అమ్రుత వర్షిణి BY పునర్కథనం &/ సంఖ్యానువాదం: అన్నెపూ.......

[LUKYYRUS]

అమ్రుత వర్షిణి

పునర్కథనం &/ సంఖ్యానువాదం: అన్నెపూ.......

[LUKYYRUS]

Mitrulu andariki namaskaram......nenu e Kotta daarani praarambistunnaa....indulo nenu chadivina kadhalanu.....NAA manasuku baaga hattukunna kadhalanu post chestunnaa....indulo post cheese e kadhaku rachayitanu nenu kaanu......nachina kadhalani mari konta mandiki cherchudamane chiru prayatname......tappa anayda bhavimpaka nachina vallu prasmasallni aa original writer ke chendutayani manavi chestunnaa

[LUKYYRUS]

విషయ సూచిక

1. మూడొచ్చింది ...             3
2.  పరీ(శి)క్ష                11
3. నచ్చిందే ఈ మాయ    23
4. "లైఫ్ ఆఫ్టర్ వెడ్డింగ్"        34
5. నా మనసు              45
6. ప్రేమ                      54
7. అను-అరవింద్          65

[LUKYYRUS]

మూడొచ్చింది ...

అబ్బాయికి మూడోస్తే అంతా ఆత్రమే … అమ్మాయికి మూడోస్తే అంతా అల్లకల్లోలమే … సరస సల్లాపాల్లో అల్లకల్లోలం … మిక్సయితే … కాక్ టెయిలే …! మందు కొట్టకుండానే హేంగోవర్ సెన్సేషన్ కలిగింది ధనుష్ కు. అతనో పెద్ద డైలమాలో పడిపోయాడు. అదీ శోభనం రోజు … పందిరిమంచం మధ్య బాసింపట్టు వేసుక్కూచొని, మంచం చుట్టూవున్న మల్లెపూల తోరణాల్లో నుంచి ఒక్కో పువ్వు పీకుతూ ఆలోచిస్తున్నాడు. విరజను చూస్తే మూడొస్తుందా …? మూడొస్తే విరజ గుర్తొస్తుందా …? అన్న డైలమా అతనికి. విరజ గుర్తుకురాగానే చలికాలం ఫైర్ ప్లేస్ ముందు కూచున్న ఫీలింగ్ కలిగింది అతనికి. ఫస్ట్ నైట్ … ఏ.సి. చల్లదనం … అగరొత్తులు … పాలు … పళ్ళు … స్వీట్లు …. ఘుమ ఘుమ వాసనలు చల్లబడే రూమ్ స్ప్రే … పందిరి మంచాన్ని వాటేసుకున్నట్టు పరుచుకున్న సన్నజాజులు … వీటన్నింటికి మించి ఫినిషింగ్ టచ్ లా బందరులడ్డు లాంటి తన విరజ. ధనుష్ కు విరజంటే బోల్డు ప్రేమ …

పెళ్ళి చూపుల్లో ధనుష్ తల్లిదండ్రులు విరజను ఏదో అడగబోయే లోపునే ధనుష్ సిగ్గుపడిపోతూ … “నాకు అమ్మాయి నచ్చిందని’’ చెప్పాడు. కట్నకానుకల గురించి మాట్లాడుతుంటే … “నాకు ఆల్రెడీ అమ్మాయి నచ్చేసింద’ని మరోసారి నొక్కివక్కాణించాడు. ఏ విషయమూ తర్వాత ఉత్తరం రాసి చెబుతామని ధనుష్ తల్లిదండ్రులు చెబుతుంటే వెంటనే ఇంటర్ ఫియరైపోయి ‘ ’మీరు తర్వాతేం చెప్పక్కర్లేదు … ఆల్రెడీ ఈ అమ్మాయి నాకు బోల్డు నచ్చేసిందంతే …’’ అని తెగేసి చెప్పేశాడు. పైగా తల్లిదండ్రులతో సంప్రదించకుండా తనే పురోహితుడ్ని తీసుకువచ్చి పెళ్ళికి మొహూర్తం పెట్టించాడు. అదీ ధనుష్ పెళ్ళికి ముందు ఫ్లాష్ బ్యాక్ …

*****

సిగ్గుపడుతూ విరజ లోపలి అడుగుపెట్టింది. ధనుష్ విరజవైపు అలానే చూస్తూండిపోయాడు. మెల్లిగా తలుపువేసి బోల్డు పెట్టింది. విరజ మంచం దగ్గరకి వచ్చింది. “అబ్బ … ‘కష్షులా’ వున్నావు’’ అన్నాడు ధనుష్ ఆమె ముఖంవైపు చూస్తూ. “కష్షూనా …? అంటే ఏమిటి …?’’ విరజ మెల్లిగా తలెత్తి అడిగింది. “ఏదో వర్డ్ బావుందని వాడాను … కష్షు అంటే కత్తిలా అన్న అర్థం కావచ్చు … కసక్కులా వున్నావన్న మీనింగూ కావచ్చు. ఇప్పుడు ఆ పదానికి మీనింగూ డిటైల్స్ అంత అవసరమా?’’ అని అడిగాడు ధనుష్. “ఒక్క చిన్న ‘ప్ర’కు, ఇంత పెద్ద ‘జ’నా?’’ అంది విరజ. “ఈ ‘ప్ర, జ’ భాషేంటి?’’ అన్నాడు అర్థం కాక.

“మరేం లేదు … ఇంత చిన్న ప్రశ్నకు అంత పెద్ద జవాబా ..? అని అర్థమన్నమాట’’ అంది విరజ. “ఓహో … అలానా …!’’ అంటూ మెల్లిగా తన చేతిని విరజ నడుం మీదికి పోనిచ్చాడు ధనుష్ … మెత్తగా, బొద్దుగా తగిలింది నడుం మడత “అబ్బ …’’ అన్నాడు నడుంమీద చేయి తీయకుండానే. “ఏంటీ నొప్పెట్టిందా…?’’ అమాయకంగా అడిగిందామె. “ అవును … రక్తం కూడా వచ్చింది .. ఏంటీ కామెడీనా …?’’ అడిగాడు ధనుష్ ఆమెను దగ్గరకు లాక్కుంటూ … విరజ మాట్లాడలేదు … ఈ అనుభవాన్ని అనుభవవేద్యంగా మార్చుకునే ప్రయత్నం చేస్తోంది. “నువ్వు నాకెంత నచ్చవో తెలుసా …?’’ అన్నాడు ఆమెను చుట్టేస్తూ ….

“అంత బాగా నచ్చానా …!’’ అడిగింది అతని నడుం చుట్టూ తన చేతులను బిగిస్తూ. “అవును పెళ్ళిచూపుల్లోనే నాకు పిచ్చపిచ్చగా నచ్చావు … అందరూ స్లిమ్ గా వుండాలని అనుకుంటారు కానీ, నాకెందుకో బొద్దుగా వుంటేనే యిష్టం … నీలా …’’ అన్నాడు ధనుష్ చీరకూ, జాకెట్టుకూ మధ్య మెరిసిపోతున్న ఆమె పొట్టమీద సుతారంగా ముద్దుపెట్టుకుంటూ … “అంటే గుండులా గుండ్రంగా వున్నానా …?’’ అడిగింది. “ఊహు … నువ్వు ముద్దుగా, బొద్దుగా, ముద్దబంతి పువ్వులా వున్నావు. అందుకే నిన్ను ఎప్పుడూ చూసినా నాకు మూడేవస్తుంది’’ అన్నాడు ధనుష్. పైన తథాస్తు దేవతలు తథాస్తు అనుకొని వుంటారు …

****

[LUKYYRUS]

విరజలో అందంవుంది … అణుకువ వుంది … అమాయకత్వం వుంది … ఆరిందాతనమూ వున్నాయి. ముద్దుగా, బొద్దుగా వుందే విరజకు ధనుష్ బోలెడంత నచ్చేసాడు. తనని ప్రేమగా చుట్టుకుపోతూ … అల్లరిగా హత్తుకుపోతూ … తమకంగా తన శరీరంమీద ముద్దుల ముద్రలు వేస్తోన్న ధనుష్ ని చూస్తోంటే ఆమెకు తిలక్ విరహోత్కంఠిత గుర్తొచ్చింది. తనను తానుగా తనకు తానుగా అతని ముందు పరచుకోవాలనుకుంది. నా ఒంటి నిగనిగలవంటి శయ్యను సజ్జితం చేశాను – నాకంటే మిలమిలలవంటి మధువుపాత్రలు నింపాను – త్వరమాణమై ప్రభూ నా తనువూ స్వీయయౌవన భారస తరబడిపోతున్నది …

కిటికీ అవతల హిమస్నాత మాలతీలత నన్ను పలకరింపదు … కిటుకు తెలిసిన పొదలోని గువ్వజంట నన్నూరడింపదు – కందళించే ఈ వలపు ప్రభూగాడాశ్లేష దోహదం లేక క్రమంకసితోద్భాసితం కానేకాదు.

*****

అతడామె భావుకత్వాన్ని గ్రహించలేదు కానీ, ప్రేమలోని వివశాత్వంతో ఆమెను అల్లుకుపోతూనే వున్నాడు. ముద్దుగా బొద్దుగా వుందే విరజలో ప్రతీ అందం … అతడ్ని ఎప్పుడూ టెంప్ట్ చేస్తూనే వుంటుంది. ఆమె శరీరాన్ని స్వేదబిందువులు ఆక్రమించుకున్నాక, ఆమె అనాచ్చాదిత గుండెలమీద తలపెట్టి “విరజా నువ్వెందుకే ఇంతందంగా పుట్టావు …!’’ అనడిగాడు. ఏమో నాకేం తెలుసురా ధనుష్’ అని రిటార్డ్ ఇద్దామని మనసులో అనుకుంది విరజ.

కానీ ఫస్ట్ నైటే తన స్టోన్ విప్పి, విశ్వరూపము చూపిస్తే జీవుడు ఝాడుసు కుంటాడని మానుకుంది. అలా వాళ్ళ మొదటిరాత్రి ముచ్చట పూర్తయిన తర్వాత అతని మూడ్ గంటకు మూడువందల అరవై అయిదు మీటర్ల స్పీడుతో పెరుగెత్తింది పగలూ – రాత్రీ – నో తేడా … సమయం – సందర్భమూ డోంట్ కేర్ … మూడొస్తే చాలు చిన్నపిల్లాడే అయిపోయేవాడు ధనుష్ … “ప్లీజ్ విరజా … మూడొచ్చింది’’ అనేవాడు. ఆఫీసుకి వెళ్ళి గోడకు కొట్టిన బంతిలా తిరిగొచ్చి “మూడొచ్చిందోచ్’’ అంటూ పరుగెత్తుకొచ్చి ఎవరైనా ఉన్నారేమోనని చూడకుండా విరజను చుట్టేసేవాడు. విరజకూ ధనుష్ దగ్గరవ్వడం యిష్టమే కానీ, ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు ఇలా ‘మూడొచ్చిందే …’ అంటూ రావడం వల్ల విరజ ఇబ్బందిలో పడేది. ఫ్రెండ్స్ వున్నారని కూడా చూడడు ..

తను పుట్టింటికి వెళ్తే తను వెళ్ళిన గంటలోగా తన వెనకే వచ్చి మూడొచ్చిందంటాడు. ముసలిబామ్మ ‘అవ్వ … హవ్వ … వ్వ …’ అని బుగ్గలు నొక్కుకుంటుంది. తల్లయితే వెంటనే తండ్రివంక చూసి బుగ్గమీద ఓ పోటుపొడిచి “హు … మీరూ వున్నారు ఎందుకు? ఒక్కసారన్నా అలా మూడొచ్చింది .. అంటూ వచ్చారా …? అవున్లే .. అలా వస్తే … విరజ ఒక్కతే ఎందుకు పుడుతుంది? పక్కింటి మాధవరావుకిమల్లె అయిదుగురు ఆడ పంచపాండవులు పుట్టేవాళ్ళు’ అని అంది. వెంటనే తండ్రి తెగ సిగ్గుపడిపోయేవాడు … ఫ్రెండ్సయితే ‘మూడొచ్చే శ్రీవారున్నారా …?’ అని పలకరించడం మొదలుపెట్టారు. అలా మొగుడి ముద్దుల మూడ్స్ పరాకాష్టకు వెళ్ళిన తర్వాత మొగుడిగారి అతి మూడ్ కు ముక్కుతాడు వేయాలనుకుంది … అప్పుడొచ్చింది ఆ ఆలోచన విరజకు … అంతే … అమ్మాయికి మూడొచ్చింది …! ఇక వాట్ నెక్స్ టే మిగిలింది.

