17-10-2019, 10:41 AM
ராகவனுக்கு ஆபீசில் இருப்பு கொள்ளவில்லை. அவனது மேஜையில் இருந்த லேப்டாப்பை பார்த்தாலோ அல்லது வேறு பைல்களைப் பார்த்தாலோ எங்கு பார்வையை திருப்பினாலும் வாணி என்ற அழகு பதுமையின் அரை நிர்வாண கோலம்தான் தெரிவதை போல இருந்தது. அப்பப்பா...என்ன ஒரு அழகு..? கைக்கு அடங்காத சைசில் உருண்டையான மாம்பழத்தை போல முலைப்பால் கொடுக்கும் இந்த சமயத்தில் கூட சற்றும் சரியாத வடிவத்தில் தடிப்பாக முன்னின்ற செம்பழுப்பு காம்புகளோடு பார்த்த அவளது அந்த அழகு முலைகள் இரண்டும் ராகவனை ரொம்ப அல்லாடவைத்துக் கொண்டிருந்தது.
அது மட்டுமா....அவள் குழந்தையை சைடு மாற்றி பால் கொடுப்பதற்காக திருப்பியபோது அவள் தோளை சுற்றி போட்டிருந்த துண்டு பெருவாரியாக விலகி அதனூடே வெளிப்பட்டு தெரிந்த அவளது பளிங்கு போன்ற இடுப்பும் அவன் பார்வையில் இருந்து தப்பவில்லை.
அவனது மனைவி சந்தியாவும் அழகில் குறைந்தவள் இல்லை என்றாலும் வாணியின் அளவுக்கு கவர்ச்சியான உடல்வாகு கொண்டவள் என்று சொல்ல முடியாது. இத்தனை நாள் வரை வாணியை தங்கை தங்கை என்று கூப்பிட்டு பழகி வந்தவனுக்கு இப்போது அவளை வேறு விதமான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கத் தோன்றியது.
இது சரியா தவறா என்று அவனுக்கு ரொம்ப குழப்பமாக இருந்தது. வாணிக்கு தன்மேல் எந்தவிதமான பற்றுதல் இருக்கும் என்றும் சந்தேகம் தோன்றியது. வேண்டும் என்றேதான் அவள் தன்னுடைய முலைகளை தனக்கு காட்டினாளா....? அப்படி அவள் தன்மேல் ஆசைப் பட்டு காட்டினாலும் அவளது மாமியார் சாந்தி அக்கா முன்பு வைத்து எப்படி அது சாத்தியம்....?
ஒருவேளை தான் நினைப்பதெல்லாம் தவறுதானோ...? அவள் மனதில் எவ்வித தவறான அபிப்ராயமும் இன்றி கள்ளம்கபடம் இல்லாமல் தன்னை அவளுடைய உடன்பிறவா சகோதரனை போலத்தான் நினைக்கிறாளா...?
அதனால்தான் சாந்தி அக்கா முன்னால் வைத்தே எவ்வித பயமோ தயக்கமோ இன்றி அவளது முலைகள் இரண்டும் எனக்கு தெரியும்படி குழைந்தைக்கு பால் கொடுத்தாளா...? அது மட்டுமில்லாமல் சாந்தி அக்கா கூட அதை பற்றி எதுவுமே தவறாக சொல்லவில்லையே...? அதற்கு மாறாக வாணி அந்த மாதிரி தனக்கு முன்னால் வெளிப்படையாக இருப்பதை ஊக்கமளிப்பதை போல அல்லவா நடந்து கொண்டார்கள்.
