19-10-2019, 07:08 AM
చిన్న బోటు యమహా OBM
(Out board motor) బోటులోకి దిగగానే తంబి బోట్ స్టార్ట్ చేసాడు
మెల్లిగా అక్కడే ఒక రౌండ్ కొట్టి సముద్రంలోకి తిరిగింది.....
కాస్త దూరంలో కోస్ట్ గార్డ్ బోట్ తెల్లగా నీల్లమీద అటు ఇటు ఉగిసలాడుతు కనపడింది జఫర్ భాయ్ ఆ బోటు వైపు చూయించాడు ఏంటి అన్నట్లు
" అమా... కోస్ట్ గార్డ్ బోట్......
పెట్రోలింగ్...... స్మగ్లింగ్..... శ్రీలంకన్ బోట్ ..... ఫైరింగ్" తంబి జవాబిచ్చాడు
అంతేకాదు బోట్ కు కాస్త దగ్గర గా పోనిచ్చాడు.....
దాని పై మద్యలోCG 02అని పెద్ద అక్షరాలలో రాసి ఉంది వెనక వైపు అహల్యాభాయ్ అని రాసి ఉంది.....
బోట్ ముందు బాగం నుండి ఒక ఇనుప చెయిన్ సముద్రంలోకి వెల్లింది
దాన్నే లంగర్ అనేది అనుకున్నాడు
అంతాకొత్తగా వింతగా ఉంది జఫర్ భాయ్ కి .........
చేతికున్నవాచ్ లోటైమ్ చూసాడు 4:30 తన చేతితో సైగా చేసాడు ఎంత దూరం ఉంది అన్నట్లు
" 20-25 మైల్ ఇరిక్క్..... వన్ మనికూర్ " తంబి జవాబు
సముద్రంపైనుండి వచ్చే గాలి దాంతో పాటు నీటి తుంపరలు కాస్త వేడి నుండి
ఉపసమనాన్ని ఇస్తున్నా బోటు ఆటు పోటులకు ఊగుతుా అలల కు ఎగిరి పడుతుంటే కడుపులో తిప్పుతూ....... వాంతి వచ్చేలా ఉంది జఫర్ భాయ్ కి దూరంగా రామేశ్వరం ఫిషింగ్ హార్బర్ కనపడుతుంది,గుంపులు గుంపలుగా
ఫిష్షింగ్ బోట్లు చేపలు పట్టడానికి బయలు దేరుతున్నాయి వాటి మద్య నుండి లాఘవంగా తన బోట్ ను దనుస్కోటి వైపుకు తీసుకెలుతున్నాడు తంబి
చెప్పినట్లే 5:30 కల్ల దనుస్కోటి చేరుకొన్నారు.... దగ్గర కు చేరుకునే ముందే ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి దాన్ని లేపి బోట్ లో పెట్టాడు తనూ నీల్లలోకి దూకి
అదే స్పీడ్ లో బోట్ ను బీచ్ వరకు లాక్కెల్లాడు
పశ్చిమాన సూర్యుడు ఎరుపెక్కి అస్తమించడానికి సిద్దం అవుతూ తన ఆఖరి కిరణాలను వెదజల్లుతుంటే
ఇలా ఇంత నిర్మానుశ్యంగా ఉన్న స్తలం చూడడం ఇదే మొదటి సారి .....
ఇసుక లో కాలు పెడుతూ అనుకొన్నాడుజఫర్ భాయ్
ఇంకా అరగఁట ఉంది అలియార్ సామి రాడానికి......
మెల్లిగా నడుస్తూ మేయిన్ రోడ్లోకి వచ్చారు ఇద్దరు అక్కడక్కడా 2-3 కుక్కలు తప్ప వేరే ఏమి కనపడలేదు..... చేపల వాసన , గాలిలో ఉప్పుతేమ చిరాకు పుట్టిస్తుంటే మరోసారి చుట్టూచూసాడు పడిపోయిన కట్టడాలు ,మొఁడి గోడలు
పాడుపడిన శిథిలాలు ఆ సంద్యా కిరణాల కాంతిలో పొడవాటి నీడలు సృష్ఠిస్తుంటే జఫర్ భాయ్ కీ శరీరం ఒక సారి గగుర్పొడిచింది.....ఒంటి మీది వెంట్రుకలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి....
రామాయణ కాలం నుండే ప్రశస్తి పొందిన ఊరు ....
