నా ముగ్గురు పెళ్లాలు

[kishore]

1 వ భాగం
నా పేరు కీషోర్, నాకు చిన్నప్పుడే అమ్మ నాన్న లేరు. మా బంధువుల ఒక ఆమె నన్ను తీస్కొని పెంచింది. ఆమె పేరు గీత. తనకి ఒక కూతురు,పేరు స్నేహ. నేను స్నేహ చిన్నప్పుడు బాగా ఆడుకునే వాళ్ళం. నన్ను చిన్న అని పిలిచేది నా అత్త. ఒకరోజు సడెన్గా అత్త (నేను గీత ఆంటీనీ అత్త అని పిలుస్తాను) వాళ్ళ మొగుడు, ఆమెను వదిలేసి ఎటో వెళ్ళిపోయాడు. ఇదంతా అత్తకు ఒక షాక్ లాగా తగిలింది. కొన్నాళ్ళు అత్త తేరుకోలేదు. ఇరుగు పొరుగు వాళ్ళు ఆమెను అనుమానంగా చూడటము మొదలు పెట్టారు. అసలే చాలా అందంగా ఉంటుంది నా అత్త. ఇంకా అక్కడ ఉండలేక, నన్నో అనాధ శరణాలయం లో చేర్చి, స్నేహాని తీస్కొని ఎటో వెళ్ళి పోయింది. అప్పుడప్పుడు నా పేరు మీద ఉత్తరాలు వచ్చేవి. కొన్నాళ్లకు అవి కూడా రావటం ఆగిపోంది. ఇలా నేను రెండో సారి నా అనుకున్న వాళ్ళని కోల్పోయాను. అయిన సరే పట్టుదలగా ఆ దేవుడి దయ వల్ల బాగా చదువు కొన్న,డిగ్రీ పూర్తి చేసి మంచి బ్యాంక్ జాబ్ తెచ్చుకొన్న. కానీ ఇన్నేళ్ళు అయినా నా అత్త వాళ్ళు ఎక్కడ ఉన్నారో కనుక్కొవాలని నా ఆశ. ఆ దిశలో ప్రయత్నం చేసి, ఎలాగోలా వాళ్ళ అడ్రెస్ పట్టుకొన్న, అత్త వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఒకామే ముంబై లో ఉందట. అత్త స్నేహ ని తీస్కొని, అక్కడికి వెళ్ళిందట. నేను తన ఫ్రెండ్ అడ్రెస్ సంపాదించా, రేపే ముంబై ప్రయాణం.

సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు రాత్రంతా. ట్రైన్ పూర్తిగా ఆగిన తర్వాత, నాకు తెల్సిన అత్త వాళ్ళ ఫ్రెండ్ అడ్రెస్ కి వెళ్ళా. ముంబై మహా నగరం ఎంతో పెద్దది, నా దగ్గర ఉన్న అడ్రెస్ తెలుసుకోవటం ఏమంత కష్టం అనిపించలేదు, అత్త వాళ్ళని చూస్తానేమో అనే ఒక ఎగ్సైట్మెంట్ ఎక్కువ అయ్యింది. వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఉండేది ఒక ఆపార్ట్*మెంట్, వాళ్ళ ఫ్లాట్ కి వెళ్ళి కాలింగ్ బెల్ నొక్క. ఎవరో ప్రౌడ స్త్రీ తలుపు తెరిచింది, వయసు సుమారు 40 ఉండొచ్చు, అచ్చం అత్త లాగే ఉంది అటు ఇటూగా నాకు గుర్తున్నంతవరకు. నేను కొంచం ఫేస్ లో స్మైల్ పెట్టి, నన్ను నేను పరిచయం చేసుకున్న. ఆమె పేరు వసంత, తాను పెళ్లి అయిన తర్వాతా ఇక్కడ వచ్చి సెటిల్ అయిపోిందట. నన్ను ఆప్యాయంగా లోపలికి పిలిచి, ఫస్ట్ ఫ్ర్*షప్ అయ్యి టిఫిన్ తినమని చెప్పింది, ఆనక తీరిగ్గా మాట్లాడుకొందాం అని చెప్పింది. ఇంట్లో ఎవరు లేనట్లు ఉంది, సైలెంట్ గా ఉంది. నాకసలె ఎంతో తొందరగా ఉంది ఎప్పుడెప్పుడు అత్తని చూస్తాన అని, ఈవిడెమొ ఇంకా అసలు విషయం తెమాల్చటం లేదు. సరే ఏదైతే ఆది అయ్యిందిలె అని, వెళ్ళి ఫ్రషప్ అయ్యీ వచ్చా.అప్పటికే తాను టిఫిన్ చేసి టేబిల్ మీద సర్దింది. నేను సైలెంట్ గా వెళ్ళి టేబల్ మీద కూర్చున్న, అసలే ఆకలి మీద ఉన్నానేమో, ఓ ఐదు ఆరు ఇడ్లీలు లాగించా. కాసిని మంచినీళ్ళు తాగిన తర్వాత, కొంచం స్థిమిత పడ్డ. 

నేను: ఇంట్లో ఎవ్వరూ లేరా ఆంటీ?
వసంత: లేరు వాళ్ళు నిన్ననే వైజాగ్ వెళ్లారు, నేను నీకోసమే ఉన్నాను, ఈ నైట్ కి ట్రైన్ టికెట్ బుక్ చెస్కున్న. కనీసం ఇలాగైన గీత రుణం తీర్చుకుంట. తాను ఎన్ని కష్టాలు పడ్డ, నిజాయితీగా బతికింది. తాను పతివ్రత. నాకు కూడా ఎంతో సహాయం చేసింది. నిన్న నీ స్టోరీ విన్న తర్వాత,నిన్ను తనతో కలపాలని అనుకున్న. అసలు గీతకు ఎవ్వరూ కలవటం ఇష్టం లేదు. అయిన నిన్ను ఆక్సెప్ట్ చేస్తుందేమో అని ఆశిస్తున్న.
ఇదంతా విన్న తర్వాతా, నాకు ఎగ్సైట్మెంట్ ఇంకా ఎక్కువ అయ్యింది. అసలు అత్త ఎందుకు ముంబై వచ్చింది? ఎం చేసింది ఇన్నాళ్లు? ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉంది? ఈ ప్రశ్నలే నా బుర్రని కిచిడి చేసి పారేస్తున్నై. నేను అవే ప్రశ్నలు వసంత ని అడిగా. 
“ అసలు అత్త ఎక్కడ ఉంది? నేను వెంటనే కలవాలి ఆమెను.” అని అడిగాను.
“మీ అత్త ఇప్పుడు ముంబై లో లేదు.” నాకు పిడుగు పాడినంత పనైంది. వెంటనే కోపం కూడా వచ్చింది, ఎలాగో తమాయించుకుని,
“మరి నాకు ఫోన్ లోనే ఎందుకు చెప్పలేదు? ఇక్కడే ఉన్నట్లు అబద్దం ఎందుకు చెప్పారు?” అని అదిగెశ ఆవేశంగా.


“హ్మ్.. బాధ పడకు, నీకు గీత గురించి అన్ని విషయాలు చెప్పి చెప్పి, ఆ తరువాత అస్సలు నీకు, ఆవిడని కలవాలని ఉంటే అప్పుడు చెప్తా ఆమె అడ్రెస్. భేషుగ్గా వెళ్ళి కలావొచ్చు” అని అంది నిర్మొహమాటంగా.
నేను సరే అని మళ్లీ కూర్చోన్న, చెప్పు అన్నట్లుగా. తను మొదలు పెట్టింది, “అసలు మీ అత్త అంత మంచిది ఈ లోకం లో ఎవ్వరూ లేరు. తను కష్టాలు పడుతున్న, ఇంకొకరి కష్టాలు చూడలేక పోయేది. ఫస్ట్ టైమ్ ముంబై వచ్చి నప్పుడు, తన బిడ్డ తో వచ్చింది”
“ఆ అవును స్నేహ” అని నేను ఎగ్సైట్మెంట్ తో గట్టిగా అనేశ. వసంత నవ్వి “ఆ స్నేహ నే, చాలా అందమైన అమ్మాయి. మంచిది కూడా. గీత ముంబై వచినప్పుడు, ప్రెగ్నెంట్. మొగుడు లేకుండా బిడ్దనెల కనటం అని దాని బాధ. అసలు కడుపు తీయించేసుకుంట అని నాతో చెప్పింది. నేను అందుకు వప్పుకోలేదు, జీవితం ఏమీ ఇచ్చిన మనం స్వీకరించాలి, అందులోనే మనకు ఏదైన మంచి జరుగుతుంది అని చెప్పా. తాను సరే అని, కొన్ని నెలలకు పండంటి ఆడ బిడ్డను కన్నది.
“పేరేంటీ?” అని అడిగా అన్యామస్కంగా, ఆమె చెప్తుంటే నా కళ్ళ ముందు సినిమా రీల్ కదులుతున్నట్లుగా ఉంది.
“అను” షార్ట్ అండ్ స్వీట్ నేమ్, నేనే పెట్టా. ఆది నాకిష్టమైన పేరు. వాళ్ళు మా పై పోర్షన్ లోనే అద్దెకు ఉండే వారు. ఎప్పుడు ఒకరిని సహాయం కావాలని అడగలేదు. ఏదైన ఒక పని చేస్కోని బ్రతకాలని అనుకుంది. ఆమె క్వాలిఫికేషన్ కి తగ్గట్లుగా ఒక మంచి టీచర్ పోస్ట్ మయ అయినకు తెల్సిన ఒక కాలేజ్ లో ఇప్పించా. తాను ఎంతో ఆనందంగా తన జాబ్ చేసింది. పిల్లలని చదివించింది. పెద్దవాళ్ళని చేసింది. కానీ విధి ఆమె జీవితం లో ఇంకో షాక్ ని ఇవ్వబోతుందని తెలీదు పాపం”

