మా ఇంటి కథ...by prasanth

[Milf rider]

పార్ట్ 12

మేము కార్ లో వూరికి బయలుదేరాము. నాన్న డ్రైవ్ చేస్తున్నాడు. నేను పక్కన కూర్చున్నాను. అమ్మ, చెల్లి , అక్క వెనక కూర్చున్నారు. నాన్నని వాళ్ళ పెద్దత్త పెంచింది చిన్నప్పుడు. నాకు ఆమె అంతగా పరిచయం లేకపోవడంతో నేను అంతగా బాధ పడలేదు. నాన్నకి ఆమె అంటే ఇస్టం. అందుకు ఎవరం అంతగా మాట్లాడుకోలేదు ప్రయానం లో. నేను అప్పుడప్పుడు అద్దం లో వెనక సీట్ లొ అమ్మని చూసేటోడిని. అమ్మ కూడా అప్పుడప్పుడు నాతో చూపులు కలిపేది, చిన్నగా నవ్వేది, కాని నన్ను కవ్వించ లేదు. తనకి కూడా తెలుసు నేను ఎంతగా నిరాస పడ్డానో...

సాయంత్రానికి ఊరు చేరాము. అప్పటికే ఇరుగు పొరుగు చుట్టాలు గుమి కూడారు. నాన్న వాళ్ళ అక్కలు, చెల్లి, వాళ్ళ కుటుంబాలు వచ్హాయి. ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు చూసాను వాళ్ళని, అంతగా గమనించలేదు అప్పట్లో. ఇప్పుడు ఘ్నానం పెరిగాక చూస్తుంటే తెలుస్తోంది ఒక్కొక్కరి దగ్గర ఎంత ఆస్తులు వున్నాయో. ముందూ , వెనక బానే వున్నాయి ఎత్తులు, లోతులు అందరికి. మేము కార్ దిగిన వెంటనే నాన్న చెల్లి వచ్చి నన్ను హత్తుకుని ముద్దు పెట్టింది. ఆమె బలమైన సల్లు నాకు ఫట్టుమని గుచ్చుకుంది.

చిన్న అత్త : రవి, ఎలా వున్నావు, అప్పుడే ఎంత పెద్దొడయిపోయావు. ఇంత చిన్నప్పుడు చూసాను
నేను : బానే వున్నాను అత్తా..

అంటూ సమాధానం చెప్పాను గాని, నా చూపంతా ఆమె కొండల మీదే వుంది. నా గుడారం మెల్లగా లేవడం మొదలు పెట్టింది. అది అమ్మ గమనిచినట్టు వుంది, సర సరా నా ముందుకు వచ్చి నాకు అడ్డంగా నిలబడి అత్తతో మాట్లడం మొదలు పెట్టింది. కాసెపటికి అందరం లొపలికి వెలుతున్నప్పుడు అమ్మ మెల్లగా నా చెవి లొ ఇలా అంది


అమ్మ : ఒరేయ్, చావుకి వచ్చి కూడా నీ బుజ్జిది లేచి పోతోంది ఎంట్రా ?
నేను : ఏం లేదమ్మా, అత్త నన్ను అలా కౌగిలించుకుంటే నాకు కొద్దిగా అలా అనిపించింది
అమ్మ : కొంపలు అంటించే లాగ వున్నావు. ఎక్కడా తిరగ కుండా ఒక మూల కూర్చో.
నేను : మరి మనం అనుకున్న పని ?
అమ్మ : తంతాను వెదవా...రేపు దహనం అయ్యాక మన ఊరు వెళ్ళాక చూస్తాం. అంత వరకి గమ్ముగా వుండు.

ఇంటి లోపలకి వెళ్ళాము. ముసలామె శవం ఇంటి మద్యలో పెట్టి పూలు వేసి వుంచారు. చుట్టూ ఆమె వయసు వున్న ఆడ వారు కొందరు ఏడుస్తున్నారు. వయసు లో వున్న ఆడ వాళ్ళు, మగ వాళ్ళు అంతగా పట్టించు కోకుండా తమ పనుల్లొ కొందరు, కొందరు రాజకీయాలు మాట్లాడు కుంటూ, కొందరు వంటింట్లొ పనులు చేసుకుంటూ వున్నారు. ముసలామె చావుకి ఎవ్వరు అంతగా బాధ పడుతున్నట్టు లేదు, చాలా దగ్గర బంధువులు తప్ప. నేను ఒక మూల కుర్చి లో కూర్చుని అందరికి గమనిస్తున్నాను. నా పక్కన ఇంకో ముసలామె కూర్చుని వుంది. అమ్మ లోపల అందరితో కుసలం మాట్లాదుకొని మా వైపు నుండి వెళ్ళింది. ముసలామె అమ్మని పిలిచి ఇలా అంది

బామ్మ : ఎమమ్మా శారదా, వీడు నీ కొడుకేనా ?
అమ్మ : అవును బామ్మా...నా వాడే
బామ్మ: చాలా పెద్ద వాడు అయిపోయాడే ?
అమ్మ : పెద్ద వాడు ఏంటి బామ్మ ? ఇంకా నా మీద ఎక్కుతా నంటాడు చంక లోకి

అని చెప్పి చిన్నగా నన్ను చూసి కన్ను కొట్టింది

బామ్మ : ఎరా బాబు, ఇంత వయసు వచ్చాక కూడా అమ్మ చంక ఎక్కుతావా ?
అమ్మ : పర్లేదు లే బామ్మా...ఇంకొంచెం వయసు వచ్చాక ఎలాగో ఎత్తుకోలేం, కనీసం ఇప్పుడన్నా ఎక్కించు కోవాలి కదా ...అదే ఎత్తుకోవాలి కదా

వాళ్ళ మాటల్లొకి నేను కూడా స్రుతి కలిపాను


నేను : నేను పెద్ద వాడు అయ్యాక కూడా ఎక్కుతాను
అమ్మ : సంతోచించాము లే...ఇప్పుడు ఎక్కించు కోవాలంటేనే భయంగా వుంది, రేపు పెద్దవాడు అయ్యాక ఎక్కించుకుంటె బొక్కలు (ఎముకలు) విరిగి పోదూ ?

