17-06-2024, 07:49 PM
(This post was last modified: 05-07-2024, 11:59 AM by Nani1999. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
ఏం చెప్పాలి, ఎలా చెప్పాలి, ఎక్కడ నుంచి చెప్పాలి. ప్రేమ అది దూరం పెట్టిన వాళ్ళ తప్పా లేకపోతే తెలిసీ తెలియని వయసులో దూరం అయ్యిన నా తప్పా... ఎటు నుంచి ఎటు పోయింది... అన్ని తెల్సుకునే లోపలి చాలానే కోల్పోయాను. చాలనే దూరం అయ్యాను. మాట్లాడుకుందాం. మీతో చాలానే పంచుకోవాలి.
నా పేరు నాని అందరూ అలానే పిలుస్తారు. అందమయిన గోదావరి జిల్లాలో అందమయిన ఒక ఊరు మా ఊరు... అలా అని పచ్చని పొలాలు మధ్యన పెరగలేదు. మారిపోయే మనుషుల మధ్యలో నన్ను ప్రేమించే వాళ్ళను దూరం చేస్కుంటూ పెరిగాను...
సారీ రీడర్స్ నాకు కొంచం సినిమాల పిచ్చి అందుకే సినిమాటిక్ గా ట్రై చేసాను...
ఇక మొదలెడదామా నా కథ.........!!!!
సమయం సాయంత్రం 4. అప్పుడే స్కూళ్లు అయిపోయి పిల్లలు అందరూ ఎవరి ఇల్లకి వాళ్ళు వెళ్తున్నారు..
ఒకడు వంటి నిండా దెబ్బలు. పడిపోతే తగిలిన దెబ్బలు కావు, చదవటానికి బద్దకిస్తే టీచర్ వేసిన దెబ్బలు అసలే తెల్లటి శరీరం. ఆ టీచర్ దెబ్బలకి ఎర్రగా అయిపోయాడు. దెబ్బలు తగిలిన బాధ లేదు ఎందుకో ఆనందంతో ఉన్నాడు. చిన్నపిల్లలు చిన్న చిన్న విషయాలకి పట్టలేని ఆనందం వస్తుంది. ఎందుకో ఏమో మరి...
రామ్ :- యారా ఎందుకు నవ్వుతున్నావ్...
ప్రవీణ్ :- అదేం లేదు రా...
రామ్ :- దెబ్బలు గట్టిగా తగిలినా ఎందుకు రా ఆ నవ్వు...
ప్రవీణ్ :- ఏమో రా ఈ రోజు ఇంటికి గమ్మున వెళ్ళాలి.
రామ్:- ఎందుకు రా..!!
ప్రవీణ్ :- ఈ రోజు పవర్ రేంజర్స్ ఎస్. పి. డి ( s.p.d) చూడాలి రా లేట్ అయిపోతుంది..
రామ్:- మీ ఇంట్లో టీవీ లేదు కదరా ఎలా చూస్తావ్.
ప్రవీణ్:- ఈ రోజు టీవీ కొన్నారు అంట పొద్దున్న మా అమ్మ చెప్తుంటే విన్నాను...
రామ్:- అందుకేనా పొద్దున్న నుంచి టీవీ గురించి అడుగుతూనే ఉన్నావ్...
ప్రవీణ్ :- హా అవును..
రామ్:- సరే bye మా ఇల్లు వచ్చేసింది..
రామ్:- సరే bye..
అక్కడ అందుకున్న పరుగు ఇంటికి వచ్చే వరకు ఆగలేదు. ఇంట్లో ఏదన్నా కొత్తది వచ్చింది అంటే దాని అంతు చూసే ధాక మనకు మనశ్శాంతి ఉండదు కదా... అప్పట్లో ఇంట్లో టీవీ లు కూడా సరిగ్గా ఉండేవి కావు. కాలేజ్ కి వెళ్ళిన అప్పటి నుండీ వాళ్ళు వీళ్ళు చెప్పిన పవరెంజర్స్, డ్రాగన్ బాల్ కార్టూన్స్ గురించి విని వల్ల ఇంట్లో వీళ్ళ ఇంట్లో చూస్తూ కాలం గడిపే వాడు ఇప్పుడు మన ఇంట్లో టీవీ ఉంది అని తెలిసాక అసలు ఆగలేము గా..