[kishore]

2 వ భాగంఆంటీ చెప్పడం కంటిన్యూ చేసింది, “ స్నేహ ఎంతో మంచి అమ్మాయి. మంచిగా చదువుకుంది. పెళ్లీడుకు వచ్చింది, మంచి సంబంధం చూసి పెళ్లి చేసింది. అతను దుబాయి లో ఉద్యోగం, స్నేహ కూడా వెళ్ళింది. ఇంకా వాళ్ళ కష్టాలు తీరాయి అని అనుకుంది. మూడేళ్లు బానే ఉన్నారు, కానీ ఒక బాబు పుట్టగానే, అతనికి దాని మీద మొహం మొత్తింది. దాన్ని ఇంటికి పంపించి వేసి, విడాకులు ఇచ్చేశాడు. తన బ్రతుకు లాగే తన బిడ్డ బ్రతుకు అయ్యిందని ఎంతో బాధపడింది. ఆమె ఏడ్పు తీర్చే వాళ్ళు ఎవరున్నారు? నేను ఏదో మాట సహాయం చెయగలిగాను అంతే. రెండో అమ్మాయి అను,అప్పుడు కాలేజ్ చదువుతుంది. స్నేహ ఇండియా వచ్చినప్పుడు ప్రెగ్నెంట్, పండంటి బిడ్డ పుట్టాడు. అయితే ఎవ్వరి మొహంలో సంతోషం లేదు. ఎప్పుడు నవ్వుతూ ఉండే స్నేహ, అసలు నవ్వటమ్ మానేసింది. మానసికంగా చాలా పోగొట్టుకుంది. తన సంసారం, ఇంకా దిగజారీ పోకుండా ఉండేందుకు, ప్లేస్ మార్చాలని అనుకుంది గీత. 

అప్పుడు దాకా సంపాయించిన డబ్బుతో, ఆల్*రెడీ ఉన్న దాంతో ఒక ఇల్లు కొనుక్కొవాలని, అను కైనా అది ఉపయోగ పడుతుందని అనుకుంది. మా ఆయినకు తెలిసిన ఒక ఫ్రెండ్, గోవా లో ఒక రెస్టోరెంట్ నడుపుతున్నాడు, అతను దుబాయి వెళ్తూ ఎవరయినా ఉంటే అమ్మమని మా ఆయనకు చెప్పాడు. ఇదే మంచి అవకాశంగా తీస్కొని, గీత రెస్టోరెంట్ కొనేసింది. తన పిల్లల్ని తీస్కొని, గోవా వెళ్లిపోంది. అసలు నాకు కూడా ఆమె అడ్రెస్ తెలిసేది కాదు, మా దగ్గర తీస్కున్న డబ్బులు తిరిగి ఇన్*స్టాల్మెంట్స్ లో కట్టింది. అప్పుడప్పుడు ఇక్కడకు వచ్చి మమ్మల్ని పలకరించేది, అందువల్ల కొంచం టచ్ లో ఉంది. కానీ దేవుడు ఆమెకు మంచే చేశాడు, తాను కొన్న రెస్టోరెంట్ ప్లేస్ లో ఎవరో రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారి ఒక పెద్ద మాల్ ని కట్టాలనుకుని,తన రెస్టోరెంట్ని మంచి ధరకు కొనేసాడు, అంతే కాదు, రాయల్టీ కింద ఆమెకు సంవత్సరానికి ఇంత అని ఒక పర్సెంటేజ్ ఇచ్చాడు. దీంతో తన డబ్బు కష్టాలు పోయాయి. గోవాలో నే ఊరి చివరగా ఒక ఇల్లు కట్టుకుంది, ఇప్పుడు అందులోనే ఉంటున్నారు వాళ్ళు.”
ఇదంతా విని నా కళ్ళు చెమర్చాయి. అత్త ఇన్ని కష్టాలు పడింది అని. నా కళ్ళు చూసి, సునీత ఆంటీ కూడా కళ్ళు వొత్తుకుంది.
ఇంకా నేను ఆగలేక పొయ్యాను, వెంటనే వాళ్ళను చూడాలని అనిపించి లేచాను ఛైర్ లో నించి, కానీ ఒక సందేహం వచింది, అసలు అత్తాయ్యకు నేను గుర్తున్నానా.? 
“ఇంకొక విషయం వసంత ఆంటీ, నా గురించి అత్త మీతో ఎప్పుడైనా చెప్పిందా?” నేను ఎక్స్*పెక్ట్ చేస్తున్న ఆన్సర్ “ఎస్” కానీ టెన్షన్ గా ఉంది.
“ఎప్పుడైనా న? అస్సలు ని అత్త నిన్ను మార్చిపోయిన రోజు లేదు. గుర్తు తెచ్చుకుని మరి ఏడ్చేది. వాడికి ఎవరు లేరు, నేను వచ్చేశాను, ఎలా ఉన్నాడో అని తెగ ఏడ్చేది. ఎప్పటికైనా నిన్ను తన దగ్గరకు తీస్కొని వెళ్ళాలని అనుకునేది. కానీ ఇన్ని కష్టాల మధ్య నిన్ను పెట్టటం ఇష్టం లేక ఊరికే ఉంది. ఇన్ని కష్టాలలో కూడా, నీకు తెలియకుండా, డబ్బులు పంపింది మీ అనాధ శరణాలయం కి. కానీ నువ్వు మళ్లీ తన కోసం వస్తావని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. పాపం”
ఇది విన్న నేను పొందిన ఆనందం అంత ఇంత కాదు. నా ఛాతీ కొంచం ఉప్పొంగింది గర్వంగా, అత్త నా గురించి కూడా ఆలోచించింది అంటేనే,నాకెందుకో ఇంకా ఆగలేను అనిపించింది, వెంటనే వాళ్ళ అడ్రెస్ అడిగా,
“మే అత్త అడ్రెస్ ఇవ్వటానికి నాకు ఇబ్బంది ఏమీ లేదు కానీ…” అంటూ నసిగింది. నాకు అర్థం కాలేదు ఆమె అంటున్నదేమిటో. మళ్లీ తానే మొదలు పెట్టింది,
“మి అత్త చాలా మంచిది, కానీ కష్టాలు ఆమెను ఒక బండరాయిలా చేశాయి, నువ్వు కొంచం జాగ్రత్తగా వాళ్ళను కలవాలి. పిల్లలని మగ వాసన పడకుండా పెంచింది , సో ఇప్పుడు ఇన్నేళ్ల తర్వాత నువ్వు వెళ్ళి వాళ్ళతో ఎలా ఉంటావో అని?”
దానికి నేను, “మీరేమీ బాధ పడొద్దూ, మా అత్త నన్ను బానే చూసుకుంటుందనుకుంటున్న, ముందు అడ్రెస్ ఇవ్వండి నేను అర్జెంట్ గా వెళ్ళాలి” అని అన్న.
“అబ్బో ‘అల్లుడుగారికి ‘ అత్తను చూడాలని తొందరెక్కువగా ఉన్న్నట్లుందే?! ‘అల్లుడుగారికి’ అని నొక్కి చెప్పింది. ఆది అర్థం అయ్యి నాకు నవ్వు వచింది, అడ్రెస్ తీస్కొని గోవా కి బయలు దేరాను.

[Pk babu]

మంచి స్టార్ట్. Continue చెయ్యండి..

[Mandolin]

చాలా బాగుంది అప్డేట్.
మిగిలిన అప్డేట్స్ ఇవ్వగలరు

[raaki86]

super

[ram]

కిశోర్ గారు అప్డేట్ చాలా బాగుంది.

[tvskumar99]

కిషోర్ గారు స్టోరీ బాగుంటుంది.
దయచేసి ఈ సైటులో కొనసాగించగలరు

[coolsatti]

ఈ కథ ను మళ్ళీ రాస్తున్నందుకు ధన్యవాదాలు...మిగతా అప్డేట్లు కూడా పెట్టగలరు....

[kishore]

3 వ భాగం

నేను ముంబై నించి బయలు దేరి గోవా వెళ్లా. అత్త వాళ్ళు, సౌత్ గోవా లో మారెగావ్ అనే ప్లేస్ లో ఉన్నారు. సౌత్ గోవా అంటే చాలా కామ్ అండ్ పీస్ ఫుల్ లైఫ్* ఇష్ట పడే వాళ్ళు ఉంటారు. ఆది నార్త్ గోవా అంతగా డెవెలప్ అవ్వలేదు, టూరిస్ట్ స్పాట్స్, రిసార్ట్ ఎక్కువగా ఉంటాయి. అత్త వాళ్ళ, అడ్రెస్ కొంచం దూరమే, దాదాపు ఒక గంట పాటు ప్రయాణం చేస్తే వచ్చింది. అలా చూస్తూ ఉండగానే, ట్యాక్సీ ఒక బంగ్లా ముందు ఆగింది. కొంచెం పెద్దదే అయిన, చుట్టూ ఉన్న ప్రహరీ గోడ చాలా ఎత్తులో కట్టించుకున్నట్లు ఉంది, లోపల ఏమీ జరిగినా బయటకు అస్సలు కనపడదు. ట్యాక్సీ కి డబ్బులు ఇచ్చేసి, గేట్ దగ్గర ఉన్న కాలింగ్ బెల్ నొక్కా. ఎంత సేపైన, సమాధానం రాలేదు, వెంట వెంటనే రెండు మూడు సార్లు నొక్కా, అప్పుడు వచ్చింది ఒక ఆమె, నలభై ఏళ్లు ఉంటాయేమో, బాగా వచ్చింది తెల్లగ, దొండ పండు లాంటి పెదవులు, ఎర్రని చెక్కిళ్ళు, అందమైన కలువల్లాంటి కళ్ళు, వయసు పెద్దది అయిన బాగా మెయింటైయిన్ చెయ్యటం వల్లన, వయసు తక్కువగా కనిపిస్తుంది. ఇంకా మెడ కిందకు వస్తే, ఎద సంపద నిజంగా రెండు కళ్ళు చాలవు. చూస్తేనే ఎవరో పెద్డింటి ఆవిడ లాగా ఉంది ఆమె గేట్ దగ్గరకు వచ్చి, 