[LUKYYRUS]

యమ సీరియస్ గా ఆఫీసులో పన్జేస్తున్నాడు ధనుష్ … అప్పటికే బాస్ ముండావాడు రెండుగంటల్లో నాలుగు ఫైళ్ళ దుమ్ము దులపాలని వార్న్ ఇష్యూ చేసేశాడు. సరిగ్గా అప్పుడే ఎంటరయ్యింది విరజ. తెల్లటి మైసూర్ సిల్క్ చీరకు రెడ్ కలర్ బోర్డర్ ఎంతో నప్పింది. ఆమె ఒంటికి మరీను … అదే కలర్ బ్లౌజ్ లో మరింత అందంగా మెరిసిపోతోంది … అందరి కళ్ళూ విరజ మీదే … సడెన్ గా తన ముద్దుల భార్య అలా ఆఫీసుకు వచ్చేసరికి షాకయ్యాడు. “విరజ … నువ్వా …!’’ “కాదు … పక్కింటి పంకజాన్ని …’’ అంది. “ఆఫీసులో కామెడీలొద్దు …! ఏంటీ ఇలా వచ్చావ్ …? బాస్ ముండావాడు లోపలున్నాడు’’ మెల్లిగా చెప్పాడు. అంతకన్నా మెల్లిగా అతని చెవిలో గుసగుసలాడింది …

“బాస్ ముండావాడైనా వాడి బాబ్బాబు ముండావాడైనా ఐ డోంట్ కేర్ … నాకు మూడొచ్చింది … ప్లీజ్ … వెంటనే వచ్చేయండొచ్చేయండి’’ అంది విరజ. “ఇప్పుడా …?!’’ “అవునిప్పుడే … ప్లీజ్ …’’ అంది హస్కీగా. తనని సరదాగా ఆటపట్టిస్తుందేమోననుకున్నాడు … కానీ, సీరియస్ గానే అంటోందని అర్థమైంది. ‘అమ్మ విరజ! తన వీక్ పాయింట్ మీద దెబ్బకొట్టింది … ఇంటికి పద నీ పనిజెప్తా’ అనుకున్నాడు మనసులో. అంతే … చెప్పాపెట్టకుండా బయటకు నడిచాడు. నెక్స్ ట్ దే బాస్ తో అక్షింతలు పడ్డం వేరే విషయం.
*****
ధనుష్ ఖర్మగాలి ఓ రోజు అతని తల్లిదండ్రులు వచ్చారు. విరజ వాళ్లకు టిఫిన్ పెట్టింది. ధనుష్ తండ్రితో ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు … సరిగ్గా అప్పుడే “ష్ …’’ అంటూ సైగ చేసి పిల్చింది. అది ధనుష్ కు వినిపిస్తోంది …. ఏమిటన్నట్టు చూశాడు ధనుష్ … దగ్గరకు రమ్మన్నట్టు సైగ చేసింది … ధనుష్ విరజ దగ్గరకు వెళ్ళాడు … “ఏమిటి విరజా …! టిఫిన్ చేయనీయకుండా …?’’ అతని మాటలు మధ్యలోనే ఆపి… “ఇప్పుడు టిఫిన్ అంత ముఖ్యమంటారా? అవతల మూడ్ తో చస్తున్నాను’’ అంది విరజ.
“మూడా …? ఇప్పుడా …!? సమయం సందర్భం లేదా …. అవతల అమ్మా, నాన్నా ఉన్నారు …’’ “ఏం మా ఇంట్లో అమ్మా, నాన్నా ముందు మీకు మూడొచ్చిందంటే నేను అలానే అన్నానా? అవున్లెండి … అన్నీ చూసేశారుగా … ఇంకా నన్ను కొత్తగా చూడడానికేంవుంది …? మీకు మూడేం వస్తుంది …?’’ అంది ముక్కు చీదుతూ విరజ. బిక్కచచ్చి బిత్తరపోయి … “అబ్బా ,,, నువ్వల అనకు విరజా … నాకు ఎక్కడో గుచ్చుకుంటుంది. రాత్రినుంచీ నీకు మూడ్ రావడం ఇది ఆరోసారి … నావల్ల కాదు’’ నడుం పట్టుకుని అన్నాడు. అదోలా చూసింది విరజ. ఆ చూపుకు జీవుడు ఫ్లాటయి గదిలోకి నడిచాడు …
 
*****
పెళ్ళాం బుగ్గమీద వేలితో పొడిచి … “చూసారా …? కోడలిపిల్లకు వున్న ఇంగితం నీకు లేదు. నీకెప్పుడైనా మూడ్ వచ్చిందా …? మూడొచ్చిందని ఎప్పుడైనా అన్నావా …? అవున్లే అలా అనివుంటే పంచపాండవులైనా పుట్టేవాళ్ళు …’’ అన్నాడు ధనుష్ తండ్రి భార్యతో ….
*****
అతి దీనంగా భార్యవంక చూసాడు ధనుష్ ….
“ఒసే విరజా నా శరీరం పచ్చి పుండయిందే … సిగ్గుతో చితికి, చచ్చి, బిక్కచచ్చిపోతున్నానే … నీ మూడ్ ని కాశ్మీర్ బోర్డర్ లొ తగలెట్ట … పక్కనే ఫ్రెండ్స్ అని చూడవు, బంధువులున్నారని కూడా ఆలోచించవు … ఆఫీసు టైమింగ్స్ అసలే పట్టించుకోవు … ఇలా ఎప్పుడూ పడితే అప్పుడు మూడ్ అంతే చచ్చూరుకుంటానే …’’ ఆ రాత్రి నాలుగోసారి ఆమెనుంచి విడిపోతూ దీనంగా అన్నాడు ధనుష్ … పొద్దస్తమానం మూడ్ అంటూ మొగుడ్ని పడగ్గదిలోకి లాక్కుపోతూంది. సమయం సందర్భం చూడటంలేదు విరజ. దాంతో చచ్చేచిక్కోచ్చింది ధనుష్ కు.
*****
తెల్లవారుఝామున మొగుడ్ని తట్టిలేపింది … ఉలిక్కిపడి లేచాడు … లేస్తూనే … “మళ్ళీ మూడొచ్చిందా విరజా …?’’ నీరసంగా అడిగాడు ధనుష్. “మూడా … పోయిందే … గాయబ్ … ఇట్స్ గాన్ … ఏదో సరదాగా మిమ్మల్ని ఆట పట్టించాను. భార్యాభర్తల మధ్య సమయం, స్థల నిషిద్ధాలు, నియమ నిబంధనలు లేవు. మీకెప్పుడు మూడ్ వచ్చినా ఆ మూడ్ ని నా మూడ్ గా మార్చుకోగలను … కానీ పరిస్థితుల ఆకళింపు చేసుకోవాలి … ఏకాంతం … అది ఎప్పుడైనా ఇష్టమే. అది చెప్పాలనే ఈ సరదా ఫినిషింగ్ టచ్ …’’ అంది.
“నిజ్జమా … యూ ఆర్ కరెక్ట్ … నాకూ తెలిసోచ్చిందే …’’ అన్నాడు ఆమెను దగ్గరకు లాక్కుంటూ. సరిగ్గా గంట తర్వాత అతని చెవిలో గుసగుసలాడింది విరజ … “ఏవండీ … మళ్ళా మూడ్’’ ఆమె మాటలు పూర్తి కాకుండానే ఆమెతో సరసాల సమరానికి సిద్ధమయ్యాడు ధనుష్ … భార్యాభార్తల మధ్య ముద్దొచ్చే మూడ్ ఎప్పుడూ ఫ్రెష్ గానే వుంటుంది….!
 

****అయిపోయింది****

[LUKYYRUS]

పరీ(శి)క్ష

 

ఇంతకి నేను ఎవరొ చెప్పాలేదు కద, నా పేరు ఆకాంక్ష, వయసు 24, బీటెక్ చదివాక, హైద్రబాద్లొని ఒక కాలెజ్లొ ఎంబిఎ చెస్తున్నాను, ఫైనల్ సెం పరిక్ష రాసి మా ఉరుకి ఆ రొజె వచ్చాను.

"ఎలా రాసావు పరిక్ష" అమ్మ అడిగింది. "బాగానే రాశానామ్మా, పక్క 70% వస్తాది" అని అలసటగా కుర్చున్నా. "ఎంత వస్తే ఎం లాభం, అబ్బయి వాళ్ళాకి నువ్వు జాబ్ చెయ్యడం ఇష్టం లేదుగా" చెప్పి నాలుక కర్చుకుంది మా చెల్లి. "ఎంటి, ఎం అన్నవు" అని రెట్టించి అడిగాను నేను.

"ఎందుకే అలా అరుస్తున్నవు, అవును, నీకు మొన్న ఒక సమంధం వచ్చింది, బాగా ఉన్నవాళ్ళు, అబ్బయి కూడా మంచి ఉజ్జొగామే, అదెదొ నా నొరు తిరగాట్లెదు, చెత్తున్నాడు అంటా, బాగా చదివినా అమ్మయిని, అది మన చుట్టూ పక్కల ఉళ్ళొనే వెతుకుతున్నారట, మి నాన్న స్నెహితుడు నీ గురించి చెప్తే, నాన్న తొ మాట్లాడారు అంట, నాన్నకి, మాకు కూడా బాగా నచ్చి నీ ఫొటొ పంపామంటే పంపినం, నువ్వు వాళ్ళకి బాగా నచ్చినవట, ఈ ఆదివారం వస్తున్నారు పెళ్ళిచుపులకు" అని లొడ లొడ చెప్పెసింది మా అమ్మ.

"ఎవరిని అడిగి రమ్మన్నారు మిరు, మీకు, వాళ్ళాకి, వాడికి నచ్చితే సరా, నాకు నచ్చక్కర్లేదా, కనిసం మాట వరుసకి కూడా చెప్పలేదు " అని కుర్చి నుండి లేచి నిలబడ్డాను.

"ఎవరిని అడగాలి" అని మా నాన్న గుమ్మం ముందు నిలబడ్డాడు, చాలా గాంభిర్యంగా చుస్తూ కొనసాగించాడు "చుడామ్మా, ఆదివారంవాళ్ళు వాస్తారు, ఎక్కువ ప్రశ్నలు అడగకుండా మి అమ్మ చెప్పినట్టు చెయ్యి, నువ్వు ఇంక చిన్న పిల్లవు కాదు ని వెనక నాకు ఇంక ఒక ఆడపిల్ల ఉంది , ఆమెను కూడా ఒక అయ్య చెతిలొ పెట్టాలిగా" అని ఆల్టిమెటం ఇచ్చెసి వెళ్ళిపొయారు.

చిన్నప్పుడు ఎంత అల్లరి చెసిన ఒక్క మాట కూడా ఆనని మా నాన్న ఎందుకు అలా మాట్లాడారొ అర్ధం కాలేదు, ముందు బాధెసింది, తర్వాత భయం వేసింది. ఆ రాత్రి అన్నం తినకుండా పడుకున్నాను, ఎవేవొ ఆలొచనలు నన్ను చుట్టూముడుతున్నయి.

మా అమ్మ నాన్నలకి మేము ఇద్దరం ఆడపిల్లాలం, మా ఇద్దరిక్కి ఒకే ఒక తమ్ముడు, నేనె పెద్దదాన్ని అవడం వల్ల నా పెళ్ళీకి తొందర పెడ్తున్నారు. నాన్న, ఆడపిల్లాలం అయిన మాకు మాంచి చదువు చెప్పించారు. ఎదైనా నా ఇస్టం కి వదిలెసె నాన్న ఈ విషయం లొ అస్సలు నా ఇష్టం తొ పని లెనట్టూగా మాట్లాడాడం ఎందుకొ జీర్ణంచుకొలెకపొతున్నా. మొదటి నుండి నాకు కొంచెం కొపం ఎక్కువ, ఫెమినిస్ట్ ని కూడా, ఆడపిల్లాలు బాగా చదువుకొవాలి, జాబ్స్ చెయలి, స్వాతంత్రంగా బతకాలి, కాని కట్నం కూడా తిసుకొని అభ్బయిని చెసుకొవాలనే ఉన్నత భావాలు నావి. కాని ఇప్పుడు అవన్ని కట్ట కట్టి అటక మిద పడేయ్యల్సి వస్తాది అని అనుకొలేదు, నాకు తెలికుండానే నా కళ్ళలొని నిళ్ళు నా చెంపలా మిదుగా కారి దుప్పటి తడిపేసాయి. అలా ఎప్పుడూ పడుకున్ననొ తెలికుండా పదుకున్నాను,

బాగా పొద్దు పొయి లేచిన నన్ను మా పక్కింట్లొ బామ్మ "ఎమే పిల్లా, ఇప్పుడా లేచెది, రేపు వచ్చె మొగుడు, అత్త, మామ తంతారు పొద్దున్నా లెవకుంటే" అని నొక్కి చెప్పింది. సమాధనం ఇవ్వకుండా వెళ్ళి ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చి కుర్చున్నా. అమ్మ తిట్టింది. "వెళ్ళీ పద్మక్కా దగ్గర ఫెసియల్ చెసుకుని రా, మొహం మిద ఆ మచ్చలు ఎంటీ, బయట తినాకు అంటే విన్నవు కాదు" అని మా అమ్మ టిఫిన్ తెచ్చి నా ముందు పెట్టింది.

