பசுவும் கன்றும் - Author: KALARANJANI - Incomplete

[kadhalan kadhali]

காலையில் எழுந்ததுமே மஞ்சுவுக்கு மிகுந்த சோம்பலாக தெரிந்தது.
என்ன வாழ்க்கை இது..?
பணம் சம்பாதிக்க வேறு வழியே இல்லையா..?
குழந்தை பிறப்பதற்கு இரண்டு மாதங்கள் முன்பே வளைகுடா நாட்டுக்கு சம்பாதிக்க சென்ற கணவன் இரண்டு வருடங்களாக தன்னை பார்க்க வராமல் இருந்ததால் அது மஞ்சுவுக்கு மிகுந்த சோகத்தை கொடுத்தது.
உடல் பசி அவளை தினமும் மிகுந்த கஷ்டத்தில் ஆழ்த்தியது.
எத்தனை நாள்தான் கணவன் வருவான் ...வந்து தன்னை ஆண்டு அனுபவிப்பான் என்று எதிர் பார்த்துக் கொண்டிருக்க...?
பணத்திற்கு குறைவில்லை... வாய்த்த மாமியாரும் மாமனாரும் அவளை தரையில் நடக்க சம்மதிப்பதில்லை...
இரண்டு மாதத்திற்கொரு முறை தாய் வீட்டுக்கு சென்று ஒரு மாத கால தங்கி விட்டு வர எந்த வித ஆட்சேபனையும் சொல்வதில்லை.
அதனால்தான் இப்போது மஞ்சு தனது தாய் வீட்டுக்கு வந்திருக்கிறாள்.
வந்து ஐந்து நாட்களாகி விட்டது.
அவள் அம்மா அமுதாவும் அவளை உள்ளங்கையில் வைத்துதான் தாங்குவாள்.
என்ன இருந்து என்ன....?
முக்கியமாக கிடைக்க வேண்டியது கிடைக்க வில்லையே....
கல்லூரி நாட்களில் இருந்தே அந்த மாதிரி விசயங்களை தோழிகளிடம் பேசி பகிர்ந்து கொண்டிருப்பதால் அந்த விசயத்தில் கொஞ்சம் அதிகமான நாட்டம் உண்டு..
ஆனாலும் தனது குடும்ப சூழ்நிலையை கருத்தில் கொண்டு எந்த விதத்திலும் வழி தவறி போனது கிடையாது.
திருமணம் ஆகி கண்ணுக்கு அழகான கணவன் வாய்த்ததும் கடவுள் தனக்கு மட்டுமே சந்தோசத்தை தருகிறார் என்று நினைக்கும் அளவுக்கு அவளது இல்லற வாழ்க்கை இனிப்பாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தது.

அந்த நிலையில்தான் திடீரென்று அவளது கணவன் கணேச மூர்த்திக்கு ப்ரோமொஷனுடன் கூடவே ஓமனில் உள்ள வெளிநாடு கிளைக்கு மாறுதலும் வந்தது.
இடமாறுதலை மறுத்தால் ப்ரமோஷன் பறிபோகும்... நிர்வாகத்தின் கோபத்திற்க்கும் ஆளாக நேரிடும் என்பதால் வேறு வழி இல்லாமல் அவனுக்கும் மனசில்லாமல் இரண்டு நாள்கள் லீவு போட்டு அவளை துவைத்து எடுத்து விட்டுதான் விமானம் எறினான்.

போன புதிதில் தினமும் மறக்காமல் போன் செய்து இனிக்க இனிக்க பேசியவன் போக போக இரண்டு நாள்களுக்கு ஒரு முறை அப்பறம் மூன்று நாட்களுக்கு ஒரு முறை அப்பறம் வாரத்திற்கு ஒரு முறைதான் இப்போது பேசுகிறான்.
பேசுகின்ற போதெல்லாம் ரொமான்சுக்கு ஒன்றும் குறைவில்லை... மஞ்சுவுக்கு இப்போது அதுதான் பிரச்சினை.
அவன் பாட்டுக்கு போனில் நேரில் செய்வதை போல பேசி மூடை ஏற்றி விட்டு டாடா சொல்லி விட்டு போனை வைத்து விட மஞ்சுவுக்கு இங்கே தூக்கம் வராமல் படுக்கையில் புரள்வதே வாடிக்கையாகிப் போனது.
எத்தனை நாள்தான் இரவு நேரத்தில் வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கு தெரியாமல் குளித்து உணர்ச்சியை அடக்க...?
பாவம்.... அவளுக்கு வேறு எந்த மாதிரி யுக்தியும் தெரியாது. அவள்தான் என்ன செய்வாள்...?
என்னதான் உடைக்கும் உணவுக்கும் கஷ்டமில்லாத நிறைவான வாழ்க்கை என்றாலும் ஒரு தாய்க்கு மகளின் மனச்சோர்வு புரியாதா என்ன....?
மஞ்சும் மாமியார் வீட்டிலிருந்து தனது தாய் வீட்டுக்கு வந்த நாள் முதல் தாயிடமும் பக்கத்து வீட்டுக் காரர்களிடமும் முகம் மலர பேசினாலும் இரவு நேரத்தில் அவள் சோர்வடைந்து போவதை அவழ்த்து தாய் அமுதாவும் கவனிக்கத் தவற வில்லை...
இரண்டு நாள்களிலேயே அமுதாவுக்கு புரிந்து போய் விட்டது.
தனது மக்கள் விரகதாபத்தில் துவண்டு கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை அறிந்து அவளும் தனக்குள்ளே வருந்தினாள்.
இந்த மருமகனுக்கு என் இவளுடைய தாகம் புரிய வில்லை... சரி... அப்படியே புரிந்தாலும்தான் என்ன செய்ய முடியும்.... வேலையை விட்டு விட்டு வரவும் முடியாது.
இன்னும் ஒரு வருடம் கழித்துதான் வர முடியும்... அது வரை தந்து மக்கள் விரகதாபத்தில் எப்படி எல்லாம் துவண்டு போவாள் என்று எண்ணிப் பார்க்கவே அமுதாவுக்கு சஞ்சலமாக இருந்தது.
இன்று காலையில் விடிந்து நேரமாகியும் மாஞ்சு தன்னறையை விட்டு வெளியே வராததால் அமுதா உள்ளே சென்று பார்க்க,
அங்கே மஞ்சு விழித்த நிலையில் ஒருக்களித்து படுத்து ஜன்னல் வழியே வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அமுதா அங்கே போனதை கூட அவள் உணரவில்லை.
மகளை அந்த கோலத்தில் பார்க்கவே அமுதாவுக்கு சகிக்க வில்லை.
இதற்கு மேலும் இவளை இப்படி விட்டு வைக்க கூடாது.
எதை செய்தாவது மஞ்சுவை மகிழ்விக்க வேண்டும் என்று மனதுக்குள் எண்ணிக் கொண்டாள்.
இரண்டு மகள்களில் ஒருத்தி பெங்களூரில் கணவன் குழந்தைகளோடு கவலை இல்லாத வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள்.
இளைய மகள் மஞ்சுவுக்கு பொருளாதாரப் பிரச்சினை ஒன்றும் இல்லாவிட்டாலும் இந்த இல்லற சந்தோசம் கிடைக்காமல் திண்டாடுகிறாள்.
என்ன செய்து இவளை மகிழ்விக்க....?
அமுதாவின் கணவர் பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு ஒரு விமான விபத்தில் இறந்து போய் விட்டார்.
நல்ல வேலையில் இருந்ததால் வசதிக்கு ஒன்றும் குறைவில்லை. சொந்தமாக வீட்டையும் கட்டி வங்கியில் கணிசமான சேமிப்பும் வைத்து இருந்தார்.
அதுவும் விமான விபத்தில் இறந்து போனதால் கிடைத்த கணிசமான இன்சூரன்ஸ் பணம் மற்றும் விமான நிர்வாகத்தினால் தரப்பட்ட இழப்பீட்டு தொகையும் அவளை பொருத்தவரை பணக் கஷ்டம் என்பது தெரியவே தெரியாது. அதனால்தான் இரு மகள்களையும் நல்ல இடமாகப் பார்த்து கட்டிக் கொடுக்க முடிந்தது.
எல்லாம் நல்ல படியாக நடந்தும் இளைய மகள் இப்படி தவிக்கிறாளே என்று அமுதாவுக்கு கலக்கமாக இருந்தது.
இன்னும் ஒரு வருட காலம் இவளால் இப்படி கஷ்டப்பட்டு கொண்டிருக்க முடியாது ... அதற்கு என்ன செய்யா..? என்று யோசித்தபடி மக்களருகில் சென்று அவள் தலை மீது கை வைத்து தடவிக் கொடுக்க,
தாயின் ஸ்பரிசத்தால் திடுக்கிட்டு எழுந்து உட்கார்ந்து தனது தாயின் முகத்தை பார்த்து செயற்கையாக சிரித்தாள்.
தாய்க்கு புரியாதா என்ன?.
'என்ன மஞ்சு.. காபி போட்டு வச்சிருக்கேன்.... எழுந்து குளிச்சுட்டு வா...'
என்று சொல்லி விட்டு ரொம்ப பேசாமல் எழுந்து வெளியே வந்தாள்.
கொஞ்ச நேரம் கழித்து மஞ்சு வெளியே வந்தாள்.
அமுதா கொடுத்த காப்பியை வாங்கி குடித்தபடி,
'அம்மா... நம்ம தெருவுக்கு அடுத்த தெருவுல ஒரு டாக்டர் இருந்தாரே...இப்போ இருக்காரா...?'
'சோமன் டாக்டரை கேக்குறியா..? ஆமா அவர் வேற எங்க போவாரு...அங்கேயேதான் இருக்கார்...எதுக்குடி கேக்குற...?'
'இல்லம்மா... நேத்துலேயிருந்து உடம்புக்கு கொஞ்சம் சரியில்லை.... அதான் இங்க பக்கத்துல டாக்டர்ட்ட போய்ட்டு வரலாம்னு பாக்கிறேன்....'
'என்னடி உடம்புக்கு....?'
'இல்ல சும்மாதான்மா....'
'சும்மாதான்னா... என்னடி செய்யுது....?'
'அடிவயித்துல லேசா வலிக்கிற மாறி இருக்கு....ஒண்ணுக்கு போறப்போ ....'
'ரொம்ப வலிக்குதாடி...?'
'இல்ல... ஒண்ணுக்கு போறப்போ மட்டும்தான்....'
'சூட்டுக்கு சில சமயம் அப்படிதான் இருக்கும்....'
'இல்லம்மா....டாக்டர்ட்ட காமிச்சா பரவாஇல்லைன்னு தோணுது...அதான்...'
'அப்படின்னாலும் ஆம்பிளை டாக்டர்ட்ட காமிச்சு என்ன செய்ய...? ரெண்டு தெரு தாண்டி பத்மான்னு ஒரு லேடி டாக்டர் இருக்காங்க.... அங்க வேணும்னா போலாமா...?'
'அதெல்லாம் வேண்டாம்.... இவர்கிட்டயே போகலாம்...' என்று சொல்லி பேச்சை முடித்தாள்.
மஞ்சு ஏதோ முடிவோடுதான் அப்படி சொல்கிறாள் என்று யோசித்து அவள் முகத்தை அமுதா பார்க்க, மஞ்சுவோ தாயை பார்ப்பதை தவிர்த்து பாத் ரூமை நோக்கி நடந்தாள்.
மஞ்சு ஆணின் ஸ்பரிசத்துக்கு ஏங்குகிறாள் என்பதை அமுதா புரிந்து கொண்டாள். எப்படி இருந்தாலும் மகளின் சந்தோஷம்தான் தனக்கு முக்கியம் என்று தீர்மானித்து அவள் போக்கிலேயே போக முடிவெடுத்தாள். மஞ்சு குளித்து விட்டு வந்ததும் குழந்தையை அவளிடம் கொடுத்து விட்டு தானும் போய் குளித்து ரெடியாகி காலை சாப்பாட்டை முடித்து இருவருமாக டாக்டரைப் பார்க்க கிளம்பினார்கள்.

மஞ்சு தொப்புளுக்கு கீழே சேலை காட்டியிருந்ததால் பார்க்க நல்ல கவர்ச்சியாக இருந்தாள். இன்னும் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்ததால் அவள் முலைகள் இரண்டும் மிகவும் பருத்து ப்ளவுஸ்க்கு அடங்காமல் தெரிந்தது.

அது ஒரு சின்ன க்ளினிக். கூட்டம் இல்லாமல் இவர்களுக்கு முன்னால் இரண்டு பேர்தான் இருந்தார்கள்.
பத்து நிமிடத்துக்குள் அவர்களும் போய் விட தாயும் மகளும் மட்டும்தான் இருந்தார்கள்.
அங்கே இருந்த பெண் இவர்களை உள்ளே போகச் சொல்ல மஞ்சு முன்னால் செல்ல அமுதா கையில் குழந்தையுடன் பின்னால் சென்றாள்.

ஏற்கனவே தெரிந்த டாக்டர்தான் என்பதால் இவர்களை பார்த்தவுடன் நட்புடன் புன்னகைத்து வரவேற்றார்.
அவருக்கு ஒரு முப்பது வயதிருக்கும். மஞ்சு அவர் அருகில் போய் அமர்ந்ததும் கை பிடித்துப் பார்த்து
'எல்லாம் நார்மலாகத்தானே இருக்கு... என்ன செய்யுது...?'
மஞ்சு குரலை தாழ்த்தி தனது பிரச்சினையை சொன்னாள்.
அதை பொறுமையாக கேட்டு விட்டு சொன்னார்.
'அப்படின்னா....நீங்க ஏதாவது லேடி டாக்டர்ட்ட போய் காமிங்களேன்... எதுக்குன்னா....ஃபுல்லா செக்கப் பண்ணி பாக்கணும்... லேடி டாக்டர்னா உங்களுக்கும் வசதியா இருக்கும்....'
மஞ்சு அவர் சொல்வதை கேட்டு விட்டு அவரிடமே திரும்ப சொன்னாள்.
'இல்லை டாக்டர்... நோய்ன்னு வந்துட்டா லேடி டாக்டர்னா என்ன...ஜென்ட்ஸ் டாக்டர்னா என்ன....?
அங்கே போனாலும் அவங்கலும் புதுசா பாக்குறப்போ ஒரு மாதிரிதான் இருக்கும்....
நீங்கன்னா ஏற்கனவே தெரிஞ்ச டாக்டர்.... அதான்... என்ன மாதிரி செகப்னாலும் நீங்களே செஞ்சுடுங்களேன்...'
என்று தெளிவாக விளக்கம் கொடுத்து கேட்க, டாக்டர் இப்போது திரும்பவும் அவளிடம்,
'அதுக்கில்லைங்க... நீங்க சொல்றதைப் பாத்தா முழுக்க செக்கப் பண்ணி பார்க்க வேண்டி இருக்கும்...அதாவது துணி இல்லாம பாக்க வேண்டி இருக்கும்...அதான்....'
என்று சொன்னார்.
அமுதாவுக்கு நன்றாகவே புரிந்து போனது.....மஞ்சு ஒரு விளையாட்டுக்கு ரெடியாகத்தான் இங்கே வந்திருக்கிறாள் என்று.thடாக்டரும் மஞ்சுவும் பேசிக் கொண்டதை கேட்டதும் அமுதாவுக்கே கொஞ்சம் கிளுகிளுப்பாக இருந்தது. அதனால் என்னதான் நடக்கிறது என்று பார்க்கலாம் என்று அமைதியாக கவனிக்கத் தொடங்கினாள்.
மஞ்சு இப்போது அவரிடம் சொன்னாள்.
'நீங்க டாக்டர்... நான் பேஷண்ட். உங்ககிட்ட எனக்கு என்ன வெட்கம்... நீங்க எப்படி வேணும்னாலும்செக்கப் பண்ணிக்கோங்க...'
'அப்படியா சொல்றீங்க...? உடம்புல எதுவும் ட்ரெஸ் இல்லாம நீக்க வேண்டி வருமே...? அதுவும் இல்லாம யூரின் போகும் போது வலிக்குதுன்னு சொல்றீங்க... அதனால நீங்க யூரின் போறதை பாக்கணும்...'
'இதுல என்ன இருக்கு டாக்டர்.... உங்க மூணாள ஓட்டு துணி இல்லாம கூட நிக்க நான் தயார்...'
டாக்டர் கொஞ்ச நேரம் மஞ்சுவையும் அமுதாவையும் கூர்ந்து பார்த்து விட்டு, அமுதாவைப் பார்த்து கேட்டார்.
'நீங்க என்னம்மா சொல்றீங்க...?'
'நான் சொல்ல என்ன இருக்கு டாக்டர்... என் மகள் சரியாத்தான் சொல்லுவா...?'
'அப்படின்னா சரி.... நான் உங்களை செக்கப் பாக்கிறேன்...' என்று சொல்லி விட்டு
பெல் அடித்து வெளியே இருந்த பெண்ணை அழைத்து
'இவங்களுக்கு ஒரு டீப் செக்கப் பண்ண வேண்டி இருக்கு.... கொஞ்சம் நேரமாகும்...
• அதனால யாரும் பேஷண்ட் வந்தால் கொஞ்சம் வெயிட் பண்ண சொல்லு....'
• என்று சொல்லி
அந்தப் பெண்ணை வெளியே அனுப்பி விட்டு மஞ்சுவை தன்னை சற்று நெருங்கி இருக்கும் படி கூறினார். மஞ்சுவும் ஸ்டூலை இழுத்து கொஞ்சம் நெருங்கி உட்கார ரோலிங்க் சேரில் உட்கார்ந்திருந்த டாக்டரின் காலில் மஞ்சுவின் கால்கள் இடித்துக் கொண்டிருந்தது. ஸ்டேதாஸ்கோப்பை எடுத்து மஞ்சுவின் மார்பின் மேல் வைத்து கொஞ்ச நேரம் பரிசோதித்து விட்டு திரும்பி உட்காரச் சொன்னார்.
மஞ்சு திரும்பி உட்கார்ந்தவுடன் அவள் பின்னந்தலை முடியை ஒதுக்கி கொடுக்க நல்ல இறக்கமாகவும் விரிவாகவும் இருந்த ப்ளவுசின் நடுவே அவளது முதுகுப் புறம் மிகுந்த கவர்ச்சியுடன் தெரிந்தது.
இப்போது டாக்டர் ஸ்டேதாஸ்கோப்பை அவள் முதுகில் வைத்து அங்கும் இங்கும் அசைத்து கைவிரல்கள் படும்படி வருடியும் விட்டு பரிசோதனை செய்ய மஞ்சுவுக்கு சூடுபிடிக்க தொடங்கியது.
குழந்தையை மடியில் வைத்துக் கொண்டு எதிரில் உட்கார்ந்திருந்த அமுதா அனைத்தையும் பார்த்துக் கொண்டு அமைதியாக இருந்ததாள்.
மஞ்சு ஒரு முடிவோடுதான் இங்கு வந்திருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்தவளாய் மகள் என்ன செய்தாலும் சரி அவள் சந்தோஷமாக இருந்ததால் போதும் என்ற முடிவுடன் தொடர்ந்து என்னதான் நடக்கப் போகிறது என்ற ஆவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
டாக்டருக்குமே மஞ்சுவின் மன ஓட்டம் புரியாமல் இல்லை. தான் என்ன செய்தாலும் அவள் ஒன்றும் சொல்லப்போவதில்லை ... மறுக்கப் போவதில்லை என்பது புரிந்து போயிற்று. அவருக்கும் வாலிப வயதுதான் என்பதால் இன்று மஞ்சுவுடன் கொஞ்சம் விளையாடிப் பார்க்கலாம் என்று ஆசை வந்தது.
மஞ்சுவுக்கு உண்மையிலேயே உடம்பில் எந்த விதமான பிரச்சினையும் இல்லை... அவள் ஆணின் தொடுத்தலுக்காக எங்குகிறாள் என்பதும் அவருக்கு புரிந்து போயிற்று. எத்தனை பெண் நோயாளிகளை தினமும் தொட்டுப் பார்க்கிறார்....அவருக்குப் புரியாதா என்ன...?
நல்ல வேளையாக இன்று அவ்வளவாக கூட்டம் இல்லை... அதுவும் இப்போதைக்கு வேறு எந்த பேஷசன்டும் வெளியே இல்லை... அதனால் கொஞ்சம் விளையாடிப் பார்கலாம் என்று நினைத்து மஞ்சுவை திரும்பி எழுந்து நிற்கச் சொன்னார்.
அவள் எழுந்து நின்றவுடன் அவராகவே அவளது சேலையை வயிற்றுப் பக்கத்தில் சற்று விளக்கி விட,
அவளது தொப்புள் நன்றாகத் தெரிந்தது.
தொப்புளுக்கு கீழே நன்றாக இறக்கி சேலை கட்டியிருந்ததால் கொஞ்சம் இழுத்தாலே விழுந்து விடும் அளவுக்கு ஆபத்தான நிலையில் இருந்தது.
இதை விட வேறு என்ன க்ரீன் சிக்னல் வேண்டும்...?
அமுதா எதிரில் இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போதே டாக்டர் மஞ்சுவின் தொப்புளின் மேல் கை வைத்து வயிற்றை வலது கையால் கவ்விப் பிடித்து அமுக்கியும் பிசைந்தும் விட்டார். எதாவது கட்டி இருக்கிறதா என்று பார்ப்பது போல் ப்ளவுசுக்கு கீழ்பகுதியில் தொடங்கி அடிவயிறு வரை அழுத்தி தடவி பார்த்து கடைசியாக தொப்புளுக்கு கீழே சேலைக்கு உள்ளே இரண்டு விரல்களை நுழைத்து இடது புறமிருந்து வலது புறம் வரை இழுத்து விட, மஞ்சுவுக்கு உள்ளுக்குள்ளே உணர்ச்சி கொந்தளிக்கத் தொடங்கியது.
இதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த அமுதாவுக்குமே இப்போது உள்ளுக்குள் ஏதோ செய்தது.
கணவர் இறந்து பத்து வருடங்களுக்கு மேல் உடல் உறவும் ஆணின் ஸ்பரிசமும் விட்டுப் போய் இருந்ததால் இந்த காட்சியைப் பார்த்த போது அவளுக்கும் என்னவோ போலிருந்தது.