“ఎవరు?“ అని అడిగింది, నేను ఆ గొంతు గుర్తు పట్టా, 
“అత్త! ” నేను గట్టిగా పైకి అనేసా, చెప్పాలంటే అరిచా. తాను షాక్ తింది, ఒక్కసారిగా మొహం లో ఉన్న చిరాకు పోయి, కరెంట్ షాక్ కొట్టిన దానిలా స్థాణువు అయిదిపొయింది. కాసేపటి దాకా తేరుకోలేదు నేనిచ్చిన షాక్ లోంచి.
“అత్త, అత్త నేను కిశోర్ ని, నీ చిన్నా ని వైజాగ్ నించి నిన్ను కలుసుకోవాలని వచ్చానత్త, గేట్ తీయవా?”
కాసేపాటికీ తెప్పరిల్లి, మొహం నవ్వుతో, ఆనందంతో విప్పారింది.
“ఒరేయ్ చిన్న!” ఆశ్చర్యం….
“అస్సలు నమ్మ లేక పోతున్న రా, నువ్వు న చిన్నా వేనా? ఎంత ఎత్తు ఎదిగిపోయావుర, అస్సలు గుర్తు పట్టలేదు నిన్ను” అంటూ గేట్ తెరిచింది.
“కానీ నేను నిన్ను గుర్తు పట్టా అత్త, నేనేపుడు నిన్ను మార్చిపోను” అన్నాను, తన కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. ఎప్పుడో కొల్పొయిన ఆత్మీయూల్ని కలుసుకుంటే, అది కూడా అనుకోకుండా ఎంత బావుంటుంది. వెంటనే నన్ను కౌగలించుకుంది, నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టింది. తాను నా భుజాల వరకు వచింది, లావుగా ఉన్న కూడా చాలా అందంగా ఉంది. నా కళ్ళలో కూడా నీళ్ళు…
“ఇంక మిమ్మల్ని చూడలేనేమో అనుకున్న అత్త, ని ఫ్రెండ్ వసంత నాకు సహాయం చేశారు, మెనీ థాంక్స్ టు హర్”. అత్త మాత్రం నన్నే చూస్తూ నిలబడింది, తనకి ఇంకా నమ్మకం కుదరటం లేదు అనుకుంటా. నేను వసంత పేరు చెప్పగానే, తాను అర్థం అయ్యినట్లు తల ఊపింది.
“చాలా సంతోషం రా, నిన్ను మిస్ అయ్యాము మేమందరం, ఇప్పుడు నువ్వు వచ్చావుగా, ఇంక నాకేం భయం లేదు, రా లోపలికి వెళ్దాం “ అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని దాదాపు లాక్కెళ్ళింది ఇంట్లోకి.

[kishore]

4 వ భాగం

ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టగానే, ఇద్దరు దేవకన్యల్లాంటి అమ్మాయిలు కనిపించారు. దాదాపు హిరోయిన్స్ లాగానే ఉన్నారు. ఒకటేమో కొంచం చామన ఛాయగా ఉంది, రెండోది తెల్లగా అత్త లాగానే ఉంది. చూడ గానే నాకు మతి పోయింది, ఏమీ స్ట్రక్చర్స్ ఇద్దరివి!! 

ఒకరి కి ఒకరు వేరు వేరు గ్రహాల నుండి వచ్చినట్లు ఉన్నారు.…
“ఇతనెవరో తెలుసా మీకు?” నన్ను చూసి అలానే నిలబడి పోయిన ఆ ఇద్దర్నీ అడిగింది. 
“హ్మ్ హ్మ్ “ అన్నారు ఇద్దరు, తెలియదు అన్నట్లు ఫేస్ పెట్టారు.
“వీడు చిన్నా, చిన్నప్పటి నుండి మీకు చెప్తూ ఉండేదాన్ని కదా, స్నేహ నీకు గుర్తుండాలే? చిన్నప్పుడు మన ఇంట్లోనే ఉండే వాడు, మీ ఇద్దరు మంచి ఫ్రెండ్స్ కదా? మర్చి పోయావా?” అత్త చెప్తుంటే వాళ్లిద్దరిలో ఎక్స్*ప్రెషన్స్ మారటం చూశాను, కాసేపాటికీ ఇద్దరికి అర్థం అయ్యింది నేనెవరో. స్నేహ అయ్యీతే నన్ను బాగా గుర్తు పట్టింది, అనుకి నేను తెలీదు కదా, అలానే చూస్తూ ఉంది పోయింది. 
“చిన్నా, ముందు ఫ్రెష్ అప్ అయ్యీ రా, టిఫిన్ తిందాం“
“లేదత్తా, చాలా ఆకలిగా ఉంది ముందు టిఫిన్ తింటా, నీ చేతి భోజనం చేసి చాలా ఏళ్లు అయ్యింది కదా”
ఆ మాటలకు అత్త కళ్ళు చమర్చాయి, తానే హడావిడిగా అన్ని ప్లేట్లో పెట్టింది, నన్ను చూసిన సంతోషం లో అన్ని ఇడ్లీలు నా ప్లేట్లో బొర్లించేసింది,అందరం నవ్వు కున్నాం,
“అమ్మ, నువ్వు సంతోషం లో ఎన్ని ఇడ్లీలు పెట్టావో చూడు, చిన్నా తినగలడా ఇన్ని ఇడ్లీలు” అని స్నేహ అనింది, అను కూడా స్మైల్ ఇచ్చింది చిన్నగా. ఇద్దరు గుస గుసలుగా నవ్వు కున్నారు.
“సర్లెవే, తినని పాపం ఎన్నాళ్ళో అయ్యింది, ఎన్నో విషయాలు ఉన్నాయి, కనీసం ఒక రోజు పడుతుంది, వాడికి ఎనర్జీ కావాలీలే, అందుకే అన్ని వాడ్నే తినని” అంటూ కవర్ చేసేసింది. మళ్లీ అందరం నవ్వుకున్నాం. టిఫిన్ చేసిన తర్వాత, నేను ఫ్రెష్ అప్ అవ్వాలని చెప్పి, మెడ పైన గదిలో ఏర్పాటు చేసింది అత్త.
“ఫ్రెష్ అప్ అయ్యి, కాసేపు రెస్ట్ తీస్కోరా, మళ్లీ లంచ్ కి కిందకి రావొచ్చు లే”
“అత్త, నువ్వు నాకోసం ఏమీ స్పెషల్ గా చెయ్యొద్దు. మిమ్మల్ని చూడడంతోనే నా కడుపు నిండి పోయింది.”
“ఒరే ఎన్ని మాటలు నేర్చావురా, చిన్నా నిన్ను చూస్తుంటే ఇంకా ఆ చిన్నప్పుడు చిన్నానే గుర్తుకు వస్తున్నాడు , ఎప్పుడు అత్త అంటూ నా వెనుకే తిరిగే వాడివి. కనీసం స్నేహ ని కూడా నా దగ్గిర పడుకో నిచ్చే వాడివి కాదు, అంత అల్లరి చేసే వాడు నా ‘అల్లుడే’ ఇప్పుడు ఇలా సైలెంట్ గా, ఏదో పెద్దమనిషిల మాట్లాడుతుంటే నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంది”
నేను చిన్నగా నవ్వాను, “సరే సరే ఫ్రెష్ అప్ అవ్వు, తర్వాత బోలెడన్ని మాటలు మాట్లాడాలి లే” అంటూ కిందకి వెళ్ళిపోయింది.
నేను ఫ్ర్*షప్ అయ్యీ, అలా బాల్కనీ లో కి వెళ్ళి బయటకు చూశా, ఇల్లు బానే కట్టించింది, ఇంటికి బయట పెద్ద లాన్, మధ్యలో స్విమ్మింగ్ పూల్,పక్కనే కొన్ని చేర్స్ , బార్బిక్యూ ప్లేస్, ఫైయర్ ప్లేస్, అంత సినిమాలలో ఇల్లు లాగా కట్టిచ్చిన్ది. ఇంటి చుట్టూ ప్రహరీ పెద్దది, దాదాపు 20 ఫీట్ హైట్,ఇంక బయటి డిస్టర్బెన్సస్ ఏమీ ఉండదు. పైన మరో రెండు పోర్షన్స్ ఖాళీగానే ఉన్నాయి. చుట్టూ ప్రకృతి, చిన్న సైజ్ అడవి లాగా ఉంది, దూరంగా సముద్రం కనిపిస్తోంది, చుట్టూ దాదాపు వేరే మనుష్య సంచారం కనిపించటం లేదు. అంత బానే ఉంది అనుకుంటూ బెడ్ వైపు నడిచా,కాసేపు విశ్రాంతి తీస్కుందామని, అలా పడుకో గానే ఇట్టే నిద్ర పట్టేసింది. ఎప్పుడు నిద్ర పొయనో తెలీదు, 
“చిన్నా, చిన్నా “ అంటూ ఎవరో నన్ను కుదిపినట్లుంటే వెంటనే లేచా, ఎదురుగా అత్త, 
“ఒరే చిన్నా, ఏంట్రా బాగా అలసి పోయినట్లున్నావ్, నిద్ర బాగా పట్టిందా?”
“ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అత్త?”
“టైమ్ సాయంత్రం నాలుగు అయ్యిందిరా, నువ్వు భోజనం కూడా చెయ్యలేదు, ఇందాక వచ్చి చూస్తే బాగా నిద్రలో ఉన్నావు, ఎందుకులే డిస్టర్బ్ చెయ్యటం అనేసి వెళ్ళి పోయా, ఆకలి అవ్వట్లేదా?”
“లేదు అత్త , చెప్పాగా, కడుపు నిండింది అని”
“భలే వాడివేలే, ని కబుర్*లకేమి గాని, కొంచం సేపు అయ్యాక మళ్లీ పిలుస్తాలే, సాయంత్రం టీ తాగుదాం, ఓకే” అంటూ వెళ్ళి పోయింది. అత్తను అలాగే చూస్తూ బెడ్ మీద వెనక్కు వాలిపోయా, చీర కట్టులో అత్త భలే ఉంది, అచ్చం కన్నడ యాక్టర్ గీత లాగా ఉంది, అలాగే చేతులు తల వెనుక పెట్టుకొని,బెడ్ మీద వెనక్కు వాలా, ఇందాక చూసిన అప్సరసల్ని ఒక్కసారి గుర్తుకు తెచ్చుకున్న, అసలు వాళ్ళ గురించి మర్చిపోయి నిద్ర పోయా..
ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టగానే, నేను మొదటి సారి చూసింది అనుని. సన్నగా తీగ లాగా, చాలా ఫేర్ గా ఉంది. షార్ప్ ఫీచర్స్, ఎర్రటి పెదాలు, కలువ కనులు, బాణం లాంటి నాసికం, అందమైన చెవులకు హ్యాంగింగ్స్ పెట్టు కొని మరింత అంతంగా, ఆమె నవ్వుతుంటే అవి గాలికి కదిలి, అటు ఇటు చిన్నగా ఊగుతుంటే, ఇంకా ఇంకా చూడాలనిపిస్తుంది ఆమె మొహం. ఇంకా కిందకు వస్తే శంఖం లాంటి మెడ, దానికి ఆభరణంగా సన్నటి చైన్, ఆది కరెక్ట్ గా ఆమె ఎద పొంగుల మీదకు వచ్చి, ఆమె అటు ఇటు నడిచినప్పుడు, రెండు కోండల్ని ఢీ కొట్టి, వాటిని తప్పించుకోలేక, అలసి రెండు కొండల మధ్య లోయలో విశ్రాంతి తీస్కొంటోంది. ఏద సంపద బానే ఉంది, ఇంకా కాలేజ్ కదా లేతగా ఉంది, నడుమేమో కనిపించదు, ట్-షర్ట్ జీన్స్ వేస్కుందేమో, ఆ జఘన భాగం మాత్రం హైలైట్ గా ఉంది, నడుము వయ్యారంగా తిప్పుతూ, అందుకు తగ్గట్లుగా దరువు వేస్తున్నట్లుగా ఆ సీట్ అటు ఇటు కదులుతుంటే, నాకు మతి పొయ్యింది, ఒక్క క్షణంలోనే ఇంత చూడ గలిగానంటే, మున్ముందు ఇంకెన్ని అందాలను వెలికి తీయాలో అని మనసు గిలిగింతలు పెట్టింది. అనుని చూడగానే లవ్ లో పడిపోయా, ఇలా అనే వాళ్ళలో నేనూ ఒకడినేమో, ఆమె ఫిగర్ అలాంటిది. ఆమె అద్భుతంసింపుల్*గా ఉన్నా, ఏదో తెలీని ఆకర్షణ ఉంది తన దగ్గర, బహుశా ఆ చిలిపి నవ్వులోనే దాగుంది రహస్యం.
ఇంకా పోతే స్నేహ, అందానికి నిర్వచనం లాగా ఉంది. ఎక్కడ ఉండాల్సినవి అక్కడ ఉన్నాయి, చక్కని ముక్కు, కళ్ళు, అందంగా ఉండే నవ్వు, అసలా ఆ అమ్మాయికి నవ్వే అందం. మంచి బాడీ స్ట్రక్చర్, ఎక్కడ ఒక గ్రామ్ ఎక్కువ లేదు తక్కువా లేదు, ఎత్తైన ఎద సంపద రౌండ్ గా ఉన్న సళ్ళు, సల్వార్ వేస్కోని ఉందేమో టైట్ గా ఉంది బ్రా లైనింగ్ కనపడుతోంది. వెనక సీట్ మాత్రం ఇద్దరిది ఒకటే. చూస్తుంటేనే కొరుక్కు తినాలి అనిపిస్తుంది.వాళ్ళమ్మ లాగ కలర్ కాకపోయినా, నలుపు మాత్రం కాదు హస్కీ కలర్. కళ్ళు మాత్రం నిజం చెప్తున్నై, మనిషిలో ఉన్న ఆకర్షణ, కళ్ళలో లేదు, ఆమె ప్రాబ్లమ్ ఆమె కళ్ళలో కనపడుతోంది. లోన్లీ ఫీలింగ్ కొంచం ఎక్కువగా ఉంది తనలో.
ఇలా నేను ఆలోచనల సాగరం లో మునిగి తేలుతున్నప్పుడు, మళ్లీ అత్త పిలిచింది, ఇంక తప్పదు అన్నట్లు పైకి లేచా, అంతే నా టవల్ కింద పడిపోయింది, లోపల నేను ఏమీ వేస్కో కుండానే నిద్ర పోయ, పైగా నాది పూర్తిగా ఆన్ లో ఉంది, చల్లగా ఏసీ ఉండటం వల్లనేమో, గబా గబా నేను వెళ్ళి జీన్స్ వెస్కొన్న. రూమ్ బయటకు వెళ్తున్నప్పుడు ఆలోచన వచ్చింది, 
“అవును, నేను నిద్ర పోతుంటే అత్త పైకి వచ్చింది కదా? మరి నన్ను అలా చూసి ఉంటుందా? లేదులే అలా ఏమీ జరిగి ఉండదులే అనుకుంటూ హాల్ లో కి వెళ్ళి కూర్చున్న సోఫా లో.