[LUKYYRUS]

"నాకేం వద్దు" అని మెల్లిగా చెప్ప, రాత్రి కూడా తినకుండా పడుకొడాం వల్ల కాబొలు పొట్టలొ ఎలుకలు పరిగెడుతున్నయి, అయిన ఆకలి లెదాని చెప్పలేక చెప్పాను. "సరెలె, అది చిన్ని కి ఇచ్చెసి, లేచి తయరయ్యి వెళ్ళు మరి" అని అరిచింది, "చిన్ని నా చెల్లెలు, అది వెంటానె ప్లెట్ లాగెసి తినడం మొదలు పెట్టింది, ఛ ఎంటి మా అమ్మ తినను అంటే తిట్టి, పెడుతుంది అనుకుంటే ఇలా అన్నది, మా అమ్మ కుడా మారిపొయింది అని మన్సులొ అనుకుని లేచి తయరయ్యి కుర్చున్నా మా నాన్న కొసం చుస్తూన్నాను, ఎందుకంటె మేము చిన్నప్పటీ నుండి పక్క లెన్ కి వేళ్ళలన్న మ నాన్న దించల్సిందే.

మా నాన్న వచ్చారు, నేనెమి మాట్లాడకుండా ఉన్నాను. "దాన్ని పద్మ దగ్గర దించి రావాయ్య, అదెదొ ఫెసియల్ చెస్కుంటే మొహం బాగుంటాది" అని చెప్పి గబ గబ పాలు పొంగుతున్నయి అని వెళ్ళిపొయింది. "తిన్నావామ్మా" అని నా మొహం లొకి చుడాకుండా కుర్చిలొ కుర్చుంటూ, "లేదు" అన్నట్టూ తల అడ్డంగా ఉపాను. "తిను, తిన్నాక వెళదాము" అని "చిన్ని నువ్వు తయరవ్వు, అక్కతొ వేళ్ళు" అని అన్నడు. "ఊ" అని ముక్తసరిగ అని చిరగ్గా నా మొహం చుసింది. " నేనెమి తినను పద వెళ్దం నాన్నా" అన్నాను. "అది తినను అని ఇందకే చెప్పింది, వచ్చాక తింటుందిలే తెసుకెల్లండి, మళ్ళి పద్మ ఎక్కడకైన వెళ్తదెమో" అని చెతిలొ ఉన్న బిందెను కింద పెడుతూ. నాన్న నన్ను చెల్లిని అక్కడ దింపి పని అయ్యక ఫొన్ చెయ్యమని చెప్పి వెళ్ళిపొయడూ.

"హయ్, పెళ్ళికుతురా!!! వచ్చావా ని కొసమే చుస్తున్నా, అమ్మ చెప్పింది పంపిస్తా అని నిన్ను, నిన్న వచ్చవ్ అంటా కద???" అని ఒన్ వే ట్రాఫిక్లా మాట్లాడుతునే ఉంది పద్మక్క. "ఆ అవును అక్క, చెప్పు నువ్వు ఎట్లా ఉన్నవ్???" అని ఎదొ అడిగాలి కాబట్టి అడిగా. అది అర్ధం చెసుకున్న అక్క "సరే, రావే ఇలా కుర్చొ, ఎం చెయమ్ంటావు" అని అడిగింది నా మొహం వైపు తీక్షణంగా చూస్తూ. "ఎదొ ఒకటి చెయ్యి అక్క, నాకు పెద్దగా ఇవేవి తెలిదు." అని నీరసంగా ఆ చైర్ లొ చతికిలబడి, కళ్ళు ముసుకున్నాను.

తనేం చెసిందొ తెలిదు కాని ఒక రెండు గంటలు మాత్రం అలానే కుర్చున్నాను. ఆ తర్వత అద్దం ఇచ్చి చుసుకొమ్మంది. పర్వలేదు బాగా ఫ్రెష్గానే అనిపించిన్ంది. తనకి డబ్బులు ఇచ్చెసి నాన్నకి ఫొన్ చెశా, వచ్చి తిసుకెళ్ళారు. ఇంటికి వెళ్ళెసరికి మధ్యహనం అయ్యింది. అమ్మ చుడగానే "బాగా చెసిందే మొహం కళ వచ్చింది, రా కొంచెం తిని పడుకొ కాసేపు" అని కంచం ముందు పెట్టింది. ఆకలి పిచ్చి పిచ్చి గా వెస్తుండడాం తొ మారు మాట్లడకుండా తినెసి రూంకి వెళ్ళీ పడుకున్నాను. రాత్రి నిద్రలేనందునా త్వరగానే నిద్ర పట్టేసింది.

కొద్దిగా తెలివిలొకి వస్తుండగా ఎవరొ మాటలు వినపడుతున్నయి, సరిగ్గ చెవులు రెక్కించి విన్నాను. "ఎక్కడ మర్యద తగ్గనివ్వకండి, అస్సలే అబ్బయి అమ్మకి పట్టింపులు ఎక్కువ, మి అయనకి చెప్పు వాళ్ళ ముందు కుర్చొడం లాంటివి చెయ్యాకని." ఎవరొ ఒక ఆడ గొంతు వినిపించింది. "అయ్యొ మీరు చెప్పాలా మేము ఎం లొటు రాకుండా చుసుకుంటాంగా" అని మా అమ్మ గొంతు వినపడుతొంది.

ఎందుకొ తెలికుండానే నాకు చాలా భయం వేసింది. ఎవరొ ఎదొ నా నుండి లాక్కుపొతున్నా ఫిల్ వచ్చింది. అమ్మయి అంటే, అమ్మయి తల్లిదండ్రులంటే ఎందుకు ఇంత చులకన విళ్ళందరికి. మొదటిసారి నాకు, నా భవిష్యత్తు అంటే భయం కలిగింది.

[LUKYYRUS]

ఆ రాత్రి నాకు కాళరాత్రే అయ్యింది. ఎంత ప్రయత్నించినా నిద్ర పట్టలేదు. ఎప్పుడొ తెల్లవారు జాము నిద్ర పడుతున్న సమయానికి అమ్మ లేపి స్నానం కి పంపింది, స్నానం అయ్యకా పూజా చెయించింది. అంతా హడవిడిగా ఉంది, బాబాయిలు, పిన్నులు, మామాయ్య అత్తయ్యలు వచ్చారు. ఇల్లాంతా సర్దుతున్నారు. రావాల్సిన వాళ్ళ కొసం కూర్చిలు బల్లలు స్విట్స్ అరెంజ్ చేస్తున్నారు. మా పిన్ని నాకు ఒక పట్టు చీర కట్టీ, పూలు అవి పెట్టింది. పొద్దున 11 గంటలకు వస్తామన్న వాళ్ళు మద్యహ్నాం 3 గంటలకు వచ్చారు. అప్పటిదాకా ఆ చిరలొ చిరగ్గా ఉంది.

వారి వారి మాటాలు అవి అయ్యాక నన్ను కుర్చొపేట్టారు. ఎగదిగ ఒక 20 నిముషలు చుసారు, నా చిరాకు ఎక్కువైంది, ఒళ్ళాంత కంపరంగా ఉంది. ఆ గుంపు లొ ఎవరొ "ని పేరు" ఎమిటి అని అడిగారు. తల వంచుకునే చెప్పా." అబ్బయి రాలేదా వదినమ్మ" అని అడిగింది మా అమ్మ. " "అబ్బయి రాడానికి ఇంకొ గంట పడ్తాది, పెద్ద ఉద్యొగం కద ఎదొ పని పడింది, సరే అని మేము వచ్చెసాం, వాడు వస్తాడు ఇప్పుడు, ఆలొపు మనం మాట్లాడల్సినవి మాట్లాడాదాం" అని టీ గ్లాసు అందుకుని చెప్పింది అబ్బయి తల్లి. ఆ గుంపులొ తల ఒకరు ఒక్క ప్రశ్న అడిగారు, ఎం చదివావు, ఎక్కడ ఉన్నవు, ఇలాంటివి. అన్నింటికి ఒపిగ్గా సమధానం చెప్పాక,

ఆ గుంపులొ ఒక ఆమె ఎదొ అబ్బయి తల్లి చెవిలొ ఊదింది, ఆవిడ మద్యవర్తి భర్య చెవిని కొరికింది. ఇద్దరు లేచి నా దగ్గరగా వచ్చి మా చెల్లిని దువ్వెన తెమ్మని అడిగారు, అది తెచ్చి ఇవ్వగానే నా పాపిట్లొ ఆ మద్యవర్తి భర్య దువ్వెనతొ దువ్వింది , పిన్నులు పెట్టడం వల్ల అలా దువ్వే సరికి జుత్తు చెదిరి నొప్పి వల్ల నా కళ్ళలొకి నీళ్ళు వచ్చెసయి, "ఎది చుడాని" అని మరొక్కసరి ఆ అబ్బయి తల్లి దువ్వింది. ఈసారి చాలా జుత్తు బయటకి వచ్చేసి బాగా నొప్పి వల్ల "అమ్మ" అని చిన్నగా అని మా అమ్మ వైపు చుశా, అమ్మ "ఎమైంది వదినామ్మ ఎందుకు అలా దువ్వుతున్నారు" అని కొద్దిగా కంగారుగా అడిగింది. "అయ్యొ ఎమి లేదు అమ్మయికి ముందు సుడి లాగా అనిపించింది మా అక్క కుతురికి అందుకని చుశా, లేదు మాములుగానే ఉంది" అని వెర్రి చుపులు చుస్తూ " లేమ్మ లొనకి వెళ్ళి మళ్ళి జడ వెసుకుని రాపొ" అని నా భుజం మిద తట్టింది, తట్టింది అనెకంటే బలంగా నెట్టింది అనొచ్చు.

ఇది నా మనసుకు తాకిన మొదటి దెబ్బ, నా ఆత్మగౌరవానికి భంగం కలిగించింది.

************************

లేచి లొపలకి వచ్చి ఎడుపు మొహం పెట్టి మా పిన్నిని పట్టుకుని ఎడ్చెస. ఇక అమ్మ పిన్ని అత్తలు ఒదర్చె పనిలొ పడ్డారు. "ఆమె ఎలా ఉంటే మనకేందుకు అబ్బయి మంచివాడు అయితే చాలు రా" అని ఇలా చాలా చెప్పి మళ్ళి రెడి చెసారు.

మా అత్త వచ్చి ఒకసారి అమ్మయిని అంట తిసుకుని రామ్మంటున్నారు అని చెప్పింది, "నేను వెళ్ళను" అని మొండికెసాను. అబ్బయి వచ్చడెమొనె లే అని బలవంతంగా తిసుకెళ్ళారు. "వచ్చింది అబ్బయి కాదాట, అబ్బయి చెల్లెలి అత్త వాళ్ళట" మా పిన్నికి అత్త చెవిలొ గొణిగింది.

ఇక అస్సలు ఘట్టం, కట్నం గురించి మాట్లాడుకుంటున్నరు. అబ్బయి తండ్రి "మా అబ్బయికి చాలా సంబంధలు వచ్చాయి, 50 లక్షలు ఇస్తాం అని, కాని ఎదొ మన ఉళ్ళొ సంబంధం కద అని వచ్చం, అంతే కాని ఎవరు దొరక్క కాదు" అని కిటికిలొ నుండి ఉమ్మి వెసి కుర్చున్నాడు, ఒక్కోక్కరి రంగు బయటకి రావడం తెలుస్తొంది నాకు. నాన్నకి ఎమి మాట్లాడాలొ అర్దం కాలేదు. "అంతా, అంటే కొంచెం కష్టమండి, మా పరిస్థితి మికు తెలియనిది ఎముంది అని" మధ్యవర్తి నైపు చుశారు మా నాన్న. ఆయన, అబ్బయి తండ్రి బయటకి వెళ్ళీ మాట్లాడి తిసుకొచ్చారు. "సరేనయ్య, నిది కాదు నాది కాదు 40 ఇవ్వండి!!!" అని జారిపొతున్నా ప్యాంట్స్ ని పైకి లాక్కుంటూ అన్నాడు అబ్బయి తండ్రి. మా నాన్నని, పక్కాకి పిలిచి మాట్లాడుతున్నరు, "25 కి మాట్లాడు అన్న" అని మా చిన్న బాబాయి చెప్తున్నాడు. అదే మా నాన్న అన్నడు. అంతే అబ్బయి తల్లి పునాకం వచ్చినదానిలా "ఎంటీ, పాతికన, అస్సలు మా అబ్బయి గురించి తెలిసే పిలిచారా మిరు, ఒకే ఊరు కద అని, అమ్మయి కొంచెం రంగు తక్కువ అయిన ఒప్పుకున్నాం, అస్సలు పెద్ద ఎత్తు కూడా కాదు కద, మా వాడు 6 ఉంటాడు. ఉద్యొగం కూడా ఎలా చెయ్యనివ్వం మి అమ్మయిని, మీరు ఆలొచించుకొండి, ఇంత కన్న మంచి సంబందం వస్తాదా మికు" అని అయాస పడ్తూ కుర్చిలొ కూలబడింది.

[LUKYYRUS]

ఇది నా మనసుకు తాకిన రెండొ దెబ్బ, నా ఆత్మ విశ్వాసం మిద పడింది.

