் புள்ளையும் சும்மா பஸ்ல சுத்தி நிக்குற எல்லார் மேலயும் பழிய போடாம வந்தீங்கனா, எல்லாரும் நிம்மதியா வீட்டுக்கு போய்டலாம் கொஞ்ச நேரத்துல. இப்படி பிரச்னை பண்ணிட்டே வந்தா, நாளைக்கு தான் போய் சேருவோம். 

நான்: பிரதர்! இடிக்கிறது வேற. வேணும்னே கண்டத கொண்டு கண்ட இடத்துல தேய்க்கிறது வேற! அத தான் நான் இங்க வேண்டாம்னு சொல்லுறேன்.

கூட்டத்துல இன்னொருத்தர்: என்னப்பா! இந்த பஸ்ல எத்தனையோ பொம்பளைங்க இருக்காங்க. அவங்க மேல எல்லாம் தேய்க்காம உன் அம்மா மேல மட்டும் தான் தேய்க்கிறாங்களா? நீங்களா ஏதாவது நெனச்சு, மத்தவங்க மேல தேவையில்லாம பழி போடாதீங்க.

உத்தமர்: ஐயா சாமி! எனக்கு எந்த பழியும் வேணாம்பா!! நான் திரும்பி நின்னுக்கிறேன். அடுத்த ஸ்டாப் வந்த உடனே, நான் பின்னாடி போயிடுறேன். வேணும்னா பஸ்ஸ விட்டே இறங்கி போயிடுறேன்.

நான்: ரொம்ப நல்லது. அடுத்த ஸ்டாப்லாம் இல்ல, இப்பவே அத பன்ற வழிய பாருங்க. 

உத்தமர் மனசுக்குள்ள ஏதோ முனகிட்டே கூட்டத்த தள்ளிட்டு பின்னாடி போனாரு. இப்போ இன்னொருத்தர் அம்மா பின்னாடி வந்தாரு. எங்க அவரு மேலயும் பழி வந்துடுமோனு அவரு திரும்பி நின்னுட்டு அம்மா முதுகுக்கு பின்னாடி அவரு முதுகு இருக்க மாதிரி பாத்துக்கிட்டாரு.  இப்போ அம்மாவோட ஒரு பக்கம் பொம்பளைங்கலாம் அவங்க முதுகை காட்டிட்டு நின்னுட்டு இருக்காங்க. இன்னொரு பக்கம் புதுசா வந்த நபர் முதுக காட்டிட்டு நின்னுட்டு இருக்காரு. நான் அம்மா முன்னாடி அம்மாவ பாத்த மாதிரி நெருக்கமா நின்னுட்டு இருக்கேன். 
  
அம்மா: எப்போ தான் போய் சேருவோம்னு இருக்கு. பேசாம இறங்கி வீட்டுக்கே திரும்பி போய்டலாமா?

நான்: விடுமா! வருவோம்னு சொல்லிட்டோம். எதிர்பார்த்திருப்பாங்க. ஏதாவது ஏற்பாடு பண்ணிருப்பாங்க. போகலனா எல்லாம் வேஸ்ட் ஆகிடும். தப்ப எடுத்துப்பாங்க. நீ என் பக்கத்துல வந்து நில்லு. எவன் இடிக்குறான்னு பாக்குறேன்.

அம்மாவும் சரினு மனச தேதியிட்டு, ஏன் பக்கத்துல நெருங்கி நின்னுட்டு, பஸ் மேல இருந்த சப்போர்ட்ட ரெண்டு கையாலையும் புடிச்சிட்டு நின்னுட்டு இருந்தாங்க. நான் அம்மா கை பக்கத்துலயே பஸ் மேல இருந்த கம்பிய புடிச்சிட்டு இருந்தேன். திடீன்னு டிரைவர் பிரேக் போட்டாரு. அம்மா பேலன்ஸ் மிஸ் ஆகி என் மேல வந்து விழுந்தாங்க. அம்மாவோட மொல ரெண்டும் என் மாருல இடிச்சிது.

[omprakash_71]

மிக அருமையான கதையை தொடங்கியதற்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[antibull007]

பாகம் - 3

ஆனா எனக்கு ஒன்னும் தோனல. அம்மா விழுந்துட போறாங்களோனு பதறி அடிச்சு என் கையால அம்மாவோட கைய புடிச்சு நிறுத்தினேன். அம்மாவும் தன்ன சரி பண்ணிக்கிட்டு பழைய படி பஸ் மேல இருந்த சப்போர்ட்ட 2 கையால புடிச்சிட்டு நின்னுட்டு இருந்தாங்க. அடுத்த 2 நிறுத்தம் நானும் அம்மாவும் இதே மாதிரி நின்னுட்டு வந்துட்டுருந்தோம். அதுக்கப்புறம் ஒரு ஒரு நிறுத்தத்துல பேருந்து நின்னது. பேருந்துல இருந்து சிலர் இறங்குனாங்க. ஆனா இறங்குனவங்கள விட அதிகமா ஏறுனாங்க. இப்போ நானும் அம்மாவும் இன்னமும் நெருங்கி நின்னுட்டிருந்தோம். அம்மாவோட மொலை என்னோட மார தொட்டுட்டே இருந்துச்சு. ஆனா, எனக்கு ஒன்னுமே தோனல. இன்னும் ஒரு 30 நிமிஷம் தான்னு மனச தேத்திட்டு நின்னுட்டு இருந்தோம்.

