யட்சி

[KaamaArasan]

"யட்சி"

விரைவில்.....

[KaamaArasan]

"அண்ணா! இந்த போட்டோவ கொஞ்சம் பாரேன்." என்றவாறு போனை நீட்டினாள் கீர்த்தனா.

"யாரு?" என்றபடி போனை வாங்கினேன்.

"நேத்து இவள பொண்ணு பாக்க வந்திருந்தப்ப எடுத்தது."

"ஓஹ்"



இளஞ்சிவப்பு நிறப் புடவை. அதற்கு ஏற்றாற்போல சிகப்பு நிற ஜாக்கெட். அப்பொழுது தான் மலர ஆரம்பித்தது போன்ற லேசான செவ்விதழ் புன்னகையுடன் நின்று கொண்டிருந்தாள் யாமினி. அவளது கன்னங்கள் இரண்டிலும் நாணம் என்னும் இளஞ்சிகப்பு நிற ஒப்பனையினையும் அணிந்திருந்தாள்.

நான் வெளிநாடு செல்ல முன்னர் அவளை கடைசியாக நேரில் பார்த்த பொழுது இருந்ததனை விடவும் இப்பொழுது புடவையில் பல மடங்கு அழகாக தேவதை போல காட்சியளித்தாள்.

புருவங்கள் இரண்டுக்கும் இடையில் சின்னஞ்சிறிய ஒரு ஸ்டிக்கர் பொட்டு வைத்திருந்தாள். காதில் அழகான கம்மல். அந்தக் கம்மலும் பொட்டும் அவளது அழகினை மேலும் மேலும் மெருகூட்டிக் காண்பித்தன. நான் என்னையே அறியாமல் வைத்த கண் வாங்காமல் அவளது புகைப்படத்தினையே பெரிதாக்கி, சிறிதாக்கி பார்த்துக் கொண்டிருக்க, எனது கண்கள் லேசாக கலங்க ஆரம்பித்தன.

"எப்டி இருக்கா?" ஆர்வமாக கேட்டாள் கீர்த்தனா.

"ஹ்ம்ம். அவளுக்கென்ன? அழகா தான் இருக்கா" என்றபடி அவளிடம் போனை நீட்டினேன்.

"செம்ம அழகா இருக்கா ல?"

"ஹ்ம்ம்"

"நா தான் அவளுக்கு மேக்கப் பண்ணி விட்டேன். நல்லா இருக்கா?"

"ஹ்ம்ம். நல்லா தான் இருக்கு."

"தேங்க்ஸ் ணா. உனக்கு அவள கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம்ன்னு நினச்சேன். ஆனா அதுக்குள்ள அவ அப்பா அம்மாக்கு அவசரம். பாரேன். நீ வரதுக்குள்ள எல்லாமே முடிஞ்சி போச்சு."

"எதுக்கு? அவ அழகுக்கும் அந்தஸ்துக்கும் ஏத்தமாதிரி அவங்க அப்பா அம்மா மாப்பிள்ள பாத்திருக்காங்க. நாம எங்க? அவங்க எங்க?"

"சும்மா ஒரு ஆசதான் ணா. அவ ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. என்னோட பெஸ்ட் ப்ரெண்டு வேற. என்கூட ரொம்ப பாசமா இருப்பா. அதோட இந்த மாதிரி ஒரு அழகி எனக்கு அண்ணியா வந்தா நல்லா இருக்கும்ன்னு நெனச்சேன்."

"சரி அத விடு. போய் ஒரு காப்பி போட்டு எடுத்துட்டு வா. ப்ரெண்ட்ஸ பாக்க போகணும். நா குளிச்சிட்டு வந்துடுறேன்."

"ஹ்ம்ம். சரி"
என கீர்த்தனா எழுந்து ரூமை விட்டு சென்றதும் நீண்ட ஒரு பெரு மூச்சினை விட்டவாறு எழுந்தேன்.

போட்டிருந்த ஆடைகளை எல்லாம் களைந்து விட்டு டவலினை எடுத்துக்கொண்டு முழு நிர்வாணமாக பாத்ரூமினுள் நுழைந்தேன்.

"அவளுக்கென்ன
அழகிய முகம்
அவனுக்கென்ன
இளகிய மனம்
நிலவுக்கென்ன
இரவினில் வரும்
இரவுக்கென்ன
உறவுகள் தரும்
உறவுக்கென்ன
உயிர் உள்ள வரை
தொடர்ந்து வரும்"

கனத்த மனதினில் இருந்து அவளது நினைவாக வெளிவந்த பாடல் வரிகளை மெல்ல முணுமுணுத்துக்கொண்டு ஷவரினை திறந்து விட்டேன்.

கீர்த்தனாவுக்கு இப்பொழுது தோன்றிய இந்த ஆசை எனக்கு ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்னர் யாமினியை முதன்முதலில் பார்த்த அந்த நொடியிலேயே தோன்றிவிட்டது. முன் வீட்டிலேயே தேவதை போன்ற ஒரு அழகிய பெண்ணைக் கண்டால் எந்த ஒரு ஆண்மகன் தான் அவளைக் காதலிக்காமல் இருப்பான்?

இன்ஜினியரிங் முடித்துவிட்டு வேலை தேடி அல்லாடிக்கொண்டிருந்த காலம் அது. சுகயீனம் காரணமாக எனது அப்பா திடீரென இறந்துவிட, அதன் பின்னர் முழுக் குடும்ப சுமையும் என் மீது விழுந்திருந்தது. ஒழுங்கான ஒரு வேலை இல்லாத காரணத்தால் குடும்ப கஷ்டத்துக்காக குறைந்த சம்பளத்தில் ஒரு ரெஸ்டாரெண்ட்டில் கேஷியராக வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

வரண்டு போய் இருந்த எனது வாழ்க்கைப் பாதையில் தேவதை போல திடீரென வந்திறங்கினாள் யாமினி. வெறுமையாகக் கிடந்த முன் வீட்டில் ஒரு குடும்பம் குடி வருவதும், அவர்களுக்கு தேவதை போன்ற ஒரு அழகான பெண் இருப்பதும், அவளை ஹீரோ முன் வீட்டில் இருந்தே ரசிப்பதனையும் காதலிப்பதனையும் சினிமாக்களில் தான் பார்த்திருக்கிறேன். ஆனால், அப்படி ஒரு சம்பவம் எனது வாழ்விலும் நடக்கும் என்று நான் கற்பனையிலும் கூட நினைத்துப் பார்த்தது கிடையாது.

அப்பொழுது அவளுக்கு வெறும் 20 வயது தான் ஆகி இருந்தது. ஆனாலும், ஒரே ஒரு பார்வையிலேயே அவளது அழகினால் என்னை சுண்டி இழுத்தாள். உயரமான தேகம், வசீகரமான முக அமைப்பு, பெரிய பெரிய கண்கள், அடர்த்தியான புருவங்கள், கூரிய நீண்ட மூக்கு, இளஞ்சிவப்பு நிற அழகிய இதழ்கள், நீளமான கூந்தல், அளவான அம்சமான வட்ட வடிவமான திரண்ட மார்பகங்கள், எடுப்பான பின்னழகு என ஆண்களை மயக்கும் சகல வசியங்களையும் அவள் தன்னகத்தே கொண்டிருந்தாள்.

அவளது அப்பாவும் அம்மாவும் டாக்டர்கள். பணத்திற்கு பஞ்சமில்லை. அந்த வீட்டினை சொந்தமாக வாங்கித்தான் குடி வந்திருந்தார்கள். அவளுக்கு ஒரு தம்பி. ஸ்கூல் படித்துக் கொண்டிருந்தான். அவளும் பக்கத்து ஊரில் இருக்கும் காலேஜில் படித்துக் கொண்டிருந்தாள். முன் வீடு என்பதனால் எனக்கு அவளை அடிக்கடி பார்க்க முடிந்தது. ஆனாலும், எதுவுமே பேசிக்கொள்வதில்லை. நேருக்கு நேர் சந்திக்கும் வேளைகளில் கூட லேசாக ஒரு புன்னகை. அவ்வளவு தான்.

அவளைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் அவளது அழகும் அம்சங்களும் என்னை ஏதேதோ செய்யும். மனதில் ஆசைகள் பல தோன்றும். ஆனாலும், எங்களது குடும்ப பொருளாதார நிலைமையும் அவளது அந்தஸ்த்தும் என் கண் முன்னே வந்து மனதில் தோன்றும் ஆசைகளை அப்படியே கடிவாளமிட்டு இறுக்கக் கட்டிப் போடும்.

அப்பொழுதெல்லாம், அவளைப் போன்ற ஒரு அழகிய பணக்காரப் பெண்ணை திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டும் என்றால் நாமும் அதற்கு ஏற்ப நல்ல ஒரு தொழிலில் இருக்க வேண்டும், அந்தஸ்த்திலும் பெரியவனாக வேண்டும் என்று மனதில் தோன்றும்.

