06-04-2025, 11:53 PM
.
---
**கதை: கார்த்தி மற்றும் ஸ்வேதா**
கார்த்தி, 27 வயது இளைஞன், ஒரு சிறிய ஐடி நிறுவனத்தில் வேலை பார்க்கிறான். அவனோட தங்கை ஸ்வேதா, 22 வயது, கல்லூரி முடிச்சிட்டு வீட்டுல இருக்கிறவள். அவளுக்கு வேலை தேடுற ஆர்வம் இருக்கு, ஆனா இப்போதைக்கு வீட்டுலயே பொழுத போக்குறா. ரெண்டு பேரும் ஒரு சிறிய வாடகை வீட்டுல தனியா வாழ்றாங்க—அப்பா அம்மா ஊருல இருக்காங்க. கார்த்திக்கு ஸ்வேதா மேல அளவு கடந்த பாசம் இருக்கு, ஆனா அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் சின்ன விஷயத்துக்காகவே சண்டை வரும். இந்த கதை அவங்க வாழ்க்கையில ஒரு சாதாரண நாள்ல ஆரம்பிக்குது, ஆனா பின்னாடி எதிர்பாராத திருப்பங்களுக்கு போகுது.
(மாலை 5 மணி. வீடு சின்னதா இருந்தாலும் சுத்தமா இருக்கு. சமையலறையில ஸ்வேதா டீ போடுறா—அவளுக்கு சமையல் பிடிக்கும், ஆனா பெரிய அளவுல திறமை இல்ல. கார்த்தி ஆபீஸ்ல இருந்து வந்து டிவி பார்த்துட்டு எழுந்து சமையலறைக்கு வர்றான். அவன் முகத்துல ஒரு சோர்வு தெரியுது, ஆனா ஸ்வேதாவ பார்க்கும்போ ஒரு சின்ன புன்னகை வருது.)
கார்த்தி: "ஏய் ஸ்வேதா, இந்த டீல சர்க்கரை போடலியா? என்னடி இது, தண்ணி மாதிரி இருக்கு!"
ஸ்வேதா: (கையில கரண்டிய திருப்பி பாக்குறா, கோபமா) "அண்ணா, நீ எப்ப பாரு குறை சொல்லுவியே! சர்க்கரை போட்டுதான் இருக்கு, உன் நாக்குலதான் பிரச்சனை."
கார்த்தி: (கோபத்தோட சிரிக்கிறான்) "என்னது? என் நாக்குல பிரச்சனையா? நீ செஞ்சத பாரு, இதுக்கு பேரு டீயா? காசு கொடுத்து வெளிய வாங்கி குடிச்சாலும் பரவால்ல."
ஸ்வேதா: (கப்ப மேல வைக்கிறா, குரல் உயருது) "அப்போ வெளிய போய் குடி! யாரு உனக்கு டீ போட சொன்னா? நீயே போட்டு குடிச்சுக்கோ!"
கார்த்தி: "ஓஹோ, பெரிய பேச்சு பேசுறியா? 22 வயசு ஆகிடுச்சு, இன்னும் ஒரு வேலைய செம்மையா செய்ய தெரியல! என்ன படிச்சியோ இல்லையோ, குறைந்தபட்சம் டீயாவது சரியா போட தெரியனும்ல?"
ஸ்வேதா: (கண்ண துடைக்கிற மாதிரி நடிக்கிறா) "ஆமா, நீ பெரிய பர்ஃபெக்ட் மனிதன்! எல்லாம் உனக்கு தெரியும்ல? ஆபீஸ்ல உன் பாஸ் உன்ன திட்டுறத மறந்துட்டியா? போடா, என்ன பாக்காத!"
(இரண்டு பேரும் ஒரு நிமிஷம் மௌனமா நிக்கிறாங்க. ஸ்வேதா திரும்பி அடுப்ப பாக்குறா, அவளோட கோபம் கொஞ்சம் தணியுது. கார்த்தி அவ பின்னாடி நின்னு அவள பாக்குறான். அவளோட நைட்டி கொஞ்சம் லூசா இருக்கு, காற்றுல அவ தலைமுடி ஆடுது. அவ கழுத்துல ஒரு சின்ன மச்சம் தெரியுது—அத பாக்கும்போ கார்த்திக்கு ஏனோ ஒரு வித்தியாசமான உணர்வு வருது. ஆனா அத கோபத்துல மறைக்கிறான்.)
கார்த்தி: (குரலை தணிச்சு) "ஸ்வேதா... சரி, விடு. நான் தான் ஓவரா பேசிட்டேன். டீ குடிச்சிருவேன்."
ஸ்வேதா: (திரும்பாம, மெதுவா) "அப்போ ஏன் முதல்ல அப்படி பேசின? எனக்கு பிடிக்கல, அண்ணா."