இப்போ பஸ் ஒரு ஃபிளை ஓவர் மேல ரவுண்டு அடிக்கவே அம்மா நல்லா என் மேல சாஞ்சாங்க. பஸ் ஃபிளை ஓவர் மேல 2 நிமிஷம் மேல போயிருக்கும். அந்த மொத்த நேரமும் அம்மா என் மேல தான் சாஞ்சிட்டு இருந்தாங்க. நானும் பின்னாடி சாயம முடிஞ்சா அளவுக்கு கம்பிய அழுத்தி புடிச்சிட்டு இருந்தேன். என் கவனமெல்லாம் அது மேல தான் இருந்தது. அம்மா மேல ஒன்னும் தோனல.

பஸ் ஃபிளை ஓவர் விட்டு எறங்குச்சு. சாஞ்சிட்டு இருந்தவங்களாம் இப்போ மறுபடியும் திடீர்னு நேரா ஆனாங்க. இப்போ அம்மா மறுபடியும் பேலன்ஸ் மிஸ் ஆகி பின்னாடி இருந்தவன் மேல சாய போனாங்க. நான் என் கைய அம்மா பின்னாடி கொண்டு போய், அம்மா பின்னாடி இருக்கவன் மேல சாயாம பாத்துக்கிட்டேன். அப்படி என் கைய அம்மா பின்னாடி கொண்டுபோகும்போது, அம்மா ஜாக்கெட்ல இருந்த இடைவெளில அம்மாவோட முதுகுல கை வச்சிட்டேன். ஏற்கனவே இருந்த வெயிலுக்கு பஸ்ல இருந்த கூட்டமும் சேர்ந்து சுத்தமா காத்தோட்டம் இல்லாம, அம்மாக்கு பயங்கரமா வேர்த்திருந்தது. என் கையெல்லாம் அம்மாவோட முதுகுல இருந்த வியர்வ ஒட்டிக்கிச்சு. அம்மா தன்ன மறுபடியும் சரி பண்ணிக்கிட்டு, இந்த தடவ இன்னமும் அழுத்தி பஸ் மேல இருந்த சப்போர்ட்ட புடிச்சிட்டு இருந்தாங்க. நானும் கம்பிய புடிக்கலாம்னு, என் கைய மேல கொண்டு போகும்போது, கை முகத்துக்கு நேரா கை வரும்போது, அம்மாவோட வியர்வை வாசம் நல்லா தூக்குச்சு. அம்மா குளிச்ச சோப்போட வாசமும் வியர்வை வாசமும் சேர்ந்து ஒரு புது வாசமா இருந்துச்சு. அத முகந்து பாக்குறப்போவே ஏதோ ஒரு போதையா  இருந்துச்சு.

[omprakash_71]

சூப்பர் நண்பா சூப்பர்

[antibull007]

பாகம் - 4

இது வரைக்கும் அம்மா என் மேல அவ்வளவு நேரமா இடிச்சிட்டு இருந்தும் எனக்கு அவங்க மேல தோணாத எண்ணம், அவங்களுடைய வியர்வையோட வாசத்த முகந்ததுக்கு அப்புறம் வந்துடுச்சு. நான் அம்மாவோட முகத்தப் பாத்தேன். அம்மா தலையை பக்கவாட்டுல திருப்பிட்டு நின்னுட்டு இருந்தாங்க.

கதையை தொடர்வதற்கு முன், நான் என்னைப்பற்றியும், என் அம்மாவைப்பற்றியும், ஓரிரு வார்த்தைகள் அப்பாவைப் கொஞ்சம் விவரிக்க வேண்டிய நேரம் வந்தாயிற்று. நீங்கள் யோசிக்கலாம், கதையின் ஆரம்பத்தில் செய்ய வேண்டிய விஷயத்தை, கதையின் இடையில் செய்கின்றேன் என்று. ஆனால், இது வரையில், அம்மாவாக மட்டும் பார்த்த அவர்களை, இப்போது தான் நான் அவரும் ஒரு பெண்மணி தான் என்று உணர்ந்தேன். உணர்ந்த அடுத்த நொடியே அந்த பெண்ணின் பக்கத்தில் நிற்கும் நானும் ஒரு ஆண்மகன் தான் என்றும் உணர்ந்தேன். அதனால் தான், எங்களை பற்றி விவரிக்க வேண்டிய சரியான நேரம் இது தான் என்று தோன்றியது.