మా డబుల్ మీనింగ్ ఆట ముసలామెకి అర్థం కాలేదు గాని, నాకు భలే కిక్ ఎక్కిస్తోంది. అంతలో అమ్మని ఎవరో పిలిస్తే అటు వెళ్ళింది. నేను గుట్టుగా కూర్చున్నాను. అక్క తన వయసు ఆడ పిల్లలతో బయట ఆడుకుంటోంది. నా వయసు వున్న మగ పిల్లలు ఎవ్వరు లేరు. కాసేపటికి ఆడ వాళ్ళు పనులు ముగించుకుని వచ్చి సవం ముందు కూర్చున్నారు. నేను అమ్మని దొంగ చూపులు చూస్తున్నాను. అమ్మ పక్కన ఆడ వాల్లతో మాట్లడుతూ నన్ను గమనిస్తోంది. కాసేపటికి అమ్మ లేచి లోపలకి వెళ్ళి వచ్చింది. అటు వైపు నుండి ఇటు వైపు నా పక్కకి వచ్చి, నా చేతిలొ ఎవ్వరికి తెలియకుండా ఒక గుడ్డ పెట్టి ఇలా, నా చెవిలో ఇలా అంది

అమ్మ : నీ బాధ నాకు తెలుసు కన్నా...కాని ఇప్పుడు ఏం చెయ్యగలం. అంత వరకి ఇది వుంచుకో. ఎవ్వరికి చూపించకు

అని చెప్పి వెళ్ళి అటు వైపు కూర్చుని పక్క వాళ్ళతో మాట్లాడుతోంది. నేను మెల్లగా నా చెయ్యి తెరిచి అమ్మ ఇచ్చిన గుడ్డని చూసాను. నాకు షాక్ తగిలింది. అది అమ్మ ప్యాంటీ. దానికి తోడు అది కొంచెం తేమగా వుంది. ముక్కు దగ్గరికి మెల్లగా తెచ్చి వాసన చూస్తే అమ్మ రసాలతో ఘుమ ఘుమ లాడుతోంది. చావుకి వచ్చి కూడా అమ్మలో చిలిపితనం తగ్గలేదు. ఇలాంటి చోట కూడా రసాలు వూరిందంటె అమ్మలో ఎంత కామ కోరికలు వుందో నాకు అర్థం అయ్యింది. నాకు చమటలు పట్టడం మొదలు పెట్టింది. అమ్మ వైపు చూసాను. అమ్మ పక్కన వాల్లతో మాట్లాడుతూ ఓరగా నన్ను చూసి చిన్నగా నవ్వి మళ్ళి పక్కకి తిరిగి మాట్లాడుతోంది. అమ్మ ఎందుకు ఇలా నన్ను ఊరిస్తోందో నాకు అర్థం కాలేదు. అతి కస్టం మీద నా మడ్డ లేవకుండా ఆపుకుంటున్నాను. ఇంతలో అమ్మని ఎవరో పిలిస్తే అమ్మ లేచి, చీరని కాస్త దులుపుకొని, నా వైపు చిన్నగా చూసి, నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయింది. నేను అమ్మ ప్యాంటీ ని జేబులో పెట్టుకుని, వచ్చె పొయ్యె వాల్లని చూస్తూ వుండిపోయాను. ఉన్నట్టుండి అమ్మ ఇటు వైపు నుండి వచ్చి నా పక్కన కూర్చుని ఇలా అంది...



అమ్మ : ఏం కన్నా, అంత వేడిగా వుందా, చమటలు పట్టింది ?
బామ్మ (మా వైపు తిరిగి చిన్నగా నవ్వుతూ) : ఏరా బాబు, ఒక చిన్న చడ్డి చొక్కా కే నీకు ఇంత చమటలు పడితే, ఇన్ని వేసుకోవాలి మాకు ఎలా వుంటుంది ?
అమ్మ : అదే కదా...బయట ఎన్ని వేసుకుంటామో, లోపల అన్ని వేసుకోవాలి మేము. ఏది, నా కర్చీఫ్ ఇచ్చాను కదా, ఎక్కడ పెట్టావు ?
నేను : అది తేమగా వుంటే, జేబు లోపల పెట్టుకున్నాను.
అమ్మ : జేబులో పెట్టుకునేకా నీకు ఇచ్చింది, ఏది బయటకి తీయి

నేను బయతకి తీసి అమ్మ చేతిలో పెట్టాను.

అమ్మ : నిజమే రోయ్...బాగా తడిచింది.

అని చిన్నగా నవ్వి, థన ప్యాంటీతో నా మొహాన్ని తుడవడం మొదలు పెట్టింది. కావాలనే రెండు మూడు సార్లు దాన్ని నా మూతికేసి అద్దింది. అమ్మ వాసనలు ఘాటుగా తగులుతోంది నాకు. అమ్మ చేస్తున్న ఈ విపరీత పనులకి నేను బాగా వేడెక్కి పోయాను. వీలు దొరికితే ఈ రాత్రికే అమ్మ పువ్వుని ఎలాగన్న పొడిచేయాలన్నంత కసి పుట్టింది.