கார்த்தி: (அவ பக்கத்துல நெருங்கி நிக்கிறான்) "சரி, சாரி சொல்லிடறேன். ஆனா நீயும் கொஞ்சம் பொறுமையா இருக்கலாம்ல? நான் ஆபீஸ்ல இருந்து சோர்ந்து வரேன், உன்கிட்ட சண்டை போடுறது எனக்கு பிடிக்கல."
(ஸ்வேதா திரும்பி அவன பாக்குறா. அவன் முகம் அவளுக்கு ரொம்ப பக்கத்துல இருக்கு. அவன் சட்டையிலிருந்து வியர்வையோட கலந்த சோப்பு வாசனை வருது. ஸ்வேதாவுக்கு மூச்சு கொஞ்சம் வேகமாகுது, ஆனா அவ அத காட்டிக்காம மறைக்கிறா.)
ஸ்வேதா: (மெதுவா) "நீ... நீ இப்படி பக்கத்துல நின்னா எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகுது, அண்ணா."
கார்த்தி: (சிரிச்சுக்கிட்டே) "என்ன ஒரு மாதிரி? பயமா? இல்ல... வேற ஏதாவது?"
ஸ்வேதா: (குனிஞ்சு மெல்ல சிரிக்கிறா) "போடா, உனக்கு எல்லாம் தெரியும்னு நினைப்பு. ஆனா உன்னோட இந்த பார்வை... சில சமயம் என்ன தடுமாற வைக்குது."
கார்த்தி: "அப்படியா? அப்போ நான் உன்ன பாக்குறத நிறுத்திடவா?"
ஸ்வேதா: (கண்ண தூக்கி பாக்குறா) "நிறுத்தினா நல்லா இருக்காது. ஆனா... கொஞ்சம் தள்ளி நின்னு பாரு."
(ரெண்டு பேரும் சிரிக்கிறாங்க. கார்த்தி அவளோட கண்ண பாக்குறான்—அவ கண்ணு பளபளனு இருக்கு, ஒரு சின்ன குறும்பு மின்னுது. அவனுக்கு அவளோட சிரிப்பு எப்பவும் பிடிக்கும், ஆனா இன்னிக்கு ஏனோ அதுக்கு வேற மாதிரியான அர்த்தம் தோணுது. அவன் மனசுல ஒரு குழப்பம்—இது சாதாரண அண்ணன்-தங்கை பாசமா, இல்ல வேற ஏதாவதா?)
(அந்த சம்பவத்துக்கு அப்புறம் ரெண்டு நாள் போகுது. ஸ்வேதா வீட்டுல சாதாரணமா இருக்கா—டிவி பார்க்கிறா, போன்ல பேசுறா. கார்த்தி ஆபீஸ் வேலைல பிஸியா இருக்கான், ஆனா அவன் மனசு அவள பத்தி யோசிக்க ஆரம்பிக்குது. அவளோட குரல், அவ சிரிப்பு, அவ நடக்கும்போ அவ நைட்டி ஆடுறது—இதெல்லாம் அவனுக்கு புதுசா தெரியுது.)
(ஒரு வாரம் கழிச்சு, ஒரு சனிக்கிழமை இரவு. வீடு அமைதியா இருக்கு. ஸ்வேதா தன் ரூம்ல ஒரு நாவல் படிக்கிறா—காதல் கதை, அவளுக்கு இது பிடிக்கும். கார்த்தி ஆபீஸ்ல இருந்து வந்து குளிச்சிட்டு, ஒரு லுங்கிய கட்டிக்கிட்டு அவ ரூமுக்கு வர்றான். அவன் உக்காந்து அவள பாக்குறான்.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, இன்னிக்கு சண்டை போட்டோமே, உனக்கு உண்மையாவே கோபம் வந்துச்சா?"
ஸ்வேதா: (புத்தகத்த கீழ வைக்கிறா) "கோபம் இல்ல, அண்ணா. ஆனா... நீ என்ன பாக்குறப்போ சில சமயம் எனக்கு வெட்கமா இருக்கு."
கார்த்தி: (நெருங்கி உக்கார்றான்) "வெட்கமா? ஏன்? நான் உன் அண்ணான்ல?"
ஸ்வேதா: (மெல்லிய குரல்ல) "ஆமா, ஆனா உன் கண்ணுல எப்பவாவது ஒரு பார்வை வருது... அது அண்ணாவோட பார்வை மாதிரி இல்ல."
கார்த்தி: (அவ கைய பிடிச்சு மெதுவா தடவுறான்) "அப்படி பார்த்தா உனக்கு பிடிக்குதா, இல்ல பிடிக்கலையா?"
ஸ்வேதா: (சின்ன புன்னகையோட) "பிடிக்குது... ஆனா சொல்ல மாட்டேன்."
