హా లలిత!..by ratiraj

[Milf rider]

3వ భాగము

ఆ దృశ్యాన్ని తలుచుకొని ఎన్నిసార్లు చేతికి పనిచెప్పాడో లేక్కలేదు.రోజు రోజుకీ నీరజ మీద మోజు పెరిగిపోతుంది.”నీరజని ఎలాగైనా దెంగాలి ఎలా ఎలా”అని తీవ్రంగ ఆలోచిస్తున్నాడు.ఆ ఆలోచనలకి బుర్రవేడెక్కిడంతో కాఫీ కలుపుకొని తాగుతూ టీవీలో వార్తలు చూస్తున్నాడు. breaking news చూసి షాకైయ్యాడు. యమన్ లో ఉగ్రవాదుల బాంబుదాడులు, 200 పైగా మృతుల సంఖ్య, దానిలో భారతీయులు 50 మంది. రాజుకి కొద్దిగా అనుమానం మొదలైంది, వేగంగ టీనీ ఛానల్స్ మారుస్తున్నాడు.అక్కడ టీపాయి మీదున్న సెల్ మొగింది.
నీరజ ఏడుపు పెడబొబ్బలతో “హలో! టీవీ చూసారా యమన్ లో బాంబుదాడి జరిగిందట!!! ఆయన ఎలా ఉన్నారో,ఫోన్ చేసి కనుక్కోరు నాకు గుండేదడగా ఉంది” అంటూ ఒకటే ఎడుపు. అవును చూసాను,కంగారు పడకు రమణకి ఎంకాదులే నేను విషయం కనుక్కొని ఒస్తాను అని ఫోన్ పెట్టేశాడు.

ఒ గంట తరువాత నీరజ దగ్గరకి వెళ్లి బాంబు దాడి మృతుల్లో రమణ పేరు ఉందని చెప్పాడు.అంతే నెత్తిమీద పిడుగు పడినట్టు కుప్పకూలిపోయింది.ఎడుపులూ పెడబోబ్బలు.బాంబు ధాటికి మనుషులు పీసులు పీసులు అయిపోయారు.దాంతో శవాలనికూడ తెప్పించే ప్రయత్నం చేయలేదు ప్రభుత్వం.కాని పోయిన వాళ్ల కుటుంబాలకు 5లక్షల చోప్పున ఎక్స్రేషియా ప్రకటించింది.డబ్బుకోసం రాజు తిరగని రోజులేదు.”ఈ కాలంలో ఐనవాళ్లే పట్టించుకోవట్లేదు,కాని ఈయన మన కోసం ఎంత శ్రద్ధతీసుకుంటున్నాడో” అని సుగుణమ్మ బాధపడింది.
రాజు కష్టం చూసి నీరజ మనసులో రాజు అంటే అభిమానం గౌరవం పెరిగాయి.

**************************************
మూడు నెలలైంది నీరజ కాస్త తేరుకుంది “పోయిన వాడు ఎలాగూ రాడు కనీసం డబ్బైనా అందితే అవసరానికి
ఉపయోగపడితుందని” అని సుగుణమ్మ నచ్చజెప్పడంతో రాజుతోపాటు పైరవీలకి తిరగడం మొదలు పెట్టింది.కొద్ది వారాల్లోనే నీరజకి రాజు దగ్గర చనువు ఎర్పడింది.

(రా) “ఈ వ్యవహారం కేంద్ర చూస్తుంది కాబట్టి ఢిల్లీ వెళ్లాలి”

(నీ) అయితే నేనూ మీతోపాటే ఢిల్లీ ఒస్తాను.

(రా) “ఒద్దొద్దు అక్కడ చాలా ఇబ్బందులు పడాలి,చలెక్కువ(డిసెంబర్ నెల)పనవ్వడానికి వారం పది రోజులు పట్టోచ్చు,ముఖ్యంగ బాబుకి ఆ వాతావరణం పడదు.”

(సు) “మీరు మాకోసం పడే ఇబ్బంది ముందు దీని కష్టమెంతా,ఇక వీడి సంగతి నేను చూసుకుంటాను,ఈ రెన్నెల్ల నుండి తల్లి దగ్గర కన్నా నా దగ్గరే అలవాటు పడ్డాడు.మీరు వెళ్లి పని చూసుకురండి.”
(రా) “సరే మీ ఇష్టం ఎల్లుండి ఊదయం 6:30 కి ట్రైను.తయారవ్వు”

(నీ) (సంతోషంగా) “సరే”