[kishore]

5 వ భాగం

సోఫాలో కూర్చొని ఇల్లంతా కలయ చూశా, పెద్ద హాల్, నీట్ గా సర్ది ఉంది.. ఎక్కడవి అక్కడ పెట్టి ఉన్నై, మా అత్త నీట్*నెస్ కి చాలా ప్రాధాన్యత ఇస్తుంది అనుకుంట. ఎక్కడ మచ్చుకయిన మురికి లేదు. గోడల మీద వాల్ పెయింటింగ్స్ అందంగా ఉన్నై. వాటిల్లో కొన్ని రవివర్మ గీచిన పెయింటింగ్స్. ఎంతో అందమయిన ఆడవాళ్ళు, అద్భుతమయిన సౌందర్యంతో ఉన్నారు. న్యాచురల్ బ్యూటీస్. హాల్ ని కనెక్ట్ చేస్తూ, మూడు రూములు ఉన్నై, హాల్ కి అటు చివర కిచెన్, దాని పక్కనే ఒక రూమ్, ఆ రూమ్ కి ఎదురుగా అంటే నేను కూర్చున్న సోఫా వెనుక ఇంకో రూమ్ ఉంది, ఆది సాధారణంగా బయటకు కనిపించదు. సోఫాలో కూర్చొని పేపర్ తిరగ వేస్తున్న, ఇంతలో అత్త రానే వచ్చింది.