(கார்த்தி அவளோட முகத்துக்கு பக்கத்துல மெதுவா முகத்த கொண்டு போறான். ஸ்வேதா கண்ண மூடுறா. அவன் மூச்சு அவளோட கழுத்துல படுது, அவளுக்கு உடம்பு சிலிர்க்குது. அவன் அவளோட கன்னத்த தொடுறான்—மென்மையா, தயக்கமா.)
கார்த்தி: (கிசுகிசுப்பா) "ஸ்வேதா, உன் மூச்சு என் மேல படுது... இது தப்பா தெரியலியே."
ஸ்வேதா: (கண்ண திறந்து பாக்காம) "தப்பு இல்ல, அண்ணா. ஆனா... இதுக்கு மேல என்ன பண்ண போற?"
கார்த்தி: (அவ கன்னத்த தடவுறான்) "நீ சொல்லு, என்ன பண்ணலாம்?"
(ஸ்வேதா அவன் கைய பிடிச்சு இறுக்கமா பிடிக்கிறா. ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர ஒருத்தர் பாக்குறாங்க. அவளோட உதடு சின்னதா துடிக்குது, கார்த்திக்கு அத பாக்கும்போ ஒரு மயக்கம் வருது. அவன் மெதுவா அவளோட உதட்டுக்கு பக்கத்துல முத்தம் கொடுக்கிறான்—முதல்ல தயக்கமா, அப்புறம் கொஞ்சம் தைரியமா.)
ஸ்வேதா: (மூச்சு வாங்குறா) "அண்ணா... இது... இது நமக்குள்ள இருக்குறதுக்கு பெயர் என்ன?"
கார்த்தி: "பெயர் வேணாம், ஸ்வேதா. இது நமக்கு மட்டும் தெரிஞ்சா போதும்."
(அவன் அவளோட கழுத்துல மெதுவா முத்தம் கொடுக்கிறான். ஸ்வேதா அவன தள்ளாம அப்படியே இருக்கா. அவளோட உடம்பு சூடாகுது, அவனோட கை அவளோட இடுப்புல படுது. ரெண்டு பேரும் ஒரு புது உலகத்துக்குள்ள போற மாதிரி உணர்றாங்க.)
(அந்த இரவு முழுக்க அவங்க பேசிக்கிட்டே, ஒருத்தர ஒருத்தர் தொடுறாங்க. ஸ்வேதா அவனோட மார்புல சாய்ஞ்சு படுக்கிறா, கார்த்தி அவ தலைமுடிய தடவுறான். ரெண்டு பேருக்கும் ஒரு வித்தியாசமான உணர்வு—பாசமும் ஆசையும் கலந்த ஒரு புது பந்தம்.)
---
(அடுத்த நாள் காலை. ஸ்வேதா சமையலறையில நிக்கிறா, ஒரு சின்ன புன்னகையோட காபி போடுறா. கார்த்தி பின்னாடி வந்து அவள தோள்ல பிடிக்கிறான்.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, நேத்து நடந்தது... உனக்கு எப்படி இருந்துச்சு?"
ஸ்வேதா: (சிரிக்கிறா) "எப்படி இருந்துச்சு? நீயே சொல்லு, அண்ணா. நீ தான முதல்ல ஆரம்பிச்ச?"
கார்த்தி: (அவள பின்னாடி இருந்து கட்டிப்பிடிக்கிறான்) "நான் ஆரம்பிச்சேன், ஆனா நீ தடுக்கலியே?"
ஸ்வேதா: (திரும்பி அவன பாக்குறா) "தடுக்க மனசு வரல, அண்ணா. உன்னோட தொடுதல்... அதுக்கு ஒரு சுகம் இருக்கு."
(கார்த்தி அவளோட உதட்டுல முத்தம் கொடுக்கிறான். இந்த தடவை தயக்கம் இல்லாம, ஆழமா. ஸ்வேதா அவன சட்டைய பிடிச்சு இழுக்கிறா. ரெண்டு பேரும் சமையலறை மேடையில சாய்ஞ்சு நிக்கிறாங்க. அவன் கை அவளோட இடுப்புல இருந்து மெதுவா மேல ஏறுது, அவளோட மார்பு பக்கத்துல நிறுத்துது.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, உன்ன இப்படி பிடிக்கிறது... எனக்கு ஒரு மாதிரி தோணுது."
ஸ்வேதா: (மெதுவா) "எனக்கும் தான், அண்ணா. ஆனா... இது நமக்கு தப்பு இல்லையா?"
கார்த்தி: "தப்பு இல்ல, ஸ்வேதா. நமக்கு பிடிச்சிருக்கு, அது மட்டும் உண்மை."