ஆனால், ஊரில் இருந்தால் வேலை கிடைப்பதே பெரிய கஷ்டம். வெளிநாடு சென்றால் தான் நன்றாக உழைக்க முடியும். பணம் வந்தால் அந்தஸ்த்தும் தானாகவே வந்து விடும். அப்படியே அவளையும் கல்யாணம் செய்து கொள்ள முடியும் என்று நண்பர்கள் ஆசை வார்த்தைகள் கூற, வெளிநாடு செல்ல வேண்டும் என்ற ஆசை எனக்குள்ளும் துளிர் விட ஆரம்பித்தது.

இதற்கிடையில், கொஞ்ச நாட்களில் யாமினியும் கீர்த்தனாவும் நண்பர்கள் ஆகிவிட்டிருந்தனர். அவளது அப்பாவும் அம்மாவும் டாக்டர்கள் என்பதனால் பெரும்பாலான நேரங்கள் அவர்கள் வீட்டில் இருப்பதில்லை. அதனால் அவளது வீட்டில் யாரும் இல்லாத பொழுதுகளில் தனிமையினைப் போக்குவதற்காக யாமினி எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து கீர்த்தனாவுடனும் அம்மாவுடனும் பேசிக்கொண்டிருப்பாள். அல்லது கீர்த்தனாவை அவளது வீட்டிற்கு அழைத்துக் கொண்டு போய் பேசிக்கொண்டிருப்பாள். அல்லது இருவரும் ஏதாவது விளையாடிக் கொண்டிருப்பார்கள். அப்படி அவள் எங்கள் வீட்டிற்கு வரும் போதெல்லாம் அம்மாவுக்கும் கீர்த்தனாவுக்கும் சந்தேகம் வராத வண்ணமாக நான் அவளை சைட் அடித்துக் கொண்டிருப்பேன்.

இருந்தாலும், அவளுடன் பேச வேண்டும், நண்பர்கள் ஆக வேண்டும் என்ற ஆசை எனக்குள்ளே உருவாக ஆரம்பிக்க, கீர்த்தனா மூலமாக நானும் அவ்வப்போது யாமினியுடன் பேச ஆரம்பித்தேன். நாட்கள் செல்லச் செல்ல மெல்ல மெல்ல நானும் யாமினியும் நண்பர்களானோம். ஆனாலும், அவளை விட 4 வயது மூத்தவன் என்பதனால் கீர்த்தனாவைப் போல அவளும் என்னை 'அண்ணா' என்று தான் அழைப்பாள். அது எனக்கு ரொம்பவே தர்மசங்கடமாக இருந்தாலும் வேறு வழியின்றி மனதளவில் சமாதானமானேன்.

அவளைப் பார்த்த அந்த ஒரு நொடியிலேயே அவள் மேல் தோன்றிய அந்தக் காதலும் ஆசையும் அவளுடன் பேசும் பொழுது இன்னும் இரட்டிப்பானது. நண்பர்களான பின்னர் இன்னும் இன்னும் பல மடங்குகளால் அதிகரித்தது.

வெளிநாடு செல்லும் ஆசை மனதினுள் இருந்தாலும், வெளிநாடு சென்றால் யாமினியை விட்டுப் பிரிய நேரிடுமே என்றும் உள்ளுக்குள்ளே கவலையாக இருந்தது. காதல் ஒரு பக்கம், குடும்ப சூழ்நிலை ஒரு பக்கம் என்று என்ன செய்வதென்று தெரியாத ஒரு நிலையில் நான் இருந்தாலும் கூட, குடும்பத்துக்காகவும் எனது சிறந்த ஒரு எதிர்காலத்திற்காகவும் யோசித்து உறவினர்கள், நண்பர்கள் மூலமாக வெளிநாடு செல்லும் முயற்சியிலும் ஈடுபட ஆரம்பித்தேன்.

யாமினியின் மீதுள்ள காதல், அவளது வசீகரமான முகம், நலினங்கள் போன்றவற்றில் மயங்கி நாள் முழுவதும் அவளது நினைப்பிலேயே காலத்தினைப் போக்கிக் கொண்டிருந்தேன். ரெஸ்டாரெண்டில் வேலையில் இருக்கும் பொழுதுகளில் கூட வீட்டுக்கு எப்பொழுது செல்லலாம், அவளைப் பார்க்கலாம் என்று தான் மனம் அல்லாடிக் கொண்டிருக்கும். அவளைக் காணும் போதெல்லாம் ஒரு வினாடி நேரத்தினைக் கூட வீணடிக்காமல் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன். அவள் ஏதேச்சையாக என்னைப் பார்த்தாலும் கூட அவளது அந்தக் காந்தப் பார்வையின் கிறக்கத்தில் அன்றைய தினம் முழுவதும் மனம் ஆகாயத்தில் பறந்து கொண்டிருக்கும். நண்பர்களை சந்திக்கும் பொழுதுகளில் கூட அவளது புகழயே தான் நான் அவர்களிடம் பாடிக்கொண்டிருப்பேன்.

ஒரு நாள், ஒரு விடுமுறை தினம். நண்பர்களை சந்தித்து யாமினியின் புகழ் பாடிக்கொண்டிருந்து விட்டு மதியம் வீட்டிற்கு வந்தேன். வீட்டிற்கு வந்ததும் எனது ஆசை நாயகி யாமினியை ஒரு முறை பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது. கீர்த்தனாவும் வீட்டில் இல்லை. அவள் யாமினியின் வீட்டில் இருப்பதாக அம்மா கூற, நானும் இது தான் சாக்கு என,

"ஒரு காபி போட்டு குடும்மா." என்றேன்.

"இந்த மதிய நேரத்துல எதுக்கு காபி? கொஞ்சம் இரு. இன்னொரு பத்து நிமிஷத்துல சமைச்சி முடிச்சிருவேன்."

"எனக்கு பசிக்கலமா. லேசா தல வலிக்கிற மாதிரி இருக்கு. சூடா ஒரு காபி குடிச்சா நல்லாருக்கும்"

"அப்போ அவள கூப்டு கேளு. இங்க சமையலுக்கு ஹெல்ப் பண்றத விட்டுட்டு அங்க போய் என்னதான் பண்றாளோ!"

"ஹ்ம்ம். சரிம்மா"
என்றவாறு நான் யாமினியின் வீட்டிற்குச் சென்றேன். வீட்டினுள் நுழைந்ததும் ஹால் முழுவதும் தட்டு முட்டு சாமான்கள் அங்குமிங்கும் பரந்து நிரம்பியபடி காணப்பட்டது. ஆனால், அவர்கள் இருவரும் ஹாலில் இல்லை.

"கீர்த்து"
சத்தமாக அழைத்தேன்.

"ஆஹ். என்னண்ணா?"
யாமினியின் ரூமில் இருந்து அவளது குரல் கேட்டது.

"என்ன பண்ற?"

"இங்க யாமினி ரூம் ல. என்னன்னு சொல்லு?"

"இதோ வாரேன்"
என்றவாறு நான் யாமினியின் ரூமினுள் நுழைந்தேன். அங்கு அவர்கள் இருவரும் அறை முழுவதையும் சுத்தம் செய்து முடித்து, அடுக்கி விட்டு மார்பிள் தளத்தினை மாப் செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

நான் யாமினியை நோக்கினேன். அவள் சாம்பல் நிற டீஷர்ட்டும் கருப்பு நிறத்தில் முழங்கால் வரை மறைக்கும் அளவுக்கு ஒரு இறுக்கமான லெக்கின்ஸ் ஷார்ட்ஸும் அணிந்து கொண்டு திரும்பி நின்றபடி வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள். அவளது டீஷர்ட் முதுகுப்புறமாக வியர்வையில் ஆங்காங்கே நனைந்திருந்தது. டீஷர்ட் நனைந்திருந்ததனால் அவளது உடம்பில் ஆங்காங்கே ஒட்டிக்கொண்டு அவளது உடம்பின் அமைப்புக்களையும் ப்ரா அணிந்திருந்த தடத்தினையும் எனக்கு அழகாக வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியது. அத்தோடு அவளது அந்த லெக்கின்ஸ் ஷார்ட்ஸில் அடைபட்டு அழுத்தப்பட்டுக் கொண்டிருந்த அவளது பின்னழகு சதைகளின் மேலாக கால் வட்ட பரிதி வடிவில் அவள் போட்டிருந்த உள்ளாடையின் தடிமனான வெட்டு அச்சுக்களும் தெளிவாக வெளிப்பட்டுக் கொண்டிருந்தன.