என் அம்மா பெயர், வானதி. அம்மா ஒரு இல்லத்தரசி. வயது 40. உயரம். 5 அடி, 2 அங்குலம். எடை 60 கிலோ. பார்ப்பதற்கு ஐயர் மாமி என்று மற்றவர்களுக்கு குழப்பம் வர வைக்கக்கூடிய நிறம். கன்னத்தில் ஒரு மச்சம், உதட்டின் கீழ் ஒரு மச்சம். பட்டுப்புடவையை விட பருத்தி புடவையை விரும்பி காட்டுவார். மங்களகரமான முகம். முக அலங்காரம் என்ற பெயரில் முகத்தை அலங்கோலப்படுத்தும் பெண்களுக்கு மத்தியில், எளிமை தான் பெண்ணுக்கு அழகு என்று அறிந்திருந்தார். முகத்துக்கு சிறிது பவுடர் , கண்ணிற்கு மை, இரு புருவங்களுக்கு இடையில் பெரிதாக ஒரு பொட்டு, தேவையான அளவு உதட்டுச்சாயம், இவற்றை மட்டுமே கொண்டு, அம்மா தன முகத்தை தங்கம் போன்று மின்னும்படி அழகாக ஒப்பனை செய்திருப்பார். நகைகளின் மீதும் பெரிய மோகம் கொண்டிராத அம்மா, எப்படி நகை அணிய வேண்டும் என்றும் உணர்ந்திருந்தார். காதுக்கு ஒரு லோலாக்கு, ஒவ்வொரு கையிலும் ஒரே ஒரு வளையல், கழுத்துக்கு மாலை போன்று ஒரு செயின். அம்மாவுக்கு முடி அடர்த்தியாக இருக்கும். அனால், சற்று சுருள் முடி. அம்மா எப்போதும், முடியை பின்னல் பொட்டு வைத்திருப்பார். தலைக்கு பூ வைக்கும் பழக்கம் கிடையாது. பொது இடங்களில் சிறிது கூச்ச சுபாவம். ஆனாலும் தைரியமாக பேசுவார். தெரிந்தவர்களுடன் சகஜமாக சிறிது பேசி பழகுவார். அன்றைய தினம், கருநீல நிற காட்டன் புடவையும், அதுக்கு ஈடாக பிரவுன் நிற ஜாக்கெட்டையும் உடுத்தி இருந்தார். 





நான் விக்னேஷ், வயது 18, கல்லூரியில் முதலாம் ஆண்டு படித்து வருகிறேன். உயரம் 5  அடி 10  அங்குலம். எடை 65 கிலோ. பார்ப்பதற்கு சிறிது ஒல்லியாக இருப்பேன். அம்மாவை போலவே நானும் அய்யர் வீட்டு பையனை போல நிறம் கொண்டவன். சாக்லேட் பாய் என்று பெண்கள் அழைக்க கூடிய முக அமைப்பு கொண்டவன். துடி துடிப்பாக இருப்பேன்.  பருவ வயது ஆண் மகன்களுக்கு இருக்க கூடிய ஆசைகள் அத்தனையும் இருந்தது. அனைவரிடமும் சிரித்து பேசி நட்புடன் பழகுவேன். அனால் யாரவது தேவை இல்லாமல் சீண்டினால், கோவம் கொஞ்சம் அதிகமாக வரும். அம்மா மீது பாசம் அதிகம். 



அப்பா ராஜகோபாலன், வயசு 45.  பாசமானவர், கடினமா உழைக்க கூடியவர். அப்பா ஒரு கார்மெண்ட் கம்பெனில மேற்பார்வையாளரா இருக்காரு. கார்மெண்ட் கம்பெனில வேலை நேரம் அதிகம் என்பதால், அப்பா அம்மா கூட வெகு நேரம் சிரித்துப் பேச நேரம் இருக்காது. என்னிடமும் மிகவும் குறைவாகத் தான் பேசுவார். ஞாயிறு மட்டும் தான் விடுமுறை. அன்றைக்கும் அப்பாவை தொந்தரவு செய்யக் கூடாதென்று அம்மா எங்கேயாவது செல்ல வேண்டுமென்றால் என்னைத்தான் அழைத்து செல்வார்கள். அந்த தினமும் அது போல தான், சித்தி வீட்டுக்கு செல்வதற்காக என்னை அழைத்து சென்றார்கள். 

[Ammapasam]

Good update bro

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் குறிப்பாக கதை கதாபாத்திரம் விளக்கம் அளித்து அருமையாக உள்ளது

[raj47770]

nice start

[omprakash_71]

Very Nice Update Nanba Super

[antibull007]

பாகம் - 5

கதையை தொடர்வோம்!!