ఇక్కడి నుండే శ్రీరాముడు వానరుల సహాయంతో లంకలోకి వంతెన కట్టింది.......
ఇప్పటికీ ఆ వంతెన గుర్తులు అలాగే ఉన్నాయి......
బ్రిటీష్ వారి కాలంలో..... రైల్వే స్టేషన్, పోలిస్ స్టేషన్, పోస్ట్ ఆఫిస్,చిన్న ఆసుపత్రి, చర్చ్ వ్యాపర స్థాపనలు యాత్రీకులతో , తీర్థాటకులతో కిటకిటలాడుతూ ఉండేది
ఈ టవున్ ఆడంబరానికి, వైభవానికి ఏమి తక్కువ లేకుండే కాని.......
1964లో వచ్చిన సైక్లోన్ ఈ టవునుకు
మరణశిక్ష విదించింది......
ఇప్పుడు ఇది ఒక ప్రేతాత్మగా మిగిలి పొయ్యింది .........
జస్ట్ ఏ ఘోస్ట్ టవున్.......
ఆ పాత ప్రతాపానికి చిహ్నంగా
ఇప్పటికీ ఆ అవసిష్ఠాలు కనపడుతూ...
జస్ట్ ఏ ప్రేతనగరం
.............
JD డిన్నర్ తరువాత రూములోకి వెల్లి డ్రెస్ విప్పి ఒక లుంగి టీ షర్ట్ లోకి చేంజ్ చేసుకొని నేరుగా టెరస్ లోకి వెల్లాడు పైన టెరస్ లో చిన్న రూఫ్ గార్డన్ అందులో అతిథులు కూర్చోడానికి వీలుగా కుర్చీలు వేసి ఉన్నవి
చలిగా ఉన్నందుకు టెరస్ లోఎవ్వరూ
లేరు ఒకటి అర తప్పితే, JD ఖాలీగా ఉన్న చేర్ లో కూర్చున్నాడు
మైండ్ లోపూర్తిగా రమోల మాత్రం
ముద్ద మందారపు మొగ్గలా.....
అరవిచ్చిన రోజా పువ్వులా.......
ఎప్పుడూ తన కళ్ళ ముందు కదులుతూ......
తన అందాలతో ఊరిస్తూ......
వంపు సొంపులతో కవ్విస్తూ.....
తన కలల్లో వచ్చి తన నిద్ర పాడు చేస్తున్న రమోలా ...... ఇన్ని రోజులు చూసి చూసి శరీరం వేడెక్కిన JDకి ఈ రోజు తల వేడెక్కి పోతుంది......
ఈ రాత్రి తన మనసు లో ఉన్న మాట చెప్పెయ్యాలి ..... విడవకూడదు..... తనదాన్నిగా చేసుకోవలసిందే........
అదే దృడనిశ్చయంతో గబగబా మెట్లు దిగి రమోలా రూము వైపు నడిచాడు మొదట తన రూమ్ , ఆ తరువాత అమ్మ నాన్నల రూమ్ అది దాటి వెల్లాలి....
కాని తన రూమ్ దగ్గరే ఆగిపొయ్యాడు
తన రూమ్ సగంతెరిచి ఉంది....
తను డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని పైకి వెల్లేముందు తలుపు లాక్ చెయ్యలేదు కాని మూసి వెల్లాడు మరి ఇప్పూడు తెరుచుకొని ఉంది.....
JD మెల్లిగా తన రూమ్ లోకి అడుగు పెట్టాడు..... రూమ్ లో లైట్ లేకున్నా బయటనుండి స్ట్రీట్ లైట్ల వెలుగు మసకగా లోపలకి పడుతుంది అయినా చీకట్లోనేగా మెరుపు తీగ సౌందర్యం కనపడేది ...... ఆ కుటికూరా పౌడర్ వాసన చెప్పకుండానే చెప్పేసింది శాల్తి ఎవరూ అనేది ......
రూమ్ లో నేను కనపడకపోయేసరికి
ఎంచెయ్యాలో తెలువక అలాగే నిలుచుండిపొయ్యిందిలా ఉంది నా రాకడ కూడ తెలవలేదు...... ఒక చేత్తో
వెనుక నుండి ఆలాగే చుట్టేసా.....
మరో చేత్తో నోరుమూసేసా......
