12-01-2020, 09:04 AM
అనగనగా ఒక రాజుగారు అటవీశాఖలోని నమ్మకస్తుడైన ఒక చిరుద్యోగిని తనతోడు తీసుకుని తన రాజ్యంలో గల కోయవాళ్ళ సంక్షేమం విచారించడానికి వెళ్లాడన్నమాట. ఇక మన్యం ప్రాంతాలకి చేరుకుంటారనగా అక్కడ దగ్గరే వున్న అడవి ప్రాంతంలో ఒక అందమైన పిల్ల పుల్లలేరుకుంటూ కనపడింది. పసందైన అంతఃపురభామలతో ఆనందించడం రాజుగారికి కొత్తేమీ కాదు. ఈ సుందరాంగి ఆయనకి తెగ నచ్చేసింది. ఇప్పుడు తిన్నగా మనసులోని కోరిక అడగాలంటే ఎలా? తీరా ఈ కోయకాంత ఒప్పుకోక వల్లకాదంటే అవమానం అసలే రాజుగారు.
ఆ అమ్మాయి కూడా నగరవాసులను ఎప్పుడూ చూసినట్టు లేదు. రాజుగారి వేషం అలా చూస్తూ నిలబడింది.
"ఏటీ ఎవరు మీరు ఇక్కడేటి చేస్తున్నారు?" అని తనదైన బాణీలో ప్రశ్నలు వేయడం మొదలెట్టింది.
గుడ్డిలో మెల్ల. సంకోచం లేకుండా మాట్లాడుతోంది. ఒకవేళ సరిగ్గా మాట్లాడగలిగితే ఒప్పేసుకుంటుందేమో రాజుగారితో ఆశ చిగురించింది.
రాజుగారు ఉద్యోగిని కొంచం పక్కకి పిలిచి "ఉదయనా! నాకు ఈ సొగసుకత్తెను చూసి మనసయ్యింది. ఇప్పుడు ఇలా వెనక్కి వెళితే మళ్ళీ నిదుర పట్టదు. కొంచం దాన్ని నన్ను కలిపి పుణ్యం కట్టుకో." అని కోరాడట.
ఉదయానుడు మెల్లిగా దానితో ఆ విషయం ఈ విషయం మాట్లాడి తరువాత రాజుగారిని చూపించి ఒప్పుకుంటే కలిగే లాభాలు అందలి రకములు అనే విషయం విడమర్చి చెప్పాడు.
అది రెప్పవాల్చకుండా చెంపమీద చెయ్యి పెట్టి రాజుగారిని చూసి చివరికి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది. అది పెట్టిన షరతు ఇది.
"నేను నేలమీద పండుకొను. ఇక్కడ పురుగులూ అయ్యీ ఉంటాయి. నిలబడే కానివ్వమను. రెండోది నేను కొక ఎత్తను. ఆయన ఎలా చేస్తాడో చేసుకోమంటూ నడ్డిమీద చేతులు పెట్టుకుని నవ్వుతూ నిలబడింది.
ఇప్పుడు రాజుగారికి పెద్ద చిక్కు సమస్య ఏర్పడింది. దేశాన్నేలే రాజును. నా స్వహస్తాలతో ఒక అనాగరిక కోయకొక ఎత్తడమా. ఒకవేళ పోనీయనుకుంటే ముందస్తుగా కొంచం దానితో ఆడుకోవాలి కూడా. లేకపోతే అసలే నాకు ఓ పట్టాన లేవదే? ఇప్పుడు రెండు చేతులు దాని కొక ఎత్తడానికి ఖర్చయిపోతే అదెలాగా? అబ్బా ఏమి నవ్వు! ఏమి ఒళ్ళు అడవి లంజ బలే బావుందే!
ఇలా ఆలోచిస్తున్న రాజుగారికి ఒక ఉపాయం తట్టింది.
ఉదయానుడిని పిలిచి "నువ్వు నేను పిలిచినప్పుడు వచ్చి దాని వెనకాతల నిలబడి రెండు చేతులతో కొక పట్టుకో. మద్యలో వదిలేయకు. " అని ఆదేశించాడు.
కధ సుఖాంతం.
ఈ విధంగా దెంగేవాడికి కోకెత్తేవాడు ఒకడు అనే సామెత ఒకటి పుట్టింది.