மஞ்சுவை திரும்பவும் இருக்கச் சொல்லி இங்க வலிக்குதா அங்க வலிக்குதா நெஞ்சில் எரிச்சல் இருக்கிறதா என்றெல்லாம் ஏதேதோ கேட்டு மஞ்சு அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை என்று சொல்ல,
கொஞ்ச நேரம் யோசிப்பது போல் செய்து, மஞ்சுவைப் பார்த்து
'கொஞ்சம் ப்ளவுசை எடுக்க முடியுமா...அங்கே செக் பண்ணிப் பாக்கணுமே...' என்றார்.
மஞ்சு அமுதாவை ஒரு விநாடி நேரம் பார்த்து விட்டு
ப்ளவுஸ் கொக்கிகளை விடுவித்து சேலையை போர்த்திக் கொண்டே ப்ளவுசை அவிழ்த்தாள்.
கையை இருபுறமும் தூக்கி முழுவதும் அவிழ்த்து ப்ளவுசை அமுதாவிடம் கொடுத்து விட்டு டாக்டரைப் பார்க்க அவர் இப்போது அவள் சேலை முந்தானையை எடுக்கச் சொன்னார்.
• மஞ்சு இப்போது முந்தானையை விலக்க வெறும் பிராவோடு இருந்ததாள்.
மஞ்சுவுக்கு மட்டுமல்லாது அமுதாவுக்குமே இப்போது அடியில் ஈரமாகியதைப் போல உணர்ந்தாள்.
டாக்டர் மஞ்சுவின் முலையை பிடித்து கசக்குவதைப் பார்த்த அமுதா தனது முலையயை பிடித்து கசக்குவதைப் போல உணர்ந்தாள்.
மஞ்சு அப்படி முனகியதாப் பார்த்த டாக்டர் அவளிடம் ஒன்றுமே அறியாதவர் போல,
'என்ன ஆச்சு..? வலிக்குதா...?' என்று கேட்க மஞ்சு கண்களை பாதி திறந்த நிலையில் பார்த்து,
'ஒண்ணுமில்லை... டாக்டர்...' என்று கிறக்கமாகச் சொன்னாள்.
அவள் அப்படி சொன்னவுடன் இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தமாக கசக்கி விட,
இரண்டு முலைகளிலிருந்தும் பால் சுரந்து சொட்டு விட, அவர் அதை விரலால் பிடித்து தட்டி விட்டார்.

இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே கசக்கி விட மாட்டாரா என்று மஞ்சு ஏக்கமாகப் பார்க்க,
டாக்டர் அவளை எழுந்து நிற்கச் சொன்னார்.
அவள் எழுந்து நின்றதும் அவர் மேலிருந்து கீழாக ஒரு பார்வை பார்த்தார்.
தொப்புளுக்கு கீழே நன்கு இறக்கி கட்டப்பட்ட சேலைக்கு மேலே ஒன்றுமே இல்லாமல் சற்று கீல் நோக்கி தொங்கி கொண்டிருந்த அவளது இரண்டு முலைகளையும் கண்கள் குளிர ஒரு நிமிடத்திற்கு மேல் ரசித்துப் பார்த்தார்.
அவர் அப்படிப் பார்ப்பதை கவனித்துக் கொண்டிருந்த அமுதாவுக்கு தனது மகள் இன்று இந்த டாக்டரிடம் நிச்சயமாக காலை விரித்து இடி வாங்கப் போகிறாள் என்று புரிந்து போயிற்று.
மஞ்சுவுக்கோ தனது தாயின் முன்னிலையில் ஒரு ஆண் தன்னை தொட்டு தடவி சரசமாடுவதை கண்டு மிகுந்த காம உணர்ச்சிக்கு உட்பட்டாள்.
இப்போது டாக்டர் மஞ்சுவைப் பார்த்து சேலையை அவிழ்க்கச் சொன்னார்.
மஞ்சு ஒரு விநாடி அமுதாவை பார்த்து விட்டு கீழே குனிந்து சேலையையும் உள்பாவாடையையும் அவிழ்த்து விட்டு உரித்த கோழியைப் போல முழு நிர்வாணமாக நின்றாள்.
மஞ்சுவும் உள்ளே பேண்டீஸ் ஒன்றும் போட்டு வர வில்லையாதலால் மேலும் எதையும் கழற்ற வேண்டிய வேலை இல்லாமல் டாக்டருக்கு மிக நெருக்கமாக நின்றாள்.
டாக்டர் இப்போது திரும்பவும் அவளை மேலிருந்து கீழாக நிதானமாகப் பார்த்துக் கொண்டே தனது பேண்டுக்கு மேலே தொடைகளுக்கு நடுவில் தானாகவே தடவி விட்டுக் கொண்டார்.
மஞ்சுவும் அமுதாவும் பார்க்கும் படியே தடவி விட்டுக் கொண்டார்.
அவர் அப்படி தடவி விட்டதை தாயும் மகளும் பார்த்தார்கள். பார்த்து விட்டு அமுதா மஞ்சுவை ஏறிட்டுப் பார்ததாள். மஞ்சுவும் அமுதாவைப் பார்ததாள்.
இருவர் மனங்களிலும் ஏதேதோ உணர்ச்சிபூர்வமான எண்ணங்கள் ஓடியதே தவிர ஒன்றும் பேசிக்கொள்ள வில்லை.
ஒரு வகையில் அங்கே என்ன நடந்தாலும் அதை ஏற்று அனுபவிக்கும் மன நிலையில்தான் மூன்று பேரும் இருந்தார்கள். ஆனால் வெளிப்படையாக ஒன்றும் பேசமுடியாத நிலையில் இருந்தார்கள்.
டாக்டர் இப்போது மஞ்சுவின் தொப்புளுக்கு கீழே கை வைத்து தடவியபடி அவளை திருப்பி விட்டு புட்டங்களை பிடித்து ஐந்து விரல்களாலும் கவ்வி பிடித்து கிள்ளி எடுப்பது போல் பிசைந்து இரண்டு பின்புற கோலங்களுக்கும் நடுவில் கோடு கிழிப்பதை போல கீழ்புறமிருந்து மேல்நோக்கி கை விரல்களை நுழைத்து எடுத்தார்.
டாக்டர் இந்த கலையில் கைதேர்ந்தவர் என்பது அமுதாவுக்கும் மஞ்சுவுக்கும் நன்றாகவே புரிந்தது.
அவராகவே அவள் இடுப்பில் கைவைத்து திருப்பி நிற்க வைத்து, அவளது முன்புற தொடைகளுக்கு நடுவே கை வைத்தார். அங்கே அவர் கை வைத்ததும் மஞ்சுவுக்கு லேசாக நடுக்கம் ஏற்பட்டது.
அவளாகவே டாக்டரின் தோளில் ஒரு கையும் மேஜை மீது ஒரு கையுமாக வைத்து அவரை நோக்கி வளைந்து குனிந்து நின்றாள்.
டாக்டர் இப்போது அங்கே கை வைத்து லேசாக தேய்து விட அவருக்கு வசதியாக மஞ்சு கால்களை சற்று அகட்டி கொடுத்தாள்.
--------------
அவள் அப்படி அகட்டி கொடுத்ததும் இரண்டு விரல்களை உள்ளே நுழைத்தார்.
விரளககல் உள்ளே நுழைந்ததும் மஞ்சுவிடம் இருந்து மீண்டும் முனகல் சத்தம் வெளிப்பாடாது.
அதை பார்த்த அமுதா தனது மகள் முற்றிலுமாக உடல் உறவுக்கு தயாராகி விட்டாள் என்பதை உணர்ந்து கொண்டாள்.
இப்போது அமுதா டாக்டரை பார்த்து,
'டாக்டர்...குழந்தையை கொஞ்சம் அந்த பொண்ணுகிட்ட குடுத்து பாத்துக்க சொல்லட்டுமா...? நான் இவளை பிடிச்சுக்கிட்டு நிக்கிறேன்... இவளைப் பார்த்தா கீழே விழுந்துருவா போல இருக்கு....' என்று சொன்னாள்.
அமுதா சொன்னதை கேட்டதும் டாக்டர் 'நீங்க சொல்றது சரிதான்... நீங்க பக்கத்துல நின்னு பிடிச்சுக்கோங்க...
நான் அந்த பொண்ணை கூப்புடுறேன்... நீங்க அந்த பொண்ணுகிட்ட குழந்தையை கொடுங்க..' என்று சொல்லிக் கொண்டு பெல் அடித்தார்.
அந்த பெண் முன்பு தன்னுடம்பில் கை வைத்து விளையாட டாக்டர் விரும்புகிறார் என்பதை உணர்ந்த மஞ்சுவுக்கும் அது பிடித்துப் போய் மேலும் கிளர்ச்சியூட்டியது.
பெல் அடித்து ஒரு நிமிடத்துக்குள் அந்த பெண் உள்ளே வந்தாள்.
முழு நிர்வாணமாக மஞ்சு டாக்டர் முன்பு நிற்பதையும் டாக்டர் அவள் புண்டைக்குள் விரல் விட்டு நோண்டிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்த அந்த பெண் அப்படியே பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள்.
அமுதா இப்போது அந்த பெண்ணை தொட்டு அழைத்து குழந்தையை அவள் கையில் கொடுத்து பார்த்துக் கொள்ளும்படி சொல்ல, அந்த பெண்ணும் ஏதோ மந்திரத்துக்கு கட்டுப்பட்டவள் போல குழந்தையை வாங்கிக் கொண்டு மெதுவாக திரும்பி கதவை திறந்து வெளியே சென்றாள்.
அமுதாவுக்குமே இந்த மாதிரி வேறொரு பெண்ணுக்கு முன்னால் மஞ்சு இப்படி ஒரு ஆடவனிடம் நெருக்கமாக நிற்பதை கண்டு இனம்புரியாத பரவசம் உண்டானது.
உள்ளே விட்ட இரண்டு விரல்களை அசைததபடியே மேலும் உள்ளே ஏற்றி நுழைத்து எடுத்தார்.
மஞ்சுவை அந்த நிலையிலேயே நிற்க வைத்து, அமுதாவைப் பார்த்து,
'எல்லாம் செக் பண்ணி பாத்துட்டேன்... ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை...கடைசியா வேணும்னா ஒண்ணுக்கு இருக்க வச்சு பாத்துடலாமா...?' என்று கேட்க, அமுதாவும் இப்போது மறுப்பு சொல்லும் நிலையில் இல்லை. மஞ்சுவை டாக்டரிடம் உறவு கொள்ள வைத்து பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டாள்.
அமுதா அவரிடம் 'சரி....' என்று சொல்லவும் மஞ்சுவை கொஞ்சம் தள்ளி நிற்க வைத்து எழுந்து நின்றார்.
உரிமையோடு மஞ்சுவின் முதுகில் ஒரு கையை வைத்து அணைத்தபடி அமுதாவிடம் 'வாங்க...அங்கே போய்டலாம்...' என்று சொல்லி இருவரையும் பக்கத்தில் இருந்த சின்ன அறைக்கு அழைத்துச் சென்றார்.
அங்கே ஸ்டூல் உயரத்தில் ஒரு அகலமான பென்ச் கிடந்தது. மஞ்சுவை அதன் மேல் ஏறி நிற்கச் சொன்னார்.
மஞ்சு அதன் மேல் ஏறி நின்ற போது அவளது புண்டை அவர் முகத்துக்கு நேராக இருந்தது.
அவருக்கு அருகில் அமுதா நின்று மஞ்சுவைப் பார்த்தாள்.
அந்த நிலையில் மஞ்சுவிடம் கால்களை விரித்து நிற்கும் படி சொல்ல அவளும் அப்படியே காலை விரித்து நின்றாள்.
டாக்டர் இப்போது மீண்டும் இரண்டு விரல்களை அவள் உறுப்புக்குள் விட்டு மேலும் கீழும் ஆட்டி விட்ட பின்னர், மஞ்சுவை மேல் நோக்கிப் பார்த்து 'இப்போது உள்ளே எதாவது எரிச்சல் இருக்கா' என்று கேட்டார்...


மஞ்சு இல்லை என்று சொல்லவும் அவளை அப்படியே அந்த பென்ச் ஓரத்தில் குத்த வைத்து இருக்கச் செய்தார். அமுதா பக்கத்தில் நின்று கொண்டு பார்த்துக் கொண்டிருக்க டாக்டர் அங்கே இருந்த ஒரு உயரம் குறைவான ஸ்டூலை இழுத்து மஞ்சுவுக்கும் முன்புறம் போட்டு அவளைப் பார்த்தபடி உட்கார்ந்து பெஞ்சுக்கு அடியில் இருந்த வாயகன்ற பெட்பேனை எடுத்து பென்ச் முன்னால் கீழே போட்டு மஞ்சுவைப் பார்த்து சிறுநீர் கழிக்கச் சொன்னார்.

தாயும் டாக்டரும் முன்னால் பார்த்துக் கொண்டிருக்க மஞ்சு இப்போது அந்த பெட்பேனில் விழும்படி சிறுநீரை 'சர்ரென்று' வெளியேற்றினாள்.

அவள் சிறுநீர் கழித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே டாக்டர் அவள் உறுப்பில் விரல் விட்டு நீரை பிடித்து விளையாடுவதை போல் செய்தார்.
அமுதாவுக்கு அந்த காட்சி மிகுந்த பரவசத்தை ஏற்படுத்தியது.
•
அப்படி விரலால் அவள் சிறுநீரை பிடித்து விளையாடுவது போல் செய்து விட்டு ஒரு விரலை அவள் உறுப்புக்குள் நுழைத்தார். விரலை உள்ளே நுழைத்ததும் அவளது சிறுநீர் பரவலாக தெரித்து விழுந்தது.
அப்படி உள்ளே நுழைத்தபடி மஞ்சுவைப் பார்த்துக் கேட்டார்.
'இப்போ எதாவது எரிச்சல் தெற்ரியுதா...?'
மஞ்சு அவரைப் பார்த்து இல்லை என்று சொல்ல விரலை வெளியே எடுத்து எழுந்தார்.
மஞ்சுவும் சிறுநீர் கழித்து முடித்து இறங்கி நின்றாள்.
எழுந்து அருகில் இருந்த வாஷ்பேசினில் கையை கழுவி அமுதாவை நோக்கி திரும்பி,
'உங்க மக்களுக்கு உடம்புல ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை...இது வேற மாதிரி பிரச்சினை....' என்று சொல்லி நிருஹினார். அமுதா அவரிடம், 'அப்படின்னா வேற என்ன பிரச்சினை டாக்டர்...' என்று மெதுவாகக் கேட்க,
அவர் சிரித்துக் கொண்டே....'இது மனம் சம்மந்தப்பட்ட பிரச்சினை... இதுக்கு நான் ட்ரீட்மெண்ட் கொடுக்க முடியாது... உங்க மருமகன்தான் ட்ரீட்மெண்ட் கொடுக்க முடியும்....' என்றார்.
அமுதா ..''அப்படி என்ன பிரச்சினை டாக்டர்... அப்படின்னாலும் மருமகன் இங்கே இல்லையே... வெளிநாட்டுல இருக்காரே...அவர் வராததுக்கு இன்னும் ஒரு வருஷம் ஆகுமே...'
டாக்டர் ரெண்டுபேரையும் கொஞ்சம் உற்றுப் பார்த்து,
'வெளிப்படையாவே சொல்றேன்... இவங்களுக்கு இப்போ புருஷனோட சுகம்தான் தேவை படுத்து... வேற எதுவும் தேவை இல்லை....'
'ஐயோ... அப்போ என்ன செய்றதுன்னு தெரியலையே டாக்டர்... மருமகன் இப்போதைக்கு வர முடியாதே...தினமும் வீட்டுல இவள் ரொம்ப கஷ்டப் படுராளே..' என்று கவலையோடு சொல்ல,
'நான் என்ன செய்ய... இதுக்கு மேல நான் அந்த மாதிரி ட்ரீட்மெண்ட் கொடுக்க முடியாதே..'
என்று சொன்னவுடன் அமுதா கொஞ்சம் யோசித்து பின்னர் அவரைப் பார்த்து தீர்மானமாகச் சொன்னாள்.

