Thread Rating:
  • 3 Vote(s) - 2.33 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Adultery అమలాపాల్ (Writer ఏ టు జెడ్)
#81
భాగం -2
 
ఆరోజు రాత్రి భోజనం తరువాత మా అమ్మ నా రూమ్ లోనికి వచ్చి
 
అమ్మ: మధ్యాహ్నం వెళ్లి వచ్చారు కదా. ఇంతకీ ఏం జరిగింది? ఏదైనా సినిమా ఛాన్స్ వచ్చేఅవకాశం ఉందా?
 
అమల: ప్రస్తుతానికైతే ఏదీ లేదు కానీ కొద్ది రోజుల్లో ఏదైనా వస్తుందేమో చెప్పలేను.
 
అమ్మ: అదేంటే?
 
అమల: అదేనమ్మా ఇప్పుడు నేను అప్లై చేసిన ప్రొడ్యూసరుకు కాస్త అమ్మాయిల పిచ్చి ఉంది అని అతను అన్నాడు. కాబట్టి నాకు అనుమానంగా ఉంది.
 
అమ్మ: అయ్యో రామ ఇది కూడా పోయినట్టేనా! మీ నాన్న డబ్బులు పోయాయి అని చిటపట లాడుతున్నాడు.
 
అమల: కొద్ది రోజులు చూస్తాను.
 
అమ్మ: ఏదో ఒక సినిమా మొదట చేసి డబ్బులు తీసుకుంటే ఇబ్బంది లేకుండా హాయిగా ఉంటుంది.
 
అమల: ఏదైనా ఉంటే వెంటనే నీకు చెప్పాను.
 
అమ్మ: “సర్లే నువ్వు పడుకో. నాకు ఎలాగూ మీ నాన్న గోల తప్పేది కాదు. ఏదో ఒక సినిమా తొందరగా చూద్దాంలే.” అని లేచి వెళ్ళి పోయింది.
 
ఎంత ఆలోచించినా ఏమీ తోచక సరే అప్పటికప్పుడు చేసి ఏమీలేదు అని దుప్పటి కప్పుకుని పడుకున్నాను. అలా ఒక రెండు రోజులు గడిచింది. తర్వాత నాకు ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది ఆసిఫ్ నుండి.
 
ఆసిఫ్: హలో
 
అమల: హలో, చెప్పండి సార్
 
ఆసిఫ్: అమల ఇప్పుడు ఏదైనా సినిమా దొరికిందా?
 
అమల: ఇంకా ఏమీ లేదు, మీతో మాట్లాడిన తర్వాత ఆ సినిమా ఆశ వదులుకున్నాను. అప్పటినుండి ప్రొడ్యూసరుకు నేను ఫోన్ చేయలేదు.
 
ఆసిఫ్: సరే నాకు ఒక విషయం తెలిసింది. ఒక డైరెక్టర్ కొత్త అమ్మాయి కోసం వెతుకుతున్నాడు. పెద్ద వాళ్ళు ఇద్దరు అందులో నటిస్తున్నారు అని తెలిసింది. ఒకవేళ నీకు ఇష్టమైతే అప్లై చెయ్యి. నీ అదృష్టం ఎలా ఉందో.
 
అమల: సార్ అక్కడ ఏమి ఇబ్బంది లేదుగా?
 
ఆసిఫ్: నేను ఆ డైరెక్టర్ గురించి విచారించాను. చాలా మంచివాడు అని తెలిసింది. ఒకసారి నీ ప్రయత్నం చెయ్యి. మిగిలిన విషయాలు తరువాత చూసుకో.
 
అమల: అలాగే సార్ వారి డీటెయిల్స్ నాకు పంపించండి. అసలు నన్ను గుర్తు పెట్టుకొని ఫోన్ చేసినందుకు చాలా థ్యాంక్స్.
 
ఆసిఫ్: అలా ఏం లేదు. మా ఇంటి దగ్గరకు వచ్చి సహాయం అడిగినవారికి నేను లేదు అని చెప్పను. ఎంత ఇబ్బంది ఉంటే తప్ప అలా వచ్చి అడగరు.
 
అమల: అవునా సార్
 
ఆసిఫ్: మొదట నన్ను సార్ అనడం ఆపు.
 
అమల: సరే అలా అయితే ఆసిఫ్ గారు అని పిలుస్తాను, కాదనకండి.
 
ఆసిఫ్: సరే. నేను డీటెల్స్ పంపిస్తాను. ఒకవేళ అక్కడ అవకాశం దొరుకుతుందో లేదో, కానీ ప్రయత్నం కూడా చేయకుండా వదిలేయడం మంచిది కాదు. తర్వాత నీ ఇష్టం.
 
అమల: నేను ఖచ్చితంగా ప్రయత్నిస్తాను. మరి ఇంకేదైనా మీకు తెలిస్తే నాకు చెప్పండి సార్.. కాదు... కాదు... ఆసిఫ్ గారు...
 
ఆసిఫ్: నవ్వుతూ “తప్పకుండా”. నువ్వు ఏమీ అనుకోను అంటే ఒక్క మాట చెప్పాలనుకుంటున్నాను.
 
అమల: చెప్పండి
 
ఆసిఫ్: నీకు అంత ఇబ్బందిగా ఉంటే నువ్వు అప్లై చేసిన ఆ ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడి చూడు. ఒకవేళ మీ పరిస్థితిని బట్టి నీ నిర్ణయం ఏదైనా చేసుకో. పెద్ద సినిమాలకు చాలా పోటీ ఉంటుంది. అందుకని చేతిలోకి వచ్చే అవకాశాన్ని పోగొట్టుకోవద్దు.
 
అమల: సరే ఆలోచించి చూస్తాను.
 
తర్వాత ఫోన్ కట్ చేశాను. ఈ విషయాల్ని అమ్మకు చెప్పాను. తర్వాత బాగా ఆలోచించి అమ్మతో “నేను ఇక్కడ కూడా ప్రయత్నం చేస్తాను. ఒకవేళ ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడవలసి వస్తే నువ్వు కూడా నాతో పాటు వచ్చి అతనితో మాట్లాడు అని చెప్పాను”. మా అమ్మ కూడా సరే అని చెప్పింది. తర్వాత ఒక ప్రతిరోజు నేను ఆఫీసుకు ఫోన్ చేయడం ఆ రిసెప్షనిస్టు “ప్రొడ్యూసరు గారు ఊర్లో లేరు” అని “ఇవాళ ఆఫీసుకు రాలేదు” అని “ఈ రోజు అపాయింట్మెంట్లు చాలా ఉన్నాయి, కలవడం కుదరదు” అని ఇలా ప్రతి రోజూ ఏదో ఒక కారణం చెప్పి వాయిదాలు వేస్తోంది. అలా ఒక వారం రోజులు గడిచిన తరువాత చివరికి కోపం వచ్చి అడిగాను “అసలు నాకు ఎప్పటికీ అపాయింట్మెంట్ దొరుకుతుంది?”.  మేడం రోజు మీ ఈ సమాధానాలు చెప్పి నాకు కూడా బేజారుగా అనిపిస్తోంది. మీ పరిస్థితి చూస్తే నాకు జాలేస్తోంది. మీరు రేపు ఆఫీసుకు రండి. ఏదో ఒకటి చేసి మిమ్మల్ని అపాయింట్మెంట్ లిస్టులో పెడతాను. “నేను వచ్చే ముందు ఏమన్నా ఫోన్ చేయాలా?” అని అడిగాను. “ఏమి అవసరం లేదు, నాకు వారం రోజుల నుంచి మీ ఫోన్ కాల్ విని బాగా గుర్తుంది. మీరు రేపు తొందరగా రండి. మీ పేరు ముందుగా వచ్చేటట్టుగా ప్రయత్నిస్తాను” అని చెప్పింది. “థాంక్యూ మేడం” అని ఫోన్ పెట్టేసాను.
 
“హమ్మయ్య, రేపు వెళ్లి ఏదో ఒక విషయం తేల్చుకుని వస్తాను” అని ఆ రాత్రికి ప్రశాంతంగా పడుకొని నిద్రపోయాను.
 
తర్వాతి రోజు ఉదయం నిద్ర లేచి పనులన్నీ చూసుకుని రెడీ అయ్యి చక్కగా అల్పాహారం (టిఫిన్) చేసి ఆఫీసుకు చేరుకుని రిసెప్షనిస్టు దగ్గరికి వెళ్లి అపాయింట్మెంట్ గురించి అడిగాను.
 
రెసెప్షనిష్టు: మేడం సార్ ఇప్పుడే వచ్చారు. నేను అడిగి మిమ్మల్ని పంపిస్తాను.
 
అమల: సరే అని నేను అక్కడ కుర్చీలో కూర్చొన్నాను.
 
రెసెప్షనిష్టు: వెంటనే ఫోన్ చేసి మాట్లాడి నన్ను రెండు నిమిషాల తరువాత లోపలికి పంపించింది.
 
నేను లోపలికి వెళ్లాను. గదిలో ప్రొడ్యూసర్ ఒక్కరే కూర్చుని ఉన్నాడు.
 
అమల: గుడ్ మార్నింగ్ సార్
 
ప్రొడ్యూసర్: గుడ్ మార్నింగ్, కూర్చోండి.
 
అమల: నేను కూర్చొన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏం కావాలి, విషయం చెప్పు.
 
అమల: నా పేరు మీద అమల. ఇక్కడ సినిమాలో ఛాన్స్ దొరుకుతుందేమో అని ఫోటోలు డీటెయిల్స్ పంపించాను. దాని విషయం కనుక్కుందామని మీతో మాట్లాడటానికి చాలా రోజులనుంచి ప్రయత్నించాను. ఒక పదిహేను రోజుల కిందట కూడా వచ్చాను. అప్పుడు కూడా మీరు బయటకు వెళ్ళిపోతూ నన్ను మళ్లీ పిలుస్తాను అని అన్నారు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆ.... గుర్తొచ్చింది.... గుర్తొచ్చింది... అమల, నీ గురించి ఇంకా ఏమైనా నా చెబితే వింటాను.
 
అమల: నేను ఇంతవరకూ నీలతామర, వీరశేఖరన్, సింధుసంవేలి, మైనా సినిమాలు చేశాను. చివరి సినిమాకు తమిళనాడు ఉత్తమనటి అవార్డు వచ్చింది. ఇప్పుడు ఏవైనా సినిమాలు కోసం చూస్తున్నాను. ఏదో వింటున్నట్టుగా విన్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే ఇంకా ఏదైనా చెప్పాల్సింది ఉందా?
 
అమల: అంతే సార్. మీరు నాకు ఏదైనా అవకాశం ఇస్తారా? లేదా? అనే విషయం చెబితే నేను మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టకుండా నా దారి చూసుకుందామని అనుకుంటున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: నవ్వుతూఅరే ఇవాళ వచ్చి ఒకసారి కలిసి ఇప్పుడే నిర్ణయం చెప్పండి అని అంటే ఎలా కుదురుతుంది? నేను కూడా నీ యాక్టింగ్ ఆడిషన్ చూడాలి కదా? నీ మట్టుకు సినిమాలు చేశాను అని అంటే మా సినిమాకు నువ్వు సరిపోతావా లేదా అని చూసుకోవాలి కదా?”
 
అమల: సార్ మీరన్నది నిజం. కానీ నేను ఇవాళ వచ్చి ఇలా మిమ్మల్ని అడగడం లేదు. నా ఫోటోలు డీటెయిల్స్ మీకు చాలా ముందుగా పంపించాను. తర్వాత మిమ్మల్ని కలవడానికి ప్రయత్నించాను. చివరికి చాలా కష్టపడితే ఇవాళ మీతో మాట్లాడటానికి కుదిరింది. దీని గురించి మళ్లీ నాతో మాట్లాడి మీ సమయం వృధా చేసుకోవడం బాగోదు అనిపించింది. అందుకే అలా అడిగాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే అని అక్కడే ఉన్న ఫోన్ తీసుకుని “ఫోన్ చేసి అమల ఫోటోలు, డీటెయిల్స్ తీసుకుని లోపలికి రా” అని అన్నాడు. వెంటనే రిసెప్షనిస్ట్ వాటిని లోపలికి తెచ్చి ఇచ్చి బయటకు వెళ్ళిపోయింది. వాటిని చూసి కొద్దిసేపటి తర్వాత “అమల ఫొటోస్ బాగానే ఉన్నాయి, కానీ నీకు రెండు సీన్లు చెప్తాను యాక్ట్ చేసి చూపించు”
 
అమల: సరే సార్. చెప్పండి
 
ప్రొడ్యూసర్: మొదటిది నీవు హీరోయిన్ అని అనుకుని హీరో దగ్గరకు వెళ్ళి “నువ్వు నన్ను వదిలి వెళ్ళిపోతే తట్టుకోలేను, నువ్వు లేకపోతే నేను బ్రతకలేను” అని తన ప్రేమను అతనికి తెలియజేస్తుంది. దీన్ని నాకు నాలుగు రకాలుగా యాక్టింగ్ చేసి చూపించు. కావాలంటే నన్ను కాసేపు హీరోగా ఊహించుకో.
 
అమల: సరే సార్. అని వెంటనే నాలుగు రకాలుగా యాక్టింగ్ చేసి చూపించాను. తరువాత నా యాక్టింగ్ ఎలా ఉంది అని అడిగినట్టుగా చూశాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: బాగానే ఉంది అన్నట్టుగా తల ఊపుతూ “సరే ఇంకొక సీన్ చెప్తాను”.
 
అమల: చెప్పండి సార్.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు నీవు ఒక పేద ఇంటి అమ్మాయి. బాగా డబ్బున్న అబ్బాయి నిన్ను ప్రేమించి మోసం చేశాడు. తన మీద నీవు కోపంతో ఎలా మాట్లాడుతావో చూపించు. ఇక్కడ కూడా నన్ను కావాలంటే ఉపయోగించుకోవచ్చు. దీన్ని నాకు మూడు రకాలుగా చేసి చూపించు.
 
అమల: నరే అని వెంటనే మూడు రకాలుగా కూడా చేసి చూపించాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇదే సీన్ రివర్స్ చేసి నువ్వు డబ్బు ఉన్న అమ్మాయిలా,  అతన్ని నీవు మోసం చేసినట్టు అనుకుని ఒక్కసారి చేసి చూపించు.
 
అమల: అది కూడా చేసి చూపించి “ఇంకా ఏదైనా చేయాలా సార్” అని అడిగాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: డైలాగ్ డెలివరీ బాగుంది. కానీ డ్యాన్స్ కూడా చూస్తే .....
 
అమల: మ్యూజిక్ ఏదైనా పెడతారా. నేను డ్యాన్స్ చేస్తాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే. బయట డ్రెస్సింగ్ రూం లోకి వెళ్లి అక్కడే ఉన్న బట్టలు వేసుకుని వచ్చి డ్యాన్స్ చేయ్యి.
 
అమల: సరే అని బ్యాగ్ తీసుకోబోతుంటే
 
ప్రొడ్యూసర్: నీ బ్యాగ్ రెసెప్షనులో ఉంచు పర్వాలేదు. వెళ్ళేటప్పుడు తీసుకుని వెళ్ళవచ్చు.
 
అమల: సరే అని నా బ్యాగ్ బయట రిసెప్షనిస్ట్ దగ్గర ఉంచి డ్రెస్సింగ్ రూముకు వెళ్లి నాకు సరిపోయే బట్టలు వేసుకుని వచ్చి “సార్ మ్యూజిక్ పెడతారా” అని అడిగాను
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇది ఒక మలయాళం పాట మొదట నాలుగు లైన్లు వినిపిస్తాను తర్వాత డాన్స్ చెయ్యి. అని పాట పెట్టాడు.
 
అమల: నేను దానికి డాన్స్ చేశాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు ఈ మ్యూజిక్ అనుగుణంగా డాన్స్ చెయ్యి.
 
అమల: అది వెస్ట్రన్ మ్యూజిక్... నేను దానికి డాన్స్ చేసి “సార్ ఇంకా ఏదైనా?....”
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇక చివరిగా రూమ్ లోకి వెళ్లి అక్కడ బికినీ ఉంటుంది, వేసుకుని రా...
 
అమల: సార్, ఈ సినిమాలో అలాంటి సీన్ ఉందా?
 
ప్రొడ్యూసర్:  ఏంటా ప్రశ్న
 
అమల: నేను ఇంతవరకు అలాంటి సీన్లు చేయలేదు. అందుకే అడిగాను
 
ప్రొడ్యూసర్: ఒకసారి బికినీ వేసుకుని నాకు కనబడు
 
అమల: సార్ .......
 
ప్రొడ్యూసర్: నీకు సినిమా చాన్స్ కావాలా? వద్దా?
 
అమల:  చాన్స్ కావాలి.. కానీ ..........
 
ప్రొడ్యూసర్: అయితే ఒకసారి బికినీ వేసుకుని రా
 
అమల: బయట అందరూ ఉంటారు.
 
ప్రొడ్యూసర్: “... అలాగా!” అని కొద్ది క్షణాలు ఆలోచించి ఫోన్ చేసి “డ్రెస్సింగ్ రూములో ఉన్న బికినీలు మొత్తం ఇక్కడికి తీసుకురా” అని అన్నాడు.
 
రెండు నిమిషాల తరువాత రిసెప్షనిస్ట్ మొత్తం తీసుకుని లోపలికి వచ్చి వాటిని అక్కడ టేబుల్ మీద పెట్టి బయటకు వెళ్లిపోయింది.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇక్కడ ఉన్నవాటిలో నీ సైజు ఏదో తీసుకుని అక్కడ పక్కన బాత్రూంలోకి వెళ్లి మార్చుకుని రా.
 
అమల: నా పని అడకత్తెరలో చిక్కిన పోక చెక్కలా తయారయ్యింది. ఇంక లాభం లేదనుకుని ఒక దానిని తీసుకుని బాత్రూంలోకి వెళ్లి వేసుకున్నాను. వేసుకుని చూస్తే చాలా చిన్నదిగా అనిపించింది. అది వేసుకుని వాడి ముందుకు వెళ్ళడానికి చాలా సిగ్గుగా ఉంది. అయినా తప్పదు, చివరికి ఆ బికినీ వేసుకుని వాడి ముందుకు వెళ్లారు. వాడు చూపులతోనే నన్ను  ఓళ్ళంతా తడిమినట్టు అనిపిస్తోంది. నేను వెంటనే వెనక్కి వెళ్లబోతుంటే ....

[Image: th.jpg]



ప్రొడ్యూసర్: ఏమిటా తొందర. ఒకసారి క్యాట్ వాక్ చేసినట్టుగా నడుచుకుంటూ వెళ్లి తిరిగి రా
మనసులో “అబ్బా బలే ఉన్నాయి దీని తొడలు. సినిమా అయ్యే లోపల ఎలాగైనా దీన్ని ఎక్కి నా గునపం దించాలి.”
 
అమల: క్యాట్ వాక్ చేస్తుంటే చూపులతోనే నన్ను రేప్ చేస్తున్నట్టుగా అనిపిస్తోంది. అది కూడా అవగానే .......
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు అక్కడ కుర్చీలో కూర్చో.
 
అమల: నాకు వాడి ముందు అలా కూర్చోడానికి చాలా ఇబ్బందిగా ఉంది. నోరు తెరిచి “నేను వేరే బట్టలు వేసుకుని వస్తాను”. నేను వెంటనే బాత్రూంలోకి వెళ్లి అంతకుముందు వేసుకున్న బట్టలు వేసుకుని మళ్ళీ వాడి ముందుకు వెళ్లాను. “సార్ ఇప్పుడు చెప్పండి” అంటూ కుర్చీలో కూర్చొన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల బాగుంది. పాత సినిమాలో డబ్బులు ఎంత ఇచ్చారు? ఈ సినిమాకు నీవు ఎంత అడగాలి అనుకుంటున్నావ్?
 
అమల: సార్ చివరి మూవీకి నాలుగు లక్షలు ఇచ్చారు. అది లోబడ్జెట్ సినిమా. పైగా షూటింగుకు వెళ్ళి రావడానికి కారు పంపించేవారు. ఇక ఆవుట్ డోర్ షూటింగ్ విషయాలన్నీ వారే చేసుకున్నారు. ఈ సినిమాకు ఒక పది లక్షలు అడగాలనుకున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: మనం ఎల్లుండి మాట్లాడుకుందాం.
 
