Romance மோக கீதங்கள்

[Natarajan Rajangam]

இந்ந கதை முழுக்க முழுக்க கைப்பேசி மூலம்எழுதப்படுவதால் எழுத்துப்பிழை இருப்பின் வாசகர்கள் மன்னித்து கொள்ளவும்.....



             நவம்பர் 10 2016 காலை 7 மணி மோகிதா எழுந்து வீட்டை சுத்தம் செய்துவிட்டு அடுப்படுக்கி போனால் வீட்டில் பருப்பு இல்லை கடுகு இல்லை தக்காளி வெங்காயம் கூட இல்லை இரண்டு எழுமிச்சை பழம் இருந்ததை  அதை வைத்து மிச்சமிருந்த அரிசியில் சாதம் வடித்து எலுமிச்சை சாதம் செய்தால் மணி 8:45 ஆகிவிட்டது தங்கை கல்லூரி செல்ல வேண்டும் அம்மாவிற்கு மருந்து கொடுக்க வேண்டும் இருவருக்கும் தேவையானதை செய்துவிட்டு தனது வேலைக்கு புறப்பாட்டால் மோகிதா 24 வயது மங்கை பி ஏ ஆங்கிலம் படித்துள்ளால் இரண்டு வருடம் ஒரு தனியார் பள்ளியில் 4000₹ சம்பளத்தில் வேலை பார்த்துவந்தால் அங்கே இப்போது அவளுக்கு வேலை இல்லை காரணம் பிரதமர் அறிவித்த பணமதிப்பிழப்பு நடவடிக்கையால் பாதி பேரை பள்ளி நிர்வாகம் நீக்கியது எந்தவித முன் அறிவிப்பும் இன்றி நவம்பர் 8 பிரதமர் அறிவித்தார் நவம்பர் 9 இவளுக்கு வேலை பரிபோனது வேதனையோடு இருந்தவளுக்கு அன்று இரவே தன் தாய் கனகவள்ளிக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டு மருத்துவமனைக்கு சென்று பார்த்தனர் சிறிய அதிர்ச்சி தான் என்று கூறி மருந்துகளை கொடுத்து அனுப்பிவைத்தனர்.



       அன்று மட்டும் அவளுக்கு 7125₹ செலவு கையிலிருந்த காசு கரைந்து போனது வீட்டு செலவுக்கு பணமில்லை வேலையுமில்லை பொடி நடையாக நடந்தபடி தனது வீட்டில் இருந்து வேலை தேடி கடைகள் சூப்பர் மார்க்கெட்களுக்கு நடந்தால் எங்கும் வேலை இல்லை அப்போது மங்களகரமான நகைக்கடை ஒன்றில் தெப்பக்குளம் அருகே உள்ள கடை பணிக்கு படித்த பெண்கள் தேவை என்று போர்டு மாட்டி இருந்தார்கள்.



       அதைப்பார்த்துவிட்டு உள்ளே செல்ல அங்கிருந்து சேல்ஸ் கேர்ள் அவளை மேனேஜர் அறைக்கு அழைத்து சென்றால் அவனோ மோகிதாவை கண்டதும் ஆஹா செம்ம கட்டையா இருக்காலே சரி முதலில் வேலைக்கு சேர்ப்போம் பிறகு நேரம் கிடைக்கும் போது பொந்தில் விந்தை பாய்ச்சுவோம் என்று நினைத்தபடி உங்கள் பெயர் முகவரி படிப்பு எல்லாம் கேட்டுவிட்டு அவளுக்கு என்ன வேலை என்று கூறிவிட்டு மாதம் 3500₹ சம்பளம் என்றான் மோகிதாவும் சரி என்று கூறிவிட்டு தனக்கான வேலையாக விற்பனை பெண்களுடன் போய் நின்றால் அவளுக்கான சீருடை கொடுக்கப்பட்டது கடவுளை வேண்டினால் நல்ல வேளையாக வேலை கிடைத்துவிட்டு இனி பசி இருக்காது அது போதும் தங்கை படிப்பு முடிந்துவிட்டால் இருவரும் சம்பாதித்தால் தனது பூர்விக வீட்டை மீட்டுவிட வேண்டும் என மனதில் நினைத்தால்.