పొద్దున లాగా చీరలో లేదు, పల్చని స్యాటిన్ నైటీ వెస్కున్డి, ఆది కాస్త వంటికి అతుక్కు పోయింది, ఇంకా అత్తయ్య అందాలు ఓహ్, వర్ణ రంజితాలు. అసలే తెల్లగా ఉంటుంది, ఆపయిన ఫుల్ గా మేంటేయినన్స్ చేస్తుందేమో, మీస మీస లాడి పోతుంది. ఆమె నడిచి వస్తుంటే, ఎద ఎత్తులు కొంచంగా ఎగిరి పడుతున్నై, బాగా కండ పట్టి ఉన్నై, ఆడ వాళ్ళు వయసు పెరిగే కొద్ది అందం పెరుగుతుంది అంటారు, అందుకే మనకు కాలెజ్ పొరిలకన్నా ఆంటీలే ఎక్కువగా నచ్చుతారు. ఆడ వాళ్ళకు అసలే బ్యూటీ కాన్షియస్ ఎక్కువ, వయసు ఎక్కువ అవుతున్న కొద్ది, వాళ్ళ టెన్షన్ ఎక్కువ అవుతుంది,అందుకే కొంచం ఎక్కువ జాగ్రత్తలు తీస్కుంటారు, ఇంకా అత్త విషయానికి వస్తే, అబ్బా ఎమున్నై ఆ సల్లు, పెద్ద పెద్ద కొబ్బరి బొండాల్లాగా, చూస్తుంటేనే పిచ్చెక్కి పోతుంది. లోపల బ్రా వేస్కుందేమో, స్యాటిన్ నైటీ తన బ్రా లైనింగ్ ని కవర్ చెయ్యలేక పోతుంది… 
“ఏంట్రా అలా చూస్తున్నావ్?” అంటూ నవ్వుతూ నా దగ్గర వచ్చి కూర్చుంది. నా ఊహ లోకం లోంచి ఒక్కసారిగా, ఎవరో కిందకు తోసేసినట్లు ఫీల్ అయ్యా, కొంచెం తమాయిన్చుకుని ఈ లోకంలో పడ్డ.
“ఎం లేదత్తా, నిన్ను చూస్తుంటే, ఇంకా చూడ బుధ్ధేస్తుంది. ఏన్నెళ్ళో అయ్యింది కదా.” నాకు వచ్చిన ఆలోచనలకు నేను లో లోపలే సిగ్గు పడ్డ. 
“ఛ, నువ్వు అసలు వచ్చిన పనేన్టి? ఆలోచిస్తున్న విషయాలు ఏమిటి? సిగ్గు పడాలి నువ్వు” అంటూ నా అంతరత్మా తిట్టి పోసింది.
“ఇంట్లో ఎవరు లేరా అత్త? స్నేహ ఇంకా అను ఎక్కడకు వెళ్లారు?”
“అను కాలేజ్ కి వెళ్ళింది, వచ్చే టైమ్ అయింది. స్నేహ షాపింగ్ కి వెళ్ళింది, ఇంట్లో కి వస్తువులు అవి తేవడానికి.”
“ఓ అవునా, మరి చన్టి గాడు ఎం చేస్తున్నాడు?”
“వాడు నిద్ర పోతున్నాడు కానీ, ఇంతకీ నీ సంగతులు ఏమీ చెప్పలేదు నాకు? ఇన్నాళ్లు ఎక్కడ ఉన్నావు, ఏమీ చేశావ్, నువ్వు చదువుకోవటానికి డబ్బులు ఎలా వచ్చాయి… అన్ని విషయాలు వివరంగా చెప్పు”
“నువ్వు చేర్పించిన అనాధశరణాలయం లో వార్డన్ ఒక పశువు. వాడు కొట్టే దెబ్బలకు, ఎవ్వరూ తాళలెరు, చాలా మంది పారి పోతూ ఉండేవారు, అలా పిల్లల్ని పంపించి వేసి, ప్రభుత్వ డబ్బు కాజేసే వాడు. నన్ను ఒక సారి కొట్టాడు తీవ్రంగా,నాకు జ్వరం కూడా వచింది. ఆ రోజు నైట్ నేను నా ఫ్రెండ్స్ కొంత మంది పిల్లలు కలిసి, ఆ నైట్ వెళ్ళి పోదాం అని డిసైడ్ అయ్యం… నేను వైజాగ్ నించి హైదరాబాద్ పారిపోయాను. ఎం చెయ్యాలో తెలీదు,అప్పటికే నేను 9త్ పాస్ అయ్యీ, 10త్ కి వచ్చా, నాకు చదువు కోవాలని ఎంతొ ఇష్టం, ఎందుకంటే నన్ను ఈ కష్టాలనించి బయట పడవేసే ఒకే ఒక ఆయుధం “ఎడ్యుకేషన్” అని చిన్నప్పుడు మా సైన్స్ మాష్టారు చెప్పారు. ఆయనకు నేను ప్రియ శిష్యుడని. నాకు బాగా చదువు చెప్పారు,హైదరాబాద్ లో నాకు ఎలాంటి సహాయము అందలేదు, రేల్*వ్వే ప్ల్యాట్*ఫార్మ్ మీద పడుకున్న, అక్కడే హోటెల్ లో టీ కప్పులు కడిగాను, వాళ్ళు పెట్టే మిగిలిన అన్నం తిన్నాను, ఎదేమయిన నేను చదవాలి అనే కోరిక చచ్చిపోలేదు నాలో. అప్పుడే నేను పనిచేసే కాక హోటెల్ యజమాని, హకీమ్ భాయి, మనిషి చూడడానికి ముసలివాడుగా ఉంటాడు కానీ మంచి తెలివి కల వాడు, అతనికి 10 మంది సంతానం, నన్ను కూడా తన పిల్లవాడిలాగనే చూసుకున్నాడు. నాకు చదువుకోవటం అంటే ఇష్టం అని తెలిసి, తనకు తెలిసిన ఒక టీచర్ ని అడిగి, ప్రైవేట్ గా నేను 10త్ పరీక్షలకు ప్రిపేర్ అయ్యేటట్ట్లుగా ఏర్పాటు చేశాడు. నేను కూడా బాగా చదివి, ఫర్స్ట్ క్లాస్ మార్క్స్ తో పాస్ అయ్యా, మొదటగా హకీమ్ భాయి కే చెప్పా న్యూస్ పేపర్ తీస్కు వెళ్ళి, ఆయన ఎంతో సంతోషించాడు,
“ఆ అల్లాః దయ వలన నువ్వు పరీక్షలు ఫర్స్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యావు చిన్నా, ఇంకా నీకు అంతా వియజయమే కలుగు తుంది..” అంటూ తాను కూర్చున్న కుర్చీలోంచి లేచి పెద్దగా తన కెఫే లో ఉన్న కస్టమర్స్ అందరికి వినబడేలా “ఇవ్వాళ నా బిడ్డ చిన్న 10 క్లాస్ పరీక్షలు ఫర్స్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యాడు, అందుకే ఇవాళ మన కస్టమర్స్ అనదరికి ఫ్రీ ఛాయీ ఇస్తున్న” అని అన్నాడు. అందరు నాకు ముబారక్ చెప్పారు. అన్నిటి కన్నా “నా బిడ్డ“ అని ఆయన అనటం నాకు కళ్ళల్లో నీళ్ళు తెప్పిచ్చాయి. అప్పటి దాకా అసలు నేను మీ గురించి మర్చిపోయాను. ఆ క్షణం లో, నేను డిసైడ్ అయ్యా,విధి ఆడిన వింత నాటకం లో నేను గెలిచి తీరాలి అని. గెలిచిన తర్వాతే మిమ్మల్ని కలవాలని అనుకున్న.” ఇదంతా వింటున్నా అత్త కళ్ళల్లో నీళ్ళో ధారగా కారుతున్నై, తాను ఇంకా కంట్రోల్ చెసుకోలెక, 
“చిన్నా!? అంటూ నా దగ్గరిగా వచ్చి, నన్ను హత్తుకుంది. ఎన్ని కష్టాలు పడ్డావురా నా వల్ల, నిన్ను కూడా నాతో పాటే తీస్కు వస్తే బాగుండేది, ఛ,నేను పెద్ద తప్పు చేసారా నీ విషయంలో”