[kadhalan kadhali]

'டாக்டர்... நாங்க உங்களை நம்பித்தான் வந்திருக்கோம்... நீங்க எந்த ட்ரீட்மெண்ட் குடுத்தாலும் பரவாயில்லை... இவள் படும் பாட்டை என்னால் பாத்துகிட்டு சும்மா இருக்க முடியலை....'
'நீங்க என்ன சொல்றீங்க...? நான் என்ன சொல்றேன்னு உங்களுக்குப் புரியுதா...?'
'புரியுது டாக்டர்... அதனாலதான் சொல்றேன்... நீங்க எந்த மாதிரி ட்ரீட்மெண்ட் குடுத்தாலும் எனக்கு சம்மதம்தான்.... இவள் கஷ்டப் படாமல் இருந்தால் போதும்...'
'அப்படியா சொல்றீங்க... நீங்களே இப்படி சொல்லும் போது எனக்கு ஒன்னும் அப்ஜக்சன் இல்லே...உங்க விருப்பப் படியே செய்றேன்...' என்று சொல்லிக் கொண்டே மஞ்சுவை இழுத்து தன்னோடு அனைத்து கன்னத்திலும் பிறகு அவள் உதட்டிலும் முத்தம் கொடுத்தார்.
மஞ்சுவை அவர் அனைத்து முத்தம் கொடுத்ததைப் பார்த்தவுடன் அமுதாவுக்கு மிகுந்த நாணம் ஏற்பட்டது.
ஆனாலும் மகள் இன்பமாயிருப்பதை காண விரும்பி அவர்களைப் பார்த்தாள்.
ஒரு தாய்க்கு தனது மகள் புருச சுகம் அனுபவிப்பதை பார்ப்பதை விட வேறு என்ன சந்தோசம் இருக்க முடியும்..?
இப்போது மஞ்சுவும் டாக்டரை கைகளால் சுற்றி அணைத்தாள்.
டாக்டர் இன்னும் அவளை இருக்கி கொண்டு அவளிடம் பேசினார்.
'உங்க அம்மா சம்மதம் குடுத்துட்டாங்க... ஆனா நீங்க ஒன்னும் சொல்லாம இருக்கீங்களே...?'
'எனக்கு சம்மதம்தான்....' என்று மெதுவாகச் சொன்னாள்.
'இப்படி மொட்டையாக சொன்னா எப்படி... எதுக்கு சம்மதம்னு தெளிவா சொன்னாததானே எனக்குப் புரியும்...'
மஞ்சு பதில் சொல்லாமல் நிற்க அமுதா அவளை பார்த்து,
'அதுதான் இப்படி அம்மணமா அதுக்கு ரெடியாதானே நிக்கிறே.. அப்புறம் என்ன வெக்கம்... அவர்ட்ட வெளிப்படையாத்தான் சொல்லேன்...' என்று உசுப்பேற்ற..
'ம்ம்... நீங்க என்னை செய்றதுக்கு நான் சம்மதிக்கிறேன்...' என்ராள்.
டாக்டர் இப்போதும் விடுவதாயில்லை.
'எனக்கு புரியலைங்க...எதை வச்சு எங்கே என்ன செய்றதுக்கு சம்மதம்னு தெளிவாதான் சொல்லுங்களேன்...'
மகளிடம் டாக்டர் குறும்பு செய்கிறார் என்பதை புரிந்து கொண்டு உதட்டில் புன்னகையோடு ஒன்றும் பேசாமல் அவர்களைப் பார்த்தபடி நின்றாள்.
மஞ்சுவுக்கும் இப்போது மனசுக்கும் கொஞ்சம் தெளிவும் தைரியமும் வந்திருந்தது.
......
அவள் டாக்டரைப் பார்த்து, 'இதை இங்கே விட்டு செய்ய எனக்கு சம்மதம்' என்று சொன்னாள்.
ஆனால் டாக்டர் இப்போதும் அவளை விட்டுவாதையில்லை..
'இல்லைங்க .. எனக்குப் புரியலை... நல்ல தெளிவா எனக்கு புரியும்படி சொல்லுங்க...' என்று அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி பிடித்தபடி சொன்னார்.
அமுதாவுக்கு இப்போது அடக்கமுடியாமல் கொஞ்சம் சத்தமாக சிரித்து விட்டாள்.
'அதான் முழுக்க நனஞ்சாச்சே... பிறகு எதுக்குடி தயங்குற... அவர்ட்ட தெளிவா பச்சையா சொல்ல வேண்டியதுதானே...?' என்று சொன்னாள்.
தாய் கொடுத்த தைரியத்தில் மாஞ்சு இப்போது அவர் முகத்தை ஏறெடுத்துப் பார்த்து சொன்னாள்.
'உங்க சுன்னியை என் புண்டைக்குள்ள விட்டு என்னை ஓக்கிறதுக்கு எனக்கு முழு சம்மதம்...'
டாக்டருக்கு இப்போது நிஜ்மாகவே ரொம்ப சந்தோஷமாகி விட்டது.
'வெரி குட்...' என்று தானும் ரெடியாகும் பொறுத்து தனது சட்டையை கழட்டிக் கொண்டே அமுதாவைப் பார்த்து,
'இந்த பேட்பேனை எடுத்துட்டு போய் வெளியே உள்ள டாய்லட்டில் கொட்டிட்டு வர்றீங்களா...?'
தன்னுடைய மகளின் சிறுநீர்தானே என்று அவர் சொன்னவுடன் குனிந்து அதை எடுத்துக் கொண்டு முன்னரைக்கு சென்று கதவை திறந்து வெளியே போக அங்கே அந்த பெண் கைலியில் குழந்தையை வைத்து கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள்.

அமுதாவை பார்த்தவுடன் சிரித்தபடி என்னவென்று கேட்க அமுதா அவளிடம் டாய்லட் எங்கே இருக்கிறது என்று கேட்டு அங்கே சென்று பேட்பேனை காலிசெய்து அங்கிருந்த பைப்பில் அதை கழுவி விட்டு திரும்ப,
அந்தப் பெண் இப்போது அமுதாவை பார்த்து கேட்டாள்..
'ட்ரீட்மெண்ட் முடுஞ்சுதா... இன்னும் நேரமாகுமா மேடம்...?'
அவள் எதை பற்றி கேட்கிறாள் என்று அமுதாவுக்கு ஒரு கணம் புரியாமல் நின்று அப்புறம் சுதாரித்து,
'இன்னும் முடியலை ..... கொஞ்ச நேரமாக்கும்னு நினைக்கிறேன்.... குழந்தையை கொஞ்சம் பாத்துக்கோம்மா' என்று சொல்ல, அந்த பெண் தலையாட்டி சரி என்றாள்.
சட்டென்று அமுதாவுக்கு ஏதோ தோன்ற, அந்த பேட்பேனை கீழே வைத்துவிட்டு, அந்த பெண்ணிடம் பேச்சுக் கொடுத்தாள்.
'நாங்க வந்ததுக்கு பிறகு வேற யாரும் இது வரை வரலியே....'
'இல்லை மேடம்...ரெண்டு பேர் வந்தாங்க... நான்தான் அவங்களை ஈவினிங்க் வரச் சொல்லி அனுப்பிட்டேன்... உங்க மேடத்துக்கு ஏதோ முக்கியமான செக்கிங் பண்ணனும்னு டாக்டர் சொன்னார்ல... அதான்...'
'ஐயோ...அவங்களுக்கு என்ன அவசரமோ...' என்று கவலையோடு சொல்ல,
'அப்படி எல்லாம் இல்லை மேடம்... அவங்க வழக்கமா வரவங்கதான்... ஒன்னும் பிராப்ளம் இல்லை மேடம்...' என்று அமுதாவைப் பார்த்து ஒரு அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்போடு சொல்ல,
'சரிம்மா... ரொம்ப சந்தோசம்...' என்று சொல்லிக் கொண்டே தனது ஜாக்கெட்டுக்குள்ளிருந்து பர்சை எடுத்து திறந்து இரண்டு நூறு ரூபாய் தாள்களை எடுத்து அந்தப் பெண்ணிடம் கொடுத்து
'இந்தாம்மா வச்சுக்கோ...' என்று சொன்னாள்.
• அந்தப் பெண் மறுக்க, வலுக்கட்டாயமாக திணித்து விட்டு உள்ளே சென்று
• டாக்டரும் மஞ்சுவும் இருந்த அறைக்குள் போனாள்.
அங்கே டாக்டர் தனது உடைகளை கழைந்து விட்டு நிர்வாணமாக்கி மஞ்சுவை கட்டிப்பிடித்து அவள் புட்டங்களைப் பிசைந்தபடி அவள் உதட்டை சுவைத்துக் கொண்டிருந்தார்.
அமுதா சற்று தயங்கி நின்று பின்னார் உள்ளே சென்று அவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள்.
அமுதாவைப் பார்த்தவுடன் டாக்டர் மஞ்சுவுத்மிருந்து திரும்பி அமுதாவைப் பார்த்து
'வந்துட்டீங்களா...? உங்க மகளுக்கு இந்த ஊசியைத்தான் போடப் போறேன்... ' என்று சிரித்தபடி சொல்லி அவர் சுன்னியை கையில் பிடித்து ஆட்டிக்கொண்டு சொன்னார்.
அமுதா அவர் சுன்னியை பார்த்து ஆவென்று வாயை பிளந்தாள்.
அவருடைய சுன்னி மிகவும் பெரிதாக இருந்தது. நீளமாக மட்டுமில்லாமல் நல்ல தடிமனாகவும் இருந்தது.
மஞ்சுவின் பணியாரம் இன்று கிழியத்தான் போகிறது என்று மனதிற்குள் நினைததாவாறு அவர் சுன்னியை கொஞ்ச நேரம் பார்த்து விட்டு டாக்டரைப் பார்த்து 'நல்ல பெரிய ஊசிதான்...' என்று சொல்லி சிரித்தாள்.
டாக்டர் இப்போது மஞ்சுவை அந்த குட்டையான ஸ்டூலில் இருக்க வைத்து அவள் முகத்துக்கு நேரே சுன்னியை ஆட்டியபடி நின்று, 'இப்போ நீங்கதான் எதாவது செய்யானும்.... ஆனா என்ன செய்ய போறீங்கன்னு சொல்லிட்டு செய்ங்க...' என்று சொல்ல, மஞ்சு அவர் சொல்வது புரிந்து அவரைப் பார்த்து,
'உங்க சுன்னியை ஊம்பி விடப் போறேன்...' என்று சொல்லி விட்டு கையால் அதைப் பிடித்து லேசாக ஆடி பின்னர் தனது வாய்க்குள் வாங்கி கொஞ்ச நேரம் சப்பி விட்டு ஊம்ப ஆரம்பித்தாள்.
அவள் கொஞ்ச நேரம் ஊம்பியதும் டாக்டர் அவள் தலையைப் பிடித்து தனது இடுப்பை அவள் பக்கமாக ஏந்தி இடித்தார்.
அதன் நீளமும் பருமனும் அதிகமாக இருந்ததால் மஞ்சுவின் தொண்டை வரையும் வாயை முழுவதும் அடைத்துக் கொண்டும் உள்ளிறங்க, மஞ்சுவுக்கு மூச்சு மூட்டுவது போல் இருந்தது.
ஆனாலும் அவள் இத்தனை நாளும் இந்த மாதிரி சுகத்துக்குத்தானே ஏங்கிக் கொண்டிருந்தால்....
ஆகவே கஷ்டமாக இருந்தாலும் அதை பொருட்படுத்தாமல் உள்வாங்கி அவளும் தலையயை அசைத்து தன்னால் முடிந்தமட்டும் ஊம்பினாள்.
தனது மகளின் ஊம்பும் கலையை ரசித்தபடி அமுதா நின்று கொண்டிருக்க டாக்டர் அவளைப் பார்த்து பெஞ்சில் உட்காரச் சொன்னார்.
அமுதா பெஞ்சில் உட்கார நிர்வாணமாக நின்று கொண்டிருந்த டாக்டருக்கும் அவளுக்கும் இதையே இரண்டடி இடைவெளிதான் இருந்தது.
மஞ்சுவுக்கு ஊம்ப கொடுத்தபடி அமுதாவைப் பார்த்து திரும்பி,
'உங்க பொண்ணு பரவாயில்லையே....நல்லா ஊம்புறாங்களே...' என்று சொல்ல, பதிலுக்கு என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் அவரைப் பார்த்து சிரித்தாள்.
இப்போது மஞ்சுவின் தலையைப் பிடித்து சற்று நிறுத்தி அந்த பெஞ்சில் டாக்டர் கால்களை தொங்கப் போட்டுக் கொண்டு உட்கார மஞ்சு ஸ்டூலை கொஞ்சம் முன்னோக்கி நகர்த்திப் போட்டுக் கொண்டு அவர் சுன்னியை மீண்டும் வாயால் கவ்வி ஊம்பத் தொடங்கினாள்.
டாக்டர் உட்காரும்போதே நகர்ந்து உட்கார்ந்ததால் இப்போது அமுதாவுக்கும் டாக்டருக்கும் இடைவெளி இல்லாமல் இரண்டு பேரும் ஊட்டியவாறு இருந்தார்கள்.
மஞ்சு இப்போது வெறிபிடித்தமாதிரி வேகமாக ஊம்பிக் கொண்டிருக்க, டாக்டர் அவளுடைய ஊம்பலை ரசித்தபடி அமுதாவைப் பார்த்து,
'உங்க பொண்ணு ரொம்ப நல்லா ஊம்புறாங்களே...'
அமுதா மஞ்சு ஊம்புவதையே கொஞ்ச நேரம் பார்த்து கொண்டிருந்து டாக்டரிடம்
'ம்ம்... நல்லாதான் செய்றா....'
'என்ன செய்றா....?'
டாக்டர் இப்போது அமுதாவிடமும் வலைவிரித்தார்.
'ம்ம்... நல்லாத்தானே செய்றா...'
'அதான் என்ன செய்றான்னு கேட்டேன்...'
'ம்ம்...நல்லா ஊம்புறா....'
'அப்படி சொன்னாததானே எனக்கு புரியும்....'
'சரிதான்....'
அமுதாவிடம் பேசிக் கொண்டே குனிந்து மஞ்சுவின் ஒரு முலையை பிடித்து அமுக்கி விட்டு,
'உங்க மகளுக்கு நல்ல பெரிய முலை....'
'ம்ம்...பால் குடுக்கிறாள்...அதனால அப்படி இருக்கு....'
'ஆனா உங்களை பார்த்தாலும் உங்களுக்கும் நல்ல பெருசாததானே theriyuthu...'
இப்போது அமுதா தலையை குனிந்து கொண்டு சிரித்தபடி,
'என்னையுமா பாத்தீங்க....'
'பிறகு இந்த சைசுல இருந்தா பாக்காம இருக்க முடியுமா...?'
மஞ்சு அவரது சுன்னியை ஊம்பி கொண்டே டாக்டரும் தனது தாயும் கொஞ்சுவத்தை கவனிக்க, அவளுக்கு மேலும் வெறியேறியது.
டாகடர் அப்படி சொன்னவுடன் அமுதாவுக்கு வெட்கம் அதிகமாகி
'ச்சீ....அப்படியா இருக்கு...?'
'நான் பொய்யா சொல்றேன்... வேணும்னா நான் இப்போ நல்லா பாத்துச் சொல்லட்டுமா...?'
என்று கேட்டுக் கொண்டே அவள் தோளில் கைவைத்து புடவை தலைப்பை நகர்த்த, அமுதா அதை தடுக்காமல் லேசாக கை வைத்து பிடிக்க முந்தானை அவள் மடியில் விழ, இப்போது
அவளது இரு கொங்கைகளும் அவள் அணிந்திருந்த ரவிக்கையை விட்டு திமுருவது போல நின்றது.
டாக்டர் மறைக்கப் போன அவளது கையை பிடித்து நிறுத்தி,
'இதையும் கொஞ்சம் அவுத்து காமிங்களேன்...நான் நல்ல பாக்கிறேன்... அதுவுமில்லாம எனக்கு ரொம்ப தாக்கமா இருக்கு... பால் குடிக்கணும் போல இருக்கு...' என்று கிசுகிசுப்பாக கூற,
கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இருந்து விட்டு ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாய் பெஞ்சாய் விட்டு எழுந்து மஞ்சுவுக்குப் பக்கத்தில் அவரைப் பார்த்தபடி நின்று ரவிக்கையை கழட்டி விட்டு அதோடு நிறுத்தாமல் உள்ளே போட்டிருந்த உள்பாடி மற்றும் புடவையையும் உள்பாவாடையையும் அவிழ்த்துப் போட்டு அவளும் அம்மணமாக நின்றாள்.
'என்ன...இது போதுமா... நல்லா பாத்துக்கோங்க...' என்று டாக்டரைப் பார்த்து கேட்க, டாக்டர் இதை எதிர்பார்க்காததால் அந்த அதிரடி காட்சியில் ஒரு நிமிடம் திக்கு முக்காடிப் போனார்.
மஞ்சு அவர் சுன்னியை ஊம்பி கொண்டிருக்க அவர் சற்று உடம்பை சாய்த்தபடி அமுதாவின் முலைகளை மாற்றி மாற்றி சாப்பினார்,
அமுதாவுக்கும் இப்போது காம வெறி ஏறியதால் அவளாகவே குனிந்து மஞ்சுவிடம் நகர்ந்து இருக்கச் சொல்ல, அவள் எழ்ந்து கொள்ள இப்போது அமுதா அந்த ஸ்டூலில் உட்கார்ந்து மஞ்சு விட்ட ஊம்பல் வேலையை தொடர்ந்தாள்.
தாயும் மகளும் மாறி மாறி நெடுநேரம் அவரது சுன்னியை ஊம்பி விட்டதால் அது கிண்ணென்று விரைத்து கொண்டு நின்றது.
டாக்டர் எழுந்து மஞ்சுவை பெஞ்சில் படுக்க வைத்து அவள் கால்களை விரிக்கச் செய்து தனது விரைத்த சுன்னியை அவளுக்குள் நுழைத்து இடிக்க, அமுதா அந்த ஸ்டூலில் உட்கார்ந்து அதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
டாக்டர் அந்த பென்ச் அங்கும் இங்கும் ஆடும் வகையில் எக்கி எக்கி மஞ்சுவை ஓத்துக் கொண்டிருக்க, அதற்கு சுதி சேர்க்கிற மாதிரி மஞ்சு 'ம்ம்....ம்ம்....ம்ம்....' என்று முலைகள் ஆட சத்தமாக முனகிக் கொண்டிருந்தாள்.
டாக்டர் பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு மேலும் வேகமாக உள்ளே இடிக்க மஞ்சுவும் சத்தம் அதிகமாக்கியது.
அமுதா குனிந்து அவள் தலையில் கை வைத்து தடவிக் கொண்டிருக்க டாக்டரின் வேகம் மேலும் கூடியது. இப்போது மஞ்சு தனது இரு கால்களையும் அவர் இடுப்பை சுற்றி வளைத்துப் போட்டு இறுக்கிக் கொண்டே அவரது இடியை உள்வாங்கி கொண்டிருந்தாள்.
வெளியே குழந்தை அழுகிற சத்தம் கேட்டதும் அமுதா மஞ்சுவின் தலையில் இருந்து கையை எடுத்து எழுந்து டாக்டரின் ரூம் பக்கமாகத் திரும்ப அங்கே கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது.
அமுதா சுதாரித்து என்ன செய்ய என்று தெரியாமல் நிற்க அங்கே அந்தப் பெண் குழந்தையுடன் உள்ளே வந்தாள்.
• அமுதாவையும் அப்படி நிர்வாண கோலத்தில் பார்க்க, அந்த பெண்ணுக்கு இங்கே என்னதான் நடக்கிறது என்று புரியாமல் அமுதாவை தாண்டி உள்ளே பார்க்க, அங்கே டாக்டர் மஞ்சுவை துவம்சம் பண்ணிக் கொண்டிருப்பது தெரிந்தது.
•
அழுகிற குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கச் சொல்வதற்காக உள்ளே வந்த அந்தப் பெண்ணுக்கு என்ன செய்வது என்று புரியாமல் நிற்க அமுதா அப்படியே சென்று அவளிடம் 'இன்னும் கொஞ்ச நேரம் சமாளிச்சுக்கோ..இப்போ வந்து விடுகிறோம்' என்று சொல்லி அனுப்ப அந்தப் பெண் திக்பிரமை அடைந்து அதிலிருந்து ஆகலாமல் அப்படியே பொம்மை மாதிரி தலையாட்டி கொண்டு மெதுவாக நடந்து போனாள்.
இப்போது டாக்டர் தனது இயக்கத்தை நிறுத்தி அமுதாவை நிமிர்ந்து பார்த்து,
'நீங்க வாங்க... உங்களையும் கொஞ்ச நேரம் செஞ்சுகிறேனே...' என்று சொல்ல,
அமுதா நெஞ்சு படபடக்க அவரை நெருங்கினாள்.
உடலுறவு கொண்டு பத்து வருடங்களுக்கு மேலாகி விட்டதால் இப்போது எதிர்கொள்ளப் போகும் இந்த புதிய அனுபவம் எப்படி இருக்குமோ என்று ஆர்வம் கலந்த படபடப்பு இருந்தது.
அவள் அருகில் போக, மஞ்சுவின் உறுப்பில் இருந்து தனது சுன்னியை உருவ, அது குட்டி பாம்பு போல வெளியே வந்தது.
அமுதாவுக்கு அதை அந்த நிலையில் பார்த்தவுடன் கொஞ்சம் பயமாகத்தான் இருந்தது.
அவர் சுன்னியை வெளியே உருவி எடுத்தவுடன் மஞ்சு எழுந்து கொள்ள அமுதா படுக்கப் போனாள்.
ஆனால் டாக்டர் அவளை தடுத்து குப்புற படுக்கச் சொன்னார்.
அவள் புரியாமல் பார்க்க, நான் உங்களை பின்னால் விட்டு செய்யப் போறேன்...என்று சொல்லிக் கொண்டு அமுதாவின் கையைப் பிடித்து திருப்பி குப்புற படுக்க வைத்தார்.
அவள் அப்படி குப்புறப் படுத்தும் பெஞ்சுக்குப் பக்கத்தில் இருந்த அலமாரியில் இருந்து ஒரு பாட்டிலை எடுத்து விரலால் வாசலின் போன்று எதையோ எடுத்து அவள் பின்னால் இரு கோளங்களுக்கும் இடையில் ஆசனவாயில் நன்றாகத் தடவி தேய்த்தார்.
அமுதாவுக்கு அந்த இடத்தில் சூடேறி புட்டத்தை இன்னும் தூக்கிக் காட்டினாள்.
மஞ்சு இப்போது தாயின் ஆசனவாய் சூடேறி சிவந்து உறவுக்கு தயாராக இருப்பதை கிறக்கத்துதான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
டாக்டர் தனது சுன்னியை கையால் பிடித்து மேலும் கீழும் லேசாக ஆட்டி அங்கும் வாசலினை தடவிக் கொண்டு அமுதாவின் இரு பக்க புத்தங்களிலும் சத்தமாக அடித்து விட்டு உள்ளே நுழைக்க தொடங்கினார்.
அவரது பருத்த சுன்னி அதனை எளிதாக அமுதாவின் ஆசனவாயிலில் நுழைய முடியாமல் திணற அவர் சுன்னியை மேலும் அழுத குனிந்து நின்ற அமுதாவுக்கு அங்கே வலி எடுத்து அதை பல்லைக் கடித்துக் கொண்டு சமாளித்தாள்.
ஆனாலும் அவரால் எவ்வளவு முயற்சி செய்தும் அதை உள்ளே நுழைக்க முடியாமல் போக, அவர் அந்த முயற்சியை கை விட்டு அப்படியே அமுதாவை புரட்டிப் போட்டு அவள் கால்களை விரித்து உள்ளே சொருகி இடித்தார்.
ஆரம்பத்திலேயே வேகமாக இடிக்க அமுதாவின் இரு முலைககளும் அங்குமிங்கும் நீர்பந்து போன்று ஆட அவள் போதும் என்று சொல்லுமட்டும் வேகமாக ஓத்துக் கொண்டிருந்தார்.
கண்களை மூடி அவரது இடியை தாங்கி கொண்டிருந்த அமுதா ஒரு கட்டத்தில் வியர்த்து விறு விறுக்க அவரை நிறுத்தும் படி சொல்ல அவரும் நிறுத்தி அவளுள்ளிருந்து சுன்னியை உருவி எடுத்தார்.
இப்போது அமுதா எழுந்து தனது மகளை படுக்கச் சொல்ல அவளும் படுத்து முன்னை மாதிரியே கால்களை விரித்து கொடுக்க டாக்டர் மஞ்சுவின் பெண்ணூறுப்பில் சொருகி இடிக்கத் தொடங்கினார்.
கொஞ்ச நேரத்தில் அவருக்கு உச்சகட்டம் நெருங்க வேகம் கூடி இயங்கி அவளை இறுகப் பற்றி தனது விந்தை உள்ளே பாய்ச்ச இப்போது மஞ்சு உண்மையிலேயே பெருமூச்சுடன் சத்தமாக முனகினாள்.
அந்த சப்தம் கண்டிப்பாக வெளியே கேட்டிருக்கும்.
முக்கால் மணி நேரத்துக்கு மேல் நீடித்த அவர்களது ட்ரீட்மெண்ட் ஒருவழியாக முடிந்து எழுந்து உள்பாவாடையால் துடைத்துக் கொண்டு உடை அணிந்து வெளியே வந்தார்கள்.
தனது ட்ரீட்மெண்ட் திருப்தியாக இருக்கிறதா என்று நமுட்டுச் சிரிப்புடன் கேட்க அமுதாவும் மஞ்சுவும் ஒரே நேரத்தில் அதே நமுட்டுச் சிரிப்புடன் 'ரொம்ப திருப்தியாக இருந்தது....' என்று சொன்னார்கள்.
அப்படி என்றால் அடிக்கடி வாங்க என்று டாக்டர் வரவேற்க அவர்களும் அதற்கு சந்தோஷமாக
சம்மதித்து 'கண்டிப்பாக வருவோம்' என்று சொல்லி விட்டு எழுந்தார்கள்.
அமுதா அவரைப் பார்த்து 'ஃபீஸ்..'' என்று இழுக்க....டாக்டர் சிரித்தபடி
நான்தான் உங்களுக்கு ஃபீஸ் தரனும் என்று சொல்லி சிரித்தார்.
பதிலுக்கு அமுதா கண்டிப்பாக ஃபீஸ் வாங்க வேண்டும் என்று சொல்ல அவரும் அவர்களை ஒரு நிமிஷம் உற்று பார்த்து,
'அப்படின்னா... ஒரு பத்து ரூபாய் தாங்க போதும்...' என்று சொன்னார்.
அமுதா தன்னுடைய பர்சை திறந்து ஐந்து ஐநூறு ரூபாய் தாள்களை எடுத்து டேபிள் மேல் வைத்து விட்டு கிளம்பினார்கள்.
டாக்டரும் சிரித்தபடி அவர்களுக்கு விடைகொடுக்க இருவரும் வெளியே வர, அங்கே அந்த பெண் அவர்களைப் பார்த்து எழுந்து குழந்தையை கொடுக்க அமுதா வாங்கி கொள்ள, மஞ்சு அமுதாவிடம் இருந்து பர்சை வாங்கி திறந்து ஒரு ஐநூறு ரூபாய் தாளை எடுத்து அந்த பெண்ணிடம் கொடுத்தாள்.
அந்தப் பெண் 'இல்லை... மேடம் ஏற்கனவே தந்துட்டாங்க.. ' என்று சொன்னாள்.
மஞ்சு அவளிடம் 'பரவாயில்லை...வச்சுக்கோ...' என்று கொடுத்து விட்டு இருவரும் கிளம்பினார்கள்.
மகளுக்கு வைத்தியம் பார்க்க வந்து இப்போது தாயும் ட்ரீட்மெண்ட் எடுத்துக்
• கொண்டு சந்தோஷமாக வீடு திரும்பினார்கள்.