ఆవేశంతో వస్తున్న పిల్లాడిని చూసి. లోపలికి వస్తున్న పిల్లోడి వీపు మీద 2 దెబ్బలు వేసింది. ఎందుకో అనుకోకండి పాపం ఆనందంలో బయట విప్పల్సిన చెప్పులు ఇంట్లోకి వేసుకొస్తే కొట్టరా ఏంటి..?
మనోడికి ఆ దెబ్బల నొప్పి కన్న కళ్ళ ముందు కనబడుతున్న టీవీ చూసిన ఆనందం ఎక్కువ అయిపోయింది... ఇంకో 2 దెబ్బలు పడ్డాక కానీ మనోడికి అర్థం కాలేదు. వెంటనే చెప్పులు అన్నీ విప్పేసి కాళ్ళు,చేతులు కడుక్కుని టివి ముందు కూర్చున్నాడు. అప్పుడే మొదటి సారి టీవీ దగ్గరగా చూడటం ఎలా వాడాలి ఏంటి అని చూస్తున్నాడు. టీవీ పెట్టడే గాని అందులో ఏ మాత్రం కూడా బొమ్మలు రావట్లేదు. అన్నీ ప్రయోగాలు చేశాడు కానీ ఏం లాభం లేదు.
రామ్:- అమ్మా.....! అమ్మా....!
అమ్మ :- ఏంట్రా ఆ అరుపులు ..
రామ్:- టీవీ రావట్లేదు...
అమ్మ:- తెలుసు.
రామ్:- ఎందుకు..
అమ్మ:- కేబుల్ వాడు ఇంక కనెక్షన్ ఇవ్వలేదు ఇంకో 4 రోజులు పడుతుంది.
పాపం ఎంతో ఆనందం తో వచ్చాడు. కానీ ఏం చేస్తాం మన టైం బాలేదు అంతే కదా.. కొన్ని కొన్ని సార్లు కాదు అన్నీ సార్లు కూడా మనం కోరుకున్నది చిన్నది అయిన పెద్దది అయిన జరగకపోవచ్చు, లేట్ అవ్వచ్చు, అలా అని బాధ పడుతూ ఉండల... కానీ 3 తరగతి చదువుతున్న చిన్న పిల్లోదికి ఇవేం తెల్సు.. పొద్దున్న నుంచి వేయి కళ్ళతో ఎదురుచూస్తున్నాడు. ఇంకా 4 రోజులు పడుతుంది అనేసరికి పాపం బాధ తట్టుకోలేకపోయాడు.. ఏడుపు మొహం పెట్టేసాడు. అప్పుడే ప్రవేణూ.....!!!! అన్న పిలుపు..!
ప్రవీణ్ :- తాతా ...!
మన ప్రవీణ్ కి తాత అంటే ఎంత ఇష్టమో..
తాత లోపలికి వస్తూనే సంచిలో నుంచి పొట్లం తీసి చేతికి ఇచ్చాడు. అబ్బా ఎంత మంచి వాసన వస్తుంది. చల్ల పునుకులు.... అబ్బో వేడి వేడి చల్లపునుకులు. లేత కొబ్బరి కాయ చెట్నీ. ఎంత మంచి కాంబినేషన్. మా ఊరిలోనే ఫేమస్ చల్లపునుగులు కొట్టు నుంచి వచ్చింది. ఇంకా నా కళ్ళల్లో ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు. టీవీ సంగతి మర్చిపోయి పరిగెత్తుకు వెల్లి పొట్లం తీసి ఓపెన్ చేసేసాను.. అబ్బబ్బా ఆ రుచి అమోఘం... ఎన్ని సంవ్సరాలైనా ఇప్పటికీ ఆ రుచి నా నాలికకి తెలుస్తూనే ఉంది. అలా కూర్చొని తాత నేను కలిసి అమ్మకి సగం తీసి మేము సగం తినేశం..
కొన్ని కొన్ని సార్లు అంతే బాధ ఆనందం వెంట వెంటనే వచ్చేస్తాయి మనం వద్దనుకున్నా ఆగవు కదా...
* ___________________*
అది 2015 అప్పుడే 10త్ ఎగ్జామ్స్ రాసి అందరూ సెలవులకి ఊర్లు వెళ్తుంటే నేను మాత్రం ఇంట్లోనే ఉంటున్నాను... ఎందుకు అంటారా....!!
