Fantasy Lockdown चा फायदा

[jadhavraj75]

Lockdown  चा फायदा:
नमस्कार माझे नाव समीर वय वर्ष ३०. पुण्याचा रहिवाशी. नाना पेठेत माझे शॉप आहे. तसे माझे गाव लातूर. पण पुण्यात स्थायिक होऊन खूप वर्ष झाली त्यामुळे पुणेकर म्हंटलं तरी चालेल. नुकतेच माझे लग्न झाले. माझी पत्नी लातूरचीच.  दिसायला सुस्वरूप सुंदर. तिचे शिक्षण BA  पर्यंत झालेला. मी तिला लग्न करण्याआधी एक अट  घातली कि लग्नानंतर नोकरीच्या भानगडीत तू पडायचं नाहीस. फक्त घर सांभाळायचं . तिने होकार दिला आमच लग्न झाल. ३ महिन्यातच ती गोड  बातमी आली आम्ही दोघे आई बाबा होणार होतो. मी खूप खुश झालो. माझे आई बाबा सुद्धा खूप खुश झाले. आपली सून गरोदर आहे ती आपल्याला नातवंड देणार या विचारानेच ते खूप खुश होते. असेच दिवस जात होते. माझ्या बायकोला ७ वा  महिना लागला. रीती प्रमाणे तिला माहेरी सोडावे लागणार होते. तशी आम्ही तयारी केली. तिची बॅग भरून रेडी होती. अचानक माझ्या बाबांना  गावी एक काम आलं . तर ते म्हणाले मी सुद्धा तुमच्यासोबत येईन. माझा काम झाल कि आपण रिटर्न येऊ. पण आम्ही  तिघे म्हणजे मी माझी बायको आणि बाबा गावी गेलो तर आई घरी एकटीच राहील म्हणून आम्ही तिला सुद्धा घ्यायचं ठरला. आमचा निघण्याचा दिवस होता १५ मार्च २०२०. आम्ही निघालो ६-७ तासाचा प्रवास करून आम्ही माझ्या बायकोच्या घरी पोहचलो. तिथे त्या दिवशी आराम करून आम्ही तिचे म्हणजे मी आई आणि बाबा आमच्या शेतातल्या घरी राहायला गेलो. बाबांचं काम १ दिवसात होणार होत. पण काही कारणास्तव ते काम पुढे गेल. त्यामुळे त्यांना आणखीन काही दिवस गावी राहावं लागणार होतं . म्ह्णून मी एकटाच पुण्याला परत जायचं ठरलं . पुण्याला जायच्या आधी बायकोला भेटण्यासाठी गेलो. माझ्या सासरी माझ्या सासूबाई, म्हेवणे आणि त्याची बायको अशे तिघेजण आहेत. माझे सासरे ४ वर्षांपूर्वी वारले. तिथे गेल्यावर मला समजले कि माझ्या सासूबाईंची ब्लड pressure  कमी जास्त होत आहे. त्यांचं वय साधारण ५५ च्या आसपास असेल. सासरे गेल्यापासून त्या थोड्या मनाने  खचल्या होत्या. मानसिक आधार देणारा नवरा गेलेल्या बाईचं दुःख ती एकटीच समजू शकते. माझ्या डोक्यात एक कल्पना आली. मी म्हणालो कि पुण्यात दीनानाथ हॉस्पिटल मध्ये माझ्या ओळखीचे चांगले डॉक्टर आहेत आपण त्यांना दाखवूयात. सासूबाई तयार झाल्या.  तो दिवस होता १७ मार्च २०२०. आमचं जायचं ठरलं. माझ्या बायकोकडे लक्ष देण्यासाठी माझा म्हेवणे आणि त्याची बायको होतीच त्यामुळे सासूबाईंना मी एकटाच घेऊन जायचे ठरले. डॉक्टरना दाखवून पुन्हा गावी सासूबाईंना सोडून माझ्या आई बाबाना पुण्याला घेऊन जायचं असा माझा प्लॅन होता. मी आणि माझे सासूबाई दोघेही पुण्याला निघालॊ तो दिवस होता १८ मार्च २०२०. त्याच दिवशी रात्री आम्ही पुण्याला पोहचलो. दुसऱ्या दिवशी मी डॉक्टरना  फोन करून त्याची visit  ठरवली. २० मार्च २०२० ची तारीख मिळाली. मी सासू बाईंना घेऊन हॉस्पिटल ला गेलो. तिथे डॉक्टरांनी त्यांची तपासणी केली. डॉक्टर बोलले घाबरण्याचं काही कारण नाही. तुम्हाला मानसिक आधाराची गरज आहे. त्यांनी काही औषधे लिहून दिली. आम्ही मेडिकल शॉप मधून गोळ्या घेतल्या आणि घरी आलो. त्यांना घरीच आराम करायला सांगून मी शॉप ला गेलो. कारण खूप दिवस शॉप बंद करून चालणार न्हवते. संध्याकाळी साधारण ७ वाजता मी शॉप बंद करून घरी आलो. सासूबाईंनी दार उघडले. आणि माझे हसून स्वागत केले. मी सुद्धा त्यांना हसून प्रतिसाद दिला. आणि त्याबेत कशी आहे ते विचारला. त्या म्हणाल्या औषध खूप चांगला आहे मला आता थोड बर वाटत आहे. मी ठीक आहे म्हणालो आणि सगळं रिपोर्ट बायकोला फोन करून सांगितलं. तिला सुद्धा बरं  वाटलं. त्या दिवशी रात्रीच जेवण बाहेर करायचं ठरवून मी आणि माझ्या सासूबाई जवळच्या हॉटेल मध्ये गेलो. तिथे जेवण चांगल मिळतं. जेवण करून आम्ही घरी आलो. दुसऱ्या दिवशी २१ मार्च २०२० त्या दिवशी सकाळी मी शॉप ला जायला निघालो. सासूबाईंनी माझ्या साठी नास्ता आणि दुपारचं जेवणाचा डबा  बनवून दिला. मी शॉप ला जाऊन शॉप उघडलं . त्या दिवशी म्हणावे तशे  गिऱ्हाईक  न्हवते. आणि अचानक दुपारी बातमी आणि corona  या जागतिक महामारीमुळे २२ मार्च २०२० या दिवंशी देशात पूर्ण पने lockdown  असेल. माझा गावी जायचं प्लॅन मला रद्द करावा लागला. मी विचार केला कि lockdown  १ दिवसापुरता  असेल २३ मार्च पासून सगळं सुरु होईल आणि मला माझ्या सासूबाईंना घेऊन गावी जाता येईल. पण पण पण.......