Incest இரண்டு வீடு !!

[Navki]

''தம்பி.. டேய் தம்பி”

“ம்ம்..”

“எந்திரிடா. நம்ம ஊரு வந்தாச்சு.'' 

தூக்கத்தில் இருந்த என்னை விஜி எழுப்பி விட்டபோது எனக்கு கண்ணே முழிக்க முடியாத அளவுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது.

மிகவும் சிரமப்பட்டு கண்களைத் திறந்ததும்.. சட்டென பாய்ந்த சூரியக் கதிர்களால் என் கண்கள் எரிச்சலைக் காட்டியது. உள்ளே உறுத்தியது. 

 உடனே என் கண்களை மூடிக் கொண்டேன். முகத்தை சீட்டுக்கடியில் புதைத்துக் கொண்டேன்.

மூவர் அமரக் கூடிய வலது பக்க இருக்கை எங்களுடையது. இரவு நேரப் பயணம் என்பதால் பேருந்தில் கூட்டம் இருக்கவில்லை. அரசுப் பேருந்து. நிறைய இருக்கைகள் காலியாக இருந்தன.

தூங்க வேண்டும் என்கிற காரணத்தால் நான் ஜன்னலோரமாக அமர்ந்து தூங்கியிருந்தேன். 

விஜி தூங்கினாளா இல்லையா என்று தெரியவில்லை.

விஜி என் தோளைத் தொட்டாள்.

“தம்பி”

“ம்ம்”

''எல்லாரும் எறங்கிட்டாங்க.''

''ம்ம்..''

''நாம மட்டும்தான் பாக்கி.''

''இரு விஜி.. கண்ணே முழிக்க முடியல என்னால..'' முனகிவிட்டு மெதுவாக நிமிர்ந்தேன்.

காலை நேரப் பேருந்து நிலையத்தின் கசகசப்பான இரைச்சல்கள் காதை துளைப்பது போலிருந்தது. அது இன்னும் எரிச்சலாக இருந்தது.

அவள் வலது கை என் தோளில் இருந்து தலைக்கு வந்தது. அன்பாக.. பாசமாக என் தலை முடியைக் கோதி விட்டாள்.

மெதுவாக முகம் உயர்த்தி அரைக் கண் திறந்து அவள் முகம் பார்த்தேன். பாசமாக என்னைப் பார்த்து புன்னகைத்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் அந்தப் புன்னகை அவ்வளவு தெளிவாக இல்லை. 

பேருந்துக்குள் சுற்றிலும் பார்த்தேன்.

 ஓட்டுனர் நடத்துனர் உட்பட பேருந்துக்குள் யாருமே இல்லை. நாங்கள் மட்டும்தான் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தோம்.

“நல்ல தூக்கமா?” கனிவாய் கேட்டாள் விஜி. 

அவள் கண்கள் என் கண்களை மிகுந்த பாசத்துடன் சந்தித்தன. 

“ம்ம்” மெதுவாக முனகினேன். என் தொண்டை கரகரத்திருந்தது.

''எந்திரி.. போலாம். வீட்ல போய் நல்லா தூங்கிக்கோ'' என்று மெல்லிய குரலில் சொல்லிவிட்டு விஜி நகர்ந்து எழப் போனாள்.

 நான் சட்டென அவள் இடுப்பைப் பிடித்து என் பக்கத்தில் இழுத்தேன். அவள் தடுமாறிக் கொண்டு வந்து என் மேல் மோதிச் சாய்ந்தாள். 

என் வலது கை சட்டென்று போய் அவள் முலையைப் பிடித்து அமுக்கியது.

ஒரு நொடி திடுக்கிட்டதுபோல பேருந்தின் இருக்கை கம்பிகளை இரண்டு கைகளிலும் பிடித்துக் கொண்டு சிணுங்கினாள்.

''டேய். என்ன இது.. பஸ்ஸுக்குள்ள.. விடு''

''உக்காரு விஜி ''

''வேணாண்டா. நட போலாம்.''

''விஜி..'' 

நான் கண்களை ஓரளவு திறந்து அவளைப் பார்த்தேன். அவள் உடம்பு பாதி வளைவாக என் பக்கம் திரும்பியிருந்தது.

மார்புச் சேலை சரிந்த நிலையில்,  ஜாக்கெட்டில் திமிறியபடி இருந்த அவளின் பருத்த முலைகள் இரண்டும் பழுத்த பப்பாளிகளாக.. என் கண் முன்பாக தொங்கிக் கொண்டிருந்தன.

''உக்காரு விஜி'' என்றேன். 

''ப்ச்.. எந்திரிடா '' அவள் நேராக நிமிர்ந்து நின்றாள். 

"ஏய்.. இரு"

நான் அவள் இடுப்பை வளைத்து இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டு சட்டென என் முகத்தை அவளது வயிற்றில் வைத்து அழுத்தினேன். 

அவளின் பெண்மை வாசனையை முகர்ந்தபடி என் முகத்தை அவள் வயிற்றின் மீது தேய்த்தேன். அழுத்தி முத்தம் கொடுத்தேன்.

 விஜி சிலிர்த்தாள். என் தலையில் கை வைத்து என் முகத்தை அகற்ற முயன்றாள்.

''டேய்.. தம்பி.. கொஞ்சம் பேசாம இரு.! என்ன இது பஸ்க்குள்ள இப்படி பண்ணிட்டு.!''

''உக்காரு விஜி ''

''மூடிட்டு எந்திரிடா.! வீட்ல போய் பாத்துக்கலாம்'' அவள் சற்றே குரலை உயர்த்தி, என் முகத்தை சற்று பலத்துடன் தள்ளி விட்டு.. விலகப் போனாள்.

நான் அவளை வம்படியாக இழுத்துப் பிடித்து அவளது வயிற்றில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தம் கொடுத்து நறுக்கென ஒரு கடியும் கடித்தேன்.

அவள் மிகச் சன்னமாக, “ஸ்ஸ் ஆஆ.. நாய்.. நாய்” என்று திட்டிக் கொண்டு என்னைத் தள்ளி விலக்கி பாய்ந்து இருக்கைக்கு வெளியே போனாள்.

நான் ஏக்கமாக விஜியைப் பார்த்தேன். 

“விஜி..”

“ப்ச்.. ரெண்டு பக்கமும் பாரு.. பஸ் நிக்குது..” என்றாள்.

அவள் புடவைத் தலைப்பை இழுத்து உடம்பை முழுசாக மூடி போர்த்திக் கொண்டாள். கண்கள் இடுக்கி குறும்பாகச் சிரித்தாள்.

அவள் மூக்கின் சுழிவில் மிகுந்த கவர்ச்சி இருந்தது. சின்னதாக அவள் மூக்குத்தி அணிந்திருந்தாள். அது அவளுக்கு மிகவும் அழகாகவே இருந்தது.

