வயது ஒரு தடையல்ல! - Completed
75.

 
அடுத்த நாள் வந்தாள்! எதிர்பார்த்த மாதிரியே மாறியிருந்தாள்!
 
நான் அவளை ரசித்து விட்டு, முன்னிருந்த செக்ரட்டரியைப் போய் பார்க்கச் சொல்லி, அவளுக்கான வேலைகளை சொல்லிக் கொடுக்கச் சொன்னேன். நேற்று பழைய செக்ரட்டரி வந்திருக்கவில்லை.
 
அவள் ரூமை விட்டு விலகும் போது, கூப்பிட்டேன்!
 
லாவண்யா!
 
திரும்பிப் பார்த்தாள்! மெல்ல எழுந்து அவளருகில் சென்றேன். அவளையேப் பார்த்தேன்!
 
மேக் அப் இல்லாத முகமே, அழகாய் இருந்தது! உணர்வுகளைச் சொட்டும் அவள் கண்களும், முகமும், இன்று எந்தச் சலனமும் இல்லாமல் வெறுமையாய் இருந்தது. அது எனக்கு மிகுந்த வருத்தத்தைத் தந்தது! எந்த ஒப்பனையும் இல்லாத இயற்கையாகச் சிவந்திருந்த அவளது உதடுகள், கொஞ்சச் சொல்லி என்னைத் தூண்டின! அவளை இழுத்து அணைக்க வேண்டும் என்ற என் ஆர்வத்தைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டேன்.
 
பின் சொன்னேன். குட்! இதான் நல்லாயிருக்கு! இப்படியே டெய்லி வா!

 

அவள் முறைத்தாலும், உள்ளுக்குள், நான் அவளை ரசிப்பதைக் கண்டு, வெட்கமடைந்திருந்தாள்.

 

ஏனோ தெரியவில்லை. காலையில் மிக நன்றாக இருந்தவள், மதியத்தில் ஒரு மாதிரி இருந்தாள். மிகவும் டிஸ்டர்ப்டாக, தவிப்புடன் இருந்தாள்.

 
என்ன ஆச்சு என்று கேட்ட என்னையும் வெறித்துப் பார்த்தாள். அவள் கண் கலங்கியிருந்தது. எனக்கே மிகவும் வருத்தமாயிருந்தது.

[Image: varnam_034.jpg]

தலைவலியா? ஏன் இப்டி இருக்க? வந்த முதல் நாளே நீ இப்டி இருந்தா, எல்லாம் என்ன நினைப்பாங்க? ம்ம்ம்?

 

நான் ஹாஃப் டே லீவ் எடுத்துக்கட்டுமா? ஒரு வித தவிப்புடன் கேட்டாள்.

 

அவ்ளோதான? போயிட்டு வா!

 

கதவருகே சென்றவளை, மனசு கேட்காமல் கூப்பிட்டு, அவளருகே சென்றேன்.

 

ஏய்... என்ன பிரச்சினைன்னாலும் சரி, சமாளிக்க முடியாதுன்னு ஒண்ணும் இல்லை! ஓகே?! நீ, என்னை நம்பாட்டியும் பராவாயில்லை. ஆனா, இனி என் அக்கா, ஹரீஸ் உனக்காக இருப்பாங்க! சரியா?! இப்டி ஃபீல் பண்ணாத! என்னால, உன்னை இப்படி பாக்க முடியலை! சின்ன வயசுலியே எதையெதையோ சமாளிச்சு வந்தவ நீ! புரியுதா? தைரியமா இரு!

 

என்னுடைய ஆறுதல், அவளது கண்ணீரை அதிகப்படுத்தியிருந்தது. என்னையே வெறித்துப் பார்த்தாள்.
 
அடுத்த நாள் வந்தவள், முழுக்க பழைய லாவண்யாவாக மாறியிருந்தாள். மிகுந்த ஆர்வமாக, நிறுவனத்தின் உயர்வுக்காக கற்றுக் கொள்ளவும், உழைக்கவும் ஆரம்பித்தாள்.

 

என்னிடமே ஒரு நாள் சொன்னாள். சான்சே இல்லை மதன். கடைசி ஒரு வருஷத்துல ஏகப்பட்ட சேஞ்சஸ். நல்ல இம்ப்ரூவ்மெண்ட்ஸ். எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு!

 

நான் அவளைப் பார்த்து புன்னகைத்தேன். ஒரு வருஷம் கூட இல்லை லாவண்யா! இதுல ரொம்ப முக்கியம் அந்த 8 மாசந்தான். வீட்டுக்கு கூட பல சமயம் போனதில்லை. போனாலும், அங்க எனக்குன்னு யாரும் இல்லை! அதுவும் கடைசி 4 மாசம், எங்கப்பா எப்படி எப்பிடியோ தொந்தரவு பண்ணார். ஒரு கட்டத்துல, சித்தியை அனுப்பி, அழுது எமோஷனல் டிராமால்லாம் போட ட்ரை பண்ணார். ப்ச்ச்… ரொம்ப கடுப்பான பீரியட் அது!

 

பழைய லாவண்யாவை வெளிக் கொண்டுவர, நான் வேண்டுமென்றே ஒன்று சொன்னேன்.

