Fantasy சப்தஸ்வரங்கள்

[Kaja.pandiyan]

குழந்தைக்கு பால் கொடுப்பதால் பிரா போடாமல் நைட்டியை அணிந்து கொண்டிருந்ததால் அவளது முலைகளின் காம்புகள் இரண்டும் அந்த நைட்டியின் முன்பக்கம் முட்டிக் கொண்டு நின்றது. அது ரோஸ் நிற நைட்டி என்பதால் கருப்பு நிறத்திலான முலைக் காம்புகள் துருத்திக்கொண்டு சற்று தெள்ள தெளிவாக தெரிந்தன. அது மட்டுமல்லாமல் சாந்தி முக்கியமாக சொல்லி இருந்ததால் கீழே பாவாடையோ ஜட்டியோ போடாமல் இருந்ததால் அந்த மெல்லிய சில்க் நைட்டியில் மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். இடுப்புக்குக் கீழே தொடைகளுக்கு நடுவில் இறங்கிய இடைவெளி கூட தெளிவாக தெரிந்து கொண்டு இருந்தது.

கண்ணாடியில் அவள் தன்னுருவத்தை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருக்கும்போது அங்கே வந்த சாந்தி வாணியை தலை முதல் கால்வரை பார்த்து விட்டு வாணியைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். அதை கவனித்த வாணி சாந்தியை பார்த்து....'என்ன அத்தை....எதுக்கு என்னைப் பாத்து இப்படி சிரிக்கீங்க...?' என்று கேட்டாள்.

'இந்த நைட்டில உன்னை பாத்துட்டு சந்தோசத்துல சிரிச்சேன்..'

'ம்ம்...போங்க அத்தை...இப்டித்தான் அப்பப்போ ஏதாவது சொல்லிகிட்டே இருப்பீங்க...'

'ஆமாண்டி....நான் சொல்லாம வேற யாரு சொல்வாங்களாம்...? சரி....ரேவதி இன்னும் உறங்கிக்கிட்டுதான் இருக்காளா...?'

'ஆமா அத்தை...இப்போ அவள் விழிக்கிற நேரம்தான்.. '

'ம்ம்....வா...காப்பி குடிக்கலாம்....ராகவனும் இப்ப வந்துருவான்...'

'அதுக்குத்தான் என்னை இந்த நைட்டியை போடச் சொன்னீங்களா...?'

'ஆமா....வேற எதுக்கு...?'

'போங்க அத்தை....இதப் போட்டுக்கிட்டு எப்படி அவங்க முன்னாடி போய் நிக்கிறதாம்...இதோ பாருங்க....ரெண்டும் குத்திகிட்டு நிக்கிற மாதிரி இருக்கு..'

'போடி இவளே....அதான் காலையில ரெண்டையும் தொறந்து காட்டிகிட்டு இருந்தியே....அப்புறம் என்ன...?'

'நான் ஒன்னும் வேணும்னே அப்படி தொறந்து காட்டலை...'

'சரி...சரி...நீயா காட்டலை....நான் சொல்லித்தான் அப்படி காட்டினே...ஒத்துக்கிறேன்....அதே மாதிரி இப்பவும் நான் சொல்றதை மட்டும் செய்...அது போதும்....'

'அத்தை....கீழயும் ஜட்டி கூட போடலை...'

'அதுக்கென்னடி.... அதான் போட வேண்டான்னு சொன்னேனே....எல்லாம் காரணமாத்தான்...ஒண்ணொண்ணா கேட்டுகிட்டு இருக்காம பேசாம நான் சொல்றதை மட்டும் செய் .. என்ன சரியா...?'

'நீங்க சொல்றதை பாத்தா காலைல நடந்ததை விட ஜாஸ்தியா ஏதாவது நடக்க வைக்கப் போறீங்களா...?'

'அதெல்லாம் அந்தந்த நேரத்தை பொறுத்து.....சும்மா கேள்வி கேட்டுகிட்டே இருக்காதே....வா....'என்று சொல்லி விட்டு சாந்தி திரும்பி ஹாலுக்குள் போக....வாணியும் மீண்டும் ஒரு முறை கண்ணாடியில் தன்னை பார்த்து திருப்தி அடைந்தவளாய் சாந்தியை தொடர்ந்து ஹாலுக்குள் செல்ல...வாசலில் ராகவன் வந்து நிற்பது தெரிந்தது.

வாசல் படியேறி வந்து கொண்டே செல்போனில் பேசினான்.

'ஆமா இப்போதான் கால் மணி நேரத்துக்கு முன்னாலதான் வந்தேன்....'
'.........................'
'ஆமா....இருக்காங்க.... காபி குடிக்க கூப்பிட்டாங்க....'
'................................'
'ம்ம்....ரெண்டு பேரும் நல்லா இருக்காங்க.....இந்த வாணிகிட்ட போனை குடுக்கேன்...பேசு....'

போனை காதில் இருந்து எடுத்து வாசலில் இருந்தே வாணியை அழைத்தான்.

'வாணி......சந்தியா போன்ல இருக்கா...உன்கிட்ட பேசணுமாம்...'

அவன் அழைத்தவுடன் அவனை நோக்கி செல்ல அவனும் உள்ள வந்து வாணியிடம் போனை கொடுக்க அவள் போனை வாங்கி சந்தியாவிடம் பேசத் துவங்க ... ராகவன் வாணியை கண்கள் விரியப் பார்த்தான்.

'இவள்தான் எத்தனை அழகு...?'

ராகவன் வாணியின் எதிரே நின்று அவளை மௌனமாக ரசிக்கத் துவங்க வாணி சந்தியாவிடம் பேசிக் கொண்டிருக்க.....சாந்தி வாணிக்கு பின்னால் இருந்து ராகவனை பார்த்து குரல் கொடுத்தாள். .

'உள்ள வாப்பா....'

'ம்ம்...இதோ வர்றேன்....சந்தியா போன் பண்ணினா......வாணிக்கிட்ட பேசனும்னு சொன்னா....அதான்....'

'ம்ம்...அதானே பார்த்தேன்... அவ இங்க இருக்கும்போதே ரெண்டு பேரும் தனியா உட்கார்ந்து மணிக்கணக்கா பேசுவாங்க....அப்படி என்னதான் ரகசியம் பேசுவாங்களோ....இப்போ போன் பேச ஆரம்பிச்சாச்சா.....எப்போ முடிக்கப் போறாங்களோ....?'

போன் பேசிக் கொண்டிருந்த வாணியை தாண்டி ராகவன் ஹாலுக்குள் வந்தான்.

வாணியை கடந்து வரும்போது அவள் மேல் லேசாக உரச நேர்ந்த ராகவனுக்கு அவள் அணிந்திருந்த அந்த சில்க் நைட்டி பஞ்சு போல வருடி விட்டதை போல உணர....இனிமேல் அவள் தங்கை என்றுதான் பார்க்க வேண்டும் என்று ஆபீசில் வைத்து எடுத்த உறுதிமொழி மறந்து போயிற்று.