మళ్ళీ మా నాన్న బాబాయిలు ఎవొ మాట్లాడుకుని వచ్చారు, మా నాన్న మొహమాటంగా "ఇంకొ 5 లక్షలు అయితే సర్దగలను" అని చెతులు నులుముకుంటూ అన్నారు. ఇక అబ్బయి తల్లి తండ్రికి కళ్ళు తిరిగినంత పని అయ్యినట్టూంది. వెంటానే లేచి ఇంట్లొంచి వరండా లొకి వెళ్ళీపొయారు. ఆ వెనకే మా మధ్యవర్తి, మామయ్య వెళ్ళారు. నేను నాన్న మొహం వైపు చుసాను అవమానంగా తలదించుకుని ఉన్నాడు, మా అమ్మ ఎడుపు మొదలెట్టింది. మా బాబాయి మా నాన్న తొ అన్నాడు" అన్నయ్య నా దగ్గర 5 లక్షలు ఉన్నయి అంత కన్న ఎక్కువ లేవు, అక్క కూడా ఒక లక్ష వరకు అయితే సర్దుతా అన్నాది" అని చెప్పాడు.

"మా తమ్ముడు కూడా ఇస్తా అన్నాడు కదాయ్య, ఆలొచించు" అని అమ్మ చెప్తొంది.

"ఎంత ఆలొచించిన 30 కన్న ఎక్కువ ఇవ్వలేము, ఎవరు ఎంత ఇచ్చిన సరిపొవు, పెళ్ళీ లాంఛనాలు, పెట్టూపొతలకు ఎంత కాదన్న ఇంకొ 20 అయితయి." అని తల పట్టుకున్నాడు.

ఇంతలొ అబ్బయి వాళ్ళు మళ్ళీ వచ్చి కుర్చున్నారు. అబ్బయి తండ్రి అడిగాడు"సరేనయ్య మి దుస్థితి అర్ధం అయ్యింది మాకు, సరే మిరన్నాదనికె ఒప్పుకుంటున్నాం, కాని మి అమ్మయికి మేము ఒక కాసు బంగారం కూడా పెట్టము, మీరె ఎంత పెట్టుకుంటారొ పెట్టుకొండి" అని రుమాలు తిసి మూతి తుడుచుకున్నాడు.

"అదెంటి అన్నయ్య ఇచ్చిన కట్నం లొ అమ్మయి కి బంగారం పెట్టాలిగా మిరు" అని మా పిన్ని అడిగింది.

"అవునామ్మ, అది అడిగినంత కట్నం ఇచ్చిన వాళ్ళకి, మిలాంటి అతి గతి లేని వాళ్ళకు కాదు, రూల్స్ మాట్లాడేటప్పుడు మనమెంత అని కూడా ఆలొచించాలి, నీ కంత గతిలేనప్పుడు ఆడపిల్లాల్ని ఎలా కన్నవయ్యా, కట్నం దగ్గరనే ఇంతలా చెస్తున్నావు, ఇక ఆడపడుచు లాంఛనాలు ఎమి ఇస్తారు, మా అమ్మాయి అమెరికా నుండి రావాలి కనిసం ఒక లక్ష అవుతాది, ఇక పెళ్ళీ సంగతి ఎంటీ???? గుళ్ళొ తాళీ కట్టించెట్టూ ఉన్నారు, మా తరపు బంధువులంతా రమరమి 1000 మంది వస్తారు, బాగా ఆర్భటంగా జరగాలి " అని గుడ్లు బయటకి వస్తాయెమొ అన్నంత పద్దతిగా మాట్లాడింది మా నాన్నని చుస్తూ.

ఇది నా మనసుకు తాకిన ముడొ అతి పెద్ద దెబ్బ, నా కుటుంబ పరువు మిద పడింది.

నేను మా నాన్న వైపు చుసాను, దెబ్బ తిన్నట్టూగా తల కింద వేలడేసి ఆలొచిస్తున్నారు, మా అమ్మ ఇంక ఎడుస్తునే ఉంది.

ఇక ఆలస్యాం చెయ్యలేదు. నూరు తప్పులు లేక్కపెట్టిన క్రిష్ణుడిలాగా, మౌనంగా కుర్చున్నా నేను, మరి ఇంక ఒక మాట కూడా పడడాం ఇష్టం లేనట్టూ కళ్ళు గట్టీగ ముసుకుని ఒక ద్రుఢ నిశ్చయం తొ లేచి నిలబడ్డాను.

[LUKYYRUS]

"లే నువ్వు పైకి, మొత్తం అంత లేవండి, లేచి బయటకి నడవాండి." అని అన్నాను నా కుడి చెతి వెళి ని బయటకి చుపిస్తూ. ఆ గుంపుతొ పాటు నా కుటుంబం కూడా షాక్ కొట్టినట్టూగా ఉన్నారు.

"ఎయ్ నిన్నే, బయటకి వెళ్ళమంటే అర్దం కావట్లే, ఇక్కడ బేరాలు కుదర లేదుగా, పక్కనే పశువుల సంత జరుగుతొంది, మి అబ్బయిని అక్కడకి తొలుకుపొయి, అక్కడ అమ్ముకొండి." అని గట్టిగా అరిచాను. వాళ్ళంతా లేచి నిలబడ్డారు

"నొరు ముసుకొ ఆకాంక్ష" అని మా అమ్మ నా భుజం పట్టి లాగింది, నేను తన చెతిని విదిలించి కొట్టీ "ఇప్పటీదాకా అదే చెసాను, నా లొపాలను ఎత్తి చుపి నా ఆత్మభిమానాన్ని దెబ్బ తెసేలా మాటలు అంటున్నా కూడా నొరుముసుకునె ఉన్నా, అందరి ముందు నన్ను పరిక్షించి లేని లొపాన్ని అంటగట్టిన కూడా మాములుగానే ఉన్నాను, కాని ఇప్పుడు ఇలా అందరి ముందు నాన్నని నానా మాటలు అంటుంటే మాత్రం నేను ఇక సహించలేను." అని నిళ్ళు నిండిన కళ్ళతొ నాన్నని చుశా.

"చుశారా ఎలా మాట్లాడుతొందొ ఈ అమ్మయి, చాలా బాగా పెంచారు, అమ్మొ ఇంక నయం ముందే ఎ పిల్ల ఎలాంటిదొ అర్దం అయ్యింది, ఎదొ చదువుకుంది కద అని గతిలేని వాళ్ళు అని తెలిసిన వచ్చినందుకు మనది బుద్ది తక్కువ" అని కొంగు దొపుకుంటూ అన్నది.

"ఇంకొక్క మాట ఎక్కువ మాట్లడితే పొలిస్ లను పిలుస్తా, మీరు అడిగిన కట్నం, అన్న మాటలు అన్ని రికార్డ్ చెశా, ఎన్ని చట్టాలు చెసిన మికు ఇంక బుద్ది రాద,కట్నం అంటే అమ్మయి తల్లిదండ్రులు ఇష్టపూర్వకంగా పెట్టె లాంఛనాలు, అంతే కాని మి గొంతెమ్మా కొరికలు తిర్చడామని కాదు. అమ్మాయికి చదువుండాలి, ఎందుకంటే చదువుకున్న అమ్మాయి అయితే మి అబ్బాయిని అర్దం చెసుకుంటాది అని, పిల్లాలు పుట్టాక చదివించడానికి పనికి వస్తాది అని........ కాని ఉద్యొగం చెయ్యొద్దు ఎందుకంటే సంపాదిస్తే మి మాట, మి అబ్బాయి మాట వినదు అనే భయం వల్ల, అంతే కాని అదెదొ నాకు ఫెవర్ చెస్తున్నాట్టు మాట్లాడి ఇంకొంతా కట్నం ఆడిగావ్. మికు కావాల్సింది అమ్మాయి కాదు, డబ్బులు తెచ్చే ఏటిఎం, చదువుకున్నా పనిమానిషి, పిల్లల్ని కనె యంత్రం, తెలివైన బానిస కదా, ఇలాంటి లక్షణాలు ఉన్నా వాళ్ళు మికు దొరకారు, వెళ్ళి వేరే గ్రహం మిద వెతుక్కొ" అని కళ్ళను పెద్దవి చెసి తల ఎగరెసాను.

మా నాన్న ఎమి మాట్లాడలేదు, అమ్మ, పిన్ని మాత్రం నన్ను లొపలికి లాగూతున్నారు. "అస్సలు విళ్ళను కాదు మిమ్మల్ని అనాలి, నా ఇష్టంతొ పని లేదామ్మ మీకు, నాకు నచ్చడా అని ఒక్క మాట అయిన నువ్వు కాని నాన్నా కాని అడిగారా, నా జివితం ఎవరితొ, ఎలా ఉండాలొ, ఎమి ఇవ్వాలొ, ఎవడొ ముడొ మానిషిని అడిగుతున్నారు కాని నన్ను అడిగారా, అయినా ఉరుకున్నా కారణం మి మిద నమ్మకంతొ కాని ఈ మానుషులు, మానుషుల్ల కాకుండా కాకుల్లా, పశువుల్లా ప్రవర్తిస్తుంటే ఇంక వాళ్ళ కొట్టానికి నన్ను కాపరిగా పంపాడానికి చుస్తున్నారు, వాళ్ళు అనే మాటలు మికు ఎల ఉన్నయొ కాని నాకు మాత్రం ఇంకొక్క క్షణం వాళ్ళు ఇక్కడ ఉంటే ఎం చెస్తానొ నాకే తెలిదు" అని అమ్మని చుశాను నన్ను పట్టుకుని ఎడుస్తొంది. నాన్న, బాబాయిలు ఎక్కడ వాళ్ళు అక్కడే గమ్మున ఉన్నారు.

"అమ్మొ అమ్మొ ఎంత నంగనాచిలా కుర్చుని ఇప్పుడు ఎలా తన రంగు బయట పెట్టిందొ చుశారా, అందుకే చెఫ్ఫా ఆ సిటిలొ ఉండే పిల్ల వద్దండి చెడిపొయి ఉంటారు అని, సిటిలొ ఎవడ్నొ తగులుకొని ఉంటాది అందుకే ఇంత బరితెగించి మాట్లాడుతొంది, దీని జిమ్మాడి పొను, దినికి అస్సలు పెళ్ళి ఎట్టా అయితదొ మనము చుద్దాం, పదండి, అది దాని కుటుంబం మొత్తం నా కాళ్ళ మిద పడి మన్నించమని అడిగే రొజు రప్పిస్తా" అని బయటకి వెళ్ళేసరికి ఒక అబ్బాయి ఉన్నాడు,

వాడిని చుడాగానే లేని ఎడుపు నటిస్తూ " చుశావారా???? ఎన్ని ఎన్ని మాటలు అంటుందొ. దినికి పెద్దలు అంటే గౌరమే లేదు మనము పశువులం అంట" అని అప్పటిదాకాపేలిన మహతల్లి ఒకేసరి ఎడుపు అందుకుంది. ఆమె మాటలను బట్టి అతను అబ్బాయి అని తెలుస్తొంది. అతను మెల్లిగా మా ఇంట్లొకి వచ్చాడు, మా నాన్న లేచి నాకు అడ్డంగా నిలబడ్డాడు. ఎంతొ గాంభిర్యమైన మొహంతొ నాన్న చెతులు పట్టుకుని "అంకుల్, మికు, మి అమ్మాయి, మా అమ్మ తరుపు నుండి, మా వాళ్ళా తరుపు నుండి నేను క్షమపణలు చెప్తున్నా. తను మాట్లాడిన ప్రతివిషయం వాస్తవం" అని అన్నాడు.

"ఎంట్రా వాళ్ళని మన్నించమని అడుగుతున్నావు, దాన్ని నీ కాళ్ళ మిద పడెట్టూ చెస్తా రా రా !!!" అని అతని చెయ్యి పట్టుకుని లాగింది. "వదులామ్మ, నువ్వు మర్చిపొయవామ్మా చెల్లి పెళ్ళీలొ కట్నం తక్కువ అయ్యింది అని ఎంత గొడవ చెశారు అత్తమ్మ వాళ్ళు, అప్పుడు ఒక ఆడపిల్ల తల్లిగా నువ్వు ఎంత బాధా పడ్డావు, చెల్లి ఎంత నలిగిపొయిందొ, ఇప్పుడు నువ్వు అలగే ఇంకొ ఆడ పిల్లని అంటూంటే ఆసహ్యం గా ఉందామ్మా. ఆ రొజె నిర్ణయం తిసుకున్నా నేను కట్నం తిసుకొకుడదని, నా ఇంటీకి వచ్చే అమ్మాయి నా చెల్లిల బాధాపడకుడాదని" అని అన్నాడు. నేను మౌనంగా ఉన్నాను మళ్ళి అతనే " ఆకంక్షగారు, అమ్మాయి అంటే మిలగే ఉండాలి, మిలాంటి వ్యక్తిత్వం ఉన్న అమ్మాయిని చెసుకొవాలంటే చాలా అద్రుష్టం ఉండాలి, మాకా అద్రుష్టం ఈ జన్మకి లేదు, కనిసం వచ్చే జన్మలొనైన పెళ్ళీచుపులకు ఆలస్యం చెయకుండా వచ్చి మిమ్మల్ని పెళ్ళి చెసుకునే భగ్యం కల్పించమని దెవుడ్ని కొరుకుంటున్నా. నమస్తే." అని నా కళ్ళలొకి సుటిగా చుసి అందరిని తిసుకుని వెళ్ళిపొయారు.
మా అమ్మ నా నుదుటి మిద ముద్దు పెట్టుకుని కౌగిలించుకుంది, నాన్న కళ్ళలొ నిళ్ళు, నా తల నిమిరి "నన్ను క్షమిస్తావా తల్లి" అని నా అరచెయ్యి తన కళ్ళకు అద్దుకున్నారు. "నాన్నా అంత మాట అనకండి, మిరు చెసుకొమంటే ఎవరినైన చెసుకుంటా, కాని మికు గౌరవం ఇవ్వని కుటుంబానికి మాత్రం నేను వెళ్ళాను" అని అన్నను చిన్నప్పుడు వస్తున్నా ఎడుపు ఆపుకొడానికి పెట్టే బుంగమూతి పెట్టి. ఎంత ఎదిగిన వాళ్ళకి నేను చిన్నపిల్లానేగా.