[kadhalan kadhali]

அந்த டாக்டரை பார்த்து விட்டு வந்தததில் இருந்து மஞ்சு முகத்தில் புது பொலிவு ஏற்பட்டு சந்தோஷமாகத் அங்கும் இங்கும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கினாள். தாயுடன் சேர்ந்து வீட்டு வேலையில் தன்னை உட்படுத்திக் கொண்டாள்.
அமுதாவுக்கு இப்போதுதான் தன்னுடைய மகளைப் பார்க்க திருப்தியாக உணர்ந்தாள்.
மகளின் சந்தோசம் மட்டுமில்லாமல் தனக்கும் ஏற்பட்ட புதிய அனுபவத்தை நினைத்து நினைத்து உள்ளூர மகிழ்ந்தாள்.
தான் அம்மா வீட்டில் இன்னும் கொஞ்ச நாட்கள் இருந்து விட்டு வருவதாக மாமியாருக்கு போன் செய்து சொன்னாள். கணவனிடமும் போன் செய்து அம்மா கூட கொஞ்ச நாள் இருந்து விட்டு வருகிறேன் என்று சொன்னதற்கு அவனும் உடனே சம்மதம் சொல்ல தரையில் கால் படாமல் துள்ளித் திரிந்தாள்.
அவள் இங்கேயே கொஞ்ச நாள் இருந்து விட்டு போவதாக சொன்னதை கேட்டு அமுதா சிரித்துக் கொண்டாள்.
இனிமேல் அந்த டாக்டரை பார்க்க அடிக்கடி போக வேண்டி இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டாள்.
மகளுக்கு மட்டுமின்றி தனக்காகவும் போக வேண்டி இருக்கும் என்று நினைக்கும் போதே அவள் உடம்பில் இத்தனை வருடங்களாக இல்லாத ஒரு புதிய உணர்ச்சி பெருக்கெடுத்து ஓடியது.
ஓரிரண்டு நாட்களில் தாயும் மகளும் மிகவும் வெளிப்படையாக பேசிக் கொள்ள தொடங்கி விட்டார்கள்.
'ஏண்டி... அந்த டாக்டர் நம்ம வீட்டுக்கு வருவாரா...?'
'எப்படிம்மா...நான் நினச்சததை அப்படியே சொல்றே...?'
'நீ என்னடி நினச்சே...?'
'அவரை நம்ம வீட்டுக்கு வரச் சொல்லலாமான்னு நினச்சேன்...'
'அவர் இங்க வந்து என்னடி செய்ய போறார்...?'
'ம்ம்....எனக்கும் உனக்கும் நல்லா ஊசி போட்டு விடுவார்....'
'எனக்கெல்லாம் வேண்டாம்மா...நீ வேணும்னா போட்டுக்கோ....'
'இதானே வேண்டாங்கிறது....என்னை பார்த்து சொல்லு.... நிஜமாலுமே உனக்கு வேண்டாமா...?'
'போடி....இவ வேற ....'
'அதானே பார்த்தேன்....நான் உன்னையும்தான் பார்த்தேனே...'
'என்னடி பார்த்தே...?'
'ம்ம்....அதை வேற விளக்கமா சொல்லனுமா....அதான் நீ தலையை ஆட்டி ஆட்டி ஊம்பிக்கிட்டு இருந்தியே...'
'யேய்.... என்னடி இப்படி சொல்றே...?'
'நான் என்ன இல்லாததையா சொல்லிட்டேன்...'
'ஆமாடி....நான் அப்படி ஊம்பினேன்தான்....ஆனா உனக்காகத்தானே அப்படி செஞ்சேன்...'
'நான் நம்ப மாட்டேன்... '
'நீ நம்பலைன்னா போ...'
'சரி...சரி...கோபப் படாதே....இப்ப நான் சொல்றதை கேளு....நாளைக்கு அவரை இங்க வரமுடியுமான்னு போன் பண்ணி கேக்கட்டுமா...?'
'ம்ம்....'
'அப்படி அவர் வர சம்மதிச்சா....எப்ப வரச்சொல்ல...?'
'நாளைக்கு மத்தியானம் சாப்பாட்டுக்கு கூப்பிடற மாதிரி கூப்பிடு..'
'சரி....அப்படி அவர் நாளைக்கு வந்தா நீயும் ரெடிதானே..?'
'அதை அப்போ பாத்துக்கலாம்டி....'
'அதெல்லாம் கிடையாது....நீ இப்பவே சொல்லு....'
'சரி சரி....நானும் அவர்கூட ,,,,,,,,க்கிறேன் ...போதுமா...?'
'இப்பத்தான் நீ என்னோட தங்க அம்மா....எங்கே காட்டு.... உன் முலையை நான் பாக்கணும்...'
'நீ என்னடி ரொம்ப ஓவராத்தான் போற...?'
'என்ன ஓவராப் போறேன்...என்னோட அம்மாகிட்டதானே கேக்குறேன்... இதுக்கு முன்னால இதை நான் பாத்ததே இல்லையா...?'
'அது வேற...இது வேற....இப்ப எனக்கு வெக்கமா இருக்குடி....'
'என்கிட்ட என்ன வெக்கம்....காட்டு இப்போ...'
'சரி...இந்தா பாத்துக்கோ....'
அதை நன்றாக பிடித்து அமுக்கி பார்த்து விட்டு
'என்னம்மா உனக்கு இன்னும் கல்லு மாதிரி இருக்கு.....?'
'ஆமா அதை ஆராய்ச்சி பண்ணிகிட்டு இருக்கியா...?'
'ஆமா அப்படிதான் வச்சுக்கோயேன்...'
'சரி...போதும்...கையை எடுடி...'
'சரி...கையை எடுத்திட்டேன்...இப்போ அதை பாக்கணும் போல இருக்கு...காட்டு...'
'இன்னும் எதைடி காட்டச் சொல்ற?'
'ம்ம்...வேற எதை...உன் புண்டையைத்தான் காட்டச் சொல்றேன்...'
'யேய்...நீ ரொம்பத்தான் ஓவராப் போற....'
'நீ என்ன வேணும்னாலும் நினச்சுக்கோ...எனக்கு இப்போ அதை பாக்கனும்...காட்டுவியா மாட்டியா...?'
'அதை பாத்து என்னடி செய்யப் போற...?'
'அது எதுக்கு உனக்கு....நீ காட்டு ...சொல்றேன்...'
வேறு வழியில்லாமல் அமுதாவும் தன்னுடைய சேலையை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கி கொள்ள,
மஞ்சு குனிந்து தன்னுடைய தாயின் புண்டையை கை வைத்து தடவி பார்த்தாள்.
மகள் கையால் தடவி விட்டதும் அவளுக்கு மிகவும் கூச்சமாக இருந்தது.