நான் ரூமுக்குள் நுழைந்ததும் என்னைப் பார்க்காமலேயே நிமிர்ந்து டீஷர்டினை சரி செய்தாள். பின்னர் அவளது இறுக்கமான ஷார்ட்ஸ்ஸில் அடைபட்டு அழுத்தப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் அவளது பின்னழகினை மறைக்கும் வண்ணமாக டீஷர்ட்டினை கீழே இழுத்து விட்டபடி எனது பக்கம் திரும்பினாள்.

அவளது பொன்னிற முகத்திலும் கழுத்திலும் பல நூறு வியர்வைத் துளிகள் முத்து முத்தாக அமர்ந்திருந்தன. முதுகுப்புறம் போன்று அவளது இடுப்புப் பகுதியிலும் வயிற்றுப்பகுதியிலும் நெஞ்சுப் பகுதியிலும் கூட அவளது வியர்வைத் துளிகள் டீஷர்ட்டில் ஈரமாகப் படர்ந்து அவளின் உடம்புடன் ஒட்டிக்கொண்டிருக்க, ப்ராவுக்குள் அடைந்து கிடந்த அவளது திரண்ட இளம் பால்க்கனிகள் இரண்டினதும் மொத்த அளவுகளும் வளைவு நெளிவுகளும் லேசானா குலுங்கல்களும் தெள்ளத் தெளிவாக எனது கண்களுக்கு விருந்தாகின.

அதுவரை காலமும் கூடுதலாக பகல் நேரங்களில் சுடிதாருடனும் இரவு நேரங்களில் நைட்டியுடனும் தான் நான் அவளைப் பார்த்திருக்கிறேன். ஓரிரு தடவைகள் மாத்திரம் டீஷர்ட்டும் நீண்ட காற்சட்டையும் அணிந்து பார்த்திருக்கிறேன். அதிலும் இறுக்கமான ஆடைகள் ஏதும் அணிந்திருந்தால் அதன் மேல் ஷாவ்ல் போட்டிருப்பாள். அவளது உடம்பின் அங்க அளவுகள் தெளிவாகத் தெரியும் படியாக எந்த ஆடையும் அணிய மாட்டாள். எப்பொழுதும் அவளது ஆடை முறைகளில் ஒரு கண்ணியமும் நேர்த்தியும் இருந்து கொண்டிருக்கும். ஆனால் அன்று, எதிர்பாராத விதமாக அவளை அப்படி ஒரு நிலையில் நான் பார்த்திருந்தேன்.

அதுவரை, அவளது அக முக அழகில் காதல் வயப்பட்டிருந்த என்னை முதல் முதலில் அவளது கவர்ச்சியான தேகத்தின் மூலம் காமவயப்படுத்தினாள்.

"ஹ்ம்ம். பரவாயில்லை. எல்லா விதத்திலும் அழகாகவும் அம்சமாகவும் தான் இருக்கின்றாள். நீ குடுத்து வச்சவன் தான்." என்று என்னை நானே பாராட்டிக்கொண்டேன்.

"என்னண்ணா? எதுக்கு கூப்ட?"
திடீரென கீர்த்தனாவின் குரல் கேட்டு _.த்திலிருந்து நிஜ உலகத்திற்கு வந்தேன். யாமினியின் தேகத்தில் இருந்து பார்வையினைப் பிடுங்கி எடுத்து கீர்த்தனாவின் பக்கம் செலுத்தினேன்.

"ஒரு காபி போட்டுக் குடேன்."

"இந்த மதிய நேரத்துல உனக்கு காபி கேக்குதா? லூஸு அண்ணா."

"தல வலிக்குதுடி. அதனால தான்."

"ஒரு 15 மினிட்ஸ் வெயிட் பண்ணு. யாமினி பாவம். தனியா கஷ்டப்பட்டுன்னு இருக்கா. வேல முடிஞ்சதும் வந்து போட்டு தாரேன்."

இதனைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த யாமினி,
"ஹேய் கீர்த்து. நீ போ. இதெல்லாம் நா பாத்துக்குறேன்."
என்றவள் பின்னர் என்னைப் பார்த்து,

"நா வேணாம்னு தான் ணா சொன்னேன். அவ தான் கேக்க மாட்றா."

"ப்ரெண்ட்ஸ்னா அப்டிதானே. ஒரு ப்ரெண்ட் தனியா கஷ்டப்படுறத இன்னொரு ப்ரெண்டால பாத்துன்னு சும்மா இருக்க முடியுமா என்ன?" என்றேன் பெருமையாக.

"அப்போ நீயும் வந்து ஹெல்ப் பண்ணு." என்றாள் கீர்த்தனா.

"என்ன?"

"நீயும் யாமினி ப்ரெண்ட் தானே. அப்போ நீயும் வந்து ஹெல்ப் பண்ணு."

நான் யாமினியைப் பார்த்தேன். அவள் எதுவும் சொல்லாமல் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள்.

"அதுக்கென்ன! என்ன பண்ணனும்ன்னு சொல்லு. பண்றேன்."

"ஐயோ. அதெல்லாம் ஒண்ணும் வேணாம்ணா. நீங்களே தலவலி ல இருக்கீங்க. நீங்க போய் படுத்து ரெஸ்ட் எடுங்க."
என்றவள் கீர்த்தனாவைப் பார்த்து,

"நீ போ. நா பாத்துக்குறேன்."
என்றாள்.

"இப்ப எனக்கு தல வலி பெருசா இல்ல யாமினி. ஓகே தான். கீர்த்து இங்கயே இருக்கட்டும். ஏதாச்சும் ஹெல்ப் தேவன்னா சொல்லு. நானும் பண்ணித் தரேன்." என்றேன் ஆர்வத்துடன்.

"அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லன்னா. நாங்களே பத்துக்குறோம்." என்றவளிடம்,

"அந்த பாக்ஸ தூக்கி பரண் மேல வைக்கணும்னு சொன்னியே. அத அண்ணாகிட்ட சொன்னா தூக்கி வைப்பான் ல." என்றாள் கீர்த்தனா.

யாமினி தயங்கினாள்.

"பரவால்ல யாமினி. சொல்லு. எங்க வைக்கணும்?" என்றேன்.

"இல்லன்னா. வேணாம். நா அப்பா வந்ததும் சொல்லி எடுத்து வைக்கிறேன். பரவால்ல."
என்றவளை கோபமாகப் பார்த்தாள் கீர்த்தனா.

"அப்பா வர வரைக்கும் அது அங்கேயே இருந்தா நீ என்னன்னு ஹால் கிளீன் பண்ணுவ? இவன உன்னோட அண்ணா மாதிரி நெனச்சிக்கோ. கூச்சப்படாம சொல்லு. அவன் பண்ணித்தருவான்."

கீர்த்தனா அண்ணா மாதிரி என்றதும் அவள் மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது. இருந்தாலும் என்ன செய்வது என்று எதுவும் சொல்லாமல் நான் யாமினியைப் பார்த்தேன்.

"சரி ஓகே. வாங்கண்ணா."
என்றபடி எனக்கு முன்னால் நடந்தாள். நானும் அவளது பின்னழகு ஆட்டங்களை ரசித்தபடி பின்னாலேயே நடந்தேன்.

தொடரும்.....

[omprakash_71]

Very Nice Start Bro

[krishkj]

Interesting story narration
Reality oda ituku keep rocking

[KaamaArasan]

Very Nice Start Bro

Thanks bro

[KaamaArasan]

Interesting story narration
Reality oda ituku keep rocking

Thanks bro. Happy to hear this

[KaamaArasan]

அந்த ஒரு சில வினாடிகள் நடை பயணத்தில் அவளது பின்னழகுகள் போட்ட மெதுவான குலுங்கல்களில் லயித்துப் போயிருந்தேன். சும்மா சொல்லக்கூடாது. அவளது நடையின் அழகு முழுவதும் அவளது பின்னழகின் குலுங்கல்களில் தான் தங்கியிருந்தது.

அதுவரை நாட்களும் அவளது அழகினை மாத்திரம் ரசித்த கண்களும் மனதும் அந்த நிமிடங்களில் இருந்து அவளில் அடங்கி இருக்கும் கவர்ச்சிகளையும் கண்காணிக்கத் துவங்கின.

ஹாலுக்கு வந்தவள்,
"இந்த பாக்ஸ் தான் ணா."
என்று ஒரு பெரிய இரும்பு ட்ரங்குப் பெட்டியைக் காட்டினாள். அது சுமார் 2 x 3 அடி அளவு பரப்பினையும் சுமார் ஒன்றரை அடி உயரத்தினையும் கொண்டிருந்தது. அதன் உள்ளே பழைய புத்தகங்களையும் பழைய கண்ணாடி போட்டோ பிரேம்களையும் இன்னும் பல பொருட்களையும் அவள் அழகாக துடைத்து, தூசு தட்டி அடுக்கி வைத்திருந்தாள்.