நான் திரும்பி ஜன்னல் வழியாக வெளியே பார்த்தேன். எங்களுக்கு இரண்டு பக்கத்திலும் முன்னாலுமாக பேருந்துகள் இருந்தன.

மக்கள் கூட்டம் கசகசவென இருந்தது. விதம் விதமான மக்கள். பொறுமையற்ற மக்கள்.

 சூரியன் மேலே வந்து நீண்ட நேரம் ஆகியிருந்தது. என் கண்கள் அந்த திசையைப் பார்க்கவே கூசின.

''எந்திரிச்சு வாடா'' விஜி சீட்டை விட்டு வெளியே போய் நின்று புடவையால் தன் உடம்பை மறைத்துக் கொண்டு என்னை அழைத்தாள்.

நான் மெதுவாக எழுந்தேன். என் தண்டு புடைத்து என் பேண்ட் புடைப்பாக இருந்தது. 

அந்த புடைப்பை அழுத்தி விடும் போது அதைப் பார்த்த விஜி மெலிதாகச் சிரித்தாள்.

''என்ன சிரிப்பு?'' அவளை நோக்கி நகர்ந்தபடி கேட்டேன்.

''தம்பி அடங்கவே மாட்டான் போலருக்கு..?''

''ஆமா.! அவனை இப்படி எழுப்பி விட்டதே நீதான்..''

''சரி.. சரி..! வீட்ல போய் நான் அவனுக்கு என்ன வேணுமோ அதை குடுத்துக்கறேன்.! இப்ப அடக்கி வெச்சுட்டு வா..''

நான் கை நீட்டி அவள் முலையை பிடித்தேன். அழுத்தி ஒரு பிசை பிசைந்தேன். 

அவள் நெளிந்தாள்.

''பஸ்டா இது ''

''பஸ்க்குள்ளதான் நம்மளை தவிர யாரும் இல்லையே'' முந்தானைக்குள் சரலென கை விட்டு அவள் முலையை இறுக்கிப் பிடித்து கசக்கினேன்.

''நைட்டுலாம் போட்டு கசக்கி அதை ஒரு வழி பண்ணிட்ட..? இப்பவாச்சும் சும்மா வா..'' என் கையைத் தட்டி விட்டு முன்னால் போனாள் விஜி.

“விஜி..” அவள் பின்னால் ஒட்டி நடந்தேன். 

“ம்ம்”

“பஸ்ஸுக்குள்ள இப்ப யாருமே இல்ல. இங்க வெச்சு ஒரு ஷாட் போட்டா எப்படி இருக்கும்?”

“நாறிப் போயிருவோம் நாறி.. மூடிட்டு வாடா.. அடங்காதவனே” என்றாள். 

அவளது கொழுக் மொழுக் குண்டியை தடவியபடி நான் அவளைப் பின் தொடர்ந்தேன்..!!

[Hoaxfox]

Super entry navki

[sagotharan]

''தம்பி.. டேய் தம்பி.  எந்திரிடா. நம்ம ஊரு வந்தாச்சு.'' என்று  என் தோளை அசைத்து தூக்கத்தில் இருந்த என்னை விஜி எழுப்பி விட்டபோது எனக்கு கண்ணே முழிக்க முடியாத அளவுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது.
மிகவும் சிரமப்பட்டு கண்களைத் திறந்ததும்.. சட்டென பாய்ந்த சூரியக் கதிர்களால் என் கண்கள் எரிச்சலைக் காட்டியது . உடனே என் கண்களை மூடிக் கொண்டேன். முகத்தை சீட்டுக்கடியில் புதைத்துக் கொண்டேன்.
விஜி மறுபடியும்  என் தோளைத் தொட்டாள்.
''எல்லாரும் எறங்கிட்டாங்க.''
''ம்ம்..''
'' நாம மட்டும்தான் பாக்கி.''
''இரு விஜி.. கண்ணே முழிக்க முடியல என்னால..''
மெதுவாக முகம் உயர்த்தி... அரைக் கண் திறந்து பேருந்துக்குள் சுற்றிலும் பார்த்தேன். ஓட்டுனர் நடத்துனர் உட்பட பேருந்துக்குள் யாருமே இல்லை. நாங்கள் மட்டும்தான் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தோம்.
'' வா..போலாம்'' விஜி எழப் போனாள்.
நான் சட்டென அவள் இடுப்பை பிடித்து என் பக்கத்தில் இழுத்தேன். அவள் தடுமாறிக் கொண்டு வந்து என் மேல் மோதினாள். பேருந்து இருக்கை கம்பிகளை இரண்டு கைகளிலும் பிடித்துக் கொண்டு சிணுங்கினாள்.
''டேய். என்ன இது.. பஸ்ஸுக்குள்ள..''
'' உக்காரு விஜி ''
''வேணாண்டா வா போலாம்.''
''விஜி..'' நான் கண்களை ஓரளவு திறந்து அவளைப் பார்த்தேன்.
ஜாக்கெட்டில் இருந்த அவள் முலைகள் இரண்டும் பழுத்த பப்பாளிகளாக.. கணத்து தொங்கிக் கொண்டிருந்தன.
''உக்காரு விஜி ''
'' எந்திரிடா ''
நான் அவள் இடுப்பை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டு சட்டென என் முகத்தை அவளது வயிற்றில் வைத்து அழுத்தினேன். அவள் வாசணையை முகர்ந்தபடி என் முகத்தை அவள் வயிற்றின் மீது தேய்த்தேன். அழுத்தி முத்தம் கொடுத்தேன். விஜி சிலிர்த்தாள். என் தலையில் கை வைத்து என் முகத்தை அகற்ற முயன்றாள்.
''டேய்.. நவ்கி. பேசாம இரு.! என்ன இது பஸ்க்குள்ள இப்படி பண்ணிட்டு.!''
''உக்காரு விஜி ''
''மூடிட்டு எந்திரிடா.! வீட்ல போய் பாத்துக்கலாம் '' என்று  அவள் என் முகத்தை தள்ளி.. விலகிப் போனாள்.
நான் ஏக்கமாக விஜியைப் பார்த்தேன். அவள் புடவைத் தலைப்பை இழுத்து உடம்பை முழுசாக மூடி போர்த்திக் கொண்டாள். நான் திரும்பி ஜன்னல் வழியாக வெளியே பார்த்தேன். சூரியன் மேலே வந்து நீண்ட நேரம் ஆகியிருந்தது. என் கண்கள் அந்த திசையைப் பார்க்கவே கூசின.
'' எந்திரிச்சு வாடா '' விஜி. சீட்டை விட்டு வெளியே போய் நின்று என்னை அழைத்தாள்.
நான் மெதுவாக எழுந்தேன். என் தண்டு புடைத்து என் பேண்ட் புடைப்பாக இருந்தது. அந்த புடைப்பை அழுத்தி விடும் போது அதைப் பார்த்த விஜி  சிரித்தாள்.
'' என்ன சிரிப்பு ?'' அவளை நோக்கி நகர்ந்தபடி கேட்டேன்.
''தம்பி அடங்கவே மாட்டான் போலருக்கு..?''
''ஆமா.! அவனை இப்படி எழுப்பி விட்டதே நீதான்..''
''சரி.. சரி..! வீட்ல போய் நான் அவனுக்கு என்ன வேணுமோ அதை குடுத்துக்கறேன்.! இப்ப அடக்கி வச்சுட்டு வா..''
நான் கை நீட்டி அவள் முலையை பிடித்து பிசைந்தேன். அவள் நெளிந்தாள்.
''பஸ்டா இது ''
'' பஸ்க்குள்ளதான் நம்மளை தவிற யாரும் இல்லையே '' முந்தானைக்குள் சரலென கை விட்டு கசக்கினேன்.
''நைட்டுலாம் போட்டு கசக்கி அதை ஒரு வழி பண்ணிட்ட..? இப்பவாச்சும் சும்மா வா..'' என் கையைத் தட்டி விட்டு முன்னால் போனாள் விஜி.
அவளது கொழுக் மொழுக் குண்டியை தடவியபடி நான் அவளைப் பின் தொடர்ந்தேன்..!!