నాకు తెలుసు అరుస్తుందని ......
(Out board motor) బోటులోకి దిగగానే తంబి బోట్ స్టార్ట్ చేసాడు
మెల్లిగా అక్కడే ఒక రౌండ్ కొట్టి సముద్రంలోకి తిరిగింది.....
కాస్త దూరంలో కోస్ట్ గార్డ్ బోట్ తెల్లగా నీల్లమీద అటు ఇటు ఉగిసలాడుతు కనపడింది జఫర్ భాయ్ ఆ బోటు వైపు చూయించాడు ఏంటి అన్నట్లు
" అమా... కోస్ట్ గార్డ్ బోట్......
పెట్రోలింగ్...... స్మగ్లింగ్..... శ్రీలంకన్ బోట్ ..... ఫైరింగ్" తంబి జవాబిచ్చాడు
అంతేకాదు బోట్ కు కాస్త దగ్గర గా పోనిచ్చాడు.....
దాని పై మద్యలోCG 02అని పెద్ద అక్షరాలలో రాసి ఉంది వెనక వైపు అహల్యాభాయ్ అని రాసి ఉంది.....
బోట్ ముందు బాగం నుండి ఒక ఇనుప చెయిన్ సముద్రంలోకి వెల్లింది
దాన్నే లంగర్ అనేది అనుకున్నాడు
అంతాకొత్తగా వింతగా ఉంది జఫర్ భాయ్ కి .........
చేతికున్నవాచ్ లోటైమ్ చూసాడు 4:30 తన చేతితో సైగా చేసాడు ఎంత దూరం ఉంది అన్నట్లు
" 20-25 మైల్ ఇరిక్క్..... వన్ మనికూర్ " తంబి జవాబు
సముద్రంపైనుండి వచ్చే గాలి దాంతో పాటు నీటి తుంపరలు కాస్త వేడి నుండి
ఉపసమనాన్ని ఇస్తున్నా బోటు ఆటు పోటులకు ఊగుతుా అలల కు ఎగిరి పడుతుంటే కడుపులో తిప్పుతూ....... వాంతి వచ్చేలా ఉంది జఫర్ భాయ్ కి దూరంగా రామేశ్వరం ఫిషింగ్ హార్బర్ కనపడుతుంది,గుంపులు గుంపలుగా
ఫిష్షింగ్ బోట్లు చేపలు పట్టడానికి బయలు దేరుతున్నాయి వాటి మద్య నుండి లాఘవంగా తన బోట్ ను దనుస్కోటి వైపుకు తీసుకెలుతున్నాడు తంబి
చెప్పినట్లే 5:30 కల్ల దనుస్కోటి చేరుకొన్నారు.... దగ్గర కు చేరుకునే ముందే ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి దాన్ని లేపి బోట్ లో పెట్టాడు తనూ నీల్లలోకి దూకి
అదే స్పీడ్ లో బోట్ ను బీచ్ వరకు లాక్కెల్లాడు
పశ్చిమాన సూర్యుడు ఎరుపెక్కి అస్తమించడానికి సిద్దం అవుతూ తన ఆఖరి కిరణాలను వెదజల్లుతుంటే
ఇలా ఇంత నిర్మానుశ్యంగా ఉన్న స్తలం చూడడం ఇదే మొదటి సారి .....
ఇసుక లో కాలు పెడుతూ అనుకొన్నాడుజఫర్ భాయ్
ఇంకా అరగఁట ఉంది అలియార్ సామి రాడానికి......
మెల్లిగా నడుస్తూ మేయిన్ రోడ్లోకి వచ్చారు ఇద్దరు అక్కడక్కడా 2-3 కుక్కలు తప్ప వేరే ఏమి కనపడలేదు..... చేపల వాసన , గాలిలో ఉప్పుతేమ చిరాకు పుట్టిస్తుంటే మరోసారి చుట్టూచూసాడు పడిపోయిన కట్టడాలు ,మొఁడి గోడలు
పాడుపడిన శిథిలాలు ఆ సంద్యా కిరణాల కాంతిలో పొడవాటి నీడలు సృష్ఠిస్తుంటే జఫర్ భాయ్ కీ శరీరం ఒక సారి గగుర్పొడిచింది.....ఒంటి మీది వెంట్రుకలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి....
రామాయణ కాలం నుండే ప్రశస్తి పొందిన ఊరు ....