అమల: ఎందుకు సార్, ఇవాళ ఏదో ఒకటి చెప్పండి, ఇవ్వడం కుదురుతుందా? లేదా?
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల ఇక్కడ నువ్వు అడిగే అమౌంట్ చాలా ఎక్కువ. అందుకని నేను రేపటి వరకు టైం అడిగాను. ఆ లోపల నాకు ఎవరైనా తక్కువకు దొరికితే నేను వారిని తీసుకుంటాను.
 
అమల: సరే సార్. మీరు ఎంత ఇవ్వాలనుకుంటున్నారు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ముందు నీకు ఒక విషయం చెప్పాలి. ఈ సినిమాలో ఇద్దరు హీరోలు, ఇద్దరు హీరోయిన్లు ఉంటారు, కాబట్టి నేను మీకు డబ్బులు ఎక్కువ ఇవ్వలేను.
 
అమల: సార్, నేను మిగతా వారితో పోల్చితే చాలా తక్కువ అడిగాను. కాబట్టి ఏదో మీ వైపు నుంచి ఎంత అని చెప్పండి.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల డొంక తిరుగుడు లేకుండా డైరెక్ట్ గా విషయానికి వస్తాను. నువ్వు అడిగినంతా ఇస్తాను, కమిట్మెంట్ కు ఒప్పుకుంటావా?
 
అమల: నేను అర్థం కానట్టు ముఖం పెట్టి “అంటే” అని అడిగాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: నీకు ఎలా చెప్పాలి.....  సరే ఒకసారి రాత్రి గెస్టుహౌసుకు వస్తావా?
 
అమల: సార్ ఏం మాట్లాడుతున్నారు మీరు? నేను అలాంటి పనులు చేయను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల, నువ్వు మిగతా వారితో పోల్చితే చాలా తక్కువ అడిగాను అని అన్నావు. ఆ అమ్మాయికి ఎక్కువ ఇస్తున్నానంటే అది సినిమాకు మాత్రమే కాదు, కమిట్‌మెంటుకు కూడా కలిపి. 
 
అమల: కానీ నేను అలాంటి అమ్మాయిని కాదు సార్. కాబట్టి ఏదో మీ వైపు నుంచి కొంచెం తగ్గించి చెప్పండి.
 
ప్రొడ్యూసర్: కొత్తలో అందరూ అలాగే అంటారు. నీకు అర్థం అయింది అనుకుంటాను. బాగా ఆలోచించుకుని నాకు సమాధానం చెప్పు.
 
అమల: సరే సార్. “నేను అలాంటి అమ్మాయిని కాదు. మీకు నా యాక్టింగ్ నచ్చితే సినిమాలో అవకాశం ఇవ్వండి లేదా ఇవ్వను అని చెప్పండి.” అని లేచి నిలబడ్డాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఎందుకు అంత ఆవేశం. కూర్చో.
 
అమల: నేను కూర్చొన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: నేను ఎవరిని బలవంతం చెయ్యను. నీకు అలా ఇష్టం లేకపోతే నేను ఎక్కువ డబ్బులు ఇవ్వలేను. ఏదో నువ్వు అడిగావు కాబట్టి నువ్వు ముందు సినిమాకు తీసుకున్న దానికి ఇంకొక లక్ష కలిపి మొత్తం ఐదు లక్షలు ఇస్తాను. వారు ఇచ్చినట్టు నీకు మిగిలిన సదుపాయాలు కూడా ఉంటాయి.
 
అమల: చాలా తక్కువ సార్. ఏదో రెండు లక్షలు తగ్గించుకుని ఎనిమిది అయినా ఇవ్వండి.
 
ప్రొడ్యూసర్: నీ కన్నా చాలా అందమైన అమ్మాయిలు వచ్చారు. కానీ వాళ్ళు ఈ సినిమాకు సరిపోరు. వారి కోసం వేరే సినిమా చేస్తాను. ఆ బడ్జెట్ చాలా ఎక్కువ. పైగా వారందరూ కమిట్మెంట్ ఇవ్వడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. నీకు వారి ఫోటోలు ఒకసారి చూపిస్తాను చూడు. అని కొన్ని ఫోటోలు అక్కడ ఉన్న ఫైల్ లో నుంచి కంప్యూటర్ లో నుంచి చూపించాడు.
 
[Image: 6213c71b9d0a90626d20f9c71539cbd4.jpg]

[Image: e167f3196a571f4d3f93254615f23602.jpg]

[Image: 965-1000.jpg]

[Image: 945-1000.jpg]

[Image: 931-1000.jpg]


[Image: 792-1000.jpg]

[Image: 691-1000.jpg]

[Image: 689-1000.jpg]

[Image: 687-1000.jpg]
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
Do not mention / post any under age /rape content. If found Please use REPORT button.
#82
[Image: 471-1000.jpg]

[Image: 130-1000.jpg]

[Image: 568-1001.jpg]

[Image: 624-1000.jpg]

[Image: 074-1000.jpg]

[Image: 076-1000.jpg]


అమల: మనసులో “అమ్మాయిలందరూ చాలా సెక్సీగా ఉన్నారు. కానీ నాకు ఈ కమిట్‌మెంట్ గోల ఏంటో నచ్చటం లేదు.”
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇంతకన్నా నేను నీకు ఏమీ చెప్పలేను. నీవు రేపు బాగా ఆలోచించుకుని ఎల్లుండి ఇక్కడికి రా. నీకు నిర్ణయం ఏదైనా తీసుకో కమిట్మెంటుకు ఒప్పుకుంటే నీకు 10 లక్షలు లేదా 5 లక్షలు. మిగిలినవి అన్నీ అలాగే ఉంటాయి. నేను డబ్బులు ఎక్కువ ఖర్చు పెట్టినా ఏదో అమ్మాయితో సుఖపడతానని ఖర్చు పెడతాను.
 
అమల: నాకు ఏం మాట్లాడాలో అర్థం కాలేదు. తన మాటలు వింటున్నట్టుగా తలవంచుకున్నాను.
 
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
#83
ప్రొడ్యూసర్: రేపు ఇక్కడ అగ్రిమెంట్ రెడీగా ఉంటుంది. ఎల్లుండి ఉదయం ఇదే సమయానికి ఇక్కడికి వచ్చి నీ తుది నిర్ణయం చెబితే దాని ప్రకారం అమౌంట్ రాసి సంతకం పెడతాను. లేదంటే ఎల్లుండి సాయంత్రానికి అది వేరే వాళ్లకు ఇచ్చేస్తాను. తరువాత నీవు వచ్చినా కూడా ఏమీ ఉపయోగం ఉండదు. సరే ఇంక నువ్వు వెళ్ళు.
 
అమల: “నేను ఆలోచించుకుని చెబుతాను” అని బయటకు వచ్చాను.
 
డ్రెస్సింగ్ రూములో నా బట్టలు మార్చుకుని రిసెప్షనిస్ట్ నుండి నా బ్యాగ్ తీసుకుని ఇంటికి చేరుకున్నాను. మధ్యాహ్నం భోజనం తర్వాత మా అమ్మకు జరిగిన విషయమంతా చెప్పాను.
 
అమల: నేను ఇప్పుడు ఏం చేయాలి.
 
అమ్మ: నేను రేపు దీని గురించి మాట్లాడుతాను. అంతవరకు ప్రశాంతంగా ఉండు. ఆ రోజు వెళ్ళి వచ్చావు కాదా,  అతనికి ఏదైనా ఫోన్ చేసి వేరే ఏమైనా ఉన్నాయా అని ఒకసారి అడుగు.
 
అమల: ఆతనే ఒకసారి  పోన్ చేసి ఒక అడ్రస్ పంపుతాను అని అన్నాడు, ఇంకా పంపలేదు ఈ రోజు అడుగుతాను.
 
అమ్మ: ఇంకా ఏమైనా ఉన్నాయేమో కూడా అడుగు.
 
ఇంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగింది. అమ్మ బయటకు వెళ్ళింది. “రేపు అమ్మ ఏమి చెబుతుంది ఒకవేళ కమిట్మెంట్ వద్దు అని అంటుందా? లేక ఇవ్వమని చెబుతుందా? ఛీ... ఛీ.... ఒక కూతురిని అలా ఎవరైనా ఒక రాత్రికి పంపిస్తారా. అలా జరిగితే నేను ఏమి మాట్లాడాలి.” అనే ఆలోచనలతో నా బుర్ర వేడెక్కిపోతోంది. ఇంతలో నాఫోన్ మోగింది.
 
అమల: హలో
 
ఆసిఫ్: హలో నేను ఆసిఫ్
 
అమల: ఆసిఫ్ గారు, ఎలా ఉన్నారు?
 
ఆసిఫ్: బాగున్నాను. నీకు ఒక గుడ్ న్యూస్.
 
అమల: చెప్పండి. ఏదైనా కొత్త సినిమా వచ్చిందా?
 
ఆసిఫ్: నీకు ముందు ఫోన్ చేసి చెప్పాను కదా ఆ డైరెక్టర్ మన పక్క ఊరికే వస్తున్నాడు. ఫోటోలు పంపడం కన్నా ఒకసారి వెళ్ళి కలిస్తే బాగుంటుందని....
 
అమల: ఆసిఫ్ గారు, ఎప్పుడు వెళ్ళి కలవాలి.
 
ఆసిఫ్: రేపే వెళ్ళాలి. వీలవుతుందా.
 
అమల: ఖచ్చితంగా వెళతాను. అడ్రసు పంపండి.
 
ఆసిఫ్: నేను కూడా వెళుతున్నాను. మరయితే ఇద్దరం కలిసి వెళదాము. నువ్వు ఉదయం 9 గంటలకు మా ఇంటి దగ్గరకు రా. ఇక్కడి నుండి మనం వెళదాం.
 
అమల: సరే పోటో ఆల్బమ్ ఏమైనా తీసుకురావాలా
 
ఆసిఫ్: తెస్తే మంచిది.
 
అమల: సరే. నేను రేపు ఇక్కడ బయలుదేరేముందు ఫోన్ చేస్తాను. అని ఫోన్ పెట్టేశాను.
 
సాయంత్రం అమ్మతో ఈ విషయం చెప్పాను. సరే నీవు రేపు వెళ్ళు. నేను రేపటికి కావాల్సినవి అన్నీ సిద్ధం చేసుకున్నాను. రాత్రి తొందరగా భోజనం చేసి పడుకున్నాను. ఉదయం 6:30 కు నిద్ర లేచి రెడీ అయ్యాను. తొందరగా టిఫిన్ తిని ఒక బ్యాగులో ఆల్బం పెట్టుకుని ఆసిఫ్ కు ఫోన్ చేసి వస్తున్నానని చెప్పి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళేటప్పటికి తను నా కోసం కాచుకుని ఉన్నాడు. అక్కడే నా స్కూటీని వదిలి తన కారులో మేము ఇద్దరమూ బయలుదేరి వెళ్ళాము. మేము అక్కడికి వెళ్ళే సరికి సమయం 11:00 గంటలు అయ్యింది. ఆసిఫ్ ఎవరికో ఫోన్ చేసి అక్కడికి రమ్మన్నాడు. కాసేపటికి ఒకతను వచ్చాడు.
 
ఆసిఫ్: ఇక్కడ...
 
ఆశోక్: ఎంతసేపు అయ్యింది వచ్చి.
 
ఆసిఫ్: ఇప్పుడే ....
 
ఆశోక్: వెళదామా?
 
ఆసిఫ్: అమల ఇతను నా ఫ్రెండ్ అశోక్. అశోక్ తను నా ఫ్రెండ్ అమల
 
అమల: హాయ్
 
ఆశోక్: హలో. ఆసిఫ్ మనం పైకి వెళదాము. తను అక్కడ రూములో ఉన్నాడు.
 
ఆసిఫ్: అమల పద వెళదాం.
 
మేము ముగ్గురం రూం లోకి వెళ్ళాము. రూమ్ లోపల ఒకరు ఉన్నారు.
 
అశోక్: విజయ్, నేను చెప్పాను కదా నా ఫ్రెండ్ ఆసిఫ్.
 
విజయ్: హలో ఆసిఫ్
 
అశోక్: తను అమల అని ఆసిఫ్ ఫ్రెండ్
 
విజయ్: హలో అమల
 
అమల: హాయ్
 
అశోక్: నాకు కాస్త అర్జెంట్ పని ఉంది. నేను వెళతాను. మీరు మాట్లాడుకోండి.
 
ఆసిఫ్: ఇలా మిమ్మల్ని వదిలి మధ్యలో వెళితే ఎలా? కాసేపు ఆగు.
 
విజయ్: ఉండచ్చుగా ఇప్పుడే వచ్చి వెళతానంటే ఎలా?
 
అశోక్: “ఒకరిని అర్జెంటుగా రిసీవ్ చేసుకోవాలి. ఆసిఫ్, విజయ్ నాకు చాలా కాలం నుండి తెలుసు అలాగే నీ గురించి కూడా తనకు చెప్పాను. మీరు ఇద్దరూ మాట్లాడుకోండి. ఏదైనా అవసరం ఉంటే నాకు ఫోన్ చేయండి. విజయ్ నేను సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు వస్తాను. మనం కలసి బయటకు వెళదాం.” అని లేచి బయలుదేరబోయాడు.
 
ఆసిఫ్: సరే అశోక్.... బాయ్....
 
విజయ్: బాయ్.... తొందరగా రా.....
 
అశోక్: తొందరగా రా వస్తాను..... బాయ్.... బాయ్.... అమల.
 
అమల: బాయ్...
 
విజయ్: కాఫీ, టీ, జూస్ ఏది తీసుకుంటారు.
 
ఆసిఫ్: ఫర్వాలేదు. ఏమీ వద్దు.
 
విజయ్: మీ అశోక్ తో ఉన్నట్టే నాతో కూడా ఉండండి. కొత్త అని మొహమాటపడకండి. మీకు ... అని నా వైపు చూశాడు.
 
అమల: మీ ఇష్టం....
 
విజయ్: వెంటనే ఫోన్ చేసి కాఫీ చెప్పాడు. ఇప్పుడు చెప్పండి... అంటూ మా వైపు చూశాడు.
 
ఆసిఫ్: ఈ అమ్మాయి పేరు అమల.
 
విజయ్: ఇందాకే చెప్పారు కదా.
 
ఆసిఫ్: నేను సూటిగా విషయానికి వస్తాను. నేను తమిళ సినిమాలో నటించాలని అనుకుంటున్నాను. తను కూడా ఇంతవరకు మలయాళం సినిమాలను చేసింది. ఏదైనా అవకాశం మాకు ఇస్తారేమో చూడండి.
 
విజయ్: సినిమా అయితే ఆలోచనలో ఉంది. దానిలో నీకు మీకు ఎటువంటి క్యారెక్టర్లు ఇవ్వాలి అనేది కాస్త ఆలోచించుకోవాలి.
 
అమల: నేను ఆల్బం తెచ్చాను. మీరు ఇకసారి చూస్తే ... అని ఆల్బం బయటకు తీయబోయింది. ఆప్పటికి కాఫీ వచ్చింది.
 
విజయ్: ముందు కాఫీ తాగండి. అని ఆల్బం తీసుకుని కాఫీ తాగుతూ ఫోటోలను చూస్తున్నాడు.
 
మేము కూడా కాఫీ తాగాము.
 
విజయ్: మీ ఇద్దరి ఫోన్ నెంబర్లు ఇవ్వండి. ఒక పది రోజుల తర్వాత నాకు ఒకసారి ఫోన్ చేయండి. అలాగే మీ ఫోటోలు కొన్ని పంపిస్తే నేను మా ప్రొడ్యూసరుకి చూపిస్తాను. ఇది నా కార్డు అని చెరొక కార్డు ఇచ్చాడు.
 
అమల: మా ఫోన్ నెంబర్లు ఇచ్చాము.
 
ఆసిఫ్: మీ సినిమా ఎలాంటిది కధ అనుకుంటున్నారు.
 
విజయ్: కూతురికి దూరమైన తండ్రి పడే బాధ. వారి మధ్య ప్రేమను చూపించే విధంగా తీయాలనుకున్నాను.
 
అమల: చాలా బాగుంది. ఇంకా...!
 
విజయ్: నేను రాసిన కధ. మంచి ప్రొడ్యూసరు దొరికాడు. ఇంతకన్నా ఏమీ చెప్పలేను ఇప్పుడు.
 
ఆసిఫ్: మరి మేము ఇంక బయలుదేరుతాము.
 
విజయ్: అప్పుడేనా? అశోక్ వచ్చేదాకా ఉండండి.
 
ఆసిఫ్: అంతదాకా అంటే చాలా లేటవుతుంది. నేను ఒక్కడు అయితే ఇబ్బంది ఏమీ లేదు.  తనను అంతసేపు ఇక్కడ ...
 
విజయ్: సరే .... మీ ఫోటోలు కొన్ని ఆ అడ్రసుకు పంపించండి. అది నా ఇంటి అడ్రస్.
 
అమల: డైరెక్టర్ అంటే చాలా పెద్దవారు అని అనుకున్నాను. కాస్త భయపడుతూ వచ్చాను. మీరు ఇంత ఫ్రీగా మాట్లాడతారు అని అసలు అనుకోలేదు.
 
విజయ్: అలాంటిదేం లేదు. అశోక్ మీ ఫ్రెండ్ అంటే నేను కూడా మీ ఫ్రెండ్ లాంటి వాడిని. డైరెక్టర్ అంటే చాలా సీరియస్ గా ఉండాలని ఏం లేదు. నాకు మటుకు ఎవరైనా చెప్పిన పని సరిగ్గా చేస్తే చాలు. నా సినిమాలో ఏదో ఒకటి సరిపోయేలా ప్రయత్నం చేస్తాను.
 
ఆసిఫ్: సరే విజయ్. మేము బయలుదేరుతాము.
 
అమల: విజయ్ గారు .. బాయ్....
 
విజయ్: సరే బాయ్... చెబుతున్నాప్పుడు అమల వైపు చూస్తూ కళ్ళల్లో ఒక ఆనందం
 
దారి మధ్యలో కారులో వస్తూ
 
అమల: అంత సులభంగా ఒక డైరెక్టర్ మనతో మాట్లాడడం నేను నమ్మలేకపోతున్నాను.
 
ఆసిఫ్: అమల కచ్చితంగా నీకు అవకాశం వస్తుంది.
 
అమల: మరి మీకు?
 
ఆసిఫ్: నాకు మాత్రం అనుమానమే
 
అమల: ఎలా చెప్పగలరు?
 
ఆసిఫ్: నీ పోటోలు చూస్తున్నప్పుడు అతని కళ్ళలో ఆనందం గమనించాను.
 
అమల: మీరు మరి ఇంతలా?
 
ఆసిఫ్: నీకు బాయ్ చెప్పినప్పుడు కూడా తన కళ్ళలో తేడా నేను గమనించాను. నీకు ఇంతకు ముందే చెప్పాను కదా. ఆ సినిమా అదే ఆ అమ్మాయి అనన్య ఆ డైరెక్టర్ నన్ను కలిసినప్పుడు వాడి వెధవ వేషాలు గమనించాను.
 
అమల: ఊ.. ఊ.. నేను ఊ కొడుతూ వింటున్నాను
 
ఆసిఫ్: మళ్లీ ఏమైనా ఆ సినిమా గురించి ఆలోచించావా?
 
అమల: రేపు ఏదో ఒకటి తేలిపోతుంది. ఏదైనా కానీ అది నీ ఇష్టం. నీ జాగ్రత్త నీది.
 
ఇలా మాట్లాడుకుంటూ మేము తిన్నగా ఆసిఫ్ ఇంటికి వచ్చేసాము. అప్పటికే దాదాపు రెండు గంటలు కావస్తోంది. నేను ఇంటికి వెళతాను అని అన్నా మా ఇంట్లో భోజనం చేసి వెళ్లాలి అప్పుడే సమయం కూడా దాటిపోతోంది అని వాళ్ళ ఇంట్లో భోజనం చేసే వరకు వదలలేదు. భోజనం తర్వాత ..
 
అమల: అసలు మీరు ఇంత మంచివారని అసలు ఊహించలేదు. సినిమా ఫీల్డ్ లో మీ లాంటి మంచి వాళ్ళు పరిచయం కావడం నా అదృష్టం.
 
ఆసిఫ్: మీరు నా గురించి చాలా పొగుడుతున్నారు. నాకు పొగడ్తలంటే ఇష్టం లేదు.
 
