11-01-2022, 02:30 PM
(This post was last modified: 11-01-2022, 02:33 PM by neerathemall. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
Adultery मसाज पार्लर
|
11-01-2022, 02:30 PM
(This post was last modified: 11-01-2022, 02:33 PM by neerathemall. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
11-01-2022, 02:31 PM
(This post was last modified: 11-01-2022, 02:31 PM by neerathemall. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
तर त्या दिवशी रात्री मी असाच उत्साहाने आणि हुरहुरीने त्या शॉपबाहेर ऊभा होतो की आता आत कोण मुलीं भेटतील आणि त्यांच्याशी काय काय मजा करायला मिळेल... शॉपचा दरवाजा उघडून मी आत शिरलो तर आतील इंटेरीअर कोठल्याही नॉर्मल हेअर कटींग सलून किंवा पर्लर सारखे असते तसेच होते... एका बाजुला ३ हेअर कटींग स्पेशल चेअर तर दुसऱ्या बाजुला बसायला सोफा... शॉपच्या एंटरन्स दरवाज्याच्या उजव्या कोपऱ्यात एक कॅश काऊंटर होता तर डाव्या कोपऱ्यात वर एक टिव्ही लटकवलेला होता. समोरच्या भिंतीवर डिस्प्ले शेल्फ होत्या आणि डाव्या कोपऱ्यात एक दरवाजा होता... अर्थात, तेथील नॉर्मल हेअर कटींग सलून किंवा ब्युटी पार्लरचा लूक हा निव्वळ देखावा होता... समोरील दरवाज्याच्या मागे नक्कीच २/४ छोट्या छोट्या केबीन्स असणार होत्या, ज्यात तरुण मुलीं मसाज सर्वीस देतात...
सोफ्यावर दोन मुलें बसले होते जे हेअर कटर असल्यासारखे ॲप्रन वगैरे घातलेले होते आणि ते कोपऱ्यात लटकवलेल्या टिव्हीवरील सिनेमा बघत होते... कॅश काऊंटरच्या मागे एक बऱ्यापैकी छान दिसणारी बाई बसली होती जी फोनवर कोणाबरोबर तरी गुलूगुलू बोलत होती... मला पाहून तिने बोलणे आवरते घेतले आणि पटकन फोन बंद केला. स्टेशनवर उतरल्यावर मी फोन करून शॉपचे लोकेशन विचारले होते तेव्हा माझे येणे त्यांना अपेक्षित होते. तेव्हा कॅश काऊंटरमागील बाईने हसतमुखाने मला वेलकम केले... "वेलकम सर... कहिये... क्या सेवा करे आप की??" मी कशाला आलोय हे चांगले माहीत असुनही तिने तो प्रश्न विचारला. "जी... वो मै... मसाज सर्वीस के लिये आया हूं..." मी अजिबात न संकोचता म्हटले. नक्कीच माझ्या आवाजातील आत्मविश्वासाने तिला कळले असावे की ह्या बाबतीत मी कोणी नवखा नाही... "आप लडकी चॉईस करेंगे? की कोई भी चलेगी??" तिने किंचित हसून विचारले. "अगर एक से ज्यादा लडकियां है तो बिलकुल चॉईस करुंगा..." मी पण हसून उत्तर दिले... "वैसे तो ५ लडकियां है... लेकीन २ कस्टमर के साथ बिझी है... और ३ फ्री है..." पुन्हा तिने हसून म्हटले. "तो बुलाईये उन्हे..." मी मनातल्या मनात लडडू फोडत म्हणालो. "छोटे... जा लडकियों को बुला बाहर..." बाईने बसलेल्या मुलांपैकी एकाला म्हटले. तो छोटे उठला आणि समोरील भिंतीचा दरवाजा त्याने उघडला. मग किंचीत ओरडत त्याने आतील मुलींना आवाज दिला, "कस्टमर आया है... एक एक बाहर आजावो..." माझ्या मनाची हुरहूर वाढली की आता कोण बाहेर येणार आणि त्या मुलीं कश्या असतील??... दरवाजा उघडुन पहिली मुलगी बाहेर आली... ती बुटकी होती आणि किंचित जाडीही होती... टाईट टि-शर्ट आणि स्कर्ट घातला होता तिने... पहाताच अजिबात आवडली नाही मला ती... "दुसरी को बुलाईये..." मी बाईला म्हटले... "जा... दुसरी को भेज..." बाईने तिला म्हटले... ती पहिली मुलगी किंचित फणकाऱ्यात आत निघुन गेली... मग दुसरी मुलगी बाहेर आली... ही जरा ऊंच होती पण रंगाने सावळी आणि अंगाने किंचित बारीक होती... हिने जीन्स आणि टि-शर्ट घातला होता... क्षणभर मनात आले की