         இரவு 8:30 வரை கடையில் வேலை இருந்தத
 பிறகு ஒவ்வொருவராக கிளம்பினார்கள் அனைவருக்கும் 50₹ கொடுக்கப்பட்டது அது பேருந்து அ பெட்ரோல் செலவுக்காக கொடுக்கப்படக்கூடிய தொகை அவளுக்கும் கொடுக்கப்பட்டது அதை வாங்கி கொண்டு வீட்டு செலவுக்கு உதவும் காலை மாதிரி நடந்தே வீடு சென்று விடுவோம் என்று எண்ணி நடக்க துவங்க பின்னால் ஒரு கார் வந்து நின்றது என்ன மோகிதா நடந்து போறீங்க வாங்க டராப் பன்றேன் என்று காரில் இருந்து தலையை எட்டிப்பார்த்து பேசினான் மேனஜர் கோபால்.



       மறுப்பேதும் தெரிவிக்காமல் காரின் முன்சீட்டில் ஏறி அமர்ந்தால் மோகிதா அவனோ என்ன இவ கூப்பிட்ட உடனே வந்துட்டா ஒரு வேளை இவ அப்படிப்பட்டவளோ சரி எதுக்கும் டைரக்டாவே கேட்டு பார்ப்போம் ஒகேனா இன்னைக்கு கார்லயே கதறவிட்ருவோம் என முட்டாள் தனமாக எண்ணி காரை ஓட்டியபடி எங்கு இறங்கனும் என்று கேட்டவன் அதற்கு அடுத்து அவள் குடும்பத்தை பற்றி பேசினான்.


      அவள் அதற்கு பதில் கொடுத்தபடி வர அதற்குள் திருவானைக்காவல் வந்துவிட்டது சார் நான் இறங்க வேண்டிய இடம் வந்துடுச்சி சார் என அவள் சொல்ல கோபால் அவளிடம் வெளிப்படையாகவே மோகிதா உன்னை ஒரு இரவு சாப்பிட எவ்வளவு கேட்ப என்று கேட்க அவளுக்கோ கோபம் கண் முடித்தனமாக வந்து அவனை முறைத்து பார்த்தவல் வேகமாக இறங்க பார்க்க அவளை அப்படியே இழுத்து சீட்டில் சாய்த்து நச்சென்று உதட்டில் இச்சொன்று வைத்தான் அவளால் அவனது முரட்டு கரங்களை தடுக்க முடியவில்லை ஐயோ விடு என்னை விடு என்னை என்று அவள் தடுக்க போராட அதற்குள் அவள் முலை ஒன்றை கொத்தாக பிடித்து பிசைந்தான் கோபால் அவளுக்கு அது வெறுப்பையே உண்டாக்கியது அவள் கண்ணில் கண்ணீர் தாரை தாரையாக கொட்டியது.


        திருவானைக்காவல் சாலையோரத்தில் கார் ஒன்று ஆடிக்கொண்டு இருப்பதை பலர் கண்டும் காணமல் கடந்து சென்றனர். அங்கே அந்த காரில் உள்ளே எட்டிப்பார்த்தன ஒரு இரு விழிகள் அங்கு நடப்பதை கண்ட அந்த விழிகளுக்கு சொந்தாகாரன் தனது வண்டியில் மாட்டியிருந்த சுத்தியலை எடுத்து ஒரு அடி முன்புற கண்ணாடியில் அடிக்க அதுவரை காமக்கிறுக்கிள் இருந்த கோபாலுக்கு தான் எங்கே இருக்கிறோம் என்ற சுயநினைவு திரும்ப அந்த கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தில் மோகிதா கார் கதவை திறந்து கொண்டு வெளியே வர புடவை கலைந்நு மார்பகம் பாதி தெரிய கூனிகுறுகி கதறியபடி வெளியே நின்ற நபரின் அருகில் செல்ல அவனோ தனது வண்டியில் இருந்த தன் சட்டை ஒன்றை எடுத்து அவளுக்கு கொடுத்துவிட்டு காரின் உள்ளே இருந்த கோபாலை காருக்குள்ளே சென்று எட்டி ஒரு உதை உதைக்க காரின் மறு கதவு வழியாக சாலையின் நடுவே பறந்து போய் விழுந்தான் அந்த காம பேர்வழி.


      அந்த நேரம் எந்த வாகனுமும் வராததால் அந்த நாய் தப்பித்தது இவனோ அவளுக்கு ஆறுதல் கூறி எங்கே போகவேண்டும் தாயி என்று கேட்க என் வீடு இங்க தான் சார் என்று அவள் சொல்ல சரி பார்த்து போமா என்று அனுப்பிவிட்டு தனது லோடு வண்டியை எடுத்துகொண்டு அங்கிருந்து புறப்பாட்டான்.