[kadhalan kadhali]

மகளின் கை ஸ்பரிசத்தில் சற்று உணர்ச்சி வசப்பட்டு கூடவே கூச்சமும் ஏற்பட்டதால் உடம்பை வளைத்து நெளித்தாள்.
அமுதாவை அதற்கு மேலும் சங்கடப் படுத்தாமல் மஞ்சு கையை எடுத்து விட்டு அவளை பார்த்து சிரித்து விட்டு போனை எடுத்து டாக்டர் நம்பரை அழுத்தி டயல் செய்தாள்.
மறுமுனையில் ரிங்க் போகும் சப்தம் கேட்டதுமே மஞ்சுவுக்கு உடலில் குறுகுறுப்பு தோன்றியது.
எதிரே நின்ற அமுதாவிடம் 'ரிங்க் போகுது' என்று கையை அசைத்து சொல்ல அமுதாவுக்குமே உடலுக்குள் 'கிர்ரென்று' ஏதோ ஓடியது.
மறுமுனையில் டாக்டர் 'ஹலோ' என்று சொல்ல, மஞ்ஜூவுக்கு உடல் முழுக்க குப்பென்று வியர்த்தது.
சமாளித்துக் கொண்டு பதிலுக்கு 'ஹலோ' என்று சொல்லி பேச ஆரம்பித்தாள்.
'டாக்டர்....நான் மஞ்சு பேசுறேன்....'
'...சொல்லுங்க மஞ்சு....எப்படி இருக்கீங்க...?'
'ம்ம்...நான் நல்லா இருக்கேன்...நீங்க எப்படி இருக்கீங்க...?'
'ஃபைன்....அப்புறம் சொல்லுங்க....என்ன விசயம்...?'
'வேற ஒண்ணுமில்லை...சும்மாதான் போன் பண்ணினேன்....நாளைக்கு நீங்க ப்ரீயா இருந்தா மத்தியானம் எங்க வீட்டுக்கு சாப்பிட வாங்களேன்...'
'ஓ....இதை நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லையே....நாளைக்கா...?'
'ம்ம்....நாளைக்கு மத்தியானம்....'
'ம்....சரி....கரக்டா ஒரு மணிக்கு வாரேன்...சரியா.....?'
'ஓகே டாக்டர்... '
'ஆமா....அப்படி என்ன ஸ்பெஷல் சாப்பாடு தர போறீங்க...?'
'உஙகளுக்கு என்ன வேணும்னு சொல்லுங்க....ரெடி பண்ணி வைக்கிறேன்...'
'நான் என்ன கேட்டாலும் தருவீங்களா...?'
'அதுதான் ஏற்கனவே எல்லாத்தையும் தந்துட்டேனே....'
'அதுவும் சரிதான்.,....ஆனாலும் திரும்பவும் சாப்பிட்டா நல்லா இருக்கும்தானே...'
'ம்ம்....நான் தர ரெடி டாக்டர்....'
'ஓகே.....ஆனா நீங்க மட்டும் தந்தா போதாது.....உங்க அம்மாவும் தருவாங்களா...?'
'கண்டிப்பா டாக்டர்.... அவங்க சொல்லித்தான் நான் உங்களை கூப்புடுறேன்...'
'அப்ப சரி....கண்டிப்பா நாளைக்கு மத்தியானம் சாப்பிட வாரேன்....'
'ஓகே...டாக்டர்......போனை வச்சிரவா...?'
அவரிடம் போன் பேசி முடித்து விட்டு அமுதாவை பார்த்து கண்சிமிட்டி
'நாளைக்கு வாரேன்னு சொல்லிட்டார்....அதனால நீ அதை ரெடியா வச்சுக்க...' என்று சொன்னாள்.

[kadhalan kadhali]

நாளை சாப்பாட்டுக்கு டாக்டர் வரப் போவதை பற்றி தாயும் மக்களும் ஒருவரை ஒருவர் கிண்டல் செய்தபடி பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது வீட்டிலிருந்த லேண்ட்லைன் போன் அடித்தது.
அமுதா அந்த போனை எடுத்து பேச, பெங்களூரிலிருந்து அவளது மூத்த மகள் அஞ்சலிதான் பேசினாள்.
அவளது கணவனுக்கு வேலை விசயமாக இங்கே வரவேண்டி இருப்பதாகவும் நாளைய மறு நாள் காலை வருவார் என்றும் சொன்னாள். மேலும் தன்னால் வாரம்டியாது என்றும் அவர் மட்டும்தான் வருகிறார் என்றும் ஒரு நாள் தங்கி விட்டு மறுநாள் கிளம்பி விடுவார் என்றும் சொல்லி தங்கையிடமும் போனை கொடுக்கச் சொல்லி அவளிடமும் நலம் விசாரித்து விட்டு போனை வைத்தாள்.
'என்னம்மா....அத்தான் நாளைய மறு நாள் வந்துட்டு இங்கே ஒரு நாள் தங்கிட்டு போவாராமே...?'
'ஆமாடி....எப்பவாவது இந்த மாதிரி வேலை விசயமா வருவார்...'
'அப்போ....நிறய தடவை இந்த மாதிரி வந்து இருக்கிறாரா...?'
'இல்லடி....இது வரை ரெண்டு மூணு தடவை வந்திருப்பார்,,,,,'
'ஓ....அப்படின்னா இந்த மாமியாளை பாக்கத்தான் வாராரா..?'
'ஏய்....என்ன பேசுற நீ....?'
'க்கும்....இந்த அழகான மாமியாளை பாத்துட்டு சும்மா போவாரா..?'
'உனக்கு ரொம்ப புத்தி கெட்டுப் போச்சுடி....'
'இருக்கட்டும்....அத்தான் எப்படி....?'
'எப்படின்னா....எனக்கெப்படி தெரியும்....?'
'சரி....இந்த தடவை அவர் எப்படின்னு செக் பண்ணி பாத்*திரலாமா...?'
'நீ என்னடி சொல்ற....?'
'ம்ம்...செக் பண்ணி பாக்கலாமான்னு கேட்டேன்....?'
'எனக்கு புரியலைடி....'
'சரி....நான் இப்போ தெளிவாவே சொல்றேன்....அத்தான் இந்த தடவை வரும்போது நான் கொஞ்சம் அப்படி இப்படி நடந்து பாக்கலாம்னு நினைக்கிறேன்....'
'சரிதான்....நீ அந்த கணக்கு போடுறீயா...?'
'என்...அவர் தப்பா நினைப்பாருன்னு பயப்படுறியா...?'
'பயம் என்ன பயம்.... நீ அப்படி இப்படி நடந்தா எந்த ஆம்பிளைதான் மயங்க மாட்டான்...? அதான் நான் அந்த அளவுக்கு உன்னை அழகா பெத்து வச்சு இருக்கேனே....?'
'ம்ம்....அப்புறம்....'
'எப்படியோ உன்னோட புருஷன் வர்ற வரைக்கும் இந்த மாதிரி வெளிய தெரியாம எப்படியாவது சந்தோசமா இருந்தா எனக்கும் சந்தோஷம்தான்.... ஆனா நீ அவார்டா எதாவது செய்ய போக அது உன் அக்காவுக்கு தெரிஞ்சா அவ சும்மா இருப்பாளா...?'
'அதெல்லாம் தெரியாம பாத்துக்கிறேன்மா.....நீ மட்டும் சம்மதிச்சா எனக்கு அது போதும்....'
'ம்ம்....எதுவும் பிரச்சினை வராம பாத்து நடந்துக்கோ... எனக்கு உன்னோட சந்தோஷம்தான் முக்கியம்....'
'ம்ம்...இது போதுமா....'
தனது மகள் விரகதாபத்தில் அவதிப் பாட்டுக் கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்து இருந்த அமுதா அவள் எந்த விதத்திலாவது அமைதி அடைந்தால் போதும் என்ற மன நிலையில் இருந்ததால் பெரிய மகளின் கணவனுடன் சரசாமாடப் போகிறேன் என்று இளைய மகள் சொன்னதும் அமுதா எந்த அதிர்ச்சியும் அடையாமல் அதை அனுமதித்தாள்.
அம்மா சம்மதம் சொன்னதும் அதில் மேலும் சந்தோசம் அடைந்த மஞ்சு அமுதாவை கட்டிப் பிடித்து முத்தமிட்டாள்.
'போடி...இவளே....' என்று மகளைப் பிடித்து தள்ளி விட்டு அவள் முத்தமிட்ட இடத்தை புடவை தலைப்பால் துடைத்துக் கொண்டாள்.
தாயும் மகளும் ஒன்று சேர்ந்து இப்போது சல்லாபத்திற்கு தயாராக இருந்தார்கள்.
இருவருக்குமே அந்த விசயத்தில் மிகுந்த நாட்டம் ஏற்பட்டு இருந்தது.
மஞ்சு மட்டுமின்றி அமுதாவுமே ஆணுறவுக்கு ஏங்கத் தொடங்கினாள்.
அந்த டாக்டரிடம் கண்ட உடல்சுகம் அவளை மீண்டும் அதே மாதிரி ஒரு வாய்ப்பு எப்போது கிடைக்கும் என்று ஏங்க வைத்தது.
நாளை டாக்டரிடம் ரொம்ப நேரம் படுத்து அனுபவிக்க வேண்டும் தனக்குள்ளாக தீர்மானித்துக் கொண்டாள்.
தாயும் மகளும் அந்த சந்தோச நினைவுகளோடு அன்றைய பொழுதை கழித்து மறு நாள் காலையில் எழுந்ததுமே மிகுந்த புத்துணர்வோடு வீட்டு வேலைகளை பகிர்ந்து செய்து ஒருவொருக்கொருவர் கிண்டலும் கேலியுமாக மத்தியானம் ஒரு மணி எப்போது வரும் என்று எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
சரியாக 12 மணிக்கு டாக்டரிடமிருந்து போன் வந்தது.
மஞ்சு உடல்முழுக்க சந்தோசம் போங்க போனை எடுத்து பேசினாள்.
தான் சொன்ன மாதிரியே ஒரு மணிக்கு வந்து விடுவேன் என்றும்
பக்கத்தில் யாருக்கும் சந்தேகம் வரக்கூடாதென்று நடந்தே வருவதாகவும் சொன்னார்.
அதுவும் சரிதான் என்று நினைத்து கொண்டாள்.
மேலும், தான் அங்கே வரும் போது உடைகள் எதுவும் இல்லாமல் பிறந்த மேனியாக நின்றுதான் வரவேற்க வேண்டும்...அது முடியுமா...? என்று கேட்டார்.
அவர் அப்படி கேட்டவுடன் உடலெங்கும் குப்பென்று வெட்கம் பரவ
'கொஞ்சம் இருங்க...' என்று அவரிடம் சொல்லி விட்டு பக்கத்*தில் நின்று தான் பேசுவதை கவனித்துக்
கொண்டிருந்த அமுதாவிடம் டாக்டர் சொன்னதை சொல்லி விட்டு மீண்டும் போனில் அவரிடம்
சொன்னாள்.
'சரிங்க....நீங்க சொல்ற மாதிரியே பார்த்துக்கலாம் வாங்க....' என்று சொல்லி விட்டு போனை வைத்தாள்.
போனை வைத்து விட்டு அமுதாவை பார்க்க இருவருக்கும் சந்தோஷமும் வெட்கமும் ஒருசேர அவர்களை ஆட்கொண்டு ஒரும் பேசாது நின்றார்கள்.
அமுதாதான் மஞ்சுவை பார்த்து,
'சரி....நீ போய் குளிச்சுட்டு வா....நேரம் ஆயிட்டு....'
'நீ குளிக்கலையாம்மா...?'
'நீ முதல்ல குளிச்சுட்டு வா....அப்புறம் நான் போய் குளிக்கிறேன்...'
சரி என்று சொல்லி விட்டு மஞ்சு குளிக்கப் போனாள்.

....................
இருவரும் சேர்ந்து சாப்பாட்டு மேஜையில் அவருக்காக தயார் செய்து வைத்து இருந்த உணவு வகைகளை எடுத்து வந்து வைத்து விட்டு அவருக்காக காத்திருந்தார்கள்.
இருவர் மனதுமே லேசான நடுக்கத்*துடன் துடித்thuக் கொண்டிருந்தது..
அமுதா மகளைப் பார்த்து
'எதுக்குடி நைட்டியை போட்டுக்கிட்டு இருக்கே....அதுதான் உன்னை ட்ரெஸ் போடாம நீக்க சொல்லி இருக்காரே...அதை கழட்டி போடேன்...' என்று சொல்ல, அவளும் எழுந்து அந்த நைட்டியை கழட்டிப் போட்டு விட்டு தாயின் முன்னால் அம்மணமாக நின்றாள்.
அமுதா தனது மகளின் மாசு மறுவில்லாத அழகை ஒரு முறை மேலிருந்து கீழாகப் பார்த்து தனக்குள்ளே ரசித்து சிரித்துக் கொண்டாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் மீண்டும் போன் வந்தது.
தான் வந்து கொண்டிருப்பதாக சொன்னார்.
மஞ்சு படபடப்புடன் கதவருகில் போய் நின்று பக்கத்தில் இருந்த ஜன்னல் வழியாக வீடு காம்பவுண்ட் வாசலை பார்த்தாள்.
சற்று தூரத்தில் அவர் நடந்து வருவது தெரிந்து அதே படபடப்பு குறையாமல் தயாராக நின்றாள்.
அமுதாவை பார்த்து அவர் வந்து கொண்டிருப்பதை சொல்ல, அமுதா எழுந்து மஞ்சுவை கதவுக்கு மறைவில் நிற்கும் படி சொல்லி விட்டு வெளியே நடந்து போய் காம்பவுண்ட் கேட்டில் உட்புறமாக மாட்டியிருந்த பூட்டை எடுத்து விட்டு கொக்கியை லேசாக திறக்கும் படி வைத்து விட்டு திரும்ப உள்ளே வந்தாள்.
அந்த அகன்ற தெருவில் கடைசியாக இருந்த தங்கள் வீடு மிகுந்த பாதுகாப்பு உள்ளதுதான் என்றும் யாரும் அவ்வளவு சீக்கிரம் தங்களுக்கு தெரியாமல் உள்ளே வர முடியாது என்றும் அவளுக்கும் தெரியும்.

[kadhalan kadhali]

டாக்டர் அவர்கள் வீட்டை சரியாக கண்டுபிடித்து காம்பவுண்ட் கதவை திறப்பதை ஜானால் வழியாக பார்த்த மஞ்சு அவரை தாண்டி தெருவை நோட்டம் விட்டாள்.
அந்த மத்தியான நேரத்தில் தெருவில் ஒருவரையும் காணாததால் டாக்டருக்கு இன்ப அதிர்ச்சி கொடுக்க விரும்பி அவர் கதவை தட்டியதும் கதவை முழுவதுமாகத் திறந்து வாசலுக்கு பிறந்தமேனியாக நடுவே நின்று அவரை 'வாங்க...' என்று சொல்லி வரவேற்றாள்.
அவரும் இந்த மாதிரி வெளிப்படையான வரவேற்பை எதிர்பார்க்காததால் கொஞ்சம் அதிர்ச்சிக்குள்ளானார்.
மஞ்சு அந்த மாதிரி உடம்பில் ஓட்டு துணி இல்லாமல் வாசலில் நின்றததைப் பார்த்து ஒரு விநாடி சட்டென்று பின்னால் திரும்பி தெருவை பார்த்தார்.
மஞ்சு மேலும் அவரை கிறங்கடிக்க நினைத்து
'என்ன பாக்குறீங்க...?' என்று கேட்டுக் கொண்டே மேலும் ஒரு அடி எடுத்து வைத்து முன்னே சென்றாள்.
இப்போது வாசலை விட்டு வெளிய போய் வெளி வராந்தாவில் மஞ்சு அந்த கோலத்தில் நின்றதும் அவர் சற்று தடுமாறித்தான் போனார்.
நிர்வாணமாக வரவேற்க வேண்டும் என்று சொன்னாரே தவிர இப்படி வெளியே வந்து நின்று நிற்பாள் என்று அவர் சற்றும் எதிர்பார்க்க வில்லை.
அவருடைய தடுமாற்றத்தைப் பார்த்து ரசித்து சிரித்த மஞ்சு திரும்பி அவரை உள்ளே வரச் சொல்லி விட்டு தானும் உள்ளே சென்றாள்.
அவர் இப்போது கொஞ்சம் மிரண்டு போயிருந்தார்.
அதை வெளிக்காட்டாமல் அவளைப் பின் தொடர்ந்து உள்ளே போக மஞ்சு கதவை சாத்தாமலேயே அவரை உள்ளே அழைத்துப் போனாள்.
நேராக சாப்பாட்டு மேஜைக்கே அழைத்துப் போக அங்கே நின்றிருந்த அமுதா அவரைப் பார்த்து சிரித்து வாங்க என்று சொல்லி வரவேற்றாள்.
அவரும் அவளைப் பார்த்து பதிலுக்கு வணக்கம் சொல்லி விட்டு அருகே போக அவருக்கு இப்போது பேண்டுக்குள்ளே முட்டிக் கொண்டு நின்றது.
'அம்மா....கேட் பூட்டாமல் இருக்கு/...' என்று மஞ்சு சொல்ல அமுதா அவரிடம்
'இருங்க இப்ப வந்திடறேன்...' என்று சொல்லி விட்டு வெளியே போய் கேட்டை லாக் செய்து விட்டு உள்ளே வந்தாள்.
கேட்டுக்கும் வீட்டு வராந்தாவுக்கும் ஒரு இருபது அடி தூரம் இருக்கும்...
நடுவே பூஞ்செடிகள் வளர்த்து அழகு படுத்தி இருந்தார்கள்.
'வீட்டு நல்ல அழகா இருக்கே....'
என்று அவர் சுற்று முற்றும் பார்த்து சொல்லி கொண்டிருந்தபோதே அமுதா அங்கே வைத்திருந்த ஒரு லுங்கியை அவரிடம் எடுத்து கொடுத்து
'இந்தாங்க ... இதை வேணும்னா கட்டிக்கிறீங்களா....?' என்றாள்.
இப்போது அவர் சற்று நிதானமடைந்து இருந்ததால் அமுதாவைப் பார்த்து
'இது எதுக்குங்க....? இதை இப்ப கட்டிகிட்டாலும் உடனே அவுக்கத்தானே போறோம்...வேண்டாம்...'
என்று சொல்ல, அதை கேட்ட அமுதா வெட்கத்தில் தலை குனிந்து கொண்டாள்.
டாக்டர் மேலும் அவளைப் பார்த்து,
'என்ன...உங்க பொண்ணு மட்டும்தான் நான் சொன்ன மாதிரி நிக்கிறாங்க....ஆனா நீங்க ....?' என்று
பாதியில் விட, மஞ்சு இடையில் புகுந்து சொன்னாள்.
'நான் அப்பவே சொன்னேன் ஸார்.... ,அம்மாதான் கேட்க மாட்டேன்றாங்க...'
'எதுக்குங்க....வெட்கமா இருக்கா....?' என்று கேட்டபடி டாக்டர் அமுதாவை நோக்கி நகர,
அமுதாவுக்கு மனசு படபடவென்று அடித்துக் கொண்டது.
அவளருகில் சென்றவர் சிறிதும் தயங்காமல் அவள் கையை பிடித்து,
'என்ன....ஒண்ணுமே சொல்ல மாட்டேன்றீங்க...?'
என்று கேட்க இப்போது அமுதா மெதுவாக அவரை நிமிர்ந்து பார்த்து,
'இல்லை...சும்மாதான்....'
'அப்புறம் என்னங்க....வாங்க சேர்ந்தே சாப்பிடலாம்....' என்று அவளை இழுக்க
அமுதா அவரிடம் இருந்து கூச்சத்துடன் விலகி நிற்க, அவர் மஞ்சுவை நோக்கி திரும்பி,
'என்ன உங்க அம்மா இவ்வளவு வெட்கப் படுறாங்க....?' என்றார்.
மஞ்சு இப்போது விளையாட்டுக்கு முழுதும் தயாராக நின்றதால்,
'முதல்ல நீங்க அப்படி நில்லுங்க...அதை பாத்து அம்மாவும் நீங்க சொன்ன மாதிரி சேய்வாஆண்க...'
என்று மஞ்சு அவரிடம் காமச் சிரிப்புடன் சொல்ல,
அவர் அதை கேட்டு விட்டு,
'ஓ..அதுவும் சரிதான்....நான்தான் லேட் பண்ணிட்டேன்...'
என்று சொல்லிக் கொண்டே தனது உடைகளை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்க்கத் thotankinaar.
முழுவதாய் அவர் அவிழ்த்து விட்டு அமுதா முன்னால் நிற்க அவருடைய பெரிய சுன்னி
அவளை நோக்கி துப்பாக்கியைப் போல நின்றது.
'அம்மா....இப்போ நீதான்.....' என்று சொல்லி நிறுத்த அமுதாவுக்கு வேறு வழியில்லாமல்
மெதுவாக் ஒவ்வொன்றாக கழட்டத் துவங்கினாள்.
அவள் அப்படி ஒவ்வொன்றாக கழட்ட கழட்ட டாக்டர் அவளை மிக அருகில் நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
கூடவே மஞ்சுவை அருகே வருமாறு அழைத்து அவள் இடுப்பில் கை போட்டு அனைத்துக் கொண்டார்.
கொஞ்ச நேரத்தில் அமுதாவும் முழு நிர்வாணமாக
'இப்போ வேணும்னா சாப்பிடலாம்...'
என்று அவர் சொல்ல, மஞ்சு அவர் பிடியில் இருந்து விளகி அவரை கை பிடித்து சாப்பாட்டு மேஜைக்கருகில் கிடந்த ஒரு நாற்காலியில் உட்கார வைத்தாள்.
தாயும் மகளும் அவருக்கு இரு புறமும் நின்று தங்கள் கொங்கைகள் ஆட
பார்த்து பார்த்து பரிமாறினார்கள்.
அவர் அவர்களையும் தன்னுடன் சேர்ந்து சாப்பிட்ட சொல்ல அதற்கு சம்மதித்து
அவருக்கு இரு புறமும் தங்களுக்கும் சேர்த்து பரிமாறி சாப்பிட்ட டாக்டர் அவரால் முடிந்தவரை
இரண்டு புரத்திலும் திரும்பி திரும்பி சில்மிஷங்கள் செய்தபடி சாப்பிட்டு முடிக்க அவர்களும் சாப்பிட்டு முடித்தார்கள்.
அறையின் ஓரத்தில் இருந்த வாஷ் பேசினில் கை கழுவி விட்டு டாக்டர் உடனே வெளியை தொடங்கினார்.
படுக்கை அறைக்கெல்லாம் போக வேண்டாம் என்றும் இங்கே ஹாலிலேயே வைத்து செய்யலாம் என்று சொல்லி அங்கேயே வைத்து விளையாட்டை ஆரம்பித்தார்.
அவருக்கு பொறுமை இல்லாத மாதிரி அவசரப் பாடு இருவரையும் இழுத்து மாறி மாறி முத்தம் கொடுத்து உதட்டை பற்றி கடித்து அவர்களையும் அதே மாதிரி செய்யச் சொன்னார்.
அவர் நடுவில் உட்கார்ந்து கொண்டு இருவரையும் இரு புரத்திலும் இருக்கச் செய்து ஒரே நேரத்தில் இரண்டு பேரிடமும் கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தார்.
தாயும் மகளும் இப்போது ரொம்ண்பவே சகஜமாகி இருந்ததால் அவர்களுக்கும் எந்த வித கூச்சமும் இல்லாமல் அவருக்கு ஒத்துழைத்தார்கள்.
திடீரென்று இருவரிடமும் அவர் கேட்டார்.
'நாம மூணு பேருமே இப்போ அசிங்கமா பேசிகிட்டே செய்யலாமா...?'
அவர் அப்படி சொன்னவுடன் மஞ்சுதான் உடனே சொன்னாள்.
'அதுவும் நல்லாதான் இருக்கும்....அப்படியே பேசலாம்...'