அம்மாவுடைய வியர்வை வாசத்த அனுபவிச்சதுக்கு அப்புறம், கொஞ்ச நேரம் எங்களுக்கான உறவு முறை என்னன்றதையே மறந்துட்டேன். அம்மாவ அப்போ தான் முதல் முறையா ஒரு 40 வயசு பொம்பளைய ஒரு வயசு பையன் எப்படி பாப்பானோ அப்படி பாத்தேன். அவ்வளவு நெருக்கத்துல இருந்ததால, அம்மாவோட உச்சந்தலை சரியா என்னோட தாடைக்கு கீழ இருந்துச்சு. நான் அம்மாவோட தலையோட வாசம் எப்படி இருக்கும்னு தெரிஞ்சுக்க, அம்மாக்கு தெரியாத மாதிரி மூச்சை இழுத்தேன். அம்மா குளிச்ச ஷாம்பூவோட வாசம் தூக்குச்சு. அதே ஷாம்பூல தான் நானும் குளிச்சேன். ஆனா அம்மாவோட முடில இருந்து வரும்போது, அந்த ஷாம்புவோட வாசம் 100 மடங்கு இனிமையா இருந்துச்சு. நரகம் மாதிரி இருந்த அந்த கூட்டமான பஸ், இப்போ திடீர்னு சொர்க்கம் மாதிரி எனக்கு ஃபீல் ஆச்சு.

அம்மாவோட முகத்தப் பாத்தேன். முழுசா வேர்த்திருந்துச்சு. அம்மா போட்டிருந்த பவுடர் காணாம போய்டுச்சு. ஆனாலும், அம்மாவோட முகத்துல இருந்த அந்த வேர்வை துளிகள் அம்மாவோட முகத்த பளிங்கு மாதிரி மின்ன வச்சுது. அம்மாவோட உதட்டுலயும் சில வேர்வை துளிகள் இருந்துச்சு. அம்மாவோட சிவப்பு கலர் லிப்ஸ்டிக் மேல அந்த வியர்வை துளிகளை பாக்கும்போது, ரோஜாப்பூவுக்கு மேல இருந்த பனித்துளிகள் மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த ரோஜா பூ இதழ்களோட சுவைய அனுபவிச்சு பாக்கணும்னு என்னோட வயசு என்ன தூண்டுச்சு. 

அப்படியே என் பார்வையை கழுத்துக்கு கீழ கொண்டு வந்தேன். அம்மா போட்டிருந்த பிரவுன் கலர் ஜக்கெட்க்கு அம்மாக்கு வேர்த்திருந்தது அப்பட்டமா  தெரிஞ்சுது. அம்மா ரெண்டு கைய வேற தூக்கி பஸ்க்கு மேல இருந்த சப்போர்ட்ட புடிச்சிட்டு இருந்ததால, வேர்த்திருந்த அம்மாவோட அக்குளை என்னால தெளிவா பாக்க முடிஞ்சுது. அம்மாவோட 2 அக்குள்லயும் தண்ணி குளம் போலாம் தேங்கி இருந்தது. அத பாத்ததுக்கு அப்புறம், அம்மாவோட அக்குளோட வாசனைய  அனுபவிக்கணும்னு ஆச வந்துடுச்சு. அம்மாவோட முதுகுல இருந்த வியர்வையோட வாசமே என்ன போதையாக்குச்சு. அம்மாவோட அக்காளோட வியர்வையை முகந்து பாத்தா, எனக்கு மயக்கமே வந்துடும்னு எனக்குள்ள ஒரு பரவசம். ஆனா, அம்மா என்ன விட 8 அங்குலம் உயரம் கம்மின்றதால, அம்மாவோட அக்குளை முகந்து பாக்குறது அவ்வளவு சுலபம் இல்ல. நான் குனிஞ்சா தான் அம்மாவோட அக்குளை முகந்து பாக்க முடியும். ஆனா பஸ்ல இருக்க கூட்டத்துல அது சாத்தியம் இல்ல. அதே சமயம் அம்மாவோட அவ்வளவு நெருக்கமா இருக்கப்போற வாய்ப்பு அதுக்கப்புறம் கிடைக்குமான்னும் தெரியல. அதனால அம்மாவோட அக்குள் வாசத்தை பஸ் விட்டு இறங்குறதுக்குள்ள அனுபவிச்சிடணும்னு ஒரு முடிவு பண்ணிட்டேன்.
 