हिला सिलेक्ट करावे... पण मग मनात विचार आला की तिसरी पण पाहून घ्यावी... "और तिसरी??" मी निव्वळ प्रश्न केला त्यावरून दुसरीला कळले की मला ती आवडली नाही ते... मग दुसरीही किंचित हिरमुसल्यासारखी आत निघून गेली... मग तिसरी मुलगी बाहेर आली... तिसरीला पाहून कपाळावर हात मारून घ्यावासा वाटला... मनात विचार आला की पहिली हिच्यापेक्षा बरी होती म्हणायची... आणि दुसरी तर हिच्या तुलनेत सुंदर आणि सेक्सीच म्हणता येईल... म्हटले ऊगाच त्या दुसरीला रिजेक्ट केली... अर्थात, मला पाहिजे तर मी दुसरीला सिलेक्ट करतोय असे सांगू शकत होतो... पण मग मनात आले की राहिलेल्या दोन मुलीं, ज्या आत कस्टमरबरोबर बिझी होत्या त्यांना पण पाहून घ्यावे... "बाकी दो बिझी है क्या??" मी बाईला विचारले त्यावरून तिला कळले की मला तिसरी मुलगीही पसंत नाही पडली ते... माझा प्रश्न ऐकून तिसरी मुलगी आत निघुन गेली... "हां... एक को १५ मिनिट लगेंगे फ्री होने में... और दुसरी को आधा घंटा जायेगा..." बाईने खुलासा केला... "मै वेट करता हुं १५ मिनिट..." मी ठामपणे म्हटले... "इन में से कोई सिलेक्ट करो ना सर... टाईम वेस्ट नही होगा..." बाईने मला विनंती केली... "नो प्रॉब्लेम... मेरे पास बहोत टाईम है..." हसून असे म्हणत मी समोरील सोफ्यावर बसायला गेलो... तेथे बसलेले दोघे मुलें उठले आणि मी सोफ्यावर आरामात बसलो.. दोन्ही मुलें समोरील हेअर कटींग चेअरवर बसायला गेले... "चाय मंगायेंगे आप?" मी बाईला विचारले... "श्युअर सर... छोटे... जा एक चाय लेके आव... पानी साधा चलेगा सर? के बिसलरी मंगाऊ??" बाईने छोटेला सुचना देत मला विचारले... "साधा चलेगा... और चाय सिर्फ मेरे लिये ही नाही... बल्की सब के लिये मंगाव... पैसा मै पे करेगा... अंदर बैठी हुई लडकियों के लिये भी..." मी हसून बाईला म्हटले... "ओके सर... छोटे... सब के लिये चाय ले के आ..." बाईने खुष होवून छोटेला सुचना केली... मग छोटे चहा आणायला बाहेर निघून गेला... मी समोरील टिव्हीवर चालु असलेला सिनेमा पहायला लागलो... बाईने फोन उचलून कोणाचा तरी नंबर डायल केला आणि फोन कानाला लावून तो कनेक्ट व्हायची वाट बघतेय असे दाखवत ती गुपचूप माझे निरीक्षण करू लागली... दुसरा मुलगा समोरील हेअर कटींग चेअरवर बसला होता तो वर टिव्ही बघत होता आणि अधुन मधून समोरील आरश्यातून माझ्याकडे पहात माझे निरीक्षण करत होता... कोणी काही बोलत नव्हते म्हणून मी वळुन बाईकडे पाहिले आणि आमची नजरानजर झाली... ती माझ्याकडे पाहून हसली तसे मी पण हसलो आणि तिच्याशी बोलायला लागलो... ती पण फोन खाली ठेवून माझ्याशी गप्पा मारायला लागली... मसाज पार्लर किती वाजेपर्यंत चालु असते पासून ते किती गिऱ्हाईक असतात ते आज-काल बिझनेस कसा चालु आहे अश्या अनेक गप्पा चालु झाल्या... तिने सांगितले की नोटाबंदीमुळे बिझनेसवर परिणाम झाला होता आणि गिऱ्हाईक कमी झाले होते... त्यामुळे आता जे गिऱ्हाईक येत होते त्यांना जास्त डिमांड होता आणि त्यांना जास्त चांगली सर्वीस मिळत होती... ते ऐकून माझ्या मनात उकळ्या फुटू लागल्या की जी मुलगी मला मसाजला मिळेल ती मला किती कामूक सुख देईल आणि मग मी तिला कशी चोंबाळुन तिचा उपभोग घेईल... तेवढ्यात बाहेर गेलेला छोटे परत आला ज्याच्याबरोबर चहावाला पोरगा होता... त्याने चहा ठेवला आणि तो पोरगा निघून गेला... मग छोटेने सगळ्यांना चहा दिला... त्याने आत बसलेल्या त्या तीन मुलींनाही चहा नेवून दिला... टिव्ही बघत आम्ही सगळे चहा पिऊ लागलो... चहा पिऊन होईपर्यंत बाजुचा दरवाजा उघडला आणि एक ढेरपोट्या