*******************************************

[LUKYYRUS]

నచ్చిందే ఈ మాయ

"అలాంటి వాడిని చేసుకుని ఏం సుఖపడతావ్, నువ్వు ఒక్కసారి ఆలోచించుకో" కోపంగా అరుస్తున్నాడు చంద్రమోహన్.

"అతనికేం తక్కువో నాకర్థం కావట్లేదు" మరింత గట్టిగా అరిచింది ఆరాధ్య.

"అన్ని తక్కువే, ఏముందమ్మా వాడి దగ్గర, ఒక చదువు లేదు, ఆస్తి లేదు, పెద్ద ఉద్యోగమో, వ్యాపారమో లేదు ఏం పెట్టి పోషిస్తాడు నిన్ను, నేను చూసుకున్నట్టు చూసుకోగలడా??? కాలు కింద పెట్టకుండా, యువరాణిని పెంచినట్టు పెంచుకున్న నిన్ను, అదే నేను తెచ్చిన సంబంధం చేసుకుంటే నిన్ను మహరాణిలా చూసుకుంటాడు" అని హుంకరించాడు చంద్రమోహన్. ఆరాధ్య తల్లి రమ మౌనంగా తండ్రి, కూతుళ్ళ వాగ్వాదం వింటూ నిల్చుంది.

"మీరెన్నిచెప్పిన నేను అతన్నే పెళ్లి చేసుకుంటాను నాన్నా, అతను మీరిచ్చినంత లగ్జరీ ఇవ్వకపోవచ్చు కానీ మీరు నన్ను ప్రేమించినంత ప్రేమిస్తాడు నాన్న" అని ఖరాకండిగా చెప్పి తన గదిలోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకుంది.

ఆరాధ్య, చంద్రమోహన్, ఒక్కగానొక్క కూతురు. రెండు తరాల తర్వాత పుట్టిన మొదటి ఆడపిల్లని ఎంతో గారాబంగా పెంచారు. చంద్రమోహనుది కన్స్ట్రక్షన్ వ్యాపారం పైగా తాతలనాటి ఆస్తి రైస్ మిల్లులు, పొలాలు కూడా ఉన్నాయి. నల్లగొండలో సంపన్న కుటుంబాలలో, ఒక కుటుంబం వారిది.

ఇక ఆరాధ్య విషయానికి వస్తే ఇంటర్ వరకు తన తల్లి తండ్రుల దగ్గరే పెరిగిన, పట్టుబట్టి డిగ్రీ కోసం హైదరాబాద్ లో ఉంటున్న మేనమామ ఇంట్లో ఉండి చదివింది. ఆ తరువాత ఎంబీఏ కూడా పూర్తి చేసి, ఇటీవలే ఒక పెద్ద కంపెనీలో ఉద్యోగం చేస్తోంది.

తండ్రి కూతుళ్ళ మధ్య నలుగుతూన్న వాదన కౌటిల్య గురించి. ఆరాధ్య, కౌటిల్య గత మూడు సంవత్సరాల నుండి ప్రేమించుకుంటున్నారు. వారిరువురి పరిచయం చాలా విచిత్రంగా జరిగింది. ఆరాధ్య డిగ్రీ కాలేజి దగ్గరలోనే కౌటిల్య ఒక samsung సర్వీస్ సెంటరులో హార్డువేర్ ఎగ్జిక్యూటివుగా పనిచేసేవాడు. అలా ఒకరోజు తన మొబైల్ ఫోన్ చెడిపోవడంతో రిపేర్ కోసం ఆ సెంటరుకి వెళ్ళిన ఆరాధ్యని చూసిన తొలి చూపులోనే ప్రేమలో పడిపోయాడు కౌటిల్య, దానికి కారణం కూడా లేకపోలేదు ఆరాధ్య మొహం చాలా కళగా ఉండడమే కాక కొద్దిగా బొద్దుగా, తెల్లగా, పొడుగ్గా ఉంటుంది. ఆమె మాట తీరు చాలా సౌమ్యంగా, చిరునవ్వు కలగలసి ఉంటుంది.

ఇలాంటి సుగుణాలన్నీ కౌటిల్యకు, ఆరాధ్యని ఆరాదించడానికి దోహదం చేసాయి.

ఇక మనోడి విషయానికి వస్తే ఆరడుగుల పొడుగు, కండ పుష్టితో చూడడానికి చక్కగా ఉంటాడు కానీ అతనికి చిన్ననాటి నుండి ఎందుకో చదువు పెద్దగా అబ్బలేదు. ఇంటర్ అత్తెసరు మార్కులతో పాస్ అయ్యాక, చదువు మానేసి హార్డ్*వేర్ నేర్చుకున్నాడు, అతని తండ్రి పేరు వెంకట్రావు మోతుబరి రైతు, చాలా నెమ్మది మనిషి, వారిది కరీంనగర్ దగ్గర పల్లెటూరు, వాళ్ళుకూడా బాగా ఉన్నవాళ్లే . తల్లి పేరు ఇందుమతి, మాటకారి.

కౌటిల్య ఆరాధ్యను చూసిన క్షణం నుండి ఆమెతో మాట్లాడడానికి చాలా ప్రయత్నాలే చేసాడు, ఆమె ఇచ్చిన అప్లికేషన్ ఫారం నుండి ఫోన్ నెంబర్ సంపాదించి ఆమెకు నెంబర్ కలిపాడు, ఆమెను పెళ్లి చేస్కోవాలనుకుంటున్న తన మనసులో మాటని, ఆమె ముందు పెట్టాడు. కానీ మొదటినుండి కొంత క్రమశిక్షణ అలవర్చుకున్న ఆరాధ్య అతన్ని పట్టించుకోలేదు, పైగా ఇంకోసారి అలా ఫోన్ చేస్తే ఆఫీసుకొచ్చి కంప్లైంట్ చేస్తానని బెదిరించింది కూడా.

[LUKYYRUS]

ఆ వార్నింగ్ తో కౌటిల్య మరింత ఫిక్స్ అయ్యాడు. ఆమెను పొద్దున్న, సాయంత్రం ఫాలో అవడం, రోజు మెసేజెస్ చెయ్యడం, దూరంగా నిలబడి ఆమెను చూస్తూ ఉండడం లాంటివి చేసేవాడు, అలా నాలుగు నెలలు గడిచిపోయాయి. మొదట్లో అస్సలు పట్టించుకోని ఆరాధ్య మెల్లిగా అతనికి దగ్గరవడం మొదలుపెట్టింది. ప్రేమిస్తున్నాని వెంటపడి వదిలేసే చాలా మంది అబ్బాయిలకన్నా కౌటిల్య ఎందుకో చాలా ఉన్నతంగా కనిపించాడు. "ప్రేమించు అని కాకా పెళ్లి చేస్కుంటావా??" అని అడిగిన అతని వే అఫ్ అప్రోచ్ ఆరాధ్యకు నచ్చింది.

మాటల్లో చెప్పకపోయినా తన చేష్టలతో కౌటిల్యకు, ఆమెకు కూడా ఇష్టమే అన్న సందేశాన్ని చేర్చింది. మెల్లిగా ఇద్దరు చెట్టాపట్టాలేసుకుని తిరిగేవాళ్లు, అతనికి అబ్బని చదువుని ఆరాధ్య అయినా బాగా చదవాలని ప్రోత్సహించి మరి ఎంబీఏలో జాయిన్ చేసాడు. కానీ అదే అతని ప్రేమకి, పెళ్ళికి అడ్డుకానుందని ఊహించలేకపోయారు పాపం.

చదువు తక్కువ అనే కారణం చూపించి ఆరాధ్యని అతనికి దూరం చేసే ప్రయత్నాలు మొదలు పెట్టారు ఆరాధ్య కుటుంబ సభ్యులు. ఆఫీసులో, ఇంటిలో ఆమెపై నిఘా వెయ్యడంతో ఆరాధ్యని చూడడానికి, కలవడానికి కూడా కష్టమైంది.

ఒక వైపు ఆరాధ్య మామల బెదిరింపులు, మరోవైపు తల్లిదండ్రుల దెప్పిపొడుపులు, ఇంకో వైపు ఆరాధ్య ఏడుపులు, పెడబొబ్బలు పెడ్తూ పెళ్ళికి ఒత్తిడి, అన్ని సమస్యలు ఒక్కసారిగా చుట్టుముట్టి కౌటిల్యని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసాయి. అతనికున్న అన్ని దారులు మూసేశాయి.

ఇంత ఒత్తిడిని తట్టుకోడం అతనికి కష్టమనిపించేది. ఇంతటి కష్టంలో కూడా అతనికున్న ఓదార్పు ఆరాధ్యనే, తనతో ఒక్కసారి మాట్లాడిన, పోట్లాడినా కూడా తన మనసుకు కొంత ఊరట ఉండేది.

ఇక నిర్ణయం తీసుకునే రోజు వచ్చేసిందని భావించిన కౌటిల్య, ఒక రోజు ఆరాధ్యని తీసుకుని గుడిలో ఎవరికీ తెలియకుండా కొంతమంది స్నేహితుల సమక్షంలో పెళ్లి చేసుకున్నారు. పెళ్లి జరిగిన వెంటనే ఆరాధ్య ఇంటికి వెళ్లి నిల్చున్నారు.

ఇంట్లో అందరు నిశ్చేష్టులయ్యారు.

"నువ్వు ఇంత పని చేస్తావని అనుకోలేదు, మా పరువు గురించి ఆలోచించకుండా ఈ అనామకుడిని కట్టుకుని నువ్వు ఏం బాగుపడతావో మేము చూస్తాం, గొప్ప గొప్ప సంబంధాలు వదిలి చదువు లేని వీడిని కట్టుకుని దిక్కుమాలిన దానిలా బతుకు, పో నీకు అదే రాసుంది" అని అంటూ కోపంగా ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయారు చంద్రమోహన్.

ఆరాధ్య మేనమామ కూడా నానా మాటలు అన్నారు. అన్ని ఓపిగ్గా భరించారు. ఆరాధ్య వాళ్ళ అమ్మ మాత్రం చాటుగా వచ్చి వాళ్ళిదారిని ఆశీర్వదించింది. ఆమె మేడలో ఉన్న ఒక గొలుసు తీసి ఆరాధ్య మేడలో వేస్తూ

"ఇంతకన్నా ఏమి ఇవ్వలేకపోతున్నానమ్మా" అని ఆరాధ్య చేతిని తన అల్లుడైన కౌటిల్య చేతిలో ఉంచి "బాబు జాగ్రత్తగా చూసుకుంటావా???, ఏ కష్టం తెలీకుండా పెరిగిన పిల్లాయ్య, ఏదైనా మొండి పనులు చేస్తే కొంచెం సర్దుకుపో" అని అంటూ కన్నీళ్ల పర్యంతం అయ్యింది.

ఆరాధ్య కూడా ఆమె తల్లిని పట్టుకుని బాగా ఏడ్చింది. ఆ తర్వాత ఆరాధ్యని తీస్కుని కౌటిల్య తన ఇంటికి వెళ్లాడు. ఇంతకుముందు వారి ప్రేమ విషయం చెప్పినప్పుడే కౌటిల్య తల్లి ఒంటికాలుమీద లేచిన విషయం మొత్తం ఆరాధ్యకు తెలుసు. ఇప్పుడు కూడా అంతకన్నా గోరం ఏమి జరగదు అన్న ధీమాతో ఇరువురు వాళ్ళింటికి చేరుకున్నారు అనుకున్నట్టుగానే తండ్రి తల పట్టుకుని కూర్చుంటే, తల్లి ఇందుమతి మాత్రం తోక మీద లేచిన తాచుపాములాగా బుసలు కొట్టింది.

[LUKYYRUS]

నువ్వు బాగుపడవు, నా కొడుకుకు ఏం మందు పెట్టినవో, చదువుందని లెక్క చెయ్యదు, సంపాదిస్తున్న అని పొగరు చూపిస్తది, నాలుగు నెలలకే విడిపోతారు" అనే రొటీన్ డైలాగులతో పాటు కొత్త కొత్త శాపాలు కూడా పెట్టి మొహం మీదే తలుపేసింది.