அம்மா கை ரெண்டையும் தூக்கிட்டு நின்னுடிருந்ததால, அவங்களோட மாராப்பு கொஞ்சம் விலகி, அம்மாவோட ஜாக்கெட்ல தூக்கிட்டு நின்னுட்டிருந்த மொலையையோட தரிசனமும் கொஞ்சம் கெடச்சுது. அம்மாவோட பூப்பந்துகளை மறச்சிட்டிருக்க, அந்த அசிங்கமான ஆடையை விலக்கிப் பாக்கணும்னு ஆச துடிச்சிது. ஆனா, அப்போதைக்கு எனக்கு அந்த தைரியம் வரல. ஆனா, பஸ் டிரைவரோட புண்ணியத்துலயும், சுத்தி நின்னவங்களோட புண்ணியத்துலயும், அம்மாவோட அந்த பூப்பந்துகள் என்ன அடிக்கடி மோதின. மத்த நேரங்களில் அந்த பூப்பந்துகள் என்னுடைய மார்பை உரசிய படி இருந்தன. 

அம்மா முகத்துல இருக்க வியர்வையை அவங்களோட வலது கையோட பின்புறத்தால துடைச்சாங்க. அதனால பறந்த வியர்வை துளிகளில் ஒரு துளி என்னோட உதட்டு மேல வந்து விழுந்தது. அத என் நாக்கால நக்கி பாத்தேன். அது என்னமோ வழக்கமா எல்லாருக்கும் இருக்க வியர்வை துளி மாதிரி கொஞ்சம் உப்பாக தான் இருந்தது. ஆனா, அந்த நேரத்துல நான் இருந்த போதைல, ஏதோ அமிர்தம் என் வாயில பட்ட மாதிரி இனிச்சிது.

கீழ அம்மாவோட இடுப்ப பாத்தேன். அம்மா கைய தூக்கிட்டு நின்னுடிருந்ததால, அம்மாவோட இடுப்புல இருந்த மடிப்பு நேராகி, அம்மாவோட அந்த வேர்வை படிஞ்ச வெண்மையான இடுப்பு, என்ன அதுல உடனே கை வைக்க சொல்லி தூண்டுச்சு. அவ்வளவு அழகு! அம்மாவோட தொப்புள் தரிசனமும் கெடச்சுது. அடுத்த தடவ அம்மா தடுமாறுனாங்கன்னா, அம்மாவை தூக்குற சாக்குல இடுப்புல கைவைக்கலாம்னு திட்டம் போட்டேன்.

இப்படி நான் அம்மாவோட அழக கீழ இருந்து மேல வரைக்கும் ரசிச்சிட்டே, மறுபடியும் அம்மாவோட முகத்தப் பாத்தேன். இப்படிப் பட்ட ஒரு தேவதைய கூடவே வச்சிட்டு எப்படி இவ்வளவு நாள் இவங்கள அனுபவிக்க நமக்கு ஆச வரலன்னு வியப்போடு அம்மாவோட முகத்த பாத்துட்டே இருந்தேன். திடீர்னு அம்மா என்னப் பாத்து? 'என்னடா ஆச்சு? என் முகத்தையே உத்துப் பாத்துட்டு இருக்க?'னு கேட்டாங்க. பதறி அடிச்சு சுய நினைவுக்கு வந்துட்டேன்.

[jspj151]

பாகம் - 5

 அம்மா குளிச்ச ஷாம்பூவோட வாசம் தூக்குச்சு. அதே ஷாம்பூல தான் நானும் குளிச்சேன். ஆனா அம்மாவோட முடில இருந்து வரும்போது, அந்த ஷாம்புவோட வாசம் 100 மடங்கு இனிமையா இருந்துச்சு. நரகம் மாதிரி இருந்த அந்த கூட்டமான பஸ், இப்போ திடீர்னு சொர்க்கம் மாதிரி எனக்கு ஃபீல் ஆச்சு.

nice narration

[jspj151]

பாகம் - 5

. திடீர்னு அம்மா என்னப் பாத்து? 'என்னடா ஆச்சு? என் முகத்தையே உத்துப் பாத்துட்டு இருக்க?'னு கேட்டாங்க. பதறி அடிச்சு சுய நினைவுக்கு வந்துட்டேன்.

நல்ல ட்விஸ்ட் ..அனேகமா பாசிடிவ் ட்விஸ்ட் ஆகத்தான் இருக்கும்

[karthikhse12]

நண்பா பேருந்து வானதி உடன் பயணிக்கும் போது அவளின் அழகை வர்ணித்து வார்த்தை மிகவும் அற்புதமாக இருந்தது

[omprakash_71]

செம்ம கலக்கலான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[Muralirk]

Super bro sema story intresting bro please continue thanks for update

[ipsasp]

சூப்பர் ப்ரோ. அம்மா கூட பண்ண வேர்வை ரொமான்ஸ் செம்ம ஹாட்.

[antibull007]

பாகம் - 6  

அந்த நேரத்துல எப்படி சமாளிக்கிறதுனு தெரியாம, அம்மா கூப்புட்டது காதுல விழுந்தும், விழாத மாதிரி நடிச்சு, ஏதோ பிரம்ம புடிச்ச மாதிரி முகத்துல ஒரு அசைவும் இல்லாம, அம்மா முகத்தையே பாத்துட்டிருந்தேன். அம்மா மறுபடியும், 

அம்மா: 'டேய்! உன்ன தான்டா!'