"இதுவா?"

"ஆமா"

"ஹ்ம்ம். எங்க வைக்கணும்?"

"அந்த ரூம் ல தான். ரேக் மேல தூக்கி வைக்கணும்." என்று ஸ்டோர் ரூமினை காட்டினாள்.

"இதெல்லாம் எங்க அண்ணனுக்கு சர்வ சாதாரணம்." என்று கூறி நக்கலாகச் சிரித்தபடி கீர்த்தனாவும் ஹாலுக்குள் வந்தாள்.

"இது இரும்புப் பெட்டி வேற. அதுல இவ்வளவு திங்ஸ் உள்ள வச்சா ரொம்ப வெயிட்டா இருக்கும். நாம மூணு பேரும் சேர்ந்தாலும் தூக்க முடியாது. அதுக்குள்ள உனக்கு பில்டப் கேக்குதா?"
என்று செல்லமாக அவள் மண்டையில் மெல்ல ஒரு போடு போட்டேன்.

"சரி. ஓகே. ட்ரை பண்ணி பாக்கலாம்." என்றாள் கீர்த்தனா.

"ஹ்ம்ம். இன்னொருத்தரும் இருந்தா நல்லா இருக்கும். தம்பி எங்க?" என்று கேட்டேன்.

"அவன் ப்ரெண்ட்ஸ் கூட வெளிய போய் இருக்கான். இனிமே ஈவினிங் தான் அவன பாக்க முடியும்." என்றாள்.

"சரி ஓகே. லெட்ஸ் ட்ரை."
என்றவாறு நான் ஒரு பக்கமாகப் பிடிக்க, யாமினியும் கீர்த்தனாவும் அடுத்த பக்கம் பிடித்தார்கள். ஆனால், எவ்வளவு முயன்றும் பெட்டியினை அசைக்கக் கூட முடியவில்லை.

"விடுங்கண்ணா. இப்போதைக்கு இது இங்கேயே இருக்கட்டும். அப்புறமா டாடியும் தம்பியும் வந்ததும் எல்லாருமா சேர்ந்து தூக்கி வச்சிரலாம்." என்றாள் யாமினி.

நான் சரி என்றால் அத்தோடு நான் வீட்டுக்குப் போக வேண்டி இருக்கும். இங்கேயே இருந்து அவளை இன்னும் கொஞ்ச நேரம் ரசித்துப் பார்த்து விட்டுப் போகும் படி எனது மனம் என்னிடம் மன்றாடியது. என்னதான் பண்ணலாம் என்று யோசித்தவாறு,
"ஒண்ணு பண்ணலாம்." என்றேன்.

"என்ன?"
ஆர்வமாகக் கேட்டாள் யாமினி.

"முதல்ல இந்த பாக்ஸ்ல இருக்குற பாரமான திங்ஸ்ஸயெல்லாம் வெளிய எடுத்து வச்சிட்டு, இத தூக்கி மேல வச்சிடலாம். அப்புறம் பரண் மேல ஏறி பாக்கி எல்லாத்தையும் உள்ள வச்சு அடுக்கி லாக் பண்ணிடலாம்."

"ஹ்ம்ம். குட் ஐடியா." என்றாள் யாமினி.

"நா சொல்லல. எங்க அண்ணனுக்கு இதெல்லாம் சர்வ சாதாரணம்." என்று கண்ணடித்து சிரித்தாள் கீர்த்தனா.

"சிரிச்சது போதும். எல்லாத்தையும் வெளிய எடுத்துப் போடு." என்று கீர்த்தனாவை லேசாக அதட்டினேன்.

பின்னர், அவர்கள் இருவரும் கீழே முட்டி போட்டு அமர்ந்துகொண்டு பொருட்களை எடுத்து வெளியே வைத்துக் கொண்டிருக்க, அவ்வப்போது பெட்டியின் விளிம்பில் அழுத்தப்பட்டு நசுங்கிக் கொண்டிருந்த அவளது பால் முலைகளையும், குதிகால்களில் அமரும் பொழுது நசுங்கிப் புடைக்கும் அவளது பின்னழகு சதைகளையும் நான் கள்ளத்தனமாய் ரசித்துக் கொண்டிருக்க, ஜட்டிக்குள் அடக்கி வைத்திருந்த எனது ராஜநாகம் இதற்கு மேலும் என்னால் அடங்கி இருக்க முடியாது என்று மெல்ல உசும்ப ஆரம்பித்தது. வெளியே வர முடியாமல் துடிதுடித்தது.

அவளது எல்லா அங்கங்களிலும் ஒளிந்துகொண்டிருந்த காமன் அன்று நொடிக்கொரு தடவை வெளியே வந்து என்னை சித்திரவதை செய்து கொண்டிருந்தான். வியர்த்திருந்த அவளது முகம் கூட என்னைப் பாடாய்ப் படுத்தி எடுத்துக் கொண்டிருந்தது. கன்னத்தில் இருந்து வழிந்து கழுத்தின் வழியாக அவளது டீஷர்ட்டுக்குள் சென்று மறைந்து கொண்டிருந்த அந்த ஒரு சில வியர்வைத் துளிகள் மீது அளவற்ற பொறாமையும் கூட ஏற்பட்டது.

கிட்டத்தட்ட அரைவாசி பொருட்களை வெளியே எடுத்து வைத்ததன் பின்னர் யாமினி என்னைப் பார்த்தாள்.

"இப்ப தூக்கிப் பாக்கலாம்ணா."

"ஹ்ம்ம்."

மூவரும் சேர்ந்து ஒருவாறாக அந்தப் பெட்டியினை தூக்கிக் கொண்டு சென்று பரண் மேல் வைத்ததன் பின்னர், "தேங்க்ஸ்ணா" என்றபடி பக்கத்தில் இருந்த ஒரு ஸ்டூலினை இழுத்து எடுத்தாள் யாமினி.

"நீ இரு யாமினி. நா ஏறுறேன் மேல." என்றவாறு நான் ஏற ஆயத்தம் ஆக, அவள் பிடிவாதமாக மறுத்தாள்.

"அதுல இருக்குற எல்லாமே ரொம்ப முக்கியமான திங்ஸ். நானே அத அழகா அடுக்கி வச்சா தான் எனக்கு மனசு நிம்மதியா இருக்கும். நீங்க போய் படுத்து கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுங்கண்ணா. நானே பாத்து பண்ணிக்கறேன்." என்றாள்.

நான் அங்கு இருப்பதில் அவளுக்கு கொஞ்சம் விரும்பம் குறைவாகத்தான் இருந்தது. நான் அங்கு சென்றதில் இருந்து அவள் என்னை போக சொல்லிக்கொண்டு தான் இருந்தாள். ஒரு வேளை, அவள் போட்டிருக்கும் இறுக்கமான ஆடைகளின் காரணமாக இருக்கலாம். எந்த ஒரு பெண்ணும் அப்படி ஒரு அலங்கோலமான ஆடைகளுடன் ஒரு ஆணின் முன்னால் இருப்பதனை விரும்ப மாட்டார்கள் தான். அவளது விருப்பமின்றி வலிந்து கொண்டு அங்கேயே இருப்பது சரி இல்லை என்பதனால், நான் மனமே இல்லாமல் கவலையுடன் அங்கிருந்து நடந்தேன்.

வீட்டுக்கு வந்து ஹாலில் அமர்ந்து டீவியை ஆன் செய்தேன். ஆனாலும், டீவியில் கவனம் ஓடவில்லை. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அங்கேயே இருந்திருக்கலாம் என்று எனது மனம் ஏங்கிக்கொண்டிருந்தது. அவளது வீட்டில் நான் கண்ட காட்சிகள் யாவும் மீண்டும் மீண்டும் மனதினில் வந்து நாட்டியம் ஆடிக்கொண்டிருந்தன. அந்த சொற்ப நேரத்து இன்பம் மீண்டும் மீண்டும் வேண்டும் போல இருந்தது. அவளால் ஏற்பட்ட அந்த காம உணர்ச்சிகளை என்னால் கட்டுப்படுத்தவே முடியாமல் இருந்தது. வியர்வை படர்ந்திருந்த அவளது முழு தேகத்தினையும் எனது நாக்கினால் ஒரு இடம் கூட விடாமல் சுவைத்துப் பருக வேண்டும் போல இருந்தது. உணர்ச்சி நரம்புகளின் தூண்டுதல்களைத் தாங்க இயலாமல் எழுந்து பாத்ரூமினுள் சென்றேன்.