అమల: అలాంటిది లేదు. ఇది నిజం. నేను ఇక బయలుదేరుతాను.
 
తర్వాత నేను ఇంటికి తిరిగి వచ్చి కాసేపు పడుకున్నాను. సాయంత్రం ఐదు గంటలకు అమ్మ వచ్చి నిద్ర లేపింది. టీ తాగుతూ జరిగింది మొత్తం చెప్పాను.
 
అమల: అమ్మ.. మరి రేపు ఏం చెప్పాలి? ఆలోచించావా?
 
అమ్మ: నువ్వు ఏమనుకుంటున్నావు?
 
అమల: నాకు అలా గెస్టుహౌసుకు వెళ్లడానికి ఇష్టం లేదు. పైగా వేరేసినిమాలు ఇప్పుడు లేవు. కాబట్టి డబ్బు తక్కువ అయినా పర్వాలేదు అని అనుకుంటున్నాను.
 
అమ్మ: సరే. నేను కూడా అలాగే చెబుదామనుకున్నాను. రేపు నేను ఏమైనా రావాలా?
 
అమల: నువ్వు కూడా వస్తే బాగుంటుంది.
 
అమ్మ: సరే, రేపు నువ్వు తొందరగా లేస్తే ఇంట్లో పనులు ముగించుకుని మనం కలిసి వెళదాం.
 
తర్వాత రోజు ఆఫీసుకు చెప్పిన సమయానికి మేమిద్దరం చేరుకున్నాం. నేను కనబడగానే రిసెప్షనిస్టు వెంటనే ఫోన్ చేసి అడిగి, మమ్మల్నిలోపలికి పంపించింది.
 
ప్రొడ్యూసర్: కూర్చోండి.
 
అమల: సార్ తను మా అమ్మ. మీతో మాట్లాడాలని అంటే తీసుకువచ్చాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల మీ అమ్మని ఎందుకు తీసుకువచ్చావు. నేను చెప్పాల్సింది నీతో అప్పుడే చెప్పాను. నీకు ఏది ఇష్టమో అదే చేయండి. నేను దేనికీ బలవంతం చెయ్యను.
 
అమ్మ: సార్ అమ్మాయి అంతా చెప్పింది. మేము అలాంటి వాళ్ళం కాదు. ఏదో మర్యాదగా పని చేసి బ్రతికే వాళ్ళం. మా కష్టానికి మాత్రం ప్రతిఫలం అడుగుతాము. ఏదో అమ్మాయి ఇష్టపడినదని దాన్ని సినిమాల్లోకి పంపిస్తున్నాను. మీరు కాస్త పెద్దమనసు చేసుకుని అమ్మాయి అడిగిన దాని కాన్నాఏదో కొద్దిగా తగ్గించి ఇస్తే బాగుంటుంది.
 
ప్రొడ్యూసర్: చూడండి. ఇది కూరగాయల బేరం మాట్లాడినట్టు కాదు. అమల నేను అప్పుడే చెప్పాను 5 లక్షల కన్నా ఎక్కువ ఇవ్వలేను. మీకు నచ్చితే ఒప్పుకోండి లేదంటే మీరు బయలుదేరండి. కావాలంటే ఇంకా ఒక పది నిమిషాలు ఆలోచించుకుని చెప్పండి.
 
అమ్మ:  ఆలోచించడానికి ఏముంది. ఏదో ఒకసారి అడగాలని అడిగాను. మీరు అదే ఇవ్వండి అమ్మాయి సినిమా చేస్తుంది.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే. అని ఫోన్ చేసి “అగ్రిమెంటు రఫ్ ప్రింట్ తీసుకొని రా”. ఒక రెండు నిమిషాల్లో అగ్రిమెంట్ రఫ్ కాఫీ తీసుకొని రిసెప్షనిస్ట్ వచ్చింది.  దీన్ని బాగా చదువుకుని మీరు ఏదైనా ఆడగాలని అనుకుంటే అడగండి. మీ పేరు అడ్రస్ర్ వ్రాసి ఇస్తే అగ్రిమెంటు తెప్పిస్తాను.
 
అమల: మేము ఒకసారి అగ్రిమెంటు చదివాము. సరే అన్నట్టుగా అడ్రస్ర్ వ్రాసి ఇవ్వమంది.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఫోన్ చేసి “లోపలికి రా”.
 
రిసెప్షనిస్ట్: సార్.
 
ప్రొడ్యూసర్: వీరి అడ్రస్ అందులో ఉంది. అది కూడా టైపింగ్ చేసి అగ్రిమెంటు రెండు కాపీలు ప్రింట్ తీసుకొని రా.
 
రిసెప్షనిస్ట్: “ఇదు నిమిషాలు సార్.” అని బయటకు వెళ్ళింది.
 
అమ్మ:  సార్ అడ్వాన్స్ ఏమైనా కొంచెం ఇప్పుడు ఇస్తే ....?
 
ప్రొడ్యూసర్: ప్రస్తుతానికి డబ్బు అందుబాటులో లేదు. ఇంక వారానికి సినిమా మొదలు అవుతుంది. అప్పుడు ఇస్తాను. అదే విషయం అందులో ఉంది.
 
ఇదు నిమిషాల తరువాత “సార్” అని లోపలికి వచ్చి అగ్రిమెంటు రెండు కాపీలు ప్రొడ్యూసరుకు ఇచ్చింది. వాటిని ఇకసారి చదివి
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల ఇంకొక సారి చదువుకుని దానిమీద సంతకం పెట్టు.
 
నేను వాటిని ఒకసారి చదివి సంతకం పెట్టి ఇచ్చాను. తను కూడా సంతకం పెట్టి ఒక కాపీ నాకు ఇచ్చాడు. ఇంకొక కాపీ రిసెప్షనిస్ట్ చేతికి ఇచ్చి ఫైలులో పెట్టమన్నాడు.
 
అమ్మ: షూటింగ్ ఎప్పుడు అనేది కాస్త ఫోన్ చేసి చెబితే.....
 
ప్రొడ్యూసర్: ఒక వారం తర్వాత షూటింగ్ మొదలవుతుంది. ఒక నెల లోపలే షూటింగ్ మొత్తం అయిపోతుంది. మా మ్యానేజర్ మీకు ఫోన్ చేస్తాడు. మీ ఫోన్ నెంబర్ రిసెప్షన్ లో ఇచ్చి వెళ్ళండి.
 
మేము ఫోన్ నెంబర్ రిసెప్షన్ లో ఇచ్చి ఇంటికి చేరుకున్నాము. రాత్రి నాన్నకు సినిమా డబ్బుల విషయం చెప్పాము.
 
తమ్ముడు: కంగ్రాట్స్ అక్కా......
 
నాన్న: సరే ఏదో ఒకటి. తొందరగా డబ్బులు తీసుకోండి. నేను అప్పుల వాళ్ళకు ఏదో సర్ది చెబుతాను. అలాగే వేరే సినిమాల కోసం ప్రయత్నం చేయండి. ఇంకాస్త డబ్బులు ఎక్కువ అడగండి.
చాలా రోజుల తరువాత నాన్న కాస్త ఆనందంగా భోజనం చేశాడు. తరువాత రోజు విజయ్ అడ్రసుకు నా వివరాలు ఫోటోలు పోస్టులో పంపాను.
 
పది రోజుల తర్వాత షూటింగ్ మొదలైంది. ఒక వారం రోజులు షూటింగ్ చేశాం. నాన్న డబ్బులు ఆడిగాడు. మా అమ్మ కూడా డబ్బులు తొందరగా అడగాలి. లేదంటే షూటింగ్ అయిపోతుంది. తరువాత డబ్బులు ఇవ్వరు అని రోజూ చెబుతోంది. నాకు అర్థం అవుతోంది అమ్మా. నేను ప్రొడ్యూసర్ కోసం ఎదురుచూస్తున్నాను కానీ తను దొరకడం లేదు. చివరకు  వారం తర్వాత ప్రొడ్యూసర్ దొరికాడు.
 
అమల: సార్....
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల ఏంటి? షూటింగ్ బాగా జరుగుతోందా? నీకు ఏమి ఇబ్బంది లేదు కదా?
 
అమల: సార్ షూటింగ్ బాగా జరుగుతోంది. ఇబ్బంది లేదు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇంకేంటి?
 
అమల: అదే సార్ డబ్బులు... కావాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: క్యాషియర్ దగ్గర తీసుకో.
 
అమల: సార్ ఎంత తీసుకోవాలి. సగం డబ్బులు ఇప్పుడు తీసుకో. మిగిలింది తర్వాత ఇస్తాను.
 
అమల: సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్లేటప్పుడు తీసుకుంటాను సార్. ఇంకా షూటింగ్ జరుగుతోంది.
 
ప్రొడ్యూసర్: నేను అప్పటిదాకా ఉండను. నువ్వు క్యాషియర్ దగ్గర డబ్బులు తీసుకో. అనన్యను రమ్మన్నానని చెప్పు.
 
అమల: సరే సార్.
 
వెళ్ళి ప్రొడ్యూసర్ రమ్మంటున్నాడని అనన్యకు చెప్పాను.
 

[Image: index.jpg]
తరువాత ఆ రోజు సాయంత్రం క్యాషియర్ దగ్గరికి వెళ్లి డబ్బులు అడిగాను.
 
క్యాషియర్: ఏంటి ఇప్పుడు వచ్చి అడిగితే ఎలా?
 
అమల: సార్ మీకు ఫోన్ చేసి చెబుతానన్నాడు.
 
క్యాషియర్: పేరు ఏంటి?
 
అమల: అమల. హీరోయిన్...
 
క్యాషియర్: చెప్పారు. నీ కోసమే కాచుకున్నాను. అని 50000 ఇచ్చాడు.
 
అమల: సార్ 2,50,000 మీ దగ్గర తీసుకొమ్మని చెప్పాడు. మీరు 50000 మాత్రమే ఇచ్చారు.
 
క్యాషియర్: ఇవాళ చాలా మందికి డబ్బులు ఇచ్చాను. అర్జెంటుగా అవసరమని 2 లక్షలు మేనేజర్ ఐదు నిమిషాలముందు తీసుకెళ్లాడు. అందుకే తక్కువ అయింది. సారీ.... 50000 మాత్రమే మిగిలింది. మిగిలింది ఇవ్వాలి కదా, అప్పుడు అంతా తీసుకో.
 
అమల: సరే సార్. సార్ కి చెప్పండి.
 
క్యాషియర్:  డబ్బు లెక్క పెట్టుకుని ఇక్కడ బుక్కులో పేరు రాసి సంతకం పెట్టు. అలాగే ఈ వోచరులో కూడా అని అన్నాడు.
 
అమల: పర్వాలేదు. నేను సంతకం పెడతాను.
 
క్యాషియర్: డబ్బు విషయంలో అలా కాదు. డబ్బు సరిగ్గా ఉందని లెక్కబెట్టుకున్న తరువాత సంతకం పెట్టండి.
 
అమల: నేను డబ్బు లెక్కపెట్టుకుని సరిగ్గా ఉందన్నాను. తను 50000 అని రాసి బుక్కు, వోచరు ఇచ్చాడు. నేను పేరు రాసి సంతకం పెట్టాను.
 
మా అమ్మనాన్నలకు జరిగింది చెప్పి డబ్బు ఇచ్చాను. సరే మిగిలింది తొందరగా తీసుకో అని నాన్న అన్నాడు.
 
నాలుగు రోజులు షూటింగ్ నుండి సెలవు దొరికింది. తరువాత షూటింగుకు వెళ్ళినా క్యాషియర్ కాని ప్రొడ్యూసర్ కాని దొరకలేదు. అప్పటికే రెండవ వారం కూడా గడిచింది.  ఒకరోజు షూటింగ్ జరుగుతుండగా ప్రొడ్యూసర్ వచ్చారు. నేను వెళ్ళి మాట్లాడాబోయేంతలో డైరెక్టర్ నన్ను పిలిచాడు. నా షాట్ ముగిసేసరికి ప్రొడ్యూసర్ బయలుదేరబోతున్నాడు.
 
అమల: సార్.... సార్....
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి? తొందరగా చెప్పు. నేను వెళ్ళాలి.
 
అమల: సార్.... డబ్బులు
 
ప్రొడ్యూసర్: “ఏయ్... కాషియర్ ఆ ఆమ్మాయికి డబ్బులు ఇచ్చి పంపించు. ఆంటూ ఫోన్ మాట్లాడుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
 
క్యాషియర్: డబ్బులు ఎప్పుడు తీసుకుంటావు.
 
అమల: నేను సమాధానం చెప్పే లోపల డైరెక్టర్ నన్ను పిలిచాడు.
 
క్యాషియర్: సరే తరువాత కనపడు.
 
తరువాత ఆ రోజు సాయంత్రం క్యాషియర్ దగ్గరికి వెళ్లి డబ్బులు అడిగాను.
 
క్యాషియర్: సరే కూర్చో ఇస్తాను. అని డబ్బు తీసి లెక్కబెడుతున్నాడు.
 
అంతలో క్యాషియర్ “అర్జెంటుగా అయిదు లక్షలు కావాలి ఇవ్వు” అని ఒకరు వచ్చారు. ఇప్పటికిప్పుడు అయిదు లక్షలు అంటే ఎలా కుదురుతుంది. అక్కడ లోకేషన్ ఓనరు డబ్బుల కోసం వచ్చాడు. ప్రొడ్యూసర్ లేడు, రేపు మాట్లాడుకుందామని చెబుతుంటే కుదరదు, నేను వారం రోజుల నుంచి తిరిగాను. ఇప్పుడు డబ్బులు ఇస్తేనే షూటింగ్ చేసుకోండి, లేదంటే రాత్రికి ఖాళీ చేసుకుని వెళ్లిపోండి. ఆ ప్రొడ్యూసర్ ఫోన్ తీయడం లేదు. డైరెక్టర్ నా నెత్తి మీద కూర్చొన్నాడు. డబ్బులు ఇవ్వకపోతే ఇప్పుడు షూటింగ్ అయిపోతుంది. భయ్యా వేరే వాళ్లకు ఇవ్వాల్సిన డబ్బులు ఇవి. షూటింగ్ ఆగిపోతుంది. అర్థం చేసుకో. ఇంతలో ఫోన్ మోగింది. డబ్బుల కోసం అప్పుడే మళ్ళీ ఫోన్ కూడా చేస్తున్నారు. హలో వసున్నాను సార్. అంత తొందర అయితే ఎలా? అని ఫోన్ పెట్టేశాడు.  కావాలంటే పొద్దున్నే నేను ప్రొడ్యూసరుతో చెప్తాను. ఇప్పుడు డబ్బులు ఇవ్వు. ఆ బుక్కులో సంతకం పెడతాను డబ్బులు ఇవ్వు.
 
క్యాషియర్: అలాగే ఈ వోచరులో కూడా ....
 
తొందరగా ఇవ్వు. కాస్త లెక్కపెట్టుకో.... ఉంటుందిలే అని అనుకుంటూ తొందరగా డబ్బుతీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు.
 
అమల: సార్ .... డబ్బులు
 
క్యాషియర్: చూశావు కదా నా పరిస్ధితి. వీళ్ళతో వేగాలంటే చాలా కష్టం. ఎంత ఉందో చూస్తాను ఉండు.
 
అమల: ఎలాంటి టైములో వచ్చాను అని మనసులో అనుకుంటున్నాను.
 
క్యాషియర్: అంతా కలిపి ఇదే ఉంది. లెక్కపెట్టుకో.
 
అమల: సార్ 49000 మాత్రమే ఉంది.
 
క్యాషియర్: నీ కోసం అని డబ్బులు పెట్టుకుంటే నీ కళ్ళ ముందే ఇలా జరిగింది. ఇప్పటికి ఇది తీసుకెళ్ళు. మిగిలింది రేపు మధ్యాన్నం తీసుకో. సాయంత్రం రావద్దు.
 
అమల: సరే సార్. సార్ కి చెప్పండి.
 
క్యాషియర్: ఇక్కడ బుక్కులో పేరు రాసి సంతకం పెట్టు. అలాగే ఈ వోచరులో కూడా అని అన్నాడు.
 
అమల: తను 49000 అని రాసి బుక్కు, వోచరు ఇచ్చాడు. నేను పేరు రాసి సంతకం పెట్టాను.
 
మా అమ్మనాన్నలకు జరిగింది చెప్పి డబ్బు ఇచ్చాను. అప్పుల వాళ్ళకి ఇస్తానని చెప్పాను. సరే రేపు మిగిలింది తీసుకో అని నాన్న అన్నాడు.
 
తరువాతి రోజు మధ్యాన్నం క్యాషియర్ దగ్గరకు వెళ్ళి
 
అమల: సార్ డబ్బులు
 
క్యాషియర్: తను 1000 అని రాసి బుక్కు, వోచరు ఇచ్చాడు.
 
అమల: ఇదేంటి సార్..  వెయ్యి రూపాయలు. మిగిలింది
 
క్యాషియర్: నాకేమీ తెలియదు. ఏదైనా ఉంటే ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడు. నాకు చెప్పినంతా నీకు ఇచ్చేశాను. ముందు దీనిలో సంతకం పెట్టండి.
 
అమల: నేను పేరు రాసి సంతకం పెట్టాను. ప్రొడ్యూసరు ఎక్కడ. నేను వెళ్ళి అడుగుతాను.
 
క్యాషియర్: అక్కడ వాళ్ళ రూములో ఉంటారు వెళ్ళు.
 
ఏంటి ఇలా మాట్లాడుతున్నాడు. 5 లక్షల రూపాయలు ఇస్తానని లక్షల రూపాయలు ఇస్తే సరిపోతుందా? ఏమనుకుంటున్నారు అని అనుకుంటా కోపంగా వెళ్లి తలుపు తోశాను. లోపల ప్రొడ్యూసర్ అనన్య ఒకరినొకరు కౌగిలించుకుని ముద్దు పెట్టుకుంటున్నారు.
తలుపు తెరుచుకోగానే నన్ను చూసి ఇద్దరూ దూరంగా జరిగారు.
 

[Image: images1.jpg]

ప్రొడ్యూసర్: కోపంతో “లోపలికి వచ్చే ముందు పర్మిషన్ అడిగానని తెలీదా?”
 
 
అమల: నేను వారిద్దరినీ అలా చూసి ఒక్క క్షణం నోట మాట రాలేదు. పైగా నేను ఎందుకు వచ్చానా అని అలా కోపంగా ఇద్దరూ చూస్తున్నట్టుంది. నేను వెనక్కు తిరిగాను
 
ప్రొడ్యూసర్: కోపంతో “అమల ఆగు. ఏం జరిగింది? ఇలా రా?
 
నేను వెళ్తాను అని అనన్య బయటకు వెళ్ళిపోయింది. నేను లోపలికి వెళ్ళాను.
 
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
#84
అమల: క్యాషియరుతో డబ్బులు అడిగితే మిమ్మల్ని అడగమన్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఫోన్ చేసి “నా రూములోకి రా” అని ఫోన్ పెట్టాడు. నువ్వుకూర్చో.
 
నేను కూర్చొన్నాను. తను కూడా కూర్చొన్నాడు. వెంటనే క్యాషియరు వచ్చాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏం జరుగుతోంది. డబ్బులు ఇవ్వలేదని చెబుతోంది. అన్నీ నేనే చూసుకోవాలా.
 
క్యాషియర్: మీరు చెప్పినంతా ఇచ్చాను సార్. ఇంకా కావాలని అడుగుతోంది.
 
అమల: లేదు సార్. లక్ష రూపాయలు ఇస్తే ఎలా సరిపోతుంది. మిగిలిన నాలుగు లక్షలు ఇవ్వాలి కదా.
 
క్యాషియర్: అబద్దం సార్. నేను అంతా ఇచ్చాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏం జరుగుతోంది. ఎవరు అబద్దం చెబుతున్నారు.
 
అమల: లేదు సార్. నేను మొదట 50000, నిన్న 49000 తీసుకున్నాను. ఇవాళ 1000 మాత్రం ఇచ్చాడు. బుక్కులో కూడా రాసి సంతకం పెట్టాను సార్. కావాలంటే చూడండి. నేను ఎందుకు అబద్ధాలు చెప్పాలి సార్.
 
క్యాషియర్: అబద్దం సార్. నన్ను నమ్మండి సార్.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆ బుక్, వోచర్లు అన్నీ తీసుకురా.
 
