04-04-2021, 12:21 PM
(This post was last modified: 04-04-2021, 12:30 PM by Naughtymunda097. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
ਦਸੰਬਰ ਮਹੀਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸਨਾਟਾ ਸੀ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਭੌਂਕਣ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ. ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ. ਰਾਤ ਦਾ ਇਕ ਵੱਜ ਚੁਕਿਆ ਸੀ. ਲੱਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ 28 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਏਦਾਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਨੀਂਦ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਰੁਸ ਗਈ ਹੋਵੇ.
ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਾਹਰ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਆਪਣੇ ਮਖਮਲੀ ਬੈਡ ਤੇ ਕੰਬਲ ਵਿਚ ਕਰਵਟਾਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ.
ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾਪਣ ਵਢ ਵਢ ਕੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਰੂਬੀ ਅਜਕਲ ਕਾਫੀ ਇਕੱਲਾਪਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਸੀ. ਗੁੰਦਵੇਂ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. 5 ਫੁੱਟ 4 ਇੰਚ ਕੱਦ ਤੇ 36-32-38 ਦਾ ਫਿਗਰ ਸੀ. ਮੂੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਤੇ ਰੰਗ ਦੁੱਧ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚਿੱਟਾ. ਚਿੱਤੜ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ ਹੋਏ ਤੇ ਪੱਟ ਕੇਲੇ ਦੇ ਤਣੇ ਵਾਂਗੂ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਮਲਾਈ ਵਰਗਾ ਕੋਮਲ ਸੀ. ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਹੱਥ ਲਾਏ ਤੋਂ ਮੈਲੀ ਹੋ ਜਾਊ.
ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਸੋਹਰਾ ਹਰਦਿਆਲ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਕਮਲਜੀਤ ਉਮਰ 53 ਸਾਲ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਫੇਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਜਵਾਨ ਲਗਦੀ ਸੀ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਾਰਾ ਸੀ ਤੇ ਰੰਗ ਭਾਵੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਦ ਲਾਉਂਦੇ ਸੀ. ਉਹ ਪੂਰੀ ਸ਼ੋਕੀਨ ਜੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੇਕਅਪ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੱਕਵੇਂ ਸੂਟ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ.
ਹਰਦਿਆਲ ਦੀ ਉਮਰ 62 ਸਾਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਸੀ. ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਕਾਫੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵੀ ਹੋ ਚੁਕਾ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੰਗੂਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਅੰਗੂਰ ਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ.
2 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਰੂਬੀ ਇਸ ਘਰ ਵਿਚ ਦੁਲਹਨ ਬਣ ਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ 2 ਬੱਚੇ ਸੀ.
ਕੁੜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 5 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲਖਵਿੰਦਰ ( ਰੂਬੀ ਦਾ ਪਤੀ ) ਸੀ. ਉਹ ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਤਨਖਾਹ ਵੀ ਵਧੀਆ ਸੀ. ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਲ ਵਿਚ 1-2 ਵਾਰ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਆਉਂਦਾ ਸੀ.
ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਲਖਵਿੰਦਰ 8 ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ ਆਇਆ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਤੇ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਅਰੇਂਜ ਮੈਰਿਜ ਹੋਈ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਵੀ ਵਧੀਆ ਖਾਨਦਾਨ ਤੋਂ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਪਿਓ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ 2 ਭਰਾ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਰੂਬੀ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਨ. ਰੂਬੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤਾਂ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵਿਚ ਡਿਗਰੀ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ. ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਕਈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰੂਬੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.
ਪਰ ਰੂਬੀ ਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੁੰਡੇ ਸਿਰਫ ਓਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣਾ ਚੌਹਦੇ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਸਿਰਫ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਹੀ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੀ ਸੀ. ਕਾਲਜ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਨੇ ਇਕ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਟੀਚਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਕੀਤੀ. ਜਦੋਂ ਰੂਬੀ 26 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆਇਆ. ਰੂਬੀ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਪਸੰਦ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਤਨਖਾਹ ਵਧੀਆ ਸੀ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵੀ ਪਾਇਆ ਸੀ. ਲਖਵਿੰਦਰ ਕੋਲ ਜ਼ਮੀਨ ਵੀ ਚੰਗੀ ਸੀ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਝੱਟ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾ ਰੂਬੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਨਾ ਨੁਕਰ ਕੀਤੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਲਖਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ. ਰੂਬੀ ਦਾ ਸੋਹਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ.
ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਹਰਦਿਆਲ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸਨ ਕਿ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਏਨੀ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਸਿਆਣੀ ਬਹੂ ਮਿਲ ਗਈ. ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸੋਹਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਘੁਲ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ. ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਹਰਦਿਆਲ ਵੀ ਰੂਬੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦੇ ਸੀ. ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ.
ਘਰ ਦੀ ਸਫਾਈ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਇਕ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਸਫਾਈ ਕਰ ਕੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਬਸ ਰੋਟੀ ਹੀ ਬਣਾਉਣੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਰੂਬੀ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਮਿਲ ਕੇ ਬਣਾ ਲੈਂਦੀਆਂ ਸੀ. ਉਸ ਦਾ ਸੋਹਰਾ ਹਰਦਿਆਲ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਰਾਮੂ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਵਾਉਂਦਾ. ਰਾਮੂ ਘਰ ਦਾ ਨੌਕਰ ਸੀ. ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ 22 ਸਾਲ ਹੀ ਸੀ. ਰਾਮੂ ਰੰਗ ਦਾ ਇਕ ਦਮ ਕਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪੱਥਰ ਵਰਗਾ ਸੀ. ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਰਾਮੂ ਦੇ ਡੌਲੇ ਵੀ ਚੰਗੇ ਬਣ ਗਏ ਸਨ. ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਕਾਲਾ ਸਾਨ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਸੀ. ਰਾਮੂ ਦਾ ਕੰਮ ਮੱਝਾਂ ਦੀ ਧਾਰ ਕੱਢਣੀ, ਪੱਠੇ ਪਾਉਣੇ ਤੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੀ.
ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਬਾਅਦ ਲਖਵਿੰਦਰ ਵਾਪਿਸ ਦੁਬਈ ਚਲਾ ਗਿਆ.
ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾ ਰੂਬੀ ਓਹਦੇ ਗਲ ਲੱਗ ਕੇ ਬਹੁਤ ਰੋਈ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਅਜੇ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਲਖਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੀ ਸੀ. ਪਰ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਵੀ ਮਜਬੂਰੀ ਸੀ. ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਪੈਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਲਈ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਕੱਟਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੌਣ ਵੇਲੇ ਜਦੋਂ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਖਵਿੰਦਰ ਨਾਲ ਬਿਤਾਇਆ ਸਮਾਂ ਯਾਦ ਆਉਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ.
ਲਖਵਿੰਦਰ ਹੀ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੂਬੀ ਨੇ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਨ ਤੇ ਤਨ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਰੂਬੀ ਦੀ ਸੀਲ ਉਸ ਨੇ ਹੀ ਤੋੜੀ ਸੀ. ਇਹ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਦੀ ਹੀ ਹਿੰਮਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਏਨਾ ਸੋਹਣਾ ਸ਼ਰੀਰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਲਈ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ. ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਹੀ ਬਹੁਤ ਮੁੰਡੇ ਸਨ.
ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੇ ਦੁਬਈ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਲੰਨ ਲੈਣ ਲਈ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਹੋਰ ਕੋਈ ਰਾਸਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਰੰਡੀ ਜਨਾਨੀ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੀ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਦੀ ਇੱਜਤ ਦਾ ਸਵਾਲ ਸੀ.
ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਬੇਚੈਨ ਸੀ. ਇਸ ਬੇਚੈਨੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤਿ ਜੋ ਕਿ ਰੂਬੀ ਦੀ ਨਣਦ ਸੀ. ਕੁਝ ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤੇ ਹਰਜੀਤ ਨੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ. ਪ੍ਰੀਤਿ ਇਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਹਰਜੀਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਮਿਲਣ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਣਦੀ ਸੀ. ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਇਕ ਦੋ ਸਾਲ ਦਾ ਹੀ ਫਰਕ ਸੀ. ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਵੀ 20 KM ਹੀ ਦੂਰ ਸੀ. ਹਰਜੀਤ ਸਰਕਾਰੀ ਟੀਚਰ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਕਿਤੇ ਹਰਜੀਤ ਨੂੰ ਛੁਟੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਆ ਜਾਂਦਾ. ਕਈ ਵਾਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਇਕੱਲੀ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.