ஏற்கனவே அவளை அப்படி ஒரு கோலத்தில் பார்த்ததிலிருந்து ஜட்டிக்குள் இருந்து துடிதுடித்துக் கொண்டு அரும்பாடு பட்டுக்கொண்டிருந்த எனது புடைத்திருந்த ராஜநாகத்தினை எடுத்து வெளியே விட்டேன். ஜட்டியின் முன்பகுதி கனிசமானளவு நனைந்திருந்தது. என்னுடைய ராஜநாகம் வெளியே வர முடியாத கடுப்பில் ஜட்டியில் அவ்வளவு விஷத்தினைக் கக்கி இருந்தது.

அதனை பரிவுடன் கையில் ஏந்தி லேசாக தடவி விட்டுக்கொண்டு கண்களை மூடினேன். வேகத்தினை அதிகரித்தேன்.

ஏற்கனவே யாமினியின் வியர்த்த உடம்பும் நனைந்த இறுக்கமான ஆடைகளும் தந்த காம உணர்வுகளில் திளைத்திருந்த எனது ராஜநாகம் எனது கையின் இயக்க வேகத்திற்கு ஒரு நிமிடம் கூட தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல் துடி துடித்து பாத்ரூம் சுவற்றில் விஷத்தினைப் பீய்ச்சி அடித்தது .

உடம்பின் சூடும் பாத்ரூம் சூடும் சேர்ந்து எனக்கு உடம்பெங்கும் வியர்த்து வழிந்து கொண்டிருந்தது. ஆடைகளைக் கழற்றிவிட்டு லேசான ஒரு குளியலைப் போட்டு விட்டு வெளியே வந்து ஹாலில் அமர்ந்து மீண்டும் டீவியை ஆன் செய்தேன்.

அவளை மீண்டும் ஒருமுறை அதே கோலத்தில் பார்க்கவேண்டும் போல இருந்தது. ஆனால், நான் காரணமே இல்லாமல் மீண்டும் அங்கு சென்றால் கீர்த்தனாவே என்னைப் பற்றி தப்பாக ஏதும் நினைத்து விடுவாள் என்கின்ற காரணத்தினால் வேண்டாம் என்று அமைதியாக அமர்ந்திருந்தேன். திடீரென மனதினுள் ஒரு யோசனை தோன்றியது.

வேலைகள் முடிந்ததும் அவள் குளிப்பதற்காக பாத்ரூம் செல்வாள். வீட்டில் வேறு யாருமே இல்லை என்பதால், அவள் குளிக்கும் பொழுது பாத்ரூமில் தண்ணீர் வரவில்லை என்றால், என்னவென்று பார்ப்பதற்காக எப்படியும் என்னைத்தான் உதவிக்கு அழைத்தாக வேண்டும்.

ஒரு வேளை அப்படி நடந்தால், உதவி செய்யும் சாக்கில் அவளுடன் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் செலவிட முடியும் என்பதனால், நான் விரைந்து செயற்பட்டேன். எழுந்து அவளது வீட்டுக்குச் சென்று அவர்களுக்குத் தெரியாதவாறு வெளியில் போடப்பட்டிருந்த படிகளில் ஏறி மொட்டை மாடியில் இருந்த தண்ணீர்த் தாங்கியிலிருந்து கீழே தண்ணீர் போகும் பிரதான குழாயின் நல்லியைத் திருகி ஆப் செய்துவிட்டு மெல்ல வீட்டுக்கு வந்தேன்.

கொஞ்ச நேரத்தில் கீர்த்தனாவும் வீடு வந்து சேர்ந்தாள். அவளும் ரொம்பவே வியர்த்திருந்தாள். வந்ததும் ரூமினுள் நுழைந்தவள் சற்று நேரத்தில் மாற்றுத் துணிகளை எடுத்தவாறு பாத்ரூமினுள் நுழைந்தாள்.

நான் கீர்த்தனாவின் போனுக்கு யாமினி ஏற்படுத்தப் போகும் அழைப்புக்காக நேரத்தினைக் கணக்குப் போட்டுக் கொண்டு அமைதியாக காத்திருந்தேன்.

சிறிது நேரத்தில் எதிர்பார்த்தது போலவே கீர்த்தனாவின் போன் அலறியது. ஓடிச் சென்று போனை எடுத்தேன். அவளே தான்.

"ஹலோ."

"ஹலோ. கீர்த்து இல்லையாண்ணா?"

"அவ குளிக்கிறா யாமினி. ஏதாச்சும் சொல்லணுமா?"

"இல்லண்ணா. அது வந்து......"

"ஹ்ம்ம். சொல்லு யாமினி."

"கீர்த்து குளிச்சிட்டு வந்ததும் ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் இங்க வர முடியுமா?"

"ரெண்டு பேருமா? எதுக்கு?"

"இங்க பாத்ரூம்ல தண்ணி வரல. கொஞ்சம் என்னன்னு பாக்க முடியுமா?"

"ஒரு வேள, டேங்க் ல தண்ணி இல்லாம இருக்குமோ."

"இல்லண்ணா. நா மோட்டர் போட்டும் பாத்தேன். அப்பவும் தண்ணி வரல."

"சரி. நா வந்து என்னன்னு பாக்குறேன். அவ இப்பதான் குளிக்க போய் இருக்கா. குளிச்சிட்டு வர எப்புடியும் அரமணி நேரமாகும்."

"பரவால்லண்ணா. நா வெயிட் பண்றேன். அவ வந்ததும் வாங்க."

அவள் தனியாக இருப்பதனால் நான் தனியாக அங்கு செல்வதனை அவள் விரும்பவில்லை. அவளது அப்பாவும் அம்மாவும் அவளை நல்ல முறையில் வளர்த்திருப்பது அவளது பேச்சிலும் நடவடிக்கைகளில் தெரிந்தது.

"ஹ்ம்ம். சரி" என அரை மனதுடன் சம்மதித்தேன்.

எனக்கு கொஞ்சம் பயமாக இருந்தது. ஒரு வேளை அவள் மொட்டை மாடி மேலே ஏறி நல்லி மூடப்பட்டு இருப்பதனை கண்டுபிடித்துவிட்டால் , அவளுக்கு என் மேல் ஏதும் சந்தேகம் வந்துவிடும் என்ற காரணத்தினால் நான் பாத்ரூம் கதவினை தட்டி கீர்த்தனாவிடம் போனைக் கொடுத்து விஷயத்தினைக் கூறி அவளிடம் பேசுமாறு கூறினேன்.

கீர்த்தனா அவளுடன் பேச ஆரம்பிக்க,
நான் மெல்ல காது கொடுத்தேன்.

"சரி. நா அண்ணன அனுப்புறேன். அவன் என்னன்னு பாத்து பண்ணித் தருவான்."

"..............."

"லூஸு. என்ன பயம் உனக்கு?"

"..............."

"அதெல்லாம் ஒண்ணும் யோசிக்காத. அவன் ரொம்ப நல்லவன் டி."

"..............."

"அப்போ ஒண்ணு செய். ஏதாச்சும் ஒரு ட்ரெஸ்ஸ போட்டுன்னு நீ இங்க வந்துரு. அண்ணன அங்க அனுப்பி என்னன்னு பாக்கலாம்."

"................"

"சொல்றத கேளு யாமினி. தல நனைஞ்சிருச்சின்னு வேற சொல்ற. உடனே ஒழுங்கா குளிக்கலன்னா சளி புடிச்சுக்கும். நா குளிச்சு முடிச்சு வர வரைக்கும் ஈரத்தோடையே இருக்கப் போறியா நீ? பேசாம இங்க வந்து குளி பர்ஸ்ட்டு."

"................."

"ஹ்ம்ம். ஓகே."

பேசி முடித்ததும் கீர்த்தனா என்னை அழைத்தாள்.

"என்ன?"

"அவ இப்ப இங்க வருவா. அவ வந்ததும் நீ அங்க போய் அத என்னன்னு கொஞ்சம் பாரு."

"ஹ்ம்ம்."

எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. நான் ஏதோ பிளான் பண்ண கடைசியில் அது இப்படி ஆகி விட்டிருந்தது. அங்கு சென்று அவளுடன் கொஞ்ச நேரம் செலவிடலாம் என்று யோசித்தால், அவள் இங்கே வருவாளாம். நான் அங்கு செல்ல வேண்டுமாம். நாம் ஒன்று நினைக்க தெய்வம் ஒன்று நினைக்கும் என்று சும்மாவா சொன்னார்கள்?

சிறிது நேரத்தில் நைட்டி ஒன்றினை அணிந்து கொண்டு ஷாவ்ல் மூலம் அவளது மேல்ப் பகுதிகளை மறைத்த வண்ணமாக கையில் ஒரு பையுடன் அவள் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்தாள். அவளது கூந்தல் கொஞ்சம் நனைந்திருந்தது. வந்து என்னுடைய கையில் அவளது வீட்டு சாவியினை தந்து விட்டு பாத்ரூம் பக்கமாக நடந்தாள்.

