எதுத்தாத்து கணவன் - ஓழ் மன்னவன் முடிவுற்ற கதை

[Rukuktp]

கதவு தட்டப்படும் சத்தம்.

“என்ன பிரியா” என்று கேட்டுக்கொண்டே நான் கதவை திறந்தேன். கதவை திறக்கும் முன் கண்ணாடியில் என்னை பார்த்துக்கொண்டேன்!

நான் ஜோதி. நான் ஒரு ஸ்கூல் டீச்சர். விதவை. செம கட்டை. மாநிறம். அழகான முகம். செதுக்கினாற் போல் வளைவுகள். அழகான எடுப்பான மன்மத பந்துகள் நான்கு. முன்புறம் இரண்டு. என்னுடைய கொழுத்த பழுத்த மல்கோவா மாம்பழங்கள். பின்புறம் சற்றே பெருசான இரண்டு அழகான பூசணிக்காய்கள். நடக்கும் போது என் குண்டிகள் அசைந்து ஆடும் அழகை நினைத்து கை அடிக்காத மாணவர்களே இல்லை.




நான் கதவை திறந்தாள். பார்த்தால் என் எதிரே பிரியா!

“வாங்க பிரியா! என்ன விஷயம்? வாங்க. காபி குடிக்கரிங்களா?" சொல்லிக் கொண்டே சமையல் ரூம் சென்றேன். பிரியா 26 வயது பெண். பூர்வீகம் கேரளா. அவளுக்கு அப்பா மட்டும். அவர் பாண்டிச்சேரியில் இருக்கார்.

அவ கணவன் ஜெய் ஒரு பிசினஸ் மேன். எப்போதும் துபாய், அது இதுன்னு சுத்திட்டு இருப்பார். 2 மாசத்துக்கு ஒரு முறை வீட்டுக்கு வருவார்.

“அது வந்து ஜோதி. என் வீட்டுக்காரரு இன்னிக்கு துபாயில் இருந்து வராரு” என்றாள் பிரியா!

“ம்ம்ம் அப்படியா....கடைசியா எப்ப வந்தாரு” என்றேன்.

“6 மாசம் முன்னாடிதான் வந்தாரு” என்றாள்.

“ஓ! அப்படியா....இப்பதான் நேத்து வந்த மாதிரி இருக்கு” என்றேன்.

”அதான் ஒரு உதவி” என்று இழுத்தாள்.

“என்ன பிரியா..எதுவானாலும் தயங்காம சொல்லு” என்றேன்.

“ஒன்னுமில்லே....என் அப்பாக்கு உடம்பு சுகமில்லையாம்...செய்தி வந்தது...அதான் போயிட்டு வரலாம்னு இருக்கேன்” என்றாள்.

“தாராளமா போயிட்டு வா” என்றேன்.

”இல்லே, ஜெய் இந்த நேரத்தில் துபாயிலிருந்து வராரு”

“அதுக்கு” என்று நான் இழுத்தேன்,

ஜெய் 30 வயது இளைஞன். கட்டுமஸ்தான உடம்பு. 6 அடி உயரத்தில் நல்ல ஸ்மார்ட்டான இளைஞன். ஜெய் என்னை அவன் சென்னை வரும்போதெல்லாம் ஸைட் அடிப்பது எனக்கே தெரியும். மனசுக்குள் ஏதோ நடக்க போகுது என்று தெரிந்தது.

”வெளிநாட்டில் இருந்து வராரு....ஹோட்டல் சாப்பாடு எல்லாம் அவருக்கு பிடிக்காது...அதான்” என்று இழுத்தாள்.

“எதுவானாலும் சொல்லு பிரியா” என்றேன்.

“வந்தா அவரை கொஞ்சம் பார்த்துக்க....வேளா வேளைக்கு சாப்பாடு கொடுக்கறயா...நான் முணு நாளில் ஓடி வந்துடறேன்” என்றாள்.