ఇద్దరు హైద్రాబాద్లో, ఇంటిని అద్దెకు తీసుకున్నారు. చిన్నగా ఒక్కో వస్తువు ఇంట్లోకి కొనుక్కోడం మొదలుపెట్టారు. ఆలా మూడు నెలలు మూడు నిముషాల్లా ఆనందంగా గడిచిపోయాయి.
ఆలా గడిచిపోతున్న వారి జీవితంలోకి ఒక పిడుగులాంటి వార్త కుదిపేసింది. కౌటిల్య ఉద్యోగం పోయిందని తెలిసింది. కానీ ఆరాధ్య ఎంతో నిబ్బరంగా మరో ఉద్యోగం కన్నా, తననే ఒక హార్డ్*వేర్ రిపేర్ షాప్ పెట్టమని సలహా ఇచ్చింది. దానికి బోలెడంత డబ్బులు ఇన్వెస్ట్*మెంట్ కావాలి, అందుకు ఆమె ఆఫీసులో కొంత డబ్బు లోనుగా తీస్కుని, మరికొంత తెలిసిన వాళ్ళ దగ్గర నుండి అప్పుగా తీసుకొచ్చాడు కౌటిల్య.
అలా అతనితో వ్యాపారం మొదలుపెట్టించింది ఆరాధ్య. కానీ అది అంతంత మాత్రమే నడిచేది లాభాలు, నష్టాలు కాకుండా నడవడంతో, అప్పులు తెచ్చిన చోట తిరిగి కట్టడానికి ఏమి మిగలలేదు. అలా అప్పుల వాళ్ళ వత్తిడి ఎక్కువైంది. కౌటిల్య మాత్రం రాత్రి పగలు తేడా లేకుండా కాంట్రాక్టులు పట్టుకోడానికి చాలా ప్రయత్నాలే చేసాడు కానీ ఏవి నోటిదాకా రాలేదు.
వ్యాపారం మీదా ఎక్కువ సమయం గడిపేస్తున్న కౌటిల్య, ఆరాధ్యతో సమయం గడపలేకపోయాడు. ఎప్పుడో అర్ధరాత్రి రావడం, తెల్లారగానే వెళ్లిపోవడం లాంటివి చెయ్యడంతో ఆరాధ్య ఒక నూన్యతా భావానికి లోనైంది. చాలా రోజులు ఓపిగ్గానే చూసింది, కానీ అతని పరిస్థితి ఏమిటో ఆమెకు వివరించండంలో విఫలమైన కౌటిల్యతో ఆరాధ్య గొడవ పడింది.
"ఎప్పుడు వస్తున్నావో, ఎప్పుడు వెళ్తున్నావో ఏమైనా అర్ధమవుతోందా??? ఇది ఇళ్ల?? లాడ్జినా ??? పడుకోడానికి మాత్రమే రావడానికి" తిక్క రేగిన ఆరాధ్య కోపంతో ఊగిపోయింది.
"ఆరాధ్య ప్లీజ్ ఇప్పటికే చాలా చిరాకుతో ఉన్నాను, నన్ను మరింత సతాయించకు???" అని అంటూ బడాలికతో మంచంపై పడుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు కౌటిల్య.
"అంత చిరాగ్గా ఉంటే ఇంటికి ఎందుకు వచ్చావు అక్కడే ఆ ఆఫీసులోనే పడుకోపోయావా???" గట్టిగా అరిచింది ఆరాధ్య.
ఏం పట్టనట్టు అటు తిరిగి పడుకున్నాడు కౌటిల్య, అతను ఆమె మాటలు పట్టించుకునే స్థితిలో లేడు, వ్యాపారాన్ని ఎలా ముందుకు తీసుకెళ్లాలని మదనపడ్తున్నాడు. అతను పడ్తున్న ఈ టెన్షన్, ఆమెకు చెప్పడం ఇష్టంలేక నోరుమూసుకుని పడుకున్నాడు కౌటిల్యా.
అతని చర్యని తప్పుగా అర్ధం చేసుకున్న ఆరాధ్యకు కోపం నషాళానికి అంటింది. దుఃఖం, ఆవేశం కలగలసి ఆమె గుండెలు ఎగిరి ఎగిరి పడ్డాయి. ఒక ఉదుటున కౌటిల్య భుజాన్ని పట్టి విసురుగా లాగింది. అలాంటి ఒక ప్రతిచర్యని ఊహించని కౌటిల్య అవాక్కయ్యాడు. విసురుగా మంచం పై నుండి లేచి నిలబడ్డాడు.
"నేను మాట్లాడుతుంటే అటు వైపు తిరిగి పడుకోడంలో నీ ఆంతర్యమేంటి???" అరిచింది ఆరాధ్య.

[LUKYYRUS]

"ఏ గట్టిగా అరవకు, నరికేస్తాను గొంతు తగ్గించకపోయావో" అని వేలు చూపించి బెదిరిస్తున్న కౌటిల్య చెంప మీద ఒక్కటి ఇచ్చింది.

"నరికేస్తావా??? నరికెయ్యి!!! నన్ను నరికెయ్యి, ఇంట్లో వాళ్ళని కాదని నీతో వచ్చినందుకు నాకు బాగా బుద్ధి చెప్పావు. 4 నెలలకే అంత బోర్ కొట్టనా నీకు, ఇలా మాట్లాడుతున్నావ్ నాతో, లేక మీ అమ్మ చెప్పిందా??? నాలుగు నెలల తర్వాత వచ్చెయ్యి ఇంకో మంచి పిల్లని తెచ్చి చేస్తానాని" అని అంటూ అతడిని అందిన చోట కొడుతూ, జుట్టు పట్టి లాగింది.

టెంపర్ లాస్ ఐన కౌటిల్య ముందు ఆపడానికి ప్రయత్నించాడు కానీ ఆమె వినకపోవడంతో ఆమె జుట్టు పట్టి లాగి చెంప మీద కొట్టాడు, అతను ఎంత బలంగా కొట్టాడు అంటే ఆరాధ్య గోడకి తాకి వెనక్కి కొంత దూరంగా వచ్చి, కింద పడింది. ఆమె అలాగే నేలపై పడి ఏడుస్తుండగానే, కౌటిల్య ఇంటి నుండి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు.

ఆరాధ్య తలకి చిన్న గాయం అయ్యింది, తెల్లని బుగ్గ మీదా ఎర్రగా కౌటిల్య మూడు వేళ్ళ అచ్చులు పడ్డాయి, విసురుగా వెనక్కి పడిపోవడంతో ఆమె చెయ్యి బెణికింది.

ఏడుపు తన్నుకుంటూ వచ్చింది ఆరాధ్యకు "ఇందుకేనా ఇతడిని పెద్దలని నొప్పించి మరి పెళ్లి చేసుకున్నాను, అదే నాన్న అయితే నన్ను ఇలా కొట్టేవాడా??? నేను ఊహించుకున్న జీవితం ఏంటి ?? ఇప్పుడు నేను జీవిస్తున్నది ఏంటి??? ఇలా గొడ్డును బాదినట్టు బాధి చచ్చాడు?? బతికానా అని కూడా చూడకుండా వెళ్లిపోతున్నా ఈ రాతి మనిషిని ప్రేమించాననని చెప్పడానికే సిగ్గేస్తోంది" ని మనసులోనే అనుకుంది.

ఆమెకు తన తల్లి తండ్రి బాగా గుర్తొచ్చారు. చిన్నప్పటినుండి ఎంత అల్లరినైనా భరించి వెనకేసుకొచ్చిన నాన్న, చిన్న దెబ్బ తాకిన విలవిలలాడిన అమ్మ ప్రేమ గుర్తొచ్చాయి. వెంటనే లేచి తలుపు దగ్గరగా వేసి కొంత డబ్బు తీస్కుని బస్టాండుకి వెళ్ళింది.

వెళ్ళడం అయితే వెళ్ళింది కానీ తనకు వాళ్ళ ఊరు వెళ్ళడానికి ధైర్యం సరిపోలేదు. అలాగే ఒక బెంచ్ మీద కూర్చుని ఏడుస్తూ, ఆలోచిస్తోంది. ఇంతలో ఆమె ఒంటి పై ఎవరు చెయ్యి వేశారు. ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగిన ఆమె మనసులో కౌటిల్య అయుండొచ్చునెమోనని సంతోషపడింది కానీ ఆ మనిషి కౌటిల్య కాదు ఆరాధ్య మేనమామ అశోక్.

ఆయనను చూడగానే బోరున ఏడుస్తూ ఆయన్ని పట్టుకుంది. ఆమెను ఒక్క మాట కూడా అనకుండా తన ఇంటికి తీసుకుని వెళ్ళాడు. ఆరాధ్య అమ్మమ్మ, అత్త ఎంతగానో కంగారు పడి ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తున్న వారిని వారించి, ఆరాధ్యకు తినడానికి పెట్టి, పడుకొమ్మని చెప్పాడు అశోక్. గదిలోకి వెళ్లిందన్న మాటే కానీ తన మనసు మనసులో లేదు ఆరాధ్యకు, ఏడ్చి ఏడ్చి ఎప్పటికో నిద్రపోయింది.

కౌటిల్య ఇంటికి చేరుకునేసరికి ఆరాధ్య ఇంట్లో లేకపోవడంతో కంగారుపడి వెతికాడు రోడ్ల వెంట తిరిగి తిరిగి తెల్లవారుతుండగా వచ్చి పడుకున్నాడు. ఇంతలో ఎవరో తన ఇంటి తలుపులు గట్టిగా కొట్టడంతో లేచి వెళ్లి తీసాడు. తలుపు తీసిన వెంటనే ఇంట్లోకి విసురుగా వచ్చిన ఒక నలుగురు మనుషులు అతనిపై దాడి చేసి, రెండు చేతులు వెనక్కి విరిచి పట్టుకున్నారు. ఆ వచ్చిన మనుషుల్లో ఆరాధ్య మేమమామ అశోకుని గుర్తుపట్టడానికి కౌటిల్యకి పెద్ద సమయం పట్టలేదు.

అశోక్, కౌటిల్య కడుపులో కొడ్తూ "ఎంత ధైర్యం ఉంటే నా మేనకోడలు మీద చెయ్యి చేస్కుని అర్ధరాత్రి ఇంట్లోంచి వెళ్ళకొడతావ్ రా??? అది పుట్టినప్పటినుండి దాన్ని కన్నోళ్ళు కూడా ఒక్క దెబ్బ వెయ్యలేదు, అలాంటిది నువ్వు కొడ్తావా??? దానికి ఎవరు లేరు, రారు అనుకున్నావా???" అని అన్నాడు ఆవేశంగా.

[LUKYYRUS]

"సర్, అది కాదు నేను చెప్పేది వినండి" అని అంటున్న కౌటిల్యని బాగా కొట్టి పడేసి వెళ్లిపోయారు

కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి కౌటిల్య హాస్పిటల్ బెడ్ మీద ఉన్నాడు, ఇంటి ఓనర్తో పాటు, అతని స్నేహితులు కలిసి హాస్పిటల్ కి తీసుకొచ్చారు. విషయం తెలుసుకున్న అతని తల్లి తండ్రులు ఆసుపత్రికి వచ్చారు, అతని బాబాయిలు ఆరాధ్య ఇంటి మీదకి గొడవకి వెళ్లి, పెద్ద హంగామా చేసారు. వాళ్ళ మామని, బంధువులను కొట్టారు, పెద్ద మనుషులు కల్పించుకోడంతో గొడవ సర్దు మణిగింది. ఇరువురి పెద్దలను పంచాయితీకి పిలిచారు.

మొదటినుండి జరిగింది చెప్పిన అశోక్ "మాకిష్టం లేకుండా వాడే కావాలి అని పెళ్లిచేసుకున్న పిల్లని పట్టుకుని కొట్టి అర్ధరాత్రి ఇంట్లోంచి వేళ్ళ కొట్టాడు శాడిస్టుగాడు, బస్టాండ్లో ఒక్కతే బిక్కు బిక్కుమంటూ ఏడుస్తూ కూర్చున్న నా మేనకోడలిని చూసి నా కడుపు తరుక్కు పోయింది, అప్పుడే వాడిని నరికెయ్యాలన్న కోపం వచ్చింది, అదృష్టం బాగుండి నేను చూసాను కాబట్టి సరిపోయింది లేదంటే ఏదైనా జరగకూడనిది జరిగితే ఎవడిది బాధ్యత " అని ఆవేశంగా ఊగిపోతూ అన్నాడు.

"అయితే అస్సలు ఏం జరిగిందో తెలుసుకోకుండా పిల్లాడిని చావబాదుతారా??? మీ అమ్మాయి ఏ తప్పుడు పని చెయ్యకుండానే వాడు ఊరికే కొడతాడా??? మీ అమ్మాయి ఏం చేసిందో అడగండి ముందు" అగ్నికి ఆజ్యం పోసినట్టు ఇందుమతి నోరు పారేసుకుంది.

"మాటలు మర్యాదగా రానివ్వు, తప్పు చేస్తే కొడతాడా అయినా పాడు పనులు చెయ్యడానికి మీలాగా నీతి లేని కుక్కలం కాదు" అంతే ఆజ్యం పోసాడు అశోక్.

కుక్కలన్న పదాన్ని పట్టుకుని గొడవ మరింత పెద్దది చేసారు. ఇరువైపులా వాదనలు విన్న పెద్ద మనుషులు అస్సలు తప్పు ఎవరిదో తేల్చటానికి అమ్మాయిని అబ్బాయిని ఇద్దరినీ పిలిపించామన్నారు.