அதுகூட பரவாயில்லை....வாணி முலைகளுக்கு கீழே இறக்கி கட்டியிருந்த அந்த நீல நிறத்திலான உள்பாவாடையை கூட கட்டாமல் எனக்கு அருகில் இருந்தால்கூட தான் ஒன்றும் சொல்ல மாட்டேன் ... என்மேலும் வாணி மேலும் அத்தனை நம்பிக்கை வைத்து இருக்கிறேன் என்றல்லவா சொன்னார்கள்.... அப்படி என்றால் வாணியும் சாந்தியும் என்னை அந்த அளவுக்கு நம்புகிறார்கள்....அவர்கள் வீட்டு ஆளை போலத்தான் நம்மை கருதுகிறார்கள் ..... நான்தான் தவறான ரீதியில் சிந்திக்கிறேனோ...ஆமாம் ...அப்படித்தான்.....நான் நினைப்பதுதான் தவறு....அவர்கள் மனதில் வேறு எந்த விதமான அபிப்ராயமும் இல்லை.....இனிமேல் இப்படி எல்லாம் சிந்தனை செய்யக் கூடாது......என்று தன்னை தானே திருத்திக் கொள்பவனை போல .. தலையை சிலுப்பி கொண்டு மனதை கட்டுப்படுத்த முயன்றவனுக்கு ... கூடவே வேறொரு சந்தேகம் எழுந்தது.
சரி...என்னை தன்னுடைய சகோதரன் என்று வாணி கருதினாலும் அதற்காக இப்படியா மாராப்பு கட்டியிருந்த உள்பாவாடையை இறக்கிக்கட்டிக் கொண்டு இரண்டு முலைகளையும் காட்டிக் கொண்டு குழந்தைக்கு கொடுப்பாள்...? கூடப் பிறந்த சகோதரனாக இருந்தாலும் கூட இதெல்லாம் சாத்தியமா...? என்று யோசனை செய்தவனுக்கு ஆபீசில் தன்னுடன் பணிபுரியும் சுகுமாரனின் நினைப்பு வந்தது.
சுகுமாரனின் வீட்டில் நடப்பதை எல்லாம் அவன் ராகவனிடம் ஒன்று விடாமல் சொல்லும் அளவுக்கு இருவரும் நெருங்கிய நண்பர்கள். சுகுமாரனின் தங்கை குளித்து விட்டு உடைமாற்றும் சமயங்களில் அடிக்கடி அவளது பிராவின் ஹூக்கை அவன்தான் மாட்டி விடுவான் என்றும்....அதை கேட்டு விட்டு ராகவன் அவனிடம் தயங்கி தயங்கி...அது எப்படி சுகு... அப்படி நீ ஹூக்கை மாட்டி விடும்போது உன் சிஸ்டர் வேற ஒண்ணும் போடாமலா நிப்பா...? எதுக்குன்னா அப்படி எதுவும் மேலே போடாமல் நின்னா ஏதாவது வெளியே தெரியாதா...அது உனக்கும் உன் தங்கச்சிக்கும் கூச்சமா இருக்காதா...என்று வாயில் எச்சில் ஊற இவன் கேட்டதற்கு .....அதுல என்ன இருக்கு ராகவா...அவன் என்னோட தங்கச்சி....இன்னிக்குதானே அவ பெரிய பொண்ணா வளந்து நிக்கிறா....அதுக்கு முன்னாடி நாங்க ரெண்டு பெரும் சின்ன வயசுல இருந்தே ஒண்ணா ஓடிபிடிச்சு விளையாடி வளர்ந்தவங்கதானே...அதனால அதெல்லாம் ஒரு பிரச்சினை இல்லை....நீ சொல்றமாதிரி என் தங்கச்சி என் முன்னாடி சும்மா நிண்ணுதான் பிரா ஹூக்கை போட்டு விடச் சொல்லுவா....அந்த நேரத்துல ஹூக்கை மாட்டிட்டு அவ திரும்புப்போது அவளோட செஸ்ட் எனக்கு தெரியத்தான் செய்யும்.....பட் அதுல என்ன இருக்கு ..?இதெல்லாம் அண்ணன் தங்கச்சிக்குள்ள ரொம்ப சாதாரணம்....