చిన్ని :- రేయ్ ప్రవీణ్ వధులురా అక్క వస్తుంది...
ప్రవీణ్ :- ఏం కాదే ఉండు కాసేపే పని అయిపోతుంది.
చిన్ని :- వద్దేహే . అసలే మా అక్కకి నా మిద డౌట్ ఇంక ఇలా దొరికను అంటే నా పరిస్తితి అంతే ఇంకా..
ప్రవీణ్ :- ఏం కాదు నేను చూసుకుంటాను కదా.. అంతగా కావాలంటే మీ అక్కను కూడా లైన్ లో పెట్టేస్తాను.
చిన్ని :- హా పెట్టేస్తావ్ రా పెట్టేస్తవ్. ముందు పెట్టున వెళ్ళు తీయరా తట్టుకోలేకపోతున్నాను. అలా కెలికేయకు...
ప్రవీణ్ :- మరి నువ్వు ఏమో లోపల పెట్టనివ్వట్లేదు. నాకేమో ఆగట్లేదు. నన్నేం చేయమంటావ్.
చిన్ని :- చేస్తున్నది చాలు కానీ నన్ను వదీలేయర బాబు...
ప్రవీణ్ :- వదిలేస్తా ఒక్క ముద్దు..
చిన్ని:- ఇప్పటి దాకా నోట్లో నోరు పెట్టి చేసింది ఏంటి మళ్ళీ ఒక్క ముద్దు అంటా...!
ప్రవీణ్ :- ముద్దు అక్కడ కాదే ఇక్కడ....!
చిన్న :- ఇప్పుడు నువ్వు మొదలెత్తవ్ అంటే అయ్యే దాకా ఆగవు గాని వదిలేయ్ నన్ను...
రాధ :- చిన్ని ఎక్కడ ఉన్నావ్...!
చిన్ని :- అదిగో అక్క వచ్చేస్తుంది. వదిలేయ్ నన్ను...
ప్రవీణ్ :- సరేలే భయపడకు వెళ్ళూ...
చిన్ని :- మా మంచి బంగారం... రేపు నీకు ఫుల్ మీల్స్ ఇస్తాను లె ఫీల్ అవ్వకు bye.
ప్రవీణ్:- సరే రేపు మీ అక్క వెళ్ళగానే ఇంట్లోకి వచ్చేస్తా తలుపు తెరిచి ఉంచు...
చిన్ని :- సరే bye bye..
ప్రవీణ్:- హే రాధా ఏంటి ఇప్పుడే వచ్చావా..!
రాధ :- హా ఇప్పుడే వచ్చారా కాలేజీ నుంచి..
ప్రవీణ్:- అవునా రా అయితే కాసేపు ఆడుకుందాం...
రాధ :- నాకు ఓపిక లేదు రా..
ప్రవీణ్ :- అలా అనకే ఇప్పటికే చాలా రోజులు అయ్యింది రా..
రాధ :- చెల్లి ఉంది రా బాగోదు...
ప్రవీణ్ :- నేను చూసుకుంటా కథ రా...!
రాధ :- ఎక్కడికి రా అలా లాక్కెళ్లి పోతున్నావ్ రేయ్ నిన్నే ఎక్కదికి..??
ప్రవీణ్ :- నువ్వు రావే ముందు...
రాధ :- రేయ్ ఈ బాత్రూం దగ్గరకు ఎందుకు రా ఎవరన్నా వస్తే ప్రాబ్లం అవ్వుద్ది.
ప్రవీణ్ :- ఎవ్వడు రాడు.
రాధ :- రేయ్ అలా లాగకు..
ప్రవీణ్ :- రాధా ఏం ఉన్నాయే ని సొల్లు అబ్బో ఇంటర్ లోనే ఇలా ఉన్నాయి అంటే అబ్బా ఏం పెంచావే అసలు...
రాధ :- నాకేం తెల్సు ఎలా పెరిగాయో...
ప్రవీణ్ :- రాత్రిళ్ళు తెగ నొక్కేస్కునే దానివి కదా అందుకే పెరిగాయి...
రాధ :- సరే ముందు కార్యం అవగొట్టూ...
ప్రవీణ్ :- ఉండవే ముందు ముద్దు పెట్టుకొనివ్వూ ..
రాధ :- ఇదేం పిచ్చి రా నీకు..