நான் நவ்கி. விஜி என் அக்கா.! அக்கா என்றால் சொந்த அக்கா அல்ல.! என் பெரியம்மா பெண். திருமணமாகி கணவனை இழந்தவள். இரண்டு குழந்தைகள் அவளுக்கு. காலேஜ் முதல் வருடம் போகும் பெண் சிந்து. ப்ளஸ் டூ பயிலும் சிவா.
முந்தா நாள்.. விஜியின் மாமனார் மாரடைப்பால் இறந்து விட்டார். மாலை நேரம் போன் வந்தது. விஜி என்னை துணைக்கு அழைத்துக் கொண்டு மதுரை போனாள். பெரியதாக சொத்து இல்லை. ஆனால் இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்புவரை விஜியை பார்த்துக் கொண்டவர் அவளது மாமனார்தான். உடல் ரீதியாகவும் அவளுக்கு உதவியாக இருந்தார் என்பது ஊராரின் பேச்சு. அது ஓரளவு உண்மை என்பது.. எங்கள் உறவுகளுக்கும் தெரியும்.!
அவரது துக்க நிகழ்வுக்காக போன போது இரவுப் பயணம் என்பதால் விஜி என்னிடம் உண்மையச் சொல்லி கண்ணீர் விட்டாள். ஈமக் காரியங்கள் முடிந்த உடனே விஜியை அங்கிருந்து துரத்தாத குறையாக பேசியே அனுப்பி வைத்தார்கள். மீண்டும் திரும்பி வந்த.. இந்த இரவுப் பயணத்தில்.. விஜியின் சோகத்தைப் போக்க.. நான் அவளுக்கு ஆறுதல் கூறினேன். அந்த ஆறுதல் எங்களை எல்லை மீற வைத்து விட்டது. அவளும் என்னை தவிர்க்கவில்லை. என் கைகள் அவள் உடலில் விளையாட ஆரம்பிக்க.. அவள் கை என் ஆண்மையில் விளையாடிது.!
அந்த இன்ப விளையாட்டில் நான் எத்தனை முறை உச்சம் அடைந்தேன் என்பது எனக்கே நினைவில்லை.!
பேருந்து பயணத்தில் நாங்கள் நேரடி உடலுறவைத் தவிற மற்ற எல்லாவற்றையும் செய்திருந்தோம்.!!

Wow..

[Renjith]

Super bro

[Navki]

நேற்றைய முன் தினம் விஜியின் மாமனார் மாரடைப்பால் இறந்து விட்டார். 

மாலை நேரம் ஊரிலிருந்து போன் வந்தது. விஜி என்னை துணைக்கு அழைத்துக் கொண்டு மதுரை போனாள்.

 பெரியதாக சொத்து இல்லை. ஆனால் விஜியை கஷ்டப்பட விடாமல் பார்த்துக் கொண்டவர் அவளது மாமனார்தான். 

விஜி மீது அன்பும் பாசமும் கொண்டவர்.

உடல் ரீதியாகவும் அவளுக்கு உதவியாக இருந்தார் என்பது ஊராரின் பேச்சு. அது ஓரளவு உண்மை என்பது.. எங்கள் உறவுகளுக்கும் தெரியும்.!

அவரது துக்க நிகழ்வுக்காக போனபோது இரவுப் பயணம் என்பதால்.. பலவீனமான ஒரு நொடியில் விஜி என்னிடம் உண்மையச் சொல்லி கண்ணீர் விட்டாள். 

ஈமக் காரியங்கள் முடிந்த உடனே விஜியை அங்கிருந்து துரத்தாத குறையாகப் பேசியே அனுப்பி வைத்தார்கள். 

அது சண்டையாக வலுப் பெறும் முன்பாக நாங்களே கிளம்பி வந்து விட்டோம்.

அது அவளுக்கு மிகுந்த அவமானமாகவும் அசிங்கமாகவும் இருந்தது.

 மீண்டும் திரும்பி வந்த.. இந்த இரவுப் பயணத்தில்.. விஜியின் சோகத்தைப் போக்க.. நான் அவளுக்கு ஆறுதல் கூறினேன். 

அந்த ஆறுதல்தான் எங்களை இப்படி எல்லை மீற வைத்து விட்டது.

அக்கா தம்பியான நாங்கள் இருவரும் இப்போது காதலன் காதலியாகி விட்டோம்.!

[Deepakpuma]

Super bro continue

[Luxsaran]

Welcome thala this story stopped upto Jyothi marriage this time please complete story

[manigopal]

https://drive.google.com/open?id=1Y3grA3...qobo4B8HL_

-- i have some backups of this story u can download & start writing from left part @Navki

[Hoaxfox]

Super bro

[Renjith]

Nice bro

[Navki]

நேற்று..

இரவு, நேர ரோட்டோர இட்லி கடையில் பூப் பூவாய் இட்லியைப் பார்த்ததும் வயிற்றில் பசி வந்து விட்டது.

அதுவரை டீ கடி தண்ணீர் தவிர நாங்கள் இருவருமே வேறெதுவும் சாப்பிட்டிருக்கவில்லை.

“சாப்பிட்டு போய்க்கலாம் விஜி. பஸ் ஏறிட்டா காலைலதான் ஊர் போய் சேருவோம்” என்றேன். 

மறுக்காமல் வந்து விட்டாள். ரோட்டோரக் கடையில் உக்கார்ந்து சாப்பிட்டு விட்டு அதன் பிறகு பஸ் ஏறினோம். 

கூட்டம் குறைவாக இருந்த பஸ்ஸில் பயணம்.