(அவங்க ரெண்டு பேரும் மறுபடி முத்தம் கொடுக்க ஆரம்பிக்கிறாங்க. கார்த்தி அவளோட நைட்டிய மெதுவா மேல தூக்குறான், அவளோட தொடை தெரியுது. ஸ்வேதா ஒரு கணம் தயங்குறா, ஆனா அவன தள்ளாம அப்படியே இருக்கா.)
---
(கார்த்தி அவளோட நைட்டிய முழுசா கழட்டுறான். ஸ்வேதா உள்ள ஒரு சின்ன உடையோட நிக்கிறா. அவன் அவளோட மார்ப பாக்குறான்—அவளோட உடம்பு அவனுக்கு ஒரு புது அழகா தெரியுது.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, உன் மார்பு... இவ்ளோ அழகா இருக்கும்னு நினைக்கல."
ஸ்வேதா: (வெட்கத்தோட) "போடா... ஆனா உனக்கு பிடிச்சிருக்குல?"
(கார்த்தி அவளோட மார்புல முத்தம் கொடுக்கிறான், மெதுவா உறிஞ்ச ஆரம்பிக்கிறான். ஸ்வேதா முனகுறா, அவன தலைமுடிய பிடிச்சு இழுக்கிறா. அவளுக்கு உடம்பு சூடாகுது, ஒரு புது சுகம் பரவுது.)
ஸ்வேதா: "அண்ணா... இப்படி பண்ணாத... எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகுது."
கார்த்தி: (தலை நிமிர்ந்து பாக்குறான்) "ஒரு மாதிரியா? இன்னும் நிறைய பண்ணலாம், ஸ்வேதா."
(அவன் அவளோட உள்ளாடைய கீழ இறக்குறான். ஸ்வேதா தயங்கி நிக்கிறா, ஆனா அவன் கைய தடுக்கல. கார்த்தி அவளோட புண்டைய தொடுறான், மெதுவா தடவ ஆரம்பிக்கிறான். அவளோட உடம்பு நடுங்குது, அவன் விரல்கள் அவளுக்கு ஒரு புது உணர்வ கொடுக்குது.)
ஸ்வேதா: (மூச்சு வாங்குறா) "அண்ணா... இது... இது ரொம்ப சுகமா இருக்கு."
கார்த்தி: "உனக்கு சுகம் கொடுக்குறதுக்கு தான் நான் இருக்கேன்."
(அவன் மெதுவா அவளோட புண்டையில நாக்க வைக்கிறான். ஸ்வேதா ஒரு சின்ன கத்தல் போடுறா, அவன் தலைய பிடிச்சு அழுத்துறா. அவளுக்கு உணர்ச்சி தாங்க முடியாம முனகுறா. கார்த்தி அவளோட சுகத்த பார்த்து இன்னும் ஆர்வமா பண்ணுறான்.)
ஸ்வேதா: "அண்ணா... இன்னும் வேணும்... என்ன பண்ணு."
(கார்த்தி எழுந்து அவனோட லுங்கிய கழட்டுறான். அவன் ஆண்மை அவளுக்கு தெரியுது. ஸ்வேதா அத பாக்குறா, ஒரு கணம் தயங்குறா, ஆனா அப்புறம் அவன பிடிச்சு இழுக்கிறா.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, உன்ன இப்படி பண்ணலாம்னு நினைச்சு பார்க்கல."
ஸ்வேதா: "நினைச்சு பார்க்காதத நடத்து, அண்ணா."
(கார்த்தி அவளோட புண்டையில மெதுவா உள்ள விடுறான். ஸ்வேதா வலியிலயும் சுகத்திலயும் கத்துறா. அவன் மெதுவா ஆரம்பிச்சு, அப்புறம் வேகமா பண்ண ஆரம்பிக்கிறான். ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர ஒருத்தர் இறுக்கமா பிடிச்சுக்கிறாங்க. அவன் ஒரு கையால அவளோட மார்ப பிடிச்சு அமுக்குறான், மறு கையால அவ இடுப்ப பிடிச்சு இழுக்கிறான்.)
ஸ்வேதா: "அண்ணா... இப்படியே பண்ணு... எனக்கு போதும்."
(கார்த்தி அவளோட மார்புல மறுபடி உறிஞ்சிக்கிட்டே வேகமா பண்ணுறான். ஸ்வேதா உச்சத்துக்கு போறா, அவளோட உடம்பு நடுங்குது. கார்த்தியும் அவளோட சுகத்த பார்த்து முடிச்சு வைக்கிறான். ரெண்டு பேரும் கட்டில்ல விழுந்து மூச்சு வாங்குறாங்க.)
---
(அவங்க ரெண்டு பேரும் கட்டில்ல படுத்து அமைதியா இருக்காங்க. ஸ்வேதா அவன மார்புல சாய்ஞ்சு படுக்கிறா, கார்த்தி அவ தலைமுடிய தடவுறான்.)