அங்கு செய்வதற்கு எதுவும் இல்லை என்றாலும், நான் அம்மாவிடம் கூறிவிட்டு அவளது வீட்டிற்குச் சென்றேன். அவர்கள் யாருமே வீட்டில் இல்லாத ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் நான் அங்கு செல்வது அதுவே முதல் முறை.

எந்த ஒரு ஆண்மகனும் தனது காதலியின் வீட்டிற்கு யாருமே இல்லாத ஒரு நேரத்தில் செல்ல நேரிட்டால் என்ன செய்வானோ, அதையே தான் நானும் செய்தேன். முதலில் முன் கதவினை லாக் செய்துவிட்டு நேராக அவளது பெட்ரூமினுள் நுழைந்தேன்.

ப்ளூபெர்ரி ஏர் பிரெஷ்னர் வாசனை என்னை இன்னமுகத்துடன் உள்ளே வரவேற்றது. அவளைப் போலவே அவளது ரூமையும் அழகாகவும் அம்சமாகவும் நேர்த்தியாகவும் வைத்திருந்தாள். நேராகச் சென்று அவள் ஆடைகள் வைத்திருக்கும் அலுமாரியைத் திறந்தேன்.

உள்ளே கலர் கலர் சுடிதார்கள். நைட்டிகள், ப்ராக்கள், ஜட்டிகள் என ஒரு மினி ஜவுளிக்கடையே வைத்திருந்தாள் அவள். நான் ஆசையுடன் அவளது ப்ராக்களையும் ஜட்டிகளையும் ஒவ்வொன்றாக எடுத்து முகத்தில் வைத்து அழுத்தித் தேய்த்தபடி முகர ஆரம்பித்தேன்.

உண்மையிலேயே அவளது மார்பகங்களின் இடையிலும், தொடைகளின் இடுக்கில் அமைந்திருக்கும் அவளது பெண்மையிலும் முகம் புதைத்து முகர்வது போல ஒரு பீலினை அது எனக்குக் கொடுத்தது.

இருந்தாலும், யாரோ என்னை அவதானிப்பது போல உள்ளே ஒரு பயம் தொற்றிக் கொள்ள, எடுத்தவற்றை எடுத்தபடியே அடுக்கி வைத்துவிட்டு அலுமாரியினை மூடி விட்டு ரூம் காதவினையும் சாத்திவிட்டு வெளியே வந்தேன்.

பின்னர் மேலே சென்று நான் மூடி வைத்திருந்த நல்லியை பழையபடி திருகி திறந்துவிட்டு கீழே வர, பாத்ரூமில் இருந்து தண்ணீர் வடியும் சத்தம் கேட்டது. நான் பாத்ரூமினுள் சென்று அவள் திறந்து விட்டுப் போன ஷவர் நல்லியை மூடி விட்டுத் திரும்பினேன். பாத்ரூமின் வெளியே சுவர் ஓரத்தில் வாஷிங் மெஷின் இருந்தது. அதன் அருகில் ஒரு கூடையில் அழுக்குத் துணிகள் நிரம்பிக் காணப்பட்டன.

அதில் மேலே ஈரமான ஒரு பாவாடையும் அதன் கீழே அவள் சற்று முன்னர் அணிந்திருந்த அந்த சாம்பல் நிற டீஷர்ட்டும் எனது கண்களுக்கு புலப்படவே, அதன் அருகில் சென்று, அவளது டீஷர்ட்டினை வெளியே எடுத்தேன்.

சற்று முன்னர் வரை என்னைக் காமக்கிடங்கில் தள்ளி வேடிக்கை பார்த்த அவளது உள்ளாடைகள் கூட அந்தக் கூடையினுள்ளே கிடந்து எனைப் பார்த்துப் பல்லிளித்தன.

ஈரம் சற்றும் காய்ந்திராத அவளது ஜட்டியினை எடுத்து அடுத்த நொடியே எனது முகத்தில் வைத்து அழுத்தி தேய்த்த படி முகர்ந்தேன்.

அவளது வியர்வையும், அவளது பெண்மையின் பொக்கிஷமும் சேர்ந்து கலந்த ஒரு வாசனை. முதன் முதலில் பெண்களின் அந்தரங்க வாசனை எப்படி இருக்கும் என அந்நேரம் நான் உணர்ந்தேன். அந்த வாசனையினை விவரிக்க என்னிடம் வார்த்தைகளே இல்லை எனலாம். அந்தளவுக்கு மிகவும் வித்தியாசமான ஒரு வாசனை.

ஆண்டவன் காமத்திற்கென்று விஷேஷமாக இந்த வகையான வாசனைகளை உருவாக்கி இருக்கிறானே என அதிசயமாக இருந்தது.

அப்பாப்பா! என்னவொரு வாசனை. அதனை முகர்ந்த அடுத்த நொடியே எனக்குள் இருந்த அவள் மீதான காம உணர்வுகள் 100 மடங்கினால் அதிகரித்தன. எனது ராஜநாகம் முழுமையாக விரைத்து லுங்கியினுள் படமெடுத்து ஆடிக்கொண்டிருந்தது.

உடனடியாக அவளது ஜட்டியையும் ப்ராவையும் எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமினுள் நுழைந்தேன்.

தொடரும்......

[omprakash_71]

Very Nice Update Nanba Super

[Rocky Rakesh]

Super start

[KaamaArasan]

Very Nice Update Nanba Super

Thankyou Nanba

[KaamaArasan]

Super start

Thankyou

[KaamaArasan]

அவளது வீட்டில் யாருமே இல்லை என்றாலும், யாராவது பார்த்து விட்டால் என்ன செய்வது என்று மனதினுள்ளே ஒரு பயம் இருந்துகொண்டே இருக்க, பாத்ரூமினுள் சென்றதும் கதவினை தாளிட்டேன்.

கண்களை மூடிக்கொண்டு, ஈரமான அவளது ஜட்டியில் இருந்து வரும் அவளது பெண்மையின் வாசனையினையும் ப்ராவில் இருந்து வரும் அவளது மார்பகங்களின் வாசனையினையும் முகர ஆரம்பிக்க, உண்மையிலேயே அவள் பக்கத்தில் இருப்பது போலவும் அவளது ஆடையில்லாத பெண்மையினையும் மார்பகங்களையும் நான் முகர்ந்துகொண்டிருப்பது போலவும் எனக்குள் ஒரு உணர்வு உண்டாகவே, போதும் போதும் என்னும் அளவிற்கு ஆசை தீர கையடித்தேன்.

உச்சம் தொடப் போகும் வேளைகளில் சற்று நிறுத்திவிட்டு சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் தொடர்ந்தேன். கிட்டத்தட்ட ஒரு 10 நிமிடங்கள் வரை தொடர்ந்த இந்தக் காமப் போராட்டத்தில், உச்சம் தொடப் போகும் ஒரு கட்டத்தில் என்னால் நிறுத்த முடியாமல் போகவே, என்னை அறியாமலே உச்சம் தொட்டேன். 

ஏற்கனவே வீட்டில் ஒரு முறை முழு விஷத்தினையும் பீய்ச்சி அடித்திருந்தாலும் இரண்டாவது முறையும் எனது ராஜநாகம் ஓரளவு விஷத்தினைப் பீய்ச்சி அடித்தது.

இருந்தாலும், அவள் மீதான அந்தக் காம உணர்வு என்னில் இருந்து அகலவே இல்லை. கொஞ்ச நேரம் இடைவெளி விட்டு மீண்டும் ஆரம்பித்தேன். மூன்றாவது முறையுடன் என்னுடைய ராஜநாகம் ரொம்பவே சோர்வாகிப் போனது. சற்று வலிக்கவும் ஆரம்பித்தது. அவளது ஈர ஜட்டியினால் என்னுடைய ராஜநாகத்தினை சுற்றி மெல்ல வருடி விட்டேன். அதன் மிருதுவான தன்மையும் வியர்வையின் குளிர்ச்சியும் அதற்கு ஒரு இதமான உணர்வினைத் தந்தது.

"அவள் அணியும் உள்ளாடைகளும் அதன் வாசனைகளும் எனக்கு இந்தளவுக்கு இன்பம் கொடுக்கும் என்றால், அவளே எனக்குக் கிடைத்தால் எப்படி இருக்கும்?"
நினைக்கவே நாக்கு ஊறியது.

நேரம் ஆக ஆக யாமினி வந்துவிடுவளோ என ஐயமாக இருந்தது. அவளது உள்ளாடைகளை இருந்த இடத்தில் இருந்தபடியே வைத்து விட்டு வெளியே வந்தேன்.