ప్రవీణ్ :- ఏమో నే ఆ బూతు బొమ్మలు చూసినప్పటి నుంచి చేయాలి అనిపిస్తుంది... ఈ రోజు కుదిరింది.
రాధ :- సరే గమ్మున కానివ్వు మళ్ళీ చెల్లి వస్తుంది..
ప్రవీణ్ :- సరే సరే.....
To be continued...!!!
నా పేరు నాని అందరూ అలానే పిలుస్తారు. అందమయిన గోదావరి జిల్లాలో అందమయిన ఒక ఊరు మా ఊరు... అలా అని పచ్చని పొలాలు మధ్యన పెరగలేదు. మారిపోయే మనుషుల మధ్యలో నన్ను ప్రేమించే వాళ్ళను దూరం చేస్కుంటూ పెరిగాను...
సారీ రీడర్స్ నాకు కొంచం సినిమాల పిచ్చి అందుకే సినిమాటిక్ గా ట్రై చేసాను...
ఇక మొదలెడదామా నా కథ.........!!!!
సమయం సాయంత్రం 4. అప్పుడే స్కూళ్లు అయిపోయి పిల్లలు అందరూ ఎవరి ఇల్లకి వాళ్ళు వెళ్తున్నారు..
ఒకడు వంటి నిండా దెబ్బలు. పడిపోతే తగిలిన దెబ్బలు కావు, చదవటానికి బద్దకిస్తే టీచర్ వేసిన దెబ్బలు అసలే తెల్లటి శరీరం. ఆ టీచర్ దెబ్బలకి ఎర్రగా అయిపోయాడు. దెబ్బలు తగిలిన బాధ లేదు ఎందుకో ఆనందంతో ఉన్నాడు. చిన్నపిల్లలు చిన్న చిన్న విషయాలకి పట్టలేని ఆనందం వస్తుంది. ఎందుకో ఏమో మరి...
రామ్ :- యారా ఎందుకు నవ్వుతున్నావ్...
ప్రవీణ్ :- అదేం లేదు రా...
రామ్ :- దెబ్బలు గట్టిగా తగిలినా ఎందుకు రా ఆ నవ్వు...
ప్రవీణ్ :- ఏమో రా ఈ రోజు ఇంటికి గమ్మున వెళ్ళాలి.
రామ్:- ఎందుకు రా..!!
ప్రవీణ్ :- ఈ రోజు పవర్ రేంజర్స్ ఎస్. పి. డి ( s.p.d) చూడాలి రా లేట్ అయిపోతుంది..
రామ్:- మీ ఇంట్లో టీవీ లేదు కదరా ఎలా చూస్తావ్.
ప్రవీణ్:- ఈ రోజు టీవీ కొన్నారు అంట పొద్దున్న మా అమ్మ చెప్తుంటే విన్నాను...
రామ్:- అందుకేనా పొద్దున్న నుంచి టీవీ గురించి అడుగుతూనే ఉన్నావ్...
ప్రవీణ్ :- హా అవును..
రామ్:- సరే bye మా ఇల్లు వచ్చేసింది..
రామ్:- సరే bye..
అక్కడ అందుకున్న పరుగు ఇంటికి వచ్చే వరకు ఆగలేదు. ఇంట్లో ఏదన్నా కొత్తది వచ్చింది అంటే దాని అంతు చూసే ధాక మనకు మనశ్శాంతి ఉండదు కదా... అప్పట్లో ఇంట్లో టీవీ లు కూడా సరిగ్గా ఉండేవి కావు. కాలేజ్ కి వెళ్ళిన అప్పటి నుండీ వాళ్ళు వీళ్ళు చెప్పిన పవరెంజర్స్, డ్రాగన్ బాల్ కార్టూన్స్ గురించి విని వల్ల ఇంట్లో వీళ్ళ ఇంట్లో చూస్తూ కాలం గడిపే వాడు ఇప్పుడు మన ఇంట్లో టీవీ ఉంది అని తెలిసాక అసలు ఆగలేము గా..
ఆవేశంతో వస్తున్న పిల్లాడిని చూసి. లోపలికి వస్తున్న పిల్లోడి వీపు మీద 2 దెబ్బలు వేసింది. ఎందుకో అనుకోకండి పాపం ఆనందంలో బయట విప్పల్సిన చెప్పులు ఇంట్లోకి వేసుకొస్తే కొట్టరా ఏంటి..?