ਰੂਬੀ ਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਹੀ ਹਰਜੀਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਪੂਰੀ ਘਟਨਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੋਈ...
Next Update Soon !!
ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਾਹਰ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਆਪਣੇ ਮਖਮਲੀ ਬੈਡ ਤੇ ਕੰਬਲ ਵਿਚ ਕਰਵਟਾਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ.
ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾਪਣ ਵਢ ਵਢ ਕੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਰੂਬੀ ਅਜਕਲ ਕਾਫੀ ਇਕੱਲਾਪਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਸੀ. ਗੁੰਦਵੇਂ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. 5 ਫੁੱਟ 4 ਇੰਚ ਕੱਦ ਤੇ 36-32-38 ਦਾ ਫਿਗਰ ਸੀ. ਮੂੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਤੇ ਰੰਗ ਦੁੱਧ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚਿੱਟਾ. ਚਿੱਤੜ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ ਹੋਏ ਤੇ ਪੱਟ ਕੇਲੇ ਦੇ ਤਣੇ ਵਾਂਗੂ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਮਲਾਈ ਵਰਗਾ ਕੋਮਲ ਸੀ. ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਹੱਥ ਲਾਏ ਤੋਂ ਮੈਲੀ ਹੋ ਜਾਊ.
ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਸੋਹਰਾ ਹਰਦਿਆਲ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਕਮਲਜੀਤ ਉਮਰ 53 ਸਾਲ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਫੇਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਜਵਾਨ ਲਗਦੀ ਸੀ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਾਰਾ ਸੀ ਤੇ ਰੰਗ ਭਾਵੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਦ ਲਾਉਂਦੇ ਸੀ. ਉਹ ਪੂਰੀ ਸ਼ੋਕੀਨ ਜੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੇਕਅਪ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੱਕਵੇਂ ਸੂਟ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ.
ਹਰਦਿਆਲ ਦੀ ਉਮਰ 62 ਸਾਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਸੀ. ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਕਾਫੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵੀ ਹੋ ਚੁਕਾ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੰਗੂਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਅੰਗੂਰ ਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ.
2 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਰੂਬੀ ਇਸ ਘਰ ਵਿਚ ਦੁਲਹਨ ਬਣ ਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ 2 ਬੱਚੇ ਸੀ.
ਕੁੜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 5 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲਖਵਿੰਦਰ ( ਰੂਬੀ ਦਾ ਪਤੀ ) ਸੀ. ਉਹ ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਤਨਖਾਹ ਵੀ ਵਧੀਆ ਸੀ. ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਲ ਵਿਚ 1-2 ਵਾਰ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਆਉਂਦਾ ਸੀ.
ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਲਖਵਿੰਦਰ 8 ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ ਆਇਆ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਤੇ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਅਰੇਂਜ ਮੈਰਿਜ ਹੋਈ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਵੀ ਵਧੀਆ ਖਾਨਦਾਨ ਤੋਂ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਪਿਓ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ 2 ਭਰਾ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਰੂਬੀ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਨ. ਰੂਬੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤਾਂ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵਿਚ ਡਿਗਰੀ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ. ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਕਈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰੂਬੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.
ਪਰ ਰੂਬੀ ਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੁੰਡੇ ਸਿਰਫ ਓਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣਾ ਚੌਹਦੇ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਸਿਰਫ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਹੀ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੀ ਸੀ. ਕਾਲਜ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਨੇ ਇਕ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਟੀਚਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਕੀਤੀ. ਜਦੋਂ ਰੂਬੀ 26 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆਇਆ. ਰੂਬੀ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਪਸੰਦ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਤਨਖਾਹ ਵਧੀਆ ਸੀ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵੀ ਪਾਇਆ ਸੀ. ਲਖਵਿੰਦਰ ਕੋਲ ਜ਼ਮੀਨ ਵੀ ਚੰਗੀ ਸੀ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਝੱਟ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾ ਰੂਬੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਨਾ ਨੁਕਰ ਕੀਤੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਲਖਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ. ਰੂਬੀ ਦਾ ਸੋਹਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ.
ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਹਰਦਿਆਲ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸਨ ਕਿ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਏਨੀ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਸਿਆਣੀ ਬਹੂ ਮਿਲ ਗਈ. ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸੋਹਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਘੁਲ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ. ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਹਰਦਿਆਲ ਵੀ ਰੂਬੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦੇ ਸੀ. ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ.
ਘਰ ਦੀ ਸਫਾਈ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਇਕ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਸਫਾਈ ਕਰ ਕੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਬਸ ਰੋਟੀ ਹੀ ਬਣਾਉਣੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਰੂਬੀ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਮਿਲ ਕੇ ਬਣਾ ਲੈਂਦੀਆਂ ਸੀ. ਉਸ ਦਾ ਸੋਹਰਾ ਹਰਦਿਆਲ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਰਾਮੂ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਵਾਉਂਦਾ. ਰਾਮੂ ਘਰ ਦਾ ਨੌਕਰ ਸੀ. ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ 22 ਸਾਲ ਹੀ ਸੀ. ਰਾਮੂ ਰੰਗ ਦਾ ਇਕ ਦਮ ਕਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪੱਥਰ ਵਰਗਾ ਸੀ. ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਰਾਮੂ ਦੇ ਡੌਲੇ ਵੀ ਚੰਗੇ ਬਣ ਗਏ ਸਨ. ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਕਾਲਾ ਸਾਨ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਸੀ. ਰਾਮੂ ਦਾ ਕੰਮ ਮੱਝਾਂ ਦੀ ਧਾਰ ਕੱਢਣੀ, ਪੱਠੇ ਪਾਉਣੇ ਤੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੀ.
ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਬਾਅਦ ਲਖਵਿੰਦਰ ਵਾਪਿਸ ਦੁਬਈ ਚਲਾ ਗਿਆ.
ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾ ਰੂਬੀ ਓਹਦੇ ਗਲ ਲੱਗ ਕੇ ਬਹੁਤ ਰੋਈ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਅਜੇ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਲਖਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੀ ਸੀ. ਪਰ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਵੀ ਮਜਬੂਰੀ ਸੀ. ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਪੈਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਲਈ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਕੱਟਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੌਣ ਵੇਲੇ ਜਦੋਂ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਖਵਿੰਦਰ ਨਾਲ ਬਿਤਾਇਆ ਸਮਾਂ ਯਾਦ ਆਉਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ.
ਲਖਵਿੰਦਰ ਹੀ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੂਬੀ ਨੇ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਨ ਤੇ ਤਨ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਰੂਬੀ ਦੀ ਸੀਲ ਉਸ ਨੇ ਹੀ ਤੋੜੀ ਸੀ. ਇਹ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਦੀ ਹੀ ਹਿੰਮਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਏਨਾ ਸੋਹਣਾ ਸ਼ਰੀਰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਲਈ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ. ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਹੀ ਬਹੁਤ ਮੁੰਡੇ ਸਨ.
ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੇ ਦੁਬਈ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਲੰਨ ਲੈਣ ਲਈ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਹੋਰ ਕੋਈ ਰਾਸਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਰੰਡੀ ਜਨਾਨੀ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੀ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਦੀ ਇੱਜਤ ਦਾ ਸਵਾਲ ਸੀ.
ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਬੇਚੈਨ ਸੀ. ਇਸ ਬੇਚੈਨੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤਿ ਜੋ ਕਿ ਰੂਬੀ ਦੀ ਨਣਦ ਸੀ. ਕੁਝ ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤੇ ਹਰਜੀਤ ਨੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ. ਪ੍ਰੀਤਿ ਇਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਹਰਜੀਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਮਿਲਣ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਣਦੀ ਸੀ. ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਇਕ ਦੋ ਸਾਲ ਦਾ ਹੀ ਫਰਕ ਸੀ. ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਵੀ 20 KM ਹੀ ਦੂਰ ਸੀ. ਹਰਜੀਤ ਸਰਕਾਰੀ ਟੀਚਰ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਕਿਤੇ ਹਰਜੀਤ ਨੂੰ ਛੁਟੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਆ ਜਾਂਦਾ. ਕਈ ਵਾਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਇਕੱਲੀ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.
ਰੂਬੀ ਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਹੀ ਹਰਜੀਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਪੂਰੀ ਘਟਨਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੋਈ...
Next Update Soon !!
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)