ఇక్కడి నుండే శ్రీరాముడు వానరుల సహాయంతో లంకలోకి వంతెన కట్టింది.......
ఇప్పటికీ ఆ వంతెన గుర్తులు అలాగే ఉన్నాయి......
బ్రిటీష్ వారి కాలంలో..... రైల్వే స్టేషన్, పోలిస్ స్టేషన్, పోస్ట్ ఆఫిస్,చిన్న ఆసుపత్రి, చర్చ్ వ్యాపర స్థాపనలు యాత్రీకులతో , తీర్థాటకులతో కిటకిటలాడుతూ ఉండేది
ఈ టవున్ ఆడంబరానికి, వైభవానికి ఏమి తక్కువ లేకుండే కాని.......
1964లో వచ్చిన సైక్లోన్ ఈ టవునుకు
మరణశిక్ష విదించింది......
ఇప్పుడు ఇది ఒక ప్రేతాత్మగా మిగిలి పొయ్యింది .........
జస్ట్ ఏ ఘోస్ట్ టవున్.......
ఆ పాత ప్రతాపానికి చిహ్నంగా
ఇప్పటికీ ఆ అవసిష్ఠాలు కనపడుతూ...
జస్ట్ ఏ ప్రేతనగరం
.............
JD డిన్నర్ తరువాత రూములోకి వెల్లి డ్రెస్ విప్పి ఒక లుంగి టీ షర్ట్ లోకి చేంజ్ చేసుకొని నేరుగా టెరస్ లోకి వెల్లాడు పైన టెరస్ లో చిన్న రూఫ్ గార్డన్ అందులో అతిథులు కూర్చోడానికి వీలుగా కుర్చీలు వేసి ఉన్నవి
చలిగా ఉన్నందుకు టెరస్ లోఎవ్వరూ
లేరు ఒకటి అర తప్పితే, JD ఖాలీగా ఉన్న చేర్ లో కూర్చున్నాడు
మైండ్ లోపూర్తిగా రమోల మాత్రం
ముద్ద మందారపు మొగ్గలా.....
అరవిచ్చిన రోజా పువ్వులా.......
ఎప్పుడూ తన కళ్ళ ముందు కదులుతూ......
తన అందాలతో ఊరిస్తూ......
వంపు సొంపులతో కవ్విస్తూ.....
తన కలల్లో వచ్చి తన నిద్ర పాడు చేస్తున్న రమోలా ...... ఇన్ని రోజులు చూసి చూసి శరీరం వేడెక్కిన JDకి ఈ రోజు తల వేడెక్కి పోతుంది......
ఈ రాత్రి తన మనసు లో ఉన్న మాట చెప్పెయ్యాలి ..... విడవకూడదు..... తనదాన్నిగా చేసుకోవలసిందే........
అదే దృడనిశ్చయంతో గబగబా మెట్లు దిగి రమోలా రూము వైపు నడిచాడు మొదట తన రూమ్ , ఆ తరువాత అమ్మ నాన్నల రూమ్ అది దాటి వెల్లాలి....
కాని తన రూమ్ దగ్గరే ఆగిపొయ్యాడు
తన రూమ్ సగంతెరిచి ఉంది....
తను డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని పైకి వెల్లేముందు తలుపు లాక్ చెయ్యలేదు కాని మూసి వెల్లాడు మరి ఇప్పూడు తెరుచుకొని ఉంది.....
JD మెల్లిగా తన రూమ్ లోకి అడుగు పెట్టాడు..... రూమ్ లో లైట్ లేకున్నా బయటనుండి స్ట్రీట్ లైట్ల వెలుగు మసకగా లోపలకి పడుతుంది అయినా చీకట్లోనేగా మెరుపు తీగ సౌందర్యం కనపడేది ...... ఆ కుటికూరా పౌడర్ వాసన చెప్పకుండానే చెప్పేసింది శాల్తి ఎవరూ అనేది ......
రూమ్ లో నేను కనపడకపోయేసరికి
ఎంచెయ్యాలో తెలువక అలాగే నిలుచుండిపొయ్యిందిలా ఉంది నా రాకడ కూడ తెలవలేదు...... ఒక చేత్తో
వెనుక నుండి ఆలాగే చుట్టేసా.....
మరో చేత్తో నోరుమూసేసా......
నాకు తెలుసు అరుస్తుందని ......
mm గిరీశం