మనోడికి ఆ దెబ్బల నొప్పి కన్న కళ్ళ ముందు కనబడుతున్న టీవీ చూసిన ఆనందం ఎక్కువ అయిపోయింది... ఇంకో 2 దెబ్బలు పడ్డాక కానీ మనోడికి అర్థం కాలేదు. వెంటనే చెప్పులు అన్నీ విప్పేసి కాళ్ళు,చేతులు కడుక్కుని టివి ముందు కూర్చున్నాడు. అప్పుడే మొదటి సారి టీవీ దగ్గరగా చూడటం ఎలా వాడాలి ఏంటి అని చూస్తున్నాడు. టీవీ పెట్టడే గాని అందులో ఏ మాత్రం కూడా బొమ్మలు రావట్లేదు. అన్నీ ప్రయోగాలు చేశాడు కానీ ఏం లాభం లేదు.
రామ్:- అమ్మా.....! అమ్మా....!
అమ్మ :- ఏంట్రా ఆ అరుపులు ..
రామ్:- టీవీ రావట్లేదు...
అమ్మ:- తెలుసు.
రామ్:- ఎందుకు..
అమ్మ:- కేబుల్ వాడు ఇంక కనెక్షన్ ఇవ్వలేదు ఇంకో 4 రోజులు పడుతుంది.
పాపం ఎంతో ఆనందం తో వచ్చాడు. కానీ ఏం చేస్తాం మన టైం బాలేదు అంతే కదా.. కొన్ని కొన్ని సార్లు కాదు అన్నీ సార్లు కూడా మనం కోరుకున్నది చిన్నది అయిన పెద్దది అయిన జరగకపోవచ్చు, లేట్ అవ్వచ్చు, అలా అని బాధ పడుతూ ఉండల... కానీ 3 తరగతి చదువుతున్న చిన్న పిల్లోదికి ఇవేం తెల్సు.. పొద్దున్న నుంచి వేయి కళ్ళతో ఎదురుచూస్తున్నాడు. ఇంకా 4 రోజులు పడుతుంది అనేసరికి పాపం బాధ తట్టుకోలేకపోయాడు.. ఏడుపు మొహం పెట్టేసాడు. అప్పుడే ప్రవేణూ.....!!!! అన్న పిలుపు..!
ప్రవీణ్ :- తాతా ...!
మన ప్రవీణ్ కి తాత అంటే ఎంత ఇష్టమో..
తాత లోపలికి వస్తూనే సంచిలో నుంచి పొట్లం తీసి చేతికి ఇచ్చాడు. అబ్బా ఎంత మంచి వాసన వస్తుంది. చల్ల పునుకులు.... అబ్బో వేడి వేడి చల్లపునుకులు. లేత కొబ్బరి కాయ చెట్నీ. ఎంత మంచి కాంబినేషన్. మా ఊరిలోనే ఫేమస్ చల్లపునుగులు కొట్టు నుంచి వచ్చింది. ఇంకా నా కళ్ళల్లో ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు. టీవీ సంగతి మర్చిపోయి పరిగెత్తుకు వెల్లి పొట్లం తీసి ఓపెన్ చేసేసాను.. అబ్బబ్బా ఆ రుచి అమోఘం... ఎన్ని సంవ్సరాలైనా ఇప్పటికీ ఆ రుచి నా నాలికకి తెలుస్తూనే ఉంది. అలా కూర్చొని తాత నేను కలిసి అమ్మకి సగం తీసి మేము సగం తినేశం..
కొన్ని కొన్ని సార్లు అంతే బాధ ఆనందం వెంట వెంటనే వచ్చేస్తాయి మనం వద్దనుకున్నా ఆగవు కదా...
* ___________________*
అది 2015 అప్పుడే 10త్ ఎగ్జామ్స్ రాసి అందరూ సెలవులకి ఊర్లు వెళ్తుంటే నేను మాత్రం ఇంట్లోనే ఉంటున్నాను... ఎందుకు అంటారా....!!
చిన్ని :- రేయ్ ప్రవీణ్ వధులురా అక్క వస్తుంది...
ప్రవీణ్ :- ఏం కాదే ఉండు కాసేపే పని అయిపోతుంది.
చిన్ని :- వద్దేహే . అసలే మా అక్కకి నా మిద డౌట్ ఇంక ఇలా దొరికను అంటే నా పరిస్తితి అంతే ఇంకా..