வீட்டுக்கு வந்ததும் ரூமுக்குள் சென்று கட்டிலில் சாய்ந்தேன். எனது உடம்பும் மனதும் கொஞ்சம் அமைதியடைந்திருந்தது. ஆனாலும் அவளது வாசனை மட்டும் எனது மூக்கினை விட்டு அகலவே இல்லை.

யாமினியும் கீர்த்தனாவும் குளித்து முடித்துவிட்டு வெளியே வந்ததும் கீர்த்தனா என்னை அழைத்தாள்.

"என்னாச்சிண்ணா? ஓகேயா இப்ப?"

"ஹ்ம்ம். ஓகே தான். டேங்க் ல இருந்து தண்ணி கீழ வர்ற குழாயோட வாய்ல குப்ப கூளங்கள் போய் அடைச்சிட்டு இருந்திச்சி. அத கிளீன் பண்ணதும் சரி ஆகிட்டு."
என்று கூறி சமாளித்தேன்.

"தேங்க்ஸ் ணா" என்றாள் யாமினி.

"இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு தேங்க்ஸ்?" என்றேன்.

"அதானே. நமக்குள்ள எதுக்கு தேங்க்ஸ்?" என்றாள் கீர்த்தனா.

"சரி சரி. மூணு பேரும் வாங்க சாப்பிடலாம்." என்றார் அம்மா.

முதலில் யாமினி மறுத்தாலும், பின்னர் அம்மாவும் கீர்த்தனாவும் வற்புறுத்தி அவளை சாப்பிட வைத்தனர்.

சாப்பிடும் பொழுது நான் அவள் சாப்பிடும் அழகை ஓரக் கண்ணால் ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். ஈரலிப்பான அவளது கூந்தலும், அவள் அணிந்திருந்த அந்த நீல நிற சுடிதாரும் வெள்ளை நிற துப்பட்டாவும் அவளது அழகினை இன்னும் கொஞ்சம் தூக்கிக் காட்டியது.

சற்று முன்னர் வரை எனது காம உணர்வுகளை தூண்டி விட்டு என்னை அல்லல் பட வைத்தவள், அந்நேரம் அவளது அழகினை மீறி காம உணர்வுகளுக்குள் என்னால் செல்ல முடியாத வண்ணம் அழகே உருவாக என் முன்னால் அமர்ந்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவளது இதழ்களின் அசைவில் இருந்து என் கண்களை எடுக்க முடியாமல் ரொம்பவே அவஸ்தைப் பட்டுக்கொண்டிருந்தேன்.

சாப்பிட்டு முடிந்து அவள் வீடு செல்லும் வரை மனது ரொம்பவே குதூகலமாக இருந்தது. அவள் சென்றதன் பின்னர் கவலையுடன் ரூமினுள் சென்று கட்டிலில் சாய்ந்தேன்.

முன் வீட்டில் தான் அவள் இருக்கின்றாள் என்றாலும் அவளை சற்று நேரம் பிரிந்திருப்பது கூட மனதுக்கு ஒரு விதமான கவலையினைத் தந்தது. அவளை எப்பொழுதுமே பார்த்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும் போல மனது துடியாய் துடித்தது. அந்த சொற்ப நாட்களிலேயே அவ்வளவு தூரம் அவள் மீதான காதல் வளர்ந்திருந்தது.

சில நாட்கள் கழிந்தன.
எனக்கு வெளிநாடு செல்ல நல்ல ஒரு சந்தர்ப்பத்தினை யாமினியின் அப்பா அவரது நண்பர் ஒருவரின் மூலமாக ஏற்படுத்தித் தந்தார்.

துபாயில் நல்ல ஒரு கம்பெனியில் கட்டுமானத்துறையில் இன்ஜினீயராகவே வேலை பார்த்திருந்தார். நல்ல சம்பளம். வேண்டாம் என்று சொல்ல மனது வரவில்லை. இன்னும் 15 நாட்களில் கிளம்பி வருமாறு கூறி இருந்தார்.

டிக்கெட், வீசா என அனைத்து செலவுகளையும் யாமினியின் அப்பாவே பார்த்துக் கொண்டார்.

கிளம்ப வேண்டிய நாட்களின் எண்ணிக்கை குறைந்து கொண்டே வந்தது. எனக்கு யாமினியை விட்டுப் பிரிந்து செல்ல மனமே இல்லை. மிகவும் கவலையாக இருந்தது. எனது காதலை அவளிடம் சொல்லாமலே அங்கிருந்து கிளம்ப எனக்கு மனம் வரவில்லை. எப்படியாவது எனது காதலை அவளிடம் கூறி அவளது மனதிலும் என்ன இருக்கின்றது என்பதனையும் அறிய வேண்டும் என மிகவும் ஆர்வமாய் இருந்தது.
ஒரு நாள் யாமினி வீட்டில் தனியாக இருக்கும் நேரம் பார்த்து அவளது வீட்டுக்குச் சென்றேன்.

"வாங்கண்ணா. இன்னும் ரெண்டு நாள் தான். அப்புறமா உங்கள பாக்கவே முடியாதுல்ல? அப்புறம் துபாய் ஷேக் ஆயிடுவீங்க." என்று கூறி சிரித்தாள்.

"ஹ்ம்ம். ரெண்டு நாள் தான் இருக்கு. போறத நெனச்சா ரொம்ப கவலையா இருக்கு."

"ஏன் ணா?"

"அம்மா, கீர்த்தனா அப்புறம் உன்னயெல்லாம் விட்டு போக மனசு வரல."

"ஓஹ். என் மேலயும் அவ்வளவு பாசமா என்ன?"

"ஹ்ம்ம்."

"நா இங்க வந்து முழுசா ரெண்டு மாசம் கூட ஆகல. அதுக்குள்ள அவ்வளவு பாசம் எங்க இருந்து வந்திச்சி?" என்று கூறி நக்கலாக சிரித்தாள்.

"இதுல சிரிக்க என்ன இருக்கு? உனக்கு நா போறதுல கவல இல்லையா என்ன?"

"ஐயோ அண்ணா. நா சும்மா விளையாட்டுக்குத் தான் சொன்னேன். எனக்கும் கவலையா தான் இருக்கு. எனக்கு அண்ணன் யாரும் கூடப் பிறக்கல. உங்கள என்னோட அண்ணனா தான் பாக்குறேன். அதோட நீங்க எனக்கு ஒரு நல்ல ப்ரெண்ட்டும் கூட. நீங்க போறதுல எனக்கும் கவல தான்."

நான் எனது காதலை அவளிடம் சொல்ல வந்தால், அவள் என்னை அண்ணன் மாதிரி என்கிறாள். எனக்கு ரொம்பவே கடுப்பானது.

"தயவு செய்து என்ன நீ அண்ணான்னு கூப்பிடாத. என்ன அண்ணா மாதிரியும் நினைக்காத. ப்ளீஸ்."

"ஏன் ணா?" அப்புறம் நா உங்கள எப்டி?"

இரண்டு நாட்களில் கிளம்ப வேண்டும் என்கிற தைரியத்தில், அவள் என்ன நினைத்தாலும் பரவாயில்லை, ஆனால் என்னுடைய மனதில் இருக்கும் ஆசைகளை அவளிடம் தெரிவித்துவிட வேண்டும் என்று நினைத்தேன். தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு,

"ஐ லவ் யு யாமினி." என்றேன் 

"வாட்?" அதிர்ச்சியில் அவளது கண்கள் பெருத்தன.

"ஐ லவ் யு சோ மச். உன்ன நா எப்ப முதன்முதல்ல பாத்தேனோ, அப்பவே எனக்கு உன் மேல லவ் ஸ்டார்ட் ஆயிடிச்சு. இப்ப தான் அத உன்கிட்ட சொல்ல நேரமும் தைரியமும் வந்திருக்கு." ஒரே மூச்சில் சொல்லி முடித்தேன். எனது இதயம் படபடவென துடித்துக் கொண்டிருந்தது. தொண்டை வரண்டு போய் இருந்தது. கைகளும் கால்களும் லேசாக நடுங்க ஆரம்பித்தன. அவற்றை வெளிக்கட்டாமல் தைரியமாக அவள் முன்னால் அமர்ந்திருந்தேன்.

ஆனால், அவள் நடுநடுங்க ஆரம்பித்தாள். கோபத்தில் அவளது கண்கள் சிவந்தன. கண்களில் இருந்து கண்ணீர் மெல்ல வழிய ஆரம்பித்தது.

"ஏய். என்னாச்சி?"