“లేదత్తా, జీవితం అనే పుస్తకం, కష్టాలు అనే భాషతోనే వ్రాసి ఉంటుంది, ముందు ఆ భాష అర్థం కావాలి, అప్పుడే మనకు జీవితం అర్థం అవుతుంది. నాకు అన్ని కష్టాలు ఉండటం వల్లనేమో, ఏదయినా కష్ట పది సాధించాలీ అనే పట్టుదల నాలో వచ్చేసింది. ఆ తరువాత ఇంక నేను వెనక్కు చూసుకోలేదు,డిగ్రీ దాకా ప్రైవేట్ గానే చదివా, ఇటు భాయి కెఫే లో పని చేస్తూ, అటు చదువుతూ నన్ను నేను మార్చిపోయా. డిగ్రీ అయిన తర్వాత,వెంటనే బాంక్ జాబ్స్ కి ట్రై చేస్తే, మొదటి అటెంప్ట్ లోనే వచింది. జాయిన్ అయిపోయ. కొన్నాళ్ళు బానే నడిచింది, కానీ నా జీవితంలో ఏదో వెలితి. ఎవ్వరూ లేని నాకు ఆ దేవుడే సహాయాలు అందించాడు, బాంక్ జాబ్ వల్ల అన్ని ప్రదేశాలు తిరిగే అవకాశం వచింది, పూణే లో కొన్నాళ్ళు నేను పని చేశాను. తర్వాత హైదరాబాద్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యింది. అప్పుడే నాకు ఇంకా మీ గురించి వెతకాలి అని పెట్టుకున్న. వెజాగ్ వెళ్ళి మీ ఫ్రెండ్స్, ఇంటి చుట్టూ పక్కల ఉన్న వాళ్ళని అడిగి చూశా, చివరికి ఇంకా లాభం లేదు అనుకోని వెళ్ళబోతూ అనుకోకుండా ని ఫ్రెండ్ లత ఆంటీ ని బాస్ స్టాప్ లో కలిసా. తనని నేనే గుర్తు పట్టా, నాతో అన్ని విషయాలు చెప్పి, లాస్ట్ గా నువ్వు ముంబై లో ఉన్నావని, మీ ఇద్దరి క్లోజ్ ఫ్రెండ్ వసంత అడ్రెస్ ఇచింది. మిగతా అంత నీకు ఆల్*రెడీ చెప్పాను… ఇదత్త జరిగిన విషయం…”
అత్త నన్నే చూస్తూ ఉండి పోయింది నేను చెప్తున్నంత సేపు, ఇద్దరం సోఫాలో కూర్చున్న పక్కపక్కనే, తన పర్సన్యాలిటీ కొంచం ఎక్కువ అవ్వటమ్ వల్ల క్లోజ్ గా కూర్చున్నాం. నా మీద ఉన్న ప్రేమ వల్ల, నా భుజాల పయిన తన ఎడమ చెయ్యి వేసింది, అందువల్ల నా కుడి భుజం, మోచెయ్యి ఆమె ఎదకు టచ్ అవ్వుతున్నై. నేను టీ కప్ టేబిల్ మీద నించి ఎత్తినప్పుడల్లా, నా మోచేయి తన ఎడమ సల్లని లోపలికి మెత్తగా నొక్కుతుంది. ఆ ఫీలింగ్ ఎంతో హాయిగా ఉంది, ఏదో మెత్తటి దూది ని పత్తుకున్నట్టు, బెలూన్ లో వాటర్ నింపి దానిని చేతిలో పట్టుకుంటే ఉండే మెత్త దనమ్ లాగా ఉంది. నాకు పై ప్రాణాలు పైనే పోతున్నై. కింద భాగంలో ఏదో అలజడి. ఇంకో వైపు నా అన్తరాత్మ ఘోష, ఇవన్ని తట్టుకోలేక పోయా, పాపం తాను మాత్రం, ఏదో గిల్టీ ఫీలింగ్ లో ఇవన్ని పట్టించుకోవట్లేదు, ఇక లాభం లేదు అనుకోని, 
“అత్త కొన్ని మంచినీళ్ళు ఇస్తావా” అని అడిగా. తాను తీస్కు రావటానికి పైకి లేచింది, సోఫా మున్దల ఉన్న సెంటర్ టేబిల్ ని తప్పిచ్చుకోబోయి, కుడి కాలు ముంది పెట్టింది, అంతే తాను వేస్*కున్న నైటీ టైట్ గా తన కాళ్లకు అడ్డం పడటం వల్ల, పట్టు తప్పి ముందుకు పదబొయిన్ది, నేను వెంటనే సూపర్*ఫాస్ట్ స్పీడ్ తో లేచి, నా ఎడమ చెయ్యితో ముందునుంచీ ఆమెను పడకుండా ఆపాను, నా కుడి చెయ్యి ఆటొమాటిక్గా తన ఎడమ జబ్బ పట్టుకుని ఇవతలకు లాగింది, అంతే అదాటున అత్త నా పయిన పడిపోయింది. నేను కింద తాను పైన వెల్లికిల సోఫాలో కువార్చండీ పోయాం, నా చెయ్యి ఇంకా ముందునుండి ఆమెను పట్టుకునే ఉన్న, ఇందాక తగిలిన మెత్తటి కాటన్ బాల్స్, ఇప్పుడు రెండు నా బలమయిన చేతికింద నాలుగుతున్నై. నేను పడిపోతుందేమో అని గట్టిగా పట్టుకుని, ఆమెను పైకి లాగుతున్నట్లుగా, చేతిని కిండనుంది పైకి జరిపా, నా చేతి కింద ఉన్న ఆమె సల్ల మీద నాకు మంచి గ్రిప్ దొరికింది అలాగే పట్టుకున్న.స్యాటిన్ నైటీ కావటంతో అసలు బట్టలు లేని ఫీలింగ్ వచింది. తన బ్రా లైనింగ్ నా చేతికి తగిలింది, తాను వాడుతున్న డియొ నాకు మత్తు ఎక్కించింది.నాకు ఇంకా కాసేపు అలాగే ఉందామనిపించింది, కింద నేను ఆల్*రెడీ ఫుల్ వోల్టేజ్ లో ఉన్న, పైన అత్త పడటంతో, మావాడు లేచి గోల పెడుతున్నాడు, అత్త సుతి మెత్తని సీట్ నా మీద పడటంతో, కొద్దిగా జర్క్ ఇచ్చింది నా నడుము క్రింద భాగం. నా చెయ్యి ఆమె ఎద మీద, ఆమె సీట్ ఏమో న వొళ్లో, ష్! ఎమా క్షణం.. జీవితాంతం మార్చిపోలేను.
ఇదంతా క్షణాలలో జరిగింది, అత్త తేరుకుని పైకి లేచింది కష్టపడి.
“సారీ రా, ఏంటో ఇవాళ అంత అయోమయంగా ఉంది, దెబ్బలేమయిన తగిలాయా?”
“ఎం లెదత్తా” నాకు ఇంకా కాసేపు అలాగే ఉంటే బాగుణ్ణు అనిపించింది లోపల.
“చాలా థాంక్స్ రా చిన్నా, నన్ను ఓ పెద్ద ప్రమాదంలోంచి బ్రతికించావు, ఇప్పుడు కింద పడి ఉంటే, నాకు మంచి దెబ్బలే తగిలేవీ, ఉండు నీకు మంచినీళ్ళు తెస్తా” అంటూ కిచన్ వైపు తిరిగింది, “సరే అత్త..” అని నేను అటు వైపు తీరగ్గానే, కనిపించిన దృశ్యం నాకు మతిపోయింది, నా మీద పడటం వల్ల, అత్త స్యాటిన్ నైటీ, తన రెండు పిర్రల మధ్యలో చిక్కుకు పోయింది. ఆమె నడుస్తుంటే, ఇప్పుడు కరెక్ట్ షేప్ కనిపిస్తుంది. రెండు బాగా పెద్దగా ఉన్న పుచ్చకాయలు కదులుతూ వెళ్తున్నట్లు ఉంది. అసలే స్యాటిన్ నైటీ కావటం వల్ల, షేప్ మరింతగా కనపడుతుంది, నైటీ ఉన్నా లేనట్లే ఉంది. లోపల వేస్*కున్న ప్యాంటీ లైన్ క్లియర్గ, తన పిర్రల కిందగా కనపడింది.నా కళ్ళు ఆమె సీట్ కి అతక్కుపాయినయై.అలా చూస్తుంటే నాకు పిచ్చెక్కిపోంది, లేచి వెనక నిండి అలాగే పెట్టేసి, అక్కడే దున్నేద్డామని పించింది. ఇంకా ఆగలేక పోతున్న, వెంటనే నన్ను నేను కూల్ చేసుకోవాలనిపించి,
“అత్త, నేను పైకి వెళ్తున్న, నీళ్ళు అక్కడే తాగుతాలే”
“సరే రా, పిల్లలు వచ్చింతర్వాత పిలుస్తాలే, నీకు కావాలంటే అలా కాసేపు గార్డెన్ లో కూర్చో”
“సరే అత్త అలాగే” అంటూ ఆల్*మోస్ట్ పైకి పరిగెత్త, వెంటనే బాత్*రూమ్ లో కి వెళ్ళి తలుపు వేస్*కున్న. అప్పటికే నా ప్యాంట్ టైట్ అయ్యిపొఇన్ది,అసలే జీన్స్ కావటం వల్ల జిప్ తీయటం కష్టం అయ్యింది. ఎలాగోలా బయటకు తీశా నా అస్త్రాన్ని, పొడుగ్గా 6 ఇంచస్, నా చేతికి పని చెప్పా. ఎవరిని ఊహిస్తున్నానో చెప్పక్కర్లేదు అనుకుంటా !!!!! ఆహ్…. అత్తా!!! నా అందాల అత్తా…. ఆహ్ ఆహ్…. 