ఇంత తతంగం జరుగుతున్నా విషయం తెలియని ఆరాధ్య, కౌటిల్యలకు లేనివి, కల్పించి చెప్పి ఇద్దరి మనసులను విరిచేసారు. విడుపు కాగితాలపై సంతకాలు చెయ్యడానికి ఒప్పించి మరుసటిరోజు జరిగే పంచాయతీకి పిలిపించారు.

ఇద్దరిని ఎదురుఎదురుగా కూర్చోబెట్టి అస్సలు ఆ రోజు ఏమైందని అడిగారు పెద్ద మనుషులు, ఇద్దరు మౌనంగా ఉన్నారు. ఇరువురి పెద్దలు ఎంతగా అడిగిన కూడా నోరు విప్పలేదు. వీరు మౌనం వహించేసరికి పెద్ద మనుషుల్లో ఒకాయన "ఇద్దరినీ కాసేపు ఒంటరిగా మాట్లాడుకోనివ్వండి, వాళ్ళే వాళ్ళ నిర్ణయం చెప్తారు" అని చెప్పి ఇద్దరినీ ఒక గదిలోకి పంపించారు,

చాలా సమయం తర్వాత కౌటిల్యనే "ఆరాధ్య" అని పిలిచాడు.

ఆ ఒక్క పిలుపు కోసమే ఎదురు చూస్తున్న ఆరాధ్య, కౌటిల్యని పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి గట్టిగా కౌగిలించుకుని వెక్కి వెక్కి ఏడిచింది.

ఆమె కన్నీళ్ళను తుడిచి అతను ఆమెను గట్టిగా పొదివి పట్టుకున్నాడు కౌటిల్య.

ఆరాధ్య ఎదో చెప్పబోయేంతలో ఆమె పెదాలను తన పెదాలతో మూసి, "నువ్వేం చెప్పక్కర్లేదు, నాకు తెలుసు నీకు నేనంటే ఎంత ఇష్టమో, నీకు తెల్సు నువ్వంటే నాకెంత ప్రేమనో, అది చాలు పద ఈ విషయం వాళ్ళకు చెపుదాం" అని ఆమెను అలాగే కౌగిలించుకుని బయటకి తీసుకుని వచ్చాడు.

"ఇక్కడ తప్పు మాయిద్దరిది, తన మీద చెయ్యి చేసుకున్న నాది, కోపంతో ఇంటి నుండి బయటకి వెళ్ళినా తనది, మీ తప్పు ఏంలేదు ఇందులో, తనని ఆ పరిస్థితుల్లో చూసిన ఎవరైనా అలాగే రియాక్ట్ అవుతారు, నన్ను ఆ స్థితిలో చూసిన మా వాళ్ళు అలాగే రియాక్ట్ అయ్యారు, అంతే మా తప్పు మేము సరిదిద్దుకున్నాం, ఇంకెప్పుడు గొడవ పడిన మీ దగ్గరకు ఓదార్పు కోసం మాత్రం రాము" అని చెప్పి అక్కడి నుండి నడుచుకుంటూ వెళ్లిపోయారు.

అపార్దాలు మాట్లాడుకుంటే తీరుతాయి, కానీ పోట్లాడుకుంటే అనర్దాలకు దారి తీస్తాయి.

అపార్దాలను అర్థంచేసుకుని, తమ ప్రేమని ఇంకా బతికించునకుంటున్న ప్రతి ఒక జంటకి ఈ కథ అంకితం

**********************

[LUKYYRUS]

"లైఫ్ ఆఫ్టర్ వెడ్డింగ్"

 

ఆ రొజు తెల్లవారుజాము 6:00 గం. లకు కికిక్... కికిక్.... కికిక్.... అని స్మాట్ మొబైల్ నుండి అలారం శబ్దనికి బద్దకంగా కదిలింది రమ్య. కళ్ళు తెరవకుండానే పక్కన పడుకున్న అనిష్ ని తన కుడి చెతితొ తడిమి తట్టి "అన్ను, అఫ్ ద మొబైల్ యా" అని తన తలను దిండులొ దుర్చేసింది. అనిష్ పక్కనే సైడ్ టెబుల్ పై ఉన్న మొబైల్ ని తిసుకుని అలారం ఆపి కళ్ళు నులుముకుంటూ లేచి కుర్చున్నాడు. పక్కన రమ్య హయిగా నిద్రపొతొంది. తన వైపు ఒక రెండు నిముషాలు చూసి తన మొహం పై పడుతున్న ముంగురులు పక్కకి తీసి ఆమె బుగ్గ పై ముద్దు పెట్టాడు. అస్సలు పూర్తి నిద్రలొ ఉన్న రమ్య ప్రతి స్పందించలేదు. అతను లేచి బాత్రుం లొ దురాడు.

రమ్య, అనిష్ వివాహం జరిగి 6 మాసాలు అయింది,వారిది ప్రేమవివహం అయిన ఇరు పెద్దలంగికారంతొనె జరిగింది, కారణం వారు వారి వారి తల్లిదండ్రులకు ఎకైక సంతానం అవడం, ఇద్దరి స్నేహం మొదటి నుండి ఇంట్లొ తెలియడం వల్ల పెద్దగా అభ్యంతరాలు లేకుండా చాలా ఘనంగా జరిపించారు. వారిరువురి మనస్థత్వలకి కాని, అలవాట్లాకి కాని ఎక్కడ పొంతన ఉండదు. అందుకే కాబొలు అంటారు భిన్న ద్రువాలు ఆకార్షించబడతయాని.

రమ్య ఇంట్లొ ఒక్కగానొక్క అందులొ అడపిల్లాని చాలా గరాభంగా పెరిగితే, అనిష్ చాలా పద్దతిగా, క్రమశిక్షణగా పెరిగాడు. ముందుగా రమ్య విషయం కి వస్తే చిన్నప్పటి నుండి చాలా అల్లరిగా, గలగల మాట్లాడుతూ, మనసులొ ఎది ఉంచుకొకుండా పైకే అనడం, ముక్కు మిద కొపం, కొపంలొ తిట్టాడం తిరిగ్గా బాధపడడాంతొ పాటు, సహజంగా అమ్మయికి ఉండే అలగడం అనే ఆయుధం కూడా ఉంది. చుడాడనికి కుందనపు బొమ్మలా, గొధుమ రంగు వొళ్ళు, పెద్ద కళ్ళు, కొలా ముఖము, చిన్న పెదాలు, చెక్కినట్టూగా ఉండె శరీర సౌష్టావం, అందంగా ట్రెండిగా కట్ చెసిన లాంగ్ హెయిర్, బురె బుగ్గలతొ కొద్దిగా బొద్దుగా ఉన్న ముద్దుగానే ఉంటాది.

ఇక అనిష్ తండ్రి పొలిస్ ఆఫిసర్ అవడం వల్ల కొద్దిగా ఎక్కువ క్రమశిక్షణ అలవడింది. నెమ్మదిగా మాట్లాడాడం, అన్ని సంప్రదాయాలు పాటించడం, ఎంతొ ఓర్పుగా ఉండాడంతొ పాటు సహజంగా అబ్బయికి ఉండే బ్రతిమిలాడాడం అనే సుదర్శన చక్రం ఉంది. 6 అడుగుల ఎత్తు, ఉంగరాల జుత్తుతొ, ఎరుపు రంగు వొంటి చాయతొ, డైట్ పాటించడం వల్ల అతని శరీరం ద్రుఢంగా, ఎత్తుకు తగ్గ బరువుతొ ఉంటుంది.

అనిష్ ఫ్రెష్ అయ్యి గుమ్మం ముందు పడి ఉన్న పాల ప్యాకెట్లు, పెపర్ తిసుకుని వంటింట్లొ పెట్టి, కాసేపు యోగ చెసి, రెండు కప్పుల్లొ కాఫి కలిపి బెడ్రుంకి తిసుకుని వెల్లి ఒక కప్పు టెబుల్ పై పెట్టాడు. రమ్య ఇంక నిద్రపొతొంది. ఆమె సన్నటి నడుము మిద చెయ్యి వెసి నొక్కి చెవి దగ్గర పెదలు అనించి "గుడ్ మార్నింగ్ బుజ్జి" అని అన్నడు.

ఆమె మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచి ఇటు వైపు తిరిగి కళ్ళు నులుముకుంటూ "గుడ్ మార్నింగ్" అని మళ్ళి దుప్పటి నిండుగా కప్పుకుని పడుకుంది. అనిష్ తన దుప్పటి లగెస్తూ, "బుజ్జి 7:30 అవుతొందే లెవ్వు, కాఫి చల్లరిపొతొంది, పొద్దున్నె లెవడం ఎప్పుడు నెర్చుకుంటావొ ఏమో.... ఆఫిస్ కి టైం అవట్లేదా" అని కొద్దిగా విసుగ్గా అన్నడు.

[LUKYYRUS]

అతని మాటల్లొ విసుగు అర్ధం అయ్యి మాట్లాడకుండా లేచి కప్పు తిసుకుని తాగడం మొదలు పెట్టగనే, అనిష్ కాఫి తాగేసి స్నానం కి వెళ్ళిపొయాడు. రెండు గుటకల కాఫి తగాక "విడి చెతుల్లొ ఎదొ మాజిక్ ఉంది: అని మనసులొ అనుకుంది రమ్య.

మంచం దిగి తిరిగ్గా వంటింట్లొకి వెళ్ళి రెండు గుడ్లు కొట్టి ఆమ్లెట్ వెసి బ్రెడ్ కాల్చి, డైనింగ్ టెబుల్ పై పెట్టి, ఇంకొ బత్రుం లొ దురింది. ఈ లొపు స్నానం ముగించి రేడి అయ్యి వచ్చిన అనిష్ టిఫిన్ తింటూ, టివి అన్ చెసి వార్తలు చుస్తున్నడు.
రమ్య కూడా స్నానం ముగించి హడవిడి పడుతూ రెడి అవుతొంది. అనిష్ తినెసి తన బ్యగ్ సర్దుకుని "రమ్య అయిందా, ఆలస్యాం అవుతొంది, త్వరగా రావే" అని అరిచెలొపు రమ్య బ్యగ్ తెసుకుని బయటకి వచ్చి నిలబడింది. ముదురు గ్రిన్ కలర్ శారి, పొట్టి చేతుల జాకెట్, మెడలొ నల్లపుసల గొలుసు, పాపిట్లొ కుంకుమ, తల స్నానం చేసి జుత్తు సరిగ్గ అరబెట్టనందు వల్ల చిన్న క్లిప్ పెట్టి వదిలెసింది. తననె చూస్తూ మైమరిచిపొయిన అనిష్ని, గుమ్మం ముందు నిలబడి తళం కప్పని గట్టిగా తలుపుకెసి తట్టింది రమ్య. తెరుకుని తొందరగా వెలుపలకి వచ్చెసాడు.
కార్ స్టార్ట్ చేసి పార్కింగ్ న్ండి రొడ్దు మిదకి ఉరికించాడు అనిష్. "ఏంటె ఎమి మట్లాడవు" అని అడిగాడు అతను. మౌనంగా విండొలొ నుండి బయటకి చూస్తూ కుర్చుంది. అనిష్ గుండెల్లొ రాయి పడింది. పొద్దున నుండి తనెం చెసాడొ గుర్తుచెసుకున్నడు ఎక్కడ తనని బాధపెట్టలేదని నిర్ధారణా చేసుకున్నాక అడిగాడు "బుజ్జి ఎమైంది ఎందుకు అలా ఉన్నవ్, ఒంట్లొ బాగానే ఉందిగా" అని తన మెడ కింద చెయ్యి అనిచ్చి అన్నాడు.
"నీకెందుకు నెనెలా ఉంటే " అని చాలా కటూవుగా అంది.
"నేనెమన్నానొ చెప్తె కదా తెలిసేది" అని స్టిరింగ్ తిప్పుతూ రొడ్డు వైపు చూస్తూనే అన్నాడు.
"నీకు తెలిదా ఎమన్నవొ, అంత ఒంటి మిద స్ప్రూహ లేకుండా అంటూన్నావా" అంది కళ్ళు గుండ్రంగా తిప్పి. చాలా సేపు బతిమిలడె ధొరణిలొ అడిగి అడిగి విసిగిపొయిన అనిష్
"అబ్బ పొద్దున్నే మొదలెట్టావా సొది, ఒక రొజు అయిన గొడవ పడకుండా ఉన్నవా. పెళ్ళి కాక ముందు అంతే, ఇప్పుడు అంతే. బతిమిలడుతుంటే బాగా నెత్తినెక్కి నాట్యం చెస్తూన్నావు." అని గద్దింపుగా అన్నాడు.
"ఏంటి ఎక్కువ మాట్లాడుతున్నవు, నువ్వు ఎమి నన్ను బతిమిలాడట్లేదు, పొద్దున్నె దుప్పటి లాగుతూ ఎం అన్నవు నాకు త్వరగా నిద్ర లెవడం రాదు అనలెదా, పెళ్ళికి ముందు నీకు తెలిదా నేను పొద్దున్నె లేవాను అని, ఇప్పుడు విసుక్కుంటున్నవు., టిఫిన్ పంది లా తిన్నవు కనిసం నేను తిన్ననాని అయిన అడిగావా??? లేదు, ఇంక సిగ్గులెకుండా ఎం చెశా అని అడిగితే ఎమనాలి నిన్ను???" అని ఉబికి వస్తున్నా కన్నిళ్ళాను అపుతూ అరిచింది రమ్య.
అనిష్ కి కొపం నశలానికి తాకింది, తన తప్పు లెకుండానే తిడుతున్నా రమ్య మిద అర్దం లెకుండా అరిచెసాడు, రమ్య కూడా తనెం తక్కువ కాదు అన్నట్టు ఆమె దుకుడు చుపించింది. అలా కాసేపు వాదులడుకున్నారు. ఈ లొపు రమ్య ఆఫిస్ రావడంతొ తను దిగి కార్ డొర్ విసురుగా వెసింది.
"మి బాబు కొన్న కార్ కాదు ఇది, ఇష్టం వచ్చినట్టు వెయడానికి" అని కసురుకున్నడు అతను. ఆమె విని కూడా విననాట్టూ గేట్ లొనికి వెళ్ళిపొయింది.
రుస రుసలాడుతూ చిటపటమంటున్న స్నేహితురాలిని చూసి "ఏంటే పొద్దున్నె మంచి వేడి మిద ఉన్నవ్??" అని అడిగింది స్వాతి. "తెలిసిందెగా ఇంక ఎముంటాది"అని బ్యగ్ తన క్యబిన్ లొ పడేసి వాష్ రూం కి వెళ్ళిపొయింది. స్వాతి, రమ్యలు కొలీగ్సె అయిన మంచి స్నేహితులు, ఇద్దరు ఒకె బ్యాచ్ లొ ట్రైనింగ్ అయ్యారు. ఇద్దరు దాపరికాలు లేకుండా మాట్లాడుకుంటారు. ఇద్దరికి ఒకటి రెండు మాసాల తేడాతొ పెళ్ళిళ్ళు జరిగయి. స్వాతిది పెద్దలు కుదిరించిన వివాహం, పైగా మేనరికం.