वयस्कर पुरूष बाहेर आला... माझ्यावर त्याने एक नजर टाकली आणि पटकन मान वळवुन तो पुढे चालु लागला... त्याला पाहून बाई हसली आणि तिने त्याला विचारले, "क्या साब... फिर मजा आया के नही?" "बहोत मजा आया... लडकी नई है... लेकीन काफी मजा देनेवाली है..." "हा ना... तो आईये फिर साब..." बाईने खुष होत म्हटले. "हां जरूर... जल्दी आऊंगा... और यही लडकी चाहिये वापस..." तो ढेरपोट्या खुषीत म्हणाला. "हां हां क्यु नही... बस्स पहिले फोन करके बता दिजीये..." "हां करुंगा... अच्छा फिर... निकलता हुं..." असे बोलून तो ढेऱ्या माणूस बाहेर निघून गेला... त्याला पाहून मी मनातल्या मनात विचार करायला लागलो की कसे काय ह्या वयस्कर ढेरपोट्याने त्या तरण्या आणि कवळ्या मुलीकडुन मजा करून घेतली असेल... हा ढेऱ्या त्या मुलीसमोर नागडा झाला असेल तर तर त्याची ढेरी, त्याचे बेढब शरीर बघून त्या मुलीला मनातून नक्कीच किळस वाटली असेल... पण शेवटी पैशासाठी तिने ह्याला लैंगिक मजा दिली असेल... ह्याचा लंड हलवला असेल किंवा चोखला असेल... ह्याच्यासमोर नागडी होवून ह्या आपले कोवळे शरीर दाखवले असेल... मग ह्याने तिला चोंबाळली असेल... तिच्या नग्न अंगाचे हपापल्यासारखे कामसुख घेतले असेल... अर्थात, मी पण त्याच्यासारखाच परिस्थितीचा फायदा घेणारा होतो आणि त्याच्या जागी आता मी आत गेलो की मी पण तेच करणार होतो. पण मी त्याच्यासारखा बेढब नव्हतो की वयस्कर दिसत नव्हतो तेव्हा ज्या तरण्या मुलीबरोबर मी मजा करतो किंवा मजा घेतो तिला माझी किळस तर नक्कीच वाटत नसावी आणि काहीश्या आनंदानेच त्या मुली मला मजा देत असतात... ज्या अर्थी हा ढेरपोट्या त्या मुलीची तारीफ करत होता त्याअर्थी ती मुलगी मस्त मजा देणारी असावी... तेव्हा तिलाच पसंत करून टाकावी असा मी विचार करू लागलो... "सर... सर, कहां खो गये..." बाईच्या आवाजाने मी भानावर आलो आणि ओशाळवाणे हसलो... "लडकी को बुलाऊं ना?" "हां हां... उसी की तो राह देख रहे है..." मी उत्साहाने म्हणालो. "छोटे, आवाज दे अमीता को..." छोटेने उठून तो दरवाजा उघडला आणि आत त्या 'अमीताला' आवाज देत बाहेर यायला सांगितले... आता कोण मुलगी बाहेर येईल आणि ती कशी असेल आणि ती मला पसंत पडेल का असे विचार माझ्या मनात उचंबळायला लागले... दरवाजा उघडून एक मुलगी बाहेर आली आणि माझा श्वास रोखला गेला! माझ्या काळजात धस्स झाले!! त्या मुलीने माझ्याकडे पाहिले आणि ती पण जागीच स्तब्ध झाली!! ती मुलगी 'अमृता' होती... माझ्या बायकोच्या मोठ्या बहिणीची, म्हणजे मेव्हणीची मोठी मुलगी... म्हणजे माझी भाची लागत होती!! आम्ही दोघेही एकमेकांना पाहून अवाक झालो! पण त्याक्षणी त्या बाई आणि मुलांसमोर ना मी माझ्या मनाचा धक्का दाखवू शकत होतो ना अमृता... आम्ही दोघेही एकमेकांकडे पाहून नवीन माणूस भेटल्यावर जसे एकमेकांकडे पाहून ओशाळवाणे हसतो तसे किंचित हसलो आणि गंभीर झालो... आम्हा दोघांनाही पुर्ण कल्पना होती की सगळे आमच्याकडे बघत आहेत तेव्हा आमच्या चेहऱ्यावरील धक्का बसल्याचे भाव आम्ही लपवत होतो... मी अमृताकडे शुन्यात पाहिल्यासारखे बघत होतो तेव्हा मी तिला पसंत करतोय की नाही ह्या शंकेत बाई आणि मुलें होती... आणि तिला पसंत न करावी अशी बहुतेक अमृता मनातून प्रार्थना करत असावी... मी सांगायला वेळ लावतोय हे पाहून बाईने अमृताला आत जायला खुणावले... सुटकेचा निश्वास टाकून अमृता पटकन आत निघून गेली... ती गेली तसे मलाही हायसे वाटले आणि मी भानावर आलो... आता माझ्यापुढे 'यक्ष' प्रश्न ऊभा होता की काय करावे?? 