[kishore]

6 వ భాగం

“చిన్నా, చిన్నా.. హ్మ్…. చిన్నా బావ?” అంటూ నన్ను కుదూపినట్లు అయ్యింది. నేను సడ్డెన్గా లేచా, అంత అయోమయం గా ఉంది.. సరిగ్గా కళ్ళు తెరవలేక పోతున్న, అంత మసక మాసగ్గా ఉంది, కళ్ళు నులుపుకుంటూ చూశాను, ఎదురుగా అను, చన్టి గాడిని ఎత్తుకుని ఉంది, ఇప్పుడే కాలేజ్ నించి వచ్చినట్లుండి, ఇంకా జీన్స్ ట్-షర్ట్ లోనే ఉంది.
“చిన్నా బావలే, అమ్మ నిన్ను కిందకు పిలుస్తుంది, టీ తాగుదాము రా.”
“ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అయ్యింది??” నేను అయోమయం లో అడిగా, అసలు ఎం జరుగుతుందో అర్థం కాలేదు కాసేపు.
“ఇప్పుడు టైమ్ సాయంత్రం ఆరు.. అంటే ఇందాక అమ్మ నిన్ను నిద్ర లేపింది అన్టగదా? బహుశా మళ్లీ పడుకుండిపోయావేమో?” అంటూ చిన్నగా నవ్వింది. దాని పలు వరుస, తళుక్కు మని మెరిసింది, తాను ఎత్తుకున్న చన్టి గాడికి ఏడాది వయసు ఉంటుందేమో, తెగ గోల పెట్టేస్తున్నాడు.
“అయితే ఇదంతా కల అన్నమాట..” అని గబుక్కున పైకి అనేశ. తర్వాత నాలికారుచుకున్న, ప్రశ్నార్ధకంక అను వైపు చూశా..
“తనకేమైన అర్థం అయివుంటుందా..” అని నా అంతరాత్మలో అనుకున్న.
“ఏమీ కల వచ్చింది నీకు?” పట్టేసింది వెంటనే…
“హ.. ఏమీ లేదులే, ఒక మంచి కల, ఆది నిజమైతే బాగున్డు..” అని ఏదో ఆలోచిస్తూ నాలో నేను నర్మగర్భంగా నవ్వుకున్నా.
“ నువ్వు బాగా అలసి పోయినట్లు ఉన్నావ్ చిన్నాబావ , అందుకే నీకు అమ్మ ఫ్రెష్ గా కాఫీ గాని టీ గాని పెట్టిస్తుంది, ముందు పద కిందకు అందరు నీకోసం వేట్ చేస్తున్నాం”
తాను అలా మాట్లాడుతూ ఉంటే తన చెవికి పెట్టుకున్న లోలాకులు, కదులుతూ నన్ను గిలిగింతలు పెట్టాయి. తెల్లని పలువరుస, ట్యూబ్ లైట్ లైటింగ్లో మరింత తెల్లగా, ఆ గులాబీ పెదాల మధ్య మరింతగా ఎలివేట్ అవుతున్నై. చిన్ని గడ్డం, బూరెలాంటి బుగ్గలు, బాగా పండిన రెండు బంగీనపల్లి మామిడికాయల్లాంటి అమృత భాండాలు, వాటి బరువు మొయలేక పోతున్న సన్నని నడుము, దానికి సపోర్ట్గా వెదల్పాటి జఘన భాగం, వాటి వెనుక రౌండ్గా ఉన్న పిరుదులు… ఇలా వర్ణిస్తూ పోతే… ఓ పెద్ద గ్రంథమే రాయొచ్చు అని అనిపించింది. ఇంతలో తాను ఎత్తుకున్న చన్టిగాడి చేతిలో ఉన్న ఆడుకునే ప్లాస్టిక్ బొమ్మని సడ్డెన్గా తన వైపు కేసి కొట్టాడు.
“అబ్బాః!”అంటూ తన నుదురు కేసి చేత్తో రుద్దుకుంది, ఇంకా నొప్పి పోయినట్లు లేదు, వాడేమొ ఆది అలా నొప్పితో చేతిని రుద్దుకుంటుంటే నవ్వుతున్నాడు అమాయకంగా, ఇంకో సారి తన బలం చూపిద్డాము అనుకునే లోపల,
“చిన్నా బావ ఒక్కసారి వీడిని ఎత్తుకో, నాకు బాగా తగిలింది, చూడు వెధవ ఎలా నవ్వు తున్నాడో.. “ అంటూ నాకు వాడిని ఇవ్వటానికి నా బెడ్ మీదకు వంగింది, అప్పుడు కనిపించాయి రెండు బాగా కండ పట్టిన పూర్ణ కుంభాలు, తెల్లగా పాల కలర్ లో ఉన్నై, లోపల వైట్ బ్రా వేస్కుందేమో, బ్రా స్ట్రిప్స్ కనపడ్డాయి, ఆ మొమెంట్ ఎంత స్లో గా నడిచిందంటే, మొత్తం టైమ్ ఆగిపోయిందేమో అనిపించింది. కానీ నిజానికి రెప్పపాటులో ఆది జరిగిపోంది, వాడిని నేను అలవోకగా తీస్*కున్నా, కొత్త మనిషిని కదా వెంటనే ఏడుపు మొదలు పెట్టాడు,
తాను ఇంకా తల రుద్దుకున్టూనె “చిన్నా బావ చూడు నా తల ఏమైనా బొప్పి కట్టిందా?”
లైట్ తన వెనుకగా ఉండటం వల్ల, నాకు ఆ రిఫ్లెక్షన్ కళ్ళలో పడి తన ఫేస్ సరిగ్గా కనపడలేదు.
“లైట్ కి ఎదురుగా తిరుగు, చూస్తా” అని అన్నా…
తాను కొంచం దగ్గరకు, అంటే నేను బెడ్ మీద కూర్చున్న, తాను నాకు దగ్గరిగా వచ్చి వంగోని తన నుదురు చూపేడుతుంది. ఇద్దరి మొహాలు ఎంత దగ్గిరగా వచ్చాయంటే, ఒకరి ఊపిరి ఒకరికి తగిలెంత గా, కావాలని జరిగిందో, లేక యాదృఛ్ఛికంగా జరిగిందో కానీ, మళ్లీ తన బంగీనపల్లి మామీళ్ళు దర్శనం ఇచ్చాయి, టీ-షర్ట్ లూజ్ గా వేసుకుంది, అందుకే మాటి మాటికి దివ్య దర్శనాలు అవుతున్నాయి. నేను తన నుదురు చూస్తున్నట్లుగా, కొద్దిగా చూపు మరల్చా, ఎంత ట్రై చేసుకున్నా చూడకుండా ఆగలేక పోతున్న, తనేమో అమాయకంగా ఒంగుని చూడమంటోంది, ఏమీ చెయ్యాల్రా దేవుడా..
“ఏమీ తగలలేదులే అను ” అంటూ, చన్టి గాడిని రెండు చేతుల్తో పైకి ఎత్తుకుని, “రేయ్! చంటింగా పిన్నిని కొట్టావా నువ్వు..” అంటూ ముద్దు ముద్దు గా అడిగి వాడిని చిన్నగా షేక్ చేసా, అప్పటి దాకా ఏడుస్తున్నవాడు కిల కిలా నవ్వటమ్ మొదలు పెట్టాడు. నేనెంతగా షేక్ చేస్తే అంత నవ్వు తున్నాడు.
“సరే బావ, నువ్వు ఫ్రెషుప్ అయ్యీ కిందకురా అందరు వేయిట్ చేస్తున్నాం..”అని చెప్పేసి చన్టి గాడిని తీస్కొని వెళ్ళింది.
నాకు ఇందాక వచ్చిన కలని ఆలోచిస్టూంటే, మతి పోయింది. అబ్బో, ఎమీ కల అది, ఎంత రియాలిటీ గా ఉంది? బాబోయ్, నాకేమయ్యింది, నిన్నటి దాకా బానే ఉన్న కదా? సడ్డెన్గా వీళ్ళని చూస్తుంటే నాకేమవుతుందో అర్థం కావట్లేదు? నాతో ఇంత అమాయకంగా క్లోస్గా ఉంటున్న వీళ్ళ మీద చెడ్డ చెడ్డ ఆలోచనలు ఎందుకు వస్తున్నై? అసలవి చెడ్డ ఆలోచనలే ఎన్దుకవ్వాలి? నా మరదలిని నేను చూస్తే టప్పు ఏంటి?? ఇలా నా ఆలోచనలు సాగిపొయాయి. నన్ను నేను సమాధాన పర్చుకున్నాక, ఇందులో తప్పేమీ లేదు అనిపించింది. అంత నార్మల్, నేనే అనవసరంగా ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నాను, అనుకుంటూ బాత్*రూమ్ వైపు నడిచా.

[SanthuKumar]

woowww mimalni mee kathatho ikkada chudatam chalaa aanandamgaa undi, ee naku ee katha ante chalaa istam, chalaa manchi kathalaane idi miss avutunnam anna badani taginchaaru..danyavaadamulu

[Mandolin]

చాలా బాగుంది
మిగిలిన పార్ట్స్ కూడా అప్డేట్ చేయండి

[coolsatti]

చాలా బాగుంది

[tvskumar99]

చాలా బాగుంది

[kishore]

చేస్తాను త్వరలో..

[Mandolin]

Update please

[prasad_rao16]

ఈ కధని ఇక్కడ మళ్ళీ ప్రారంభించినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నది....కాని సాధ్యమైనంత వరకు మధ్యలో ఆపవద్దని నా మనవి......  

[LUKYYRUS]