அவள் ஏதோ ஒரு வகையில் அப்போது மிகவும் மோசமாக பாதிக்கப்பட்டிருந்தாள்.

துக்கம்.

அவள் முகம் இறுகி, இருண்டு போயிருந்தது. சிரிக்க மறந்து போயிருந்தாள். 

அடிக்கடி கண்களைத் துடைத்து பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

முதலில் ஆறுதலாக அவள் தோளில் கை போட்டு அவளை அணைத்துக் கொண்டேன். 

அவள் என் தோளில் தலையைச் சாய்த்துக் கொண்டு மிக மெல்லிய குரலில் இறந்து போன மாமனாருக்காக விசும்பிக் கொண்டிருந்தாள்.

“விஜி”

“ம்ம்..”

“உன் மாமனார் இனி திரும்ப வரப் போறதில்ல”

“அதனாலதான்டா கஷ்டமா இருக்கு. எத்தனை நல்ல மனுசன் தெரியுமா அவரு?”

“உன்னை அவ்ளோ நல்லா பாத்துகிட்டாரா?”

“ரொம்ப நல்லா பாத்துகிட்டார்டா. என் புருசனை விட ஒருபடி மேலா பாத்துகிட்டார். பணம் ஏதாவது தேவைனா ஒரு போன் பண்ணா போதும். ஒடனே பஸ்ஸேறி வந்துருவாரு. எத்தனை பாசம் தெரியுமா? நான்னா உயிரு அவருக்கு”

“ஏன் இருக்காது? நீ அழகாத்தானே இருக்க. இப்படி ஒரு மருமக கெடைச்சா எந்த மாமனார்தான் விட்டு வெப்பான்” என்று அவள் தோளைத் தடவிக் கொண்டு கேலிப் புன்னகையுடன் சொன்னேன்.

“டேய்.. நீ கிண்டல் பண்ணாலும் அவரு என் மேல உயிராத்தான்டா இருந்தாரு” என்று வருந்தும் குரலில் சொன்னாள்.

“என்ன வயசு அவருக்கு?” அவள் தோள் பக்கம் தலை சரித்தபடி கேட்டேன்.

“ம்ம்.. இருக்கும்.. ஒரு அறுபது அறுபத்தஞ்சு இருக்கும்”

“உனக்கு?”

“முப்பத்து மூணு”

“இது ஒன்னு பத்தாதா?”

“வயசா?”

“ம்ம்.. அவருக்கு நீ எள வயசுதான். முப்பது வருஷம் எளையவ. உன்னை அனுபவிக்க கசக்குதா என்ன?”

“டேய்.. போடா.. தம்பி மாதிரி பேசு”

“நீ மாமனார்கிட்ட சரியான மருமகளா நடந்துக்கலையே..”

“அதுக்கு?”

“சரி.. விடு. ஆமா.. எப்படி நீ அவரை ஏத்துகிட்டே?”

“எனக்காக உயிரையே குடுக்கக் கூடிய மனுசன்டா அவரு. பணம்னா எத்தனை கேட்டாலும் முகம் சுளிக்காம தூக்கிட்டு ஒடியாருவாரு. வந்தா ரெண்டு நாளைக்கு வீட்ல இருந்துட்டுதான் போவாரு. கறி மீனு முட்டைனு வாங்கி வந்து செய்யச் சொல்லுவாரு. கொழந்தைகன்னாலும் அவருக்கு உசுருதான். தங்கமா தாங்குவாரு. அதுகளும் தாத்தா தாத்தானு அவரைக் கொஞ்சும்”

“அது சரி விஜி.. நீ எப்படி அவரை ஏத்துகிட்டே?”

“ப்ச்.. நான் சொல்றது புரியலையாடா? எனக்காக..”

“உயிரைக் குடுப்பாரு. பணம்னு கேட்டா முகம் சுளிக்காம தூக்கிட்டு பஸ் ஏறி ஒடியாருவாரு.. நான் அதை கேக்கல விஜி.. எந்த மாதிரியான சூழ்நிலைல.. இல்ல என்ன பேசி.. உன்னை கரெக்ட் பண்ணி கைக்குள்ள போட்டாரு?” என்று அழுத்தமாகக் கேட்டேன். 

“ஓஓ” நெற்றி சுருக்கி யோசித்தாள். “நீ அதை கேக்கறியா?”

“இன்னும் புரியற மாதிரி கேக்கட்டுமா?”

“ம்ம்” லேசாக முகம் உயர்த்தி என் முகத்தைப் பார்த்தாள்.

அவளின் மூச்சுக் காற்று என் முகத்தில் மோதியது.

“மொத மொத.. உன்னை கை வெச்சு அனுபவிச்சிருப்பாரு இல்லையா? அது எப்படினு கேட்டேன். அதுக்கு நீ எப்படி எடம் குடுத்த?” என்று சற்றே தயங்கி விட்டு நான் கேட்டேன்.

“அ.. அது..” என்று இழுத்தாள். அவளுக்கும் அந்தத் தயக்கம் இருக்கும் என்று தோன்றியது. என் கண்களைப் பார்ப்பதை தவிர்த்து விட்டாள்.

“அதுதான். சொல்லு?” விடாமல் கேட்டேன்.

“நீ என் தம்பிடா.. உன்கிட்ட எப்படி?” என்று வெகுவாகத் தயங்கினாள்.

“அதான் ஊரே நாறிப் போய் கெடக்கே உன் சங்கதி. நீ உன் மாமனார வெச்சிருந்த. அவரு உன்னை வெச்சிருந்தாருனு. இதுக்கு மேல என்ன போயி வந்து.. தம்பி அண்ணன்லாம்?”

“ம்ம்” மூக்கை உறிஞ்சிக் கொண்டு சொன்னாள்.  “நீ சொல்ற மாதிரியெல்லாம் ஊருக்கே தெரியாது. அவரு என்கிட்ட பாசமா நடந்துக்கறதைப் பாத்து அப்படி எல்லாரும் பேச ஆரம்பிச்சுட்டாங்க”

“சரி.. ஆனா அது உண்மையா இல்லையா?”

“ம்ம்” தலையை ஆட்டினாள்.

“அதைத்தான் கேக்கறேன். எப்படி உங்களுக்குள்ள ஃபயர் ஆச்சுனு?”

அப்போதுதான் மெலிதாகப் புன்னகைத்தாள்.

“ஃபயரா?”

“வேற  என்ன சொல்ல?”