---
**கதை: கார்த்தி மற்றும் ஸ்வேதா**
கார்த்தி, 27 வயது இளைஞன், ஒரு சிறிய ஐடி நிறுவனத்தில் வேலை பார்க்கிறான். அவனோட தங்கை ஸ்வேதா, 22 வயது, கல்லூரி முடிச்சிட்டு வீட்டுல இருக்கிறவள். அவளுக்கு வேலை தேடுற ஆர்வம் இருக்கு, ஆனா இப்போதைக்கு வீட்டுலயே பொழுத போக்குறா. ரெண்டு பேரும் ஒரு சிறிய வாடகை வீட்டுல தனியா வாழ்றாங்க—அப்பா அம்மா ஊருல இருக்காங்க. கார்த்திக்கு ஸ்வேதா மேல அளவு கடந்த பாசம் இருக்கு, ஆனா அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் சின்ன விஷயத்துக்காகவே சண்டை வரும். இந்த கதை அவங்க வாழ்க்கையில ஒரு சாதாரண நாள்ல ஆரம்பிக்குது, ஆனா பின்னாடி எதிர்பாராத திருப்பங்களுக்கு போகுது.
(மாலை 5 மணி. வீடு சின்னதா இருந்தாலும் சுத்தமா இருக்கு. சமையலறையில ஸ்வேதா டீ போடுறா—அவளுக்கு சமையல் பிடிக்கும், ஆனா பெரிய அளவுல திறமை இல்ல. கார்த்தி ஆபீஸ்ல இருந்து வந்து டிவி பார்த்துட்டு எழுந்து சமையலறைக்கு வர்றான். அவன் முகத்துல ஒரு சோர்வு தெரியுது, ஆனா ஸ்வேதாவ பார்க்கும்போ ஒரு சின்ன புன்னகை வருது.)
கார்த்தி: "ஏய் ஸ்வேதா, இந்த டீல சர்க்கரை போடலியா? என்னடி இது, தண்ணி மாதிரி இருக்கு!"
ஸ்வேதா: (கையில கரண்டிய திருப்பி பாக்குறா, கோபமா) "அண்ணா, நீ எப்ப பாரு குறை சொல்லுவியே! சர்க்கரை போட்டுதான் இருக்கு, உன் நாக்குலதான் பிரச்சனை."
கார்த்தி: (கோபத்தோட சிரிக்கிறான்) "என்னது? என் நாக்குல பிரச்சனையா? நீ செஞ்சத பாரு, இதுக்கு பேரு டீயா? காசு கொடுத்து வெளிய வாங்கி குடிச்சாலும் பரவால்ல."
ஸ்வேதா: (கப்ப மேல வைக்கிறா, குரல் உயருது) "அப்போ வெளிய போய் குடி! யாரு உனக்கு டீ போட சொன்னா? நீயே போட்டு குடிச்சுக்கோ!"
கார்த்தி: "ஓஹோ, பெரிய பேச்சு பேசுறியா? 22 வயசு ஆகிடுச்சு, இன்னும் ஒரு வேலைய செம்மையா செய்ய தெரியல! என்ன படிச்சியோ இல்லையோ, குறைந்தபட்சம் டீயாவது சரியா போட தெரியனும்ல?"
ஸ்வேதா: (கண்ண துடைக்கிற மாதிரி நடிக்கிறா) "ஆமா, நீ பெரிய பர்ஃபெக்ட் மனிதன்! எல்லாம் உனக்கு தெரியும்ல? ஆபீஸ்ல உன் பாஸ் உன்ன திட்டுறத மறந்துட்டியா? போடா, என்ன பாக்காத!"
(இரண்டு பேரும் ஒரு நிமிஷம் மௌனமா நிக்கிறாங்க. ஸ்வேதா திரும்பி அடுப்ப பாக்குறா, அவளோட கோபம் கொஞ்சம் தணியுது. கார்த்தி அவ பின்னாடி நின்னு அவள பாக்குறான். அவளோட நைட்டி கொஞ்சம் லூசா இருக்கு, காற்றுல அவ தலைமுடி ஆடுது. அவ கழுத்துல ஒரு சின்ன மச்சம் தெரியுது—அத பாக்கும்போ கார்த்திக்கு ஏனோ ஒரு வித்தியாசமான உணர்வு வருது. ஆனா அத கோபத்துல மறைக்கிறான்.)
கார்த்தி: (குரலை தணிச்சு) "ஸ்வேதா... சரி, விடு. நான் தான் ஓவரா பேசிட்டேன். டீ குடிச்சிருவேன்."
ஸ்வேதா: (திரும்பாம, மெதுவா) "அப்போ ஏன் முதல்ல அப்படி பேசின? எனக்கு பிடிக்கல, அண்ணா."