క్యాషియర్: “రెండు నిమిషాలు సార్” అని బయటకు వెళ్లాడు.
 
అమల: నాకు డబ్బులు ఇస్తే మళ్లీ ఎందుకు వచ్చి అడుగుతాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆపు. బుక్కులు వచ్చాక నేను మాట్లాడుతాను.
 
నేను అలాగే కూర్చున్నాను రెండు నిమిషాలకు బుక్కులతో క్యాషియర్ వచ్చాడు. ప్రొడ్యూసరుకు చూపించాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇకసారి ఇవి చూడు. తరువాత ఎవరు అబద్దాలు చెబుతున్నారో తెలుస్తుంది అని ఆ బుక్కు, ఓచర్లు నా ముందుకు తోశాడు.
 
వరుసగా 250000, 249000, 1000 కనపడ్డాయి. నా కళ్ళు ఒక్కసారిగా తిరిగాయి.
 
అమల: ఇది అబద్దం. నేను తీసుకున్నది 50000, 49000, 1000 మాత్రమే. క్యాషియర్ గారు నిజం చెప్పండి లేదా మీ మీద సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు చెబుతాను.
 
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల ఎక్కువగా మాట్లాడకు. క్యాషియర్ నువ్వు బయటకు వెళ్ళు.
 
క్యాషియర్: బుక్కు...
 
ప్రొడ్యూసర్: అవి ఇక్కడే ఉండనీ. నువ్వు వెళ్ళు. అని క్యాషియరుని పంపేశాడు. చూడు అమల నీవు మంచిదానివని అనుకున్నాను కానీ ఇలా చేస్తావనుకోలేదు. నేను నిన్ను ఏమీ అనను. మర్యాదగా షూటింగ్ పూర్తి చేసుకుని వెళ్ళిపో.
 
అమల: నేను నిజమే చెబుతున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: నేను నిన్ను కొన్ని ప్రశ్నలు అడుగుతాను. సూటిగా సమాధానం చెప్పాలి.
 
అమల: సరే అన్నట్టు తల ఆడించాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆ సంతకం నీదేనా?
 
అమల: నాదే.
 
ప్రొడ్యూసర్: నీకు తక్కువ డబ్బులు ఇచ్చాడు అని అన్నావు కదా. అప్పుడు మీ ఇద్దరూ కాకుండా ఎవరైనా ఉన్నారా?
 
అమల: లేరు.
 
అలాంటప్పుడు నేను నీమాటలు నమ్మలేను. తను నాదగ్గర ఇదు సంవత్సరాలుగా పని చేస్తున్నాడు. ఇంతవరకూ తన మీద ఎవ్వరూ ఇలా చెప్పలేదు. నీవు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల దగ్గరికి వెళ్ళినా వాళ్ళు కూడా నమ్మరు. నీ మర్యాద పోతుంది.
అమల: నాలుగు లక్షలు పోయాయి అని తెలిస్తే ఇంట్లో ఏం జరుగుతుంది. అనే ఆలోచన తట్టుకోలేక “తను నన్ను మోసం చేశాడు” అని నేను ఏడవడం మొదలు పెట్టాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల నేను నీకు ఏ సహాయం చేయలేను. ఇక నీవు వెళ్ళి మర్యాదగా షూటింగ్ పూర్తి చేసుకుని వెళ్ళు. దీని గురించి మళ్ళీ నా దగ్గరకు రాకు.
 
అమల: సార్, మీరు నమ్మినా నమ్మకపోయినా నేను చెప్పేది నిజం. తను నాకు నాలుగు లక్షలు ఇవ్వాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: అన్ని సాక్ష్యాలు నీకు వ్యతిరేకంగా ఉన్నాయి. కాబట్టి నేను ఏమి చేయలేను.
 
అమల: ఇది ఇంట్లో తెలిస్తే మా నాన్న నన్ను చంపేస్తాడు. మీరే ఎలాగైనా నన్ను కాపాడాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు ఇలా చెప్పడం సరికాదు అయినా తప్పడం లేదు. కోపం చేసుకోను అంటే ఒక మార్గం చెబుతాను. తరువాత నీ ఇష్టం
 
అమల: చెప్పండి సార్
 
ప్రొడ్యూసర్: లేచి అమల పక్కన కూర్చునిఒక రాత్రి నాతో గడుపు. ఎవ్వరికీ తెలియకుండా నేను చూసుకుంటాను. ఐదు లక్షలు ఇస్తాను. నీ సమస్య తీరిపోతుంది.”
 
అమల: క్షమించండి సార్. నేను అలాంటి దాన్ని కాదు. శీలం పోగొట్టుకోవడం నాకు ఇష్టం లేదు.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే అది కాదు అంటే నీకు ఇబ్బంది లేకుండా రెండు సార్లు గుద్ద దెంగుతాను. నాలుగు లక్షలు ఇస్తాను. నీ శీలం కూడా పోదు.  
 
అమల: నేను అలాంటి దాన్ని కాదు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆఖరుగా ఒక మాట చెప్తాను. నాకు బ్లో జాబ్ అంటే చాలా ఇష్టం. ఒకసారికి లక్ష ఇస్తాను. నాలుగు సార్లు చేస్తే నాలుగు లక్షలు. ఇది కూడా కాదు అంటే నేను ఏమి చేయలేను. నీ షూటింగ్ వారం రోజుల్లో పూర్తి చేయమని చెప్తాను. తరువాత నీ దారి నీది. నా దారి నాది.
 
అమల: బ్లో జాబ్ అంటే?....
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల చేయి పట్తుకుని తన కాళ్ళ మధ్యలో పెట్టుకుంటూ “అదే  నా మడ్డని నోట్లో పెట్టుకుని చీకడం”.
 
అమల: ఛీ... ఉచ్చపోసేదాన్ని నోటిలో పెట్టుకోవాలా?
 
ప్రొడ్యూసర్: పెట్టుకుంటే బలే మజాకా ఉంటుంది. అని లేచి డోర్ లాక్ చేశాడు.
 
అమల: ఏం చేస్తున్నారు. తలుపు తెరవండి.
 
ప్రొడ్యూసర్: నేను నిన్ను ఏమీ చేయను. నీకు ఒక వీడియో చూపిద్దామని. రెండు నిమిషాలు  అంతే... అని చెప్పి కంప్యూటరులో ఒక వీడియో పెట్టాడు. అందులో ఆడ మగ ఇద్దరూ బట్టలు లేకుండా ఉన్నారు.
 [Image: 012-1000.gif]

అమల: ఛీ... ఇలాంటివి కూడా ఉంటాయా అని కళ్ళుమూసుకుంది.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఒక్కసారి చూడు. ఆ అమ్మాయి బ్లో జాబ్ చేస్తోంది.
అమల: యాక్.... సార్ ... ఆపండి.
 
ప్రొడ్యూసర్: అనన్య కూడా నిన్న రాత్రి ఇవన్నీ నాతో చేసింది. ఇందాకే నువ్వు చూశావు కదా మేము ముద్దు పెట్టుకోవడం.
 
నువ్వు బాగా ఆలోచించుకుని నాకు రేపు చెప్పు. ఇక్కడ జరిగింది బయటకు తెలిస్తే నీ పరువే పోతుంది. నువ్వు బాత్‌రూంలో ముఖం కడుక్కుని వెళ్ళు. అని లేచి తలుపులు తీశాడు.
 
ఇప్పుడు అమల ఏం చేస్తుంది?
ఇంటిలో చెబుతుందా?
క్యాషియర్ తో పోట్లాడుతుందా?
ప్రొడ్యూసరు చెప్పినదానికి ఇప్పుకుంటుందా?
తరువాత అమల ఆ సమస్య నుండి తప్పించుకుంది? ......
తరువాయి భాగంలో......
 
దీనిపై మీ సలహాలు సూచనలు ఇవ్వవచ్చు.
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
#85
ఎవ్వరూ కధను చదవటం లేదు. ???????????
ఎందుకు?
Like Reply
#86
Chaduvutunaru kani comments cheyadam ledu miru post cheyandi story chala kasi undi
Like Reply
#87
NICE UPDATE
Like Reply
#88
అప్డేట్ లేటు గా చూసాను
బాగుంది
Like Reply
#89
Super bro..
Waiting for updates
Like Reply
#90
I am planning for very big update. so it require another 3 to 4 days.
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
#91
భాగం -3
 

అక్కడినుంచి నేను బయటికి వచ్చేశాను కానీ నా మనసంతా పోయిన డబ్బులు గురించి ఆలోచిస్తోంది. షూటింగ్ కూడా ఎలాగోలా చేశాను. డైరెక్టర్ కూడా ఏంటి అమల ఎందుకిలా సరిగ్గా చేయడంలేదు ఈరోజు అని అడుగుతున్నాడు. సార్ నా మనసేమీ బాగాలేదు. నేను ఇంటికి వెళతానుఅని అడిగి ఇంటికి వచ్చాను. నా రూములో తలుపులు వేసుకుని కూర్చొన్నాను. ఎంత వద్దన్నా అవే ఆలోచనలు “ఆ సంతకం నాదే, కానీ ఆ డబ్బు ఎలా మారింది? అసలు అంత మంచిగా నటించి మోసం చేసాడు. అసలు దీన్నుంచి నేను ఎలా బయట పడాలి?” అని ఆలోచిస్తుంటే తల తిరుగుతోంది. “ఇది మా అమ్మకు తెలిస్తే తను ఏం చేస్తుంది? నాన్న ఏమంటాడు? పాపం తమ్ముడు వాడు ఏం చేయలేడు. రాత్రి భోజనం కూడా చేయబుద్ది కాలేదు” అలాగే ఏడిస్తూ పడుకున్నాను.
 
అమ్మ: అమల .... భోజనానికి రా.
 
అమల: నాకు వద్దు, మీరు తినండి.
 
అమ్మ: అదేంటే. ఎప్పుడు చూసినా ఆకలి.. ఆకలి.. అని అరిచేదానివి. అని అంటూ నా గది తలుపు కొట్టింది.
 
నేను కళ్ళు తుడుచుకుని తలుపు తీశాను. నా ముఖం చూసి
 
అమ్మ: ఏమందే నీకు. అలా ఉన్నావు.
 
తమ్ముడు: వచ్చినప్పటి నుండీ తను బయటకే రాలేదు.
 
అమల: ఏంలేదు.
 
అమ్మ: వెంటనే తలుపు వేసి మెల్లగా “ఏం జరిగింది? ఎవడైనా వెధవ వేషాలు వేశాడు? చెప్పవే? ఆ ప్రొడ్యూసర్ ఏమైనా బలవంతం చేశాడా?”
 
నాన్న: గట్టిగా “ఎంతసేపే. నాకు ఆకలిగా ఉంది”
 
అమ్మ: గట్టిగా “వస్తున్నా”. మెల్లగాచెప్పవే మీ నాన్నపిలుస్తున్నాడు. వెళ్ళాలి.”
 
అమల: మనసులో “ఇప్పుడు చెబితే అంతే ఇంట్లో యుద్ధమే” అని అనుకుంటూ “ఏం లేదు. కడుపు నొప్పి చాలా ఎక్కువగా ఉంది”.
 
అమ్మ: ఇంతోటిదానికి “తొందరగా ముఖం కడుక్కుని రా” అని తలుపుతీసింది.
 
తమ్ముడు: అక్కా. ఏమైంది?
 
అమ్మ: వెళ్ళిపోతూ “నువ్వు రా రా” అని తమ్ముణ్ణి తీసుకెళ్లింది.
 
కొద్దిసేపటికి నేను వెళ్ళాను. నాన్న, తమ్ముడు తింటున్నారు. అమ్మ నాకు అన్నంపెట్టింది. నేను మెల్లగా తింటున్నాను.
 
నాన్న: ఏంటి? ఏంటి ఎలా ఉంది?
 
అమ్మ: ఏంలేదు. దానికి కాస్త బాగాలేదు. ముందు మీరు తినండి.
 
ఇంతలో నాన్న ఫోన్ ట్రింగ్ ..... ట్రింగ్ ..... ట్రింగ్ ..... మని మోగింది. అమ్మ ఆ ఫోన్ నాన్నకు అందించింది.
 
నాన్న: హలో...... వస్తాను.... తొందరగా కలుస్తాను..... నేనే చెప్పాను కదా ఈ వారంలో డబ్బులు వస్తాయి. వచ్చిన వెంటనే ఇస్తాను...... చెప్పాను.... మళ్లీ మళ్లీ ఎందుకు ఫోన్ చేస్తారు......... నేను కచ్చితంగా ఇస్తాను........ సరే .......... సరే సార్ ....... అని ఫోన్ కట్ చేశాడు. ఇప్పుడు కూడా ఈ వెధవ ఫోన్లు. ఈ అప్పల వాళ్లతో తట్టుకోలేకపోతున్నాను. రావలసినవి తొందరగా రావు. వీళ్ళు కాస్త ఆగండి అంటే వినరు. నా వైపు తిరిగి మిగిలిన నాలుగు లక్షలు ఎప్పుడు ఇస్తారు.
 
అమల: అంతే నా గొంతులో అన్నం అడ్డం పడినట్టు అనిపించి ఉక్కిరి బిక్కిరి అయ్యాను. ఖళ్... ఖళ్.. అని దగ్గాను.
 
అమ్మ: మీ కోపం దాని మీద ఎందుకు చూపిస్తారు. డబ్బులు వస్తాయి.. అంటూ నా నెత్తిమీద కొడుతూ నీళ్ళు తాగడానికి ఇచ్చింది.
 
నాన్న: సరే ఏదో తొందరగా చేయండి.
 
అమల: మనసులో “హమ్మయ్య. గండం గడిచింది.” అనుకుంటూ నీళ్ళు తాగాను. ఏదో నాలుగు మెతుకులు తిని నా రూములోకి వెళ్ళి తలుపు వేసుకుని పడుకున్నాను. కొద్దిసేపటికి అమ్మ వచ్చి ఒక మాత్ర ఇచ్చి వేసుకొని పడుకొమ్మని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది. ఎంతసేపు గడిచినా నిద్ర పట్టడం లేదు. ఇంట్లో చెప్పలేను. రేపటి గురించి తలచుకుని భయం వేసింది. అలాంటి స్ధితిలో ఎప్పుడు నిద్ర పోయానో నాకే తెలియదు. “అమలా..... అమలా... లెగు...... కారు వచ్చేస్తుంది....... షూంటింగుకు వెళ్ళాలి......” అన్న అరుపుతో ఈ లోకంలోకి వచ్చాను.
 
అమల: ఇంకా కొంత సేపు... నిద్ర వస్తోంది....
 
అమ్మ: అంత మొద్దు నిద్ర ఏంటే. తొందరగా తెములు.... ఆని అంటూ వెళ్ళిపోయింది.
 
నేను లేచి రెడీ అయ్యి టిఫిన్ తింటుండగా
 
అమ్మ: నిన్న మీ నాన్న చెప్పింది విన్నావుగా తొందరగా మిగిలిన డబ్బులు అడుగు.
 
నేను జరిగింది తలచుకుని అమ్మకు జరిగింది చెప్పలేక ఇంకొకసారి క్యాషియరును అడుగుదామనుకుని తొందరగా తిన్నాను. అప్పుడే కారు హారన్ వినిపించింది. నేను తొందరగా వెళ్లబోతుంటే అమ్మ ఇంకొక్కసారి “మర్చిపోకు తొందరగా డబ్బులు అడుగు” అని చెబుతుంటే నేను తొందరగా కారు ఎక్కి షూటింగుకు వెళ్ళిపోయాను. మధ్యలో లంచ్ బ్రేక్ తరువాత క్యాషియరును కనపడ్డాడు. నేను తన దగ్గరకి వెళ్ళి
 
అమల: సార్.... సార్...
 
క్యాషియర్: ఎందుకొచ్చావ్.
 
అమల: సార్ దయచేసి నా డబ్బులు నాకు ఇవ్వండి. మా ఇంటిలో విషయం తెలిస్తే మా నాన్న నన్ను చంపేస్తాడు.
 
క్యాషియర్: నేను చెప్పాల్సింది అప్పుడే చెప్పాను. ఏదైనా ఉంటే ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడుకో.
 
అమల: మీకు అక్కా చెల్లెళ్లు లేరా? వాళ్ళకు ఇలా ఎవరైనా మోసం చేస్తే ఎలా ఉంటుంది.
దయచేసి నా డబ్బులు నాకు ఇవ్వండి.
 
క్యాషియర్: నీకు మళ్ళీ చెబుతున్నాను. ఏదైనా ఉంటే ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడుకో.
 
అమల: మీరు ఇలా మోసం చేస్తే మీకు దేవుడు మేలు చేస్తాడా?
 
అంతలో దూరం నుండి క్యాషియర్ అన్నా... అంటూ ఇక సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ వస్తున్నాడు.
 
క్యాషియర్: నువ్వు ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడుకో. వెళ్ళు. వెళ్ళు.
 
నేను అక్కడే నిలబడ్డాను.
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: మాకు ఇక్కడ సెక్యూరిటీ డ్యూటీ. మీ ప్రొడ్యూసరు నీ దగ్గర డబ్బులు తీసుకోమని పంపాడు.
 
క్యాషియర్: నీతో ఒక విషయం అడగాలనుకుంటున్నాను.
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: ఏమిటి అన్నా?
 
క్యాషియర్: ఎవరైనా డబ్బులు తీసుకున్నట్టుగా వోచర్లో, రిజిస్టర్లో సంతకం పెట్టి తర్వాత వచ్చి నేను డబ్బులు తీసుకోలేదు. నన్ను మోసం చేశారు. నేను సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల దగ్గరికి వెళతాను అని అంటే ఏం చేస్తారు.
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: ఎవడు ..... ఎవడు ఆ కూత కూసింది. స్టేషనుకి ఈడ్చుకెళ్ళి జైలులో తోసి లాఠీలో ఒక రేవు పెట్టానంటే వాడే కాదు, వాడి బాబు అయినా మన దెబ్బకు డబ్బులు తీసుకున్నట్టుగా ఒప్పుకోవాల్సిందే.
 
క్యాషియర్: అమల వైపు చూస్తూ “ఇక వేళ మగాడు కాకుండా అది ఆడపిల్ల అయితే”
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: ఆడపిల్ల అయితే ఏంటి మా స్టేషనుకు ఒక్క ఫోన్ కొడితే ఆడ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు వస్తారు.  స్టేషనుకి ఈడ్చుకెళ్ళి జైలులో తోసి లాఠీలు విరిగేలా రేవు పెడతారు. పొరపాటున ఈ అమ్మాయి కానీ అలా అనిందా? ఏ అమ్మాయి నిన్నే? ఏంటి అని అమల వైపు చూస్తూ గద్దించి ఆడిగాడు.
 
అమల: ఒక్కసారి అలా నా వైపు చూసి మాట్లాడేసరికి భయంతో నాకు నోట మాట రాలేదు. నా కాళ్ళు చేతులూ వణుకుతున్నాయి.
 
క్యాషియర్: ఆ అమ్మాయి కాదు. ఊరుకో. ఇందాక రైటరు ఈ సీన్ చెబుతూ అద్దెకు సెక్యూరిటీ అధికారి డ్రస్ కావాలి డబ్బులు ఇచ్చి పంపించమని చెప్పాడు. దాని కోసం వెళుతుంటే నువ్వు వచ్చావు. నువ్వు ఎలా చేస్తావా అని చూశాను. నువ్వు అలా అరిచేసరికి ఆ అమ్మాయి భయంతో వణుకుతోంది.
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: నిజంకాదా! సినిమాలో సీనా. నా యాక్టింగు ఎలా ఉందన్నా? నేను బాగా చేశానా?
 
క్యాషియర్: సూపర్.
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: అన్నా, ఒక్కసారి నా మొహం సినిమాలో చూసుకోవాలని చాలా కోరిక. అందుకే చుట్టు పక్కల ఎక్కడ షూటింగు జరిగినా ఆడిగి మరీ డ్యూటీ వేయించుకుంటాను. నువ్వు ఒక్క మాట చెబితే....
 
క్యాషియర్: చెప్పి చూస్తాను... అక్కడ ఎవడో గోల చేస్తున్నాడు చూడు.
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: రేయ్ ఎవర్రా అక్కడ గోల చేసేది.... అని వెళ్ళిపోతున్నాడు.
 
క్యాషియర్: డబ్బులు...
 
సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్: అన్నా, డబ్బులది ఏముంది. సినిమా చాన్సు కావాలి....  నేను మళ్ళీ కలుస్తాను. రేయ్ .... వస్తున్నాను రా .... నేను వచ్చానంటే లాఠీ విరిగిపోద్ది... అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
 
క్యాషియర్: చూశావు కదా. నేను ఒక్కమాట చెప్పుంటే నీ పని అంతే. నీకు ఆఖరిగా చెబుతున్నాను. నువ్వు ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడుకో. అని వెళ్ళిపోయాడు.
 
“నాకు అన్ని దారులూ మూసుకుపోయాయి. నా మనసు చంపుకొని ఆ ప్రొడ్యూసర్ చెప్పినట్టు వినాలి లేదా ఇంట్లో నన్ను మోసం చేశారని చెప్పాలి. చెప్పినా కూడా ఇక్కడ నాకు అంతా వ్యతిరేకంగా ఉంది కాబట్టి నన్ను నమ్మరు.” అని అనుకుంటూ వెనక్కి వెళ్లి నా కుర్చీలో కూర్చొన్నాను. కొద్దిసేపటికి అనన్య వచ్చి ఇంకొక కుర్చీలో కూర్చుంది.
 
అనన్య: అమలా....
 
అమల: నేను ఊరికే ఉన్నాను. నాకు ఎవరితో మాట్లాడాలి అని అనిపించడం లేదు. ఒంటరిగా ఉంటే ఏడుపు వస్తుంది అందుకే ఇక్కడ కూర్చొన్నాను.
 
అనన్య: అమలా....
 
అమల:  తల తిప్పి చూసాను.
 
అనన్య: నిన్నటి నుంచి చూస్తున్నాను. నువ్వు నాతో మాట్లాడటం లేదు. అలా ఉంటే షూటింగులో బాగుండదు. నన్ను అలా చూసి దాని గురించి ఏదో ఊహించుకుని నాతో మాట్లాడటం లేదా?
 
అమల: అదేమీ లేదు.
 
అనన్య: నా కన్నా నువ్వు చిన్నదానివి. అర్థం చేసుకుంటే వయసుంది అని అనుకుంటున్నాను. కొన్ని విషయాలు ఎక్కడ చూసినవి అక్కడే మర్చిపోవాలి. వాటి గురించి మనసులో పెట్టుకుంటే మన భవిష్యత్తు పాడైపోతుంది. మనం చేసే పనులన్నీ ఇష్టపడి చేయడం లేదు. ఇష్టపడి చేస్తున్నట్టు నటిస్తున్నాము. వాళ్లను ఎదిరించి చేసేదేమీ లేదు. మన అవసరంతో వాడుకుంటారు. నేను కాదంటే మొత్తం సినిమా అవకాశాలు రాకుండా పోతాయి. ఇంట్లో అప్పులు సమస్యలు తగ్గాలంటే ఇక్కడ కొన్ని విషయాలను మా ఇష్టం లేకపోయినా చేయాల్సి ఉంటుంది.
 
అమల: వింటున్నట్టుగా చూస్తోంది.
 
అనన్య: ఇక్కడ అంతా బిజినెస్. ఒక్కోసారి మాటలతో కాని పని ఒక్క చిరునవ్వుతో జరుగుతుంది. అలా కాకపోతే ఒక ముద్దుతో జరుగుతుంది. దానివల్ల కాని పని కౌగిలింతతో జరుగుతుంది. దానికి కూడా కాకపోతే మన పైట జార్చితే జరుగుతుంది. దానికి కూడా కానిది కొద్ది నిమిషాలు కళ్లు మూసుకుంటే పడుకుంటే జరిగిపోతుంది. ఏ ఆడదీ ఇలాంటి పనులు ఇష్టంతో చెయ్యదు. ఎదుటివాడికి మన ఆకలి, మన అవసరం మన మీద సానుభూతిని కలిగించదు. పైగా అది గొప్ప అవకాశంగా తీసుకుని ఆధిపత్యం చేస్తాడు. నేను చెప్పాల్సింది చెప్పాను. జరిగింది మరచి నాతో మామూలుగా ఉంటే సంతోషిస్తాను. లేదా నీ ఇష్టం. నా షాట్ రెడీ అయ్యింది, వెళ్తున్నాను అని వెళ్ళిపోయింది.
 
అమల: నేను బాగా ఆలోచించాను. “ఇప్పటికీ మిగిలిన ఏకైక దారి ప్రొడ్యూసరుతో ఇంకొక సారి మాట్లాడడం. ఇక్కడ జరిగినదంతా గమనించి చూస్తుంటే తను చెప్పింది నాకు నిజమనిపిస్తోంది.” అని మనసుతో అనుకుంటుండగా అనన్య తిరిగి వచ్చి ఒకసారి నా వైపు చూసింది.
 
అమల: అనన్య అక్కా..
 
అనన్య: చెప్పు అమల
 
అమల: నాకు ఉన్న సమస్యల వల్ల నీతోనే కాదు ఎవరితోనూ సరిగ్గా మాట్లాడలేదు. అంతే తప్ప నేను నిన్ను చూసిన దాని గురించి కాదు.
 
అనన్య: సమస్యలు ఎక్కడ వెళ్లినా మన వెనకే ఉంటాయి. కాబట్టి మనం చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి. ముఖ్యంగా మన కళ్ళు అన్నీ జాగ్రత్తగా గమనిస్తూ ఉండాలి లేదంటే పూర్తిగా మోసపోయేది మనమే.
 
నేను వెంటనే ప్రొడ్యూసర్ దగ్గరకు వెళ్లాను. తను ఎవరితోనో బిజీగా మాట్లాడుతున్నారు. నన్ను చూశాక తర్వాత మాట్లాడతానని వెంటనే వారిని పంపించాడు. నన్ను పక్కకు రమ్మన్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: చెప్పు అమల ఏంటి?
 
అమల: సార్ ఆ క్యాషియర్ నన్ను నిజంగా మోసం చేశాడు. కానీ సాక్షాధారాలు నాకు వ్యతిరేకంగా ఉన్నాయి. ఇంట్లో ఈ విషయం చెప్పాలంటే భయంగా ఉంది. ఇక మీరు ఏదైనా దారి చూపించాలి లేదా నేను చనిపోవాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: “సరే ఇక్కడ వద్దు, నా రూముకెళ్ళి మాట్లాడదాం”. అని అంటూ లేచి తన రూముకు వెళ్తున్నారు. నేను తన వెనుకే వెళ్తున్నాను. మేము ఇద్దరం తన రూముకి వెళ్ళి కూర్చొన్నాము. తరువాత “అమల నీ మాటలు వింటే నీ అమాయకత్వానికి జాలి పడాలనిపిస్తోంది. కానీ నాకు కూడా ఆ నాలుగు లక్షలు పోయినట్టే. అవి నీకు రాలేదు. నేను ఇంకా ఇచ్చి నష్టపోలేను. మోసం అయితే జరిగిపోయింది. కాబట్టి నేను చెప్పాల్సింది నిన్న చెప్పాను. కానీ ఇవ్వాళ మాట్లాడిన తర్వాత నీకు ఇంకొక మాట చెబుదామనుకున్నాను. అది కూడా నువ్వు వినాలనుకుంటే” అని నా వైపు చూస్తూ “నీకు ఇష్టం లేకపోతే నేను ఇంకేమీ చేయలేను”.
 
అమల: వింటున్నట్టుగా చూస్తోంది.
 
ప్రొడ్యూసర్: నేను నిన్న చెప్పిన దానిలో ఏదైనా నువ్వు ఇష్టపడితే నీకు ఇంకొక సినిమా ఛాన్స్ ఇప్పిస్తాను. అది కూడా వెంటనే. నాకు తెలిసిన ఇద్దరు కూడా తక్కువ బడ్జెట్లో సినిమా తీస్తున్నారు. నీకు అక్కడ ఏ ఇబ్బంది లేకుండా నేను చూసుకుంటాను. కావాలంటే ఇప్పుడే నీ కోసం నేను వాళ్లతో మాట్లాడతాను.
 
నేను తలవంచుకుని ఊరికే కూర్చొన్నాను. వెంటనే ఫోన్ తీసుకుని స్పీకర్ పెట్టి ఫోన్ చేశాడు.
 
శరవణ: హలో
 
ప్రొడ్యూసర్: హలో శరవణ
 
శరవణ: ఆ బగున్నావా? చాలా రోజులయ్యింది నీతో మాట్లాడి?
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి కొత్త సినిమా సంగతి? ఆ సినిమాకు అందరూ సెట్ అయ్యారా? అన్న హీరోగా ఎవరు అనుకుంటున్నారు? హీరోయిన్ ఎవరు?
 
శరవణ: మాకు తెలిసిన వాడే హీరోగా చేస్తానన్నాడు కానీ వాడిని చూసి హీరోయిన్లు ఎవరూ ఒప్పుకోవడం లేదు. అందుకే ఒక కొత్త అమ్మాయి కోసం చూస్తున్నాము.
 
ప్రొడ్యూసర్: అలా అయితే నాకు తెలిసిన ఒక అమ్మాయి ఉంది. మీ సినిమాకు సరిపోతుంది. ఒక్కసారి ఆ అమ్మాయి ఫోటో చూస్తే నువ్వు వదలవు. ఈ మధ్యనే తన సినిమాకు అవార్డు కూడా వచ్చింది.
 
శరవణ: నేను డబ్బులు ఎక్కువ ఇవ్వలేను.
 
ప్రొడ్యూసర్: డబ్బులకి ఏముంది. ఇంతకీ ఎంత ఇవ్వాలనుకుంటున్నాను?
 
శరవణ: మహా అయితే 5 లక్షలు. అంతకన్నా ఎక్కువ అంటే కష్టం.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే. నీకు కావాలంటే ఏదో ఒక రేటు నేనే మాట్లాడుతాను.
 
శరవణ: అమ్మాయిని చూడకుండా?
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే కాని షూటింగ్ ఎప్పుడు అనుకుంటున్నారు?
 
శరవణ: హీరోయిన్ దొరకగానే షూటింగ్ మొదలు పెడదాం.
 
ప్రొడ్యూసర్: హీరోయిన్ గురించి నాది గ్యారంటీ. ఒక లక్ష అటూ ఇటూ అయినా నేను మాట్లాడి ఒప్పిస్తాను. నువ్వు ఏమీ ఆలోచించకు. అయినా మన సినిమా కోసం నేను ఈ మాత్రం చేయలేనా.
 
శరవణ: ఒకసారి ఫోటో పంపిస్తే నా పార్ట్నరు కూడా చూస్తే బాగుండేది.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే నేను ఆ అమ్మాయికి ఒక మాట చెప్పి తర్వాత నీకు ఫోన్ చేస్తాను.
 
శరవణ: సరే అని ఫోన్ పెట్టాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: మాట్లాడింది అంతా విన్నావు కదా. ఇక నీ ఇష్టం. నీ నిర్ణయం ఏదైనా కానీ నాకు చెప్పిన తర్వాత బయటకు వెళ్ళు. తరువాత నేను దీని గురించి ఏదీ మాట్లాడాను.
 
ఇక ఈ సమస్యల నుండి బయట పడటానికి చివరి మార్గంగా ఇదే అనిపించింది. కానీ మనసులో ఏదో ఒక మూల తప్పు చేస్తున్నాననే భావన అనిపిస్తోంది. కానీ ఈ అవకాశాన్ని వదులుకోలేదు. వదులుకుని ఇంట్లో సమస్యలను ఎదుర్కొనే ధైర్యం లేదు. చివరకు తెగించి “సర్ నేను ఆ చివరిది చేస్తాను” అని అన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆ చివరిది అంటే
 
అమల: తలవంచుకునిబ్లో జాబ్” ....
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే నీకు ఏది ఇష్టమైతే అదే చెయ్యి. మరి ఎప్పుడు చేస్తావు?
 
అమల: మీరు ఆ సినిమా ఆఫర్ ఇప్పించండి. తర్వాత మీరు చెప్పినట్టే చేస్తాను. అలాగే నాకు నాలుగు లక్షలు కూడా కావాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే అలా అయితే చక్కగా ఇప్పుడు డీల్ మాట్లాడుకుందాం. నేను ఒక్కసారి మాట చెబితే దానిని తప్పను. చూసావు కదా?
 
అమల: తెలుసు సార్.
 
ప్రొడ్యూసర్: నిన్ను నమ్మి నేను ముందుగానే డబ్బులు ఇస్తాను. అది కూడా ఒక్కొక్క బ్లో జాబ్ కు లక్ష చొప్పున తర్వాత చివరి బ్లో జాబ్ పూర్తవగానే ఆ సినిమా కాంటాక్ట్ నీ చేతిలో ఉంటుంది.
 
అమల: సరే సార్ మరి ఎప్పుడు చేయమంటారు.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి ఎంత స్పీడ్ గా ఉన్నావు?
 
అమల: ఎప్పుడైనా ముగించాల్సిందే కదా... అందుకని తొందరగా ముగిస్తే....
 
ప్రొడ్యూసర్: అలా అన్ని పనులూ అలా కుదరవు. సరే అయితే రేపు రాత్రికి నిన్ను నా గెస్టుహౌసుకు తీసుకెళ్తాను.
 
అమల: మరి ఇంటికి ఎప్పుడు పంపిస్తారు? మా ఇంటికి లేటుగా వెళితే కష్టం అందుకని.
 
ప్రొడ్యూసర్: అలా అయితే షూటింగ్ తర్వాత వెళదాం. ఒక గంట తర్వాత ఇంటికి వెళ్ళి పోతావ్ ఏమంటావు?
 
అమల: మీ ఇష్టం సర్. నాకు ఏ సమస్య రాకపోతే చాలు.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే ఇంకా ఏమైనా చెప్పాలా?
 
అమల: సార్ డబ్బులు
 
ప్రొడ్యూసర్: నేను క్యాషియరుకి చెప్తాను. వెళ్ళి తీసుకుంటావా?
 
అమల: నేను తనతో మాట్లాడను. నన్ను మోసం చేశాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: “సరే”. అని వెంటనే క్యాషియరుకు ఫోన్ చేసి లక్ష రూపాయలు తీసుకుని అర్జెంటుగా నా రూముకు రా. అని చెప్పాడు.
 
క్యాషియర్: “సార్” అంటూ డబ్బు ఇచ్చి వెళ్ళిపోయాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల నిన్ను నమ్మి ముందుగానే డబ్బు ఇస్తున్నాను. బాగా గుర్తుంచుకో, నేను నిన్ను బలవంతం చేయడం లేదు. నువ్వు ఇష్టపడి ఒప్పుకున్నావు. కాబట్టి రేపు ధైర్యంగా ఉండాలి. ఇక నువ్వు వెళ్ళు. రేపు సాయంత్రం షూటింగ్ తర్వాత నేను నిన్ను తీసుకుని వెళ్తాను.
 
అమల: సార్, నేను ఇవాళ ఇంటికి వెళ్ళిపోతాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే, నువ్వు వెళ్ళు. డైరెక్టరుతో నేను చెప్తాను.

 
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
#92
ఆ రోజు సాయంత్రం డబ్బు ఇంట్లో ఇచ్చాను. “మిగిలింది కూడా తొందరగా తీసుకో” అని అమ్మ చెప్పింది. తరువాతి రోజు సాయంత్రం షూటింగ్ తరువాత నేను ప్రొడ్యూసర్ దగ్గరకు వెళ్లాను. తను నన్ను తన కారులో గెస్టుహౌసుకు తీసుకు వెళ్ళాడు.
 
లోపలికి వెళ్ళిన తరువాత డోర్ లాక్ చేసి హలులో సోఫా మీద కూర్చొన్నాడు. నా చేయి పట్టుకుని తన పక్కన కూర్చోబెట్టుకున్నాడు. నా భుజం మీద చేయి వేసి దగ్గరకు లాక్కుని  బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. మెల్లగా తన చేతిని నా భుజం మీద నుండి కిందికి జరిపి నా బంతిని అరచేతితో పూర్తిగా పట్టుకుని సున్నితంగా పిసికాడు. నా ఒళ్ళు ఒక్కసారిగా జలదరించినట్లు అనిపించి కాస్త ఉలిక్కిపడ్డాను.
ప్రొడ్యూసర్: ఎందుకలా భయపడుతున్నావు. ఇక్కడ మనిద్దరం తప్ప ఎవ్వరూ లేరు. నీకు ఇప్పుడు కొత్త తరువాత మెల్ల మెల్లగా అలవాటవుతుంది. అని అంటూ ఒక చేతితో బంతిని మెల్లగా నొక్కుతూ ఇంకొక చేతితో అమల చేతిని పట్టుకుని వేళ్ళు నొక్కుతూ తన ప్యాంట్ పైన వేసి దాని మీద నుండే తన మొడ్డను నొక్కిస్తున్నాడు.
 
అమల: నా చేతితో నొక్కుతుంటేనే లోపలిది చాలా లావుగా ఉన్నట్టు అనిపిస్తోంది. ఒక నిమిషం తరువాత బెల్ట్ తీసి ప్యాంట్ జిప్ తీసి నా చేతిని తన డ్రాయరులోకి పెట్టాడు. అంతే ఒక్కసారిగా తనది నా చేతికి తగిలినట్టు అనిపించి చేయి వెనక్కు తీసేశాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి ఇదంతా భయమా? లేక సిగ్గా?
 
అమల: నేను ఏమీ మాట్లాడకుండా తలవంచుకున్నాను. నా చేతిని మళ్ళీ తన డ్రాయరులోకి పెట్టాడు. నా చేతిని పట్టుకుని తన అంగాన్ని దాని కింద ఉన్న చిన్న గుత్తి లాంటి దానిలో ఉన్న రెండు గోళీలనూ (వాటిని వట్లకాయలని అంటారని తరువాత తెలిసింది) పట్టించాడు. 
నా చేతిని పట్టుకొని వాటిని నొక్కిస్తున్నాడు. నా మనసులో “ఇప్పుడు ఏం జరుగుతుందో ఏమో. తర్వాత ఇది బయటకు తెలిస్తే నా బ్రతుకు ఏమవుతుంది. అని లోపల భయంగా ఉంది”.  
 
ప్రొడ్యూసర్: “నీ టీషర్ట్ తీసి వెయ్యి” అని అంటూ తన షర్ట్ విప్పి పక్కన పడేశాడు.
 
అమల: నేను ఏమీ కదలకుండా ఊరికే అలా తనని చూస్తూ ఉన్నాను. అను లేచి నిలబడి తన ప్యాంట్ విప్పి పక్కన పడేశాడు. ఇప్పుడు తన ఒంటి మీద డ్రాయర్ తప్ప ఏమీ లేదు. తను ఒంగి నా చేతులు రెండూ పైకి లేపి నా టీషర్ట్ తీసివేసాడు. నా రెండు స్తనాలనూ కప్పి ఉన్న బ్రా బయటకు కనిపిస్తోంది. 
 
 
ప్రొడ్యూసర్: “కమాన్, ఇక మొదలు పెట్టు” అని అంటూ తన చేతులను నా పిర్రల మీద వేయించి తన తల చేయి వేశాడు. ఇప్పుడు అమల ముఖం నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో బ్లూ జాబ్ కు అనుకూలంగా ఉంది.
 
అమల: నాకు అసలే కొత్త, సిగ్గు పైగా భయం. నేను కదలకుండా ఉంటే తనే డ్రాయరును  కిందకి లాగాడు. అంతే ఒక్కసారిగా తన అంగం బయటకు కనిపించింది. అది నల్లగా దాదాపు ఏడు అంగుళాల పొడవుతో చిన్న దోసకాయ సైజులో చండాలంగా ఉంది. పైగా దానికి కింద  పెద్ద గుత్తి లాగా వేలాడుతోంది. వాటిని ఒక్కసారిగా అలా చూసేసరికి కళ్ళు తిరిగినట్టుగా అనిపించింది.

[Image: b6c8d00284b88bfeb5c1422d31822be2f85c14.gif]

 ప్రొడ్యూసర్: ఒక చేతితో నా మొడ్డను ముందుకూ వెనక్కూ కదిలిస్తూ ఇంకొక చేతితో అమల తలపై వేసి కదుపుతూ మడ్డను తన నోటిలోకి తోయబోయాను. తను నోరు తెరవడం లేదు పైగా నా దాన్ని  చూసి గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుంది.
 