சுகுமார் சொன்னதெல்லாம் இப்போது ராகவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அப்படி என்றால் அண்ணன் தங்கைக்கு நடுவில் இதெல்லாம் ஒரு விகல்பமான விஷயம் இல்லைதானோ......வாணியும் சாந்தியும் என்னைப் பற்றி அந்த மாதிரிதான் நினைக்கிறார்களோ....நாம்தான் அப்படி திடீரென்று வாணியை அப்படி ஒரு நிலைமையில் பார்த்து விட்டு தவறாக நினைத்து விட்டோமோ? மனைவி அருகில் இல்லாமல் கொஞ்ச காலமாக உடலுறவு இல்லாமல் விரகத்தில் இருக்கும் நம் ஆண் புத்திதான் இப்படிஎல்லாம் நினைக்க தோன்றுகிறதோ என்றெல்லாம் நினைத்து தனக்குதானே வருத்தப் பட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
அது மட்டுமா....அவள் குழந்தையை சைடு மாற்றி பால் கொடுப்பதற்காக திருப்பியபோது அவள் தோளை சுற்றி போட்டிருந்த துண்டு பெருவாரியாக விலகி அதனூடே வெளிப்பட்டு தெரிந்த அவளது பளிங்கு போன்ற இடுப்பும் அவன் பார்வையில் இருந்து தப்பவில்லை.
அவனது மனைவி சந்தியாவும் அழகில் குறைந்தவள் இல்லை என்றாலும் வாணியின் அளவுக்கு கவர்ச்சியான உடல்வாகு கொண்டவள் என்று சொல்ல முடியாது. இத்தனை நாள் வரை வாணியை தங்கை தங்கை என்று கூப்பிட்டு பழகி வந்தவனுக்கு இப்போது அவளை வேறு விதமான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கத் தோன்றியது.
இது சரியா தவறா என்று அவனுக்கு ரொம்ப குழப்பமாக இருந்தது. வாணிக்கு தன்மேல் எந்தவிதமான பற்றுதல் இருக்கும் என்றும் சந்தேகம் தோன்றியது. வேண்டும் என்றேதான் அவள் தன்னுடைய முலைகளை தனக்கு காட்டினாளா....? அப்படி அவள் தன்மேல் ஆசைப் பட்டு காட்டினாலும் அவளது மாமியார் சாந்தி அக்கா முன்பு வைத்து எப்படி அது சாத்தியம்....?
ஒருவேளை தான் நினைப்பதெல்லாம் தவறுதானோ...? அவள் மனதில் எவ்வித தவறான அபிப்ராயமும் இன்றி கள்ளம்கபடம் இல்லாமல் தன்னை அவளுடைய உடன்பிறவா சகோதரனை போலத்தான் நினைக்கிறாளா...?
அதனால்தான் சாந்தி அக்கா முன்னால் வைத்தே எவ்வித பயமோ தயக்கமோ இன்றி அவளது முலைகள் இரண்டும் எனக்கு தெரியும்படி குழைந்தைக்கு பால் கொடுத்தாளா...? அது மட்டுமில்லாமல் சாந்தி அக்கா கூட அதை பற்றி எதுவுமே தவறாக சொல்லவில்லையே...? அதற்கு மாறாக வாணி அந்த மாதிரி தனக்கு முன்னால் வெளிப்படையாக இருப்பதை ஊக்கமளிப்பதை போல அல்லவா நடந்து கொண்டார்கள்.
அதுகூட பரவாயில்லை....வாணி முலைகளுக்கு கீழே இறக்கி கட்டியிருந்த அந்த நீல நிறத்திலான உள்பாவாடையை கூட கட்டாமல் எனக்கு அருகில் இருந்தால்கூட தான் ஒன்றும் சொல்ல மாட்டேன் ... என்மேலும் வாணி மேலும் அத்தனை நம்பிக்கை வைத்து இருக்கிறேன் என்றல்லவா சொன்னார்கள்.... அப்படி என்றால் வாணியும் சாந்தியும் என்னை அந்த அளவுக்கு நம்புகிறார்கள்....அவர்கள் வீட்டு ஆளை போலத்தான் நம்மை கருதுகிறார்கள் ..... நான்தான் தவறான ரீதியில் சிந்திக்கிறேனோ...ஆமாம் ...அப்படித்தான்.....நான் நினைப்பதுதான் தவறு....அவர்கள் மனதில் வேறு எந்த விதமான அபிப்ராயமும் இல்லை.....இனிமேல் இப்படி எல்லாம் சிந்தனை செய்யக் கூடாது......என்று தன்னை தானே திருத்திக் கொள்பவனை போல .. தலையை சிலுப்பி கொண்டு மனதை கட்டுப்படுத்த முயன்றவனுக்கு ... கூடவே வேறொரு சந்தேகம் எழுந்தது.