கார்த்தி: (அவ பக்கத்துல நெருங்கி நிக்கிறான்) "சரி, சாரி சொல்லிடறேன். ஆனா நீயும் கொஞ்சம் பொறுமையா இருக்கலாம்ல? நான் ஆபீஸ்ல இருந்து சோர்ந்து வரேன், உன்கிட்ட சண்டை போடுறது எனக்கு பிடிக்கல."
(ஸ்வேதா திரும்பி அவன பாக்குறா. அவன் முகம் அவளுக்கு ரொம்ப பக்கத்துல இருக்கு. அவன் சட்டையிலிருந்து வியர்வையோட கலந்த சோப்பு வாசனை வருது. ஸ்வேதாவுக்கு மூச்சு கொஞ்சம் வேகமாகுது, ஆனா அவ அத காட்டிக்காம மறைக்கிறா.)
ஸ்வேதா: (மெதுவா) "நீ... நீ இப்படி பக்கத்துல நின்னா எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகுது, அண்ணா."
கார்த்தி: (சிரிச்சுக்கிட்டே) "என்ன ஒரு மாதிரி? பயமா? இல்ல... வேற ஏதாவது?"
ஸ்வேதா: (குனிஞ்சு மெல்ல சிரிக்கிறா) "போடா, உனக்கு எல்லாம் தெரியும்னு நினைப்பு. ஆனா உன்னோட இந்த பார்வை... சில சமயம் என்ன தடுமாற வைக்குது."
கார்த்தி: "அப்படியா? அப்போ நான் உன்ன பாக்குறத நிறுத்திடவா?"
ஸ்வேதா: (கண்ண தூக்கி பாக்குறா) "நிறுத்தினா நல்லா இருக்காது. ஆனா... கொஞ்சம் தள்ளி நின்னு பாரு."
(ரெண்டு பேரும் சிரிக்கிறாங்க. கார்த்தி அவளோட கண்ண பாக்குறான்—அவ கண்ணு பளபளனு இருக்கு, ஒரு சின்ன குறும்பு மின்னுது. அவனுக்கு அவளோட சிரிப்பு எப்பவும் பிடிக்கும், ஆனா இன்னிக்கு ஏனோ அதுக்கு வேற மாதிரியான அர்த்தம் தோணுது. அவன் மனசுல ஒரு குழப்பம்—இது சாதாரண அண்ணன்-தங்கை பாசமா, இல்ல வேற ஏதாவதா?)
(அந்த சம்பவத்துக்கு அப்புறம் ரெண்டு நாள் போகுது. ஸ்வேதா வீட்டுல சாதாரணமா இருக்கா—டிவி பார்க்கிறா, போன்ல பேசுறா. கார்த்தி ஆபீஸ் வேலைல பிஸியா இருக்கான், ஆனா அவன் மனசு அவள பத்தி யோசிக்க ஆரம்பிக்குது. அவளோட குரல், அவ சிரிப்பு, அவ நடக்கும்போ அவ நைட்டி ஆடுறது—இதெல்லாம் அவனுக்கு புதுசா தெரியுது.)
(ஒரு வாரம் கழிச்சு, ஒரு சனிக்கிழமை இரவு. வீடு அமைதியா இருக்கு. ஸ்வேதா தன் ரூம்ல ஒரு நாவல் படிக்கிறா—காதல் கதை, அவளுக்கு இது பிடிக்கும். கார்த்தி ஆபீஸ்ல இருந்து வந்து குளிச்சிட்டு, ஒரு லுங்கிய கட்டிக்கிட்டு அவ ரூமுக்கு வர்றான். அவன் உக்காந்து அவள பாக்குறான்.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, இன்னிக்கு சண்டை போட்டோமே, உனக்கு உண்மையாவே கோபம் வந்துச்சா?"
ஸ்வேதா: (புத்தகத்த கீழ வைக்கிறா) "கோபம் இல்ல, அண்ணா. ஆனா... நீ என்ன பாக்குறப்போ சில சமயம் எனக்கு வெட்கமா இருக்கு."
கார்த்தி: (நெருங்கி உக்கார்றான்) "வெட்கமா? ஏன்? நான் உன் அண்ணான்ல?"
ஸ்வேதா: (மெல்லிய குரல்ல) "ஆமா, ஆனா உன் கண்ணுல எப்பவாவது ஒரு பார்வை வருது... அது அண்ணாவோட பார்வை மாதிரி இல்ல."
கார்த்தி: (அவ கைய பிடிச்சு மெதுவா தடவுறான்) "அப்படி பார்த்தா உனக்கு பிடிக்குதா, இல்ல பிடிக்கலையா?"
ஸ்வேதா: (சின்ன புன்னகையோட) "பிடிக்குது... ஆனா சொல்ல மாட்டேன்."