[kadhalan kadhali]

பெங்களூரில் இருந்து மீண்டும் அஞ்சலி போன் செய்தாள். நாளை அதிகாலை தனது கணவர் அங்கே வந்து விடுவார் என்று சொல்ல....அதை செவிமடுத்த மஞ்சுவுக்கு ஜிவ்வென்று பறப்பதை போல இருந்தது.

[kadhalan kadhali]

அஞ்சலியின் கணவன் ரகுராமன் பெங்களூருவில் ஒரு சுமாரான மெகானிக்கல் எஞ்சினியரிங் கம்பெனியில் நல்ல பொறுப்பான உத்தியோகத்தில் இருக்கிறான்.
இந்தியாவில் ஏழெட்டு நகரங்களில் கிளைகள் உள்ள கம்பெனி அது. கைநிறைய சம்பளம்... வசதியான வீடு .. வீட்டில் வேலைக்கு ஆள்...கார்...என்று ஒரு உயர் நடுத்தர வர்க்க வாழ்க்கை....
ஆறு வயதில் ஒரே ஒரு பெண் குழந்தை மட்டும் என்பதால் மிக சந்தோசமான வாழ்க்கை.
அஞ்சலியும் மஞ்சுவின் அழகிற்கு அந்த விதத்திலும் குறைந்தவள் இல்லை... இன்னும் சொல்லப் போனால் மஞ்சுவை விட சற்று நிறமாகவே இருப்பாள். திருமணமாகி ஏழெட்டு வருடங்கள் கழிந்திருந்த போதிலும் அவளது அழகு சற்றும் குறைய வில்லை.
ரகுராமனுக்கு தனது மனைவியின் அழகை பொருத்தவரை சற்று கர்வம் கூட உண்டு. வாரம் தவறாமல் அஞ்சலியை வெளியே அழைத்து போவான்.
ஆறு வயதே ஆன குழந்தை இருக்கிறது என்பதால் அஞ்சலியும் நல்ல கவர்ச்சியாகவே உடை உடுத்திக் கொண்டே வெளியே செல்வாள். ரகுராமனுக்கும் அதுதான் பிடிக்கும்.....
தன்னுடைய மனைவியை மற்றவர்கள் பார்த்து ரசித்து ஏக்கப் பெருமூச்சு விடுவதை கண்டு அவன் உள்ளூர ரசிப்பான்.
ஆயினும் அதிக ஆண்கள் உள்ள இடங்களுக்கோ கூட்டமுள்ள இடங்களுக்கோ போகும் பொது அவளுக்கு பாதுகாப்பாக இருப்பான்.
மற்ற ஆண்களின் ஸ்பரிசம் அவள் மீது பட்டு விடாமல் பார்த்துக் கொள்வான். மற்றவர்கள் அவளைப் பார்த்து ரசிப்பதை விரும்புவானே தவிர...மற்றபடி...வேறு எந்த சில்மிசங்களை விரும்ப மாட்டான். அஞ்சலிக்கும் அது தெரியும் என்பதால்...தன்னுடைய அழகை வெளிப்படுத்துவதோடு நின்று கொள்வாள்.
அதற்கு மேல் அவளுக்கு எவ்விதமான ஆசைகளும் எழுவது இல்லை. காரணம் உடல்ரீதியாக ரகுராமன் அவளை பூரணமான திருப்தியில் வைத்து இருந்தான்.
எத்தனை வேலை இருந்தாலும் தினந்தோறும் மனைவியை கவனிக்க தவறுவதே இல்லை.
கணவன் மனைவி இருவருக்குமே அந்த விசயத்தில் மிகுதியான நாட்டமென்பதால் ஒருவொருக்கொருவர் சளைக்காமல் ஒத்துழைத்து சுகிப்பார்கள்.
அஞ்சலியின் அழகில் ரகுராமன் எப்படி மயங்கி இருக்கிறானோ அதேபோல ரகுராமனின் அழகும் உடல் அமைப்பும் அஞ்சலியை வெகுவாகா கவர்ந்து இருந்தது., தனக்கு இத்தனை அழகான லட்சணமான கணவன் வைத்ததில் அவளுக்கும் நிறையவே பெருமை உண்டு.
இத்தனை இருந்தும் என்ன சொல்ல... எத்தனை அழகான பொண்டாட்டி இருந்தாலும் ஏதோ ஒரு தருணத்தில் எங்கோ பார்க்கும் பெண் மீது சில ஆண்களுக்கு இனம்புரியாத ஒரு பற்றுதல் ஏற்படுவது இயல்புதானே....அதுபோலத்தான் ரகுராமனுக்கும் தன்னுடைய மச்சியான மஞ்சுவின் மீது ஒரு ஈர்ப்பு உண்டு...
அவனுக்கும் அஞ்சலிக்கும் திருமகன புதிதில் மஞ்சு கல்யாணமாகாத பருவப் பெண். சுறுசுறுப்பாக வளைய வந்த மஞ்சு அடிக்கடி அவன் பார்வையில் பட அவனுக்கு அவள் மீது இனம்புரியாத ஒரு ஈர்ப்பு உண்டாகி இருந்தது என்னவோ உண்மை. மஞ்சுவுக்கு திருமணம் என்று கேள்விப்பட்ட போதுகூட அவனுக்கு உள்ளுக்குள் ஏதோ ஒன்று நொறுங்கியதை போல உணர்ந்தவந்தான். ஆனால் எதையும் இதுநாள்வரை வெளிக்காட்டிக் கொண்டதில்லை..
அதற்கு ஏற்றார்போல மஞ்சுவோடு தனியே இருக்கும் விதத்தில் எந்தவித சந்தர்ப்பமும் இதுவரை வைக்கவில்லை.
சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் வரையில் எல்லா ஆண்களும் உத்தமர்கள்தானே.... அதே போலத்தான்.....
இந்த தடவைதான் தனது மாமியார் வீட்டில் தனக்குப் பிடித்த மச்சினியும் இருக்கிறாள் என்று அஞ்சலி மூலமாக தெரியவர அவனுக்கு சந்தோசம் தாளவில்லை....
அதுவும் அவளது கணவர் கூட இல்லாமல் தனியாக இருக்கிறாளாமே..... என்று சந்தோசப் பட்டுக் கொண்டான். அவளுடன் பேசிக் கொண்டு இருந்தாலே போதும் என்று ஏக்கமாக இருந்தது ரகுராமனுக்கு...
ரகுராமன் வேலை நிமித்தமாக அவ்வப்போது சென்னைக்கு வந்து போவான். காலையில் மாமியார் வீட்டுக்கு வந்து குளித்து ரெடியாகி அங்கெ உள்ள கிளை அலுவலகத்துக்கு சென்று வேலையை முடித்து விட்டு பிற்பகல் வீடு திரும்பி ஓய்வு எடுத்து விட்டு இரவு சாப்பாடு முடிந்து பத்து மணி ட்ரெயினுக்கு திரும்பி விடுவது வழக்கம்.
அதே போலத்தான் இந்த முறையும் வருகிறான்....ஆனால் சற்று கிளர்ச்சியான எதிர்பார்ப்போடு....இதே போல தன்னையும் அவள் எதிர்பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறாள் என்பது அவனுக்கு தெரியாது.

[kadhalan kadhali]

அஞ்சலி போன் செய்ததில் இருந்து மஞ்சுவுக்கும் அமுதாவுக்கும் இருப்பு கொள்ள வில்லை.... அதற்கு முறை எத்தனையோ தடவை மருமகன் இங்கே வந்து தங்கி போயிருந்தாலும் அப்போதெல்லாம் இல்லாத ஒருவித குறுகுறுப்பு அமுதாவுக்கும் இந்த முறை உண்டாகி இருந்தது. எல்லாம் மஞ்சுவின் கைங்கரியம்தான்... இந்த முறை வரபோகும் மருமகனிடம் தன்னை கொடுக்க தயாராகி விட்ட தன்னுடைய இளைய மகள் தன்னையும் சேர்த்து படுக்க சொல்வேன் என்று தன்னிடம் சம்மதம் வாங்கி தன்னையும் சம்மதிக்க செய்து விட்டதால்.....மருமகனோடு படுக்கப் போகும் தருணத்தை நினைத்து அவ்வப்போது சிலிர்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
தாயின் முகத்தில் தெரிந்த பரவசத்தை கவனித்து விட்ட மஞ்சு அமுதாவை அவ்வப்போது கிண்டல் செய்து கொண்டிருந்தாள். இரவு சாப்பாடு முடித்து இருவரும் படுக்கச் செல்லும் போது...மஞ்சு அமுதாவிடம்....ம்ம்....ஒரே குஷிதான் போல...என்று கிண்டல் செய்ய....
'உனக்கு வேற வேலையே இல்லை....போடி...என்று அமுதா போலியாக வெட்கம் காட்டினாள்

[kadhalan kadhali]

அமுதா போலியாக வெட்கப் பட்டாலும் உள்ளுக்குள் ஒருவிதமான விரகதாபம் அவளை மஞ்சுவோடு மேலும் பேச வைத்தது.
'சும்மா இருடி....எப்ப பார்த்தாலும் ஏதாவது சொல்லிக்கிட்டு இருக்காத....அவரு எனக்கு மாப்பிள்ளை முறை வேணுமடி....'
'மாப்பிள்ளைன்னா என்ன....உள்ள போகாதா...?'
'ஏய்...உனக்கு வர வர ரொம்ப வாய் நீளுதுடி....அந்த டாக்டர் ஊசி போட்டதுல இருந்து உனக்கு கொழுப்பு ரொம்ப ஜாஸ்தியாயிட்டுடி...'
'ம்கும்....அவர் எனக்கு மட்டுமா ஊசி போட்டாரு....உனக்கும்தானே போட்டாரு....அதுவும் அவரு ஊசி போடும்போது நீ எப்டில்லாம் தூக்கி தூக்கி குடுத்தேன்னு நான்தான் பார்த்தேனே...'
'ஏய்....என்னடி...எப்பிடில்லாம் சொல்ற...?'
'நமக்குள்ள என்னம்மா....அதான் ரெண்டுபேரும் எல்லாத்தையும் ஒளிவு மறைவு இல்லாம செஞ்சி முடிச்சாச்சே...அப்புறம் என்ன...?'
'அதுக்கு எப்போ பார்த்தாலும் இந்த மாதிரி கிண்டல் பண்ணின்னா ஒரு மாதிரி இருக்குடி....'
'சரிம்மா...அதை விடு....நீ அங்க ஷேவ் பண்ணிக்கோயேன்...'
'ஏய்....என்ன திடீர்னு....எதுக்கு இப்படி சொல்ற...?'
'ம்ம்..சும்மாதான்....உனக்கு அங்க ஷேவ் பண்ணினா பாக்குறதுக்கு ரொம்ப அழகா இருக்கும்....அத்தான் பாக்கும்போது நல்லா பளபளன்னு இருக்கும்...'
'நீ முடிவே பண்ணிட்டியாடி...அதெல்லாம் நான் மாட்டேன்பா... எனக்கு அதை நினைச்சாலே ஒரு மாதிரியா இருக்குடி....'
'என்ன திடீர்னு இப்படி சொல்ற...அதெல்லாம் முடியாது.....அத்தானுக்கு உன்னையும் குடுத்தாதான் நல்லா இருக்கும்...'
ச்ச்சீ....என்ன பேச்சு பேசுற...அசிங்கமா பேசாதடி....அவரு என்னோட மாப்பிள்ளை...'
'அதான்மா சொல்றேன் ....மாப்பிள்ளை கூட படுத்து செய்றதுல எவ்வளவு கிக்கா இருக்கும்னு நீ தெரிஞ்சுக்கணும் ...'
அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாமடி ....'
'ம்கும்....நீ சொன்னா நான் விட்டுருவேனா ....?'
'சரி ..சரி ...அதை அப்புறம் பாத்துக்கலாம் ...இப்போ ஒழுங்கா தூங்கு ....பிள்ளைக்கு பால் குடுத்துட்டியா ...?'
'அதெல்லாம் அப்பவே குடுத்தாச்சு ....'
'சரி ...அப்புறம் என்ன ? ....பேசாம படுத்து தூங்கு ....'
மகளை செல்லமாக அதட்டுவது போல பாவனை செய்தாலும் அமுதாவுக்கு நாளை என்ன நடக்கப் போகிறதோ என்று பெரிய ஒரு எதிர்பார்ப்பு இருந்ததென்னவோ உண்மை. மஞ்சு நிச்சயமாக தன்னையும் சேர்த்துதான் விளையாடப் போகிறாள் ... ஆகவே எப்படியும் தனது மருமகனோடு நாளை உறவு கொள்ளப் போவது நிச்சயம் என்று அமுதாவுக்கு ஊர்ஜிதமாகி அதுவே அவளை வெகுநேரம் உறங்க விடாமல் செய்தது.
இத்தனை நாள் மருமகன் என்ற ரீதியில் மட்டுமே பார்த்து பழகி விட்டு நாளை இப்படி திடீர் என்று உடலுறவு கொள்ளப் போகும் அளவுக்கு நடக்கப் போகிறதே என்று ஒரு இனம்புரியாத உணர்ச்சி அமுதாவை பாடாய் படுத்தியது. எல்லாம் இந்த மஞ்சுவால்தான். சும்மா இருந்த என்னை இப்படி உசுப்பேற்றி விட்டு விட்டாளே....அந்த டாக்டரிடம் கண்ட உடல் சுகம் அமுதாவை ரொம்பவும் படுத்தியது. இனிமேல் தனக்கு அது அவ்வப்போது வேண்டும் என்றே பட்டது.