      யார் இவன் இவளுக்கும் இவனுக்கும் என்ன நடக்க போகிறது இருவரும் இணைவார்களா அ இணைந்து பிரிவார்களா என்பதை அடுத்ததடுத்த பாகத்தில் பார்க்கலாம் கதை தொடரும்.

[omprakash_71]

Very Nice Start Bro

[snegithan]

Welcome to xossipy site bro

[Natarajan Rajangam]

கதை தொடர்ச்சி


      வீட்டுக்கு வந்தவள் அழுத முகத்தை துடைத்துகொண்டு இனி அந்த கடைக்கு வேலைக்கு போக வேண்டாம் வேறு இடம் முயற்சிப்போம் என்றேண்ணி வீட்டுக்குள் நுழைய அவளை வாயிற்முகப்பில் அமர்ந்திருந்த தங்கை மோனிகா என்னக்கா வேலை கிடைச்சிருச்சி போல எவ்வளவு சம்பளம் அக்கா என்று கேட்க பதிலேழுதும் கூறாமல் மௌனமாக வீட்டுக்குள் செல்ல அம்மா மகளை பார்த்தால் அம்மாடி மோகி இங்க வாம்மா என்னம்மா கண்ணெல்லாம் கலங்கிருக்கு என்னாச்சு என்று கேட்க ஒன்னுமில்லம்மா என்று கூறிவிட்டு பக்கத்துவீட்டு பாட்டியிடம் 50₹ கொடுத்து ரேசன் அரிசி மற்றும் பருப்பு வாங்கிவந்தால் ( பாட்டி பெயர் ரஞ்சிதம் ரேசன் கடையில அவங்க பையன் வேலை பார்ப்பதால் அங்கிருந்து பல பொருட்களை வீட்டிற்கு கொண்டுவந்து கொஞ்சம் காசு அதிகம் வைத்து விற்கும் அந்த ரஞ்சிதம் பாட்டி) .



        இரவு உணவு சமைத்து சாப்பிட்ட பின் படுக்கை விரித்து படுத்தால் மோகிதா உறங்கிய சிறிது நேரத்திலயே தன்னை காப்பாற்றிய அந்த ஆடவன் அவள் கனவில் தோன்றி பெண்ணே நீ எங்கிருக்காய் உனை காண என் விழிகள் காத்திகிடக்கின்றன நீ எப்போது எனை வந்து சேர்வாய் என்று கனவில் கூற திடுக்கிட்டு எழுந்தவள் என்ன இது இப்படி கனவு வருகிறதே என்று எண்ணியபடி படுக்கையில் மீண்டும் சரிந்தால் மோகிதா.



            மோனிகா ஐயோ எப்படி அக்கா கிட்ட கேட்பது இன்னும் இரண்டு நாளில் செமஸ்டர் எக்ஸாம் வருதே பணம் கட்டணுமே யார்கிட்ட கேட்பது எப்படி கட்டுவது குழப்பத்துடனே உறங்கி போனாள். மோனிகா 21 வயது பருவ மங்கை கன்னி கழியாத பொக்கிஷம் அவள் அவளை பந்தாடா ஒரு கூட்டமே காத்திருக்கிறது இந்த செமஸ்டர் பரிட்ச்சை முடிவுற்ற பிறகு கல்லூரி சுற்றுலா அழைத்து செல்வதாக தகவல் அந்த சுற்றுலாவில் இவளை சுற்றி அடிக்க ஒரு காமவெறி கும்பல் காத்திருக்கிறது இது எதுவும் அரியாத மோனிகா அந்த நயவஞ்சக கூட்டத்தோடு நன்றாக பழகிவருகிறாள் அதற்கும் காரணம் உண்டு மோனிகா பிறப்பிலிருந்து ஏழை பணக்காரர் போல வாழ ஆசை எப்போதும் அவளுக்கு உண்டு தனது பூர்விக வீட்டில் அரியாத வயதில் வாழ்ந்தவள் ஆகையால் பணம் மட்டுமே தனது குறிக்கோள் என இருக்கும் உலகம் அறியா மங்கை.



         மறுநாள் காலை உணவு தயாரித்து மருந்து கொடுத்துவிட்டு நடந்தே மீண்டும் வேலை தேடும் படலத்தை இந்த முறை ஸ்ரீரங்கத்தில் துவங்கினால் மோகிதா. அங்கே அதே வண்டியில் கடைக்கு கடை தண்ணீர் கேன் போட்டுக்கொண்டிருந்தான் அந்த நபர் அவனை கண்டதும் அவன் அருகில் சென்று நன்றி சார் என்று கையை நீட்டினால் அவனுக்கோ யார்மா நீ என்னிடம் கை நீட்டுற நன்றிங்குற என்று கேட்க ?