(கார்த்தி அவளோட முகத்துக்கு பக்கத்துல மெதுவா முகத்த கொண்டு போறான். ஸ்வேதா கண்ண மூடுறா. அவன் மூச்சு அவளோட கழுத்துல படுது, அவளுக்கு உடம்பு சிலிர்க்குது. அவன் அவளோட கன்னத்த தொடுறான்—மென்மையா, தயக்கமா.)
கார்த்தி: (கிசுகிசுப்பா) "ஸ்வேதா, உன் மூச்சு என் மேல படுது... இது தப்பா தெரியலியே."
ஸ்வேதா: (கண்ண திறந்து பாக்காம) "தப்பு இல்ல, அண்ணா. ஆனா... இதுக்கு மேல என்ன பண்ண போற?"
கார்த்தி: (அவ கன்னத்த தடவுறான்) "நீ சொல்லு, என்ன பண்ணலாம்?"
(ஸ்வேதா அவன் கைய பிடிச்சு இறுக்கமா பிடிக்கிறா. ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர ஒருத்தர் பாக்குறாங்க. அவளோட உதடு சின்னதா துடிக்குது, கார்த்திக்கு அத பாக்கும்போ ஒரு மயக்கம் வருது. அவன் மெதுவா அவளோட உதட்டுக்கு பக்கத்துல முத்தம் கொடுக்கிறான்—முதல்ல தயக்கமா, அப்புறம் கொஞ்சம் தைரியமா.)
ஸ்வேதா: (மூச்சு வாங்குறா) "அண்ணா... இது... இது நமக்குள்ள இருக்குறதுக்கு பெயர் என்ன?"
கார்த்தி: "பெயர் வேணாம், ஸ்வேதா. இது நமக்கு மட்டும் தெரிஞ்சா போதும்."
(அவன் அவளோட கழுத்துல மெதுவா முத்தம் கொடுக்கிறான். ஸ்வேதா அவன தள்ளாம அப்படியே இருக்கா. அவளோட உடம்பு சூடாகுது, அவனோட கை அவளோட இடுப்புல படுது. ரெண்டு பேரும் ஒரு புது உலகத்துக்குள்ள போற மாதிரி உணர்றாங்க.)
(அந்த இரவு முழுக்க அவங்க பேசிக்கிட்டே, ஒருத்தர ஒருத்தர் தொடுறாங்க. ஸ்வேதா அவனோட மார்புல சாய்ஞ்சு படுக்கிறா, கார்த்தி அவ தலைமுடிய தடவுறான். ரெண்டு பேருக்கும் ஒரு வித்தியாசமான உணர்வு—பாசமும் ஆசையும் கலந்த ஒரு புது பந்தம்.)
---
(அடுத்த நாள் காலை. ஸ்வேதா சமையலறையில நிக்கிறா, ஒரு சின்ன புன்னகையோட காபி போடுறா. கார்த்தி பின்னாடி வந்து அவள தோள்ல பிடிக்கிறான்.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, நேத்து நடந்தது... உனக்கு எப்படி இருந்துச்சு?"
ஸ்வேதா: (சிரிக்கிறா) "எப்படி இருந்துச்சு? நீயே சொல்லு, அண்ணா. நீ தான முதல்ல ஆரம்பிச்ச?"
கார்த்தி: (அவள பின்னாடி இருந்து கட்டிப்பிடிக்கிறான்) "நான் ஆரம்பிச்சேன், ஆனா நீ தடுக்கலியே?"
ஸ்வேதா: (திரும்பி அவன பாக்குறா) "தடுக்க மனசு வரல, அண்ணா. உன்னோட தொடுதல்... அதுக்கு ஒரு சுகம் இருக்கு."
(கார்த்தி அவளோட உதட்டுல முத்தம் கொடுக்கிறான். இந்த தடவை தயக்கம் இல்லாம, ஆழமா. ஸ்வேதா அவன சட்டைய பிடிச்சு இழுக்கிறா. ரெண்டு பேரும் சமையலறை மேடையில சாய்ஞ்சு நிக்கிறாங்க. அவன் கை அவளோட இடுப்புல இருந்து மெதுவா மேல ஏறுது, அவளோட மார்பு பக்கத்துல நிறுத்துது.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, உன்ன இப்படி பிடிக்கிறது... எனக்கு ஒரு மாதிரி தோணுது."
ஸ்வேதா: (மெதுவா) "எனக்கும் தான், அண்ணா. ஆனா... இது நமக்கு தப்பு இல்லையா?"
கார்த்தி: "தப்பு இல்ல, ஸ்வேதா. நமக்கு பிடிச்சிருக்கு, அது மட்டும் உண்மை."