நான்: (இப்போ தான் சுய நினைவுக்கு வந்தது போல் நடித்து) ஆங்.... சொல்லுங்கம்மா. என்னாச்சு?

அம்மா: நீ தான்டா சொல்லணும். ஏன் என்னோட முகத்தையே வெறிக்க வெறிக்க பாத்துட்டு இருக்கன்னு கேட்டேன்.

நான்: எப்போமா?

அம்மா: எப்போவா? நான் பாத்தே ஒரு நிமிஷம் மேல நீ பாத்துட்டு இருக்க?

நான்: ஐயோ! ஒன்னும் இல்லம்மா. பஸ்ல கூட்டத்துக்கு செம கடுப்பாகுது. வெளிய என்ன நடக்குதுன்னு ஒன்னும் தெரியல. சுத்தி சுத்தி பாத்தேன் ஏதாச்சு தெரியுதான்னு. அப்டி பாக்குறப்போ ஃபேஸ் அவுட் ஆகிட்டேன் போல.

அம்மா: ஹா ஹா ஹா!!! நல்ல ஆன போ!! ஏன்டா இவ்ளோ கூட்டமா இருக்க பஸ்ல இப்படி ப்ரம்ம புடிச்ச மாதிரி நின்னுட்டு இருந்தா யாரவது செல்போன், பர்ஸ்லாம் திருடிட்டு போயிடுவாங்கடா. என்ன புள்ளையோ! கொஞ்சம் பாத்து கவனமா இருடா செல்லம்!

நான்: சரிமா. ஏதோ தெரியாம ஆகிடுச்சு.

அம்மா: சரி விடு. இன்னும் அர மணி நேரம் தான். போய்டலாம்!! அது வரைக்கும் பொறுத்துக்கோ!!

நான்: சரிம்மா!

அம்மா: சரி பாத்து பத்திரமா நில்லு. முகமெல்லாம் எப்படி வேர்த்திருக்கு பாரு. காட்டு!! அம்மா தொடச்சி விடுறேன்.

அப்படினு சொல்லி, அம்மா அவங்களோட இடது கையால மட்டும் ஹேண்டில்ல புடிச்சிட்டு, வலது கையால அவங்க முந்தானைய எடுத்து என் முகத்துல, கழுத்துலலாம் துடைச்சு விட்டாங்க. அம்மா துடைச்சிட்டிருக்கும்போது, 'ச்ச!! அம்மாவை போய் இப்படி தப்பா நெனச்சிட்டோமே. அவங்க நெத்தில இருக்க வேர்வைய கூட கையால தான் துடைச்சாங்க. ஆனா நம்ம நெத்தில வேர்வைய பாத்தப்புறம், அவங்க முந்தானைய வச்சு துடைக்கிறாங்க. இவங்கள போய் அப்படி நெனச்சிட்டோமே!'னு குற்ற உணர்ச்சில திண்டாடிட்டு இருந்தேன். என்னோட திண்டாட்டத்துல டிரைவருக்கு கொண்டாட்டம் போல! போட்டான் பாருங்க ஒரு பிரேக்கு!!! 

நான் போய் என் பின்னாடி நின்னுட்டிருந்தவன் மேல டமால்னு இடிச்சேன். அவன் அவனுக்கு பின்னாடி இருந்தவன் மேல இடிச்சான். எல்லாரும் மாத்தி மாத்தி திட்டிட்டு இருந்தானுங்க. கம்பிய கெட்டியா புடிச்சிட்டு, இது வரைக்கும் அவன் எப்படி வண்டி ஓட்டினாலும் சமாளிச்ச எனக்கே இந்த நிலமைனா, ரெண்டு கையில ஹேண்டில்ல புடிச்சிட்டு இருந்தாலே, நிக்க முடியாம திணறிட்டு இருந்து, இப்போ ஒரு கையால மட்டும் ஹேண்டில்ல புடிச்சிட்டு அதுலயும் சரியா கவனம் செலுத்திடாம, என்னோட வியர்வைய துடைச்சு விடுறதுலயே கவனம் செலுத்துன என் அம்மாவோட நிலமை? நீங்க நெனச்ச மாதிரியே தான். அம்மா கைலயும் வியர்த்திருந்ததால, டிரைவர் அடிச்ச பிரேக்குல இருந்த ஃபோர்ஸ்ல, அம்மாவோட கை ஹேண்டில் விட்டு நழுவிடுச்சு. பத்தாததுக்கு அம்மா பின்னாடி இருந்த ஒரு எருமைமாடு, அம்மாவ டங்குனு இடிக்கவே, அம்மா என் மேல பொத்துனு விழுந்தாங்க.