     என்னை தெரியலையா சார் நேற்றுகூட என்னை திருவானைக்காவல் 4 வழிச்சாலை ஓரத்தில் என்னை ஒரு கார்காரன் கூட சண்டை போட்டிங்களே என்று சொல்ல. ஏம்மா அதுக்கு எதுக்குமா நன்றி அது எல்லாருடைய கடமை இதில் என்ன இருக்கு என்னமா கடைக்கு பொருட்கள் வாங்க வந்திங்களா கூட யாரும் வரல என்று கேட்க இல்லைங்க சார் வேலை தேடி அலையுறேன் எங்கும் கிடைக்கல நேற்று ஒருத்தரை அடிச்சிங்களே அவரு என்னோட மேனேஜர் தான் அவரை நீங்க அடிச்சிட்டிங்க இனி எப்படி அங்கே வேலைக்கு போக முடியும் என்று சொல்ல.


     அப்போது நான் அந்த ஆளை அடிச்சது தப்புங்கிறியா நீ என்று கோபமாக பார்க்க ஐயோ நான் அப்படி சொல்லலைங்க அடிச்சது சரிதான் ஆனால் இப்போ மறுபடி அங்கே போக முடியாதுல்ல அதை சொன்னேன் என்றாள்.


      சரி சரி உனக்கு என்ன வேலை தானே வேணும் இரு ஒரு நிமிஷம் திரும்பி மளிகை கடை பக்கத்தில் இருந்த அதே மளிகை கடை ஓனரின் ஹோட்டல் உள்ளது அதில் உள்ள கள்ளப்பெட்டி சிங்காரத்திடம் போய் பேசினான் அந்த நபர் உடனே கள்ளப்பெட்டி சிங்காரம் சரிங்க தம்பி வேலைக்கு சேர்த்துக்கிறேன் என்று சொல்ல இவளுக்கோ ஆச்சர்யம் ஒரு தண்ணீர் கேன் போடுற மனுஷன் எனக்கு வேலை வாங்கி தந்துட்டாரே என ஒரே ஆச்சர்யம்! அவளுக்கு.


        அம்மா உன் பெயர் என்னமா என கேட்ட சிங்காரம் மற்ற விவரங்களை தெரிந்து கொண்டு சரிம்மா உன்னோட வேலை இனி கடைக்கு பக்கத்துல இன்னொரு கடை இருக்கு பாரு ஜெராக்ஸ் கடை அதை நம்ம பசங்க திறந்து கொடுப்பாங்க சுத்தம் பண்ணிக்க மற்ற தேவையான பொருட்களை பசங்க எடுத்து தருவாங்க நீங்க அந்த கடைய பார்த்துகோங்க கூட யாரும் உதவிக்குல்லாம் வரமாட்டாங்கமா இன்று ஒரு நாள் மட்டும் எப்படி ஜெராக்ஸ் எடுக்கனும் பிரின்ட் அவுட் எடுக்கனும் லேமினேஷன் பண்ணனும்னு எல்லாத்தையும் என் பொண்ணு உனக்கு சொல்லி கொடுக்கும் சரியாம்மா என்று சொல்ல மோகிதாவோ எனக்கு ஏற்கனவே எல்லாம் தெரியும் சார் இரண்டு வருடம் வித்யாஸ்ரீ பள்ளிக்கூடத்துல டீச்சரா வேலை பார்த்துருக்கேன் ஐயா என்று சொல்ல சரியா போச்சு போ இதை முதல்லயே சொல்ல கூடாதாம்மா சரி போய் வேலை பாருமா என்று அனுப்பி வைத்தார் சிங்காரம்.


காயத்ரி மளிகை அடுத்து காயத்ரி உணவகம் அடுத்து காயத்ரி அச்சகம் அடுத்து காயத்ரி மருந்தகம் என வரிசையாக நான்கு கடைகள்.


