Adultery आईचा नटखट पणा …….

[aagman]

आता आम्ही आमच्या प्लान चा पुढचा टप्पा सुरु केला. दुसऱ्या दिवशी दुपारी विश्वा ने आईला फोन केला. आणि घाबरत पणाचे नाटक करत बोलला
तो - हॅलो अहो इथ एक प्रॉब्लेमझालं आहे 
ती - अहो हे काय बोलत अहात. आता काय झाले.
तो - आपल्या मुलाला डॉ नी पुन्हा आयसीयू मधे भरति केळ आहे .
ती- देवा आता काय झ्कलव त्याला. मी आले तेवा टीआर तो एकदम ठीक आला होता. एमजी अचानक काय झाले त्याला? त्याची त्ब्येत खूप बिघडली काय? तो कसा आहे? मी इथयूएन निघते आहे. असे म्हणून आई रडायला लागली. विश्वा तिला समजाऊ लागला 
तो - हे बघा आधी तुम्ही शांत व्हा. मी काय म्हणतो ऐका. 
ती - नाही मी इथून निघत आहे. मला भीती वाटत आहे . तुम्ही काही लपवत नाही आहे ना?
तो - मी तुम्हाला सांगत आहे ना की तुम्ही गडबड करू नका. सध्या त्याला एडमिट केले आहे आणि त्याची तब्येत स्थिर आहे. आणि डॉक्टरांनी त्याच्या टेस्ट केल्या आहेत. तेव्हा त्याचे रिपोर्ट आल्यावर कलेलाच.
ती - तरी मी निघते इथून मला कसेतरी होत आहे. 
तो - हे बघा तुम्ही जर आशा परिस्थितीत इथे आल्या. आणि त्यानी तुम्हाला बघितले तर त्याची आणखी तब्येत खराब होऊ शकते. त्यापेक्षा तुम्ही तिथेच थांबा. सध्या तो एकदम बरं आहे.
ती- पण मला काळजी वाटते आहे.
तो - तुम्ही काळजी करू नका. मी आहे ना इथे तुमचं माझ्य वॉर भरवास आहे ना.
ती - हो पण मला भीती वाटत आहे. 
तो - अहो भ्यायचे काही करन नाही. आणि त्याचे रिपोर्ट आले की तुम्हाला कळवतोच मग काय करायचे ते आपण बघू. पण सध्या तरी तुम्ही इथे येण्याची घाई करू नका.
ती - ठीक आहे पण प्लीज़ मला त्याच्या तब्येती बद्दल सांगत रहाल.
तो - हो काळजी करू नका. आता तो मज़ा पण मुलगा आहे .
 हे बोलताना त्याने माझ्य कडे पहिले आणि डोळा मारला. आणि फोन ठेऊन दिला. त्याच्या डोक्यात काय चालू आहे हे मला कळत नवते. मी त्याच्या कडे पहाट होतो. तो माकला म्हणाला  आता बघ तिझी आई काशी स्वतःहूण माझ्य कडे येते ते . मी फक्त मान डोलावली. रात्री आम्ही दोघेही बाहेर सोबत दारू पिलो. आज विश्वा खूप खिश दिसत होता करन त्याचा दव यशसस्वी झ्कला होता. ठरल्या नुसार दुसऱ्या दिवशी सकाळीच त्याने आईला परत फ़ोन केला. आईने फीन पहिल्या झटक्यात उचलला.
ती - मी तुमच्याच फोन ची वाट पहाट होते. आले का त्याचे रिपोर्ट.
तो - ( थोडा नॉर्वस पणाचे नाटक करत) हो टेपोर्ट आले पण आपल्या साठी एक वाईट बातमी आहे .
ती - काय झाले त्याला मला भीती वाटत आहे. 
ती रडकुंडीला येत म्हणाली
तो- तुमच्या मुलाला प्लासौरिनलसो रोग झालं आहे.
ती- हा कोणता रोग आहे या बद्दल टीआर मी कधीच ऐकले नाही ( ती रडायला लागली)
तो - मी पण ऐकले नावते . डॉ सांगितले की हा एक रिअर डिजीस असून हा जगत् खूप कमी लोकाना होतो. झळ तर संपूर्ण भारतातला हा पाहिला पेशंट नसावा असे महानले.
ती - देवा अस का केल रे. माझ्य मुलांनी कोणते पाप केले होते . (असे म्हणत ती रडू लागली)
तो - हे बघा तुम्ही रडू नका. आता तुम्ही जर आशा रडलीक टीआर त्याला धीर कोणाचं राहणार . 
असे म्हणताच ती शांत झाली आणि म्हणाली
ती - पण या रोगावर काही उपाय तर असतील ना. 
तो - अर्थात डॉ नी सांगितले की त्याचे तीन ऑपरेशन करावे लागतील. आणि त्या करिता बाहेर देशातील डॉ बोलवावे लागतील. त्या करिता खूप खर्च होणार आहे.
ती - त्यानं म्हणव की तुम्ही त्याचे ऑपरेशन करा पैशांची काळजी करू नका. मी माझी सर्व प्रॉपर्टू विकून टाकेल पण त्याला वाचवेल.
तो - मी पीएन डॉ हेच बोलालो. पिकन प्रश्न असा आहे की तुमची आणि माझी पीएन इस्तते जमा केली तरी एवडी रक्कम नाही होऊ शकत.
ती- असे कसे त्यानी किती खर्च सांगितला आहे ऑपरेशन चा .
तो- त्याचे ऑपरेशन करणारे या जगत् केवळ ७ डॉअहेत त्यापैकी तीन डॉ हे ऑपर्क्शन करणार आहे . आणि रत्येकच फी ही जवळपास ३ -४ कोटी रुपये असणार आहे .
हे ऐकून टीआर आईचा धोरच तुटला होता. करन तो तिच्या बोलण्यातूएन जाणवत होता.
ती - माझ्यापुढे हे काय आल मला कळत नाही आहे. मला मज्य मुलाला वाचवता पण नाही येत आहे . मी कशीआई आहे हो.
असे म्हणत ती धाय ठोकुन रडू लागली . विश्वा ने तिला समजाऊन शांत केले.
तो - हे बघा आपण बघू उतून काही तरी मार्ग नक्की काढू.