"சாரிண்ணா. நா உங்கள ஒரு அண்ணனா நெனச்சி தான் இவ்வளவு நாளும் பழகுனேன். அத தவிர உங்கள என்னால அந்த மாதிரியெல்லாம் பாக்க முடியல. தயவு செஞ்சி இந்த லவ் அது இதெல்லாம் வேணாம் ணா. அப்பா அம்மா என்ன ரொம்ப நம்புறாங்க. என்ன வீட்ல தனியா விட்டுட்டு போற அளவுக்கு என்ன நம்புறாங்க. தயவு செஞ்சி என்ன மன்னிச்சிருங்க." என்று தழுதழுத்த குரலில் கோபத்துடன் கூறி முடித்தாள்.

கண்ணீரில் மூழ்கி இருந்த அவளது கண்களில் இருந்து ஓரிரு துளிகள் அவளது கன்னங்களில் ஓடி கீழே விழுந்து மறைந்தன.

"அழாத யாமினி. ஐம் சாரி. என்னால இத உன்கிட்ட சொல்லாம போக மனசு வரல. அதனால தான் சொன்னேன். தயவு செஞ்சி அழாத. கண்ண தொடச்சிக்கோ. ப்ளீஸ்." என்றேன்.

"இல்லண்ணா. நா அழல. ஆனா என்னால முடியல. ஸ்கூல்ல காலேஜ் ல கூட எனக்கு இதே தொல்ல தான். இப்ப நீங்க கூட என்கிட்ட இப்டி வந்து சொல்வீங்கன்னு நா நெனச்சி கூட பாக்கல."
அவளது கண்களில் இருந்து தொடர்ந்து கண்ணீர் வழிந்துகொண்டே இருந்தது. அவள் எனது காதலினை 'தொல்லை' என்றதும் மனதளவில் ரொம்பவே நொந்து போனேன். நான் அவளை தேவதைகளுக்கு நிகராக மனதளவில் வைத்திருந்தேன். ஆனால், என்னை அவள் தொல்லை என்று கூறும் அளவிற்குத் தான் நான் அவளது மனதில் இருந்திருக்கிறேன். வேதனையில் கண்களிலிருந்து ஒரு சொட்டுக் கண்ணீர் உதிர்ந்து கீழே விழ, அதனை ஒரு விரலால் துடைத்துக் கொண்டு,

"சாரி யாமினி. இனிமே என் தொல்ல உனக்கு இருக்காது. ஹாப்பியா இரு. அழாத. கண்ண தொடச்சிக்கோ. நா போறேன். பை."
காயப்பட்ட மனதில் இருந்து வந்த வார்த்தைகளை அவளிடம் கொட்டிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பி வீடு வந்தேன்.

அதன் பிறகு நான் அவளைப் பார்க்கவில்லை. துபாய் சென்ற பின்னரும் கூட அவளுடன் நான் பேசவில்லை. அவள் தொல்லை எனக் கூறிய அந்த ஒரு வார்த்தை எனது மனதிலே ஆழமாக பதிந்து வடுவாகிப் போனது. கோபமும் ஈகோவும் சேர்ந்து மனதளவில் அவளை வெறுக்க ஆரம்பித்தேன். அவளது நம்பரைக் கூட போனில் இருந்து அழித்துவிட்டேன். கீர்த்தனா அவளைப் பற்றி ஏதாவது கூறினாலும் கூட நான் அவற்றைக் கணக்கெடுப்பதில்லை. 

துபாய் வந்ததிலிருந்து நன்றாக உழைத்தேன். யாமினியின் அப்பாவிடம் பட்ட கடன்களை முதலில் அடைத்தேன். வீட்டின் பேரில் இருந்த கடன்களையும் அடைத்தேன். அம்மாவையும் கீர்த்தனாவையும் எந்தக் குறையும் இல்லாமல் நன்றாகப் பார்த்துக்கொண்டேன். கீர்த்தனாவின் கல்யாணத்துக்காக கொஞ்சம் நகைகளையும் சேர்த்துக்கொண்டேன். வீட்டினையும் அழகாக புனர்நிர்மாணம் செய்தேன். எனக்கென்று பேங்க்கில் கொஞ்சம் பணமும் சேர்த்துக்கொண்டேன். எல்லாம் முடிந்து பார்க்கும் பொழுது 5 வருடங்கள் காற்றாய் பறந்திருத்தன.

எவ்வளவு பணம் கையில் இருந்தும் என்ன பிரயோஜனம்? நான் பார்த்து ஆசைப்பட்ட ஒரு அழகான தேவதை இப்பொழுது வேறு ஒருவனுக்கு சொந்தம் ஆகப்போகிறாள். மனது கொஞ்சம் வலித்தது. விதியினை நினைத்து நொந்து கொண்டவாறு குளித்து முடித்து விட்டு வெளியே வந்தேன்.

கீர்த்தனா காப்பியுடன் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

அதனை வாங்கிப் பருகியவாறு அவளிடம் கேட்டேன்.

"மாப்ள என்ன பண்ணுறாரு?"

"டாக்டர்."

"ஓஹ். அவனும் டாக்டர் தானா?"

"ஹ்ம்ம்."

"அவளுக்கு புடிச்சிருக்கா? ஓகே சொன்னாளா?"

"ஓகேன்னு தான் நெனைக்கிறேன். அவங்க அப்பா கூட எங்க எல்லாருக்கும் பூரண சம்மதம்ன்னு சொன்னாரு. இனி மாப்ள வீட்ல தான் சம்மதம் சொல்லணும்."

"அவள யாரு தான் வேணாம்ன்னு சொல்லுவாங்க?" கவலையுடன் ஜன்னலின் ஊடாக வெளியே வெறித்துப் பார்த்தபடி கூறினேன்.

காப்பியை குடித்து விட்டு கப்பை கீர்த்தனாவிடம் நீட்டினேன். அவள் அதனை வாங்கிக்கொண்டு ரூமை விட்டு வெளியே சென்றாள்.

நான் ஆடைகளை மாற்றிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன். கீர்த்தனா காட்டிய அந்த போட்டோவை மீண்டும் ஒரு முறை பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது.

கீர்த்தனாவின் போனை வாங்கி நேற்றைய தினம் எடுத்திருந்த அவளது எல்லா போட்டோக்களையும் ஒன்று விடாமல் பார்த்து முடித்தேன்.

அவளது அழகு இப்பொழுது பல மடங்குகளாக அதிகரித்திருந்தது. அழகில் இருந்து அழகுப்புயலாக உருவெடுத்திருந்தாள். டீன் ஏஜ் பருவம் கழிந்திருந்த நிலையில் நான் அவளை கடைசியாகப் பார்த்திருந்தேன். ஆனால், இப்பொழுது அவள் ஒரு 25 வயதுப் பெண். அவளது உடம்பிலும் முகத்திலும் முன்பை விட ஒரு செழுமையும் முதிர்ச்சியும் காணப்பட்டன. 

எனக்கு எப்பொழுதோ ஒரு முறை படித்த, எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்களின் ஒரு சிறுகதையின் வரிகள் ஞாபகத்துக்கு வந்தது.

"எத்தனை அழகான பெண்ணாக இருந்தாலும் வாழ்வின் ஒரு பருவத்தில் மட்டும்தான் அழகாக இருக்கமுடியும். அப்பருவத்தில் கூட சில தருணங்களில்தான் அவள் அழகு முழுமையாக வெளிப்படும். அத்தருணத்தில் கூட சில கோணங்களில் சில அசைவுகளில்தான் அவள் அழகின் உச்சம் நிகழ்கிறது. ஒவ்வொரு அழகிக்கும் அவள் ஒரு உச்சமுனையைத் தொடும் ஒரு கணம் வாழ்வில் உண்டு. ஒரே ஒரு கணம். அவ்வளவுதான். அந்தக்கணங்களையே நீட்டிக் காலமாக்கினால் அதில் வாழ்பவள் யட்சி."

இவள் தேவதை என்று இதுநாள் வரையில் நினைத்திருந்தேன். ஆனால், அவள் தேவதைகளுக்கும் அப்பாற்பட்டவள். அவளும் ஒரு யட்சி தான்.

தொடரும்....

[Vasanthan]

Very nice update

[fuckandforget]

Fantastic going

[omprakash_71]

Very Nice Update Nanba

[KaamaArasan]

https://xossipy.com/user-80988.html
https://xossipy.com/user-76980.html
https://xossipy.com/user-15036.html

Thanks for the compliments Guys. It means alot.

[Johnnythedevil]

Amazing updates

[xavierrxx]

Heading superly.

Why should yamini father help him to go overseas for no reason. If he is such a good person, why should he find another man for her. five years of life is wasted now.

[KaamaArasan]

Amazing updates

Thanks  bro

[KaamaArasan]

Heading superly.

Why should yamini father help him to go overseas for no reason. If he is such a good person, why should he find another man for her. five years of life is wasted now.

Yamini's father helped him for his good future as he is a financially challenged person who has no father and needed help from someone. And, He fixed someone for his daughter, who is a doctor  as well.