     ஆச்சர்யமாக பார்த்தால் மோகிதா வேலைக்கு சேர்த்துவிட்ட அந்த நபர் இப்போது மருந்தகத்தில் நின்று கொண்டு யாரிடமோ பேசுக்கொண்டு இருந்தான்.   கடைக்கு வெளியே சுத்தம் செய்தபடி நோட்டம் விட்ட மோகிதா அந்த நபர் மருந்தகத்தில் உள்ள ஒரு பெண்ணிடம் சிரித்து பேசி அரட்டை அடித்து கொண்டு இருந்துவிட்டு தனது மூன்று சக்கர வாகனத்தை எடுத்து கொண்டு நகர அந்த வண்டிக்கு பின்னால் காயத்ரி சுத்திகரிக்கபட்ட குடிநீர் வாகனம் என எழுதியிருந்தது அவளுக்கோ தலையை பிய்ச்சிக்கிட்டு வந்தது யார் அந்த காயத்ரி ஒரு பெண்ணால் எப்படி இவ்வளவு பெரிய வியாபாரியாகி இருக்க முடியும் என எண்ணி கடைக்குள் உள்ள பொருட்களை துடைத்து கொண்டிருந்தாள்.



       மறுபுறம் கள்ளபெட்டி சிங்காரம் காயத்ரி அம்மா காயத்ரி என்று கூப்பிட இதோ வந்துட்டேன்பா என சொன்னபடி மருந்தகத்தில் இருந்து சிட்டாக பறந்து ஹோட்டலுக்கு போனால் அவள் அவளின் முகத்தை ஒரு நொடிக்கு குறைவாகவே கண்ட மோகிதாவுக்கோ அப்போ இந்த பொண்ணு தான் காயத்ரியா அப்போ அந்த ஓனர் பொண்ணு இதுவா என எண்ணியபடி கடையில் அமர ஒரு பெண்மனி ஜெராக்ஸ் கேட்க எடுத்து கொடுத்தபடி இருக்க அன்று 10-15 பேர் மட்டுமே அங்கு வந்து சென்றனர் பொழுது முடிய சம்பளமாக 200₹ கொடுக்கப்பட்டது அவளுக்கோ ஆச்சர்யம் அவளால் அந்த கடையில் கிடைத்த வருமானம் 50₹ தாண்டாது ஆனால் 200₹ கொடுக்கப்பட்டதை அவளால் ஏற்று கொள்ள முடியவில்லை உடனே ஓனரிடம் ஐயா எனக்கு 200₹ அதிகம் நான் அந்தளவுக்கு இன்று வேலை செய்யவில்லை என்றாள்.
   

     அதற்கு சிங்காரமோ அம்மா மோகிதா உனக்கு 200₹ கொடுக்க சொன்னது நான் இல்லை ஓனர் சொன்னாரு நான் செஞ்சேன் நீ எதுவா இருந்தாலும் ஓனர் கிட்ட பேசிக்கம்மா என்று சொல்ல அவளுக்கோ ஆச்சர்யம் அப்போ இவர் ஓனர் இல்லையா எனக்கு பணம் கொடுத்த காயத்ரி அப்போ ஓனர் இல்லையா அப்போ யார் தான் ஓனர் என எண்ணியபடி திரும்ப அந்த உணவகத்தின் வெளியே செல்லும் கதவுக்கு மேல் மாட்டியிருந்தது அந்த ஆள் உயர வண்ண படம் ஆம் அதில் இருந்தது அந்த மூன்று சக்கர வண்டி ஓட்டி சென்ற நபர் கூடவே அருகில் அவரது தாயார் படம் பெயர் காயத்ரி நாகராஜன் அருகில் நிற்பது நடராஜன் என இருந்தது.   கதை தொடரும்.....

[omprakash_71]

சூப்பர் நண்பா சூப்பர்

[Natarajan Rajangam]

கதை தொடர்ச்சி....


        பிறகு வீட்டிற்கு வந்து உறங்கி போனாள் மோகிதா அடுத்தடுத்த மூன்று நாட்கள் எப்படி போனதென்றே தெரியவில்லை அவளுக்கு இந்த வேலை பிடித்திருந்தாலும் பாதி நேரம் சும்மா இருப்பது போலவே தோன்றியது நான்காம் நாள் தண்ணீர் கேன் போட வந்த நடராஜனை பார்த்து சார்  நீங்க தான் முதலாளின்னு ஏன் சொல்லலை என கேட்டால் அதற்கு அவனோ ஏம்மா இப்படி சொல்றா நான் முதலாளியா யார் சொன்னது என கொஞ்சம் நோக்கில் முகத்தோடு பதில் சொல்ல அவளுக்கோ என்ன சார் கலாய்க்குறீங்கலா என்ன நக்கலா பார்க்குறீங்க என திருப்பி கேட்க சிரித்து விட்டு நீங்க என் கிட்ட வேலை வேணும்னு கேட்டிங்க நான் வேலை கொடுத்தேன் அவ்வளவு தான் இதில் நான் எங்கே உங்களை ஏமாற்றிவிட்டேனா என்ன என கேட்க