ఫ్రషప్ అయ్యీ కిందకు వెళ్ళా, కింద అందరు సోఫాలో కూర్చొని ఉన్నారు. స్నేహ సెపరేట్ గా సోఫా ఛైర్ లో కూర్చుంది తాను షాల్ కప్పుకొని ఉంది. అత్త ఇంకా అను త్రీ సీటర్ లో కూర్చొని ఉన్నారు. నేను మెట్లు దిగి వస్తుండగానే నన్ను చూసి, అత్త, “రా రా, నీకోసమే ఎదురుచూస్తున్నాం అందరం” టీవీ చూస్తున్న స్నేహ నా వైపు చూసింది, నేను చిన్నగా నవ్వా, అను కూడా చూసి నవ్వి మళ్లీ టీవీ వైపు తిరిగింది. “నేను వెళ్ళి టీ తీస్కువస్తాను, మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి..” అంటూ సోఫా లోంచి లేచింది. అత్త ఇంకా సారీ లోనే ఉంది, ఇందాక నాకు వచ్చిన కల గుర్తుకు వచ్చి, నర్మగర్భంగా నేను నవ్వుకున్న ఎవరికి కనపడకుండా. నేను వెళ్ళి అను పక్కన కూర్చోన్న, ఎవరితో ఎం మాట్లాడాలో తెలీటం లేదు, స్నేహ వైపు చూశా, తానేందుకో అసహనంగా కదులుతుంది, సోఫా ఛైర్ లో బాసిమ్పట్లు వేస్కుని కూర్చుంది. షాల్ కప్పుకుని, చిన్నగా ఊగుతోంది. నాకు మొదట అర్థం కాలేదు, అంత చల్లగా కూడా లేదు? తాను షాల్ ఎందుకు కప్పుకుంది? ఏమో నాకుందుకులే అనుకుంటూ, “చన్టి గాడు ఏది?” అని అనుని అడిగా. “వాడు పాలు తాగుతున్నాడు అక్క దగ్గర...”అని చాలా తాపీగా సమాధానం ఇచ్చింది, కనీసం టీవీ నుండి తల అయిన తిప్పకుండా. నేను గత్తుక్కుమన్నా, అప్పుడు వెలిగింది ట్యూబ్ లైట్. స్నేహ ఎందుకు షాల్ కప్పుకుందా అని. నేను స్నేహ వైపు చూశా, తాను నా వైపు అదొల చూసింది, ఇబ్బందీగాన? లేక నేను ఏమనుకుంటున్నానో అనా? ఆ చూపుకు అర్థం నాకు తెలిలెదు. ఇంతలో అత్త టీ తీస్కు వచ్చింది, “చిన్నా, నీకు టీ ఇష్టమా? కాఫీనా?” “ఏదయినా పర్లేదు అత్త, నీ చేత్తో ఎమిచ్చినా పుచ్చుకుంటా...” అని ఒక చిన్న డైలాగ్ ఇచ్చా. “ఎమిచ్చిన తీస్కుంటాడన్టా అమ్మ” అని ఆను నవ్వింది కీలా కీలా, తన నవ్వు చూసినప్పుడల్లా నాకు చిన్నగా కరెంట్ పాసస్ అవుతుంది లోపల. చిన్నగా ఏదో అలజడి. హార్ట్ బీట్ స్కిప్ అవుతుంది. అందరం కూర్చొని టీ తాగాం. “ఇంకా ఏంట్రా విశేషాలు, నీ గురించి ఏమీ చెప్పలేదు మాకు. అసలు ఏమీ చదువుకున్నావ్? ఎం చేశావ్ ఇన్నాళ్లు?” అని అత్త అడిగింది. “నేను డిగ్రీ కంప్లీట్ చేశానాత్త. బ్యాంక్ జాబ్ కూడా వచ్చింది. ఇన్నాళ్లు మీ గురించి, ఆలోచిస్తూ గడిపాను. ఇప్పుడు మీ దగ్గర ఉన్నా. నాకదే చాలు, గతం గతహా, అందులో తవ్వుకోవటానికి, గుర్తుపెట్టు కోవడానికి తీపి స్మృతులు ఏమీ లేవు అత్త” “హ్మ్.. సరే ర మరి జాబ్ పోస్టింగ్ ఎక్కడ ఇచ్చారు?” “ఎక్కడైనా తీస్కో వచ్చు, ఇంటర్*వ్యూ అటెండ్ అయ్యాను, సెలెక్ట్ చేశారు, వేటింగ్ లిస్ట్ లో పెట్టారు, ఒక్క సారి కన్ఫర్మ్ అయితే, నేను లోకేషన్ సెలెక్ట్ చేసుకోవచ్చు..” “ఓ హో అలాగా..మంచిది..ఇంకా ఎన్ని రోజులు అవుతుంది సెలెక్షన్?” “ఏమో తెలీదు అత్త వాళ్ళు మేయిల్ చేస్తారు డేట్ ని, అప్పుడు వెళ్ళి ఆఫీస్ లో మాట్లాడుకోని, అపాయంట్*మెంట్ ఆర్డర్ తీస్కొని రావాలి.” “ఓకే, అప్పుడు దాకా ఇక్కడే ఉండరా, నిన్ను చూసి ఎన్నాళ్లు అయ్యింది. మనిషివి మారి పోయావు బొత్తిగా..” అంది నవ్వుతూ. స్నేహ ఇంకా ఆను మా వైపే చూస్తున్నారు. “ఇక్కడే ఉండ్ర...” అని అత్తయ్య అన్నప్పుడు అను కళ్ళల్లో అదో రకమైన మెరుపూ ఇలా వచ్చి అలా మాయం అయ్యింది, ఆది నేను గమనించకుండా పోలేదు. “సరే మా అయితే ఇవ్వళ చిన్నా బావ వచ్చిన సందర్భంగా, మనం పార్టీ చేస్కుందాం, నువ్వు ఎం ట్రీట్ ఇస్తున్నావ్?” అని సరదాగా అడిగింది అను. “అబ్బో అప్పుడే బావ మరదళ్ళు అయిపోయారా?” అంటూ నవ్వింది అత్త. తన నవ్వు ఎంత లైవ్లీ గా ఉంటుందంటే, చూస్తుంటేనే ఆ రెండు గులాబీ రెక్కలని పట్టుకొని, గట్టిగా నా నోటితోటి మూసెయ్యాలని అనిపిస్తుంది. “సరే మంచి బిర్యానీ చేస్తా లే ఇవ్వాళ..అయితే నాకు ఎవరయినా హెల్ప్ చెయ్యాలి, కుకింగ్ లో..” “నాకు చదువుకోవటానికి ఎంతో ఉంది ఇవ్వాళ” అంటూ అను తప్పిచ్చుకుంది. స్నేహని అదిగేది లేదు, తాను ఎప్పుడు మంచి మూడ్లో ఉంటుందో ఎవ్వరికీ తెలీదు. “నేను హెల్ప్ చేస్తాలే అత్త..” “ఒరే, నువ్వెందుకుర, నేనే మొత్తం చేసేస్తాను, పర్లెదులె నువ్వు రెస్ట్ తీస్కో..” “ఊహు, అదేం కుదర్దు, నాకు వంట చెయ్యటం వచ్చు, హైదరాబాద్ చికెన్ బిర్యానీ నేను అద్భుతంగా వన్డుతా.. నేను పనిచేసిన హోటెల్ ఓనర్ నాకు నేర్పాడు, వాళ్ళ ముత్తాతలు నిజాం నవాబు దగ్గర వంట వాళ్ళుగా పనిచేశారు, తరతరాలుగా అది వాళ్ళ ఇంట్లో ఆచారంగా వస్తుంది. ఇప్పటికీ హైదరాబాద్ లో హకీమ్ భాయి బిర్యానీ అంటే పాతబస్తి లో ఎంతో ఫేమస్..కాబట్టి నేనే ఇవ్వాళ మీ అందరికి బిర్యానీ వన్డుతా ఓకే” అంటూ హుషారుగా సమాధానం చెప్పా. “నువ్వు హోటెల్ లో కూడా పని చేశావా, చెఫ్ లాగానా? “ అని ఆశ్చర్య పోతూక్ అడిగింది అణు. “అవును, మరి బ్రతకడానికి ఏదో ఒకటి చెయ్యాలిగా..” ఇంతలో చన్టి గాడు ఏడుపు వినపడింది, వెంటనే అందరం స్నేహ వైపు చూశాం, అప్పటికే తాను పాలు ఇవ్వటం అయిపొఇన్దెమో, తాను లోపల సర్దుకుంటుంది, బయట షాల్ కవర్ చేసి ఉండటం వల్ల, ఏమీ కనిపించటం లేదు, కానీ చేతి మొమెంట్ బట్టి తాను ఎం చేస్తుందో అర్థం అయ్యింది, ముందు కుడి చేత్తో, చన్టి ని బయటకు పెట్టి, రెండో చేత్తో, పక్కనే ఉన్న టిష్యూ పేపర్ తీస్కొని, షాల్ లోపల చెయ్యి పెట్టింది, తర్వాత చెయ్యి రౌండ్ గా తిరగటం చూశా, అంటే తాను తన సన్ను ని క్లీన్ చేస్తోంది, మళ్లీ వెంటనే టిష్యూ పక్క పెట్టి, ఇప్పుడు రెండు చేతులు లోపల పెట్టి, జీప్ లాగి నట్టు లాగింది అడ్డంగా, ఇప్పుడ్ షాల్ తీసేసింది. అప్పుడు అర్థం అయ్యింది, ఆది జిప్డ్ నైటీ, అంటే చిన్న పిల్లలు ఉండే వాళ్ళు మాటి మాటికి నైటీ విప్ప కుండా, సళ్ళ దగ్గిరే రెండు జిప్పులు లు ఉన్నై. కావలసినప్పుడు ఈజీ గా తీయ్యొచ్చు, మూయ్యొచ్చు. ఇప్పుడు తన ఎద ఇంకా బాగా ఎలివేట్ అయ్యింది, సళ్ళ షేప్ రౌండ్ గా కొంచం బౌన్సీ గా ఉన్నట్లు బాగా తెలుస్తుంది, ఎందుకటే లోపల తాను ఏమీ వెస్కొలేదు. నాకు ఇంకా ఆగలేక పోతున్న, ఇదంతా క్షణాలలో జరిగింది, కానీ కన్నుల పండుగగా జరిగింది. “నేను రూమ్ లోకి వెళ్తున్న అమ్మ, కొంచం ఫ్రషప్ అయ్యీ వస్తా, హేయ్, అను కొంచం చన్టి గాడిని తీస్కోవే” అన్తో చన్టి గాడిని అను కిచ్చి, పైకి లేసింది, అలా లెచేప్పుదు తన స్తన ద్వయం ఒక దానితో ఒకటి ఢీ కొట్టుకుని రెండు పక్కలకి షేక్ అయ్యాయి. ఆ దృశ్యం నా కల్లలో ప్రింట్ అయ్యీపోింది, అసలే పొద్దున నుండి, కళ్ళు తెరిచినా, కళ్ళు మూసిన ఈ ముగ్గురే కనబడుతుంటే, ఇంకా ఆగలేనో అనిపించింది. ఆ మొమెంట్ లో డిసైడ్ అయ్యా, ఎలాగయినా పిట్టల్ని బుట్టలో వెయ్యాాలీ. మంచి సమయం కోసం వేచి చూడాలి. “సరే అత్త, నాకు కిచెన్ ఎక్కదున్దో చూపెట్టూ, మిగతావన్నీ నేను చూస్కుంట” “ఓకే రా, నీ ఇష్టం, నాకు ని ‘బిర్యానీ’ రుచే చూడాలని ఉంది. పద నీకు అన్ని చూపేడత...” అత్త లేచి కిచన్ వైపు వెళ్ళింది, నేను తన వెనకే వెళ్ళా, కిచన్ చాలా మోడర్న్ ఉంది. అన్ని సదుపాయాలు ఉన్నై, అన్నిటికి మషీన్స్ ఉన్నై, ఫ్రీజర్ నిండా తినుబండారాలే..చిన్న సైజ్ సూపర్ మార్కెట్ లాగా ఉంది. “ఇదేరా మా వన్టిల్లు, ఇంకా ఇప్పుడు ఇది నీది, నీకేం కావాలో అన్నీ ఇక్కడ ఉంటై, నీకు...” ఏదో చెప్పబోతుంటే, ఫోన్ మోగింది, “అమ్మ నీకు ఫోన్... “ అని అణు పెద్దగా చెప్పింది హాల్లోన్చె, “చిన్నా నువ్వు అన్ని చూస్తూ ఉండు, నేనిప్పుడే వస్తా, ఓకే...”అంటూ వడి వడిగా హాల్లోకి వెళ్ళింది. ఇంతలో అత్త వడి వడిగా ఫోన్ తీస్కొని, తన రూమ్ లోకి వెళ్ళింది, తన రూమ్ కిచన్ పక్కనే కావటం, వాళ్ళ కిచన్ ఓపెన్ కిచన్ కావటం తో, నాకు అన్ని కనిపించినై. అత్త మొహం లో ఏదో ఆన్దొళన, తన రూమ్ లోకి వెళ్తూ, నా వైపు, నేను గమనిస్తున్నానేమో అని చూస్కుంటూ వెళ్ళింది. నా మనసుకేదో కీడు శంకించింది. మళ్లీ నేను నా వంటా వార్పూ కార్యక్రమంలో మునిగిపోయాను. ఒక గంట సేపు నేను పూర్తిగా నా వంట కార్యక్రమములో మునిగి పోయా. బిర్యాని చాలా బాగా వచ్చింది. సువాసనలు ఘుమ ఘుమ లాడుతున్నాయి ఇల్లంతా.హాల్లో వున్న, అను వెంటనే కిచెన్ లోకి వచ్చింది, “వావ్, బావ, వాసనలు అధిరాయి. ఎలా వండావు?” ఇంతలో స్నేహా కూడా వచ్చింది. “వావ్, ఏంటి ఈ వాసనలు, నాకు ఆకలి వేస్తోన్ది.” అంటూ ఇద్దరు నా పక్కన నిలబడ్డారు.