“அது.. இருக்கும் ஒரு அஞ்சாறு வருசத்துக்கு மேல. அப்ப எனக்கு ஒடம்புக்கு சரியில்ல. என் மூலமா கொழந்தைகளுக்கும் ஒடம்பு சுகமில்லாம ஆகிருச்சு. அப்ப எங்களை பாத்துக்கவோ ஆஸ்பத்ரி கூட்டிட்டு போகவோகூட ஆள் இல்ல. கைல பணமும் இல்ல. அப்பதான் இவருக்கு போன்ல இப்படினு சொன்னேன். ஒடனே பணத்தோட கிளம்பி வந்துட்டாரு. எங்கள ஆஸ்பத்ரி கூட்டிட்டு போய் அட்மிட் பண்ணி முழு செலவையும் பாத்துகிட்டாரு. ரெண்டு நாள் அட்மிட்டாகி நல்லாகி வந்தோம். வீட்டுக்கு வந்தும் அவரே கஞ்சி வெச்சு குடுத்து வீடு வாசல் பெருக்கி எங்களை ரொம்ப நல்லா பாத்துகிட்டாரு. அப்படி இருந்தப்பத்தான் அது நடந்துச்சு”

“அது நடந்துச்சு செரி.. ஆனா எப்படி நடந்துச்சு?”

“இதெல்லாமாடா கேப்ப?”

“பஸ்ல போறோம். தூங்கல. சும்மா இருக்கற நேரம் ஏதாவது பேசிட்டே போலாமே?”

“வேற ஏதாவது பேசலாமே?”

“ம்கூம்.. எனக்கு இதுல ஏகப்பட்ட கொழப்பம் இருக்கு. நீ என்னை கூப்பிட்டேனுதான் என் வேலையை விட்டுட்டு உன்கூட வந்தேன். நம்ம சைடு சொந்தத்துல யாருமே உன் மாமனார் செத்ததை ஒரு துக்கமா கூட எடுத்துக்கல. அதனால நீ என்கிட்ட சொல்லு. நான் கேக்கறேன்”

அவள் ஒரு சிறிய இடைவெளி விட்டாள். புடவைத் தலைப்பை இழுத்துப் போர்த்திக் கொண்டாள். ஆழமாக மூச்சை இழுத்து விட்டுப் பேசத் தொடங்கினாள்.

“அன்னிக்கு காலைல நேரம். ஒரு ஆறு மணி பக்கமிருக்கும். விடிஞ்சிருச்சு. அப்ப குளிர் காலம் வேற. எனக்கு ஒடம்பு ரொம்ப டயர்டாகி இருந்ததுல ரொம்ப குளிர் அடிச்சுது. போத்தி படுத்தும் கேக்கல. அவருகிட்ட காபி கேட்டேன். வெச்சுக் குடுத்தாரு. நான் அப்பவும் நடுங்கறதைப் பாத்துட்டு எனக்கு கை கால்ல தைலம் தேச்சு விட்டு கால் எல்லாம் அமுக்கி விட்டாரு. ரெண்டு போர்வைய போத்தி விட்டாரு. அப்பயும் ஏனோ நடுக்கமே நிக்கல. அப்பதான்.. அது.. நடந்துச்சு”

“ஓஓ.. அது எப்படி.. நீயா அவரை கட்டிட்டயா. இல்ல அவரா வந்து..?”

“ம்ம்.. அவருதான்.. அப்படித்தான் நெனைக்கறேன். அதுகூட எனக்கு இப்ப சரியா நாபகமில்ல. நானும் அவரை கட்டிப் புடிச்சு படுத்தேனா.. அப்பறம்தான் கொஞ்சம் குளிர் விட்டுச்சு. ஒடம்பு சூடாச்சு. அன்னிலிருந்துதான்”

“உன்னையே சொந்தமாக்கிட்டாரு?”

“ம்ம்”

“நீயும் கெழவன்னுகூட பாக்காம.. எடங் குடுத்துட்ட?”

“ப்ச்.. இப்ப எல்லாம் போச்சு.. அவரில்லாம நான் என்ன பண்ணுவேன். ஒரு கஷ்டம்னா எனக்கு இனி யாரு இருக்கா..” என்று கண்கள் கலங்கி மூக்கை உறிஞ்சினாள்.

“ப்ச்.. சரி விடு.. சும்மா சும்மா அழுதுட்டே இருக்காத” என்று ஆறுதலாக அவள் தோளைத் தடவிக் கொடுத்தேன்.

அவள் சேலைத் தலைப்பால் மூக்கைச் சிந்தி கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டாள். அப்படியே என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். 

அப்போது அவளிடமிருந்து வெளிப்பட்ட இனிமையான பெண்ணுடல் மணம் என்னை கிளர்ச்சியுற வைத்தது..!

[Navki]

அந்தப் பேருந்து.. இருட்டைக் கிழித்துக் கொண்டு காற்றை எதிர்த்து பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. 

நான் விஜியின் தோளை வளைத்து அணைத்தபடியே சிறிது நேரம் கண்களை மூடினேன்.

“பாங்க்க்க்” என்ற பஸ் ஹாரன் சத்தத்தில் திடுக்கிட்டு விழித்தேன்.

பேருந்துக்குள் விளக்குகள் அணைக்கப் பட்டு இருள் கவிந்திருந்தது. 

விஜி அமைதியாக என் மேல் சாய்ந்திருந்தாள். பஸ் ஒரு டெம்போவை ஓரம் கட்டி சைடு எடுத்து வேகம் எடுத்தது.

“விஜி..” மெல்ல அழைத்தேன்.

“ம்ம்” பெருமூச்சு விட்டாள்.

“தூங்கறியா?”

“ப்ச்.. இல்ல”

“மறுபடி அழறியா?”

“ஒவவொன்னும் நெனைக்க நெனைக்க ரொம்ப கஷ்டமா இருக்குடா. ரெண்டு கொழந்தைகள வெச்சுருக்கேன். அதுகள எப்படி படிக்க வெச்சு கரையேத்தப் போறேனே தெரியல”

“இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணிக்கோ” என்றேன் அபத்தமாக.

“ப்ச்.. கிண்டல் பண்ணாதடா” என்றாள். 

“ஏய்.. சீரியஸாதான் விஜி சொல்றேன். உனக்கு என்ன கொறை. இன்னும் வயசு இருக்கு. இளமை இருக்கு. அழகு இருக்கு. தாராளமா கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்”

“கூடவே ரெண்டு கொழந்தைகளும் இருக்கேடா. அதை யாரு ஏத்துப்பா?”

“அதெல்லாம் யாராவது கெடைப்பாங்க விஜி”

“ம்கூம். என்னை மட்டும்னா எவன் வேணா ஏத்துப்பான். ஆனா என் கொழந்தைகள ஏத்துக்க மாட்டான். அதுகூட நீ சொன்ன மாதிரி என் ஒடம்புல அழகும் தெம்பும் இருக்கறவரைதான். அப்பறம்.. சக்கையாக்கி தூக்கி வீசிருவான்”

“ம்ம்.. உன் கஷ்டம் புரியுது”

“பசங்க ரெண்டும் ஆளாகியாச்சு. இப்ப போய்.. அந்த வில்லங்கமே வேண்டாம். வெளையாட்டுக்கு கூட அந்த பேச்சு பேசாத” என்றாள். 