அம்மா கீழ விழுந்துடக் கூடாதுனு, அம்மாவ என் மாரோட சேர்த்து அரவணைச்சிக்கிட்டேன். அம்மாவ அணைக்கறப்போ, சரியா என்னோட வலது கை அம்மாவோட அக்குள்ல போய் மாட்டுச்சு. ஆனா இந்த தடவ இதையெல்லாம் நான் வேணும்னே செய்யலைங்க. அம்மாவ நான் அனுபவிச்சே ஆகணும்னு நினைக்கிற விதியோட சதி இதெல்லாம். ஆனா, இந்த முறை எனக்கு குற்ற உணர்ச்சில அவங்களோட அக்குள் வாசத்த அனுபவிக்கணும்னு கைய முகந்துலாம் பாக்க விருப்பம் இல்ல. அம்மா ஹேண்டில்ல விட்ட உடனே பின்னாடி இருந்த எரும மாடு இதான் சான்ஸ்னு அந்த ஹேண்டில்ல புடிச்சிக்கிச்சு. இப்போ அம்மாக்கு புடிக்க எதுவும் இல்ல. அதனால நான் தான் அம்மாவ அணைச்சிட்டு நின்னுட்டிருந்தேன். 

அம்மா கண்கள் சுத்தி சுத்தி தேடுச்சி, புடிக்க ஏதாவது இருக்குமான்னு. ஆனா அம்மா கண்ணுக்கு பட்டதெல்லாம், சுத்தி நிக்குற ஆம்பளைங்களோட தொப்பையும், பொம்பளைங்களோட முதுகும் தான். சுத்தி நிக்குற உலகமாக நல்லவனுங்களான ஆம்பளைங்கள கேக்குறதுக்கு அம்மாக்கு பயம். அதனால பொம்பளைங்க கிட்ட கேட்டாங்க, 'அம்மா! கொஞ்சம் வழி விட்டீங்கனா, நான் எதையாவது புடிச்சிப்பேன்'. ஆனா, பொம்பளைங்க தான் ஆம்பளைங்களுக்கு மேல நல்லவங்களாச்சே. பஸ்ல வயசானவங்க, மாற்றுத் திறனாளிகள் நின்னுட்டிருந்தாலுமே பாவப்பட்டு சீட்ட தர மாட்டாளுங்க. இவ்ளோ ஏன்? கர்ப்பமான பொம்பளைங்க நின்னுட்டிருந்தாலுமே, அவங்களுக்கு சீட்டு குடுக்க மாட்டாளுங்க. என் அம்மாக்கு தானா பாவப் படப்போறாங்க? அவங்க யாரும் என் அம்மாவோட கதறல காதுலயே வாங்கல. நானும் கெடைக்காதுனு தெரிஞ்சும் வேண்டா வெறுப்பா கேட்டேன். என் பேச்சையும் யாரும் காதுல வாங்கல. அம்மா மாதிரி சங்கோஜப் படாம, வேற வழி இல்லைனு, ஆம்பளைங்க யாரையாவது ஹேண்டில் விட சொன்னேன் அம்மா புடிக்கிறதுக்காக. ஆனா, அந்த உத்தமன் போட்டுட்டு போன ட்ராமால எல்லாரும் என் மேலயும், அம்மா மேலயும் கடுப்புல இருக்கவே எவனும் காதுல வாங்கல. நான் அம்மாவ பாத்தேன், அம்மா கொஞ்சம் பதட்டமா இருந்தாங்க. நான் எவ்ளோ அரவணச்சாலும், அம்மாவோட தடுமாற்றத்த கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல. நான் அம்மாவப் பாத்து, 'அம்மா, அடுத்த ஸ்டாப் வரும்போது யாராவது எறங்குவாங்க. நான் உனக்கு புடிக்க இடம் ஏற்பாடு பண்ணி தரேன். அது வரைக்கும் என் பெல்டல கைய வச்சு புடிச்சிக்கோன்னு சொன்னேன். அம்மாவும் சம்மதிச்சு, என் பேண்ட்க்கும் பெல்ட்க்கும் இடைல இருக்க சந்துல ரெண்டுக்கு சைடுலயும் அவங்க கைய வச்சிட்டு நின்னாங்க. 