అమల: నా తల కదుపుతూ “అమల నోరు తెరువు” అన్న శబ్దం వినపడగానే ఒక్కసారిగా లోకంలోకి వచ్చాను. తన మొడ్డ నా పెదాలకు తగులుతోంది. నా తలను పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుంటూ మొడ్డను ముందుకూ వెనక్కూ కదిలిస్తూ “నోరు తెరువు” అని  అంటున్నాడు. దాని వాసనకు నా ముక్కు బద్దలు అవుతోంది. నేను తనని తోస్తూ తల పక్కకు తిప్పి “ఛీ... కంపు వాసన వస్తోంది. సార్...  అది కడిగి ఎన్ని రోజులు అయ్యింది.” అని అన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: “అలాగా” అని తన చేయి పట్టుకుని బాత్రూంలోకి తీసుకొని వెళ్ళాను. అక్కడ సబ్బు తన చేతిలో పెట్టాను.
 
అమల: ఏంటి అన్నట్టుగా చూశాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: కంపు వాసన అని అన్నావు కదా. ఆ వాసన పోయేటట్టు బాగా సబ్బు, షాంపూ వేసి కడుగు. లేదా అలాగే నోటిలో పెట్టుకో.
 
అమల: “ఏంటి నాకు ఈ ఖర్మ. అంతా ఆ క్యాషియర్ వల్లే” అని మనసులో అనుకుంటూ షాంపూ, సబ్బు ఉపయోగించి రెండు సార్లు బాగా కడిగే సరికి కంపు వాసన పోయి మంచి వాసన వస్తోంది.
 
[Image: 2.jpg]

ప్రొడ్యూసర్: దీనితో “బాగా తుడు’ అని అక్కడ ఉన్న టవల్ ఇచ్చాను.
 
అమల: “ఇక్కడినుండి ఎప్పుడు ఇంటికి వెళతానో” అని మనసులో అనుకుంటూ ఆ టవల్ తో శుభ్రంగా తుడిచాను. తర్వాత మేమిద్దరం హలులోకి వచ్చాము. తను సోఫా పై కూర్చున్నాడు. నన్ను అక్కడే నేల మీద మోకాళ్ళపై కూర్చోబెట్టి నా తలను తన రెండు కాళ్ళ మధ్యకి తీసుకున్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: తన చేయి పట్టుకుని మెడ్డను పట్టించి “ఇది చూడు, బాగా మెత్తబడింది” కాసేపు దాన్ని ఇలా ఊపు అని వెనక్కు ముందుకు కదిలించి చూపించాను.
 
అమల: ఇక తప్పదు కాబట్టి మెల్లగా దాన్ని పట్టుకుని తోలును వెనక్కు ముందుకు ఆడిస్తున్నాను. అతి కొద్దిసేపటిలోనే  నా చేతిలో ఊపిరిపోసుకుంటున్నట్టుగా లావుగా చాలా గట్టిగా తయారయ్యింది. నా తల మీద చేయి వేసి దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. ఇంకా నాకు అర్థమైంది. తన మొడ్డను నేను నోట్లో పెట్టుకోవాలని.
 
నేను దాని తోలు వెనక్కి లాగి ఆ ముందు ఎర్రటి దాన్ని నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరించడం మొదలు పెట్టాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అబ్బా సూపర్ గా ఉంది. అలాగే దాని చుట్టూ నాలుకతో రాస్తూ ఉండు.
అమల: నేను అలాగే చేస్తున్నాను. అది ఇంకాస్త గట్టి పడింది.
 
[Image: 3.gif]

ప్రొడ్యూసర్: స్... ఆ..... సూపర్... అలాగే దాని కన్నం మీద అప్పుడప్పుడూ నాలుకతో రాస్తూ ఉండు.
 
అమల: నేను అలాగే నాలుకతో కన్నం మీద రాస్తూ ఉన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: కళ్ళు మూసుకుని తొడలు బాగా వెడల్పు చేస్తూ “సూపర్... సూపర్...” ఇప్పుడే  చాలా బాగుంది. ఇంకాస్త నోటి లోపల పెట్టుకుని ఇదే చెయ్యి.
 
అమల: నేను ఒక రెండు ఇంచీలు నోటిలో పెట్టుకుని నాలుకతో చుట్టూ రాస్తూ అప్పుడప్పుడూ కన్నం మీద రాస్తూ ఉన్నాను. తను మాత్రం “ఆ... స్........హా... అలాగే.... స్......... అలాగే” అంటూ బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు. నేను “ఛీ...ఏం పని ఇది. ఏదో ఐస్ ఫ్రూట్ నాకినట్టుగా నాకుతున్నాను.” అని మనసులో అనుకుంటున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: “ఆఆ... అమలా”. పళ్ళతో కొరకద్దు. పెదాలతో చీకు.
 
అమల: నేను ఇంకేదీ ఆలోచించకుండా నా పెదాలను బిగించిపట్టి నా తలను ముందుకు వెనక్కు ముందుకు వెనక్కు కదిలించడం మొదలుపెట్టాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: “ఆ... స్........హా... అలాగే.... స్......... అలాగే గట్టిగా పెదాలతో పట్టుకో” అని అంటూ తన తలను రెండు చేతులతో పట్టుకుని మెల్లగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతున్నాను. నా మొడ్డ పూర్తిగా తన నోట్లోకి పోతోంది. బాగా ఊపిరి పీల్చి స్........హా... స్........హా... స్........హా...  అంటూ తన తలను రెండు చేతులతో ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే నాకు స్వర్గంలో ఉన్నట్టుగా ఉంది.
 
[Image: 4.gif]

అమల: తనేమో బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు. నాకేమో గొంతు లోపలి వరకు మొడ్డ వెళ్ళి ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. కొద్దిసేపటికి నా తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... మని శబ్దం వస్తోంది.  నా నోరు కొద్దిసేపటికే విపరీతమైన నొప్పి పుడుతోంది. ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. తలను కాస్త పక్కకు తిప్పితే మొడ్డ ఎక్కడెక్కడో గుచ్చుకుని నరకం కనపడుతోంది.
 
[Image: 5.gif]

ప్రొడ్యూసర్: స్........హా...ఆ.. స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా...ఆ.....స్........హా... స్........హా... స్........హా... అంటూ అమల తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే ఆ... హా... స్వర్గంలో ఉన్నట్టు అనిపిస్తోంది. అలాగే ఊపితే ఎక్కడ కారిపోతుందో అని గట్టిగా అమల తలను మొడ్డకేసి నొక్కిపట్టాను.
 
అమల: అలా నొక్కిపట్టేసరికి తన మొడ్డ నా గొంతులో అడ్డం పడినట్టుగా నాకు ఊపిరి అందక కొట్టుమిట్టాడుతున్నాను. బలవంతంగా తనను వదిలించుకునేసరికి దగ్గుతూ ఊపిరి తీసుకునేసరికి నా ప్రాణం తిరిగి వచ్చినట్టు అనిపించింది. నేను బాగా గాలి పీల్చుకున్నాను. తను మాత్రం హాయిగా సోఫాలో కళ్ళు మూసుకుని వెనక్కువాలి పడుకున్నాడు. 
 
ప్రొడ్యూసర్: ఒక నిమిషం తరువాత కళ్ళు తెరచి అమలను చూసి నవ్వుతూ “నీకు కొత్త కదా అందుకే కాస్త ఇబ్బందిగా ఉంటుంది. పోను పోనూ నీకు అలవాటు అవుతుంది.” అని అంటూ మళ్ళీ మొడ్డను నోటిలో పెట్టాడు.
 
[Image: 5a.jpg]

అమల: అది ముందు ఉన్నంత గట్టిగా లేదు. కాస్త మెత్తబడినట్టు అనిపించింది. నేను తలను వెనక్కు ముందుకు ఆడిస్తున్నాను. కొద్ది సెకెనులలో అది పూర్వం మాదిరి చాలా గట్టిగా తయారయ్యింది. నా తల మీద చేయి వేసి బాగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు.
ప్రొడ్యూసర్: స్... ఆ..... సూపర్... దాని చుట్టూ నాలుకతో రాస్తూ ఉండు. అలాగే దాని కన్నం మీద అప్పుడప్పుడూ నాలుకతో రాస్తూ ఉండు. కళ్ళు మూసుకుని తొడలు బాగా వెడల్పు చేస్తూ “సూపర్... సూపర్...” ఇప్పుడే  చాలా బాగుంది. ఇంకాస్త నోటి లోపల పెట్టుకుని ఇదే కాస్త వేగంగా చెయ్యి.
 
అమల: నేను ఒక సగం పైగా నోటిలో పెట్టుకుని నాలుకతో చుట్టూ రాస్తూ అప్పుడప్పుడూ కన్నం మీద రాస్తూ ఉన్నాను. తను మాత్రం “ఆ... స్........హా... అలాగే.... స్......... అలాగే” అంటూ బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: బాగా ఊపిరి పీల్చి స్........హా... స్........హా... స్........హా...  అంటూ ఉంటే  స్వర్గంలో ఉన్నట్టుగా ఉంది. ఇలాగే ఎంతసేపైనా ఉండాలనిపిస్తోంది.
 
అమల: “ఛీ... డబ్బు కోసం ఏంత దరిద్రపు పని చేస్తున్నాను. ఇంకా ఎంతసేపు చెయ్యాలి.” అని మనసులో అనుకుంటూ చీకుతున్నాను .

[Image: 5b.gif]
 
ప్రొడ్యూసర్: “ఆ... స్........హా... అలాగే.... స్......... అలాగే అంటూ ఇక్కసారిగా అమల తలను రెండు చేతులతో గట్టిగా పట్టుకుని ముందుకూ వెనక్కూ ఊపడం మెదలుపెట్టాడు.
 
అమల: మొడ్డ గొంతు లోపలి వరకు వెళ్ళి ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. కొద్దిసేపటికి నా తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... మని శబ్దం వస్తోంది. ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. తలను పక్కకు తిప్పితే మొడ్డ ఎక్కడెక్కడో గుచ్చుకుని నొప్పి తట్టుకోలేకపోతున్నాను. అలా ఒక మూడు నిమిషాలు గడిచింది కానీ నాకు ముప్పై నిమషాల మాదిరి అనిపిస్తోంది.
 
[Image: 6.gif]

ప్రొడ్యూసర్: ఆ........స్...ఆ.. స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... ఆ........స్...ఆ.....స్........హా...ఆ........స్...ఆ..స్........హా...ఆ.....స్........హా.......హా... స్........హా... అంటూ అమల తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే ఆ... హా... నా మొడ్డ స్వర్గంలో ఉన్నట్టు అనిపిస్తోంది. అలాగే ఊపుతూ ఒక్కసారిగా అంటూ అమల తలను మొడ్డకేసి నొక్కిపట్టాను. “ఆఆ.......ఆ..ఆ.........ఆ...... అంటూ రసాలన్నీ బయటకు వచ్చాయి. ఇరవై సెకండ్లలో నా వట్లకాయలు మొత్తం ఖాళీ అయినట్టు అనిపించింది.
 
అమల: అలా నొక్కిపట్టేసరికి తన మొడ్డ నా గొంతులో అడ్డం పడినట్టుగా నాకు ఊపిరి అందక కొట్టుమిట్టాడుతున్నాను. ఒక్క సారిగా నా గొంతులోనూ నోటిలోనూ ఏవో ద్రవాలు పడ్డాయి. మొత్తం బంక బంకగా కాస్త ఉప్పగా, వగరుగా ఉన్నాయి. 
 
అమల: నేను ఉలిక్కి పడి తనని బలవంతంగా వదిలించికున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: మడ్డను పుర్తిగా నాకు. వాటిని అలాగే మింగు. అని అంటూ తన చేయి పట్టుకోబోయాడు.
 
అమల: నేను తప్పించుకుని బాత్రూములోకి పరిగెత్తాను. అప్పటికే గొంతులో పడ్డ రసాలు కడుపులోకి పోయాయి. కొన్ని నా నోట్లోనుండి బయటకు కారి గొంతు వీదుగా కారి సళ్ళ మీద పడ్డాయి. మిగిలినవి నా నోటిలో ఉన్నాయి.
 
మొత్తం ఊసేసి నోరు రెండు సార్లు నీటితో కడిగాను. నా నోరంతా అదే వాసన. మనసులో “అవి ఉచ్చ కాదే. ఉచ్చ అయితే నీళ్ళలా ఉంటుంది కానీ ఇలా బంకలా ఉండదు కదా?” అని అనుకుంటూ జరిగింది తలచుకుంటే యాక్..... నోరు మొత్తం చెడిపోయింది.
 
ప్రొడ్యూసర్: “అమలా ఏం చేస్తున్నావు”  అంటూ నేను కూడా వెళ్ళాను. తను నోరు కడుక్కుంటుంటే “కొత్త కదా, పర్వాలేదు, తర్వాత అలవాటు అవుతుంది”.  అని అన్నాడు .
అమల: నేను మూడోసారి నోరు కడుక్కుని, అలాగే సబ్బుతో ముఖం సళ్ళమీద కడుక్కుని  బయటికి వెళ్లబోతుంటే ఆపి నా చేతిలో మొడ్డ పెట్టాడు. దాన్నిశుభ్రంగా కడిగి బయటకు  వచ్చాను. తర్వాత నేను తుడుచుకుని బట్టలు వేసుకోబోతుంటే నన్ను వెనకాల నుండి గట్టిగా కౌగిలించుకుని “సూపర్ గా చేశావు. బ్లోజాబ్ అంటే ఇంతే”. అని అంటూ నా సళ్ళను బ్రా మీదనే పిసికాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: పోను పోను నువ్వు కూడా బాగా ఎంజాయ్ చేస్తావ్. అని అంటూ తను బట్టలు వేసుకుని సోఫాలో కూర్చున్నాడు.
 
అమల: నేను టీషర్ట్ వేసుకుని ఏమీ మాట్లాడకుండా అక్కడే నిలబడ్డాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి అలా ఉన్నావు. ఏదైనా మాట్లాడు.
 
అమల: లేటవుతుంది. ఇంటికి వెళ్ళాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: రెండు నిమిషాలు కూర్చో. నేను డ్రాప్ చేస్తాను.
 
అమల: కూర్చున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: కొంచెం వైన్ తగుతావా?
 
అమల: వద్దు.
 
ప్రొడ్యూసర్: కొంచెం తాగు. నోటిలో కార్చాను కదా. నీకు కాస్త ఇబ్బందిగా ఉంటుంది. అని లేచి ఒక గ్లాసులో కొంచెం వేసి ఇచ్చాడు.
 
 
అమల: నేను కాస్త తాగాను “కాస్త పుల్ల పుల్లగా ఉంది”.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు ఎలా ఉంది.
 
అమల: ఫర్వాలేదు. సార్ .. డబ్బులు ఏమైనా...........
 
ప్రొడ్యూసర్: నవ్వుతూ... లేచి “వెళదాం పద. నిన్ను మీ ఇంటిదగ్గర వదిలి నేను వెళతాను” అని లేచాడు.
 
నేను కూడా గ్లాసు పక్కన పెట్టి లేచి తనతో పాటే బయటకు వచ్చాను. కారులో వెళుతుండగా
 
ప్రొడ్యూసర్: వెనుక సీటులో బ్రీఫ్ కేసు తీసుకుని తెరిచి అందులో ఒక వెయ్యి రూపాయల కట్ట తీసుకుని లెక్కపెట్టుకో.
 
అమల: నేను తీసుకుని లెక్కపెట్టుకుని “లక్ష ఉంది” అన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అది తీసుకుని బ్రీఫ్ కేసు వెనుక సీటులో పెట్టు.
 
అమల: నేను అలాగే పెట్టాను. “మళ్ళీ ఎప్పుడు తీసుకువెళతారు.”
 
ప్రొడ్యూసర్: “రేపు సాయంత్రం కుదురుతుందా?
 
అమల: ఇవాళ లాగే వదులుతారా?
 
ప్రొడ్యూసర్: సరే.
అమల: అదే “మా ఇల్లు”. తను కారు ఆపాడు. నేను దిగబోతూ “సార్ లోపలికి వెళదాం రండి” అని పిలిచాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు కాదు. తరువాత వస్తాను. నేను వచ్చానని ఇంట్లో చెప్పద్దు. రేపు మంచి డ్రెస్ వేసుకుని రా.
 
అమల: నేను “సరే” అని ఇంట్లోకి వెళ్ళాను.
[+] 4 users Like az496511's post
Like Reply
#93
Bro uodate
Like Reply
#94
Good update.
Like Reply
#95
nice update
Like Reply
#96
WRITING BIG UPDATE. COME IN SOON
Like Reply
#97
పని ఒత్తిడి వలన వ్రాయలేకపోతున్నాను. ఈ ఆదివారానికి ఖచ్చితముగా ఒక పెద్ద అప్డేట్ ఇస్తాను.
[+] 2 users Like az496511's post
Like Reply
#98
అమ్మ: ఏంటి ఇవ్వాళ ఆలస్యం అయింది?
 
అమల: “ఏం లేదమ్మా షూటింగ్ ఎక్కువగా ఉంది.” అంటూ అమ్మ చేతిలో డబ్బులు పెట్టాను.
 
అమ్మ: ఎంత ఉంది?
 
అమల: “లక్ష ఉంది”.
 
అమ్మ: సరే, తొందరగా రా భోజనం చేద్దాం.
 
అమల: “ఐదు నిమిషాలలో వస్తాను.” అని బాత్రూంలోకి దూరి రెండుసార్లు పళ్ళు తోముకుని ముఖం కడుక్కుని భోజనానికి వెళ్ళాను.
 
అమ్మ: నీకు ఇష్టమని చికెన్ ఫ్రై చేశాను. బాగా తిను అని నాలుగు ముక్కలు ప్లేటులో వేసి అమలకు ఇచ్చింది.
 
తమ్ముడు: అన్నీ తనకే వేస్తే నాకు?
 
అమ్మ: “నీకు కూడా ఉన్నాయి లే” అంటూ తనకు కూడా ఇంకొక ప్లేటులో వేసి ఇచ్చింది.
 
అమల: నేను ఒక ముక్క కొరికాను అంతే “అబ్బా.... స్....” నోరంతా నొప్పి. చాలా కష్టపడి రెండు ముక్కలు తినే సరికి విపరీతమైన నొప్పి. మనసులో “అంతా ఆ బ్లోజాబ్ వల్లే.... అబ్బా.... స్....”.
 
అమ్మ: “నీకు ఇంకా రెండు ముక్కలు వేయనా?” అంటూ అమల వైపు చూసింది.
 
అమల: “నాకు వద్దు. ఇవి కూడ నువ్వే తీసుకో.” అంటూ మిగిలిన రెండు ముక్కలూ అమ్మకు ఇచ్చాను.
 
తమ్ముడు: నవ్వుతూ ఈ రోజు ముక్కలు అన్నీ నాకే....”
 
అమ్మ: కొడుకు వైపు చూస్తూ “ఊరుకో రా....” అంటూ అమల వైపు తిరిగి “చేయకపోతే కావాలని గోల పెడతావు. నీకు ఇష్టం అని చేస్తే వద్దంటావు. ఏమైంది నీకు?”
 
అమల: “నాకు వద్దు” అని అంటూ రసం కూర వేసుకుని తింటోంది.
 
అమ్మ: మీ నాన్న కోసం కాస్త రసం కూర చేశాను. అది కొంచెమన్నా ఉంచవే. లేకపోతే మీ నాన్నతో ఇవాళ రాత్రి యుద్ధం చెయ్యాలి.
 
అమల: నాన్న ఎక్కడ?
 
అమ్మ: సాయంత్రం బయటికి వెళ్ళాడు. ఆలస్యం అవుతుందని చెప్పాడు.
 
ఏదోలా భోజనం చేసిన తరువాత వెళ్లి పడుకుని రేపు ఏ డ్రెస్ వేసుకోవాలా అని ఆలోచిస్తూ “లాంగ్ ఫ్రాక్” వేకుందామని అనుకుని అలాగే నిద్రపోయాను.
 
తరువాతి రోజు లాంగ్ ఫ్రాక్ వేసుకుని షూటింగుకు వెళ్ళాను. అందరూ డ్రెస్ బాగుందని మెచ్చుకున్నారు. ఆ సాయంత్రం ఐదు గంటలకు నేను ప్రొడ్యూసరు తన కారులో గెస్టుహౌసుకు వెళుతున్నాము. దారి మధ్యలో కారు ఆపి స్నాక్స్ కొన్నాడు. మేము గెస్టుహౌసుకు వెళ్ళేటప్పటికి సమయం 5.45 అయ్యింది.  
 