      இல்லை சார் நான் அப்படி சொல்லலை நீங்க தான் எல்லாத்துக்கும் ஓனர் ஆனா தண்ணீர் கேன் போடுறீங்களே என்றால்  சரி மோகிதா மேடம் என்கூட வாங்க என கூப்பிட சார் கடை திறந்துருக்கே என அவள் சொல்ல உடனே மகத் டேய் மகத் என கூப்பிட சொல்லு மச்சான் என்று சொன்னபடி ஹோட்டல் உள்ளே இருந்து வெளியே வந்தான் 40 வயது மதிக்கத்த ஒரு ஆள் அந்த கடையில் பிரியாணி மாஸ்டர் அவன் இவளுக்கோ என்ன இந்த ஓனர் வயசான ஆளை பெயர் சொல்லி கூப்பிடுறாரு என்னை மரியாதையா கூப்பிடுறாரு ஒன்னும் விளங்களையே என்று அவனை பார்க்க டேய் மாமா பிரியாணி செஞ்சிட்ட தானே நான் மேடத்தை நம்ம பண்ணைக்கு கூப்பிட்டு போறேன் நீ இந்த கடைய பார்த்துக்கோ என சொன்னபடி தண்ணீர் கேன் வண்டியிலயே பின்னாடி உட்கார சொல்ல அவளுக்கு ஒரு மாதிரியாக இருந்தது அந்த வண்டி கிட்டதட்ட குப்பை அள்ளும் வண்டியை போன்று இருந்தது ஆனாலும் முகத்தை சுழித்து கொள்ளாமல் வண்டியில் ஏறி பயணித்தால் வண்டி 30கிமீ்வேகத்தை தாண்டவில்லை வண்டியில் சத்தம் இல்லை கீர்னு சின்ன சத்தம் மட்டுமே வந்தது.



        அவனை பார்த்து ஏன் இந்த வண்டியில சத்தம் வரமாட்டேங்குது என கேட்க அவனோ இது மின்சாரத்தில் ஓடக்கூடியது அடியில பேட்டரி மாட்டி இருக்கேன் ஒரு தடவை சார்ஜ் பண்ணினால் 80கிமீ போகும் பண்ணிக்கும் கடைக்கும் இரண்டு தடவை வந்திட்டு போகலாம் இதனால் டீசல் செலவு மிச்சம் பண்ணுவேன் என சொல்ல திருப்பி கேட்டால் அப்படினாலும் கரண்ட் பில் அதிகமாகுமே என்றால் அவனோ அது எனக்கு ஆகாது ஏன்னா என்க கிட்ட ஈபி லைனே கிடையாது எல்லாமே சோலார் தான் என சொல்ல அவள் அதற்கு பிறகு பேசவே இல்லை வாயடைத்து போனால் நம்ம திருச்சில ஒரு மனுஷன் பண்ணை, வீடு,கடைகள் என எல்லாத்துக்கும் சோலார் பயன்படுத்துறாரு மின் கட்டணம் இல்லை நல்ல ஆளு தான் என்று மனதில் நினைத்தபடி பயணத்தை தொடர்ந்தால்.




சிறிது நேரத்தில் பச்சை பசேல் என்ற ஒரு அடர்ந்த காட்டு பகுதிக்கு வந்தத
 போன்ற நிலை அவளுக்கு சுற்றிலும் மரங்கள் மா பலா வாழை தேக்கு தென்னை பனை ஆலமரம் அரசமரம் விளாமரம் என பலதரபட்ட மரவகைகள் செடி கொடிகள் காணததை கண்டது போல அவள் மனம் சிலாகித்து போனது வருமையை மட்டுமே வாழ்கையில் பார்த்திருந்த அவளுக்கு இப்படி ஒரு காணகத்தை கண்டதும் அவளுக்கு உள்ளுக்குள் மனம் குதுகழித்தது.