 

என் நிலைமையைப் பாத்தியா?! ஒரு பக்கம், சின்ன வயசுன்னு கூட பாக்காம, என்னை ஏமாத்தி என் சொத்தை அடைய நினைக்கிற சொந்த அப்பா ஒரு பக்கம்! இன்னொரு பக்கம், எவ்ளோ காசு, திறமை இருந்தாலும் பரவாயில்லை, ஆனாலும், வயசுல சின்னவனா போயிட்டதுனால வேணாம்னு சொல்லி தள்ளிப் போற நீ! எல்லாருக்கும் எளக்காரமா போயிட்டேன் இல்லை?!

 

அவ்ளோதான், லாவண்யா கடும் கோபமடைந்தாள்.

 

ஏய், இனி இந்த மாதிரி லூசுத்தனமா பேசுன கொன்னுடுவேன்!

 

 உனக்கு என்னடா குறைச்சல்?

 
நானே உன்னை வேணாம்னு சொல்லியிருந்தாலும், ஏண்டா, அப்படிச் சொன்னோம்னு, என்னை நீ ஃபீல் பண்ண வைக்கனும்! அதான் உனக்கு கெத்து! நீ ஃபீல் பண்ண வைப்பன்னு எனக்கு தெரியும்… அதை விட்டுட்டு, இனி இப்படி உளறுன… என்று விரலைக் காட்டி எச்சரித்து விட்டுச் சென்றாள்.

லாவண்யா ஈஸ் பேக் டூ ஃபார்ம்! நான் பாஸாம்… இவ செக்ரட்டரியாம்! என்று உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டேன்.

 

இப்படியே இரண்டு வாரம் சென்றது!  இப்பொழுதெல்லாம் என்னைக் கோபமாகப் பார்ப்பதில்லை. அதே சமயம், அவள் ஏன் அந்தச் சமயத்தில், என்னைத் தேடி வரவில்லை என்று தெரிந்து கொள்ள நெருங்கினால், என்னைப் பார்வையாலேயே முறைப்பாள்.

 

இடையே ஒரு முறை என்னைத் தேடி வந்தாள்!

 

என்ன லாவண்யா?

 

அந்த பர்சேஸ் இஞ்சினியர், கொஞ்சம் தப்பா பேசுறான்.

 

யாரு, மணியா?

 

ம்ம்…

 

என்ன பண்றான்? உன்கிட்ட தப்பா நடந்துகிட்டானா?

 

அப்படி இல்ல, ஆனா, நான் இருக்கிறப்ப, அவன் ஃபிரண்டுகிட்ட வேணும்னே தப்பா பேசுறான்!

 

என்னான்னு?

 

அவள் உதடுகளைக் கடித்தாள்!

 

சொல்லு!

 

நா… நான் சின்ன வயசுலியே புருஷனை உதறிட்டு வந்தவ, அதுனால என்னை ஈசியா கரெக்ட்… அதற்கு மேல் அவளால் சொல்ல முடியவில்லை!

 

எனக்கு உள்ளுக்குள் கோபம் வந்தாலும், கேட்டேன்.

 

உன்கிட்ட நேரடியா சொன்னானா?

 

இல்ல! ஆனா, நான் அவனை கிராஸ் பண்றப்ப, இல்லாட்டி என் காது பட, அவன் ஃபிரண்டுகிட்ட பேசுறான்.

 

இதுக்கு, நான் என்ன ஸ்டெப் எடுக்கனும்னு எதிர்பாக்குற?

 

இப்போது அவளுக்கு கோபம் வந்தது!

 

நீ, ஒண்ணும் பன்ண வேணாம். உன்கிட்ட சொல்ல வந்தேன் பாரு, என்னைச் சொல்லனும்!

 

இப்போது நானும் கோபம் அடைந்திருந்தேன்.

 

ஆமாண்டி, ஆசிட் அடிக்க வந்ததுக்கு, தப்பா பேசுறதுக்கு, எல்லாம் என்கிட்ட வந்து சொல்லு. வாழ்க்கைல, முக்கியமான கட்டத்துல என்கிட்ட வரனும்னு தோணலைல்ல? அப்புறம் என்னாத்துக்கு கண்ணாலியே பேசுன? என்னை ஆசையாப் பாத்த?

 

அவள் என்னையே வெறிக்கப் பார்த்தாள்! அவள் கண்களில் கண்ணீர்! அவள் உதடுகள் துடித்தது! வேகமாக ரூமை விட்டுச் சென்று விட்டாள்!

 

அன்று மதியம்… லஞ்ச் டைம்!

 

வேண்டுமென்றே, லாவண்யாவிற்கும், அந்த பர்சேஸ் மேனேஜர் மற்றும் அவனது ஃபிரண்டுக்கு கொஞ்சம் வேலை கொடுத்து, தாமதமாக லஞ்ச்க்கு செல்வது போல் ஏற்பாடு செய்திருந்தேன்!

 
மீன் தூண்டிலில் மாட்டியது!
[+] 1 user Likes whiteburst's post
Like Reply


Messages In This Thread
RE: வயது ஒரு தடையல்ல! - by whiteburst - 16-10-2019, 10:51 AM



Users browsing this thread: 9 Guest(s)