”இது சொல்லவா தயங்கனே....நீ தாராளமா பாண்டிச்சேரி போயிட்டு அப்பாவை பார்த்துட்டு வா...நான் ஜெய்ய பார்த்துக்கறேன்”
என்றேன்.

”தாங்க்ஸ் ஜோதி....இன்னும் ஒரு மணி நேரத்தில் வருவாரு...பாரு என் நேரம்....அவர் வரும்போது நான் வீட்டில் கூட இருக்க
முடியல..இந்தா வீட்டு சாவி”

என்று அவள் வீட்டு சாவியை என்கிட்டே கொடுத்து கிளம்பினாள்.

“ஓ! ஒரு மணி நேரத்தில் ஜெய் யா?” என்று உற்சாகமாக உள்ளே போனேன். இன்று ஞாயிறு கிழமை.

என்னை அறியாமலே நன்றாக டிரஸ் செய்துக்கொண்டேன். மஞ்சள் நிற மெல்லிய ஷிபான் ஸாரி. அதே கலரில் நன்றாக முதுகு தெரியும்படி இறக்கி தைக்கப்பட்ட சோளி என் அங்க அளவுகளை அப்படியே காட்டியது. முலைகள் இரண்டும் எடுப்பாக என் சோளியில் பிதுங்கி வழிந்தது.

 


என் மன்மத குடுவைகளுக்கு என்றும் குறைவில்லை என்று என்னுடைய குண்டிகள் அழகான ஷேப்பில் நடக்கும்போது அசைந்தாடியது. அழகாக தலை சீவி உதட்டுக்கு மெல்லிய சாயம் பூசி ஜெயின் வரவுக்காக காத்துக்கொண்டிருந்தேன்.
சற்று நேரத்தில் ஜெய் வந்தான்.

ஸ்மார்ட்டான டி-ஷர்ட், ஜீன்ஸ் போட்டுக்கொண்டு உடம்பில் பாய்ஸன் பாடிலோஷன் மணாக்க என் வீட்டுக்கு வந்தான்,

“வா. ஜெய். வா"

“மேடம்...என் வீடு பூட்டி இருக்கே...பிரியா எங்கே?” என்றேன்.

“ஓ! உனக்கு விஷயமே தெரியாதா...ஜெய் அப்பாக்கு உடம்புக்கு முடியலயாம்...அதான் பாண்டிச்சேரி போயிருக்கா....உங்ககிட்டே
சாவி கொடுக்க சொல்லியிருக்கா” என்றேன்.

“ஓ! அப்படியா?பிரியா அப்பாக்கு என்ன ஆச்சாம்” என்றான் ஆச்சரியத்துடன்!

“சரியா சொல்லல....அப்புறம் சாப்பாடுக்கு கஷ்டப்பட வேண்டாம்...என் வீட்டிலேயே உங்களை சாப்பிட சொன்னா” என்றேன்.

“ஐயோ! உங்களுக்கு கஷ்டம் இல்லயே?" என்றான்.

“சீ. சீ. அதெல்லொம் ஒன்னும் இல்லை."

உள்ளே வந்த ஜெய் சோபாவில் உட்கார்ந்தான்,

எதிரே நான் அமர்ந்தேன். கொஞ்ச நேரம் எதோ துபாய் கதைகள் எல்லாம் பேசி முடித்தோம்.

“ஜெய் பசிக்குதா....சாப்பிடறீங்களா?” என்றேன்.

“ஐயோ உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம்?” என்றான்.

“ஒரு சிரமமும் இல்லை...ஒரு அரை மணி நேரத்தில் டிஃபன் செஞ்சிடுவேன்...நீ மேடம்னு கூப்பிடறதுதான் கஷ்டமா இருக்கு” என்றேன்,

“ஓகே மேடம். ஸாரி...பை த பை உங்களை நான் ஜோத்தினு கூப்பிடலாமா? இல்லே ஜோனு கூப்பிட்டாலமா?"