நான் ஒரு கைய கம்பி மேல கெட்டியா புடிச்சிட்டு, இன்னொரு கைய அம்மாவோட முதுகு பின்னாடி வச்சிருந்தேன், அம்மா மேல பின்னாடி இருக்கவன் இடிக்க கூடாதுனு. அழுத்தி புடிக்கல, ஆனா கை அம்மாவோட முதுகு பின்னாடி உரசிட்டருந்தது. ஆனா, நம்முடைய போக்குவரத்து கழகத்தின் பிசிறில்லாத ரோடுகளும், டிரைவரின் பொறுப்பான டிரைவிங்கும் வேற வழி இல்லாம, அப்போப்போ அம்மாவை இறுக்கி அணைக்க வேண்டிய சூழ்நிலையை உருவாக்கிடுச்சு. அம்மாவும் கீழ என்னோட பெல்ட்ட புடிச்சி இழுக்க, என்னோட பேண்ட்டே கழண்டி விழுந்துடும் போல இருந்தது. அப்பப்போ பேண்ட்டையும் சரி பண்ணிக்கிட்டு இருந்தேன். அடுத்த நிறுத்தம் வந்தது. யாரும் எறங்கல. பஸ்ல யாரும் ஏறுறதுக்கும் இடம் இல்லன்றதால யாரும் ஏறவும் இல்ல. 

அம்மாவோட முகத்தப் பாத்தேன். அவங்க முகத்துல ஒரு சலிப்பு. அவங்க இனி இருக்க 25 நிமிஷமும் இப்படித் தான் போகணும்னு முடிவுக்கே வந்துட்டாங்க. கொஞ்சம் தலைய குனிஞ்சிட்டு இருந்தாங்க. நான் அம்மாவோட தாடைல கை வச்சு, தலைய நிமித்தி, 'ஏன்மா பதட்டமா இருக்க? நான் தான் இருக்கேன்ல?'னு சொன்னேன். அம்மா என்ன பாத்து உதட்ட மூட்டி சிரிச்சாங்க. சரினு தலைய ஆட்டுனாங்க. ஆனா, அந்த சிரிப்பு ரொம்ப நேரம் அவங்க முகத்துல இருக்கல. அடுத்த பிரேக்லயே அம்மா இழுத்த இழுல என்னோட பெல்ட் அறுந்துடுச்சு. பேண்ட் என்ன தான் எனக்கு சரியான அளவுல இருந்தாலும், அது ரொம்ப டைட் இல்ல. அதனால, யாரவது ரொம்ப போட்டு இழுத்த அவுந்துக்கும். அம்மா என்ன பாத்தாங்க. நான் அம்மாவை பாத்து, கொஞ்சம் பதட்டத்தோடு சிரிச்சேன். அம்மா புரிஞ்சிக்கிட்டாங்க.

நான்: பரவாலமா!! என் சட்டைய புடிச்சிக்கோ!!

அம்மா: ஏன்டா? அதுவும் கிழிஞ்சி பிச்சைக்காரன் மாதிரி பஸ் விட்டு எறங்கப்போறியா? நான் எதையும் புடிக்கல. இதுக்கு மேல எதையும் புடிச்சிட்டு நிக்க எனக்கு சக்தி இல்ல. பஸ் விட்டு எறங்குற வரைக்கும் நீயே அம்மாவை அணைச்சிட்டு நில்லு. என்ன கீழ விட்ட... அப்புறம் வீட்டுல இருக்கு உனக்கு கச்சேரி!!

அம்மா இப்படி சொல்லுனதக் கேட்டு எனக்கு பயமும், சந்தோஷமும் கலந்த ஒரு உணர்ச்சி. நான் என்ன பண்ணட்டும்? அம்மாவே இறுக்கி அணைச்சிட்டு நில்லுன்னு சொல்லிட்டாங்க. வாய்ப்ப பயன்படுத்திக்கிட்டு, மேற்படி வேலைய பாக்கட்டுமா? இல்ல.. அம்மா என் மேல இவ்வளவு நம்பிக்கை வச்சிட்டு அவங்கள இறுக்கி அணைக்க சொல்றாங்களே! அந்த நம்பிக்கைய காப்பாத்தட்டுமா?

[jspj151]

[quote pid='5846311' dateline='1736014605']

அம்மா கீழ விழுந்துடக் கூடாதுனு, அம்மாவ என் மாரோட சேர்த்து அரவணைச்சிக்கிட்டேன். அம்மாவ அணைக்கறப்போ, சரியா என்னோட வலது கை அம்மாவோட அக்குள்ல போய் மாட்டுச்சு.
. இப்போ அம்மாக்கு புடிக்க எதுவும் இல்ல. அதனால நான் தான் அம்மாவ அணைச்சிட்டு நின்னுட்டிருந்தேன். 


[/quote]

fine narration nijama nadantha maathiri irukku

[jspj151]

அம்மா கீழ விழுந்துடக் கூடாதுனு, அம்மாவ என் மாரோட சேர்த்து அரவணைச்சிக்கிட்டேன். அம்மாவ அணைக்கறப்போ, சரியா என்னோட வலது கை அம்மாவோட அக்குள்ல போய் மாட்டுச்சு. ஆனா இந்த தடவ இதையெல்லாம் நான் வேணும்னே செய்யலைங்க. அம்மாவ நான் அனுபவிச்சே ஆகணும்னு நினைக்கிற விதியோட சதி இதெல்லாம்.

பாதில கதைய விட்ராதீங்க