ప్రస్తుత విషయానికి వస్తే ఏ అధికారి ఏ పనులు స్వంతంగా చేయకూడదు. ముందు కింద ఉద్యోగితో చెప్పి ఆ పని మొదలు పెట్టించాలి. అప్పుడు అయ్యగారు దానిని approve అంటే ఆమోదిస్తాడన్నమాట. అలా ఈ సాంప్రదాయం అమలులోకి వచ్చింది మొదలెట్టేవాడిని maker అని పనికానిచ్చుకొనేవాడిని checker అని అంటారు
ఆ అమ్మాయి కూడా నగరవాసులను ఎప్పుడూ చూసినట్టు లేదు. రాజుగారి వేషం అలా చూస్తూ నిలబడింది.
"ఏటీ ఎవరు మీరు ఇక్కడేటి చేస్తున్నారు?" అని తనదైన బాణీలో ప్రశ్నలు వేయడం మొదలెట్టింది.
గుడ్డిలో మెల్ల. సంకోచం లేకుండా మాట్లాడుతోంది. ఒకవేళ సరిగ్గా మాట్లాడగలిగితే ఒప్పేసుకుంటుందేమో రాజుగారితో ఆశ చిగురించింది.
రాజుగారు ఉద్యోగిని కొంచం పక్కకి పిలిచి "ఉదయనా! నాకు ఈ సొగసుకత్తెను చూసి మనసయ్యింది. ఇప్పుడు ఇలా వెనక్కి వెళితే మళ్ళీ నిదుర పట్టదు. కొంచం దాన్ని నన్ను కలిపి పుణ్యం కట్టుకో." అని కోరాడట.
ఉదయానుడు మెల్లిగా దానితో ఆ విషయం ఈ విషయం మాట్లాడి తరువాత రాజుగారిని చూపించి ఒప్పుకుంటే కలిగే లాభాలు అందలి రకములు అనే విషయం విడమర్చి చెప్పాడు.
అది రెప్పవాల్చకుండా చెంపమీద చెయ్యి పెట్టి రాజుగారిని చూసి చివరికి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది. అది పెట్టిన షరతు ఇది.
"నేను నేలమీద పండుకొను. ఇక్కడ పురుగులూ అయ్యీ ఉంటాయి. నిలబడే కానివ్వమను. రెండోది నేను కొక ఎత్తను. ఆయన ఎలా చేస్తాడో చేసుకోమంటూ నడ్డిమీద చేతులు పెట్టుకుని నవ్వుతూ నిలబడింది.
ఇప్పుడు రాజుగారికి పెద్ద చిక్కు సమస్య ఏర్పడింది. దేశాన్నేలే రాజును. నా స్వహస్తాలతో ఒక అనాగరిక కోయకొక ఎత్తడమా. ఒకవేళ పోనీయనుకుంటే ముందస్తుగా కొంచం దానితో ఆడుకోవాలి కూడా. లేకపోతే అసలే నాకు ఓ పట్టాన లేవదే? ఇప్పుడు రెండు చేతులు దాని కొక ఎత్తడానికి ఖర్చయిపోతే అదెలాగా? అబ్బా ఏమి నవ్వు! ఏమి ఒళ్ళు అడవి లంజ బలే బావుందే!
ఇలా ఆలోచిస్తున్న రాజుగారికి ఒక ఉపాయం తట్టింది.
ఉదయానుడిని పిలిచి "నువ్వు నేను పిలిచినప్పుడు వచ్చి దాని వెనకాతల నిలబడి రెండు చేతులతో కొక పట్టుకో. మద్యలో వదిలేయకు. " అని ఆదేశించాడు.
కధ సుఖాంతం.
ఈ విధంగా దెంగేవాడికి కోకెత్తేవాడు ఒకడు అనే సామెత ఒకటి పుట్టింది.
ప్రస్తుత విషయానికి వస్తే ఏ అధికారి ఏ పనులు స్వంతంగా చేయకూడదు. ముందు కింద ఉద్యోగితో చెప్పి ఆ పని మొదలు పెట్టించాలి. అప్పుడు అయ్యగారు దానిని approve అంటే ఆమోదిస్తాడన్నమాట. అలా ఈ సాంప్రదాయం అమలులోకి వచ్చింది మొదలెట్టేవాడిని maker అని పనికానిచ్చుకొనేవాడిని checker అని అంటారు
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