இதை கேட்ட 36 வயது ஆன எனக்கு வெட்கம் வந்தது.

“உன்னிஷ்டம் ஜெய். ஜோனு கூப்பிடு" என்றாள்.

ஜெய் என்னையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.

“என்ன ஜெய் என்னையே பாக்கிறே?"

“சொன்னா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டிங்களே.

“சொல்லு"

“இந்த ட்ரஸ்ல நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க. 20 வயசுதான் சொல்ல முடியும் உங்களுக்கு. சூப்பர் ஸ்டக்சர் ஜோ” என்றான்.
எனக்கு வெட்கம் ஒரு பக்கம். இன்பம் ஒரு பக்கம்.

“ச்சீய்” என்றேன்.

ஜெய் நைஸாக "ஆமாம் ஜோ உங்களுக்கு மெல்லிய ஷிபான் சாரி கட்டி இப்போ சினிமாலே வர மாதிரி பின்னாடி முதுகு தெரியர மாதிரி கயறு கட்டின ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட் போட்டா வாவ் உங்க முதுகும் அது கீழே மேடாகும் வளைவும் 20 வயசு பொண்ணுக்கு கூட வராது. சூப்பரா இருக்கும் ஜோ” என்றான்.

எனக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றாலும் நான் அவன் பேச்சை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். பிறகு ஏதோ பேசிகொண்டிருந்த்து விட்டு ஜெய் "நான் குளிச்சிட்டு வரேன் ஜோ” என்று சொல்லி சாவியை வாங்கிக்கொண்டு அவன் வீட்டுக்கு சென்றான், .

போகும்போது என் காது அருகே "நாளைக்கு ஸீ யு இன் புளு. பியுட்டி" சொல்லிவிட்டு விரைந்து போய்விட்டான்.

எனக்கு அவன் போன பிறகும் இன்னைக்கு நடந்தது கனவா நினைவா? பிரமிப்பாக இருந்தது.

ஜெய் சும்மா கேஷ”வலா பேசுகிறானா இல்லை நம்மை மடக்குகிறானா என்று குழம்பினேன்.

எப்படியோ அவன் பேச்சு இன்பமாக இருப்பதை உணர்ந்தேன்.

சாப்பிடாமல் படுக்கையில் வீழ்ந்தேன். என் மனம் நடந்ததை அசை போட்டது. அப்படியே தூங்கி போனேன். ஜெய் என்னுடன் டான்ஸ் ஆடுவது போலவும், அதில் நான் வழுக்கி வீழ்ந்து இடுப்பில் அடி பட ஜெய் என்னை தூக்கி விட்டு இடுப்பை தடவுவது போல கனவு கண்டேன்.

அப்போது அவள் செல்போன் அலறியது. பிரியா! அலறி அடித்து தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்தேன்.

“ஜோதி...எப்படி இருக்கே? ஜெய் வந்துட்டாரா" என்றாள்.

“நல்லா இருக்கேன் பிரியா"

“என்ன ஒரு மாதிரியா இருக்கே?"

“கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்லை. இடுப்பு வலி.அப்புறம் உன் ஹஸ்பெண்ட் வந்துட்டார்" என்றேன்.

“சரி. உடம்பை பாத்துக்க.இதிலே நான் வேறு உனக்கு எக்ஸ்ட்ரா வேலை வெச்சிட்டேன்" என்று சொல்லி போன் வைத்துவிட்டாள்.
கடிகாரத்தை பார்த்தேன்...ஐயோ மணி ஆகி விட்டது.


ஜெய் வந்தால் என்ன செய்வது? நான் வேகம் , வேகமாக கிச்சன் சென்றேன். கிச்சனில் ஆப்பம் செய்துக்கொண்டு இருந்தேன்!

மனமெல்லாம் ஜெய் மேல தான்! செமையா இருக்கான்!