[kadhalan kadhali]

அதிகாலையிலேயே அமுதாவுக்கு விழிப்பு வந்து விட்டது.. எழுந்து கடிகாரத்தை பார்த்தாள்... மணி நாலரை ஆகி இருந்தது. இன்னும் ஒரு மணி நேரத்தில் ரகுராமன் வந்து விடுவான் என்று அவளுக்கு தெரியும்....வழக்கமாக இந்த நேரத்தில்தான் வருவான்.... ஆகவே படுக்கையில் இருந்து எழுந்த அமுதா ஸீரோ வாட்ஸ் விளக்கின் நீல நிற வெளிச்சத்தில் அருகே உறங்கிக் கொண்டிருந்த மஞ்சுவைப் பார்த்தாள். அவள் நல்ல அயர்ந்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அருகே உறங்கிக் கொண்டிருந்த குழந்தையை அணைத்தபடி உறங்கிக் கொண்டிருந்த மஞ்சுவை பார்த்த அமுதாவுக்கு தன்னுடைய மகளின் அழகை பார்க்க பார்க்க பெருமையாக இருந்தது.
என் மகள்தான் எத்தனை அழகு....பாவம் இந்த அழகை ஆராதிக்க உரிமையுள்ளவன் அருகில் இல்லையே....அதனால்தானே இவள் அந்த சுகத்துக்காக இப்படி அலையத் தொடங்கி விட்டாள்? பாவம்.,.,. என்ற யோசனையோடு அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தவள் வீட்டின் பின்புறத்துக்கு சென்று டாஇலெட் போய் விட்டு வழக்கத்துக்கு மாறாக மிகவும் நிதானமாக சோப்பு போட்டு மஞ்சள் தேய்த்து குளித்து முடித்து ... கண்ணாடி முன்னால் நின்று தனக்கு தானே பார்த்து ரசித்து .. பின்னர் நன்கு வளர்ந்து தொங்கிய தலை முடியை லூசாக விட்டபடி... ஒரு நல்ல புடவையை உடுத்திக் கொண்டு வீட்டின் முன்வாசலுக்கு வந்து கதவை திறந்து வாசல் தெளித்து சின்னதாக ஒரு கோலம் போட்டு விட்டு.உள்ளே வந்தாள். ..மருமகன் வரும்போது வாசலில் இருந்தே எல்லாம் நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்று அப்படி செய்த அவளுக்கு தனக்குள்ளேயே சிரிப்பு வந்தது....என்ன இது....இத்தனை வயதில் இப்படி ஒரு கிளுகிளுப்பு.....எல்லாம் இந்த மஞ்சு கழுதையால்தான்....
அவள் இந்த முறை இங்கே வந்து இப்படி தீ மூட்டி விடாமல் இருந்து இருந்தால் தனக்கு இந்த மாதிரியான கிளுகிளுப்பெல்லாம் ஏற்பட்டிருக்காது....
ஆனாலும் இத்தனை நாள் இந்த மாதிரி சுகத்தை தவற விட்டுக்கிரோமே என்ற ஏக்கமும் ஒரே சமயத்தில் வந்தது.... எது எப்படியோ...இன்று மஞ்சு என்னை சும்மா விட மாட்டாள்....எண்ணிக் கொண்டே....உள்ளே போய் மஞ்சுவை எழுப்பினாள்...
அமுதா எழுப்பியவுடனேயே விழித்துக் கொண்ட மஞ்சு தன்னருகே நின்ற அமுதாவை பார்த்து.....ஐயோ....என் அம்மாவா இது....நம்பவே முடியல....என்று கிண்டல் செய்தபடியே எழுந்தவள் .....அத்தான் வர இன்னும் நேரமாகுமாம்மா..என்று கேட்டாள்.
ஆமாடி...வழக்கமா அஞ்சரை மணிக்கெல்லாம் வந்துருவார்...'
'அப்போ இப்போ மணி என்ன?'
'அஞ்சே கால்....போ....போயி குளிச்சுட்டு வா....'
'எதுக்கும்மா....நான் அப்புறமா குளிச்சுக்கிறேன்....'
'அத்தான் வரும்போது குளிக்காமலா இருக்கப் போறே....?'
'அதனால என்னம்மா.....நான் அப்புறமா குளிச்சுக்கிறேன்...'
மஞ்சு ஒரு விஷயம் சொன்னால் அதை மாற்றிக் கொள்ள மாட்டாள் என்பது அமுதாவுக்கு தெரியும் என்பதால் அதற்கு மேல் ஒன்றும் பேசாமல்....
'சரி...உன் இஷ்டம்....' என்று சொல்லி விட்டு திரும்பப் போனவளை....மஞ்சுவின் குரல் தடுத்தது.
'அம்மா....திரும்பவும் சொல்றேன்....அத்தான்கிட்ட நான் எப்படி நடந்துகிட்டாலும் நீ கண்டுக்கக் கூடாது...சரியா...?'
'சரி..சரி...அதான் நேத்தே சரின்னு சொல்லிட்டேனே....? எனக்கு உன்னோட சந்தோசம்தான் முக்கியம்.....ஆனா ஒண்ணு,...உன் அக்காவுக்கு தெரிஞ்சிராம பாத்துக்கோ....'
'அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கிறேன்மா...'
'அது சரி....நீ ஏதாவது மாப்பிள்ளைகிட்ட அந்த மாதிரி விஷமம் செய்யப் போயி அது அவருக்கு பிடிக்காம போயிட்டுதுன்னா என்ன செய்வேடி?.
'நீ என்னம்மா பேசுற......அதெல்லாம் அப்படி எதுவும் ஆகாது....'
சரி...சரி....எது செஞ்சாலும் கவனமா பாத்துக்கோ....' என்று சொல்லிக் கொண்டே மீண்டும் மஞ்சுவை நெருங்கி அவள் கன்னத்தில் செல்லமாக ஒரு தட்டு தட்டி விட்டு '...இரு..காப்பி போட்டு கொண்டு வர்றேன்...' என்று சொல்லி விட்டு அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள்.

[kadhalan kadhali]

ரகுராமனுக்கு மஞ்சுவின் மீது ஈர்ப்பு உண்டு என்பது அமுதாவுக்கு தெரியாததால் அவளுக்கு கொஞ்சம் கவலையாகத்தான் இருந்தது. மஞ்சு ஏதாவது அவனிடம் ஏடாகூடமாக செய்யபோய் அது அவனுக்கு பிடிக்காமல் போய்விட்டால் ....ஏதாவது பிரச்சினை ஆகி விடக் கூடாதே என்று ஒரு கவலை அவளுக்கு இருந்தது. காரணம் மூத்த மகளும் ரகுராமனும் குழந்தையும் விடுமுறையின்போது இங்கு வந்து தங்கி இருக்கும் போது அவர்கள் இருவருக்கும் இடையே உள்ள அன்னியோன்னியத்தை அமுதா கவனித்து இருக்கிறாள். மாமியார் வீடு என்று கவலை படாமல் இரவு நேரங்களில் கதவை சாத்திக் கொண்டு தனியறையில் அவர்கள் போடும் ஆட்டமெல்லாம் அமுதாவுக்கு தெரியும்....அதுவும் சிலநேரம் உச்சகட்ட தருணங்களில் இன்பவேதனையில் அஞ்சலி வாய்விட்டு முனகுவது அமுதாவுக்கு தெளிவாக கேட்கும்...அதை கேட்டு அமுதா சிரித்துக் கொள்வாள்...தனது மகளும் மருமகனும் எத்தனை ஆனந்தமான வாழ்க்கை நடத்துகிறார்கள் என்று எண்ணி பெருமை பட்டுக் கொள்வாள். அத்தனை அன்னியோன்னியமாக இருக்கும் பட்சத்தில் தனது மருமகன் இளைய மகளிடம் மயங்குவானா என்று சந்தேகமாக இருந்தது. ஆனாலும் மஞ்சுவின் அழகில் எந்த ஆணாக இருந்தாலும் மயங்கி விடுவான் என்றும் தோன்றியது. அதுவும் அவளாகவே காதல் கணைகள் தொடுக்க தயாராக இருக்கும்போது ரகுராமன் மயங்குவதற்கு வாய்ப்பு இருக்கிறது என்று எண்ணிக் கொண்டே காப்பி போடத் தொடங்கினாள்.
அவள் காப்பி போட்டுக் கொண்டு வெளியே வரவும் செல்போன் சிணுங்கவும் சரியாக இருந்தது. அது கண்டிப்பாக ரகுராமன்தான் என்று அமுதாவுக்கு தெரியும்....ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு வந்து இறங்கியதும் பொன் செய்வது வழக்கம்...
ஹாலில் இருந்த செல்போன் சிணுங்கும் சப்தம் கேட்டு அமுதா அதை எடுக்கப் போகும் முன்பே அறையில் இருந்து மஞ்சு வெளியே வந்து அந்த செல்போனை எடுத்து அமுதாவை நோக்கி கையமர்த்தி விட்டு போனை ஆன் செய்தாள். ரகுராமன்தான்.
மறுமுனையில் இருந்து....அத்தை....என்று சப்தம் கேட்டதுமே....மஞ்சு....அத்தான்...நான் உங்க அத்தை இல்லை...மஞ்சு என்று பதில் சொல்ல....
அவன்....ஏய்....மஞ்சு...எப்படி இருக்கே....என்று கேட்டு விட்டு இன்னும் கால்மணி நேரத்தில் வீட்டுக்கு வந்து விடுவேன்...என்று சொல்ல....மஞ்சு போனை வைக்காமல் .... வாங்க வாங்க அத்தான்....ஆனால் எனக்கு என்ன வாங்கிட்டு வந்து இருக்கீங்க....என்று கேட்க....அய்யய்யோ...அங்கெ இருந்து எதுவும் வாங்கிட்டு வரலை...உனக்கு என்ன வேணும் சொல்லு...வாங்கிட்டு வர்றேன்...ஆனா இந்த நேரத்துல எந்த கடையும் திறந்து இருக்காதே....என்று வருத்தப்படுவதை போல சொல்ல.....அதெல்லாம் பெருசா ஒன்னும் வேண்டாம் அத்தான்....வரும்போது எங்களுக்கு பூ வாங்கிட்டு வாங்க ...அது போதும்....என்று சொல்ல.... ஆகா...இவள் இப்போது ஆரம்பித்து விட்டாள் என்று அமுதா எண்ண...மறுமுனையில் ...பூ மட்டும் போதுமா....வேற ஏதாவது வாங்கிட்டு வரணுமா.....என்று குறும்பாக கேட்க.....மஞ்சுவும் அதே குறும்போடு....ம்ம்....வேணும்னா கொஞ்சம் அல்வா வாங்கிட்டு வாங்க....என்று சொல்லி விட்டு...சரி அத்தான் சீக்கிரம் வாங்க...என்று சாதாரணமாக பேசுவதை போல பேசி விட்டு போனை வைத்தாள்.

[kadhalan kadhali]

மஞ்சு பேசியதை எல்லாம் கேட்டுக் கொண்டிருந்த அமுதா சிரித்துக் கொண்டே மஞ்சுவை நோக்கி வந்து ஒரு டம்ளரை அவளிடம் நீட்டிக் கொண்டே....
'வந்து இறங்கினதுமே ஆரம்பிச்சுட்டியா....?' என்று கேட்க......
'ஆமா...இப்பவே ஆரம்பிச்சாதானே மத்ததெல்லாம் சரியா வரும்....அத்தான் வேற இன்னிக்கு ராத்திரியே ஊருக்கு கிளம்பப் போறார்....அதுக்குள்ளே...நம்ம ப்ளான் படி எல்லாம் சரியா நடக்கனுமே .. அதான்....' என்றாள்.
'நம்ம பளான்னு எதுக்கு சொல்ற....உன்னோட பளான்னு சொல்லு....என்னை எதுக்கு சும்மா சும்மா வம்புக்கு இழுக்குற...?'
'பாத்தியா....அப்பப்போ உனக்கு இதுல இஷ்டம் இல்லாத மாதிரியே பேசுற...?'
'நிஜமாத்தாண்டி சொல்றேன்.....அவரு எனக்கு மருமகன்டி....நான் எப்படி அவர்கிட்ட அந்த மாதிரில்லாம் நடக்க முடியும்....?'
'அதெல்லாம் முடியும்....அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கிறேன்....நான் சொல்றபடி மட்டும் நீ நடந்துகிட்டா போதும்....'
'போ..போ...என்னவோ சொல்ற...'
'அது சரி....நான் சொன்னதை செஞ்சியா....?'
'நீ என்ன சொல்லி நான் செய்யலை...?'
'அதாம்மா....அங்கே ஷேவ் பண்ணிட்டியா...?'
'போடி...இவளே...அதெல்லாம் முடியாது.....அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்...'
'ஐயோ...அம்மா....நீ எதுக்கு அடம் பிடிக்கிற....அதான் நாம எல்லாத்தையும் வெளிப்படையா பேசியாச்சே...அப்புறம் எனன...?'
'போடி....அதெல்லாம் ஒண்ணும் வேண்டாம்....'
'சரி...உன் இஷ்டம்....ஒருவேளை....உனக்கு அங்கே அத்தான் கையால ஷேவ் பண்ணினாதான் பிடிக்கும் போல ....'
'ஏய்....ஏய்.....சும்மா இருடி....' என்று சொல்லி விட்டு அவளும் காபியை குடிக்க தொடங்கினாள்.

[kadhalan kadhali]

ரகுராமன் சொன்னதை போலவே....மிக சரியாக கால்மணி நேரத்தில் வந்து விட்டான்.
வெளிக்கேட்டின் அருகே ஆட்டோ சத்தம் கேட்டவுடனேயே மஞ்சுவுக்கும் அமுதாவுக்கும் ரகுராமன் வந்து விட்டது தெரிய.....அமுதா நடந்து சென்று வாசல் கதவை திறந்து வெளியே சென்று வெளிக்கேட்டின் பூட்டை திறந்து விட்டு....வாங்க மாப்பிள்ளை....என்று அழைக்க....'என்ன அத்தை ...சுகமா இருக்கீங்களா...?' என்று கேட்டுக் கொண்டே கையில் ஒரு சிறிய லக்கேஜ் பேக்குடன் உள்ளே வந்தான்.. உள்ளே வந்ததும் கேட்டை மீண்டும் அடைத்து விட்டு அவனை தொடர்ந்து அமுதாவும் வீட்டை நோக்கி நடந்து வர....வாசல் கதவுக்கு பக்கத்திலேயே நின்ற மஞ்சு....'வாங்க....வாங்க...அத்தான்....' என்று சொல்ல.....அவளை பார்த்து....'மஞ்சு...எப்படி இருக்கே....உன்னை ஒரு ஆறு மாசம் முன்னாடி பார்த்தது........கொஞ்சம் இளைச்சு போயிட்டியே....ஏன்....?' என்று கேட்டுக் கொண்டே வீட்டுக்குள் நுழைந்தான்.
'அப்படியா தெரியுது.....?'
'ஆமா மஞ்சு....நீ முன்னை விட இப்போ கொஞ்சம் இளைச்சு போய்ட்டா மாதிரிதான் தெரியுது.....என்று சொல்லிக் கொண்டே தனக்கு பின்னால் வீட்டுக்குள் நுழைந்து கொண்டிருந்த அமுதாவை பார்த்து....'என்ன அத்தை...நான் சொல்றது சரிதானே...' என்று கேட்க.....
அமுதா பதிலுக்கு அவனை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே....'அப்படில்லாம் இல்லியே மாப்பிள்ளை....உங்களுக்குத்தான் அப்படி தெரியுது போல...' என்றாள். மஞ்சு எந்த ஒரு சிறிய சந்தர்ப்பத்தையும் தவற விட தயாராக இல்லை என்பதால்....
'சரி...அதனால்தான் உங்ககிட்ட கேட்டேன்...எனக்கு என்ன வாங்கிட்டு வந்து இருக்கீங்கன்னு கேட்டேன் ...' என்று கேட்க....அதை கண்டு அமுதா
'ஏண்டி...அவர் இப்பதாண்டி வந்து இருக்கார்....அதுக்குள்ளே எதுக்கு வளவளன்னு பேசிகிட்டு இருக்குற....அவரே ஏற்கனவே களைப்பா இருப்பார்...' என்று சொல்ல...மஞ்சு அவளிடம்....'நானும் அத்தானும் பேசிகிட்டு இருக்கும்போது...நீ எதுக்கும்மா தேவை இல்லாம மூக்கை நுழைக்கிற...நான் என் அத்தான்கிட்ட பேசாம வேறு யார்கிட்ட பேசுறதாம்...?' என்று சொல்ல....அமுதா ரகுராமனிடம் திரும்பி.....
'இவளுக்கு வேற வேலையில்லை மாப்பிள்ளை....போங்க...நீங்க அந்த ரூமுக்கு பொய் கொஞ்ச நேர ரெஸ்ட் எடுங்க...நான் உங்களுக்கு சூடா காப்பி போட்டு எடுத்துட்டு வர்றேன்...' என்று சொன்னாள்.
ரகுராமன் அதை கேட்டு விட்டு புன்னகைத்தபடியே பக்கவாட்டில் இருந்த அறைக்கு போனான். வழக்கமாக இங்கே வரும்போதெல்லாம் அந்த அறையில்தான் தங்குவான்... அமுதா அந்த அறையை எப்போதுமே மருமகனுக்காக மிகவும் சுத்தமாக வைத்து இருப்பாள்.
ரகுராமன் உள்ளே போனதும் மஞ்சுவும் தங்கள் அறைக்கு சென்று படுக்கையில் உட்கார்ந்து குழைந்தையை எடுத்து மடியில் போட்டுக் கொண்டு அடுத்து என்ன செய்யலாம் என்று யோசிக்கத் துவங்கினாள்.
அங்கே ரகுராமனுக்கும் மிகவும் சந்தோசமாக இருந்தது. மஞ்சு இத்தனை கலகலப்பாக பேசியதில் அவனுக்கு அளவில்லாத மகிழ்ச்சி...
இதற்கு முன்பெல்லாம் அவளும் அவனும் இப்படி பேசிக்கொள்ளும் படியான சூழ்நிலை வாய்க்கவில்லை.. இப்போது மாமியார் மட்டும் இருந்ததால் அவள் இத்தனை ப்ரீயாக பேசுகிறாள் என்பது அவனுக்கு புரிந்தது.
பேசும்போதே அவன் அவளை பார்த்து உள்ளுக்குள் கிறங்கினான் என்பதுதான் உண்மை... காரணம்...அதிகாலையில் உறக்கம் முழுமையாக கலையாமல் கலைந்த தலைமுடி மற்றும் நைட்டியில் அவளை பார்க்க..ஒரு வித போதையூட்டும் வகையில் இருந்தது.
அதுவும் குழைந்தைக்கு பாலூட்டிக் கொண்டிருப்பதால் நைட்டியை முட்டிக் கொண்டு தெரிந்த அவளுடைய முலை மேடுகள் இரண்டும் அவனை சற்று நிலை தடுமாறும்படி செய்தது.
அஞ்சலிக்கும் நல்ல பெரிய முலைகள்தான் என்றாலும் மஞ்சுவுக்கு அதை விட நல்ல பெரிய சைசாக இருக்கும் போல அவனுக்கு தெரிந்தது. இந்த குடும்பத்துல உள்ள பொம்பளைகளுக்கு இப்படித்தான் இருக்கும் போல என்று சிந்தனை செய்தபடியே அங்கே இருந்த கட்டில் மெத்தையில் உட்கார்ந்தான். வழக்கமாக இங்கே வீட்டுக்கு வந்து அரை மணி நேரமாவது ஒரு குட்டி தூக்கம் போட்டு விட்டுத்தான் பின்னர் ரெடியாகி அலுவலகம் செல்வான்.
ஆகவே லேக்கேஜ் பேக்கை தள்ளி வைத்து விட்டு அந்த மெத்தையில் சாயப் போகும் போதே அமுதா ஏற்கனவே தயாராக்கி வைத்து இருந்த காப்பியை கோப்பையில் ஊற்றி கொண்டு அறையின் வாசலுக்கு வந்து....
'காப்பி ரெடி....குடிக்கிறீங்களா...?' என்று சத்தம் கொடுக்க ... 'டக்கென்று எழுந்து உட்கார்ந்த ரகுராமன்.....'கொண்டு வாங்க அத்தை....இங்கே வச்சுட்டு போங்க...நான் ப்ரெஷ் பண்ணிட்டு வந்து குடிச்சுக்கிறேன்...' என்று சொல்ல...அமுதா உள்ளே வந்து அருகில் இருந்த மேஜையில் காப்பி கோப்பையை வைத்து விட்டு ...சரி...நீங்க கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுங்க...காலையில இடியாப்பம் செய்யப் போறேன்...என்று சொல்லி விட்டு வெளியே சென்றாள். .
அவனுக்கு இடியாப்பம்தான் ரொம்பப் பிடிக்கும் என்பது அவளுக்கு தெரியும்....அதோடு தேங்காய் சட்டினி என்றால் ரொம்ப விரும்பி சாப்பிடுவான்.
அவன் அறையில் இருந்து வெளியே வந்த அமுதா மஞ்சு இருந்த அறைக்குள் போக.... அங்கே மஞ்சு குழந்தையை மறியல் வைத்தபடி..சாய்ந்து உட்கார்ந்து இருந்தாள்.
இன்னும் சூரியன் உதிக்க வில்லை என்பதால் வெளியே இருளாகவே இருந்தது. இன்னும் விடிவதற்கு அரை மணி நேரமாவது ஆகும் என்பதால்....கட்டிலை சுற்றிக் கொண்டு மறுபுறம் வந்த அமுதா அந்த கட்டிலில் உட்கார்ந்து அப்படியே தலையணையில் தலையை வைத்து சாய்ந்து படுத்தாள்.
'என்னம்மா.....குளிச்சுட்டு வந்துட்டு திரும்பவும் படுத்துட்ட....?'
'அதுக்கென்னடி...இன்னும் விடியறதுக்கு நேரமாகும்....இப்பவே எழுந்து என்ன செய்யப் போறேன்....மாப்பிள்ளை வர்றார்றேன்னு குளிச்சேன்....கொஞ்ச நேரம் படுத்திட்டு அப்புறமா பொய் சமையலை ஆரம்பிக்கணும்....'என்று சொல்லி விட்டு கண்ணை மூட...மஞ்சுவும் அதற்கு மேல் அவளை தொந்தரவு செய்யாமல் விட்டு விட்டாள்.