        பண்ணை உள்ளே சென்றவள் அங்கும் இங்கும் ஓடினால் ஆர்ப்பரித்தால் சுற்றி யார் இருக்கிறார்கள் என்பதை மறந்தால் இது அல்லவோ சொர்க்கம் என பார்த்து போனால் மாதுளை பழம் தொங்கும் தோட்டத்தை கண்டால் மறுபுறம் கனகாமர பூக்கள் பூத்து தொங்குவது கண்டும் மனம் மகிழ்ந்தால் இவை அனைத்தையும் தூரத்தில் நின்ற இரு விழிகள் அவளை கண்டு பார்த்து பார்த்து கொண்டிருந்தது.



       மோகிதா இங்கு ஓடி ஆடிவிட்டு ஐஐயோ முதலாளி எங்கே ஆளையே காணோம் வண்டியைவிட்டு நாம எப்போதும் இறங்கினோம் என்று அப்போது தான் சுயநினைவு அவளுக்கு வந்தது.



         மெல்ல நடந்து பண்ணை வீட்டை அடைந்தால் அங்கே பூஜை அறைக்கு அருகில் வெளியே ஆள் உயர படத்திற்கு மாலை மாற்றி கொண்டு இருந்தான் நடராஜன் கொஞ்சம் பதற்றமாகவே அங்கு போய் நின்றால் மோகிதா அங்கே நாகராஜன் தோற்றம் மறைவு நகுலன் தோற்றம் மறைவு என இருந்தது யார் இவங்க என யோசித்தபடி இருக்க அவளுக்கு பின்புறம் அவளை ஆசையோடு பார்த்த விழிகளுக்கு சொந்தகார உருவம் அவளின் தோல்மீது கை வைத்து எப்படிமா இருக்கு எங்க பண்ணை என்று கேட்க தனக்கு மிக அருகில் ஒரு பெண்ணின் குரல் திடுக்கிட்ட படி திரும்பி நின்ற மோகிதா அவர்களை கண்டது கை கூப்பி வணங்கினால் அது காயத்ரி நாகராஜன் கடையில் வாசல் கதவுக்கு மேலே படத்தில் பார்த்த அதே உருவம் ஆகையால் சட்டேன்று நினைவு வந்து வணக்கம் வைத்தால் மோகிதா.



          நல்லா வணக்கம் வைக்குறீயே என்று கேட்டபடி சொல்லு யார் நீ என்ன பற்றி இங்கே எதற்கு வந்த இவனுக்கும் உனக்கும் என்ன சம்மந்தம் என கொஞ்சம் காரராக கேட்க இவளுக்கோ தூக்கி வாரி போட்டது அடுத்து காயத்ரி கேட்டது தான் அவளுக்கு்நிலைகுலைய செய்துவிட்டது என் புள்ளைய கட்டிக்கிறியா னு கேட்க அவளால் அந்த இடத்தில் பதில் சொல்லவே முடியவில்லை செய்வதரியாது நிற்க மறுபுறம் மாலை அணிவித்து விட்டு வந்த நடராஜன் அண்ணி என்ன இது வந்த சின்ன குழந்தைய பிடிச்சு இப்படி பன்றீங்க பேசுமா விடுங்க உங்களுக்கு வேற வேலையே இல்லையா மோகிதா அவங்க அப்படி தான் நீ கண்டுக்காதே என்று சொல்ல அதற்கு காயத்ரியோ ஏன்டா இவளா சின்ன பொண்ணு பார்க்க பீப்பா மாதிரி இருக்க இவளை போய் பாப்பாங்குற லூசு பயலே இன்னேரம் உங்க அண்ணன் இருந்திருந்தா உனக்கு எப்பவோ கல்யாணம் பண்ணி வைச்சிருப்பாரு இப்படி ஒன்டியா எல்லாத்தையும் இழுத்து போட்டு செய்ய வேண்டிய நிலை வந்திருக்காதுல என்று கேட்க பதில் பேசாமல் அங்கிருந்து நகர்ந்தான் நடராஜன்.



        காயத்ரி மோகிதாவை பார்த்து ஏன்டி வீட்ல என்னடி சாப்பிடுவ நல்ல தக்காளி பழம் மாதிரி இருக்க என்று கேட்க வீட்ல சாப்பாட்டு வழியில்ல இதில் நான் எங்கே நல்லா திங்குறது என்று சொல்ல என்னடி சொல்ற ஏன் இவன் எதுவும் வாங்கி தரமாட்டானா உனக்கு என்று கேட்க அவளோ சிரித்தபடி சாரை எனக்கு 4 நாளா தான் தெரியும் என்று அவள் சொல்ல ஏன்டி அப்போ நீங்க இரண்டு பேரும் லவ்வர் இல்லையா என வெகுளியாக கேட்க அவளோ மேடம் என்ன நீங்க இப்படிலாம் பேசுறீங்க என சொல்ல.