அமைதியான பயணத்துக்கிடையில் அவள் ஆறுதலுக்காக என்னுடன் மிகவும் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.

எனக்கும் அது மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தது.

சிலமுறை அவள் நிமிர்த்து பெருமூச்சு விட்டபோது அவளின் முலைகள் என்னை இதமாக்கியதோடு அவளின் மூச்சுக் காற்றும் என் கன்னத்தில் பட்டு சிலிர்க்க வைத்தது. 

ஒருவாறு நாங்கள் நெருக்கமாக இருந்தபோது அவளது மெத்தென்ற புட்டுக் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தேன். அதன்பின் அவள் நெற்றியில்.

அவள் அதை ஏற்று அப்படியே இருந்தாள். 

சிறிது இடைவெளி விட்டு அவள் கண்களில் முத்தம் கொடுத்தேன். 

அப்போது அவள் நெகிழ்ந்து போய் என்னை இன்னும் சற்று இறுக்கி அணைத்தாள். என் கன்னத்திலும் அவள் முத்தம் கொடுத்தாள்.

“கவலைப் படாத விஜி.. உனக்கு நான் சப்போர்ட் பண்றேன்”

“எத்தனை நாளைக்குடா? உனக்கு கல்யாணமாச்சுனா அப்பறம் நீ என்னை கண்டுக்க மாட்ட. உன் பொண்டாட்டி பேச்சைத்தான் கேப்ப..”

“என்னால முடிஞ்சவரை..”

“பரவால்ல. இப்படி சொல்லவாவது நீ இருக்கியே” என்று என் கை விரலைப் பிணைத்து மார்புகளை என் புஜத்தில் தேய்த்தாள்.

நான் சின்னச் சின்னதாக அவள் கன்னம் நெற்றி கண்கள் எல்லாம் முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தேன். 

“தேங்க்ஸ்டா” நெகிழ்ந்தாள்.

“எதுக்கு விஜி?”

“நீ குடுக்கற இந்த முத்தம் என்னை சந்தோசமா பீல் பண்ண வெக்குது”

“எனக்கும் அப்படித்தான் இருக்கு. உனக்கு முத்தம் குடுக்கறது நெஞ்சுக்குள்ள இனிக்கற மாதிரி இருக்கு தெரியுமா..”

“எனக்கும் அதேதான்டா” என்றவள் நான் கேட்காமலே என் கன்னங்களுக்கும் கண்களுக்கும் நெற்றிக்கும் முத்தம் கொடுத்தாள்.

அந்தப் பேருந்தின் இரவுப் பயணம் மிகவும் இனிமையாக இருந்தது.

எங்களுக்குள் புதிய அன்பையும், இதுவரை இல்லாத ஒரு பாசப் பிணைப்பையும் உண்டாக்கியது.

இருவரும் நெகிழ்ந்த நிலையில் அந்தப் பயணத்தை அனுபவித்தோம். இடையிடையே சிறு சிறு வார்த்தைகள் பேசிக் கொண்டோம். 

“விஜி..”

“ம்ம்.”

“உனக்கு தூக்கம் வருதா?”

“ப்ச்.. இல்லடா. கண்ணை மூடினா அவரோட நாபகம்தான் வருது. உனக்கு தூக்கம் வந்தா நீ தூங்கு”

“ம்ம்.. டயர்டாத்தான் இருக்கு. கண்ண மூடினா தூங்கிருவேன்தான்..”

“சரி தூங்கு”

“ஆனா.. உன்கூட இருக்கற இந்த இன்பத்தை இழந்துருவேனோனு பீலிங்கா இருக்கு” எனச் சொல்லி விட்டு அவள் மூக்கில் நான் முத்தம் கொடுத்தேன். 

அவள் என் கை விரலை இறுக்கினாள். 

“நல்லாருக்கில்ல?”

“ரொம்ப நல்லாருக்கு”

“இந்த ராத்திரி நேர பஸ் பயணம்.. உள்ள இருட்டு.. அக்கா தம்பி நாம ரெண்டு பேரும் இப்படி ஒட்டிட்டு.. அன்பா.. பாசமா..”

“நாம ஒருத்தரை ஒருத்தர் எத்தனை மிஸ் பண்ணியிருக்கோம்?”

“ம்ம்..!”

[Deepakpuma]

Super bro continue

[Dick123]

இந்த கதையோட கிளைமாக்ஸ் நவ்கியோட blogspot ல இருக்கு. ஆனா முழுசா முடிக்காம விட்டுட்டாரு.

[Hoaxfox]

இந்த கதையோட கிளைமாக்ஸ் நவ்கியோட blogspot ல இருக்கு. ஆனா முழுசா முடிக்காம விட்டுட்டாரு.

Blogspot la pathila nikithu

[Rioshan]

இந்த கதையோட கிளைமாக்ஸ் நவ்கியோட blogspot ல இருக்கு. ஆனா முழுசா முடிக்காம விட்டுட்டாரு.

Brother avaroda blogspot link kedaikuma?

[Dick123]

https://navki.blogspot.com/2018/11/blog-post.html?m=1

[Navki]

இரண்டு மணி நேர பயணத்துக்குப் பிறகு பஸ் நின்றது. டீ காபி சாப்பிடுபவர்கள் இறங்கிக் கொள்ளலாம் என்று சொல்லப் பட்டது. 

அது பேருந்து நிலையம் அல்ல. அதன் வெளிப்புற பகுதி என்று தெரிந்தது. 

இருவரும் இறங்கிச் சென்றோம். 

நான் ஓரமாக சென்று இருட்டுப் பகுதிக்குள் சிறுநீர் கழித்து வந்தேன். 

“நீயும் ஓரமா போறதுனா போய்ட்டு வா விஜி” என்று சேலையைப் போர்த்திக் கொண்டு நின்றிருந்தவளிடம் சொன்னேன்.

“ஆமாடா. போகணும். ஆனா இங்க பாத்ரூம காணம்” என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்.

“அப்படி ஓரமா போ. காடு மாதிரி எடம் இருக்கு” கை காட்டிச் சொன்னேன். 

“ஆம்பளைக இருக்காங்கடா”

“நட.. நானும் வரேன். ஓரமா தள்ளிப் போலாம்”

இருளில் அவளை அழைத்துப் போய் காவல் நின்றேன். 

அவள் பாவாடையை தூக்கிப் பிடித்தபடி மறைவாகப் போனாள். 

அதே மாதிரி தூக்கிப் பிடித்தபடி ரோடுவரை வந்து இறக்கி விட்டாள்.