[kadhalan kadhali]

மணி ஏழே முக்கால் ஆகியிருக்க....அமுதா கிச்சனில் பிசியாக இருக்க....ரகுராமன் எழுந்து போய் குளித்துக் கொண்டிருந்தான்... மஞ்சு குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு சமையல் அறைக்கு வந்து அமுதா என்ன செய்கிறாள் என்று பார்த்து விட்டு மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்து அங்கே ஜன்னல் ஓரமாக கிடந்த கட்டிலில் அமர்ந்து நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கி ஒரு புறமாக துணியை விலக்கி குழைந்தைக்கு பால் கொடுக்கத் துவங்கினாள். அவள் பால் கொடுக்க துவங்கிய கொஞ்ச நேரத்தில் சமைய்ஹல் அறையில் இருந்து வெளியே வந்த அமுதா மஞ்சு அங்கே உட்கார்ந்து குழைந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் கோலத்தை பார்த்தவள் அவளுக்கு எதிரே இருந்த ரகுராமன் அறையையும் பார்த்து விட்டு ....
'ஏய்....என்னடி இப்படி உட்கார்ந்துட்டு....பால் குடுத்துட்டு இருக்கே...?' என்று புருவத்தை உயர்த்தி கேட்க....மஞ்சு சாதாரணமாக என்ன என்று கேட்டாள்.
'ஏய்....அத்தான் அந்த ரூமுலதாண்டி இருக்காரு....கதவை திறந்தா நீ பால் குடுக்கிறது அப்படியே தெரியும்....அதுவும் தொழில் துண்டு ஏதாவது போட்டுக்கிட்டு இருக்கலாம்ல....இந்த பக்கத்துல அப்படியே தெரியுதுடி....'
'அதனால என்னம்மா....?'
அவள் அப்படி சாதாரணமாக கேட்டதும்தான் அமுதாவுக்கு புரிந்தது. மஞ்சு தற்செயலாக ஒன்றும் அப்படி உட்கார்ந்திருக்க வில்லை...காரணத்தோடுதான் உட்கார்ந்திருக்கிறாள் என்று புரிந்தது. அவள் சொன்னபடியே காய் நகர்த்த தொடங்கி விட்டால் என்பது புரிந்து போனதால் அவளை பார்த்து ஒரு சிரிப்பு சிரித்து விட்டு மீண்டும் கிச்சனுக்குள் போனாள்.
கிச்சனுக்குள் போய் சமையலை கவனித்துக் கொண்டிருந்தாலும் ரகுராமன் அறைக்கதவு திறக்கப் போகும் சத்தத்திற்காக காத்திருந்தாள்.
அவள் எதிர்பார்த்த மாதிரியே கொஞ்ச நேரத்தில் ரகுராமன் கதவை திறந்து கொண்டு வெளியே வர... அந்த சத்தத்தை கேட்டு விட்டு வெளியே என்ன நடக்கப் போகிறது என்று கவனிக்கும் வகையில் செவியை கூர்மையாக வைத்துக் கொண்டாள்.
வெளியே வந்த ரகுராமன் அந்த காலை நேரத்தில் எதிரே கண்ட காட்ச்சியில் ஒரு வினாடி திக்குமுக்காடிப் போய்....உடனே சுதாரித்துக் கொண்டு...
'குட் மார்னிங் மஞ்சு....' என்று சொல்ல....பதிலுக்கு மஞ்சுவும்....குட் மார்னிங் சொல்வது அமுதாவுக்கு கேட்டது.
தாய்ப்பால் கொடுக்கும் பெண்கள் வீட்டினுள் இருக்கும்போது இந்த மாதிரி சற்று தாராளமாக நடந்து கொள்வார்கள் என்று ரகுராமனுக்கு தெரியும் என்பதால் .. மஞ்சுவும் அப்படிதான் சாதாரணமாக அந்த மாதிரி இருந்து கொண்டு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாள் என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
மஞ்சு அவனுக்குக்காகத்தான் அந்த மாதிரி ஒரு பக்க முலையை வெளியே தெரியும்படி இருந்து கொண்டு பால் கொடுக்கிறாள் என்பது அவனுக்கு புரியவில்லை.... காரணம் மஞ்சு எந்த மாதிரி மனனியாளியில் இருக்கிறாள் என்பது அவனுக்கு புரியவில்லை... மேலும் கணவன் இல்லாமல் தனியீக இருக்கும் மஞ்சுவை ஏதாவது செய்து வழிக்கு கொண்டு வரலாமா என்று அவன் நினைத்துக் கொண்டிருந்ததால் அவளுடைய மன ஓட்டம் அவனுக்கு பிடிபடவில்லை... ஒருவருக்கொருவர் தெரியாமல் ஒருவரை ஒருவர் வீழ்த்த பிரயத்தனப் பட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.
இப்போது சமையல் அறையில் இருந்து தற்செயலாக வெளியே வருவதை போல வந்த அமுதா அப்போதுதான் ரகுராமனையும் மஞ்சுவையும் பார்ப்பதை போல பார்த்து விட்டு....மஞ்சுவுக்கு அருகே போய் ரகுராமனுக்கு கேட்கும் படி....;ஏய்...என்னடி...இந்த மாதிரி உட்கார்ந்து பிள்ளைக்கு பால் குடுத்துட்டு இருக்கே....இந்தா இந்த துண்டை தோள்ல போட்டுக்கோ...'என்று மஞ்சுவிடம் தான் கையோடு கொண்டு வந்த துண்டை கொடுக்க....அதை கேட்டு நிமிர்ந்து பார்த்த மஞ்சு....ரகுராமனை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டு அமுதாவிடம் திரும்பி....
'எதுக்குமா இப்படி சத்தம் போடுற....இங்க நம்மைத்தானே இருக்கோம்....'என்று சாதாரணமாக கேட்க....
'அறிவு கெட்டவளே...அத்தான் முன்னால இப்படித்தான் இருந்துட்டு பால் குடுப்பியா....ஒரு மரியாதை வேண்டாம்...?' என்று சற்று கடுமையாக கேட்பதை போல கேட்க....
'இதுல என்னம்மா மரியாதை குறைஞ்சு போயிரும்....என் அத்தான் முன்னாடிதானே இப்படி இருக்கேன்....வேற யாரு முன்னாடியுமா இருக்கேன்...?' என்று பதிலுக்கு கேட்டாள்.
இருவரும் பேசுவதை கேட்ட ரகுராமன் இருவரையும் சமாதானப் படுத்துவதை போல.....'விடுங்க அத்தை ... இதுல என்ன இருக்கு....விடுங்க...' என்றான்.
'அப்படி சொல்லுங்க அத்தான்...இந்த அம்மாவுக்கு வேற வேலையே இல்லை...'
என்னதான் இருந்தாலும் தன்னுடைய மகளை சந்தோசமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ணிய அமுதா....
'சரி....என்னமோ செய்...' என்று சொல்லி விட்டு மீண்டும் சமையல் அறைக்கு போய் நின்று கொண்டாள்.
அமுதா உள்ளே சென்றவுடன்....மஞ்சு கட்டிலுக்கு எதிரே நின்ற ரகுராமனை பார்த்து நன்றாக திரும்பி உட்கார்ந்த மஞ்சு....
'அத்தான்....என் பையன் எப்படி இருக்கான்னு நீங்க சொல்லவே இல்லியே....'என்று ஒரு மாதிரி சிரித்தபடி கேட்டாள்.
அதை கண்ட ரகுராமனுக்கு சந்தோசம் தாளவில்லை...என்ன இது...மஞ்சு இத்தனை வசதியாக நமக்கு காட்டுகிறாள் என்று உள்ளுக்குள் சந்தோசபட்டுக் கொண்டே அவளுக்கு பதில் சொன்னான்.
'உன்னோட பையன் எப்படி இருப்பான்...அழகாத்தான் இருப்பான்....நான் காலைல வந்தவுடனேயே உன் பையனை பாக்கலாம்னுதான் வந்தேன். ஆனா அந்த நேரத்துல உறங்கிக்கிட்டு இருப்பாநேன்னுதான் கேக்கலை ..'என்று சொல்ல...
'அதான் இப்போ முழிச்சுகிட்டு இருக்கனே....பாருங்க...'என்று மஞ்சு அவனை பார்த்து சொல்ல...
அவள் எதை பார்க்கச் சொல்கிறாள் என்று புரியாமல் .....அவளருகே சென்ற ரகுராமன் அவள் குழைந்தையின் காலை பிடித்து செல்லமாக தடவி விட...மஞ்சுவின் முலையில் வாய் வைத்து பால் குடித்துக் கொண்டிருந்த குழைந்தை அந்த ஸ்பரிசத்தை உணர்ந்தது அங்கே இருந்து வாயை எடுத்து அவனை பார்த்து சிரித்தது. அப்போது மஞ்சுவின் ஒரு பக்க முலை அப்படியே முழுமையாக அவனுக்கு காட்சி அளித்தது.
என்னதான் குழைந்தையின் முகத்தை பார்த்து பதிலுக்கு சிரித்தாலும் ரகுராமனின் பார்வை மஞ்சுவின் திறந்திருந்த முலையிலேயே நிலைத்தது. அவனை நிமிர்ந்து பார்த்த மஞ்சு அவன் அங்கே பார்ப்பதை பார்த்து விட்டு சும்மா பாவனைக்காக நைட்டியை லேசாக இழுத்து விடுவதை போல செய்து விட்டு ....'எப்படி இருக்கு அத்தான்...?' என்று பொதுவாக கேட்க....அவனும்....ரொம்ப அழகா இருக்கு மஞ்சு....'என்று பொதுவாக சொன்னான்.

[kadhalan kadhali]

ரகுராமன் சொன்னதை கேட்டு விட்டு அவனை நிமிர்ந்து பார்த்த மஞ்சு ஒரு நமுட்டு சிரிப்புடன்.....
'நிஜமாவா சொல்றீங்க.....?' என்று கேட்க....'ஆமா மஞ்சு....ரொம்ப அழகா இருக்கு....'என்று சொல்லிக் கொண்டே மீண்டும் அவன் அவளுடைய முலையை பார்க்க....அதை அவளும் பார்த்து விட்டு....'போங்க அத்தான்....எனக்கு வெட்கமா இருக்கு....'என்று செல்லமாக சிணுங்க...
'மஞ்சு....நான் உன் பையனைதானே அழகான்னு சொன்னேன்....இதுக்கு எதுக்கு வெட்கப் படுற....?' என்று கேட்டான்.
'நிஜம்மா பையனை பாத்துதான் சொன்னீங்களா...?'
'ஆமா மஞ்சு....நீ என்ன நினைச்சே...?'
'இல்ல....சும்ம்மாதான் ....ஒண்ணுமில்ல...'
அதற்குள் கிச்சனில் இருந்து வெளியே வந்த அமுதா....
'மாப்பிள்ளை சாப்புட்டுரீங்களா...டிபன் ரெடி...' என்று சொல்ல...அத்தை குரலை கேட்டு திரும்பிய ரகுராமன் சற்று மெல்லிய பதட்டத்தோடு
'சரி அத்தை.....'என்று சொல்ல....'அத்தான் மணி எட்டுதான் ஆகுது....'என்று மஞ்சு சொல்ல...அதற்கு அமுதா அவளைப் பார்த்து சொன்னாள்.
'ஏய்....அவர் ஆபீசுக்கு போக வேண்டாமா....இப்பவே சாப்பிட்டுட்டு கிளம்பினாத்தான் அவரு ஆபீஸ் போக சரியா இருக்கும்...'
'அப்பிடியா அத்தான்.....அப்போ சாப்பிடுங்க...'
'மஞ்சு நீ சாப்பிடுலியா...?'
'இல்ல அத்தான்.....குழைந்தை இன்னும் பால் குடிச்சு முடிக்கலை....நீங்க சாப்பிடுங்க...நான் அப்புறமா சாப்பிட்டுக்கிறேன்...'
'சரி....அத்தை எனக்கு டிபன் எடுத்துட்டு வாங்க....'என்று சொல்லி விட்டு அங்கே கிச்சனுக்கு பக்கத்தில் ஹாலில் கிடந்த சிறிய டேபிளில் போய் ரகுராமன் உட்கார்ந்தான்...
'மஞ்சு....அவரு வழக்கமா அங்கதாண்டி உட்கார்ந்து சாப்பிடுவாரு.....நீ வேணும்னா கொஞ்சம் எழுந்து அவருக்கு இடம் குடு...நீ இங்க வா...'
'எதுக்கு அத்தான் அங்கெ போறீங்க....சும்மா இங்கியே உட்காருங்க.....அதான் இங்க நல்லா இடம் இருக்கே....நான் வேணும்னா எழுந்துரட்டுமா...?'
'வேண்டாம்...வேண்டாம் மஞ்சு....நீ இங்கியே இரு....நானும் இங்கியே உட்கார்ந்துக்கிறேன்...'
ரகுராமன் அத்தையை ஒரு முறை பார்த்து விட்டு மஞ்சு உட்கார்ந்திருந்த அந்த கட்டிலில் மஞ்சுவுக்கு எதிராக உட்கார அமுதா ப்ளேட்டையும் டம்ளரையும் சட்னியையும் கொண்டு வைக்க....ரகுராமன் சாப்பிடத் தொடங்கினான்.
மஞ்சுவும் அவனையும் அமுதாவையும் பார்த்துக் கொண்டு குழைந்தைக்கு பால் கொடுப்பதை தொடர....அதை பார்த்த அமுதா....மனதளவில் மகளுக்கு சப்போர்ட் செய்ய வேண்டி.....மஞ்சுவை பார்த்து சொன்னாள்.
'எத்தனை தடவை சொல்றதுடி....ஒரே பக்கமாவே வச்சு பால் கொடுக்காதேன்னு....ரெண்டு பக்கமும் குடிக்க குடு....இல்லன்னா இதே பழக்கமா போயிடும்....'என்று சொல்ல.....அமுதா எதற்காக இப்படி சொல்கிறாள் என்பது மஞ்சுவுக்கு புரியா....தாய்க்கு மனதினுள்ளே நன்றி சொல்லியபடி....'
'சரிம்மா சரி....கத்தாதே...'என்று போலியாக அம்மாவுக்கு பயப்படுவதை போல பாவனை செய்து கொண்டு....
ஏற்கனவே பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த முலையை மறைக்காமல் மறுபக்கத்து முலையையும் வெளியே எடுத்து குழைந்தையை பக்கம் மாற்றி படுக்க வைத்து பாலூட்ட....எதிரே அமர்ந்து இருந்த ரகுராமன் அதை பார்த்துக் கொண்டே மெதுவாக சாப்பிட்டு முடித்தான்...
என்ன இது....மஞ்சு இந்த அளவுக்கு தனக்கு முன்னால் ப்ரீயாக இருக்கிறாள்...என்று வியந்தபடியே ...சந்தோசமாக சாப்பிட்டு முடித்தான்.
அமுதா அனைத்தையும் கவனித்தாள்....நிச்சயமாக இன்று அவர் ஊருக்கு திரும்பி போவதற்குள் மஞ்சு அவனை வழிக்கு கொண்டு வந்து விடுவாள் என்பது அவளுக்கு ஊர்ஜிதமாகியது.

[manigopal]

@kallakadhalan

you work is awesome but onething is that you are not adding the story link or atleast the website which you have taken from., its credit to them,.

[Renjith]

Super bro