ప్రవీణ్ :- ఏం కాదు నేను చూసుకుంటాను కదా.. అంతగా కావాలంటే మీ అక్కను కూడా లైన్ లో పెట్టేస్తాను.
చిన్ని :- హా పెట్టేస్తావ్ రా పెట్టేస్తవ్. ముందు పెట్టున వెళ్ళు తీయరా తట్టుకోలేకపోతున్నాను. అలా కెలికేయకు...
ప్రవీణ్ :- మరి నువ్వు ఏమో లోపల పెట్టనివ్వట్లేదు. నాకేమో ఆగట్లేదు. నన్నేం చేయమంటావ్.
చిన్ని :- చేస్తున్నది చాలు కానీ నన్ను వదీలేయర బాబు...
ప్రవీణ్ :- వదిలేస్తా ఒక్క ముద్దు..
చిన్ని:- ఇప్పటి దాకా నోట్లో నోరు పెట్టి చేసింది ఏంటి మళ్ళీ ఒక్క ముద్దు అంటా...!
ప్రవీణ్ :- ముద్దు అక్కడ కాదే ఇక్కడ....!
చిన్న :- ఇప్పుడు నువ్వు మొదలెత్తవ్ అంటే అయ్యే దాకా ఆగవు గాని వదిలేయ్ నన్ను...
రాధ :- చిన్ని ఎక్కడ ఉన్నావ్...!
చిన్ని :- అదిగో అక్క వచ్చేస్తుంది. వదిలేయ్ నన్ను...
ప్రవీణ్ :- సరేలే భయపడకు వెళ్ళూ...
చిన్ని :- మా మంచి బంగారం... రేపు నీకు ఫుల్ మీల్స్ ఇస్తాను లె ఫీల్ అవ్వకు bye.
ప్రవీణ్:- సరే రేపు మీ అక్క వెళ్ళగానే ఇంట్లోకి వచ్చేస్తా తలుపు తెరిచి ఉంచు...
చిన్ని :- సరే bye bye..
ప్రవీణ్:- హే రాధా ఏంటి ఇప్పుడే వచ్చావా..!
రాధ :- హా ఇప్పుడే వచ్చారా కాలేజీ నుంచి..
ప్రవీణ్:- అవునా రా అయితే కాసేపు ఆడుకుందాం...
రాధ :- నాకు ఓపిక లేదు రా..
ప్రవీణ్ :- అలా అనకే ఇప్పటికే చాలా రోజులు అయ్యింది రా..
రాధ :- చెల్లి ఉంది రా బాగోదు...
ప్రవీణ్ :- నేను చూసుకుంటా కథ రా...!
రాధ :- ఎక్కడికి రా అలా లాక్కెళ్లి పోతున్నావ్ రేయ్ నిన్నే ఎక్కదికి..??
ప్రవీణ్ :- నువ్వు రావే ముందు...
రాధ :- రేయ్ ఈ బాత్రూం దగ్గరకు ఎందుకు రా ఎవరన్నా వస్తే ప్రాబ్లం అవ్వుద్ది.
ప్రవీణ్ :- ఎవ్వడు రాడు.
రాధ :- రేయ్ అలా లాగకు..
ప్రవీణ్ :- రాధా ఏం ఉన్నాయే ని సొల్లు అబ్బో ఇంటర్ లోనే ఇలా ఉన్నాయి అంటే అబ్బా ఏం పెంచావే అసలు...
రాధ :- నాకేం తెల్సు ఎలా పెరిగాయో...
ప్రవీణ్ :- రాత్రిళ్ళు తెగ నొక్కేస్కునే దానివి కదా అందుకే పెరిగాయి...
రాధ :- సరే ముందు కార్యం అవగొట్టూ...
ప్రవీణ్ :- ఉండవే ముందు ముద్దు పెట్టుకొనివ్వూ ..
రాధ :- ఇదేం పిచ్చి రా నీకు..
ప్రవీణ్ :- ఏమో నే ఆ బూతు బొమ్మలు చూసినప్పటి నుంచి చేయాలి అనిపిస్తుంది... ఈ రోజు కుదిరింది.
రాధ :- సరే గమ్మున కానివ్వు మళ్ళీ చెల్లి వస్తుంది..
ప్రవీణ్ :- సరే సరే.....
To be continued...!!!
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
:ఉదయ్