அப்பறம் பேக்கரிக்குப் போய் ஆளுக்கு ஒரு டீ சாப்பிட்டு தண்ணீர் பாட்டிலும் பிஸ்கெட் பாக்கெட்டும் வாங்கி கையில் வைத்துக் கொண்டு பஸ்ஸில் ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டோம்.

பஸ் கிளம்பிய சில நிமிடங்களில் மீண்டும் விளக்குகள் அணைக்கப் பட்டன. 

அப்போது எங்களுக்குள் மிகவும் நெருக்கமான அன்னியோன்யம் உண்டாகியிருந்தது. 

அது அக்கா தம்பி என்கிற உறவையும் கடந்துவிட்டதைப் போலிருந்தது.

அவளை நான் தாராளமாக அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் கன்னத்துடன் என் கன்னம் ஒட்ட வைத்துக் கொண்டேன். 

என் தோள் சாய்ந்த அவள் உச்சி நெற்றியெல்லாம் முத்தம் கொடுத்தேன்.

அவள் கை விரல்களைக் கோர்த்து பிணைத்துக் கொண்டேன். 

“விஜி..”

“ம்ம்?”

“உன் புருசன் உன்னை நல்லா வெச்சுகிட்டாரா?”

“ப்ச்.. மாமனார் அளவுக்கு இல்ல”

“ஓஓ”

“ஏதோ கல்யாணம் பண்ணிட்டமேனு.. என்கூட வாழ்ந்தாரு”

“லவ் மேரேஜ்தானே பண்ணிட்ட?”

“ப்ச்.. அது லவ்வே இல்ல. வயசுக் கோளாறு”

“ஓ அப்ப கல்யாணத்தப்ப என்ன வயசு உனக்கு?”

“பதி… னாறு… பதினேழுனு நெனைக்கறேன்”

“சீக்கிரமே பண்ணிட்ட?”

“லவ் வேகம். ஒரே லவ். ஒரே கல்யாணம். ரெண்டு கொழந்தையோட இப்ப தனியா நிக்கறேன்”

“உன் விதிபோல..”

“ஆமா.. விதிதான்”

“அப்றம்.. இன்னொரு டவுட். விருப்பமில்லேன்னா சொல்ல வேண்டாம்?”

“கேளு? இதுல என்ன போயி.. என் மாமனாருகூட லிங்க்ல இருந்ததையே உன்கிட்ட சொல்லிட்டேன். இதுக்கு மேல உன்கிட்ட மறைக்க என்ன இருக்கு”

“பெரியக்காளோட வீட்டுக்காரரு.. அதான் நம்ம பெரிய மச்சான். அவரும் உனக்கு அப்பப்ப உதவி பண்ணதா கேள்விப் பட்டேன்” என்றேன். 

“டேய்” என்றாள். “யாரு சொன்னா?”

“கேள்விப் பட்டேன். பொய்னா பொய்னு சொல்லிரு போதும். எனக்கு விளக்கமெல்லாம் வேண்டாம்”

“உண்மைய சொல்ல கஷ்டமா இருக்குடா”

“அப்போ.. அது பொய் இல்ல?”

“ம்ம்.. அப்போ.. ஆரம்பத்துல.. என் புருசன் செத்த புதுசுல.. கொஞ்ச நாள்.. எனக்கு உதவியாத்தான் இருந்தாரு. ஆனா.. அதுல அக்காளுக்கு டவுட்டு வந்து சண்டையாகிருச்சு. அப்பருந்து அவரையும் வேண்டாம்னு சொல்லிட்டேன். என் வாழ்க்கைதான் கெட்டுப் போச்சு. அவ வாழ்க்கை என்னால கெடக் கூடாதுனு.. ஆனா.. அக்கா என்னை நெறைய அடிச்சா.. எனக்கு சாபம் குடுத்தா.. அதெல்லாம் மறந்து இப்பதான் ஏதோ.. கொஞ்சம் போக்குவரத்தும் பேச்சும் இருக்கு. அது கூட நீ இங்க வந்தப்பறம்தான் அதிகம்”

“ஓ.. அப்ப அவரும் உன்னை”

“நீ ஒரு பொண்ணா இருந்தா உனக்கு அந்த வலி புரியும்டா. நான் பத்தினினு சொல்ல மாட்டேன். அதுக்காக அவ்ளோ சீப்பானவளும் இல்ல. இவங்கள நானா தேடிப் புடிச்சு என் கைக்குள்ள போட்டுக்கல. அவங்களாதான் புருசன் இல்லாத என்னை வளைச்சுப் போட்டு அனுபவிச்சுட்டாங்க” என்றபோது அவள் மூக்கை உறிஞ்சினாள்.

“அழறியா.. ஏய்” அவள் கண்களைத் துடைத்தேன். ஈரம் வழிந்தது. 

மூக்கை உறிஞ்சிக் கொண்டாள்.

அவள் கண்களை.. கன்னத்தை துடைத்து கன்னத்தில் அழுத்தமாக முத்தம் கொடுத்தேன். 

“அழாத விஜிக்கா..”

“நான் தப்பானவ இல்லடா. என் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை அப்படி.. என்னை மாத்திருச்சு” மூக்கை அழுத்தமாக உறிஞ்சிக் கொண்டாள்.

“சரி.. புரியுது. உன் கஷ்டத்தை என்கிட்ட சொல்லு. ஆனா.. அழாம சொல்லு”

“நான் அழுதா உனக்கு கஷ்டமா இருக்கா?”

“பின்ன.. இருக்காதா?”

“புது பாசம்டா இது..”

“உண்மைதான். அதுவும் இந்த ட்ராவல்ல இருந்துதான்”

“என்கூட இப்படி தம்பி இருந்தா நான் தைரியமா இருப்பேன்டா”

“இருக்கேன். தைரியமா இரு”

அவள் என்னை அணைத்து என் கன்னத்தில் அழுத்தி முத்தம் கொடுத்தபோது நான் சட்டென்று கிளர்ந்து விட்ட உணர்வுடன் அவள் முகத்தை இழுத்துப் பிடித்து அவளின் முகம் முழுக்க முத்தம் கொடுத்தேன். 

அவள் என் முகத்தோடு முகம் இணைத்து கண்களை மூடிக் கொண்டு என்னை இறுக்கினாள்.

எங்களது முயற்சிகள் இல்லாமலேயே என் உதடுகளும் அவள் உதடுகளும் ஒன்றொடு ஒன்று இணைந்து ஒன்றில் ஒன்று புதைந்து கொண்டன..!

[Navki]

'சில நொடிகள் இருவரும் அப்படியே இருந்தோம். ஆனால் நெஞ்சத் துடிப்பு அதிகமாகி இதயம் அதிர்ந்து கொண்டிருந்தது. 

உடனே இடம் மாற்றி முத்தம் கொடுத்து விலகினேன்.

அவள் என் தோளில் கன்னத்தை அழுத்தமாகப் பதித்துக் கொண்டாள்.