'अमृता, माझ्या भाचीला' सिलेक्ट करावे की त्या सेकंड मुलीला सिलेक्ट करावे??? माझ्याकडे विचार करायला अजिबात वेळ नव्हता तेव्हा काही सेकंदात मला निर्णय घ्यायचा होता!! "ये लास्टवाली फायनल..." "गूड... निकालिये २००० रुपये..." बाईने खुषीत म्हटले. मी उठून पाकीट काढुन बाईला रुपये दिले... बाईने छोटेला सांगितले 'अमीताला म्हणजे अमृताला बाहेर बोलव'... छोटे तिला बोलवायला आत गेला आणि लगेच बाहेर येत बाईला म्हणाला, "अमीता बोल रही है उस के सर में अचानक दर्द होने लगा है... इसलिये रेस्ट करने का बोलती है..." "अब इसको अचानक क्या हो गया??" बाईने नवल करत म्हटले आणि माझ्याकडे प्रश्नार्थक मुद्रेने पाहिले. "मुझे वही पसंत है... वो नही रेडी तो मै जाता हुं..." मी ठामपणे म्हटले. "नही नही... वही मिलेगी... एक काम किजीये... आप अंदर जाईये... मै उसको भेजती हूं...," असे बोलून ती छोटेला म्हणाली, "छोटे... साब को अंदर लास्ट के केबीन मे लेके जाव... और फिर अमीता को बाहर बुलाव..." मग छोटेने मला आतल्या शेवटच्या केबीनमध्ये सोडले आणि तो अमृताला बघायला अजुन आत कोठेतरी गेला... मी त्या छोट्याश्या केबीनमध्ये एक बेड होता त्यावर बसलो आणि अमृताची यायची 'वाट' पाहू लागलो... नकळत मी अमृताबद्दल विचार करू लागलो... ******** अमृता माझ्या बायकोच्या मोठ्या बहिणीची मोठी मुलगी आहे... नुकताच तिचा २० वा वाढदिवस झाला होता आणि तिने २१ व्या वर्षात पदार्पण केले होते (कारण व्हाट्सॲपवर मी तिला विश केले होते ते माझ्या चांगले लक्षात होते). तिच्या मागे तिला ५ वर्षाने लहान भाऊ आहे जो आता १०वीत होता... अमृताची ऊंची साधारण पाच ५ फूट एखाद इंच असेल, म्हटले तर किंचित बुटकीच होती ती... रंगाने ती गोरी नाही पण उजळ अशी 'गहूवर्णी' होती. अंगाने म्हटले तर तशी स्लिम होती पण काटकुळी नव्हती. अंगावर बऱ्यापैकी 'मांस' होते... तिच्या स्लिम अंगाच्या मानाने तिच्या 'ऊभारांचे गोळे' मोठे होते... जसे मी आधी सांगितले की बायकां आणि मुलींच्या बाबतीत मला कायम लैंगिक आकर्षण वाटत आले आहे आणि त्यातून माझ्या जवळच्या नात्यातल्या स्त्रिया पण सुटलेल्या नाहीत आणि अर्थात 'अमृता' पण सुटलेली नाही...
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:32 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:33 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:33 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:36 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:37 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:39 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:39 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:42 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:44 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:45 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:48 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:49 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:50 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:52 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:56 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 01:58 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 02:01 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
10-06-2022, 02:02 PM
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
|
« Next Oldest | Next Newest »
|