சரி...என்னை தன்னுடைய சகோதரன் என்று வாணி கருதினாலும் அதற்காக இப்படியா மாராப்பு கட்டியிருந்த உள்பாவாடையை இறக்கிக்கட்டிக் கொண்டு இரண்டு முலைகளையும் காட்டிக் கொண்டு குழந்தைக்கு கொடுப்பாள்...? கூடப் பிறந்த சகோதரனாக இருந்தாலும் கூட இதெல்லாம் சாத்தியமா...? என்று யோசனை செய்தவனுக்கு ஆபீசில் தன்னுடன் பணிபுரியும் சுகுமாரனின் நினைப்பு வந்தது.
சுகுமாரனின் வீட்டில் நடப்பதை எல்லாம் அவன் ராகவனிடம் ஒன்று விடாமல் சொல்லும் அளவுக்கு இருவரும் நெருங்கிய நண்பர்கள். சுகுமாரனின் தங்கை குளித்து விட்டு உடைமாற்றும் சமயங்களில் அடிக்கடி அவளது பிராவின் ஹூக்கை அவன்தான் மாட்டி விடுவான் என்றும்....அதை கேட்டு விட்டு ராகவன் அவனிடம் தயங்கி தயங்கி...அது எப்படி சுகு... அப்படி நீ ஹூக்கை மாட்டி விடும்போது உன் சிஸ்டர் வேற ஒண்ணும் போடாமலா நிப்பா...? எதுக்குன்னா அப்படி எதுவும் மேலே போடாமல் நின்னா ஏதாவது வெளியே தெரியாதா...அது உனக்கும் உன் தங்கச்சிக்கும் கூச்சமா இருக்காதா...என்று வாயில் எச்சில் ஊற இவன் கேட்டதற்கு .....அதுல என்ன இருக்கு ராகவா...அவன் என்னோட தங்கச்சி....இன்னிக்குதானே அவ பெரிய பொண்ணா வளந்து நிக்கிறா....அதுக்கு முன்னாடி நாங்க ரெண்டு பெரும் சின்ன வயசுல இருந்தே ஒண்ணா ஓடிபிடிச்சு விளையாடி வளர்ந்தவங்கதானே...அதனால அதெல்லாம் ஒரு பிரச்சினை இல்லை....நீ சொல்றமாதிரி என் தங்கச்சி என் முன்னாடி சும்மா நிண்ணுதான் பிரா ஹூக்கை போட்டு விடச் சொல்லுவா....அந்த நேரத்துல ஹூக்கை மாட்டிட்டு அவ திரும்புப்போது அவளோட செஸ்ட் எனக்கு தெரியத்தான் செய்யும்.....பட் அதுல என்ன இருக்கு ..?இதெல்லாம் அண்ணன் தங்கச்சிக்குள்ள ரொம்ப சாதாரணம்....
சுகுமார் சொன்னதெல்லாம் இப்போது ராகவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அப்படி என்றால் அண்ணன் தங்கைக்கு நடுவில் இதெல்லாம் ஒரு விகல்பமான விஷயம் இல்லைதானோ......வாணியும் சாந்தியும் என்னைப் பற்றி அந்த மாதிரிதான் நினைக்கிறார்களோ....நாம்தான் அப்படி திடீரென்று வாணியை அப்படி ஒரு நிலைமையில் பார்த்து விட்டு தவறாக நினைத்து விட்டோமோ? மனைவி அருகில் இல்லாமல் கொஞ்ச காலமாக உடலுறவு இல்லாமல் விரகத்தில் இருக்கும் நம் ஆண் புத்திதான் இப்படிஎல்லாம் நினைக்க தோன்றுகிறதோ என்றெல்லாம் நினைத்து தனக்குதானே வருத்தப் பட்டுக் கொண்டிருந்தான்.