హాలులో సోఫాలో ఇద్దరం కూర్చొన్నాము. తను మ్యూజిక్ పెట్టి నన్ను డ్యాన్స్ చేయమని చెప్పాడు. నేను డ్యాన్స్ చేస్తున్నాను. కొద్దిసేపటి తరువాత ఉన్నట్టుండి లేచి వచ్చి నన్ను కౌగిలించుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. నేను షాక్ అయ్యాను.

[Image: 7.jpg]


ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి అమల అలా చూస్తున్నావ్? కొద్దిసేపు సరదాగా గడుపుదాం. అంటూ అమల ఫ్రాక్ ఎత్తి పిర్రలు ముట్టుకున్నాడు.
 
అమల: ఏం చేస్తున్నారు..... నన్ను కాస్త వదలండి. మీరు ఇలా చేస్తే ఇబ్బందిగా ఉంటుంది.....
 
ప్రొడ్యూసర్: “ఏదో సరదాకి..... సరే ..నేను వైన్ తెస్తాను .. నువ్వు డ్యాన్స్ చేయ్యి.” అని పాట మార్చాడు.
 
అమల: నేను డాన్స్ చేసుకుంటూ మధ్యలో వైన్ తాగుతూ తర్వాత పాటలు మారుస్తూ కొద్దిసేపు తను కూడా నా చేతులు పట్టుకుని డ్యాన్స్ చేశాడు. దాదాపు పదిహేను నిమిషాలు అలా గడిచింది. తర్వాత ఇద్దరం సోఫా లో కూర్చొన్నాము.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల భుజం మీద చేయి వేసి దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. “ఇక్కడే చేద్దామా లేక బెడ్ పైన చేస్తావా?”
 
అమల: ఇక్కడే
 
ప్రొడ్యూసర్: “నా బట్టలు విప్పు”.... అని నిలబడ్డాడు.
 
అమల: నేను తన షర్ట్ తీసివేశాను. తరువాత ప్యాంట్ బెల్ట్ తీసి ఊడతీస్తున్నాను. ఇప్పుడు ఒక్క కడ్రాయరు తప్ప ఇంకేమీ లేదు. అది విప్పడానికి సిగ్గు, భయం వేసి అలాగే ఉండిపోయాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి ఉన్నట్టుండి అలా సిగ్గుపడుతున్నావు? అది కూడా తియ్యి.
 
అమల: దాన్ని కూడా క్రిందకి లాగగానే ఒక్కసారిగా తన మడ్డ నిటారుగా నా ముఖం ముందు నిల్చుంది. దాని కంపు వాసనకు నా ముక్కు తట్టుకోలేకపోతోంది. “ఏంటి సార్.. ఇంత కంపు?...” అని అడుగాను
 
ప్రొడ్యూసర్: నవ్వుతూ “సరే పద బాత్‌రూంలోకి”
 
అమల: “ఏంటి నాకు ఈ ఖర్మ” అని మనసులో అనుకుంటూ ఉండగా బాత్‌రూంలోకి నన్నుతోసుకువెళ్ళి షాంపూ తీసి నా చేతిలో పెట్టాడు. దానితో వాడి మడ్డను బాగా కడిగి టవలుతో తుడిచాను. తర్వాత మేమిద్దరం హలులోకి వచ్చాము. తను సోఫా పై కూర్చున్నాడు. నన్ను అక్కడే నేల మీద మోకాళ్ళపై కూర్చోబెట్టి నా తలను తన రెండు కాళ్ళ మధ్యకి తీసుకున్నాడు.
 
 
మెల్లగా మడ్డను పట్టుకుని తోలును వెనక్కు ముందుకు ఆడిస్తున్నాను. అది బాగా గట్టిగా తయారవ్వగానే తోలు వెనక్కి లాగి ఆ ముందు ఎర్రటి దాన్ని నోట్లో పెట్టుకుని చీకడం మొదలు పెట్టాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: అబ్బా సూపర్, అలాగే చీకు. ఇంకా లోపలికి పెట్టుకో.
 
అమల: నేను అలాగే చేస్తున్నాను. అది ఇంకాస్త గట్టి పడింది. దాని చుట్టూ నాలుకతో రాస్తూ అప్పుడప్పుడూ నాలుకతో కన్నం మీద రాస్తూ ఉన్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: కళ్ళు మూసుకుని తొడలు బాగా వెడల్పు చేస్తూ “సూపర్... సూపర్...” ఇప్పుడే  చాలా బాగుంది. “స్.... సూపర్...” ఒక్కసారికే బాగా నేర్చుకున్నావు....
 
అమల: నేను ఇంకేదీ ఆలోచించకుండా నా పెదాలను బిగించిపట్టి నా తలను ముందుకు వెనక్కు ముందుకు వెనక్కు కదిలించడం మొదలుపెట్టాను.

[Image: 7a.jpg]

ప్రొడ్యూసర్: “ఆ... స్........హా... అలాగే.... స్......... అలాగే గట్టిగా... ఇంకా... వేగంగా చీకు” అని అంటూ తన తలను రెండు చేతులతో పట్టుకుని మెల్లగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతున్నాను. నా మొడ్డ పూర్తిగా తన నోట్లోకి పోతోంది. బాగా ఊపిరి పీల్చి స్........హా... స్........హా... స్........హా...  అంటూ తన తలను రెండు చేతులతో ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే నాకు స్వర్గంలో ఉన్నట్టుగా ఉంది.
 
అమల: తనేమో బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు. నాకేమో గొంతు లోపలి వరకు మొడ్డ వెళ్ళి ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. కొద్దిసేపటికి నా తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... మని శబ్దం వస్తోంది.  నా నోరు కొద్దిసేపటికే విపరీతమైన నొప్పి పుడుతోంది. ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. తలను కాస్త పక్కకు తిప్పితే మొడ్డ ఎక్కడెక్కడో గుచ్చుకుని నరకం కనపడుతోంది. పైగా నిన్న చీకిన దెబ్బకి నోరు ఇంకా ఎక్కువ నొప్పిగా ఉంది. నొప్పి తట్టుకోలేక చీకడం ఆపాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి ఏంటి, ఆపావు?
 
అమల: నోరు చాలా నొప్పి తట్టుకోలేక పోతున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: కొద్దిసేపు రెస్ట్ తీసుకో, వైన్ లేదా జ్యూస్ తాగు. మ్యూజిక్ పెట్టి డ్యాన్స్ చేయ్యి. తరువాత చీకు. ఇబ్బంది పడకు.
 
నేను కాసేపు జ్యూస్ తాగుతూ మధ్య మధ్యలో డ్యాన్స్ చేస్తూ పది నిమిషాలు గడిపాను. తరువాత మళ్ళీ చీకుతుంటే “స్........హా...ఆ.. స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా...ఆ.....స్........హా... స్........హా... స్........హా... అంటూ ప్రొడ్యూసర్ నోటినుంచి శబ్దాలు విపిస్తున్నాయి.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల తలను గట్టిగా పట్టుకుని వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతూ “ఆ... హా... స్వర్గంలో ఉన్నట్టు అనిపిస్తోంది” అని అరుస్తూ గట్టిగా అమల తలను మొడ్డకేసి నొక్కిపట్టాను.
 
అమల: అలా నొక్కిపట్టేసరికి తన మొడ్డ నా గొంతులో అడ్డం పడినట్టుగా నాకు ఊపిరి అందక కొట్టుమిట్టాడుతున్నాను. బలవంతంగా తనను వదిలించుకునేసరికి దగ్గుతూ ఊపిరి తీసుకునేసరికి నా ప్రాణం తిరిగి వచ్చినట్టు అనిపించింది. నేను బాగా గాలి పీల్చుకున్నాను. తను మాత్రం హాయిగా సోఫాలో కళ్ళు మూసుకుని వెనక్కువాలి పడుకున్నాడు. 
 
ప్రొడ్యూసర్: ఒక నిమిషం తరువాత కళ్ళు తెరచి అమలను చూసి నవ్వుతూ వట్టలను క్రిందికి లాక్కుంటూ “కిద్ది సేపు” అని అంటూ మళ్ళీ మొడ్డను నోటిలో పెట్టబోయాడు.
 
అమల: కొద్ది సేపు ఆగండి నావల్ల కావడం లేదు. దవడలు నొప్పిగా ఉన్నాయి.
 
ప్రొడ్యూసర్: తన చేయి పట్టుకుని పక్కలో కూర్చోబెట్టుకుని డ్రెస్ పైనుండి సళ్ళను మెల్లగా పిసికాడు. తరువాత కొద్దిగా వైన్ తాగించాడు. తరువాత అమలచేతిని పట్టుకుని తన మడ్డ మీద పెట్టాడు. 
 
అమల: కొద్దిసేపటికే అది మెత్తబడి పోయినట్టు నా చేతిలో ఇమిడి పొయింది. నేను చేతిని పైకి క్రిందికి ఆడిస్తున్నాను. కొద్ది సెకెనులలో అది పూర్వం మాదిరి చాలా గట్టిగా తయారయ్యింది. నా తల మీద చేయి వేసి బాగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: స్... ఆ..... సూపర్... ఇప్పుడు దాని చుట్టూ నాలుకతో రాస్తూ ఉండు. అలాగే దాని కన్నం మీద అప్పుడప్పుడూ నాలుకతో రాస్తూ ఉండు. కళ్ళు మూసుకుని తొడలు బాగా వెడల్పు చేస్తూ “సూపర్... సూపర్...” ఇప్పుడే  చాలా బాగుంది. ఇంకాస్త నోటి లోపల పెట్టుకుని ఇదే కాస్త వేగంగా చెయ్యి.
 
అమల: “అబ్బా... చీకుతుంటే దవడలు విపరీతమైన నొప్పి”. ఇంకా ఎంతసేపు చెయ్యాలి.” అని మనసులో అనుకుంటూ చీకుతున్నాను .
 
ప్రొడ్యూసర్: “ఆ... స్........హా... అలాగే.... స్......... అలాగే అంటూ ఇక్కసారిగా అమల తలను రెండు చేతులతో గట్టిగా పట్టుకుని ముందుకూ వెనక్కూ ఊపడం మెదలుపెట్టాడు.

[Image: 8.gif]

అమల: మొడ్డ గొంతు లోపలి వరకు వెళ్ళి ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. కొద్దిసేపటికి నా తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... సపక్.... సపక్... మని శబ్దం వస్తోంది. ఊపిరి సరిగా అందడం లేదు. తలను పక్కకు తిప్పితే మొడ్డ ఎక్కడెక్కడో గుచ్చుకుని నొప్పి తట్టుకోలేకపోతున్నాను. అలా ఒక ఐదు నిమిషాలు గడిచింది కానీ నాకు ముప్పై నిమషాల మాదిరి అనిపిస్తోంది.

[Image: 4.gif]


ప్రొడ్యూసర్: ఆ........స్...ఆ.. స్........హా... స్........హా... స్........హా... స్........హా... ఆ........స్...ఆ.....స్........హా...ఆ........స్...ఆ..స్........హా...ఆ.....స్........హా.......హా... స్........హా... అంటూ అమల తలను వేగంగా ముందుకూ వెనక్కూ ఊపుతుంటే ఆ... హా... నా మొడ్డ స్వర్గంలో ఉన్నట్టు అనిపిస్తోంది. అలాగే ఊపుతూ ఒక్కసారిగా అంటూ అమల తలను మొడ్డకేసి నొక్కిపట్టి “ఆఆ.......ఆ..ఆ.........ఆ...... అంటూ రసాలన్నీ కార్చబోయాను.

[Image: 5.gif]

అమల: అలా నొక్కిపట్టేసరికి నేను అనుమానంతో బలంగా తలను వెనక్కి తీశాను. అప్పటికే తన రసాలన్నీ నోటిలో పడ్డాయి.

[Image: 11.gif]


మొత్తం బంక బంకగా కాస్త ఉప్పగా, వగరుగా ఉన్నాయి.  నేను తనని పూర్తిగా వదిలించుకోబోతే తనను గట్టిగా పట్టుకుని “మడ్డను పుర్తిగా నాకు. వాటిని అలాగే మింగు.” అని అంటూ నేను పూర్తిగా మింగేంత వరకూ మడ్డను బయటకు తీయలేదు. నేను ఎంత తప్పించుకుందమన్నా కుదరలేదు. అప్పటికే గొంతులో పడ్డ రసాలు కడుపులోకి పోయాయి. కొన్ని నా నోట్లో నుండి పెదవులు దాటి బయటకు వస్తున్నాయి. ఒక నిమిషం తరువాత కష్టపడి వదిలించుకుని బాత్‌రూంలోకి వెళ్ళి నోరు కడుక్కున్నాను. ఒకవైపు నోరు నొప్పి అలాగే నోరంతా గబ్బు వాసన. కానీ మనసులో “అవి ఉచ్చ కాదే. ఉచ్చ అయితే నీళ్ళలా ఉంటుంది కానీ ఇలా బంకలా ఉండదు కదా?” అని అనుమానం. తలచుకుంటే యాక్..... నోరు మొత్తం చెడిపోయింది. అలా నేను వెనక్కి తిరిగేసరికి నా వెనకాలే ఉన్నాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: “కొత్తలో కదా, తర్వాత నీకే అలవాటు అవుతుంది”.  అని అంటూ మడ్డని చూపించాను.
 
అమల: దాన్నిశుభ్రంగా కడిగి బయటకు రాబోతుంటే గట్టిగా కౌగిలించుకుని గట్టిగా లిప్ కిస్ పెట్టాడు. తరువాత “సూపర్ గా చేశావు”. అని అంటూ నా పిర్రలను పిసికాడు.
 
అమల: నేను ఏమీ మాట్లాడకుండా అక్కడే నిలబడ్డాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి అలా ఉన్నావు. ఏదైనా మాట్లాడు.
 
అమల: దవడలు నొప్పి తట్టుకోలేకపోతున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఐదు నిమిషాలు కూర్చో. వెళదాం.
 
అమల: కూర్చున్నాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఒక గ్లాసులో కొంచెం వైన్ వేసి తెచ్చి “తీసుకో” అంటూ ఇవ్వబోయాడు.
 
అమల: వద్దు. ఇప్పటికే చాలా తాగాను. నేను జ్యూస్ తాగుతాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: నవ్వుతూ వైన్ తాగేసి “వెళదాం పద. నిన్ను మీ ఇంటిదగ్గర వదిలి నేను వెళతాను” అని లేచాడు.
 
కారులో వెళుతుండగా బ్రీఫ్ కేసులో ఒక లక్ష తీసుకుని లెక్కపెట్టుకొమ్మన్నాడు. నేను తీసుకుని లెక్కపెట్టుకుని “లక్ష ఉంది” అన్నాను.
 
అమల: అదే “మా ఇల్లు”. తను కారు ఆపాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: “రేపు సాయంత్రం కుదురుతుందా?
 
అమల: రెండు రోజులు నాకు రెస్ట్ కావాలి.
 
ప్రొడ్యూసర్: “సరే” అని వెళ్ళిపోయాడు.
 
ఆరోజు రాత్రి నేను సరిగా తినలేదని అమ్మ అంటున్నా, నేను ఎప్పుడు ఎప్పుడు పడుకుందామా అని అనుకుంటూ ఏదో తిన్నాననిపించి డబ్బులు అమ్మకి ఇచ్చి నా గదికి వెళ్ళిపడుకున్నాను.
[+] 1 user Likes az496511's post
Like Reply
#99
243567890-876543
Like Reply
తర్వాతి రోజు షూటింగ్ కి వెళ్ళాను. మధ్యలో అనన్య వచ్చి నా పక్కన కుర్చీలో కూర్చుంది.
 
ఆనన్య: ఆమల ఏంటి అలా ఉన్నావ్?
 
అమల: ఏం లేదు. బాగానే ఉన్నాను.
 
ఆనన్య: సరే. టిఫిన్ తిన్నావా?
 
అమల: తిన్నాను. 
 
ఆనన్య: అయితే “క్యారెట్ తిను” అంటూ బాక్స్ ఓపెన్ చేసి అమల ముందు పెట్టింది.
 
అమల: వద్దు.
ఆనన్య: తిను. మొహమాటం పడద్దు.
 
అమల: నేను రెండు క్యారెట్ ముక్కలు తీసుకుని ఒక మొక్క తినగానే దవడలు మొత్తం నొప్ప ఎక్కువయ్యింది.
 
ఆనన్య: నీ షూటింగ్ ఎలా జరుగుతోంది?
 
అమల: “బాగానే ఉంది” నొప్పితో నేను సరిగ్గా సమాధానం చెప్పలేకపోయాను.
 
ఆనన్య: ఒక విషయం అడుగుతాను, ఏమనుకోవుగా?
 
అమల: అడుగక్కా.
 
ఆనన్య: నిన్న, మొన్న రెండు రోజులూ ప్రొడ్యూసర్ కార్లో నువ్వు వెళ్లడం కూడా చూశాను. ఏంటి సంగతి?
 
అమల: మా ఇంటికి డ్రాప్ చేశాడు.
 
ఆనన్య: అంతేనా? ఇంకేదైనా....?
 
అమల: “అంతే... అంతే...” అంటూ కాస్త కంగారు పడింది.
 
ఆనన్య: “నిన్నటి నుంచి గమనిస్తున్నాను, నీ మొహం ఒకలా ఉంటోంది? ఏం జరిగింది.
 
అమల: “ఏదో కొంచెం దవడ నొప్పి” ..
 
ఆనన్య: అవునా. నేను ఇంకా ఏదైనా చేశావేమో అని....
 
అమల: అంటే....
 
ఆనన్య: అదే బ్లోజాబ్ చేశావేమోననుకున్నాను.
 
అమల: ఒక్కసారిగా ఉలిక్కి పడుతూ “ఛీ... అలాంటి చండాలపు పని నేను ఎలా చేస్తాను.”
 
ఆనన్య: ఇప్పుడు దొరికిపోయావు. అది చండాలం పనికి అని నీకు ఎలా తెలుసు.
 
అమల: “అది.... అది....” మనసులో నేను బ్లోజాబ్ చేశానని ఎలా తెలిసిపోయింది.
 
ఆనన్య: అసలు నీకు బాయ్ ఫ్రెండ్ లేడు. పెళ్లి కాలేదు. అలాంటప్పుడు బ్లో జాబ్ గురించి ఎలా తెలిసింది? తెలియకుండానే చండాలం పని అని ఎందుకన్నావు. కొత్తగా తప్పు చేసే వాళ్ళు చాలా తొందరగా దొరికిపోతారు. నిజం చెప్పు. ఎన్నిసార్లు చేసావ్.
 
అమల: దొరికిపోయిన దొంగ మాదిరి జరిగిన కథ “క్యాషియర్ ఎలా తనను మోసం చేయడం చివరికి ఏం చేయాలో తెలియక, ఇంటిలో చెప్పలేక ఆదుకుంటానని చెప్పిన ప్రొడ్యూసర్ కోసం ఈ పనికి తను ఒప్పుకుని ఇప్పటికి రెండు సార్లు చీకడం,  ఇంకా రెండు సార్లు చేయాలి అని” అనన్యతో చెప్పింది.
 
ఆనన్య: అమల చెప్పింది విన్న తర్వాత “అసలు నీకు బుర్ర ఉందా? ఉంటే పని చేస్తోందా?”
 
అమల: ఆశ్చర్యంతో చూస్తోంది......
 
ఆనన్య: క్యాషియర్ కాదు నిన్ను మోసం చేసింది. ప్రొడ్యూసర్.
అమల: ఆశ్చర్యంతో “ఎందుకు. ఆ క్యాషియర్ నన్ను మోసంచేస్తే పాపం ప్రొడ్యూసర్ ఏం చేస్తాడు.”
 