[LUKYYRUS]

"ఎంటే మళ్ళి గొడవాయిందా ఇద్దరికి????" అని తన చైర్ ని రమ్య చైర్ కి దగ్గరగా లాగి కన్ను కొట్టింది స్వాతి.

"ఉం, రొజు ఇంతే స్వాతి, ఎదొ ఒక వంక పెట్టి గొడవకి కారణం అవుతాడు" అని అప్పటిదాకా వాళ్ళీద్దరి మద్య జరిగిన వాగ్వాదం చెప్పింది రమ్య.
"రమ్య, గొడవలు లేకుంటే జీవితం నిస్సారంగా ఉంటాది, ఇలాంటి గిల్లి కాజ్జాలు ఉంటే మజా వస్తాది." అని చీర మొత్తం కప్పని రమ్య నడుము మిద గిల్లింది ఆమె.
"నీకెంటి తల్లి, పడే వాళ్ళకి తెలుస్తాది ఆ బాధ ఎమిటో. అన్నయ్య నిన్ను పువ్వులొ పెట్టుకుని చుసుకుంటాడు. ఒక రొజు ఐన గొడవ పడాడు" అని పెద్దగా నిట్టూర్చి తన లాప్ టాప్ లొ మునిగిపొయింది.
లంచ్ లొ రమ్య, స్వాతి తొ "ఎమే ఇవ్వళ బ్రండ్ ఫ్యాక్టరి లొ సేల్ ఉందంటా వెళాదామా ఆఫిస్ తర్వత" అని అన్నాది. "కష్టం లేవె, నువ్వు అనిష్ తొ వెళ్ళు, ప్లీజ్ తల్లి" అని గడ్డం పట్టుకుంది. "అదెం కుదరదు ఎన్నిసార్లు అడిగిన ఎప్పుడు ఇదే చెపుతూన్నావు. ఈసారి నువ్వు నా మాట వినల్సిందే. కావాలంటే చెప్పు అన్నయ్యని నేను అడుగుతాను, నెంబర్ చెప్పు" అని తన ఫొన్ ని చెతిలొకి తిసుకుని పాస్వార్డ్ నొక్కుతూ.
"వద్దు లేవే, వస్తాను లే సాయంత్రం కద వేల్దాం" అని ఎదొ అలొచిస్తొంది. ఇంతలొ రమ్య ఫొన్ మొగింది, అనిష్ కాల్ చెసాడు, లిఫ్ట్ చెసి "ఏంటి చెప్పు" అని అడిగింది ఆమె.
"సారి బుజ్జి, ఇంక కొపంగానే ఉన్నవా, నాదే తప్పు సరెనా" అని లొ గొంతులొ ప్రేమగా మాట్లాడాడు. ఆ మాటాలకి రమ్య మురిసిపొయింది అయిన కొద్దిగా బెట్టు చేస్తూ "ఇప్పుడు గుర్తొచనా నీకు" అని అడిగింది.
"సరెలె ఇది మనకు ఎప్పుడు ఉండెదే లే కాని, తిన్నవా??? అని గారాంగా అడిగాడు. "లేదు, వచ్చి తినిపిస్తావా" అని వెటాకారంగా అంది.
"రామ్మాంటావా చెప్పు ఇప్పుడె వస్తా, ఒళ్ళొ కుర్చొబెట్టుకుని మరి తినిపిస్తా" అని చిలిపిగా అన్నడు అతను. "సిగ్గులేకపొతె సరి" ఆమె పెదలాని ఫొన్ కి అనించి చెప్పింది.
"నీ దగ్గర సిగ్గెందుకే నాకు" అని మరింత చిలిపిగా అన్నడు అతను.
"సరెలే విను, నేను, స్వాతి సాయంత్రం శపింగ్ కి వెళ్తున్నం వస్తావా నువ్వు??? అని అడిగింది.
"లేదు లే నానా మీరు వెళ్ళండి, నాకు ఆఫిస్లొ పని ఉంది." అని చెప్పి పెట్టెశాడు.
అప్పటిదాకా విళ్ళా మాటాలు వింటున్నా స్వాతి ఎదొ లొకం లొ ఉండిపొయింది.
ఇద్దరు పని అయ్యాక ఆ మాల్ కి వెళ్ళారు, చాలాసేపు అవి ఇవి చూసి ఎవొ కొన్నది రమ్య, స్వాతి కూడా కొన్ని బట్టలు అవి తిసుకుంది, తర్వాత ఇద్దరు కలిసి హొటల్లొ తినెసి బయలుదెరెసరికి బాగా లేట్అయింది. మద్యలొ అనిష్ కి కాల్ చెసింది రమ్య ఇంక ఆఫిస్ లొ పని అవ్వలేదు అని క్యాబ్ బుక్ చెసుకుని వెళ్ళమన్నడు. ఇద్దరు బయటకి వచ్చి క్యాబ్ బుక్ చెసుకుని,కార్ కొసం ఎదురు చుస్తున్నారు. ఇంతలొ అనిష్ కార్ కనపడింది అది ఒక బార్ ముందు. ఇద్దరు క్యాబ్ రాగానే ఎక్కి కుర్చున్నారు. రమ్య ఇంక అనిష్ గురించే అలొచిస్తూ ఉంది. ఈ లొపు స్వాతి ఇల్లు వచ్చింది. స్వాతి దిగి లొపలికి వెళ్తూ రేపు త్వరగా రా అని చెప్పి పెద్ద అడుగులు వేసుకుంటూ వెళ్ళిపొయింది.

[LUKYYRUS]

రమ్య కూడా ఇల్లు చెరింది 9:30 కి, ఎప్పుడొ 11:30గ లకు అనిష్ వచ్చాడు, తలుపు తిసింది, తాగినా వాసన గుప్పుమంది రమ్యకి, చిరగ్గా మొహం పెట్టి వెళ్ళి బెడ్ పైన పడుకుంది. అనిష్ ఎమి మాట్లాడకుండా ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చి రమ్య పక్కగా పడుకుని ఆమె భుజం మిద చెయ్యి వెశాడు, విసిరి కొట్టింది రమ్య. మళ్ళి వేసి దగ్గరగా లాక్కొడానికి ప్రయత్నించాడు, ఆమె ప్రతిఘటించింది, లేచి దిండు దుప్పటి తిసుకుని హాల్ లొకి వేళ్ళి సొఫ్ లొ పడుకుంది.

"సారి రా, ఫ్రెండ్స్ బలవంతం పెడితే తప్పలేదు, ఇంకెప్పుడు తాగను" అని లాలానగా వచ్చి నేల మిద కుర్చొని ఆమె చెయ్య అందుకొబొయడు, లేచి కుర్చుని
"ఇప్పటిదాకా ఎక్కడ ఉన్నవ్, నీకు పని ఎప్పుడు అయింది" అని కిచుగా అరిచింది. "అదే చెప్పగా రా, ఆఫిస్ పని నాకు 9:30కి అయింది, వచ్చెప్పుడు అందరం కలిసి వచ్చం, పార్టి అంటే లైట్ గా తాగను" అని ముట్టుకొబొతున్న అనిష్ ని నెట్టెసింది ఆమె.
"అబద్దం, అబద్దం, ఎన్ని అబద్దాలు చెప్తావు ఇలా, నీ కార్ నేను 9:00 కి బార్ ముందు చుసా, ఎన్ని సార్లు కాల్ చెసిన ఎత్తకుండా ఎం చెసావు" అని పిచ్చి పట్టినదానిలా అరుస్తొంది. "ఫొన్ చార్జంగ్ లేదు నానా, పైగా ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు, అందుకే" అని నసిగాడు అనిష్,
అనిష్ ఫొన్ తెచ్చి చార్జ్ 70% చుపిస్తున్న సింబల్ చుపించి విసిరి కొట్టి "నీకు నా కన్న ని ఫ్రెండ్స్ ఎక్కువ అయ్యరనా మాటా, ఇంకెందుకు నా దగ్గరకు వచ్చావు వాళ్ల దగ్గరనె ఉండాల్సింది" అని అంది రమ్య, అది ముక్కలుగా విడిపొయి పడ్దాయి, వాటిని ఎరుతూ అతను "రమ్య, పిచ్చిదానిలా వాగకు, ఇప్పుడు ఎమైంది అని ఇంత సీన్ చెస్తున్నావు" అని లేచి గద్దింపుగా అడిగాడు.
 
రమ్యకి ఎడుపు తన్నుకొచ్చింది. చెంపలా వెంటా నీళ్ళు కారుతుంటే తుడుచుకుంటూ " నువ్వు అబద్దలు చెప్తే తప్పు కాదా, ని ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు అని నా కాల్స్ ఎత్తకపొవడం తప్పు కాదా, నా అథ్యవసరాం అయిన కూడా ఫ్రెండ్స్ ఉంటే ఇంక అంతెనా, నేను చచ్చాక వస్తావా " అని ఎవొ ఎవొ మాటాలు తిడ్తు, ఎడుస్తూ గట్టిగా ఎక్కిళ్ళుపెట్టింది.
అనిష్ కి కొపం విపరీతంగా వచ్చింది, ఇద్దరు పొటిపడి తిట్టుకుని పడుకున్నారు.
 
*******************
పొద్దున్నె అనిష్ లెచెసరికి ఆలస్యాం అయింది అప్పటికి రమ్య ఇంట్లొ లేదు, అలక వల్ల త్వరగా వెళ్ళిపొయింది అని అనుకున్నాడు అనిష్, మరి ఇక కాల్ చెయలేదు. అలాగే ఆఫిస్ కి వెళ్ళిపొయడు. లంచ్ లొ కాల్ చెద్దం అనుకున్నా అతడు, చెయలేదు. సాయంత్రము ఆఫిస్ కి వెళ్ళి కాల్స్ చేశాడు ఎత్తలేదు. అక్కడ ఉన్న వాచ్ మెన్ ని అడిగాడు, లొపల డెస్క్ నెంబర్ డయిల్ చెశాడు ఎవరు ఎత్తలేదు. ఇక అక్కడె ఉండకుండా ఇంటికి వెళ్ళిపొయడు.
సొఫా లొ కుర్చొని అలొచిస్తూ అలానే నిద్రలొకి జారుకున్నాడు. తిరిగి తన మొబైల్ రింగ్కి లేచి ఫొన్ వెతికి లిఫ్ట్ చెశాడు. అది నెట్వార్క్ కాల్ అవడంతొ కట్ చెసి టైం చుసాడు 10:30 అవుతొంది. "రమ్య" అని అరుస్తూ ఇల్లాంతా వెదికాడు. ఎక్కడ రమ్య కనబడలేదు, తన నెంబర్ కి చెసాడు, ఇంట్లొనే మొగుతున్న శబ్ధం అయింది. ఫొన్ కూడా తిసుకెళ్ళాకుండా ఎక్కడకి వెళ్ళిందొ అని కంగారుపడ్దాడు. వెంటనే రమ్య నాన్నగారికి కాల్ కలిపాడు, అయనే "రమ్య బాగుందా" అని అడిగెసరికి మరి మాట్లాడకుండా పెట్టెసాడు.