      அப்போ என் புள்ளையா உனக்கு பிடிக்கலையாடி சும்மா லவ் தான் பண்ணேன் என சொல்ல ஐயே நீங்க வேற அவரை பற்றி எனக்கு எதுவுமே தெரியாது பின்ன எப்படி லவ் பன்றது என கொஞ்சம் சைலன்ட் வாய்சில் சொல்ல அதானே பார்த்தேன் அப்போ குட்டிக்கு ஆசை இருக்கு உனக்கு ஓகே தானே அவனை பற்றி் மொத்தமும் சொல்றேன் சரியா ஆனா எனக்கு ஒரு சத்தியம் பண்ணு எந்த காலத்திலும் நீ அவனை விட்டு்போகமாட்டேன்னு நான் எல்லாத்தையும் சொல்றேன் என சொல்ல சரி சத்தியம் என தாமதிக்கமால் சத்தியம் செய்தால் மோகிதா.



      அதே நேரம் அங்கு வந்தால் சுந்தரி என்ன காயத்ரி யார் இது என கேட்டபடி உள்ளே நுழைந்தால் சுந்தரி. சுந்தரி ஒரு சதிகாரி அவளை பற்றி முழுதும் அறிந்தவன் நடராஜன் ஆனால் அனைவரையும் நம்புபவள் காயத்ரி. இந்த சுந்தரி செய்த ஒரு சில செயலால் அதிகம் பாதிக்கப்பட்டவள் காயத்ரி தான் ஆனால் அது அவளுக்கே தெரியாது.   கதை தொடரும்....

[omprakash_71]

Fantastic update bro

[Jayam Ramana]

Super update

[Ananthukutty]

Very nice continue

[Natarajan Rajangam]

கதை தொடர்ச்சி.... என்ன காயத்ரிக்கா உங்க வீட்டு மருமகளா இது என கேட்க அப்படி தான் வைச்சுக்கோயேன் சுந்தரி என பெருமையோடு சொன்னால் காயத்ரி
சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு வெளியேறிய சுந்தரி நேராக தனது வீட்டுக்கு சென்று சரண் டேய் சரண் எழுந்திருடா என்று கத்த சரண் எழுந்தான் என்னக்கா உனக்கு பிரச்சனை டேய் பக்கத்து பண்ணை வீடு இருக்குள்ள அதான்டா அந்த காயத்ரி அவ அந்த நட்டுக்கு பொண்ணு பார்த்துருக்காடா குட்டி செம்மையா இருக்காடா நீயும் தான் இருக்கியே தெண்டத்துக்கு லூசு பயலே என்று திட்ட.


இப்போ உனக்கு என்ன பிரச்சனை நானும் அது மாதிரி ஒருத்திய இழுத்துட்டு வரனுமா இல்லை அவளையே இழுத்துட்டு வரனுமா என்று கோபத்தில் கத்த உன் விருப்பம் டா தம்பி ஆனால் எனக்கு இது போல தங்க கட்டிய நீ கல்யாணம் பண்ணா அதைவிட சந்தோஷம் வேறு எனக்கென்ன இருக்கு என்று அவள் சோகத்தோடு சொல்ல சரி சரி மூஞ்சிய உர்ருனு வைச்சிக்காதேனு சொல்லிட்டு வீட்டின் மொட்டை மாடிக்கு வந்து அந்த பண்ணைவீட்டை நோட்டம் விட உள்ளே அதுவரை பேசிவிட்டு உணவு உண்டுவிட்டு வெளியே வந்தால் மோகிதா பின்னால் காயத்ரியும் வர அடங்கோத்தா ஒன்னுக்கொன்னு சளைச்சதில்ல போலயே ஏற்கனவே இந்த காயத்ரிய ஓக்கலாம்னு முயற்சி பண்ணி முடியல இதில் புதுசா ஒரு சந்தனகட்டை வேற ஒன்னு இல்ல இரண்டுத்தையுமே ஓக்கனும் சந்தர்ப்பம் சரியா அமைஞ்சா இரண்டு புண்டையும் நமக்கு சொந்தம் ஆக்கிடனும்னு நினைச்சபடி மாடியில் இருந்து இரண்டு தக்காளிப்பழங்களையும் காமத்தோடு வெறிக்க பார்த்தான் சரண். கதை தொடரும்...

[omprakash_71]

Very Nice Update Nanba