(அவங்க ரெண்டு பேரும் மறுபடி முத்தம் கொடுக்க ஆரம்பிக்கிறாங்க. கார்த்தி அவளோட நைட்டிய மெதுவா மேல தூக்குறான், அவளோட தொடை தெரியுது. ஸ்வேதா ஒரு கணம் தயங்குறா, ஆனா அவன தள்ளாம அப்படியே இருக்கா.)
---
(கார்த்தி அவளோட நைட்டிய முழுசா கழட்டுறான். ஸ்வேதா உள்ள ஒரு சின்ன உடையோட நிக்கிறா. அவன் அவளோட மார்ப பாக்குறான்—அவளோட உடம்பு அவனுக்கு ஒரு புது அழகா தெரியுது.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, உன் மார்பு... இவ்ளோ அழகா இருக்கும்னு நினைக்கல."
ஸ்வேதா: (வெட்கத்தோட) "போடா... ஆனா உனக்கு பிடிச்சிருக்குல?"
(கார்த்தி அவளோட மார்புல முத்தம் கொடுக்கிறான், மெதுவா உறிஞ்ச ஆரம்பிக்கிறான். ஸ்வேதா முனகுறா, அவன தலைமுடிய பிடிச்சு இழுக்கிறா. அவளுக்கு உடம்பு சூடாகுது, ஒரு புது சுகம் பரவுது.)
ஸ்வேதா: "அண்ணா... இப்படி பண்ணாத... எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகுது."
கார்த்தி: (தலை நிமிர்ந்து பாக்குறான்) "ஒரு மாதிரியா? இன்னும் நிறைய பண்ணலாம், ஸ்வேதா."
(அவன் அவளோட உள்ளாடைய கீழ இறக்குறான். ஸ்வேதா தயங்கி நிக்கிறா, ஆனா அவன் கைய தடுக்கல. கார்த்தி அவளோட புண்டைய தொடுறான், மெதுவா தடவ ஆரம்பிக்கிறான். அவளோட உடம்பு நடுங்குது, அவன் விரல்கள் அவளுக்கு ஒரு புது உணர்வ கொடுக்குது.)
ஸ்வேதா: (மூச்சு வாங்குறா) "அண்ணா... இது... இது ரொம்ப சுகமா இருக்கு."
கார்த்தி: "உனக்கு சுகம் கொடுக்குறதுக்கு தான் நான் இருக்கேன்."
(அவன் மெதுவா அவளோட புண்டையில நாக்க வைக்கிறான். ஸ்வேதா ஒரு சின்ன கத்தல் போடுறா, அவன் தலைய பிடிச்சு அழுத்துறா. அவளுக்கு உணர்ச்சி தாங்க முடியாம முனகுறா. கார்த்தி அவளோட சுகத்த பார்த்து இன்னும் ஆர்வமா பண்ணுறான்.)
ஸ்வேதா: "அண்ணா... இன்னும் வேணும்... என்ன பண்ணு."
(கார்த்தி எழுந்து அவனோட லுங்கிய கழட்டுறான். அவன் ஆண்மை அவளுக்கு தெரியுது. ஸ்வேதா அத பாக்குறா, ஒரு கணம் தயங்குறா, ஆனா அப்புறம் அவன பிடிச்சு இழுக்கிறா.)
கார்த்தி: "ஸ்வேதா, உன்ன இப்படி பண்ணலாம்னு நினைச்சு பார்க்கல."
ஸ்வேதா: "நினைச்சு பார்க்காதத நடத்து, அண்ணா."
(கார்த்தி அவளோட புண்டையில மெதுவா உள்ள விடுறான். ஸ்வேதா வலியிலயும் சுகத்திலயும் கத்துறா. அவன் மெதுவா ஆரம்பிச்சு, அப்புறம் வேகமா பண்ண ஆரம்பிக்கிறான். ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர ஒருத்தர் இறுக்கமா பிடிச்சுக்கிறாங்க. அவன் ஒரு கையால அவளோட மார்ப பிடிச்சு அமுக்குறான், மறு கையால அவ இடுப்ப பிடிச்சு இழுக்கிறான்.)
ஸ்வேதா: "அண்ணா... இப்படியே பண்ணு... எனக்கு போதும்."
(கார்த்தி அவளோட மார்புல மறுபடி உறிஞ்சிக்கிட்டே வேகமா பண்ணுறான். ஸ்வேதா உச்சத்துக்கு போறா, அவளோட உடம்பு நடுங்குது. கார்த்தியும் அவளோட சுகத்த பார்த்து முடிச்சு வைக்கிறான். ரெண்டு பேரும் கட்டில்ல விழுந்து மூச்சு வாங்குறாங்க.)
---
(அவங்க ரெண்டு பேரும் கட்டில்ல படுத்து அமைதியா இருக்காங்க. ஸ்வேதா அவன மார்புல சாய்ஞ்சு படுக்கிறா, கார்த்தி அவ தலைமுடிய தடவுறான்.)