“ஸாரி விஜி” என்றேன். என் நடுக்கம் தளர்ந்த நிலையில்.

“எதுக்கு?” எனக் கேட்டாள்.

“ஒதட்ல பட்றுச்சு”

“இதுல என்னடா இருக்கு? மூஞ்சி பூரா பாசமா அன்பா முத்தம் குடுத்துக்கறோம். ஒதடு மட்டும் என்ன பாவம் பண்ணிச்சு. அதோட.. வேணும்னு ஒண்ணும் அப்படி குடுத்துக்கலயே..”

“புரிஞ்சுட்டதுக்கு தேங்க்ஸ்”

“பாரு.. நாம இப்படி ஒட்டிட்டு கட்டிட்டு கூட உக்காந்துருக்கோம். அது தப்பா?”

“இல்ல.. இல்லவே இல்ல. பாசம்”

“பாசம்தான். அதை நான் தப்பா எடுத்துக்கல விடு”

“அப்ப நான் உனக்கு ஒதட்ல முத்தம் குடுத்தா அதை நீ எப்பவும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்ட?”

“மாட்டேன். என் தம்பி நீ. இப்ப என்கிட்ட பாச மழை பொழியறேனு சந்தோசப் படுவேன். ஆனா ஒண்ணு.. இதெல்லாம் அடுத்தவங்க முன்னாடி தப்பா பேசுற மாதிரி ஆகிரும். நாம தனியா இருக்கப்ப எனக்கு நீ எப்படி வேணா முத்தம் குடுத்துக்க”

“ஒதட்டுலயுமா?”

“உனக்கு புடிச்சா”

“புடிக்கும்”

“ம்ம்..”

“ஒன்னு சொல்லவா?”

“ம்ம்..”

“உன்கிட்ட உன்னோட கண்ணு மாதிரியே ஒதடும் ரொம்ப அழகா இருக்கு”

“எல்லாருமே அப்படித்தான் சொல்லுவாங்க”

“மத்ததை நான் கொறை சொல்லல. நீ என் அக்காளா இருந்தாலும் அழகாவே இருக்க. உன் மூக்கு தாடை கூட அழகுதான்”

“நான் அம்மா ஜாடைனு சொல்லுவாங்க”

“நானும்தான்”

“ஆமா.. நாம ரெண்டு பேரும் அம்மா ஜாடைல பொறந்துருக்கோம்”

“அதான். நமக்குள்ள இத்தனை பாசம். அன்பு”

இந்தப் பயணம் என் வாழ்நாளிலேயே மறக்க முடியாத பயணம் என்று என் நெஞ்சு நெகிழ்ந்து போனது.

என் அக்கா விஜி.. எனக்கு கிடைத்த பொக்கிஷம் என்றே தோன்றியது. 

அன்பு பாசத்துக்கு ஏங்கிய ஒரு பெண் ஜென்மம் அவள். அவளுக்கு அதை வழங்க நான் தயாராகவே இருந்தேன்.

எங்களது அந்த பாசப் பிணைப்பு உடலளவிலும் மிகுந்த நெருக்கமாகி விட்டது.

ஒருமுறை அவள் காதில் முத்தம் கொடுத்தபோது சிலிர்த்துக் கொண்டாள். 

“விஜி..”

“ம்ம்”

“நீ ஸ்வீட் அக்கா”

“அக்காள தின்றாத”

“அங்கங்க கடிப்பேன்”

“தனியா இருக்கப்ப”

“இப்ப தனியாத்தான இருக்கோம்? பஸ்ல.. இருட்டுக்குள்ள.. யாரும் பாக்க மாட்டாங்க. எல்லாம் தூங்கவும் செய்யறாங்க”

“நாமதான் பேசிட்டிருக்கோம்”

“மெதுவாத்தான் பேசறோம். காதோட காதா. அதுவும் பஸ் சவுண்டுலயும் வீசுற காத்துலயும் மத்த யாருக்கும் கேக்காது”

“ம்ம்”

அவள் உடம்பின் பெண்மை வாசம் எனக்குள் இதுவரை இல்லாத உணர்வுகளைத் தட்டி எழுப்பியது. 

அவளின் உடலும் பெண்மையும் இரவுச் சைத்தானோடு இணைந்து எனக்குள் காம ஆசைகளைத் தூண்டி விட.. மீண்டும் மீண்டும் அவள் கன்னத்தை கண்களை மூக்கை எல்லாம் முத்தமிட்டேன். 

அதன்பின் துணிந்து அவள் உதட்டில் சில முத்தங்களை அழுத்தி அழுத்திக் கொடுத்தேன்.

ஒரே ஒரு முறை அவளும் எனக்கு உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தாள்.

பாதி தொலைவில் எனக்கு தூக்கம் வந்து கண்கள் சொக்கியது. 

“கண்ணு சொக்குது விஜி” என்றேன்.

“தூங்குடா” என்றாள் அணைவாக.

“உன் மடில படுத்துக்கட்டுமா?”

“படுத்துக்கடா” என்றாள்.

அவள் நேராக நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து கொள்ள நான் அவள் மடியில் தலை சாய்த்துப் படுத்தேன். கால்களை மடக்கி வைத்து கண்களை மூடித் தூங்கினேன். 

சில சில குலுக்கல்கள். சில சில அதிர்வுகள். குட்டி குட்டி தூக்கங்கள். 

திடுக்கென எனக்கு உணர்வு வந்தபோது அந்த மாற்றத்தை என்னால் உணர முடிந்தது. 

நான் விஜியின் மடியில் ஒரு பக்கமாக சரிந்து படுத்திருக்க அவள் முன் பக்கமாக மடங்கிச் சரிந்து தூங்கியிருந்தாள். 

அவளின் மெத்தென்ற முலைகள் இரண்டும் என் முகத்தின் மேல் கவிழ்ந்து அழுத்திக் கொண்டிருந்தது.  என் முகத்தை அவள் சேலை மூடிக் கொண்டிருந்தது. 

அந்த மணம்.. அந்த இதம்.. பெண்மையின் சுகம்.. சட்டென என்னை வேறுவிதமான உணர்ச்சிகளுக்கு தூண்டி விட்டது. 

சில நிமிடங்கள் அலுங்கி குலுங்கியபடி அதே சுகமான பயணம். 

[Fun_Lover_007]

நான் உங்களுடைய சில கதைகளை வாசித்திருக்கிறேன். மிகவும் அருமையாக இருந்தது. தொடர்ந்து உங்கள் கதைகளை பதிவிடலாமே நண்பரே?

ஒரு சந்தேகம் ரொம்ப நாளாக இருக்கிறது. உங்களுடைய கதை எழுதும் பாணி, கதாசிரியர் நிருதி போன்று இருக்கிறது. நீங்கள் இருவரும் வெவ்வேறு பெயர்களில் கதை எழுதும் ஒரே நபரா?