ఆనన్య: నువ్వు మొదట్లో కమిట్‌మెంటు అంటే ఒప్పుకోలేదు. అందుకే నిన్ను తెలివిగా మోసం చేశారు. నువ్వు పడిపోయావు. ఇది అంతా ఆ ప్రొడ్యూసర్ ప్లాన్. క్యాషియర్ మోసం చేశాడని నువ్వు ఎన్నిసార్లు చెప్పినా కూడా అతన్ని నమ్మి పనిలో ఎందుకు ఉంచుకుంటాడు. ఇదంతా ప్రొడ్యూసర్ చేసిన ప్లాన్. దానిలో క్యాషియర్ ఒక పావు. తనని వాడి నిన్ను తనదారిలోకి తెచ్చుకున్నాడు. ఇప్పటికన్నా బుర్ర పెట్టి ఆలోచించు. నా మాట  అర్ధంచేసుకో.  
 
అమల: అది విన్న వెంటనే అమలకు ఏడుపు తన్నుకు వచ్చింది.
 
ఆనన్య: అమల ఏడవద్దు. జరిగింది ఏదో జరిగిపోయింది. ఇప్పుడు దాని గురించి ఏడిస్తే ఏం ప్రయోజనం లేదు. జరగాల్సింది చూడు. నీకు ఇప్పిస్తానన్న సినిమా గురించి తొందరగా అడుగు.
 
అమల: సరే...
 
ఆనన్య: నేను నీకు ఒక టెక్నిక్ చెప్తాను. నీకు ఉపయోగపడుతుంది. ఇంతకన్నా ఏమి చేయలేను. అది చెప్పే ముందు ఒక ప్రశ్న అడగాలి.
 
అమల: కళ్ళు తుడుచుకుని “సరే... ఏంటి?” అని అడిగింది.
 
ఆనన్య: అదే నువ్వు బ్లోజాబ్ చేసేటప్పుడు వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతున్నాయా? లేక పైకి ఉన్నాయా?
 
అమల: అదేదో కొత్తగా వింటున్నట్టు మెహంపెట్టి “అసలు వట్లకాయలు అంటే ఏంటి?”
 
ఆనన్య: కోపంతో “అసలు ఎక్కడినుంచి వచ్చావే? వట్లకాయలు అంటే తెలియకుండానే మడ్డ చీకడానికి ఎగేసుకుని వెళ్ళిపోయావా? ఒసేయ్ మొద్దు, వట్లకాయలు అంటే మడ్డ క్రింద సంచిలో ఉండే రెండు చిన్నకాయలు.
 
అమల: ఛీ..... వాటిని ఏమి చూస్తాం.
 
ఆనన్య: ఒసేయ్ పిచ్చి మొఖమా, వాటిని ఏమి చూస్తాం అని నీలాంటి వారు అనుకుంటారు. రెండు నిమషాలలో కారుస్తాడా లేక ఇరవై నిమషాలలో కారుస్తాడా అనేది వాటిని చూసి తెలుసుకోవాలి. లేదంటే ఐదు నిమషాలలో దెంగి కార్చేవాడు, అరగంట దెంగుతాడు. కాబట్టే ఏమీ తెలియకుండా ఉంటే చాలాసేపు చీకేసి నొప్పులు తెచ్చుకుంటారు.
 
అమల: అది ఎలా తెలుస్తుంది.
 
ఆనన్య: అదే వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతుంటే వాడు తొందరగా కార్చడు. అదే పైకి అతుక్కుని ఉన్నట్టుగా ఉంటే తొందరగా కారుస్తాడు.
 
అమల: అది తెలిసినా ఏమి ప్రయోజనం? ఎప్పుడైనా కారుస్తాడుగా.
 
ఆనన్య: మొద్దు అన్నది ఇందుకే. అదే వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతుంటే వాటిని తొందరగా పైకి అతుక్కునేలా చేస్తే తొందరగా కారుస్తాడు కదా.
 
అమల: అసలు ఇలా కూడా జరుగుతుందా?
 
ఆనన్య: ఇప్పుడు కాస్త బుర్ర నీకు పనిచేస్తోంది. మగాళ్లు తొందరగా కారిస్తే వాళ్ళకు నష్టం. అందుకే నిదానంగా కార్చాలనే కొన్ని రకాల మాత్రలు, మందులు వాడుతారు. ఇంకా చాలా సులభంగా వారి వట్లకాయలను అప్పుడప్పుడు క్రిందికి లాక్కుంటారు. కొద్దిసేపు ఆపి తరువాత మళ్ళీ మొదలు పెడతారు. దీనిని “స్టప్ అండ్ స్టార్ట్” టెక్నిక్ అంటారు. దీనిలో వాడికి కారుతుంది అనేదానికి ముందుగానే ఆపి మళ్ళీ కొద్దిసేపు తరువాత పని మొదలుపెడతారు. ఇలా చాలా తెలివిగా నమయాన్ని పెంచుతూ ఎంజాయ్ చేస్తారు. ఇక్కడ మనకు ఒళ్ళు వాచిపోతుంది.
 
అమల: ఏదో కొత్తగా వింటున్నట్టు జాగ్రత్తగా వింటోంది. అసలు ఇలా చేస్తే ఎంతసేపు చీకాలి? దీన్ని మనం ఎలా మార్చవచ్చు. వాళ్ళకి తొందరగా ఎలా కార్పించాలి.
 
ఆనన్య: నాకి తెలిసిన కొన్ని చిట్కాలు (టెక్నిక్స్) నీకు చెబుతాను. వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతుంటే వాటిని తొందరగా పైకి అతుక్కునేలా చేయడానికి సున్నితంగా వాటిని నొక్కడం లేదా గిచ్చడం చేయాలి. ఇది చాలా జాగ్రత్తగా చేయాలి లేదంటే వాడు చస్తాడు.
 
అమల: వాటిని నొక్కితేనే చస్తారా?
 
ఆనన్య: వాటికి కొంచెందెబ్బ తగిలినా తట్టుకోలేడు. కనుక మనం వాటిని అలా పైకి వెళ్ళేలా చాలా తక్కువ ఒత్తిడితో నొక్కిపట్టుకున్నట్టుగా అప్పుడప్పుడూ ఒత్తుతూ ఉండాలి. వాళ్ళు కిందికి లాక్కోవడానికి ఇది వ్యతిరేకం. ఇలా చేస్తూ అవి పైకి వచ్చినప్పుడు మనం కాస్త వేగం పెంచాలి.
 
అమల: అబ్బ ఎంత బాగుంది.
 
ఆనన్య: ఇంకో చిట్కా అది బాగా గట్టి పడిన తరువాత నోటిలో గొంతువరకూ పెట్టుకోకుండా చేతితో పట్టుకుని దాని తోలు వెనక్కి లాగి ఎర్రని బుడిపె (టోపీ లాగా ఉన్నది లేదా శిన్నం) చుట్టూ నాలుకతో అలా సుతారంగా దాని చుట్టూ నాకుతుంటే వాళ్ళు మైమచిపోతుంటారు. దాన్ని కొద్దిసేపు ఎక్కువ చేసినా చాలు. తట్టుకోలేక కార్చేస్తారు. ఇది కాకుండా దానిమీద కొబ్బరినూనె లేదా వేరే ఏదైనా జెల్ వేసి మన కాలి వేళ్ళతో కూడా చేసి కార్పిస్తాము. కాళ్ళతో చేస్తే మనకు కూడా పెద్దగా నొప్పి తెలియదు. వాళ్ళతో తొందరగా కార్పించేస్తే మన పని తొందరగా అవుతుంది. ప్రొడ్యూసర్ ఉన్నప్పుడు నాతో ఎక్కువగా మాట్లాడవద్దు. కాస్త దూరంగా ఉండు. ఇక నీ తెలివితో అన్ని పనులూ జాగ్రత్తగా చేసుకో.
 
అమల: నీకు ఎలా కృతజ్ఞతలు (ధ్యాంక్స్) చెప్పాలో తెలియటం లేదు. 
.
ఆనన్య: నేను చిన్నప్పుడు చూసిన సినిమా ప్రపంచం వేరు, పెద్ద అయ్యాక ఉన్నది వేరు. సినిమాలో నటి అంటే వారికి ఏదో సొంత పెళ్ళాంగానో, వేశ్యగానో అనుకుంటారు.
 
తర్వాత నేను ప్రొడ్యూసర్ దగ్గరకు వెళ్ళాను. తను ఏదో పని మీద ఉన్నాడు.
 
అమల: సార్...
 
ప్రొడ్యూసర్: ఆమల ఏంటి చెప్పు.
 
అమల: అదే సినిమా ఆఫర్ అన్నారు కదా. దాని గురించి అడుగుదామని......
 
ప్రొడ్యూసర్: గుడ్ సరిగ్గా గుర్తు చేశావు. నేను పనిమీద మరచిపోయాను. ఇప్పుడే ఫోన్ చేస్తాను అంటూ వెంటనే ఫోన్ చేసి “హలో బాగున్నారా?”
 
శరవణ: నేను బాగానే ఉన్నాను. మీరు?
 
ప్రొడ్యూసర్: అంతా దేవుడి దయ. అదే అమ్మయి గురించి మాట్లాడుకున్నాము కదా. ఇక్కడ షూటింగ్ జరుగుతోంది. ఒకసారి వస్తే అమ్మాయిని చూసి వెళ్ళవచ్చు. తర్వాత డబ్బుల గురించి కొద్దిగా ఎక్కువ తక్కువ ఏదైనా ఉన్నా మీకు ఇబ్బంది లేకుండా నేను మాట్లాడతాను.
 
శరవణ: సరే ఇవాళ ఊర్లోనే ఉన్నాను. షూటింగ్ ఎంత వరకు ఉంటుంది?
 
ప్రొడ్యూసర్: సాయంత్రం 5 గంటల వరకు ఉంటుంది.
 
శరవణ: నేను మధ్యాహ్నం భోజనం చేసుకుని వస్తాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇక్కడికి రండి. మనం కలిసి భోజనానికి వెళ్దాం. అన్నీ తీరికగా మాట్లాడుకోవచ్చు.
 
శరవణ: అయితే నేను మధ్యాన్నం ఒంటి గంటలకు వస్తాను.
 
ప్రొడ్యూసర్: “సరే, తొందరగా రండి.” అని ఫోన్ పెట్టేశాడు. తను మధ్యాహ్నం వస్త్తాడు. అప్పుడు నేను పిలుస్తాను. ఈ విషయాలు మాట్లాడుదాం
 
అమల: “సరే సార్” అని నేను వెనక్కివచ్చాను.
 
మధ్యాహ్నం దాదాపు 1:00 “అమల మేడం మిమ్మల్ని ప్రొడ్యూసర్ గారు పిలుస్తున్నారు” అని బాయ్ వచ్చి చెబితే నేను తన రూముకు వెళ్ళాను. నేను కనపడగానే...
 
ప్రొడ్యూసర్: లోపలికి రా.. నీగురించే మాట్లాడూకుంటున్నాము. శరవణ అని నిన్ను చూడడానికి వచ్చాడు. కూర్చో...
శరవణ: నమస్తే. (వణక్కం)
 
అమల: నమస్తే. (వణక్కం)
 
ప్రొడ్యూసర్: అమ్మాయికి కొంచెం డల్ మేకప్ వేశారు. అందుకే అలా ఉంది.
 
శరవణ: నేను ఓక సినిమా తీయదానికి హీరోయిన్ రోల్ కోసం అమ్మాయిలను చూస్తున్నాము. నీ గురించి తను చెబితే చూద్దామని వచ్చాను.
 
అమల: సార్ నా పేరు అమల. అంటూ తను నటించిన సినిమాల గురించి అవార్డుల గురించి చెప్పింది.
 
శరవణ: సరే అమల సినిమాకు ఎంత అనుకుంటున్నావు?
 
ప్రొడ్యూసర్: వెంటనే ఆడ్డం పడుతూ “అదేమీ ఇబ్బంది పడకండి” మీకు అమ్మాయి నచ్చిందంటే మీరు ఎంత ఇవ్వాలనుకుంటున్నారో చెప్పండి. ఏదో ఒకటి నేను మాట్లాడి మెసేజ్ చేస్తాను, అంతే.
 
శరవణ: సరే అయితే ఐదు లక్షలు అని అనుకున్నాం. అంతకన్నా మా వల్ల కాదు.
 
ప్రొడ్యూసర్: అంటే షూటింగుకు వచ్చిపోవడానికి కారు, మేకప్ అసిస్తెంటు, భోజనం .....
 
శరవణ: సరే అవన్నీ ఉంటాయి.... ఏమీ ఇబ్బంది లేదు.
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల ఇంకేమైనా అడగాలా?
 
అమల: సార్, ఈ సినిమాకు కూడా ఐదు లక్షలు అంటే తక్కువ. ఇంకాస్త ఎక్కువ..
 
శరవణ: మాది చిన్న సినిమా.. ఎక్కువ ఇవ్వలేము. అందుకే .....
 
ప్రొడ్యూసర్: అమల ఏదో నేను పిలిచానని వచ్చాడు. అంత ఎక్కువగా ఇచ్చుకోలేరు.
 
అమల: సార్, నేను ఏమీ ఎక్కువ అడగడంలేదు. మీరే చూసి చెప్పండి ....
 
శరవణ: ఎక్కువ అంటే మా పార్టనర్ వద్దంటాడు.
 
ప్రొడ్యూసర్: మీకు ఇద్దరికి ఇబ్బంది లేకుండా నేను ఒక మాట చెబుతాను. ఇంకొక లక్ష కలిపి మొత్తం ఆరు లక్షలు ఇవ్వండి. మీ పార్టనరుతో కావాలంటే అమ్మాయి ఫోటో చూపించి మాట్లాడు. 
 
శరవణ:  మరి కాంట్రాక్ట్?...
 
ప్రొడ్యూసర్: ఏం పర్వాలేదు. మీరు డాక్యుమెంటు తీసి పంపించండి. మిగిలింది అంతా నేను చూసుకుంటాను.
 
శరవణ: సరే...
 
ప్రొడ్యూసర్: ఇక మనం భోజనానికి బయలుదేరుదాము. అమల నువ్వు కూడా మాతో పాటు వస్తే బాగుంటుంది.
 
అమల: సార్ షూటింగ్ ఉంది.
ప్రొడ్యూసర్: “అవునా సరే నువ్వు షూటింగ్ చేసుకో. శరవణ మనం బయల్దేరుదాం” అని ఇద్దరూ వెళ్లిపోయారు.
 
నేను ఆ రోజు షూటింగ్ ముగించుకుని మామూలుగా ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. తర్వాత రోజు సాయంత్రం నన్ను ప్రొడ్యూసర్ పిలిచి “ఇవాళ నాతో వస్తావా?” అని అడిగారు. “ఇవాళ వద్దు, రేపు షూటింగ్ తొందరగా అవ్వగానే వస్తానని” చెప్పాను. “సరే రేపు వచ్చేటప్పుడు బాగా రెడీ అయ్యి రా” అని వెళ్ళిపోయాడు. ఆ తరువాత నేను ఇంటికి బయలుదేరాను. తరువాతి రోజు నోరు నెప్పి తగ్గి కాస్త బాగానే ఉంది. ఇవాళ జీన్స్ టీషర్ట్ వెసుకున్నాను. నాకే సెక్సీ అనిపించేలా ఉన్నాను. “వాడితో ఇవాళ ఎలాగైనా తొందరగా కార్పించాలి లేదంటే నోరు వాచిపోతుంది. అనన్యతో ఎలాగైనా ఇంకాస్త తెలుసుకోవాలి” అని మనసులో అనుకుంటూ షూటింగుకు వెళ్ళాను. అప్పటికే అనన్య అక్కడ ఉంది.
 
అమల: హాయ్ అక్కా... ఎంతసేపయ్యింది వచ్చి?
 
ఆనన్య: “హాయ్... ఇప్పుడే ఐదు నిమిషాలు... ఏంటి... చాలా హుషారుగా ఉన్నావు. ఇవాళ ఏమైనా.... ఆ?” అంటూ తల పక్కకు ఊపింది.
 
అమల: అమల్ కాస్త సిగ్గుపడుతూ “ఊ.....”
 
ఆనన్య: కాస్త దారిలో పడినట్టున్నావు... జాగ్రత్త...
 
అమల: అదే...నీతో మాట్లాడదామని..
 
ఆనన్య: చెప్పు... నా దగ్గర దాపరికం ఏంటి? నీకు ఏంకావాలన్నా అడుగు. నాకు తెలిసింది చెబుతాను.
 
అమల: మొన్న చెప్పావు కదా.... దాని గురించి....
 
ఆనన్య: నాకు తెసింది చెప్పాను.
 
అమల: ఇంకొక్కసారి చెబితే......
 
ఆనన్య: అదేమైనా “భారతమా” మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్పుకోవడానికి “బూతు పురాణం”. అయినా దాంట్లో మళ్ళీ ఏం తెలుసుకోవాలి నువ్వు?
 
అమల: అదే తొందరగా కార్పించడానికి వాటిని నొక్కాలన్నావు. అప్పుడు దాన్ని వాడు ఆపి క్రిందికి లాక్కుంటే?
 
ఆనన్య: “మన తెలివి వాడి ముందు పని చేయలేదని తెలుస్తుంది. మనం వెంటనే వాడిని ఇంకోదారిలో బోల్తా కొట్టించాలి లేదా వాడు బాగా...... నాకిస్తాడు. ” అంటూ చేతిని ఊపి మాట్లాడుతోంది.
 
అమల: అదేనాకు అర్ధం కావడంలేదు.
 
ఆనన్య: ఇవాళ నువ్వు వాడితో వెళుతున్నావా?
 
అమల: అవును...
 
ఆనన్య: అందుకేనా... ఈ ప్రశ్నలు.. ఆ పని చేసేటప్పుడు దాన్ని మధ్యలో మెత్తబడనీయకుండా చూసుకోవాలి. మధ్యలో వదిలితే చాలా ఆలస్యం అవుతుంది. అలా చేయాలంటే ఎక్కువ సేపు నోటిలో కాకుండా అప్పుడప్పుడూ చేతులు మారుస్తూ, నాలుకతో బుడిపెను నాకుతూ ఉంటే మనకు పెద్దగా నొప్పి తెలియకుండా దానిని గట్టిగా ఉంచితే చాలు. మధ్యలో అప్పుడప్పుడు కాయల్ని గమనిస్తూ వాటిని ఒకటి లేదా రెండు సార్లు తాకితే చాలు. మన చేతిలో వాడి రిమోట్ ఉన్నప్పుడు మనకు కావలకిన పనులు చేయించుకోవాలి. మన పని పూర్తి కాకుండా రిమోట్లో సెల్ అయిపోకుండా చూసుకోవాలి.
 
ఆనన్య: మధ్యలో రిమోట్లో సెల్ ఏంటి?
 
అమల: అవును... నీలాంటి బుర్రతక్కువ దానికి చెబుతున్నాను కదూ. “రిమోట్ అంటే.... వాడి మడ్డ, సెల్ అయిపోవడం అంటే కారడం”. బయట ఉన్నాం, మన చుట్టూ అందరూ ఉన్నారు అని నేను కాస్త తెలివిగా చెబితే అది కూడా తెలుకోకపోతే?
 
అంతలో డైరెక్టర్ వచ్చాడు. అందరూ తమ పనులలో తొందరపడుతున్నారు.
 
ఆనన్య: వెళదాం పద.. ఇవాళ నా షూంటింగ్ మొదట ఉంది.
 
అమల: తరువాత... ఎప్పుడు ఖాళీగా ఉంటావు?
 
ఆనన్య: నా షూటింగ్ మొత్తం అయిపోతుంది. తరువాత డబ్బింగ్ స్టుడియోకు వెళతాను. 
 
అమల: మరి ఏదైనా అడగాలంటే?
 
ఆనన్య: మనసులో “అనవసరముగా దీనికి చెప్పి తలనొప్పి తెచ్చుకున్నానే” అని అనుకుంటూ నవ్వుతూ చూసి “నాకు తెసింది అంతా చెప్పాను. నీకు ఇంకేదైనా తెలుసుకోవాలంటే ఏ సీడీలో చూడాలి లేదా కామశాస్త్రం పుస్తకమైనా చదవాలి.  సరే నేను వెళతాను, లేటవుతుంది.” అని వెళ్ళిపోయింది.
 
అమల: బాయ్... మళ్ళీ కలుస్తాను.. అంటూ “అనవసరంగా ఎక్కువ అడిగానా? ఆ... పర్వాలేదు... లేకపోతే ఇవన్నీ ఎలా తెలుస్తాయి.” అని మనసులో అనుకుంటూ ప్రొడ్యూసరును కలుద్దామని వెళ్ళింది.
 
Like Reply




Users browsing this thread: 1 Guest(s)